Przeglądanie 611 pozycji zakresu Orzelscy - Ożegowscy.
11121314[15]16171819
Orzelscy - Ożegowscy
3. Stanisław, syn Jakuba i Wróblewskiej, w r. 1646 dawał zobowiązanie Kasprowi Zebrzydowskiemu, kasztelanowi kaliskiemu, iż w ciągu czterech lat sprzeda mu za 2.300 odziedziczone po ojcu części w Przepałkowie i Kłuni (N. 226 k. 199). Zaślubił w r. 1651 Katarzynę Wiśniewską, córkę Jana, a od teścia przed ślubem uzyskał zapis długu 2.300 zł. jako posag za nią (Kc. 129 k. 662v). Była już w r. 1669 wdową (B.). Wedle zobowiązania syna Franciszka kwitowała w r. 1676 Stefana Wałdowskiego z 1.400 zł. (N. 185 k. 503). Oprócz tego syna była i córka Regina, niezamężna w latach 1643-1686 (B.; N. 185 k. 504).
Franciszek, syn Stanisława i Wiśniewskiej, w r. 1676 kwitował Stefana Wałdowskiego z 1.400 zł. zapisanych przez zmarłego Kaspra Zebrzydowskiego, kasztelana kaliskiego, był zaś jednocześnie przez tegoż Wałdowskiego kwitowany z sumy posagowej swej ciotki, Teresy z O-ch Poczernickiej, którą to sumę ona scedowała była zmarłemu Wawrzyńcowi Wałdowskiemu, ojcu Stefana (N. 185 k. 496, 497). Żona Franciszka, Zofia Barbara Dembińska, córka Piotra i Justyny Pudwelsówny, kwitowała w r. 1678 Andrzeja Grudzińskiego, wojewodę poznańskiego, z 1.000 zł. (N. 185 k. 775v). Będąc już wdową, kwitowała w r. 1718 z sumy 1.000 t. Aleksandra Skaławskiego, burgrabiego grodzkiego bydgoskiego (G. 93 k. 393v). Synowie, Jakub i Ludwik. Z córek, Barbara w latach 1712-1717 żona Adama Czeluścińskiego Wierszyckiego. Agata, dominikanka poznańska, od swej ciotki Anny z Dębińskich Czeluścińskiej w r. 1717 uzyskała zapis 250 t. (G. 93 k. 275). Umarła 8 XI 1718 r. (Nekr. Dominikanek, Pozn.). Z synów, o Jakubie wiem tylko to, że występował w latach 1695-1712 (B.).
Ludwik, syn Franciszka i Dembińskiej, mąż Urszuli Plemięckiej, córki Aleksandra i Domicelli Pudłowskiej. O rękę jej zawierał w Dębogórze 7 V 1715 r. kontrakt pod zakładem 3.000 t. (Kc. 134 k. 195v). Od ciotki Anny z Dembińskich Czeluścińskiej w r. 1717 dostał zapis 300 t. (G. 93 k. 275). Żył jeszcze w r. 1729 (B.).
2. Janusz (Jan), syn Jakuba, chorąży chełmiński w r. 1601 (B.). Występował w r. 1595, umarł w r. 1602 lub 1603 (B.). Pierwszą jego żoną była w latach 1579-1580 Agnieszka (Jadwiga) z Rokitnicy (B.). Drugą Katarzyną Lichtianówna, występująca jako wdowa w r. 1603. Synowie Samuel i Marcin. Córki: Katarzyna, Dorota, Elżbieta, Helena, żyjące w r. 1604 (B.).
1) Samuel, syn Janusza, wspomniany w r. 1604, zabity w r. 1618. Z nieznanej mi żony pozostawił syna Jana i córkę Elżbietę, w latach 1618-1649 niezamężną (B.).
Jan, syn Samuela, wspomniany w r. 1618 (B.), spisywał w r. 1640 z żoną Aleksandrą Trzebuchowską wzajemne dożywocie (I. R. D. Z. Kon. 30 k. 15). Nie żył już w r. 1644, kiedy owdowiała Aleksandra nabyła wyderkafem na 3.000 złp. od małżonków Jana Wodeckiego i Anny z Racławek części w Racławkach w p. pyzdr. (P. 1421 k. 875v). Była ona w r. 1649 2-o v. żoną Wojiecha Wilkońskiego i kwitowła wtedy tych Wodeckich z 3.000 zł. (Py. 150 s. 254). Była powtórnie wdową w r. 1663 (I. Kon. 58 k. 208).
2) Marcin, syn Janusza, wspomniany w r. 1605 (B.), kwitował w r. 1628 Baltazara Gądkowskiego z sumy 2.000 zł. (N. 176 k. 127). Oprawił w r. 1630 posag 1.500 zł. żonie Dorocie Sarnowskiej, córce Jakuba (P. 1630 k. 1150), zaś w r. 1631 zapisał jej sumę 1.000 złp. (G. 79 k. 517v). Od Michała Korytowskiego nabył wyderkafem części wsi Kwasuty p. gnieźn., co w r. 1636 aprobowała żona Korytowskiego (P. 1033 k. 676v). Oboje małżonkowie O-cy w r. 1638 (lub przed tą datą) zapisali wyderkafem na części Kwasut sumę 1.800 złp. Fabianowi Kowalkowskiemu i Annie z Myślęckich (G. 80 k. 499; P. 165 k. 264). Marcin już nie żył w r. 1639, kiedy owdowiała Dorota zapisała dług 200 złp. Annie Sarnowskiej, żonie Jana Kowalskiego (ib. k. 622). Dorota działała w r. 1646 w imieniu swych dzieci (Z. T. P. 29 s. 2374), ale dzieci owych nie znam.
3. Stanisław, syn Jakuba, występował w latach 1595-1616 (B.), nie żył już w r. 1618 (N. 171 k. 21). Jego żoną była w r. 1602 Anna Pierzchówna (Pirchówna) ze Slantowa, Slantowska, wdowa 1-o v. po Bartłomieju Jeschke (Jeszkaw, Jesthaw) (B.). Byla już wdową po Stanisławie, kiedy w r. 1618 Jakub O., brat jej męża, sprawujący opiekę nad Barbarą, Elżbietą i Magdaleną, młodszymi jej córkami, mianował plenipotentem Wojciecha Kościelskiego (N. 171 k. 21). Ta wdowa w r. 1619 cedowała Zofii Zebrzydowskiej, wdowie po Macieju Smoguleckim, staroście bydgoskim, zapis wyderkafowy na wsi Gogolina w pow. inowrocł., dany zmarłemu mężowi przez starostę (N. 171 k. 382). Zapisała t. r. owej Zofii sumę 8.000 złp. (ib. k. 543), a w r. 1620 uzyskała od Stefana Gębickiego, kasztelana rogozińskiego i starosty nakielskiego, zapis długu 8.000 złp. (P. 1004 k. 690). Kwitowała w r. 1623 Gębickiego z 5.000 zł., pozostałych z powyższej sumy (N. 173 k. 194). Uwolniła w r. 1636 poddanego ze wsi Piścino (G. 80 k. 204). Spośród córek Stanisława i Pierzchówny, Dorota była 1-o v. w r. 1616 żoną Bartłomieja Dąbrowskiego, wdowa w r. 1617, 2-o v. w latach 1618-1632 żona Tomasza Przyłupskiego (Przyłubskiego). Zofia, w latach 1613-1651 żona Wojciecha Kościelskiego, z czasem burgrabiego ziemskiego nakielskiego. Barbara, niezamężna w latach 1616-1617 (B.), wyszła w r. 1618 za Gabriela Gądeckiego, żyła jeszcze w r. 1619. Elżbieta, niezamężna w latach 1616-1620 (B.; P. 1004 k. 933), chyba identyczna z Elżbietą, w r. 1626 żoną Krzysztofa Golemskiego z ziemi dobrzyńskiej. Magdalena, niezamężna w latach 1616-1620 (ib.), w r. 1623 żona Mikołaja z Wybranowa Chlebowskiego, wdowa w latach 1636-1639, nie żyła już w r. 1646.
II. Szymon, syn Stanisława i Rososkiej, mieszkał w r. 1545 w wojew. chełmińskim (B.). Ławnik chełmiński, nie żył już w r. 16000 (Kc. 123 k. 700). Z żony Gertrudy Dorpowskiej (B.) synowie, Łukasz i Bartłomiej.
1. Łukasz, syn Szymona i Dorpowskiej, ławnik ziemski chełmiński 1605 r. (B.), zapisywał w r. 1600 dług 50 zł. Andrzejowi Grudzińskiemu (Kc. 123 k. 700). Żoną jego była w latach 1599-1601 Małgorzata Chodowska, córka Jana z Oporowa Chodowskiego. Synowie, Jakub i Stanisław żyli w r. 1619 (B.).
2. Bartłomiej, syn Szymona i Dorpowskiej, wspomniany w r. 1605 (Z. T. P. 27 s. 45), zapewne idenytyczny z Bartłomiejem, porucznikiem w Inflantach, nie żyąjącym już w r. 1607. Z jego córek, Jadwiga w r. 1607 żona Jana Dorpowskiego, może identyczna z Jadwigą, w r. 1628 żoną Jana Rusinowskiego, miecznika inowrocławskiego, wdową w r. 1630. Katarzyna, w latach 1607-1611 żona Jana Gądeckiego. Dorota, w latach 1607-1611 żona Wojciecha Strzeleckiego, dziedziczka w r. 1608 w Ostromęcku, Reptowie, Izbicy, 2-o v. w latach 1615-1635 żona Piotra Wolskiego, Zofia i Helena, niezamężne w latach 1607-1611, jak również i Elżbieta, potem w r. 1615 żona Macieja Wolskiego. Anna, niezamężna w latach 1607-1619 (B.). Żoną (wdową?) Bartłomieja O-go nazwana w r. 1604 Katarzyna z Lendziczka (!), siostra Mikołaja Chwaliszewskiego (B.). Jaki to ma związek z Bartłomiejem, o którym było wyżej, nie wiem. Zob. tablicę 1,2.
Jan, mąż Zofii Ostrowskiej, córki Stefana, która w r. 1664 sumę 4.000 zł. swego posagu z Cerekwicy i Słębowa cedowała Zofii Pogórskiej, żonie Macieja Ostrowskiego, dziedzica Cerekwicy (Kc. 130 k. 382). Drugą żoną Jana była Katarzyna Kołacka, wdowa 1-o v. po Wojciechu Bobrownickim, która w r. 1671 kwitowała z 400 zł. Macieja Ostrowskiego (Kc. 131 k. 268v). Oboje małżonkowie w r. 1673 wydzierżawili od Wojciecha Jeżewskiego i Anny ze Zbyszewskich, posesorów Laskownicy, wieś tę w p. kcyń. na trzy lata (Kc. 131 k. 387). Jan nie żył już w r. 1693 (P. 1432 k. 413v). Z jego synów zrozdonych z Ostrowskiej, Jakub, mąż Barbary Kleistówny, córki Sebastiana i Marianny Ziółkowskiej, sprzedał w r. 1693 Gałczyno w p. gnieźn. za 5.000 zł. (50.000 zł.?). Konstancji Wilczyńskiej, żonie Piotra Gałęskiego (P. 1432 k. 413v). Stefan, inny syn Jana i Ostrowskiej, w r. 1697 kwitowany był z 1.000 złp. przez Wojciecha Kościelskiego (G. 90 k. 146v). Żeniąc się w r. 1701 z Krystyną Olędzką, córką Andrzeja i Jadwigi Naramowskiej, przed ślubem zapisał jej 2.000 złp. (P. 1140 I k. 149). Podnósłszy w posagu za nią od jej brata Zygmunta Olędzkiego pozostałości z dóbr ojczystych, wynoszące 4.000 złp. i dóbr macierzystych 2.000 złp, owe 6.000 złp. posagu w r. 1711 oprawił jej na poówie swych dóbr (P. 1146 II k. 75v). Oboje małżonkowie, mieszkający w Jarantowicach, wpisani byli 13 IX 1727 r. w Pieraniach do Bractwa (Pieranie, Księga Bracka). Nie wiem, czy ten sam Stefan był w r. 1726 dziedzicem Łagiewnik? (Z. T. P. 44 k. 833).
@tablica
@tablica
Wawrzyniec, syn Jana, kwitował w r. 1699 Jakuba Stawskiego (Kc. 131 k. 145). Nie żył już w r. 1681, kiedy wdowa po nim, Jadwiga Nieniewska, 2-o v. żona Marcina Mężyńskiego, kwitowała Jana Pawłowskiego (I. Kal. 140 k. 342). Nie żyła już w r. 1723 (ib. 163 s. 247). Synem Wawrzyńca i Nieniewskiej był Jan, który w r. 1706, żeniąc się z Agnieszką Modlibowską, córką Franciszka i Teresy Mietlickiej, wdową 1-o v. po Piotrze Wierzbickim, uzyskał od niej 9 III, na krótko przed ślubem, zapis sumy 4.000 złp. (G. 92 k.79; I. Kal. 161 s. 555, 557). Ów Jan w imieniu własnym i żony oraz swego rodzeństwa: Jozefa, Wojciecha, Jana i Zofii, kwitował w r. 1710 braci Rożnowskich (I. Kal. 157 s. 135). Oboje małżonkowie w r. 1723 spisywali wzajemne dożywocie (ib. 163 s. 247). Nie żyła już Agnieszka w r. 1746, kiedy Jan jako jej dożywotnik kwitował Szymona Koszutskiego, dziedzica wsi Gostynie, z rocznej prowizji od sumy 1.000 zł. (ib. 185/189 k. 105).
Jan w r. 1671 roborował pod zakładem 800 zł. kontrakt zawarty z Konstantym i Bogusławem Janem, braćmi O-imi, o których było wyżej (N. 185 k. 127). Wojciech, syn zmarłego Jana, wraz ze swą żoną Katarzyną Święcicką uzyskali w r. 1672 od Marianny Boczkowskiej, wdowy po Stanisławie Rogozińskim, cesję sumy 2.238 zł., zastawnej na częściach wsi Równa, Rubice, Zakrzew w pow. sieradzkim, zaś w r. 1674 scedowali ową sumę Marcinowi Chociszewskiemu (I. Kal. 140 k. 269). Wojciech ten w r. 1673 kwitowł z 500 zł. małżonków, Władysława Gosławskiego i Jadwigę Rosnowską (ib. 133 s. 10). Zofia, w r. 1673 żona Wojciecha Kotlińskiego. Pani Dorota, chrzestna 1 XII 1676 (LB Brody). Jan, nie żyjący już w r. 1691, ojciec Jakuba, chrzestnego 29 VIII 1690 r. (LB Kamieniec), który t. r. od małżonków, Łukasza Cybulskiego i Marianny Stawickiej, kupił za 4.300 zł. Galczyno i Gałczynko p. gnieźn. (P. 1431 k. 544). Spisał w r. 1691 wzajemne dożywocie z żoną Barbarą Kleistówną, córką Sebastiana i Anny Ziólkowskiej, wdową 1-o v. po Stanisławie Radolińskim (P. 1122 VII k. 6). Skwitowany w r. 1692 ze sprawy przez wdowę Mariannę z Stawickich Cybułską (G. 89 s. 221). Oboje małżonkowie byli w r. 1694 (P. 1127 II k. 4). Katarzyna, w latach 1695-1713 żona Wojciecha Jana Ciołka Włostowskiego, dzierżawcy Śniecisk. Jej bratanica rodzona panna Wiktoria, występująca w latach 1712-1713 (P. 285 k. 30; N. 195 s. 15). Antoni, syn Wojciecha, nie żyjącego już w r. 1705, uzyskał w r. 1702 od Adama Radońskiego, podwojewodziego kaliskiego i burgrabiego wieluńskiego, dziedzica Brączyna, zapis 7.000 złp. (Kośc. 308 s. 833). Skwitował Radońskiego w r. 1705 z owej sumy (I. Kal. 157 s. 71). Agnieszka zaślubiła przed 16 VII 1711 r. Jana Dunina (Donin). Ludwika z Swinarskich O-a, córka Gabriela i Marianny Koszutskiej, chrzestna w kwietniu 1718 r. (LB Mórka). Jerzy, nie żyjący już w r. 1721, mąż Ludwiki Skórzewskiej, 2-o v. w latach 1721-1723 żony Jozefa z Konar Malechowskiego, z którym wzajemne dożywocie spisywała w r. 1721 (P. 1184 II k. 12v, 1193 k. 135v). Była w r. 1746 3-o v. żoną Fabiana z Bnina Moszyńskiego (I. Kal. 185/189 k. 121). Pani Marianna, dzierżawczyni Markowa, chrzestna 5 VII 1722 r. (LB Branno). Wpisani do Bractwa w Pieraniach 13 IX 1727 r.: Walenty, kleryk, jezuita, Wawrzyniec, panna Katarzyna, Jan i Bogusław "studenci" (pieranie, Księga Bracka). Jan, mąż Barbary Wróblewskiej, w r. 1730 sprzedał za 1.900 złp. wójtostwo w Gorzycach, wsi arcybiskupów gnieźnieńskich, "sław." Franciszkowi i Katarzynie z Mieleszewiczów Śniadeckim (Kc. 135 k. 265). Jan, mianowany w r. 1732 podczaszym mielnickim (Kc. 137 k. 7). Wawrzyniec, łowczy bydgoski, świadek 19 XI 1740 r. (LC Branno), żył jeszcze w r. 1748 (Z. T. P. 51 k. 187). Ks. Florian, chrzestny 28 VI 1761 r., a świadek 14 II 1762 r. (LB, LC Polanowice). Franciszka, żona Józefa Borzysławskiego, oboje nie żyli w r. 1787. Michał, komornik ("camerarius", więc może szambelan?), zmarł 19 II 1795 r. (Nekr. Franciszkanek Śrem.).
Ostromiecki z Ostromieczyna w p. kośc., wsi dziś nieznanej. Wincenty, w r. 1483 już nie żyjący, kiedy córki jego Katarzyna, żona Andrzeja Czekanowskiego, i panna Anna, dokonywując działów dóbr rodzicielskich z rodzonym stryjem, wzięły całe Ostromieczyno, dają mu połówę Dzierżanowa (P. 1386 k. 183).
Ostroński "ur." Wojciech, mąż Marcjanny, zmarłej w r. 1731, pochowanej w kościele w Dopiewie 30 IV. Ich córka Marianna Barbara Apolonia, ur. w Lusówku, ochrzcz. 19 I 1730 r. (LB, LM Dopiewo). Czy to szlachta?
Ostrorogowie h. Nałęcz, z Ostroroga w p. pozn. Dziersław Grochola z Ostroroga, kasztelan santocki w czasie 1 II 1383-28 IV 1387 r. (Gąs.), miał z żony Brunety syna Sędziwoja.
Sędziwój z Ostroroga, syn Dziersława, chorąży poznański 22 IV 1400 r., starosta międzyrzecki w r. 1403, wojewodą poznańskim został między 12 V a 20 VII 1406 r. Trzykrotnie starosta generalny wielkopolski, występował z tym urzędem 3 III 1411-4 I 1415 r., 19 V 1419-24 X 1426 r., 28 VII 1432-13 II 1434 r. Tenutariusz kościański w r. 1426, starosta brzeski-kujawski w latach 1426-1431. Wraz z synami miał w r. 1438 termin z Brunetą, żoną Piotra Kurowskiego (P. 14 k. 28v, 37). Na rzecz jego i synów w r. 1438 Dobrogost Koleński, kasztelan kamieński, zrzekł się bliższości do Miłostowa i Mnichów w p. pozn. (ib. k. 41v). Umarł w r. 1441 między 19 VII a 28 X, a miał mieć lat 60 (Starowolski). Żoną jego była Barbara, zapewne siostra Josta (Jodoka) Suczki z Wojnowic (P. S. B.; Gąs.). Żyła jeszcze ta Barbara w r. 1411 kiedy toczył z nią sprawę Piotrek Rudnicki (P. 3 k. 158). Synowie: Jan, Stanisław i Dobrogost. Córka Sędka, wydana przed r. 1429 za Ścibora z Borysławic, wojewodę łęczyckiego. Spośród synów, Jan, instalowany 24 X 1412 r. na kanonii gnieźnieńskiej (Korytowski), był w r. 1419 na Uniwersytecie Krakowskim, bez wzmianki o godności duchownej świadował w latach 1424 i 1426 na dokumentach wystawionych przez Sędziwoja O-ga (Kon. Z. 2 k. 230v, 233v). Nazwany w r. 1425 Janem "Grocholą" (P. 8 k. 18), zmarł w r. 1427, pochowany w Sandomierzu w kościele Św. Jakuba, a strenuus miles" na płycie nagrobnej potwierdza porzucenie przezeń drogi duchownej.
Przeglądanie 611 pozycji zakresu Orzelscy - Ożegowscy.
11121314[15]16171819
