Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
707708709710[711]712713714715
Nieniewscy - Nurscy
2) Adam, syn Piotra i Pierzchlińskiej, obok braci w r. 1657 współdziedzic Koszkowa (I. Kal. 122 s. 333), te dobra w imieniu własnym i braci w r. 1668 zastawił Maciejowi Szczytnickiemu (Kośc. 305 k. 415). Wspólnie z braćmi skwitowany 1677 r. przez siostrę Cywińską z 2.000 zł. posagu (I. Kal. 138 s. 816).
3) Franciszek, syn Piotra i Pierzchlińskiej, współdziedzic Koszkowa 1657 r. (ib. 122 s. 333), uzyskał w r. 1679 od stryjecznego brata Sebastiana cesję spadku po ciotkach ich, Siewierskiej i Zalejskiej (Kośc. 306 k. 37v, 38). W imieniu własnym i brata Eustachego w r. 1682 zawierał ugodę z Łukaszem Szczytnickim (P. 1105 XII k. 21v). Dziedzic Koszkowa, skwitowany w r. 1685 przez matkę i syna Malińskich z 1.200 zł. (I. Kal. 143 s. 512). Od brata Eustachego w r. 1688 kupił za 9.000 zł. część Koszkowa (P. 1116 XI k. 92).
4) Hieronim, syn Piotra i Pierzchlińskiej, nieletni w r. 1657 (I. Kal. 122 s. 338), jezuita w r. 1671 (Kośc. 305 k. 552), żył jeszcze w r. 1688 (P. 1116 XI k. 92).
5) Eustachy, syn Piotra i Pierzchlińskiej, nieletni w r. 1657 (I. Kal. 122 s. 338), część Koszkowa, przypadłą sobie z działów braterskich, sprzedał w r. 1688 za 9.000 złp. bratu Franciszkowi (P. 1116 XI k. 92). Od Wojciecha Głuchowskiego w r. 1700 kupił Zalesie w p. kośc. za 22.000 złp. (P. 1138 III k. 94). Mąż Teresy Kłobuczyńskiej, wdowy 1-o v. po Piotrze Jastrzębskim, która w r. 1700 kwitowała Franciszka Ziemęckiego, dziedzica Jaromierza i Uścia w p. kośc., z 22.00 złp. (P. 1139 XI k. 51v). Od Wojciecha Głuchowskiego w r. 1700 kupił części wsi Zalesie i Zgaliny (P. 1147 II k. 214). Od współspadkobierców Adama N-go, tj. od Kotarbskich i Cywińskich kupił w r. 1701 części Mszyczyna, odziedziczone po tym Adamie (P. 1140 VI k. 22, 47). Z żoną spisał wzajemne dożywocie w r. 1702 (Kośc. 308 s. 822). Części Mszyczyna (oprócz łąki i jednego kmiecia) sprzedał w r. 1705 za 20.000 zł. Piotrowi Koszutskiemu (Ws. 208 k. 22v). W imieniu własnym i żony część Zalesia w p. kośc. sprzedał wyderkafem w r. 1711 za 7.000 złp. Piotrowi Bnińskiemu, sędziemu grodzkiemu nakielskiemu (P. 1146 II k. 58v), zaś w 1713 r. Zalesie i Zgaliny sprzedał mu wiecznością za 15.000 złp. (P. 1147 II k. 214). Koszkowo sprzedał w r. 1714 (1715?) za 15.000 złp. swej siostrzenicy Mariannie Cywińskiej, wdowie po Stanisławie Ostrowskim (P. 1149 II k. 174v; Kośc. 311 s. 222). Teresa z Kłobuczyńskich nie żyła już w r. 1715 (P. 1149 II k. 176). Opiekę nad Ostrowskimi, wnukami swej siostry Cywińskiej, Eustachy w r. 1718 scedował Franciszkowi Kowalewskiemu, mężowi ich zmarłej ciotki, Zofii Ostrowskiej (I. Kal. 75 k. 6). Bezpotomny, nie żył już w r. 1720 (ib. k. 206). Zob. tablicę.
Noskowscy, różni. Leonard z Noskowa, mąż Heleny, córki Macieja z Wilkszyc, za którego w r. 1467 poręczał Maciej z Naczesławic, iż wziąwszy za nią cztery i pół grzywny nie będzie niepokoił jej brata Jana (I. Kal. 1 k. 380). Jan N. z Noskowa miał w r. 1486 termin z Janem "Latalcem" Nowomiejskim (G. 22 k. 44). Paweł N. nie żył już w r. 1487, kiedy wdowa po nim Dorota, córka Jana Szatkowskiego, domagała się od Jana Jedleckiego uiszczenia 5 grz. (ib. 3 k. 356v). Wawrzyniec N. w imieniu córek zmarłego Jana z Naczesławic domagał się w r. 1495 od Macieja Naczesławskiego uiszczenia 4 grz. (ib. 4 k. 397). Maciej N., mąż Doroty (z Czeszewa?) w r. 1502 (Py. 169 k. 247v), która to Dorota w podziale spadku po Rafale Czeszewskim dostała w r. 1503 od Heleny Nowomiejskiej, wdowy po Mikołaju, część Goliny w p. pyzdr. (P. 1389 k. 251). Jan N., mąż Katarzyny z Milesznej Górki, wdowy 1-o v. po Piotrze Otulskim, w r. 1503 ręczył Michałowi Goryńskiemu, iż mu zrezygnuje za 100 grz. część swoją w Goryninie (G. 24 k. 242v). Chyba ta sama Katarzyna N-a, wdowa po Janie, dała w r. 1518 Mikołajowi Spławskiemu, sędzicowi poznańskiemu, całe swe części miasta Targowa Górka oraz Wielkiej i Małej Wsi jak też folwarku Lapyna (?) w p. pyzdr. (P. 1392 k. 191). Nienazwany z imienia N., godzony przez arbitrów w r. 1506 z Mikołajem Szczycieńskim w sporze o gwałty (G. 25 k. 264). Maciej N., nieżyjący już ok. lat 1519/1529, kiedy jego nieletnie dzieci, Michał i Zofia, wraz z opiekunami a braćmi rodzonymi ojca, Stanisławem, Maciejem i Janem, pozywali Wojciecha Modlskiego, dziedzica części w Modli i Mroczkach (I. R. Z. Kal. 3 k. 420). Maciej N. od Mikołaja Srockiego w r. 1520 nabył wyderkafem za 30 grz. dwa i pół łana roli (w tym pół łana osiadłego) we wsi Górce w p. pyzdr. (P. 1392 k. 362v). Maciej N. przezyski swe na części Wolikowa p. kośc., wsi dziedzicznej Piotra Wolińskiego, sprzedał wyderkafem w r. 1521 za 20 grz. temu Wolikowskiemu (P. 1391 k. 51). Jan, w r. 1520 mąż Jadwigi, wdowy 1-o v. po Jakubie Gałązeckim, która wtedy kwitowała swego syna, Augustyna Gałązeckiego z 70 zł. węg. posagu, oprawionego na połowie Gałązek w p. pyzdr. (P. 867 k. 331v). Marcin N., jeden z arbitrów ze strony Stanisława Królikowskiego, godzących tego Stanisława ze Stanisławem i Egidiuszem Jabłkowskimi (I. R. Gr. Kon. 2 k. 60v). Maciej, mąż Anny Brzozo-
@tablica
gajskiej, która w r. 1529 pozywała Dorotę, wdowę po Jerzym Swinarskim o wygnanie jej z części spadku w Swinarach Wielkich po tym Jerzym, swoim wuju (P. 871 k. 539). Jan N., wuj nieletniej Jadwigi Wilkońskiej córki Jakuba, 1530 r. (P. 1393 k. 335). Jan N., na połowie sołectwa w Noskowie p. kal.(!) oprawił w r. 1539 posag 16 grz. żonie Dorocie Chwalęckiej (I. i D. Z. Kal. 6 k. 343v). Małgorzata N-a, nieżyjąca w r. 1542, ciotka Katarzyny Bogusławskiej, córki Jakuba z pow. kościańskiego, a żony Magnusa Reskowskiego z Resek pow. gąbińskiego, która brała po niej spadek (P. 881 k. 173). Anna, w r. 1544 żona Bartłomieja Miedzianowskiego, z czasem podstolego kaliskiego, nieżyjącego już w r. 1584. Łukasz N. uzyskał w r. 1562 od "szl. i sław." Macieja Kawieckiego, mieszczanina z miasta Dobra w p. sier., zapis 10 grz. na sumie będącej u Piotra Żeromskiego "Dzierlatki" (I. Kal. 27 s. 965). Andrzej, Marcin i Piotr N-cy pozywali w r. 1574 synów i spadkobierców zmarłego Wojciecha Naczesławskiego "Raczka" cz. "Wrony" (ib. 42 s. 775). Mikołaj N. z pow. sieradzkiego dzierżawił od Anny Karskiej, wdowy po Janie Mieszkowskim, dobra jej oprawne, tj. części we wsiach Grądy, Kolasa i Osowo p. sier., Miedzna p. sadk., i w r. 1576 kwitował się z nią z dzierżawy w Grądkach i Kolasach (I. Kal. 44 k. 490). Mikołaj i Maciej, synowie Wojciecha "Wojtaska", pozwani w r. 1576 przez Kaspra Grzybowskiego "Biernata" (Py. 113 k. 131v). Mikołaj od Andrzeja Morawskiego "Ruska" w r. 1577 kupił za 800 zł. części w Morawkach (R. Kal. 4 k. 422). Mikołaj z pow. sieradzkiego skwitowany w r. 1579 przez Annę Karską, wdowę po Janie Mieszkowskim i 2-o v. żonę Kaspra Rozdrażewskiego cz. Nowowiejskiego (Py. 116 k. 359). Jakub, z Godziątkowa, kupił w r. 1580 od Jana Lipskiego za 14 grz. ogród z domem i budynkami (R. Kal. 5 k. 175v). Żeniąc się w r. 1584 z Anną Poklękowską, od jej braci, Jana i Mikołaja, uzyskał krótko przed ślubem, 3/IX, zapis 30 grz. posagu (I. Kal. 50 s. 1237) Jakub, syn zmarłego Jakuba z Godziątkowa, uzyskał w r. 1587 od Gabriela Pioruskiego cesję praw do części Godziątkowa, dziedzicznej zmarłego Wawrzyńca "Pluty" Godziątkowskiego (I. Kal. 54 s. 126). Ewa, w latach 1596-1597 żona Wawrzyńca Kurowskiego "Gąsiora" z pow. kalis. Jan przed r. 1602 dał zapis 100 złp. Praksedzie Miedzianowskiej, wdowie po Jerzym Krzczonowskim (I. Kal. 68 s. 282). Małżonkowie, Jan i Anna z Węgierskich wydzierżawili w r. 1604 części Pląskowa w p. gnieźn. od Jakuba Pląskowskiego i Ludmiły z Mikołajewskich (G. 68 k. 38). Anna, w r. 1604 wdowa po Jakubie Gądkowskim. Jan, skwitowany w r. 1605 z 50 złp. przez Andrzeja Jemiołowskiego. Andrzej N. uzyskał w r. 1610 zapis długu 1.600 zł. od małżonków Bielewskich (P. 984 k. 423v). Mikołaj od Małgorzaty Sławoszewskiej, wdowy po Gabrielu Jaskólskim "Wężyku", i od jej syna Szymona uzyskał cesję zastawu w 200 zł. części wsi Podkoce p. kal., który to zapis przed r. 1616 scedował Maciejowi Podkockiemu "Paluchowi", już nieżyjącemu (I. Kal. 82 s. 1491). Adam, syn zmarłego Jakuba z pow. kal., uzyskał w r. 1617 od Stanisława Gościckiego z pow. płońskiego zobowiązanie oprawienia posagu Annie Ruchockiej, wdowie 1-o v. po Stanisławie Kryńskim (G. 74 k. 278). Ten Adam, mąż Katarzyny Małachowskiej "Zygmuncikówny", spisywał z nią w r. 1618 wzajemne dożywocie (P. 1411 k. 42v). Uzyskała ta Katarzyna w r. 1620 od brata Macieja Małachowskiego, syna Jakuba, zapis 100 zł. jako resztę z sumy 200 zł., zapisanej przez zmarłego Marcina Wodeckiego, jak również zyski i przezyski wyprocesowane na Tomaszu Wodeckim, bracie tego Marcina (Py. 140 k. 282). Oboje małżonkowie w r. 1622 kwitowali ze spraw Stanisława Strzałkowskiego (G. 76 k. 119v). Adam w r. 1623 dawał zobowiązanie szwagrowi Maciejowi Małachowskiemu (ib. k. 494v). Jadwiga (Helena?), w latach 1621-1631 żona Łukasza Gulczewskiego. Adam, pozywany był w r. 1622 przez braci Stawskich i Stanisława Łubę o to, iż wspólnie z innymi przywiódł siostrę tych Stawskich, Felicjannę, wdowę po Jerzym Łubie, 2-o v. żonę Jana Małachowskiego, do poczynienia pewnych zapisów (I. Kon. 42 k. 321). Jadwiga, z Noskowa, w latach 1626-1629 żona Zachariasza Gałczyńskiego. Anna, w r. 1628 żona Andrzeja kłobuczyńskiego. Jan uzyskał w r. 1634 zobowiązanie od Jana Teodora Sulkowskiego w sprawie podniesienia od Barbary Radoszewskiej, wdowy po Sebastianie Starczewskim, żony 2-o v. Baltazara Grabińskiego, sumy 3.000 zł., za którą Sulkowski zastawił był jej wieś Młyn w p. sier. (P. 146 s. 26). Mikołaj, syn zmarłego Jana z p. sier., kwitował w r. 1645 Walentego Borzymińskiego(?) (I. Kal. 51 k. 527). Anna, w latach 1646-1650 żona Feksa Wardęskiego. Zofia, w r. 1647 wdowa po Macieju Niemojewskim. Magdalena, w latach 1650-1680 żona Pawła Rayskiego. Krystyna, córka zmarłego, w r. 1654 żona Mikołaja Modrzewskiego (P. 1067 k. 409). Dadźbóg, "ranny szkodliwie na posłudze województw", uchwałą sejmiku deputackiego 1658.9/IX. r. miał sobie wyznaczone od poborcy kaliskiego 100 tal. (P. 182a k. 73). Zofia, w r. 1669 żona Jana Radoszewskiego, podczaszego gostyńskiego. Stanisław zarzucił nieszlachectwo Franciszkowi Taczanowskiemu, który w r. 1671 broniąc się przed tym zarzutem oblatował na sejmiku deputackim sieradzkim wywód genealogiczny swój i swych braci (Z. T. P. 31 s. 1974). Ludmiła, chrzestna 1672.20/VII. r. (LB Św. Trójca, Gniezno). "Szl." Jan, sługa dworski w Dzięczynie, miał z żony Jadwigi syna Macieja, ochrzcz. 1686.11/II. r. (LB Poniec). "Ur." Noskowska umarła 1716.8/VI. r. (LM Poniec), może to ta żona Jana? Zofia, żona Marka Bokszy Radoszewskiego, podczaszego gostyńskiego, oboje już nie żyli w r. 1691. Piotr, w r. 1691 mąż Katarzyny Rosnowskiej, córki Wojciecha i Marianny Karszeckiej (P. 1121 V k. 69). "Szl." panna Agnieszka, chrzestna 1694.14/V. r. (LB Szamotuły). Jan, w r. 1694 mąż Konstancji Baranowskiej, córki Wojciecha i Anny Łętkowskiej (I. Kon. 69 k. 422). Agnieszka, w r. 1700 żona Wojciecha Dębskiego. Katarzyna zaślubiła w Żerkowie 1708.20/II. r. Kazimierza Mroczkowskiego. Maciej, ekonom w Sowinach, z żony Anny miał syna Józefa Walentego, ur. tamże, ochrzcz. 1721.9/II. r. (LB Poniec). Ks. Sylwery umarł w Chełmnie 1728.21/V. r. (Nekr. Franciszkanów Śrem.). Panna Anna umarła w Czempiniu 1729.6/II. r. (LM Czempiń). "Szl." Marianna była świadkiem 1746.25/VIII. r. przy ślubie Antoniego Biernackiego z Magdaleną Halicką (LC Św. Marcin Pozn.). Barbara przed r. 1755 wyszła za Stefana Dąbrowskiego z Piasków w Poznaniu. Konstancja, żona Stanisława Bukowskiego, oboje nie żyli już w r. 1777.
Nosowiczowie, zob. Nossowiczowie
Nosowscy Jakub i Jan, bracia rodzeni, niedzielni, synowie zmarłego Daniela z Kotojecka i Czechla, kwitowali w r. 1445 Janusza z Kotojecka z ojcowizny ich, ręcząc przy tym za swoich rodzonych, niedzielnych braci, ks. Mikołaja, plebana w Smarzewie, i ks. Wojciecha, proboszcza w Żarnowie (I. Kal. 3 k. 140).
Nossalscy, zob. Nosalscy.
Nossowiczowie, Nosowiczowie (h. Topór?). Jan, nieżyjący już w r. 1687, miał z żony Teresy Grabskiej (P. 1144 k. 109) syna Aleksandra, którego Stanisław Szczytnicki, brat stryjeczny i spadkobierca zmarłego Łukasza Szczytnickiego, skwitował wtedy z wydania rejestru ruchomości spisanego przez tegoż Łukasza w Moskwie 1686.28/IV. r. przy okazji poselstwa sprawowanego tam przez Krzysztofa Grzymułtowskiego, wojewodę poznańskiego (P. 1113 IV k. 35). Aleksander, mąż Ludwiki Duninówny, wraz z nią w r. 1694 kwitował się z małżonkami, Pawłem Grabskim, starościcem kłeckim, i Marianną z Rokossowskich, z dzierżawy Międzylesie w p. kcyń. (P. 1128 XI k. 128). Testament spisany 1706.28/VII. r., robotował t. r. (P. 1144 k. 109) i też t. r. umarł, pochowany u Reformatów w Poznaniu (Sep. Reform. Pozn.). Ludwika już nie żyła w r. 1709 (G. 93 k. 4v). Syn Józef, o którym niżej. Córka Kazimiera, mieszkająca w Stępocinie w p. pyzdr. 1708.19/VIII. r., kiedy zaślubiła Franciszka Drzewieckiego (LC Targowa Górka). Żył on jeszcze w r. 1723. Kazimiera owdowiawszy zaślubiła 2-o v. 1738.3/II. r. Michała z Werbna Pawłowskiego, dziedzica Pigłowic. Umarła chyba w r. 1746.
Józef, syn Aleksandra i Duninówny, zawierał w r. 1709 z siostrą Drzewiecką kompromis pod zakładem 20.000 zł. dotyczący podziału fortuny rodzicielskiej (G. 93 k. 4v). Szwagra Drzewieckiego mianował w r. 1711 plenipotentem do sprawy z synagogą poznańską o sumę 3.000 t. zapisanych w r. 1699 przez ojca Józefowi, a lokowaną u Żydów tejże synagogi (N. 193 s. 83). Zawierał w r. 1718 z Mikołajem Mielęckim kontrakt o Żerniki w p. pyzdr. (G. 93 k. 396). Ożenił się w Poznaniu 1719.21/XI. r. z Marianną Przyłuską, córką Stanisława i Konstancji Otrębuszówny, dziedziców Dzierznicy (LC Targowa Górka; P. 1193 k. 30). Oboje od jej braci, Stefana i Jana Przyłuskich, dostali w r. 1723 pewnych poddanych z tej wsi (P. 1193 k. 127). Józef, dziedzic(!) Żernik, zapisywał w r. 1728 sumę 250 zł. Ludwice Drwęskiej, 1-o v. Rzymowskiej, 2-o v. Chudzyńskiej (Py. 158 k. 252v). Zdaje się jednak, że był tylko posesorem Żernik, przynajmniej tak nazwany w r. 1730 (P. 1222 k. 71v). Posesor Niałka w p. kośc. w r. 1735 (P. 1240 k. 198). Żonie w r. 1737 zapisał sumę posagową 5.000 złp. i sumę spadkową po Franciszce z Przyłuskich Drzewieckiej 1.583 złp. (P. 1249 k. 50v). Jako jedyny spadkobierca siostry Kazimiery, 1-o v. Drzewieckiej, 2-o v. Łaszczyńskiej, sumę 2.000 złp. zapisaną jej w r. 1738 przez drugiego męża, Michała Łaszczyńskiego, na Pigłowicach i Sulęcinie w p. pyzdr., cedował w r. 1748 Karolowi Łaszczyńskiemu, synowi tego Michała (P. 1392 k. 132). Karola, Wacława i Ignacego Łaszczyńskich, synów Michała, kwitował w r. 1749 z pozostałych po niej rzeczy (P. 1297 k. 8). Od Aleksandra Żernickiego w r. 1755 kupił za 34.830 złp. Żerniki w p. pyzdr. (P. 1315 k. 152). Sprzedał Żerniki w r. 1767 za 45.000 złp. synowi Ignacemu (P. 1343 k. 195). T. r. skwitowany z 3.200 zł. przez córkę Antoninę i jej męża, Kazimierza Skrzypińskiego (I. Kal. 206/208 k. 101). Umarł w Żernikach 1767.8/XI. r., pochowany w Poznaniu u Reformatorów (LM Opatówko; Śep. Reform. Pozn.). Marianna z Duninów umarła 1784.19/I. r. w wieku lat 80, pochowana w Poznaniu w kościele Św. Stanisława (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Synowie: Ignacy, o którym niżej, Stanisław Jakub Filip ur. w Żernikach, ochrzcz. 1735.17/V. r. (LB Targowa Górka), zapewne młodo zmarły, Wawrzyniec (Wawrzyniec Kajetan), ochrzcz. 1736.12/X. r. (LB Września), jeszcze świecki 1761.23/II. r. (LB Św. Trójca, Gniezno), potem ksiądz, prebendariusz dubiński(?) 1765 r. (LC Opatówko). Z córek, Konstancja, ochrzcz. 1722.3/XI. r. (LB Targowa Górka), jeszcze panna 1757.21/XI. r. (LC Opatówko), w latach 1768-1786 żona Antoniego Wyszyńskiego, już nie żyła w r. 1789. Marianna, ochrzcz. w grudniu 1725 r. (LB Targowa Górka), niezamężna 1761.23/II. r. (LB Św. Trójca, Gniezno). Antonina (Antonella), chrzestna 1734.9/X. r. (LB Mączniki), wyszła w Żernikach w r. 1750 za Wojciecha Ulatowskiego, dzierżawcę wsi Korzkwy w p. kal., zmarłego w r. 1753, przed 4/VIII, wdowa jeszcze w r. 1754. Drugim jej mężem był w latach 1767-1786 Kazimierz Skrzypiński. Magdalena zaślubiła 1765.29/VII. r. w Żernikach Bogumiła Będkowskiego, umarła między r. 1782 a 1788. Niewątpliwie także Józefa córką była Klara N-a, panna z Żernik, występująca jako chrzestna 1766.11/V. r. (LB Opatówko), i znów 1804.7/III. r. (LB Dubin).
Ignacy, syn Józefa i Przyłuskiej, jak już wiemy, od ojca w r. 1767 nabył Żerniki. Od szwagra Antoniego Wyszyńskiego i siostry swej a jego żony Konstancji uzyskał w r. 1768 cesję ich praw do gruntu "Zaleszczyzny" na wójtostwie gnieźnieńskim (G. 100 k. 324v). Tej siostrze w r. 1768 zapisał w Żernikach sumę 2.000 złp. (G. 100 k. 353). Skwitowany t. r. z 6.000 złp. przez matkę (P. 1345 k. 178v). Prawa do dworu zw. "Zaleszczyzna" na przedmieściu Gniezna, za kościołem Św. Micha
@tablica
ła, sprzedał w r. 1769 za 1.350 złp. Antoniemu Ciołkowskiemu, porucznikowi regimentu pieszego buławy wielkiej koronnej, i żonie jego Mariannie Jaroszewskiej (G. 100 k. 359). Żerniki w r. 1771 zastawił pod zakładem 31.700 zł. szwagrowi Kzimierzowi Skrzypińskiemu (Py. 158 k. 165v), zaś kontraktem z 1773.2/IX. r. sprzedał mu te dobra za 50.000 złp. (I. Kal. 209/213 k. 153). Asystował w r. 1773 przy transakcji, jako wuj linii macierzystej Kazimierze z Rzymowskich, wdowie po Markowskim, Zaborowskim i Ostrowskim, trzech mężach, oraz córce jej, Joannie Zaborowskiej (Py. 158 k. 252v). Żona Ignacego, Marianna Waliszewskiego, córka Adama i Marianny Kościeleckiej, ustanowiła w r. 1774 plenipotentów do spraw spadku po ks. Januszu Sanguszce i po innych sukcesorach Kościeleckich. Jednym z tych pełnomocników był jej mąż (I. Kon. 80 k. 315). Ignacy, chyba ten sam, był 1775.29/VI. r. ekonomem w Łaskawach w p. kośc. (LB Nietrzanowo). Od matki dostał w r. 1778 cesję jej praw spadkowych po wuju jej Franciszku Otrębuszu, rądzącym się z Marianny Tarnowskiej, we wsiach Solec, Wrząca, Wąsy, Rudniki (P. 1355 k. 290). Zob. tablicę.
Jan, jako plenipotent swego rodzonego brata Grzegorza, zawierał w r. 1713 kontrakt z małżonkami Lechowiczami (I. Kon. 73 k. 231v).
Nostitzowie h. Własnego, przybysze przeważnie ze Śląska, w Polsce pisani bardzo rozmaicie: Nostic, Nostyc, Nostfic, Nosthwicz, Nostwicz, Nostwycz, Nostwitz etc. O Janie Nostwiczu z Rakoniewic zeznał w r. 1450 Henryk Kotwicz z Gołanic, starosta wschowski, iż to człek dobry, czcigodny i skasował pozwy jakie był wydał przeciwko niemu. (Kośc. 19 k. 63v). Stanisław Nostwicz, Nostwycz, brat stryjaczny Małgorzaty, córki Abrahama Kiebłowskiego, żony Mikołaja z Potulic, kasztelana rogozińskiego, 1519 r. (Kośc. 293 k. 59v, 345 k. 67). Fryderyk Nosthwicz, ojciec Anny, w latach 1562-1578 żony Wawrzyńca Zaidlica Czarmyslskiego (P. 1397 k. 136). Stanisław Nostwicz, nieżyjący już w r. 1588, ojciec Marii, w latach 1588-1591 żony Melchiora Kurskiego (P. 1400 k. 217). Krzysztof Nostfic, nie żył już w r. 1606, był ojcem: Krzysztofa, Mikołaja i Anny, wtedy nieletnich, posesorów sołectwa we wsi Górsko opactwa przemęckiego. Ich opiekun, Bartłomiej Gorczyński, scedował wtedy prawa do sołectwa, nabyte przez ich ojca od popprzednich opatów, opatowi obecnemu, Krzysztofowi Karśnickiemu (Kośc. 286 k. 79v). Fryderyk, na Ramsen koło Stynawy, i Asman na Lehsewitz tamże, Nostwicowie, bracia rodzeni, wzięli w zastaw na rok w 1617 r. od Fryderyka Nostwicza Drzewieckiego za 4.000 zł. części Drzewców w p. wsch., poczym wydzierżawili je temuż Drzewieckiemu (Ws. 31 k. 211, 213). Anna Nosticewna, w r. 1619 żona Krzysztofa Kalkraitera z Hersztopu. Dorota Nosticewna (Nostficewna), w r. 1619 żona Jerzego Sczanieckiego z Kurska w p. pozn. Fryderyk Nostic w imieniu swoim i żony Heleny w r. 1634 wydzierżawił od małżonków, Stanisława Cikowskiego i Zofii Kąsinowskiej, wieś Kociugi w p. kośc. (Ws. 47 k. 196v). Jan Henryk Nostwicz, za Śląska, z żoną Anną Marią Czamer (Kamne?) wydzierżawili w latach 1635-1636 od Abrahama Ciświckiego, kasztelana śremskiego, części miasta Rydzyny, wsi Kłody i Tarnowa w p. kośc. (Kośc. 297 k. 215; Ws. 47 k. 457). Jan Henryk Nosticz w r. 1641 w imieniu swoim i żony w Zawadzie spisywał kontrakt z Marcinem Korzbokiem Zawadzkim, ale ta żona nazwana wtedy Anną Marią de Kanitz (Kośc. 299 k. 452). Jan Henryk Nostic, starosta księstwa wolawskiego, w imieniu własnym i żony Joanny Czedlicz (Chedlicz) kwitował w r. 1642 małżonków, Jana Skoroszewskiego i Annę Kierską, z kontraktu dzierżawy części Skoroszewic w p. kośc. (Ib. 301 k. 568). Fryderyk a Nosticz z żoną Heleną Lossow (Lossiana) i synem Zygmuntem zawierał w r. 1645 z Arnoldem Białęskim kontrakt o dzierżawę od niego części Brelewa p. kośc. (ib. 301 k. 833). Otto-Konrad i Leonard, bracia rodzeni Nostycowie, wydzierżawili w r. 1645 od małżonków, Samuela Korzboka Zawadzkiego i Katarzyny Rozbickiej, części wsi Golina w p. kośc. (Py. 150 s. 167). Małgorzata de Noswicze, Nostwiczówna (Drzewiecka?), posesorka Drzewców w p. wsch., w latach 1666-1669 żona Adama Kalkreitera, oboje nie żyli już w r. 1713. Konrad de Nostyc, Nostwic, mąż Marii Zofii Rotenburg (Rotemberk) wraz z żoną w r. 1693 uzyskał od Bogusława na Międzychodzie Unruga, starosty gnieźnieńskiego, zapis 1.600 imperiałów (Ws. 76 k. 415v, 416). Nie żył już w r. 1694, kiedy jego brat i spadkobierca jedyny, Jerzy Fryderyk, połowę z powyższej sumy cedował owdowiałej bratowej (Ws. 76 k. 438). Owa Maria Zofia Rotemburg była w r. 1700 2-o v. żoną Jana Kesslitz (Keslicz) (Ws. 77 III k. 41). Maria Katarzyna Nosticz, wdowa po Janie Mikołaju Bibran, Ślązaku, sama pochodziła z Łużyc Górnych była 1699 r. matką Henryka Ottona Bibran ze Śląska (Ws. 77 III k. 47, 50). Ferdynand Zygmunt v. Nostitz, zastawnik dóbr Grossnelcke(?) i Helena Seidlitz, których najmłodsza córka, Wiktoria Helena, dziewięcioletnia, pochowana 1719.28/XI. r. (LM Wolsztyn, dyssyd.). Ferdynand, były zastawnik na Nelcke, mąż Heleny Luck, zmarłej w r. 1726 w wieku lat 44, pochowanej 1/II. (LM Wolsztyn, dyssyd.). Zygmunt v. Nostitz, zastawnik na Berkin, syn Ewy Heleny N., i Anna Kosicka, córka Stanisława, rodzice, pierworodnego syna Stanisława Ernesta, ochrzcz. 1726.30/IV. r. zmarłego w r. 1727, mającego rok i 15 tygodni (LB i LM Wolsztyn, dyssyd.), Władysława, ochrzcz. 1727.13/VIII. r., zmarłego w r. 1729, pochowanego 26/V. Tego Władysława podawały do chrztu panny Ewa-Dorota i Anna-Helena Nostitzówny (ib.). Szarlota Magdalena Nosthitzin, zamężna Bojanowska, chrzestna 1750.4/V. r. (LB Poniec, dyssyd.).
Notescy wzięli z pewnością nazwisko od wsi Noteć cz. Noć w pow. radziejowskim. Piotr "Refa" ("Rofa"?), dziedzic w Noteci żyjący chyba jeszcze w r. 1479 (I. R. Kon. 1 k. 107), ojciec Mikołaja N-go, zwanego też niekiedy Piotrkowskim (od wsi Piotrkowo w tymże powiecie), który to Mikołaj w r. 1476 skwitował Barbarę, wdowę po Przybysławie Ozorzyńskim, i jej niedzielnych synów z 351 zł. węg. zastawu na połowie ich wsi Myślibórz p. kon. (I. R. Kon. 1 k. 81). Od Jana z Żychlina w r. 1479 nabył wyderkafem za 250 grz. jego prawa do połowy Myśliborza (ib. k. 107) jednocześnie zaś kupił wyderkafem za takąż sumę połowę owej wsi od wspomnianej już Barbary z Ozorzyna i jej syna niedzielnego, Jana (ib.). Od Michała z Dębów, dzierżawcy Powidza, w r. 1482 nabył wyderkafem za 300 zł. węg. połowę Budzisławia p. gnieźn. (P. 1386 k. 168v). Poślubił Barbarę Mielżyńską, córkę Jana i Katarzyny i w r. 1483 od owdowiałej teściowej oraz jej synów, Stanisława, Mikołaja, Piotra i Feliksa Mielżyńskich wziął w zastaw za 200 grz. posagu swej żony Wilkowo p. gnieźń. (G. 12 k. 25v). Po śmierci tej Katarzyny i jej syna Feliksa pozostali bracia z Mielżyna, Stanisław, Mikołaj, Piotr i Achcy pozywani byli w r. 1486 przez Mikołaja Noteskiego a dopełnienie rezygnacji Wilkowa (G. 13 k. 21, 22 k. 23). Barbara pozywała też w r. 1487 swych braci o posag (Py. 168 k. 51). Mikołaj N. stawiał w r. 1489 poręczyciela swym szwagrowi na to, iż uiści im 60 zł. i stawi swą żonę Barbarę, aby ich skwitowała z dóbr rodzicielskich (P.168 k. 71). Wreszcie Mikołaj N. od Stanisława Mileżyńskiego nabył wyderkafem w r. 1491 Wiekowo Wielkie w p. gnieźn. za 200 grz. posagu Barbary i za 65 zł. węg. na wykup ciążącego na tej wsi czynszu duchownego (P. 1387 k. 143). Ręczył Mikołaj braciom swej żony w r. 1494, iż oprawi jej 500 grz. posagu (G. 23 k. 43). Od szwagrów, Stanisława i Mikołaja, w r. 1495 nabył wyderkafem za 100 grz. i 30 zł. węg. roczny czynsz 8 grz. na mieście i wsi Mielżynie, na wsi Lipe oraz na połowie wsi Ruchocino w p. gnieźn. (P. 1383 k. 56). Tym szwagrom, Stanisławowi i Mikołajowi Mielżyńskim, ręczył w r. 1499 za Mikołaja N-go Michał Powidzki, iż oprawi on żonie 160 grz. na Piotrkowie w p. radziejowskim i 200 grz. na Wiekowie w p. gnieźń. (G. 24 k. 14, 15). T. r. Mikołaj dał żonie wyderkafem 200 grz. oraz 65 zł. węg., jakie mu w posagu za nią na Wiekowie dali wyderkafem jej bracia (P. 1389 k. 214). Od tych swych szwagrów w r. 1501 nabył wyderkafem za 200 grz. roczny czynsz dziesięć i pół grzywien na mieście Mielżynie oraz wsiach, Lipe, Ruchocino i Wiekowo (P. 1389 k. 160v). Skwitował t. r. szwagrów z 200 grz. i 65 zł. węg. na Wiekowie danych w posagu za żoną (G. 24 k. 138v). Żonie zaś t. r. zobowiązał się oprawić 220 grz. posagu na wsi Piotrków (ib. k. 141). Od Michała Powidzkiego t. r. uzyskał zobowiązanie sprzedaży wyderkafowej za 200 zł. węg. połowy wsi Dęby i Drzewce z połową młyna w Dębach w p. kcyń. (G. 18 s. 311). Barbara w r. 1503 skwitowała swych braci, Stanisława i Mikołaja z Mielżyna ze swego posagu 200 grz. i 60 zł. węg., oprawionego przez męża na Wiekowie (G. 24 k. 223), jednocześni zaś uzyskała od męża zobowiązanie oprawienia 220 grz. posagu na całej wsi Piotrków (ib. k. 224). Nie żył już Mikołaj w r. 1507 (G. 25 k. 305), Barbara zaś nie żyła w r. 1521 (G. 28 k. 21v). Ich synowie: Piotr, Jakub i Szymon. Córka Elżbieta, w r. 1529 żona Piotra Budzisławskiego. Spośród synów, Piotr był już księdzem, kiedy w r. 1507 wzywał wujów Mielżyńskich do uiszczenia 10 i pół grz. rocznego czynszu (G. 25 k. 305). Piotr i jego bracia uzyskali w r. 1508 intromisję do dóbr tych wujów w mieście Mielżynie oraz we wsiach Lipe, Ruchocino i Wiekowo (G. 19 k. 46v). Był jeszcze t. r. z braćmi niedzielny w Piotrkowie (G. 24 k. 329). Pleban (w Piotrkowie?) w r. 1509 (G. 26 k. 15v), wraz z braćmi pozywał w r. 1511 wujów Mielżyńskich o rezygnację Wiekowa (Py. 170 k. 57), a wreszcie on i bracia, wciąż jeszcze niedzielni w Piotrkowie, kupili w r. 1518 całe Wiekowo za 200 grz. i 130 węg. od Mikołaja Mielżyńskiego (P. 1392 k. 249). Ksiądz Piotr, nazwany Piotrkowskim, rektor kościoła parafialnego w Piotrkowie, opiekun brata Szymona, w imieniu własnym i tego brata w r. 1521 skwitował Mikołaja Mielżyńskiego z wieczności Wiekowa, a to z tytułu oprawy zmarłej matki (G. 28 k. 21v). Sprzedał w r. 1521 Wiekowo Wielkie za 300 grz. temuż Mielżyńskiemu (P. 1392 k. 405). Drugi z braci, Jakub N. wzywał wujów Mielżyńskich w r. 1508 do uiszczenia 10 grz. (G. 19 k. 62v). Żył jeszcze w r. 1518 (P. 1392 k. 249). Szymon jeszcze nieletni w r. 1521 (G. 28 k. 21v). Zob. tablicę.
@tablica
Zob. Piotrkowscy.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
707708709710[711]712713714715
