Przeglądanie 687 pozycji zakresu Pabianowscy - Pawłowscy.
9101112[13]14151617
Pabianowscy - Pawłowscy
Seweryn, syn Mikołaja, od Anny Głembockiej, żony Jerzego Pilatowskiego, kupił w r. 1556 za 1.000 zł węg. jej części w Głembokiem (P. 1396 k. 322v). Żona jego Helena Przyjemska, córka Jana, w r. 1558 kwitowała z majątku rodzicielskiego swych braci, Wojciecha, Rafała i Stanisława Przyjemskich (G. 37 k. 153). Seweryn od Filipa P-go uzyskał w r. 1558 zobowiązanie wyderkafu za 1.000 zł części Karniszewa (ib. k. 175) i jednocześnie od tegoż Filipa wydzierżawił na trzy lata Sarbinowo W. i M., Kwasuty i Kowalewo (ib. k. 177). Część w Głembokiem sprzedał Krzysztofowi Głembockiemu, który uzyskał do niej w r. 1558 intromisję (ib. k. 337). Jeden z opiekunów w r. 1560 dzieci siostry Głembockiej (P. 1396 k. 798). Połowę młyna wodnego w Marcinkowie (druga połowa należała do dzierżawy królewskiej Gembic) sprzedał w r. 1560 za 4.000 zł Erazmowi i Ambrożemu, braciom z Oporowa (P. 902 k. 310; 1396 k. 822). Z żoną spisywał w r. 1560 wzajemne dożywocie (P. 1396 k. 805). Od małżonków, Piotra Łosockiego i Barbary Głembockiej, w r. 1560 kupił za 1.000 zł węg. część w Głembokiem pow. gnieźn. (P. 901 k. 257; 1396 k. 816). Współdziedzic w Karniszewie obok Jana P-go, pozywał wraz z nim w r. 1561 Klemensa Jabłkowskiego cz. Mileskiego (P. 262 k. 392v). Małżonkom Janowi Łossockiemu(!) i Beacie Owieczkowskiej w r. 1562 zapisał dług 320 zł (G. 41 k. 488). Skwitowany t.r. z powyższego długu przez Jana ojca i Piotra syna Łossockich (ib. k. 537). T.r. od siostry Głembockiej i jej męża uzyskał zapis 320 zł długu (ib. k. 492). Od Jakuba P-go kupił w r. 1563 za 2.500 zł część Karniszewa (P. 905 k. 51; 1397 k. 213v). Część w Głembokiem, kupioną od Barbary z Głembockich Łosockiej, sprzedał w r. 1563 za 1.200 zł Krzysztofowi Głembockiemu (P. 1397 k. 219v). Kwitował w r. 1567 owdowiałą siostrę Głembocką i jej syna Wojciecha ze 100 zł (P. 911 k. 334). Dziedzic w Gozdyninie, od brata stryjecznego Sebastiana P-go w r. 1571 nabył wyderkafem za 3.000 tal. części w Karniszewie i jednoczesnie Sebastianowi zapisał dług 1.400 zł (N. 156 k. 526v, 529). Dziedzic Gozdynina i Karniszewa, t.r. zapisał 300 zł długu Rafałowi Przyjemskiemu, cześnikowi kaliskiemu (G. 51 k. 24) i 500 zł Prokopowi Wrzesińskiemu (ib. k. 31). Żeniąc się w r. 1576 z Anną Wyrzyską, córką Wojciecha ze Słup Wyrzyskiego, jeszcze przed zawarciem małżeństwa zobowiązał się oprawić jej 4.000 zł posagu na Karniszewie (N. 157 k. 327v). Kwitował w r. 1577 teścia Wyrzyskiego z sumy 1.550 zł na poczet posagu okreslonego na 3.000 zł gotowizną i 1.000 zł w wyprawie (N. 157 k. 545v). części we wsi pustej Babino w pow. gnieźn., nabyte od spadkobierców Filipa P-go, sprzedał w r. 1583 za 200 zł Sebastianowi P-mu, swemu bratu stryjeczno-rodzonemy (P. 1399 k. 76). Pozwany w r. 1584 przez Zofię Mroczyńską, córkę Macieja i Katarzyny Modliszewskiej, żonę Piotra Wałdowskiego, o trzymanie części w Kowalewie i w pustce Babino, które nabył za 150 zł od jej matki, a które Zofii należały się prawem bliższości po Filipie P-im (G. 274 k. 112). Od jana Modliszewskiego uzyskał w r. 1587 zapis 100 zł długu na Kowalewie i Babinie ze spadku po wuju tego Jana, Filipie P-im (P. 948 k. 322). Nie żył w r. 1590 (G. 64 k. 161), a zapewne już w r. 1588. Ze wspomnianych wyżej żon, Helena Przyjemska była pierwszą, Zofia Jemielska drugą (P. 970 k. 279), Anna Wyrzyska trzecią. Uzyskała ona w r. 1591 zapis długu 200 zł od Marcina Głembockiego (G. 64 k. 395). częśc wsi Kowalewo zastawiła w r. 1596 za 600 zł Annie Tłukomskiej, wdowie po Macieju Nietaszkowskim, a pasierbowi Stanisławowi zapisała 1.300 zł (G. 337 k. 86, 88). Tymoteuszowi Lubsińskiemu, dziedzicowi w Charbowie, w r. 1599 zapisała 700 zł długu (G. 66 k. 195v). Kwitowała w r. 1600 Jana i Stanisława, pasierbów swych P-ch, z zawartego z nimi w r. 1588 kontraktu, mocą którego zobowiązali sie przez trzy lata płacic po 30 zł na potrzeby swego młodszego rodzeństwa, Wojciecha i Doroty (P. 970 k. 279). Anna z Wyrzyska nie żyła juz w r. 1604 (G. 68 k. 99). Synowie: Jan i Stanisław, urodzeni z Jemielskiej, Wojciech i córka Dorota z Wyrzyskiej (P. 1401 k. 811v). Ta Dorota była w latach 1596-1608 żoną Jerzego z Konar Malechowskiego, wdowa w latach 1623-1636.
(I) Jan, syn Seweryna i Jemielskiej, wspomniany w r. 1588, wraz z braćmi Stanisławem i Wojciechem w r. 1590 skwitowany przez Macieja Złotnickiego z opieki sprawowanej nad nim przez ich ojca (G. 64 k. 161). Zawierał w r. 1594 ugode działową z bratem Stanisławem, w skutku której wziął częśc w marcinkowie (P. 964 k. 902). Z ponownych działów, przeprowadzonych w r. 1600, tym razem z bracmi Stanisławem i Wojciechem, wziął wspólnie z bratem Stanisławem Gozdynino i Marcinkowo oraz pewne dobra w mieście Kwieciszewo należącym do arcybiskupów gnieźnieńskich, podlegające oprawie posagowej matki ich Jemielskiej, jak również prawo prezenty w Marcinkowie (G. 970 k. 281). Był Jan juz wtedy mężem Anny z Jarantowic Krusińskiej (ib.), wraz z którą w r. 1604 był kwitowany z długu 850 zł, zapisanego w grodzie inowrocławskim przez Macieja Głembockiego (G. 68 k. 56). Od Wojciecha Suszewskiego, spadkobiercy brata Stanisława Suszewskiego, w r. 1604 kupił za 500 zł jego częśc w Suszewie w pow. kal. (G. 337 k. 256v, 258). Bezpotomny, nie żył już w r. 1611, kiedy jego bracia i spadkobiercy zobowiązali się odziedziczone po nim Suszewo sprzedać za 2.500 zł Andrzejowi Rozbickiemu. Anna Krusińska, juz wtedy 2-o v. żona Stanisława Tarnowskiego, miała od pierwszego męża oprawę posagu 1.500 zł na Suszewie (G. 71 k. 127v).
(II) Stanisław, syn Seweryna i jemielskiej, wspomniany w r. 1588, z pierwszych działów przeprowadzonych z bratem Janem w r. 1595 wziął część w Marcinkowie (P. 964 k. 902). Siostrze Dorocie, zamężnej Malechowskiej, dał w r. 1596 zapis 666 zł i 20 gr. (P. 1401 k. 811v). T.r. zapisał 1.300 zł długu Annie z Tłukomia, wdowie po Macieju Nietaszkowskim (G. 337 k. 87v). Z działłów braterskich, dokonanych w r. 1600, wziął wspólnie z bratem janem Gozdynino, Marcinkowo, pewne dobra w mieście Kwieciszewie arcybiskupów gniexnieńskich, będące pod oprawą zmarłej matki Jemielskiej, oraz prawo prezenty w Marcinkowie. Żoną jego była wtedy Anna z Grabi Brańska (P. 970 k. 281). Skwitowany w r. 1608 przez siostrę Malechowska z dóbr rodzicielskich (P. 980 k. 202v). Z bratem Wojciechem, spadkobiercy brata Jana, zobowiązali się w r. 1611 całą wieś Suszewo po tym bracie sprzedać za 2.500 zł Andrzejowi Rozbickiemu (G. 71 k. 127v). Tego zobowiązania Stanisław względem swej części tego spadku dopełnił w r. 1613 (P. 1408 k. 395v). Gozdynino i Marcinkowo w r. 1612 wydzierżawił Annie z Kawcza, wdowie po Janie Nowomiejskim (G. 71 k. 480). Nie żył juz w r. 1422, kiedy owdowiała Anna zapisała dług 600 zł małżonkom Adamowi Jezierskiemu i Zofii z Grabi (G. 76 k. 221). Wdowa Anna z Grabi Brańska, z Gozdynina, w r. 1623 skwitowana była przez mansjonarzy katedry gnieźnieńskiej z 4 grz. rocznego czynszu z tej wsi (G. 76 k. 471). Zapisała w r. 1626 dług 1.000 zł Stanisławowi Kotarbskiemu (G. 78 k. 81), a w r. 1629 była przez niego kwitowana z 200 zł (G. 79 k. 54v). Syn Seweryn. Z córek, Ewa, w latach 1638-1644 żona Stanisława Kromolickiego. Helena, w latach 1638-1651 żona Mikołaja Krzewskiego. Zapewne tez córką tego Stanisława była Katarzyna, w latach 1635-1637 żona Wojciecha Mirosławskiego.
Seweryn, syn Stanisława i Brańskiej, roborował w r. 1635 kontrakt z Mikołajem Krzewskim, datowany w Radwańczewie, a podpisany przez siebie, stryjenkę Annę z Radojewic Wojciechową P-ą, Wojciecha Mirosławskiego (szwagra?), i Macieja P-go, brata stryjecznego (I. Kon. 48 k. 100). Zapisał w r. 1636 długi 100 zł i niedługo potem 200 zł Wojciechowi Mirosławskiemu (G. 80 k. 154, 196v). Żeniąc się z Marianną Wałdowską, córką Adama i Anny z Wojnowa, zobowiązal sie w r. 1638, iż oprawi jej posag 4.000 zł (N. 178 k. 12). T.r., juz po ślubie, Gozdynino zastawił za 9.000 zł maciejowi Goryszewskiemu (G. 337 k. 576). Sędowo w pow. gnieźn., wies kupioną od Pawła Ponętowskiego, sprzedał w r. 1639 temuż Pawłowi za 15.000 zł, zaś Marcinkowo sprzedał wyderkafem za 1.650 zł maciejowi Goryszewskiemu (P. 1419 k. 1217v). Dziedzic Gozdynina, t.r. pozwany przez Wojciecha i Macieja braci Jerzykowskich (P. 164 k. 339). Maciejowi Goryszewskiemu w r. 1640 zapisał dług 550 zł (G. 80 k. 657v). Tego samego Seweryna drugą żoną była Anna z Lubrańca Dąmbska. Oboje ci małżonkowie w r. 1650 od Samuela Lisieckiego wzięli w zastaw za 6.000 zł części M. Liśca w pow. kon. (I. Kon. 53 k. 255, 256, 257). Seweryn nie żył już w r. 1651, kiedy owdowiała Anna Dąmbska część wsi Lisiec M. wydzierżawiła małżonkom Janowi Chodowskiemu i Mariannie Przybysławskiej pod zakładem 330 zł (I. Kon. 53 k. 396). Anna ta w r. 1653 była już 2-o v. żoną Adama Zajączkowskiego, który wtedy na połowie wsi Zajączki w pow. opoczyńskim oprawił jej 3.000 zł posagu (R. Kal. 14 k. 328v). Żyli oboje Zajączkowscy w r. 1680 (Py. 155 s. 116). Syn Seweryn Wojciech.
Wojciech, syn Seweryna i Wałdowskiej, pozywany w r. 1662 przez Balcera Jedleckiego o zbrojny najazd M. Liśca (I. Kon. 58 k. 145). Protestował Wojciech P. (chyba ten sam?) w r. 1666 przeciwko Mikołajowi Skrzetuskiemu, podpiskowi grodzkiemu konińskiemu (Z. T. P. 31 s. 908). Był mężem Jadwigi Rudnickiej. Może własnie do zawarcia tego małżeństwa odnosił się kontrakt zawierany w Lądku w r. 1668 przez Wojciecha syna Seweryna, z Wojciechem Rudnickim i matką jego Anną Gorazdowską, wdowa po Janie Rudnickim (I. Kon. 58 k. 536). A więc Jadwiga była zapewne córką Jana i Anny z Gorazdowskich. Żyła jeszcze w r. 1683 (B). Wojciech w r. 1679 kwitował Hiacynta Cucharskiego, cześnika bielskiego, z 4.000 zł wyderkafu na Cucharach i Samsieczynku w pow. nakiel. (N. 185 k. 818). Żył chyba jeszcze Wojciech w r. 1698 (P. 1134 V k. 145). Syn Jakub.
Jakub, syn Wojciecha i Rudnickiej, mąż Anny Golańskiej, córki Andrzeja i Zofii Modliszewskiej, która w r. 1694 kwitowała z 781 zł wuja Rocha Andrzeja Modliszewskiego (Kc. 133 k. 7, 711v). Od Stanisława Rosnowskiego, w r. 1698 kupił za 6.000 zł Witakowice w pow. gnieźn. (P. 1134 V k. 145). Oboje z żona wydzierżawili w r. 1700 na trzy lata od ks. Aleksandra Kołudzkiego, kanonika gnieźnieńskiego, proboszcza rzeczyckiego, wieś Piotrowo w pow. gnieźn. (P. 1139 XI k. 65). Jakub t.r. sprzedał Witakowice za 10.450 zł Adamowi Dobrogostowi Jaskóleckiemu (ib. k. 48). Od swej ciotki, Marianny Rudnickiej, wdowy po Janie Goźlińskim, w r. 1714 uzyskał zapis 2.000 zł na sumie 4.000 zł, którą miała ona zapisaną w r. 1700 przez zmarłego syna Wawrzyńca Goźlińskiego (G. 93 k. 170v). Posesor Łabiszynka, Woli i Piotrowa w r. 1717 (ib. k. 270v), w imieniu własnym i żony kwitował z sum w r. 1718 ks. Aleksandra Kołudzkiego (ib. k. 417). Anna Golańska nie żyła już w r. 1740 (Kc. 139 k. 123v). Jakub żył chyba jeszcze 6 I 1721 r. (LB Rogowo). Nie żył już 6 I 1721 r. (LB Rogowo), nie żył już w r. 1727, kiedy jego dzieci: Felicjan, Władysław, Wojciech, Zofia i Katarzyna, pozywały Andrzeja Jaskóleckiego, dziedzica Witakowic (Z. T. P. 45 k. 795). Prócz nich byli jeszcze: Szymon Wojciech, ur. w Piotrowie, ochrzcz. 30 XI 1705 r. (może identyczny z Wojciechem?), i Marianna, ur. tamże, ochrzcz. 28 III 1706 r. (LB Św. Michał, Gniezno). Bracia: Felicjan, Wojciech i Władysław byli w r. 1728 dziedzicami Marcinkowa Dolnego (Kc. 135 k. 220). O Władysławie będzie niżej. Był jeszcze ponadto syn Franciszek, który w r. 1749 sumę pochodzącą ze sprzedaży przez ojca Witakowic, t.j. 1.000 zł i 12 zł weg. cedował posesorowi tej wsi, Franciszkowi Kosińskiemu (G. 98 k. 292). Spośród córek, Zofia, w r. 1732 żona Michała Gliszczyńskiego, wdowa w latach 1742-1743, nie zyła juz w r. 1752. Katarzyna, niezamężna, żyła w r. 1766 (Kc. 147 k. 126).
Władysław, syn Jakuba i Golańskiej, ur. w Piotrowie, ochrzcz., 4 VIII 1701 r. (LB Św. Michał, Gniezno), chrzestny 27 XI 1732 r. (LB Rogowo), były dziedzic Marcinkowa Dolnego, zawierał w r. 1740 komplanację z Jakubem z Dzwonowa Rogalińskim, dziedzicem tej wsi, działającym w imieniu własnym oraz swych braci Tomasza i Michała (Kc. 139 k. 123v), zaślubił 29 I 1741 r. Teresę Rogalińską z Ujazdu (LC Kamieniec), córkę Jana i Heleny Węgierskiej. Skwitowany w r. 1742 przez siostrę Zofię, owdowiałą Gliszczyńską, z 3.000 zł, z ojcowizny i macierzyzny z Marcinkowa Dolnego. Nazwany obecnym(!) dziedzicem tych dóbr (P. 1268 k. 172). Z siostrą tą t.r. zawierał komplanację (Kc. 139 k. 274v). Z żoną t.r. spisywał wzajemne dożywocie (P. 1267 k. 243v). Z żoną t.r. spisywał wzajemne dożywocie (P. 1267 k. 243v). Marcinkowo Dolne, wedle zobowiązania z r. 1740, kupił wtedy, w r. 1742, za 23.000 zł od Jakuba, Tomasza, Michała i Dominika, braci Rogalińskich (ib. k. 247v). Teresa z Rogalińskich w r. 1747 kwitowała Macieja Załuskowskiego, obecnego dziedzica Ułanowa, z 5.000 zł, na poczet 10.000 zł, które ojciec jej Jan Rogaliński, dziedzic części Ułanowa, w r. 1696 oprawił był jej matce (G. 98 k. 142). Dziedzic Marcinkowa Dolnego w r. 1755 (P. 1316 k. 87v), skwitowany w r. 1756 z 800 zł przez Jakuba Rogalińskiego (P. 1318 k. 83). Zawierał w r. 1766 kompromis z Michałem P-im, towarzyszem chorągwi usarskiej Mostowskiego, wojewody pomorskiego (Kc. 147 k. 96). Żył jeszcze w r. 1768 (G. 100 k. 327), nie zył już w r. 1781 (G. 108 k. 136). Wdowa w r. 1789 kwitowała z dożywocia swe dzieci: Jana, Andrzeja i pannę Salomeę (G. 115 k. 62v). Żyła jeszcze w r. 1790 (G. 115 k. 32). Salomea, niezamężna, wspominana w latach 1766-1789 (Kc. 147 k. 126; G. 107 k. 38; 108 k. 136; 115 k. 62v), umarła 8 IV 1829 r., mając lat 60 w Grzybowie koło Gniezna (LM Św. Trójca, Gniezno).
1. Jan, syn Władysława i Rogalińskiej, występował wraz z rodzeństwem w r. 1766 (Kc. 147 k. 126). W imieniu swoim i brata w r. 1784 cedował pewną sumę Franciszkowi Raszewskiemu (P. 1361 k. 62). Z bratem i siostrą 2 I 1789 rozliczał się ze spadku (Hip. Marcinkowa Dolnego, Żnin). Dziedzic po ojcu połowy Marcinkowa Dolnego, 2 I 1789 r. sprzedał tę swoją połowę za 16.578 zł bratu Andrzejowi (G. 115 k. 65). Chyba ten sam Jan był w r. 1790 dzierżawcą Kuszewa (LB Sławno). Chrzestny 2 V 1791 r. (LB Św. Trójca, Gniezno). Zaślubił przed 23 VIII 1795 r. Joannę Lutomską (LB Głuszyna). Był w r. 1795 dzierżawcą Głuszyny, a w r. 1797 mieszkał w Kuszewie, 1801 r. w Łubowie, w r. 1804 dzierżawił Ujazd. Wdowiec, umarł w Gościeńczyku Chwałkowskim 7 II 1826 r., pozostawiając syna i cztery córki (LM Łubowo). Znamy z jego dzieci synów: Hiacynta Ludwika, ochrzcz. 23 VIII 1795 r. (LB Łubowo), Stanisława Kostkę, ur. w Ujeździe 11 XI 1804 r. (LB Kcynia). Z córek, Krystyna (Krystyna Józefa), ur. w Kuszewie 30 III 1797 r. (LB Popowo Kośc.), wyszła przed 11 II 1823 r. za Jana Hinczewskiego, leśniczego w Chwałkowie (LC Łubowo), żyła jeszcze w r. 1826. Anna (Anna Marianna), ur. w Łubowie 28 VII 1801 r. (LB Łubowo), mieszkała w r. 1822 w Gościeńczyku Chwałkowskim (ib.), żyła jeszcze 16 II 1823 r. (ib.).
2. Andrzej, syn Władysława i Rogalińskiej, wspomniany w r. 1766 (Kc. 147 k. 126). W imieniu swoim i brata Jana oraz siostry Salomei w r. 1780 kwitował z sumy 1.000 zł Szczytnickich (G. 107 k. 38). Wraz z rodzeństwem, jako dziedzice Rogowa, o wolny wyrąb w lasach tych Korytowskich, których w r. 1781 Andrzej skwitował z 1.000 grz. z dekretu Trybunału Piotrkowskiego (G. 108 k. 136). Żoną jego była Józefa (Józefata) Trzcińska, córka Ignacego i Zofii Wegorzewskiej, która swoją sumę posagową 13.000 zł oraz sumę 460 zł po babce (przyznaną sobie mocą spisanego w Słębowie w r. 1782 kompromisu) scedowała w r. 1789 bratu męża Janowi. A jednocześnie Andrzej od brata Jana kupił za 16.578 zł jego połowę Marcinkowa Dolnego (G. 115 k. 65, 140), bowiem w skutku rozliczenia spadkowego z r. 1789 Marcinkowo Dolne dostało się Andrzejowi (Hip. Marcinkowa Dol., Żnin). Józefa Trzcińska, będąc już wdową, umarła w Gnieźnie 21 I 1832 r., mając 77 lat (LM Św. Trójca, Gniezno). Synowie, Konstanty i Remigian, córka Aleksandra, ur. ok. r. 1796/1797, wyszła w Poznaniu u Św. Marcina 26 V 1817 r., mając lat 21, za Onufrego Zdębińskiego z Marcinkowa Górnego. Drugim jej mężem, zaślubionym w Gnieźnie w parafii Św. Trójcy 28 V 1823 r. był Józef Bieliński, wdowiec, dzierżawca Piekar koło Gniezna, gdzie umarła 19 VII 1825 r. w połogu, mając lat 28 (LM Św. Wawrzyniec, Gniezno).
1) Konstanty, syn Andrzeja i Trzcińskiej, ur. ok. 1789/91, dziedzic Szrapek w latach 1819-1824, Kowalewa w r. 1833, zaslubił 19 IX 1819 r. Katarzynę Trzcińską z Chłapowa, ur. ok. r. 1792. Zmarł w Kowalewie 1 VI 1843 r., mając lat 54 (LM Margonin). Synowie: Maksymilian, o którym niżej. Józef Hipolit, ur. 22 II 1822 r. w Szrapkach (LB Giecz), Bolesław (Bolesław Marceli), ur. w Chłapowie 24 I 1830 r. (LB Grodziszczko), zmarły w Kowalewie 22 XII 1833 r. (LM Margonin), Józef (Jozef Hipolit), może identyczny z Józefem, w r. 1884 referendarzem w Grudziądzu, potem od r. 1892 adwokatem w Toruniu, mianowanym w r. 1893 notariuszem na obwód sądu nadziemiańskiego kwidzyńskiego, z tym, iż siedziba jego był nadal Toruń (Dz. P., wiad. z 24 V). Jego żoną była zaślubiona w r. 1884 Pelagia Pawłowska (Dz. P.; Test.).
Maksymilian (Maksymilian Leonard), syn Konstantego i Trzcińskiej, ur. w Szrapkach 12 X 1820 r., podawany do chrztu przez "wujenkę" Józefę P-ą (LB Giecz), dziedzic Kowalewa, zaślubił 9 II 1846 r. Annę Karską, pannę 25-letnią z par. baszkowskiej (LC Mórka). Jeszcze w r. 1850 mieszkał w Kowalewie, ale już 12 IX 1851 r. nazwany byłym dziedzicem Kowalewa (LB Margonin). Umarł 27 V 1871 r., pozostawiając troje dzieci. Wdowa mieszkała wtedy w Wapienku (LM Żoń). Zna jedynie dwóch synów Maksymiliana, Konstantego Ksawerego, ur. w Kowalewie 3 IV 1846 r., podawanego do chrztu przez Katarzynę P-ą z Kowalewa (siostrę?), i Ludwika Bolesława, zapewne identycznego z Ludwikiem Bolesławem, o którym niżej.
Ludwik Bolesław (Bolesław Ludwik Franciszek), syn Maksymiliana i Karskiej, ur. w Kowalewie 2 XII 1850 r. (LB Margonin). Zaślubił w Poznaniu 17 X 1876 r. Cecylię Perską, pannę 21-letnią. Nazywany w latach 187601881 registratorem, 1883 r. "skrybą". Synowie jego: Leon Antoni, ur. w Poznaniu na Garbarach 5 VI 1879 r., zmarły 19 VIII 1880 r., Czesław, ur. tamże 25 VI 1881 r. Córka Zofia, ur. tamże 8 III 1883 r. (LB i LM Św. Maria Magdal., Pozn.).
2) Remigian, syn Andrzeja i Trzcińskiej, ur. ok. r. 1801, w wyniku działów rodzinnych w r. 1822 właściciel Marcinkowa Dolnego (Hip. Marcinkowa Dol., Żnin), w r. 1824 dzierżawca Skórek (LB Śrem), zaślubił w Poznaniu u Dominikanow 30 IX 1821 r. Prowidencję Zabłocką. Umarł 15 II 1828 r. Wdowa poszła 2-o v. za Wiktora Moszczeńskiego, zmarła krótko przed 25 IV 1842. Marcinkowo Dolne kupiła na subhaście Prowidencja z Zabłockich 2-o v. Moszczeńska. Synowie Maksymiliana i jej, Walerian i Seweryn.
(1) Walerian (Walerian Konstanty, syn Remigiana i Zabłockiej, ur. 15 IV 1824 r. (Hip. Marcinkowa Dolnego, Żnin), współwłaściciel Marcinkowa Dolnego, potem Wieszek koło Szubina (Dz. P.), mąż Antoniny Winnickiej, córki Jakuba, podprefekta depart. bydgoskiego za Księstwa Warszawskiego, i Antoni Kiełczewskiej, zmarłej 10 V 1909 r. w wieku 87 lat (Dz. P.).
(2) Seweryn (Lucjan Seweryn), syn Remigiana i Zabłockiej, ur. 7 I 1826 r. (Hip. Marcinkowa Dolnego, Żnin). Weteran z lat 1848 i 1863, zmarł w Gąsawie 30 VI 1901 r., mając lat 75 (Dz. P.).
(III) Wojciech, syn Seweryna i może Wyrzyskiej, obok braci wspomniany w r. 1590 (G. 64 k. 161). Z działów braterskich wziął w r. 1600 Karniszewo oraz części Babina i Kowalewa, pozostające pod oprawą trzeciej żony ojca (P. 970 k. 281). Swej żonie Annie Zakrzewskiej cz. Radujewskiej, corki Adama Zbożego (Tymoteusza, Teodata?) Radujewskiego i Zofii Orzelskiej, na połowie Karniszewa (zachowując dla siebie Kowalewo i babino) w r. 1605 oprawił 8.000 zł posagu (p. 1405 k. 232v). Skwitowała ona t.r. swoja matkę z 3.000 zł, na poczet tej sumy 8.000 zł, zapisanej jej w grodzie radziejowskim (G. 68 k. 296v). Jednocześnie Wojciech Karniszewo w pow. gnieźn. wydzierżawił Stanisławowi Łaskawskiemu (ib.). Części Kowalewa i Babina sprzedał w r. 1607 za 1.800 zł Andrzejowi Modliszewskiemu (P. 1406 k. 120). Do sumy 3.000 zł, za którą Karniszewo zastawił był Annie Wiatrowskiej, żonie Piotra Ciechelskiego, w r. 1608 dodał 300 zł (P. 980 k. 347). Z żoną t.r. spisywał wzajemne dożywocie (P. 1406 k. 393v). Swe dobra w Karniszewie, wolne od wyderkafu Ciechelskiej, w r. 1610 sprzedał wyderkafem za 1.000 zł małżonkom Marcinowi Gowarzewskiemu i Agnieszce Brodzkiej (P. 984 k. 558). Anna Radujewska w r. 1610 kwitowała swa matkę z 540 zł na poczet 8.000 zł posagu i wyprawy (G. 70 k. 347v). Wojciech Karniszewo sprzedał w r. 1612 za 18.500 zł Adamowi Rybskiemu(?) (P. 1408 k. 222v). Spisywał t.r. z żoną ponowne wzajemne dożywocie (ib. k. 139). i oprawił jej na połowie dóbr posag 8.000 zł (ib. k. 121v). Spadkobierca brata Jana, sprzedał Suszewo w r. 1613 za 1.250 zł Andrzejowi Rozbickiemu (P. 1408 k. 426). Oboje z żoną od Jana, Krzysztofa i Adama, braci Mielżyńskich, w r. 1614 nabyli wyderkafem za 8.800 zł połowy Popowa i Kakulina w pow. pozn. (P. 1409 k. 126). Kwitowali t.r. Adama Grudzińskiego z sumy 10.000 zł, za którą dał był im wyderkaf Wiśniewa i Siedleczka w pow. kcyń. (P. 992 k. 323). Części we wsiach: Wyrzysko, Kosztowo, Osiek, Danaborz, Zaskowice, Brzezno, Kopaszyce oraz w pustce Krotoszyn w wojew. pozn. i kal. oraz całe sumy pozostające na mieście Kościelec oraz wsiach: Jarnowo, Gorzany, Węgierce i Rycerzewo w pow. inowrocł., nabyte za 20.000 zł od zmarłego Jana Wyrzyskiego, sprzedał w r. 1615 za tyle samo Marcinowi, Maciejowi i Piotrowi Wyrzyskim, braciom zmarłego Jana (P. 1409 k. 661v). Oboje małżonkowie nabyli wyderkafem w r. 1619 za 4.000 zł od Macieja Smoguleckiego Wiatrowo w pow. gnieźn. (P. 1411 k. 529). Wojciech, jako opiekun synów zmarłego Stanisława Węgierskiego, kwitował w r. 1620 Jana Rosnowskiego (P. 1400 k. 1511). Wyznaczony przez króla opiekun stryjecznych bratanków, Sebastiana i Andrzeja, synów jana, skwitowany w r. 1620 przez Andrzeja Krotoskiego, wojewodzica inowrocławskiego, z 12.000 zł, za które ich ojciec Jabłowo i Jabłówko oraz czterech kmieci w Chomętowie sprzedał był wyderkafem (P. 1020 k. 1625). Jabłówko Wojciech jeszcze w r. 1619 sprzedał wyderkafem za 3.000 zł Łukaszowi Kłobukowskiemu (P. 1411 k. 506). Oboje z zona w r. 1622, lub przed ta datą, Jabłowo sprzedali wyderkafem za 3.300 zł Stanisławowi Wielewickiemu (G. 76 k. 77). Od siostry Malechowskiej Wojciech uzyskał w r. 1626 zapis 1.000 zł długu (P. 1017 k. 73). Od Jana z Warzymowa Sokołowskiego, starosty radziejowskiego, w r. 1626 wziął w zastaw za sumę 15.000 zł Radwanczewo, Lenartowo i radłowo w pow. gnieźn. (P. 1017 k. 736). Miał zastawem od jana Opalińskiego, wtedy wojewody kaliskiego, potem inowrocławskiego, Załakowo i Smerzyno w pow. kcyń., oraz Piłatowo w wojew. inowrocł. Umarł między r. 1627 a 1630 (Kc. 19 k. 828v, 1254; P. 1023 k. 747). Anna Radujewska żyła jeszcze w r. 1637 (Kon. 48 k. 327). Syn Wojciecha Maciej żył jeszcze w r. 1635 (I. Kon. 48 k. 100).
IV. Maciej, syn Wojciecha i Katarzyny, podwojewodzi gnieźnieński 1529 (G. 335a k. 70v), burgrabia ziemski gnieźnieński od 6 IV 1540 r. (G. 32 k. 161). Wspomniany obok niedzielnych braci w r. 1489 (P. 1387 k. 130v). Jak i oni zobowiązał się uiścić siostrom 3 grz. czynszu z tej części dóbr rodzicielskich, która mu przypadnie z działów (G. 18 s. 48), zas w r. 1500 był przez owe siostry wzywany do uiszczenia tej sumy (G. 18 s. 120). Żona Macieja Elżbieta, wdowa 1-o v. po Janie z Gembarzewa, była w r. 1507 matką synów Marcina i Jana, zrodzonych z tego pierwszego małżeństwa (P. 862 k. 294v). Była w r. 1508 panią wienną w Gembarzewie w pow. gnieźn. (G. 24 k. 321v). Maciej w r. 1509 zobowiązał się zrezygnować jej za 100 grz. wieś W. Sarbinowo w pow. gnieźn. (G. 19 k. 108). Pozywała o wygnanie siłą z oprawy w Gembarzewie Macieja Łubowskiego, który nie stanął i w r. 1510 miał płacić osiem skojców winy (P. 863 k. 302). Maciej t.r. dał swej żonie w dożywocie całe W. i M. Sarbinowo (P. 786 s. 202) i ponowił ów zapis w r. 1513 (ib. s. 403). W imieniu swej żony w r. 1512 toczył sprawe z synami jej, Marcinem i Janem, dziedzicami z Gembarzewa (G. 26 k. 19v; P. 865 k. 147v). Elżbieta oprawę posagu 150 grz. na połowach W. i M. Gembarzewa w r. 1513 sprzedała wyderkafem za taka sumę synowi Janowi P-mu (Gembarzewskiemu?) (P. 786 s. 403), a od tego Jana P-go, brata rodz.(!), nabył to w r. 1516 za tyleż Maciej P. (G. 335a k. 36v). Pozywał w r. 1532 Mikołaja Włoszczynowskiego (Włoszynowskiego), dziedzica miasta Janowca i wsi Kołdrąb, o wycięcie 10.000 drzew (G. 262 k. 18). Wraz z bratem Michałem pozywał w r. 1535 Jana Gliszczyńskiego o zwrot 40 grz., stanowiących resztę posagu 200 grz. zmarłej ich siostry Doroty (G. 262 k. 186v). Pozywał w r. 1542 braci Rynarzewskich, którzy nie stanęli (Kc. 10 k. 211v; P. 881 k. 295v, 296). Skwitowany w r. 1547 z 300 zł przez Lukrecje Kozarzewską, wdowę po Macieju Redeckim (G. 33 k. 46v). Chyba już nie zył w r. 1549 (G. 34 k. 281v), nie żył napewno w r. 1561 (G. 262 k. 398v). Synowie: Wojciech, Filip i Stanisław. Spośród córek, Małgorzata, w latach 1517-1518 żona Mikołaja Cieleckiego z Wielawsi, wdowa w r. 1535. Zofia, w r. 1520 żona Wojciecha Modliszewskiego, wdowa w latach 1557-1570. Katarzyna, w r. 1532 żona Mikołaja Jabłowskiego. Dorota, w latach 1539-1544 żona Wojciecha Irzykowskiego. Barbara, w latach 1545-1554 zona Jana Golińskiego, wdowa w r. 1574, nie żyła już w r. 1582. Z synów, Stanisław, wspomniany w r. 1539, a w r. 1549 kwitował brata Filipa z dzierżawy dóbr Sarbinowo, Kowalewo, Babino, Karniszewo (G. 34 k. 282v).
I) Wojciech, syn Macieja i Elżbiety, pleban w Chomętowie, części dziedziczne wsi Sarbinowo W. i M., Kowalewo, Babino, Karniszewo, które miałyby mu przypaść z działów po smierci ojca, dał w r. 1539 "z miłości braterskiej" braciom swym Filipowi i Stanisławowi, sam biorąc od ojca i owych braci roczny czynsz dożywotni 8 grz. (G. 335a k. 233v). Połowy części rodzicielskich w Sarbinowie W. i w Sarbinowie M. zw. Kwasuty, Kowalewo, czwartą częśc swej części w karniszewie i w pustce babino dał w r. 1556 stryjecznemu bratu Sebastianowi P-mu (P. 1396 k. 337v). Kwitował w r. 1558 brata Filipa z 8 grz. rocznego czynszu (G. 37 k. 316). Nie zył juz w r. 1561 (G. 262 k. 411).
II) Filip, syn Macieja i Elzbiety, przez breata stryjecznego Feliksa w r. 1545 ustanowiony jednym z opiekunow jego dzieci (P. 884 k. 5v), pozwany w r. 1547 przez stryjenkę Katarzynę Michałową P-ą i jej dzieci o 70 zł, tj. resztę z pożyczonej mu sumy 80 zł (P. 886 k. 42). części Karniszewa w r. 1557 zobowiązał sie za 700 zł sprzedać wyderkafem siostrze Zofii, zamężnej Modliszewskiej, oraz jej synom (G. 36 k. 182). Karniszewo w r. 1558 zobowiązał się wyderkafem sprzedać za 1.000 zł bratu stryjecznemu, Sewerynowi P-mu (G. 37 k. 175). feliksowi P-mu dał w r. 1558 na trzy lata wyderkaf Sarbinowa W. i M., Kwasut, Kowalewa w pow. gnieźn. (G. 37 k. 177). Wieś pustą Babino w r. 1560 wyderkafem sprzedał za 900 zł Wojciechowi Popowskiemu (G. 39 k. 326; P. 902 k. 431; 1396 k. 843). dziedzic w Sarbinowie, pozywał w r. 1561 brata stryjecznego Sebastiana P-go, dziedzica w redeczu, o zapis dokonany pomiędzy swym zmarłym ojcem Maciejem a Jakubem i Michałem Redeckimi (G. 262 k. 398v). Pozwany w r. 1561 przez stryjecznego brata Sebastiana P-go o niewydzielenie połowy Sarbinowa M. cz. Kwasut zw. Kowalewo, połowy czwartej części w Karniszewie oraz połowy wsi Babino (G. 262 k. 411). Od Anny Zdunowskiej, wdowy po Jakubie Kozielskim, opiekunki syna Wojciecha Kozielskiego, w r. 1569 nabył wyderkafem za 300 zł części wsi Rzym w pow. gnieźn. (P. 1397 k. 426v). Stanisławowi Miedźwiedzkiemu w r. 1567 wydzierżawił te części (P. 911 k. 274). Żył jeszcze w r. 1571 (G. 51 k. 269). Bezpotomny, nie żył już w r. 1582.
V. Michał, syn Wojciecha i Katarzyny, wspomniany obok braci w latach 1489-1500, niedzielny z nimi w Karniszewie i Palędziu (P. 1387 k. 130v; 1389 k. 18v; G. 18 s. 207; 24 k. 92). Na połowach w Jabłowie i Chomętowie w pow. kcyń. w r. 1521 oprawił swej żonie Katarzynie Zebrzydowskiej, córce Wojciecha, 250 zł posagu (P. 1392 k. 394). Wziąwszy na swe potrzeby od Wojciecha Chrapiewskiego sume 100 zł, zobowiązał sie w r. 1527, iz sprzeda mu wyderkafem połowę Chomętowa w pow. kcyń. wolna od oprawy żony Katarzyny (Kc. 2 k. 139v). T.r. od Małgorzaty Jabłowskiej, zony Stanisława Wiącławskiego, kupił za 350 zł Jabłówko M. pow. kcyn. (P. 1393 k. 173). W Karniszewie, w części odziedziczonej po bracie Janie, jeszcze w r. 1534 niedzielny z bracmi (G. 262 k. 48v). Skwitowany w r. 1537 z 50 zł przez braci swej żony, ks. Andrzeja, dziekana łęczyckiego, kanonika krakowskiego i płockiego, Mikołaja, Bartłomieja i Kaspra Zebrzydowskich (G. 31 k. 235v). Nie żył już w r. 1542 (Kc. 10 k. 222). Katarzyna Zebrzydowska zmarła między r. 1558 a 1560 (Kc. 22 k. 174v; 115 k. 14v). Synowie, Sebastian i Jan. Z córek, Anna, w latach 1543-1560 żona Macieja Raczyckiego, Barbara, Elżbieta i Agnieszka niezamężne w r. 1547 (P. 886 k. 42). Barbara, w latach 1553-1563 żona Jana Cerekwickiego, wdowa w r. 1573, nie żyła już w r. 1576. Elzbieta, jeszcze niezamężna w r. 1563 (Py. 179 k. 199), w latach 1569-1599 żona Stefana Słupskiego. Agnieszka, jeszcze panna w r. 1563 (ib.), w latach 1564-1574 żona Jana Paksińskiego, nie żyła już w r. 1582. Spośród synów, młodszy Jan był jeszcze nieletnim w r. 1542 (Kc. 10 k. 222). Dał w r. 1560 zobowiązanie bratu Sebastianowi, iz gdyby dostał od Andrzeja Zebrzydowskiego, biskupa krakowskiego, probostwo kleckie kanonii krakowskiej i został na te prebendę prezentowany, rezygnuje wieczyście bratu części rodzicielskie w Jabłowie i pustce Jabłówko, we wsiach Chomętowo i Karniszewo (Kc. 115 k. 77). W latach 1561-1579 występował jednak bez cech duchownych (P. 903 k. 4). Właściciel Chomętowa, pozwany był w r. 1562 przez Elzbiete, wdowe po Stanisławie Sobiejuskim, i jej syna Wojciecha, dziedziców Sobiejuch (Kc. 115 k. 416v). Od Pawła Bojeńskiego "Garbatki" i jego syna Walentego uzyskał w r. 1569 zapis 70 zł długu (G. 49 k. 195). Nie żył już w r. 1571, a spadek brał po nim brat Sebastian (G. 51 k. 160v).
Przeglądanie 687 pozycji zakresu Pabianowscy - Pawłowscy.
9101112[13]14151617
