Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
493494495496[497]498499500501
Miaskowscy - Mierzewscy
d. Leon, syn Antoniego i Franciszki Szlichtingów, dr. obojga praw proboszcz w Biezdrowie, kanonik katedralny poznański fundi Łęki, instalowany 1790.15/XI. r., proboszcz pobiedziski i czarkowski 1804 r. (LB Biezdrowo), prepozyt katedralny poznański w r. 1809 (Install.), opat komendatoryjny wągrowiecki 1819 r. (Nieświastowski), kawaler orderu Czerwonego Orła. Dawał 1786 r. plenipotencję bratu Józefowi (P. 1363 k. 118v), a w r. 1789, jako współdziedzic obok braci dóbr po matce, ustanawiał swym pełnomocnikiem brata Konstantego (Kośc. 335 k. 281). Umarł 1825.30/I. r. (LM Św. Małgorzata, Pozn.).
e. Karol, syn Antoniego i Franciszki z Szlichtingów, wymieniony we wspomnianym wyżej pokwitowaniu Augustyna M-go z r. 1780. Z działów dóbr macierzystych dokonanych 1790.17/VI. w Wieszczyczynie dostały mu się wsie Nowiec i Malinie w p. kośc., które nabył od braci za 19.574 złp. (P. 1367 k. 608). Może to ten sam Karol M. ożenił się 1793.15/IX. r. z Marcjanną Gorczyczewską, wdową 1-o v. po Janie Swinarskim. Świadkował przy ich ślubie komandor Marcin M. (LC Raczkowo). Ten Karol był dziedzicem Głębokiego i Berkowa z przyl., dóbr kupionych 1794.9/VI. r. od Józefa Wielowieyskiego (Hip. Wagr. Raczkowo). Był jednak współcześnie i inny jeszcze Karol M., nieco młodszy, łatwo tu więc o pomyłki, bo i on też mógłby być identyczny z synem Antoniego, jakkolwiek niewątpliwie nie ten sam, co mąż Gorczyczewskiej. Karol, dziedzic dóbr Głębokie 1798.29/I. r. (LC Sławno). Karol, dziedzic Węgierskiego 1810.29/VII. r. (LC Krerowo). Karol Bończa M., bezżenny (!), były dziedzic Węgierek (!) w p. średz., liczący sobie lat 54, umarł w Poznaniu 1824.6/IV., pochowany na cmentarzu Świętego Marcina (LM Św. Marcin, Pozn.).
f. Wojciech, syn Antoniego i Franciszki z Szlichtingów, wspomniany w pokwitowaniu Augustyna M-go z r. 1780 oraz w działach braterskich z r. 1790. T. r. dawał pełnomocnictwo bratu Konstantemu (Ws. 106 k. 18). Swoją część ze spadku po matce, scedował, jak widzieliśmy, w r. 1792 bratu Konstantemu. Umarł w Poznaniu na suchoty 1795.20/V. r., mając około 20 lat, pochowany w Wieszczyczynie (LM Św. Mikołaj, Pozn.).
3) Maksymilian, syn Franciszka Kazimierza i Wężykówny Widawskiej, nieletni w r. 1669, kiedy to dla niego jak i dla jego starszego brata Andrzeja ojciec ustanawiał opiekunów (I. Kal. 129 s. 228). Wraz z tym bratem oraz z młodszym, Michałem, i z siostrami pochodzącymi z tej samej matki otrzymał w r. 1681 od ojca zapis 10.000 złp., to jest sumę stanowiącą ich majątek macierzysty (ib. 140 k. 188). Wieś Krzyżanki w p. kośc. posiadał już w r. 1698 (Kc. 141 k. 112), ale dopiero w r. 1700 ojciec sprzedał mu ją formalnie za sumę 50.000 złp. (P. 1138 III k. 31). Od Mąkowskich, braci i sióstr swej żony, kupił w r. 1717 Kotlin i Waliszewo w p. kal. (P. 1163 k. 78v). Umarł w Krzyżankach 1721.21/XI. r., pochowany 1722 r. u Reformatorów w Górce (LM Pępowo, Sepult. Reformatów w Miejskiej Górce). Żoną jego była Dorota Mąkowska, córka Pawła i Katarzyny z Dobiejewskich, zaślubiona 1699.2?III. r., której t.r. oprawił 14.000 złp. posagu (LC Kotlin; P. 1136 III k. 25). Od syna Aleksandra otrzymała ona w r. 1722 dożywocie na wszystkich jego dobrach (I. Kal. 163 s. 40). Od Władysława Karola Twardowskiego w r. 1735 kupiła za 56.000 złp. Twardów w p. kal. (Ws. 85 k. 64, 65v). Umarła 1736.28/XII r., pochowana u Reformatów w Miejskiej Górce (LM Kotlin; LM Pępowo). Syn Aleksander. Córki: Katarzyna Jadwiga, ur. w Krzyżankach, ochrzcz. 1703.18/XI. r., i Apolinara Konstancja, ur. tamże, ochrzcz. 1705.31/XII. r. (LB Pępowo).
Aleksander (Aleksander Kazimierz), syn Maksymiliana i Mąkowskiej, ochrzcz. 1701.2/II. r. (LB Kotlin), skarbnik kaliski w r. 1730 (LB Lutynia), został w r. 1731 kapitanem i po śmierci stryjecznego brata Józefa dostał wakującą po nim chorągiew (K. P. nr 77, 80, wiadomość z Drezna z 1731.23/V. r.). Pułkownik J.Kr.Mci regimentu generała majora Wodzickiego 1736 r. (I. Kal. 171/173 s. 659). Dziedzic po ojcu Krzyżanek, ponadto Kotlina z folwarkami Waliszewem i Twardowem w p. kal. 1731 r. (ib. 168/170 s. 256, 174/176 s. 154). Umarł 1739.13/VI. r., pochowany u Reformatorów w Miejskiej Górce (LM Kotlin). Ożenił się z Anną Gajewską, której w r. 1737, jeszcze przed ślubem, dał w dożywocie wszystkie swe wymienione wyżej dobra (I. Kal. 174/176 s. 154). Był bezdzietny i majątek po nim dostał się jego stryjecznym braciom, względnie potomstwu ich (Ws. 87 k. 84, 84v; Rel. Kal. 112/113 s. 798; I. Kal. 177 s. 307; 204/205 k. 105).
4) Michał, syn Franciszka Kazimierza i Wężykówny Widawskiej, komisarz komisji województw poznańskiego i kaliskiego, obrany przez laudum średzkie 1715 r. (P. 1149 II k. 89v). Wspomniany w zapisie ojcowskim z r. 1681. Skwitowany w r. 1704 przez macochę z sum (Kośc. 309 s. 189). Od starszego brata Jana Kazimierza, sędziego surogatora grodzkiego wschowskiego, wydzierżawił w r. 1706 na jeden rok pod zakładem 6.000 zł. Grąbkowo (Ws. 77 V k. 77v), zaś w r. 1711 od Andrzeja i Stanisława braci Sobockich na lat trzy Gutowo w p. pyzdr. (P. 1146 II k. 102), którą to wieś trzymał jeszcze w r. 1717 (LC Targowa Górka). Chyba to ten właśnie Michał M. obrany był w r. 1720 jednym z kandydatów na urząd podsędka ziemskiego wschowskiego (Ws. 164 k. 10), którym jednak został jego brat, Jan Kazimierz M. W r. 1721 nazwany byłym posesorem Gutowa, obecnym zaś Nowca w p. kośc. (G. 94 k. 184v). Dziedzic Nowca, tę wieś w r. 1723 zastawił za 18.000 złp. na trzy lata Wacławowi Jarosławowi Bojanowskiemu (P. 1192 k. 45). Żył jeszcze w r. 1730 (I. Kal. 167 s. 606), a zapewne i w r. 1736 (I. Kon. 78 k. 5). Ożenił się 1703.1/VII. r. z Zofią Żychlińską, córką Andrzeja i Anny z Zakrzewskich (LC Chwałkowo; P. 1144 k. 295). Oprawił jej w r. 1714 posag 1.000 złp. (P. 1148 II k. 34), a w r. 1715 spisywał z nią wzajemne dożywocie (P. 1149 II k. 81v). Spisała ona swój testament w Maliniu 1725.22/VI. r., polecając, by ją pochowano u Bernardynów w Kościanie, ale w ziemi, nie w sklepie. Spodziewała się wtedy dziecka (Kośc. 159 k. 517). Umarła 3/VIII. t.r. w Nowcu (LM Dolsk). Dzieci nie zostawiła, o czym wiemy stąd, iż jedna z jej sióstr, Mariaanna zamężna Rogalińska, w r. 1736 mianowała plenipotenta dla windykowania jej posagu (I. Kon. 78 k. 5).
5) Antoni, syn Franciszka Kazimierza i Jastrzębskiej, ur. ok. 1696 r. (w r. 1715 miał rok 20-y, P. 1149 II k. 151), cześnik kaliski w r. 1742 (I. Kal. 178/180 s. 43), mianowany stolnikiem kaliskim 1744.9/IX. r. (Rel. Kal. 125 s. 963), kasztelanem lędzkim został w r. 1746 (Wiadomość z Warszawy z 16/VI., K. P. nr 497). Nieletnim skwitowany obok swych przyrodnich braci w r. 1704 przez swoją matkę z sum (Kośc. 309 s. 189). Dopełniając danego przez braci zobowiązania w jego imieniu wobec brata Jana Kazimierza (zapewne mowa tu o zobowiązaniu z r. 1710, P. 1145 k. 33), sprzedał temu bratu w r. 1715 za 13.100 złp. swoją część Grąbkowa (P. 1149 II k. 151). W latach 1730-1731 mieszkał w Olesznie w p. kcyń. (LB Panigródz), zaś w latach 1732-1739 w Margoninie, gdzie był dzierżawcą (LB, LM Margonin). Synów i córkę swego bratanka Franciszka, łowczego poznańskiego, skwitował w r. 1738 z 35.000 zł. z ceny Grąbkowa, która to suma należała mu się wedle działów z r. 1737 (Ws. 87 k.8). W imieniu swych synów, jako ich opiekun, wespół z bratankiem swym Kasprem, podstolim poznańskim, działającym w imieniu własnym oraz swych braci, ks. Stanisława i Antoniego, oraz bratanków i bratanicy po bracie Franciszku, Łowczym poznańskim, odziedziczone po śmierci Aleksandra M-go, skarbnika kaliskiego, dobra Krzyżanki sprzedał w r. 1740 za 65.000 złp. Melchiorowi Skarbkowi Malczewskiemu, sędzicowi ziemskiemu poznańskiemu (P. 1259 k. 41), zaś sam od tego bratanka Kaspra, działającego w imieniu własnym i wspomnianych wyżej bratanków i bratanicy po Franciszku, kupił t. r. ze spadku po Aleksandrze za sumę 90.000 złp. im należne części we wsiach Kotlin, Krzyżanki i Twardowo (P. 1260 k. 146v). Na tych też dobrach zapisał w r. 1740 sumę 30.000 złp. synom swoim z pierwszego małżeństwa, Ignacemu, Melchiorowi, Walentemu, Marcjanowi, Prokopowi i Leonowi Ezechielowi (P. 1260 k. 148). Od Jakuba Kaczkowskiego i jego rodzeństwa kupił w r. 1745 za 30.300 złp. Bielejewo w p. pyzdr. (P. 1280 k. 156), ale już w r. 1748 zawarł kontrakt rezygnacji owej wsi Wojciechowi Kosickiemu (I. Kal. 204/205 k. 28). Umarł w swych podkaliskich dobrach 1756.4/IV. r., pochowany u Reformatorów w Kaliszu 27/IV. (K. P. nr 145, 147; Estr. XVIII s. 536). Pierwszej swej żonie Eleonorze Zabłockiej, córce Melchiora i Katarzyny z Krzyckich, zaślubionej 1721.3/VII. r. (LC Grodzisko k. Pleszewa), oprawił w r. 1726 posag 3.000 złp. (P. 1208 k. 129v). Umarła ona 1739.24/IV. r. (LM Margonin). Ożenił się po raz drugi z Marianną Rokicką, córką Piotra i Petronelli z Szołowskich, wdową 1-o v. po Andrzeju Kaławskim, spisując z nią wzajemne dożywocie w r. 1743 (I. Kal. 178/180 s. 289). Rokicka po pierwszym swym mężu była dożywotniczką Śmiełowa, zaś po ojcu swym odziedziczyła Osiek w p. kal., którą to wieś mocą kontraktu spisanego w Śmiełowie 1761.5/X. r. sprzedała za 60.000 złp. pasierbowi Leonowi M-mu (ib. 185/189 k. 168v, 204/205 k. 35). Żyła jeszcze 1766.18/XI. r. (LB Wysocko). Dzieci z M-im nie miała, umarła przed 1773.10/IV. r., wtedy bowiem jej spadkobierca a wnuk po siostrze, Marcjan Budzisz Pstrokoński, pokwitował jej pasierba Leona M-go (I. Kal. 214/216 k. 53). Synów z pierwszego małżeństwa wymieniłem już wyżej, ale prócz nich byli jeszcze: Stanisław Marceli, ur. w Olesznie, ochrzcz. 1730.15/V. r., i Ludwik Maciej, ur. 1731.25/VIII. r. (LB Panigródz), obaj niewątpliwie już nie żyjący w r. 1739, bo milczą o nich zapisy dotyczące spadku po stryjecznym bracie Aleksandrze. Z córek, Anna Marta Katarzyna, ochrzcz. 1734.8/VIII. r.. (LB Margonin), może identyczna z panną Katarzyną, wspomnianą w r. 17577. Flora Barbara, ochrzcz. 1735.24/XI. r. (ib.), Antonina, niezamężna, żyła jeszcze 1775.30/III. r. (LB Sośnica).
(1) Ignacy, syn Antoniego i Zabłockiej, chorąży regimentu konnego hetmana wielkiego koronnego w r. 1748 (Rel. Kal. 139 s. 1056). Wspomniany jako nieletni w latach 1739-1740, pozostający pod opieką ojca (ib. 112/113 s. 798; P. 1259 k. 41), działał w r. 1748 jako ojca pełnomocnik (Rel. Kal. 139 s. 1056). Umarł w r. 1759, pochowany 27/XI. u Bernardynów w Koźminie (A. B., Koźmin, W. 50).
(2) Melchior, syn Antoniego i Zabłockiej, ur. około r. 1730, konfederat barski. Wspomniany jako nieletni w latach 1739-1740 (Rel. Kal. 112/113 s. 798; P. 1259 k. 41). Sędzia kapturowy poznański w r. 1764 (I. Kal. 204/205 k. 28), deputat na Trybunał Koronny 1767 r. (ib. 206/208 k. 148). Posesor wsi Kotarby 1756 r. (Rel. Kal. 163/164 s. 2591). Wraz z braćmi Walentym, Marcjanem i Leonem wyzbył się w r. 1759 Kotlina na rzecz Ludwika Antoniego Roszkowskiego, ale go potem wraz z tymiż braćmi procesował o unieważnienie tej transakcji, aż wreszcie w r. 1767 doszło do kompromisu między stronami (I. Kal. 206/208 k. 148). Od Hermenegilda Chrzanowskiego i jego bratanka Michała nabył za 51.700 złp. Kołacin w p. kal. Punkta kontraktu sprzedaży spisano 1760.19/VII. r., formalny kontrakt stanął 1764.16/XI. r. (ib. 209/213 k. 176). Od Stefana, Walentego i Jakuba braci Mąkowskich, bratanków i spadkobierców Doroty z Mąkowskich Miaskowskiej, kupił w r. 1760 za 50.000 złp. Twardowo w p. kal. (P. 1329 k. 101). Wespół ze wspomnianymi wyżej braćmi dopełniając kontraktu zawartego przez ojca w r. 1748 ze zmarłym już Wojciechem Kosickim, cedował w r. 1764 prawa do Bielejewa synom i córkom tego Kosickiego (I. Kal. 204/205 k. 28). Zastawił w r. 1776 Kołacin za 61.450 złp. Józefowi Oziemkiewiczowi (ib. 214/216 k. 106), sprzedał zaś w r. 1782 za 82.000 złp. swemu zięciowi Łukaszowi Konarskiemu (P. 1359 k. 427). Umarł mając około 54 lat, w Poznaniu w styczniu 1784 r., pochowany u tamtejszych Bernardynów (LM Św. Marcin, Pozn.). Żoną Melchiora była zaślubiona przed r. 1752 (1751?) Teresa Urbanowska, córka Franciszka, burgrabiego ziemskiego kcyńskiego, i Katarzyny z Przedzyńskich, wdowa 1-o v. po Władysławie Nieżychowskim (Ws. 196 k. 219). Wraz z siostrą Zofią zamężną Modlibowską roborowały 1753 r. zawarty z siostrą Franciszką i jej mężem Jakubem Grodzickim kontrakt sprzedaży ojcowskich wsi Kołybek i Kopanicy (P. 1310 k. 234v). Formalnej sprzedaży swych części na rzecz Grodzickiej za sumę 16.000 dokonały obie w r. 1767 (P. 1343 k. 71v). Będąc już wdową Teresa z Urbanowskich ze swej sumy 20.000 złp., jaką miała na Kołacinie, dała w r. 1784 zięciowi Konarskiemu w dożywotnie użytkowanie sumę 10.000 zł., wynagradzając mu w ten sposób wydatki poniesione przez niego na pogrzeb Melchiora M-go (Kośc. 334 k. 268). Córka jedynaczka, Antonina Apolonia Józefa, ur. w r. 1752, ochrzcz. najpierw 1753.8/II. r. (LB Rawicz), potem z ceremoni w Farze poznańskiej 1757.27/X. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), otrzymał w r. 1774 od ojca cesję sumy 20.000 złp., którą on miał sobie zapisaną przez żonę (Py. 158 k. 341). Wyszła Antonina przed r. 1776 za Łukasza Konarskiego, wraz z którym t. r. Twardów w p. kal. sprzedała Maciejowi Mierzewskiemu, komornikowi granicznemu kaliskiemu (I. Kal. 221 k. 408). Umarła, będąc wdową, w Poznaniu 1837.6/X. r.
(3) Walenty, syn Antoniego i Zabłockiej, rotmistrz w konfederacji barskiej, wspomniany w r. 1739 (Rel. Kal. 112/113 s. 798), jeszcze nieletni w r. 1740 (P. 1259 k. 41). Towarzysz chorągwi usarskiej królewicza Fryderyka Konstantego, stojącej we wsi Dobrzec, pozywany był w r. 1759 przez ks. Benedykta Falęckiego, proboszcza kościelnickiego (Rel. Kal. 171 s. 118). Wraz z braćmi Marcjanem i Leonem pozywał w r. 1762 swego brata Melchiora oraz Stefana, Walentego i Jakuba braci Mąkowskich o skasowanie rezydencji Twardowa (Rel. Kal. 178 k. 20). Żył jeszcze w r. 1767 (I. Kal. 206/208 k. 148). Chyba ten sam Walenty zaślubił 1741.1/VIII. r. Franciszkę Bronikowską (LC Szemborowo).
(4) Marcjan (Marcjan Franciszek), syn Antoniego i Zabłockiej, ochrzcz. 1732.28/XII. r. (LB Margonin), rotmistrz w konfederacji barskiej. Obok braci współdziedzic Kotlina 1748 r. (Rel. Kal. 139 s. 1135), w tym charakterze w imieniu własnym i owych braci występował w r. 1756 przeciwko posesorowi tej wsi Antoniemu Daleszyńskiemu (ib. 163/164 s. 2589). Wraz z bratem Leonem a też w imieniu Walentego, jako spadkobierca obok nich stryjecznego brata Aleksandra, skarbnika kaliskiego, zawierał w r. 1763 układ z braćmi Mąkowskimi, spadkobiercami matki tego Aleksandra M-go, Doroty z Mąkowskich M-ej (I. Kal. 204/205 k. 105). Żył jeszcze w r. 1767 (ib. 206/208 k. 148).
(5) Prokop (Prokop Jakub), syn Antoniego i Zabłockiej, ochrzcz. 1737.5/VII. r. (LB Margonin). Pod imieniem Franciszka franciszkanin kaliski, potem gwardian w Nowymmieście, w konfederacji barskiej kapelan w pułku brata Leona (P. S. B.).
(6) Leon (Ezechiel Leon), syn Antoniego i Zabłockiej, ochrzcz. 1739.15/IV. r. (LB Margonin), konfederat radomski, barski, targowicki, poseł sejmowy w latach 1773, 1782, 1789, deputat na Trybunał Koronny z wojew. kaliskiego w r. 1792 (I. Kal. 232 k. 178). Od swej macochy Marianny z Rokickich kontraktem spisanym w Śmiełowie 1761.5/X. r. nabył w r. 1763 za 60.000 złp. dobra Osiek w p. kal. (ib. 204/205 k. 35). Owe dobra zobowiązał się 1775 r. sprzedać za 100.000 złp. Antoniemu Zabłockiemu, wojszczycowi sieradzkiemu (I. Kal. 214/216 k. 66), ale ta transakcja nie doszła do skutku. T. r. nazwany dziedzicem Osieka i Dobrzyszowa w p. kal. (ib. k. 232), był też właścicielem Stobna z folwarkiem Borek w tymże powiecie (I. Kal. 224 k. 25), jak się zdaje, dóbr wziętych za żoną. Wespół z nią Stobno i Borek, kontraktem z 1791.24/VI. r., wsprzedał za 110.000 złp. Wojciechowi Żeromskiemu, kupując jednocześnie od tegoż Żeromskiego i od jego brata Prokopa Naczesławice (I. Kal. 231 k. 512-515), zaś od samego Wojciecha kontraktem z 24/VI. t. r. za 70.000 złp. Radliczyce i części w Dąbrowie w p. kal. (ib. k. 511). Części w Raliczyczach zwane Żeromszczyzną sprzedał 1792.26/III. r. za 20.000 złp. Antoniemu Prądzyńskiemu (I. Kal. 232 k. 178). Żył jeszcze 20/VI. t. r. (ib. k. 237). Jego żoną była Marianna Teresa Gembartówna, córka Franciszka i Teodozji z Bielińskich, zaślubiona przed r. 1770 (I. Kal. 231 k. 511). Żyła jeszcze 1792.20/VI. r. (ib. 232 k. 237). Z synów, o Marianie i Franciszku będę jeszcze mówił. Polikarp Paweł, ur. w Osieku 1776.26/I. r. (LB Gostyczyna), o którym nie wiem nic więcej. Była i córka urodzona i zmarła 1777.10/V. r., jeszcze przed chrztem (ib.).
a. Marian, syn Leona i Gembartówny, ur. ok. 1768(?), ochrzcz. z ceremonii dopiero 1789.9/VII. r. (LB Gostyczyna), pełnoletni w r. 1791, bo asystował wtedy matce przy transakcji (I. Kal. 231 k. 515). Chyba identyczny z Marianem "z Warszawy", chrzestnym 1801.18/I. r. (LB Branno), jak również z Marianem, oficerem wojsk polskich, zmarłym po r. 1831, mężem Rozalii Otto, zmarłej w r. 1851. Ich syn Feliks, ur. w r. 1809, ekonomista, pisarz publicysta, zmarł w Paryżu 1889.21/I. r. pozostawiając potomstwo (Dz. P., P. S. B.).
b. Franciszek (Franciszek Józef w akcie z r. 1792), syn Leona i Gembartówny, ur. w Osieku, ochrzcz. 1769.11/XII. r. (LB Gostyczyna). Od Wawrzyńca Stanisławskiego kupił w r. 1792, za kontraktem z 2/VII, za 190.000 złp. Górę i połowę Morawek w p. kal. oraz Kobylniki w p. sier. (I. Kal. 232 k. 384). Drugą połowę Morawek kupił już 20/VI. t. r. od Wojciecha Cedrowskiego (ib. k. 237).
(B) Adrian, syn Jerzego i Łąckiej, wspomniany 1567 r. (Kośc. 246 k. 133), pozostawał w latach 1575-1579 pod opieką Jana M-go z Pomykowa i Mikołaja Głogińskiego (P. 926 k. 291, 929 k. 5, 933 k. 134v). Był już chyba pełnoletni, kiedy w r. 1580 kwitowała go z dóbr rodzicielskich siostra Małgorzata zamężna Gołaska cz. Bojanowska (P. 935 k. 213v). Wespół ze starszym bratem Sewerynem kwitował w r. 1582 Wojciecha, Andrzeja, Stanisława i Jana M-ch z opieki sprawowanej nad sobą i bratem przez ich zmarłego ojca, Jana M-go z Pomykowa (P. 939 k. 116). Z działów przeprowadzonych w r. 1584 z bratem Sewerynem dostała mu się połowa Gębic (P. 942 k. 509). Tę połowę oraz części w Szarpatkach i pustkę Pasierbice jak też części lasów we wsiach Krzekotowice, Szarpatki i Wilkonice w p. kośc. sprzedał w r. 1592 za 5.000 złp. Janowi M-mu z Krzekotowic, zachowując sobie tylko dożywotnie ich użytkowanie (P. 1400 k. 879v, 880v). Od brata Seweryna nabył wtedy sposobem wyderkafu za 3.500 zł. części Wilkonic Wielkich, Krzekotowic oraz pustek Szarpatki i Pasierbice, wreszcie "chróstów" zwanych Wierzchowiska w Gębicach (ib. k. 881), ale jeszcze t. r. części w Wielkich i Małych Wilkonicach oraz w Krzekotowicach, w pustkach Szarpatkach i Pasierbicach nabył od tegoż brata za 5.000 złp. na własność, jedynie z wyłączeniem pewnych poddanych (Kośc. 347 k. 126v). Dał w r. 1595 temu bratu dożywotnie użytkowanie Pasierbic (Ws. 203 k. 107v). Od Macieja Wilkońskiego kupił w r. 1598 za 200 grz. jego ogród w Wilkonicach, położony za swoim dworem (P. 1402 k. 686v). Janowi M-mu z Krzekotowic dał w r. 1599 część "chróstów" zwanych Wierzchowiska na gruncie Gębic (Ws. 204 k. 79v). Od Jana Mierzewskiego z Popowa kupił w r. 1612 za 5.600 złp. części we wsiach Czarnotki, Ociosna i Kępa w p. pyzdr., nabyte przez tegoż Mierzewskiego od Łukasza Rożnowskiego (P. 1408 k. 225). Od Piotra Golińskiego nabył w r. 1618 sposobem wyderkafu za 2.100 złp. folwark Dylągowski we wsi Golina w p. kośc. (P. 1411 k. 184v). Od Jakuba Koszutskiego kupił 1623 r. za 5.000 złp. części Krzyżanek w p. kośc. (P. 1414 k. 326). Żeniąc się z Katarzyną Cikowską, córką Stanisława, dostał za nią w r. 1594 od przyszłego teścia sumę 2.000 złp., w części gotowizną, w części w złotym łańcuchu, poczym zabezpieczył tę sumę na sumie 4.000 złp. i na połowie innych swych dóbr (P. 1401 k. 162). Oboje spisywali wzajemne dożywocie w r. 1596 (Ws. 203 k. 107) i t. r. Katarzyna skwitowała swego ojca (Ws. 14 k. 192). Potomstwa po sobie Adrian nie pozostawił.
D. Benedykt (Bieniasz), syn Jana, współdziedzic w Miaskowie, wspomniany obok innych braci w r. 1510 (Kośc. 232 k. 119v). Z dokonanego w r. 1515 działu z braćmi, Janem i Feliksem, otrzymał części w Moraczewie oraz dopłatę 250 grz. (P. 1392 k. 57). Już jednak w r. 1517 występował także jako dziedzic części w Pomykowie (ib. k. 179v). Całą (!) wieś Pomykowo w p. kośc. nabył w r. 1519 za 600 grz. od Elżbiety, córki Krzysztofa Czyrnińskiego, żony Klemensa Żaka Raczyńskiego (Kośc. 233 k. 66) a jednocześnie za 100 grz. od Piotra Krzyżankowskiego części należące się owemu Piotrowi z działów z braćmi w Tworzyjanicach, Krzyżankach i Pomykowie (ib.). Piotr Krzyżankowski i jego bracia, Maciej i Wojciech, swoje pół łana w Pomykowie sprzedali Benedyktowi znowu w r. 1532 r. wciąż za te same 100 grz. (P. 1393 k. 517). Był Benedykt w latach 1540-1548 opiekunem Eustachego M-go syna jak i również córek swego zmarłego brata Jana (P. 1394 k. 341v; Kośc. 28 k. 265, 363, 234 k. 604v, 235 k. 47). Potem zaś był opiekunem syna tego Eustachego, Jana, i w r. 1565 w tym charakterze zawierał z jego matką Konstancją z Iłowieckich ugodę o dobra Kleszczewo i Bodzewo (Kośc. 243 k. 71). Nie żył już tego samego roku, kiedy to synowie jego, Jerzy i Jan, kwitowali Jana Bojanowskiego, dziedzica w Gołaszynie, Parskim i Żydowie, z 108 zł. węg. (ib. k. 270v). Żoną jego była Małgorzata Przyborowska (Przeborowska), córka Jerzego, której w r. 1517 oprawił 100 grz. posagu na swych połowach w Pomykowie i Moraczewie (P. 1392 k. 179v). Synowie jego: Jerzy, Mikołaj, Jan i Maciej. O Jerzym i Janie mowa będzie niżej. Mikołaj wspomniany raz tylko w r. 1550, kiedy to ojciec darowywał mu trzy ćwierci roli w Pomykowie wraz z osiadłym na nich kmieciem (Py. 31 k. 14v). Maciej mianowany był w r. 1553 przez stryjecznego brata Jerzego jednym z opiekunów jego dzieci (P. 1396 k. 130). Kwitował t. r. ojca ze sprzedanego sobie kmiecia (Kośc. 236 k. 121).
A) Jerzy, syn Benedykta, nabył w r. 1557 za 4.000 zł. części w Ziemlinie i Kuczynie p. kośc. od Jerzego M-go, syna Feliksa (P. 1396 k. 454; Kośc. 237 k. 287). Mianowany przez tegoż Jerzego, swego brata stryjecznego, w r. 1561 współopiekunem jego dzieci (Kośc. 346 k. 41v), obok brata Jana współdziedzic w Pomykowie 1565 r. (Kośc. 243 k. 270v). Żył jeszcze w r. 1567 (P. 911 k. 278v), nie żył już 1568 r. (P. 1397 k. 732). Jego żoną była Małgorzata Zimlińska, córka Michała, która w r. 1556 należne jej części w Zimlinie i Kuczynie p. kośc. sprzedała za 3.000 zł. Jerzemu M-mu z Gębic, synowi Feliksa (P. 1396 k. 377v). Od męża otrzymała w r. 1559 oprawę 300 grz. posagu na połowie części w Zimlinie i Kuczynie (ib. k. 773v), które to części, jak widzieliśmy wyżej, odkupił od swego imiennika, stryjecznego brata. Tę swoją oprawę dała mężowi w r. 1563 dożywociem (P. 1397 k. 236). Po śmierci męża, zmarłego bezdzietnie, od jego brata i spadkobiercy Jana odkupiła w r. 1568 za 2.000 zł. części w Zimlinie i Kuczynie (P. 1397 k. 732). Inne części w tych wsiach, pochodzące ze spadku po siostrze swej Barbarze, żonie Seweryna Lubiatowskiego, wyprocesowane od tegoż Lubiatowskiego, cedowała w r. 1572 Mikołajowi Głogińskiemu (P. 1398 k. 360), od którego dostała wtedy wzamian za to dożywotnie użytkowanie części w Cielmicach i Siedmidrogowie w p. pyzdr. (ib. k. 361).
B) Jan, syn Bendeykta, wspomniany w r. 1561, kiedy stryjeczny brat Jerzy uczynił go jednym z opiekunów swych dzieci (Kośc. 346 k. 41v). Obok rodzonego brata Jerzego współdziedzic w Pomykowie w r. 1565 (Kośc. 243 k. 270v). Jako spadkobierca tego brata, odziedziczone po nim części w Zimlinie i Kuczynie, jak już widzieliśmy, odprzedał wdowie po nim. Od Jakuba i Wojciecha Czarnkowskich cz. Skórzewskich kupił w r. 1572 za 9.000 zł. ich części w Czarnkowie (Czarkowie) p. kośc. (P. 1398 k. 326v; Kośc. 252 k. 158v). Dostał też zobowiązanie sprzedaży części w Czarkowie i w pustce Kałowo od Marcina Korzboka Zawadzkiego, ale w r. 1579 skwitował go z tego zobowiązania (P. 933 k. 488v). Umarł w r. 1580 lub 1581 (P. 935 k. 503v; Kośc. 261 k. 496v). Ożenił się z Jadwigą Rydzyńską, córką Wojciecha, której w r. 1570 na połowie swych dóbr w Pomykowie i Moraczewie oprawił posag 2.000 zł. (P. 1398 k. 16v). Skwitowała ona ojca swego z dóbr rodzicielskich 1579 r. (P. 932 k. 826). Będąc już wdową, w imieniu własnym i synów skwitowała w r. 1582 Jana M-go z Krzekotowic (P. 939 k. 114v). Od Jana Rydzyńskiego kupiła w r. 1597 za 4.000 złp. jego części w Moraczewie (P. 1402 k. 230v). Od Kaspra Jaskóleckiego kupiła w r. 1599 za 1.200 zł. części Ciołkowa i Niepartu p. kośc. (P. 1403 k. 144v). Całe Ciołkowo i części ról w Nieparcie, nabyte od Jaskóleckiego, jak również części w Moraczewie, nabyte od Rydzyńskiego, najpierw w r. 1603 puściła synom, Wojciechowi, Andrzejowi, Stanisławowi i Janowi, na trzy lata w posesję (Ws. 19 k. 268v), potem w r. 1607 owe dobra darowała synom Andrzejowi i Janowi (Ws. 204 k. 311v), zachowując sobie dożywotnie użytkowanie Pomykowa (ib. k. 312). Żyła jeszcze w r. 1608 (Ws. 25 k. 70). Synowie Jana to wspomniani już: Wojciech, Andrzej, Stanisław i Jan.
(A) Wojciech, syn Jana i Rydzyńskiej, wspomniany w r. 1581, kiedy wespół z braćmi kwitowany był z 1.000 złp. przez Bartłomieja Zawadzkiego (Kośc. 261 k. 496v). Z zawartej w r. 1603 ugody z matką i braćmi dostało mu się na lat trzy w posesję Czarkowo (Ws. 19 k. 268v). To Czarkowo i części w Drzewcach przypadły mu też i w ostatecznym dziale braterskim. Od Wawrzyńca Gnińskiego kupił w r. 1609 za 6.200 zł. części wsi Drzewce i folwark Trzcionek, zwany "Za borem", leżący przy granicy śmiełowskiej (P. 1406 k. 600; Ws. 25 k. 255). Brata Jana skwitował w r. 1610 z 6.000 złp. dopłaty należnej mu z działu braterskiego (P. 984 k. 435v). Z działów przeprowadzonych po bezpotomnej śmierci brata Andrzeja dostały mu się w r. 1622 dobra Ciołkowo i Niepart, oszacowane na 12.000 złp., oraz dopłata od brata Jana 3.950 złp. ale dopiero po śmierci owdowiałej bratowej (Ws. 33 k. 165v). Umarł w r. 1623 (Ws. 33 k. 286; Kośc. 292 k. 231). Jego żoną była Łucja Krzyżanowska, córka Macieja, której w r. 1606 oprawił 2.600 złp. posagu na połowie dóbr, które miałyby mu przypaść z działu braterskiego (P. 1405 k. 498v). Po przeprowadzeniu tych działów oprawił jej w r. 1607 posag 6.000 złp. na połowie Czarkowa (Czarnkowa) (Ws. 204 k. 313). Mianował w r. 1609 opiekunów dla zrodzonych z niej dzieci, między innymi braci swych, Andrzeja i Jana (Ws. 25 k. 258). Żonie dał w r. 1619 nową oprawę na połowie Czarkowa i na części Drzewców, tym razem na sumę 2.600 złp. posagu (Ws. 205 k. 117v). Łucja będąc już wdową, dostała w r. 1634 dożywotnie użytkowanie Drzewców od córek, Kołudzkiej i Głoskowskiej, wzamian za skasowanie oprawy (P. 1418 k. 7). Żyła jeszcze w r. 1645, kiedy od córki, Zofii Koszutskiej, otrzymała użytkowanie jej części w Drzewcach (P. 1422 k. 292v). Syn Wojciecha i Łucji, Stanisław, wspomniany w r. 1623, kiedy to pozostawał pod opieką stryja Jana (Kośc. 292 k. 231). W imieniu własnym i sióstr swych skwitował tego stryja 1630 r. (P. 1023 k. 412v), a więc był już wtedy pełnoletni. Nie żył już w r. 1634, a jego spadkobierczyniami były siostry (P. 146 s. 621). Siostry te: Jadwiga, w r. 1623 żona Jakuba Koszutskiego, zmarła między r. 1681 a 1685, Anna, wydana w r. 1624 za Jana Kołudzkiego, umarła w r. 1679, krótko po 3/VIII., wtedy bowiem spisywał testament, Zofia, w latach 1633-1645 za Stanisławem Koszutskim, zmarła przed r. 1662, Dorota wreszcie, w latach 1633-1665 żona Marcina Głoskowskiego, umarła między r. 1665 a 1675. Po śmierci brata Stanisława tym jego siostrom dostały się części w Czarkowie i w pustce Kałowo (Ws. 207 k. 98-102), jak też części w Ciołkowie i Nieparcie (P. 1425 k. 885).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
493494495496[497]498499500501
