Przeglądanie 271285 pozycji zakresu Wszystkie zbiory.
7000700170027003[7004]7005700670077008
Grodzkie i ziemskie > Poznań > Relacje > XVIII wiek
Działy przeprowadzone we dworze dóbr Ptaszkowo, dn. 1786. 6/III. Przedmiotem spadku są dobra Ptaszkowo Małe i Ptaszkowo Wielkie, dzielone po śmierci Teofila Rozdrażewskiego między Józefem Żółtowskim, miecznikiem wschowskim reprezentującym głowę starszego brata Macieja Rozdrażewskiego, przeciwko Kaźmierzowi Rozdrażewskiemu z jednej strony, a tymże Kaźmierzem Rozdrażewskim z drugiej. Józef Żółtowski ustalił podział dóbr na dwie schedy: Ptaszkowo Wielkie i Ptaszkowo Małe z gościncem. Schedę drugą wybrał sobie Kaźmierz Rozdrażewski, scheda pierwsza pozostała dla Józefa Żółtowskiego. Obie schedy obciążono odpowiednio długami i ciężarami. (k. 71, - 68)
Działy przeprowadzone we dworze dóbr Wierzeja po śmierci Katarzyny z Poklateckich w ostatnim małżeństwie Starzeńskiej, dn. 1786. 9/V Strony w sprawie: Wawrzyniec, Ksawera, Zuzanna, Helena, Ludwika i Weronika, brat i siostry rodzone Starzeńscy, Tadeusz Błociszewski generał major wojsk koronnych, Sylweriusz Zakrzewski notariusz grodzki kościanski, opiekunowie nieletnich Starzeńskich, Jan, kasztelanic gnieźnieński, opiekun naturalny Starzeński, Jan Nepomucen Zakrzewski, pułkownik wojsk koronnych, Antoni Barnaba książe pruski, Jabłonowski, kasztelan krakowski, zastąpiony przez Marcina Rowińskiego burgrabiego wałeckiego, Mikołaj Skoroszewski, podkomorzy J. Kr. M. zastąpiony przez Macieja Frezera Przewiel. Antoni Niemojewski, kanonik katedralny poznański, zastąpiony przez wyż. wsp. Marcina Rowińskiego, Agnieszka, Tadeusza Błociszewskiego generała w. k. Anna Sylweriusza Zakrzewskiego, notarjusza grodzk. kościanskiego, małżonki (siostry Starzeńskie). Po zapoznaniu się z dokumentami sąd odracza sprawę do dn. 1786. 24/VIII (Patrz powyżej akt T. 1116 R. 1787. K. 666). (k. 144)
Działy między Samuelem Kęszyckim woyskim wschowskim wojskim wschowskim synem zm. Pawła Kęszyckiego, ze zm. Ludwiką Naramowską, z jednej strony, a Joanną Skrzetuską tegoż wyż. wym. zm. Pawła Kęszyckiego spłodz. córą, dalej Feliksem, zm. Józefa Koźlińskiego ze zm. Rozalią Kęszycką spłodzonym synem, i pełnomocnikiem rodzeństwa swojego Ludwiką i Anielą z drugiej strony Ludwikiem, Józefem i Justyną braćmi i siostrą między sobą rodzonymi Białoskoskorskimi z tąż Rozalią Kęszycką w powtórnym małżeństwie spłodzonymi synami i córką. Florjan Kęszycki i Franciszek Kąsinowski małoletnich Koźlinskich i Białoskorskich opiekunowie. Działy tyczą się tylko sum i ruchomości. Joanna Skrzetuska zapisała już część spadku córce Annie Skrzetuskiej zakonnicy. Sąd uznał, że część 1/4, przypadająca po zm. Pawle Kęszyckim na córki wynosi 10. 000 złp. Suma ta należy się siostrze Joannie Skrzetuskiej jakoteż spadkobiercom dwóch drugich sióstr zmarłych z których jedna zmarła bezpotomnie a druga Tekla z Kęszyckich pozostawiła córkę Klarę Trąmpczyńską również zmarłą, a po niej dziedziczą sukcesorowie Joanny Skrzetuskiej, a to dwom córkom, synowi i potomstwu pochodzącemu od trzeciej córki, tj. pięciu dzieciom małoletnim Wróblewskim. Wśród sum pozostałych po zm. P. Kęszyckim wyliczono sumę zł. 7. 000 na Rogalinie i Rogalinku zapisaną przez p. Potulicką, wojewodzinę czernichowską. Na jednym z aktów w powyższej sprawie podpisana: Joanna z Kęszyckich 1-o v. Doręgowska 2-o v. Skrzetuska (k. 233 i 231)
Sprawa działowa w dobrach Tarchalin dn. 1786. 9/VIII r. Strony: Józef z Drozdowa Byszawski, rotmistrz "exercitus excubiarum Primarum Regni", i Marcianna z Łętkowskich 1-o voto Józefa Dąbrowskiego, łowczego zakroczymskiego, 2-o v. obecnie tegoż Byszewskiego małżonka, Franciszek Byszewski rotmistrz tychże wojsk "excubiarum" ("gwardii?) i Tekla z Potockich Maksymiliana Potockiego, sędziego ("confinalis") woj. kijowskiego córka, a małżonka tegoż Fr. Byszewskiego, Teresa z Nieświastowskich po zm. Andrzeju Przyjemskim podstolim wschowskim wdowa, matka, Katarzyna z Przyjemskich, Feliksa Walknowskiego sędzica ziemskiego kaliskiego, małżonka, i Joanna, panna córki wzgl. siostry między sobą rodzone Przyjemskie, Piotr, w wojsku król. kapitan, Jan J. Kr. M. podkomorzy, bracia między sobą rodzeni Zarembowie wyż. wym. panny Przyjemskiej opiekunowie, Kaźmierz Sułkowski generał major wojsk król. i Ludwika z Przyjemskich wzajemnie małżonkowie zastępowani przez Piotra Krzyżanowskiego, Marcina Rowińskiego i Ludwika Błociszewskiego. Przedmiot działów: dobra Tarchalin, zastawione przez Macieja Łętkowskiego stolnika łęczyckiego dziedzica dóbr Tarchalin za 20. 000 złp. i dalsze 10. 000 złp. zm. Ignacemu Naramowskiemu oraz obciążone posagiem Konstancji z Naramowskich małżonki Ludwika Błociszewskiego. Suma na Tarchalinie ma zdaniem sukcesorów Konstancji z Naramowskich Błociszewskiej spaść na Ludwikę z Przyjemskich Sułkowską, Joannę Przyjemską pannę oraz Katarzynę z Przyjemskich małżonkę Feliksa Walknowskiego. Używalność dóbr Tarchalina pozostała, na podstawie dożywocia między małżonkami Błociszewskimi, Ludwikowi Błociszewskiemu. Obecnie dobra te trzymają: Marcianna Józefa Byszewskiego małżonka, a zm. Macieja Łętkowskiego córka, oraz Tekla, Maksymiliana Potockiego ze zm. Katarzyną Łętkowską tegoż zm. Macieja Łętkowskiego córką, spłodzona córka, a Franciszka Byszewskiego małżonka. Te dwie ostatnie posiadaczki wniosły sprawę przeciwko Przyjemskim, Sułkowskim, i Błociszewskiemu. Sąd uznał prawa Byszewskich do Tarchalina za potrąceniem sum i ciężarów. (k. 631)
Działy fortuny zmarłych Rocha Zbijewskiego podstolego poznańskiego i Hiacynty ze Skaławskich, małżonki jego, między Wincentym Zbijewskim z jednej, a Kunegundą zm. Zygmunta Nieżychowskiego, podpułkownika wojsk koronnych małżonką wdową z drugiej strony, bratem i siostrą rodzonymi Zbijewskimi, zm. Rocha Rola Zbijewskiego, podstolego poznańskiego, dóbr Mierzewo i Lipowki dziedzica ze zm. Hiacyntą ze Skaławskich spłodzonymi synem i córką. Dobra Mierzewo zostały nabyte przez Mikołaja Zbijewskiego ojca Rocha w r. 1742 od Sebastiana Prusimskiego, i odstąpione przez ojca synowi Rochowi umową sprzedażną w tymże roku zawartą za sumę zł. 60. 000. Dobra Lipowka nabyte były w r. 1728 od Krzyżanowskich za sumę 25. 000 złp. i podzielone przez Mikołaja między trzech synów (braci) Rocha Michała i Ignacego. Ignacy odstąpił swoją część dóbr Lipowka w r. 1756 bratu Rochowi za sumę złp. 10. 000 a Michał odstąpił również swoją część dóbr Lipowka w r. 1758 temuż bratu Rochowi za takąż sumę złp. 10. 000. Tę umowę potwierdził również Piotr Zbijewski zm. Michała syn, a Rocha Zbijewskiego bratanek. Dalej w akcie zaznaczono, że zm. Hiacynta ze Skaławskich Zbijewska otrzymała tytułem posagu dwie sumy łącznie 26. 402 złp. co pokwitowała Maciejowi, Marcelemu i Franciszkowi braciom między sobą rodzonym i jej braciom rodzonym Skaławskim. - Córka jej a siostra Wincentego Zbijewskiego Kunegunda Nieżychowska otrzymała tytułem posagu po ojcu między innymi dwie sumy tj. 24. 000 u Jana Turno, stolnika kaliskiego, oraz 12. 000 u Maksymiliana Mielżyńskiego, podkomorzego J. Kr. M. Sąd oszacował sumę fortuny ojcowskiej na złp. 79. 631 a fortunę po matce na 111. 621 złp. Drugą z tych sum dzieli sąd równo na trzy głowy tj. dwóch braci Wincentego i Kaźmierza oraz Kunegundy, po 37. 207 złp. Z fortuny ojcowskiej otrzymuje Kunegunda część córki 1/4. po potrąceniu już podjętych sum. Co się tyczy syna Kaźmierza, to sąd stwierdza, że jest on chory i przy "niedobrych zmysłach się znajduje". Działo się we dworze dóbr Mierzewo dn. 1786. 7/VII (k. 309, 308)
Testament Piotra Radolinskiego notariusza ziemskiego gnieźnieńskiego. Dobra dziedziczne Wrotków i Skałowo w wojew. kaliskim, powiecie pyzdrskim leżące, oddane w dzierżawę na lat 15. tj. do r. 1801 (wedł. aktu K. 536) Paschalisowi Radolinskiemu regensowi grodzkiemu pyzdrskiemu. Dopiero zatem po upływie terminu dzierżawy przejdą w posiadanie sukcesorów. Testator stwierdza, że żona jego Anna z Radolinskich (akt K. 566) miała na tych dobrach dożywocie i kwit z inwentarza. Ponieważ jednak opuściła go i rozpoczęła proces w konsystorzu poznańskim, unieważnia te zapisy. Uważa natomiast za słuszne zapłacenie jej sumy posażnej Teresie z Radolinskich Witkowskiej, dla której również zapisuje od siebie sumę posażną. Inne sumy należne wierzycielom poleca spłacić z tenuty dzierżawnej, a pozostałość tej tenuty oddaje bratu Paschalisowi Radolinskiemu, prócz następujących legatów: siostrze Teresie Radolińskiej 1. 000 zł. rocznie do ekspiracji dzierżawy, bratu Walentemu Radolińskiemu 800 złp. Katarzynie Radolińskiej synowicy 300 złp. również do terminu ukończenia dzierżawy Wrotkowa; sumy te wypłacać jest zobowiązany Paschalis Radolinski posiadacz tych dóbr. Jako egzekutorów testamentu wyznacza Paschalisa Rad. i Pawła Kurcewskiego. W Poznaniu dn. 1786. 16/III. W aktach na kartach 538 i 539 z dn. 27/III świadkowie stwierdzają liczne rany na ciele zm. Piotra Radolińskiego, a w akcie K. 560 Paschalis Rad. skarży Annę z Radolinskich, b. małżonkę zmarłego Piotra Radolińskiego o zajęcie siłą drogą najazdu dóbr Wrotków i Skałowo, a przez to przyspieszyła śmierć małżonka przy pomocy Jana Zaremby, szamb. J. K. M. (k. 524)
Działy przeprowadzone w Poznaniu dn. 1786. 9/I roku między Kajetanem Skrzetuskim i Magdaleną z Trembinskich małżonkami, Karolem Skoroszewskim i Ksawerą z Trembińskich małżonkami oraz Ignacym Trembinskim. Przedmiotem sprawy są działy po ojcu wyż. wymienionych zm. Marcinie Trembinskim i po matce zm. Antoninie ze Stawickich Trembinskich. Cała fortuna składa się z różnych sum w różnych miejscach ulokowanych oraz dóbr Sokolniki, posiadanych przez Ignacego Trembinskiego, któremu ojciec dobra te wypuścił w dzierżawę za zł. 15. 000 i dobra te mu pozostawił. Sąd ustala wartość schedy po ojcu na 40. 639 złp. i dzieli w ten sposób, że córki otrzymują 1/4 czyli po 5. 079 każda, fortunę zaś po matce dzieli na trzy równe działy, po potrąceniu sum już przez córki odebranych. - Jak wynika z dokumentu z dn. 1784. 25/VI dobra Sokolniki małe są własnością Józefa Jarochowskiego, który je wypuścił w dzierżawę Marcinowi Trembinskiemu na trzechletnią dzierżawę za 15. 000 złp. - Akt K. 715 z dn. 1786. 24/VI r. zawarty między Józefem Trembinskim, zm. Stanisława Trembinskiego sędzica ziemskiego łęczyckiego synem z jednej strony a Ignacym Trembinskim braćmi między sobą stryjecznymi, w sprawie pretensii wzajemnych tak ze substancji po zm. Adamie Trembinskim sędzicu ziemskim łęczyckim, jakoteż z obrachunku długów między zm. Stanisławem, Marcinem i Antonim Trembinskimi wynikłe. Strony wzajemne pretensje oddają pod rozstrzygnięcie sądu polubownego. (k. 610)
Ugoda w sprawie działów zawarta dn. 1786. 7/V między Wojciechem Łukomskim, zm. Adama Łukomskiego dóbr Drzązgowa i Sokolnik, w województwie kaliskim pow. pyzdrskim leżących dziedzica ze zm. Wirydianną Łakinską w powtórnym małżeństwie zrodzonym synem młodszym z jednej strony, a Ksawerym Łukomskim tegoż zm. Adama Łukomskiego ze zm. Marianną Chwałkowską w pierwszym małżeństwie zrodzonym starszym z drugiej strony, braćmi między sobą rodzyni (sic!) Ustalono wysokość długów po ojcu, zm. Adamie Łukomskim oraz obliczono wartość dóbr Drzązgowa i Sokolnik na tej podstawie, że Ksawery Łukomski sprzedał połowę dóbr Drzązgowo i Sokolniki za sumę złp. 80. 000 na której to sumie ciąży połowa długów. Wojciech Łukomski zrzeka się wszelkich pretensji do spadku na sumę 36. 000 bez wszelkich ciężarów z tytułu długów ojca i zabezpieczając sumy dla sióstr. Ze sumariusza dokumentów dowiadujemy się, że dobra Drzązgowo i Pieczyska nazwane nieuprawne, zostały nabyte w r. 1692 od Pawła Mąkowskiego, zm. Pawła Mąkowskiego syna, przez Franciszka Łukomskiego, zm. Wojciecha Łuk. syna za sumę 45. 000 złp. 1696. W sądzie kapturowym w Poznaniu, w poniedziałek przed św. Bartłomiejem, Zofia z Nieczajny Sobocka zm. Andrzeja z Niecz. Sobockiego córka, ze zm. Konstancją Bukowiecką spłodzona, a Jana Łukomskiego małżonka kwituje brata Wojciecha Sobockiego, dóbr Nieczajna dziedzica, ze sumy 8. 000 złp. tytułem posagu. 1731. Krystyna Łukomska zm. Franciszka Łuk. z Anną Rokossowską 2-o v. Kazimierza Szlichtynga małżonką w pierwszym małż. spłodzona córka w towarzystwie Bogusława Tomickiego rodzonego siostrzeńca i Andrzeja Pogorzelskiego małżonka przenosi pewne sumy na Wojciecha Łukomskiego, ojca Józefa i Adama synów oraz Antoniny córki. 1745. Antonina Łukomska występuje w akcie jako małżonka Jana Krzyżanowskiego, a w akcie z r. 1745. jako córka Wojciecha Łuk. i zm. Ludwiki Łukomskiej. 1738. Sprawa między Wojciechem Łukomskim z jednej strony, a księdzem Kwirynem Łuk. profesem wągrowieckim klasztoru cystersów oraz Anną z Łukomskich i Wojciechem Nieborskim. 1745. Jan Krzyżanowski zm. Franciszka Krz. ze zm. Zofią Skrzetuską spłodzony syn, oprawia 24. 000 Antoninie Łukomskiej. 1774. 26/IX, Stanisław Świnarski kwituje Ksawerego Łukomskiego z odbioru dokumentów Wiridianny z Łakinskich najprzód Łukomskiej, a obecnie tegoż Świnarskiego małżonki. 1780. Stanisław Szczucki, w swoim i Krzysztofa Szczuckiego brata imieniu, a także w imieniu Józefa Łukomskiego, i Tadeusza Krzyżanowskiego, oraz Ksawery Łukomski w imieniu swoim oraz Wojciecha Barbary, małż. Rakowskiego Katarzyny, Faustyny i Antoniny, brata i sióstr rodzonych Łukomskich wzajemnie konsukcerowie, kwitują Zygmunta Grudzieńskiego podkom. J. K. M. i Eleonorę z Krzyckich zm. Adama Grudzinskiego kasztelanica pozn. wdowę matkę oraz Ksawerego Grudzińskiego syna z części spadku po Czeskich. (k. 619)
Sprawa sądu polubownego we dworze wsi Chrząstowo dn. 1785. 6/VI. Przedmiotem sprawy są dobra Chrząstowo, pozostałe po zm. Ignacym Maciejowskim. Strony zainteresowane: Marianna z Malechowskich po zm. Ignacym Maciejowskim pozostała wdowa, i matka, Piotr Maciejowski syn nieletni, Ignacy Malechowski tegoż nieletniego opiekun, Zofia z Będkowskich, wdowa i matka Maciej, Urszula, Kunegunda i Józefa syn i córki Kierscy, nieletni, dalej Nepomucen Kierski oraz Franciszek i Maciej bracia rodzeni Będkowscy tychże nieletnich opiekunowie; sukcesorowie zmarłego Stefana Kierskiego dopominają się o swoją część spadku po zm. Ignacym Miaskowskim i dowodzą swoich praw do spłat ze strony Marianny Malechowskiej i Piotra nieletniego syna Maciejowskich posiadaczy dóbr Chrząstowa. Po przeprowadzeniu analizy przedstawionych dokumentów sąd uznaje prawa Marianny z Malechowskich do posiadania dóbr Chrząstowa i wyznacza sukcesorom Kierskim sumę złp. 2. 111 tytułem odszkodowania ("ad beneficiendum"), którą to sumę sukcesorowie Kierscy mają wpłacić Ignacemu Malechowskiemu opiekunowi nieletniego Piotra Maciejowskiego. (k. 118)
Sprawa w grodzie poznańskim z 1784. 29/XI. Przedmiotem sprawy są wzajemne pretensje sukcesorów i dobitorów zmarłych Józefa Strzeleckiego dziedzica dóbr Koszuty, i małżonki jego Jadwigi z Gorczyńskich Strzeleckiej. Strony zainteresowane w sprawie: Piotr Radolinski notariusz ziemski gnieźnieński, imieniem swoim i Walentego i Teresy, brata i siostry, oraz Katarzyny, zm. Jana ze zm. Zagórskiej zrodzonej, a jego bratanicy, Radolińskich, zaczem Władysław, ojciec, Salomea, małżonka Lewickiego, Antonina, Walentego Wierzbickiego małż. siostry rodzone (str. 245) córki urodzone ze zmarłej Zofii Rakowskiej, Skórzewskich, Marcin Kaminski, zm. zm. Kaźmierza i Katarzyny ze Strzeleckich małżonków Kaminskich, w imieniu synów, z jednej strony, dalej Teodor Skórzewski, wyż. wym. Władysława Skórzewskiego syn, Franciszek Strzelecki w imieniu swoim i Andrzeja Strzeleckiego, brata rodzonego z drugiej strony, pozatym Józef Zabłocki ojcem jego był Kaźmierz Zabłocki stolnik gnieźnieński, cześnik województwa poznańskiego z trzeciej strony. Superarbitrem w sprawie jest Marcin Brochwicz Gojżewski, podstoli sochaczewski. W akcie cytowani dalej Tomasz, Jakób, Józef, Jan Nepomucen, Aniela, Józefa Kosickiego małżonka, Elżbieta panna, bracia i siostry rodzone Mieszkowscy, Ludwika ze Strzeleckich Drachowska wdowa po zm. Wawrzyńcu Drachowskim, działająca przez pełnomocnika Franciszka Kossakowskiego - Andrzej i Teodora zmarłych Józefa, regensa ziemskiego (regentis) kaliskiego, i Eleonory ze Strzeleckich małżonków syn i córka, brat i siostra rodzeni Gosławscy zastąpieni przez plenipotenta Walentego Miniszewskiego. Pretensje odnoszą się do dóbr Koszuty, których dziedzicem jest Józef Zabłocki oraz do dóbr Trzebiesławki, których posiadaczem jako dzierżawca był zm. Józef Strzelecki. Dobra Koszuty były sprzedane przez zm. Andrzeja Strzeleckiego zm. Kaźmierzowi Zabłockiemu. Sąd ustalił że dziedzicem dóbr Koszuty jest Józef Zabłocki, że siostrom Strzeleckim należy się wypłata posagu nie ze strony Józefa Zabłockiego ale ze strony braci Franciszka i Andrzeja Strzeleckich. (Jedna z trzech sióstr Katarzyna ze Strzeleckich Gądkowska zmarła, z pozostałych dwóch jedna Eleonora była za Józefem Gosławskim), a wreszcie że pretensje dwóch sióstr zm. Józefa Strzeleckiego, a córek zm. Kaźmierza Strzeleckiego, Drachowskiej i Waganierskiej sąd oddalił. (k. 244)
Działy przeprowadzone po śmierci zm. Anny z Gajewskich Skarbkowej starościny tuszyńskiej, tyczące się jej klejnotów oraz majątków zm. małżonka Jana Skarbka kasztelana inowrocławskiego. Strony sporu: - Katarzyna z Tworzyjańskich zm. Rafała z Błociszewa Gajewskiego kasztelana rogoźnińskiego wdowa, matka Adam Bonawentura i Ksawery bracia między sobą rodzeni nieletni Gajewscy synowie, Ignacy Rudnicki, Józef Starzyński kasztelan gnieźnieński, Ignacy, starosta Prosniatkoviensis (?) Marcin generał wojsk koronnych z Kalinowej Zarembowie, Teresa Antoniego Chądzyńskiego pułkownika chorągwi pancernej, Apolonia Alojzego Rychłowskiego, kasztelanica sieradzkiego Agnieszka Jana Bieleckiego notarjusza grodu sieradzkiego małżonki Zarembianki, spadkobiercy Franciszka Kociałkowskiego i Konstancji z Bojanowskich małżonków, Jakub Skowroński, pozwany przez Konstantego Milewskiego łowczego szadkowskiego, Józef Jagniątkowski, Konstancja z Bruchentalów 1-o v. Skarbkowa, a obecnie małżonka Michała Aleksandra 2. im. księcia Czetwertyńskiego starostę tuszyńskiego, Eugeniusz, Kacper i Michał hrabiowie z Góry Skarbkowie kasztelanice inowrocławscy, Kaźmierz i Stefan bracia rodzeni Kociałkowscy. Dobra dziedziczne Jana Skarbka zm. 1772. 27/I r. były przez niego wypuszczone w dzierżawę Jakubowi Skowrońskiemu za 9. 000 złp. na jeden rok. Dobra te obejmowały wsie: Luśnia, Unisław i Wielona. Po przytoczeniu bardzo obszernych dokumentów, odnoszących się głównie do rodziny Gajewskich, sąd dzieli spadek po zm. Annie z Gajewskich Skarbkowej na dwie równe części: jedną dla sukcesorów zm. Rafała Gajewskiego, kasztelana rogoźninskiego, drugą na Katarzynę z Tworzyjanskich Gajewską wdowę po kasztelanie rogoźn. (k. 208)
Sąd polubowny między Dominikiem Trąmpczyńskim i Anną z Trąmpczyńskich małżonkami, Nepomucenem Gądkowskim z jednej strony a Kantym Kurcewskim nieletnim i Felicjanem Niegolewskim starostą pobiedziskim tegoż nieletniego opiekunem z drugiej strony. Dalej jako strony występują: Anastazja z Suchodolskich zm. Piotra Zbyszewskiego wdowa, matka Franciszek, Ksawery oraz Witalis Siemiątkowski i Marianna ze Zbyszewskich nawzajem małżonkowie, synowie i córka, względnie bracia i siostra między sobą rodzeni Zbyszewscy, nieletni Świnarski dziedzic wsi Kuślina z przyległościami, jako wierzyciel Niegolewskich, z tytułu pretensji do ciężarów zapisanych na dobrach zmarłych Niegolewskich a pozostawionych w połowie przez Barbarę rozwiedzioną małżonkę Swinarskiego a w połowie przez Jadwigę małżonkę Zygmunta Kurcewskiego, siostry między sobą rodzone Niegolewskie. Niektóre z tych sum zapisane były na dobrach Ceradz, które stanowiły schedę Kurcewskiego, weszły zatym w skład schedy dłużnika (debitoris) a nie w schedę wierzyciela (creditoris). Do tychże sum na Ceradzu pretensje podnoszą Dominik Otto Trąmpczyński, i Anna z Trąmpczyńskich 1-o v. zm. Józefa Gądkowskiego a 2-o v. Trąmpczyńskiego małżonka, opierając je na zapisach zm. Józefa ze Szczodrzykowa Gądkowskiego, syna notarjusza (notarida) poznańskiego, zm. Macieja Gądkowskiego not. grodu poznańskiego i Wiktorii z Gosławskich małżonków syna. Akt wspomina również sumę Aleksandra Trąmpczyńskiego którą tenże oprawił dla Anny Trąmpczyńskiej córki Aleksandra i Teresy z Żychlinskich małżonków Trąmpczyńskich wzgl. jej przyszłego małżonka Józefa Gądkowskiego. Akt cytuje dalej Piotra Zbyszewskiego jako syna zm. Macieja Zbyszewskiego i Marianny Jaraczewskiej, dziedzica dóbr Mystki z przyległ. Zapisał on Anastazii Suchodolskiej, zm. Franciszka Suchodolskiego, z Magdaleną z Woźnickich 1-o v. Suchodolskiej, 2-o v. Sarnowskiej, w pierwszym małżeństwie zrodzonej córce, później jego (Piotra Zbysz.) małżonce, sumę 3. 000 zł. - W wyroku sąd uznaje Kantego Kurcewskiego syna nieletn. zm. Zygmunta Kurcewskiego, za dziedzica dóbr Ceradz, i zobowiązuje Felicjana Niegolewskiego, starostę pobiedziskiego, do różnych spłat wiszących na tych dobrach. (k. 113)
Sądowy wyrok 1784. 29/VIII w Poznaniu w sprawie określenia spadku po zm. Annie z Bnińskich małżonce zm. Wojciecha Radolinskiego, podkomorzego wschowskiego, zmarłych bezpotomnie. Strony w sprawie: Józef Mielżyński wojewoda kaliski, i Wiridianna z Bnińskich małżonkowie Balbina z Bnińskich Grąbczewska wdowa po zm. Kaźmierzu Grąbczewskim podkomorzym J. Kr. M., Katarzyna z Raczyńskich po zm. Józefie Radolinskim podkomorzym wschowskim, wdowa, matka, Wiridianna Katarzyna i Antonina panny, córki Radolinskie, Kaźmierz Nałęcz Raczyński, marszałek dworu królewskiego i członek Rady Nieustającej (Inclitus Cons. Perm.) generał wielkopolski, Piotr Radolinski, notariusz ziemski gnieźnienski jako opiekunowie nieletnich Radolinskich, Jan Mycielski, starosta ośnicki, Ignacy Bniński rotmistrz milicji narodowej (militiae nationalis) kuratorzy Radolinskiej Ignacy, Stanisław, Teresa, i Katarzyna bracia i siostry rodzone Radolinskie, zm. Andrzeja Radolinskiego podkomorzyca wschowskiego synowie i córki nieletnie, Mikołaj Swinarski podczaszyc kaliski, opiekun nieletnich Radolinskich, Jan Radolinski, podkomorzyc wschowski, Konstanty z Bnina Bninski kasztelan chełminski, oraz Ks. Tomasz Chańczewski, prepozyt "Ludomensis", dziekan (foraneus) obornicki. Sąd po zanalizowaniu dokumentów wycenił fortunę pozostałą po zm. Annie Radolinskiej na 68. 768 złp. stanowiących ciężar na dobrach Sierniki, pozostałych po zm. Wojciechu Radolinskim. Dowodzili swoich praw do spadku w r. 1783 Katarzyna Liberacka wdowa i Marianna, małżonka Paulina Gąsiorowskiego siostry Radolinskie, zm. Andrzeja Radolinskiego, Stefana Radolinskiego, syna, ze zm. Marianną Taczanowską spłodzone córki i siostry rodzone między sobą. Również dowodził swoich praw:... Godlewski, i przedstawił następującą genealogię: zm. Wojciech Radolinski i Katarzyna Łaszczówna od nich: Andrzej, zm. bezpotomnie, Stefan i Józef synowie Radolinscy. Stefan z Anną Zakrzewską zrodził Maksymiliana Wawrzyńca, Andrzeja, Franciszka, synów; tenże Maksymilian z Franciszką Bielecką zrodził Michała, Wojciecha, Macieja synów, Konstancję, Teresę, Elżbietę Mariannę córki; Wawrzyniec zaś z Anną Piotrkowską Antoniego syna i Mariannę małżonkę Józefa Malechowskiego. Od Andrzeja natomiast z Marianną Taczanowską, Marianna, małżonka Paulina Gąsiorowskiego, i Katarzyna Mikołaja Liberackiego małżonka, Franciszek wreszcie zrodził z Konstancją Jaroszewską zm. Annę jego (tj. Godlewskiego) małżonkę. Wyżej wspomniany Józef syn Wojciecha Rad. i Katarzyny Łaszczówny, spłodził z Apolinarą Wysocką Aleksandrę 1-o v. Łętkowską 2-o v. Józefa Łąckiego podkomorzego brzesko kujawskiego małżonkę. Od tejże Aleksandry Łąckiej pochodziła córka jedyna Ludwika 1-o v. małżonka Aleksego Skrzypinskiego, 2-o v. Józefa Zakrzewskiego małżonka zm. bezpotomnie. Klejnoty zatem po Wojciechu Radolinskim i Katarzynie Łaszczównie powinny spaść na dwie głowy tj. Stefana oraz jego spadkobierców i Józefa. Wyrok przysądza całą sumę spadku wyżej wymienioną 68. 768 złp. na trzech sukcesorów: Wiridiannę z Bninskich Mielżyńską, wojewodzinę kaliską, Balbinę z Bnińskich Grąbczewską i Konstantego Bninskiego Kasztelana chełmskiego. Pretensje Godlewskiego sąd oddala. (k. 170)
Sprawa spadkowa między Mateuszem Neymanem, małżonkiem Marianny Zwolińskiej, córki zm. Ludwika Zwolinskiego i Anny z Trycenów (z aktów nie wynika by Marianna Neyman była córką Anny z Trycenów) wdowy po tymże Ludwiku Zwol. z jednej strony, a starozakonnymi Beylą i Rachelą siostrami, zm. Ludwika Zwolinskiego przed przyjęciem wiary chrześcijańskiej zrodzonymi córkami. Z przedstawionych dokumentów wynika, że Ludwik Zwolinski jest rodem z Brodów i nazywał się Myszulin Kaufman, syn Herszka Kaufmana, a ożenił się w Brodach z córką Abramka Jagielnickiego, krawca, zwaną Dobrysz, i z tej żony miał córkę Beylę, obecnie małżonkę Abramka Bryla Lejbkowicza; tenże (Zwolin.) Kaufman rozwiódł się z pierwszą żoną w Brodach i ożenił się ze starozakonną z Berkowiczów [?]otką; z nią miał córkę Rachelę Sendera Herszkowicza małżonkę. - Sprawa toczy się w Trzebawiu następnie w sądzie w Poznaniu. Sąd nie wyraża żadnych wątpliwości co do wiarogodności dowodów pochodzenia Ludwika Zwolińskiego oraz słuszności pretensji dwóch starozakonnych córek. - Działy kończą się umową polubowną, w której strona córek z dwóch pierwszych małżeństw zrzeka się spadku po ojcu Ludwiku Zwolinskim, za sumę 4. 000 złp. wypaconą przez Neymana, częściowo gotówką (2. 000) a w drugiej połowie do depozytu synagogi w Poznaniu, aż do rozstrzygnięcia sprawy względem prawa kaduka. (k. 30 - 37)
Rozstrzygnięcie przez sąd polubowny pretensji z powodu spadku po zm. Urszuli 1-o v. Wilczyńskiej 2-o v. Gorzeńskiej. Stronami w sporze są: Paweł Wyganowski, komornikiewicz wschowski, występujący w swoim imieniu i imieniem żony swojej Marianny z Wilczyńskich, z jednej strony a Kaźmierz Gorzeński, regent nakielski, swym i panny Wiktorii córki swojej Gorzeńskiej imieniem z drugiej strony. Sukcesorki po matce t. j. Marianna z Wilczyńskich Wyganowska bądąca pod opieką Ignacego Wilczyńskiego i Wiktora Kowalskiego oraz Wiktoria Gorzeńska zastępowana przez ojca Kaźmierza Gorzeńskiego jako opiekuna, domagają się rozliczenia ze spadku po zm. matce, a w szczególności sumy zapisanej na dobrach Chwałkowie i Włostowie na rzecz Urszuli z Kowalskich Wilczyńskiej w r. 1760, przez ówczesnego małżonka Wilczyńskiego, a zatym należącą się Mariannie Wyganowskiej. Wyganowscy mają o to pretensje, że suma ta pominięta była przy umowie sprzedaży Chwałkowa i Włostowa (1781. 24/VI w Poznaniu) zawartej między Ignacym Wilczyńśkim zm. Andrzeja Wilczyńskiego pierwszego męża zm. Urszuli, bratem i Wiktorem Kowalskim jako opiekunami Marianny Wilczyńskiej, teraz Wyganowskiej, - oraz Kaźmierzem Gorzeńskim regentem nakielskim, w imieniu córki Wiktorii Gorzeńskiej z jednej strony, a Leonem Kowalskim z drugiej. Suma zastrzeżona na obie siostry wynosiła 22. 312 złp. równo na obie. Sąd przyznaje Mariannie Wyganowskiej zł. 5. 000 oraz połowa ustąpionych Kaźmierzowi Gorzeńskiemu inwentarzy; inne pretensje sąd oddala. (k. 278)
Testament Józefa Starzeńskiego, Orła Białego kawalera. - Testator powołuje się na komplanację z r. 1766, odnośnie zamiany działów między zmarłą Katarzyną z Poklateckich w trzecim swoim małżeństwie powtórną żoną Józefa Starzeńskiego, a siostrą jej rodzoną zm. Urszulą z Poklateckich, zm. Franciszka Sokolnickiego Starosty Bogusływskiego małżonką; z dóbr Wierzeja, będących własnością jego żony, spłacił Józef Starzeński 18. 031 złp. długów. Dobra Wierzeja i Grabienisko przyjęte jako scheda wyżej wspomnianej Katarzyny z Poklateckich Starzeńskiej otaksowane były na 200. 000 złp. Na wyrównanie drugiej schedy t. j. dóbr Chmielniki z przyległościami, część Chraplewa dopłacił Starzeński zm. Franciszkowi Sokolnickiemu zł. 50. 184 złp. Prócz tego uregulował on (Starzeński) długi ciążące na fortunie Poklateckich za żonę swoją Katarzynę z Poklateckich 1-o v. zm. Ludwika Szołdrskiego, 2-o v. Ignacego Bienkowskiego, 3-o v. Józefową Starzeńską. Wśród tych długów znajduje się również suma, spłacona zm. Krzysztofowi Starzeńskiemu, kasztelanicowi gnieźnieńskiemu w pierwszym małżeństwie Józefa St. ze zm. Eufemią Glinczanką. - Po obliczeniu tych spłat, testator stwierdza, że z majątku macierzystego czyli po śmierci Katarzyny z Poklateckich obciąża jego majątek suma 72. 485 dla sukcesorów z trzech małżeństw jego małżonki. Fortuna własna Józefa Starzeńskiego wynosi 171. 285 złp. - Bracia, wzgl. synowie z pierwszego małżeństwa z Eufemią Glinczanką Krzysztof, zmarły, i Jan żyjący otrzymali po 38. 000 syn więc z drugiego małżeństwa (z Katarzyną Poklatecką) Wawrzyniec otrzyma również 38. 000 złp. Córkom z pierwszego małżeństwa Agnieszce Błociszewskiej, Annie Zakrzewskiej, i Konstancji Łaszczyńskiej poza działem prawnie należnym w stosunku do działów braci 3. 000 złp. na każdą, już wypłacił testator po 18. 000 złp., co uzasadnia tym, że wielka część jego majątku osobistego powstała przy pomocy posagu pierwszej żony Eufemii Glinczanki. Ksawera, Zuzanna, Helena, Ludwika i Weronika córki z drugiego małżeństwa ze zm. Katarzyną Poklatecką, mają być równo z pierwszymi wyposażone czyli otrzymają po 18. 000 złp. posagu, tym bardziej, że testator żył z dochodów małżonki. Prócz tego tytułem wypraw otrzymać winien syn najmłodszy Wawrzyniec, gdy dorośnie 4. 000 złp. córki zaś po dwa tysiące, gdy wstąpią w związki małżeńskie. Srebra i inne sprzęty winny być sprzedane dla pokrycia innych rzetelnych długów i zobowiązań, a reszta podzielona między dwóch braci Jana i Wawrzyńca. Następują legaty oraz mianowanie opiekunów dla dzieci nieletnich z drugiego małżeństwa. Wykonanie powyższych dyspozycji winno nastąpić niezwłocznie, a testator zastrzega sobie tylko użytek dożywotni podzielonej fortuny. Podpisano w Wierzei dn. 1785. 30/VI Podpis i pieczęć. (k. 309)
Przywilej J. K. Mości zezwalający na przewiezienie Ksiąg i aktów Grodzkich do Wierzei dla przedstawienia ich ciężko choremu Józefowi Starzeńskiemu, byłemu kasztelanowi gnieźnieńskiemu. Datowane w Warszawie dn. 1785. 10/VII (k. 344)
Działy przeprowadzone dn. 1784. 4/IV po zm. Antonim i Teresie z Baranowskich Radziminskich. Strony zainteresowane: Józef Radziminski, sędzia ziemski województwa gnieźnieńsk. zmarłych Antoniego i Teresy z Baranowskich Radzimińskich syn występujący imieniem swoim oraz Tadeusza, Teresy, Michaliny, Salomei, Barbary, Anny zmarłych Adama Radziminskiego i Teresy z Kaczkowskich syna i córek małoletnich Radzimińskich, a wyż. wym. Józefa R. synowa i synowic imieniem z jednej strony, a z drugiej Anna z Radzimińskich Radolinska, wdowa, a wyż. wym. Józefa Radziminskiego siostra rodzona a także ksiądz Jozafat proboszcz kiszkowski, i Michał, skarbnik rypinski ziemi dobrzyńskiej, bracia między sobą rodzeni Murzynowscy zmarłych Antoniego Murzynowskiego, podstolego rypinskiego ziemi dobrzynskiej i Heleny z Radzimińskich synowie a sędziego Józefa Radz. siostrzeńcy z drugiej strony. Umowa polubowna w pierwszym rzędzie ustala posagi tak Anny Radolinskiej jak Heleny Murzynowskiej, których dotąd dwom wyżej wymienionym nie wypłacono. Mależy je ustalić na podstawie majątku Antoniego i Teresy z Baranowskich Radzimińskich. Sąd polubowny we wsi Żurawia w wojew. gnieźnieńskim pow. kcyńskim leżącej ustala wysokość należności z tytułu posagu Heleny z Radzimińskich Murzynowskiej na 12. 000 i drugie tyle prowizji tj. razem 24. 000. Po jej wypłaceniu bracia Ks. Jozafat i Michał Murzynowscy skwitują wszelkie pretensje do Józefa Radziminskiego i jego synowca i synowic małoletnich Radziminskich i do wsi Żurawia, jak również wszelkich pretensji do zm. Antoniego ojca, zm. Franciszka, zm. Adama i Józefa synów Radzimińskich. O posagu Anny Radolinskiej w wyroku niema mowy. (k. 205)
Umowa zawarta w Popowie dn. 1784. 16/XI r. między Onufrym z jednej strony a Wincentym z drugiej Prusimskimi, braćmi między sobą stryjecznymi, zm. Ks. Adolfa Prusimskiego, kanonika poznańskiego, dóbr Popowa i Debrzna w wojew. i powiecie poznańskim leżących dziedzica, sukcesorami. Dobra Popowo i Debrzno przypadły po śmierci ks. Adolfa Prusimskiego na Wincentego Prus. oraz na zm. Franciszka Prusim., ojca Onufrego Prusimskiego. Nieletni wówczas Wincenty Prusimski wraz z matką i opiekunką swoją Marianną z Biernawskich wytoczył proces zm. Franciszkowi Prusimskiemu o rozdział dóbr. Na skutek tego procesu dobra Debrzno zostały oddzielone i przyznane Wincentemu Prus. i jego matce, a dobra Popowo zm. Franciszkowi Prusimskiemu, a po nim przeszły w posiadanie Onufrego Prusimskiego. W akcie obecnym Onufry Prusimski sprzedaje swoją część prawem mu przyznaną Wincentemu Prusimskiemu, bratu swojemu stryjecznemu i jego sukcesorom za sumę 46. 750 złotych. (k. 600)
Umowa w sprawie działów po zm. Stanisławie Bardzkim, spisana w Poznaniu dn. 1783. 12/XII między Marianną zmarłych Kaźmierza i Teresy z Boguckich małżonków Bardzkich córką a zm. Stanisława Bardzkiego bezpotomnie zeszłego siostrą rodzoną a Wojciecha Goliszewskiego małżonką, w przytomności Marcelego Bardzkiego i Marcelego Boguckiego bliskich krewnych ze strony ojca i matki, z jednej strony, a Janem i Stanisławem Kostka, Antoniną, Maurycego Białkowskiego susceptanta grodu kaliskiego małżonką, Ludwiką panną, braćmi i siostrami mięzdy sobą rodzonymi Prądzyńskimi zmarłej Marianny (sic!) z Bardzkich zmarłych wyż. wymienionych Kaźmierza i Teresy z Boguckich małżonków córki a wyż. wymienionego zm. Stanisława Bardzkiego siostrą rodzoną a zmarłego Antoniego Prądzyńskiego w pierwszym małżeństwie, w drugim zaś Józefa Czaplickiego małżonki, w pierwszym związku spłodzeni synowie i córki. Umowę zawiera również Witalis Czaplicki wzwyż wymien. Marianny z Bardzkich i Józefa Czaplickiego z drugiego małżeństwa syn a Prądzyńskich brat przyrodnie rodzony (sic), w szczególności zaś Antonina Białkowska, Maurycego Białkowskiego oraz Ludwika Prądzyńska bądąca pod opieką Marcina Prądzyńskiego, stolnika wendeńskiego a zastąpiona przez Maurycego Białkowskiego jako pełnomocnika, z drugiej strony. Stanisław z Wrześni Bardzki zostawił cały majątek pod dożywociem małżonce swojej Jadwidze ze Skoroszewskich po jego śmierci 2-o v. małżonce Józefa Krzyżanowskiego, a następnie majątek ten okupiony został przez Jana i Stanisława Prądzyńskich. Ci ostatni chcą jednak i innych sukcesorów Stanisława Bardzkiego uczynić współuczestnikami działów. Pani Goliszewska natomiast, wszystko co otrzyma z fortuny Bardzkich należnej jej, zlewa na siostrzeńców Prądzyńskich, którzy ze swej strony obowiązują się wypłacić w r. 1784 małżonkom Goliszewskim 10. 000 złp. Reszta fortuny po zm. Stanisławie Bardzkim okupiona z dożywocia Krzyżanowskich dzieli się na równe części między Jana i Stanisława Prądzyńskich, Antoninę z Prądzyńskich Białkowską, Ludwikę Prądzyńską, pannę, i Witalisa Czaplickiego. Z innych aktów w tejże sprawie dowiadujemy się, że zm. Stanisław Bardzki miał dwie siostry, a mianowicie: 1. Marianna z Bardzkich 1-o v. Jakuba Wyrzykowskiego, 2-o v. Wojciecha Targowskiego, 3-o v. Wojciecha Goliszewskiego małżonka i 2. Marianna (sic!) 1-o v. Antoniego Prądzyńskiego a 2-o v. Józefa Czaplickiego małżonka. Sukcesorowie tych dwóch sióstr stanowią dwie głowy do podziału majątku zm. Stanisława Bardzkiego, którego majątek obciążony dożywociem na rzecz małżonki wyż. wymienionego Stanisława Bardz. Jadwigi ze Skoroszewskich, 2-o v. Józefa Krzyżanowskiego małżonki, oszacowano na 98. 230 złp. od której to sumy należy odjąć długi zmarłego. (k. 54)
Przeglądanie 271285 pozycji zakresu Wszystkie zbiory.
7000700170027003[7004]7005700670077008
