Przeglądanie 611 pozycji zakresu Orzelscy - Ożegowscy.
5678[9]10111213
Orzelscy - Ożegowscy
1. Wacław, syn Stanisława i Gułtowskiej, mianowany 28 IX 1633 r. kasztelanem nakielskim (M. K. 180 k. 74v, 75). Z działów braterskich dokonanych 15 X 1612 r. dostał Śniaty i Kotusz w p. kośc. oraz dopłatę 4.000 zł. (Ws. 28 k. 343). Na Śniatach (wyłączając Sokołowo i Boszkowo) w r. 1617 oprawił posag 10.000 złp. żonie Jadwidze Modrzewskiej, córce Marcina (P. 1410 k. 389v; Ws. 206 k. 122v). Os Dobrogosta, Krzysztofa i Władysława braci Sokołowskich w r. 1617 kupił za 13.000 złp. Sokołowo w p. kośc. (P. 1410 k. 472v) i całą tę wieś w r. 1618 sprzedał wyderkafem za 4.000 złp. Wojciechowi Tłockiemu (P. 1411 k. 91v). Andrzejowi Bruczkowskiemu w r. 1618 zapisał dług 2.000 złp., a w tym 1.250 złp. jako posag za idącą zań swą siostrą Katarzyną O-ą (P. 1000 k. 490). Od stryja Piotra za konsensami królewskimi z 5 IX 1623 i 20 III 1627 r. uzyskał cesję daniny podwodowej ze Wschowy (M. K. 170 k. 434, 434v, 176 k. 25). Ulepszając oprawę posagu żony, zapisał jej w r. 1625 sumę 10.000 złp. (Ws. 206 k. 122v). Sokołowo w r. 1627 sprzedał wyderkafem za 7.000 złp. żonie (ib. k. 218v). Skwitował w r. 1629 Andrzeja O-go, sędzica ziemskiego wschowskiego, ze 100.000 (!) zł. zapisanych w grodzie ostrzeszowskim i wydzierżawił mu Boszkowo w p. kośc. (Ws. 41 k. 286). Od Anny Gałęskiej, żony Szymona Nieżuchowskiego, w r. 1629 kupił za 1.700 złp. części w Sokołowie (P. 1416 k. 298). Od stryja Piotra, czyniącego w r. 1630 na wypadek swej śmierci działy między spadkobiercami, dostał wsie: Trzebaw, Łodzia, Górka, Niwka, połowę wsi Sowiniec oraz lasy w Będlewie (Ws. 206 k. 400). Wzajemne dożywocie z żoną spisywał t. r. (ib. k. 356v). Będąc opiekunem dzieci zmarłego brata Jakuba, ustanowił w r. 1633 plenipotentów (ośc. 296 k. 221v). Z żoną w r. 1636 kwitował się z zapisu wzajemnego dożywocia (Ws. 47 k. 512). Od Macieja Wierzbińskiego z Niewierza w r. 1641 kupił za 8.000 złp. połowę Gorzycka w p. pozn. (P. 1420 k. 750). W r. 1642 zginął tragicznie w czasie pożaru dworu a wiadomość o tym dotarła na dwór królewski w grudniu. Chowano 3 II 1643 r. w kościele Bernardynów we Wschowie (?) (A. Radziwiłł, Memoriale; Estr. XXVI 433, XXVII 254, 255). Wdowę i bratanków-spadkobierców pozywała w r. 1643 wdowa Dorota z Gorzenia Bukowiecka (P. 168 k. 250). Owdowiała Jadwiga w r. 1645 wydzierżawiła Śniaty małżonkom Janowi Przeborowskiemu i Helenie Grotównie (Kośc. 301 k. 839). Sprzedała w r. 1654 Sokołowo za 25.000 złp. Maciejowi Zdanowskiemu (P. 1067 k. 597v). Żyła jeszcze w r. 1665 (P. 1076 k. 869).
2. Jakub, syn Stanisława i Gułtowskiej, pisany z Rakoniewic. Z działów dokonanych z bratem 15 X 1612 r. wziął Rakoniewice, Pogradowice i części w Gninie p. kośc. (Ws. 28 k. 343). Części Gnina sprzedał wyderkafem Annie, wdowie po Baltazarze Tłockim, a w r. 1614 wydzierżawił je od niej na rok za 300 złp. (P. 992 k. 848). Żeniąc się w r. 1617 z Anną Strzelecką, córką Mikołaja i Zofii z Rąbinia, na Rakoniewicach i Podgradowicach oprawił jej krótko przed ślubem posag 15.000 złp. (P. 1410 k. 462). W posagu za swą siostrą Katarzyną jej przyszłemu mężowi, Andrzejowi Bruczkowskiemu, zapisał 16 VII 1618 r. dług 2.000 złp. (P. 1000 k. 490). Anna Strzelecka swe części we wsiach Turew, Wronowo, Rąbino, Żabno w p. kośc., Długie Wielkie i Małe w p. wsch., należne jej po śmierci matki, w r. 1620 dała swym braciom, Baltazarowi i Janowi Strzeleckim (P. 1412 k. 336v) i t. r. skwitowała ich z dóbr po rodzicach (P. 1004 k. 1130). Jakub w r. 1622 skwitował stryja Piotra z 3.000 złp. (Kośc. 292 k. 12v). Nie żył już w r. 1630 (Ws. 206 k. 400). Wdowa w r. 1631 wyszła 2-o v. za Olbrachta Malechowskiego, który t. r., przed ślubem, zobowiązał się iż przy wykupie z Rakoniewic i części Gorzycka oprawi jej 30.000 złp. posagu (Kośc. 296 k. 157). Nie żyła już w r. 1640 (Kośc. 352 k. 96). Synowie, Stanisław i Jan. Córki, Zofia i Barbara, niezamężne w latach 1640-1643 (Kośc. 352 k. 96; P. 168 k. 396v). Z nich, Zofia była potem, w latach 1644-1655 żoną Kazimierza Radomickiego, wojewodzica inowrocławskiego, nie żyła już w r. 1644. Barbara, w latach 1644-1654 żona Krzysztofa Grzymułtowskiego, nie żyła już w r. 1655.
1) Stanisław, syn Jakuba i Strzeleckiej, starosta kcyński w r. 1641 (Kośc. 299 k. 485). Nieletni w r. 1622, uzyskał wtedy wraz z bratem Jakubem zapis 3.000 złp. długu od stryja Piotra O-go z Wilkowa (Kośc. 292 k. 13). Ów stryj jemu i jego bratu Janowi wyznaczył w r. 1630 w spadku po swej śmierci Wilkowo Polskie, Bielawy, Popowo z pustką Stare Bartlino, części w Parzniczewo i całe Lubiekowo, trzymane wyderkafem w sumie 13.000 zł. od Jana Opalińskiego, wojewody poznańskiego (Ws. 206 k. 400). Wraz z bratem od Anny Łaskawskiej, żony Wojciecha Kamieńskiego, kupił w r. 1631 za 666 złp. części Gorzycko Stare i Gorzeń w p. pozn. (P. 1417 k. 136v), inne zaś części tamże w r. 1637 od jej siotry panny Reginy Łaskawskiej za 634 zł. (P. 1419 k. 175v), jeszcze inne w r. 1640 za 968 zł. od Mikołaja Łaskawskiego (P. 1420 k. 288). Obaj bracia jeszcze w r. 1633 pozostawali pod opieką Piotra O-go z Wilkowa, stryja ich ojca, ich stryja Wacława O-go oraz Jana Szlichtinka, sędziego ziemskiego wschowskiego (Kośc. 296 k. 221; Ws. 47 k. 114). Bracia jako spadkobiercy matki i zmarłego bezpotomnie Marcina Sapińskiego, części w dobrach: Mchy, Niedźwiady, Włościejewki, Brzostownia, Międzyborze i pustki Dąbroszyna w powiatach pyzdr. i kośc. w r. 1640 sprzedali za 2.000 zł. Stanisławowi Przyjemskiemu, marszałkowi nadwornemu koronnemu, generałowi wielkopolskiemu (Kośc. 352 l. 96), zaś części we wsiach: Łąg, Pampowo i Kąkolewo p. kośc., spadłe po tymże Sapińskim, sprzedali jednocześnie za 2.000 zł. Mikołajowi z Osieka Zakrzewskiemu (ib. k. 96v). Bracia z opieki i administracji ich dóbr w r. 1641 skwitowali stryja Wacława O-go, kasztelana nakielskiego i żonę jego Jadwigę Modrzewską (Kośc. 299 k. 485). Stanisław wsie: Barklino, Trzebidza, Brzeźniak i Charbielino w powiatach kośc. i wsch. w r. 1643 sprzedał wyderkafem za 17.000 złp. Stanisławowi Przybyszewskiemu (P. 1421 k. 215). Te wsie kupił był t. r. za 37.000 zł. od Stanisława Bronikowskiego (P. 1421 k. 251). Umarł w r. 1643 (P. 168 k. 250, 396v). Był bezdzietny, a chyba i bezżenny. Jego spadkobierczyniami, wobec niemal równoczesnej śmierci brata Jana, były siostry, Zofia i Barbara (ib.).
2) Jan, syn Jakuba i Strzeleckiej, o którym mówiłem wyżej omawiając sprawy brata Stanisława. Od Anny z Kwiatkowa, żony Wacława Krzyckiego, w r. 1643 kupił części wsi Parzniczewo (dziś Parzęczewo) w p. kośc. za 11.000 złp. (P. 1421 k. 67). Bezdzietny a chyba i bezżenny umarł t. r., a spadkobierczyniami jego były siostry (P. 168 k. 396v, 172 k. 322v). Te siostry, Zofia zamężna Radomicka i Barbara zamężna Grzymułtowska w r. 1647 przeprowadziły między sobą podział dóbr po braciach, a tym samym i po stryju Wacławie. Radomicka wzięła Trzebaw, Łodzię, Niwkę, Górkę, Sowiniec oraz młyn "Niwka" w powiatach pozn. i kośc., Grzymułtowska: Śniaty, Kotusz i Sokołowo p. kośc. (Ws. k. 55).
(II) Mikołaj, syn Mikołaja i Żychlińskiej, pisał się z Trzebawia. Wspomniany obok braci w r. 1575 (Ws. 8 k. 40). Wraz z braćmi, Andrzejem i Piotrm wziął w działach czynionych w r. 1582 wspólnie z bratem Stanisłwem Wilkowo Polskie, Śniaty, kotusz w p. kośc. Piotrowo i czwartą część Daszewic p. pozn. oraz dom w Poznaniu na przedmieściu Piaskach (Ws. 202 k. 46). Z tymi braćmi od Zygmunta Krzyckiego kupił w r. 1591 za 3.000 części Wielkiego Krzycka w p. wschow. (Ws. 202 k. 105). Wraz z nimi Piotrowo, pustkę Świekotki oraz czwartą część Daszewic w p. pozn., dobra przypadłe im w działach z bratem Stanisławem, sprzedał w r. 1591 za 7.800 złp. Janowi Tarnowskiemu (P. 1400 k. 769). Z tymi braćmi w r. 1594 od Stanisława Radzewskiego kupił za 10.900 złp. wyderkafem na rok Strzelce Wielkie i Małe p. kośc. (P. 1401 k. 218v). Od tegoż Radzewskiego w r. 1595 nabył wyderkafem za 10.900 złp. wsie: Mokra, Jelenczewo, pustki Małpino i Dembicze (Ws. 203 k. 97v). Wraz z braćmi w r. 1597 kupił od Jakuba Dąbrowskiego za 12.120 złp. części wsi: Trzebaw, Łodzia, Sowiniec osiadłych, Górka, Sadowie, Niwka pustek oraz łąki i las w Będlewie (P. 1402 k. 520v). Skwitowany wraz z braćmi 1598 przez szwagra Jana Bukowieckiego z 4.500 złp. posagu za ich siostrą Anną (P. 986 k. 354). Był Mikołaj w r. 1602 jednym z opiekunów brata stryjeczno-stryjecznego Jerzego, syna Baltazara (W. 19 k. 65). Od swych siostrzeńców, Wojciecha i Mikolaja Przybyszewskich, pisarzewiczów ziemskich wschowskich, w r. 1602 wydzierżawił na trzy lata części ich w Przybyszewie, Ogrodach, Trzebini i Piotrowicach w p. wschow. (Ws. 10 k. 81). Był chyba bezżenny.
(III) Andrzej, syn Mikołaja i Żychlińskiej, wspomniany obok braci od r. 1575 (Ws. 8 k. 40), wraz z nimi z działów z bratem Stanisławem w r. 1582 wziął Wilkowo Polskie, Śniaty i Kotusz w p. kośc., Piotrowice, czwartą część Daszewic w p. pozn., dom w Poznaniu na Piaskach (Ws. 202 k. 46). Andrzej "z Śniat" chrzestny 14 IX 1598 r. (LB Przemęt). Kwitował w r. 1604 Jana Zbijewskiego, brata i spadkobiercę Andrzeja (Kośc. 284 k. 177). Chyba ten sam Andrzej O. z żoną Jadwigą Rogaczewską alias Dąbrowską uzyskali w r. 1605 od Doroty Milińskiej, wdowy po Stanisławie Jabłkowskim zapis 300 złp. długu (G. 68 k. 453), a oboje żyli jeszcze w r. 1617 (G. 74 k. 142v).
(IV) Piotr, syn Mikołaja i Żychlińskiej, pisany z Wilkowa Polskiego, wspomniany obok braci od r. 1575 (Ws. 8 k. 40), wraz z nimi dziedzic w Wilkowie Polskim, Śniatach, Kotuszu w p. kośc., Piotrowicach, czwartej części Daszewic w p. pozn., domu w Poznaniu na Piaskach (zob. wyżej), a współnabywca części Trzebawia, Łodzi, Sowińca, pustek Górka, Sadowie, Niwka, oraz łąk i lasów w Będlewie (zob. wyżej). Uzyskał od króla 3 IV 1589 r. zezwolenia na coroczne pobierania opłat podwodowych z miasta Wschowy (M. K. 135 k. 482v, 483). Po śmierci obu braci, Mikołaja i Andrzeja, jedyny dziedzic w Wilkowie, od Jana Opalińskiego w r. 1621 kupił za 5.000 części Trzebaw, Łodzia, Sowiniec, pustek Sadowie i Niwka Górkan oraz młyna Niwka na Warcie (P. 1412 k. 861). Dziedzic Trzebawia, w r. 1623 pozywał Annę z Rogaczewa, wdowę po Macieju Szołdrskim, dzierżawcy dóbr królewskich Mosina (P. 152 k. 322). Od Zofii Bylińskiej, wdowy po Stanisławie Strużewskim, w r. 1626 kupił za 15.000 złp. części wsi Wielkie i Małe Wiry, Łęczyca i młyna Kątnik na Warcie i młyna Wrzask w p. pozn. (P. 1415 k. 578v). T. r. dostał od niej cesję różnych zapisów na owych dobrach (P. 1017 k. 413). Od Adama z Wyszyny Grodzickiego, kasztelana nakielskiego, w r. 1628 wziął w zastaw za 5.000 zł. wieś Będlewo, którą jednocześnie Grodzickiemu wydzierżawił (Ws. 41 k. 8). Od Anny z Orla Rozdrażewskiej w r. 1629 kupił za 22.000 złp. Popowo i pustkę Barklino w p. kośc., dzierżawione przez małżonków Mielżyńskich (Ws. 41 k. 310; P. 1416 k. 544v). Kwitował w r. 1630 Adama z Wyszyny Grodzickiego, kasztelana nakielkiego, z zapisów wyderkafowych na Będlewie (Kośc. 926 k. 9v). Dokonał w r. 1630 podziału swych dóbr pomiędzy swych przyszłych spadkobierców. Bratankowi Wacławowi przeznaczył: Trzebaw, Łodzię, Górkę, Niwkę, połowę Sowińca z lasami w Będlewie. Synom zmarłego bratanka Jakuba, Stanisławowi i Janowi, Wikowo Polskie, Bielawy, Popowo z pustką Stare Barklino, części Parzniczewo oraz całą wieś Lubiekowo trzymaną wyderkafem w sumie 13.000 zł. od Jana Opalińskiego, wojewody poznańskiego (Ws. 206 k. 400). Był w r. 1633 wraz z Janem Szlichtinkiem, sędzią ziemskim wschowskim, opiekum tych synów Jakuba (Ws. 47 k. 114). Dobra Trzebaw, Górka i Łodzia w r. 1636 wydzierżawił pod zakładem 4.500 zł. małżonkom Jerzemu Sadowskiemu i Małgorzacie z Chodowa (Ws. 47 k. 499). Jako dzedzic połowy wsi Wiry, Mała Łęczyca i młyna Kątnik, ojcowizny Małgorzaty Sypniewskiej, żony Andrzeja Dzikowskiego, był w r. 1639 wraz z Wacławem O-im, kasztelanem nakielskim, posesorem tych dóbr, pozywany przez nią (P. 164 k. 65). Parzynczewo w r. 1641 wydzierżawił małżonkom Wojciechowi Kokalewskiemu i Katarzynie Gostyńskiej (Kośc. 299 k. 461v). Nie żyli już w r. 1642.
II) Jan, syn Andrzeja i Górskiej, ur. ok. r. 1516, pisarz ziemski wschowski w r. 1554 (Kośc. 325), jednocześnie sędzia surogator grodzki wschowski w r. 1558 (Ws. 200 k. 2). Obok brata Mikołaja współdziedzic Rakoniewic i Gościeszyna, pozostawał w r. 1530 pod opieką stryjów Baltazara i Piotra (Ws. 2 k. 76). Z działów dóbr ojczystych i po stryju Wojciechu przeprowadzonych z bratem Mikołajem w r. 1539 wziął Gościeszyn w p. kośc., Dębowąłękę i Ossowąseń w p. wsch. (Ws. 3 k. 4). Wspólnie ze stryjem Baltazarem w r. 1549 zawierał ugodę ze swym bratem Mikołajem (Kośc. 235 k. 108). W skutku tej ugody od owego brata w r. 1550 dostał części w Ossowejsieni oraz czterech zagrodników w Dębowejłęce, nabyte wieczyście od Piotra O-go, pisarza ziemskiego poznańskiego (P. 1395 k. 569v). Nabytek ten w r. 1551 dał stryjowi w dożywocie (ib. k. 583). Od Piotra Błockiego t. r. dostał części błota zw. Zdrogowo we wsi Łąkie, koło granicy Gościeszyna (Kośc. 345 k. 220). Oblatował w r. 1557 przywilej na dobra Ossowasień wystawiony w r. 1444 przez Władysława Warneńczyka i potwierdzenie dane w r. 1523 przez Zygmunta I (Ws. 4 k. 141). Żona Jana, Jadwiga Pogorzelska, córka Wawrzyńca, wdowa 1-o v. po Wolfgangu Krzyckim, kwitowała w r. 1559 Krzysztofa Gostyńskiego ze 145 tal. (P. 900 k. 86). Na swych częściach w Ossowejsieni i Dębowejłęce i na połowie Gościeszyna t. r. oprawił żonie posag 1.500 zł. (Ws. 262 k. 4v). Jadwiga w r. 1560 nabyła połowę wsi Tarnowa w p. kośc. za 7.000 złp. od Piotra Żegrowskiego (Ws. 200 k. 15), a jednocześnie scedowała Żegrowskiemu oprawę uzyskaną od pierwszego męża na połowie dóbr: Wielkie Krzycko, Małe Krzycko, Nowawieś, Ostrów, Machcino, Dębowałęka Nadolna w p. wsch., Cielmice, Siedmidrogowo, Półkpie w p. pyzdr., wydzielonych przez braci tego męża w sumie 1.500 zł. posagu (ib. k. 17). Jan dla dzieci swych mianował w r. 1565 opiekunami: żonę, brata swego Mikołaja O-go i brata żony Hieronima Pogorzelskiego (ib. k. 48). Córkom, urodzonym w Pogorzelskiej, Zofii i Jadwidze, w r. 1570 zapisał po 300 zł posagu (Ws. 7 k. 370). Żonie na połowie dóbr Gościeszyno, Tarnowo, Zdrogowo p. kośc., Ossowasień, Iberszor, Dębowałęka w p. wsch. w r. 1571 oprawił posag 1.500 złp. (P. 1398 k. 250; Ws. 201 k. 60). Od Macieja Krzyckiego t. r. kupił za 10.000 złp. części Ossowejsieni i Zbarzewa w p. wsch. (Ws. 201 k. 66; P. 941 k. 6). Anna Przyborowska, żona tego Krzyckiego, w r. 1572 skasowała swą oprawę na Ossowejsieni, Zbarzewie, Krzycku, Nowejwsi w p. wsch., Machcinie w p. kośc., sprzedanych przez Krzyckiego Janowi O-mu (Ws. k. 486). Jan dał 1572 córkom Zofii i Jadwidze zapis posagów, każdej po 4.000 złp. (P. 926 k. 508). Umarł 1 I 1574 r., mając 58 lat. Nagrobek ma w Ossowejsieni (W. Schober, Röhrsdorff, Fr. L. 1925, nr. 9). Wdowa zapisał córkom w r. 1575, starszej Zofii złoty łancuch wartości 300 zł. węg., młodszej Jadwidze taki sam łancuch (P. 926 k. 534v). Części we wsi Tarnowa w p. kośc. w r. 1578 sprzedała wyderkafem za 1.300 złp. Maciejowi Żółtowskiemu z wojew. płockiego (Ws. 9 k. 86, 202 k. 18). Wspólnie z synem Janem zobowiązała się w r. 1579 Janowi Radomickiemu dać w małżeństwo córkę Zofię (P. 932 k. 477). Radomicki już w r. 1578 zobowiązał się oprawić jej 5.000 złp. posagu (Kośc. 258 k. 181). Również wespół z synem w r. 1580 zobowiązała się Stanisławowi Wielżyńskiemu zaślubić 22 VIII t. r. córkę swą Jadwigę i wydać w ciągu 12 tygodni wyprawę o wartości 1.000 zł. (P. 935 k. 428). Połowę Tarnowej w r. 1583 sprzedała za 3.000 zł. Wacławowi Słupskiemu (P. 1399 k. 52). Zięciowi Janowi Radomickiemu w r. 1584 zobowiązała się sprzedać za 1.000 złp. swe dziedziczne części wsi Trzebidza i całe jezioro we wsi Charbielino p. kośc. (Kośc. 264 k. 114). Uzyskała w r. 1588 inromisję do Żegrowa przeciwko dziedziczce tej wsi, Annie Żegrowskiej, żonie Andrzeja Golińskiego (P. 950 k. 208). Wnuczkom swym po córce Zofii, Jadwidze i Annie Radocmickim, w r. 1588 dała pewne kosztowności (P. 949 k. 361). Z synem Janem w r. 1596 dokonała wymiany położonych w Ossowejsieni dworów (Ws. 204 k. 34). Umarł między r. 1605 a 1614 (Ws. 21 k. 331v, 205 k. 5v). Syn Jan. Z córek, Zofia wyszła 1 III 1579 r. za Jana Radomickiego, wdowa w latach 1605-1606. Jadwiga zaślubiła 22 VIII 1580 r. Stanisława Wielżyńskiego.
Jan, syn Jana i Pogorzelskiej, pisał się z Ossowejsieni, pisarz ziemski wschowski w r. 1602 (P. 1404 k. 473v). Dziedzic w Gościeszynie, w r. 1545 aprobował ojcowski zapis z r. 1572 dla sióstr Zofii i Jadwigi (Ws. 8 k. 31). Jeszcze nieletni, w r. 1575 w asyście matki i opiekunów zapisał dług 400 zł. Jakubowie Drzewieckiemu (Kośc. 255 k. 79v). T. r. wraz z matką skwitowany z długów przez Konkordę Pogorzelską, żonę Jerzego Rosnowskiego (P. 926 k. 331). Siostrom, Zofii i Jadwidze, wedle zapisu ojcowskiego z r. 1572, zabezpieczył każdej po 4.000 złp. posagu w Gościeszynie (ib. k. 508). Wciąż jeszcze w asyście matki w r. 1577 części w Ossowejsieni, nabyte przez ojca od Macieja Krzyckiego, sprzedał za 3.000 złp. Wojciehowi Sokołowskiemu cz. Rosnowskiemu (P. 1398 k. 710v). Janowi Wielżyńskiemu, przyszłemu mężowi siostry Jadwigi, w r. 1580 w posagu za nią zapisał dług 4.000 zł. (P. 935 k. 426). Wacławowi Słupskiemu dał w r. 1583 całą wieś Gościeszyno, biorąc w zamian Wielkie Siekowo i część Trzebidzy w p. kośc. oraz dopłatę 1.500 zł. (P. 1399 k. 52v). Części Zimlina i pusty łan w Kuczynie p. kośc., dobra kupione od Feliksa Przyborowskiego, w r. 1583 sprzedał za 1.000 zł. Łukaszowi Goniębickiemu (Ws. k. 378, 202 k. 61). Dwóch kmieci w Ossowejseieni, wiatrak i ogród, oraz dwie łąki w Dębowejłęce w r. 1584 sprzedał za 300 zł. Dorocie Łąckiej, wdowie po Wojciechu O-im z Dębowejłęki (Ws. 202 k. 75). Tej samej Dorocie t. r. sprzedał wyderkafem za 2.700 zł. części w Ossowejsieni, które trzymał od niego zastawem zmarły Klemens Pijanowski (P. 1399 k. 358v). Z Janem Pijanowskim, bratem i spadkobiercą Klemensa, kwitował się t. r. (Ws. 10 k. 21). Części wsi Trzebidza wraz z częściami tamtejszego jeziora oraz częściami jeziora w Charbielinie w r. 1587 sprzedał za 3.000 zł. Janowi Radomickiemu (P. 1400 k. 72). Siekowo w p. kośc. w r. 1589 sprzedał za 9.000 zł. Andrzejowi Zbijewskiemu z pow. przedeckiego (ib. k. 349v), ale w r. 1593 był przezeń pozywana o nieuwolnienie owych dóbr od oprawy Zofii z bronikowskich Słupskiej (Ws. 12 k. 191). Część jeziora Zdrogowo wqe wsi Łąkie, należną sobie od Piotra Błockiego, dał w r. 1594 Janowi Grabiewskiemu (Ws. 202 k. 73). Część pustki Ibershor w p. wsch. w r. 1595 sprzedał za 600 złp. Wacławowi Kiełczewskiemu, staroście wschowskiemu (Ws. 203 k. 104v), jednak już w r. 1596 odkupił je z powrotem i sprzedał za 500 grz. Wawrzyńcowi Pogorzelskiemu (Ws. 204 k. 33). Od Wawrzyńca Pogorzelskiego kupił t. r. za 20.000 złp. Wieszczyczyno i części w Jarosławkach oraz w pustce Chlebowo w p. kośc. (Ws. 204 k. 31v). Mąż Anny Żychlińskiej, córki Piotra, zaślubionej w r. 1597, krótko po 28 VI (P. 1402 k. 426v), kwitował t. r. jej ojca z 1.000 zł. gotowizną i 500 zł. w wyprawie, na poczet 2.500 zł. posagu jej (I. R. Kon. 28 k. 52). Od Stanisława O-go z Tuchorzy, swego brata stryjeczno-stryjecznego, w r. 1599 kupił za 5.350 złp. Boszkowo w p. kośc. (Ws. 204 k. 75), zaś w r. 1600 sprzedał ową wieś za 2.000 złp. Mikołajowi Krzyckiemu, sędziemu surogatorowi grodzkiemu wschowskiemu (P. 1403 k. 601v). Folwark "Klimkowski" w Ossowejsieni, koło Dębowejłęki, w r. 1600 sprzedał wyderkafem za 5.930 złp. Wojciechowi Siedleckiemu (Ws. 204 k. 127). Od tegoż Krzyckiego t. r. kupił za 9.000 złp. części w Zbarzewie i Ossowejsieni (P. 1403 k. 600). Intromitował się do nich (Ws. 17 k. 280), ale jeszcze t. r. części Zbarzewa odprzedał mu z powrotem za 4.000 złp. (Ws. 204 k. 129). Ustanowił t. r. opiekę dla dzieci swych zrodzonych z Anny Żychlińskiej (Ws. 17 k. 215). Kwitował się t. r. z małżonkami, Maciejem Laskownickim i Zofią z Bukowca, z kontraktu dzierżawy Ossowejsieni zawartego 19 V 1589 r. (Ws. 17 k. 280v). Od Wacława i Hieronima braci Słupskich, w myśl zapisu ich brata Marcina, w r. 1601 dostał staw w Charbielinie (P. 1404 k. 282). Mikołajowi Krzyckiemu w r. 1601 sprzedał wyderkafem na cztery lata za 2.000 zł. Boszkowo (Ws. 17 k. 296). Folwarki w Ossowejsieni, "Pośredni" i "Klimkowski", które ojciec nabył od Macieja Krzyckiego, teraz w r. 1602 sprzedał za 5.930 złp. Maciejowi Laskownickiemu (P. 1404 k. 473v). Inny jeszcze folwark w tejże wsi, nabyty również od tego Krzyckiego, sprzedał w r. 1603 na trzy lata wyderkafem małżonkom, Maciejowi Niwskiemu i Annie Cykowskiej (ib. k. 998v). Tymże Niwskim t. r. sprzedał wyderkafem na trzy lata za 1.000 złp. pewną część w Dębowejłęce, z wyjątkiem łąk już wydzierżawionych Wojciechowi Siedleckiemu (P. 1404 k. 100). Wieś Boszkowo w r. 1604 dał synowi Władysławowi, zastrzegając dożywotnie jej uzytkowanie swej żonie (Ws. 204 k. 224v, 226). Części w Ossowejsieni, nabyte przez ojca od Macieja Krzyckiego, sprzedał wyderkafem w r. 1606 za 4.000 złp. Jerzemu O-mu (P. 1405 k. 671). Anna z Żychlińskich umarła 21 VII 1606 r. i ma nagrobek w Ossowejsieni (W. Schöber, Rohrsdorff). Jan w r. 1608 pozywał spadkobierców zmarłej bezdzietnie Anny z Cykowskich Niwskiej w sprawie wykupu folwarku "Klimkowskiego" w Dębowejłęce (Ws. 25 k. 16). Jako nabywca w r. 1608 praw zastawnych od Łukasza Tomickiego, kwitował t. r. Annę Kościelecką, wdowę po Krzysztofie Tomickim, z 6.000 złp., za które ona wieś Zalesie w p. pyzdr. sprzedała wyderkafem Łukaszowi Tomickiemu (P. 980 k. 222; Ws. 25 k. 19). Od Adama Jaraczewskiego w r. 1608 kupił wyderkafem za 3.000 złp. części miasta Jaraczewa z przyległymi wsiami osiadłymi i pustkami (Kośc. 348 k. 54v). Wsie Ochlę i Leszkowo w p. pyzdr. w r. 1609 sprzedał wyderkafem za 4.000 złp. małżonkom, Stanisławowi Ziemęckiemu i Zofii Robaczyńskiej (P. 1406 k. 569). Dla synów zrodzonych ze zmarłej żony ustanowił ponownie w r. 1610 opiekunów (Ws. 25 k. 443). Całą Ossowąsień i część Dębowejłęki w r. 1611 sprzedał wyderkafem za 8.280 złp. małżonkom Mikołajowi Przybyszewskiemu i Barbarze Łąckiej (Ws. 204 k. 386). Od córek zmarłego Marcina Bułakowskiego, t. j. Katarzyny Hersztopskiej, Zofii Psarskiej, Agnieszki Kębłowskiej, Anny Kamieńskiej i Jadwigi niezamężnej w r. 1611 kupił za sumę 12.000 złp. części w Bułakowie w p. pyzdr. (Ws. 204 k. 395). Wsie Ochla, Leszkowo i Zalesie w p. pyzdr. t. r. sprzedał wyderkafem za 6.500 zł. małżonkom, Zygmuntowi Psarskiemu i Zofii Bułakowskiej (Ws. 204 k. 399). Tę część Dębowejłęki, którą miała w swym posiadaniu zmarła matka, sprzedał wyderkafem w r. 1614 za 1.500 złp. Jakubowi Jabłeckiemu (Ws. 205 k. 5v). Wieś Wieszczyczyn i części w Jarosławkach oraz w pustce Chlebowo, należące zdawna do folwarku wieszczyczyńskiego, kupione od Wawrzyńca Pogorzelskiego, dał w r. 1615 Wojciechowi Chudzyńskiemu (P. 1409 k. 488v). Od Jadwigi Bułakowskiej, żony Jakuba Giżyckiego, w r. 1616 kupił za 3.000 złp. jej części w Bułakowie, które miała po ojcu, Marcinie Bułakowskim (P. 1410 k. 148v). Wsie Ochla, Zalesie i Leszkowo, nabyte od Anny z Kościeleckich, żony Krzysztofa z Tomic Iwińskiego, oraz połowę Bułakowa, nabytą od córek Marcina Bułakowskiego, wraz z wolnym wyrębem w Pogorzeli w r. 1616 dał synowi Władysławowi (Ws. 205 k. 45v). Umarł w końcu r. 1616 lub w początkach 1617, a elekcję jego następcy na urzędzie sędziego ziemskiego wschowskiego wyznaczono na 17 II 1617 r. (Ws. 31 k. 70). Synowie, Władysław i Andrzej.
(I) Władysław, syn Jana i Żychlińskiej, ur. ok. r. 1598. Nabyte od ojca Boszkowo dał w r. 1616 w działach dóbr bratu Andrzejowi, biorąc sam Oschlę, Zalesie, Leszkowo i połowę Bułakowa (Ws. 205 k. 45). Od Piotra O-go, stryjecznego brata ojca, za konsesnem królewskim z 31 VIII 1618 r., uzyskał cesję opłat podwodowych z miasta Wschowy (M. K. 163 k. 320v, 321). Karczmę w Zalesiu w r. 1620 sprzedał za 50 grz. "uczc." Janowi Bermakowi, poddanemu brata z Ossowejsieni. (Ws. 205 k. 140v). Umarł 22 IV 1621 r., mając 23 lata (A. B. Kobylin, W. 47), bezpotomny. Wdowa, Helena Bełdowska, w r. 1622 od swego drugiego męża, Mikołaja Korycińskiego z Korytna, uzyskała oprawę 12.000 złp. posagu (Kośc. 292 k. 79).
(II) Andrzej, syn Jana i Żychlińskiej, piszący się na Ossowejsieni, starosta wschowski w r. 1649 (Ws. 205 k. 45). W działach z bratem przeprowadzonych w r. 1616 wziął Boszkowo (Ws. 205 k. 45). Był też w r. 1620 dziedzicem w Ossowejsieni (ib. k. 140v), zaś w r. 1621 brał cały spadek po bracie (P. 1007 k. 37). Zalesie w p. pyzdr. w r. 1622 sprzedał wyderkafem za 10.000 złp. Janowi Szczurskiemu (Kośc. 292 k. 310v). Boszkowo w r. 1623 zastawił za 4.000 złp. Piotrowi Charłupskiemu (Kośc. 292 k. 235), zaś Bułakowo t. r. za 8.500 zł. małżonkom, Wojciechowi O-mu z Tuchorzzy i Annie Dziechcińskiej (Ws. 33 k. 385). Częśc w Dębowejłęce zwaną "Laterna" sprzedał w r. 1614 za 2.000 złp. Krzysztofowi O-mu, synowi Jana z Dębowejłęki (Ws. 206 k. 64v). Skwitowany w r. 1626 przez Jana Szczurskiego z 10.000 zł. wyderkafu na Zalesiu (P. 1017 k. 29). Leszkowo w r. 1628 sprzedał wyderkafem za 20.000 złp. Jadwidze z Rudek wdowie po Melchiorze Gorzeńskim, a Zalesie za tyleż Stanisławowi Bartoszewskiemu (Ws. 41 k. 299, 299v). Janowi Sielskiemu t. r. sprzedał wieczyście za 100.000 złp. wsie Ochla, Leszkowo i Zalesie (Ws. 206 k. 286v). Stanisławowi Bartoszewskiemu w r. 1629 sprzedał wyderkafem za 20.000 złp. Ossowąsień (P. 1416 k. 517). Skwitowany w r. 1629 przez Jadwigę z Rudek Gorzeńską z 20.000 zł., za które sprzedał był jej wyderkafem Ochlę i Leszkowo (Ws. 41 k. 580). Żeniąc się w r. 1630 z Barbarą Łubowską, wdową 1-o v. po Janie z Osieka, oprawił jej jeszcze przed ślubem posag 22.000 złp. (Ws. 206 k. 349v). Boszkowo w r. 1634 wydzierżawił, pod zakładem 3.000 zł. Barbarze Wilembach, wdowie po Jerzym Rudolfie von Zedlitz, staroście głogowskim, szambelanie i radcy cesarskim (Ws. 47 k. 194). Barbara Łubowska, spadkobierczyni rodzonych swych stryjów, Stanisława i Mikołaja Łubowskich, dziedzictwo swe w Łubowie p. gnieźn. w r. 1636 sprzedała za 10.000 złp. Stefanowi Żychlińskiemu (Ws. 207 k. 80v). Wsie Łysiny i Tylewice p. wsch. w r. 1646 nabył wyderkafem od Ernesta Seher Thossa (Ws. 208 k. 15). małżonkowie w r. 1648 spisali między sobą kontrakt, pod zakładem 200.000 zł. (Ws. 51 k. 211v). Andrzej folwark swój zw. "Nowy Folwark" lub "Nowe Grodzisko", leżący na terenie miasta Wschowy, ale należący prawem dziedzicznym do Ossowejsieni w r. 1651 sprzedał za 15.000 złp. Mikołajowi Przybyszewskiemu (Ws. 208 k. 105). Zapisał w r. 1654 sumę 12.000 zł. Wojciechowi Malczewskiemu (Kośc. 303 k. 885). Ossowąsień, Boszkowo i sołectwo "Laterna" w Dębowejłęce w r. 1660 sprzedał za 200.000 złp. Piotrowi Żychlińskiemu, zachowując prawo dożywocia dla żony, z którą właśnie wtedy sporządził zapis wzajemnego gożywocia (Ws. 208 k. 350v, 359v). Marszałkował sejmikowi przedsejmowemu w Środzie 20 II 1662 r. (P. 188 k. 483). Barbara Łubowska umarła w r. 1662 (Ekstr. XXVIII, s. 200, jej pogrzebowy panegiryk dat. 23 X). Andrzej umarł w r. 1666, między 28 I a 6 II (Ws. 63 k. 12, 13v). Jako jedyny jego spadkobierca występował w r. 1667 Piotr Żychliński (Ws. 68 k. 107v).
II. Piotr, syn Mikołaja i Tuchorskiej, burgrabia ziemski kościański w r. 1524 (Kośc. 233 k. 93), a jednocześnie pisarz ziemski poznański w r. 1537 (Kośc. 234 k. 345v), poborca poznański 1538 r. Mąż Anny Kotowieckiej cz. Szczytnickiej, od jej ojca Mikołaja Szczytnickiego, burgrabiego ziemskiego kościańskiego, w r. 1511 kupił za 900 grz. Szczytniki i Kosmowo w p. gnieżn. (P. 786 s. 306). Anna ta od Katarzyny Żychlińskiej, żony Mikołaja O-go, bratanka męża, w r. 1512 nabyła wyderkafem za 500 grz. jej część ojczystą w Tuchorzy p. kośc. (Kośc. 345 k. 22). Piotr, dziedzic Wilkowa, na połowie Szczytnik w r. 1517 oprawił tej żonie 100 zł. węg. posagu (P. 1392 k. 164). Z przeprowadzonych w r. 1518 działów braterskich wziął Wilkowo Polskie (Ws. 1 k. 121) i t. r. na połowie owej wsi oprawił 600 grz. posagu żonie (P. 1392 k. 206v). Z ponowionych w r. 1522 działów wziął Wilkowo Polskie i dopłatę 250 grz. (Kośc. 233 k. 83v 345 k. 97). Żonie swej na połowie Wilkowa Polskiego oprawił wtedy 600 grz. posagu (Kośc. 233 k. 82). T. r. uzyskał od niej dożywocie jej oprawy z r. 1518 danej na 600 grz. (P. 1392 k. 454v). Miała ona, jak już wiemy, zapis wyderkafowy 500 grz. na Tuchorzy, a wypłacił jej ową sumę w r. 1522 brat męża, Baltazar (Kośc. 232 k. 167v). Od Jana Bieganowskiego Piotr w r. 1524 nabył wyderkafem za 10 grz. łan roli we wsi Klonowiec p. kośc. (P. 1393 k. 38). Od żony t. r. uzyskał zapis 100 zł. węg. rocznego czynszu na wsi Kotusz p. kośc. (ib. k. 48v), a jednocześnie dał jej dożywotnio całe Polskie Wilkowo (ib.). Od Jana Rozdrażewskiego, kasztelana kamieńskiego, w r. 1525 uzyskał zapis wyderkafowy 16 grz. rocznego czynszu od sumy 400 zł. na wsiach Siekowo Wielkie i Małe oraz Głodno w p. kośc. (ib. k. 72v), a w r. 1527 od tegoż Rozdrażewskiego, teraz już kasztelana międzyrzeckiego, nabył wyderkafem za 400 zł. połowę jeziora w pustej wsi Trzebidza, jako dodatek do czynszu 17 (!) grz. na Głodnie i obu Siekowach (ib. k. 195). Jako spadkobierca obok braci zmarłego brata Wojciecha, mając w swym posiadaniu części w Ossowejsieni i Dębowejłęce, spadłe po nim, zobowiązał się w r. 1530 wraz z bratem Baltazarem uiścić pozostałe po zmarłym legaty testamentowe przeznaczone na cele pobożne, po czterech zaś latach przeprowadzić działy z braćmi (Ws. 2 k. 75). Z mocy tego testamentu w r. 1534 trzymał dwór w Ossowejsieni leżący koło kościoła (P. 1393 k. 703v). Połowę Wilkowa, wolną od oprawy żony oraz całe swe części Ossowejsieni i Dębowejłęki w r. 1534 dał w dożywocie tej żonie, ona zaś ze swej strony dała jemu w dożywocie całą swą wieś Kotusz (Kośc. 27 k. 229, 345 k. 166). Od Mikołaja i Jana braci Skórzewskich, Katarzyny i Zuzanny, córek ich siostry Zofii, Macieja Skórzewskiego, Wojciecha Słopanowskiego i Jadwigi Skórzewskiej, wdowy po Mikołaju Pożarowskim, w r. 1537 kupił za 40 grz. dom w poznaniu na Piaskach, który te siostry Skórzewskie odziedziczyły po rodzonym ich wuju Dziersławie Wielickim (P. 1394 k. 112v). Anna Kotowiecka Mikołajowi O-mu, bratankowi męża, i przyszłej żonie tego Mikołaja, Annie Kopanickiej, w r. 1538 sprzedała za 5.000 zł. wieś Kotusz w p. kośc. i swoją oprawę na Wilkowie Polskim (P. 1391 k. 100). Piotr t. r. temu swemu bratankowi dał całe Wilkowo Polskie oraz części Ossowejsieni i Dębowejłęki, spadłe po bracie Wojciechu, biorąc od niego w zamian połowy w Rakoniewicach i Gościeszynie z dopłatą 400 zł. (P. 1394 k. 220v, 221). Owe połowy Rakoniewic i Gościeszyna w r. 1539 sprzedał temu bratankowi za 1.000 grz. (Kośc. 345 k. 182v). Skwitował w r. 1540 Hieronima Rozdrażewskiego z 400 złp. które zapasał mu był sposobem wyderkafu na Siekowie Wielkim i Małym oraz Głodnie Jan Rozdrażewski, ojciec Hieronima (Kośc. 234 k. 440v). Od Jana Tomickiego w r. 1543 nabył wyderkafem za 400 zł. folwark "Najdakowski" koło Kościana (P. 1395 k. 10v). Skwitowany wraz z żoną w r. 1543 przez bratanka Mikołaja z 30 grz. z dzierżawy Wilkowa Polskiego, Kotusza oraz części Ossowejsieni i Dębowejłęki pustej, danej im przez niego dożywotnio (Kośc. 234 k. 545v). Mianowany w r. 1545 przez brata Baltazara jednym z opiekunów jego dzieci (Ws. 3 k. 76). Bratankowi Mikołajowi w r. 1548 dał "z miłości stryjowskiej" sumy pieniężne, klejnoty, ruchomości domowe i broń, znajdujące się w Polskim Wilkowie (P. 1395 k. 428v). Żona Anna z Kotusza Szczytnicka skwitowała t. r. owego Mikołaja i jego żonę Annę Żychlińską cz. Kopanicką z 5.000 zł. za sprzedane dobra Kotusz (Kośc. 29 k. 455v). Piotr od bratanka Jana dostał w r. 1551 część w Ossowejsieni oraz cztery zagrody w Dębowejłęce (P. 1395 k. 583). Oboje z żoną (ona nazwana tu Anną z Punina Kotowiecką) nie żyli już w r. 1553, kiedy jako współspadkobierczyni tej ciotki występowała Barbara z Punina, wdowa po Feliksie Gołaskim (P. 1396 k. 112v). Byli bezdzietni.
III. Baltazar O. cz. Tuchorski, syn Mikołaja i Tuchorskiej, podwojewodzi wschowski w r. 1544 (Ws. 3 k. 43). Wspomniany obok braci w r. 1517 (Kośc. 25 k. 25v), dostał z działów braterskich przeprowadzanych w r. 1518 Tuchorzę i Polską Przysiekę (Ws. 1 k. 121; Kośc. 25 k. 121). Od Szymona Wilkowskiego, dziedzica w Wilkowie i Kluczewie, ojca swej żony, Anny Wilkowskiej, kupił w r. 1522 za 300 grz. części jego ojczyste z folwarkiem za dworem plebańskim (Ws. 1 k. 143). Anna t. r. skwitowała swych rodziców z majątku rodzicielskiego (Kośc. 26 k. 245), mą zaś na połowie Tuchorzy i Polskiej Przysieki oprawił jej t. r. posag 500 zł. węg. (Kośc. 233 k. 78v, k. 91). Z działu przeprowadzonego w r. 1522 z bratem wziął ponownie Tuchorze i Polską przysiekę (Kośc. 233 k. 83v, 345 k. 96, 97). W rozrachunkach wynikających z tych działów wypłacił t. r. bratowej Annie, żonie Piotra O-go, 500 grz., które na Tuchorzy zapisała jej wyderkafem zmarła matka ich, Katarzyna Mikołajowa O-a (Kośc. 232 k. 167v). Baltazar od teścia Szymona Wilkowskiego cz. Kluczewskiego w r. 1523 dostał część stawu w Szymczynie (Kośc. 233 k. 89v, 345 k. 103). Drugiej swej żonie, Katarzynie Pawłowskiej, córce Bartłomieja, w r. 1527 oprawił 350 zł. posagu na połowie swych połów w Tuchorzy i Polskiej Przysiece p. kośc. oraz na całych połowach w Niemieckim Wilkowie i Szymczynie w p. wsch. (Kośc. 345 k. 129v). Pozywał w r. 1528 swych synów, Jana i Wojciecha "Tuchorskich", zrodzonych z pierwszej żony, którym zobowiązał się zrekompensować posag ich matki oprawiony na Tuchorzy poprzez wyderkafową za 550 grz. Polskiej Przysieki i części Wilkowa Niemieckiego w p. wsch. (Kośc. 234 k. 148v), czego dopełnił w r. 1529 (Kośc. 345 k. 136v, 137). Obok brata Piotra w r. 1530 obejmował opiekę nad Rakoniewicami i Gościeszynem, ojcowizną Mikołaja i Jana O-ch, wnuków ich brata Andrzeja (Ws. 2 k. 76). Od Jana Gorzyńskiego w r. 1530 uzyskał zobowiązanie sprzedania części w Białymjeziorze (dziś Białcz), Skoraczewie i w pustce Prątkowicach (dziś Prędkowice) w p. kośc. (Kośc. 234 k. 168v). Po śmierci brata Wojciecha w r. 1533 dokonał z bratankami, Mikołajem i Janem, podziału pozostałych po nim dóbr w Ossowejsieni i Długołęce (Kośc. 27 k. 198). Intromitowany w r. 1537 do nabytych od Szymona Wilkowskiego części w Niemieckim Wilkowie (Ws. 2 k. 177). Na połowie Dębowejłęki i innych dóbr w powiatach wschowskim i kościańskim w r. 1537 żonie Katarzynie Pawłowskiej oprawił 500 zł. posagu (Ws. 2 k. 180). Od Wawrzyńca Proskiego w r. 1539 kupił za 230 grz. połówę Boszkowa w p. kośc. (P. 1394 k. 292v). Dziedzic części Dębowejłęki, Wilkowa, Boszkowa, Tuchorzy i Przysieki, w r. 1545 ustanowił dla swych synów i córek. Córkom: Annie, Jadwidze, Zofii i Katarzynie zapisał dług 2.000 zł. jako ich posag i wyprawę (Ws. 3 k. 76). Zawierał wspólnie z bratankiem Janem O. z Gościeszyna w r. 1549 ugodę z bratankiem Mikołajem z Wilkowa, bratem tego Jana (Kośc. 235 k. 108). Układał się w r. 1550 z żoną i synami zrodzonymi z pierwszego i drugiego małżeństwa, Janem, Wojciechem i Maciejem, zatrzymując dla siebie całą Tuchorzę, podczas kiedy inne dobra, więc Dębowąłękę, Przysiekę, części Niemieckiego Wilkowa i Boszkowa miała trzymać żona, synowie i córki (Kośc. 235 k. 298v). Córkom z tej żony, Jadwidze, Zofii i Katarzynie w r. 1550 każdej po 500 złp. z ich dóbr rodzicielskich (Kośc. 235 k. 299v). Od bratanka Mikołaja z Wilkowa uzyskał t. r. zapis sumy 400 zł. na folwarku "Najdakowskim" przed miastem Kościanem oraz na sześciu zagrodach w Dębowejłęce, który to folwark i zagrody Baltazar dał zaraz bratu Piotrowi (P. 1395 k. 567v). Synowi Bartłomiejowi "z miłości ojcowskiej", w r. 1557 dał części Dębowejłęki i Boszkowa (Ws. 4 k. 231), zaś Tuchorzę z młynem wodnym "Borujka" dał t. r. synowi Maciejowi (P. 1396 k. 412v). Skwitowany w r. 1559 przez córkę Katarzynę zamężną Pogorzelską z 200 zł. i ze stu owiec zapisanych jej w r. 1558 (Ws. 4 k. 348). Od synów swych, Macieja i Bartłomieja, uzyskał w r. 1560 cesję praz do części wsi Tuchorza, Boszkowo i Dębowałęka, które to części dał im był (Ws. 200 k. 14). Na dobrach Dębowłęka i Wilkowo Niemieckie w p. wsch., Szymczyna, Pusta Przysieka, Boszkowo, Tuchorza w p. kośc. w r. 1561 żonie "z miłości małżeńskiej" zapisał sumę 4.000 zł. (Ws. 200 k. 21). Już nie żył w r. 1564, kiedy owdowiała Katarzyna Pawłowska ten zapis scedowała synom i Bartłomiejowi (ib. k. 43). Z pierwszej żony synowie, Jan i Wojciech, z drugiej, Maciej i Bartłomiej. Z córek, Anna (może zrodzona w pierwszym małżeństwie?) wyszła w r. 1548, któtko po 27 VI za Stanisława Żychlińskiego, umarła między r. 1559 a 1574. Trzy inne córki były z pewnością już urodzone z Pawłowskiej. Jadwiga, w latach 1550-1555 żona Wojciecha Korzbok Zawadzkiego, wdowa w latach 1561-1562, nie żyła już w r. 1578. Zofia, w latach 1557-1565 żona Andrzeja Belęckiego cz. Karchowskiego. Katarzyna, w r. 1559 żona Andrzeja Pogorzelskiego.
I) Jan O. cz. Tuchorski, syn Baltazara i Wilkowskiej, pozywany był w r. 1528 przez ojca w związku z oprawą matki (Kośc. 234 k. 148v). Mąż Doroty Jaromierskiej, córki Piotra, która w r. 1563 dobra rodzicielskie we wsiach: Jaromierz, Uście, Karna, Reklino, Kosieczyno p. kośc. dała swym braciom Piotrowi i Janowi Jaromierskim, zaś od brata Jana nabyła wyderkafem za 400 grz. część wsi Kosiczyno (P. 1397 k. 231, 231v). Pozywała tego brata w r. 1564 o zakład 400 grz. z racji wygnania jej z tego wyderkafu części Kosiczyna (Kośc. 242 s. 219). Wraz z bratem w r. 1564 pozywał macochę o zakład 1.000 grz., zaś brata przyrodniego Bartłomieja O-go o części Wilkowa Niemieckiego (Kośc. 242 s. 298, 400). Na połowie dóbr należnych z działów braterskich w Tuchorzy, Przysiece, Boszkowie i w pustce Smyczyna w p. kośc. i w Dębowejłęce w p. wsch. w r. 1565 oprawił posag 400 grz. żonie Dorocie Jaromierskiej (P. 1397 k. 413v). On i Wojciech kwitowali się wzajemnie z braćmi przyrodnimi, Maciejem i Bartłomiejem i przeprowadzali w r. 1566 działy, z których Janowi i Wojciechowi dostały się dobra: Dębowałęka, Przysieka Polska, Boszkowo i Szymczyna (Kośc. 244 k. 1v, 2, 3), zaś z podziału z bratem Wojciechem sam t. r. wziął Przysiekę Polską, części Boszkowa i części pustki Smyczyny (ib. k. 22v). Dziedzic Przysieki, kwitował brata Wojciecha w r. 1567 (Kośc. 246 k. 8). Od brata stryjecznego Jana O-go, pisarza ziemskego wschowskiego, w r. 1568 uzyskał zapis 200 zł. długu (Ws. 7 k. 270) z którego to długu skwitował go w r. 1569 (ib. k. 347). Części Smyczyny w r. 1568 sprzedał za 800 zł. Stefanowi Wilkowskiemu (Ws. 201 k. 22). Od Wojciecha Boszkowskiego w r. 1569 kupił za 3.500 złp. części w Boszkowie z jeziorem Kosino (ib. k. 41). Na połowie dóbr w Przysiece Polskiej i Boszkowie w r. 1569 oprawił żonie 500 zł. posagu (P. 1398 k. 17). Nie żył już w r. 1572 (Kośc. 252 k. 426v). Wdowa w r. 1590 skasowała oprawę na Przysiece Polskiej i Boszkowie (P. 954 k. 334). Żyła jeszcze w r. 1592 (P. 1400 k. 861).
Stanisław, syn Jana i Jaromierskiej, pisany z Tuchorzy, żeniąc się w r. 1578 z Katarzyną Krzycką, córką Mikołaja, dziedzica w Zbarzewie, krótko przed ślubem zobowiązał się wobec jej ojca oprawić jej 700 złp. posagu na połowie Polskiej Przysieki i Boszkowa, wolnych od oprawy matki (Kośc. 258 k. 549v). Przysiekę Polską w r. 1590 sprzedał za 3.400 złp. Janowi z Błociszewa Gajewskiemu, sędziemu ziemskiemu poznańskiemu (P. 1400 k. 513v). Dożywotnie użytkowanie Boszkowa dał t. r. matce (ib. k. 538v). Na połowie Boszkowa t. r. oprawił 700 zł. posagu żonie Katarzynie Krzyckiej (ib. k. 562). Od Janusza Jaromierskiego w r. 1591 nabył wyderkafem na trzy lata części, t. j. połowy wsi Jaromierz, Karna i Reklin, pustki Uście za 5.000 złp. (P. 14000 k. 738). Boszkowo w r. 1592 sprzedał wyderkafem na dwa lata za 2.000 złp. swym braciom stryjecznym, Mikołajowi, Andrzejowi i Piotrowi O-im z Wilkowa (P. 1400 k. 861). Od Jana i Jerzego O-ch, synów Wojciecha, braci swych stryjecznych, w r. 1594 kupił za 8.000 zł. części w Tuchorzy, odziedziczone po stryjach, Macieju i Bartłomieju (Ws. 203 k. 64v). Janowi O-mu z Dębowejłęki, bratu stryjecznemu, w r. 1594 zapisał dług 4.400 zł. (Ws. 13 k. 217). Dziedzic na Boszkowie i Tuchorzy, w r. 1595 Boszkowo sprzedał wyderkafem za 2.600 złp. Janowi Dziekczyńskiemu (Ws. 203 k. 117v). Od Jana Jaromierskiego w r. 1595 kupił wyderkafem na trzy lata za 4.000 złp. jego dział we wsiach Karna i Reklin (P. 1401 k. 567v). Sprzedał Boszkowo w r. 1599 za 5.350 złp. Janowi O-mu, pisarzowi ziemskiemu wschowskiemu (Ws. 204 k. 75). Tuchorzę w r. 1600 sprzedał wyderkafem na rok za 5.000 złp. Janowi Galińskiemu (P. 1403 k. 531v). Kwitował się t. r. z Andrzejem Zbijewskim z dzierżawy Kosiczyna i Chlastawy (Ws. 17 k. 235). AAndrzejowi Zbijewskiemu, swemu przyszłemu zięciowi, w posagu za córką Anną w r. 1605 zapisał dług 2.000 zł. (Ws. 21 k. 343). Synowi Michałowi zapisał t. r. dług 6.000 zł. (ib. k. 392). Oboje małżonkowie w r. 1607 Tuchorzę sprzedali wyderkafem za 2.500 złp. małżonkom Łukaszowi Tomickiemu i Annie Powodowskiej (Ws. 204 k. 305). Wzajemne dożywocie spisywali w r. 1608 (P. 1406 k. 401). Stanisław synowi Marcinowi w r. 1608 dał trzecią część Tuchorzy (P. 1406 k. 492v). Przyszłemu zięciowi, Janowi Bryszewskiemu, w r. 1609 zapisał w posagu za córką Konkordią dług 1.000 zł. (Ws. 25 k. 374). Od syna Marcina w r. 1610 nabył z powrotem trzecią część Tuchorzy (P. 1407 k. 136). Oboje z żoną w r. 1611 Tuchorze sprzedali wyderkafem za 2.000 złp. Mikołajowi Przybyszewskiemu (P. 1407 k. 601). Stanisław w r. 1612 kwitowany był przez córkę Konkordię zamężną Bryszewską (Ws. 28 k. 303). Zięciowi Bryszewskiemu w r. 1617 zapisał dług 500 zł. (Ws. 31 k. 104). Części całe Tuchorzy i Maciejewa w r. 1618 sprzedał za 25.000 złp. Aleksandrowi Krzyckiemu, staroście babimojskiemu (P. 1411 k. 179). Zięciowi, Stanisławowi Wieluńskiemu w posagu za córką Barbarą w r. 1626 zapisał dług 1.500 złp. (Kośc. 294 k. 24). Synowie: Marcin, Wojciech i Maciej. Z córek, Anna zaślubiła w r. 1605 Andrzeja Zbijewskiego, z czasem starostę babimojskiego, była wdową w latach 1633-1683 (!). Konkordia wyszła w r. 1609 za Jana Bryszewskiego z powiatu kowalskiego, wojewódstwa brzeskiego-kuj., oboje żyli jeszcze w r. 1619. Urszula była w latach 1623-1627 żoną Jana Ponińskiego. Barbara, w r. 1626 żona Stanisława Wieluńskiego, wdowa w r. 1630, 2-o v. żona jana Boguckiego, nie żyła już w r. 1649.
(I) Marcin, syn Stanisława i Krzyckiej, od ojca, jak już wiemy, w r. 1605 uzyskał zapis 6.000 zł. długu, a w r. 1608 dostał od niego trzecią część Tuchorzy, która zresztą w r. 1610 ojcu zwrócił. Żeniąc się w r. 1605 z Anną Biesiekierską, córką Walentego i Magdaleny Grudzińskiej, oprawił jej przed ślubem 6.000 złp. posagu (P. 166 k. 93, 1406 k. 402v). Był w latach 1609-1611 dzierżawcą Niemieczkowa w skutku cesji Jana Rogalińskiego (P. 143 k. 871; LB Objezierze). Z żoną spisywał w r. 1610 wzajemne dożywocie (P. 1407 k. 132), ona zaś t. r. skasowała swą oprawę na Tuchorzy (P. 984 k. 985). Wspólnie z żoną od Andrzeja Modliszewskiego w r. 1613 kupili za 6.000 złp Kowalewo w p. gnieźn. (P. 1408 k. 682), zaś w r. 1615 wieś tę sprzedali wyderkafem za 2.000 złp. Zofii Czekanowskiej, wdowie po Krzysztofie Mielżyńskim (P. 1409 k. 628v). Marcin żonie w r. 1623 zapisał dług 6.000 zł. i mianował ją opiekunką swych dzieci, po jej zaś śmierci opiekę tę mieliby przejąć Jakub i Wacław O-cy, bracia jego stryjeczni (N. 173 k. 29). Oboje małżonkowie sumę 3.000 zł, resztę z sumy oryginalnej 6.000 zł., za którą Piotr Czarnkowski Marcinowi sprzedał był wyderkafem wsie Budziska i Sierakowo, w r. 1628 cedowali Piotrowi Kowalskiemu (N. 176 k. 119). Od Adama Kleparskiego w r. 1630 wydzierżawili Laskownicę w p. kcyń. (P. 1023 k. 1104), zaś od Michała Kierskiego, jako opiekuna dzieci zmarłego Wojciecha Kierskiego, wieś Pawłowice i część Złotkowa w p. pozn. (Ib. k. 1181v). Anna Biesiekierska umarła t. r., a Marcin ustanowił dla swych dzieci opiekunami Piotra i Stanisława braci Kowalskich oraz Andrzeja O-go z Ossowejsieni (ib. k. 1273). Nie żył już w r. 1641 (P. 166 k. 93). Synowie, Zygmunt i Jan. Z córek, Marianna, ur. w Niemieczkowie, ochrzcz. 17 V 1611 r. (LB Objezierze). Jadwiga, wspomniana obok braci w r. 1641 (P. 166 k. 93), w r. 1654 żona Jana Rosnowskiego, wdowa w r. 1674, nie żyła już w r. 1683. Z braci, Jan kwitował w r. 1648 z 1.100 zł. Andrzeja O-go z Ossowejsieni (Ws. 51 k. 156) i t. r. swoją część z sumy 1.300 złp., sobie i bratu Zygmuntowi zapisanej przez Samuela Korzboka Zawadzkiego, cedował temu bratu (Ws. 51 k. 159). Bezpotomny, nie żył już w r. 1651 (Ws. 56 k. 66).
Zygmunt, syn Marcina i Biesiekierskiej, wraz z bratem Janem i siostrą Jadwigą, jako współspadkobierca brata babki macierzystej, Magdaleny z Grudzińskich Biesiekierskiej, Andrzeja Grudzińskiego, starosty nowomiejskiego, w r. 1641 pozywał Jana ojca, Jana i Macieja synów, Smoguleckich o bezprawne posiadanie miasta Gołanczy oraz wsi: Chawłodno, Laskownica, Krzyżanki, Tomczyce i folwarku Hadamierz w p. kcyń. (P. 166 k. 93). Jak już wiemy, od brata Jana w r. 1648 uzyskał cesję sumy należnej od Samuela Korzboka Zawadzkiego. Od Marianny z Łubowa, wdowy po Stefanie Żychlińskim, w r. 1649 wydzierżawił na dwa lata część miasta Dobrzycy, pod zakładem 3.000 złp. (I. Kon. 53 k. 115). Jako spadkobierca brata Jana w r. 1651 skwitował Andrzeja O-go, starostę wschowskiego, z sum 6.000 i 2.000 zł. (Ws. 56 k. 66). Skwitowany w r. 1654 z 500 zł. przez szwagra Jerzego Rosnowskiego i siostrę swą a jego żonę Jadwigę (G. 82 k. 973). Już nie żył w r. 1676 (I. Kon. 60 k. 965). Z żony Zofii Młodziejewskiej, która owdowiawszy poszła 2-o v. za Wojciecha Kokowskiego i nie żyła już w r. 1682 (P. 1105 IX k. 6v), miał syna Andrzeja, wspomnianego w r. 1682 i córki. Z nich, Anna, w latach 1676-1682 żona Stanisława Zabłockiego. Zofia, w latach 1687-1691 żona Stanisława Jaskóleckiego. Jadwiga, w r. 1691 żona Felicjana Mazowieckiego.
(II) Wojciech, syn Stanisława i Krzyckiej, pisał się z Tuchorzy. Był mężem Anny z Kuszyna (Kruszyna?) Dziekczyńskiej (Dziechcińskiej), córki Piotra, wdowy 1-o v. po Stanisławie Grodzkim, która w r. 1617, zapewne jeszcze przed ślubem, dostała od Stanisława O-go, przyszłego teścia, zapis 2.000 zł. długu (Ws. 31 k. 179). W r. 1618, już będąc żoną O-go, skasowała oprawę 1.700 złp. posagu, uzyskaną od pierwszego męża (P. 1000 k. 1029). Małżonkowie w r. 1621 spisywali wzajemne dożywocie (Ws. 205 k. 172). Anna mając od Marcina O-go, brata męża nabyte prawo do sumy 6.000 zł. zapisanej mu przez ojca, cedowała w r. 1623 ową sumę Aleksandrowi Krzyckiemu, staroście babimojskiemu (Ws. 33 k. 359). Wojciech z żoną od Andrzeja O-go, sędziego ziemskiego wschowskiego, w r. 1623 wzięli w zastaw za 8.500 zł. wieś Bułakowo (Ws. 33 k. 385), zaś w r. 1627 kupili od Jadwigi Dziekczyńskiej, żony Andrzeja Pierskiego, za 2.950 złp. części Łagiewnik i Szczepowic w p. kośc. (P. 1415 k. 1011v). Części Szczepowic i Łagiewnik, nabyte wieczyście od małżonków, Chryzostoma Potockiego, pisarza grodzkiego kościańskiego, i Marianny Dziekczyńskiej, zastawili w r. 1630 za sumę 1.100 zł. tymże małżonkom (P. 1023 k. 902). Oboje części Sepna Wielkiego w p. kośc. w r. 1635 wyderkafem sprzedali za 3.000 złp. siostrze Annie O-ej, wdowie po Andrzeju Zbijewskim, staroście babimojskim (P. 1418 k. 408). Cedowała im ona w r. 1637 wyderkaf na Więckowicach w sumie 7.000 złp. Zofia Grodzicka, wdowa po Janie Więckowskim, żupniku bydgoskim, 2-o v. żona Andrzeja Trzebnica (Ws. 47 k. 588). Wojciech części w Wielkich Więckowicach w r. 1638 sprzedał za 2.500 złp. Annie z O-ch Zbijewskiej (P. 1419 k. 571). Od małżonków Stanisława Gierkowskiego i Marianny Grabowskiej w r. 1639 nabył wyderkafem za 4.000 złp. Rosnówko w p. pozn. (P. 1419 k. 1381v). Oboje małżonkowie Szczepowice i Łagiewniki w p. kośc. w r. 1641 wydzierżawili pod zakładem 3.500 zł. Janowi Krzysztofowi Schweinitzowi na Czepelau (?) i żonie jego Annie Elżbiecie Schellendorff (P. 1043 k. 416v). Wojciech umarł w r. 1641 (Kośc. 299 k. 475). Owdowiała Anna z Dziekczyńskich w r. 1644 wydzierżawiła Szczepowice i Łagiewniki małżonkom Maciejowi Zdanowskiemu i Annie Kołomęskiej (Kośc. 301 k. 679v), zaś w r. 1646, jako pani oprawna i dożywotnia, kwitowała się z kontraktu o te wsie z Gabrielem Potockim (Kośc. 301 k. 954v). Połowę Szczepowic oraz części Łagiewnik i Sepna w r. 1646 sprzedał za 18.000 złp. synowi Stefanowi (P. 1422 k. 663). Była też i córka, Marianna, żona 1-o v. w r. 1639 żona Zygmunta Ziemięckiego (Ziemęckiego), wdowa w r. 1645, zaślubiona 2-o v. w r. 1645 Wacławowi Korzbokowi Zawadzkiemu. Oboje żyli jeszcze w r. 1661.
Stefan, syn Wojciecha i Dziekczyńskiej, pisał się z Tuchorzy. Wspomniany obok matki w latach 1644-1646 (Kośc. 301 k. 679v, 954v). Na połowie Szczepowic i części Łagiewnik i Sepna w p. kośc. w r. 1646 oprawił posag 12.000 złp. żonie Katarzynie Bnińskiej, córce Piotra, sekretarza królewskiego, i Barbary Brezianki (P. 422 k. 661v). Umarł między 1654 (Kośc. 203 k. 857) a 1659, kiedy Katarzyna Bnińska była już 2-o v. żoną Jana Przybyszewskiego (P. 187 k. 109). Spisywała 5 III 1663 r. w Szczepowicach testament (Kośc. 305 k. 187), już nie żyła w r. 1672 (P. 1105 VII k. 12).
(III) Maciej, syn Stanisława i Krzyckiej, pisał się z Tuchorzy. Asystował w r. 1618 przy transakcji siostrze Annie zamężnej Zbijewskiej (P. 1411 k. 48v). Chyba ten sam Maciej był świadkiem 20 VII 1625 r. (LC Środa). Był w r. 1630 plenipotentem siostry Barbary zamężnej Wieluńskiej (P. 1023 k. 1010). Jego pierwszą żoną była w latach 1624-1637 Anna Markowska, córka Stanisława i Zofii Łaskawskiej (P. 1414 k. 901). Wraz z nią w r. 1637 zawierał kontrakt z Maciejem Noskowskim cz. Wolińskim (Kośc. 297 k. 311v). Maciej część Sepna w r. 1637 sprzedał wyderkafem za 1.000 złp. Katarzynie Bruczkowskiej, wdowie po Janie Kaczkowskim, 2-o v. żonie Bartłomieja Chwałkowskiego (P. 1419 k. 196v). Na połowie części Sepna w r. 1641 oprawił 2.000 złp. posagu swej drugiej żonie, Katarzynie Bonieckiej (Ponieckiej?), córce Jana i Anny Kwiatkowskiej (P. 1420 k. 702v, 1421 k. 172). Zapisał jej w r. 1643 dług 500 złp. (P. 1048 k. 417), ona zaś dożywotnie użytkowanie tego zapisu dała jednocześnie swej matce, żonie 2-o v. Wacława Krzyckiego (P. 1421 k. 172). Maciej od Wojciecha z Bukowca Dąbrowskiego kupił t. r. za 9.500 zł. części wsi Zadory, Roszkowo i Słomowo w p. kośc. (P. 1421 k. 170v). Oboje małżonkowie w r. 1645 spisywali wzajemne dożywocie (P. 1422 k. 228). Maciej części Sepna Wielkiego w p. kośc. w r. 1647 sprzedał wyderkafem za 3.800 złp. Mikołajowi z Gór Poklateckiemu (P. 1423 k. 357), a w r. 1648 za 3.500 złp. małżonkom Aleksandrowi Gozimirskiemu i Annie Popowskiej (ib. k. 569). Żona t. r. skasowała swą oprawę Sepnie (P. 1058 k. 356), uzyskała też t. r. od męża oprawę 4.000 złp. posagu na połowie części Zador i Roszkowa (P. 1423 k. 574v). Części Sepna Maciej w r. 1649 sprzedał wyderkafem za 5.000 złp. małżonkom Piotrowi Napruszewskiemu i Jadwidze Kierskiej (P. 1424 k. 684v). Oboje małżonkowie Zasdory i Roszkowo w r. 1652 wydzierżawili Zygmuntowi Ziemęckiemu i Marii z Kobelnickich (Kośc. 302 k. 626v). Maciej części Zador i Roszkowa w r. 1663 sprzedał wyderkafem za 3.000 złp. Aleksandrowi Napruszewskiemu (P. 1425 k. 197). Nie żył już w r. 1664 (P. 1861 k. 488). Synowie: Jan, Stanisław i Franciszek. Ten ostatni został zabity w Lesznie 1 IV 1666 r. przez Kaspra Hanekin (?), mieszczanina leszczyńskiego i wspólników. Pochowany w Kościanie u Bernardynów (Kośc. 132 k. 491v).
Przeglądanie 611 pozycji zakresu Orzelscy - Ożegowscy.
5678[9]10111213
