Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
704705706707[708]709710711712
Nieniewscy - Nurscy
Jan, który nie żył już w r. 1473 (G. 20 k. 282v), był ojcem: Jana, Tomasza, Michała, Małgorzaty, w latach 1472-1483 żony Michała Karszowskiego, Anny, nieżyjącej już 1490 r., żony Jana Paksińskiego (Pakszyńskiego). O Janie niżej. Tomasz, niedzielny z braćmi w r. 1481
@tablica
(Py. 15 k. 258), a chyba jeszcze świecki w r. 1487 (Kośc. 228 k. 71). Pleban w Marzeninie, wraz z bratem Janem dziedzic w Noskowie i Marzelewie, skwitowany w r. 1489 przez Michała Dziećmiarowskiego z 50 grz. na Marzelewie (Py. 168 k. 87). Obaj ci bracia t. r. procesowali Mikołaja Kordzboka z Rybna o bliższość do połowy Kołaczkowa w p. gnieźń. należną im po Urszuli z Kołaczkowa (Mikołaj nabył ją od Urszuli za 200 grz.) i uzyskali odeń zobowiązanie do rezygnacji tych dóbr za 200 grz. (P. 1387 k. 129). Ks. Tomasz z niedzielnym bratem Janem kwitowali w r. 1490 szwagra Jana Paksińskiego z posagu zmarłej ich siostry Anny (G. 22 k. 144v). Gdzieindziej jednak rodzonymi braćmi tej Anny w r. 1497 nazwani Jakyb i Piotr Chłapowscy, synowie Piotra (Py. 169 k. 75v). Czyżby jedni z owych "rodzonych" braci byli w rzeczywistości braćmi przyrodnimi? Tomasz, jako altarysta koźmiński, kwitował w r. 1491 Marcina Gorskiego i jego żonę Katarzynę ze 108 grz. groszy praskich i z czynszu rocznego 9 grz., zapisanych na wsiach Górka na jego ołtarz, którą to sumę Maciej Jaraczewski, burgrabia pyzdrski, wziął był na Jaraczewo, zapewniając ks. Tomaszowi taki sam czynsz (Py. 168 k. 118v; P. 1387 k. 153v). Uzyskał w r. 1491 intromisję do połowy Kołaczkowa (G. 22 k. 167). W imieniu bratanicy Anny, żony Jakuba Siedlemińskiego, uiścił w r. 1495 Janowi Milajowi z Jarocina sumę 80 grz. (Py. 15 k. 352v). Wspólnie z bratem Janem w r. 1497 nabył wyderkafem za 14 grz. od Jakuba i Piotra braci Chłapowskich łan osiadły w Chłapowie p. pyzdr. (P. 1383 k. 133v). Obaj bracia w r. 1498 wzywali Hektora Orchowskiego do uiszczenia 30 grz. (G. 17 k. 68v), a w r. 1498 z Wojciechem Marzelewskim procesowali się o Marzelewo (Py. 15 k. 414v). Ks. Tomasz był wtedy plebanem w Marzeninie, ale w r. 1499 widzimy go jako kanonika (i proboszcza?) kościoła Św. Marii Magdaleny w Poznaniu (P. 1389 k. 25v). Występował t. r. w imieniu rodzonego swego siostrzeńca, Wojciecha Karszowskiego (G. 18 s. 56). Był w r. 1500 plebanem w Żołczu i Marzeninie (P. 1389 k. 125; Py. 169 k. 207v). Żył jeszcze w r. 1501 (G. 24 k. 131). Michał, chyba z braci najmłodszy, niedzielny z nimi w r. 1481 (Py. 15 k. 258). Nie mam pewności, czy z nim można identyfikować Michała N-go, męża Anny, która w r. 1466 swoje części w Lenartowicach, Zawidowicach Woli, Marszewie, Lubomirzu, Błotnej Sowinie, Sulęcinie, folwarku Modłowie i młynie wodnym Chorzewskim w p. kal., odziedziczone po Janie z Lenartowic, sprzedała za 300 grz. Jakubowi Kotowi z Dębna, dziekanowi gnieźnieńskiemu (P. 1383 k. 360v). Widzimy jeszcze Michała N-go (czy tego?) w r. 1467 w roli poręczyciela (Py. 14 k. 106), zaś w r. 1468 jako arbitra (G. 8 k. 17v).
Jan, syn Jana, pozywał w r. 1472 Stanisława Owieczkowskiego (G. 20 k. 255v). Wzywał w r. 1473 Wojciecha Karszowskiego, ojca swego szwagra Michała, do zapisania swej siostrze a jego synowej 100 grz. na połowie Karszowa w p. gnieźn. (G. 20 k. 282v). Współdziedzic w Marzelewie 1489 r. (Py. 168 k. 87) i 1490 w Noskowie, gdzie niedzielny z bratem Tomaszem (G. 22 k. 144v). Skwitowany w r. 1496 przez Beatę, żonę Wojciecha Małachowskiego, z 10 grz. należne za jej dobra macierzyste w Owieczkach i Dziećmierowicach (G. 16 k. 162). Od Jakuba i Piotra Chłapowskich, synów Piotra, trzymał w r. 1497 wyderkafem, wspólnie z bratem ks. Tomaszem, w 14 grz. łan osiadły w Chłapowie (P. 854 k. 249v). W Noskowie sześć łanów osiadłych i karczmę w r. 1497 (lub raczej przed tą datą) sprzedał wyderkafem za 100 grz. Marcinowi Gorskiemu (P. 1383 k. 156v). Pozwany w r. 1499 przez Sądkę i Jadwigę, siostry z Drachowa, o zabór ich dóbr ojczystych w Małachowie Szemborowic (G. 18 s. 56). Łan osiadły w Noskowie w r. 1502 sprzedał wyderkafem za 15 grz. Władysławowi z Głęboczka, kanonikowie gnieźnieńskiemu, zaś łan osiadły w Kołaczkowie za 20 grz. Stefanowi Strzałkowskiemu (P. 1389 k. 192v). Swoją bliższość po babce Annie Walknowskiej w r. 1502 cedował swej rodzonej siostrze Dorocie, żonie "sław." Macieja Erazma (Kal. 5 k. 275). Elżbiecie, wdowie po Stefanie Strzałkowskim, oraz synom jej, Wojciechowi, Piotrowi, Mikołajowi i Feliksowi, sprzedał wyderkafem przed r. 1504 za 20 grz. łan osiadły w Kołaczkowie (G. 19 k. 128). Pozywał Jana Mościejewskiego i Wincentego Słomowskiego o zabicie swego syna Macieja i poranienie innego syna, Jerzego (G. 25 k. 158), ale jeszcze t. r. po zawarciu z tymi zabójcami ugody skwitował ich z 10 grz. pierwszej raty główszczyzny (ib. k. 161). Deponował w r. 1508 w kancelarii grodzkiej gnieźnieńskiej sumę 20 grz., za którą sprzedał był wyderkafem łan roli w Kołaczkowie braciom Strzałkowskim (G. 19 k. 28v). Połowę tej wsi t. r. sprzedał wyderkafem za 80 grz. Grzegorzowi Dąbrowskiemu, wójtowi kostrzyńskiemu (P. 786 s. 3). Miał w r. 1510 płacić winę, bo nie stanął z synami Jerzym i Łukaszem pozwany przez braci Wrzesińskich (P. 863 k. 330v). Ok. r. 15010 ręczył Wojciechowi Marzelewskiemu, iż mu uwolni połowę łana osiadłego w Noskowie, sprzedanego za 5 grz. (N. 261 k. 75v). Połowę Kołaczkowa w r. 1512 sprzedał wyderkafem za 100 grz. Grzegorzowi Dąbrowskiemu (P. 786 s. 356). Nie żył już w r. 1514 (G. 25 k. 489v). Pierwszej jego żony nie znam, drugą była Zofia, która w r. 1507 od pasierba Macieja N-go uzyskała zapis 44 grz. z jej oprawy na Noskowie i Górkach, a Teofil Tarnowski jednocześnie poręczył za nią iż tego pasierba skwituje z 200 grz. oprawionych jej na tych wsiach. Chyba jednak tylko prze pomyłkę mąż jej nazwany tu w jednym miejscy zmarłym (P. 962 k. 378v). O Macieju, synu Jana, wiem jeszcze tylko tyle, że w r. 1506 ks. Paweł Chodakowski, tenutariusz Marzenina, wraz z kapitułą metropolitalną gnieźnieńską, stawiał mu poręczycieli, iż z nim będą żyć w pokoju (G. 19 k. 220). Inni synowie Jana to: Jerzy, Łukasz i Michał, wszyscy chyba też z pierwszego małżeństwa. Z córek, Anna, w r. 1495 żona Jakuba Siedlemińskiego, urodzona niewątpliwie z pierwszej żony. Apolonia, w r. 1508 żona Stanisława Krzekotowskiego. Regina, w r. 1528 żona Jana Chłądowskiego.
1. Jerzy, syn Jana, wzywał w r. 1507 Jana Mościejewskiego i Wincentego Słopanowskiego, którzy go poranili, do uiszczenia 7 zł. węg. (G. 25 k. 300). Od brata Łukasza uzyskał w r. 1514 zobowiązanie zrezygnowania za 10 grz. części ojcowskiego dworu w Noskowie (G. 25 k. 489v). T. r. na połowie części w Noskowie, Kołaczkowie i Marzelewie w powiatach gnieźn. i pyzdr., należnych z działów z braćmi, Łukaszem i Michałem, oprawił 50 grz. posagu żonie Katarzynie Paksińskiej (Pakszyńskiej), córce Jana Paksińskiego "Pastwy" (P. 1392 k. 7v). Wspólnie z bratem Łukaszem miał w r. 1516 płacić winę, bowiem obaj nie stanęli z pozwu wykonawców testamentu ks. Macieja Bogrowskiego, kanonika kolegiaty Św. Marii Magdaleny w Poznaniu (P. 866 k. 308v). Nie do pogodzenia z tym wiadomość, że już w r. 1514 został zamordowany przez Michała Gołyńskiego i jeszcze w r. 1530 Jan Paksiński "Pastwa" w imieniu wdowy wzywał zabójcę do uiszczenia 120 grz. główszczyzny (G. 29 k. 96; P. 866 k. 48v). Może pozywający w r. 1516 nie wiedzieli o tym, że już od lat był w grobie? Owdowiała Katarzyna od braci męża, Łukasza i Michała, w r. 1520 nabyła wyderkafem za 65 grz. połowę Marzelewa (P. 867 k. 294v). Już będąc 2-o v. żoną Jana Ćwierdzińsskiego, uzyskała w r. 1523 od matki tego drugiego męża, Małgorzaty, teraz żony Wawrzyńca Lubowickiego, zobowiązania oprawienia jej 70 grz. posagu na części Kołaczkowa (G. 28 k. 127v). Drugiemu mężowi, który w r. 1534 oprawił jej 65 grz. posagu, Katarzyna sprzedała wtedy wyderkafem za takąż sumę połowę Marzelewa, nabytą też wyderkafem od braci pierwszego męża (G. 335a k. 190v). Nie żyła już ok. r. 1542 (G. 264 k. 29v). Syn Wojciech. Córka Anna, niezamężna w latach 1514-1526 (P. 866 k. 48v, 1393 k. 108v) żona w r. 1535 Jakuba Ruchockiego, wdowa w latach 1557-1580.
Wojciech, syn Jerzego i Paksińskiej, pozywał w r. 1514 wraz ze swą siostrą stryjów, Łukasza i Michała, o części ojczyste w Noskowie (P. 866 k. 48v). Za niego i jego siostrę stryj Michał w r. 1524 ręczył Szczytnickiemu, stryjom i bratanicom ich, iż będą żyć z nimi w pokoju (P. 869 k. 44). Jeszcze nieletni w r. 1525, działający w asyście dziada Jana Paksińskiego, wspólnie ze stryjem Michałem, części w Kołaczkowie sprzedał wyderkafem za 120 grz. Mikołajowi Mielżyńskiemu (G. 335a k. 96). Ze stryjem Michałem przeprowadził w r. 1534 podział Noskowa i jednocześnie sprzedał temu stryjowi wyderkafem za 80 grz. części w Kołaczkowie (G. 30 k. 113v, 115). Skwitowany w r. 1535 przez siostrę Annę zamężną Ruchocką z posagu z dóbr ojczystych w Noskowie i Marzelewie (G. 30 k. 213, 214). T. r. na połowie swych części Noskowa, Kołaczkowa i Marzelewa oprawił 200 zł. posagu żonie Katarzynie Naramowskiej, córce Jana (P. 1393 k. 759v). Zobowiązał się w r. 1537 połowę łana roli w Noskowie sprzedać wyderkafem za 12 grz. Piotrowi Naramowskiemu (G. 31 k. 231v). Żonie na połowie Kołaczkowa i Marzelewa oprawił w r. 1545 posag 130 grz. (P. 1395 k. 192). Swoją część w Noskowie w r. 1545 dał stryjowi Michałowi w zamian za części tego stryja w Kołaczkowie i Marzelewie oraz za dopłatą 54 grz. (P. 1395 k. 191v). Drugą żoną Wojciecha była Anna Sośnicka, córka Mikołaja, która w r. 1551 winna była skwitować brata Jana Sośnickiego z dóbr rodzicielskich w Karminie i Czarnuszce (I. Kal. 13 s. 639). Żonie tej oprawił w r. 1559 posag 250 zł. na połowach części Marzelewa i Kołaczkowa (P. 1396 k. 707). Skwitowany w r. 1557 przez córkę Małgorzatę zamężną Rusiecką z majątku rodzicielskiego (P. 898 k. 37). Części w Kołaczkowie sprzedał w r. 1566 za 3.000 zł. bratu ciotecznemu Janowi Chłądowskiemu (P. 787 k. 54v), żonie zaś oprawę 300 zł. posagu dał na połowie części Marzelewa (ib. k. 55). Od Ambrożego Pampowskiego w r. 1569 nabył wyderkafem za 2.000 zł. Pełczyno w p. pyzdr. (P. 1398 k. 14v) i t. r. od Stanisława Rusieckiego za 800 zł. połowę Ruszczy w p. gnieźn. (ib. k. 16). Córce Małgorzacie i jej mężowi, Stanisławowi Rusieckiemu, w r. 1570 wydzierżawił owe wyderkafowe części Ruszczy (P. 917 k. 570v, 574). Pozywany był w r. 1576 przez Katarzynę, wdowę po Wojciechu Marzelewskim, o szkody wyrządzone w łąkach Marzelewa (Py. 113 k. 206v). Od Piotra Leśniewskiego w r. 1577 kupił za 4.000 złp. połowę Noskowa (P. 1398 k. 722v), ale mu tę połowę krótko potem, tego jeszcze roku, odprzedał za taką sumę (ib. k. 739). Żył jeszcze w r. 1585 (P. 944 k. 512v), nie żył już w r. 1587 (P. 1400 k. 59). Z pierszej żony synowie, Mikołaj, Marcin i Jan. Ten ostatni, skwitowany w r. 1574 przez Stanisława Paksińskiego z 30 grz. (G. 52 k. 181), zabity w r. 1584 przez Łukasza Ułanowskiego w Targowej Górce, w domu Andrzeja Goreckiego (G. 274 k. 55). Była i córka, Małgorzata, w latach 1557-1570 żona Stanisława Rusieckiego.
1) Mikołaj, syn Wojciecha i Naramowskiej, wspólnie z bratem Marcinem pozywał w r. 1584 Łukasza Ułanowskiego, zabójcę brata Jana (ib.). "Prac." Wacława, kmiecia z Marzelewa, cieślę, poddanego ojca, wraz z żoną i dziećmi dał w imieniu ojca w r. 1585 Wojciechowi Koszutskiemu za pewną sumę (P. 944 k. 512v). Od Świętosława Jedleckiego "Dziabki" w r. 1587 wziął w zastaw za 1.000 złp. części w Jedlcu pow. kal., należące do Świętosława i jego nieletnich bratanków (I. Kal. 54 s. 114). We Wrześni 1587 r. przy współudziale brata Marcina zastrzelił Wojciecha Ułanowskiego, brata Łukasza (P. 948 k. 595v). Od swego brata Marcina kupił w r. 1587 za 1.000 złp. całe jego części w Marzelewie (P. 1400 k. 59). Ożeniwszy się z Anną Borzysławską w r. 1584, krótko po 1/VI. (I. Kal. 50 s. 742), będące w jej posesji części wsi Jasiona w p. sier. wydzierżawił w r. 1587 Wacławowi Suliszewskiemu (I. Kal. 54 s. 280). Części Marzelewa sprzedał w r. 1589 za 1.650 zł. Maciejowi Siedleckiemu i żonie jego, Annie Borzysławskiej (R. Kal. 6 s. 184). Mikołaj z żoną części wsi Chorzewo oraz pustki Krosino w p. kal. sprzedali ok. r. 1594/1595 za 4.000 zł. Mikołajowi Chwalibogowskiemu (R. Kal. 6 luzy w końcu tomu). Żonie tej na połowie części Dusznik i Starego Małkowa w p. sier. oprawił w r. 1596 posag 700 zł. (ib. 7 k. 16v). Anna z Borzysławskich kwitowała w r. 1596 Mikołaja Chwalibogowskiego, najpierw z 500 zł., potem t. r. z 1.800 zł. reszty z zapisanej przezeń sumy 2.300 zł. (I. Kal. 63 k. 99v, 695). Nie żyła już w r. 1602, a Mikołaj dla zrodzonych z nią dzieci ustanowił wtedy opiekunów (ib. 68 s. 1506). Dziedzic w Dusznikach i Małkowie Starym, synom swym, Stanisławowi i Samuelowi zapisał w r. 1618 każdemu po 1.000 zł. (ib. 84 s. 963). Nie żył już w r. 1620 (P. 1004 k. 56). Synowie: Jan, Stanisław, Marcjan i Samuel. Ten ostatni znany mi jedynie z zapisu z r. 1618, o czym było wyżej.
(1) Jan "Rawicz N." syn Mikołaja i Borzysławskiej, spisywał w r. 1615 wzajemne dożywocie z żoną Barbarą Pogorzelską (R. Kal. 4 k. 446) wdową 1-o v. po Chryzostomie Marszewskim. Im obojgu Jan Gurowski cedował w r. 1616 zastaw Kalinowej w p. sier., trzymany w sumie 4.000 zł. od Marcina Zaremby, starosty grabowieckiego (I. Kal. 82 s. 841). Barbara w r. 1618 skasowała dożywocie po pierwszym mężu (ib. 84 s. 570). Od Stanisława Przyjemskiego, wojewody poznańskiego, za konsensem królewskim, uzyskał w r. 1628 cesję tenuty pietrzykowskiej (Ws. 41 k. 210v, 211). Z 20 dymów w Pietrzykowie w r. 1629 winien był płacić 10 zł. podymnego (P. 143 s. 54), zaś z 13 dymów we Wrąbczynie i z 11 w Jadamierzu p. pyzdr. - 12 zł. (ib. s. 59). Był też wtedy dziedzicem Dusznik w p. pyzdr. (Py. 143 k. 178v). Jako dzierżawca dóbr królewskich Piotrzykowa, Nadamierza (Jadamierza), Wrąbczyna, pozywał w r. 1638 Aleksandra Goreckiego, pretendującego do Wrąbczyna i Nadamierza (P. 148 s. 274). Pisano go w latach 1639-1651 "z Marzelewa", był więc niewątpliwie dziedzicem także i tej wsi (Py. 148 s. 296, 150 s. 264). Wsie: Włyń, Poddębie, Zarzecze cz. Zamoście, część w Kamionaczu w p. szadkowskim, wedle zobowiązania z r. 1639 sprzedał w r. 1640 za 30.000 zł. Janowi Teodorowi Sulikowskiemu, od którego nabył je był (P. 148 s. 295; R. Kal. 12 k. 171v). Jednen z opiekunów w r. 1641 Barbary i Katarzyny Gorazdowskich, córek Wojciecha, burgrabiego ziemskiego pyzdrskiego (P. 1043 k. 444). Od Jerzego Sobockiego uzyskał był cesję wyderkafu 6.000 złp. na częściach Goliny i Bukówki w p. kośc., a w r. 1642 od Piotra Korzboka Zawadzkiego, dziedzica tych dóbr, wyderkaf 13.200 zł. folwarku Gierłachówko w p. kośc. (P. 1420 k. 957v). Dokonał fundacji na rzecz alumnów z rodu N-ch, którzy mieliby się kształcić w seminiarium duchownym w Poznaniu. Na ten cel 1650.30/VI. r. kapitule katedralnej poznańskiej puścił sumy wyderkafowe: 20.000 zł. daną sobie w r. 1646 na Raszewach przez Sędziwoja Czarnkowskiego, 3.000 zł. z dzierżawy tej wsi (P. 1369 k. 155, 1290 k. 41, 1316, k. 70, 1338 k. 127v, 1350 k. 382v, 1368 k. 415v; Py. 151 s. 39). Oboje z żoną królewszczyzny Borzykowo i Jadamierz wydzierżawili w r. 1650 Maciejowi Gorskiemu i Annie Gosławskiej małżonkom (Py. 151 s. 180). Jan z 20 dymów Pietrzykowa i Wrąbczyna w r. 1651 winien był płacić podwójnego podymnego 20 zł. (Py. 151 s. 210, 211). Chory, spisywał w Pietrzykowie 1652.19/IV. r. testament. Polecił pochować swe ciało u Franciszkanów w Pyzdrach. Z sumy 9.000 zł., którą miał u Żydów poznańskich, swym braciom, Stanisławowi i Marcjanowi, legował po 1.500 zł., Reformatom w Podgórzu 1.500 zł. i tyleż przeznaczył na swój pogrzeb. Bracim zlecił opiekę nad fundacją, którą uczynił na rzecz kapituły poznańskiej. Tej kapitule katedralnej scedował też sumę 3.000 zł., tj. dwuletnią dzierżawę Raszew, zapisaną sposobem "wlewkowym" przez Franciszka Sędziwoja Czarnkowskiego, kasztelana poznańskiego (Py. 151 s. 139). Umarł tegoż dnia. Bracia Stanisław i Marcjan oskarżyli wdowę o rzekowme sporządzenie testamentu już po śmierci męża, przy współudziale Krzysztofa Potockiego, burgrabiego, Jana Maksińskiego, pisarza, i Andrzeja Maksińskiego, podpiska, grodzkich pyzdrskich. Sprawa przeciwko nim toczyła się jeszcze w r.1 655 (P. 196 k. 52). Wdowa w r. 1653 cedowała pannie Barbarze Pogorzelskiej, córce Andrzeja, sumę 6.000 zł. zapisaną przez Piotra Opalińskiego, podczaszego koronnego, zastrzegając sobie tylko dożywocie owej sumy (ib. s. 68). Dożywocie sumy 1.200 zł., będącej u doktora medycyny Izaaka, Żyda poznańskiego, cedowała w r. 1654 bratanicy męża, Annie N-ej zamężnej Papieskiej, której mąż legował tę sumę w testamencie (ib. s. 181). Nie żyła już w r. 1659 (Py. 152 s. 38). Jan i ona dzieci nie pozostawili.
(2) Stanisław, syn Mikołaja i Borzysławskiej, kwitował w r. 1620 ze 100 zł. Wojciecha Małachowskiego (P. 1004 k. 56). Umarł między r. 1652 a 1655 (Py. 196 s. 52). Z nieznanej mi żony miał synów: Samuela, Jana, Stanisława i Rafała. Córka Anna, niezamężna jeszcze w r. 1652, kiedy stryj Jan legował jej testamentem sumę 1.200 zł. (Py. 151 s. 62). Była w r. 1654 żoną Jana Papieskiego. Z synów, Stanisław w r. 1666 kwitował brata Samuela z 200 zł. (Py. 153 s. 15), sumę 375 zł ze spadku po stryju Janie cedował temu bratu (ib. s. 16) i zobowiązał się sprzedać mu za 100 zł. dwa ślady roli we wsi Warta (ib. s. 18). Stanisław, dzierżawca Raszew w latach 1702-1704, mógł być równie dobrze identyczny z tym Stanisławem, synem Mikołaja, jak i ze Stanisławem, synem Marcjana, o którym niżej. Ten Stanisław (z Raszew) był chyba mężem Barbary N-ej "z Raszew", a ojcem Dominika Wawrzyńca, ochrzcz. 1704.3/VIII. r., i Konstancji Anastazji, ochrzcz. 1702.19/II. r. (LB Żerków).
a. Samuel, syn Stanisława, uzyskał w r. 1661 od Jana Teodora Solikowskiego cesję sumy 3.000 zł. zastawionej za Żerochowie i części wsi Socha w p. sier. (I. Kal. 125 s. 285). Zawierał w r. 1666 z braćmi, Stanisławem i Rafałem, kontrakt w Dusznikach, pod zakładem 3.000 zł. (ib. 126 s. 297). Wspólnie z braćmi działał t. r. jako współopiekun braci stryjecznych, synów Marcjana (ib. s. 805). Od brata Stanisława nabył t. r., jak już widzieliśmy, dwa ślady roli na gruncie miasta Warty. Dziedzic części Dusznik, ożeniony był 1-o v. z Dorotą Papieską, córką Adama, nieżyjącą już w r. 1673 (ib. s. 133 s. 54). Drugiej żony nie znam. Żył chyba jeszcze w r. 1690 (ib. 146 s. 454). Jego synowie z Papieskiej to Stanisław i nieżyjący już w r. 1673 Kazimierz. Inny jego syn (może z innej matki?) Stefan, a córki Zofia i Katarzyna. Stanisław, Stefan, Zofia i Katarzyna żyli w r. 1673 (ib. 133 s. 54).
b. Jan, syn Stanisława, dziedzic Marzelewa. Ożeniony z Jadwigą Gostkowską, córką Macieja i Elżbiety Kębłowskiej, nie żył już w r. 1712 (Kośc. 310 s. 540). Jadwiga umarła w r. 1717 (Ws. 158 k. 22). Pozostały dzieci: Wawrzyniec, Maciej i Anna, którym ciotka ich, panna Marianna Gostkowska w r. 1713 (1712?) cedowała swoją część spadkową po bracie Franciszku Gostkowskim, dziedzicu Gostkowa, a potwierdziła tę cesję w r. 1717 (Ws. 158 k. 114v; Kośc. 310 s. 540).
a) Wawrzyniec (Franciszek Wawrzyniec), syn Jana i Gostkowskiej, od ciotki swej, Marianny Gostkowskiej uzyskał w r. 1712 cesję spadku po swym wuju a jej bracie Franciszku Gostkowskim (Kośc. 310 s. 540). Dzierżawca Brzostka w p. pyzdr. 1734 r. (LB Zaniemyśl). Nie żył już w r. 1742 (P. 1269 k. 155). Jego pierwszą żoną, zaślubioną przez r. 1728, była Rozalia Rożnowską. Drugą, w r. 1734, to Marianna Urbańska, w r. 1758 już nieżyjąca (P. 1325 k. 19). Z Rożnowskiej synowie, Stanisław i Wojciech, z Urbańskiej córka Rozalia (Róża Ludwika), ur. w Brzostku, ochrzcz. 1734.24/VIII. r. (LB Zaniemyśl), żyjąca jeszcze w r. 1758 (P. 1325 k. 19).
(a) Stanisław, syn Wawrzyńca i Rożnowskiej, pozostawał w latach 1747-1748 wraz z rodzeństwem pod opieką stryja Macieja N-go (P. 1290 k. 41, 1293 k. 31), który w ich imieniu występował jeszcze i w r. 1758 (P. 1325 k. 19). W imieniu własnym, brata Wojciecha, a też z braćmi stryjecznymi, Kazimierzem i Maciejem, w r. 1764 kwitował kapitułę poznańską z prowizji od sum 10.000 i 3.000 zł. zapisanych ongiś wyderkafem przez Jana N-go (P. 1338 k. 127v). Żoną Stanisława była zaślubiona przed r. 1764 Marianna Chlebowska, córka Tomasza i Katarzyny Broniewskiej (P. 1338 k. 68; 1356 k. 436; LB Jarząbkowo), zmarła między r. 1784 a 1788. Stanisław w latach 1765-1767 mieszkał w Żołczu (LB Jarząbkowo). Był w latach 1767-1772 dzierżawcą Bronowa w p. kal. (LB Sowina). Sumę 1.102 zł., z sumy 1.742 zł. przysądzonej sobie na Broniewie, cedował w r. 1775 siostrom Skrzypińskim, córkom Aleksago (I. Kal. 214/216 k. 108). Wspólnie z bratem Wojciechem w r. 1791 kwitował kapitułę katedralną poznańską z prowizji od zapisu wyderkafowego stryjecznego pradziada Jana N-go (P. 1368 k. 415v). Synowie Stanisława: Seweryn Ignacy, ur. w Żołczu, ochrzcz. 1765.31/I. r., Jan, ur. tamże 1767.20/VI. r. (LB Jarząbkowo; LB Sowina), Urban Antoni, ur. w Bronowie 1770.25/V. r. (LB Sowina), Franciszek, wspomniany w r. 1782 (P. 1359 k. 369). Córka Barbara wspomniana też w r. 1782 (ib.). Z synów, Jan kwitował w r. 1788 Ludwika Jana Twardowskiego z 3.000 złp. (I. Kal. 228 k. 421). Franciszek w r. 1784 kwitował Jana Twardowskiego, dziedzica Wyszek, nie wiem, czy identycznego z powyższym (ib. 224 k. 353).
(b) Wojciech, syn Wawrzyńca i Rożnowskiej, ur. w Pijanowie, ochrzcz. 1728.15/IV. r. (LB Kościan), plenipotent w r. 1753 Pawła Rożnowskiego i żony jego Bogumiły z Pigłowskich (P. 1309 k. 207). Dzierżawca wsi Kąpiel, należącej do kapituły gnieźnieńskiej, kwitował się w r. 1767 z administratorem owej wsi, kanonikiem Karolem Miaskowskim (G. 100 k. 253). Umarł między r. 1791 a 1802 (P. 1368 k. 415v; LB Gostyczyna). Z żony Ewy Jaraczewskiej, żyjącej jeszcze 1803.6/III. r. (ib.), miał córkę Teklę Katarzynę, przed r. 1802 wydaną za Stanisława Augusta Piotra Myszkowskiego z Gostyczyny. Żyli oboje w r. 1807.
b) Maciej, syn Jana i Gostkowskiej, wspólnie z bratem Wawrzyńcem w r. 1722 kwitował Mikołaja Nieżychowskiego, obecnie dziedzica Gostkowa, z sumy 4.000 złp. (P. 1187 k. 151). Mieszkał w Bninie (LB Bnin) i był mężem Marcjanny Zdanowskiej, córki Franciszka, dziedzica Uzarzewa, i Teresy Miełaczewskiej. Skwitowała ona t. r. Jana Kaspra Zaidlica byłego dziedzica Uzarzewa, z prowizji od jej sumy posagowej 2.000 złp. (P. 1190 k. 22). Marcjanna chyba omyłkowo nazwana w r. 1723 Gostkowską (LB Iłowiec). Może to pomyłka wynikła stąd, że właśnie z Gostkowskiej rodził się jej mąż? Był Maciej w r. 1723 posesorem(?) Pecny w p. kośc. a w r. 1729 dzierżawcą gruntów plebańskich w Iłówcu (LB Iłówiec). W imieniu bratanków i bratanicy po bracie Wawrzyńcu kwitował w latach 1742, 1747, 1748 kapitułę katedralną poznańską z prowizji od zapisu Jana N-go (P. 1269 k. 155, 1290 k. 40, 1293 k. 31). Ową kapitułę kwitował ponownie w r. 1755 w imieniu własnym i syna Kazimierza (P. 1316 k. 70v). Wraz z bratankami po Wawrzyńcu w r. 1758 kwitował Krzyckich, starościców zelgniewskich (P. 1325 k. 19). Żył chyba jeszcze w r. 1764, a zapewne żyła wtedy i jego żona (P. 1338 k. 177v). Nie żył w r. 1784 (G. 111 k. 131). Synowie Kazimierz i Maciej. Z córek, Magdalena Anna, ur. w Bninie 1722.3/VII. r. (LB Bnin). Katarzyna, ur. w Pecnie, ochrzcz. 1723.25/XI. r. (LB Iłowiec). Barbara, zapewne identyczna z Elżbietą Barbarą, ochrzcz. 1725.15/XIO. r. (ib.), już jako wdowa po dwóch mężach, Kazimierzu Rozwadowskim i Antonim Pęczkowskim, i jako spadkobierczyni bezpotomnymi braćmi, Kazimierza i Macieja, cedowała w r. 1791 Felicjanowi Gądeckiemu sumę 25 zł. węg., z sumy 40 zł. węg. po ich ojcu (G. 115 k. 144v).
(a) Kazimierz, syn Macieja i Zdanowskiej, ochrzcz. 1729.3/III. r. (LB Iłówiec), wspomniany w r. 1755 (P. 1316 k. 70v). Może to ten sam Kazimierz zaślubił w Poznaniu u Bernardynów 1756.3/VII. r. Katarzynę Poleską (LC Św. Marcin, Pozn.)? Był ekonomem w Brączewie w p. pozn., umarł tam 1775.20/IV. r. (LM Stobnica). Katarzyna z Poleskich w latach 1776-1782 występowała jako wdowa (P. 1353 k. 466v; 1359 k. 369). Córki Kazimierza i Katarzyny to: Katarzyna, ur. w Poznaniu na Nowych Ogrodach, ochrzcz. 1756.23/XI. r. (LB Św. Marcin, Pozn.), Anna, niezamężna w r. 1776 (P. 1353 k. 466v), była w r. 1782 żoną "sław." Jakuba Wieczorkiewicza, mieszczanina szamotulskiego (P. 1359 k. 369v). W r. 1791 mowa o Kazimierzu jako o zmarłym bezpotomnie, albo więc było Kazimierzów dwóch, albo córki Kazimierza i Katarzyny już wtedy nie żyły?
(b) Maciej, syn Macieja i Zdanowskiej, zaślubił w maju 1746 r. Annę Załuskowską (LC Kłecko), córkę Wojciecha i Barbary Prązewskiej(?), żyjącą jeszcze w r. 1748 (P. 1292 k. 72). Była bezpotomna (G. 115 k. 137). Zapis wzajemnego dożywocia z r. 1783, spisany między tymi małżonkami (G. 110 k. 15), należy niewątpliwie odnieść do lat znacznie wcześniejszych. Chyba ten sa, Maciej ożenił się 1755.7/I. r. z panną Apolonią Godyńską z Poznania (LC Św. Marcin, Pozn.). Żoną Macieja (chyba trzecią?) była też Magdalena Wyganowska, córka Franciszka i Marianny Chełmickiej, z którą dożywocie wzajemne spisywał w r. 1784 (G. 111 k. 131). Jako dożywotnik zmarłej pierwszej żony Załuskowskiej, uwolnił w r. 1786 spod swego dożywocia sumę 846 złp. z sumy większej, zabezpieczonej przez nią na dobrach Podobojce w p. kcyń., którą ona zapisała była swej bratanicy, Mariannie Załuskowskiej, teraz żonie Piotra Bielawskiego (G. 113 k. 35). Nie żył już Maciej w r. 1791, a owdowiała Magdalena kwitował wtedy Tedeusza Wodeckiego, dziedzica Karsewa, z 504 zł. (G. 115 k. 98). Z Załuskowskiej była córka Jadwiga Teresa, ur. w Ułanowie, ochrzcz. 1748.5/III. r. (LB Kłecko), z pewnością już nieżyjąca w r. 1791, bo wtedy mowa o Macieju jako o bezpotomnie zmałym (G. 115 k. 144v).
c. Rafał, syn Stanisława, wspomniany w r. 1666 (I. Kal. 126 s. 807). Od Stanisława Borzysławskiego kupił w r. 1690 za 1.400 zł. młyn wodny "Nowy" w Dusznikach p. sier. (I. Kal. 146 s. 27). Ożeniony był z Anną Zajączkówną, córką Stanisława i Anny Żeromskiej. Syn ich, którego imienia nie znam, dziedzic części w Dusznikach w p. sier., nie żył już w r. 1754. Był bezpotomny (P. 1311 k. 15v, 1313 k. 192v).
(3) Marcin, syn Mikołaja i Borzysławskiej, wspomniany w testamencie brata Jana z r. 1652, żył jeszcze w r. 1655 (P. 196 k. 52), nie żył już w r. 1666, kiedy synów jego, Stanisława i Marcina, kwitował z 1.000 zł. wyposażenia z majątku rodzicielskiego ich siostra Zofia, żona Samuela Solikowskiego. Żony Marcina a matki tych synów i córki nie znam. Ci synowi byli w r. 1666 nieletni (Marcin miał rok 16-y) i pozostawali pod opieką stryjecznych braci, synów Stanisława N-go. Wydzierżawili wtedy małżonkom Solikowskim część Głaniszewa w p. sier. (I. Kal. 126 s. 807). Z nich Marcin nie żył już w r. 1673 (ib. 133 s. 54), Stanisław zaś w r. 1676, kiedy siostra Zofia, wtedy wdowa już i po drugim mężu, Wojciechu Rogozińskim, aprobowała transfuzję sumy 2.500 złp. zastawionej na części Głaniszewa, danej zamrłym braciom przez Stanisława Głaniszewskiego a scedowanej bratu stryjecznemu, Samuelowi N-mu (P. 1094 k. 170). Obaj synowie Marcina byli bezpotomni.
2) Marcin, syn Wojciecha i Naramowskiej, wspólnie z bratem Mikołajem w r. 1584 pozywał Łukasza Ułanowskiego, zabójcę ich brata Jana (G. 274 k. 550). Bratu Mikołajowi zapisał t. r. 100 zł. długu (I. Kal. 50 s. 727). Części w Marzelewie, przypadające mu w działach z bratem Mikołajem, sprzedał w r. 1587 za 1.000 złp. temuż bratu (P. 1400 k. 59). Oprawił w r. 1593 posag 1.500 zł. żonie swej Zofii Czucharskiej, córce Jana, burgrabiego nakielskiego (N. 219 k. 115). Żył jeszcze w r. 1597 (N. 163 k. 208), nie żył już w r. 1600, kiedy owdowiałej Zofii Andrzej Ruszkowski zapisał dług 2.200 zł. (N. 164 k. 447). Pisał zię "z Marzelewa". Wdowa w r. 1600 kwitowała Mikołaja Komierowskiego z 700 zł. (N. 164 k. 360), a w r. 1609 była już wdową także i po drugim mężu, Wacławie Mietlickim. Bartłomiej, syn Marcina i Czucharskiej, kwitował w r. 1608 Wojciecha Sieklickiego z 200 zł. zapisanych Janowi Czucharskiemu, który ów zapis scedował jemu (N. 167 k. 142). W imieniu matki kwitował w r. 1609 Piotra Czucharskiego ze 170 zł. (ib. k. 382). Mając sobie przez Jana Czucharskiego scedowany zastaw w sumie 1.000 zł. wsi Gleszcze i pustek Słupówko w p. nakiel., uzyskany od małżonków Stanisława Turzyńskiego i Małgorzaty z Bogurskich, wydzierżawił w r. 1610 te dobra na jeden rok temuż Turzyńskiemu (N. 167 k. 626v). Nie wiem, czy to ten sam Bartłomiej był w r. 1643 posesorem części Wiśniewa w p. kon. (I. Kon. 51 k. 125)? Od Stefana Gorskiego brał w zastaw w r. 1650 za 3.500 złp. Janowice Wielkie i Małe w p. kon. (ib. 53 k. 249v). Niewątpliwie ten Bartłomiej, syn Marcina, był świadkiem przy sporządzaniu testamentu przez swego brata stryjecznego Jana, datowanego 1652.19/IV. r., spisywanego rzekomo już po śmierci testatora (P. 196 k. 525; Py. 151 s. 139). Syn tego Bartłomieja, Adam zaprzysięgał w r. 1644 ilość posiadanych koni (ib. 51 k. 382v), zaś w r. 1649 ustanawiał plenipotentów (ib. 53 k. 186v).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
704705706707[708]709710711712
