Przeglądanie 611 pozycji zakresu Orzelscy - Ożegowscy.
12131415[16]17181920
Orzelscy - Ożegowscy
I. Stanisław, syn Sędziwoja i zapewne Barbary, na Uniwersytecie Krakowskim w r. 1419, starosta brzeski-kujawski w r. 1432, podstoli kaliski w czasie 23 VII 1432-2 III (26 X?) 1445 r., nazwany w r. 1438 podkomorzym poznańskim, nie utrzymał się jednak na tym urzędzie, kasztelan międzyrzecki w czasie 29 IV 1445-18 XI 1449 r., na przełomie lat 1449 i 1450 postąpił na kasztelanię gnieźnieńską, na której widzimy go już 2 II 1450 r. W r. 1453, między 3 I a 30 VI dostał wojewódstwo kaliskie, zaś w r. 1475, między 30 V a 3 VII, wojewódstwo poznańskie (P. S. B.; Gąs.). Stanisław "Frank", dziedzic z Ostroroga, zeznawał w r. 1425 (P. 8 k. 18). Pozywany w r. 1443 przez Jana Ratajskiego (Kośc. 17 s. 360), t. r. wspólnie z bratem pozywał Annę i Małgorzatę, córki Bartosza z Tarnowa (Py. 10 k. 45v). Obaj bracia w r. 1444 dokonali podziału dóbr z Marcinem i Janem, braćmi z Zajączkowa, biorąc wsie Strych, Świnary i części Dzierząźni (P. 1379 k. 14). Stanisław od Wincentego i Piotra, braci z Ordzina, kupił w r. 1444 za 100 grz. trzy łany w Przyborowie (P. 1379 k. 79v). Obaj bracia, niedzielni, na Dobrojewie w p. pozn. w r. 1445 zapisali czynsz roczny od sumy 120 grz. ks. Maciejowi, plebanowi w Chrzypsku (P. 1379 k. 83). Stanisław, w r. 1445 pozwany przez Jana, Piotra i Wojciecha, braci z Bnina (P. 15 k. 116) i t. r. pozywał swego brata Dobrogosta (ib. k. 130v). Obaj bracia od panny Małgorzaty, córki zmarłego Dziersława Smołki z Łagowca, w r. 1446 kupili za 200 grz. połowę wsi Łag i Myśliszewo w p. pozn. (P. 1379 k. 156v), zaś w r. 1447 ci dwaj dziedzice Ostroroga mieli sprawę z Wawrzyńcem, Peregrynem i Bartoszem, dziedzicami z Brodów (P. 17 k. 7v). Żoną Stanisława była Barbara z Czyżowa, Czyżowska (MRPSum. II 1172). Była nią niewątpliwie już w latach czterdziestych, skoro zrodzony z niej syn Jan był w r. 1450 już na studiach. Drugiej swej żonie Beacie Stanisław w r. 1449 oprawił posag 400 grz. na połowie miasta Międzychód, na całej wsi Strych, na połówach wsi Nowawieś, Dzięcielino, Michocino oraz na całych wsiach Tuczęp i Mnichy w p. pozn. (P. 1380 k. 61v). Była to Beata z Bystrzycy Lubelskiej, zapewne córka Jakuba z Kobylan i Wichny z Bogumiłowic (P. S. B.). Dostał wiecznością 2 IX 1452 r. dwadzieścia łanów z lasu królewskiego Mików, koło swoich wsi Otoczna i Sędziwojewo (MRPSum. I 164). Uzyskał 4 VII 1454 r. zwrot lasu "Babska" wraz z "przylaskami" oraz wieś Grunowo z polami wsi Marnoldt (?) pow. nakiel., które zmarły Sędziwój z Szubina, wojewoda kaliski, zastawił był Zakonowi Krzyżackiemu (ib. 229). Wieś Chrostowo w p. kośc. w r. 1462 dał wyderkafem "szl." Jędrzychowi (P. 1384 k. 123). Przeprowadził w r. 1462 z Piotrem z Gaju kasztelanem kaliskim, podział pomiędzy nich jezior, stawów i strumyków należących do ich części miasta Międzychód (P. 1384 k. 144). Wszeradowo w p. kcyń w r. 1462 dał Przecławowi z Potulic, kasztelanowi rogozińskiemu, biorąc w zamian połowę Sułaszewa w p. kcyń. i dopłatę 1.000 zł. węg. (P. 1384 k. 151). Nie umiem tego pogodzić z aktem wpisanym bezpośrednio po powyższym, mocą którego Wszeradowo sprzedał za połowę Sułaszewa i dopłatę 1.000 zł. węg. Andrzejowi z Grudny! (ib.). Pozwany w r. 1464 przez bratanka Dobrogosta ze Lwowa, nie stanął również t. r. pozwany przez Jana Baranowskiego z racji miasta Międzychodu oraz wsi: Wielawieś,. dzięcielino, Bartodzieje i Radgoszcz (P. 19 k. 34v). Dziedzic w Ostrorogu, Kluczewie, Wielimie, Dobrujewie, Wierzchucinie Chojnie, w r. 1764 zeznał Tomkowi z Śrzemu 100 grz., za które był mu poręczył za zmarłego Fabiana z Bukowca (P. 19 k. 37v). Miasto Stobnicę oraz wsie Brączewo i Podlesie oraz czwartą część Bedlina w r. 1465 w sumie 1.000 zł. węg. sprzedał wyderkafem Katarzynie, żonie Władysława z Domaborza, starosty nakielskiego (P. 19 k. 87). Połowę wsi Mościejewo w p. pozn. w r. 1465 kupił za 1.000 grz. od Jana z Lubosza, tenutariusza w Międzyrzeczu (P. 1384 k. 204v), a jednocześnie od Sędziwoja z Grodziska nabył jego prawa do połowy Mościejewa, pozyskane w sumie 800 zł. węg. (ib.). Wymienił w r. 1466 z Sędziwojem niegdy Grodziskim całe swe wsie Tuczamp, Miłostowo, Gralewo, Mnichy z dopłatą 1.000 grz., na połowę miasta Grodziska z połową przedmieść oraz na całe wsie: Kobylniki, Zdrój, Kąkolewo p. kośc. (P. 1383 k. 290v). Mościejewo w p. poan. w r. 1467 sprzedał za 900 grz. Piotrowi niegdy z Lubosza, bratankowi Sędziwoja z Tuczampu (P. 1384 k. 245v). Synów zmarłego Sędziwoja Grodzickiego z Tuczampu, Jana, Stanisława, Marcina i Macieja, pozywał w r. 1470, ale mu nie stanęli (P. 20 k. 53v, 66v). Wspólnie z bratem Dobrogostem w r. 1472 kupili za 20 grz. od Hinczi i Jurgi, braci z Blumweltu brzegi rzeki Kamionka położone koło tej wsi w p. człuchów., dając im ponadto łąkę zw. Małą łąką w swym dziedzicznym Gronowie (MRPSum. I 922). Stanisław dostał za swe służby 28 X 1473 r. sumę 300 grz. zabezpieczoną na połowie poboru dwóch groszy z Wielkopolski, uiszczonego przez Jana Grylewskiego, pisarza i poborcę (ib. 1066). Od Mikołaja Gorazdowskiego w r. 1473 kupił za 700 grz. Gunice w p. pyzdr. (ib. 1011). Od "szl." Katarzyny, żony Jakuba, mieszczanina poznańskiego, w r. 1474 dostał części miasta Mrocza oraz wsi Wielkie Wałdowo i Małe Wałdówko w p. nakiel., należne jej prawem bliższości po atarzynie, wdowie po Janie Krasce, cześniku kaliskim (P. 1382 s. 156). Inne części tychże dóbr, pochodzące z tegoż spadku, dostał t. r. od Barbary z Przybychowa, wdowy po Wawrzyńcu z Przybychowa (ib. s. 164). Obaj z bratem Dobrogostem w r. 1476 uzyskali intromisję do dóbr Andrzeja i Aleksandra, braci z Gaju, t. j. do wsi: Gaj, Klączyno, Stramice, Międzychód oraz wsi przyległych do miasta Międzychodu: Wielawski, Miechcina, Dzięcielina, przysądzonych w sumie 500 zł. węg., które winien był uiścić Stanisławowi i Dobrogostowi brat Andrzeja i Aleksandra, ks. Wojciech z Gaju, kustosz gnieźnieński, wspólnie braćmi (P. 21 k. 51v). Stanisław t. r. pozywał o 1.000 zł. węg. Wawrzyńca z Szewców (P. 855 k. 32v). Połowę Wierzcharzewa w p. pozn. wraz z Małymi Sokolnikami zastawił wyderkafem za 500 grz. Janowi Borzysławskiemu (P. 1383 k. 3v). Umarł między 16 XI 1476 r. a 3 V 1477 (P. S. B.; Gąs. ). Syn Jan. Córka Burneta, żona Stanisława Siekowskiego, nie żyjącego już w r. 1489, i Beata, ksieni klarysek gnieźnieńskich, która w r. 1491 miała sprawy z Anną, żoną Macieja Rzągnowskiego, i z Michałem Rzągnowskim (G. 15 k. 79v, 80), zaś w r. 1494 trzecią część dóbr odziedziczonych po Janie z Czyżowa wraz z dwiema innymi częściami tych dóbr cedowała Stanisławowi z Ostroroga w zamian za zapis 1.000 grz. długu (P. 1388 k. 49v).
Jan, syn Stanisława i Barbary z Czyżowa, był już 12 X 1465 r. kasztelanem międzyrzeckim, a chyba pozostawał jeszcze na tym urzędzie i 16 VI 1472 r. a dopiero potem zrezygnował. Kasztelanem poznańskim został przed 16 V 1774 r., awansował między 16 X 1500 a 8 I 1501 r. na wojewodę poznańskiego. Starostą generalnym wielkopolskim był w okresie 17 X 1493 - 23 X 1498 r. (Gąs.). Pisarz polityczny, zdobył doktorat obojga praw w r. 1459 w Bolonii i tego tutułu naukowego używał potem nader często, a jedna z wsi w jego dobrach, nazwana Doktorowem, świadczy dowodnie jak wysoko cenił ów tytuł, w Polsce w tym środowisku społecznym wtedy zgoła wyjątkowy. Pierwszą jego żoną była w r. 1645 Helena, córka Wacława ks. raciborskiego, dziedziczka części Pamiątkowa w p. pozn. (P. 19 k. 89v, 102v). On sam był dziedzicem miasta Ostroroga, Stobnicy, Bronczyna, Podlesia, Będlina (ib. k. 231, 20 k. 8). Od Szymona, dziedzica w Pomorzanowicach w r. 1476 kupił za 100 kop. gr. trzy łany osiadłe w Pomorzanowicach w p. gnieźn. (P. 1386 k. 63v). Na wykupienie z jego rąk Grunowa i Marienfeldu dostał 13 VI 1478 r. konsens Mikołaj z Kościelca (MRPSum. I 1459). Wzywał w r. 1478 Wawrzyńca, syna zmarłego Gotarda z Szewców, do uiszczenia 1.000 zł węg. (P. 855 k. 65v). Miał w r. 1479 sprawę o kopce graniczne z ks. Urielem, biskupem poznańskim, i Mikołajem, braćmi z Górki (P. 21 k. 70). Od Katarzyny, wdowy po Władysławie z Damaborza, kasztelanie i staroście nakielskim, kupił w r. 1481 za 1.000 złp jej części miasta Koźminka oraz wsie: Złotniki, Chodupki, Przedpełki, Slaniki (?) oraz ósmą część Dębska w p. kal. (P. 1386 k. 137v). Dziedzic w r. 1481 wsi: Wojnowice, Łagwy, Szewce (P. 21 k. 115v). Od Przecława Potulickiego, kasztelana rogozińskiego, w r. 1482 kupił za 1.000 grz. wsie Smołki, Nakwasino, Osuchowo w p. kal. (P. 1386 k. 155). Turostowo w p. gnieźn. w r. 1484 (lub przed tą datą) zastawił Adamowi Wronczyńskiemu (P. 1387 k. 7, 31v). Wspólnie z bratem stryjecznym Dobrogostem Lwowskim, kasztelanem międzyrzeckim, miał w r. 1485 sprawę z Tomickimi, synami zmarłego Mikołaja, chorążego poznańskiego, o miasto Brodcze (dziś Brójce) w p. pozn. (P. 22 k. 6). Barbarze Szwyrczowej, mieszczce krakowskiej, zastawił za 222 zł węg. wieś Kargów w ziemi sandomierskiej, a w r. 1486 córce jej Barbarze Phirszolthowej pozwolono trzymać zastawem ową wieś (MRPSum. I 1832). Od "opatrzn." Jakuba Prusza (Prusch, Prusth), kuśnierza poznańskiego, w r. 1488 kupił za 300 grz. wieś Nosalewo w p. pozn. (P. 1387 k. 98, 99). Od siostry swej żony, Katarzyny ks. raciborskiej, wdowy po Władysławie z Danaborza, kasztelanie i staroście nakielskim, w r. 1488 kupił za 600 grz. połowę wsi Turostowo (P. 1387 k. 99). Jako opiekun siostrzeńca Sędziwoja Siekowskiego i jego siostry, w r. 1489 zapisał 100 grz. długu Pelegrynowi Kurskiemu (Kośc. 228 k. 73). Od Jana ze Stojkowa niegdy Bienińskiego w r. 1493 kupił za 1.400 zł węg. Bienino w p. pozn. (MRPSum. II 219). Pozwany t. r. przez pannę Jadwigę, córkę Andrzeja Wilkowskiego z Polskiego Wilkowa, o część w Szewcach, spadłą po jej wuju Wawrzyńcu "Gotardku" Wojnowskim (P. 23 k. 80v) i t. r. pozwany przez tęż Jadwigę o bezprawne "wdarcie się" do jej czwartej części w Wojnowicach i Łagwach dziedziczonych po tymże Wawrzyńcu (ib. k. 118v), zaś przez Dobkę, żonę Stefana Gruszczyńskiego, a siostę tego Wawrzyńca, o jej piątą część w tych wsiach (ib. k. 141). Trzy łany osiadłe w Pomorzanowicach p. gnieźn. w r. 1497 sprzedał za 100 zł węg. Wojciechowi Dąbrowskiemu z Pomorzanowic (G. 23 k. 45). Drugiej swej żonie, Dorocie z Wrześni, w r. 1494 dał dożywotnio połowę miasta z połowami wsi: Michocino, Dzięcielino, Wielawieś oraz całe wsie Strych i Świniary w p. pozn., Sołeczna i Gunice w p. pyzdr. (P. 1383 k. 36; MRPSum. II 429). On i jego syn Władysław (Wacław!) zostali 9 V 1497 r. i znowu 16 V 1498 r. zwolnieni od uczestniczenia w wyprawach wojennych (MRPSum. II 717, 1214). Zrodzonej z drugiej żony córce Poliksenie w r. 1498 zapisał na dobrach swych: Wojnowice, Łagwy i Szewce w powiatach pozn. i kośc. sumę 3.000 zł (ib. 1254). Żonie dał w r. 1498 dożywocie tenuty królewskiej Stobnica z wsiami: Klapicze, Białoboże, Sklanów, Kargów, Kargowska Wola, Kąty, Wola i Wolica w ziemi sandomierskiej, oraz dóbr dziedzicznych Topola w p. kon., Gunice i Sołeczna w p. gnieźn. (ib. 1253). Był w r. 1498 po matce dziedzicem Czyżowa w pow. sandomierskim, Zdziechowic w pow. urzędowskim, Działoszyc z Chmielowem w pow. ksiąskim (ib. 1172). Po śmierci swego krewnego, Jana Czyżowskiego, przeprowadzał 15 IV 1499 r. z Hieronimem Zakliką z Międzygórza podział odziedziczonych po zmarłym dóbr. Wziął połowę miasta Działoszyce, folwarku Chmielów, wsie: Jakubowice, Syszczyce, Parszywka, Wola, Jastrzębniki, Niewiatrowice, Dziekanowice, Ujazdowice, Słupów, Pirocice, Irzykowice, Szczodrkowice, dom z ogrodem na Kazimierzu w Krakowie i sadzawkę rybną na Rudawie. Zaś z dóbr królewskich: miasto Stobnica, wsie Białoboże, Kargów, Klampicze, Szczklanów, Wolica, Wola i Kąty w ziemi sandomierskiej (ib. 1365). W trzy dni potem 18 IV 1499 r. od Hieronima Zakliki kupił za 4.000 zł węg. jego połowę Działoszyc i Rataje w p. pozn., a 12 V 1499 r. Ambrożemu Pampowskiemu, wojewodzie sieradzkiemu, dany został konsens na wykupienie od O-a tych dóbr (ib. 1402). Dziedzic miasta Koźminka, w r. 1499 pozywany przez Jana Brzezińskiego o wydanie poddanego zbiegłego z Wielkiego Złotowa do Koźminka (Kal. 5 k. 86b). Żonie Dorocie z Wrześni 16 X 1500 r. zlecił opiekę dzieci swych, Achillesa i Polikseny (ib. 1419). Jednocześnie dał jej w dożywocie połowę miasta Międzychodu oraz wsie: Miechocino, Dzięcielino, Wielawieś, Wierzcharzewo, Sokolniki, Strych i Świniary w p. pozn., Topola w p. kon., Gunice i Sołeczna w p. pyzrd. (ib. 1420). Toczył w r. 1500 sprawę z Beatą, wdową po Janie Czmachowskim, którą oskarżał o to, iż ze swej oprawy na Czmachowie nasłała gromadę szlachty i mieszczan, którzy niepokoili tenutę stobnicką O-a w ziemi sandomierskiej (P. 859 k. 124). Był jeszcze kasztelanem poznańskim, kiedy od siostry Burnety nabył bliższość do spadku po Janie z Czyżowa (Kośc. 26 k. 15). Kwitował króla 24 II 1501 r. ze wszystkich sum zapisanych jemu i ojcu jego na Szadku przez królów Kazimierza i Jana Olbrachta (MRPSum. II 1421). Umarł przed 25 VIII 1501 r., kiedy to owdowiała Dorota toczyła sprawę z pasierbami Władysławem (!) i Stanisławem o wygnanie jej z dóbr oprawnych (P. 859 k. 205, 206v). T. r. kwitowała swego rodzonego brata Macieja Wrzesieńskiego z pozostałych po męży rzeczy, złota, srebra, klejnotów i szat (P. 859 k. 213v). Już 23 XII t. r. komisarze królewscy wyznaczeni do rewizji wynikłej między wdową a jej pasierbami, Wacławem i Stanisławemn sprawy o oprawę, do której owi pasierbowie nie chcieli macochy dopuścić, przysądzili jej posesję tych dóbr, a 10 I 1502 r. król nakazał dać jej do tych dóbr intromisję (MRPSum. III 50, 83). Pozywana była w r. 1502 przez pasierbów jak też przez własnego syna Achillesa o zabranie ze skarbca mężowego w Grodzisku sumy 148 zł, jak też i o inne sumy (P. 24 k. 48-56). Pasierbowie w r. 1504 oskarżali ją o to, że w r. 1500, jeszcze za życia męża, dostała klucze do skarbca (w Grodzisku?) i zawartość tego skarbca potajemnie przeniosła do swego dworu w Ostrorogu, gdzie znalazła się też i cała wyprawa zmarłej Heleny ks. raciborskiej (P. 24 k. 96). Z królewskiego nakazu w r. 1506 założone zostało między wdową a pasierbami vadium 1.000 zł węg. (Kal. 6 k. 109). Syn z drugiej żony Achilles, wspomniany w latach 1502-1510, niedzielny z braćmi (P. 24 k. 48, 71v-72v; Kal. 6 k. 74, 163, 205; Kośc. 23 k. 449). Córka z tego małżeństwa, Poliksena, jak widzieliśmy, niezamężna w r. 1498, była w latach 1523-1540 żoną Przecława Potulickiego, kasztelana kamieńskiego.
1. Wacław, za lat młodych zwany też często Władysławem, syn Jana i Heleny ks. raciborskiej, niewątpliwie starszy, bo w dokumentach niemal zawsze wymieniany przed Stanisławem. Mianowany 25 VII 1519 r. kasztelanem kaliskim po śmierci brata Stanisława (M.RPSum. IV 12259). jak widzieliśmy wyżej, po śmierci ojca, od schyłku r 1501 wspólnie z bratem Stanisławem toczył zaciętą walkę z macochą o dobra ojcowskie. Wraz z tym bratem pozywał w r. 1502 Jana Kąsinowskiego o poręczenie, które ze Stanisłaewm Borowskim dał był w 100 kopach gr. zmarłemu ojcu Wacława za Jana Starszego z Damaborza, starostę nakielskiego, za połowę miasta Stobnicy oraz wsi Hamer, połowę Brzączewa i Podlesia. Kąsinowski nie stanął (P. 24 k. 33v). Obaj z bratem Stanisławem w r. 1503 dobra Bukowiec i Ujazdek w p. kośc. sprzedali wyderkafem za 500 grz. Stanisławowi Ciświckiemu (P. 1389 k. 273), zaś od Jana Starszego z Damaborza, starosty nakielskiego, jednocześnie kupili wyderkafem za 100 kop gr. połowę miasta Stobnicy, wsi Brzączewo i Podlesie oraz kuźnicy w Stobnicy (ib. k. 275). W r. 1504 niedzielny z tym bratem w dobrach Pamiątkowo, Baworowo i Radzim w p. pozn. (P. 27 k. 70v). Pozywany był Wacław w r. 1506 o gwałty przez Jana i Andrzeja braci z Iłowca, dziedziców w Karpicku (Kośc. 232 k. 54v). Obaj z bratem wygnali siłą z dóbr jej oprawnych Barbarę z Pilczy, matkę Otty, kasztelana lwowskiego, i Stanisława, marszałka królewskiego, braci z Chodcza, a w r. 1507 król nakazał staroście generalnemu przywrócić ją do posiadania tych dóbr (Kal. 6 k. 179). Występowali t. r. jako niedzielni dziedzice Chodcza (ib. k. 186). Wszyscy trzej bracia t. r. byli pozwani o 14 grz. winy, bowiem nie uiścili wiardunku królewskiego, uchwalonego przez sejm krakowski, ze wsi: Chodupki, Osuchowo, Nakwasini, Złotniki i Dębsko (ib. k. 205). Z przeprowadzonych w r. 1510 z bratem Stanisławem działów wziął połowę miasta Ostroroga i wsi: Kluczewo, Wielunie, Wierzcharzewo, Sokolniki, połowę miasta Międzychodu i całe wsie: Strych, Dzierżązno, Świnary, połowę wsi Nowawieś, pustkę Dzięcielino, wsie: Wojnowice, Łagwy, Szw ewce, połowę wsi Piaskowo i Nosalewo, połowę miasta Grodziska, całe wsie: Kobylniki, Bukowiec, Ujazdek, połowę wsi Doktorowo, trzy wiatraki koło drogi do Lwowa (Lwówka), pięć toni jeziora Otorowskiego, połowy miast Koźminka i Chodcza wraz z połowami przyległych wsi, w powiatach pozn., kośc., kal. i pyzdr. (P. 786 s. 181). Pozywał Wacława w r. 1511 Feliks Budzisławski działając w imieniu swej ciotecznej siostry, Anny Siekowskiej, zamężnej 1-o v. Trzebawskiej, 2-o v. Rychwalskiej, o winę za głowę zabitego jej brata Sędziwoja Siekowskiego (Kośc. 23 k. 218v). Tego Sędziwoja, swego brata ciotecznego, Wacław zabił i w r. 1515 Anna skwitowała go z głowy brata (Kośc. 232 k. 403v). Wacław, mąż Urszuli z Kutna, córki zmarłych Stanisława Potockiego, kasztelana gostyńskiego i Anny z Kutna, w r. 1511 kwitował opiekuna jej Jaranda z Brudzewa, kasztelana kaliskiego, z rzeczy powierzonych mu przez matkę swej żony (P. 865 k. 32v). Żonie tej t. r. oprawił na połowie miasta Międzychód i na całych wsiach: Strych, Świnary, Sokolniki oraz na połowach wsi: Wierzchaczewo, Wielawieś, Michocino, Dzięcielino pustki w p. pozn. (P. 786 k. 277v). Obu braci pozywał Jan z Łabiszyna wraz ze swymi bratankami, Mikołajem i Janem ze Złotowa, dziedzicami z Bnina, o wygnanie siłą z miasta Chodecz oraz wsi: Rychnowo, Jankowo, Kwilinie, Brudzewko (do których to dóbr nabyli prawa na Stanisławie, Piotrze, Rafale, Andrzeju, Ottonie i Spytku, dziedzicach z Chodcza). Pozwani nie stanęli i w r. 1511 winni byli płacić winę (P. 865 k. 38). Sprzedali wyderkafem w r. 1513 (lub przed tą datą) swe części wsi Gunice i Sołeczna w p. pyzdr. Stanisławowi Ciświckiemu (Py. 23 k. 10v). "Dzielcy" wyznaczeni przez Łukasza z Górki, kasztelana poznańskiego, dokonali 11 III 1513 r. podziału wsi Turostowo w p. gnieźn. między Andrzejem Zakrzewskim, pisarzem królewskim, a braćmi z Ostroroga (MRPSum. IV 10412). Wacław czwartą część Turostowa w r. 1514 za 230 grz. sprzedał temu Zakrzewskiemu (P. 1392 k. 7). Mocą zawartej z bratem Stanisławem ugody dostał od niego 4 III 1515 r. miasto Koźminek z wsiami: Nakwasino, Osuchowo, Chodupki, Złotniki, Słowiki, Smółki w p. kal., połowę wsi Czyrniec w p. pyzdr., połowę wsi Dąbsko w ziemi sieradz. oraz sumy na dobrach królewskich Stobnicy i na wsiach: Kąty, Szczklanowo, Wola, Białoboże, Klępicza, Kargowa, Wola Kargowska (MRPSum. IV 10526). Stało się to w wyniku wyroku komisarzy królewskich dzielących powaśnionych braci. Wacław winien był jeszcze wypłacić Stanisławowi 150 grz.,m wynagradzając tym szkody wyrządzione w jego dobrach (ib. 2460). Od Jana Kobyleńskiego, kasztelana rizpirskiego, w r. 1516 nabył wyderkafem za 200 grz. połowę w mieście Chodczu, którą ten trzymał wyderkafem od Stanisława O-ga (P. 1392 k. 96). Pozwany w r. 1517 przez Katarzynę Boszkowską oraz Bernarda i Małgorzatę, syna i córkę Mikołaja Grocholskiego i Jadwigi Siedleckiej, spadkobierców Anny Siekowskiej, o wygnanie z dóbr Siekowo Wielkie i Małe, Szczepankowo, Biskupice, Głodno, Stare Barklino pustki i połowy wsi Trzebidza w p. kośc. (P. 866 k. 401). Od Piotra i Stefana, braci rodzonych z Bielejewa w r. 1518 nabył połowę Bielejewa w p. pozn., dając a zamian łan pusty we wsi Świnary p. pozn. i dopłacając 300 grz. (P. 1392 k. 211). Od Wojciecha Otorowskiego t. r. nabył wyderkafem za 60 zł węg. połowę łana we wsi Rutki p. pozn. (ib. k. 219). Doszło do zatargów między Wacławem a mieszczanami stobnickimi o bezprawne obciążenie ich daninami i robociznami i w tej sprawie 17 V 1519 r. zapadł dekret królewski (MRPSum. IV 12190). Miał w Krakowie w r. 1519 ogród nad rzeką Rudawką (ib. 3130). Pozywał t. r. o połowę 400 grz. posagu zmarłej Burnety Siekowskiej, swojej ciotki, Katarzynę, wdowę po Janie Roszkowskim, Bernarda, syna Mikołaja Grocholskiego, i Małgorzatę, żonę Piotra Ćmachowskiego (Czmachowskiego), spadkobierców Anny Siekowskiej, żony Macieja Trzebawskiego, którzy nie stanęli i mieli t. r. płacić 8 grz. winy (Kośc. 25 k. 67, 26 k. 15). Wacław 12 III 1523 r. uzyskał konsens królewski na wykupienie wsi Cekowo p. kal. z rąk Beaty, wdowy po Andrzeju Zaksińskim (Zakszyńskim), kasztelanie łęczyckim (MRPSum. IV 4152). Jego wieś Chojno była 19 III 1523 r. rozgraniczona z dobrami wieleńskimi, tenutą Łukasza z Górki, kasztelana poznańskiego i generała wielkopolskiego (ib. 13492). Dla swej tenuty, t. j. dla miasta królewskiego Stobnicy uzyskał 17 II 1525 r. potwierdzenie przywileju z r. 1412 ustanawiającego jarmarki roczne i tygodniowe (ib. 4664). Ze współwłaścicielami dóbr działoszyńskich, t. j. Wojciechem Śmiegielskim i bratankami jego, Sebastianem i Mikołajem, Maciejem Pawłowskim i bratankami jego, Mikołajem, Janem, Maciejem, Piotrem, Wawrzyńcem, Beatą Ćmachowską, siostrą Macieja Pawłowskiego, Mikołajem, Stanisławem i Wiktorynem Gozlupskimi, oraz Małgorzatą Rozdrażewską, dokonał 23 V 1525 r. rozgraniczenia owych dóbr (ib. 14262). Swoją część miasta Kutna z przyległymi wsiami, dobra nabyte od żony Urszuli z Kutna, jak też całą wieś Potok w r. 1527 oddał tej żonie. Jednocześnie opiekę synów swych zlecił braciom swym stryjecznym: Jerzemu, Stanisławowi i Marcinowi Ostrorogom-Lwowskim (P. 1393 k. 186v). Umarł t. r., a kasztelanię kaliską już 10 VIII t. r. dano jego następcy (MRPSum. 15287; drugi identyczny przywilej dla tego następcy, Stanisława Tomickiego, dat. 15 VIII ib. 5242). Owdowiała Urszula całą wieś Potok w p. opoczyńskim sprzedała w r. 1529 za 200 kop gr. Bartłomiejowi Potockiemu z Myszkowa (P. 1393 k. 269v). Swoją oprawę na połowie miasta Międzychodu i wsi przyległych w r. 1532 dała synom, zaś sumy, które matka jej Anna Kucieńska miała oprawione przez pierwszego męża, Przedbora, na dobrach Wielkie Młyny z przyległymi wsiami w p. sier., a które to sumy Wacław O. podjął z Wielkich Młynów, dała im również. Synowie przenieśli wtedy jej oprawę 700 zł węg. posagu z połowy Międzychodu i wsi przyległych na całe miasto Koźminek z przyległymi wsiami (P. 1393 k. 502v-503v). Wieś oprawną Nakwasino w p. kal., należącą do Koźminka, w r. 1535 sprzedała wyderkafem za 400 zł zięciowi Zbąskiemu (P. 875 k. 146, 1393 k. 737v). Na swej uzyskanej od synów oprawie na mieście Koźminku i przyległych wsiach w p. kal., na mieście Kutnie i wsiach przyległych w p. gostyń., w r. 1539 sprzedała za 1.000 zł roczny czynsz wyderkafowy 50 zł Górce biskupowi płockiemu, z przeznaczeniem dla mansjonarzy kolegiaty szamotulskiej (P. 878 k. 442v, 1394 k. 316). Zapisała w r. 1544 dług 250 grz. Mikołajowi, Jerzemu, Bartłomiejowi i Wacławowi, braciom Potockim z ziemi sieradzkiej (I. Kal. 7 k. 406). Umarła między r. 1547 a 1550 (P. 886 k. 3 1395 k. 338v; I. Kal. 12 II s. 449). Synowie: Jan, Jakub i Stanisław. Z córek, Helena, w latach 1530-1537 żona Piotra Zbąskiego, wdowa w latach 1545-1556, nie żyła już w r. 1567. Jadwiga, w r. 1532 żona Melchiora Bibersteina. Anna, w latach 1547-1561 żona Łukasza Jankowskiego cz. Jaktorowskiego. Katarzyna od brata Stanisława w r. 1555 uzyskała zapis 300 zł długu (P. 896 k. 573), z którego w r. 1556 brata skwitowała (P. 897 k. 258). Umarła w Pamiątkowie 11 II 1583 r., pochowana w Ostrorogu 17 III (Necrologium Polske vetve Jednoty Bratrske, wyd. J. Bidlo, Praha 1897).
1) Jan, syn Wacława i Potockiej, wraz z braćmi, jako syn dziedzica Kobylnik i Zdroju, pozywany był w r. 1520 przez synów zmarłego Andrzeja Śmiegielskiego, dziedzica w Ruchocicach (Kośc. 26 k. 80v). Trzej bracia O-wie od Macieja i Wawrzyńca Pawłowskich, stryja i bratanka, oraz od Piotra Czmachowskiego, siostrzeńca tego Macieja, w r. 1530 kupili za 3.000 zł części Działoszyce z przyległymi wsiami (P. 871 k. 626, 1393 k. 332). Skwitowani w r. 1530 z dóbr rodzicielskich przez siostrę Helenę zamężną Zbąską (P. 871 k. 626v). Pozwani t. r. przez Pawła Trzebieńskiego o granice w lasach Nowa Trzebienia (I. D. Z. Kal. 7 k. 445). Skwitowani w r. 1532 przez siostrę Jadwigę, żonę Melchiora Bibersteina, z dóbr rodzicielskich, zapisali temu szwagrowi w posagu za nią 1.000 grz. (P. 874 k. 48v). Jan całą wieś Kwilenie, należącą do Chodcza, w r. 1532 sprzedał wyderkafem za 300 zł Małgorzacie Jemieleńskiej, żonie Mikołaja Żołeckiego (P. 1393 k. 529). Wsie Marwelt, Grunowo i pustkę Babsko w p. człuchowskim w r. 1534 sprzedał za 3.000 zł Andrzejowi Grudzińskiemu (P. 1393 k. 679). Wraz z bratem Stanisławem w r. 1536 wieś Ujazdek w p. kośc. sprzedał za 1.000 zł Jakubowi Jaskóleckiemu (P. 1394 k. 12v). Żył jeszcze 21 IV 1539 r. (MRPSum. IV 19744).
2) Jakub, syn Wacława i Potockiej, starosta generalny wielkopolski od 28 VI 1566 r. Jeden z aktywniejszych działaczy pośród braci czeskich w Wielkopolsce. Wspomniany obok swych braci w r. 1520 (Kośc. 26 k. 80v). Jankowo p. kal. rezygnował przed r. 1530 Ślązakowi, Łukaszowi Bielikowi ze Skornic (I. R. Z. Kal. 3 k. 371). Z bratem niedzielnym Stanisławem wieś Małe Sokolniki p. pozn. w r. 1533 sprzedali wyderkafem za 100 kop gr. Janowi Wielżyńskiemu (P. 1393 k. 592v). Obaj w r. 1535 Ujazdek w p. kośc. sprzedali wyderkafem za 1.000 zł Jakubowi Jaskóleckiemu (ib. k. 746v), Będlino w p. pozn. za 100 grz. Wojciechowi Rostworowskiemu (ib. k. 748v), połowę wsi Czerniec zw. Nowawieś w p. kon. za 300 zł Janowi Żychlińskiemu, tenutariuszowi kopanickiemu (ib. k. 756v), Kąkolewo w p. kośc. za 1.000 zł Piotrowi Zbąskiemu (ib.). Obaj bracia w r. 1536 Gunice i Sołeczną w p. pyzdr. sprzedali za 600 złp Jerzemu, Stanisławowi i Marcinowi O-gom, dziedzicom we Lwowie (P. 1394 k. 25). Jakub w r. 1537 od Mikołaja Sułockiego kupił za 800 grz. Sułocino w p. kośc. (ib. k. 151v). Wspólnie z bratem Stanisławem w r. 1538 Gunice i Sołeczną sprzedali wyderkafem za 1.000 zł Janowi Kopaczyckiemu (ib. k. 189v). Jakub Wierzchucino sprzedał wyderkafem w r. 1539 za 1.000 zł Kasprowi Dziewierzewskiemu (ib. k. 280v). Z działów z bratem Stanisławem przeprowadzonych w r. 1540 wziął miasto Ostroróg z wsiami: Kluczewo, Dobrujewo, Bienino, Wierzchucino, Wielim, Chojno, Pamiątkowo, Baworowo, Sokolniki, Radzim (dziś Radzyń), połowę Wielkiego Wierzchaczewa, całą wieś pustą Nosalewo, połowę miasta Stobnica, połowy wsi Brączewo i Podlesie, czwartą część wsi Brudzyno w p. pozn., połowę miasta Działoszyce z połowami przyległych wsi: Chmielów, Szyszyce, Jakubowice, Szczodrkowice, Irzykowice, Dziekanowice, Jazdowice, Niewiatrowice, Wolica, Słupów, Jastrzębniki, Pirocice w powiatach krakowskim i sandomierskim (ib. k. 333). Wsie Gunice i Sołeczna w r. 1540 sprzedał wyderkafem za 1.000 zł Stefanowi Wilkowskiemu (ib. k. 336v), a Pamiątkowo w r. 1542 za 500 grz. Mikołajowi Sobockiemu (ib. k. 487). Dla miasta Koźminka wyjednał 25 V 1543 r. jarmarki roczne na 15 VIII i zezwolenie handlu końmi na targach tygodniowych (MRPSum. IV 7240). Bienino w r. 1544 sprzedał wyderkafem za 500 grz. Andrzejowi Milińskiemu (P. 1395 k. 127v). Czwartą część Bądlina (dziś Bąblin) w p. pozn. t. r. sprzedał wyderkafem za 200 grz. Tomaszowi Kiszewskiemu (ib. k. 135v). Wspólnie z bratem Stanisławem wyjednał 9 XII 1546 r. dla miasta Ostroroga nowy przywilej erekcyjny z jarmarkami rocznymi i targami tygodniowymi (MRPSum. 22586). Połowę Wierzchaczewa w r. 1546 dał Łukaszowi Jankowskiemu w zamian za wieś Małe Orle w p. pozn. (P. 1395 k. 248v). zapisał 19 VI 1547 r. dług 1.000 zł Mikołajowi z Mirowa Myszkowskiemu, stolnikowi krakowskiemu, staroście międzyrzeckiemu, pod zastaw kamienicy w Krakowie przy ulicy Grodzkiej (MRPSum. IV 22558), a 19 IX t. r. był przez Myszkowskiego z sumy tej kwitowany (ib. 22930). Obok brata Stanisława ustanowiony w r. 1547 przez siostrzeńca Abrahama Zbąskiego, jadącego na studia zagraniczne, opiekunem jego sióstr a ich siostrzenic, w przypadku jego śmierci (P. 886 k. 591v). Annie Bzowskiej, wdowie po Macieju (Melchiorze) Wilkowieckim, był w r. 1549 winien sumę 535 zł, z zabezpieczeniem intromisji do Kluczewa w p. pozn. (P. 888 k. 35). Skwitowany przez nią w r. 1550 (P. 889 k. 78). na dobrach Sokolniki i Radzim (Radzyny) w r. 1550 zapisał roczny czynsz wyderkafowy 50 zł od sumy 1.000 zł, ufundowany na rzecz biednych panien, sierot w mieście Pniewy przez Przecława Potulickiego, kasztelana kamieńskiego (P. 1395 k. 570). Był w grudniu 1550 r. mężem Barbary Stadnickiej (MRPSum. V 5021). Jako spadkobierca matki, Urszuli Potockiej, był w r. 1550 pozywany przez Janusza Latalskiego, wojewodę poznańskiego (I. Kal. 121 II s. 449). Skwitowany w r. 1551 przez brata Stanisława z 5.000 zł długu (MRPSum. V 5194). Wieś Kościelec w p. proszow. sprzedał Rafałowi Jakubowskiemu, chorążemu nadwornemu, i Kasprowi Smolikowi, dworzaninowi królewskiemu, oni zaś swe nabyte prawa scedowali 14 III 1551 r. Mikołajowi Boguszowi, wojskiemu lubelskiemu (ib. 5196). Od Zofii, wdowy po Marcinie Pioruskim, w r. 1552 wydzierżawił za 17 grz. jej wienne części w Pioruszycach (I. Kal. 15 k. 264). Skwitowany w r. 1552 przez Kaspra z Potulic Chodzieskiego, wojewodzica brzeskiego, z 3.000 zł węg., za którą to sumę zastawił był temu Kasprowi wsie: Wieluń, Byrzyno i Wierzchucino w p. pozn. (P. 893 k. 75). Jeden z opiekunów w r. 1554 dzieci Andrzeja Mniskiego (P. 1396 k. 216v). Siostrze Annie, zamężnej Jankowskiej cz. Jaktorowskiej, w r. 1556 towarzyszył przy kasowaniu przez nią dożywocia spisanego z mężem (P. 897 k. 92). Od brata Stanisława w r. 1556 kupił za 10.000 zł miasto Chodecz oraz wsie: Kwilenie, Brudzewko, Jankowo, Rychnowo, przy czym sumę 3.000 zł zabezpieczył bratu na wsiach: Pamiątkowo, Baworowo, Sokolniki, Radziny p. pozn. (ib. k. 258, 1396 k. 341). Za aprobatą żony Pławowice w p. proszow. w r. 1556 dał Annie z Iskrzyczyna, żonie Hieronima Lanckorońskiego, starosty skalskiego (P. 897 k. 693v, 1396 k. 376). Jeden z opiekunów w r. 1559 dzieci Wojciecha Prusimskiego (P. 900 k. 656). Wincentemu Gołaskiemu w r. 1559 sprzedał wyderkafem za 3.000 zł wsie Sokolniki Małe i Radziny (Radzim) (P. 900 k. 705, 1396 k. 779). Połowę wójtostwa stobnickiego i łan roli "Jerzykowski" w Brączewie p. pozn. w r. 1561 dał Andrzejowi Więckowskiemu (P. 903 k. 32, 1397 k. 4v). Jednocześnie części wsi Bądlino w p. pozn. sprzedał za 2.000 złp Maciejowi Jakubowi, braciom Roztworowskim (ib.). Miasto Chodecz i wieś Jankowo w r. 1562 dał "ze specjalnej miłości" Wojciechowi Marszewskiemu, zaś wsie Brudzewko i Kwilenie sprzedał mu za 18.000 złp (I. Kal. 27 s. 644; P. 1397 k. 200v). W r. 1562 należał do liczby opiekunów dzieci Kaspra Chodzieskiego z Potulic, wojewodzica brzeskiego (P. 1397 k. 188v), zaś w r. 1563 dzieci Prokopa Broniewskiego, chorążego kaliskiego (Kośc. 240 II k. 219v). Rychnowo w p. kal. w r. 1567 dał wieczyście synowi Wacławowi (R. Kal. 3 k. 3v). Pięć łanów roli w Dębsku p. kal. w r. 1567 sprzedał za 3.000 zł Stanisławowi Żbikowskiemu (P. 1397 k. 626). Umarł w Poznaniu 25 V 1568 r. (P. S. B.). Król 31 V mianował Dobrogosta Potworowskiego, podsędka ziemskiego kaliskiego, surogatorem opróżnionego starostwa generalnego (I. Kal. 34 s. 889). Synowie, Wacław i Jan. Z córek, Urszula, w r. 1562 żona Jana Krotoskiego, kasztelana potem wojewody inowrocławskiego, wdowa w r. 1581, nie żyła już w r. 1610. Katarzyna, w latach 1570-1580 żona Jana Świdwy z Szamotuł, kasztelanica biechowskiego, wdowa w latach 1581-1591, już nie żyła w r. 1596. Elżbieta, żona Żeleńskiego, starosty stężyckiego.
(1) Wacław, syn Jakuba i Stadnickiej, brat czeski. Od Mikołaja Tymienieckiego w r. 1566 kupił za 400 zł węg. części wsi Werowo (Wirowo) p. kal. (R. Kal. 2 k. 28v), od ojca zaś, jak już wiemy, dostał w r. 1567 Rychnowo. Od brata Jana nabył wyderkafem w r. 1568 za 5.000 zł wsie Sokolniki i Radzim (P. 1397 k. 732). Obaj z bratem Janem byli pozwani o sumę 4.333 zł i 29 gr z racji dochodów ojca ze starostwa generalnego wielkopolskiego ustalonych przez rewizorów. Dekretem królewskim wydanym 29 VII 1569 r., podczas sejmu lubelskiego, zostali od tej pretensji zwolnieni (M. K. 128 k. 34-35). Ustanowiony był Wacław w r. 1569 przez Rafała z Leszna, starostę radziejowskiego, jadącego z poselstwem do Moskwy, opiekunem jego dzieci (R. Kal. 3 k. 172). Wieś Smołki p. kal. w r. 1570 zastawił za 500 zł Jakubowi Mieszkowskiemu (I. kal. 36 s. 215, 675). Od Stanisława Żbikowskiego w r. 1570 uzyskał wieczystą rezygnację pięciu kmieci z rolami w Dębsku p. kal., nabytych przez tego Żbikowskiego od Jakuba O-ga (R. Kal. 3 k. 289). Był w r. 1571 opiekunem córek Tyburcego Lubieńskiego (ib. k. 357v). Wieś Smołki p. kal. sprzedał w r. 1571 za 2.000 zł Andrzejowi Witowskiemu (ib. k. 310v). Opiekun w r. 1572 dzieci Jakuba Kąsinowskiego (P. 920 k. 675), a w r. 1574 córki Joachima Rayskiego (ib. 4 k. 150v). Umarł w grudniu t. r. (P. S. B.). Jego żoną była zaślubiona przed r. 1567 Katarzyna Leszczyńska, córka Rafała, starosty radziejowskiego. Wyszła ona 2-o v. za Jana Konieckiego, ochmistrza dworu królowej i starostę łomżyńskiego, po którym wdową była w r. 1582 (I. Kal. 48 s. 1165, 1167). Zawierała z Marcinem Nagórskim w r. 1583 kontrakt, pod zakładem 1.000 zł, o wsie Pamiątkowo, Baworowo, Radzimy p. pozn. (P. 940 k. 452). Jako matka i opiekunka dzieci, w r. 1584 mianowała plenipontem Jana z Błociszewa Gajewskiego, sędziego ziemskiego poznańskiego (P. 942 k. 45). Już nie żyła w r. 1605 (R. Kal. 1 k. 88).
a. Sędziwój, syn Wacława i Leszczyńskiej, piszący się od ok. 1603 r. hrabią (comes) z Ostroroga. Mianowany w r. 1622 kasztelanem międzyrzeckim (P. 1413 k. 542), starosta wschowski w r. 1616 (Ws. 31 k. 45), scedował dożywocie tego starostwa w r. 1622 Hieronimowi Radomickiemu (Ws. 33 k. 13v). Wspólnie z braćmi w r. 1578 skwitowany przez Piotra Gorzkiewskiego z 300 złp (Kośc. 258 k. 131v), w r. 1582 przez Jakuba Kąsinowskiego z 80 złp (P. 939 k. 51), t. r. przez Elżbietę z Naropina, wdowę po Baltazarze Korycińskim, z 560 złp (I. Kal. 48 s. 4). Bracia O-wie pozwani wraz ze swymi opiekunami w r. 1589 przez Jana Przecławskiego o zapis 2.700 złp, dany przez zmarłego stryja O-ów, Jana, zmarłemu ojcu Przecławskich, Prokopowi (P. 951 k. 97). Bracia O-wie kapitał 100 grz., od którego ich dziad Jakub zapisał był 6 grz. rocznego czynszu wyderkafowego proboszczowi i konwentowi Św. Mikołaja w Kaliszu, przenieśli w r. 1591 z Rychwału, Jankowa i Brudzewka na Nakwasino p. kal. (R. Kal. 6 s. 376). Skwitowani w r. 1591 ze sprawy przez Jana Przecławskiego (P. 956 k. 514). Był Sędziwój w r. 1594 mężem Zofii Firlejówny, córki Jana, wojewody krakowskiego, zaślubionej t. r. albo nieco wcześniej (Estr. XXI 234). Kwitował w r. 1595 Andrzeja Leszczyńskiego, wojewodę brzeskiego, z 20.000 zł (P. 964 k. 594). Był w r. 1595 jednym z opiekunów siostry ciotecznej, panny Urszuli Szamotulskiej (P. 964 k.786). Części wsi Orlicko i Nosalewo w p. pozn. zastawił w r. 1597 za 3.000 zł Annie z Siedlca, wdowie po Baltazarze Łąckim (P. 138 k. 266v). Dziedzic Koźminka, wieś Kluczewo sprzedał w r. 1597 za 8.000 złp wyderkafem na cztery lata Wojciechowi Belęckiemu (P. 1402 k. 425). Od swej siostry ciotecznej, Zofii Świdwianki Szamotulskiej, wdowy po Janie Rokossowskim, 2-o v. żony Jana Kucharskiego, kupił w r. 1603 za 20.000 złp zamek w Szamotułach oraz wsie, Cerekwica, Śmiłowo oraz części w Jastrowie i Nowejwsi (P. 1404 k. 814v). Cerekwicę i Śmiłowo t. r. sprzedał wyderkafem na rok za 12.000 zł Andrzejowi Bronikowskiemu (ib. k. 952), zaś w r. 1604 te same wsie sprzedał za 11.000 złp wyderkafem Jakubowi Strykowskiemu (P. 1405 k. 140). Zamek w Szamotułach zastawił wyderkfem za 4.000 zł Mikołajowi z Chraplewa Łąckiemu, chorążemu poznańskiemu, zaś w r. 1605 termin wykupu został odroczony (P. 976 k. 59v). Wsie Pamiątkowo, Baworowo i Radziny (Radzimy) w r. 1606 sprzedał wyderkafem za 6.000 złp Maciejowi Zakrzewskiemu (P. 1407 k. 217). Podpisał w r. 1609 protest szlachty ewangelickiej przeciwko biskupowi poznańskiemu zakazującemu budowy zboru w Międzyrzeczu (P. 143 k. 744). Położony koło Szamotuł zamek, dwór z zabudowaniami, folwark z folwarcznymi polami oraz części we wsiach Jastrowie i Nowawieś, nabyte od zmarłej Zofii Świdwianki, w 1610 sprzedał za 9.000 złp Stanisławowi Rokossowskiemu, mężowi siostry jej, Urszuli Świdwianki (ib. k. 225v). Od Bartłomieja z Walknów Kobierzyckiego w r. 1610 kupił za 3.500 zł części we wsi Dębsko p. kal. (R. Kal. 1 k. 551). Od Anny ze Smogulca, żony Marcina Broniewskiego, zastawniczki części miasta Stobnicy oraz wsi Brzączewo i Podlesie p. pozn. w r. 1610 dobra te nabył wyderkafm za 2.500 złp (P. 1407 k. 49v). Od Stanisława Zapolskiego, podsędka ziemskiego sieradzkiego, t. r. wydzierżawił wsie Drzeczkowo, Wyciążkowo, Wolikowo w p. kośc. (Z. T. P. 27 s. 715). Stanisławowi Strykowskiemu cedował t. r. sumę 2.500 złp oraz miasto Stobnica z wsiami Brzączewem i Podlesiem, trzymane wyderkafem od Anny ze Smogulca Broniewskiej (ib. s. 723). Śmiełowo i Cerekwicę w p. pozn. w r. 1611 sprzedał wyderkafem za 10.000 złp Janowi z Oporowa Grocholskiemu (P. 1407 k. 546). Pamiątkowo i Baworowo w r. 1612 sprzedał wyderkafem za 11.660 złp Mikołajowi Bojanowskiemu (P. 1408 k. 224). Od Jana z Oporowa Grocholskiego w r. 1614 nabył wyderkafem za 10.000 zł wieś Dębogórę w p. gnieźn. (P. 1409 k. 67). Folwark Nosalewo i wieś Orlicko w r. 1615 wyderkafem sprzedał za 3.500 złp Danielowi Szkultckiemu (Skulteckiemu) (ib. k. 555). T. r. Cerekwicę i Śmiełowo sprzedał wyderkafem za 9.000 złp Jerzemu Korzbokowi Zawadzkiemu (ib. k. 632). Wieś Radzimy w r. 1617 sprzedał wyderkafem za 3.800 złp Wojciechowi Krasińskiemu (P. 1410 k. 517). Od Stanisława Bukowieckiego i żony jego Lidii Pniewskiej, wdowy 1-o v. po Danielu Skulteckim, uzyskał w r. 1618 zapis długu 1.450 złp (P. 1000 k. 472). Pamiątkowo i Baworowo t. r. sprzedał wyderkafem za 18.000 złp Hieronimowi Rozdrażewskiemu (P. 1411 k. 143). Od żony swej, Katarzyny Buczackiej, wdowy 1-o v. po Andrzeju Potockim, kasztelanie kamienieckim, dostał t. r. dożywotnie użytkowanie dóbr królewskich na Rusi, t. j. Jabłonów i Cherkowo (?), które pierwszy mąż trzymał dożywociem. Stanowiło to "ulepszenie" ich wzajemnego dożywocia, obejmującego jego dobra Ostroróg z wsiami przyległymi i dobra jej, Goździec i Utorop w ziemi haliskiej (Ws. 205 k. 116). Miasto Ostroróg z przyległościami oraz wsie Dobrujewo (Dobrojewo) i Wieleń w r. 1619 sprzedał wyderkafem za 6.000 złp Janowi Opalińskiemu (P. 1411 k. 554v). Grunt w mieście Wschowie w r. 1620 nadał Maciejowi Wechnerowi, doktorowi medycyny, co król potwierdził 23 XII t. r. (M. K. 165 k. 113). Dobrujewo, Wieluń, Orliczko, Nosalewo p. pozn. w r. 1620 sprzedał wyderkafem za 15.000 złp Stanisławowi z Lubieńca Niemojewskiemu, kasztelanowi chełmińskiemu (P. 1412 k. 397). Od Hieronima Radomickiego, swego następcy na starostwie wschowskim, w r. 1622 wykupił za 14.800 złp Jurkowo i Jezierzyce w p. kośc. (P. 1413 k. 21). Wsie: Pamiątkowo, Cerekwica, Baworowo Wielkie, Radzimy i Śmiełowo w p. pozn. w r. 1622 sprzedał wyderkafem za 70.000 złp Janowi z Kolna Prusimskiemu (ib. k. 542). Umarł w r. 1624, między 16 VII a 27 X (P. S. B.). Panegiryk pośmiertny był drukowany w r. 1625 (Estr.). Jedyna córka i spadkobierczyni Sędziwoja, Barbara (N. 176 k. 34), żona 1-o v. Jana Potockiego, starosty tłumackiego, wdowa w r. 1628, 2-o v. w latach 1631-1636 żona Mikołaja Dunin Modliszewskiego, umarła w r. 1639 (P. 164 k. 622v). Sprzedała ona w r. 1635 miasto Ostroróg i wsie: Bienino, Kluczewo, Wielim, Orliczko, Chojno, Dobrojewo, Zapust, Nosalewo za 170.000 złp Andrzejowi z Nagłowic Rejowi, dworzaninowi pokojowemu J. Kr. Mci, staroście libuskiemu (P. 1418 k. 271v).
b. Stanisław, syn Wacława i Leszczyńskiej, wspomniany obok braci w r. 1576 (I. Kal. 44 s. 756), dworzanin królewski w r. 1584 (Dworzaczek, Genealogia), żył jeszcze w r. 1591 (P. 956 k. 514).
c. Jakub (Jan Jakub), syn Wacława i Leszczyńskiej, wspomniany obok braci w r. 1576 (I. Kal. 44 s. 756). Dopełniając zobowiązania danego przez brata Sędziwoja, dobra dziedziczne ich zmarłej matki we wsiach: Końska Wielka, Rogów, Wola Koniecka, Goszany (Goszna) oraz części we wsiach: Nieświenie, Paruchy, Proczwin i minę żelazną Duraczow w pow. opoczyńskim, przypadłe sobie z działów z bratem, zrezygnował w r. 1605 Mikołajowi, Stanisławowi i Wojciechowi, synom zmarłego Andrzeja Dunina Modliszewskiego, starosty łomżyńskiego (R. Kal. 1 k. 88).
d. Henryk, zwany też Andrzejem, syn Wacława i Leszczyńskiej, wspomniany obok braci w r. 1576 (I. Kal. 44 s. 756), umarł między r. 1589 a 1591 (P. 951 k. 97, 956 k. 514).
(2) Jan, syn Jakuba i Stadnickiej, podczaszy koronny w r. 1576, otrzymał 20 XI 1580 r. starostwo stężyckie (M. K. 123 k. 127). Był bratem czeskim. Wsie Sokolniki i Radzimy w p. pozn. w r. 1568 sprzedał wyderkafem za 5.000 zł bratu Wacławowi (P. 1397 k. 732). Wieś Binino w r. 1569 zastawił za 4.000 zł Andrzejowi Złowodzkiemu (ib. k. 756v). Kluczewo w r. 1570 sprzedał wyderkafem za 3.500 zł Maciejowi Proskiemu Seniorowi (P. 1398 k. 62v). Sokolniki, Radzimy, Orlicko oraz pustki Nosalewo p. pozn. w r. 1570 sprzedał wyderkafem za 7.300 zł Stanisławowi Bronikowskiemu (ib. k. 99v), zaś w r. 1571 ponowił tę sprzedaż, ale tym razem już za 8.100 złp (ib. k. 202). Zawierał w r. 1577 umowę ze Stanisławem Boboleckim, burgrabią i podstarościm pyzdrskim, dotyczącą wód stawu wierzchuckiego (P. 143 k. 115). Umarł 27 II 1582 r. (P. S. B.), a żona zmarła w kilka godzin po mężu (Estr. XXVI 505). Żoną tą była zaślubiona przed r. 1572 Elżbieta (Anna Elżbieta) z Olchowca Świerszczówna, wdowa 1-o v. po Konstantym kniaziu Wiśniowieckim. Jan O. spisywał z nią wzajemne dożywocie w r. 1577 (P. 1398 k. 740). Syn Krzysztof (Adam Krzysztof), wspomniany w r. 1608 (P. 143 k. 427). Córka Zofia, w r. 1608 żona Maksymiliana Przerębskiego, starosty piotrkowskiego, z czasem wojewody sieradzkiego, nie żyjąca już w r. 1639.
3) Stanisław, syn Wacława i Potockiej, ur. ok. r. 1520, sekretarz królewski 29 I 1548 r. (MRPSum. IV 8173), mianowany kasztelanem międzyrzeckim 6 IV 1552 r., był jednym z przywódców luteran wielkopolskich. Wspomniany obok braci w r. 1520 (Kośc. 26 k.80), niedzielny w r. 1533 z bratem Jakubem (P. 1393 k. 591v), wspólnie z nim zawierał aż po r. 1535 wszystkie niemal transakcje. Sam już Chrostowo w p. kośc. sprzedał wyderkafem za 400 zł w r. 1536 Janowi Jaskóleckiemu (P. 1394 k. 65v). Dziedzic w Grodzisku, wieś Bukowiec w p. kośc. w r. 1537 sprzedał za 1.200 zł wyderkafem szwagrowi Piotrowi Zbąskiemu (ib. k. 132v). Wspólnie z bratem Jakubem Piotrowi Opalińskiemu, kasztelanowi gnieźnieńskiemu, zapisał pod zakładem 1.000 grz. dożywocie na ich domu w Krakowie, co aprobował 21 VIII 1539 r. (MRPSum. IV 19929). Uzyskał w r. 1539 poręczenie matki dane za syna Jakuba, iż ów Jakub, brat Stanisława, nie będzie mu przeszkadzał w zabezpieczeniu na macierzystych dobrach oprawnych w Koźminku i wsiach przyległych oraz w Kutnie z przyległościami sumy kapitału 1.000 zł i czynszu rocznego 50 zł na rzecz mansjonarzy kolegiaty szamotulskiej (P. 878 k. 442v). Wsie Gunice i Soleczna w p. pyzdr. w r. 1540 dał dożywocie Stanisławowi Bojanowskiemu (P. 1394 k. 383). Rychnów w p. kal. sprzedał wyderkafem t. r. za 2.000 zł Łukaszowi Bielikowi ze Skornic (ib. k. 393). Z przeprowadzonych w r. 1540 działów z bratem Jakubem wziął miasto Grodzisk z wsiami: Bukowiec, Kąkolewo, Ujazdek, Chrostowo, Kobylniki, Zdrój w p. kośc., połowę miasta Międzychód z wsiami Strych, Świnary, połowy wsi: Michocino, Wielawieś, pustki Dzięcielino w p. pozn., miasto Chodecz z wsiami: Rychnowo, Jankowo, Kwilenie, Brudzewko p. kal., wsie: Otoczno, Sędziwojewo, Stanisławowo, Gunice, Sołeczna p. pyzdr., wsie: Wojnowice, Szewce, Łagwy p. kośc. (ib. k. 333). Chrostowo i Ujazdek t. r. sprzedał wyderkafem za 1500 złp Jakubowi Jaskóleckiemu (ib. k. 356v). Na Wojnowicach, Szewcach, Łagwach, Chrostowie, Bukownicy i Kąkolewie w r. 1543 zapisał za 800 grz. roczny czynsz wyderkafowy 40 grz. proboszczowi i mansjonarzom kaplicy Św. Stanisława w katedrze gnieźnieńskiej (P. 1395 k. 15). Porwał w r. 1544 Zofię Tęczyńską, córkę zmarłego Jana, wojewody sandomierskiego, i Anny z Łaska, o co był pozywany przez jej stryjów, a 4 XI t. r. sprawę tę odłożono do sejmu (MRPSum. IV 21671). Byli już małżeństwem 27 III 1545 r. (ib. 7320). Proces o dobra tęczyńskie 9 IX t. r. odroczono (ib. 22078), zaś do ugody między O-em a Tęczyńskimi doszło 26 I 1546 r. (ib. 22216). Stanisław połowę wsi Nowawieś zwaną Czerniec w p. kon. w r. 1544 dał Wojciechowi Trzebieńskiemu (I. R. Kon. 4 k. 73v). Intromitowany w r. 1545 do wsi Młyniewo w p. kośc., kupionej t. r. od Andrzeja Jankowskiego za 4.000 zł (Kośc. 234 k. 686; P. 1395 k. 232). Wsie Otoczna i Sędziwojewo w powiatach pyzdr. i gnieźnieńskim dał t. r. Urszuli z Sierpca, kasztelanowej kowalskiej (P. 1395 k. 228). Na jego prośbę miasto Chodecz uzyskało 16 I 1546 r. jarmarki na niedzielę po Bożym Ciele, po Podniesieniu Św. Krzyża i po Św. Katarzynie (MRPSum. IV 7564). Połowę miasta Międzychód z przyległymi wsiami 2 III 1546 zastawił za 2.000 zł Baltazarowi z Trzcianki Strzeżimskiemu (ib. 7656). Miasto Chodecz oraz przyległe wsie Brudzewko i Jankowo w p. kon. w r. 1547 zastawił w sumie 6.000 zł długu Stanisławowi Dziaduskiemu, staroście konińskiemu (I. R. Kon. 5 k. 37). Dopełniając poręczenia danego przez matkę za niego i brata w grodzie gostynińskim, aprobował w r. 1547 rezygnację połowy miasta Kutna i całej wsi Gołębienko dokonaną przez matkę na rzecz Jadwigi z Łaska, wdowy po Stanisławie Kucieńskim, wojewodzie rawskim (P. 886 k. 3). Uzyskał 11 XI 1547 r. ekspektatywę dożywotniej posesji starostwa kościańskiego w przypadku zgonu Piotra Opalińskiego, kasztelana gnieźnieńskiego (MRPSum. IV 22987). Od Mikołaja Sułockiego w r. 1549 dostał wieczyście wieś Sułocino w p. kośc. (P. 1395 k. 519). Skwitował w r. 1551 brata Jakuba z 5.000 zł (MRPSum. V 5194). Żona Zofia z Tęczyna dwór na zamku krakowskim zwany Rabsztynem, odziedziczony po ojcu, ustąpiła w r. 1551 Janowi z Tęczyna, wojewodzie sandomierskiemu, i synowi jego Stanisławowi, staroście lubelskiemu i bełskiemu (ib. 5189). Oboje małżonkowie dwór w Krakowie przy ulicy Grodzkiej t. r. sprzedali Janowi Ocieskiemu, podkanclerzowi koronnemu (ib. 5252), ten zaś równocześnie zrezygnował Stanisławowi inny dwór w Krakowie (ib. 5254), zaś Jan Żukowski z Trzebini dał O-wi sąsiadujące z owym domem części swego domu i plac (ib. 5256). Intromisję do dóbr starostwa kościańskiego uzyskał w r. 1551 (Kośc. 235 k. 345v). Zofia z Tęczyna wraz ze swą siostrą Katarzyną, żoną Jana Bonara z Balic, kasztelana oświęcimskiego, zawierały 22 IV 1551 r. ugodę z matką o dobra, miasto Książ, wsie: Moczydło, Wielkawieś, Wielka Wieś (Wielowieś), Wolica, Czysia (Wola Czysia), Częstoszowice, Koniszówka (Kunaszówka), Głogowiany, Szadek (MRPSum. IV 5248). Otrzymał 10 VIII 1553 r. wiecznością wieś Witków w p. bełskim (ib. 6214). Dostał 25 VIII t. r. wolny wyrąb w lasach bełskich i kamionackich dla budowy i opału zamku w Kryłowie (ib. 6269). Do trzymanej przezeń królewszczyzny Zamech przyłączono 25 VIII sadzawkę założoną z rozkazu króla a leżącą częściowo na gruntach lubaczowskich (ib. 6270). Jednocześnie zezwolono mu na zbieranie w ciągu pięciu lat w lasach starostwa zamechskiego wańczosu i klepek i słanie ich bez cła Bugiem i Wisłą do Gdańska (ib. 6268). Dostał 18 VI 1555 r. konsenas na przejęcie wójtostwa we wsi Rozeniecz (ib. 7172). Siostrze Katarzynie zapisał w r. 1555 dług 300 zł (P. 896 k. 573). Wieś Sułocino w p. kośc., nabytą wieczyście od Mikołaja Sułockiego, dał w r. 1555 temuż Sułockiemu w dożywocie (P. 1396 k. 293). W Międzychodzie, mieście dziedzicznym O-ga i Mikołaja Skóry z Gaju, sędziego ziemskiego poznańskiego, zezwolono 11 VIII 1556 r. na cło mostowe (MRPSum. V 7544). Bratu Jakubowi sprzedał w r. 1556 za 10.000 zł miasto Chodecz z wsiami: Kwilenie, Jankowo, Rychnowo, a jednocześnie od tegoż brata dostał zapis 3.000 zł długu zabezpieczonego na wsiach: Pamiątkowo, Baborowo, Sokolniki i Radziny w p. pozn. (P. 897 k. 258, 1396 k. 341). Zofia z Tęczyna części wsi Babiatyn i pustki Psuczyn (Psuczyn) w pow. bełskim dała w r. 1559 Janowi Dramińskiemu (P. 900 k. 481, 1396 k. 750v), zaś wieś Karnowice w p. krak. oraz dwie części gruntów, jedną koło Małej Modlnicy, druga koło rzeki Rudawki, należących do Karnowic, t. r. sprzedała za 3.500 zł mieszczaninowi krakowskiemu, Sewerynowi Szarocie (ib. k. 763). Stanisław łąkę w Ujazdku p. kośc. sprzedał t. r. za 1.000 Dobrogostowi Ujejskiemu (ib. k. 747v). Dostał 20 VI 1565 r. dożywotnie posiadanie wsi Dachnów w ziemi bełskiej, która to wieś wróciła do dyspozycji króla po śmierci Piotra Ramsza, który ją trzymał na prawie feudalnym (MRPSum. V 9587). T. r. w czerwcu dostał starostwo chełmskie z tym warunkiem, iż na wsiach tej królewszczyzny, t. j. Nowosiółka, Czulczyce, Siedliszcze, Stolno zapisze sposobem zastawnym sumę 22.000 zł wziętą na potrzeby Rzpltej w związku z wyprawą moskiewską (ib. 9576). Od Jana i Piotra braci Opalińskich w r. 1567 kupił za 7.000 zł wieś Sworzyce w p. kośc. (P. 1397 k. 624). Umarł 27 II 1568 r. (P. S. B.). Owdowiała Zofia z Tęczyna w r. 1575 w imieniu nieletnich synów, Jana i Mikołaja, zawierała z Abrahamem Zbąskim ugodę o granice pomiędzy Kąkolewem a wsią Zbąskiego Jabłoną Starą (Kośc. 255 k. 144v). Sumę 20.000 złp, za którą Anna z Ostroroga Lwowska, wdowa po Prokopie Sieniawskim, stolniku lwowskim, połowę miasta Trzciel oraz wsi: Rybojady, Jabłona, Siercza, Hamer ze stawem, młyna Mitręga ze stawem, całe wsie Lubosz, Charzewo, Chudopsice sprzedała jej wyderkafem, cedowała w r. 1579 Marcinowi z Ostroroga Lwowskiemu (P. 932 k. 531). Intromitowana t. r. do części Kozłowa w p. pozn. kupionej za 8.000 złp od Jana Strzeleckiego (P. 932 k. 22). Ustanowiona w r. 1579, obok swych synów, opiekunką dzieci Jana Strzeźmińskiego (ib. k. 533). Skwitowała w Kryłowie 2 VII 1586 r. Macieja Wojnowskiego, którego słała do cudzych krajów ze swymi synami, Janem i Mikołajem (P. 948 k. 195). Wieś Sędzinko w p. pozn. sprzedala wyderkafem w ziemstwie bełskim za 1.000 złp Dobiesławowi Przeborowskiemu, pisarzowi grodzkiemu poznańskiemu. Już nie żyła w r. 1589 (P. 952 k. 108).
(1) Jan, syn Stanisława i Tęczyńskiej, ur. 13 I 1565 r., pisał się stale hrabią z Ostroroga. Cześnik koronny w r. 1580, mianowany w końcu r. 1588 podczaszym koronnym. Marszałek Trybunału Koronnego, mnianowany 6 IV 1600 r. kasztelanem poznańskim (M. K. 146 s. 317-320), jesienią t. r. ponownie marszałkował Trybunałowi Koronnemu. Otrzymał 9 III 1605 r. w dożywocie miasto Kopanicę (ib. 150 k. 43v, 44). Około połowy r. 1605 po śmierci Jana Zamoyskiego, dostał starostwo malborskie, które w r. 1611 odsprzedał Michałowi Konarskiemu. Był od r. 1610 wojewodą poznańskim. Od r. 1606 trzymał starostwo garwolińskie. Jadwiga z Tarłów Mniszchowa, wojewodzina sandomierska, 27 VIII 1613 r. dostała konsens na scedowanie mu dzierżawy drohowyskiej ze starostwa lwowskiego (M. K. 155 k. 131v-132v). Miał też i starostwo kolskie, do którego był intromitowany w r. 1618, za konsensem królewskim z 1 VI t. r. (I. Kon. 40 s. 132). Starostwa garwolińskie i kolskie trzymał do śmierci (P. S. B.). Wspomniany w r. 1572 (P. 920 k. 114v). W imieniu jego, brata Mikołaja oraz matki Jan O., cześnik koronny 12 I 1580 r. potwierdził odbiór sumy 5.000 złp od Jana Zbaraskiego, wojewody bracławskiego (M. K. 121 k. 151-153). Opiekun w r. 1590 Jerzego Lwowskiego z Ostroroga (P. 954 k. 812), prawa do tej opieki w r. 1591 scedował mu też brat Mikołaj (P. 956 k. 422). Kąkolewo w p. kośc. w r. 1591 sprzedał wyderkafem za 1.000 zł Kasprowi Gnińskiemu (P. 1400 k. 771). Wsie: Lubosz, Charzewo i Chudopsice w r. 1592 sprzedał wyderkafem za 7.500 złp na trzy lata Janowi Broniewskiemu (P. 1400 k. 821). Miasto Międzychód z przyległymi wsiami, Wielawieś z dworem i folwarkiem, Miechocin z młynem, Strych, Badgoszcz folwark i Świniary z folwarkiem oraz młyny Dzierząsin i Pieła w p. pozn. w r. 1592 sprzedał wyderkafem na rok za 8.000 złp Janowi Opalińskiemu, kasztelanowi rogozińskiemu (P. 1400 k. 822v). Wojnowice, Łagwy, Szewce, części Kozłowa, z wolnym wyrębem w lasach wsi Bukowiec, Kąkolewo, Sworzyce w p. kośc. w r. 1593 sprzedał wyderkafem za 18.000 złp temuż Opalińskiemu (P. 1401 k. 36v). Wsie: Lubosz, Charzewo, Chudopsice p. pozn. w r. 1594 sprzedał za 17.000 złp Janowi Broniewskiemu (P. 1401 k. 236v). Wojnowice, Sędzinko, Łagwy, Szewce i części Kozłowa w r. 1594 zastawił za 40.000 zł Janowi Firlejowi, podskarbiemu koronnemu (P. 962 k. 629). Kąkolewo, Sworzyce, Bukowiec w r. 1596 sprzedał wyderkafem za 12.000 złp Wojciechowi Dębickiemu cz. Drogoszewskiemu (P. 1402 k. 149v). Miasto Międzychód oraz wsie: Wielawieś z folwarkiem, Miechocin, Strych, Świniary z opuszczonym sołectwem, Dzięcielin z folwarkiem, folwark Radgoszcz, wraz z prawem patronatu kościoła w Międzychodzie w r. 1597 sprzedał za 46.000 złp Krzysztofowi Unruhowi z Nowego Szczawina w księstwie Głogowskim (ib. k. 413). Od Piotra Ujejskiego, dziedzica Granowa, w 1599 kupił za 5.000 złp jego dziedzictwo w Ujeździe p. kośc. (P. 1403 k. 356v). Należał w latach 1609-1612 do opieki nad dziećmi zmarłego Jana Ciświckiego (P. 143 k. 552, 1408 k. 4v). Wojnowice, Sędzinko, Szewce, Łagwy i części Kozłowa p. pozn. w r. 1611 sprzedał za 55.000 zł Jerzemu Ostrorogowi Lwowskiemu (P. 1407 k. 479). Należałoby doń w r. 1619 w pow. kośc. wsie: Doktorowo, Sworzyce, Młyniewo, Kobylniki, Bukowiec, .Kąkolewo, Ujazdek, Sułocino (Kośc. 127 k. 773). Umarł w Komarnie w r. 1622, krótko przed 1 VI, pochowany w Sokalu u Bernardynów. Syn luterskich rodziców, wrócił do katolicyzmu na krótko przed majem 1587 r. (P. S. B.). Jego pierwszą żoną, zaślubioną zapewne w r. 1592, była Katarzyna Mielecka, córka Mikołaja, wojewody podolskiego, ur. zapewne w r. 1569. Druga żona, poślubiona ok. r. 1600 to ks. Zofia z Ostroroga Zasławska, córka Janusza, wojewody wołyńskiego (ib.), zmarła między r. 1642 (P. 152 k. 1185) a 1626 (Dworzaczek, Genealogia). Z pierwszej żony syn Mikołaj i córka Zofia, która była najpierw w r. 1612 żoną Jerzego Ostroroga Lwowskiego, starosty międzyrzeckiego, a 2-o v. w r. 1625, przed 1 XI, wyszła za Piotra Czarnkowskiego, wojewodzica kaliskiego, umarła w r. 1643. Z drugiej żony synowie: Stanisław, ur. ok. r. 1600, kanonik krakowski w r. 1616, zmarły we Wrocławiu t. r. w 16-ym roku życia (Łętowski), Jan i Kazimierz, obaj wspomniani obok matki w latach 1622-1624 (Kośc. 292 k. 70v; P. 152 k. 1185). Córki z drugiej żony: Anna za Janem Jabłonowskim, miecznikiem koronnym, Elżbieta Konstancja za Aleksandrem Piaseczyńskim, kasztelanem kijowskim, i trzecia, nieznana mi z imienia, żona Samuela Sierakowskiego, oboźnego polnego koronnego.
Mikołaj, syn Jana i Mieleckiej, ur. ok. r. 1593, pisał się jak i ojciec hrabią z Ostroroga. Starosta drohowyski w r. 1622 (Kośc. 292 k. 70v), marszałek sejmu koronacyjnego w r. 1633, mianowany podstolim koronnym 10 II 1633 r., otrzymał 22 II t. r. starostwo kościańskie (M. K. 180 k. 55), które za konsensem królewskim z 6 VIII 1634 r. miał przekazać synowi Janowi (ib. k. 327), lecz nowy konsens z 27 VIII 1635 r. zezwolił mu scedować ową królewszczyznę Marcinowi Żegockiemu, kasztelanowi przemęckiemu (ib. k. 642). Mianowany stolnikiem koronnym 15 VIII 164 r., był już 21 VII 1636 r. krajczym koronnym, zaś w r. 1638, między 8 I i 7 IV został podczaszym koronnym. Starosta tykociński 25 IX 1645 r., buski 15 III 1646 r., jeden z trzech regimentarzy wojsk koronnych 13 VI 1648 r. i ponownie w lutym r. 1649. Wieś Rumno w p. lwow. w r. 1625 sprzedał wyderkafem za 10.000 złp Janowi Gdeszyńskiemu (Ws. 206 k. 140). Mąż 1626 r. Barbary z Górki Roszkowskiej, córki Andrzeja, dziedziczki Klichowa Wielkiego i Małego w p. kal. (Py. 143 k. 239), z którą w r. 1627 spisywał wzajemne dożywocie i zapisał jej oprawę posagu 2.500 złp na mieście Komarno oraz na wsiach: Chłopy z folwarkiem Uchorocz, Kutarzynice i folwark Szołowice, Klecko, Taturzynowo, Andrzeszów, Brzeziec, Nowosiele, Rybołowce, folwark Ostroróg (Z. T. P. 28 a s. 1514). Dziedzic w r. 1629 Dębna (24 dymów), Ostrówka (5 dymów), Krzynu (10 dymów), Lgowa (22 dymy), Śmiełowa (19 dymów), Murzynowa Borowego (4 dymy), części Stęgoszy (2 dymy), Lisewka (14 dymów), Pawłowic (12 dymów), Żółkowa (24 dymy) w p. pyzdr. (Py. 143 s. 11, 24, 33, 56, 59). Barbara Roszkowska przed r. 1635 sprzedała wyderkafem za 90.000 złp Stefanowi Gębickiemu, kasztelanowi rogozińskiemu, wsie: Dębno, Ostrowo, Łgowo (Lgów), Bieździadowo, Stęgosze, Chrzon (Krzon), Murzynówko p. pyzdr. (P. 1418 k. 639). Miasto Żerków oraz przyległe wsie Śmiełowo, Szczedrzejewo, Gąsiorowo, Czkanowo (?), Sztanowo, Żołkowo, Lisowo, Klichowo w p. pyzdr. sprzedała w r. 1635 w grodzie krasnostawskim za 85.000 złp Hieronimowi Radomickiemu, wojewodzie inwrocławskiemu (P. 161 k. 594). Oboje małżonkowie O-wie od tegoż Radomickiego w r. 1638 uzyskali pod zakładem 175.000 zł zobowiązanie dotyczące miasta Żerkowa i przyległych wsi (Py. 148 s. 56). Pozostawały owe dobra t. r. w dzierżawie Tomasza Strzeleckiego (ib. s. 187), ale jeszcze t. r. Barbara Roszkowska miasto Żerków oraz wsie: Żołkowo, Klichowo, Kamień, Lisewo, Śmiłowo, Gąsiorowo, Szczedrzejewo, Sztanowo, jak również wsie: Dębno, Lgowo, Bieździadowo, Pawłowice, Chrzan (Krzyn), Góry, Ostrów, Murzynówko, części w Strzęgoszy p. pyzdr. sprzedała w grodzie lwowskim wojewodzie Radomickiemu za 295.000 złp (ib. s. 634, 151 luzy niepag. w końcu tomu). Umarła w r. 1641, zaś Mikołaj, wedle jej testamentu, dwór jej dziedziczny w Poznaniu w r.1644 dał tamtejszym jezuitom (P. 169 k. 492). Umarł w r. 1651, między 12 II a 20 IV (P. S. B.). Synowie: Zygmunt Jan, pułkownik królewski w r. 1656, generał artylerii koronnej starosta rohatyński, zmarły w r. 1660, ożeniony z Anną Potocką, ojciec Elżbiety, żony Jana Karola Dolskiego, marszałka wielkiego litewskiego, Mikołaj, starosta drohowyski, zmarły w r. 1659, mąż Zofii Firlejówny, Andrzej, rotmistrz królewski 1665 r., starosta garwoliński i drohowyski, który z zaślubionej przed r. 1665 Marianny Stadnickiej pozostawił potomstwo kwitnące przez następne stulecia, ale już nie związane z Wielkopolską, Stanisław wreszcie, kanonik krakowski w r. 1645. Córka Katarzyna, żona 1-o Piotra Potockiego, wojewody bracławskiego, 2-o v. Jana Myszkowskiego, kasztelana bełskiego (Dworzaczek, Genealogia).
(2) Mikołaj, syn Stanisława i Tęczyńskiej, ur. ok. r. 1567, kalwin, kasztelan bełski 1607 r. (P. S. B.). Wspomniany obok brata w r. 1572 (P. 920 k. 114v, 201). Z opieki nad Jerzym O-em, kasztelanicem kamieńskim, zrezygnował w r. 1591 na rzecz brata Jana (P. 956 k. 422). Umarł w r. 1612 (Estr. XXII s. 640). Mąż zaślubionej ok. r. 1604 Katarzyny, córki Fabiana Cemy, wojewody malborskiego, i zapewne Katarzyny Pisińskiej, która już w r. 1612 był 2-o v. żoną Jana Farensbacha, wojewodzica inflanckiego (Bon.). Z niej syn Władysław, bezpotomny, zmarły przed r. 1633 i córka Anna, żona Stanisława Orzechowskiego (P. S. B.).
2. Stanisław, syn Jana i Heleny ks. raciborskiej, dworzanin królewski w r. 1511 (MRPSum. IV 9895), kasztelan kaliski przed 11 X 1512 r. (P. S. B.). "Eques aueatus", obok prymasa Łaskiego 26 II 1513 r. poseł na sobór laterański (MRPSum. IV 1925, 1926). Od Jana z Chodcza, starosty halickiego, w r. 1496 nabył wyderkafem za 110 kop groszy i 100 zł węg. miasto Chodecz i przyległe wsie: Kwilenie, Brudzewko, Jankowo, Rychnowo w p. kal. (P. 856 k. 219v, 1383 k. 130). Niedzielny jeszcze w r. 1507 z bratem Wacławem w Ostrorogu i Chodczu (I. kal. 6 k. 186), a niedzielny z nim i w r. 1509 (N. 146 s. 482). Pozwany w r. 1510 przez Jana i Andrzeja, braci z Iłowca, o zbrojny najazd na ich wieś Karpicko w p. kośc. (Kośc. 232 k. 108v). Przeprowadzając w r. 1510 działy z bratem Wacławem wziął miasto Ostroróg oraz całe przyległe wsie: Bienino, Dobrujewo, Wierzchucino, połowę Nosalewa i Piaskowa, miasto Stobnicę i wsie przyległe: Podlesie, Drunczewo, Hamer, Chojno, Pamiątkowo, Baworowo, Radzim, połowę Bądlina, połowę miasta Grodziska, t. j. dwie części "alias pierzeje" z zamkiem oraz całe wsie; Kąkolewo, Chrostowo, Wszoroj przedmieście i folwark Karczewskie, połowę wsi Doktorowo z młynem wodnym nad rowem i wiatrakami, cztery tonie jeziora Ostrowskiego, połowy miast Koźminka i Chodcza wraz z połowami przyległych do wsi w powiatach pozn., kośc., kal. i pyzdr. (P. 786 s. 180). Wieś Radzimy p. pozn. 6 II 1511 r. sprzedał za 600 fl. w złocie Janowi Zarembie, kasztelanowi poznańskiemu (MRPSum. IV 9895). Od Jana Feliksa z Oleśnicy 28 IV t. r. nabył za 6.000 zł węg. i 12 grz. prawa do miasta Chodcza oraz wsi: Kwilino, Jankowo, Brudzewko, Rychnowo, które ów Jan Feliks nabył od braci z Chodcza, tenutariuszy halickich. Nabył jednocześnie przezyski i vadia uzyskane na Stanisławie O-gu (ib. 10049). Turostowo w p. gnieźn. w r. 1512 sprzedał Andrzejowi Zakrzewskiemu, sekretarzowi królewskiemu (G. 25 k. 358v), a 11 III M1513 r. ustanowieni do tego celu "dzielcy" dokonali działów między połową Turostowa należącą do tego Zakrzewskigo a braćmi O-ami (ib. 10412; P. 865 k. 295v). Wieś Kwilenie z klucza chodeckiego w r. 1513 sprzedał wyderkafem za 100 zł węg. Janowi Smyrzyńskiemu (P. 786 s. 396). Połowy swe miasta Chodecz oraz przyległych wsi: Rychnowo, Jankowo, Brudzewko i Kwilenie sprzedał wyderkafem t. r. za 600 zł Janowi Kobyleńskiemu, kasztelanowi rozpirskiemu (P. 786 s. 406, 865 k. 289). Wsie, Gunice Małe i Sołeczna p. pyzdr. t. r. sprzedał wyderkafem za 600 grz. Stanisłwowi Gorazdowskiemu (P. 786 s. 399). Uzyskał 10 X 1512 r. podwyższenie cła na rzece Dzierząśni koło Działoszyc (MRPSum. IV 10305). Wsie: Pamiątkowo, Baworowo, Radzimy w p. pozn. 9 III 1513 r. zastawił za 1.100 zł węg. Mikołajowi z Kretkowa, wojewodzie brzeskiemu-kuj. (ib. 10408). W skutku zawartej po wyroku komisarzy królewskich ugody z bratem Wacławem miał sobie przysądzoną posesję miasta Działoszyna oraz wsi: Chmielowy, Grzyboszyce (?), Jazdowice, Szczodrkowice, Dziekanowice, Jakubowice, Niewiatrowice, Szyszyce, Wola Szyszycka, Słupów, Jastrzębniki, Parszywka, Pirocice w ziemiach krakowskiej i sandomierskiej, wsie Lankowa i Wola (?) w p. piotrk., Gunice i Sołeczna w p. pyzdr., połowy wsi Czerniec w p. kon. (ib. 2460). Dostał 18 IX 1515 r. konsens na wykupienie miasta Śremu z przyległymi wsiami z rąk Stanisława Lasockiego, podkomorzego poznańskiego, jak również na przejęcie miasta Kłecka z wsiami przyległymi od Macieja i Sędziwoja braci Czarnkowskich (ib. 10617, 10618). Czwartą część wsi Czerniec cz. Nowawieś p. kon. sprzedał wieczyście 11 V 1518 r. za 450 grz. Mikołajowi Lubrańskiemu, wojewodzie poznańskiemu (ib. 2793). Uzyskał 18 VIII t. r. pozwolenie na pędzenie z Grodziska pięćdziesięciu wołów bez opłacania królewskiego cła (ib. 11786). Żył jeszcze w r. 1519 (Kośc. 25 k. 54), a umarł t. r. przed 25 VII (P. S. B.). Był bezpotomny, a zapewne i bezżenny, dziedziczył zaś po nim jego brat Wacław.
II. Dobrogost, syn Sędziwoja i zapewne Barbary, pisał się z Ostroroga i ze Lwówka (Lwowa). Potomkowie jego pisali się O-ami ze Lwówka lub Lwowskimi, potem zaś stale już Lwowskimi z Ostroroga. Był Dobrogost wicestarostą generalnym wielkopolskim 28 VII 1432 r. w zastępstwie ojca (Gąs.), kasztelanem kamieńskim już 22 III 1443 r., został kasztelanem gnieźnieńskim w r. 1468, między 8 VI a 22 X, starosta grodowy ostrzeszowski w r. 1468, około 15 VI (P. S. B.). Żona jego, Anna, dziedziczka z Nowegomiasta, pozywała w r. 1437 Wojciecha z Popowa (P. 14 k. 11, 12v), zaś w latach 1437 i 1438 Wincentego i Jakuba, braci z Sierakowa (ib. k. 18v). Za Annę ręczył t. r. mąż, iż skwituje tych braci z Sierakowa ze swej macierzyzny (ib. k. 39). Dobrogost wspólnie z ojcem i bratem t. r. pozywał Burnetę z Kurowa (ib. k. 37). Pisany był "z Psarskiego", kiedy go w r. 1445 pozywał brat Stanisław (P. 15 k. 130v). Od Hinczy z Rogowa, kasztelana rozpirskiego i podskarbiego koronnego, nabył w r. 1446 (1451?) las Cyrwiecz w p. kon., w zamian za trzy łany we wsi Jabłonka w p. kośc. i dopłacając 2.000 grz. (P. 1374 k. 203, 209v). Od Bartłomieja z Krzysztoporzyc w r. 1450 nabył prawa do wsi: Wierzenica, Rakownia, Pławno, Kobylnica, Zalasowa w p. pozn., dając w zamian dziesiątą część wsi Jabłona (Jabłonna) i dopłacając 2.000 grz. (P. 1384 k. 15v). Na wsiach: Dobrujewo, Wierzchucino, Chojno p.pozn. w r. 1450 zapisał 25 grz. i 7 zł węg. rocznego czynszu wyderkafowego Gotardowi z Przyborowa (ib. k. 17v). Miał w r. 1470 dom w Poznaniu przy ul. Żydowskiej (P. 1385k. 70). Nie stanął z pozwu Małgorzaty, wdowy po Piotrze z Opalenicy, kasztelanie santockim, i miał w r. 1470 płacić winę z Wierzenicy, Kobylnicy, Rakowniu i Pławna (P. 20 k. 91). Był w r. 1474 jednym z wysłanników królewskich na zjazd w Pniewach, gdzie 23 IV 1475 r. miano traktować z posłami Albrechta, margrabiego brandenburskiego, o małżeństwie królewny Zofii z synem margrabiego, Fryderykiem (MRPSum. I 1248). W imieniu własnym i brata Stanisława toczył w r. 1475 sprawę z Mikołajem z Tomic, chorążym poznańskim, o wieś królewską Brodcze (Broczcza) w p. pozn. (P. 21 k. 22v). Umarł między 5 X 1478 r. a X 1479 r. (P. S. B.). Anna z Nowegomiasta umarła przed r. 1460 (ib.). Syn Dobrogost.
Dobrogost, syn Dobrogosta i Anny z Nowegomiasta, ur. ok. r. 1435, starosta ostrzeszowski 1478/1479 r., kasztelan międzyrzecki już 14 II 1484 r., został na przełomie lat 1500 i 1501 kasztelanem kaliskim, zaś kasztelanem poznańskim był już 2 X 1501 r. Dziedzic Lwówka z wsiami przyległymi, pozywał w r. 1464 stryja swego, Stanisława, wojewodę kaliskiego, który nie stanął (P. 19 k. 82). Zezwolenie dane 11 VI 1478 r. Wawrzyńcowi Gruszczyńskiemu z Kotlina, staroście odolanowskiemu, na wykupienie z rąk Dobrogosta królewszczyzny Ostrzeszów (MRPSum. I 1456) najwyraźniej nie zostało zrealizowane, jak również zezwolenie dane 14 XII 1484 r. Marcinowi Zborowskiemu na wykup tychże dóbr (ib. 1693) i zezwolenia z 18 VII 1493 r. i 2 I 1494 r. tej samej treści dane Janowi Lasockiemu (ib. II 218, 304). Od Michała Konińskiego w r. 1484 Dobrogost nabył wieś Konino p. pozn. dając mu w zamian dwa puste łany folwarczne i jeden łan osiadły we wsi Czuschyny (?) i dopłacając 1.000 grz. (P. 1386 k. 158v). Od Jana Pakosławskiego w r. 1489 nabył połowę wsi Pakosław p. pozn. w zamian za wieś Parzniów i dziewięć łanów we wsi Olszyna p. ostrzeszow. i dopłacając 200 grz. (P. 1387 k. 126v; MRPSum. I 96). Skwitowany w r. 1491 przez córkę Katarzynę, żonę Wojciecha Jankowskiego, z dóbr macierzystych zabezpieczonych na Ostrzeszowie i wsiach przyległych (G. 22 k. 180v). Od Andrzeja z Bukowca w r. 1491 kupił za 100 grz. część w Bukowcu p. pozn. (P. 1387 k. 148). Od Sędziwoja i Piotra, braci z Głuponi, oraz ich sióstr, panien Katarzyny i Barbary, w r. 1493 kupił za 400 grz. trzy części we wsi Głuponie (P. 1387 k. 186). Od Wincentego z Pniew w r. 1495 nabył wyderkafem za 900 grz. połowę miasta Pniewy (P. 1383 k. 81). Miał w r. 1496 dom w Poznaniu (P. 856 k. 179). Od Katarzyny Chwalibogowskiej, żony Marcina Chwaliboga zw. Grzynmała, w r. 1505 nabył część wsi Węgry p. pyzdr. dając jej w zamian cztery łany puste we wsi Olszyny w starostwie ostrzeszowskim (P. 1390 s. 37). Żył jeszcze 21 II 1507 r. (P. S. B.), nie żył zaś 24 III 1508 r. (MRPSum. IV 344). Żoną jego była zaślubiona przed r. 1483 Dorota, zmarła po r. 1496 (Dworzacczek, Genealogia). Synowie: Jan, zmarły po r. 1502, Jerzy, Stanisław, Mikołaj, występujący obok braci w latach 1510-1520 (P. 863 k. 275v; MRPSum. IV 12786), zapewne w r. 1526 już nie żyjący (P. 1393 k. 124), i Marcin. Z córek, Dorota była żoną Macieja Górskiego, starosty wschowskiego, Małgorzata, żona Mikołaja z Łukowa Kleczewskiego, chorążego kaliskiego, Katarzyna, w r. 1491 żona Wojciecha Janowskiego.
1. Jerzy, syn Dobrogosta, wspólnie z braćmi tenutariusz ostrzeszowski, wraz z nimi uzyskał 21 I 1511 r. potwierdzenie przywileju Kazimierza Jagiellończyka z 19 VI 1450 r. na zastaw zamku ostrzeszowskiego (MRPSum. IV 9815). Wraz z braćmi, Stanisławem, Mikołajem i Marcinem 3 XI 1518 r. zachowany dożywotnio przy tenucie miasta Ostrzeszów oraz wsi Bielechów i Machnice (ib. 11933). Poborca poznański w r. 1523. Od Jana Krajkowskiego w r. 1501 nabył wyderkafem za 200 grz. wieś Witkówki w p. kośc. (P. 1380 k. 170v). Mąż Katarzyny Jaszkowskiej, która w r. 1502 kwitowała swą matkę Katarzynę Kobyleńską z należnej sobie części dóbr macierzystych (Kośc. 231 k.161). Niedzielny z braćmi, skwitowany w r. 1510 wraz z nimi przez Małgorzatę Białęcką, żonę Jana Kaczlińskiego, z zapisu wyderkafowego 20 zł, danego jej zmarłemu ojcu Jakubowi Białęckiemu na młynie wodnym zw. "Nadolnym" we wsi Mościejewo p. pozn. (P. 863 k. 275v). Wspólnie z braćmi od Jana Bnińskiego, dziedzica w Borku, w r. 1516 kupił za 2.600 zł węg. i za 400 zł węg połowę miasta Łabiszyna wraz z połową wsi przyległych: Oporowo, Ojrzanowo, Smogorzewo, Mamlicze, Kania w p. bydg. (P. 1392 k. 87v; MRPSum. IV 12786). Z tymiż braćmi w r. 1517 od Zofii Punińskiej, żony Jana Rąbińskiego, nabył część wsi Brody Wielkie, dając mu jej w zamian wsie Punino i Jeligowo oraz dopłatę 700 grz. (ib. k. 128v). W miejsce Jerzego O-ga do obowiązków starosty ostrzeszowskiego został 11 I 1525 r. wyznaczony jako surogator Kasper Proski (MRPSum. IV 14098). Jerzy wraz z braćmi, Stanisławem i Marcinem w r. 1526 od Heleny (Zajączkowskiej?), żony Stanisława Krzyszkowskiego, kupił za 700 grz. części Chudopsic p. pozn. (P. 1393 k. 124). Wraz z nimi był w r. 1527 przez Wacława O-ga, kasztelana kaliskiego, ustanowiony opiekunem jej dzieci (ib. k. 186v). Na połowie dóbr należnych z działów z braćmi zapisał w r. 1527 donatywę 2.000 zł na rzecz żony Katarzyny Jaszkowskiej, córki Mikołaja (ib. k. 187), która, jak to widzieliśmy wyżej, była jego żoną już w r. 1502. Jerzemu i braciom jego Piotr Konarzewski, sędzia ziemski kaliski, w r. 1533 sprzedał wyderkafem miasto Bytyń oraz części wsi Rościegniewice i Wilkowice jak też część wsi Gorgoszewo i należącej do Bytynia pustki Bącowo (P. 1391 k. 90). Wspólnie z bratem Stanisławem jezioro zw. Pąchy i łąkę o tejże nazwie we wsi Jabłonka wraz z wolnym wypasem w borach miasta Trzciel i wsi Jabłonka w p. pozn. w r. 1535 dał wieczyście Dobiesławowi, Piotrowi i Wojciechowi, braciom Rozbickim, dziedzicom miasta Lewice. A Dobiesław Rozbicki ugorowe patwiska w Lewicach dał trzem braciom z Ostroroga oraz poddanym ich z Trzciela i Jabłonki (p. 1393 k. 746v). Trzej bracia O-wie od Jakuba i Stanisława, braci O-ów w r. 1536 nabyli wyderkafem za 600 złp wsie Gunice i Sołeczna (P. 1394 k. 25). Jerzy najprawdopodobniej nie żył już w r. 1537 (P. 1394 k. 118), nie żył z całą pewnością w r. 1543 (I. R. Kon. 4 k. 9). Syn jego Wojciech.
Wojciech, syn Jerzego i Jaszkowskiej, starosta ostrzeszowski w r. 1537 (P. 1394 k. 118), kasztelan santocki w r. 1551 (P. 891 k. 85). Na połowie dóbr pochodzących z działów ze stryjem Stanisławem oraz braćmi stryjecznymi, Stanisławem i Dobrogostem, synem Marcina, oprawił w r. 1537 posag 3.000 złp żonie Zofii Zborowskiej, córce Marcina, cześnika koronnego (P. 1394 k. 118). Dla zrodzonych z nią dzieci ustanowił w r. 1541 opiekunami: Piotra Zborowskiego, kasztelana małogoskiego, Marcina Zborowskiego, cześnika koronnego, i tę żonę (ib. k. 425v). Ok. r. 1543 dzierżawca Otoczny w p. gnieźn. (G. 263 k. 131v). Oskarżony w 1545 o zabicie w Kleczewie Pawła Starczewskiego (I. R. Kon. 4 k. 250). Od swego brata stryjecznego Stanisława, kasztelana kowalskiego, w r. 1533 dostał część placu w Poznaniu, między domami Jabłkowskiego i Sebastiana Noskowskiego (P. 1396 k. 61). Zofia Zborowska w r. 1557 od Andrzeja hr. z Górki, starosty wałeckiego, kupiła wyderkafem za 5.000 złp wsie: Wojnowice, Łoniewo (Uniwo), Trzebinia w p. kośc. (P. 1396 k. 477v). Wojciech t. r. zmarł (Kośc. 237 k. 297v). Owdowiała Zofia w r. 1569 części wsi Gołębino, Borowo i Baby w p. kośc. dała synowi Marcinowi (P. 1398 k. 18v), zaś części we wsiach Łagowiec i Bukowiec p. pozn. synowi Krzysztofowi (ib.). Żyła jeszcze w r. 1572 (I. R. Kon. 16 k. 167v). Synowie: Krzysztof, Marcin i Piotr. Z córek, Anna, wspomniana w działach braterskich z r. 1570, postanowiła do śmierci w stanie panieńskim mieszkać w klasztorze, a bracia mieli wspólnie dać klasztorowi 1.000 zł, gdyby zaś tego było zamało miał każdy z nich dodawać po 80 zł rocznie (P. 917 k. 244). Barbara, o której bracia w dziale z r. 1580 postanowili, że ma mieszkać u brata Marcina a od Krzysztoga aż do zamęścia brać po 500 zł co roku (ib. ). Wyszła ona w Lwówku 17 IV 1580 r. za Jana Opalińskiego, kasztelana rogozińskiego, była wdową w latach 1600-1616, nie żyła już w r. 1628. Z synów, Piotr, wspomniany jako nieletni w r. 1559 (P. 900 k. 642), chyba już nie żył w r. 1570, bowiem milczą o nim działy braterskie z tego roku.
Przeglądanie 611 pozycji zakresu Orzelscy - Ożegowscy.
12131415[16]17181920
