Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.

[370]

Łabęccy - Łobescy
Łąccy h. Korzbok
Jan (Jan Gabriel), syn Jana i Grudzińskiej, obrany 26 I 1672 r. posłem na sejm (P. 199 k. 29v), marszałek sejmiku elekcyjnego kandydatów na urząd podkomorzego wschowskiego 2 VII 1677 r., przy czym jednym z kandydatów został on sam (Ws. 44 k. 226v) i w r. 1678 był podkomorzym (Bon.). Kasztelan kaliski 1690 r. (Z. T. P. 35 s. 1219). Asystował 1661 r. przy czynności prawnej pannie Zofii Szołdrskiej, czesnikównie kaliskiej, jako jej brat "ze stryjecznych rodzony" (P. 1072 X k. 569v). Trzech poddanych z Wronek dał w r. 1671 matce swej (Kc. 131 k. 230). Był już t.r. mężem Ludwiki Kostczanki, córki Stanisława, starosty lipińskiego, i Jadwigi Gułtowskiej (P. 1870 k. 81v), która wniosła mu rozległe dobra szamotulskie i wronieckie. Jadwiga z Kostków wespół z siostra Joanną, żoną Aleksandra Tarły, wojewodzica lubelskiego, dobra Racat, Darnowo, Witkówki, Spytkówki, Lubosz, Słonino, Kurowo, Wagliny w r. 1675 sprzedały za 140.000 zł Dorocie z Sienna Sulmowskiej, wdowie po Krzysztofie Broniszu, i jej synom, Piotrowi i Janowi Broniszom (P. 1427 k. 365v). Oboje Ł-ccy, dziedzice miasta Szamotuł, zamek tamtejszy, zw. "Świdwiński", z przyległościami t.r. darowali franciszkanom obserwantom i zapisali im 10.000 zł na erygowanie konwentu i wystawienie kościoła (P. 1427 k. 384). Od Stanisława Siemiątkowskiego w r. 1679 kupił za 3.000 zł dziedzinę pustą Dumańskie i Nowąwieś, przyległe do Szamotuł, które Siemiątkowski nabył od "uczc." Tomasza i Jana Bryszkowskich (P. 1429 k. 392v). Morakowo w p. kcyń. w r. 1680 sprzedał za 45.000 złp Janowi Wojciechowi Łakińskiemu (P. 1101 III k. 67). Ludwika z Kostków umarła w r. 1680, pochowana w Poznaniu u Jezuitów (Łuk.). Jan uczestniczył 1683 r. w wyprawie wiedeńskiej. Od Jana z Łagowca Sczanieckiego w r. 1686 kupił za 27.000 zł Kiszewo Wielkie i Koszewko w p. kal., ale ta transakcja wtedy narazie została unieważniona (P. 1112 VII k. 55) i doszła do skutku dopiero w r. 1690 (P. 1431 k. 344v). Po śmierci podstolego koronnego, Stefana Grudzińskiego, pretendując do masy spadkowej po nim, zajął siłą w r. 1686 miasto Wieleń z przyległościami (P. 1112 XII k. 1; Z. T. P. 34 s. 456). Mianował t.r. plenipotentów w imieniu swych dzieci urodzonych ze zmarłej Kostczanki, tj. Jana, Aleksandra, Władysława, Heleny i Ludwiki (Z. T. P. 34 s. 466). Od braci, Ludwika i Jana Bobrownickich w r. 1687 dostał zobowiązanie do sprzedaży części Szczepankowa w p. pozn. za 16.000 zł (P. 1113 III k. 14), a kupił od nich owe dobra w r. 1688 (P. 1116 XIII k. 42). W imieniu swych dzieci, jako jedynych po śmierci ich ciotki Tarłowej spadkobierców Aleksandra Kostki, dziedzica dóbr wieleńskich, skwitował w r. 1687 spadkobierców Stefana Grudzińskiego, podstolego koronnego (P. 1113 I k. 24v). Od jednego z tych spadkobierców, Piotra Opalińskiego, wojewody łeczyckiego i starosty generalnego wielkopolskiego, w r. 1688 kupił za 500.000 zł wsie: Falimrów, Szczerbin, Kościerzyna, rzeszków, Dobrzyniew, Młotków, Czajcze, Młotkówko, Bługów, Tłukom, Kunów, Kruszka, Gromadno, Radzicz, Dąbrówka, Samostrzele, Mrozowo, Kraczki, Żelazna, Kijaszków i folwark pusty w pow. nakiel., które to dobra przypadły wojewodzie z dokonanych w r. 1687 działów ze współspadkobiercami podstolego, Działyńskimi (P. 1115 II k. 2v, 1430 k. 35). Podkomorzy wschowski swoje wsie dziedziczne, Biezdrowo, Pierwoszewo, Zakrzewo w p. pozn. t.r. sprzedał wyderkafem za 35.000 zł Krystynie z Chociszewskich Przybyszewskiej, sędzinie grodzkiej bydgoskiej (P. 1115 II k. 42). Od Adama Kwileckiego w r. 1688 kupił za 22.000 zł Pierwoszewo p. pozn. (P. 1116 XIII k. 31). Ta ostatnia transakcja, w zestawieniu z poprzednią, niezbyt zrozumiała? Dziedzic miasta Łobżenicy z przyległościami, owo miasto i wsie, Piesna, Bługowo, Kunowo, Rataje, w r. 1690 sprzedał wyderkafem za 65.000 zł swej matce (P. 1431 k. 473). Wieś Luchową z tego klucza w takiż sposób sprzedał wtedy za 20.000 zl małżonkom Boguckim, zaś Kościerzynę Spaloną za 25.000 zł Wojciechowi Łakińskiemu (ib. k. 500v, 304v). Dziedzic dóbr Krocz w p. pozn. w r. 1690 (Z. T. P. 35 s. 1219). Umarł w r. 1693 (Estr. XXXI s. 30). Synowie Jan, Aleksander i Wladysław. Z córek, Helena, ochrzcz. 9 X 1672 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), wydana przed r. 1697 za Jakuba Szczawińskiego, wojewodzica inowrocławskiego, wdowa po nim w r. 1707, wyszła 2-o v. przed r. 1711 za Jana Ignacego Działyńskiego, wojewodę pomorskiego, umarła między r. 1715 a 1723. Ludwika, jeszcze w świecie w r. 1687 (P. 1113 I k. 24v), juz w r. 1695 pod imieniem Teresy dominikanka ("katarzynka") w Poznaniu przy ul. Wronieckiej (N. 189 k. 189v). Nie żyła juz w r. 1726 (Z. T. P. 46 k. 1363).

1. Jan, syn Jana i Kostczanki, wraz z braćmi dostał w r. 1680 skrypt od babki, starościny nakielskiej (N. 185 k. 974). Od ks. Wojciecha Ł-go, proboszcza szamotulskiego i biezdrowskiego, stryjecznego brata swego ojca, uzyskał w r. 1694 cesję praw do części wsi Wiry Wielkie i Łęczyca w p. pozn. (P. 1127 I k. 85v). T.r. wespół z bracmi skwitowany przez ciotke Katarzynę z Ł-ch Morawska (P. 1128 IX k. 58). Z przeprowadzonych 12 VII t.r. działów braterskich wziął majętność szamotulską, to znaczy miasto Szamotuły z zamkiem, wójtostwem i folwarkiem, folwark zw. Świdwińskie, przedmieścia Starawieś i Targowisko młyn Grabowiec, wsie, Szczuczyn z folwarkiem, Piotrkówko Małe, Piotrkówko Wielkie z folwarkiem, folwark Staremiasto, wsie, Gąsawy z folwarkiem, Kępa, Gałowo z folwarkiem, części wsi Brodziszewo, folwark Jastrolesie cz. Diabłowo (dziś Ostrolesie), wsie, Jastrowo, Śmiłowo z folwarkiem, Szczepankowo z folwarkiem, młyn i piłę, drugi młyn Borowiec za rzeką, wieś Kiszewko z folwarkiem w p. pozn. Ponadto wsie Falmierowo (dziś Chwalmirowo) z folwarkiem, Dobrzyniewo, Młotkowo, Młotkówko, Gruszka, Gromadno, Kijaszkowo, z folwarkami, młyn wodny Klawek w p. nakiel., wszystko ocenione na 212.000 zł (P. 1139 XII k. 48). Przypadłe sobie z działów braterskich części Szczepankowa w p. pozn. w r. 1695 sprzedał za 20.000 zł braciom, Antoniemu Hieronimowi, ks. Józefowi, Stanisławowi i Zygmuntowi Cieleckim (P. 1130 VII k. 123). W Toruniu 1 III 1699 zaślubił Teresę Antoninę z Lubrańca Dąmbską (Estr. XIV s. 325), córką Zygmunta, wojewody brzeskiego-kuj., i Jadwigi Górskiej, za ktora na poczet posagu 50.000 zł dostał od teścia zaraz 30.000 zł i oprawił tę sumę na połowie miasta Szamotuł i wsi przyległych (P. 1137 VIII k. 7). Jeszcze t.r. wsie Falmierowo z folwarkiem, Dobrzyniewo, Młotkowo, Młotkówko, Gruszka, Gromadno, Kijaszkowo oraz młyny Klawek i Krogulec w p. nakiel. sprzedał za 190.000 zł szwagrowi Szczawińskiemu (P. 1137 VIII k. 46). Wieś Szczuczyn ze stawem Mędzików z klucza szamotulskiego w r. 1700 sprzedał za 44.000 zł Piotrowi Kąsinowskiemu, sędzicowi grodzkiemu wałeckiemu (P. 1139 XII k. 26) i zaraz potem wsie z tegoż klucza, Gąsawy i Kępa, sprzedał za 65.000 zł jego bratu, Władysławowi Kąsinowskiemu (ib. k. 33). Swemu bratu. Włądysławowi w r. 1700 sprzedał za 15.000 zł części wsi Kunowo i Bługowo w p. nakiel., które były pod dożywociem ich zmarłej babki (ib. k. 81). Teresa Antonina z Dąmbskich umarła w r. 1700, pochowana 7 VI w Poznaniu w kościele Jezuitów (Estr. XX s. 14, XXVII s. 322). Ożenił się Jan powtórnie, biorąc Katarzyne Mycielską, córkę Adama, stolnika poznańskiego, i Anny Niegolewskiej, a kontrakt małżeński, pod zakładem 100.000 zł spisany został na zamku w osiecznej 15 XII 1702 r. (Ws. 77 IV k. 45v). Bratu Aleksandrowi sprzedał w r. 1705 za 220.000 zł miasto Szamotuły z przedmieściami Targowisko i Psiepole, z folwarkami Świdwińskie, Wójtostwo i Staremiasto, oraz ze wsiami: Nowawieś (bez folwarku), folwark Siemiątkowskie (znajdujący się w posiadaniu kapituły kolegiackiej szamotulskiej), Gałowo z folwarkiem, Śmiłowo z folwarkiem, Jastrowo, bez folwarku, ale z sołectwem i częścią wsi Brodziszewo, wreszcie folwark Jastrolesie cz. Diabłowo w p. pozn. (P. 1144 k. 96). Transakcja ta musiała nie dojśc do skutku, widzimy potem Jana inaczej dysponującego tymi dobrami. Od brata żony, Macieja Mycielskiego, uzyskał w r. 17010 zobowiązanie, iz gdy ów szwagier skończy 24 lata, sprzeda Ł-mu Boguniewo, Słomowo, Pacholewo, Szczytno, Nienawiść, Głęboczek i Zielonkę w p. pozn. za 100.000 zł (P. 1145 k. 76v). Była to forma spłacenia sumy 100.000 zł posagu Katarzyny Mycielskiej, która też zaraz skwitowała brata z takiejże sumy posagowej (ib. k. 77v). Jan Biezdrowo, Zakrzewo, Pierwoszewo i Popowo w p. pozn. w r. 1713 sprzedał za 199.000 zł bratu Aleksandrowi (P. 1147 II k. 105). Z żoną wzajemne dożywocie spisał w r. 1716 (N. 199 s. 14). Utwierdził w r. 1719 kontrakt sprzedaży miasta Szamotuł z przedmieściami, Nowawieś, Staremiasto i Targowisko, z folwarkiem Świdwińskim, z wsiami, Gałowo, Jastrowo, Śmiłowo oraz częścia Brodziszewa na rzecz Władysława Konstantego Kęsinowskiego, pod zakładem 240.000 zł (P. 1171 k. 44). Jako były dziedzic Kiszewa i Kiszewka, zawierał w r. 1725 układ z Pruszakami (Z. T. P. 46 k. 835). katarzyna z Mycielskich umarła w Boguniewie 21(6?) I 1727 r. pochowana w Szamotułach (LM Szamotuły; LM Parkowo). jan folwark pusty Staremiasto z dóbr wronieckich sprzedał w r. 1730 za 4.000 zł ks. Janowi Bogusławskiemu, proboszczowi we Wronkach (P. 1272 k. 34). Umarł w marcu 1733 r. (LM Parkowo), nie pozostawiając potomstwa.

2. Aleksander, syn Jana i Kostczanki, ur. ok. r. 1677, łowczy kaliski 1699 r. (Bon.), pułkownik regimentu dragonów w r. 1712 (P. 285 k. 89). Wspomniany w skrypcie wystawionym przez babkę w r. 1680 (N. 185 k. 974). Wskutek działów braterskich z 12 VII 1694 r., dziedzic dóbr wronieckich, tj. miasta Wronki, falbierni i młyna końskiego oraz młynów: Smolnica, Nadolnik, Pojśrzednik, folwarku Zamoście, wsi: Popowo z folwarkiem, Nowawieś z folwarkiem, Samołęż, Nowy Folwark, Biezdrowo z młynem, Zakrzewo, Pierwoszewo z folwarkiem, folwarku Staremiasto, wsi Krotecz (dzis Krucz) z folwarkiem i Hamrzysko z młynem, Biała, Klempicz Niemiecka, folwarku Rzeczyn cz. Rzecin w p. pozn., zaś na Krainie: wsi Szczerbin z folwarkiem, Kościerzyna Wielka z folwarkiem i młynem, Rzęskowo z folwarkiem, Tłuko z folwarkiem, Czajcze z folwarkiem w p. nakiel., oszacowane na 292.479 zł (P. 1139 XII k. 47). Wedle zobowiązania z r. 1695, Kościerzyne Spaloną i Szczerbin w r. 1697 sprzedał Janowi Łakińskiemu (P. 1133 II k. między 18 a 30v). Wsie Czajcze, Tłukom i Rzęskowo w p. nakiel. sprzedał w r. 1697 za 106.000 złp Kazimierzowi Łakińskiemu (P. 1133 II k. 67). Z tego Rzęskowo odkupił od niego w r. 1698 za 26.000 zł i zaraz za taką sumę sprzedał jego bratu, Janowi Łakińskiemu (P. 1135 VII k. 111v, 112). Miasto Wronki i wsie, Nowawieś, Samołęż, folwarki, Nowy Folwark, Staremiasto, Zamoście, oraz wieś Popowo sprzedał wyderkafem w r. 1697 na trzy lata za 100.000 zł Damianowi Garczyńskiemu (P. 1133 V k. 8). Części wsi Bługowo i Kunowo w p. nakiel. w r. 1699 sprzedał za 13.000 zł bratu Władysławowi (p. 1136 I k. 214). Miasto Wronki oraz wsie: Nowawieś, Samolęż, folwarki, Nowy Folwark i Staremiasto, wieś Popowo, Niemiecka Wieś, folwark Zamoście sprzedał t.r. za 150.000 zł Wojciechowi Krąkowskiemu, kasztelanowi krzywińskiemu (P. 1137 VIII k. 15), ta jednak transakcja najwidocznie nie została zrealizowana. Współspadkobierca Andrzeja Ł-go, stryja swego ojca, skwitowany w r. 1700 przez Bułakowskich (P. 1139 XIII k. 21). Ożenił się przed r. 17-5 z Anną Dzierzbińską, córka Kazimierza, sędziego ziemskiego wschowskiego, i Marianny Czackiej, wdową 1-o v. po Macieju Niegolewskim, chorąży wschowskim, i wraz z nią w r. 1705 zawierał z bratem Janem, jak to było wyżej, kontrakt kupna od niego za sumę 220.000 zł miasta Szamotuł z przyległymi wsiami (P. 1144 k. 96). Anna Dzierzbińska nie żyła już w r. 1708, kiedy Aleksander w imieniu zrodzonego z niej syna, Andrzeja Józefa Antoniego, cedował pewną sumę Franciszkowi Gorzyńskiemu, gwardianowi franciszkanów konwentualnych poznańskich, i całemu klasztorowi (P. 1144 k. 244). Jako posesor z mocy praw dożywotnich po żonie miasta Wronek oraz wsi Biezdrtowo i Pierwoszewo, a ojciec Andrzeja, w r. 1711 reprotestował sie przeciwko pasierbowi swej zmarłej żony, Michałowi Niegolewskiemu, chorążemu wschowskiemu (P. 282 II k. 32). Od brata Jana, jak już wiemy, w r. 1713 kupił za 199.000 zł Biezdrowo, Zakrzewo, Pierwoszewo i Popowo, a w r. 1720 sprzedał te wsie za 100.000 zł Zofii Podoskiej, wdowie po Władysławie Szembeku, mieczniku smoleńskim (P. 1176 k. 73v). Umarł w Krotczu 17 III 1723 r., licząc sobie ok. 45 lat (LM Lubasz). Syn jedyny Andrzej. Jedno dzieci Ludwiki z Ł-ch Sczanieckiej trzymała do chrztu 1 XI 1738 r. Franciszka Ł-a "łowczanka kaliska" (LB Zajączkowo). Mogła to być tylko córka Aleksandra, o której jednak nic więcej nie wiem.

Andrzej (Andrzej Józef Antoni), syn Aleksandra i dzierzbińskiej, ochrzcz. 22 VI 1705 r. (LB Niechanowo), dziedzic po ojcu Wronek z przyległościami, a wśród nich dóbr: Krotecz, Biała, Hamrzysko, Klempicz 1725 r. (Z. T. P. 43 k. 518). Od Ignacego Jarnowskiego i jego przyrodniego rodzeństwa, Gomolewskich, kupił w r. 1735 Gorzewo w p. pozn. (P. 242 k. 81). Od Jana Leona Korzboka Zawadzkiego, wedle kontraktu z r. 1735, kupil w r. 1736 za 65.000 zł Wyganowo z folwarkiem Psiepole w p. pyzdr. (P. 246 k. 18v), ale jeszcze t.r. odstąpił od kontraktu kupna (Ws. 85 k. 105v). Nie żył juz w r. 1741, kiedy jego żona, rodzono-stryjeczna siostra, Wiktoria Ł-a, córka Władysława, kasztelana kruszwiśckiego, i Marcjanny Kadzidłowskiej, była już 2-o v. żoną Piotra Wegorzewskiego, łowczego poznańskiego. Z niej była córka jedynaczka Katarzyna, dziedziczka miasta Wronek z przyległościami. Jej stryj i opiekun Józef Ł-., kasztelanic kruszwicki, sprzedał t.r. miasto Wronki oraz wsie: Nowawieś, Samolęż, Wrzecien (inaczej Rzecin), Olendry zwane Jesienno Zamoście, Staremiasto pustki, młyny: Smolnica, Nadolny i Górny, młyn Pieła, Folusz, Falbiernia w p. pozn. za 404.000 zł Maciejowi Koźmińskiemu, wojewodzie kaliskiemu (P. 1265 k. 47). Katarzyna żyła jeszcze w r. 1747 (P. 1289 k. 170).

3. Władysław, syn Jana i Kostczanki, mianowany kasztelanem kruszwickim 3 I 1717 r. (Kossak. III). Obok braci wymieniony w zapisie matki z r. 1680 (N. 185 k. 974). Z działów braterskich, przeprowadzonych w r. 1694, dostały mu sie dobra nastepujące: miasto Łobżenica z folwarkiem i młynem wodnym, wsie: Rataje, Pisna z folwarkiem opustoszałym, Luchowo z folwarkiem i młynem wodnym, Liszkowo z folwarkiem, Liszkowo folwark, wieś Radzicz Niemiecka z młynem, folwark Dąbrówka, wsie, Samostrzel z folwarkiem, Mrozowo z folwarkiem, Kraczki z folwarkiem, Żelazno, wszystkie w pow. nakiel. Babce swej, Elżbiecie z Grudzińskich Ł-ej, starościnie nakielskiej, dał w r. 1695 w dożywotnie uzytkowanie sumę 61.000 zł, pochodzącą z sumy 65.000 zł zapisanej wyderkafem tekj babce przez jej syna a jego ojca na mieście Łobżenicy i na wsiach, Piesna, Bługowo, Kunowo i Rataje, i druga sumę 1.000 zł w skutku zawartej ugody (N. 189 k. 187v, 189v, 191v). od brata Aleksandra w r. 1699 kupił za 13.000 zł części Bługowa i Kunowa , wsi, które były w dożywociu babki (P. 1136 I k. 214). Inne części tychże wsi kupił w r. 1700, już po śmierci babki, za 15.000 od brata Jana (P. 1139 XII k. 81). Dobra Radzicz, Liszkówko (chyba folwarki?), Dąbrówka sprzedał w r. 1700 za 55.000 zł Henrykowi Golczowi, zaś Luchowo za 20.000 Pawłowi Dorpowskiemu (N. 191 k. 88v). Występował w r. 1703 jako jedyny(!) spadkobierca zmarłej babki Elżbiety z Grudzińskich, kiedy cedował Michałowi Raczyńskiemu, podsędkowi ziemskiemu poznańskiemu, swoje prawa do łanu kmiecego we wsi Klunia (dzis Klonia) Mniejsza (N. 192 k. 56). Liszkowo sprzedał w r. 1711 za 40.000 zł podsędkowi Raczyńskiemu (N. 193 s. 172). Był juz w r. 1711 mężem Marcjanny Kadzidłowskiej, córki Jana, podkomorzego inowrocławskiego, i Konstancji Dąmbskiej (I. Kon. 73 k. 281v; N. 198 s. 124). Mimo wspomnianych wyżej transakcji z Golczem i Raczyńskim wystepował w r. 1715 jako dziedzic Liszkowa, Dąbrówki i innych dóbr, kiedy zawierał kompromis z Janem Łakińskim, dziedzicem Kościerzyny Spalonej (Z. T. P. 40 k. 61). Temu Łakińskiemu t.r. sprzedał dobra Radzicz z sołectwem i młynem, Liszkowo z folwarkiem, Liszkówko i Dabrówke folwark za 140.000 t. (N. 198 s. 124). Spełniając zobowiązanie dane w Bługowie 30 VII 1715 r. swoją część kamienicy w Poznaniu przy ulicy Świetojańskiej, koło kolegium jezuitów, dał w r. 1717 swemu od lat wielu słudze, Mikołajowi Swoińskiemu (N. 199 s. 159v). Wsie, Samostrzele, Mrozowo, Żelazno, Kraczki sprzedał w r. 1720 za 184.500 zł Wojciechowi Bnińskiemu, majorowi J. Kr. Mci. Dopełnił w ten sposób zobowiązania, które dał był w r. 1698 ojcu tego majora, zmarlemu Piotrowi Bnińskiemu, sędziemu grodzkiemu nakielskiemu (N. 201 III k. 19). Jako obecnego dziedzica Bługowa i Kunowa pozywali go w r. 1724 jego bracia, Jan i Andrzej (Z. T. P. 42 k. 641). Nazwany t.r. dziedzicem Luchowa (ib. k. 1084). Dopiero w r. 1725 miasto Łobżenicę wsie, Piesna, Rataje, Luchowo, Bługowo i Kunowo, a więc klucz łobżenicki, mocno już uszczuplony, sprzedał za 462.000 zł Józefowi Stefanowi Radolińskiemu, podkomorzemu wschowskiemu, kupując nawzajem od tego podkomorzego za 130.000 zł wsie, wtoru Wola Rozostowa, Bratuszyno, Kalinowa, Bogdałowo, Klwany i Galewo w pow. koniń., część dawnego klucza brudzewskiego (P. 1203 VIII k. 41v). Na tych też dobrach dał oprawę i dożywocie swej żonie (I. Kon. 76 k. 170). Oboje małżonkowie zawierali w r. 1726 z Rafałem Mękarskim kontrakt o dzierżawę wsi Koziejaty w p. brzeskim-kuj., niewątpliwie własnej Marcjanny z Kadzidłowskich (G. 94 k. 441). Krótko potem kasztelan zmarł (według Bonieckiego w poczatkach r. 1727) i pani Marcjanna w r. 1728, już będąc 2-o v. żoną karola Wodzyńskiego, miecznika mozyrskiego, w imieniu własnym oraz swych dzieci, Józefa, Wiktorii i Ludwiki Ł-ch, zawierała kompromis z Kazimierzem i Anną z Dobrosielskich Bogusławskimi (I. Kon. 76 k. 234v). Mając po ojcu i z działów z siostrami wieś Biskupie w p. kon., w r. 1733 dała temu Bogusławskiemu zobowiązanie sprzedania tych dóbr za 30.000 zł (ib. k. 490). Nie żyła juz w r. 1734 (P. 1239 k. 127v). Z córek, Wiktoria, ur. ok. r. 1716, najpierw, jak widzieliśmy wyżej, żona stryjecznego brata, Andrzeja Ł-go, potem 26 XI 1740 r. poslubiła w kosciele Bożego Ciała w Poznaniu Piotra Wegorzewskiego, łowczego poznańskiego, zmarłego między r. 1761 a 1763, umarła sama 25 VI 1768 r., mając ok. 70 lat, pochowana u Reformatów w Osiecznej. Ludwika, niezamężna w r. 1735 (P. 1240 k. 75v), wyszła przed r. 1737 za Franciszka z Łagowca Sczanieckiego, w latach późniejszych podczaszego i sędziego surogatora poznańskiego, którego przeżyła i umarła 27 V 1787 r., pochowana 3 VI u Reformatów w Szamotułach.

Józef, syn Władysława i Kadzidłowskiej, mianowany w r. 1760 podkomorzym brzeskim-kuj. (K. P. nr 47, wiadomośc z 19 XI), chorąży znaku usarskiego królewicza Fryderyka 1761 r. (Bon.; I. Kon. 79 k. 367v), poseł na sejm konwokacyjny 1764 r. i elekcyjny Stanisława Augusta (Bon.), pułkownik chorągwi pancernej Wielopolskiego, koniuszego koronnego 1766 r. (I. Kon. 80 k. 56v), kawaler orderu Św. Stanisława 1768 r. (ib. k. 155v). Dobra swe Wolę Rozostową p. kon. zastawił w r. 1734 za 28.000 zł Stanisławowi Przybysławskiemu (P. 1239 k. 127v). Występował w r. 1735 jako współspadkobierca stryja Jana (P. 1240 k. 75v). Dziedzic Zakrzewa 1735 (G. 987 k. 10v). Ożenił się pierwszy raz w r. 1735 lub 1736 z Aleksandra Radolińską, wdową 1-o v. po Stefanie Łętkowskim, chorążym inowłodzkim (I. Kon. 76 k. 533v, 77 k. 39v). Jako współspadkobierca obok brata stryjecznego, Andrzeja, ciotki Heleny 1-o v. zamężnej Szczawińskiej, 2-o v. Działyńskiej, w imieniu swoim i tego stryjecznego brata zobowiązal się w r. 1736 dopełnić zobowiązania tej ciotki z r. 1714 i dobra jej, Falmierowo, Gromadno, Dobrzyniewo, Gruszki, Młotkowo, Młotkówko, młyn Klawek i pustki Kijaszkowo w p. nakiel. sprzedać za 201.000 zł Kazimierzowi Kitnowskiemu, sędziemu malborskiemu (N. 206 s. 19). Z żoną wzajemne dożywocie spisał w r. 1736 (I. Kon. 77 k. 39v). Od Franciszka Chrząstowskiego w r. 1737 kupił za 4.000 zł częsci we wsiach Zakrzewo, Żabiczyno, Redgoszcz, Wybranowo w p. kcyń. i w dobrach Gosławice z przyległościami w p. kon. (P. 1250 k. 112v). Był teraz dziedzicem jednej trzeciej Redgoszczy po matce i jednej trzeciej kupionej od Chrząstowskiego (Hip. Wagr., Redgoszcz). W r. 1738 dziedzic wsi: Wola Rozostowa, Bratuszyno, Klwany, Kalinowa, Galewo, Bogdałowo a także Janiszewo, Podłużyce, Kwiatkowo i Kuźnica w p. kon. (I. Kon. 77 k. 94v). Aleksandra z Radolińskich umarła w r. 1738, pochowana 8 V (A. B. Koło, W. 48), pozostawiając mężowi córkę jedynaczkę, Ludwike, w imieniu której, Józef częsci wsi Wilamów w p. szadkowskim, jej dziedziczne po matce, zastawił w r. 1742 za 4.000 zł Franciszkowi Dobrzyckiemu surogatorowi grodzkiemu kaliskiemu (I. Kon. 77 k. 265v). Jako współspadkobierca dziada macierzystego, kadzidłowskiego, podkomorzego inowrocławskiego, ułożył się w r. 1745 względem tej sukcesji ze swym ciotecznym rodzeństwem, Chrząstowskimi, rodzącymi się z Marianny Kadzidłowskiej, i skupił od nich prawa do części dóbr: Gosławice, Maliniec, Pęcław, Lichyn, Wielkopole, Gogolina, Niesłusz, Maruntów, Grójce, Grąblin, Belewo, Pętnów, Łężyn w p. kon. i do części wsi Kościeszki w p. radziej. W r. 1746 nabył te same prawa od Barbary z Chrząstowskich Naramowskiej, a w r. 1747 od ks. Franicszka Chrząstowskiego (ib. 78 k. 33, 45). Części w Kościeszkach, zarówno własne spadkowe jak i nabyte od Chrząstowskich, zobowiązał się w r. 1746 sprzedać FranciszkowiWysockiemu, skarbnikowi bydgoskiemu (ib. k. 35). Z ojczymem Wodzyńskim jako posesorem wsi Koziejaty, macierzystej Jozefa, zawierał w r. 1746 układ (Z. T. P. 51 k. 44). Od Józefa i Andrzeja braci Dzierzbickich uzyskał w r. 1749 zobowiązanie sprzedaży części dóbr zawada, Konary i oczkowice w p. kośc. (I. Kon. 78 s. 338). Miał też Wolę Jurkową w p. brzeskim-kuj., ktorą to wieś w r. 1755 zastawił za 1.140 zł Jakubowi Sułkowskiemu, podstolemu kowalskiemu (ib. s. 916). Jego drugą żoną była Jadwiga Dzierzbicka, podczaszanka łęczycka, trzecią Jadwiga Nepomucena z Wierzbna Pawłowska, córka Macieja, kasztelanica biechowskiego i Wiktorii Święcickiej, wdowa 1-o v. po Franciszku Garczyńskim, podkomorzym wschowskim, ur. w Posadowie, ochrzcz. 21 X 1725 r. (LB Lwówek), dziedziczka dóbr lwowieckich. Data zawartego z nią ślubu trudna do ustalenia, bo akt wzajemnego dożywocia wpisany w księge Inskrypcji Poznańskich z r. 1755 jest notorycznie sfałszowany (P. 1315 k. 152v). Oboje małżonkowie spisywali to wzajemne dożywocie w r. 1758 (I. Kon. 79 k. 75). Józef, dziedzic Wybranowa i Zakrzewa, skwitowany w r. 1759 przez Hieronima Skarbka Rudzkiego z 16.000 zł z zastawu Wybranowa (Kc. 144 k. 87v). Od "ucz." Fabiana Kadocha, mieszczanina poznańskiego, i żony jego Teresy z Dąbrowiczów w r. 1765 kupił za 16.500 zł kamienicę przy Rynku w Poznaniu (P. 1339 k. 4). Od Antoniego Modzelewskiego uzyskał w r. 1767 zobowiązanie sprzedania za 20.000 zł wsi Wola Podłężna w p. kon. (I. Kon. 80 k. 105v). Od Franciszka Kistowskiego w r. 1768 dostał zobowiązanie sprzedania za 15.000 zł połowy wsi Sarnowa w p. gnieźn. (G. 100 k. 320). Dnia 1 X 1771 r., przyjechawszy z kościoła w Lubaszu do swej wsi Krotecz, "na rannym śniadaniu zdrów i wesoły", okolo godziny 10 dostał ataku serca i wkrótce potem zmarł. Pochowany 11 X u Reformatów w Szamotułach (LM Lubasz; Nekr. Reform. Szamotul.), tu data zgonu 4 X). Kazanie pogrzebowe wygłoszone w kościele Reformatów szamotulskich nosi datę 14 XI (Estr. XXVI s. 385). Wdowa zaślubiła 2-o v 17 V 1772 r. Łukasza Bnińskiego, pułkownika chorągwi pancernej J. Kr. Mci (LC Śmigiel), z czasem sędziego ziemskiego poznańskiego. Zapisała mu przed slubem sumę 100.000 zł. Była dziedziczką miasta Lwówka z przyległymi wsiami (Ws. 95 k. 165). Rozwodząc się z Bnińskim w r. 1790 mianowała plenipotentem swego syna Melchiora Ł-go (Ws. 106 k. 15v). Umarła 18 VII 1807 r. (Nekr. Dominik. Pozn.). Z pierwszej żony była, jak juz pisałem, córka jedynaczka Ludwika, dziedziczka po matce dóbr: Kwiatkowo, Koźmino, Głowy, Sacały, Kuxnica z Dabrową, Pustkowy w p. kon., Kozubów, Łękoszyn, Wielanowo w p. sier. (I. Kon. 83 k. 269v; I. Kal. 209/213 k. 54). zaslubiła ona 1-o v. we Lwówku 19 II 1760 r. Aleksego Skrzypińskiego, pisarza grodzkiego kaliskiego, zmarłego krotko przed 12 II 1766 r., a 2-o v. w r. 1776 poszła za Józefa Drywa Zakrzewskiego, regenta grodzkiego poznańskiego, potem pisarza grodzkiego pyzdrskiego, umarła w r. 1784, pochowana w Kole u Bernardynow 9 VIII. Z drugiej żony corka Weronika, która przed r. 1774 poslubiła Adama Kwileckiego, kasztelanica lędzkiego, z czasem kasztelana przemęcekiego i żyła jeszcze 18 III 1792 r. Z trzeciej żony byli synowie i córka. Spośród synów, Julian Bogusław Onufry Stanisław Kostka Józef Jan Nepomucen Antoni, ur. w Posadowie, ochrzcz. 27 II 1759 r. (LB Niepart), niewatpliwie wcześnie zmarły. Melchior, o którym niżej. Stanisław Józef Piotr, ur. w Posadowie 1 XII 1763 r. (ib.), zmarły wcześnie. Córka Bibianna Barbara Tekla, ur. w Posadowie 30 XI 1767 r., zmarła tamże 30 XI 1771 r. (LB, LM Lwówek).

Melchior (Klot Kasper Melchior Baltazar), syn Józefa i Pawłowskiej, ur. w Posadowie 7 I 1761 r. (LB Lwówek), rotmistrz kawalerii narodowej i kawaler orderu Św. Stanisława 1792 r. (P. 1369 k. 930), pułkownik wojsk polskich 1807 r. Od 10 XII 1774 r. miał wyznaczonych przez krola opiekunów: ojczyma Łukasza Bnińskiego, i wuja Jana Węgorzewskiego, łowczyca poznańskiego, ktory w r. 1775 zrzekł sie tej opieki do której w jego miejsce weszli t.r. obok Bnińskiego szwagier Adam Kwilecki i Wojciech Węgorzewski, łowczyc poznański (P. 1079 k. 179). Dobra swe Sieraków, Mchówko cz. Janowiec, młyn Koziejady należ. do Sierakowa, Wola Jurkowa i młyn Zochel oraz siedlisko puste w Mąkoszynie sprzedał w r. 1786 za 115.000 zł Janowi Suchorzewskiemu, wojskowemu wschowskiemu (P. 1363 k. 95v, 1368 k. 156v), zaś wedle kontraktu spisanego 14 VII 1787 r. kupił od Michała Moszczeńskiego, podkomorzego J. Kr. Mci, za 220.000 zł połowę Chraplewa i całe dobra: Chmielno, Lipie i Nietrzeba w p. pozn., z której to ceny jeszcze t.r. zapłacił 44.182 zł (P. 1375 k. 73). Zawarł 10 XII 1789 r. ze swym ciotecznym bratem, Franciszkiem hr. Komorowskim, jednym z synów Jakuba, kasztelana santockiego, i Antoniny Pawłowskiej 2-o v. Szeptyckiej, ugodę dotyczącą spadku po Pawłowskich (P. 1366 k. 437v). Od innego ciotecznego brata, Antoniego Komorowskiego, kupił, wedle kontraktu z 12 VII 1791 r., jego część w macierzystych dobrach zebowskich w p. pozn., tj. we wsiach Zebowo, Zebówko, Konin z folwarkiem zw. Paryżewo, Bolewice i Pawłówko z Holendrami zwanymi: Suche, Tarnowskie, Nowe, Węgierskie, Grudzińskie, Sempolskie, Wymysłowskie oraz z młynami Sempolskim i Wegielskim (I. Kon. 84 k. 288). Jeszcze inną czwartą częśc w tychże dobrach, należącą do Franciszka Komorowskiego, kupił za kontraktem z 29 VI 1792 r. za 191.778 zł (P. 1369 k. 986v). Pochodzące ze spadku po Andrzeju Ł-im, stryjecznym bracie ojca, dobra Krotecz, Hamrzysko, Biała, Klempicz, oraz Holendry: Kroteckie, Smolnydół, Wilczymłyn, z nowo wybudowanym gościńcem sprzedał w r. 1792 za 500.000 zł Augustynowi Koxmińskiemu, rotmistrzowi kawalerii narodowej (P. 1369 k. 930). Stanowiły one dawniej część klucza wronieckiego, który teraz Koxmiński scalał. Melchior od Meysnera w r. 1793 kupił Kuflewo (Bon.). Po ojcu dziedzic części Redgoszczy, od Kaspra Skarbka kupił 2/6 tychże dóbr oraz 1/3 Gosławic. Był 24 V 1805 r. dziedzicem całej Redgoszczy z Zakrzewem, Żabiczynem i Wybranowem (Hip. Wągr., Redgoszcz). Umarł w Poznaniu 9 III 1829 r. (LM Lwówek: Nekr. Dominik. Pozn.). Żoną jego była Regina Smętkówna alias Smętkowska, ur. w Grońsku, ochrzcz. 26 II 1769 r., córka "prac." Jana i Magdaleny Smętków, poddanych (LB Lwówek). Poślubił ją 17 II 1801 r., kiedy już troje ich dzieci było na świecie (LC Lwówek): Ewa, ur. 24 XII 1789 r. zmarła w Bolewicach 19 III 1801 r. na ospę (LM Lwówek), Jan Józef Melchior, ochrzcz. 4 I 1795 r., zmarły na ospę tamże 11 III 1801 r. (ib.), i Antoni, o którym niżej. Po ślubie rodzili sie jeszcze synowie, Stanisław Kostka, ur. 1802 r., zmarły 7 IX 1804 r. (LM Lwówek), Jan Nepomucen, o którym niżej, oraz córka Weronika (Franciszka Salezja Weronika Wirydiana Marcina), ur. 26 I 1808 r. (LB Św. Marcin., Pozn.). W akcie jej chrztu matka nazwana tylko z imienia, co ma swoja niedwuznaczna wymowę. Żyła jeszcze ta Weronika 26 XII 1836 r., niezamężna (LB Brody). Z synów, Jan Nepomucen (Soter Jan Nepomucen Wojciech), ur. w Chraplewie 22 IV 1805 r. (ib.), zmarły w Woli Roznowskiej w parafii Brudzew w Królestwie Polskim 1 VII 1831 r., zrazu tam pochowany. Ciało jego w r. 1835 przewieziono do grobów rodzinnych w Lwówku (LM Lwówek; Hip. Wągr. Redgoszczy, tu data zgonu 6 VII 1831 r.). Był obok brata od r. 1827 współwłaścicielem Redgoszczy.

Antoni (Dionizy Wincenty Antoni), syn Melchiora i Smetkówny, ur. 20 IV 1797 r. w Bolewicach, (LB Lwówek), uznany za legalnego w nastepstwie małżeństwa rodziców i za specjalnym reskryptem królewskim wydanym przed 8 VI 1806 r., tj. przed data chrztu z ceremonii tak Antoniego, jak i jego młodszego brata, Jana Nepomucena (LB Lwówek). Od ojca wspólnie z bratem 18 XI 1827 r. przejął dobra Redgoszcz z Zakrzewem i Żabiczynem, a po śmierci brata w r. 1831 stał sie jedynym właścicielem tych dóbr, które potem na subhaście nabył syn Bolesław. Kiedy ten sam zmarł w r. 1857, Antoni przejął z powrotem Redgoszcz jako spadkobierca jego. T.r. 11 VI prawa swe do Redgoszczy przekazał córce Kazimierze (Hip. Wagr., Redgoszcz). Właściciel Posadowa i Chraplewa w pow. nowotomyskim, Kuflewa w Król. Polskim, w pow. nowomińskim, Zębowo w pow. bukowskim w r. 1859 sprzedał za 72.000 tal. kupcowi Schneiderowi z Cylichowy (Dz. P.). Był posłem na sejm poznański. Umarł w Posadowie 17 X 1864, pochowany we Lwówku (LM Lwówek; Dz. P.). W kaplicy w Wąsowie 5 VI 1820 r. zaślubił Nimfę Sczaniecką, córkę Łukasza i Weroniki Zakrzewskiej, właścicielkę Brodów (LC Wytomyśl), ur. w sierpniu 1803 r. w Brodach, zmarła w sierpniu 1838 r. w Posadowie. Z tego małżeństwa synowie: Władysław, o którym niżej, Stanisław (Staniszław Zygmunt Bernard), ur. w Chraplewie 20 V 1824 r. (LB Brody), zmarły tamże 3 VII 1825 r. (LM Lwówek), Bolesław (Bolesław Ksawery Łukasz) ur. w Lwówku 8 I 1828 r. (LB Lwówek), zrazu właściciel (posesor?) Szlachcina, potem na subhaście 30 V 1856 r. kupił ojcowska Redgoszcz, zmarły w Berlinie 3 I 1857 r. (LM Lwówek; Hip. Wagr., Redgoszcz, tu data zgonu 3 VI 1857), Zygmunt (Zygmunt Stefan Adam Mieczysław), ur. w Posadowie 6 VIII 1838 r. (LB Lwówek), właściciel Konina w pow. bukowskim, zmarły w Karlsbadzie 8 VII 1879 r., pochowany w Lwówku (LM Lwówek; Dz. P.). Z córek Antoniego, Weronika (Weronika Jadwiga Anastazja), ur. w Chraplewie 3 IV 1823 r. (LB Brody), zaślubiła w Poznaniu w kościele Św. Marcina 6 II 1842 r. Bronisława Dabrowskiego, właściciela Winnogóry (LC Lwówek), syna generała Jana Henryka. Dabrowski, któremu wniosła Kuflewo, umarł 2 IV 1880 r., ona umarła w Samostrzelu 28 VIII 1897 r. Em,ilia (Franciszka Regina Emilia Bolesława), ur. 9 III 1826 r. w Posadowie, zaślubiła 4 II 1845 r. Ignacego hr. Bnińskiego z Samostrzela, umarła 15 II 1907 r. Helena Bronisława Nepomucena, ur. w Chraplewie 25 XI 1830 r. (LB Brody), zapewne zmarła młodo. Wreszcie Kazimiera (Kazimiera Nepomucena Stefania), ur. 10 IV 1832 r. (LB Lwówek). Uzyskaną od ojca w r. 1857 Redgoszcz, sprzedała 26 XI t.r. za 106.500 tal. Stanisławowi-Edwardowi Janta Połczyńskiemu (Hip. Wagr., Redgoszcz). Dziedziczka Nietrzanowa i Szlachcina, poszła 10 XI 1862 r. za Tertuliana Stablewskiego, umarła w Szlachcinie 7 V 1892 r., pochowana w Nietrzanowie.

Władysław (Władysław Tomasz Józef Anastazy), syn Antoniego i Sczanieckiej, ur. w Chraplewie, ochrzcz. 7 III 1821 r. (LB Brody), właściciel dóbr lwówieckich z rezydencją w Posadowie, poseł do sejmu pruskiego, załozyciel ordynacji posadowskiej 1890 r., lwówieckiej 1892 r., hrabia pruski prawem primogenitury 11 XII 1893 r., umarł w Posadowie 6 III 1908 r., pochowany w Lwówku (LM Lwówek; Dz. P.). Jego żona była zaślubiona w Próchnowie 1 VI 1851 r. Antonina hr. Skórzewska córka Heliodora i Emilii hr. Goetzendorf Grabowskiej (LC Żoń), ur. w Poznaniu 4 II 1832 r., zmarła w Posadowie 15 VII 1905 r., pochowana w Lwówku (Dz. P.). Synowie: Stefan, o którym niżej, Mieczysław Jan, ur. w Posadowie 12 V 1861 r., zmarły tamże 20 I 1862 r. (LB, LM Lwówek) i Stanisław. Z córek, Maria (Marianna Antonina Emilia), ur. w Posadowie 19 I 1855 r. (LB Lwówek), zaślubiła w Lwówku 8 VI 1879 r. Alfreda hr. Tyszkiewicza Mycielskiego z Siedmirogowa i Zimnejwody, zmarła w Posadowie 3 I 1936 r., pochowana w Lwówku. Izabela (Izabela Emilia Weronika), ur. 30 VII 1859 r. w Posadowie (ib.), wyszła w Lwówku 17 VI 1893 r. za Jozefa hr. Tyszkiewicza, owdowiałego po jej młodszej siostrze, właściciela Wojnowa w pow. obornickim. Helena (Helena Józefina), ur. w Posadowie 20 IX 1862 r. (ib.), wydana w Lwówku 19 III 1888 r. za wspomnianego wyżej Józefa hr. Tyszkiewicza, zmarła w Drexnie 21 I 1890 r. Ofelia Celina Emilia, ur. w r. 1860, zmarła w Posadowie 14 III 1864 r. (LM Lwówek). Irena (Irena Ofelia), ur. w Posadowie 22 VIII 1863 r. (ib.), wydana w Lwówku 16 VII 1896 r. za Stefana hr. Mycielskiego, właściciela Wolsztyna, umarła tam 18 XII 1935 r., pochowana w Gostyniu. Antonina (Antonina Zofia), ur. w Posadowie 26 I 1870 r. (ib.) zaślubiła w Lwówku 15 VIII 1893 r. Feliksa hr. Tyszkiewicza z Kretyngi, potem właściciela Połągi na Żmudzi.

1) Stefan (Stefan Antoni Józef), syn Władysława i Skórzewskiej, ur. w Poznaniu 15 III 1852 r. (LB Św. Marcin, Pozn.), ordynat na Posadowie i Lwówku, poseł na sejm poznański, szambelan papieski, umarł we Lwówku 19 IX 1922 r., nie pozostawiając potomstwa (Dz. P.). Ożenił się w Poznaniu 31 V 1880 r. w kaplicy Św. Józefa z Konstancją Mierzyńską, córką Jana i Aleksandry Łuszczewskiej (LC Otorowo), ur. w Bytyniu 23 V 1860 r., właścicielka Lipnicy z Pólkiem, Pierska, Wielkich Sokolnik i Wierzchaczewa w pow. szamotul. (2288 ha).

2) Stanisław (Stanisław Antoni), syn Władysława i Skórzewskiej, ur. w Posadowie 31 I 1866 r. (LB Lwówek), właściciel dóbr, Konin (1137 ha), Pakosław (1241 ha), zaś po smierci brata Stefana ordynat na Posadowie (914 ha) i Lwówku (3149 ha). Kameriunker pruski 1890 r., długoletni prezes Tow. Wyścigów Konnych ziem zachodnich w Poznaniu, umarł w Poznaniu 2 XII 1937 r., pochowany w Lwówku (Dz. P.). Był bezdzietny. Ożenił sie w Chobienicach 31 I 1891 r. z Emilią hr. Mielżyńska, córka Karola i Emilii z hr. Bnińskich (LC Chobienice; Dz. P.), ur. w Chobienicach 8 IV 1873 r.

II. Piotr, syn Piotra "Starszego" i Zdzarowskiej, dla odróznienia od ojca zwany niekiedy "Młodszym", wspomniany obok ojca w r. 1626 jako współdłuznik Andrzeja Doregowskiego (P. 294 k. 125v), otrzymał od ojca 1628 r. zapis długu 8.000 zł (Ws. 41 k. 131v), kupiwszy od Macieja Sokołowskiego, starosty radziejowskiego, części we wsi Ochle w pow. radziej., sprzedał je wyderkafem w r. 1632 za 2.000 zł Stanisławowi Sokołowskiemu, sędziemu surogatowi grodzkiemu i podstolemu poznańskiemu (P. 1417 k. 597v). Od brata Jana, jak widzieliśmy, kupił w r. 1635 połowe Parzęczewa w p. kośc. (P. 1418 k. 316v), a t.r. dostał części w tej wsi także i od brata Andrzeja, wtedy jeszcze jezuity (ib. k. 395). Wszystkie części Parzęczewa w r. 1636 odprzedał za 10.000 zł bratu Andrzejowi, juz świeckiemu (ib. k. 720v). Ożeniwszy sie z Urszula z Wielkiej Wrzący Sokołowską, wziął za nią części Wielkiej Wrzący w p. kon. i zastawił je w r. 1637 za 5.000 zł Piotrowi Bogdańskiemu i żonie jego Katarzynie z Szyszkowskich (I. Kon. 48 k. 538). Oboje małzonkowie Ł-ccy zawierali w r. 1638 kontrakt pod zakładem takiejże sumy z owdowiałą już Bogdańska (ib. k. 540). Urszula z Sokołowskich zyła jeszcze w r. 1549 (ib. 53 k. 128), a Piotr w r. 1650 nazwany dziedzicem Wielkiej Wrzący (ib. k. 317). Żył chyba jeszcze w r. 1662 (P. 188 k. 24). Synowie jego: Aleksander, Wojciech, Gabriel, Stanisław i Jan. Córka Jadwiga, wydana przed r. 1688 za Wojciecha Krakowskiego, póxniejszego kasztelana krzywińskiego, umarła między r. 1715 a 1727. Po ojcu odziedziczyła części wsi Wrząca w p. sier., której nie należy mylić z wspomnianą wyżej Wielką Wrzącą w p. kon. Swoje części Wrzący w r. 1689 sprzedała za 6.000 zł Aleksandrowi z Otoka Zaleskiemu (I. Kal. 146 s. 239). Spośród synów, o Gabrielu wiem tyle, że był proboszczem w Modzerowie cz. Modzurowie w pow. brzeskim i nie żył juz w r. 1686 (P. 1111 II k. 9v).

1. Aleksander (Aleksander Franciszek), syn Piotra i Sokołowskiej, kasztelan krzywiński 1682 r. (P. 1105 X k. 6). Mąż Zofii Szołdrskiej, córki Jana, cześnika kaliskiego, i Marianny Zbijewskiej, która to Zofia w r. 1663 kwitowała swego brata Wojciecha, urodzonego z innej matki, Suchorzewskiej, z ruchomosci pozostałych po swojej matce (P. 1073 k. 464v). T.r. ów brat Wojciech w posagu i wyprawie za siostrą scedował Ł-mu sumę 6.000 zł, którą niegdyś jego ojcu zapisała była Marianna z Zajączków Szołdrska (P. 1073 k. 614). Małżonkowie Ł-ccy t. r. spisywali wzajemne dożywocie (P. 1425 k. 26v). Zofia wniosła mężowi wsie Wiry i Łęczyca w pow. pozn., które kupiła była od Anny z Tuchorzy Zbijewskiej, starościny babimojskiej, w r. 1661 (P. 1138 I k. 31), nie wiem czy juz po ślubie z Ł-im. Grunt (fundum) w tej wsi zwany Górki oraz jezioro tamże w r. 1670 sprzedała za 1.200 zł Krzysztofowi Broniszowi (P. 1868 XII k. 288). Druga zona Aleksandra była Regina Anna Rosnowska, córka Adama, wdowa 1-o v. po Stanisławie Bartochowskim, spadkobierczyni bezdzietnego Wojciecha Rosnowskiego, która w r. 1679 cedowała Janowi Kurczewskiemu sumę 2.000 zł, zapisaną temu swemu stryjowi przez Aleksandra Miaskowskiego ze Szczodrowa (Kośc. 305 k. 29; P. 1106 I k. 18). Aleksander z ta żona spisywał w r. 1681 wzajemne dożywocie (P. 213 I k. 43). W imieniu własnym oraz braci swych, Wojciecha, Stanisława i Jana, sprzedał w r. 1682 za 15.000 zł części w Wielkiej Wrzący Wacławowi z Otoka Zaleskiemu, dopełniając w ten sposób zobowiązania danego jeszcze przez ich matke (P. 1105 X k. 6), zas w r. 1686 w imieniu swoim i brata, ks. Wojciecha, sprzedał temu Zaleskiemu część w tejże wsi, którą odziedziczyli byli po śmierci brata, ks. Gabriela (P. 1111 II k. 9v). Już nie żył w r. 1690, kiedy wdowa brała w zastaw na trzy lata od Franciszka Bartochowskiego za 16.000 zł wsie Borzysławice i Krzczonowice w p. sier. (I. Kal. 146 s. 325). Żyła jeszcze w r. 1701 (ib. 154 s. 60), nie żyła juz 1714 r. (ib. 159 s. 130). Z pierwszej żony córka Marianna, ochrzcz. 24 X 1670 r. (LB Wiry(, niewątpliwie zmarła dzieckiem, oraz dwie córki zakonnice. Klara była pod imieniem Róży klaryska w Śremie, umarła 23 IV 1694 r. (Nekr. Franciszkanek Średm.). Zofia pod imieniem Lilii zakonnica tamże, kwitowała w r. 1696 Andrzeja Szołdrskiego, kasztelana biechowskiego, dziedzica Czempinia, z prowizji od sum (Kośc.l 308 s. 325), a w r. 1700 części wsi Wiry Wielkie i Małe oraz Łęczyca, przypadłe po matce i zmarłej jej siostrze Klarze, dała stryjowi Stanisławowi Ł-mu (P. 1138 I k. 31). Umarła 21 IV 1711 r. (Nekr. Franciszkanek Śrem.).

2. Wojciech, syn Piotra i Sokołowskiej, proboszcz w Biezdrowie 1682 r. (P. 1105 X k. 6), a 1694 r. obok tego w Szamotułach (P. 1127 I k. 85v). działał w r. 1659 w imieniu stryja Jana, starosty nakielskiego (P. 184 k. 243). Jeszcze jako świecki występował w r. 1662 (P. 188 k. 24). Współspadkobierca, obok brata Stanisława, zmarłego brata Aleksandra, kasztelana krzywińskiego, scedował 1694 r. swe prawa do pozostałych po nim wsi Wiry Wielkie i Łęczyca stryjecznemu bratankowi, Janowi, kasztelanicowi kaliskiemu (P. 1127 I k. 85v). Z Kazimierzem Narburtem zawierał w r. 1702 kontrakt o trzyletnią dzierżawę wsi Łężeczki w p. pozn. (P. 1142 k. 88v).

3. Stanisław, syn Piotra i Sokołowskiej, jako współspadkobierca matki, uczestniczył w latach 1682 i 1686 obok braci, jak widzielismy w sprzedaży ich części w Wrzący Wielkiej. Ożenił się przed r. 1686 z Jadwigą Jaraczewską, córka Stanisława i barbary Gorzyckiej, a w r. 1687 kwitował jej stryja Zygmunta Jaraczewskiego i matke z 7.000 zł, na poczet zapisanych tej zonie 15.000 zł posagu (P. 1113 VI k. 27). Od swej bratanicy Lilii Ł-ej, klaryski śremskiej, otrzymał w r. 1700, jak widzielismy, donacje wsi Wiry Wielkie i Małe oraz Łęczyca, stając sie w ten sposób dziedzicem połowy tych wsi (P. 1144 k. 182v, 196). Od Wojciecha Rokossowskiego w r. 1701 kupił za 87.000 zł wies Ocieszyn i folwark Gołebowo w p. pozn. (P. 1140 VI k. 22, 51), ale tych dóbr nigdy nie objął i w testamencie od tej transakcji odstąpił, wymieniając jako cene kupna sumę 90.000 zł. Zobaczymy jednak te dobra w rekach jego synów. Złożony chorobą, spisał w Szlachcinie 13 XI 1710 r. testament, w ktorym wyliczył swe dobra: Szlachcin, Olszewo, Wiry, Sowiny, Romiejki. Posiadał i dobra królewskie, które miały pozostawać w dożywotnim posiadaniu żony, potem zaś, za konsensem królewskim, winne były dostać sie ktoremus z synów. Niezamęznej córce, nie nazwanej z imienia, wyznaczył 30.000 zł posagu. Ciało swe polecił pochować w Poznaniu u Bernardynów, obok leżącego tam już brata Aleksandra (P. 280 k. 110). Wspomniane wyżej dobra królewskie to Rumiejki, na których żona miała prawo wspólnoty (P. 289 k. 37v). Córki, któraby w r. 1710 była niezamężna, nie znam. Już po śmierci Stanisława, w r. 1711, przy okazji protestu przeciwko Stanisławowi Andrzejowi Szołdrskiemu, wystepowała owdowiała Jadwiga z Jaraczewskich oraz syn Jozef, działający w imieniu także innych synów, Jana i Floriana, oraz córki Teresy wdowy po Gostyńskim (P. 282 II k. 178). Jadwiga w imieniu własnym i tych swych dzieci wydzierżawiła w r. 1716 Franciszkowi Jaraczewskiemu na trzy lata Szachcino, Olszewo, Mroczki i Grójec w p. pyzdr. (P. 157 s. 160). Swoją dziedziczną wieś Sowiny w p. kośc. sprzedała w p. 1728 za 80.000 zł synowi Józefowi (P. 1213 k. 90v). Córka Teresa (Teresa Barbara), ochrzcz. 19 III 1686 r. (LB Poniec), wyszla 1-o v. w Żerkowie 26 II 1702 r. za Franciszka Borka Gostyńskiego, którego w drodze z Poznania do domu, do Szlachcina, postrzelił w karczmie w Jerzykowie żołnierz saski i z tego postrzału nazajutrz 15 II 1710 r. umarł (Kośc. 147 k. 242v). Poszła powtórnie w Radzimiu 18 V 1717 r. za Ludwika Granowskiego, staroste mościckiego i kiślackiego, wdowa w r. 1735, żyła jeszcze w r. 1742.

1) Józef, syn Stanisława i Jaraczewskiej, wystepował obok matki w r. 1711 (P. 282 II k. 178). Wespół z bratem Janem a też w imieniu brata Floriana, Ocieszyno (Wocieszyno) i folwark Gołębowo sprzedał w r. 1722 za 53.790 zł szwagrowi Granowskiemu (P. 1185 k. 205). Jak już wiemy, w r. 1728 kupił od matki za 80.000 zł wieś Sowiny w p. kośc., zaś swoje części w dobrach ojcowskich, Szlachcino, Olszewo, Mroczki i Grójce sprzedał za 20.000 zł bratu Janowi (P. 1213 k. 94). Odkupił w r. 1730 od tego brata sprzedana mu część Szlachcina (P. 1223 k. 26v). Ostatecznie w r. 1732 wespół z bratem Janem, a w imieniu Floriana, te dobra, tj. Szlachcino i Olszewo z pustka Grójce oraz Mroczki sprzedał za 80.000 zł Franciszkowi Leszczyc Dobrzyckiemu (P. 1235 k. 63, 67v). Na połowie dóbr w r. 1737 oprawił 4.000 zł posagu swej żonie Annie Swinarskiej, córce Jana i Zofii Rokossowskiej (P. 1251 k. 10v). Sowinę w p. kośc. sprzedał w r. 1740 za 80.000 zł Maciejowi Budziszewskiemu (P. 1260 k. 192), zas żonie jej oprawę przeniósł potem na Zaszkowice i Kopaszyn w p. kcyń., tak że w r. 1742 skasowała swą oprawę na sprzedanej Sowinie (P. 1267 k. 254v). Był też Józef dziedzicem Owieczek w p. gnieźn., bowiem jego żona miała na tej wsi dane sobie przez niego dożywocie (G. 105 k. 61). Żył jeszcze 4 IX 1748 r. (LB Św. Mikołaj, Pozn.). Żona jego umarła po 31 V 1781 r. (LM Lechlin), a przed r. 1794 (G. 117 k. 231). Synowie ich, Józef i Jan, corki, Teofila, Franciszka i marianna. Wszystkie te dzieci Anna z Swinarskich skwitowała w r. 1778 ze swych praw dożywotnich (G. 105 k. 61). Teofila, ur. w Niesłabinie, ochrzcz. 12 V 1741 r. (LB Śrem), była już w r. 1778 żoną Antoniego Borka Gostyńskiego, oboje żyli jeszcze w r. 1793. Franciszka (Franciszka Zofia), ur. 31 III 1743 r. (LB Śrem), jeszcze niezamężna w r. 1781 (LM Lechlin), zaślubiła przed 15 X 1788 r. Józefa Borka Gostyńskiego, umarła w Brodziszewie 16 II 1807 r., a wiek jej podany na 54 lata (sic) (LM Szamotuły). Marianna, niezamężna, wspominana w latach 1778-1793 (G. 105 k. 61, 115 k. 40v, 140, 117 k. 231).

(1) Józef, syn Józefa i Swinarskiej, wystepowal obok brata Jana w r. 1773, kwitując spadkobierców Ludwika Granowskiego, starosty kiślackiego (G. 100 k. 535v). Po bezpotomnej smierci tego brata przeprowadzał 15 X 1788 r. z siostrami działy słuścizny po nim (G. 115 k. 140). Jako spadkobierca tego brata, kwitował w r. 1790 z sum Jana Swinarskiego, sędzica starodubowskiego (G. 115 k. 6v). Żył jeszcze w r. 1793 (G. 117 k. 231).

(2) Ja (Jan Stefan), syn Józefa i Swinarskiej, ochrzcz. 4 IX 1748 r. (LB Św. Mikołaj, Pozn.), przy okazji kwitowania spadkobierców Granowskiego, starosty kiślackiego, działał w r. 1773 w imieniu matki (G. 100 k. 535v). Żył jeszcze 31 V 1781 r. (LM Lechlin), nie żył juz 15 X 1788 r., kiedy, jak to juz widzielismy, brat i siostry dzielili się spadkiem po nim.

2) Jan, syn Stanisława I Jaraczewskiej, wspomniany w r. 1711 (P. 282 II k. 178), od brata Józefa w r. 1728 nabył za 20.000 zł jego części we wsiach ojczystych Szlachcino i Olszewo oraz w pustkach Mroczki i Grójce w p. pyzdr. (P. 1213 k. 94), z czego część Szlachcina, jak juz wiemy, odprzedał w r. 1730 bratu Józefowi (P. 1223 k. 26v). Wspólnie z tym bratem powyższe dobra w r. 1732 sprzedał za 80.000 zł Franciszkowi Dobrzyckiemu (P. 1235 k. 63, 67v). Skwitowany w r. 1742 przez spadkobierczynie Floriana Skowrońskiego, siostrzenice jego, Dorotę z Wierzchaczewskich Szczygielską i Annę z Romanów Orłowską (P. 1267 k. 123v). Nie żył już w r. 1748, a nie wtedy również żona jego, Bogumiła Bielawska (P. 1293 k. 177v). Pozostali synowie, Karol i Wojciech. Córka Elżbieta, wspomniana raz tylko w r. 1748 (ib.).

(1) Karol, syn Jana i Bielawskiej, w imieniu własnym i młodszego rodzeństwa w r. 1748 mianował plenipotentów (ib.). W imieniu swoim i brata Wojciecha, części ich we wsiach Wiry, Łęczyca, Górka, Trzebaw i Katnik w p. pozn. sprzedał w r. 1753 za 33.200 zł Augustynowi Działyńskiemu, wojewodzie kaliskiemu (P. 1309 k. 90). Od Marianny z Nieświastowskich, żony Józefa Andrzeja Borka Gostyńskiego, w r. 1760 kupił za 150.000 zł Przysiekę i Witakowo w p. gnieźn. (P. 1329 k. 97). Od Kazimierza Skoroszewskiego w r. 1761 kupił za 10.000 zł jego części we wsi Skrzetuszewo p. gniexn. i jednocześnie za takąż sumę kupił część w tej wsi od Michała Zagórskiego (G. 99 k. 293, 293v), zaś od Teofili z Kurnatowskich, żony Andrzeja Kurnatowskiego, uzyskał t.r. zobowiązanie sprzedaży jej części w tej wsi za 9.000 zł (Kc. 145 k. 2v). Od Elżbiety Barbary Bronikowskiej, żony Gustawa Wilhelma von Scharowa Scharowetz, kupił w r. 1761 za 45.000 zł jej wsie po rodzicach, Sroczyno i Borkowo w p. kośc. (P. 1331 k. 75v), nabywając też t.r. za 1.700 zł prawa do połowy tych dóbr od Małgorzaty z Zaidliców, żony Kazimierza Skoroszewskiego (G. 99 k. 318v). Umarł 23 VIII 1762 r. we Wrześni, gdzie mieszkał w czasie swej ostatniej choroby. Tam też pochowany (LM Września).

Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.

[370]