Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
359360361362[363]364365366367
Łabęccy - Łobescy
@tablica
@tablica
@tablica
Wszyscy Ł-cy, o których będę mówił niżej wyszli zapewne z tych samych Łaskaw i lwia ich część to chyba Nieczuje. Czy jednak wszyscy? Piotr, syn zmarłego Mikołaja, kwitował w r. 1494 Jana Zakrzewskiego z jednej grzywny długu należącego się jego ojcu (G. 16 k. 72v). Ten sam chyba Piotr w r. 1501 od Macieja Swinarskiego kupił za 22 grz. dwa łany w Wilamowie p. gnieźn. (P. 1389 k. 158v). Jan, mąż Małgorzaty Bielejewskiej, którą skwitował w r. 1511 jej rodzony siostrzeniec, Andrzej Kretkowski, urodzony z Marty Bielejewskiej, z reszty posagu swej matki z dóbr macierzystych Bielejewo i Usłodzino p. pyzdr. (Py. 170 k. 6v). Ów Jan, obok Wawrzyńca Kolnickiego, ręczył w r. 1514 za swych poddanych w Bielejewie, iz będą żyć w pokoju z Marcinem Wargowskim i żoną jego Małgorzatą (P. 866 j. 4v). Córka tego Jana, Barbara Ł-a, żona Mikołaja Kolnickiego "Masłka", kwitowała w r. 1521 ojca z dóbr rodzicielskich w Łaskawach i Bielejewie (P. 876 k. 499v, 1392 k. 414v).
Mikołaj, juz nie żyjący w r. 1516, ojciec Macieja i Anny, ktorzy wtedy, jeszcze nieletni, w asystencji stryja Jana Łobeskiego i wuja Piotra Zaworskiego swoją częśc w Łaskawach sprzedali wyderkafem za 100 grz. Wawrzyńcowi Ł-mu, o którym było wyżej (P. 1392 k. 72v). Czy nie identyczna z ta Anna, Anna Ł-a, żona Stanisława Biegańskiego, działająca w asystencji wuja(!) Jana Łobeskiego, która w r. 1526 swe części w Bielejewie i Usłodzinie sprzedala za 40 grz. Tyburcemu Jaraczewskiemu (P. 1393 k. 101). A może to jeszcze jedna córka Jana Ł-go i Małgorzaty Bielejewskiej? Wojciech Ł., w r. 1522 stryj Andrzeja Bielejewskiego, którego wujem był Jan Łobeski (P. 1392 k. 429).
Maciej Ł. "Sochal" na swych częściach w Bielejewie, jak również na części w Osieku w p. pyzdr., wyłączając część w Usłodzinie, oprawił w r. 1527 posag 100 zł żonie Annie Kopaszewskiej, córce Andrzeja Żzytowieckiego (Py. 23 k. 72). Od Jana Cieleckiego w r. 1528 kupił za 30 grz. część wsi Chrzan (Krzan) w p. pyzdr. (Py. 23 k. 75v). Nazwany w r. 1529 wujem Doroty Ł-ej, córki Wawrzyńca, żony Jana Szypłowskiego (Py. 23 k. 78). Przeprowadzając w r. 1532 działy z bratem rodzonym Wojciechem wzią sam części w Bielejewie i Usłodzinie, oddając Wojciechowi części w Łaskawach (Py. 23 k. 101v). Te części w Bielejewie w r. 1534 wymienił z Wawrzyńcem Kębłowskim, biorąc od niego części w Osieku p. pyzdr. oraz dopłate 100 grz. (P. 1393 k. 653v). Żona jego, Anna Kopaszewska cz. Żytowiecka skwitowała go w r. 1535 ze swej oprawy posagu 100 zl na częściach Bielejewa i Osieka (P. 875 k. 43), on zaś t.r. dał jej nową oprawe 100 grz. posagu na połowie części pustki Usłodzino (P. 1393 k. 723v). Jak z tego widać, wyzbył się również i Osieka. Sprzedał niewątpliwie te dobra Annie Manieckiej, żonie Marcina Kolnickiego, ją to bowiem Anna Ł-a kwitowała w r. 1536 ze swej oprawy na połowie części Osieka (P. 874 k. 40v). Maciej od Wiktoryna Manieckiego w r. 1537 kupił za 300 grz. części we wsi Koryta oraz w pustkach Nowawieś i Walendowice p. kal. (P. 1394 k. 158v). Jego żona Anna części w tychże wsiach, nabyte wyderkafem od Anny z Manieckich Kolnickiej, sprzedała wyderkafem w r. 1539 za 300 grz. Wacławowi Bronowskiemu (P. 1394 k. 257v). Maciej t.r. zrobił to samo i za taką sume ze swymi częściami (ib. k. 301; Py. 23 k. 137v). Żzona jego t.r. kupiła za 400 zł od Jana Roli Bratuskiego, wójta pyzdrskiego, części wsi Trąmpczyno, Osiny i Nowawieś p. kon. (Py. 23 k. 137v). Maciej części w Trąmpczynie z barciami w borach wsi Osiny w r. 1542 dał Janowi Trąmpczyńskiemu "Miedźwiedziowi" w zamian za jego części w Osinach i Nowejwsi (Z. Kon. 6 k. 115v). Wspólnie z Janem Trąmpczyńskim "Puczkiem" części młyna wodnego "Drzązgowskiego", należącego do wsi Trąmpczyno, sprzedali w r. 1543 za 200 grz. temuż Janowi "Miedźwiedziowi" (ib. k. 121), biorąc każdy po 100 zł (I. R. Kon. 3 k. 382v). Anna Żzzytowiecka wszystkie swe części w Zytowiecku i Kopaszewie p. kośc. sprzedała w r. 1543 za 700 grz. Annie z Manieckich Kolnickiej (Py. 23 k. 163v). Maciej w r. 1547 sprzedał Andrzejowi Kolnickiemu za 100 zł swą część wsi Stęgosze p. pyzdr. (Py. 31 k. 3v). Oboje małżonkowie wydzierżawili w r. 1549 na trzy lata od Anny Rolanki, wdowy po Janie Trąmpczyńskim "Miedźwiedziu", części dziedziczne jej synów we wsi Osiny (I. Kon. 3 k. 150). Maciej Ł. "Sochal" nie żył już w r. 1555, kiedy owdowiała Anna Kopaszewska sprzedała części w Trąmpczynie, Osinach, Nowejwsi i w młynie wodnym "Drzązgi" za 600 grz. Janowi Roli Bratuskiemu (P. 1396 k. 313v), zaś w r. 1557 tego Jana skwitowała (Py. 176 k. 7). Żyła jeszcze w r. 1566, kiedy to ją oraz córki zmarłego Macieja Ł-go, Urszulę, Zofię i Małgorzatę, pozywali Krzysztof i Andrzej Trąmpczyńscy, synowie Jana "Miedźwiedzia" o niedopełnienie rezygnacji dobr (I. Kon. 13 k. 101). Urszula była wtedy żoną Wojciecha Bogusławskiego, Zofia i Małgorzata niezamężne. Urszula w r. 1567 po śmierci Bogusławskiego była już 2-o v. żoną "uczc." Wojciecha Piwko, mieszczanina ze Słupcy, Małgorzata zaś żona "uczc." Pawła Syronia, mieszczanina grodziskiego. Obydwie były wtedy pozwane przez tych Trąmpczyńskich o niedopełnienie zobowiązania danego przez ich ojca względem sprzedaży za 600 grz. części wsi Trąmpczyno, Osiny, Nowawieś oraz młyna w pustce Drzązgi (ib. k. 479). Obie te siostry w r. 1584 zostały wwiązane do dóbr Jana Roli Bratuskiego w rezultacie procesu o zakład 430 grz. Mąż Urszuli, kołodziej w Słupcy, nazwany teraz "opatrz." Pijanowskim (ib. 18 k. 55). Tego Jana Bratuskiego pozywał w r. 1585 Jan Ł. o zagarnięcie siłą części owej Urszuli we wsiach Osiny i Nowawieś (Py. 122 k. 127), zas w r. 1589, po śmierci Bratuskiego, skwitował z tej sprawy jego syna, też Jana (Py. 125 k. 286v). W jakim stosunku pokrewieństwa pozostawał ów Jan do córek Macieja, nie wiem.
Wojciech, brat rodzony powyższego Macieja, na połowie części swej we wsi Łaskawy w r. 1535 oprawił 50 grz. posagu żonie swej Katarzynie, córce Andrzeja Kopaszewskiego cz. Żytowieckiego (P. 1393 k. 717). A więc żony obu tych braci były rodzonymi siostrami. Wojciech w r. 1543 juz nie żył, zaś katarzyna wespół z rodzoną siostrą Barbarą, żona "patrz." Błażeja, czapnika z Nowegomiasta, części macierzyste w Kopaszewie sprzedały za 700 grz. Annie z Manieckich Kolnickiej (P. 1395 k. 79). Katarzyna kwitowała Ambrożego Czackiego ze 100 zł legatu zapisanego w testamencie jej i siostrom jej przez zmarłego ks. Piotra Kopaszewskiego, kanonika poznańskiego i uniejowskiego (Py. 176 k. 303v). Posiadaną na Kolniczkach Mniejszych sumę 20 grz. ze swego posagu w r. 1558 scedowała swym dzieciom, Janowi, Stanisławowi, Wojciechowi, Małgorzacie, Annie i Magdalenie (Py. 31 k. 72v). Żyła jeszcze w r. 1560, kiedy Stanisław i Wojciech swoje prawa do tej sumy przekazali bratu Janowi (Py. 31 k. 84). Stanisław i Wojciech w r. 1565 uzyskali od Sebastiana Pierzchlińskiego zapis 200 zł długu (Kośc. 243 k. 197).
Jan Ł. "Milczan", juz nie żyjący w r. 1535, miał synów, Macieja i Wojciecha "Milczanika", oraz córki, Dorotę, Zofię i Jadwigę. Siostry te skwitowały t.r. Wawrzyńca Kębłowskiego, dziedzica Bielejewa, ze swych dobr rodzicielskich (P. 875 k. 9). Czyżby ci ich bracia, Maciej i Wojciech, byli identyczni z braćmi, Maciejem i Wojciechem, o których było wyżej? Rzecz to możliwa, ale pewności nie mam. Maciej t.r. zapisał 10 grz. długu siostrze Dorocie, Wojciech zaś 8 grz. siostrze Jadwidze (P. 875 k. 11). Wojciech "Milczanik" części w Łaskawach w r. 1543 sprzedał za 300 grz. Wawrzyńcowi Kebłowskiemu (P. 1395 k. 40), który w r. 1546 procesował Dorotę, Zofię i Jadwigę (Kośc. 29 k. 82), zapewne o niedopełnienie tej rezygnacji.
Wojciech, mąż Elżbiety Popowskiej, żony 1-o v. Andrzeja Goniębickiego cz. Wyciążkowskiego, której jej syn, Marcin Goniębicki w r. 1537 sprzedał wyderkafem dwa łany puste i jeden osiadły w Goniębicach p. kośc. (Ko.sc. 345 k. 172v, 175v). Tej Elzbiecie Maciej Moraczewski w r. 1544 sprzedał wyderkafem za 73 zł połowę łana "Wtórkowskiego" w Moraczewie p. kośc. (P. 1395 k. 137v). Zawarła ona w r. 1544 ugodę z synem Marcinem dotycząca jej oprawy na częściach Goniębic i na czwartej częsci Grunówka (Kośc. 234 k. 620v, 621v). Wojciech, jak się zdaje, żył jeszcze w r. 1550, Wlżbieta zas nie żyła już w r. 1549. Dzieci Wojciecha, Jan, Piotr i panna Justyna w asyście wuja, Stanisława Popowskiego, kwitowały wtedy Macieja Moraczewskiego z 73 zł zapisanych wyderkafem na Moraczewie ich zmarłej matce (Kośc. 235 k. 162v). Justyna w r. 1550 uzyskała zapis 20 grz. od przyrodniego brata Marcina Goniębickiego (ib. k. 337v). O braciach, Janie i Piotrze, wiem jeszcze tylko tyle, że w r. 1557 pozywali ks. Stanisława, kanonika gnieźnieńskiego, i Jana, braci Słomowskich (Py. 176 k. 62v). Wspomniany wyżej Marcin Goniębicki, jak się zdaje, zwany bywał tez Ł-im. Wojciech Ł. cz. Goniębicki, syn Marcina Ł-go cz. Goniębickiego (chyba jeszcze żyjącego), był pozwany w r. 1581 przez Krzysztofa Kuranowskiego (Kośc. 261 k. 471v).
Anna Ł-a, wdowa po Michale Bobrowskim, swą częśc w Łaskawach zw. "Pyrzewską" sprzedała w r. 1538 za 200 grz. Maciejowi Brzozogajskiemu (I. i D. Z. Kal. 6 k. 322v). Michał Ł. występował w r. 1543 jako stryj Barbary z Koszutskich Rybuńskiej (P. 1395 k. 67). Jan Ł., mąż Katarzyny Szetlewskiej, corki Jakuba zw. "Stogniewem" i Elżbiety Osisłowskiej, od której to żony w r. 1549 dostał zapis 40 grz. długu (Py. 172 k. 567). T.r. oboje małżonkowie skwitowani byli przez matkę Katarzyny, obecnie żonę Tomasza Szetlewskiego "Przecha", ze 100 zł (I. Kon. 5 k. 183, 183v). Żyli jeszcze w r. 1552 (ib. 6 k. 103). Anna Ł-a cz. Szetlewska, córka Jana, niewątpliwie tego, o którym było wyżej, żona Tomasza Łubowskiego, aprobowała w r. 1604 zapisy dane przez męża w jej imieniu i przez zmarłego Stanisława Ł-go (I. Kal. 70 k. 80). Wojciech Ł., zabuity przez "uczc." Szymona przy współudziale poddanych Macieja Komorskiego. Obwołanie głowy odbyło się w Jarocinie 3 V 1572 r. przy pogrzebie na cmentarzy Św. Marcina (P. 110 k. 182v). Anna Ł-a, żona "uczc." Piotra, ślusarza w Pyzdrach, już nie żyjącego w r. 1597 (Py. 128 k. 51). Anna, wdowa po Jakubie Koszutskim w r. 1600. Anna, wdowa 1-o v. po Stanisławie Bujalskim, 2-o v. w r. 1600 żona Łukasza Kłobukowskiego, żyli jeszcze oboje w r. 1620, Anna była wdową 1623 r. Dorota, w r. 1601 żona Mikołaja Borka. Anna, w r. 1605 wdowa po Adamie Wstęgowskim. Jakub i Katarzyna, małzonkowie 1611 r. (LC Góra k. Żnina). Anna, w r. 1612 żona Andrzeja Rossakowskiego. Beata, żona Krzysztofa Radzewskiego, w r. 1616 skwitowana przez Wojciecha Szczypierskiego z 4.000 zł, za które zastawiła była mu swe dobra we wsi Łaskawy (I. Kal. 82 s. 636). Żzyli jeszcze oboje w r. 1624, nie żyli już 1639 r. Anna, w latach 1618-1624 żona Stanisława Stawskiego. Anna, córka zmarłego Jana, i jej mąż Tomasz Łukomski, oboje już nie żyli w r. 1628 (Py. 143 k. 11). Stanisławowi i żonie jego Annie Spławskiej winien był sumę 450 zł w r. 1629 Aleksander Siekowski (Ws. 41 k. 641v). Dorota, w r. 1635 wdowa po Stanisławie Pogorzelskim. Katarzyna, chrzestna w Poznaniu 4 II 1636 r. (LB. Św. Maria Magdal., Pozn.). Ks. Jan, dziekan fary średzkiej, pleban solecki 1652 r. (P. 1064 k. 419v). Andrzej, w r. 1676 mąż Marianny Karsieckiej (P. 1094 k. 1477). Anna, żona Jakuba Wróblewskiego w r. 1680. Jadwiga zmarła w Jaroszewie 11 XII 1692 r. (LM Popowo Kośc.). Panna Apolonia, chrzestna 17 VI 1731 r. (LB Św. Michał, Gniezno). Antoni, rotmistrz wojsk koronnych, pochowany 18 IV 1735 r. (Nekr. Reform. Pozn.). Jolenta, w r. 1755 wdowa po janie Badowskim. "Ur." Jan, pozostający w słuzbie Szkudlskiego, zaślubił 21 V 1760 r. pannę Jugennę(!) Konstancje Rogowską, służąca Teofili Bogusławskiej (LC Rososzyca).
Józefa Ł-a, wdowa z Czachór licząca lat 32, wyszła 2 V 1830 r. za Ludwika Bogusławskiego z Młyna (LC Droszew).
Łaszczewscy. "Ur." Michał i Ludmiła, rodzice Marianny Brygidy, ur. w Dolsku, ochrzcz. w styczniu 1757 r. (LB Dolsk).
Felicjan (Dionizy Felicjan), syn Michała i Konstancji, obywateli Poznania, ur. 9 X 1803 r., ukończył gimn. im. Marii Magdaleny w Poznaniu 1824 r., potem prawo we Wrocławiu i Berlinie, referendariusz w r. 1827, pracował w Wągrowcu i Poznaniu. W r. 1831 poszedł do powstania i po trzech miesiącach dosłuzył się stopnia oficerskiego w batalionie strzelców kaliskich. Dostał krzyż wojskowy. Zapłacił za to dziewięciu miesiącami fortecy. Poświęcił się potem rolnictwu. Był w r. 1833 dzierżawcą Goreczek Wielkich, potem 1854 r. Jeżewa. Dziedzic Wieczyna w pow. pleszewskim 1880 r. (LC Mchy), sprzedał Wieczyn (639 ha) w r. 1883 za 426.000 m. Fryderykowi Katzeler ze Śląska (Dz. P. z 7 III). Umarł 17 IV 1883 r. w Brzostowni, pochowany w Mchach (Dz. P.). Żona jego była zaślubiona 5 V 1833 r. Paulina Matecka, córka Jana i Joanny z Weznerów, dzierżawców Sielca koło Jutrosina (LC Dubin), ur. ok. r. 1819, zmarła w Wieczynie nocą z 2 na 3 VI 1880 r., pochowana w Żegocinie (Dz. P). Syn Maksymilian (Michał Maksymilian), ur. w Goreczkach 4 VIII 1833 r., zmarł tamże 15 IV 1834 r. (LB, LM Golejewko). Jedyna ich corka, Helena (Marianna Helena), ur. ok. r. 1838, zaślubiła w Jeżewie 9 X 1854 r. Ludwika Karśnickiego, dziedzica Mchów. Umarła w taczanowie 2 II 1905 r., pochowana w Mchach. Zapewne córką Michała, a siostra Felicjana była Katarzyna, ur. ok. r. 1800, żona 1-o v. Mioduszewskiego, wyszła 2-o v. w Poznaniu w Katedrze 25 XI 1856 r. za Wojciechga Brzezińskiego, radcę stanu z Warszawy (LC Św. Maria Magdal., Pozn.). Żyła jeszcze 6 III 1864 r. (LB Mchy).
Łaszczowie h. Prawdzic, pisali się z Tuczap w ziemi bełskiej, czasem Ł-mi Tuczapskimi. Jan, podkomorzy bełski i starosta tyszowski, ożeniony był z Anną Wielopolską, córką Stanisława, dziedzica Gdowa, i Zofii z Zakliczyna Jordanówny, która to Anna w r. 1581 dobra swe macierzyste w Kwapince i Kędzierzynce w pow. krak. dała Władysławowi i Gabrielowi Bekieszom, synom zmarłego Kaspra Bekiesza, stosownie do dekretu Trybunału Lubelskiego, jaki zapadł w sprawie toczonej między tymi Bekieszami a jej bracmi, Janem i Achacym Wielopolskimi (N. 215 k. 286).
Inni Ł-wie pisali się ze Strzemielca w pow. buskim. Stanisław, rotmistrz królewski i starosta lityński, pozostawił z żony Zofii z Konar synów, Piotra, o którym niżej, Hieronima i Stefana, występujących w latach 1599-1609 (Bon.). Może to tego Stefana, już zmarłego, syn Stanisław t.r. kwitował Zygmunta Ł-a (zob. niżej) z 3.000 zł zapisanych na wsi Kuźnica (I. Kon. 56 k. 12v).
Piotr Ł. ze Strzemielca, syn Stanisława i Zofii z Konar, rotmistrz królewski 1589 r., po ojcu starosta lityński, ożenił się przed r. 1602 z Zofią latalską, córką Janusza, wojewodzica poznańskiego, i Anny z Brudzewa, wojewodzianki łęczyckiej. Zofia obok swej siostry Elżbiety, żony Baltazara Wessla, była spadkobierczynią fortuny macierzystej i wniosła w dom Ł-ów miasto Brudzew z przyległymi wsiami w p. kon. Dokonało się to niewątpliwie przy spłaceniu Wesslowej i nie wiem, czy w posiadanie Piotra Ł-a dostały się juz wtedy wszystkie wsie klucza brudzewskiego, które potem miały stanowić fortunę jego syna i corki zrodzonych z Zofii. Piotr w r. 1601 władał wsiami z klucza brudzewskiego, Bratuszynem, Kalinową, Galewem (I. Kon. 30 k. 188v). Spisywał z żoną wzajemne dożywocie w r. 1602 (R. Kal. 7 k. 506v). W r. 1603 należały do niego wsie: Kwiatków, Klwany (dziś Krwony) i Cichów w p. kon. oraz Niekaszyn (dziś nieznane) w p. szadkowskim, wszystkie z klucza brudzewskiego (I. Kon. 32 k. 52). W r. 1604 posiadał z tego klucza Brudzyń i Chrząblice (I. Kal. 70 k. 922v). Jego drugą żoną była Elżbieta Czerska, córka Feliksa, sędziego ziemskiego krakowskiego, wdowa 1-o v. po Janie Tarnowskim, kasztelanie inowołodzkim, z która wzajemne dożywocie spisywał w r. 1605 (R. Kal. 1 k. 35v; I. Kon. 35 s. 64; Bon.). Części wsi Wołkowice w pow. krzemienieckim na Wołyniu w r. 1608 zrezygnował bratu Stefanowi (R. Kal. 1 k. 329v). W r. 1610 mowa o nim jako o posesorze miasta Brudzewa. Od Hieronima Wolskiego w r. 1610 nabył na wiecznośc części Woli Rozostowej i Bogdałowa w p. kon. (I. Kon. 35 s. 642), a więc, jak widzimy, uzupełniał ubytki powstałe dawniej w dobrach brudzewskich. Był w r. 1618 chory i w procesach sądowych zastępował go syn (ib. 40 s. 496). Umarł między r. 1619 a 1622 (ib. 180, 42 k. 283v). Elżbieta z Czerskich umarła przed r. 1619 (ib. 40 s. 496). Z Latalskiej był syn Piotr i córka Anna, w r. 1618 żona Krzysztofa Tomickiego. Z Czerskiej tylko córki: Zofia, Marianna i Leonora, w imieniu których działał w r. 1618 brat Piotr (ib. s. 496). Z nich Zofia, żona Jana Wężyka Osińskiego, łowczego sieradzkiego, bezdzietna, nie żyła juz w r. 1629, jak i jej mąż. Nie żyła już wtedy i Marianna, niezamężna, zaś Leonora, cysterka w Owińskach, spadkobierczyni tych sióstr i brata przyrodniego, Jana Tarnowskiego, dobra swe, odziedziczone po matce, tj. Siedlec, Żbik, Paczułtowice, Gorenica, z młynami w pow. księskim w r. 1629 dała Zygmuntowi Duczymińskiemu i żonie jego Katarzynie z Pieniążków (P. 1416 k. 699).
Piotr, syn Piotra i Latalskiej, obok siostry Anny i ciotki Elżbiety, rozwiedzionej Wesslowej, dziedzic dóbr brudzewskich, był w latach 1610 i 1611 procesowany o dług 2.000 zł przez Stanisława Latalskiego (I. Kon. 35 s. 368; G. 71 k. 263v). Od siostry Tomickiej w r. 1618 kupił za 40.000 zł jej części w dobrach macierzystych, tj. w mieście Brudzew i we wsiach: Czaple, Nowawieś, Bratuszyn, Wola Rozostowa, Kalinowa, Chrząblice, Tarnówka, Dzierzążna, Bogdałów, Smolina, Klwanie (dziś Krwony), Brudzyń, Galew, Leszcze (dziś nieznane), Denisze, Łęka, Ruszkowo, Police Średnie, Police Kątne, Police Mostowe, Cichów (dziś nieznany), Kwiatków, Kwiatkowska Kuźnica w p. kon. i Niekaszyn (dziś nieznany) w p. szadkowskim (R. Kal. 9 k. 127). Został też t.r. przez tę siostrę skwitowany z ojcowizny (I. Kal. 84 s. 550, 552). Transakcje zastawne i dzierżawne Piotra z lat 1618-1645 potwierdzają jego faktyczne władanie całą fortuną brudzewską (I. Kon. 40 s. 180, 202, 44 k. 177, 46 k. 128, 48 k. 243v, 51 k. 182v, 582v; I. Kal. 88a s. 684, 741, 98 s. 845, 1039). Od Jana, pisarza grodzkiego przedeckiego, Wojciecha, Macjana, Andrzeja i Stanisława, braci Kwiatkowskich, otrzymał w r. 1622 zobowiązanie sprzedania za 4.000 zł części wsi Kwiatkowa. Wśród tych części były i te, które przodek ich Mikołaj Kwiatkowski niegdyś sprzedał wyderkafem Jarandowi z Brudzewa, wojewodzie łęczyckiemu (I. Kon. 42 k. 283v). Jan, Wojciech i Marcjan Kwiatkowscy dopełnili zobowiązania w r. 1624 sprzedając Ł-owi swe części, każdy za 800 zł (R. Kal. 10 k. 250v; I. R. D. Z. Kon. 18 k. 404v). Stanisław Kwiatkowski zrobił to dopiero w r. 1634 za sumę 1.000 zł (R. Kal. 11 k. 597v). Piotr Ł. w r. 1632 ożenił się z Zofią Ciświcką, córka Abrahama, kasztelana śremskiego, i Anny z Wierzbna Rydzyńskiej, dostając przed ślubem, 29 I, od swego przyszłego teścia zapis posagu 22.000 zł gotowizną i 8.000 zł w wyprawie (I. Kon. 46 k. 551v). T.r. 30.000 zł posagu żony oprawił na mieście Brudzewie i na wsiach: Czaple, Klwany, Tarnowo, Kolnica, Nowawieś, Bratuszyn, Kalinowa, Dzierzążna, Galew oraz na częsciach wsi Wola Rozostowa i Bogdałów, wyłączając spod tej oprawy pozostałe wsie klucza brudzewskiego, tj.: Brudzyń, Chrząblice, Smolina, Cichów, Łęka, Daniszew, Leszcze, Lesiec, Police Pośrzednie, Kątne i Mostowe, Ruszków, Kwiatków, Kwiatkowska Kuźnica i Niekaszyn (R. Kal. 11 k. 406). Jednocześnie Zofia zrezygnowała swemu ojcu dobra swe macierzyste, to znaczy części miasta Rydzyna i wsi: Kłoda, Tarnowa, Tarchalin, Siswica(?), Kowalewo, Łagnowo, Jarogniewice, Kawczyno w powiatach kośc. i wschow. (ib. k. 408). Kasztelan lędzki w r. 1633 (I. Kal. 99b s. 1057). Synowi Zygmuntowi dał wieczyście w r. 1646 wsie: Leszcze z folwarkiem, Daniszew, Police Śrzednie i Mostowe oraz Ruszków (I. R. D. Z. Kon. 30 k. 56v), zaś w r. 1649 wieś Lesiec (R. Kal. 14 k. 54). Z Janem Łętkowskim, przyszłym swym zięciem, spisał w Brudzewie 26 IV 1651 r. kontrakt o ręke swej córki Doroty, której dawał 12.000 zł posagu (I. Kon. 53 k. 532). Drugie 12.000 zł zapisał jej w r. 1653 wuj, ks. Piotr Ciświcki, scholastyk poznański i sekretarz królewski (Ws. 56 k. 260, 261). Kasztelan lędzki zmarł w r. 1652 lub 1653 (ib.; I. Kon. 53 k. 451v). Zofia z Ciświckich nie była jedyna jego żona, była nią również Katarzyna Grudzińska (I. Kal. 40 k. 222), nie wiem tylko, która z nich była pierwszą a która drugą? To jednak, iż Ciświcka żyła jeszcze w r. 1638 (Py. 148 s. 141), zaś Barbara Ł-wna , córka Piotra i Grudzińskiej, była już w r. 1654 mężatką (I. Kon. 56 k. 33), każe przypuszczać, iż ta Barbara rodziła się z pierwszego małżeństwa. A więc z Grudzińskiej córka Barbara, w r. 1654 żona Stanisława Kretkowskiego, wojewodzica brzeskiego-kuj., zmarłego przed r. 1670, pochowana u Bernardynów w Kole 28 X 1684 r. Z Ciświckiej synowie: Zygmunt i Stefan, córka Dorota, jak juz wiemy, wydana w r. 1651 za Jana Łętkowskiego, żyła jeszcze w r. 1653, nie żyła już 1674 r.
1. Zygmunt, syn Piotra i Ciświckiej, jak już widzielismy, jeszcze za życia ojca otrzymał odeń niektóre wsie z klucza brudzewskiego. Nie znam jednak dokładnego podziału fortuny ojcowskiej między nimi i jego bratem, przeprowadzonego zapewne po śmierci ojca. Ożenił się w r. 1649 z Anną Tuczyńską, córką Andrzeja, podkomorzego inowrocławskiego, i Marianny Leszczyńskiej, kanclerzanki wielkiej koronnej, a kontrakt ślubny spisany był w Tucznie 3 III. Panna wnosiła 80.000 zł posagu (W. 82 k. 479), która to sumę Zygmunt t.r. oprawił jej na wsiach Lesiec, Daniszew, Police Śrzednie i Mostowe, Ruszkow i Leszcze oraz na tych wsiach, ktore z czasem miałyby mu przypaść z działu z bratem (P. 1424 k. 375v). Idąc t.r. na wyprawę przeciwko Kozakom jako rotmistrz powiatu konińskiego, zapisał żonie dług 80.000 zł i skwitował teściową z 40.000 zł, części posagu tej żony (I. Kon. 53 k. 158v). Skwitował w r. 1650 teściową i braci żony z całej sumy posagowej 80.000 zł (Ws. 51 k. 298). Był w r. 1654 kasztelanem lędzkim (I. Kon. 56 k. 2). Syndyk Bernardynów w Kole 1654 r. (ib. 58 k. 212v). Obaj z bratem Stefanem, jako dziedzice Kwiatkowa i Kuźnicy Kwiatkowskiej, zostali w r. 1667 pozwani przez Katarzynę z Suskich Orzelską i jej synów o wykup tych wsi, zastawionych przez ich ojca zmarłemu Mikołajowi Orzelskiemu (I. Kon. 58 k. 453v). Skwitowała ich z tego zastawu w r. 1670 (ib. 60 k. 41). Zygmunt wsie Brudzyń, Chrząblice i Smolina w r. 1668 sprzedał za 33.000 zł Wojciechowi Radolińskiemu, kasztelanicowi krzywińskiemu (R. Kal. 2 k. 61). Wieś Charbowo, pustke Rogalino i części wsi Gorzuchowo p. gnieźn. sprzedał za 17.000 zł Piotrowi Poklateckiemu, ktory w r. 1669 został wwiązany do tych wsi (P. 196 k. 267v). Anna z Tuczyńskich została pochowana 28 I 1669 r. u Bernardynów w Kole. Podczas uczty po tym pogrzebie brat zmarłej, Stanisław Tuczyński, stolnik inowrocławski, jeśli wierzyc skardze Zygmunta Ł-a, obrażał go, tłukł zastawę, bił służbe domową etc. (I. Kon. 58 k. 549). Zygmunt nazwany w r. 1671 dziedzicem Brudzynia i innych dóbr (ib. 60 k. 191), w r. 1680 Kwiatkowa i Kuxnicy (ib. 63 k. 56v). Umarł t.r. i pochowany w Kole u Bernardynów 17 IV 1680 r. (A. B. Koło, W. 48). Potomstwa nie pozostawił i cała jego fortuna dostała się bratanicy Katarzynie, zamęznej Radolińskiej (I. Kal. 140 k. 222).
2. Stefan, syn Piotra i Ciświckiej, uzyskał w r. 1654 zobowiązanie od Zofii z Kochanowskich Sarnowskiej (I. Kon. 56 k. 9). Dziedzic w latach 1654-1661 wsi Kolnice w p. kon. (ib. k. 15v, 58 k. 7). Jego żoną była w r. 1665 Anna Elżbieta Koniecpolska, córka Jana, wojewody sieradzkiego (ib. 58 k. 328v). Spisywał z nia w r. 1669 wzajemne dożywocie a był już wtedy kasztelanem konarsko-kujawskim (R. Kal. 14 k. 19). Anna umarła w r. 1669 i pochowana w Kole u Barnardynów (A. B. Koło, W/ 48). Stefan, dziedzic Brudzewa, Bratuszyna i innych dóbr, w r. 1671 wraz z córka Anną, urodzona z Koniecpolskiej, pozwany był przez małzonków Sarnowskich (I. Kon. 60 k. 138v). Nie żył już w r. 1675, kiedy jego córka i jedyna spadkobierczyni, Anna, wtedy już żona Wojciecha Radolińskiego, kasztelana krzywińskiego, sprzedała wieś Wielgie w ziemi wieluńskiej za 18.000 zł Mikołajowi Siemianowskiemu, cześnikowi wieluńskiemu (R. Kal. 15 k. 451). Zob. tablicę.
@tablica
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
359360361362[363]364365366367
