Przeglądanie 694 pozycji zakresu Laborscy - Lisieccy.
31323334[35]
Laborscy - Lisieccy
Jan z Wzdzar, syn Stanisława czyli Stanczla, płacił 1489 r. winy Świętochnie z Wzdzar i Mikołajowi z Mniejszego Liśca, wójtowi konińskiemu (I. Kon. 1 k. 193, 195v). Jego żona Agnieszka, zwana Kiszewską lub Laskowską, córką Jana z Leszcz, wdowa po Michale Ruchockim, miała 1499 r. termin z Marcinem Gawkiem Turskim (ib. k. 295), a w 1500 r. płacił jej winę pasierb jej Jarosław Ruchocki, bo nieuścił 15 zł węg. z sumy 100 zł węg. (Kon. 4 k. 80v) T. r. miała sprawę z drugim pasierbem, Mikołajem Ruchockim o wdarcie się przemocą do trzeciej części jej dóbr w Kiszewach i Ogorzelczynie (ib. k. 91). Swoje części w Kiszewach, Ogorzelczynie i Laskowcu zrezygnowała swemu obecnemu mężowi (ib. k. 26). Temu mężowi cedowała teżw 1507 r. odziedziczony po swym rodzonym stryju Stanisławie Leskim zapis wyderkafowy 100 zł na wsi Tury w p. kon. (Z Kon. 6 k. 1v). Wsie Kiszewy, Laskowiec, Górzno, połowę Ogorzelczyna w p. kon. i kal. dała 1513 r. swym synom i córkom, to jest Maciejowi, Marcinowi, Stanisławowi, Elżbiecie, Annie z Zofii, zachowując te dobra w dożywotniej posesji (P. 786 s. 469). Ponowiła tę donację na rzecz synów i córek w 1526 r. (Z. Kon. 6 k. 30), i potem znów w 1533 r. na rzecz trzech synów (ib. k. 79v). Jan L. kupił 1514 r. za 150 zł węg. od Wojciecha Roli ze Rzgowa i od jego żony Agnieszki Ruchockiej, córki swojej żony, ich trzecią część w Kiszewach i Ogorzelczynie wraz z trzecią częścią sumy 150 zł węg. na Laskowcu (Z. Kon. 6 k. 7, 7v). Wojciech Rola skwitował 1515 r. ojczyma swej żony z 50 zł ostatniej raty jej posagu (I. Kon. 451v). Jan L. uzyskał 1517 r. zobowiązanie od Doroty z Polic i Barbary, sióstr i spadkobierczyń zmarłej Małgorzaty L-ej, żony Andrzeja L-go, rezygnowania oprawy tej Małgorzaty na częściach Mniejszego Liśca (ib. k. 472v). Od Cherubina Ciosnowskiego kupił 1521 r. za 100 kop gr. i 20 grz. połowy we wsiach Krzymowo i Tury (P. 1392 k. 416v). Było to już tylko dopełnienie formalne transakcji z r. 1517 (1518?) (I. Kon. 2 k. 2). Os Katarzyny, żony Jana Skarszewskiego, kupił 1523 r. za 100 grz. połowę Krzymowa (ib. k. 46). Ta transakcja została ostatecznie uprawniona w 1524 r. (P. 1393 k. 30v). Barbara, córka zmarłego Jakuba Karsowskiego, wdowa po Wojciechu Jabramowskim, sprzedała w 1524 r. sposobem wyderkafu za 120 grz. Janowi L-mu czwartą część wsi Karsy, część wsi Krągola i dwa puste łany we wsi Zdzary (Py. 23 k. 46v). Jan L. został skwitowany w 1529 r. przez córkę Annę, zamężną Jaroszewską, z jej dóbr rodzicielskich w Kiszewach, Ogorzelczynie i Laskowcu (Py. 25 k. 402v). Pani Agnieszka wyderkowała 1531 r. wieś Górzno za 200 grz. Janowi Kościeleckiemu, podkomorzemu dobrzańskiemu (P. 1393 k. 482v). Jan L. w r. 1532 wraz z synami swymi Maciejem, Marcinem i Krzysztofem winien był 60 grz. miastu Koninowi i z tego tytułu obciążył dobra swoje i tych synów, to jest Mniejszy Lisciec, Zdzary, Kiszewy, Krzymowo, Laskowiec i Tury pięciu grzywnami rocznego czynszu na rzecz miasta (I. Kon. 2 k. 262v). Od Marcina Łukomskiego Szeligi kupił 1535 r. za 50 grz. pusty łan "Basiewski" i część ogrodu w Zdzarach oraz łąkę w Karsach (Z. Kon. 6 k. 87v). Trzecią część wsi Kiszewy dał 1539 r. synowi Marcinowi (Z. Kon. 6 k. 103). T. r. mowa już o nim jako o zmarłym (P. 878 k. 123). Agnieszce, żonie jego, dwaj synowie, Marcin i Krzysztof, wedle zobowiązania najstarszego brata Maciej, dali t. r. całe części w Laskowcu i Ogorzelczynie (Z. Kon. 6 k. 102v). Nie żyła ona już w 1541 r. (I. Kon. 3 k. 285v). O tych trzech synach, Macieju, Marcinie i Krzysztofie, zob. niżej. Stanisław wymieniony w donacji dokonanej przez matkę w 1513 r. (P. 786 s. 469), nie wspomniany już w następnej z r. 1526 (Z. Kon. 6 k. 30), niewątpliwie wtedy już nie żył. Córki: Elżbieta, Anna i Zofia, niezamężne w l. 1513-1526 (ib.). Spośród nich, Elżbieta, w l. 1527-1544 żona Mikołaja Górskiego, podsędka ziemskiego kaliskiego, Anna, w l. 1529-1530 za Janem Jaroszewskim.
A. Maciej L., syn Jana i Agnieszki z Kiszew, wymieniony w donacji matki z r. 1513, pełnoletni 1525 r., bowiem wtedy wraz z ojcem dawał zobowiązanie Janowi Golskiemu za jego siostrę Małgorzatę Golską zamężną Przerańską (Kośc. 26 k. 462). Ożeniony z Katarzyną Lipicką, córką Świętosława, domagał się od jej brata uiszczenia 66 grz. posagu (I. Kon. 2 k. 290v). Ta jego żona t. r. nabyła wyderkafem od swej teściowej Agnieszki za 60 grz. całą wieś Górzno w p. kal. (Z. Kal. 6 k. 79). Z tego zapisu kwitowała 1541 r. męża i jego braci (I. Kon. 3 k. 295v). Maciej z działu braterskiego, przeprowadzonego w 1541 r.dostał całą wieś Górzno w p. kal. i całą wieś Krzymowo oraz połowę wsi Tury w p. kon. (ib. k. 196v). Na połowie swych części w Turach, Krzymowie i Laskowcu oraz na połowie Górzna oprawił w 1542 r. swej żonie posag 200 grz. (Z. Kon. 6 k. 115v). Nie żył już w 1552 r. (I. Kon. 6 s. 102). Wdowę po nim nazywano czasem Turowską, oczywiście po mężowskiej wsi Tury. W 1553 r. na połowie swej oprawy na owych Turach zapisywała 22 grz. długu Bernardowi Zorzewskiemu (ib. k. 216v). Występowała 1558 r. jako pani wienna na Górzynie (I. Kal. 23 s. 352). Żyła jeszcze 1562 r. (ib. 27 s. 1371). Maciej miał synów: Jana, Marcina i Stanisława, córki: Małgorzatę, w l. 1553-1557 żonę Wojciecha Droszewskiego cz. Gniazdowskiego, podstarościego kaliskiego, wdowę w l. 1574-1596, i Barbarę, niezamężną, która w 1564 r. dostała od braci zapis 300 tal. jako posag (ib. 29 s. 735), a w 1568 r. kwitowała brata Jana z zapisu (ib. 34 s. 1015).
I. Jan, syn Macieja i Katarzyny, pisany z Tur, w imieniu swoim i braci kwitował 1552 r. z 14 grz. Kiliana Wardęskiego zwanego Ramek (I. Kon. 6 s. 102v). Wraz z braćmi zapisał 1553 r. Droszewskiemu dług 70 zł jako posag za siostrę (I. Kal. 17 s. 288), zaś w 1557 r. wraz z nimi nabył od Kaspra Ciosnowskiego za 1.200 zł części wsi Chylino wp. kon. (Z. Kon. 6 k. 199v). Całe Chylino, wraz z częścią kupioną od Ciosnowskiego trzej bracia sprzedali 1558 r. za 2.000 zł Świętosławowi Lipickiemu, kasztelanowi konarskiemu (Py. 31 k. 67v), ale czy ta transakcja doszła do skutku, nie wiem. Z przeprowadzonych w 1562 r. działów z braćmi Jan otrzymał: całą wieś Krzymowo, z wyjątkiem jednego łanu z dwoma poddanymi, w Turach zagrodnika Jarnuszka z rolą i łąką, w Chylinie trzcią część ogrodu "Filipowskiego" (I. Kal. 27 s. 78). Dwór z siedliskiem i połowę swych części w Krzymowie i Turach sprzedał 1567 r. za 1.400 zł Andrzejowi Grodzieckiemu (R. Kal. 3 k. 3v). T. r. jego żona Anna Ostrowąska Broniszówna, córka Walentego, mająca na Krzymowie oprawę 1.000 zł posagu, zrzekła się swych praw na rzecz Jana Grodzieckiego, syn Andrzeja (I. Kon. 13 k. 248v, 249). Jan pewne cząstki Krzymowa otrzymał 1571 r. od Andrzeja Grodzieckiego dożywocie i pisano go nadal "z Krzymowa" (R. Kal. 4 k. 2). Trzecią część ogrodu "Filipowskiego" w Chylinie cedował 1578 r. Jakubowi Mężyńskiemu, skarbnikowi kaliskiemu (I. Kon. 18 k. 64v). Jako spadkobierca brata Marcina kwitował 1585 r. Wojciecha Biskupskiego (ib. 21 k. 296). Zarówno Jan jak i jego żona nie żyli już 1598 r., kiedy jako współspadkobierczyni bezdzietnej Anny Broniszówny występowała Barbara Broniszówna, wdowa po marcinie Osieckim (ib. 28 k. 674).
II. Marcin, syn Macieja i Katarzyny, wspomniany 1552 r. (ib. 6 s. 102v), asystował przy zapisach dokonywanych przez matkę w l. 1553-1554 (I. Kon. 6 k. 216v, 242v). Od Jakuba Bogusławskiego zw. Bieniak kupił 155 r. za 200 grz. część w Bogusławicach p. kon. (Z. Kon. 6 k. 191v). Wraz z braćmi nabył 1557 r. od Kaspra Ciosnowskiego części w Chylinie a z działów przeprowadzonych w 1562 r. dostał: całe części w owej wsi (z wyjątkiem ogrodu "Filipowskie"), części w Turach oraz dwóch poddanych osiadłych na jednym łanie w Krzymowie (I. Kal. 27 s. 78). Pisany w 1567 r. z Krzymowa (I. Kon. 13 k. 343v). Całą swoją część w Krzymowie sprzedał 1571 r. za 600 zł Andrzejowi Grodzieckiemu (R. Kal. 3 k. 398v). Nie żył już chyba w 1579 r., kiedy nie żyła i jego żona Barbara Rolanka, której pierwszym mężem był Jan Biskupski. Jej spadkobierca, syn z pierwszego małżeństwa Wojciech Biskupski pozywany był wówczas przez bratanków arcina a synów Stanisława L-go (I. Kon. 18 k. 514).
III. Stanisław, syn Macieja i Katarzyny, wspomniany 1552 r. (ib. 6 k. 102v), z działu dokonanego w 1562 r. otrzymał całą wieś Górzno w p. kal. (I. Kal. 27 s. 78) i t. r. sprzedał ją za 6.000 zł Maciejowi Gronkowskiemu (P. 1397 k. 209; I. Kal. 27 s. 371). Żonę jego Annę Węgierską, wdowę 1-o v. po Janie Pogrzybowskim, skwitował 1570 r. z 10 grz. Jerzu Głuchowski (I. Kal. 36 s. 537). Stanisław żył jeszcze 1572 r. (Py 110 k. 273v), nie żył zaś w 1574 r., kiedy to wdowa swoje oprawne części we wsi Grudzielec wydzierżawiła Maciejowi Gronkowskiemu z Górzna (I. Kal. 42 s. 354). Od Stanisława Tomisławskiego wspólnie ze swymi synami Maciejem i Stanisławem L-mi wydzierżawiła 1596 r. części wsi Tomisławice i Mikołajewice (ib. 63 k. 367). Synami Stanisława byli: Jan, Maciej i Stanisław.
1. Jan, syn Stanisława i Węgierskiej, nieletni w l. 1574-1582, pozostał wówczas, jak i jego bracia, pod opieką Macieja i Wojicecha Droszewskich cz. Gniazdowskich (ib. 42 s. 880; 44 s. 606; 48 s. 252), kwitował 1587 r. z opieki Macieja Droszewskiego cz. Gniazdowskiego, podstarościego kaliskiego (ib. 54 s. 313). Żył jeszcze 1592 r. (ib. 59 s. 927), zapewne nie żył już w 1596 r., kiedy został wymieniony w transakcji matki i braci jego dokonanej z Tomisławskim.
2. Maciej, syn Stanisława i Węgierskiej, jak już 1574 r. (ib. 42 s. 880), obok matki i brata Stanisława, jak już powiedziałem, uczestniczył w dzierżawie części Tomisławic i Mikołajewic. Jego żona Małgorzata z Rembiszewa (Rembieska), wdowa 1-o v. po Aleksandrze Soskim, otrzymał 1605 r. od swej córki Doroty Soskiej, żony Wacława Zajączka, otrzymał 1605 r. od swej córki Doroty Soskiej, żony Wacława Zajączka, dożywotnie użytkowanie części w Sochach Wielkich i Małych, które stanowiły dziedzictwo zmarłego Marka Soskiego (R. Kal. 1 k. 41v). Wedle Niesieckiego był bezdzietny.
3. Stanisław, syn Stanisława i Węgierskiej, wspomniany jako nieletni 1574 r. (I. Kal. 42 s. 880), w 1592 r. działał już samodzielnie (ib. 59 s. 927). Od Jana Droszewskiego cz. Gniazdowskiego brał 1604 r. zastawem za 1.500 zł części wsi Gałązki (ib. 70 k. 408). Chyba ten sam Stanisław, dziedzic w Zagorzycach, sumę zastawną 13.000 zł, zapisaną przez Dorotę z Ojrzanowa Barzinę, wojewodzinę krakowską, Krzysztofowi Kochanowskiemu, chorążemu sandomierskiemu, sposobem zastawnym na wsiach: Ojrzanów, kaleń, Żalechów, Wola, Zalesie i innych, scedowaną przez Kochanowskiego Marcinowi Nieborowskiemu, pisarzowi ziemskiemu sochaczewskiemu, a przez Nieborowskiego sobie, scedował 1618 r. Marcinowi Zarembie, staroście grabowskiemu (ib. 84 s. 1007). Od Wojciecha z Rajska Kobierzyckiego, działąjącego w imieniu siostrzeńca Adama z Rajska Kobierzyckiego, działającego w imieniu siostrzeńca Adama Mikorskiego, kupił 1629 r. za 9.600 zł części we wsiach Kościerzyno i Łęki w p. sier. (R. Kal. 11 k. 45). Żył jeszcze w 1631 r. (ib. 98a s. 909) nie żył zaś 1633 r., kiedy to wdowa po nim Anna Zapolska była już 2-o v. żoną Jana Kowalskiego (ib. 99b s. 1721). Spadkobiercami Stanisława i jego zmarłego również syna Pawła Adam Mikorski sprzedał 1645 r. za 11.800 zł części we wsiach Kościerzyno, Kamionacz i w pustce Łęki (Sanki?) w p. sier. (R. Kal. 13 k. 182).
B. Marcin. syn Jana i Agnieszki z Kiszew, wspomniany w l. 1513-1533 przy okazji donacji dóbr dokonywanych przez matkę na rzecz synów (P. 786 s. 469; Z. Kon. 6 k. 79v), kupił 1537 r. od Agnieszki Smoszewskiej, żony Wawrzyńca Bogusławskiego, za 200 grz. jej część macierzystą w Smoszewie p. kal. (Z. Kon. 6 k. 89v). T. r. bratu Krzysztofowi dał części w Kiszewach i Ogorzelczynie w zamian za części w Liścu, Zdzarach, Krzymowie i Turach (I. Kon. 3 k. 25), a żonie swej Katarzynie Łubnickiej, córce Jerzego, w sumie długu 300 zł zastawił połowę dóbr swych dziedzicznych, które mu się należały z przeszłego działu z braćmi, Maciejem i Krzysztofem (ib. k. 46v). Od brata Krzysztofa otrzymał 1539 r. darowiznę tej części Kiszew, która Krzysztofowi miałaby przypaść w dziale braterskim, i jednocześnie dostał też trzecią część w tejże wsi od ojca. Zaraz na połowie swych części tamże oprawił 300 grz. posagu żonie swojej Katarzynie Łubnickiej (Z. Kon. 6 k. 103). Marcin bratu Krzysztofowi darował 1541 r. te części we wsiach Lisiec, Zdzary, Krzymowo i Tury, które miałyby mu przypaść w dziale braterskim (Py. 23 k. 147). T. r. z przeprowadzonego działu otrzymał całą wieś Liszewy i część w Zdzarach (I. kon. 3 k. 269), a wieś Kiszewy, kupioną od ojca, zobowiązał się wyderkować w 40 grz. długu Zofii z Potulic, wdowie po Janie Zarembie, kasztelanie kaliskim (ib. k. 279v). Od Pawła Przedzyńskiego kupił 1543 r. za 60 grz. część wsi Przedzyno w p. kal. (P. 1395 k. 28). Części w Kiszewach i Zdzarach, wolne od oprawy żony, dał jej 1550 r. (Z. Kon. 6 k. 171), a w 1552 r. dokonał na jej rzecz donacji wieczystej całej wsi Kiszewy i części wsi Zdzary z wyjątkiem półłanka "Szablowskiego" (ib. k. 175). W 1568 r. pisany był z Chylina (I. Kon. 13 k. 512v)a w 1572 r. z Kiszew. Zezwolił wówczas synowi Stanisławowi dać na Kiszewach i Zdzarach oprawę żonie (I. Kon. 16 k. 108). Od córki Doroty zamężnej Dąbrowskiej otrzymał w 1577 r. zrzeczenie się jej części macierzystej we wsi Łubnica w p. łęczyckim (Py. 131 k. 113v). Umarł tegoż jeszcze roku (R. Kal. 4 k. 446v). Jak się zdaje, miał jeszcze drugą żonę. W 1572 r. Andrzej Kuklinowski kwitował ze 100 zł swego zięcia ("generum") Marcina L-go z Kiszew i Zdzar (I. kon. 16 k. 153). Gener oznaczał jenadk czasem i szwagra, stąd brak pewności. Z córek Marcina: Agnieszka była w l. 1551-1552 żoną Walentego Goreckiego, Dorota 1-o v. za Piotrem Dąbrowskim, wdowa po nim w l. 1589-1590, żona 2-o v. Wojciecha Zieleńskiego 1590 r. Niesiecki pisze o jego czterech córkach i rzeczywiście była jeszcze jedna za Jakubem Stężyckim (Adam L. nazwany jej bratem) i zapewne inna za Wawrowskim, bowiem Jan i Stanisław Wawrowscy nazwani siostrzeńcami Mikołaja L-go (I. Kal. 70 k. 807v). Synów Marcina znam czterech: Jana, Stanisława, Adama i Mikołaja. Niesiecki pisze jeszcze o Jerzym i Marcinie, obu wedle niego, bezdzietnych. Pierwszego z tych dwóch znam i ze współczesnych wzmianek źródłowych, gdzie jednak brak wskazówki czyim był synem. Ze względu na wczesną datę zawarcia przez niego małżeństwa należy go uważać za jednego ze starszych, czy zgoła najstarszego syna Marcina, kładę więc go na pierwszym miejscu.
I Jerzy, syn Marcina, mąż Zofii Laskowskiej, córki Michała, zobowiązał się 1558 r. oprawić jej posag na połowie swej części w Liścu (I. Kal. 23 s. 952). Dokonał oprawy 300 zł posagu w 1560 r. (P. 1396 k. 874). Oboje małżonkowie zobowiązali się 1568 r. swoje części w Mniejszym Liścu sprzedać za 500 zł Bartłomiejowi L-mu (I. Kal. 34 s. 1558), zaś w 1570 r. zapis na 300 zł, dany im przez tegoż Bartłomieja, cedowali Wojciechowi Krassowskiemu i Mikołajowi Magnuszewskiemu (ib. 36 s. 499). Oboje brali w zastaw od Jana Trzebińskiego za 300 zł wieś Raszewy w p. kal. i w 1576 r. kwitowali się z tym Trzebińskim z owego zastawu 9ib. 44 s. 1148).
II. Jan, syn Marcina i Łubnickiej, wspólnie z bratem Adamem i w imieniu brata Stanisława zapisali 1578 r. dług 100 zł Zofii Osieckiej wdowie po Wojciechu Grochowskim (I. Kon. 18 k. 121). Jan żył jeszcze w 1584 r., kiedy ta Zofia pozywała jego i Adama o zakład 100 zł związku ze sprawą o zagarnięcie przez nich jej poddanego Zdunka ze Zdzar (ib. 21 k. 230).
III. Stanisław, syn Marcina i Łubnickiej, otrzymał 1572 r. zezwolenie ojcowskie na zapisanie oprawy na tej części Kiszew, Zdzar i Łubnicy, która mu przypadnie w dziale braterskim (ib. 16 k. 108), zapewne więc wtedy żenił się albo był już żonaty. Dopiero jednak w 1576 r. na połowie swych części w powyższych trzech wsiach oprawił posag 1.000 zł żonie Jadwidze Rudnickiej, córce Andrzeja (R. Kal. 4 k. 275). T. r. mianował też opiekunów dla zrodzonych z nią dzieci (I. Kal. 44 s. 256). Po śmierci tej pierwszej żony zaślubił Zofię Bułakowską cz. Pogorzelską. W 1589 r., już po ślubie zobowiązał się oprawić jej posag 400 zł na częściach Kiszew i Zdzar, wolnych od oprawy Rudnickiej (I. Kon. 23 k. 394), a dopełnił tego zobowiązania 1595 r. (I. i R. D. Z. Kon. 18 k. 54). Córce Annie, urodzonej z pierwszej żony zapisał 1598 r. jako posag 600 zł i wyprawę wartości 200 zł (I. Kon. 28 k. 362). Druga żona umarła między r. 1598 a 1601 i była bezdzietna (ib. k. 419v; I. Kal. 67 s. 753). Stanisław w 1601 r. w grodzie sieradzkim swe części w Kiszewach i Zdzarach dał wieczyście synowi Andrzejowi, zachowując jednak sobie dożywocie (Rel. Kal. 1 k. 254v, 255v). Także zapis na 300 zł, dany sobie w grodzie bełskim przez Stanisława Rudnickiego z pow. bełskiego, jako psag ze zmarłą Jadwigę Rudnicką, cedował 1602 r. synowi Andrzejowi (I. Kon. 30 k. 260v). T. r. wraz z braćmi swej drugiej żony, Łukaszem i Erazmem Bułakowskimi, jej spadkobiercami, skwitowany został ze 120 zł przez Jana Szawłowskiego (ib. k. 261). Żył jeszcze w 1604 r., kiedy to kwitowała go córka Anna zmężna Kromolicka z 400 zł (I. Kal. 70 k. 914). nie żył już 1606 r. (I. Kon. 32 k. 521v). Wspomniana już córka Anna była w l. 1602-1620 żoną Mikołaja Kromolickiego. Oboje już nie żyli 1625 r. Synowie: Stanisław, Andrzej i Maciej. Stanisławowi dawał 1602 r. zobowiązanie szwagier jego Kromolicki, iż oprawi posag swej żonie (R. Kal. 7 k. 483). Stanisława i macieja mianował 1606 r. brat ich Andrzej współopiekunami swego syna (I. Kon. 32 k. 521). Nic więcej o nich nie wiem, zapewne wkrótce pomarli.
Andrzej, syn Stanisława i Rudnickiej, intromitowany 1602 r. do Kiszew i Zdzar, nabytych wiecznością od ojca (ib. 31 k. 259v). W r. 1606 mąż Anny Parczewskiej, dla zrodzonego z nią syna Franciszka mianował, jak już wspomniałem, opiekunami: Marcina Zarembę, starostę grabowskiego, Marcina Żerońskiego, pisarza ziemskiego kaliskiego, braci swych oraz Stanisława i Mikołaja Parczewskich, swoich szwagrów (ib.). Od stryja Adama L-go kupił 1609 r. za 70 zł część stawu "Młyńskiego" na gruncie wsi Kiszewy (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 217). Dokonał 1610 r. wymiany pewnych części w Kiszewach i Zdzarach ze stryjem Mikołajem L-m, współdziedziczącym w tych wsiach (ib. k. 241). Od stryja Adama kupił 1613 r. za 3.000 zł jego części w Kiszewach (ib. k. 255v). A 1615 r. kupił za 5.000 zł od stryja Mikołaja jego części w Kiszewach i Zdzarach *R. Ka. 4 k. 446v). W Zdzarach obok niego współdzieczyli w 1617 r. Stefan Żychliński i Stanisław Górski (ZTP 27 s. 2088). Od Mikołaja Piekarskiego kupił 1618 r. Jaruntowo i części w Godziątkowie (I. Kon. 48 k. 232). Od Ksawerego Godziątkowskiego kupił w 1620 r. za 1.500 zł części Godziątkowa (R. Kal.9 k. 395), a inne części tej wsi nabył t. r. za 1.000 zł od Wojciecha Wilczkowskiego. cz. Jedleckiego (ib. k. 401), wreszcie jeszcze inne w 1621 r. za 800 zł od Sebastiana Pieruskiego i Jadwigi Bliźniewskiej małżonków (ib. k. 483). Nazwany 1622 r. dziedzicem Jaruntowa i Godziątkowa (I. Kon. 42 k. 227). Od Elżbiety Piątkowskiej, żony Stanisława Pierzchlińskiego, kupił 1623 r. za 3.000 zł młyn "Borowy" cz."Borowiec" na gruncie wsi Królikowo. Było to właściwie już tylko "ulepszenie" transakcji dawniej dokonanej (R. Kal. 10 k. 54v). Młyn ten sprzedał 1629 r. za 6.200 zł Abrahamowi Ciświckiemu, kasztelanowi śremskiemu (ib. 11 k. 57). W r. 1625 został jednym z pełnomocników do spraw sądowych biskupa poznańskiego Jana Wężyka (M. K. 172 k. 338, 338v). W 1631 r. został sędzią surogatorem grodzkim kaliskim (ib. k. 315) i t. r. instygatorem wielkim koronnym (Boniecki). Od Anny Godziątkowskiej, żony Stanisław Wilińskiego, kupił w 1634 r. za 700 zł jej części w Godziątkowie (R. Kal. 11 k. 620v). Całą wieś Jaruntowo w p. kal. zrezygonwał 1636 r. synowi swemu Franciszkowi (ib. k. 845). Bibliotekę swoją znajdującą się w Kiszewach legował 1636 r. po swej śmierci kaliskiemu kolegium jezuitów (I. Kal. 102 s. 1493). od jego żony Anny Parczewskiej Andrzej Zdzarski, syn Doroty Parczewskiej, odebrał 1636 r. między innymi rzeczami także "łańcuch pancerzowy złoty" i ją skwitował (ib. k. 1990). Andrzej L. Jaruntowo i części w Godziątkowie zobowiązał się t. r. rezyznować synowi Franciszkowi z zachowaniem dożywocia dla siebie i dla swej żony (I. Kon. 48 k. 232). Będąc już częściowo sparaliżowanym, w 1638 r. na całych częściach Godziątkowa dał dożywocie żonie pod zakładem 1.000 zł, a jednocześnie owe części sprzedał za 10.000 zł synom swym, Franciszkowi i Ludwikowi, zachowując sobie i żonie dożywotnią posesję (R. Kal. 12 k. 12v). Umarł w 1639 r. (ZTP 29 s. 765; I. Kon. 48 k. 674). Synowie instygatora: Franciszek, Ludwik i Stefan. Córka Dorota, w r. 1624 żona Krzesława Dunina Karwickiego. Wedle Niesieckiego mieli jeszcze synowie Jan i Andrzej. Stefan był w 1632 r. kanonikiem włocławskim, proboszczem tuliszkowskim, plebanem grocholickim (I. Kon. 46 k. 656), w 1641 r. spotykamy go jako jezuitę (I. Kal. 107a s. 496).
1. Franciszek, syn Andrzeja, instygatora koronnego, i Parczewskiej, żył już w 1606 r. (I. Kon. 32 k. 521v). O dokonanych na jego rzecz zapisach ojcowskich była mowa już wyżej. Swoje części: Jędrzejewską,
Przeglądanie 694 pozycji zakresu Laborscy - Lisieccy.
31323334[35]
