Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
483484485486[487]488489490491
Małachowscy - Miaskowscy
Mąkolscy h. Gryf z Mąkolic w p. piotrkowskim. O zabójstwo Adama M-go pozwany 1558 r. przez instygatora Jan Gorzycki (I. Kal. 23 s. 1191). Jadwiga, 1611 r. żona Wojciecha Olszewskiego z Chabierowa w p. sier., umarła 1612 r.
Mąkowscy h. Ogończyk wyszli z Mąkoszyna w p. radziejowskim. Adaukt cz. Zboży, wuj Barbary, żony Jakuba Galickiego 1525 r. (P. 1393 k 79v). Jan, syn Wincentego, nie żyjącego już 1596 r., z województwa brzeskiego kujawskiego, oprawił 1588 r. posag 750 złp żonie swej Elżbiecie Czewujewskiej, córce Mikołaja, wdowie 1-o v. po Wojciechu Balickim. Sumę tę, zapisaną jej w grodzie gnieźnieńskim przez pierwszego męża, odebrała ona wtedy od Wojciecha Balickiego (P. 949 k. 184v, 185; Kc. 120 k. 223v). Części Dobrosołowa w p. gnieźn., które kupił był w grodzie kruświckim od Wojciecha Dobrosołowskiego, sprzedał 1596 r. za 5.000 złp Wojciechowi Mielżyńskiemu z Kąpieli (R. Kal. 7 k. 31v), jednocześnie zobowiązał się stawić swą powyższą żonę, by skasowała swe prawa na tych dobrach (I. Kal. 63 k. 743v). Chyba ten sam Jan działał 1606 r. w imieniu Urszuli z Modliszewic Ruszkowskiej, chorążyny kaliskiej (I. Kon. 32 k. 460v). Anna, norbertanka w Strzelnie, zmarła 19 I 1613 r. (MPH V). Mikołaj, mąż Anny Morawskiej, uzyskał od niej w r. 1624 zapis długu 800 zł na połowie jej dóbr w Morawkach p. kal. (I. Kal. 90b s. 1696).
Uruski przytacza Mikołaja i Andrzeja, synów Wojciecha, występujących 1595 r. przed aktami dobrzyńskimi, oraz Andrzeja i Wawrzyńca, synów Wojciecha, dziedziców Mąkoszyna w r. 1608. Jak to zobaczymy za chwilę, Mikołaj, Andrzej i Wawrzyniec, byli najprawdopodobniej rodzonymi braćmi. Syn Andrzeja Stanisław, przy okazji legitymowania się na kanonie gnieźnieńską, wskazał jako swą babkę ojczystą Annę Korytkowską, to więc byłaby zona Wojciecha.
I. Mikołaj wraz ze swą żoną, Zofią Budzisławską, uzyskał 1614 r. intromisję do części Lubstówka, zastawionej im za 1.000 złp przez Andrzeja Ruszkowskiego, chorążego inowrocławskiego (I. Kon. 38 k. 20). Oboje żyli jeszcze 1618 r. (Py. 140 k. 11). Mikołaj już nie żył 1649 r. a potomstwa nie pozostawił (Ws. 208 k. 52).
II. Andrzej, rodzący się z Anny z Korytkowskich, juz nie żyjący 1638 r. (Py. 148 s. 216), ożeniony z Dorotą Sieroszewską. jego synowie: ks. Stanisław, Jakub, Tomasz, Florian, Mikołaj, Paweł i Łukasz, córka Anna, w r. 1634 r. żona Stanisława z Komorza Kurcewskiego. Nie żyła już 1638 r., kiedy Kurcewski skwitował jej siedmiu braci z 4.000 zł jej posagowych (ib.). Tylko o Stanisławie i Pawle posiadam informacje bardziej szczegółowe, o pozostałych pięciu, poza tą wzmianką z r. 1638 nic więcej nie wiem. Może pomarli młodo?
I) Stanisław, syn Andrzeja i Sieroszewskiej, sekretarz królewski przed 1626 r., kanonik włocławski 1630 r. (P. 1023 k. 1307v), zrezygnował z tej kanonii 1638 r., miał już przed r. 1631 kilka probostw, prezentowany 31 XII 1635 r. na kantorię gnieźnieńską, instalowany 24 II 1636 r., prezentowany 20 I 1641 r. na opactwo lubińskie, instalowany 1647 r. Pełnił rozmaite misje dyplomatyczne z ramienia Władysława IV i Jana Kazimierza. Przebywał w Madrycie w latach 1626-1627, 1634 i 1638-1647, w Neapolu 1649, wreszcie w Rzymie w latach 1655-1656 (P. S. B.). Grzegorzowi M-mu zapisał 1649 r. dług 5.000 zł (Kośc. 302 k. 178). Dobra nieruchome i ruchome, odziedziczone po stryju Mikołaju, dał 1649 r. swemu bratu stryjecznemu Wojciechowi, nie wiem czy synowi Wawrzyńca, czy może idącemu po jakimś jeszcze jednym, nieznanym mi bracie Mikołaja, Andrzeja i Wawrzyńca (Ws. 208 k. 52). Jednocześnie dał temuż Wojciechowi część wsi Morzyce w p. radziej., otrzymaną od Jana Trzebuchowskiego, sędziego ziemskiego inowrocławskiego (ib. k. 52v). Udając się na legację do Neapolu, w r. 1649 mianował plenipotentów, a wśród nich stryjecznego brata Grzegorza M-go i szwagra Stanisława Kurcewskiego (Ws. 51 k. 238v). W imieniu własnym i tegoż stryjecznego brata spisywał 1655 r. w Gryżynie kontrakt ze szwagrem Karśnickim (Kośc. 303 k. 924). Umarł 1 X 1658 r. (Nekr. Lubiń).
II) Paweł, syn Andrzeja (i Doroty Sieroszewskiej?), spomniany 1638 r. (Py. 148 s. 216). Nabył 1643 r. wyderkafem wespół z żoną od Jana Bojanowskiego za 11.000 zł Kopaszewo w p. kośc. (P. 1431 k. 449). Kupił 1645 r. od Katarzyny Kłonowskiej, wdowy po Jakubie Wielżyńskim, za 41.000 złp Drzązgowo w p. pyzdr. (P. 1422 k. 297). Nie żył już 1649 r. (Kośc. 302 k. 191). Ożenił się 1643 r. z Katarzyną z Radomicka Daleszyńską, córką Andrzeja, pisarza ziemskiego wschowskiego, i Zofii ze Skaławskich, której to żonie t.r. oprawił posag 7.000 złp (Ws. 207 k. 173; P. 1431 k. 450v). Będąc już wdową, Katarzyna w r. 1649 scedowała synowi Pawłowi sumę 4.000 zł, którą jej mąż zapisał był Zygmuntowi Ziemięckiemu, a Ziemięcki scedował jej (Kośc. 302 k. 191). Poszła 2-o v. za Stanisława Mieszkowskiego i będąc juz jego żoną 1661 r. pozywała swego syna Pawła M-go jako spadkobiercę stryja, ks. Stanisława (P. 186 k. 384). W r. 1667 zawierała z tym synem kontrakt (Py. 153 s. 129). Nie żyła już 1673 r. (P. 1426 k. 593).
Paweł, syn Pawła i Daleszyńskiej, uzyskał, jak widzieliśmy, 1649 r. od swej matki cesję sumy. Stryjowi Grzegorzowi M-mu zapisał 1667 r. dług 700 zł (Kośc. 305 k. 356). Obok wuja Stanisława Daleszyńskiego i ciotki Zofii z Daleszyńskich Koszutskiej dziedziczył w kamienicy zwanej kamienicą Gułtowskich w Poznaniu przy ulicy Wrocławskiej. Wespół z nimi części tej kamienicy dał 1673 r. innemu wujowi rodzonemu, Janowi Daleszyńskiemu, pisarzowi ziemskiemu wschowskiemu (P. 1426 k. 593). Na rzecz swej przyrodniej siostry, Zofii z Mieszkowskich Cieleckiej, dokonał 1682 r. cesji pewnej sumy (P. 1105 XII k. 20v). Od Krzysztofa Grzymułtowskiego, wojewody poznańskiego, wziął t.r. w zastaw na rok za 6.000 złp Grzymułtowice i Modrzewie w p. kcyń. (ib. k. 85v). Kupił 1685 r. od Krystiana Kierskiego, cześnika poznańskiego, opiekuna bratanków po zmarłym bracie Wojciechu Kierskim, dobra tych pupilów, Kotlin i Waliszewo, za sumę 46.700 złp (P. 1109 III k. 22). Jeden z tych bratanków, Krzysztof Kierski, osiągnąwszy lata, dopełnił 1693 r. tego stryjowego zobowiązania (P. 1432 k. 247), inni, Marcin i Aleksander zrobili to w r. 1701 (P. 1141 VIII k. 49). Od Stanisława stryja i Jana bratanka Wilkonskich nabył 1688 r. za 160 złp cząstkę Drzązgowa, której to wsi, jak już widzieliśmy, właścicielem był jego ojciec (P. 1115 VII k. 80v). Drzązgowo i pustki Pieczyska sprzedał 1692 r. za 45.000 złp Franciszkowi Łukomskiemu (P. 1123 IV k. 5). Od Jana Karola Opalińskiego, kasztelana poznańskiego, i żony jego Zofii Anny z Czarnkowskich t.r. nabył zastawem za 40.000 złp Włoszakowice w p. wsch. (N. 201 k. 26v). Części w Kotlinie i Waliszewie, nie należące do Kierskich, kupił 1700 r. za 3.500 zł od Wojciecha Wieszczyckiego i żony jego Zofii Jarochowskiej oraz od ich synów, Chryzostoma i Jarosława, oraz córki Anny zamężnej Pogorzelskiej (P. 1138 IV k. 40). Umarł 13 VIII 1716 r., pochowany w Choczu u Reformatów (LM Kotlin). Pierwszą jego żoną była 1673 r. Katarzyna Lipska, córka Adama i Anny z Bełdowskich (I. Kal. 133 s. 608). Umarła w r. 1680 (Sep. Reformatów, Pozn.). Po raz drugi ożenił się z Katarzyną Dobiejewską, córką Wojciecha i Doroty z Kierskich, której w r. 1681 oprawił posag 10.000 złp (P. 213 V k. 5v). Katarzyna w r. 1716, w czasie ostatniej choroby męża, we własnym i w jego imieniu skwitowała Jakuba Henryka Flemminga, koniuszego Wielkiego Księstwa Litewskiego, z 13.500 zł stanowiących połowę sumy 27.000 zł, z sumy oryginalnej 40.000 zł, zapisanej jej mężowi na Włoszakowicach przez zmarłych Opalińskich, kasztelaństwa poznańskich (Ws. 158 k 77). Dokument ten nosi datę 27 VIII 1716 r., albo więc jest pomyłka w dacie zgonu Pawła w księdze zmarłych Kotlina, albo, co prawdopodobniejsze, data w pokwitowaniu dotyczy nie jest wystawienia, lecz aktyfikacji. Katarzyna wraz z pasierbem Stanisławem i z synami, Józefem i Maciejem, kwitowała, będąc już wdową, 24 IX t.r. Flemminga z 13.500 zł drugiej raty (Ws. 158 k. 84). Od Stanisława i Kazimierza, braci Wegorzewskich, nabyła 1717 r. wyderkafem za 50.000 złp Janowi Koszutskiemu, sędziemu grodzkiemu wschowskiemu (P. 1228 k. 31v). Umarła t.r. (A. B. Poznań, W. 58). Z Lipskiej był syn Stanisław, z Dobiejewskiej synowie, Józef i Maciej, oraz córki. Z nich, Dorota, wydana w Kotlinie 2 III 1699 r. za Maksymiliana Miaskowskiego, zmarła po r. 1735. Anna (Anna Małgorzata), ochrzcz. 7 VII 1685 r. (LB Kotlin), wydana 1715 r. (kontrakt małżeński spisano w Kotlinie 11 II) za Jana Koszutskiego, sędziego grodzkiego i podsędka ziemskiego wschowskiego, umarła 1757 r. Franciszka (Franciszka Zofia), ochrzcz. 14 XI 1688 r. (ib.), niezamęzna, zmarła 16 XI 1707 r., pochowana w Choczu u Reformatów (LM Kotlin). Helena zaślubiona 1717 r. w Kotlinie Bartłomiejowi Cywińskiemu, zmarła przed r. 1743. Spośród synów, o Stanisławie będzie niżej. Józef, wspomniany 1716 r., żył jeszcze 1719 r. (N. 201 II k. 26v). Maciej (Maciej Paweł), ochrzcz. 25 I 1700 r. (LB Kotlin), zmarł 22 V 1718 r. (LM Kotlin).
Stanisław, syn Pawła i Lipskiej, zapisywał 1714 r. sumę 6.000 złp swemu bratu ciotecznemu, Tomaszowi Lipskiemu (Ws. 77 IX k. 74). Swojemu rodzeństwu z innej matki cedował 1717 r. sumę 1.200 zł z ceny Kotlina, sprzedanego Miaskowskiemu, i druga sumę 7.000 zł, zapisaną mu przez macochę z jej oprawy, czym się mieli podzielić po jego śmierci (Ws. 158 k. 138v). Bratu Józefowi cedował 1719 r. prowizje od pozostałej sumy 27.000 zł zastawnej na Włoszakowicach, odziedziczonej po ojcu (N. 201 II k. 26v). W latach 1720-1726 posesor Oleszna w p. kcyn. (LB Panigródz). Od Stefana ze Skrzynna Dunina wziął zastawem 1726 r. w sumie 12.000 zł Rybowo, Konary i Grabowo p. kcyń. (Kc. 135 k. 154). Skwitowany 1726 r. przez siostrę Miaskowską z zapisu z r. 1717, którym rozdysponował swą fortunę między braci i siostry (P. 1205 k. 10). Od Jakuba Działyńskiego, kasztelanica brzeskiego kujawskiego, wziął w zastaw 1730 r. pod zakładem 1.275 zł na trzy lata Małachowo Złych Miejsc w p. gnieźn. (G. 96 k. 286v). W r. 1733 mieszkał w Kościankach w p. pyzdr. (LB Graboszewo). Od Leona Korzboka Zawadzkiego nabył 1736 r. za 20.000 złp zastawem Pijanowice w p. kośc. (Ws. 85 k. 105v). Umarł w Pijanowicach w wieku lat ok. 50 (chyba gruba przesada!), 31 III 1739 r. (LM Krobia). Jego żoną była Franciszka Grzybowska, córka Jana i Teresy z Choińskich. Zaślubił ja przed r. 1721 (N. 201 k. 16v), a w r. 1723 spisał z nią wzajemne dożywocie (P. 1191 k. 78v). Żyła jeszcze 1767 r. (I. Kal. 206/208 k. 167). Synowie: Stefan, Walenty, Maciej Ignacy, bliźniak poprzedniego, ur. w Olesznie 7 II 1724 r., zapewne młodo zmarły, Jakub, Antoni Marceli, ur. w Konarach, ochrzcz. 30 I 1729 r. (LB Margonin), zapewne młodo zmarły, Wojciech Jerzy, ur. w Kościankach, ochrzcz. 15 IV 1733 r. (LB Graboszewo), też zapewne młodo zmarły. Z córek, Joanna, ur. w Olesznie 26 XII 1721 r. (LB Panigródz), zaślubiona przed 22 IV 1746 r. Rafałowi Mejerowi, zmarła między r. 1758 a 1766. Teresa Jadwiga, niezamęzna, zmarła w Pijanowicach 29 IV 1739 r. (LM Krobia). Dorota poszła za Bartłomieja Cywińskiego , a umarła przed r. 1771.
(I) Stefan (Stefan Józef), syn Stanisława i Grzybowskiej, ur. w Olesznie 10 XII 1720 r. (LB Panigródz), działał 1742 r. w imieniu swej matki oraz braci, Walentego i Jakuba (Kośc. 321 s. 234), co zdawałoby sie świadczyć, że trzej inni bracia, o których wyżej była mowa, już wtedy nie żyli. Zawierał w r. 1746 komplanację z bratem Jakubem (G. 98 k. 81). Wespół z braćmi, Walentym i Jakubem, jako spadkobiercy fortuny macierzystej ich brata ciotecznego Aleksandra Miaskowskiego, skarbnika kaliskiego, zmarłego bezpotomnie, skwitowali w r. 1748 Franciszka Zybko Mężynskiego, pisarza grodzkiego wałeckiego, dziedzica wsi Krzyżanki, na których to dobrach ciotka ich a matka skarbnika miała swą oprawę (P. 1291 k. 108v). Stefan mieszkał w r. 1752 w Grzybowie Starej Wsi (LB Grzybowo). Jako posesor Grzybowa i Sobiesierni występował w r. 1753 (LB Marzenin). Wszyscy trzej bracia spisywali 29 III 1754 r. w Laskownicy Wielkiej pod zakładem 8.000 zł komplanację z małżonkami Mejerami, tj. siostrą swą i szwagrem (Kc. 142 k. 166). Jako spadkobiercy ciotki Miaskowskiej, dziedziczki Twardowa w p. kal., sprzedali te dobra 1760 r. za 50.000 zł Melchiorowi Miaskowskiemu, kasztelanicowi lędzkiemu (P. 1329 k. 101). Protestował 1760 r. przeciwko tej transakcji Michał Dobiejewski, który jako brat cioteczno-rodzony tej Doroty z M-ch Miaskowskiej, jak również i jej siostry Anny z M-ch Koszutskiej, uważał się wespoł ze swym bratem Stanisławem za ich współspadkobiercę (P. 500 k. 147). A rownież i Miaskowscy, kasztelanice lędzcy, bracia nabywcy Twardowa, pozywali 1762 r. braci M-ch domagając się unieważnienia transakcji (Rel. Kal. 178 k. 20). W r. 1763 doszło do ugody między Miaskowskimi i braćmi M-imi (I. Kal. 204/205 k. 105), ale Michał Dobiejewski pozywał jeszcze w r. 1765 zarówno M-ich jak i nabywcę Twardowa, Melchiora Miaskowskiego (Rel. Kal. 185/186 s. 1025). Bracia, Stefan, Jakub i Walenty, oraz Antoni, syn Stefana, Antoni, Ignacy i Wojciech, synowie Jakuba, spadkobiercy przez swoją babkę Katarzynę z Lipskich M-ą jej brata Jana Lipskiego, dziedzica Kwiatkowa, mocą kontraktu zawartego w Grodźcu 12 III 1768 r. wieś tę sprzedali za 75.290 złp Józefowi z Osin Wężykowi, miecznikowi wieluńskiemu (I. Kon. 80 k. 139vb, 141). Stefan wespół z bratankami po bracie Jakubie zawierał 1785 r. komplanację z Pawłem Biernackim, starostą warckim, cedując mu całe swoje i ich części spadkowe w Kwiatkowie (I. Kon. 83 k. 130). Umarł po r. 1777. Jego pierwszą żoną byla zaślubiona 21 I 1746 r. Katarzyna Szczykowska (LC Jarząbkowo), córka Władysława i Jadwigi z Mąkowskich (zob. niżej). Ta Katarzyna wespół ze swą siostrą Barbarą, żoną Marcina Żegoty, obie dziedziczące po matce dobra nabyte przez nią i jej drugiego męża, Józefa Grabowieckiego, od Przyłuskich, to jest Grzybowo Krczonowic, Stara Wieś czyli Kościelne Grzybowo oraz części zwane Barszczyzną zobowiązały sie w r. 1754 sprzedać za 28.500 złp Stanisławowi Trąmpczyńskiemu (G. 98 k. 654). Po raz drugi ożenił się Stefan 2 III 1778 r. z wdową Urszulą Wasielewską (LC Broniszewice). Synowie z pierwszej żony: Antoni, Andrzej i Jan. Ten ostatni wspomniany w r. 1768 (I. Kon. 80 k. 147v). Antoni zmarł w Polskiem 24 XII 1806 r. (LM Broniszewice). Jan w r. 1780 wespół z siostrą Zofią zamężną Krysińską cedował bratu Antoniemu sumy u Garczyńskiego, kasztelana rozpirskiego, zabezpieczone na Zbąszyniu (I. Kal. 220 k. 348). Żył jeszcze 11 III 1784 r. (LB Broniszewice). Córki, też z pierwszej żony, z nich Marianna, która musiała urodzić się przed r. 1747, wtedy bowiem jej stryj i chrzestny ojciec, Walenty M., zapisywał jej 1.000 złp (G. 98 k. 157v). Ona i jej siostra Zofia otrzymały 1768 r. od Józefa Wężyka, nabywcy Kwiatkowa, zapis (I. Kon. 80 k. 147v). Poszła najpierw 2 II 1780 r. w Broniszewicach za Kazimierza Arciszewskiego, a 2-o v. zaślubiła tamże 25 I 1784 r. Szymona Otockiego. Czy Marianna M-a, która przed 2 V 1819 była żoną Antoniego Jerzykowskiego, komisarza z Giewartowa, była z nią identyczna, nie mam pewności. Zbyt tu duży odstęp lat! Hedwilda Teresa, ur. w Grzybowie, ochrzcz. 29 IX 1752 r. (LB Grzybowo). Zofia, ur. ok. 1753 r., wyszła przed 1781 r. za uczc. Filipa Krysińskiego, a umarła mając lat 70, w Broniszewicach 12 XI 1823 r. (LC, LM Broniszewice). Rozalia Teresa, ur. we Wrześni 21 IX 1757 r., zmarła 6 VI 1758 r. (LB, LM Września). Joanna, ur. w Polskiem, ochrzcz. 19 VIII 1764 r. (LB Broniszewice), chyba już nie żyła w r. 1768, bo nie wymienia jej zapis Wężyka, miecznika wieluńskiego.
(II) Walenty (Walenty Antoni), syn Stanisława i Grzbowskiej, ur. w Olesznie 7 II 1724 r. (LB Panigródz). Z bratem Jakubem, jako współspadkobiercy siostry ojca, Anny z M-ch Koszutskiej, kwitowali 1758 r. Władysława Koszutskiego, podkomorzego J. Kr. Mci, brata jej męża (P. 1326 k. 107). Walenty, dziedzic części Świerdzina w p. gnieźn. 1759 r. (Lb Ostrowite). Sumę 6.000 złp, pozostałą na Sobiesierni u Jozefa Cywińskiego z 8.000 złp posagu ciotki swej Heleny z M-ch Cywińskiej, cedował 1762 r. swemu szwagrowi Rafałowi Mejerowi (G. 99 k. 382v). Kwitował 1772 r. tego szwagra z 4.000 złp (Py. 158 k. 182v). Umarł między 12 VIII 1775 r. a 1776 (ib. k. 527v). Ożeniony z Rozalią Otuską, córką Stanisława i Wiktorii z Jerzykowskich, juz nie żyjącą w r. 1763, miał z niej syna Jana Nepomucena, ur. w Ćwierdzinie, ochrzcz. 3 VI 1759 r. (LB Ostrowite), zmarłego przed matką, bowiem w r. 1763 jako jej spadkobiercy występowali bracia jej, Andrzej, Mikołaj i wawrzyniec Otuscy (Kośc. 328 k. 120).
(III) Jakub (Jakub Wawrzyniec), syn Stanisława i Grzybowskiej, ur. w Olesznie 18 VII 1726 r. (LB Panigródz), zawierał w r. 1746 komplanację ze starszym swym bratem Stefanem (G. 98 k. 81). Od Walentego Baranowskiego otrzymał w r. 1749 cesję sumy 1.750 złp, stanowiącej połowę posagu matki tego Baranowskiego (G. 98 k. 306v). Kwitował w r. 1773 Helenę z Jordanów Wężykową z dwuletnich prowizji od sumy 4.000 złp, zabezpieczonych mu na Kwiatkowie (I. Kal. 209/213 k. 100). Umarł w Polskiem 20 X 1776 r. (LM Broniszewice). Jego żoną była Franciszka Ryszewska, córka Andrzeja i Marianny z Bieńkowskich, która w r. 1779, już będąc wdową, kwitowała Wita Modesta Pomorskiego i Petronellę z Ryszewskich, małżonków, z 300 złp, które zapisał był jej zmarły Antoni Ryszewski, ojciec Petronelli (Py. 158 k. 759). Żyła jeszcze w r. 1780 (G. 107 k. 71v). Z synów tej pary, Ignacy, ur. ok. r. 1755, miał bowiem w r. 1776 22-gi rok (Py. 158 k. 527v). W asyście ojca skwitował 1773 r. Helenę z Jordanów Wężykową z 1.187 złp, należnych sobie z racji sprzedaży Kwiatkowa (I. Kal. 209/213 k. 99). Uczestniczył obok stryja i swoich braci, Antoniego i Mikołaja, w komplanacji zawieranej w r. 1785 z Biernackimi (I. Kon. 83 k. 130). "Szl." Ignacy M., który umarł w Polskiem w r. 1792 i pochowany został 19 V, a nazwany przy tej okazji "ubogim", mający lat około 40 (LM Broniszewice), to niewątpliwie on. Wojciech, wymieniany w r. 1768 (I. Kon. 80 k. 139v, 141, 147v), nie żył już z pewnością w r. 1776, kiedy transakcje rodzinne już o nim nie wspominają. Mikołaj, wymieniony 1768 r., żyjący jeszcze w r. 1785 (ib. 83 k. 129v). Antoni, ur. ok. 1761 r. (Py. 158 k. 527v), za zezwoleniem ojca kwitował w r. 1773 Helenę z Jordanów Wężykową z 1.187 złp z transakcji o Kwiatkowo (I. Kal. 209/213 k. 100). Żył jeszcze 1785 r. (I. Kon. 83 k. 129v). Teofil, ur. ok. 1765 r., żyjący jeszcze 1776 r. (Py. 158 k. 527v).
III. Wawrzyniec, syn Wojciecha i Korytkowskiej, nie żyjący już w r. 1653, po którym z nieznanej mi małżonki pozostał syn Grzegorz (Ws. 56 k. 369v).
Grzegorz, syn Wawrzyńca, od ks. Stanisława M-go, opata lubińskiego, otrzymał w r. 1649 zapis 5.000 zł długu (Kośc. 302 k. 178). Od Wojciecha Gułtowskiego i żony jego Zofii z Koszutskich kupił 1651 r. Gryżynę i Nielęgowo w p. kośc. za 46.700 zł (Z. Cieplucha, Z przeszłości ziemi Kościańskiej). Od Chryzostoma Pogorzelskiego kupił w r. 1569 za 30.000 złp Borowo w p. kośc. (P. 1867 k. 142). Nie żył już w r. 1670 (Kośc. 305 k. 541). Żoną jego była Teresa Karchowska, córka Aleksandra, której w r. 1657 oprawił posag 1.000 zł (Ws. 208 k. 247v). Od Adama Karchowskiego otrzymał 1660 r. zapis długu 1.500 zł (Ws. 59 k. 668v), co było zapewne zwiększeniem owego posagu. Żyła ona jeszcze 26 VI 1672 r. (LB Stary Gostyń), nie żyła już 1675 r. (Kośc. 305 k. 716). Synowie: Jan, Franciszek, Aleksander, Maciej, Piotr. Z córek, Anna, w r. 1670 żona Stanisława Zadorskiego, żyla jeszcze 1713 r. Barbara, w r. 1676 żona Stanisława Trzebińskiego, nie żyła już 1708 r. Konstancja, niezamężna 11 VI 1679 r. (LB Stary Gostyń), w r. 1680 żona Kazimierza Chłapowskiego, żyła jeszcze 1703 r. Jadwiga, najpierw w r. 1682 żona Stanisława Mierzewskiego, zmarłego po r. 1690, potem 2-o v. Macieja Ciesielskiego, umarła przed r. 1717.
I) Jan, syn Grzegorza i Karchowskiej, w imieniu własnym i rodzeństwa kwitował się w 1675 r. z Maciejem Gronnikiem z kontraktu trzyletniej dzierżawy Nielęgowa (Kośc. 305 k. 716). Wespół z braćmi w r. 1676 skwitowany z 6.000 złp posagu przez siostrę Barbarę zamężną Trzebińską (P. 1094 k. 618), a 1680 r. przez siostrę Konstancję zamężną Chłapowską z 600 zł prowizji rocznej od posagu 6.000 złp (Kośc. 306 k. 82). Wespół z bratem Franciszkiem, a także w imieniu pozostałych braci, nieletnich, sprzedali w r. 1682 Borowo w p. kośc. za 34.000 złp Zygmuntowi Bronikowskiemu (P. 1105 IX k. 81v). Komplanacja zawierana przez braci z małżonkami Świejkowskimi już go nie wymienia (Kośc. 306 k. 305), zapewne więc wtedy już nie żył.
II) Franciszek, syn Grzegorza i Karchowskiej, jeszcze chyba nieletni w r. 1675, działał bowiem wówczas w jego imieniu brat Jan (Kośc. 305 k. 716), pełnoletni 1682 r. (P. 1105 IX k. 81v). W skutku działów braterskich dokonywanych w r. 1688, sprzedał bratu Aleksandrowi za 15.000 zł przypadające sobie po ojcu części Gryżyny, nabył zaś od niego za taką samą sumę części Nielęgowa (P. 1116 IX k. 28, 28v). W r. 1692 od brata Piotra kupił za 15.000 złp jego części w Gryżynie (P. 1431 k. 302). Po śmierci brata Aleksandra zawarł 28 V 1692 r. ugodę z bratem Piotrem o spadek po zmarłym, kupując za 4.000 złp części w Nielęgowie dziedziczone po nim przez Piotra (P. 1123 VII k. 95; Kośc. 356 k. 156v). Gryzynę i Nielęgowo sprzedał w r. 1713 za 84.000 zł Wacławowi Zakrzewskiemu (P. 1147 II k. 256v). W r. 1719 widzimy go w Krobi (LC Krobia), zapewne w charakterze dzierżawcy. Umarł 17 IV 1726 r., pochowany w Dolsku (LM Dolsk). Pierwszą jego żona była w r. 1686 Zofia Cykowska, corka Jerzego i Teresy ze Zbijewskich (P. 1112 X k. 4v, 8). W r. 1690 oprawił jej 6.000 złp posagu (P. 1431 k. 292), potem jednak ta oprawa opiewała na 10.000 złp (P. 1153 k. 30v). Zofia i jej siostry, spadkobierczynie po bracie Janie Cykowskim, części Kociug w p. kośc. sprzedały w r. 1690 te dobra za 22.000 złp Andrzejowi Goczałkowskiemu (ib. k. 329), zaś Wojciechowo w p. pyzdr., wedle zobowiązania tego brata z r. 1683, za 20.000 złp Andrzejowi Objezierskiemu (ib. k. 403). Drugiej swej żonie, Zofii Gostkowskiej, córce Władysława i Ewy z Lipskich, oprawił 1695 r. na Gryżynie i Nielęgowie posag 10.000 złp (P. 1130 X k. 77v). Po raz trzeci ożenił się 19 IV 1700 r. z Dorotą Damecką (LC Stary Gostyń), córką Łukasza, z ktorą t.r. spisywał dożywocie (Kośc. 308 s. 694). Umarła ona na tydzień przed mężem, a więc w kwietniu (może 10?) 1726 r., pochowana w Śremie (LM Dolsk). Z pierwszej żony synowie: Tomasz, Andrzej, Jan, o których niżej, i Wojciech, wspomniany 1694 r. (P. 1127 V k. 96), zapewne młodo zmarły. Córki zrodzone z Cykowskiej, Teresa i Jadwiga, wymienione 1694 r. (ib.). Pierwsza z nich żyła jeszcze w r. 1725 i była niezamężna (Kośc. 314 s. 284), druga wyszła najpierw w Krobi 18 IV 1723 r. za Władysława Szczykowskiego, posesora Pudliszek, który żył jeszcze 1725 r., powtórnie w r. 1729 lub 1730 r. zaślubiła Józefa Grabowieckiego. Żyla jeszcze w r. 1754 jako wdowa po tym drugim mężu. Z Gostkowskiej syn Stanisław i córka Ewa, jeszcze niezamęzna w r. 1722 (P. 1186 k. 51), w latach 1729-1736 żona Władysława Chłapowskiego, już nie żyła 1773 r. Z Dameckiej byli synowie: Kazimierz, Franciszek, Władysław i Wacław. Córki: Zofia, Ludwika i Anna, niezamęzne jeszcze w r. 1729 (Kośc. 358 k. 89). Z nich, Zofia wraz z Anną kwitowały 1748 r. Bogusława Dziembowskiego, dziedzica Popowa (Kośc. 324 k. 29). Miały tam one sumę po matce i kwitowały z prowizji. Zofia nie żyła już w r. 1757, kiedy to w sukcesji po niej uczestniczyła siostra Ludwika (Kośc. 327 k. 161). Ta Ludwika wyszła najpierw 11 II 1740 r. w Grzybowie za Walentego Krassowskiego, potem w r. 1750, krótko po 27 I, za Wojciecha Czaplickiego. Ten wraz ze swoimi i jej rzeczami w r. 1757 uciekł od niej z wojskami rosyjskimi (Kośc. 330 k. 9). Żyła jeszcze w r. 1765. Anna, niezamężna, umarła w Głuponiach 3 IV 1786 r., mając ok. 80 lat, pochowana pod kościołem w Brodach (LM Brody).
(I) Tomasz, syn Franciszka i Cykowskiej, zapewne nieletni w r. 1694 (P. 1127 V k. 96). Mieszkał 1713 r. w Osieku (LB Poniec), od Jakuba Odrowąża Mieszkowskiego kupił w r. 1714 za 35.000 złp wieś Gaj w p. kośc. (P. 1148 II k. 64v). Od Anny z Rosenów, wdowy po Jakubie Śliwickim, i od jej synów brał w r. 1717 zastawem za 11.000 złp wsie Chorynię i Granecznik w p. kośc. (P. 1152 k. 43). Umarł w r. 1726, krótko po 15 IX (Kośc. 161 k. 85). Pani Katarzyna M-a, żona Tomasza M-go z Osieka, występowała 5 XI 1713 r. jako chrzestna (LB Poniec). Jeśli nie zaszła tu pomyłka w imieniu, rzecz zdarzająca się jakże często, byłaby to pierwsza żona tego Tomasza, z nazwiska mi nieznana. Żonie swej (może więc drugiej?), Barbarze Zakrzewskiej, córce Karola i Marianny z Łempickich, oprawił w r. 1714 na wsi Gaj posag 16.000 złp (P. 1148 II k. 20). Oprawił jej w r. 1715 z należnego jej posagu sumę 11.000 złp, którą odebrał właśnie od jej brata Wacława (P. 1153 k. 46v). Cały jej posag wynosił 27.000 złp. Po śmierci męża na jej wezwanie dokonano 15 IX 1726 r. wizji Gaju (Kośc. 161 k. 85). W r. 1727, już jako 2-o v. żona Stanisława Rożnowskiego, spisała z nim wzajemne dożywocie (Kośc. 357 k. 125), a w r. 1728 skasowała dożywocie po pierwszym mężu (Kośc. 316 k. 115). Przeżyła i drugiego. Nie żyła już w r. 1738 (Kośc. 320 s. 232). Spadek po Tomaszu brali jego bracia.
(II) Andrzej, syn Franciszka i Cykowskiej, jeszcze nieletni w r. 1694 (P. 1127 V k. 96). Dla windykowania sum scedowanych sobie w r. 1718 przez swego ciotecznego brata, Adama Ciesielskiego, mianował w r. 1719 plenipotenta (P. 1171 k. 140). W imieniu własnym oraz swych braci: Kazimierza, Franciszka, Stanisława i Władysława, bratanków po zmarłym bracie Janie: Jana, Kazimierza i Tomasza, wreszcie zamężnych swych sióstr, Chłapowskiej i Szczykowskiej, niezamężnych: Zofii, Ludwiki i Anny, zrzekł się w r. 1729 substancji ojczystej (Kośc. 358 k. 89), zapewne z powodu nadmiernego jej obciążenia długami. Po śmierci brata Franciszka spadłe po nim dobra Gaj wespół ze swymi braćmi: Stanisławem, kazimierzem i ks. Wacławem, oraz z bratankami po zmarłym bracie Janie, Kazimierzem i Tomaszem, sprzedał w r. 1747 za 71.000 złp Stefanowi Łaskawskiemu (P. 1288 k. 116). Nie żył już w r. 1751 (Kosc. 325 k. 87). Żoną jego była Barbara Kwilecka, córka Franciszka i Joanny z karśnickich, której w r. 1720 oprawił 2.000 złp posagu (P. 1174 k. 51v). Odebrawszy od Zygmunta Objezierskiego sumę 2.000 złp, jej posagową, oprawił ją żonie 1727 r. (P. 1210 V k. 190). Barbara również w r. 1751 już nie żyła. Synowie: Ignacy, Zygmunt, Mikołaj, Wojciech Jerzy, ur. w Wysoczce, ochrzcz. 24 IV 1727 r. (LB Buk), o którym nie mam żadnych innych wiadomości, zapewne więc umarł młodo, Antoni i Adam. Córka Joanna (Joanna Agata), ur. w Ceradzu Nowym, ochrzcz. 7 II 1722 r. (LB Ceradz), w latach 1755-1776 żona Pawła Rogozińskiego, wdowa po nim w r. 1783, umarła w Kobylnikach 10 VII 1784 r.
1. Ignacy, syn Andrzeja i kwileckiej, proboszcz w Wieszczyczynie (P. 1314 k. 21), pełnił tam obowiązki duszpasterskie przez lat 36, umarł 9 II 1777 r. (LM Włościejewki).
2. Zygmunt, syn Andrzeja i Kwileckiej, młodszemu bratu Adamowi zapisał w r. 1781 sumę 2.000 złp (Kośc. 325 k. 87). Od stryja Stanisława i jego żony kupił w r. 1761 za 15.000 złp części Gorzykowa w p. gnieźn. (G. 99 k. 250v). Żył jeszcze w r. 1768 (Kośc. 330 k. 237), nie żył już 1781 (P. 1358 k. 250v). Jego żoną była w r. 1756 Antonina Jerzykowska, córka Stefana, murgrabiego grodzkiego poznańskiego, i Anny z Kaliszkowskich (P. 1317 k. 73), z którą wzajemne dozywocie spisywał w r. 1767 (P. 1343 k. 103). Z calą pewnościa żyla jeszcze 1768 r. (Kośc. 330 k. 237), a byc może także i w r. 1787 (P. 1364 k. 411). Syn Jan Nepomucen, ochrzcz. z ceremonii 13 VI 1788 r., kiedy miał lat 32 (LB Oborzyska), a więc ur. ok. r. 1756. Może to ten sam Jan Nepomucen miał za żonę Eleonorę Wielowiejską, a z niej dzieci, syna Wojciecha Leona, ur. w Bukowcu 16 IV 1799 r., i córki, Elżbietę Kunegundę, ochrzcz. 20 VI 1797 r., i Juliannę, ur. tamże 27 IV 1804 r. (LB Grodzisk). Synowie Zygmunta, Jan i Sylwester wystepowali w r. 1781 (P. 1358 k. 250v). Chyba jeszcze inny syn Zygmunta, Jan, mający w r. 1795 lat 27, więc urodzony ok. r. 1768, zaślubił 11 X 1795 r. Agnieszkę Mąkowską, córkę Antoniego i Marianny z Grodzickich, swoją krewną w trzecim stopniu, więc siostrę rodzono-stryjeczną (LB Jarząbkowo). ten Jan, posesor Jarząbkowa, miał z Agnieszką synów: Antoniego Makarego, ur. w jarząbkowie 16 I 1795 r., zmarłego w r. 1796, pochowanego 13 VI, oraz Wojciecha Anastazego, ur. 12 IV 1797 r. (LB, LM jarząbkowo). Tego drugiego z synów podawali do chrztu dziad Jan M. i babka pani Marianna M-a. Babka to oczywiście ze strony matki, ale skąd ów dziad Jan? Czyżby pomyłka w imieniu? Był jeszcze i trzeci syn Jana i Agnieszki, Maksymilian, który zmarł w Nieparcie 8 II 1808 r., mając cztery miesiące (LM Niepart).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
483484485486[487]488489490491
