Przeglądanie 754 pozycji zakresu Morawscy - Myśniewscy.
33343536[37]38
Morawscy - Myśniewscy
Myślęccy z Myślęcina w pow. bydgoskim. Wojciech M., mąż Barbary Samsieckiej (Sąsieckiej), która w r. 1498 dwa łany osiadłe w Sąsiecznie p. nakiel sprzedała wyderkafem za 8 grz. Janowi Samostrzelskiemu N. 146 s. 226). Winien był uiścić jej w r. 1508 8 skojców winy Szymon Turzyński, bo nie stanął z pozu o zadanie trzech ran (N. 146 s. 460). Wojciech M. siedem i pół łanów w Sąsiecznie w r. 1512 wymienił z Jakubem M-im na jego część w Myślęcinie w p. bydg., bio-
@tablica
rąc 7 grz. dopłaty (N. 213 k. 8v). Barbara, żona Wojciecha M-go dwa puste łany w Sąsiecznie w r. 1512 sprzedała za 30 grz. Tomaszowi ze Śleszyna (Ślesina) (G. 335a k. 18v), zaś w r. 1513 wraz ze swym synem Feliksem z Wielkiego Sąsieczna całą część w tym Wielkim Sąsiecznie sprzedała za 60 grz. Andrzejowi i Jakubowi, braciom z Grabowa (N. 213 k. 12). Ten Feliks Sąsiecki cz. Myślęcki bliższość swą do Sąsieczna, która miałaby mu przypaść po śmierci matki, sprzedał w r. 1514 za 50 grz. Wawrzyńcowi Siernickiemu (G. 335a k. 32). W r. 1532 "szl." Feliks M., mieszczanin łobżenicki, całą część Małego Sąsieczna, tę, gdzie znajduje się kościół parafialny, sprzedał za 300 zł. węg. Andrzejowi Krotoskiemu, kasztelanowi kowalskiemu (N. 213 k. 20).
Paweł M. kwitował w r. 1500 Jana Samostrzelskiego z 19 grz., należnych za dwa łany w Dębionku, które zmarły Piotr Samostrzelski, ojciec Jana, sprzedał był Pawłowi wyderkafem (N. 146 s. 236). Między Pawłem i synami jego, Wojciechem i Jakubem, z jednej strony, a Janem Litwosem (Litwoszem) Kazanowskim z drugiej strony, założone zostało w r. 1500 vadium 60 grz. (N. 146 s. 251). Jakubowi M-mu, o którego wymianie dóbr z Wojciechem M-im, dokonanej w r. 1512, było wyżej, Jan Samostrzelski w r. 1500 zapisał 9 grz. długu (N. 146 s. 236). Jakub, dziedzic w Sąsiecznie, w r. 1508 kwitował Jana Samostrzelskiego z 20 grz. długu (ib. s. 461). Trzy puste łany w Sąsiecznie sprzedał w r. 1512 za 40 grz. Tomaszowi z Ślesina (G. 335a k. 18v).
Jan, mąż Małgorzaty Guncerzewskiej, między którą a Michałem Kaczkowskim w r. 1504 założone było vadium (N. 146 s. 372).
Wawrzyniec, mąż Małgorzaty Bielickiej, córki Jana, wziął w r. 1569 od teścia w 100 zł. zastawem części wsi Kamienica w p. nakiel. i w sumie 150(160?) zł. na lat sześć role folwarczne zwane Sołtystwo w Bagienicy, jednocześnie zobowiązał się żonie oprawić 50 zł. posagu (N. 155 k. 193v). Od tego teścia uzyskał w r. 1577 zastaw części Bagienicy w 250 zł. (N. 157 k. 419). Wawrzyniec w r. 1584 występował jako dziedzic w Myślęcinie (N. 56 k. 145v). Małgorzata z Bielickich i on w r. 1596 dostali w darze od jej brata Andrzeja Bielickiego części Piszczyna p. bydg., odziedziczone po zmarłych braciach Bielickich (N. 219 k. 218). Małgorzata t. r., wobec zaspokojenia jej z dóbr rodzicielskich przez brata Andrzeja, zrzekła się na jego rzecz praw do części Pruszcza w p. nakiel. (N. 1162 k. 477v). Wawrzyniec, dziedzic w Piszczynie, pozywany był w r. 1620 w sprawie kopców granicznych przez Jana Żołędowskiego, dziedzica Borowna (N. 62 k. 331).
Wojciech od Mikołaja Małowiejskiego w r. 1571 nabył wyderkafem na lat dziesięć za 100 zł jeden łan osiadły i cztery puste w Małejwsi p. nakiel. (N. 156 k. 344v, 215 k. 145). T. r. zapisał 600 złp. długu Benedyktowi Siernickiemu, dziedzicowi w Sąsiecznie (G. 51 k. 330v). Nie żył już w r. 1586 (N. 215 k. 401). Żonie Agnieszce Małowiejskiej, córce Jana, w r. 1571 na połowie dóbr oprawił 360 zł. posagu (N. 215 k. 149v), którą to oprawę ona w r. 1586 scedowała Piotrowi Małowiejskiemu, synowi Mikołaja (N. 215 k. 401).
Wojciech z pow. bydgoskiego i żona jego Zofia Kobelnicka, wdowa 1-o v. po Szymonie Przyłuskim, w r. 1578 zapisali 21 grz. długu Mikołajowi Wyszławkiemu (G. 56 k. 171), a byli przezeń z tej sumy skwitowani w r. 1580 (G. 58 k. 214v). Jan, dziedzic w Sitnie p. bydg., nabył wyderkafem w r. 1593 za 20 zł. pusty łan w tejże wsi od Pawła Sicińskiego (N. 219 k. 121). Inne części Sitna kupił w r. 1600 za 250 zł. od Stanisława Grabińskiego (N. 219 k. 422), a jeszcze inne w r. 1604 za 250 zł. od Prokopa Grabińskiego (N. 165 k. 167) i za tyleż od jego brata Piotra Grabińskiego (ib. k. 173), a wreszcie w r. 1605 części Sitna Wielkiego i Małego kupił za 1.000 zł. od Jana Grabińskiego, podstarościego leżajskiego, brata i spadkobiercy zmarłego już Stanisława (P. 1405 k. 291). Inny Wojciech nie żył już w r. 1604, kiedy jego siostrzeniec Marcin Piszczyński dał zobowiązanie Stanisławowi Wilkońskiemu, iż, gdy wejdzie w posiadanie odziedziczonego po wuju Wojciechu M-im domu w mieście Jędrzejewo cz. Cierpięgi koło Gniezna, sprzeda mu za 100 grz. ogrody koło tego domu (G. 68 k. 35).
Myślęccy różni. Barbara M-a, żona Macieja Roszkowskiego, kwitowała w r. 1492 swego syna Jana M-go z posagu i wiana (G. 22 k. 204v). Temu jej mężowi, Maciejowi M-mu cz. Roszkowskiemu zapisywał w r. 1497 dług pięć i pół grzywien Strzeżek z Latalic niegdy Łagiewnicki (G. 17 k. 24). Stanisław N., syn Niemierzy Zwanowskiego, zastawił w r. 1497 na trzy lata dwa osiadłe łany we wsi Zdzarowite p. gnieźn. wyderkafem za 20 grz. Andrzejowi Skockiemu, dziedzicowi w Stawianach (G. 17 k. 55).
Helena (Myślęcka), w r. 1517 żona Stanisława Gorazdowskiego. Jadwiga Noskowska, córka Mikołaja, wdowa po Janie M-im (zob. Myślęccy h. Wczele), wyszła po raz drugi za Piotra Bojeńskiego, od którego w r. 1528 uzyskała na połowie części w Owieczkach p. gnieźn. oprawę 30 grz. posagu, ze swej zaś strony za tę sumę sprzedała mu wyderkafem otrzymaną od pierwszego męża oprawę na połowie Myślęcina i pustki Niewola w p. gnieźn. (G. 335a k. 109v). Była już w r. 1534 wdową także i po tym drugim mężu, Piotrze "Myślęckim" (G. 30 k. 149v). Pani wienna na Owieczkach i Myślęcinie, w r. 1535 dała zobowiązanie Mikołajowi Bojeńskiemu, iż swego zrodzonego w drugim małżeństwie syna Bartłomieja M-go stawi do akt, by uwolnił części Bojenic, które dziś wspólnie z siostrami, Agnieszką, Elżbietą i Katarzyną, za 100 grz. sprzedał Bojeńskiemu (P. 875 k. 294v). Z tych córek Piotra i Jadwigi, Agnieszka była w r. 1557 pod imieniem Jadwigi cysterką w Owińskach (G. 36 k. 227). Elżbieta, w r. 1557 żona Stefana Cieleckiego, nie żyła już w r. 1561, Katarzyna t. r. niezamężna (G. 262 k. 431). Bartłomiej na połowie części Owieczek i sum na Jezierzanach p. gnieźn. oprawił w r. 1554 posag 250 zł żonie Annie Latalskiej, córce Jana, burgrabiego poznańskiego (P. 1396 k. 219v). Sprawa, którą wspólnie z siostrami toczyła przeciwko Pawłowi Opieczyckiemu, została w r. 1557 prolongowała (G. 36 k. 227). Beacie Owieczkowskiej, żonie Jana Łosockiego, towarzyszył w r. 1560 przy transakcji jako "stryj herbowy" (P. 1396 k. 804v). Umarł t. r., a jego nieletni syn Andrzej M. pozostawał pod opieką dziada, Jana Latalskiego Strzeżka, i wuja, Łukasza Latalskiego (G. 39 k. 262). Wdowa była w r. 1564 2-o v. żoną Piotra Drwalewskiego (G. 43 k. 112v), żyła jeszcze w r. 1589 (P. 952 k. 6). Andrzej M. pozywał w r. 1569 Łukasza Latalskiego, dziedzica w Latalicach i Zaporkach (P. 915 k. 668v). Swoje części Owieczek w r. 1571 dał "bratu stryjecznemu" Maciejowi M-mu (N. 215 k. 148). Mianował plenipotentami w r. 1571 swą matkę Annę Drwalewską i tego Macieja M-go (G. 51 k. 499v), syna przyrodniego brata swego ojca. Prawa do sumy 200 zł., zapisanej rodzicom w r. 1554 przez Jana Latalskiego Strzeżka i żonę jego Barbarę jako posag, cedował w r. 1574 Augustynowi Raczkowskiemu (G. 52 k. 306). Dostał w r. 1576 wiecznością części w Owieczkach od Macieja M-go (P. 1398 k. 657v) i t. r. uzyskał do nich intromisję (G. 54 k. 124). Dawał t. r. zobowiązanie Piotrowi Leśniewskiemu, iż sprzeda mu za 1.000 złp. całe części tej wsi (G. 54 k. 186v), czego dopełnił w r. 1577 (N. 215 k. 216v).
Wojciech Wysławski cz. Myślęcki, w r. 1582 mąż Urszuli Kołudzkiej córki Marcina, a współspadkobierczyni Małgorzaty Kołudzkiej, wdowy po Piotrze Gnińskim (G. 60 k. 50). Zygmunt, syn Wojciecha, żonie swej przyszłej Annie Wysockiej, cóce Dobrogosta, w r. 1653 zobowiązał się oprawić 2.500 złp. posagu (Kośc. 303 k. 700). Ta Anna w r. 1654 zapisała dług 1.000 zł. Mikołajowi Szołdrskiemu, kasztelanowi biechowskiemu (Py. 151. s. 28). Oboje małżonkowie w r. 1657 wydzierżawili od Remigiana Domiechowskiego wieś Gęczewo (Genczewo) w p.pyzdr. (Py. 152 s. 153). Może tego samego Zygmunta pozywał w r. 1682 Wojciech Grębecki, dziedzic Wrzący Mniejszej, o zadanie ran na cmentarzu przed kościołem w Mniejszej Wrzący (I. Kon. 63 k. 764v).
Jakub, syn Kazimierza i zmarłej Teresy Żukowskiej (Żuchowskiej?) córki Wojciecha, występował w r. 1696 (G. 90 k. 100v). Mąż Franciszki Kurcewskiej, wspólnie z tA żoną w r. 1698 na trzy lata wydzierżawił od Władysława Przybyszewskiego i Zofii z Czartkowskich Lubienię Wielką (Py. 156 s. 63). Współspadkobierca w r. 1711 Katarzyny Żuchowskiej, klaryski gnieźnieńskiej (Ws. 77 VIII k. 23v). Kwitował w r. 1717 Adama Bogusławskiego ze 166 zł. (G. 93 k. 329v), a w r. 1719 kwitował tegoż z danej mu plenipotencji (G. 94 k. 15v). Dla windykowania sumy 1.000 zł., zapisanej przez synagogę gnieźnieńską w r. 1704 dziadowi Wojciechowi Żukowskiemu zmarłemu bezpotomnie, mianował w r. 1719 plenipotentem brata ciotecznego, Macieja Świerczyńskiego (Kc. 134 k. 349). Żył jeszcze w r. 1724 (Kc. 135 k. 63).
Wojciech, mąż Anny Dominikowskiej, córki Stanisława i Zofii Kiedrzyńskiej, w r. 1740 skwitowany przez ojca (I. Kon. 77 k. 187). Magdalena z Michałowskich M-a, zmarła we Wronowach 1762.20/VI. r., miała lat 60 (LM Strzelno).
Myśliborscy h. Dołęga z Myśliborzyc w ziemi dobrzyńskiej. Andrzej z Myśliborzyc, chorąży dobrzyński w r. 1475, kasztelan rypiński w latach 1480-1500, mąż Katarzyny, córki Szymona Pakosckiego (Bieliński; P. 859 k. 165), nie żył już w r. 1517 (P. 1392 k. 152v). Ta Katarzyna wraz ze swą siostrą Agnieszką, żoną Mikołaja Janowskiego, kasztelana śremskiego, dziedziczki Pakości, w r. 1477 skwitowane przez Jana Kopydłowskiego z głowy jego syna Jakuba, zabitego przez ich brata, Szymona Pakosckiego, już nieżyjącego (G. 21 k. 44). Córki Andrzeja z Myśliborzyc i oczywiście tej Katarzyny, Anna, Dorota, Wichna i Katarzyna, siostry niedzielne, połowę zamku i miasta Pakości z połową pałacu (palatium) i całą izbą wielką "Białą", z przyległościami, połowę przedmieść i wsi: Pakoska Wieś, Lutkowo, Bielawy, Rybitwy w powiatach gnieźn. i kcyń. w r. 1477 w przeprowadzonych wtedy działach dały wieczyście ciotce swej Agnieszce Janowskiej, kasztelanowej śremskiej, drugą zaś połowę ta ciotka dała im (P. 1386 k. 86, 86v). Siostry z Myśliborza, Anna, Katarzyna i Helena, córki kasztelana rypińskiego, procesowały się z Maciejem Pakosckim i w r. 1500 założono vadium między stronami (P. 859 k. 165). Spośród tych sióstr, Helena M-a była w latach 1514-1527 żoną Stanisława Gorazdowskiego cz. Kwiatkowskiego (P. 866 k. 50v, 1392 k. 152v, 457; I. i D. Z. Kal. 2 k. 119). Może synem Andrzeja, kasztelana rypińskiego był Piotr M., cześnik dobrzyński, któremu Stanisław Kwiatkowski (Gorazdowski) w r. 1527, w przypadku śmierci swojej i swojej żony Heleny, zlecił obok innych opiekę nad swymi córkami i dobrami ich (I. i D. Z. Kal. 2 k. 119v).
Myśliborscy z Myśliborza w pow. konińskim. Bracia rodzeni maciej i Szymon z Myśliborza. Z nich Maciej występował w r. 1400 (Z. 1 k. 43), a nie żył już w r. 1424 i był ojcem Jana (G. 3 k. 208, 223v), określanego jako nieosiadły, októry około r. 1426 wspólnie ze stryjem Szymonem najechał Bogusza z Budzisławia (G. 3 k. 223v). Swoją czwatrą część Nieborzyna w p. gnieźń. w r. 1435 sprzedał swym stryjecznym braciom, Maciejowi i Janowi (P. 1378 k. 90v). Chyba ten sam Jan M. wraz z Janem Królikowskim w r. 1457 postanowili zjechać się w Kaliszu z Jaśkiem Janiszewskim, kasztelanem biechowskim, z racji dóbr należących do Mikołaja, dziecka zmarłego Szymona ze Sławska (P. 852 II k. 96). Jan, syn Macieja, został zabity, a o ten mord jego stryjeczny braci, Macieja i Jana, pozywały w r. 1462 ich własne siostry, Barbara i Małgorzatę (Kon. 2 k. 24/25). Dobra jego, to jest połowę Myśliborza i połowę młyna wodnego zw. Rynek koło Sługocina, w części zw. Przerowno trzymał Mikołaj Strzałkowski, który w r. 1463 zezwolił intromitować się tam Mikołajowi ze Strzałkowa, nabywcy tych połów (ib. k. 74v), ale w r. 1464 do tej połowy Myśliborza mocą dekretu przesądzającego wprowadzony został ostatecznie Wincenty Kozarzewski (ib. k. 48). Szymon, brat Macieja, w r. 1419 mąż Dobrochny cz. Dobroszki (G. 2 k. 74v), występował t. r. wraz z Filipem z Myśliborza (P. 6 k. 69v), może bratem? Żył jeszcze w r. 1424 (G. 3 k. 208), a chyba nie żył już w r. 1435, kiedy jako dziedzice w Myśliborzu występowali synowie jego, Maciej i Jan, kupujący, jak to już było wyżej, od stryjecznego brata czwartą część Nieborzyna. Dobrochna (Dobroszka) M-a, niewątpliwie już wdowa w r. 1440 wspólnie z dziećmi oświadczyła gotowość uiszczenia 30 grz. Andrzejowi Miruckiemu (Gr. Kal. 2 k. 168v), zaś w latach 1449-1450 sama żądała uiszczenia 30 grz. od Andrzeja Kusza, dziedzica w Gołańczy (G. 6 k. 49v, 123). Miała oprawę na połowie Myśliborza i tamtejszego młyna. Te dobra oprawne w r. 1456 sprzedała wyderkafem za 100 grz. Hektorowi Orchowskiemu (P. 1384 k. 225). Połowę młyna wodnego leżącego na granicy ze Sługocinem w r. 1462 sprzedała wyderkafem za 100 grz. córce swej, pannie Małgorzacie (P. 31384 k. 113; Kon. 2 k. 20). Zięciowi, Przybysławowi z Ozorzyna zapisała w r. 1463 na swych siedmiu oprawnych łanacj w Myśliborzu 24 grz. (Kon. 2 k. 69). Uzyskała w r. 1465 dekret potwierdzający ważność owej oprawy, a to w związku ze sprawą, którą wspólnie z córkami toczyła z synami, Maciejem i Janem (ib. k. 56). Wzywał ją w r. 1470 Dziersław z Drachowa, by dopuściła mu intromisji do dwóch łanów folwarcznych w Myśluborzu, w sumie 18 grz. (ib. k. 116). Maciej, Jan, Małgorzata i Barbara, synowie i córki Szymona i Dobrochny, dziedzice Myśliborza, winni byli w r. 1462 uiścić winę Wincentemu Kozarzewskiemu, (ib. k. 20). Obie córki dziedziczyły w r. 1463 po stryjecznym bracie Janie w połowach Myśliborza i Przerowna oraz młyna "Rynek" koło Sługocina (ib. k. 75). Z tych córek, Małgorzata była jeszcze w r. 1470 niezamężną (P. 1385 k. 59v). Barbara, w latach 1462-1470 żona Przybysława z Ozorzyna Ozorzyńskiego. Z synów Maciej, pozywany był w r. 1462 obok brata przez ich siostry o głowę zabotego Jana z Myśliborza (zob. wyżej). Był w r. 1463 z bratem niedzielny (Kon. 2 k. 61). Wraz z nim wezwany był przez siostry do uiszczenia 60 grz. za głowę stryjecznego brata (ib. k. 56v). Obaj w r. 1469 zrzekli się na rzecz Andrzeja Łukowskiego bliższości do przyszłego spadku w Przerownie po siostrze Barbarze (Py. 14 k. 141). Winni byli t. r. siostrze tej zapłacić winę, bo jej nie uiścili 60 grz. za głowę stryjecznego brata Jana (Kon. 2 k. 126v). Maciej i Jan swe części w Myśliborzu i Jan swe części w Myśliborzu i Rynku z połową młyna w tym Rynku i z prawem patronatu kościoła w Myśliborzu w r. 147o sprzedali Janowi, Stanisławowi i Florianowi, braciom z Żychlina, biorąc od nich w zamian we wsi Piątno w p. kal. nowoerygowany folwark i dopłatę 600 grz. (P. 1385 k. 59v). Sprzedali im wtedy również za 60 grz. prawo bliższości do tych dóbr mające spaść po śmierci sióstr, Małgorzaty i Barbary (ib. k. 59v, 60), a za 50 grz. bliższość do wsi Przerowno po bracie stryjecznym Janie (ib.). Jan swoją część połowy Przerowna sprzedał wtedy Andrzejowi z Łukowa, biorąc w zamian dwa łany w Słaboszewie i dopłatę 54 grz. (ib. k. 59v). Dowiadujemy się jednak t. r. o intromisji Andrzeja Kleczewskiego, do połowy Przyrowna, którą nabył od Jana M-go dając w zamian 150 grz. i dwie włóki w Małym Słaboszewku (Kon. 2 k. 131v). O połowę Myśliborza spadłą po bracie stryjecznym mieli wówczas sprawę z Hektorem z Orchowa i t. r. godzili ich arbitrzy (G. 20 k. 215), poczem Hektor skwitował ich z wyderkafu tej wsi w 100 grz. (Kon. 2 k. 131), oni zaś w r. 1471 odebrali odeń 500 grz. zapisanych na połowie Myśliborza (ib. k. 135v). Z tych braci, Maciej nie żył już w r. 1486, kiedy wdowa po nim, Małgorzata Gostomska uzyskała wraz z siostrą Elżbietą, wdową po Janie Rzgowskim, od ich braci, Mikołaja i Grzegorza dziedziców w Gostomiu, zapis 6 zł. węg. (G. 12 k. 146v). Ta Małgorzata, córka Jakuba Gostomskiego, pozywała t. r. Jana Dobrosołowskiego o cztery łany w Czestkowie po swej zmarłej matce Annie (G. 22 k. 63v). Jan "niegdy z Myśliborza" kwitował w r. 1471 braci z Żychlina z czwartej części w Myśliborzu (I. R. Kon. 1 k. 7). Żona jego, Agnieszka kwitowała w r. 1474 ze swego majątku rodzicielskiego w Czechlu swego stryjecznego brata Jana, dziedzica w tej wsi (I. Kal. 2 k. 325v).
Myśliborscy różni. Jan M. w r. 1584 skwitowany z 860 złp. przez Stanisława i Macieja braci Węgierskich z Mikorzyna (ib. 50 s. 165) i t. r. z takiej samej sumy przez braci tych Węgierskich, Jana, Mikołaja, Jerzego, Wacława, Andrzeja, Abrahama, Rafała, Melchiora i Samuela (ib. s. 170).
Henryk, sługa Jana Rusinowskiego, administratora ceł królewskich w Wielkopolsce, w r. 1590 poranił Wojciecha Ponieckiego, ucznia poznańskiego kolegium S. J. (P. 954 k. 501v).
Józef, syn zmarłego Andrzeja, a spadkobierca Jakuba, swe prawa do dóbr w Wielkopolsce cedował przed r. 1633 w grodzie nurskim Jakubowi Glince (I. Kal. 99b s. 2031). Ten Józef należał zapewne do M-ch h. Jelita, biorących nazwisko od Myśliborza w ziemi nurskiej.
Krystyna Gwiazdowska, córka Jakuba i Ewy Grabińskiej, wdowa po Jakubie M-im, sumę 400 złp., zapisana przez ojca na poczet posagu, cedowała w r. 1654 Jerzemu z Łabiszyna Latalskiemu (G. 82 k. 912).
Maciej, konfederat barski, zmarł w Grabowie 1769.14/XI. r. w wieku lat 47, pochowany na tamtejszym cmentarzu (LM Grabów).
Przeglądanie 754 pozycji zakresu Morawscy - Myśniewscy.
33343536[37]38
