Przeglądanie 687 pozycji zakresu Pabianowscy - Pawłowscy.
12131415[16]17181920
Pabianowscy - Pawłowscy
Wspomniałem wyżej o bratanku Jana P-go Kasprze, był to syn Krzysztofa, dziedzica Zalesia, Kasper Zaleski cz. P., który w r. 1577 części swe w Skarpie wymienił z Maciejem Myślęckim na pole położone w tejże wsi (N. 157 k. 444v; 215 k. 218). Nie zył juz Kasper w r. 1595, kiedy wdowa po nim, Dorota Pierzchówna, skwitowała syna Jana Zaleskiego cz. P-go z oprawy i dożywocia, które w r. 1594 ów Jan w imieniu swoim i braci swych, Krzysztofa i Marcina, dał był jej dożywotnio na Zalesiu, połowie wsi pustej Zawada, połowie części młyna wodnego w Pamiętowie (N. 162 k. 216v). Obok wspomnianych synów Kasper miał i córkę Annę P-ą z Zalesia, żonę Jana Obrębskiego, która w r. 1599 kwitowała z majątku rodzicielskiego swych braci, jana, Krzysztofa i Marcina (N. 164 k. 36v). Z braci tych, Jan Zaleski cz. P. był mężem Zofii Debrzyńskiej, która w r. 1599 kwitowała brata Wojciecha Debrzyńskiego z długu 1000 zł, stanowiących jej posag (ib. k. 233v). Drugą żoną Jana była Anna Kosowska (Kossowska), córka Stanisława, której w r. 1603 dał dożywocie na Zalesiu, pustce Zawada oraz części młyna wodnego w Pamiętowie. Oprawił jej jednocześnie 1.200 zł posagu (N. 165 k. 92v, 323v). Od brata Krzysztofa w r. 1608 nabył wieczyście połowę części Zalesia, pustki Zawada i młyna w Pamiętowie, które tamten z kolei miał nabyte od brata Marcina, jezuity (N. 165 k. 327). Ów Krzysztof t.r. inne części w tychże dobrach sprzedał wyderkafem na trzy lata za 1.100 zł Marcinowi Siedleckiemu (ib. k. 325). Zob. tablicę.
@tablica
Pamperscy h. Radwan, z Pamperzyna w pow. nakiel., parafii Więcbork. Stanowili jedno z Zebrzydowskimi z Więcborka. Małgorzata z Pamperzyna, wdowa po Wojciechu Więcborskim, toczyła sprawę z małżonkami Mikołajem Zebrzydowskim z Sitna i Elżbietą Więcborską, zaś w r. 1476 między stronami założono vadium (N. 145 s. 108, 242). Marek P. należał w r. 1504 do poręczycieli za Martę Luchowską, córkę Wincentego, żonę Jana Broniewskiego, wobec tego Broniewskiego (N. 146 s. 365). Ów Marek Zebrzydowski, dziedzic w Pamperzynie, był ojcem Mikołaja P-go, nie żyjącego już w r. 1527, zaś dziadem nieletnich synów tego Mikołaja, tj. Jana i Stanisława, dla których t.r. ustanowił opiekunami Jana z Kościelca, kasztelana łęczyckiego, i Marcina Trzebskiego, dziedzica w Wojnowicach (N. 213 k. 80). Żoną Marka była Katarzyna Samostrzelska, nie żyjąca już w r. 1538, kiedy wnuk Jan P. oprawę posagu i wiana tej babki na Pamperzynie zrezygnował dziadowi Markowi Zebrzydowskiemu. Asystowali mu przy tym akcie (był wtedy niewątpliwie nieletnim): Mikołaj i Kasper Więcborscy, stryjowie, Jan Przepałkowski i Mikołaj Rząszkowski, wujowie (N. 213 k. 69). Wdową po Mikołaju P-im, a więc synową Marka Zebrzydowskiego, była Barbara, córka Mikołaja Rzedgowskiego (z Redgoszczy), która w r. 1538 uzyskała intromisję do dóbr Wojciecha Korycieńskiego w częściach miasta Łekna i wsi Rakowo (Kc. 10 k. 86). Pozywała w r. 1542 tego Wojciecha (ib. k. 215v), sama zaś była w r. 1549 pozywana przez Andrzeja Zakrzewskiego (Kc. 11 k. 128). Pozywała w r. 1551 o dług Nikodema Łekieńskiego (P. 891 k. 166v). Ojcowiznę swą w Rzedgoszczy pow. kcyń. sprzedała w r. 1552 za 3.000 grz. Bartłomiejowi Żabickiemu (P. 893 k. 32). Pozywała w r. 1554 tego Bartłomieja (Kc. 21 k. 179), i ponownie w r. 1558, kiedy Bartłomiej nazwany jej bratem stryjecznym (G. 37 k. 437). Jan P., syn Mikołaja, żenił się z Anną Jaktorowską, córka Sebastiana i Elżbiety, której Marek Zebrzydowski, dziad pana młodego, w r. 1540 oprawił posag 600 zł na połowie Pamperzyna oraz na połowach swych częsci we wsiach Jastrzebiec i Mysławy(?) w pow. nakiel. (N. 213 k. 77v). Jan, wciąż jeszcze przed ślubem w r. 1541 oprawe tę ponowił (ib. k. 82). Od Ludmiły, wdowy po Andrzeju Witosławskim, jako opiekunki swych dzieci, Jan P. w r. 1542 nabył wyderkafem za 230 zł połowe wsi Dębionek (N. 213 k. 89v). Sześc łanów osiadłych w Pamperzynie w r. 1545 sprzedał wyderkafem za 100 zł Tomaszowi Czucharskiemu (N. 213 k. 106v). Nie zył juz w r. 1546, a owdowiała Anna, licząca zaledwie 13 lat, w towarzystwie swych rodziców, kwitowała z posagu i wiana Bartłomieja, Mikołaja i Kaspra Zebrzydowskich (Kc. 11 k. 23v). Coś tu sie nie zgadza, bo w takim razie Anna idąc zamąż w r. 1541 musiałaby mieć wtedy lat...8, co jest mało realne.
Nie wiem, czy z powyższymi mieli coś wspólnego, Strasz, dziedzic w Pamperzynie w r. 1432 (N. 143 k. 6v). Marcin P., w r. 1518 wuj Katarzyny Trzcieńskiej, żony Macieja Świrczewskiego (N. 213 k. 36v).
Pampiccy, Pempiccy, Pępiccy, z Pampic, potem Pępic w pow. gnieźn. (parafia Dębnica). Sądka, Mikołajka i Dobrochna z Pampic, były ok. r. 1427 pozywane przez Skarbnika (Skarbimira?) z Brzozowgaju (G. 3 k. 252). Jan "Ligaszcz" z Pampic był w r. 1449 jednym z poręczycieli za synów Pieczygrocha z Opieczyc (G. 6 k. 94). Mikołaj "Ligaszcz" z Pampic w r. 1449 zapisał dług 5 grz. Maciejowi Redeckiemu (G. 7 k. 43v). Tego Mikołaja P-go "alias Ligaszcz" wzywał w r. 1469 do uiszczenia należności Stefan z Golczewa, działający w imieniu Pryski, Małgorzaty i Anny, córek Macieja Golczewskiego (G. 8 k. 3). Zapisał im w r. 1470 dług 12 grz. (G. 20 k. 213v), ale w latach 1472-1473 znów go one pozywały (ib. k. 264v, 281). Żoną Mikołaja była Elżbieta, która w r. 1478 wraz ze swą siostrą Małgorzatą, żoną Macieja, mieszczanina bydgoskiego, kwitowała Augustyna Czechowskiego, dziedzica w Słomowie, z ich dóbr rodzicielskich w M. Sobiesierniach zw. Dramlice w pow. gniexn., każda z 25 grz. (G. 10 k. 21v). Nie żył już Mikołaj w r. 1481, kiedy o Elzbiecie mowa jako o posiadającej oprawe na części Pampic i toczącej wtedy sprawe ze Stanisławem "Pieczygrochem" Ostrowskim (G. 21 k. 84v). Łan osiadły, połowę łana pustego oraz część jeziora w Pampicach w r. 1483 sprzedała wyderkafem za 17 grz. Mikołajowi, Piotrowi, Jakubowi i Janowi z M. Modliszewa, dziedzicom części Pampic (P. 1386 k. 184). "Pani Ligaszczewa" wezwana w r. 1485 przez bratanków męża a synów Pawła Sucharzewskiego (z Charzewa), do przedłożenia listu wiennego na Pampice (G. 12 k. 125v). T.r. złożyła ów oprawny list wobec tych mężowskich bratanków (ib. k. 126). Oprawę posagu i wiano na Pampicach w r. 1488 sprzedała wyderkafem za 100 grz. Stanisławowi Ostrowskiemu, asystował jej przy tym stryj Marcin Kolnicki (P. 1387 k. 100v). Od owego Stanisława Ostrowskiego "Pieczygrocha" uzyskała t.r. zapis 13 grz. (G. 22 k. 115) i w r. 1490 skwitowała go z powyższej sumy dlugu (G. 15 k. 57v) i znów w r. 1491 z długu 3 grz. (ib. k. 72v). Pozwana w r. 1491 przez Jana Rozdrażewskiego, i wtedy mowa też o jej synu Piotrze (Py. 168 k. 102). Ów Piotr albo umarł wkrótce potem, albo pochodził z innego ojca, bowiem już w r. 1499 mowa o tym, iz spadek po Mikołaju dostał się bratankom (G. 18 s. 34).
Paweł Sucharzewski (z Charzewa!), nie żyjący już w r. 1485, ojciec: Wojciecha, Jana, Jakuba (G. 12 k. 125v, 126) i Mikołaja. Z nich Jan Sucharzewski swoją częśc bliższości w Pampicach, odziedziczoną po stryju Mikołaju, sprzedał w r. 1499 za 60 grz. Stanisławowi, dziedzicowi w Kębłowie (G. 18 s. 34). Jednocześnie inny z tych braci, Jakub, dziedzic w Nowym Rękawczynie, sprzedał swoją część po stryju za takąż sumę temuż Stanisławowi (ib.). Jan P., może jeden z powyższych braci, był w r. 1501 mężem Doroty Popowskiej, która wtedy będąc z siostrą niedzielną, panna Elżbietą, dziedziczkami części w Pampicach, swoją trzecią część w tej wsi sprzedały za 60 grz. Mikołajowi Łosockiemu (Lasockiemu?), a asystowali im przy tym stryj Stefan Popowski i wuj(!) Wojciech Popowski (P. 1389 k. 158v; G. 24 k. 120v). Siostry Elzbieta i Dorota, córki zmarłego Jana, niedzielne z Pampic, były w r. 1485 pozywane przez Macieja z Podleśnego Popowa (G. 22 k. 14). To oczywiście te same!
Za Stanisława, Mikołaja, Jana i Wojciecha, braci rodzonych niedzielnych, dziedziców w Redeczu, ręczył w r. 1502 Stanisław Przesiecki, iż skwitują Mikołaja, dziedzica w Pampicach, z ich dziedzicznej części Pampic (G. 25 k. 25). Chciałoby się w owym Mikołaju z Pampic dopatrywać jednego z synów Pawła Sucharzewskiego, ale rzecz to niepewna. Mikołaja z Pampic zw. "Kosiorek" (Kasiarek, Kasiorek, Kusior) kwitowali w r. 1503 bracia Redeccy, Stanisław, Jan, Wojciech, Michał i Mikołaj, z 8 grz., za które trzymali w zastawie łan w Pampicach (G. 25 k. 206). Mikołaj na połowie swej części w Pampicach w r. 1503 oprawił 40 zł węg. posagu żonie Katarzynie Raszewskiej (?) (P. 1389 k. 245). Od Mikołaja Modliszewskiego "Sobiejuchy" kupił w r. 1504 za 38 grz. jego część ojczystą w Pampicach (G. 25 k. 150v) i od tegoż Mikołaja Modliszewskiego za 40 grz. kupił inną część tamże (P. 1390 k. 91v). Nie żył już ów Mikołaj P. w r. 1512, kiedy jego synowie, Jan i Brykcy, bracia niedzielni, płacili winę Mikołajowi Modliszewskiemu "Sobiejusze", któremu ojciec ich nie uiścił się z należnych 16 grz. (G. 26 k. 25v). Prócz tych synów Mikołaj P. miał córkę Jadwigę, żonę macieja Skrzetuskiego (Charzewskiego), nie żyjącą juz w r. 1551. Jej synowie zwali się Charzewskimi (P. 1395 k. 578v, 612). Brat Jadwigi, Jan P. połowę swych części Pampic w r. 1516 sprzedał szwagrowi. Był jeszcze wtedy nieletni i asystowali mu przy tej transakcji, Wawrzyniec Bojeński stryj i Mikołaj Wegorzewski wuj (P. 1392 k. 90, 90v). Jan P. półtora łana pustego i trzecią część jeziora w Pampicach w r. 1525 sprzedał wyderkafem za 15 grz. Maciejowi Skrzetuskiemu (Skrzetuszewskiemu) (G. 335a k. 92). częśc w Pampicach w r. 1528 sprzedał za 300 grz. Walentemu Brzozogajskiemu (P. 1393 k. 236v). Chyba ten sam Jan P., dziedzic w Wegierkach w pow. pyzdr., w r. 1531 kupił za 20 grz. od Jana i Doroty Mikołajewskich, syna i córki Bartłomieja Mikołajewskiego "Kapłanka", ich części macierzyste w Węgierkach (Py. 23 k. 97). Jan Wegierski cz. P., mąż Róży, córki Macieja Węgierskiego "Grada", która w r. 1537 zobowiązała się zrezygnować wieczyście mężowi swoją ojcowiznę i stryjowiznę we wsi Wegierskie pow. pyzdr. (Py. 171 k. 477). Jan P. nie żył juz w r. 1546, kiedy wdowe po nim Różę kwitował z 14 grz. Mikołaj Kębłowski, burgrabia pyzdrski (Py. 172 k. 228). Róża, 2-o v. żona Macieja Wegierskiego, zapisywał w r. 1547 dług 10 grz. Baltazarowi Wydzierzewskiemu (ib. k. 372). Oprawę uzyskaną od pierwszego męża na wsiach Węgierki i Kołybiel sprzedał wyderkafem w r. 1552 za 20 grz. Tomaszowi "Biernatowi" Grzybowskiemu (Py. 31 k. 34v). Róża, już będąc wdową, w r. 1567 zapisała 40 grz. długu starszemu z synów, Wojciechowi P-mu cz. Wegierskiemu (Py. 106 k. 276v), zaś w r. 1568 całe części ojczyste i macierzyste, swoje oprawne w Węgierkach, dała synom swym: Wojciechowi, Mateuszowi i Tomaszowi Wegierskim (P. 1397 k. 640). O Wojciechu możemy mniemać, że pochodził z pierwszego małżeństwa Róży z Janem P-im. To samo o wspomnianej t.r. Zofii P-ej (P. 106 k. 276v).
Wojciech Węgierski cz. P., zapewne syn Jana, od Piotra Węgierskiego "Litwika" wydzierżawił w r. 1567 części w Węgierkach jego bratanków po Macieju Węgierskim "Litwiku" i siostrzeńców po Agnieszce Węgierskiej (Py. 106 k. 274v). Na swych folwarkach z przyległościami oprawił w r. 1571 posag 350 zł żonie Zofii Jarkuszewskiej (Arkuszewskiej), córce Henryka (P. 1398 k. 201v). Nie żył ów Wojciech w r. 1605, kiedy syn jego Wojciech Węgierski cz. P. zapisywał 600 zł długu małżonkom Łubowickim (G. 68 k. 397v). Inny syn Wojciecha, Stanisław Wegierski
@tablica
cz. Pępicki t.r. zobowiązał się bratu rodzonemu Wojciechowi sprzedać za 1.200 zł części ojczyste w Wegierkach (G. 68 k. 209). Wojciecha pozywała w r. 1609 Katarzyna Rynarzewska, wdowa po Jerzym Racięskim ze 100 zł, stanowiących resztę długu 200 zł (G. 70 k. 407). Części wsi Kołdrąb w r. 1615 sprzedał za 4.100 zł Wawrzyńcowi Gnińskiemu (P. 1409 k. 511). Połowę Posługowa w pow. gnieźn. w r. 1620 sprzedał za 6.000 zł Janowi Turzyńskiemu (P. 1412 k. 478), zaś części w Węgierkach sprzedał t.r. za 2.200 zł Mikołajowi Działyńskiemu (ib. k. 568). Połowę Posługowa w r. 1644 sprzedał za 5.000 zł Stefanowi Żernickiemu. Żoną jego była wtedy Katarzyna Turzyńska (P. 1421 k. 769v). Zob. tablicę.
Maciej P., w r. 1518 wuj Katarzyny, wdowy po Jakubie Golczewskim, wtedy zaś 2-o v. żony Michała Bojeńskiego (P. 1392 k. 243). Maciej P., dziedzic w Charzewie, w r. 1533 kupił od Jadwigi Charzewskiej, wdowy po Piotrze Kwartniku, mieszczaninie gniexnieńskim, za 2.100 zł jej części w Charzewie (G. 335a k. 167v). Część w Pląskowie w r. 1534 za 120 grz. sprzedał Sebastianowi Zagajewskiemu (ib. k. 191). Chyba identyczny z tym Maciejem P-im był Maciej Charzewski, który w r. 1535 na połowie Charzewa oprawił posag 40 grz. żonie swej Jadwidze Pampickiej (P. 1393 k. 731v). Zofia P-a, w r. 1571 żona Macieja Wegierskiego. Zofia Wegierska cz. P-a, w r. 1579 żona Mikołaja Dąbrowskiego. Wawrzyniec Węgierski cz. P. zapisał w r. 1586 dług 700 zł żonie Jadwidze Dłużyckiej (G. 62 k. 370v). Zob. Węgierscy.
Pampowscy h. Poronia, z Pampowa, dzis Pępowa, w pow. kośc. Peregryn (Pielgrzym) Międzyborski z Pępowa, zaślubił przed r. 1417 Małgorzatę, córkę Dziersława i Zofii Krzykotowskiej, dziedziczkę Pępowa i Pępówka. Pozwany w r. 1442 przez Mikołaja "Głoda" niegdy Raszewskiego (Kośc. 17 s. 248). Peregryn z Pampowa w r. 1444 pozywał pannę Synochę ze Szkaradowa (ib. s. 435). Właściciel Położejewa, zmarł między 31 X 1447 r. a X 1448 r. Jan, Stanisław i Wojciech, bracia rodzeni, niedzielni dziedzice w Pampowie i w M. Pampówku, pozywający w r. 1448 ks. Jana Furmana, kustosza gnieźnieńskiego (Kośc. 18 s. 297, 356), to synowie Peregryna. O Janie, pierwszym z tych braci, zob. niżej. Wojciech i Stanisław w r. 1450 pozywali tegoż kustosza w r. 1450 (Kośc. 19 k. 27v). Stanisław, niedzielny z Wojciechem, na Pępowie i na połowie części Krzekotowic w r. 1462 oprawił żonie swej Annie posag 100 kop gr. (P. 1384 k. 126). Nie zył już w r. 1469, kiedy syn jego Benedykt, dziedzic w Pampowie, wraz ze swym stryjem Janem, komandorem Św. Jana, pozywał Jana Morkowskiego z Morkowa, który nie stanął i miał płacić winę 8 skojców (Kośc. 20 s. 381). W latach 1485-1487 przebywał na dworze królewskim. Dał w r. 1491 części ojczystych wsi Pampowo i Krzekotowice stryjecznemu bratu Ambrożemu, w zamian za połowę Smogorzewa w pow. kośc. oraz dopłatę 200 grz. (Kośc. 228 k. 317; P. 1387 k. 136v). Był potem bernardynem w Poznaniu i umarł ok. r. 1500. (Wiesioł.).
Jan P., komandor Św. Jana za murami Poznania 30 I 1465 r. (ib.), nie pozostawał przy karierze duchownej przez całe życie. dziedzic w Pampowie, na połowie swej części tej wsi, która należała mu się w działach braterskich, oprawił w r. 1443 posagu 200 grz. i wiana 100 grz. żonie Małgorzacie (P. 1372 k. 65v), chyba Kotwiczównie Dłuskiej. Od Synochy ze Szkaradowa, żony Jana Kępieńskiego uzyskał w r. 1450 zapis 6 grz. rocznego czynszu na Szkaradowie (Kośc. 19 k. 30v). Pozwany w r. 1453 przez Wojciecha z Zalesia o czwartą część tej wsi (ib. k. 198v). Umarł między 25 IX 1475 r. a 7 VI 1476 r. (Wiesioł.). Synowie, Ambroży i Jan, wicepisarz pyzdrski w latach 1480-1499.
Ambroży, syn Jana i Małgorzaty, krajczy dworu królewiczów Kazimierza i Jana Olbrachta, chorąży nadworny w r. 1480, krajczy nadworny w r. 1484, ale nazwany krajczym koronnym w latach 1485 i 1487 (Py. 15 k. 265v; 168 k. 49). Wykupił starostwo średzkie. Był kasztelanem rozpirskim w r. 1486 (P. 20 k. 12, 12v). Administrator starostw konińskiego i pyzdrskiego w r. 1485, kolskiego w r. 1487, wykupił starostwo gnieźnieńskie w r. 1489 r. Mianowany 18 VI 1504 r. starostą malborskim, przejął zamek malborski z rąk Piotra Szafrańca (MPSum. IV 3 supl. 1285; czaplewski). We wrzesniu t.r. przestał urzędować jako starosta gen. Wielkopolski. Najpóźniej w r. 1506 dostał Sobowidz i Skarszewy, na te drugie uzyskał 23 IX 1507 r. prawo dziedzictwa, po wykupieniu własnym kosztem (MPSum. IV 35). W początkach października 1509 r. najwyższy sędzia pruski. Pierwszą jego żoną była zaślubiona ok. 1484 r. (1485?) Zofia, córka Wojciecha Kota z Dębna i Barbary (Py. 15 k. 265v; 20 k. 12v; 168 k. 18). Skwitowana w r. 1486 przez matkę, żonę 2-o v. Cherubina z Gołuchowa, stolnika poznańskiego, z posagu i wiana danego jej przez pierwszego męża na Dębnie, Ostrowie, połowach w Lgowie i Biezdrowie (Py. 168 k. 18). Zofia t.r. dostała od matki "z miłości macierzyńskiej" części miasta Bnina i wsi: Jaszkowo, Polwica, Nietrzanowo, Pełczyno, Chwalibogowo, Kociugi i części Błożejewa, jej ojczyste i macierzyste (P. 1387 k. 47). Dobra swe: Dębno, Ostrów, Lgowo, Bieździadowo, Doskowo, Gąsiorowo, Szczedrzejewo, oraz bliższość w Pawłowicach, po rodzonej ciotce Katarzynie Zieleńskiej dała w r. 1489 mężowi (P. 1387 k. 110v). Ambroży od Agnieszki Smogorzewskiej, żony Szymona Złotkowskiego, nabył w r. 1491 za 350 grz. jej części Smogorzewa w pow. kośc. (ib. k. 135). Intromitowany w r. 1491 do Pampowa i Krzekotowic, dóbr t.r. nabytych od brata stryjecznego Benedykta, drogą zamiany za połowę Smogorzewa i dopłatę 200 grz. (P. 1387 k. 136v; Kośc. 228 k. 317). Zofia z Dębna umarła 28 X 1492 r., zaś Ambroży ożenił się powtórnie 20 II 1495 r. z Anną z Grodźca (Pam.). Od Jakuba Lucławskiego uzyskał w r. 1495 zobowiązanie sprzedania za 100 grz. połowy wsi Lucławki w pow. pyzdr. (Py. 15 k. 372), nabył zaś te dobra w r. 1496 (P. 1383 k. 116v). Skwitowany w r. 1499 przez Urszulę, córkę Marcina Ścibora z Ponieca, ze 100 grz. jej macierzystych wniesionych na Poniec (P. 859 k. 35). Ambroży w r. 1502 skwitowany przez Sędziwoja Siekowskiego z sum zapisanych na Gierłachowie i Konarzewie w pow. kośc. (P. 24 k. 32). Anna z Grodźca uzyskała w r. 1502 intromisję do części we wsiach: Żelaskowo, Nowawieś i Miroszka w pow. gnieźn., kupionych od rodzonego brata, jana z Grodźca (G. 24 k. 167). Ambroży skwitowany 1506 r. przez Wincentego Strzałkowskiego, dziedzica w Starszej Wsi Grzybowie, z czwartej części wsi Obłaczkowo pow. pyzdr. zastawionej w sumie 42 grz. (G. 25 k. 264v). Pozwany 1506 r. przez Barbarę i Małgorzatę, córki Wawrzyńca Rokossowskiego, o wygnanie ich z dóbr dziedzicznych w Rogowie i Włostowie, spadłych na nie po zgonie Andrzeja Rogowskiego (P. 862 k. 156v). Andrzejowi Konarskiemu przed r. 1506 sprzedał wyderkafem za 24 zł węg. półtora łana w Sobiałkowie (P. 1390 k. 96). Od Katarzyny Szczyrkowskiej, żony Michała Kromolickiego, kupił w r. 1507 za 130 grz. jej część ojczystą w Szczyrkowie pow. pyzdr. (P. 1390 k. 135), zaś w r. 1508 za 100 grz. inną część w tejże wsi od Wojciecha Szczyrkowskiego (P. 786 s. 33). Od Anny, wdowy po Stanisławie Smogorzewskim, kupił w r. 1509 za 100 grz. części w Bodzewie z częscia tamtejszego folwarku w pow. kośc. (P. 786 s. 160). Od sióstr, Małgorzaty, wdowy po Andrzeju Wilkowskim, Doroty, wdowy po Andrzeju Pruskim, i Anny, żony Jana Smardowskiego, w r. 1509 kupił za 100 grz. ich części rodzicielskie w Pasierbicach pow. kośc. (P. 786 s. 84). Od ks. Mikołaja z Bartoszewic i jego ciotki szlach. Jadwigi, wdowy po opatrz. Michale, mieszczaninie śremskim, dziedziców w Bartoszewicach, w r. 1509 kupił za 200 grz. części ich we wsiach: Konarzewo, Wolenice, Przeborowo, Szczyrkowo w pow. pyzdr., spadłe prawem bliższości po zmarłym Andrzeju Rogowskim (P. 1786 s. 86). Od Szymona i Macieja Korzkiewskich w r. 1510 kupił za 100 grz. części we wsi Korzkwy w pow. pyzdr. (ib. s. 176), zaś od Małgorzaty Korzkiewskiej, wdowy po Michale "Czechu" Siekierzeckim, i jej syna Bartłomieja za 20 grz. ich część w tejże wsi (Py. 23 k. 4v; P. 863 k. 270v). Od Andrzeja Kryńskiego (Krzańskiego) kupił w r. 1510 za 20 grz. częśc wsi Krzan w pow. pyzdr. (Py. 23 k. 4). Ambroży P. umarł w Środzie w r. 1510, przed 22 VIII, pochowany w tamtejszej kolegiacie. Jego druga żona zmarła przed mężem 30 VIII 1505 r. (Pam.). Z pierwszego małżeństwa pochodził syn Jan, o którym niżej, i córki. Z nic, Zofia, ur. ok. r. 1485, w latach 1511-1514 żona Jana Oporowskiego, kasztelana i starosty kruszwickiego, z czasem wojewody brzeskiego-kujawskiego. Anna wyszła 6 II 1502 r. (Pam.) za Mikołaja Kratkowskiego, wojewodę brzeskiego-kujawskiego, umarła w styczniu 1519 r. Małgorzata, ur. 12 IX 1490 r. (Pam.), wspomniana obok rodzeństwa w r. 1502 jako współdziedziczka w Dębnie (Py. 169 k. 223), zmarła 17 IX 1505 r. (Pam.). Barbara, ur. 24 IV 1492 r., zmarła w r. 1498 (ib.). Z drugiej żony, Katarzyna, ur. 3 VIII 1498 r. (ib.), w latach 1512-1514, żona Jana Kościeleckiego, wojewody łęczyckiego, zmarła przed r. 1534. barbara (druga), ur. 21 XII 1498 r. (ib.), jeszcze niezamężna w r. 1514 żona 1-o v. w latach 1515-1517 Piotra Potulickiego cz. Chodzieskiego, wdowa w r. 1518, 2-o v. w latach 1520-1528 za Sędziwojem czarnkowskim, kasztelanem poznańskim, wdowa w latach 1536-1554. Teofila (Bogumiła) ur. 13 VI 1500 r. (Pam.), zmarła 2 VIII 1505 r. (ib.). Dorota, ur. 4 II 1502 r. (ib.), zmarła 23 IV 1503 r. (ib.). Anna, ur. 4 VI 1503 r. (ib.), zmarła 31 VII 1505 r. (Pamiętnik Ambrożego P-go; J. Wiesiołowski, Ambroży Pampowski, starosta Jagiellonów, Wrocł. 1976).
Jan P., z Dębna, z Pampowa, syn Ambrożego i Zofii z Dębna, ur. w Pyzdrach 14 III 1489 r. (Pam.). Tenutariusz średzki, starosta skarszewski i sobowidzki po ojcu, sprzedał oba starostwa Jerzemu Bażyńskiemu i kwitował go w maju 1513 r. z odebrania sumy 10.000 zł (MRPSum. IV 10450). Od Katarzyny Grzybowskiej w r. 1498 kupił za 60 grz. część w Gościejewicach w pow. kośc. (P. 1389 k. 3v). Pozywał w r. 1499 Jadwigę Nowomiejską, żonę Jarosława (Hieronima) Rozdrażewskiego, który nie uiścił się z 20 grz. za połów ryb w stawie w Klęce (Py. 169 k. 186v). Nabywszy wyderkafem w r. 1501 od Andrzeja Rogowskiego za 2.000 grz. wsie Rogowo i Włostowo w pow. kośc., Konarzewo oraz połowy Szczyrkowa, Wolenicy i Raciborowa w pow. pyzdr., t.r. intromitowany był do powyższych dóbr (P. 1389 k. 136; Kośc. 23 k. 13). Od Uriela Łódzkiego, podsędkowicza poznańskiego, w r. 1502 nabył wyderkafem dwa łany osiadłe we wsi Mystki w pow. pyzdr. (P. 1389 k. 182v). Rogowo, Włostowo, Konarzewo oraz połowy we wsiach Szczyrkowo, Wolenica i raciborowo w pow. pyzdr. i kośc. w r. 1502 wydzierżawił na trzy lata Andrzejowi Rogowskiemu za czynsz 30 grz. (Py. 169 k. 224). Od Barbary, żony Marcina "Lampaska" Golińskiego, i panny Małgorzaty, córek Wawrzyńca Rokossowskiego, w r. 1507 kupił za 1.000 zł części we Włostowie i Rogowie w pow. kośc. (P. 1390 k. 108v). Wieś Rusiborz i częśc Duminowa w pow. pyzdr. w r. 1510 sprzedał wyderkafem za 170 grz. i 150 zł węg. Świętosławowi Komorskiemu, podwojewodziemu pyzdrskiemu (P. 786 s. 228; Py. 24 k. 20). Od ks. Wincentego, kanonika i oficjała gnieźnieńskiego, i Andrzeja, braci rodzonych, dziedziców w Łagiewnikach, oraz od Andrzeja Pultynowskiego i Piotra Baczysławskiego(?), braci ciotecznych, w r. 1510 kupił za 800 grz. ich części we wsiach Babino, Bonice, Murzynowo, Borowo, Zdzychowice, Bagrowo w pow. pyzdr. (Py. 23 k. 5). części wsi Klęka z młynem wodnym tamże sprzedał wyderkafem w r. 1511 za 160 grz. Piotrowi Zaworskiemu (P. 786 s. 254). Skwitowany t.r. przez szwagra Kratkowskiego z 1.000 zł węg. na poczet sumy 1.800 zł należnej z tytułu dóbr ojczystych i macierzystych w Polsce i w Prusach za żoną Anną (P. 865 k. 97). Był Jan t.r. dziedzicem Dębna, Ostrowa, Lgowa, Bieździadowa, Doszkowa, Gąsiorowa, Szczodrzejewa, a miał tez prawo bliższości do Pawłowic (P. 865 k. 78). Procesował się w r. 1511 z Anną, żoną Macieja Skaławskiego, o trzy łany w Babinie (półtora osiadłego i półtora pustego), z których to łanów miał tę Annę wygnać siłą (P. 865 k. 7v). Z dóbr położonych zarówno w Polsce jak w Prusach skwitowany był w r. 1512 przez przyrodnią siostrę Katarzynę zamężną Kościelecką, której wieś w pow. gnieźn. (P. 786 s. 367; 865 k. 210v, 211). Od Doroty Grodzieckiej, wdowy po Stanisławie Pieńkowskim, w r. 1513 kupił za 150 grz. wies jej spadłą po rodzicach Grodzice W. w pow. pyzdr. (Py. 23 k. 9v). Od Kaspra Krzańskiego w r. 1513 kupił za 20 grz. jego część wsi Krzan w pow. pyzdr. (Py. 23 k. 9v). Swej żonie Annie, córce Jana Jaranda z Brudzewa, wojewody łęczyckiego, zaślubionej w r. 1512 lub 1513, oprawił w r. 1514 posag 1.600 zł na wsiach Dębno, Lgowo, Pawłowice, Bieździadowo, Ostrów, Gąsiorowo, Szczodrzejewo z młynem wodnym na Warcie, Biechowo, Skotniki, Księżno, Ossowo oraz części wsi Krzan w pow. pyzdr. (P. 1392 k. 2). Wsie: Pampowo, Wolenice, Rogowo, Włostowo, części wsi Pasierbice, Krzekotowice, Raciborowo, w pow. kośc. i pyzdr. w r. 1514 dał wieczyście Marcinowi Ponieckiemu w zamian za miasto Poniec z przedmieściami oraz wsie: Miechocino, Janiszewo, Mirkowice, Gierłachowo i części wsi Konarzewo i Gościejewice w pow. kośc. (P. 1392 k. 8, 8v). Od Wawrzyńca Kolnickiego w r. 1514 nabył wyderkafem za 32 grz. trzy puste łany we wsi Dąbrowa w pow. pyzdr. (P. 1392 k. 21v). Pozywany przez Andrzeja i Stanisława, braci z Dzierżanowa o ósme części wsi Babino, Bonice, Murzynowo i Zdzychowice, w r. 1514 nie stanął (Py. 24 k. 172). Skwitowany t.r. przez siostrę Zofię zamężną Oporowską, z dóbr ojczystych i macierzystych (P. 866 k. 110v), a jednocześnie przez jej męża z 2.000 zł z tytułu ugody zawartej przez biskupa poznańskiego z racjo podziału tych dóbr (P. 866 k. 110v). Szóstą część miasta Bnina oraz połowy we wsiach Błożejewko i Czyżewo, spadłe po babce Barbarze z Bnina, żonie Cherubina z Gołuchowa, sprzedał w r. 1516 za 1.000 zł węg. Janowi z Bnina, dziedzicowi w Borku (P. 1392 k. 84v). Jednocześnie od Mikołaja Dąbrowskiego kupił za 160 grz. wieś Dąbrowę w pow. pyzdr. (ib.). Od Andrzeja Wolickiego w r. 1520 kupił za 300 grz. ćwierć jego części w Wolicy pow. pyzdr. (Py. 23 k. 34v). Bonice i trzy puste łany w Zdzychowicach w pow. pyzdr. w r. 1521 dał w dożywocie swemu słudze Maciejowi Strzeleckiemu (P. 1392 k. 419). Całą Wolicę kupioną od Andrzeja Wolickiego, sprzedał w r. 1522 za 150 grz. temuż Wolickiemu (ib. k. 432v). Już nie żył w r. 1523, kiedy owdowiałą Annę pozywał Jan Przyjemski (Py. 25 k. 14). Opiekunem swych dzieci i dóbr ustanowił w testamencie m. inn. Jana Bnińskiego, który w r. 1524 swoje prawa opiekuńcze scedował Jakubowi von Salza, biskupowi wrocławskiemu, "stryjowi" i współopiekunowi tych dzieci (Py. 23 k. 52). jednak owdowiała Anna z Brudzewa opiekę nad pięciu synami jak również swoją oprawe uzyskaną od męża na dobrach Dębno, Ostrowo, Lgowo, Bieździadowo, Pawłowice, Chrzan, Biechowo, Skotniki, Książno, Ossowo, Przedrzejewo, młyn na Warcie, Gąsiorowo w pow. pyzdr. zleciła swemu ojcu Janowi z Brudzewa, wojewodzie łęczyckiemu, odsuwając od opieki nad dziećmi i dobrami wszystkich innych opiekunów (Py. 23 k. 62v). Od Jana Cieleckiego w r. 1528 kupiła za 60 grz. część wsi Krzan w pow. pyzdr. (Py. 23 k. 77). Żyła jeszcze w r. 1532 (Py. 171 k. 17), umarła, jak się zdaje w r. 1535 (B. Pozn., W. 58). Synowie: Ambroży, Jan, Wojciech, Krzysztof i Piotr.
1. Ambroży, syn Jana i Brudzewskiej, wraz z niedzielnymi braćmi współdziedzic części w Dominowie, pozwany był w r. 1524 przez Tomasza Goreckiego (Py. 25 k. 55). Pozostawał wraz z braćmi w r. 1528 pod opieką Andrzeja Giżyckiego, kasztelana rawskiego (Kośc. 26 k. 666v), w r. 1529 miał już lata sprawne i wtedy wraz z nieletnimi braćmi wszystkie dobra ojczyste wydzierżawił na trzy lata Łukaszowi z Górki, kasztelanowi poznańskiemu i staroście generalnemu wielkopolskiemu, za coroczną opłatą 700 zł (P. 1393 k. 320). Giżycki, kasztelan rawski, zmarł i w r. 1529 jego syna Jarosława pozywał Jakub (Salza) biskup wrocławski (Kośc. 234 k. 165). Ambroży pozywany był w latach 1534 i 1535 przez Pawłowskich (Kośc. 27 k. 209, 242v). Z przeprowadzonych w r. 1540 działów z braćmi, wziął całe miasto Poniec wraz ze wsiami Miechcino i Janiszewo, pustką Gierłachowo oraz częściami wsi Gościejewice i Konarzewo, jak również całymi wsiami Konarzewo i Szczyrkowo w pow. kośc. (P. 1394 k. 395).
2. Jan, syn Jana i Brudzewskiej, w r. 1529 jeszcze nieletni (P. 1393 k. 320). Z działów braterskich w r. 1540 dostały mu się wsie: Babino, Rusiborz, Pełczyno z połową sadu i młyna wodnego tamże, Nietrzenowo, Grodziec oraz części wsi Duminowo w pow. pyzdr. (P. 1394 k. 305v). Części Zdzychowic w pow. pyzdr. zobowiązał się sprzedać Mikołajowi Żernickiemu, rezerwując dla siebie wypasy ugorowe, a też dla poddanych swych z Babina i Bonic. Rezygnację tę dopełnił w r. 1574 (a przed r. 1571?), już po śmierci Jana, jego bratanek Ambroży (P. 1398 k. 236v).
3. Wojciech, syn Jana i Brudzewskiej, nieletni w r. 1529 (P. 1393 k. 320). Z działów braterskich wziął w r. 1540 wsie: Dębno, Lgowo, Bieździanowo, Krzan, Pawłowice, Ostrów, oraz pustki Dąbrowa i Dokowo w pow. pyzdr. (P. 1594 k. 396). Mąż Jadwigi Opalińskiej, córki Jana, intromitowany był w r. 1543 do połowy piątej części miasta Kazimierza, należącej się tej żonie (I. R. Kon. 4 k. 3v). Pawłowice w r. 1543 sprzedał wyderkafem za 1.000 zł Gabrielowi Złotkowskiemu (P. 1395 s. 84). Od brata Piotra w r. 1545 nabył wiecznością połowę jego części wsi Babino, a to z tytułu należności z czynszów, odsetek i odkupów (Py. 23 k. 182v). Części miasta i wsi Kazimierz i Zagórzyno oraz innych, przyległych, pochodzących ze spadku po Barbarze Zagórskiej, wdowie po Mikołaju Gardzinie z Lubrańca, wojewodzie poznańskim, wedle zobowiązania z r. 1546, sprzedał w r. 1547 wyderkafem za 800 zł Mikołajowi Russockiemu, kasztelanowi biechowskiemu (Kal. 9 k. 516; P. 1395 k. 311v). Babino wyderkafem sprzedał w r. 1548 za 700 zł Andrzejowi Żydowskiemu (P. 1395 k. 407). Pozwany w r. 1551 przez Annę Starczynowską, wdowę po Krzysztofie P-im, o wygnanie siłą z jej oprawnych dóbr (Py. 173 k. 23v). Jako chory umysłowo, był 10 VIII 1552 r. odsunięty od opieki nad bratankiem Ambrożym (MRPSum. V 5867). Obok brata Piotra tenutariusz królewskiego miasta Środy w r. 1553 (P. 894 k. 647). Juz nie żył w r. 1554 (P. 895 k. 428). Syn Jan. Córka Barbara, jeszcze niezamężna w r. 1567, kiedy jako spadkobierczyni brata Jana pozostawała pod opieką brata stryjecznego Ambrożego i była pozywana przez Stęgoskich (Py. 106 k. 163v, 198). W latach 1568-1593 żona Jana z Górki Roszkowskiego, kasztelana przemęckiego, nie żyła już w r. 1594. Jako spadkobierczyni brata Jana, a potem i brata stryjecznego Ambrożego, była dziedziczką Nietrzanowa, części Dominowa z folwarkiem, oraz Grodźca w pow. pyzdr. (Kal. 34 s. 1312). Po bracie Janie dziedziczyła też w Dębnie i Szczedrzejewie (Py. 107 k. 375v).
Jan, syn Wojciecha i Opalińskiej, w r. 1554 w zamku szubińskim chorował tak ciężko, iż zwątpiono już o jego życiu (Kc. 21 k. 226v). Był t.r. wraz z opiekunami pozwany przez Pawłowskich (P. 174 k. 668), zas w r. 1557 pozywali go bracia Przyjemscy (Py. 176 k. 49). Pozostawał wraz z siostrą pod opieką braci Giżyckich, którzy w r. 1557 pozywali Janusza z Kościelca, wojewodę sieradzkiego i starostę gen. wielkopolskiego, o zajęcie siłą Środy, tenuty ich stryja Piotra, ich oraz ich brata stryjecznego Ambrożego, jak również o zajęcie siłą dóbr Jana i siostry jego w Grodźcu i Babinie. Jan z siostrą pozywali też wtedy Erazma Kretkowskiego o zajęcie ich dóbr w Dębnie i Biechowie (P. 176 k. 223-224v). Uzyskał Jan 16 XI 1559 r. zachowanie w dożywotniej posesji miasta Środy oraz wsi: Źrzenica, Sabaszczewo, Murzynowo wraz z konsensem na wykup częsci tego miasta i tych wsi z rąk brata stryjecznego Ambrożego (MRPSum. V 8826, 8827). dziedzic Dębna, skwitowany w r. 1561 z 200 zł przez braci Kleparskich (P. 903 k. 274). W imieniu własnym i siostry częsci odziedziczone po matce we wsiach: obu Zagórzynach, Dojutrowie, obu Pruskowach, Kliszewie, Gadowie, Pamięcinie i Żegocinie w pow. kal. i koniń. w r. 1563 sprzedał za 300 zł Janowi Ciświckiemu, wojskiemu kaliskiemu (P. 1397 k. 233). Wspólnie ze stryjecznym bratem Ambrożym Chwalibogówko Mniejsze i częśc Obłaczkowa w pow. pyzdr. w r. 1563 (lub przed ta datą) sprzedał wyderkafem Maciejowi Gałczyńskiemu (Py. 179 k. 444). Położoną w Poznaniu pod murem zamkowym kamienicę ze stajnią i przyległościami w r. 1565 sprzedał za 300 zł bratu stryjecznemu Ambrożemu P-mu (P. 1397 k. 441v). Bezpotomny nie żył juz w r. 1567, chyba zmarł właśnie t.r. (Py. 106 k. 198), zas spadek po nim brał wspominany wyżej Ambroży P.
4. Krzysztof, syn Jana i Brudzewskiej, wspomniany w r. 1524 (Py. 25 k. 55), jeszcze w r. 1529 nieletni (P. 1393 k. 320). W działach braterskich, przeprowadzanych w r. 1540, dostał wsie: Jaszkowo, Polwica, Szczedrzejewo z młynem wodnym na Warcie, Gąsiorowo, Bonice, dwór murowany w Środzie (P. 13894 k. 396). Polwicę w pow. pyzdr. w r. 1542 wyderkafem sprzedał za 400 grz. Piotrowi Markowskiemu (ib. k. 551v) i ponownie w r. 1544 tęż Polwicę zbył wyderkafem za 1.000 zł Stanisławowi Jezierskiemu (P. 1395 k. 123v). Mąż w r. 1545 Anny Ludomskiej, wdowy 1-o v. po Macieju Starczynopolskim z Nekli (P. 884 k. 18, 186). na Jaszkowie i Polwicy w pow. pyzdr., Konarzewie i Szczyrkowie w pow. kon. t.r. oprawił tej żonie posag 1.000 grz. Miała przedtem tę sumę zabezpieczoną na Ludomiu, ale ją cedowała swemu drugiemu mężowi (P. 23 k. 184, 184v). Krzysztof żył jeszcze w r. 1549 (P. 888 k. 136), już nie żył w r. 1550 (P. 172 k. 685). Owdowiała Anna pozywała w r. 1551 Wojciecha P-go, brata mężowskiego, o wygnanie jej siłą z dóbr (Py. 173 k. 23v). Skwitowana w r. 1555 przez Mikołaja Łąckiego, kasztelana kamieńskiego, z zapisów sporządzonych między mężem a tym Łąckim z racji opieki i administracji dóbr: Nekla, Starczynowo, Stroszki, Kokoszki i Strzyżewko (P. 896 k. 1065). Odebrała od swego syna z pierwszego męża, Stanisława Starczynowskiego, w r. 1558 sumę 1.000 zł oprawiona sobie na Nekli, Starczynowie, Stroszkach, Kokoszkach, Ludomiu, pustkach Drzonek i Strzyżewko w pow. pyzdr. i pozn. (P. 899 k. 404v). Od Macieja Markowskiego w r. 1558 nabyła wyderkafem za 1.000 zł Polwicę (P. 896 k. 622). od Apolonii Dziączyńskiej, córki Jana Chełmskiego, żony Jana Silnickiego, kupiła w r. 1562 za 2.000 zł jej rodzicielskie części we wsi Dziączyna w pow. kośc. (P. 1397 k. 156v; Kośc. 241 k. 125). Posesorka Jaszkowa, pozwana była w r. 1567 przez ks. Michała Skrzetuskiego, kanonika poznańskiego (Py. 106 k. 472v). Części w Dziączynie pow. kośc. w r. 1571 sprzedała za 2.000 zł Remianowi cz. Hieremianowi Dziączyńskiemu cz. Chełmskiemu (P. 1398 k. 271). Chyba jeszcze żyła w r. 1572 (Kośc. 252 k. 295v). Syn Ambroży.
Przeglądanie 687 pozycji zakresu Pabianowscy - Pawłowscy.
12131415[16]17181920
