Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
401402403404[405]406407408409
Łobescy - Łyszkowscy
b) Kazimierz, syn Józefa i Modlibowskiej, świadkował przy ślubie brata w r. 1756 jeszcze bez cech duchownego (LC Graboszewo). Ksiądz w r. 1763 (I. Kal. 204/205 k. 214), proboszcz magnuszewski w r. 1765 (P. 1340 k. 128).
c) Piotr, syn Józefa i Modlibowskiej, proboszcz kawnicki w r. 1765 (ib.).
d) Stanisław (Dionizy Stanisław), syn Józefa i Modlibowskiej, ochrzcz. 1737.8/V. r. (LB Graboszewo), proboszcz w Lutyni w r. 1763 (I. Kal. 204/205 k. 214), w Dobrzycy w r. 1765 (P. 1340 k. 128), współspadkobierca ciotki Anny z Rudnickich Glinickiej, skwitował w r. 1776 bratanka jej męża, Józefa Glinickiego, dziedzica Osieka (Py. 158 k. 482). Udział swój w spadku po Józefie Modlibowskim, pisarzu grodzkim kaliskim, scedował w r. 1790 innemu współspadkobiercy jego, Antoniemu Modlibowskiemu (P. 1367 k. 294v). Był także plebanem w Rozdrażewie. Zmarł w Dobrzycy 1807.18/IV. r., mając 71 lat (LM Dobrzyca).
b. Antoni, syn Kazimierza i Mieszkowskiej, wspomniany obok rodzeństwa w r. 1724 (Z. T. P. 42 k. 435), może identyczny z Antonim, już w r. 1736 nie żyjącym, kiedy to jako wdowa po nim występowała Katarzyna Pomianowska, córka Jana i Anny z Madalińskich (I. Kal. 171/173 s. 568). Była ona 2-o v. w r. 1737 żoną Jana Jedleckiego (ib. 174/176 s. 289), zaś ponownie wdową w latah 1742-1754 (ib. 178/180 s. 140, 196/198 k. 164v).
(II) Jan Szeliga Ł., syn Feliksa i Kurowskiej, obok braci uzyskał w r. 1550 od ojca zapis długu 400 grz. (Py. 172 k. 769v). Prawa nabyte od Jakuba Mężyńskiego, skarbnika kaliskiego, cedował w r. 1576 bratu Janowi Ł-mu (Py. 113 k. 113v). Od brata Tomasza w r. 1584 kupił za 320 zł. jego część po rodzicach w Łukomiu i Łomowie (I. R. Z. Kon. 6 k. 232). Pozywał w r. 1589 Stanisława i Piotra braci Ł-ch (zob. wyżej), którzy go napadli w gospodzie miasta Zagórowa (Py. 125 k. 248). Bratankowi Ł-mu, synowi Tomasz, w r. 1597 dał wieczyście macierzystą część w Kurowie swoją, jak również tę, którą nabył od bratanka Jakuba (Py. 47 k. 120v). Umarł między r. 1597 a 1603 (Py. 128 k. 311v, 131 k. 150v). Ożenił się z Różą Chłapowska, córką Marcina i Małgorzaty z Modliszewskich, której w r. 1585 na swych połowach w Łukomiu i Łomowie oprawił 700 zł. posagu (P. 944 k. 157, 1399 k. 447v). Róża części we wsi Kowalewo i w pustce Babino, odziedziczone po wuju Filipie Palędzkim, sprzedała t. r. za 200 zł. Sewerynowi Palędzkiemu (P. 1399 k. 451). Owdowiawszy, była 2-o v. w r. 1603 żoną Jakuba Pilchowskiego (Py. 131 k. 150v). Swoją oprawę na częściach Łukomia i Łomowa w r. 1612 scedowała Janowi Modlibowskiemu (I. kal. 78 s. 1412). Wdowa i po tym drugim mężu w r. 1619 (Py. 140 k. 160). Umarła między r. 1633 a 1636 (I. Kal. 99b s. 2267, 102 s. 155). Synowie: Wojciech, Jerzy i Jakub. Córka Dorota, w latach 1615-1641 żona Piotra Nieniewskiego, wdowa w r. 1644, umarła w r. 1665 lub 1666. Być może córką Jana była też Agnieszka Ł-a, w latach 1606-1612 żona Walentego Blińskiego, zmarła przed r. 1641. Wujem jej wnuków nazwany w r. 1629 Wojciech Ł., syn Jana (Py. 143 k. 180).
1. Wojciech, syn Jana i Chłapowskiej, w imieniu własnym i swoich braci, Jerzego i Jakuba, części w Łukomiu i Łomowie w r. 1612 sprzedał za 1.800 zł. Janowi Modlibowskiemu, który tę sumę zpisał mu jako dług (R. Kal. 8 k. 209v; I. Kal. 78 s. 1411). Skwitowany w r. 1615 z 400 złp. przez siostrę Dorotę, zamężną Nieniewską (I. i D. Z. Kal. 28 k. 233v). Wespół z żoną w r. 1621 wydzierżawił od Aleksandra Goreckiego części Górki Kociełkowej i pustki Skępiste (Py. 146 s. 113), zaś od małżonków Borzysławskich w r. 1624 wsie Młocin i Krzymaczew w p. sier. (I. Kal. 90b s. 1353). Skwitowany w r. 1639 przez córkę, zamężną Miełaczewską, z dóbr rodzicielskich (Rel. i I. Z. Kal. 1c k. 431v). Zapisał w r. 1641 dług 450 zł. szwagrowi Piotrowi Nieniewskiemu (I. Kal. 107a s. 843). Od Jana Kruszyny Rembieskiego uzyskał w r. 1644 zobowiązanie względem sprzedaży sobie za 275 złp. przez siostrę tego Jana, Mariannę zamężną Krajkowską, części wsi Kościanki w p. sier. (ib. 110a s. 626). Był t. r. jednym z opiekunów synów Doroty z Ł-ch Nieniewskiej (ib. s. 1257). Od Wojciecha Kobierzyckiego w r. 1649 brał zastawem za 300 zł. młyn w Rozdzałach (ib. 115 s. 1481). Roborował w r. 1652 testament (ib. 118 s. 1908). T. r. nazwany dziedzicem(?) Tłokini (Rel. Kal. 31a k. 261v). Umarł między r. 1666 a 1672 (I. Kal. 126 s. 703; R. Kal. 15 k. 224v). Jego pierwszą żoną była w r. 1620 Anna Bieczyńska, córka Stanisława (Py. 140 k. 277v), której w r. 1622 oprawił posag 2.000 złp. (P. 1413 k. 502). Żyła jeszcze w r. 1624 (I. Kal. 90b s. 1569). Druga żona to w r. 1631 Zofia Mikorska (ib. 97b s. 484), wreszcie trzecia - Anna Stęgoska, córka Bartłomieja, której w r. 1648 oprawił 3.000 złp. posagu (R. Kal. 14 k. 21). Z pierwszego małżeństwa syn Jan i dwie córki. Z nich Katarzyna w r. 1633 uzyskała zapis 400 zł. od ciotki Róży z Chłapowskich Pilchowskiej (Py. 156 s. 64; I. Kal. 99b s. 227), w latach 1646-1663 była żoną Mikołaja Bagińskiego, wdowa w r. 1677, żyła jeszcze w r. 1693. Druga córka Wojciecha, Marcjanna (Marianna), w latach 1639-1660 żona Marcina Miełaczewskiego, wdowa w latach 1665-1666. Jej syn Adam Miełaczewski instalując się w r. 1680 na kanonię poznańską, nazwał błędnie swoją matkę Zofią, a pomyliły mu się też babki. Z babki macierzystej Anny Bieczyńskiej zrobił babkę ojczystą. Jednak to, iż matka była Ł-ą h. Szeliga zapamiętał (Install., s. 118). Z drugiej żony Wojciech miał synów, Franciszka i Aleksandra.
1) Jan, syn Wojciecha i Bieczyńskiej, ochrzcz. 1621.25/VII. r. (LB Stary Gostyń), wraz z bratem Wojciechem, jako bracia zmarłego Aleksandra i opiekunowie jego dzieci, aprobowali w r. 1666 kontrakt zawarty przez wdowę po tym bracie z Janem Gnińskim (I. Kal. 126 s. 480). Uzyskał w r. 1666 od ojca cesję sumy 1.800 zł., zapisanej w kontrakcie dzierżawy Drodzewa prze Annę z Cieleckich Droszewską (ib. sd. 703). Spisywał w r. 1672 wzajemne dożywocie z żoną Barbarą Bronikowską, córką Andrzeja, podstarościego kaliskiego (R. Kal. 15 k. 224v). Już nie żył w r. 1681 (I. Kal. 140 k. 231), a wdowa żyła jeszcze w r. 1713 (ib. 159 s. 54).
2) Franciszek, syn Wojciecha i Mikorskiej, uzyskał w r. 1665 od ojca cesję sumy 1.500 zł., stanowiącą część z zapisów danych przez Władysława Leszczyńskiego, wojewodę łęczyckiego (Ib. 126 s. 195). T. r. siostrze Marcjannie, owdowiałej Miełaczewskiej, zapisał dług 1.000 zł. (ib. s. 605). Od Jana Kobierzyckiego wziął zastawem w r. 1685 na trzy lata dobra Leziona i Wielopole za sumę 20.000 zł. (ib. 43 s. 154). Od Pawła Mąkowskiego w r. 1692 kupił za 45.000 zł. Drzązgowo i Pieczyska w p. pyzdr. (P. 1123 IV k. 5). Od Rafała Leszczyńskiego, wojewody łęczyckiego, kupił wyderkafem w r. 1694 na trzy lata za 30.000 złp. miasto Zduny i wieś Baszkowo w p. pyzdr. (P. 1128 XI k. 80). Był też dzierżawcą dóbr królewskich Chwaliszewo ze starostwa odolanowskiego (P. 1140 II k. 49). Nie żył już w r. 1697 (Kośc. 308 s. 362). Jego pierwsza żona, Katarzyna Czeska, córka Stefana i Barbary z Rozbitka Urbanowskiej, w r. 1676 kwitowała swą matkę z 10.000 złp. posagu (P. 1094 k. 743v), mąż zaś posag ów t. r. jej oprawił (P. 1427 k. 579v). Żyła jeszcze ok. r. 1683 (P. 1140 II k. 49v). Swej drugiej żonie, Annie Rokossowskiej, córce Macieja i Anny Szczurskiej, oprawił najpierw 4.000 złp. posagu, a potem w r. 1693 dodał jeszcze do tej sumy 1.000 złp. odebrane właśnie od jej braci (P. 1432 k. 352v). Anna z Rokossowskich wyszła 2-o v. za Kazimierza z Bukowca Szlichtynka. Kontrakt narzeczeński spisywano w Śremie 1697.28/XII. r., pod zakładem 12.000 złp. (Kośc. 308 s. 362). Będąc już wdową i po tym mężu, w r. 1734 kwitowała pasierba, Andrzeja Szlichtynka, z zbezpieczonego powyższym kontraktem posagu (ib. 318 s. 99). Żyła jeszcze w r. 1739, kiedy kwitował ją z 1.000 złp. zięć Andrzej Pogorzelski (P. 1258 k. 9v), nie żyła już w r. 1747 (P. 1288 k. 371v). Z pierwszej żony byli synowie, Jan i Stanisław, oraz córki, Franciszka i Marianna, jeszcze niezamężne w r. 1694 (P. 1128 X k. 240v). Z nich, Franciszka była w latach 1699-1732 żoną Franciszka Górskiego, z czasem w r. 1719 murgrabiego poznańskiego, nie żyła już w r. 1752. Marianna od braci, Jana i Stanisława, dostała w r. 1696 zapis 8.300 złp. posagu (P. 1210 V k. 218). Była już wtedy żoną Kazimierza Tomickiego. Oboje już nie żyli w r. 1726. Z drugiej żony pozostawała tylko córka Krystyna, w r. 1717 jeszcze niezamężna, kiedy do spraw spadku po bracie Stanisławie wyznaczyła plenipotenta (Py. 157 s. 115). W latach 1718-1747 była żoną Andrzeja Pogorzelskiego, a zmarła w Mietrzanowie w r. 1753, pochowana 14/XI. u Reformatów w Poznaniu.
(1) Jan, syn Franciszka i Czeskiej, wspomniany w r. 1694 (P. 1128 X k. 240v), dziedzic Drzązgowa, umarł w r. 1701. Żoną jego była ww r. 1700 Zofia Sobocka (P. 1139 XI k. 57), córka Andrzeja i Konstancji Bukowieckiej, skwitowana przez męża w r. 1701 (P. 1140 I k. 108). Zofia, t. r., będąc już wdową, scedowała swe dożywocie córkom, Ludwice i Katarzynie Ł-im (P. 1140 II k. 25). Była ta Zofia 2-o v. żoną Wojciecha Korytowskiego w r. 1712 (P. 285 k. 27v). Oboje Korytowscy nie żyli już w r. 1722 (Z. T. P. 41 k. 141). Z córek Jana, Ludwika była w r. 1716 żoną Wojciecha Ł-go, któremu wniosła Drzązgowo, umarła między r. 1721 a 1722 (zob. niżej).
(2) Stanisław, syn Franciszka i Czeskiej, ur. ok. r. 1683 (P. 1140 II k. 49v, 1142 III k. 9v), wspomniany w r. 1694 (P. 1128 X k. 240v), kwitował w r. 1702 Rafała Leszczyńskiego, podskarbiego wielkiego koronnego, starostę generalnego wielkopolskiego, z 3.000 złp. rocznej prowizji od sumy 30.000 złp., zapisanych ojcu zastawem na Zdunach i Baszkowie (P. 1142 III k. 9v). Żył jeszcze w r. 1707 (P. 1144 k. 172v). Mowa o nim w r. 1717 jako o zmarłym bezpotomnie (Py. 157 s. 115).
3. Aleksander, syn Wojciecha i Mikorskiej, z dzierżawione przez siebie wsi Bielczewo w p. pyzdr., z 15 dymów płacić miał w r. 1652 powdójnego podymnego 15 zł. (Rel. Kal. 31a k. 261v). Umarł między r. 1661 a 1663 (I. Kal. 125 s. 168; P. 1073 k. 15). Jego żoną była Dorota Dobrosielska, córka Stanisława, której w r. 1650 oprawił 5.000 złp. posagu (R. Kal. 14 k. 123). Dorota, już wdowa, wraz z dziećmi, Stanisławem, Kazimierzem, Stefanem, Anną i Zofią, pannami, była w r. 1663 kwitowana z 1.000 złp. przez Stefana Rogalińskiego (P. 1073 k. 15). Od Andrzeja Zaleskiego w r. 1669 wydzierżawiła pod zakładem 12.000 zł. wieś Kamień w p. kon. (I. Kal. 129 s. 670). Była już w r. 1673 2-o v. żoną Jana Białkowskiego (ib. 133 s. 799), z czasem burgrabiego ziemskiego pyzdrskiego, umarła między r 1692 a 1695 (ib. 149 s. 105, 152 s. 470). Oprócz córek wymienionych wyżej były jeszcze dwie, Elżbieta i Marianna, chyba w akcie z r. 1663 przemilczane z tej racji, że już były mężatkami. Możemy tak sądzić, mimo to, że znane nam daty ich występowania jako mężatek są dość późne. I tak Elżbieta, w latach 1669-1670 żona Samuela Wilkotarskiego, zamordowanego, zaś 2-o v. w latach 1679-1710 żona Hieronima Krzywańskiego, nie żyli już oboje w r. 1715. Marianna, w latach 1691-1692 żona Władysława Kaniewskiego, nie żyła już w r. 1725. Anna, 1-o v. za Kazimierzem Jarosławskim, 2-o v. w r. 1685 za Janem Rudnickim, wdowa w r. 1691, wyszła 3-o v. w r. 1695 za Jacka Górskiego, a będąc już wdową i po tym mężu występowała w latach 1729-1730. O Zofii, prócz wzmianki z r. 1663, wiem jeszcze tylko tyle, że żyła będąc niezamężną 1696.15/VII. r. (LB Pobiedziska). Z synów, o Stefanie nie wiem nic po za wzmianką z r. 1663.
(1) Stanisław, syn Aleksandra i Dobrosielskiej, wspomniany w r. 1663 (P. 1973 k. 15). Był duchownym i już nie żył w r. 1691 (I. Kal. 149 s. 316).
(2) Kazimierz, syn Aleksandra i Dobrosielskiej, wzpomniany obok braci w r. 1663 (P. 1073 k. 15), kwitował w r. 1691 matkę z 2.000 zł. ze spadku po bracie, ks. Stanisławie (I. Kal. 149 s. 315). Dziedzic połowy Bieniewa a zastawny posesor drugiej połowy tej wsi w r. 1705, mąż Katarzyny Krzemieniewskiej, wdowy 1-o v. po Sebastianie Poradowskim (ib. 157 s. 11, 24; 178/180 s. 335), t. r. córce swej z niej zrodzonej, Barbarze, żonie Stanisława Czyżewskiego, zapisał sumę 10.000 złp. (ib. 157 s. 57, 58). Testament spisał w Bieniewie 1724.17/V. r. (ib. 161 s. 166). Jedyną jego spadkobierczynią była wspomniana córka Barbara, zamężna za Stanisławem Czyżewskim, która połowę Bieniewa w r. 1742 za 33.000 złp. sprzedała Stanisławowi Żbikowskiemu, komornikowi sądowemu poznańskiemu (ib. 178/180 s. 335). Oboje Czyżewscy nie żyli już w r. 1760.
2. Jerzy, syn Jana i Chłapowskiej, wspomniany w r. 1612 (R. kal. 8 k. 209v), swoje części w Łukomiu, Łomowie i w pustce Bukowe w r. 1617 sprzedał za 600 zł. Janowi Modlibowskiemu (ib. 9 k. 72v). Od matki uzyskał w r. 1619 zapis długu 200 zł. (Py. 140 k. 160). Zginął w czasie najazdu szwedzkiego. Jadwiga z Modlibowskich Czacka dzierżawiła dobra królewskie Płowce, których administrację, uchodząc stamtąd przed Szwedami, zleciła Ł-mu. Wraz ze Szwedami pojawił się tam również pozostający na ich służbie Adam Bronikowski i zażądzał od Ł-go ustąpienia z tych dóbr. Kiedy się opierał, został w lesie zastrzelony (P. 182c k. 294). Żoną jego była Barbara Grabska, wspólnie z którą w r. 1624 wydzierżawił od ks. Jana Gorskiego, proboszcza skalmierskiego i dziekana kaliskiego, sołectwo i plebanię w Skalmierzycach (I. Kal. 90b s. 2145). Barbara umarła między r. 1638 a 1650 (I. Kon. 48 k. 505; Kośc. 302 k. 399v). Z niej synowie, Krzysztof i Wojciech, w imieniu których ojciec ich kwitował w r. 1650 ze spraw sądowych braci Nieniewskich i ich matkę, Annę z Grabskich Nieniewską. Obaj ci synowie pozywali w r. 1658 Adama Bronikowskiego o zabójstwo ojca, oskarżając o współudział w tym morderstwie Annę Moszczyńską, szafarkę w Płowcach (P. 182c k. 294).
3. Jakub, syn Jana i Chłapowskiej, w r. 1605 kwitował Wojciecha Grzybowskiego z 200 grz. (I. Kon. 38 k. 401v). Wedle zobowiązania danego za siebie przez zmarłego Jakuba Pilchowskiego, aprobował w r. 1619 rezygnację części wsi Łukom, Łomowe i pustki Bukowe, dokonaną na rzecz Jana Modlibowskiego (R. Kal. 9 k. 200). Od Andrzeja Grodzieckiego wydzierżawił wieś Rzgowo w p. kon. (I. Kon. 44 k. 536v). Skarżył w r. 1634 Andrzeja Boszkowskiego, dziedzica Gałązek, oraz wspólników jego, o napad i pobicie, kiedy przybył do kościoła (Py. 146 s. 203). Od Abrahama Ciświckiego, kasztelana śremskiego, w r. 1633 wydzierżawił części Królikowa, Białej i Łagiewnik w p. kon., a w r. 1636 wraz z żoną skwitowany został z 6.300 zł. z tej dzierżawy (I. Kal. 102 s. 567). Od Mikołaja Mielżyńskiego w r. 1637 kupił za 10.000 złp. Czyżewo w p. kon. (P. 1419 k. 233v), zaś w r. 1638 sprzedał tę wieś za tyle samo Beacie Kobierzyckiej, wdowie po Mikołaju Tymienieckim, wojskim wieluńskim (R. Kal. 12 k. 41). Nie żył już w r. 1641 (P. 1043 k. 707). Jego żoną była w r. 1619 Urszula Stawska (Py. 140 k. 217v). Jakub dla zrodzonych z niej dzieci ustanowił w r. 1636 opiekunów (I. Kal. 102 s. 631), zaś w r. 1638 zobowiązał się oprawić jej 1.000 zł. posagu (ib. 104b s. 1407). Już jako wdowa i opiekunka córek, Teofili i Barbary, kwitowała w r. 1641 Łukasza Opalińskiego, podkomorzego poznańskiego, z 10.000 złp. (P. 1043 k. 707). Od Krzysztofa Mielżyńskiego, plenipotenta tegoż Opalińskiego, t. r. nabyła wyderkafem za 18.000 złp. Tomice, Cieśle i Mirosławwski w p. pozn. (P. 1420 k. 588v). Umarła między r. 1662 a 1665, kiedy to jej wnuki po córce Bogumile oraz córka Barbara dzielili się pozostałą po niej sumą 9.000 zł. lokowaną na Starczynowie u spadkobierców biskupa poznańskiego Tolibowskiego (Py. 153 s. 146; P. 1076 k. 193v). Z córek Jakuba i Stawskiej, Teofila (Bogumiła) uzyskała w r. 1633 zapis 400 zł. od ciotki Róży z Chłapowskich Pilchowskiej (I. Kal. 99b s. 2266). Była w r. 1644 żoną Jana Tańskiego, pisarza grodzkiego gnieźnieńskiego, z czasem instygatora koronnego (P. 1421 k. 822). Umarła między r. 1657 a 1665. Barbara, w r. 1658 żona Stanisława Grabowieckiego, sekretarza królewskiego, administratora ceł koronnych, wdowa po nim w r. 1676, nie żyła już w r. 1685.
(III) Jakub Szeliga Ł., syn Feliksa i Kurowskiej, prawa nabyte od Jakuba Mężyńskiego, skarbnika kaliskiego, w r. 1576 scedował swemu bratu Janowi Ł-mu (Py. 113 k. 113v). Od Jakuba i Eustachego Morawskich braci zmarłego Wojciecha, pierwszego męża swej żony, w r. 1588 kupił za 2.000 złp. wieś Gołuń w p. gnieźń. (P. 1400 k. 225). Macierzystą część w Kurowie przed r. 1597 sprzedał bratu Janowi (Py. 47 k. 120v). Hieronimowi Prądzyńskiemu, swemu przyszłemu zięciowi, w posagu za córką Anną w r. 1600 zapisał gotowizną 1.000 zł. i w wyprawie 200 zł. (P. 970 k. 31v). T. r., juz po ślubie, został z tego zapisu przez córkę i zięcia skwitowany (ib. k. 672). Należące do Gołunia pustki, tzw. Marzejanki, w r. 1619 dał synowi Wojciechowi (G. 337 k. 113v). Nie żył już w r. 1620 (P. 1004 k. 767). Z żoną Agnieszką Chłapowską, wdową 1-o v. po Wojciechu Morawskim, spisywał wzajemne dożywocie w r. 1586 (R. Kal. 5 k. 515v; G. 62 k. 533). Oprawił jej w r. 1589 na połowie wsi Gołuń posag 700 złp. (P. 1400 k. 266v). Żyła jeszcze w r. 1636, kiedy kwitowała z 60 złp. prowizji swego syna Wawrzyńca Ł-go (G. 80 k. 186). Synowie, Wojciech i Wawrzyniec. Z córek, Anna, w r. 1600, krótko po 2/I., wyszła za Hieronima Prądzyńskiego, była wdową w r. 1625, a żyła jeszcze w r. 1630. Zofia, w r. 1605 żona Tomasza Trąmpczyńskiego, umarła między r. 1629 a 1634.
1. Wojciech, syn Jakuba i Chłapowskiej, od ojca, jak już wiemy, dostał w r. 1618 pustkę Marzejanki w Gołuniu. Gołuń w r. 1624 sprzedał za 2.500 złp. bratu Wawrzyńcowi (P. 1414 k. 1287v). Kwitował w r. 1626 siostrę Annę, owdowiałą Prądzyńską (P. 1017 k. 881v), zaś w r. 1629 kwitował Adama Krzeszewskiego oraz Mikołaja i Jana Goreckich ze skarg i bezprawi (G. 79 k. 36). Chyba ten sam Mikołaj Ł. był w r. 1630 dzierżawcą Sarbinowa, wsi kapituły katedralnej poznańskiej (P. 1023 k. 88). Bezpotomny, nie żył już t. r., a jego spadkobiercą był brat Wawrzyniec. Żoną Wojciecha była Małgorzata Gorecka, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1629 (P. 1416 k. 275). Będąc już wdową, w r. 1630 skasowała swe dożywocie (P. 1023 k. 288), zaś Wawrzyniec Ł. cedował jej t. r. sumę 300 złp., którą zmarłemu Wojciechowi zapisał był jej ojciec, także już nie żyjący Ambroży Gorecki (ib. k. 539v, 541).
2. Wawrzyniec, syn Jakuba i Chłapowskiej, wspomniany w r. 1610 (R. Kal. 1 k. 511), od brata Wojciecha w r. 1624 nabył za 2.500 złp. wieś Gołuń (P. 1414 k. 1287v). Był w r. 1650 spadkobiercą tego brata (P. 1023 k. 539v). Skwitował t. r. ze 100 złp. siostrę Annę, owdowiałą Prądzyńską (ib. k. 542v). Wieś Gołuń była sprzedana wyderkafem Kasprowi Płaczkowskiemu, po którego śmierci Wojciech Płaczkowski, stryj i opiekun synów Kaspra, w r. 1630 prolongował Ł-mu uiszczenie sumy 3.300 złp. (ib. k. 1214). Jedyny spadkobierca siostry Trąmpczyńskiej, w r. 1634 pozywał jej męża, Tomasza Trąmpczyńskiego, o zwrot 1.200 zł. jej posagu (py. 146 s. 495), a skwitował go z tej sumy w r. 1638 (Py. 148 s. 355). Z sześciu dynów w Gołuniu winien był w r. 1651 płacić 12 zł. podwójnego podymnego (Py. 151 s. 211, 212). Sprzedał tę wieś w r. 1653 za 10.000 złp. Stanisławowi Boboleckiemu (P. 1066 k. 169) i jednocześnie od Chryzostoma Koszutskiego nabył na trzy lata wyderkafem za 6.000 zł. części wsi Kłony w p. pyzdr. (P. 1066 k. 169). Już nie żył w r. 1669 (P. 196 k. 235). Ożenił się z Krystyną Koszutską, córką Hektora i Barbary ze Spławskich, której na połowie Gołunia w r. 1626 oprawił posag 4.000 złp. (P. 1415 k. 493). Wzajemne dożywocie małżonkowie spisywali w r. 1653 (P. 1966 k. 156v). Krystyna nie żyła już w r. 1669 (I. Kal. 129 s. 139). Syn Adam. Z córek, Katarzyna, w latach 1665-1680 żona Stanisława Bogusławskiego, wdowa w r. 1682, nie żyła już w r. 1684. Barbara, niezamężna w r. 1669 (P. 196 k. 235v), t. r. w marcu lub 1670.3/II. r. wyszła za Szymona Grabowskiego (LC Marzenin, tu ślub zanotowano pod dwiema różnymi datami!), nie żyła już w r. 1698.
Adam, syn Wawrzyńca i Koszutskiej, w imieniu własnym i sióstr protestował w r. 1669 przeciwko małżonkom Lipnickim oraz ich wspólnikom o dokonanie najazdu i zajęcie połowy wsi Staw, będącej w posiadaniu protestujących (P. 196 k. 235v). W związku z kontraktem o wieś Rataje w p. kośc. manifestował się w r. 1672 przeciwko Adamowi o sumę 1.200 złp. Jan Drwęski (P. 199 k. 719v). Adam od Dobrogosta Pogorzelskiego kupił w r. 1680 za 15.000 złp. Arkuszewo z pustką Uniłówko w p. gnieźn. (P. 102 VII k. 36). Od Władysława Orzelskiego w r. 1682 kupił za 18.000 złp. Pomorzanowice w p. gnieźn. (P. 1105 X k. 65v). Arkuszewo z Uniłówkiem t. r. sprzedał za 13.000 złp. ks. Stanisławowi Cieńskiemu, kantorowi gnieźnieńskiemu (ib. XI k. 44v). Pomorzanowice w r. 1683 za 18.600 złp. sprzedał Stanisławowi Śrzemskiemu (P. 1106 IX k. 5v). Od Bzowskich w r. 1686 wydzierżawił pod zakładem 11.600 zł. część Gułtów (P. 1111 V k. 92v), zaś w r. 1691 część tejże wsi kupił za 25.000 złp. od Bartłomieja Swinarskiego (P. 1121 V k. 30). Od Stanisława Bzowskiego i Anny z Bzowskich Katlewskiej w r. 1692 kupił za 26.300 zł. część Gułtów (N. 189 k. 20v). Drewniany dwór w Poznaniu, kupiony od tamtejszych mieszczan Dobrzyńskich, sprzedał w r. 1694 za 500 zł. Stanisławowi Małachowskiemu (P. 1127 VI k. 81). Nie żył już w r. 1696 (P. 1131 III k. 35). Żoną jego była w r. 1670 Helena Mańkowska (Z. T. P. 31 s. 1581). Żyła chyba jeszcze w r. 1704 (I. Kal. 157 k. 62), nie żyła już w r. 1710 (ib. s. 111, 112). Synowie: Mikołaj, Jan-Wawrzyniec, Wojciech, Wawrzyniec. Ten ostatni wspomniany w latach 1698-1701 (P. 1135 k. 80v, 1140 I k. 154). Córka Marianna, w latach 1698-1710, żona Władysława Glinickiego, nie żyła już w r. 1727.
1) Mikołaj, syn Adama i Mańkowskiej, ur. w r. 1662, odprawił 1690.1/I. r. profesję jako cysters w Lądzie, pod imieniem Antoniego, wyświęcony na kapłana w r. 1696, obrany opatem w Lądzie 1697.31/VIII. r. (Nekr. Bledzew; Nekr. Przemęt), sekretarz królewski 1743 r. (LB Droszew). Ojca skwitował w r. 1697 z majątku rodzicielskiego (Py. 156 s. 118). Od r. 1733 faktyczną władzę w konwencie sprawował już jego przyszły następca, obrany 1733.14/VIII. r. (Nekr. Bledzew). Wobec rozpoczetego 51-go roku kapłaństwa odbywał 1747.1/I. r. powtórne prymicje (K. P. nr 527). Zmarł w Lądzie 1750.8/V. r. (Nekrologi: Obra, Owińska, Przemęt, Bledzew; K. P. nr 714).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
401402403404[405]406407408409
