Przeglądanie 687 pozycji zakresu Pabianowscy - Pawłowscy.
18192021[22]23242526
Pabianowscy - Pawłowscy
Parkowscy, z Parkowa w pow. pozn. Filip niegdy P. pozywał w r. 1462 Jakuba Popowskiego o czwartą część w Białczu, którą kupił był od Jana Białeckiego, stryjecznego brata tego Jakuba (P. 18 k. 304). Wdowa po nim była Anna w r. 1482 współdziedziczka z Biezdrowa (P. 1386 k. 155). Stanisław niegdy z Parkowa nie żył już w r. 1462, kiedy jego córki, Urszula i Anna, pozywały Jakuba Przestanowskiego (P. 18 k. 312, 312v). Pozywały też w r. 1464 Jakuba Orzeszkowskiego (P. 19 k. 44) i Jana Bruchowskiego (ib. k. 75v).
Parniszewski(?), mąż w r. 1663 Ewy Racięskiej, córki Piotra (P. 1073 k. 330).
Parolowie, Parulowie h. Ogończyk, ze wsi Parule w ziemi warszawskiej, Hieronim Parol, z W. Ks. Litewskiego, mąż Agnieszki Wysockiej, oboje nie żyli już w r. 1611, zaś Agnieszka była bezdzietna (I. Kal. 77a s. 504). Stanisław Parul skwitowany był w r. 1652 przez Katarzynę Głuszkowską (I. Kon. 53 k. 453). Mąż Marianny Szadokierskiej 1654 r. (ib. k. 29). Oboje kwitowali w r. 1657 Krzysztofa Lisieckiego, dziedzica Laskowca, z 200 zł zapisanych Mariannie przez zmarłego ojca Krzysztofa Marciana Lisieckiego (ib. 56 k. 307). Katarzyna z Parolów, żona Piotra Chudzyńskiego, już nie żyjącego w r./ 1706, sama nie żyła już w r. 1715.
Parscy, zob. Bojanowscy
z Parsnowa, zob. z Parznowa
Parsow, Parsovius h. Własnego, (z Pomorza Zachodniego?). Teseniusz nabył zastawem na trzy lata zastawem wieś Zalesie w pow. nakiel zwaną Pieczyno wraz z młynem Zaleśnica od Krzysztofa Kościeleckiego, kasztelana inowrocławskiego, w sumie długu 48.000 zł (W. 4 k. 206, 232v). Dziedzic w Zalesiu, na połowie tych dóbr w r. 1607 oprawił posag 8000 zł żonie swej Łucji Klarze v. Hause (N. 165 k. 306v). Cedował w r. 1608 pewne prawa Andrzejowi Żernickiemu (W. 24 k. 515v). Już nie żył w r. 1618, kiedy to owdowiała Łucja Klara mianowała plenipotentów (W. 26 k. 414v). Zawierała w r. 1620 umowę z małżonkami Andrzejem Żernickim i Dorotą Blankenburg (P. 1004 k. 186). Żyła jeszcze w r. 1623 (W. 27 k. 455). Córka Łucja Klara była w r. 1629 żoną Arnolda Golcza, który oprawił jej wtedy posag 2.900 zł (W. 79 k. 383v).
Paruski, Maciej niegdy P. stawiał w r. 1444 świadków szlach. Wojciechowi, synowi zmarłego Bieniaka, sołtysa w Mieścisku (P. 15 k. 3).
Paruszewscy h. Rogala, z Paruszewa w pow. pyzdrskim. Tomisław z Kluczewa trzymał wyderkafem w 100 grz. od Jana Pniewskiego wieś Krzon w pow. kośc., które to dobra w r. 1480 (lub przed tą datą) sprzedał wyderkafem swemu synowi Janowi (P. 1386 k. 202).
Jan Kluczewski, syn Tomisława, mąż Katarzyny Dziatkowskiej, wdowy 1-o v. po Macieju P-im, która w r. 1480 trzecią część swego posagu wynoszącego 300 zł, t.j. 100 zł węg., oprawionego jej przez pierwszego męża na dwóch łanach w Paruszewie rezygnowała drugiemu mężowi, ten zaś oprawił jej jednocześnie 100 grz. posagu na wsi Krzon, trzymanej wyderkafem od ojca (ib.; Py. 167 k. 76). Uzyskał w r. 1492 intromisję do dóbr Jana Kościańskiego w Kościankach w pow. pyzdr. (Py. 168 k. 160). Występował w r. 1492 jako opiekun swej pasierbicy Agnieszki P-ej (Py. 15 k. 318). Od owej Agnieszki, już wtedy żony Wyszka Łążeckiego, w r. 1503 nabył wyderkafem za 40 (400?) grz. jej część ojczystą w Paruszewie, całe Pruszewko (Paruszewo M.) i część wsi Sierakowo w pow. pyzdr. Żył jeszcze w r. 1506 (P. 1389 k. 241v; G. 24 k. 296v). Chyba ten sam Jan, tu nazwany P-im, w r. 1517 część w Paruszewie za 50 grz. sprzedał Dorocie Chwalikowskiej, żonie Jakuba P-go (P. 1392 k. 143). Bracia rodzeni: Jan, Jakub i Mikołaj P-cy, to niewątpliwie synowie powyższego Jana Kluczewskiego, ale wspomniany wyżej pod r. 1517 Jan P. to mógłby być także jeden z tych braci zawierających transakcję z bratową.
I. Jan P. cz. Kluczewski, zapewne syn Jana Kluczewskiego, mąz Katarzyny Cienińskiej, już nie żył w r. 1537, kiedy Katarzyna, już będąc wdową, zapisała dług 700 grz. zięciowi Wojciechowi Gniazdowskiemu (Py. 171 k. 405). Zięciowi temu t.r. sprzedała za 1.000 grz. części w W. i Mn. Paruszewie, swoje dziedziczne(!) (P. 23 k. 131v). Części swe w dobrach po rodzicach w Cieninie Mniejszym i Większym oraz w Pępocinie wraz z prawami, jakie odzidziczy po matce, darowała w r. 1546 córce Małgorzacie zamęznej Zieleńskiej (P. 23 k. 190v). Żyła chyba jeszcze w r. 1552 (I. R. Kon. 6 k. 85v). Spośród córek Jana i Katarzyny, Anna, w latach 1537-1550 była żoną Wojciecha Gniazdowskiego, zmarła między r. 1550 a 1552. Była po matce dziedziczką części Cienina (P. 1396 k. 245). Jadwiga, w latach 1539-1552 była żoną Jana Golińskiego. Małgorzata (P-a cz. Kluczewska) 1-o v. w latach 1546-1547 żona Andrzeja Zieleńskiego (Zielińskiego), wdowa w latach 1552-1554, 2-o v. w latach 1555-1567 żona Piotra Bieganowskiego, znów wdowa w latach 1570-1589. Nie żyła juz w r. 1597. Jej córka zrodzona z Gniezdowskim, Anna, żona Rafała Golińskiego, nazwana w zapisie z r. 1567 P-ą (Py. 106 k. 304). Barbara Kluczewska cz. P-a, niezamężna w r. 1550, kwitowała Wojciecha Gniazdowskiego z dóbr rodzicielskich w Paruszewie (Py. 172 k. 734). Anna Gniazdowska swe części w Paruszewie W. i M. w r. 1537 sprzedała za 300 grz. Jakubowi Dzierżanowskiemu (Py. 23 k. 132). Wojciech Gniazdowski od sióstr żony Jadwigi i Małgorzaty, wtedy jeszcze panien, w r. 1537 kupił za 300 grz. ich części w tych wsiach (ib.; 171 k. 405). Owym pannom zapisał t.r. każdej po 80 grz. (Py. 171 k. 409). Od szwagierki Jadwigi, teraz już Golińskiej, kupił w r. 1539 za 500 grz. części w Paruszewie W. i Mn. (Py. 23 k. 136; P. 1395 k. 245).
II. Jakub P. cz. Kluczewski, syn Jana Kluczewskiego, mąz Doroty Chwalikowskiej, córki Wojciecha, która w r. 1517 całą częśc rodzicielską w Chwlikowicach pow. pyzdr. sprzedała za 40 grz. Felicji Chwalikowskiej (P. 1392 k. 143v). Jakub żył jeszcze w r. 1537 (Py. 23 k. 132), a zapewne nie żył już w r. 1539 (Py. 23 k. 143, 162v). Dorota już nie żyła w r. 1548 (Py. 172 k. 431). Z synów, Marcin, o którym niżej, Piotr i Maciej, ten ostatni w r. 1539 jeszcze nieletni. Wszyscy trzej część swą w Paruszewie Mn. sprzedali wtedy wyderkafem za 25 grz. stryjowi Mikołajowi (Py. 23 k. 143). Piotr w r. 1574 uzyskał zapis 100 zł długu od Stanisława Gniazdowskiego (G. 52 k. 244). Ostatni ślad życia Macieja znajduję w r. 1543 (Py. 23 k. 162v).
Marcin, syn Jakuba i Chwalikowskiej, pełnoletni w r. 1539 (Py. 23 k. 143), wspólnie z braćmi młodszymi od Wojciecha Gniazdowskiego, męża ich stryjecznej siostry, uzyskał w r. 1543 drogą zamiany plac z budynkami w Paruszewie W., od drogi wiodącej do Graboszewa do dworu Mikołaja P-go, stryja ich, dając w zamian za to częśc placu, karczmę, ogród i sad tamże (Py. 23 k. 162v). Bracia w r. 1548 zostali skwitowani przez Jakuba i Mikołaja, braci Bratuskich, z 60 owiec, które zmarły Jan Bratuski, wójt pyzdrski, ojciec tych braci, wydzierżawił był ich matce, Dorocie (Py. 172 k. 431). Marcin asystował przy transakcji stryjecznej siostrze, Małgorzacie, owdowiałej Zieleńskiej (Py. 174 k. 160). Mąż Małgorzaty Wydzierzewskiej, był nim zapewne już w r. 1557, kiedy Felicja Wydzierzewska, wdowa po Jakubie, i jej syn Jan zapisywali mu dług 200 zł, zapewne w posagu za córka i siostrą (G. 36 k. 278). Małgorzata owa od brata Jana Wydzierzewskiego uzyskała w r. 1558 zapis 26 grz. długu (G. 37 k. 18). Marcin od brata Piotra kupił w r. 1560 za 1.000 zł całe części po rodzicach w Paruszewie W. i pustce Paruszewko M. (P. 1396 k. 862v; G. 39 k. 269). Ów Marcin P. cz. Kluczewski za córką swą Anną, zamężną Gunicką, w r. 1567 zapisał jej mężowi w posagu 400 zł (Py. 106 k. 299). Juz nie żył w r. 1568, kiedy to owdowiała Małgorzata była pozywana przez Macieja Gunickiego, brata jej zmarłego zięcia Wojciecha Gunickiego, zaś opiekuna jej wnuka Adama Gunickiego (Py. 107 k. 104v). Małgorzata, działając w imieniu synów, Macieja i Stanisława, kwitowała t.r. Wojciecha Pierzchlińskiego, żupnika bydgoskiego (Py. 107 k. 127). Pani dożywotnia w Paruszewie i Paruszewku, zapisała w r. 1576 dług 100 zł Piotrowi P-mu (Py. 108 k. 288v), którego związać genealogicznie nie umiem. T.r. w imieniu swych synów, macieja i Stanisława, skwitowała wspomnianego wyżej Macieja Gunickiego, opiekuna Adama Gunickiego, z sumy 100 zł (Py. 108 k. 1570). Żyła jeszcze w r. 1580 (P. 934 k. 229), nie żyła już w r. 1600 (P. 970 k. 718). prócz wspomnianych wyżej synów, Macieja i Stanisława, była jeszcze Marcin, może nastarszy z braci, który w r. 1580 wraz z matką został skwitowany ze 100 zł przez Wojciecha Strzałkowskiego (P. 934 k. 229). Spotymay potem, w r. 1601 Annę Kozanecką, wdowę po Marcinie P-im (czy po tym?), kwitującą z 40 zł Wojciecha Zorzewskiego (Kośc. 281 k. 193v). Maciej, wspomniany w r. 1569 (G. 49 k. 90), jeszcze nieletni w r. 1570 (Py. 108 k. 530), chyba młodo umarł? Spośród córek, Katarzyna, żona 1-o v. w r. 1571 Jana Strzałkowskiego, 2-o v. w r. 1591 Walentego Goliszewskiego, wdowa w latach 1596-1634. Anna, w r. 1567 żona Wojciecha Gunickiego, wdowa w r. 1568, zapewne już nie żyła w r. 1570. helena, w r. 1584 żona Andrzeja "Dominika" Gulczewskiego, nie żyła już w r. 1614. Dorota, jeszcze niezamężna w r. 1584 (G. 274 k. 342) potem żona Macieja Gurowskiego, nie żyła w r. 1600. Agnieszka, żona 1-o v. Macieja Strzałkowskiego, wdowa w r. 1590, żona 2-o v. w latach 1593-1608 Stanisława Sobiepańskiego, wdowa w latach 1609-1610.
Stanisław, syn Marcina i Wydzierzewskiej, wspomniany obok matki w r. 1568 (Py. 107 k. 127), jeszcze nieletni w r. 1570, pozostawał wtedy pod opieką matki i Andrzeja Wydzierzewskiego. Był wówczas spadkobiercą Adama Gunickiego, syna swej siostry (Py. 108 k. 530v). Od szwagra Andrzeja Gulczewskiego "Dominika" uzyskał w r. 1584 zobowiązanie oprawienia siostrze Helenie, żonie Gulczewskiego, posagu 350 zł (P. 1399 k. 289v). Żeniąc się w r. 1585 z Anną Pierzchlińską, córką Mikołaja i Jadwigi Pigłowskiej, 1 III t.r., na krótko przed ślubem zobowiązał się oprawić jej posag na połowie części Paruszewa (P. 944 k. 233; 956 k. 398), zas w r. 1591 posag ów w sumie 1.300 zł jej oprawił (P. 1400 k. 765). Asystował w r. 1591 przy transakcji siostrze Katarzynie, zamężnej Goliszewskiej (P. 956 k. 941v). Od Zofii Strzałkowskiej, żony Macieja Orpikowskiego, w r. 1595 kupił za 1.900 zł części w Strzałkowie p. pyzdr. (P. 1403 k. 122v). Skwitowany w r. 1600 ze 100 zł przez Jakuba Kluczewskiego cz. P-go, stryjecznego brata ojca (P. 970 k. 718). Roborował w r. 1609 spisany w Strzałkowie kontrakt z siostrą Agnieszką P-ą, wdową po Stanisławie Sobiepańskim (Py. 134 k. 179). Spadkobiercom zmarłej siostry Heleny, zamęznej Gulczewskiej, uzyskał w r. 1614 intromisję do dóbr w Gulczewie zmarłego jej męża, Andrzeja Gulczewskiego (Py. 137 k. 278v). Skwitowany w r. 1616 przez córke Barbarę, zamęzną Pcińską, z dóbr rodzicielskich, zas przez męża jej a swego zięcia z 900 zł posagu i wyprawy (P. 996 k. 608). Umarł w r. 1618 (I. Kal. 84 s. 612, 1023). Owdowiała Anna Pierzchlińska dostała w r. 1620 od swych synów zapis pensji rocznej 40 zł (P. 1004 k. 1371v) i t.r. dożywotnie użytkowanie części w Strzałkowie (P. 1412 k. 233). Pozywała ją t.r. wraz z synami i Bartłomiejem Bieganowskim Adam Goliński, nabywca dóbr w Paruszewie (Py. 140 k. 216v). Synowi Janowi dała w r. 1629 swoje ruchomości w Strzałkowie (P. 1416 k. 455v). Synowie: Marcin, Stanisław, Mikołaj, Jan, Bartlomiej i Wojciech. Z córek, Barbara była w latach 1614-1626 żoną Stanisława Pcinińskiego. Dorota, w r. 1621 żona kaspra Bieganowskiego. Anna, w r. 1626 żona Andrzeja Lubszyńskiego. Spośród synów, Bartłomiej wspominany był obok braci w r. 1620 (P. 1412 k. 195v; Py. 140 k. 216v, 233) i 1621 (P. 1007 k. 335v). zarąbany w r. 1629 przez Mikołaja i Jana braci Goreckich, zaś wizji ciała dokonano 29 XI we dworze wsi bardo Mikołaja Skrzetuskiego (Py. 143 k. 306v).
1. Marcin, syn Stanisława i Pierzchlińskiej, wraz z braćmi części w Paruszewie w r. 1620 sprzedał za 5.500 zł Bartłomiejowi Bieganowskiemu (P. 1412 k. 195v). Bratu Janowi t.r. zapisał dług 100 zł (P. 1004 k. 664v). Skwitowany wraz z braćmi w r. 1621 przez siostrę Dorotę zamęzną Bieganowską (P. 1007 k. 335v). Miał w r. 1629 płacić podymnego ze swej części w Skąpem, gdzie był jeden kmieć i 1 zagrodnik - 1 zł (Py. 143 s. 52). Wraz z bratem Janem kwitował się w r. 1637 z ran z Aleksandrem Lubomyskim (G. 80 k. 339v). Mąż Małgorzaty Goreckiej, ojciec zrodzonych z niej córek: Doroty, Katarzyny i Anny, kwitował w r. 1649 ks. Zygmunta Cieleckiego, proboszcza poznańskiego, z 72 zł prowizji rocznej od sumy 900 zł legowanych testamentem przez ks. Stanisława Strzałkowskiego, archidiakona poznańskiego (G. 82 k. 33v). Nie żyła już Dorota i Anna w r. 1673, bowiem wtedy jako współspadkobierczyni bezpotomnie zmarłej ciotki Marianny(!) Goreckiej, żony Marcina P-go, dziedziczki części dóbr Skąpe i pustki Sarnowa w pow. pyzdr. występowała rodzona jej bratanica, Ewa z Goreckich Lubowiecka (P. 1426 k. 302). Współdziedzicem części w Skąpem spadłych po swych zmarłych stryjecznych siostrach, Annie i Dorowie P-ch, był także w r. 1676 Maciej P. (R. Kal. 15 k. 559v).
2. Stanisław, syn Stanisława i Pierzchlińskiej, mąz Anny Popowskiej, z którą w r. 1616 spisywał wzajemne dożywocie, a na połowie dóbr oprawił jej posag 2.000 zł (Py. 47 k. 255v, 256v). Była ona wdową 1-o v. po Jerzym Lesniewskim. Miała wyderkafm 3.000 zł na Grotkowie, wsi klarysek gnieźnieńskich, które ją w r. 1617 kwitowały (G. 74 k. 279v). Od Piotra Lipskiego trzymał zastawem w sumie 2.000 zł części we wsi Piątek i wespół z żoną w r. 1618 skwitował Lipskiego z owej sumy (I. kal. 84 s. 1023). Oboje w r. 1619 zawierali w Gorazdowie kontrakt z małżonkami Janem Gorazdowskim i Anną z Bierzglina Gałczyńską (Py. 140 k. 122). Wobec dokonanej w r. 1620 przez Stanisława i jego braci sprzedaży za 5.500 zł części Paruszewa Bartłomiejowi Bieganowskiemu, Anna Popowska jednocześnie skasowała swoja tamtejszą oprawę (P. 1004 k. 1371v; 1412 k. 195v). Był Stanisław jeszcze wtedy niedzielny z bracmi (Py. 140 k. 216v). Od Wojciecha Niwskiego w r. 1621 nabył wyderkafem za 2.500 zł wieś Jarosławiec w pow. kal. (P. 1412 k. 1182v). Od szwagra Marcina Popowskiego w r. 1623 uzyskał zapis 500 zł długu (Kośc. 292 k. 186). Od Jerzego Małachowskiego w r. 1624 kupił za 3.000 zł części wsi Małachowo Szymborowic osiadłe w pow. gnieźn. (P. 1414 k. 1257v), zaś w r. 1626 części owej wsi sprzedał za 4.000 zł Maciejowi Małachowskiemu "Kozłowi" (P. 1415 k. 507; G. 78 k. 82). Żona Anna t.r. roborowała oprawe posagu i wiana na tych dobrach (P. 1017 k. 589). Oboje małżonkowie zapisali t.r. sumę 300 zł siostrze Annie zamężnej Lubszyńskiej (P. 1017 k. 681v). Stanisław żył jeszcze w r. 1631 (G. 79 k. 491v), nie żył zaś w r. 1650 (G. 82 k. 274). jego synowie, Stanisław i marcin. Ten drugi, ur. w Jarosławcu, ochrzcz. 18 VI 1623 r. (LB Środa). Nic więcej o nim nie wiem, zapewne więc umarł wcześnie.
Stanisław, syn Stanisława i Popowskiej, ochrzcz. 15 V 1622 r. (LB Środa), burgrabia grodzki inowrocławski (R. kal. 15 k. 533), chrzestny w r. 1661 (LB Tuczno), nie żył juz w r. 1676 (G. 85 k. 263v; R. Kal. 15 k. 533v). Mąż Marianny Knutówny, córki Macieja i Zofii Charszewskiej, nie żyjącej już w r. 1692 (P. 1124 IX k. 19). Córka ich Teresa, niezamężna, chrzestna 24 III 1674 r. (LB Tuczno), w latach 1676-1692 żona Andrzeja Domaradzkiego, która w r. 1676 części w Skąpem, spadłe po siostrach stryjecznych, Dorocie i Annie, sprzedała za 125 zł Maciejowi Trąmpczyńskiemu (G. 85 k. 269v). Domaradzki został z czasem sędzią grodzkim kaliskim. Teresa, będąc już wdowa po nim, żyła jeszcze w r. 1719.
3. Mikołaj, syn Stanisława i Pierzchlińskiej, wspomniany obok braci w r. 1620 (P. 1004 k. 1371v), wtedy niedzielny z nimi (Py. 140 k. 216v), zaślubił 12 IV 1626 r. "panią" Jadwigę Nagórską (LC Krotoszyn), zapewne identyczną z jego żoną Jadwigą Trlęską, wraz z która w r. 1636 wydzierżawił Pawłowo W. od Sebastiana Grzębskiego (I. Kal. 102 s. 739). Oboje żyli jeszcze w r. 1639 (Kośc. 299 k. 245v). Była więc Jadwiga zapewne wdową 1-o v. po Nagórskim. Znamy jednak Jadwigę Parzynczewską w r. 1615 żonę Macieja Nagórskiego (I. Kal. 82 s. 858). Możliwa więc i taka sytuacja, że Mikołaj miał pierwszą żonę Jadwigę Parzynczewską, wdowę po Nagorskim, i drugą Jadwigę Trlęską. Córka Mikołaja, Anna była w r. 1676 żoną Stanisława Żernickiego i swe części w Skąpem sprzedała była swemu stryjecznemu rodzeństwu (R. kal. 15 k. 533v). Bezpotomna, nie żyła już owa Anna w r. 1693, zaś jej spadkobiercami byli wówczas jej stryjeczni, Jan P. i siostra jego Helena, zamęzna Siedlecka (P. 1125a k. 112v).
4. Jan, syn Stanisława i Pierzchlińskiej, wspomniany obok braci w r. 1620 (P. 1412 k. 195v), wtedy niedzielny z nimi (Py. 140 k. 216v). Od brata marcina uzyskał t.r. zapis 100 zł długu (P. 1004 k. 664). Żonie Barbarze Moraczewskiej, urodzonej z Katarzyny Wilkowskiej, oprawił w r. 1627 posag 1.500 zł (P. 1415 k. 885; Kośc. 297 k. 147v). Jak już wiemy, od swej matki otrzymał w r. 1629 jej ruchomości w Strzałkowie (P. 1416 k. 455v). Dziedzic części w Strzałkowie, z tamtejszych dwóch dymów w r. 1629 płacic miał 1 zł podymnego (Py. 143 s. 53), zaś żonie t.r. oprawił na połowie części w Strzałkowie 2.000 zł posagu (P. 1416 k. 454). Wespół z braćmi, Wojciechem, Marcinem, Mikołajem i Stanisławem w r. 1630 zawierał kontrakt z Janem Goreckim (P. 1023 k. 328v). Oboje z żoną w r. 1643 kwitowali z 450 zł Jana Turskiego (Py. 150 k. 14). Jako opiekun córek urodzonych z Moraczewskiej, Marianny, Katarzyny i Barbary, w r. 1649 kwitował ks. Zygmunta Cieleckiego, proboszcza poznańskiego, z 72 zł prowizji rocznej od sumy 900 zł, legowanej im testamentem przez ks. Świętosława Strzałkowskiego, kanonika gnieźnieńskiego (G. 82 k. 31v). Chyba żył jeszcze w r. 1672 (Py. 154 s. 7), nie żył już w r. 1676 (R. Kal. 15 k. 533v). Pozostawił syna Świętosława i trzy córki, wspomniane wyżej. Z nich o Katarzynie nie wiem nic więcej, marianna nie żyła już w r. 1686, a była żoną Piotra Lubońskiego, Barbara, zaślubiona w r. 1672 Baltazarowi Bronikowskiemu (Py. 154 s. 7), nie żyła już w r. 1710.
Świętosław, syn Jana i Moraczewskiej, w r. 1676 współdziedzic w Skąpem pow. pyzdr., obok swych stryjecznych (R. kal. 15 k. 533v). Mąż w r. 1671 Konstancji Goryńskiej (I. Kon. 60 k. 128v), skwitowany wraz z tą żoną w r. 1677 przez Macieja Szczycińskiego z 200 zł (G. 86 k. 46v). częśc Strzałkowa przed r. 1686 sprzedał Baltazarowi Bronikowskiemu (Py. 155 s. 57). Drugiej swej żonie, Zofii Bronikowskiej, córce Baltazara i jadwigi Przysieckiej, wdowie 1-o v. po Stanisławie Węgrzynowskim, w r. 1696 na poczet posagu zapisał sumę 1.600 zł (P. 1130 XII k. 16). Zofia od Franciszka Żeromskiego uzyskała w r. 1700 zapis 1.900 zł (P. 1139 XI k. 98). Kwitowała go w r. 1704 z prowizji od tej sumy. Świętosław żył jeszcze wtedy (G. 92 k. 45v). Oboje małżonkowie już nie żyli w r. 1713 (P. 1147 II k. 212). Syn Kazimierz, córka Teresa, żona 1-o v. Świętosława Obetmut Osińskiego, 2-o v. w r. 1714 Zygmunta Zaborskiego, 3-o v. w r. 1717 Kazimierza Torzewskiego, nie żyła już w r. 1746.
Kazimierz, syn Świętosława i Goryńskiej, uzyskał w r. 1699 od Franciszka Bagińskiego zapis 2.000 zł (G. 90 k. 233v). Jego pierwszą żoną była Wiktoria Bojanowska (I. Kon. 77 k. 60), druga w r. 1708 Marianna Dzierzbińska, córka Jana i Apolonii Kobylińskiej (Kobylnickiej) (Py. 158 k. 674), której w r. 1714 na częściach Gorenina i Słabęcina w pow. kon. zapisał sumy (I. Kon. 311 s. 329), zaś w r. 1718 spisał z nią wzajemne dożywocie (I. kal. 160 k. 385). Oboje małżonkowie w r. 1719 wraz z Franciszkiem Dzierzbińskim zawierali komplanację z Andrzejem i Jakubem, braćmi Tomickimi, działającymi też w imieniu rodziców Tomasza i Anny z Niemojewskich (I. Kon. 75 k. 104v). Kazimierz, dziedzic Gorenina, w r. 1719 skwitowany z 400 zł przez Józefa Stobieckiego (I. Kon. 75 k. 144). Zawierał w r. 1721 kompromis z Szczycińskimi, dziedzicami części Gorenina (ib. k. 264), zaś w r. 1723 w Goreninie kompromis z braćmi, Jakubem i Janem Gąsiorowskimi, dziedzicami dóbr Sarnowo (G. 94 k. 264v). Od Jana czarlińskiego, rodzącego się z Zofii Goryńskiej, w r. 1725 uzyskał cesję praw do jego dóbr macierzystych w Goreninie (I. Kon. 76 k. 66). Dorota Górska, żona Józefa Żmijewskiego, w r. 1726 cedowała mu sumę 100 zł po ojcu na Sławęcinie, zapisaną przez Łukasza Szczycińskiego (ib. k. 92v). Marianna z dzierzbińskich swe prawa do sumy 3.000 zł na Paniewie p. gnieźn. w r. 1727 cedowała Jakubowi Tomickiemu, pisarzowi grodzkiemu kruszwickiemu, przezeń zaspokojona (G. 96 k. 22c). Oboje małżonkowie żyli w r. 1727 (Z. Z. P. 46 k. 1591), nie zyli już w r. 1739 (I. Kon. k. 160). Z Bojanowskiej miał Kazimierz córki: Mariannę, w latach 1732-1741 żonę Jana Stobieckiego, nie żyjąca w r. 1750, Katarzynę, żonę Franciszka Strzyżewskiego, wdowe w latach 1752-1753, Teofilę, żonę Pawła Pielskiego (Pilskiego), wdowę w latach 1739-1741, chyba jeszcze żyjącą w r. 1752, nie żyjącą w r. 1753, Teresę i Jadwigę, niezamężne w latach 1752-1753 (I. Kon. 78 s. 596, 665). Z dzierzbińskiej synowie, Michał i Tomasz, oraz córka Barbara, w latach 1739-1741 żona Pawła Osińskiego.
Przeglądanie 687 pozycji zakresu Pabianowscy - Pawłowscy.
18192021[22]23242526
