Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
703704705706[707]708709710711
Nieniewscy - Nurscy
4) Marcin, syn Marcina i Anny, obok braci w r. 1502 współdziedzic w Nojewie (P. 859 k. 306v), wuj Katarzyny, żony Marcina Grzymiszewskiego 1503 r. (P. 1389 k. 282). Od Wincentego "Świączka" Siekierzeckiego w r. 1514 kupił wiecznością Siekierki Mniejsze i połowę Tomaszewic w p. pozn. (P. 866 k. 48v). Na połowie swej części w Nojewie oprawił w r. 1515 posag 100 grz. żonie Katarzynie Słupskiej, córce Jana (P. 1392 k. 47v). Od Barbary, wdowy po Piotrze Wronczyńskim "Przedpełku", i od jej syna Andrzeja Wronczyńskiego w r. 1516 kupił wyderkafem jej oprawę za 50 zł., a jego ojcowiznę za 82 zł., we wsiach Wronczyno i Bednary p. gnieźn. (P. 1392 k. 96). Części w Nojewie, zarówno po rodzicach jak i po bracie, ks. Sądziwoju, sprzedał w r. 1517 za 350 grz. swym braciom, Mikołajowi i Janowi (P. 1391 k. 41v). Od Wincentego Świączka Siekierzeckiego w r. 1517 powtórnie kupił za 400 grz. całe Siekierki Mniejsze i połowę Tomaszewic (P. 1392 k. 171). Snać transakcja z r. 1514 albo pod względem formalnym nie wystarczyła, albo wtedy nie została praktycznie zrealizowana. Na połowie Siekierek Mniejszych i pustek Tomaszewice oprawił w r. 1517 żonie Słupskiej posag 100 grz. (P. 1392 k. 185). Od Andrzeja Wronczyńskiego "Przedpełka" i żony jego Anny Budziejewskiej w r. 1524 kupił wyderkafem za 30 grz. część jeziora we Wronczynie p. gnieźn. (P. 1393 k. 48). Od Heleny Mniskiej, żony Stanisława Krzyszkowskiego, nabył wyderkafem w r. 1529 za 150 grz. połowę we wsi Gralewo p. pozn. (ib. k. 296v), a w r. 1530 od Andrzeja Gowarzewskiego, również wyderkafem, nabył za 10 grz. łąkę zw. Gaj w Tomaszewicach (ib. k. 390). Katarzyna Słupska będąc już wdową nabyła wyderkafem od Mikołaja Spławskiego za 100 grz. połowę Murzynowa Leśnego w p. pyzdr. Nie żyła już i ona w r. 1549 (P. 888 k. 17).
@tablica
3. Wojciech N., syn Wincentego, obok braci niedzielny z nimi w Nojewie 1453 r. (P. 18 k. 155v). Wspólnie z bratem Marcinem pozywał Elżbietę, córkę Jana Jaworskiego ze Śródki (de Szrothka), która nie stanęła i w r. 1464 miała płacić winę (P. 18 k. 78v, 79). Wojciech, mąż Elżbiety, zobowiązał się w r. 1475 wobec Hektora z Orchora, iż stawi tę żonę do akt, aby scedowała mu swe dobra po rodzicach, t. r. połowę Goliszewa w p. kruszw., połowę Piotrkowic w p. inowrocł. oraz bliższość po matce do tych Piotrkowic (P. 855 k. 13v). Będąc dłużnikiem Dobrogosta Psarskiego, swego rodzonego stryja, już nieżyjącego, braciom jego a swoim stryjom, Janowi z Przetoczny i Zygmuntowi niegdy Zajączkowskiemu, dał w r. 1475 połowę Nojewa za połowę Przetoczny oraz połowy Goraju i Krobielowa w p. pozn. i t. r. został przez nich skwitowany (P. 855 k. 14). Dziedzic w Przetocznie, na połowie części w tej wsi jak też na połowie inwentarzy w Przetocznie i Krobielowie w r. 1494 oprawił drugiej swej żonie, Klarze, córce zmarłego Piecza Bukowieckiego, posag 80 zł. węg. (P. 1383 k. 33v). Zob. tablicę.
Katarzyna N-a nie żyła już w r. 1539, a spadek po niej jako po rodzonej ciotce brali Słupcy, bracia między sobą stryjeczni (P. 1394 k. 266v). Zob. Przetoccy, Psarscy, Zajączkowscy, Żydowscy.
Norkowski (czy szlachcic?). "Szl." Adam, bezpotomny, nie żył już w r. 1640, kiedy wdowa po nim, Dorota, siostra rodzona i spadkobierczyni zmarłego "uczc." Wojciecha Kupisza zwanego Borowskim (Borawskim?), pozywała Piotra i Łukasza, braci z Miłosławia Górskich (P. 165 k. 22, 678).
Normannowie h. Własnego. Aleksander, syn zmarłego Ernesta, majora wojsk pruskich, porucznik w regimencie Alvenslebena, adiutant króla pruskiego, dziedzic dóbr Hänchen w Brandenburgii, zaślubił 1772.28/VI. r. Fryderykę Wilhelminę Bojanowską, córkę Stefana, generała-majora wojsk koronnych (LC Bojanowo, dyssyd.). August Krystian, major wojsk pruskich, w r. 1781 mąż Franciszki Rozdrażewskiej, wdowy 1-o v. po Pantaleonie Bieczyńskim, wojskim większym wschowskim (P. 1358 k. 257). Oboje ustanawiali plenipotentów w r. 1786 (P. 1363 k. 312v). Franciszka żyła jeszcze 1807.23/II. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.).
Noryszkiewiczowie (czy szlachta?). "Ur." Roch, pisarz komory celnej we Wschowie, dał w r. 1792 plenipotencję bratu rodzonemu, ks. Michałowi, proboszczowi mąkolińskiemu, celem dokonania działów ojcowizny (Ws. 106 k. 137).
Nosalewscy, z Nosalewa w p. pozn., różni. Drogomir (Drogimir), w latach 1389-1400 (P. 1 k. 24v, 52) i 1401 (P. 2 k. 63). Tomasz z Nosalewa w r. 1418 mąż Zofii (P. 5 k. 127). Tomasz swoje dziedzictwo w tej wsi sprzedał w r. 1435 za 400 grz. Czemie z Bielejewa (P. 1378 k. 71). Tomasz niegdy N. z Sokolnik pozywany był w r. 1444 przez Piotra z Sokolnik (P. 14 k. 268v). Jan(?) z Nosalewa, syn zmarłego Czemy Bielejewskiego, pozwany w r. 1442 przez Gotarda z Przyborowa (P. 14 k. 140v). Sędziwój N., niegdy z Lipnicy, pozywał w r. 1443 Arkembolda z Oporowa (P. 14 k. 232v). Sędziwój z Nosalewa na czwartej części Lipnicy zapisał po swej śmierci dwie grzywny rocznego czynszu od sumy wyderkafowej 30 grz. Dominikanom we Wronkach, zaś żona Sędziwoja, Katarzyna na połowie wsi swej dziedzicznej Białcza, również po swej śmierci, tymże Dominikanom wyznaczyła cztery grzywny rocznego czynszu (P. 1383 k. 107). Anna, wdowa z Nosalewa w r. 1494, córka zmarłego Mleczka ze Zborowa (P. 856 k. 45v).
Nosalscy, Nossalscy h. Rogala.Andrzej, skarbnik czerniechowski, chyba jeszcze żyjący w r. 1779 (I. Kon. 82 k. 83), z żony Katarzyny Massalskiej, nieżyjącej już w r. 1770 (G. 100 k. 392v), pozostawił syna Marcina, który 1769.13/VI. r. był chrzestnym w Farze poznańskiej (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Mąż Anieli Miaskowskiej, córki Michała, kasztelana lędzkiego i Anieli Walknowskiej, rozwiedzionej z Adamem Bielińskim, kasztelanicem lędzkim, uzyskał od niej w r. 1769 zapis na Brudzewie sumy 18.000 zł. (Py. 158 k. 47). Oboje małżonkowie w r. 1770 spisywali wzajemne dożywocie (G. 100 k. 392v). Według kompromisu działowego, spisanego w Rzgowie 1776.24/III. r., żona Marcina nabyła od Franciszka Salezego Bończy Miaskowskiego, starosty gnieźnieńskiego, i żony jego a swojej siostry Katarzyny z Miaskowskich, miasto Rzgów oraz wsie: Babia, Modła, Zastruże, Grądy, Wiory, Dąbrownia w p. kon., dając w zamian tym małżonkom Miaskowskim Szczytniki i Taczały w p. gnieźnieńskim (P. 1353 k. 75v). Marcin Rogala N. kwitowany był w r. 1778 przez Antoniego Bojanowskiego, miecznika poznańskiego, z 2.505 złp. z dzierżawy Rzgowa (I. Kon. 82 k. 26v). Spisywał w r. 1779 wzajemne dożywocie z żoną (ib. k. 83). Kwitował się w r. 1779 ze sprawy z ks. Wojciechem Turobojskim, kanonikiem uniejowskim, proboszczem rzgowskim (ib. k. 129v). Dożywotnik klucza rzgowskiego w r. 1781 (ib. k. 220), umarł między r. 1784 a 1787 (I. Kal. 224 k. 283, 227 k. 213). Wdowa wyszła 3-o v. 1788.6/II. r. za Jakuba Jarnowskiego, kasztelanica kowalskiego, generała-adiutanta wojsk rosyjskich, a 21/II. t. r. spisali oboje wzajemne dożywocie (I. Kal. 228 k. 380). Klucz rzgowski Aniela t. r. wydzierżawiła na trzy lata Wiktorowi Bojanowskiemu, generałowi-majorowi wojsk koronnych (I. Kon. 84 k. 70v).
Bartłomiej (czy szlachcic?) z żoną Katarzyną, chrzestni 1776.21/VII. r. (LB Lgów).
Nosarzewscy h. Dołęga, z ziemi ciechanowskiej. Jan, syn zmarłego Piotra, w r. 1623 (W. 27 k. 451v). Rafał, konsyliarz ziemski (landrat) pow. śremskiego, wdowiec, umarł nagle w Śremie 1842.23/XI. r., mając 62 lata (LM Śrem).
Noskowscy h. Dębno, pieczęć z tym herbem przyłożył w r. 1553 do kwitu poborowego Sebastian N., zarządca dóbr Górki w pow. gnieźn. (Wittyg). Może wyszli z Noskowa w tym powiecie? Wspomniany wyżej Sebastian, burgrabia grodzki poznański, kupił w r. 1537 od Jana Bielawskiego za 30 grz. plac na przedmieściu Poznania, w "Gaczkach" koło szpitala Św. Walentego, przy cmentarnym murze (P. 1394 k. 147v). Był też ów Sebastian podstarościm poznańskim w r. 1538, kiedy to od Macieja Mokronoskiego dostał plac z dworem "wolnym", na przedmieściu Gniezna na przeciwko kościoła Św. Trójcy, koło fosy (ib. k. 192v). T. r. dwa domy na przedmieściu Poznania koło cmentarza kościoła Wszystkich Świętych sprzedał za 350 zł. temuż Mokronoskiemu (ib. k. 231). Od Wawrzyńca Radlicy z Lipek, Bartłomieja Jabramowskiego, Andrzeja, Jana i Marcina Baszyńskich(?), oraz Andrzeja Krzeszewskiego, kupił w r. 1539 za 800 grz. część w Piwonicach p. kal., spadłą na nich po śmierci Jana i Anny rodzeństwa Dąmbskich (ib. k. 276v). Był burgrabią ziemskim poznańskim w r. 1540 (P. 1391 k. 103v), zachowując urząd podstarościego poznańskiego (Kośc. 29 s. 441). Mąż Urszuli Staruchowskiej, córki Rafała, oprawił jej na połowie części Piwonic p. kal. i Wolicy p. sier. 100 grz. posagu (P. 1394 k. 330). Dla zrodzonej z niej córki wyznaczył 1540 r. żonę jako opiekunkę (P. 1394 k. 330 II). Od Jana Niemojewskiego "Kapusty" w r. 1542 nabył wyderkafem za 60 grz. folwarki we wsiach Rataje i Zegrze p. pozn. (P. 1394 k. 515v). Od Piotra Naramowskiego dostał wiecznością w r. 1543 Naramowice i pustkę Szydłowo w p. pozn. (P. 1395 k. 82v). Od Bartłomieja Komornickiego, dziedzica w Gowarzewie, w r. 1544 kupił wyderkafem za 100 zł. siedmiu kmieci z tej wsi w p. pozn. (P. 1395 k. 122v). Od Wojciecha i Andrzeja braci Żydowskich w r. 1548 dostał na wieczność Gębarzewo osiadłe i Gębarzewo puste w p. gnieźn. (ib. k. 400). Części w Piwonicach p. kal. w r. 1549 zobowiązał się sprzedać wyderkafem za 400 zł. Andrzejowi Witowskiemu (P. 888 k. 229v). Od Małgorzaty N-ej, żony Stanisława Lipskiego, nabył połowę Wielkiego Rosnówka w p. pozn. i w r. 1549 dostał od jej męża ewikcję na to kupno, pod zakładem 100 grz. (P. 888 k. 184v). Inną część tejże wsi w r. 1551 nabył wyderkafem od Anny Trąmpczyńskiej, wdowy po Janie Chomęckim, pani wiennej, i od Wojciecha Włościejewskiego, opiekuna jej dzieci (P. 1395 k. 629). Uzyskał 1552.26/VIII. r. konsens na przejęcie w dożywocie z rąk "opatrz." Zofii Krzywonoskiej, mieszczki poznańskiej, wójtost w Mosinie, Krośnie i Pożegowie (PRPSum. V 5908). Swej żonie Urszuli Staruchowskiej w r. 1553 dał w dożywocie wyderkafy połowu Rosnówka i Rosnowa Wielkiego w p. pozn. całe Gębarzewo Wielkie, pustkę Gębarzewo Małe w p. gnieźn., dwór za murami Gniezna, przy fosie koło kościoła, wreszcie część Piwonic w p. kal. (P. 1396 k. 120v). Wdowę po Chomęckim i jej dzieci skwitował w r. 1554 z 700 grz. wyderkafu na części Rosnowa (P. 895 k. 163). T. r. umarł i 6/IV. dany był Sebastianowi Niwskiemu konsens na przejęcie dożywocia młyna poznańskiego na rzece Warcie z rąk jego synów i córek (MRPSum. V 6590), zaś 27/X. t. r. zezwolono Januszowi z Kościelca, staroście generalnemu wielkopolskiemu, przejąć od wdowy po Sebastianie trzecią miarę młyna na Warcie, za murami Poznania, koło klasztoru Dominikanów (ib. 6830). Ten młyn na Warcie dołączono do dochodów starostwa poznańskiego, z tym, iż Kościelecki 1556.8/X. r. zobowiązany został do uiszczenia spadkobiercom N-go 260 grz. wymienionych w przywileju danego mu, i 150 grz., dodanych za koszta poniesione na naprawę młyna w okresie posesji N-go (ib. 7580). Owdowiała Urszula zapisała w r. 1556 Janowi Rosnowskiemu, przyszłemu zięciowi, dług 200 zł. w posagu za swą córką Urszulą (P. 897 k. 602v). Wdowa po Sebastianie była 2-o v. w r. 1578 (lub raczej nieco wcześniej) żoną Jana Przystanowskiego "Szperki" (P. 931 k. 497). Synowie, Jan, Sebastian i Piotr. Córki, Urszula, Barbara, Katarzyna, Anna i Agnieszka, wszystkie w r. 1554 jeszcze nieletnie (P. 895 k. 261v). Z nich, Urszula wyszła w r. 1556 za Jana Rosnowskiego, a żyli jeszcze oboje w r. 1558. Barbara, w r. 1578 żona Piotra Dłużniewskiego. Katarzyna wyszła w r. 1572, krótko po 9/IX., za Wojciecha Goreckiego, zaś 2-o v. w latach 1584-1585 była żoną Wojciecha Jaskólskiego "Rżanego", wdowa 1593 r., nie żyła już w r. 1609. Anna zaślubiła w r. 1571, krótko po 24/VIII., Jana Cielmowskiego, oboje żyli jeszcze w r. 1578. Agnieszka poślubiła w r. 1578 Szymona Zasułtowskiego, żyjącego jeszcze w 1583, a 2-o v. w r. 1599 była za Stanisławem Witkowskim. Nie żyła już w r. 1631.
1. Jan, syn Sebastiana i Staruchowskiej, nazwany raz N-im cz. Gębarzewskim (G. 51 k. 528), nieletni w latach 1554-1561 (P. 895 k. 261v, 903 k. 953v), wraz z matką i braćmi w r. 1556 skwitowany przez siostrę Urszulę zamężną Rosnowską z majątku rodzicielskiego (P. 897 k. 901). Część swoją i braci w Piwonicach, odziedziczoną po ojcu, w r. 1558 sprzedał za 1.200 zł. Andrzejowi Witowskiemu (P. 1396 k. 671). Dziedzic części w Gębarzewie, gdzie niedzielny z braćmi, 1564 r. (G. 43 k. 201, 262 k. 595v). Wraz z bratem Sebastianem a też w imieniu brata Piotra plac ich w Gnieźnie koło kościoła Św. Trójcy, nad fosą miejską, sprzedali w r. 1566 za 100 zł. "sław." Janowi Chełmińskiemu, mieszczaninowi gnieźnieńskiemu (G. 46 k. 109v; P. 1397 k. 501v). Na połowie części w Rosnówku p. pozn. i Gębarzewie p. gnieźn. oprawił Jan w r. 1566 posag 600 zł. żonie Annie Chomęckiej, córce Jana (P. 1397 k. 469v). Z przeprowadzonych w r. 1567 działów braterskich wziął połowę Rosnówka i dopłatę 200 zł. (P. 911 k. 283v). Części Rosnówka Małego sprzedał w r. 1571 za 6.000 złp. Janowi, Gabrielowi, Benedyktowi i Jakubowi, braciom Spławskim (P. 1398 k. 251v). Siostrze Katarzynie w r. 1571 dał zobowiązanie względem jej wiktu, mieszkania i szat (G. 51 k. 528). Części w Piwonicach sprzedał Andrzejowi Wałowskiemu, co bracia aprobowali 1571 r. (G. 51 k. 526v). Żonie t. r. oprawił posag 600 zł. na sumie 1.500 zł., jaką miał u Jakuba Roswarowskiego (P. 1398 k. 252v). Od swego przyszłego szwagra, Wojciecha Doreckiego, dostał w r. 1572 zobowiązanie, iż oprawi Katarzynie N-ej 800 zł. posagu (Py. 110 k. 343v). Skwitowany w r. 1573 przez brata Piotra z 20 złp. z dzierżawy Gębarzewa Wielkiego i Małego (G. 52 k. 74v). Od tegoż brata dostał w r. 1574 część jego zagrodników z przedmieścia Poznania (P. 1398 k. 295v). Skwitował w r. 1576 z 200 złp. Annę N-ą, wdowę po Feliksie Żernickim (G. 54 k. 182). Od Szymona Zasułtowskiego, przyszłego szwagra, uzyskał w r. 1578 wraz z bratem Piotrem zobowiązanie, iż siostrze ich Agnieszce oprawi posag 300 złp. (G. 56 k. 57v). Żonie Jana, Annie Chomęckiej, Andrzej Dąbrowski w r. 1580 zapisał 104 zł. długu (P. 935 k. 305). Jana i jego brata Piotra w r. 1585 skwitowała z dóbr rodzicielskich ich bratanica Jadwiga z N-ch Żernicka (G. 62 k. 182v). Dostał Jan od tej bratanicy, teraz już 2-o v. zamężnej Kaczkowskiej, w r. 1598 część jej ogrodników za murami Poznania, koło kościoła Św. Marcina (G. 337 k. 141v). Druga żona Jana, Anna Węgierska, wdowa 1-o v. po Jerzym Podleskim, wydzierżawiła w r. 1604 swe oprawne dobra Wyskowie Podlesie Wacławowi Jankowskiemu (G. 70 k. 469v). Oboje nie żyli już w r. 1624 (P. 152 k. 802v). Syn Jana, urodzony niewątpliwie z pierwszej żony, to Andrzej.
Andrzej, syn Jana i Chomęckiej, sumy po swej zmarłej ciotce Katarzynien zamężnej Jaskóleckiej, spadłe na stryja Piotra a sobie przez tego stryja scedowane, cedował w r. 1609 temu stryjowi z powrotem (G. 70 k. 169). T. r. żeniąc się z Katarzyną Gwiazdowską, córką Jakuba, wdową 1-o v. po Wojciechu Sławęckim, krótko przed ślubem, 27/VII., zobowiązał się oprawić jej 6.000 złp. posagu, który ona zapisała mu jako dług (ib. k. 186v, 187). Od Melchiora Radzewskiego w r. 1610 nabył wyderkafem za 4.000 złp. Pożegowo i połowę Bodzewka w p. kośc. (P. 1407 k. 112v). Oboje małżonkowie w r. 1611 spisali wzajemne dożywocie (P. 1407 k. 608v). Andrzej 1612.19/VIII. r. zastrzelony został przez Wojciecha Kaczkowskiego, kiedy z Gębarzewa, swej dzierżawy, szedł na nabożeństwo do kościoła w Żydowie. Katarzyna Gwiazdowska w imieniu swoim i syna Andrzeja pozywała zabójcę i jego wspólników (P. 146 k. 555). Od Hieronima Prądzyńskiego w r. 1613 wydzierżawiła pod zakładem 1.100 złp. części we wsiach Prądno i Jagodno w pow. gnieźn. (G. 72 k. 80).
2. Sebastian N. cz. Gębarzewski, syn Sebastiana i Staruchowskiej, nieletni w latach 1554-1561 (P. 895 k. 261v; 903 k. 953v), niedzielny z braćmi w Gębarzewie (G. 262 k. 595v). Mając żenić się z Małgorzatą Malczewską, córką Macieja, od jej braci, Marcina i Piotra, uzyskał 1566.22/I. r. zapis 500 złp. posagu i dał zobowiązanie względem oprawy (G. 46 k. 31v, 32v), a 12/II. t. r., wziąż jeszcze przed ślubem, oprawił ów posag na połowie części w Rosnówku i Gębarzewie (P. 1397 k. 469). W działach z braćmi wziął w r. 1567 wraz z bratem Piotrem Gębarzewo (P. 911 k. 283v). Janowi Cielmowskiemu w r. 1571 zapisał w posagu 200 złp. gotowizną i 100 złp. w wyprawie za swoją siostrą Anną (G. 51 k. 520). Żył jeszcze 1572.9/IX. r. (G. 52 k. 290, nie żył już w r. 1573 (G. 52 k. 74v, 290), a wdowa wydzierżawiła t. r. swe części oprawne w Gębarzewie, pod zakładem 200 złp., Piotrowi N-mu, bratu męża (G. 52 k. 222). Z tego kontraktu kwitowała się ze szwagrem w r. 1574 (G. 52 k. 101v). Córki Sebastiana, Jadwiga i Katarzyna, były w r. 1573 kwitowane z 32 złp. przez ich stryja Jana N-go (G. 52 k. 74v). Z nich, Jadwiga wyszła w r. 1585 za Wojciecha Żarnickiego, który żył jeszcze w r. 1594. Jej drugim mężem był w latach 1596-1618 Wojciech Kaczkowski. Wdową była w latach 1622-1629.
3. Piotr N. cz. Gębarzewski, syn Sebastiana i Staruchowskiej, nieletni w latach 1554-1556 (P. 895 k. 261v, 903 k. 953v, 1397 k. 501v; G. 46 k. 109v). Z przeprowadzonych w r. 1567 działów brterskich wziął wspólnie z bratem Sebastianem Gębarzewo (P. 911 k. 283v), a działy te aprobował w r. 1569, kiedy zapewne osiągnął już lata (G. 49 k. 46v, 47). Janowi Przeborowskiemu z Żołcza w r. 1571 zapisał dług 30 złp. (G. 51 k. 172). Siostrze swej Agnieszce t. r. zapewnił wikt, mieszkanie i ubranie (ib. k. 528). Brata Jana w r. 1573 skwitował z 20 złp. dzierżawy Gębarzewa Wielkiego i Małego (G. 52 k. 74v). Kwitował się w r. 1574 z wdową po bracie Sebastianie, względem dzierżawy części w Gębarzewie (G. 52 k. 101v). Żeniąc się z Ludmiłą Szczycińską cz. Szczytnicką, córką Wojciecha i Katarzyny Cerekwickiej, uzyskał 1574.24/IV. r., krótko przed ślubem, od jej brata Marcina zapis 500 złp. jako posag i wyprawę, zaś od jej owdowiałej matki zapis 200 złp. długu (G. 52 k. 103v, 104). Część swych ogrodników (zagrodników?) na przedmieściu Poznania dał w r. 1474 bratu Janowi (P. 1398 k. 395v). Na połowie Gębarzewa, Gębarzewka, jak również pewnych domów w Poznaniu przy ulicy Żydwoskiej koło zabudowań Dominikanów, w r. 1575 oprawił żonie 700 złp. posagu (ib. k. 576). Ta żona w r. 1576 skwitował swego brata Marcina Szczycińskiego (Szczycieńskiego) z 400 złp. (G. 54 k. 12). Piotr dla zrodzonych z niej córek, Zofii, Doroty i Małgorzaty, ustanowił w r. 1587 opiekunów (G. 62 k. 615). Ludmiła Szczycińska była w r. 1600 współspadkobierczynią brata Marcina Szczycińskiego cz. Szczytnickiego (Kc. 123 k. 600v), zaś w r. 1608 Piotr wspólnie z jej siostrą Reginą, wdową po Wojciechu Dobrosołowskim, i z jej siostrzeńcem, Janem Ćwierdzińskim, części w Szczytnikach i w pustce Kosmowo w p. gnieźń. sprzedali wyderkafem za 3.000 złp. Prokopowi Sobiesierskiemu (P. 1406 k. 371), a powtórzyli to w r. 1609, ale już za sumę 4.000 złp. (ib. k. 556). Piotr jako wyznaczony przez króla opiekun nieletnich Zasułtowskich, był t. r. kwitowany przez Mikołaja Strusia z pow. drohickiego z posagu 250 złp. należnego od braci Elżbiecie Zasułtowskiej (G. 70 k. 172). Wydając w r. 1609 córkę Dorotę za Wojciecha Jerzykowskiego (Irzykowskiego), Piotr i Ludmiła zapisali przyszłemu zięciowi za nią 1.200 złp. posagu i 300 zł. w wyprawie (G. 70 k. 290). Skwitowali Piotra w r. 1610 z opieki jego siostrzeńcy Zasułtowscy (G. 70 k. 475). Części Gębarzewa i pustki Gąbarzewko wydzierżawił Piotr w r. 1610, pod zakładem 1.000 złp., Andrzejowi z Wolina N-mu, o którym będzie jeszcze mowa na następnych stronach (G. 70 k. 600). Ludmiła nie żyła już w r. 1613, kiedy Piotr opiekę nad swymi dziećmi z niej zrodzonymi, więc Sebastianem, Jadwigą i Barbarą, zlecił braciom, Mikołajowi i Stanisławowi, hrabiom z Łabiszyna Latalskim (G. 72 k. 137). Nie żył już w r. 1618 (G. 74 k. 394v). Syn Piotr. Z córek, Zofia, w latach 1600-1617 żona Wojciecha Żydowskiego, wdowa w r. 1621, już nie żyła 1626 r. Dorota, wspomniana w r. 1587, wyszła 1609 r., krótko po 25/VIII., za Wojciecha Irzykowskiego (Jerzykowskiego), wdowa w latach 1626-1638, nie żyła już w r. 1641. Małgorzata, wspomaniana w r. 1587. Jadwiga i Barbara, nieletnie w r. 1613. Te dwie urodzone niewątpliwie po r. 1587.
Sebastian, syn Piotra i Szczycińskiej cz. Szczytnickiej, nieletni w r. 1613, kwitował w r. 1618 z opieki Mikołaja Latalskiego hr. z Łabiszyna (G. 74 k. 394v). Skwitowany w r. 1622 przez szwagra Irzykowskiego ze 150 złp. (I. Kon. 42 k. 252). Żeniąc się z Marianną Mielińską, córką Aleksandra, uzyskał w r. 1627 od jej brata Krzysztofa zobowiązanie zapisania 2.000 zł. gotowizną i 200 zł. w wyprawie i klejnotach jako jej posag, a ze swej strony zobowiązał się oprawić jej na połowie części Gębarzewa (G. 78 k. 265v). Tego jej brata w r. 1629 skwitował z 2.200 złp.posagu (G. 79 k. 73). T. r. żonie na połowie części Gębarzewa osiadłego i Gębarzewa pustek oprawił 4.200 złp. posagu (P. 1416 k. 237v). Od brata ciotecznego, Jana Zasułtowskiego, nabył w r. 1631 za 80 złp. części w pięciu domach w Poznaniu przy ulicy Żydowskiej i w szóstym w Rynku, na rogu Żydowskiej (G. 79 k. 350v, 452). Występował w r. 1637 jako wuj Anny z Irzykowskich Gałczyńskiej (P. 1419 k. 277). Oboje z żoną części Gębarzewa w r. 1640 sprzedali wyderkafem za 1.200 złp. Jakubowi Oporowskiemu i żonie jego Katarzynie Bzowskiej (P. 1420 k. 288). T. r. Sebastian ustanowił opiekunów dla dzieci zrodzonych z Mielińskiej (G. 80 k. 635), a część Gębarzewa sprzedał wyderkafem za 2.000 złp. Andrzejowi Grzybowskiemu i Helenie z Drachowskich (P. 761 k. 381v). Oboje małżonkowie połowę Gębarzewa w r. 1641 sprzedali wyderkafem za 3.000 złp. Maciejowi Brodzkiemu (P. 1420 k. 577v). Sebastian był w r. 1641 kwitowany przez siostrzeńca, Jakuba Żydowskiego, ze 110 złp. jako części sumy 400 złp., zapisanej jego zmarłej matce (P. 1043 k. 730v). Oboje z żoną części Gębarzewa i Gębarzewka Małego w r. 1643 sprzedali wyderkafem za 5.000 złp. Stefanowi Brodzkiemu (P. 1421 k. 51). Sebastian od Marcina Cielmowskiego kupił w r. 1643 za 3.900 złp. części w Wielkich Szczytnikach i w pustce Kosmowo p. gnieźn. (P. 1421 k. 58). Żonie swej w r. 1644 oprawił 7.000 złp. posagu na połowie Gębarzewa i Gębarzewka oraz na połowie części Szczytnik (ib. k. 1040). Od Marianny Spławskiej, wdowy po Samuelu Czyżewskim, i jej córek, Anny, Jadwigi i Magdaleny, w r. 1614 kupił za 14.000 złp. Chociczę Małą, którą była kupiła od męża, oraz Zasułtowo w p. pyzdr. dziedziczne jej dzieci (ib. k. 619). Zasułtowo Małe w r. 1647 sprzedał za 6.000 złp. ks. Janowi Branieckiemu, archidiakonowi pczewskiemu, scholastykowi warszawskiemu, kanonikowi gnieźnieńskiemu i poznańskiemu (P. 1423 k. 47). Ustanawiał w r. 1649 opiekunów dla dzieci zrodzonych Mielińskiej, w pierwszym rzędzie ją samą (G. 82 k. 94v). Oboje małżonkowie Szczytniki w r. 1649 sprzedali wyderkafem za 3.000 złp. Adamowi Gęłębowskiemu i Katarzyie z Gurowskich (ib. k. 117; P. 1424 k. 364). Od Anny, żony Jerzego Krasińskiego, i Ludmiły, żony Stefana Jabłkowskiego, sióstr Gulczewskich kupił w r. 1649 za 10.000 złp. części w Gębarzewie i Gębarzewku (ib. k. 801v). Chociczęę w p. pyzdr. w r. 1649 sprzedał za 11.500 złp. Samuelowi Grodzieckiemu, zaś oprawę 6.000 zł. posagu żony przeniósł z Chociczy na części Gębarzewa i Gębarzewka, kupione od sióstr Gulczewskich (ib. k. 872). Nazwany w r. 1651 rodzonym(!) wujem Anny z Żernickich Mrowińskiej (G. 82 k. 392). Jego słudzy z Gębarzewa byli w r. 1658 pozywani o kradzież przez Stanisława Żołeckiego (P. 182a k. 160). Umarł w r. 1659, a synowie jego, Piotr i Andrzej, oraz córki, Ludwiłą, Anna i Dorota, posesorzy Gębarzewa, pozywani byli t. r., krótko po śmierci ojca przez córki i spadkobierczynie Łukasza Gulczewskiego, dziedziczki części Gębarzewa (P. 183 k. 195v). Marianna Mielińska nie żyła już w r. 1665 (G. 84 k. 321v). Oprócz synów i córek wspomnianych wyżej, było dziecko nieznane z imienia, ur. w Gębarzewie 1642.23/I. r. (LB Św. Trójca, Gniezno), zresztą może właśnie jedno z nich? Ludwmiła, niezamężna w r. 1659 (P. 183 k. 195v), w latach 1659-1681 żona Jana Tomickiego, nie żyła już 1688 r. Anna, niezamężna 1659 r. (ib.), w latach 1664-1665 żona Michała Jezierskiego, nie żyła już w r. 1672.
1) Piotr, syn Sebastiana i Mielińskiej, wspomniany w r. 1631 obok ojca (G. 82 k. 395v), żył jeszcze w r. 1659 (P. 183 k. 195v), a nie żył już zapewne 1665 r. (G. 84 k. 321v).
2) Andrzej, syn Sebastiana i Mielińskiej, wspomniany obok ojca 1631 r. (G. 82 k. 395v). Wspólnie z siostrami Tomicką i Jezierską w r. 1665 współdziedzic w Gębarzewie (G. 84 k. 321v). Jako spadkobierca siostry ciotecznej, Anny z Jerzykowskich Gałczyńskiej, kwitował 1665 r. Zofię z Szyszyńskich Czernecką ze 180 zł., jako części sumy 1.500 zł., stanowiącej posag zmarłej siostry Doroty z N-ch Jerzykowskiej (G. 84 k. 263). Pozwany w r. 1672 przez siostrę Tomicką i siostrzenice, panny Jezierskie, o to, iż części Szczytnik Pańskich w p. gnieźn., kupione na posag Marianny z Mielińskich N-ej, a więc im w części należne, sprzedał szwagrowi Michałowi Jezierskiemu, ojcu tych panien, który zaraz oprawił tam posag ich macosze, zaś ruchomości pozostałe po ich matce pomarnował z drugą żoną (P. 199 k. 200c). Andrzej, bezpotomny, nie żył już w r. 1673 (G. 85 k. 26v). Żoną jego, jak się zdaje, była w r. 1670 Marianna Pławińska (G. 86 k. 152). Spadek po nim w Gębarzewie, Gębarzewku i w częściach Szczytnik brała siostra Tomicka (P. 1427 k. 47; G. 86 k. 151v), która Gębarzewo i Gębarzewko w r. 1681 sprzedała, wedle kontrakty z r. 1679, za 15.000 złp. Piotrowi Golemowskiemu (P. 213 III k. 80v). Zob. tablicę.
Noskowscy h. Rawicz, z Noskowa w pow. gnieźn. Tomasz, Tomisław z Noskowa w r. 1414 (G. 2 k. 43v). Pozywał on w r. 1418 Elżbietę i jej synów, Dobrogosta i Mikołaja (ib. k. 111v). Mikołaj i Jan z Noskowa mieli w r. 1443 terminy z Elżbietą i Dobrogostem z Marzelewa (Py. 10 k. 53).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
703704705706[707]708709710711
