Przeglądanie 687 pozycji zakresu Pabianowscy - Pawłowscy.
891011[12]13141516
Pabianowscy - Pawłowscy
Paleczkowscy, Paleczkowscy, Stanisław i Regina Zawadzianka, oboje nie żyjący już w r. 1698, rodzice Barbary, w latach 1698-1705 żony Jana Brudzyńskiego, zaślubionej 2-o v. 1712 Maciejowi Świerczyńskiemu (N. 194 s. 155; Kc. 134 k. 107v), oboje żyli w r. 1721, wdowy w latach 1724-1730, nie żyjącej 1741 r., i Elżbiety, w r. 1698 Franciszka Strzałkowskiego (N. 189 k. 380).
Palewscy. Ur. Jan i Teresa, rodzice Franciszki Magdaleny, ur. w Poznaniu na Przedmieściu Św. Marcina, ochrzcz. 21 VI 1733 r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Jadwiga P-a z domu Brzezińska, umarła 7 XII 1869 r. (Dz. P.).
Palędzcy, Palęccy h. Drogosław, ze wsi Palędzie w pow. pozn., jednego pochodzenia z Dabrowskimi z Dąbrowy, względnie z Dąbrówki, jak i oni brali niekiedy w XV wieku imionisko "Słap".
Bracia Mikołaj i Jakub "Słapowie". Z nich, Mikołaj z Dąbrowy, w latach 1386-1421 dziedzic w Dąbrowie, a 1403 w Małym Palędziu, mąż w latach 1403-1407 Przybysławy (Leksz. I; Ks. Z. Pozn.). Wspolnie z tą żoną i synem Marcinem w r. 1403 sprzedał Dzięciołowo za 85 gr. pras. Przecławowi Chwalikowskiemu (Ks. Z. Pozn.). Wrócił do Palędzi M. i stąd pisany potem P-im w r. 1421 (Kozier.). Syn Marcin z Palędzi, Dzięciołowski występował w latach 1397-1407 (Ks. Z. Pozn.). Córka Mikołaja a siostra Marcina, Tomisława z Palędzi, procesowała się w r. 1408 z tym bratem o 13 grz. posagu (P. 3 k. 41v, 53v). O jakubie "Słapie", drugim z braci, będzie niżej. Może ich braćmi byli też Świętosław i Andrzej wspomniani w r. 1399 (Leksz. 1), zas synami któregoś z nich byli zapewne bracia, Jakub (Jakusz "Kruk") z Dabrowy, z Palędzi, Palędzki, występujący w latach 1387-1401, i Andrzej z W. Palędzi, wspominany w latach 1387-1404 (Leksz. I; Ks. Z. P.). Do takiego przypuszczenia skłania dośc częśte występowanie Jakuba "Kruka" w charakterze bratanka Jakuba "Słapa", do ktorego teraz powracam.
Jakub, Jakusz "Słap" z Palędzi, z Małych Palędzi, występował w latach 1389-1404 (Leksz. I; Ks. Z. P.). Z dwóch żon pozostawił synów: Stanisława, Wojsława i Piotra, jak również córki, Dorotę i Machnę, wspomniane w r. 1412. Może ta sama Dorota była w r. 1399 żoną Piotra złotnika? (Leksz. I). Stanisław, Steszel "Słap" P-i, Dąbrowski, pisał się z M. Palędzi, Dąbrowy, Konarzewa, Rosnowa, Sędzin, występował w latach 1390-1432 (Leksz I; Ks. Z. P.). Okazywał w r. 1409 list rezygnacyjny, który miał na połowę Palędzi (P. 3 k. 120). Stanisław w r. 1411 świadczył z herbu Drogosław przy wywodzie Dziersława ze Skąpego, Szeligi (Ulan., Mat. 19). Obaj bracia "przyrodni" (z róxnych matek?), Piotr i Stanisław przeprowadzili w r. 1412 działy. Piotr wziął części Dąbrówki, zaś Stanisław części Palędzi i Konarzewa (P. 3 k. 174). Dziedziczył w r. 1413 w Konarzewie, w r. 1420 w Rosnowie, potem pisał się najczęściej (M. inn. w r. 1428) z Palędzi. Kupił w r. 1416 Rynołtowice. Stanisław "Słap" z Palędzi w r. 1421 zobowiązał się uiścić 10 grz. bratu Piotrowi "Słapowi" (P. 6 k. 140v). Obaj ci bracia, dziedzice w W. Palędziach, w r. 1422 pozywali 0 100 grz. Dobrogosta z Kolna (P. 7 k. 49v). Stanisław "Słap" z Palędzi okazywał w r. 1423 list rezygnacyjny na części Sędzin uzyskany od panny Dzierżki z Sędzin (P. 7 k. 65). Pozwany t.r. przez Przybysława z Gryzyny, stolnika poznańskiego (ib. k. 98v), zaś w r. 1424 przez Janusza z Tuliszkowa, kasztelana kaliskiego (ib. k. 153). Stanisław z Palędzi i M. Rosnowa był t.r. pozywany znowu przez Przybysława z Gryżyny, stolnika poznańskiego (ib. k. 195v), zas Wierzbięta i Maciej, bracia ze Strzeszyna i Smogulca t.r. zeznali mu 3 grz. za sołectwo w Strzeszynie (ib. k. 208). Rodzeni bracia, Stanisław z W. Palędzi i Piotr z Dąbrówki w r. 1425 dali prawo patronatu kościoła w Skorzewie Andrzejowi ze Skorzewa (P. 8 k. 27). Żoną Stanisława "Słapa" była Dorota, córka Mścigniewa z Sędzinka, wraz z którą w r. 1418 dostał części Sędzin (Kozierowski, Ród Drogosławów). W imienie własnym i tej żony Stanisław "Słap" z Palędzi przedkładał w r. 1426 list rezygnacyjny czwartej części Sędzin za sumę 150 grz. Mikołajowi z Radwankowa, do czego ona pozyskała sobie prawo bliższości (P. 8 k. 106v). Żądał t.r. od Swachny, żony Stanisława z Gowarzewa, przedłożenia listu rezygnacyjnego na Gowarzewo (ib. k. 115). Był w r. 1427 jednym z arbitrów godzących Katarzynę z M. Sędzina, wdowe po Mikołaju, z bracmi jego, Pawłem i Wojciechem (P. 9 k. 45v). W r. 1428 jeden z wierzycieli Bogusza Koszutskiego (P. 10 k. 68). Dorota "Obieczkowa" (może identyczna ze wspomniana wyżej Dorotą, żoną Stanisława?) zeznała w r. 1440 sumę 7 i pół grz. pannom, Małgorzacie i Agnieszce, córkom Grzymka (P. 14 k. 88v). Była Dorota wdową już w r. 1432. Przeciwko Dorocie P-ej występowała w r. 1442 Katarzyna, żona Wyskoty (P. 14 k. 105). Ta Katarzyna "Wyskocina" w sprawie dziedzictwa w W. Palędziach przedkładała w r. 1443 dokumenty wraz z Małgorzatą, Agnieszką i Hanką (P. 14 k. 247v). Z Dorotą z W. Palędzi miała w r. 1442 termin Małgorzata, wdowa po Wojciechu z Konina (P. 14 k. 160). Dorota "Obieczkowa", pani z W. Palędzi w r. 1442 (ib. k. 164), zeznała w r. 1443 jedną grz. rocznego czynszu Agnieszce, żonie Piotra z Mieczewa (ib. k. 190v). Córki wspomniane w r. 1436 to: Agnieszka, Małgorzata, w latach 1435-1436 żona Wojciecha Jarogniewskiego, i Dorota.
Wojsław, drugi syn Jakuba "Słapa", pisał się z M. Palędzi lub Dąbrowskim, wspomniany w r. 1390, zmarł po r. 1406 (Leksz. I; Ks. Z. Pozn.). Był ojcem Potencjana, o którym niżej, i Mikołaja z Dąbrowy, wspomnianego w latach 1399-1418.
Potencjan, syn Wojsława, pisany najczęściej z Dąbrówki, burgrabia poznański w r. 1448, podsędek ziemski poznański w latach 1451-1478 (Gąs.), wspomniany w r. 1418, nazwany w latach 1435 i 1449 Słapowskim, skwitowany w r. 1442 przez Katarzynę niegdy z Palędzi (P. 14 k. 134v), kwitował sam w r. 1445 pannę Katarzynę Pakawską cz. Palędzką z jej ojcowizny w Palędziach (P. 15 k. 69). Miał w r. 1443 Sobiesiernie, zaś od Jana z W. Dąbrowy nabył części w W. Dąbrowie, do których uzyskał w r. 1447 intromisję (P. 17 k. 16). Dostał w r. 1448 intromisję do połowy M. Palędzi, t.j. do 5 i pół łanów stanowiących część Doroty, żony Stanisława (zob. wyżej), oraz rodzeństwa (czyjego?) Mikołaja i Katarzyny (P. 17 k. 197v). Od Bartłomieja i Marka, braci z M. Palędzi, w r. 1449 kupił za 80 zł węg. M. Palędzie (P. 1380 k. 39), a jak juz wiemy, miał też w latach 1443-1464 także i Sobiesiernie. Wraz z bratem stryjecznym Melchiorem z Kozłowa w r. 1471 świadczył z herbu Drogosław naganionemu Bartoszowi P-mu (Kośc. 20 k. 559). Umarł w r. 1478, między 11 VI a 26 VI (Gąs.). Jego syn to Marcin "Słap" z Dabrowy, kanonik poznański w latach 1474-1515, chyba identyczny z Marcinem z Palędzi, który w r. 1464 miał sprawę z Małgorzatą, wdową po Dobrogoście Zyrzniewskim z Golenczewa (P. 19 k. 24v).
Piotr, trzeci syn Jakuba "Słapa", pisany z Dąbrówki, Dąbrowskim, P-im, Słapowskim. Bracia Piotr Dąbrowski i Stanisław, dziedzice w Dąbrowie i Palędziu, mieli w r. 1409 sprawę o działy między sobą tych dóbr (P. 3 k. 92). Dzielił się w r. 1412 z tym bratem częściami w Dąbrowie, Konarzewie i Palędziu. Jego żoną była Małgorzata, siostra Jana niegdy z Koszewa. Synowie Piotra: Świętosław (Świąszek), który wystepował w latach 1399-1446 (Leksz. I; Ks. Z. Pozn.), siedział w Nowym Dworze koło Chojnicy, Andrzej, Jakub (obaj wspominani w latach 1399-1446), Jan występujący w r. 1446, Melchior w latach 1446-1464 w Kozłowie (P. 19 k. 55; Kozierowski, Ród Drogosławów). Melchior Kozłowski, za którego w r. 1464 ręczył Bartosz z Palędzi (P. 19 k. 55), świadczył w r. 1471 z herbu Drogosław naganionemu Bartoszowi P-mu (Kośc. 20 s. 559).
Spotykamy potem braci: Jakuba, Stanisława, Jan i Wojciecha, w r. 1449 niedzielnych dziedziców w Palędziu, którzy wtedy pozywali Szymona z Redecza (G. 7 k. 31v). Czy nie byli to własnie synowie Piotra "Słapa", o którym było wyżej? Nieco inne tu imiona, ale przecie braci tych mogło być więcej. Z owych braci, Jan Jabłonowski, dziedzic w Palędziu, był w r. 1449 pozywany przez Jana, wójta ze Sławna (G. 7 k. 30v), zas sam t.r. pozywał Mikołaja "Ułana", z Ułanowa (ib. k. 35v). Płacił mu t.r. winę Piotr Lewin z Wilczyny (G. 7 k. 22). Pozywał Jan P. w r. 1452 Mikołaja i Rocha, braci z Ułanowa (ib. k. 171v). Wraz z bratem Wojciechem w r. 1481 wzywał do zeznania 1.700 zł węg. Dobrochnę, żonę Sędziwoja Czarnkowskiego, kasztelana santockiego (G. 11 k. 6v). T.r. wzywał Jan Jana i Mikołaja, braci Ułanowskich do zwrócenia czterech koni i wozów o wartości trzech grz. (G. 11 k. 53). Obaj z bratem Wojciechem byli w r. 1482 kwitowani przez Jana Kota z Dębna z kaucji i poręczenia na sumę 300 grz. za Piotra Nowomiejskiego (G. 21 k. 110v), zaś w r. 1484 przez Jana i Andrzeja, braci z Żyrnik, ze 100 zł węg. za sprzedaną im wieś Karniszewo (G. 12 k. 80). Jan P. w r. 1487 skwitowany przez Stanisława Mieleńskiego z 20 grz. i 17 zł długu zmarłego brata, ks. Stanisława P-go, kanonika gnieźnieńskiego (G. 13 k. 34). Niedzielny z bratankami po bracie Wojciechu wraz z nimi nabył w r. 1489 za 1.200 zł weg. od Piotra Łekieńskiego Sarbinowo W. i M., Kowalewo i Babino w pow. gnieźn. (P. 1387 k. 130v). Z tymi braćmi był jeszcze w r. 1490 niedzielny (G. 22 k. 144), zaś w r. 1492 (czy przed ta datą) ręczył za nich Mikołaj Zieleńskiemu za uiszczenie mu 100 zł (G. 15 k. 135v). Chyba ten to Jan P. był w r. 1491 wspomniany jako rodzony wuj Jana Mileskiego (G. 15 k. 103), a w r. 1493 jako wuj Anny (z Niechanowa), żony Jerzego Tomickiego (P. 1388, luzy k. 1).
Ks. Jakub, brat powyższego Jana, a chyba syn Piotra "Słapa" z Palędzia, wraz z braćmi, Janem i Wojciechem, dziedzice w Jabłkowie i Palędziu, w r. 1452 pozywali Szymona Redeckiego (G. 7 k. 174). Był ów Jakub w r. 1462 kanonikiem kolegiaty NMPanny w Kaliszu (I. Kal. 1 k. 127v). Wraz z tymi braćmi kupił w r. 1471 od Jana, dziedzica w Żyrnikach, za 1.600 zł wieś Karniszewo w pow. gnieźn. (G. 20 k. 281v). Z tymi niedzielnymi braćmi wieś Wolice w pow. kcyń. z jeziorem Słupy na rzece Noteci dał w r. 1476 Stanisławowi, podkomorzemu inowrocławskiemu, i Bartłomiejowi, braciom z Modliszewa, a to w zamian za łan pusty we wsi Knieja w pow. bydg. i dopłatę 600 zł (P. 1386 k. 45v). Z niedzielnymi bracmi, ks. Stanisławem, Janem i Wojciechem w r. 1477 nabyli wyderkafem od Piotra Wyszyńskiego za 120 zł węg. połowę wsi Rzgowo pow. kon. (P. 1386 k. 83). Ci czterej bracia uzyskali w r. 1477 intromisję do wsi Barłogi i Babia w pow. kon., kupionej t.r. wyderkafem za 250 zł od Jana Grodzkiego (I. R. Kon. 2 k. 176). Ks. Jakub pozywał w r. 1481 Wojciecha Goryńskiego (G. 21 k. 88). Z bratem niedzielnym Janem kwitowany był w r. 1482 przez ks. Jana Latalskiego, plebana w Sławnie i altarystę w Palędziu z 200 zł węg., zapisanych przez nich wyderkafem na Karniszewie (P. 855 k. 123).
Ks. Stanisław, może też syn Piotra "Słapa", otrzymał w r. 1473 prowizję papieską na kanonie w Gniexnie i Włocławku. Dostał je w Rzymie, gdzie po ukończeniu studiów pracował w kurii papieskiej. Brat Jan, dziedzic Palędzia, oświadczył w r. 1479 na kapitule generalnej w Gnieźnie, iż wydzierżawił dziesięciny w ziemi sieradzkiej, należące do kanonii brata, przebywającego w Rzymie w Kurii, za 40 dukatów rocznie Janowi Zamoyskiemu, plebanowi w Radomsku. Miał więc Stanisław Kanonię fundi Sieradz. Umarł w r. 1486, zapewne w Rzymie (Korytkowski; G. 13 k. 34).
Wojciech P., z Palędzi, brat Jana, Jakuba i Stanisława, być więc może syn Piotra "Słapa". Występował w r. 1452 jako współdziedzic w Jabłonie i Palędziu (G. 7 k. 174). W latach 1473-1484 niedzielny z braćmi dziedzic w Palędziu i Karniszewie (G. 12 k. 80; 20 k. 281v), zapewne już nie żył w r. 1489 (P. 1387 k. 130v), a nie żył z całą pewnością w r. 1490 (G. 15 k. 44), kiedy to wdowa po nim, Katarzyna, wspólnie z bratem męża Janem i z synami swymi wzywała Piotra Łekieńskiego, by dopełnił rezygnacji obu Sarbinowów, Babina i Kowalewa (G. 22 k. 144). Żyła jeszcze w r. 1495 i wraz z synami pozywała wtedy Piotra "Skierkę" z Łekna (Kc. 8 k. 85). Synowie: Jan, Marcin, Mikołaj, Maciej, Andrzej, Michał. Spośród córek, Katarzyna, żona Jana Rogowskiego, który w r. 1490 skwitował jej braci z 440 zł weg. posagu za nią (G. 15 k. 44, 44v). Drugim jej mężem był w r. 1525 Wojciech Dziatkowski (G. 335a k. 95v). Anna, Małgorzata i Dorota, siostry niedzielne, uzyskała w r. 1499 od braci: Jana, Marcina, Mikołaja i Macieja, zobowiązanie, iż każden z nich będzie im płacił 3 grz. czynszu z przypadłej mu w dziale braterskim części ojczystych dóbr (G. 18 s. 47). Ponadto t.r. uzyskały zapis 5 wierdunków od brata Mikołaja (ib. s. 113). Wszystkim trzem tym siostrom brat Maciej P. w r. 1500 zobowiązał się uiścić 3 grz. (ib. s. 120). Anna była w latach 1512-1513 żoną Jana Czechowskiego, wdowa w r. 1514. Małgorzata, niezamężna, uzyskała w r. 1524 od brata Marcina zobowiązanie uiszczenia 2 grz. (G. 28 k. 176). Dorota, w r. 1528 żona Jana Gliszczyńskiego "Zaczka", nie żyła juz w r. 1535.
I. Jan, syn Wojciecha i Katarzyny, chyba jeszcze nieletni w r. 1489, bowiem pozostawał wtedy wraz z bracmi pod opieka stryja Jana (P. 1387 k. 130v). Wraz z tymi braćmi współdziedzic w Palędziu, miał w r. 1494 sprawę z Jadwigą, żoną Wincentego Łukowskiego, chorążego kaliskiego (Kc. 8 k. 66v). On i bracia kwitowani byli w r. 1596 z 12 grz. przez Piotra "Skierkę" z Łekna (G. 16 k. 68). Z przeprowadzonych w r. 1499 działów braterskich wraz z bracmi Marcinem, Maciejem i Michałem wziął oba Palędzia, Karniszewo, Sarbinowo, Kwasuty, Kowalewo i Babino w pow. gnieźn., Jabłowo i Chomętowo w pow. kcyń. (P. 1389 k. 18v). Od Sądki, żony Andrzeja Gurowskiego z Kościelnego Gurowa, kupił w r. 1499 za 20 grz. część bliższości w Bojenicach pow. gnieźn. po zmarłym jej dziadzie Andrzeju "Brloku" (G. 18 s. 40). Jan P., w r. 1499 wuj synów Jana Jabłkowskiego (P. 859 k. 34), to mógł być zarówno on, jak i jego stryj Jan. Jan, wraz z bracmi dziedzic w Karniszewie i Palędziu, pozywał w r. 1500 Sędziwoja z Czarnkowa, wojewode poznańskiego (G. 24 k. 92). Wraz z nimi zapisał t.r. na obu Palędziach, Sarbinowie, Karniszewie, Kowalewie i Babinie roczny czynsz 2 grz. za 36 grz. wyderkafu plebanowi kościoła parafialnego w Jabłowie (P. 1389 k. 97v). Od Mikołaja i Macieja, braci z Budziejewa, w r. 1500 kupił za 300 grz. Jemielno w pow. gnieźn. (ib. k. 94). Chyba ten sam Jan, burgrabia kaliski, nabywca od tychże braci z Budziejewa za 300 grz. wsi Modliszewo, uzyskał t.r. intromisję do tej wsi (G. 24 k. 144v). Od Mikołaja Głembockiego w r. 1502 nabył wyderkafem za 200 zł połowę wsi Głębokie (P. 1389 k. 206v; Kal. 5 k. 297), Jemielno w pow. gnieźn. w r. 1502 sprzedał za 300 grz. Janowi z Dębna (P. 1389 k. 195v). Jako prokurator Urszuli Łekieńskiej, w r. 1506 wzywał ks. Piotra Chłapowskiego z Gablina do uiszczenia 40 grz. (G. 19 k. 226). Wspólnie z braćmi w r. 1512 zapisał Janowi Czechowskiemu w posagu za siostrą Anną 120 zł długu (G. 25 k. 260v). Nabył wyderkafem w r. 1513 za 150 grz. oprawę na połowie wsi W. i M. Gembarzewo od Elżbiety, wdowy po Wojciechu Gembarzewskim, obecnie 2-o v. żony Macieja P-go (G. 25 k. 402; P. 786 s. 403; 865 k. 298). Miał t.r. sprawę z Mikołajem Bojeńskim "Garbatką", a był wtedy dziedzicem w Karniszewie (G. 25 k. 413). Występował t.r. jako wuj Anny, córki Jana Jabłkowskiego, żony Jana Prusieckiego (P. 865 k. 325). Połowy w W. i M. Gembarzewie, nabyte wyderkafem od Elżbiety, żony Macieja P-go, sprzedał wyderkafem w r. 1516 za 150 grz. temuż swemu bratu Maciejowi P-mu (G. 335a k. 36v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1532 (G. 262 k. 48v).
II. Marcin P., syn Wojciecha i Katarzyny, występujący od r. 1489 obok braci niedzielnych (P. 1387 k. 130v), ręczył w r. 1499 wraz z bratem Maciejem za brata Mikołaja Mikołajowi Grochowickiemu (Kc. 8 k. 2v, `16v). W r. 1508 wuj syna i córek Nasyla Załakowskiego (G. 25 k. 308v). Na swych połowach w W. i M. Palędziu w r. 1511 oprawił 250 grz. weg. posagu żonie Katarzynie Ryszyńskiej, córce Jana "Lewina" z Ryszyna, zwanego tez Wilczyńskim (P. 786 s. 300). Skwitował t.r. teścia z 40 kop gr. na poczet 100 kop posagu (G. 19 k. 179v), zaś w r. 1512 z dalszych 20 kop (G. 25 k. 242v), uzyskując od niego zapis długu 60 kop, reszty owego posagu (P. 26 k. 35v). Wraz z bratem Michałem w r. 1512 skwitowany przez szwagra Czechowskiego ze 100 zł na poczet 220 zł posagu siostry Anny (G. 25 k. 260v). Skwitował Marcin w r. 1513 teścia z 26 kop gr. posagu (ib. k. 405), zas w r. 1514 ze 100 kop tego posagu (ib. k. 491). Wraz z bratem Michałem ok. r. 1520 pozwani przez Tomasza Czechowskiego, brata ich zmarłego szwagra, Jana Czechowskiego (G. 259 k. 354v). Swej siostrze pannie Małgorzacie Marcin w r. 1524 zobowiązał sie uiścić 2 grz. (G. 28 k. 176). Wraz z braćmi, Mikołajem, Maciejem i Michałem pozywał w r. 1532 Wojciecha Bojeńskiego "Koniecznego" o bezprawny połów ryb w ich stawie w Karniszewie (G. 262 k. 14v). Przeciwko niemu i tym jego braciom niedzielnym, jako spadkobiercom zmarłego brata Jana, dziedzica części w Karniszewie, występowali w r. 1532 Jan i Piotr, bracia Kaczkowscy, dziedzice części Bojenic (G. 262 k. 48v). Wraz z braćmi, jako dziedzice części w Karniszewie, w r. 1534 zawierali układ o granice Karniszewa i Bojenic z Janem i Piotrem braćmi Kaczkowskimi, Wojciechem "Liściem", Mikołajem "Koniecznym", Mikołajem i Pawłem "Garbatkami", Bojeńskimi (G. 30 k. 157v; 262 k. 142v). Dał w r. 1540 zobowiązanie synowi Feliksowi P-mu, iż "z miłości ojcowskiej" zrezygnuje mu swe dobra w Palędziu Kościelnym (G. 32 k. 235). Wespół z żoną Katarzyną t.r. pod zakładem 100 zł zobowiązał się zrezygnować temu synowi plac z dworem i budynkami w tej wsi (G. 32 k. 255v), a dokonali oboje z żoną owej rezygnacji w r. 1541 (G. 335a k. 248). Zobowiązał się też wtedy temu synowi sprzedać wyderkafem za 12 grz. łan pusty w Palędziu Śmierdzącym (G. 32 k. 316v). Swym córkom, Annie, Agnieszce i Barbarze w r. 1541 sprzedał wyderkafem za 300 grz. części Karniszewa (G. 32 k. 146). Nie żył juz w r. 1557 (G. 36 k. 204). Synowie: Feliks, Jerzy, Wojciech i Jakub. Z córek, Anna, niezamężna, miała od ojca zapis 100 grz. na Karniszewie, nie żyła już w r. 1562 (P. 904 k. 98). Agnieszka, w latach 1557-1571 żona Wojciecha Łuszczewskiego. Barbara, w r. 1560 żona Jana Kościeskiego, wdowa w r. 1561. Spośród synów, o Feliksie i Jerzym będzie niżej. Wojciech, dziedzic części w obu Palędziach i Karniszewie, w r. 1549 zapisał 20 zł Wojciechowi Żydowskiemu (G. 34 k. 276v), sprzedał zaś temu Żydowskiemu w r. 1550 za 2.000 grz. części należne z działów z braćmi w Palędziach Kościelnym i Śmierdzącym (P. 889 k. 141; 1395 k. 542v). Część w Karniszewie w r. 1554 sprzedał za 300 grz. bratu Feliksowi (P. 895 k. 856; 1396 k. 219v). Jakub, wspomniany w r. 1550 (P. 889 k. 141), niedzielny z bratem Feliksem (G. 891 k. 293), występował w r. 1554 jako wuj Barbary Ławeckiej, żony sław. Nikodema, krawca z Chwaliszewa za murami Poznania (P. 1396 k. 157). Dał w r. 1554 bratu Feliksowi czwartą część w Palędziu Kościelnym i Śmierdzącym w zamian za czwartą część Karniszewa (P. 895 k. 108). Część Karniszewa sprzedał wyderkafem 1558 r. za 540 zł Janowi Budziszewskiemu (P. 900 k. 148; 1396 k. 707v). Skwitowany w r. 1560 przez Jana Janowskiego, miecznika poznańskiego, z 6.000 zł węg. (P. 902 k. 631). część Karniszewa t.r. sprzedał wyderkafem za 1.000 zł Krzysztofowi Mielińskiemu (P. 902 k. 629v; 1396 k. 863v). Od szwagra Jana Kościeskiego uzyskał w r. 1560 zobowiązanie oprawienia 200 zł posagu żonie Barbarze, siostrze Jakuba (G. 39 k. 79). Części Karniszewa w r. 1563 sprzedał za 2.500 zł Sewerynowi P-mu (P. 905 k. 51; 1397 k. 213v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1564 (G. 43 k. 322).
I) Feliks, syn Marcina i Ryszyńskiej, mąż Katarzyny Polickiej, córki Wojciecha, pisarza ziemskiego poznańskiego, której brat, Trojlo Policki, zapisał mu w r. 1540 w posagu za nią dług 300 zł, zaś ojciec Feliksa zobowiązał się oprawić synowej posag 600 zł na całych swych częściach Palędzi Kościelnych (G. 32 k. 254). Feliks żonie swej w r. 1541 na połowie swych części obu Palędzi i Karniszewa oprawił 700 zł posagu (G. 335a k. 248v). Katarzyna Policka pozywała w r. 1541 Marcina Żyrnickiego, dziedzica Żyrnik (Żernik) w pow. kcyń. (Kc. 10 k. 187v). Dla dzieci z niej zrodzonych ustanowił Feliks w r. 1545 opiekunów: Ją, Trojla Polickiego i Filipa P-go (P. 884 k. 5v). Połowę Obiecanowa, kupioną wyderkafem od zmarłego Marcina Żernickiego, sprzedał wyderkafem w r. 1548 za 500 zł i 50 zł węg. żonie (P. 1395 k. 418v). Rodzicielską połowę obu Palędzi, Kościelnych i Śmierdzących, należną z działu z braćmi, oraz część kupioną w tych wsiach od brata Jerzego, t.r. sprzedał wyderkafem za 600 zł Wojciechowi Żydowskiemu. Dla siebie zachował część Obiecanowa w pow. kcyń., kupioną od zmarłego Marcina Żernickiego, oraz dwór z przyległościami w Palędziu, w którym to dworze mieszkał sam, a który dostał był od ojca, wreszcie 7 pustych łanów w Palędziu Śmierdzącym, kupionych od ojca za 13 grz. (P. 1395 k. 420). Pozywany był wraz z bratem Jakubem w r. 1551 przez Wojciecha Żydowskiego o wydzielenie części Palędzia Kościelnego i Palędzia Śmierdzącego, kupionych od Wojciecha P-go, a Wojciech miał je nabyte wyderkafem od Feliksa P-go (P. 891 k. 293). Połowy Obiecanowa i Latonina w pow. kcyń., nabyte wyderkafem od Marcina Żernickiego, w r. 1551 sprzedał wyderkafem za 500 zł i 50 zł węg. Mikołajowi Orzelskiemu (P. 1395 k. 625). Czwarta częśc Karniszewa wymienił w r. 1554 z bratem Jakubem za czwarte części Palędzi Kościelnych i Śmierdzących (P. 1396 k. 157). Części rodzicielskie oraz kupione od braci, Jakuba i Jerzego w obu Palędziach sprzedał w r. 1557 za 10.000 zł Wojciechowi Żydowskiemu, żonie zas oprawił posag 700 zł (G. 36 k. 111; P. 1396 k. 441). Od Łukasza hr. z Górki, wojewody brzeskiego-kujawskiego, w r. 1557 nabył wyderkafem za 4.000 zł połowę miasta Stobnica oraz części wsi: Piotrkowo, Sycino, Grabowiec, młyn Jaryszewo, połowę Brzączewa, połowę Podlesia, oraz pięciu kmieci w Bądlinie pow. pyzdr. (P. 1396 k. 447). Od Filipa P-go wydzierżawił dobra Sarbinowo W. i M., Kwasuty i Kowalewo w pow. gnieźn. na trzy lata (G. 37 k. 177). Od Wojciecha Radeckiego dostał wiecznościa w r. 1558 części we wsiach: Boguniewo, Nienawiść, Międzylesie, Wyszyny oraz pustki Zalasowo (P. 1396 k. 548v). Te części w Boguniewie, Nienawiści i w pustce Zalasowo w r. 1560 wyderkafem sprzedał za 300 zł Piotrowi Wyrzyskiemu (P. 1396 k. 846). Był w r. 1561 skwitowany ze 100 grz. zapisanych przez ojca przez siostrę Kościeską (P. 903 k. 816). Część wsi Wyszyny w pow. pozn., nabytą od Wojciecha Radzickiego, dał w r. 1562 Piotrowi Czarnkowskiemu, kasztelanowi poznańskiemu (P. 1397 k. 138). Połowe miasta Stobnica oraz wsi przyległych, dobra trzymane wyderkafem od Łukasza hr. z Górki, wojewody kaliskiego, w r. 1563 wyderkafem sprzedał za 400 zł swej żonie (P. 1397 k. 219v). Od Macieja i Gabriela, braci Radeckich, w r. 1564 nabył wyderkafem Nienawiść i Zalasowo (P. 906 k. 576), zas w r. 1566 te same dobra kupił wyderkafem za 1.200 zł od braci, Piotra, Macieja i Gabriela Radeckich (P. 1397 k. 480v). Od Jakuba Sławieńskiego w r. 1570 kupił za 5.000 zł części wsi Paxino i pustki Paxinko w pow. gnieźn. (P. 1398 k. 113v), zaś intromisję do tych dóbr uzyskał w r. 1571 (G. 51 k. 72). Od swego zięcia, Piotra Łęskiego, w r. 1574 dostał zobowiązanie, iż na połowach wsi Łaki i Obory w pow. kal. oprawi żonie Reginie 1.000 zł posagu (R. Kal. 4 k. 133). T.r. skwitowany został przez tę córkę z dóbr rodzicielskich (I. Kal. 42 s. 680). Od Doroty Spławskiej, żony Jana Kościeleckiego, kasztelana biechowskiego i starosty bydgoskiego, oraz od Anny Witosławskiej, wdowy po Stanisławie Spławskim, kasztelanie międzyrzeckim, w r. 1575 uzyskał zapis 2.700 zł długu (P. 926 k. 56). Córce Annie w r. 1582 zapisał 200 zł, zaś opiekę nad nią zlecił jej wujom Trojanowi (Trojlowi) i Janowi Polickim (P. 939 k. 11). Dwie przecze w Paxinie i Paxinku zastawił (kiedy?) Piotrowi i Pawłowi, braciom Golemowskim (P. 1400 k. 752). Żył chyba jeszcze w r. 1583 (P. 940 k. 272), już nie żył w r. 1584 (P. 942 k. 200). Syn Jan. Z córek, Petronella wyszła w r. 1569, krótko po 2 XI, za Mikołaja Bylińskiego (Bilińskiego), z Bylina w pow. pozn., była wdową w latach 1584-1585 żona Jakuba Sypniewskiego, wdowa w latach 1589-1613. Anna, w r. 1595 żona macieja Lisieckiego, wdowa w latach 1602-1619, nie żyła już w r. 1631.
Jan, syn Feliksa i Polickiej, kwitował w r. 1584 Michała Sokołowskiego, starostę rogozińskiego, z zapisu, moca którego zobowiązał się dobra "Margowskie" w mieście Bydgoszczy, swoje oraz braci, Krzysztofa i jarosława, jak tez siostry Anny, zastawić za 200 zł (P. 942 k. 200). Procesowany przez siostrę Emerencję, owdowiałą Sypniewską, która w r. 1589 uzyskała intromisję do zamku miasta Rogoźna, gdzie Jan miał zabezpieczona sumę (P. 951 k. 187). Skwitowany w r. 1592 przez Jana Polickiego, sektretarza królewskiego, ze 100 zł (Ws. 12 k. 8). Swoje części w Paxinie i Paxinku w r. 1598 sprzedał wyderkafem na trzy lata za 2.000 zł Stanisławowi Kamińskiemu (P. 1402 k. 620). Siostrze Petronelli owdowiałej Bylińskiej, w r. 1600 zapisał dług 500 zł (P. 970 k. 85). Pozywał w r. 1603 Sebastiana P-go (Kc. 124 k. 210v). Części w W. i M. Paksinie w r. 1604 sprzedał za 5.000 zł Zofii Bylińskiej, żonie Stanisława Strożewskiego (P. 1404 k. 1136v), a powtórzył ową transakcję na tę samą sumę w r. 1610 (P. 1407 k. 39).
II) Jerzy P., zwany czasem Ławeckim, syn Marcina i Ryszewskiej, ok. r. 1543 mąz Doroty Cerekwickiej, wdowy 1-o v. po Janie Ławeckim (G. 263 k. 119). Od Jadwigi Ławeckiej, żony Piotra Wierzejskiego, w r. 1550 nabył wyderkafem za 240 zł jej ojczyste części we wsiach Ławki i Grabowo (G. 335a k. 362v). T.r. i 1551 pozywał Petronellę Budzisławską, żonę 1-o v. Macieja Rękawieckiego, 2-o v. Macieja Kościeskiego, o niedopełnienie danego pod zakładem 100 zł (węg.?) zobowiązania wyderkafu oprawy otrzymanej na Rękawczynie pow. gnieźn. od pierwszego męża (P. 890 k. 400; 891 k. 124). Zeznała w r. 1551 ów wyderkaf oprawy 60 zł na połowie wsi Rękawczyno Ligąszczewe (P. 1395 k. 628v). Jerzy, jako dziedzic w Ławkach, Dorota, jako dożywotniczka tamże, sprzedali wyderkafem w r. 1553 ich dobra w trzech polach owej wsi za 300 zł Wojciechowi Żydowskiemu (P. 894 k. 734v; 1396 k. 128). Zapisał Jerzy w r. 1557 dług 60 zł szl. Barbarze Ławeckiej, wdowie po uczc. Nikodemie, krawcu z Poznania (G. 36 k. 177v). Walentemu Proczyńskiemu w r. 1560 zapisał dług 300 zł w posagu za swą pasierbicą, Emerencją Ławecką (G. 39 k. 308), zaś w r. 1560 uzyskał od niego zobowiązanie, iż Emerencja dobra po ojcu w Ławkach i Grabowie sprzeda wieczyście za 600 zł ojczymowi P-mu (G. 39 k. 308v). Dorota wraz z braćmi i siostrami Cerekwickimi była w r. 1569 współspadkobierczynią Macieja Świętkowskiego, rodzonego brata ich matki Anny (Kc. 116 k. 834; 117 k. 13v; P. 915 k. 150, 516). Odziedziczoną po tym wuju część Posługowa w pow. gnieźn. sprzedała w r. 1570 za 4.000 zł Wawrzyńcowi Turzyńskiemu (P. 1398 k. 112). Oprawę swą na Chomiąży i Nowejwsi w r. 1574 scedowała synom swym, Wojciechowi i Marcinowi (G. 52 k. 322). Jerzy resztę części we wsiach Chomiąża, Nowawieś i w pustce Osiny, trzymanych wyderkafem w sumie 1.100 zł przez Wojciecha P-go, dał w r. 1574 synowi Marcinowi (P. 1398 k. 477v). Już nie żył w r. 1582, kiedy wdowa kwitowała z 50 zł Jakuba Rękawieckiego (G. 60 k. 110). Synowie, Wojciech i Marcin.
I) Wojciech, syn Jerzego i Cerekwickiej, wraz z bratem Marcinem w imieniu matki w r. 1571 skwitował szl. Kaspra Kowalskiego, mieszczanina gnieźnieńskiego z długu 200 zł (G. 51 k. 353v). Zapisał w r. 1574 wspólnie z bratem córkom Macieja Gąsiorowskiego i Barbary Łowęckiej dług 200 zł, jako należny im po babce Dorocie Cerekwickiej, żonie Jerzego P-go (G. 52 k. 323v). Kwitował t.r. ojca z sumy 1.100 zł, za którą to sumę miał sobie przez ojca sprzedane wyderkafem dobra we wsiach Chomiąża i Nowawieś, w pustce Osiny oraz połowę młyna wodnego Grzmiąca w Chomiąży (G. 52 k. 320). Stryjowi Sebastianowi, od którego dzierżawił Rusinowo w pow. kcyń., z tytułu tej dzierżawy zapisał w r. 1579 sumę 300 zł (Kc. 17 k. 358v). Dawał w r. 1584 zobowiązanie bratu Marcinowi. Żoną jego była wówczas Zuzanna Krąpiewska (Kc. 26 k. 389v), ale Wojciech miał i drugą żonę, Jadwigę Ostrowską, wraz z którą części w Chomiąży, Nowejwsi i młyn Grzmiąca zrezygnował wieczyście Annie z Jabłowa, wdowie po Janie Konarskim, do których to dóbr uzyskała ona itromisję w r. 1590 (Kc. 27 k. 105). Z Krąpiewskiej były córki. Z nich, Agnieszka, żona 1-o v. Piotra Lubstowskiego, wdowa w r. 1614, 2-o v. w latach 1615-1624 żona Jana Lutomierskiego z pow. płockiego. Anna, w r. 1622 żona Jakuba Kłobukowskiego. Obie siostry, jako spadkobierczynie matki, w r. 1622 pozywały Stanisława Konarskiego, łowczego kaliskiego, posesora części Chojnicy (Chomiąży?) i Nowejwsi oraz pustki Osiny, gdzie ich matka miała daną jej w grodzie bydgoskim oprawę na 1.200 zł (I. Kon. 42 k. 92v).
(II) Marcin, syn Jerzego i Cerekwickiej, dziedzic części w Chomiąży i Nowejwsi, w r. 1569 zobowiązał się wobec Seweryna Gołąbkowskiego i Wawrzyńca Turzyńskiego, dziedziców części w Padniewie, iż stawi do akt swego ojca, aby aprobował zobowiązanie matki a zony swej dane im względem dóbr pozostałych po Macieju Świątkowskim (G. 49 k. 154). Brata Wojciecha w r. 1574 skwitował z 300 zł (G. 52 k. 321), matce zaś zapisał 100 zł długu (ib. k. 322). Mając żenić się z Anną Lubieńską, córką Piotra, zapisał w r. 1582 Dorocie Dziećmiarowskiej, wdowie po Piotrze Lubieńskim, żonie 2-o v. Stanisława Trlęskiego, dług 1.000 zł (Py. 119 k. 286v). Był mężem tej Anny w r. 1583 (I. i D. Z. Kal. 6 k. 613). Janowi Konarskiemu w r. 1586 zobowiązał się, iż części Chomiąży, Nowejwsi i młyn Grzmiąca sprzeda mu za 2.000 zł (G. 62 k. 482v). Anna Lubieńska w r. 1587 skasowała tam swoja oprawę, cedując ją Konarskiemu (G. 62 k. 535v). Od Stanisława Napruszewskiego Marcin w r. 1592 kupił za 1.650 zł Napruszewo z pustką Gostom w pow. gnieźn. (R. Kal. 6 k. 641v). Anna Lubieńska była w r. 1592 jedyną spadkobierczynią zmarłego ojca Piotra (I. Kal. 59 s. 729). Marcin w r. 1597 kwitował Trąmpczyńskich, synów zmarłego Mikołaja (Py. 128 k. 386v).
III. Mikołaj, syn Wojciecha i Katarzyny, w r. 1489 niedzielny z braćmi i ze stryjem Janem (P. 1387 k. 130v). Wraz z matką, braćmi i tym stryjem w r. 1490 wzywał Piotra Łakieńskiego do rezygnacji obu Sarbinowów, Babina i Kowalewa (G. 22 k. 144). Wraz z bracmi ręczył w r. 1497 Mikołajowi Grochowickiemu, iż uwolni zapisane wyderkafem na Kowalewie 4 grz. rocznego czynszu od sumy 80 grz. (G. 17 k. 35). Z przeprowadzonego w r. 1499 działu braterskiego wziął Gaszyno w pow. wieluńskim i Gozdynino w pow. gnieźn. (P. 1389 k. 18v). Cztery osiadłe łany w Gozdyninie t.r. sprzedał wyderkafem za 80 zł węg. Mikołajowi Grochowickiemu (ib. k. 49v; Kc. 8 k. 16v). Swym siostrom, Annie, Małgorzacie i Dorocie, t.r. zobowiązał się uiścić 3 grz. czynszu (G. 18 s. 47), jak również t.r. dług 5 wierdunków (ib. s. 113). Bratu Maciejowi w r. 1500 zapisał 35 grz. długu (G. 24 k. 71v). Dziedzic w Gaszynie i Gozdyninie, skwitował w r. 1500 brata z 40 zł długu (G. 18 s. 207). Od Mikołaja Marcinkowskiego w r. 1506 nabył wyderkafem za 100 grz. wieś Marcinkowo (P. 1390 k. 88). Skwitowany w r. 1506 z 20 grz. wyderkafu na części tej wsi przez ks. Wojciecha Podleskiego, plebana w Szubinie (G. 25 k. 282). Od Stanisława Krzekotowskiego w r. 1506 dostał zobowiązanie rezygnacji wyderkafowej za 120 zł połowy Krzekotowa w pow. kcyn., t.j. óśmiu łanów osiadłych (G. 25 k. 288v). Od Wojciecha Podleskiego w r. 1508 nabył wyderkafem za 30 grz. pięć łanów roli pustej w Marcinkowie pow. gnieźn. (G. 335a k. 10v). Od Kaspra Suszewskiego w r. 1513 trzymał zastawem łan osiadły w Linowcu pow. gnieźn. (G. 25 k. 241). Dziedzic Gozdynina i Marcinkowa ok. r. 1513 (G. 259 k. 226v), trzy łany puste w Marcinkowie w r. 1514 zastawił Mikołajowi Marcinkowskiemu, uzyskując odeń jednocześnie pod zakładem 13 grz. zobowiązanie wyderkafowej rezygnacji całego Marcinkowa (G. 25 k. 456v). Od Anny, wdowy po Janie Leskim, żony 2-o v. Jana Jermolińskiego(?), w r. 1516 nabył wyderkafem za 77 grz. jej oprawę uzyskaną od pierwszego męża na Ossowcu w pow. gnieźn. (P. 1392 k. 100v). Dwie łąki w Marcinkowie w r. 1521 lub 1522 sprzedał wyderkafem za 150 zł węg. Stanisławowi Stolickiemu (G. 335a k. 60). Wraz ze swymi niedzielnymi braćmi w r. 1534 współspadkobierca w Karniszewie brata Jana (G. 30 k. 157v; 262 k. 48v). Dziedzic w Gozdyninie, na połowie tej wsi i Marcinkowa w r. 1539 oprawił posag 350 zł żonie Katarzynie Sukowskiej (G. 335a k. 227). Juz nie żył w r. 1544 (G. 44 k. 36). Syn Seweryn. Z córek, Anna, "z Gozdynina", zaslubiła w r. 1544 Wawrzyńca Tarnowskiego z pow. radziejowskiego, żyli oboje w r. 1580. Dorota, "z Gozdynina", w latach 1555-1562 żona Krzysztofa Głembockiego z Głembokiego, wdowa w latach 1564-1572.
Przeglądanie 687 pozycji zakresu Pabianowscy - Pawłowscy.
891011[12]13141516
