Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.

[715]

Nieniewscy - Nurscy
Nowowiejscy
II Jan, syn Marcina i Dębnickiej, zapisał w r. 1574 bratu Baltazarowi 211 złp. długu (P. 923 k. 193v). Wspólnie z bratem Marcinem na połowie części Nowejwsi oprawili w r. 1576 posag 100 zł. przyszłej żonie Jana, Dorocie Ordzińskiej, córce Stanisława i Doroty Włościejewskiej (P. 933 k. 753, 1398 k. 629). Opłacał Jan w r. 1580 pobór z czterech i ćwierci półłanków, pięciu zagrodników i trzech komorników (Paw.). Od brata Baltazara kupił w r. 1586 za 2.000 złp. części Nowejwsi (P. 1399 k. 644). Jan z żoną siostrze Annie, owdowiałej Drozdowskiej, w r. 1589 zapisali dług 300 złp. (P. 951 k. 658). Od brata Baltazara, wedle zobowiązania z r. 1590, kupił w r. 1591 za 1.000 złp. części w Nowejwsi, spadłe po ich bracie Marcinie (P. 953 k. 277v; 1400 k. 675v). Jako bratanek i współspadkobierca zmarłej Agnieszki z N-ch Karczewskiej, w imieniu swoim i brata Baltazara, kwitował w r. 1591 z 300 zł. jej oprawy Karczewskich i Gronowskich, sukcesorów jej męża Jana Karczewskiego (P. 955 k. 643). Nowawieś z połową młyna wodnego zw.Trzetrzewka(?) i z połową strugi w r. 1593 sprzedał wyderkafem za 1.600 zł. Marcinowi Staręskiemu, mężowi Jadwigi Ordzińskiej, siostry swej żony (P. 787 k. 133; 1401 k. 66). Nie żył już w r. 1594, kiedy żona występowała jako wdowa (P. 962 k. 981). Wyszła 2-o v. za Stanisława Dłuskiego, z którym wzajemne dożywocie spisywała w r. 1595 (P. 1401 k. 558v). Synowie, Stanisław i Jan. Córka Marianna zaślubiła w r. 1607 Łukasza Skrzetuskiego, z którym żyła jeszcze w r. 1621, była wdową w r. 1652. Do dóbr w Nowejwsi Stanisława i Jana N-ch, nieletnich, pozostających pod opieką Rafała N-go, w r. 1595 intromitowana była ich ciotka, Anna z N-ch Drozdowska z tytułu jej sumy posagowej 500 zł. (P. 964 k. 1326). Spośród tych braci, Stanisław swoje części w Nowejwsi wraz z prawem do ołtarza w katedrze poznańskiej (odstąpionym dziadowi Marcinowi N-mu przez hr. z Górki) sprzedał w r. 1599 bratu Janowi (P. 1403 k. 99v). Od tego brata dostał w r. 1600 zapis 100 złp. (P. 970 k. 239v). Jan, syn Jana i Ordzińskiej, nieletni w r. 1595, współdziedzic obok brata w Nowejwsi, pozostawał wtedy pod opieką Rafała N-go, brata stryjecznego (P. 964 k. 1326, błędnie tu ów Rafał nazwany stryjem!). Na swej połowie Nowejwsi oprawił w r. 1599 żonie Annie Kawieckiej 2.000 złp. posagu (P. 1403 k. 221v). Była to córka Piotra i Doroty Ponieckiej (Kośc. 281 k. 422, 423). Skwitowany w r. 1600 przez owdowiałą ciotkę, Annę z N-ch Drozdowską, ze 130 złp. rocznej pensji od kapitału 1.300 złp. (P. 970 k. 956). Od swej teściowej, Doroty z Ponieckich Kawieckiej i brata tej żony, Mikołaja Kawieckiego, uzyskał wraz z żoną w r. 1601 zobowiązanie wydzierżawienia pod zakładem 500 zł. części Szurkowa w p. kośc. (Kośc. 281 k. 421). Nowąwieś z młynem Trzetrzewka w r. 1603 sprzedał wyderkafem na trzy lata za 5.000 złp. Janowi Cieleckiemu, podstolemu poznańskiemu (P. 1404 k. 941v). T. r. od Urszuli Świdwianki z Szamotuł, wdowy po Janie Broniewskim, kupił wyderkafem za 3.500 zł. na jeden rok jej części miasta Szamotuł i wsi Gałowo (ib. k. 1014v). Tę Urszulę skwitował w r. 1606, kiedy była już 2-o v. żoną Stanisława Strykowskiego (Z. T. P. 27 s. 218). Skwitowany w r. 1608 przez Macieja Skrzetuskiego, ojca swego szwagra Łukasza, z 1.000 zł. zapisanych Łukaszowi za siostrą Marianną N-ą (P. 980 k. 919). Nowąwieś w r. 1609 sprzedał za 6.800 złp. bratu stryjecznemu Rafałowi (P. 1406 k. 557) i t. r. dał żonie nową oprawę jej posagu 2.000 złp. (ib. k. 569v). Jednocześnie od Stanisława Skaławskiego nabył wyderkafem za 2.500 złp. części wsi Kobylepole w p. pozn. (ib. k. 571). Oboje małżonkowie w r. 1610 kwitowali Jana Sobockiego z 2.000 zł., za którą to sumę trzymali odeń zastawem wieś Golenczewo (P. 984 k. 495v). Jan już nie żył w r. 1611, kiedy owdowiała Anna z Kawcza kupiła wyderkafem za 3.000 złp. od Mikołaja Bojanowskiego wieś Jasienice w p. kośc. (P. 1407 k. 580v) i t. r. nabyła wyderkafem od Mikołaja, Jana, Dobrogosta, Bartłomieja, braci Kunińskich, za 2.000 złp. części Dzierznicy w p. pyzdr. (ib. k. 638). Od Stanisława Palędzkiego w r. 1612 wydzierżawiła Gozdynino i Marcinkowo w p. gnieźn. (G. 71 k. 480). Kwitowała t. r. Mikołaja Bojanowskiego z 3.000 zł., za którą to sumę nabyła od niego wyderkafem Jasienie (P. 988 k. 697v). Była już 2-o v. żoną Chryzostoma Gulczewskiego, kiedy w r. 1618 wydając swoją córkę Elżbietę N-ą za Marcina Trzeckiego, w posagu za nią zapisała przyszłemu zięciowi dług 1.800 zł. (Ws. 31 k. 363, 363v). Wdową również i po Gulczewskim była w r. 1620 (Py. 140 k. 278). Elżbieta Trzecka nie żyła już w r. 1676.

III) Baltazar, syn Marcina i Dębnickiej, w imieniu własnym i braci swych, Marcina i Jana, kwitował w r. 1574 Andrzeja Bułakowskiego cz. Pogorzelskiego z zobowiązania, jakie dał za zmarłego bratanka Jana Bułakowskiego, iż uwolni od zapisów Bułakowo i Głuchowo (P. 923 k. 185). Uzyskał od brata Jana w r. 1574 zapis 211 zł. długu (P. 923 k. 193v). Na Nowejwsi w r. 1576 zapisał dług 1.600 złp. żonie Eufemii (Katarzynie) Grotowskiej z Ks. Pruskiego, zwanej też niekiedy Berkanówną (I. Kal. 44 s. 110; P. 963 k. 683). Opiekun siostrzeńców Skaławskich w r. 1579 (P. 932 k. 226v, 421v), a przez jednego z nich, Stanisława, skwitowany t. r. z opieki (P. 932 k. 616). Intromitowany t. r. do części Morawska i Chojnicy w p. pozn., kupionych od Mikołaja Morawskiego (P. 933 k. 415v). Żona Baltazara, Eufemia, nazwana Berkanówną, kiedy w r. 1686 Baltazar dawał zobowiązanie bratu Janowi, iż w terminie do 1587.5/VI. r. stawi ją do akt dla skasowania oprawy na części Nowejwsi, teraz sprzedanej za 2.000 złp. bratu (P. 946 k. 229, 1399 k. 644). Od Piotra Morawskiego kupił w r. 1586 za 7.000 złp. części Morawska i boru z łęgiem (P. 1399 k. 643). Siostrze Annie, owdowiałej Drozdowskiej, w r. 1589 zapisał dług 1.500 złp. (P. 951 k. 354). Współspadkobierca brata Marcina, w r. 1590 zobowiązał się bratu Janowi sprzedać za 1.000 złp. spadłe po nim części Nowejwsi (P. 953 k. 277v), czego dopełnił w r. 1591 (P. 1400 k. 675v). Wydając w r. 1590 córkę Annę za Jana Retkowskiego (Redkowskiego), uzyskał od niego zobowiązanie, iż jej oprawi sumę 1.300 zł. posagu (P. 953 k. 600). Skwitowany w r. 1591 przez tę córkę, już zamężną, z majątku rodzicielskiego (P. 956 k. 644). Skwitowany z dóbr rodzicielskich w r. 1593 przez inną córkę, Zuzannę, żonę Jana Koszutskiego (P. 959 k. 1277v). Żył chyba jeszcze 8/XII. t. r. (P. 1401 k. 115). Eufemia Grotkowska w r. 1595, już będąc wdową, cedowała swoją oprawę na Morawsku synom, Marcinowi i Rafałowi (P. 963 k. 683), zaś w r. 1602 uzyskała od nich dożywocie sumy 5.000 zł., zapisanej im na wsi Topola Mała w p. kal. przez Wacława Leszczyńskiego (P. 1404 k. 443). Prócz tych synów były i córki. Z nich, Anna, jak widzieliśmy, wyszła w r. 1590 za Jana Retkowskiego, żyjącego jeszcze w r. 1601, była wdową w latach 1605-1628. Zuzanna, w latach 1593-1613 żona Jana Koszutskiego, wdowa w latach 1616-1649. Elżbieta, w latach 1599-1612 żona Jana Krzysztofa Brzostowskiego z Brzostowic w pow. rawskim.

(I) Marcin, syn Bartłomieja i Grotkowskiej, wspomniany w r. 1595 (P. 963 k. 683), wraz z bratem Rafałem w latach 1598 i 1600 kwitowany był ze 150 zł. rocznej pensji przez ciotkę Annę z N-ch Drozdowską (P. 968 k. 211, 970 k. 253v). Na połowie części w Morawsku oprawił w r. 1598 posag 3.000 zł. Zofii Sławińskiej, córce Bartłomieja i Anny Korosówny (R. Kal. 7 k. 198). T. r. kwitował się z bratem Rafałem z dzierżawy Morawska (P. 968 k. 1069). Oboje skwitowani w r. 1601 z majątku rodzicielskiego przez siostrę Brzostowską (I. Kal. 67 s. 270). Drugiej swej żonie, Jadwidze Gliszczyńskiej, córce Piotra, oprawił w r. 1602 na połowie części w Morawsku 4.000 złp. jako wiano (P. 1404 k. 786), co powtórzył w r. 1603 (P. 1404 k. 687v). Części w Morawsku zwane Lipowiec w r. 1602 sprzedał za 2.000 zł. Łukaszowi owalewskiemu (R. Kal. 7 k. 436v). Bratu Rafałowi w r. 1603 sprzedał za 7.000 zł. części Morawska oraz części borów w Chojnicy (P. 973 k. 162v, 1404 k. 943) i t. r. skwitował go z 5.200 zł., tj. pierwszej raty z należności za te dobra (P. 973 k. 393). Jadwiga Gliszczyńska skasowała tam wtedy swoją oprawę (ib. k. 393v). Oboje spisali wzajemne dożywocie w r. 1609 (P. 1406 k. 626v). Marcin od Andrzeja Borzewskiego w r. 1609 uzyskał cesję zapisu zastawnego, mocą którego Katarzyna z Potulic 1-o v. Rozdrażewska, kasztelanowa poznańska, 2-o v. Weiherowa, starościna kościerzyńsska, zastawiła mu za 10.000 zł. części wsi Galewo i Orla w p. pyzdr. (Py. 134 k. 169). Podpisał w r. 1609 protest szlachty ewangelickiej przeciwko biskupowi poznańskiemu, który zakazał budowy zboru w Międzyrzeczu (P. 143 k. 744). Od Dobrogosta Brzechffy w r. 1610 kupił za 14.000 złp. Bieniewo w p. kal. (P. 1407 k. 78v) i zaraz tegoż dnia na owej wsi oprawił 4.000 złp. posagu żonie swej (ib. k. 167v). Ona t. r. skasowała swe uzyskane od męża prawa na wsiach Galewo i Orla w p. pyzdr. (P. 984 k. 451v). Marcin żył jeszcze w r. 1612 (I. Kal. 78 s. 442), nie żył zaś w r. 1616, kiedy wdowa po nim Jadwiga, już 2-o v. żona Feliksa Krzemieniewskiego, wydzierżawiła Bieniewo małżonkom Czechelskim (ib. 82 s. 1045). Jako posesorka części w Bieniewie kwitowała w r. 1622 ze sprawy Wojciecha Żychlińskiego (I. Kal. 88a s. 561). Z synami, Piotrem i Stanisławem, kwitowana była w r. 1618 przez Sebastiana Jarochowskiego z winy banicji z racji długu 280 zł. (ib. 84 s. 667). Z tych synów, o Piotrze nie wiem nic więcej, o Stanisławie będzie niżej. Córka Barbara, jeszcze niezamężna w r. 1640, miała wtedy zapis 1.000 zł. na Bieniewie (R. Kal. 12 k. 217), a w latach 1645-1666 była żoną Krzysztofa Jelitowskiego.

Stanisław, syn Marcina i Gliszczyńskiej, żonie swej Katarzynie Gronowskiej, córce Jana, oprawił w r. 1628 posag 2.500 zł. (R. Kal. 11 k. 17). Część Bieniewa zastawił w r. 1631 za 350 złp. Janowi Kotowieckiemu (I. Kal. 98a s. 164), zaś połowę tej wsi zastawił za 2.000 zł. małżonkom, Adamowi Retkowskiemu i Barbarze Cykowskiej, z czego skwitowali go w r. 1636 (G. 80 k. 144v). Oboje, Stanisław i Katarzyna, zastawiwszy Bieniewo za 4.000 zł. Wojciechowi Gałczyńskimu i Zofii z Katowieckich dopisali w r. 1636 do tego zastawu sumę 800 zł. (I. Kal. 102 s. 1788). Wreszcie Stanisław w r. 1639 sprzedał Bieniewo za 14.000 złp. Andrzejowi Rossoskiemu (Rel. i I. Z. Kal. 1a k. 418), żonie zaś posag jej 2.500 złp. oprawił na połowie dóbr (ib. k. 449v). Nie żył już w r. 1647, kiedy wdowa wraz ze swymi siostrami, Anną zamężną Katowiecką, i Zofia wdową Starczewską, jako spadkobierczyni obok nich siostry Barbary Gronowskiej, zmarłej panną, a też wraz z Janem, Gałczyńskim, części w Jelitowie i Wiewiórczynie w powiatach gnieźn. i kcyń. sprzedała za 5.000 zł. Andrzejowi Pacynowskiemu (R. Kal. 13 k. 382v). Katarzyna z Gronowskich N-a od Zygmunta Świderskiego w r. 1647 wzięła w zastaw za 3.500 złp. części wsi Bogwiedze "Perkoskie" w p. kal. (I. Kal. 113 s. 853). W imieniu własnym i niezamężnych córek, Marianny i Anny, w r. 1652 mianowała plenipotentów (ib. 118 s. 1437). Jako dzierżawczyni części Bogwiedzów winna była z tamtejszych pięciu dymów płacić w r. 1652 uchwalonego podwójnego podymnego 5 złp. (R. Kal. 319 k. 256v). Żyła chyba jeszcze 1669 r. (I. Kal. 129 s. 725). Z córek, Marianna była w latach 1673-1695 żoną Franciszka Niegrodzkiego. Anna, chrzestna 1648.20/V. r. (LB Sowina), wyszła przed r. 1667 za Marcina Wilkońskiego, a była już wdową w r. 1695. Obie były spadkobierczyniami, każda połowy, sumy 3.500 zł. zastawnej na częściach Bogwiedzów, "Perkoskiej" i "Szadoskiej", zapisanej w r. 1647 przez Zygmunta Świderskiego, dziedzica tych dobr. Anna Wilkońska swoją połowę z tej sumy tj. 1.750 zł., cedowała w r. 1695 Janowi Antoniemu Piotrowskiemu (I. Kal. 152 s. 367).

(II) Rafał, syn Baltazara i Grotkowskiej, wspomniany w r. 1595 (P. 963 k. 692v, 964 k. 972). Otrzymawszy z podziału z bratem Marcinem połowę Morawska wraz z połową lasów, młynów i stawów w Chojnicy w p. pozn., na połowie swoich połów w tych dobrach, jak również na połowie innych swych dóbr w r. 1596 żonie Annie Tłockiej, córce Baltazara oprawił jej posag, tj. 2.000 złp. gotowizną i 300 złp. w klejnotach. Wyłączył spod tej oprawy sumę, którą jednocześnie otrzymał od Anny Wielżyńskiej, żony Baltazara Tłockiego (P. 1401 k. 806). Oboje z żoną byli w r. 1598 kwitowani ze 130 zł. przez wdowę Annę z N-ch Drozdowską (P. 968 k. 1079). Rafał swoje części w Morawsku w r. 1600 sprzedał wyderkafem za 2.000 złp. na jeden rok szwagrowi Janowi Koszutskiemu (P. 1403 k. 716v). Od brata Marcina kupił w r. 1603 za 7.000 złp. jego części Morawska i Chojnicy (P. 973 k. 162v, 1404 k. 574v). T. r. na połowie swych dóbr zapisał żonie 3.000 złp. wiana (ib. k. 1042). Od Łukasza Kowalewskiego dostał t. r. pustkę "Linowiec" w Morawsku (R. Kal. 7 k. 574v). Cysterkom owińskim w r. 1604 zezwolił na budowanie jazu na rowie dzielącym Chojnicę od Redujewa (P. 1405 k. 199). Żeniąc się drugi raz w r. 1605 z Katarzyną Jaskólecką, córką zmarłego Melchiora i Barbary Siedleckiej, od jej braci Jana i Andrzeja Jaskóleckich otrzymał posag 3.000 złp. i wyprawę, który to posag jeszcze przed ślubem oprawił jej, wyłączając spod tego dobra podlegające oprawie zmarłej pierwszej żony (P. 980 k. 605v, 1405 k. 284v). Od brata stryjecznego Jana w r. 1609 kupił za 6.800 złp. Nowąwieś (P. 1406 k. 557). Dla dzieci zrodzonych zarówno z Tłockiej jak i Jaskóleckiej w r. 1612 ustanowił opiekunów, między innymi brata Marcina N-go, Jerzego Tłockiego, brata zmarłej żony, Jana Jaskóleckiego, brata żony obecnej (P. 988 k. 848v). Trzecią żoną Rafała była Anna Tarnowska, córka Macieja, która w r. 1613 swe dobra ojczyste w Tarnowie p. gnieźń. sprzedała za 10.000 złp. Janowi Kurnatowskiemu (P. 1408 k. 698), a jednocześnie uzyskała od męża na Nowejwsi oprawę 3.100 złp. posagu (ib. k. 698v). Ta Tarnowska części w Turwi i Wronowie w p. kośc., odziedziczone po Jerzym Turewskim, sprzedała t. r. za 23.000 złp. Andrzejowi i Mikołajowi Konarzewskim oraz Stanisławowi z Kopaszewa Bojanowskiemu (P. 1408 k. 700). Czwartej swej żonie, Annie Golskiej, wdowie 1-o v. po Pawle Chraplewskim (Kośc. 302 k. 288), dał Rafał w r. 1619 w dożywotnie użytkowanie Nowąwieś (P. 1411 k. 563v). Nie żył już w r. 1624 (P. 1414 k. 858v). Wdowa wyszła 3-o v. za Jana Łęskiego. Bezpotomna, nie żyła już w r. 1650 (Kośc. 302 k. 288). Synowie: z pierwszej żony Jan, z drugiej, Marcjan i Paweł, wpomniani w r. 1624 (P. 1414 k. 858v). Z córek, Anna (urodzona z Tłockiej), w latach 1615-1644 żona Jana Naramowskiego, wdowa w r. 1662. Marianna (z Jaskóleckiej?) wyszła w r. 1628 za Dobrogosta Bronikowskiej. Jako rodzona siostrzenica(!) Barbary z Sokolnik, wdowy po Bartłomieju Zawadzkim, uzyskała od niej w r. 1628, przed ślubem, zapis 800 zł. (Ws. k. 61v). Nie żyła już w r. 1658. Katarzyna wreszcie, urodzona z Tarnowskiej, niezamężna w r. 1629 (P. 1416 k. 327). Niewątpliwie ta sama Katarzyna, mająca prawa i zapisy na Nowejwsi (P. 1043 k. 551), była w r. 1633 żoną Marcina Objezierskiego, a nie żyła już w r. 1641. Z synów, o Marcjanie nie wiem nic więcej.

1. Jan, syn, Rafała i Tłockiej, na połowie dóbr należnych mu z przyszłych działów z braćmi Marcjanem i Pawłem, żeniąc się w r. 1624 z Teofilą (Bogumiłą) Objezierską, córką Stanisława, oprawił jej krótko przed ślubem posag 4.000 złp. (P. 1414 k. 858v). Morawsko oraz las, jezioro i młyn w Chojnicy, uzyskane z działów z bratem Pawłem, w r. 11628 sprzedał za 25.000 złp. Stanisławowi Leśniewskiemu (Ws. 206 k. 255v). T. r. od Zofii z Bukowca, wdowy po Macieju Laskownickim, uzyskał cesję wyderkafu w 7.000 złp. Gościeszyna w p. kośc., trzymającego od Michała i Macieja braci Kierskich (Ws. 206 k. 258v). Na tej sumie wyderkafowej oprawił jednocześnie swej żonie 4.000 złp. posagu (ib. k. 259). Będąc z bratem Pawłem opiekunem siostry Marianny, idącej w r. 1628 za Dobrogosta Bronikowskiego, zapisał jej wraz z niem przed ślubem dług 2.500 zł. (Ws. 41 k. 58v). Teofila oprawę swą na Morawsku w r. 1628 ustąpiła mężowi (Ws. 206 k. 258), a w r. 1631 uzyskała od niego nową oprawę na sumę 4.000 złp. (P. 1417 k. 426v). Jan od Piotra Chłapowskiego w r. 1631 kupił za 20.000 złp. Kurowo i części Grąblewa w p. kośc. (P. 1417 k. 311). Od Wawrzyńca Goryńskiego w r. 1636 uzyskał cesję sumy 3.000 zł., części z 7.000 złp. wyderkafu na wsiach Zadory i Raszkowo w p. kośc. i Słomowo w p. pozn. (P. 1033 k. 784v). Od Marcina Otuskiego w r. 1643 kupił za 5.000 złp. części Sarbi w p. pozn. (P. 1421 k. 335v), a w r. 1644 części w Sarbi sprzedał za 1.200 zł. Wojciechowi Gzowskiemu (P. 1421 k. 789v). Mieszkał w r. 1644 w Nadarzycach w p. pyzdr. (LB Gozdowo). Grąblewo w r. 1645 sprzedał za 15.000 złp. Wojciechowi Skoroszewskiemu, zaś oprawę posagu żony przeniósł na części wsi Zieleniec p. pyzdr., wyłączając od owej oprawy części Tarnowa, Spławia, Nowejwsi i przedmieścia Pyzdr. zw. Rybakami (P. 1416 k. 66). Części Zieleńca i te inne dobra, wyłączone od oprawy, właśnie wtedy kupił był za 11.000 złp. od Stanisława Grabskiego (ib. k. 67v). Nie żył już w r. 1652 (Py. 151 s. 37). Owdowiała Teofila w r. 1655 zapisała synowi Stanisławowi dług 2.000 zł. (Py. 151 s. 24), a nie żyła już w r. 1658 (Py. 152 s. 18). O tym Stanisławie, wiem jeszcze tyle, że już nie żył w r. 1658 (ib.). Inny syn to Maciej, o którym niżej. Ci rodzice mieli jeszcze ponadto synów, Samuela, ochrzcz. 1641.22/IX. r., którego podawał do chrztu Maciej N. (LB Objezierze), niewątpliwie brat starszy, Władysława, nieżyjącego już w r. 1658, oraz Bonawenturę (Dobrogosta), ochrzcz. 1644.6/XI. r. (LB Gozdowo), też już nieżyjącego w r. 1658 (Py. 152 s. 18). Córka Jana i Objezierskiej, Jadwiga, krótko po 1668.28/IX. r. wyszła za Jana Woźnickiego, zaś od brata Macieja dostała 1.000 zł. posagu zapisem i 600 zł. gotowizną (P. 196 k. 222).

Maciej, syn Jana i Objezierskiej, jako stryjeczny brat Władysława, syna Pawła, był wraz z nim w r. 1657 współopiekunem innych synów Pawła, jeszcze nieletnich (I. Kal. 122 s. 375, 143 s. 75). Z Maciejem Grabskim zawierał w r. 1658 kontrakt dzierżawy części Zieleńca (Py. 152 s. 18). Pierwszą jego żoną była Zofia Szołdrska, córka Wojciecha, której w r. 1661 na połowie dóbr oprawił 4.000 złp. posagu (Rel. i I. Z. Kal. 1c k. 211, 212). Z synami Pawła a swymi stryjecznymi braćmi zawierał t. r. kontrakt o dzierżawę Biskupic (I. Kal. 125 k. 1197), zaś teścia swego, Wojciecha Szołdrskiego kwitował z 1.660 zł. na poczet sumy 4.000 zł. posagu żony (ib. s. 1398). Z 2.000 zł., stanowiących resztę tej sumy, skwitował teścia w r. 1664 (Py. 153 s. 96). Od Andrzeja Orzelskiego w r. 1668 kupił za 30.000 złp. wsie Wturek i Pruślino w p. kal. (R. Kal. 2 k. 104v). Brata stryjecznego Władysława, syna Pawła, kwitował w r. 1673 z 2.000 zł. (I. Kal. 133 s. 79). W r. 1677 Pruślino zastawił za 6.000 zł. małżonkom Joachimowi Sczanieckiemu i Zofii z Koczorowskich (I. Kal. 138 s. 809). T. r. od Stanisława Radzewskiego uzyskał cesję sumy 5.000 zł. zapisanej mu przez wspomnianego Orzelskiego (I. Kal. 138 s. 928). Żonie po skasowaniu pierwotnej oprawy na połowie wsi Wturek (p. kal?), oprawił w r. 1681 posag 4.000 złp. na połowie swych dóbr (P. 213 V k. 21). Wraz ze swą drugą żoną, Katarzyną Trąmpczyńską, wdową 1-o v. po Stanisławie Jaraczewskim, 2-o v. po Stanisławie Szołdrskim, zawierał w r. 1685 kontrakt z małżonkwmi Pruszakami Bieniewskimi (I. Kal. 143 s. 107). Wturek (Wtórek) t. r. zastawił na rok za 6.000 zł. Annie Parczewskiej, żonie Jakuba Brzechffy (ib. s. 108). W imieniu swoim i żony wieś Kakawę w p. kal. zastawił t. r. za 5.500 zł. Władysławowi Korzbokowi Zawadzkiemu (I. Kal. 143 s. 266). Z Katarzyną Trąmpczyńską spisywał t. r. wzajemne dożywocie (ib. s. 306). Wolę i Kakawę zastawił w r. 1686 na trzy lata, pod zakładem 30.000 zł. małżonkom, Kazimierzowi Strobiszewskiemu i Dorocie Zakrzewskiej (P. 111 IV k. 29). Maciej i Katarzyna z Trąmpczyńskich byli w r. 1692 posesorami wsi Droszewko Wola(?), dziedzicznej Szołdrskich (Z. T. P. 35 k. 1074). Żyła jeszcze Katarzyna w r. 1695 (I. Kal. 152 s. 33). Maciej, wedle zobowiązania danego już w r. 1668 Piotrowi Kazimierzowi Sulińskiemu, części Zieleńca, Nowejwsi, Spławia i Tarnowa w r. 1698 sprzedał Dobrogostowi Sulińskiemu, synowi już zmarłego Piotra Kazimierza (P. 1135 XI k. 6). Dziedzic Wturka, żył jeszcze w r. 1701 (I. Kal 154 s. 47), nie żył już w r. 1704 (ib. 157 s. 88). Zapewne z pierwszej żony pochodziła córka Zofia, wspomniana w r. 1692 (Z. T. P. 35 s. 1074). Z drugiej żony byli, syn Władysław i córka Bogumiła, niezamężna w r. 1704 (I. Kal. 157 s. 37), potem w latach 1720-1736 żona Baltazara Kamińskiego, wdowa w latach 1737-1740, nie żyła już w r. 1752.

Władysław, syn Macieja i Trąmpczyńskiej, wraz z siostrą Bogumiłą uzyskał w r. 1700 od ks. Aleksandra Maurycego Szołdrskiego, kustosza poznańskiego, sekretarza koronnego, zapis 4.628 zł. na wsiach Wola Droszewska i Kakawa (ib. 196/198 k. 58), a oboje w r. 1704 kwitowali tego Szołdrskiego (ib. 157 s. 37). Bezpotomny, Władysław nie żył już w r. 1737 (ib. 196/198 k. 58).

2. Paweł, syn Rafała i Jaskóleckiej, wspomniany w r. 1624 jako jeszcze niedzielny z braćmi (P. 1414 k. 858v), zapisał w r. 1628 dług 6.000 zł. Wojciechowi Bojanowskiemu, zobowiązując się wypłacić tę sumę przy okazji sprzedaży Nowejwsi (Ws. 41 k. 367v). Stanisław Leśniewski dał w r. 1626 zobowiązanie Pawłowi za brata Jana, iż mu wypłaci dług 5.000 zł. (Ws. 41 k. 242). Nowąwieś ze spadku po ojcu a uzyskaną z działów braterskich Paweł w r. 1629 sprzedał za 10.000 złp. wspomnianemu wyżej Bojanowskiemu (P. 1416 k. 327). Trzymał wyderkafem od małżonków Aleksandra Bronikowskiego i Anny z Szlichtinków w sumie 4.500 złp. Kleszczewo i Miaskowo, które to wsie wydzierżawił Bronikowskiemu w latach 1630 i 1631 tę dzierżawę prolongował (P. 1023 k. 540v, 1024 k. 558). Od Stanisława ze Szczodrzykowa Gądkowskiego uzyskał w r. 1647 w sumie 6.500 złp. cesję zastawu wsi Biskupice, trzymanego od braci Stefana i Macieja Tyszków (I. Kal. 113 s. 2273). Był 2-o v. w r. 1655 mężem Jadwigi Kobierzyckiej (ib. 121 s. 99). Nie żył już w r. 1657, kiedy owdowiała Jadwiga Kobierzycka, córka Jana, kwitowała z posagu i wyprawy swego brata Władysława Kobierzyckiego (ib. 122 k. 30). Wtedy w charakterze opiekunów synów Pawła, nieletnich Andrzeja, Jana, Dobrogosta i Aleksandra, występowali, brat jego stryjeczny Maciej, syn Jana (zob. niżej), i Władysław, z synów Pawła najstarszy. Ci opiekunowie wieś Biskupice, dziedziczną Władysława i jego braci, zastawili wtedy za 6.500 złp. wdowie po Pawle, Kobierzyckiej, rekompensując jej tym sumy, które była scedowała (ib. s. 375). Była ona drugą żoną Pawła. Pierwszą była Marianna Węgierska, matka synów: Władysława, Andrzeja, Jana i Dobrogosta. Najmłodszy syn, Aleksander, rodził się z Kobierzyckiej. Ta od Wacława Leszczyńskiego, krojczego koronnego, w r. 1661 uzyskała zapis 5.000 zł. długu (ib. 125 s. 1132). Żyła jeszcze w r. 1673 (ib. 133 s. 79). Z synów, o Dobrogoście wiem tylko tyle, że w r. 1670 jeszcze żył (R. Kal. 15 k. 84). Aleksander (Aleksander Jan), najmłodszy, nieletni w r. 1657, niewątpliwie miał już lata w r. 1673, kiedy, wedle zobowiązania brata Władysława, część swą rodzicielską Biskupic Blizanowskich w p. kal. sprzedał za 3.225 zł. Adamowi Molskiemu (I. Kal. 133 s. 82). Był w r. 1681 kanonikiem kolegiaty Najśw. Marii Panny w Kaliszu, oficjałem wieluńskim i proboszczem dzierzkowskim(?) (ib. 140 s. 230), a w r. 1685 kwitował brata stryjecznego Macieja N-go z 1.500 zł. (ib. 143 s. 75). Proboszcz kolegiaty sieradzkiej, zawierał w r. 1690, pod zakładem 1.500 zł., kontrakt o dzierżawę wsi Dzierzązna p. sier. z Janem Franciszkiem Czachórskim (ib. 146 s. 149). Oficjał kaliski, kanonik poznański, kaliski, kamieniecki, umarł 1694.8/XII. r. (LM Sowina). Kanonikiem poznańskim był chyba tylko kolegiackim, bo go brak wśród katedralnych.

1) Władysław, syn Pawła i Węgierskiej, w imieniu własnym i braci zawierał w r. 1661 z bratem stryjecznym Maciejem kontrakt o dzierżawę Biskupic (ib. 125 s. 1197). W imieniu własnym oraz braci, Andrzeja i Dobrogosta, wraz z macochą Kobierzycką, działajacą także w imieniu syna Aleksandra, sprzedali w r. 1667 Biskupice za 13.000 zł. Adamowi Molskiemu (R. Kal. 2 k. 144v). Miał scedowaną sobie przez Aleksandra Miniszewskiego sumę 5.000 złp., tj. połowę zapisu 10.000 złp. zastawnego na wsiach Leziona i Wielopole w p. kal., uzyskanego od Jana Kobierzyckiego. Nie żył już w r. 1682, a ta suma po jego bezpotomnej śmierci spadła na Andrzeja i innych braci (I. Kal. 152 s. 276).

2) Andrzej, syn Pawła i Węgierskiej, nieletni w r. 1657, a chyba jeszcze i w r. 1667, kiedy to w jego imieniu działał sprzedając Biskupice brat Władysława (R. Kal. 2 k. 144v). Miał już lata w r. 1670, gdy w imieniu własnym i młodszych braci ową transakcję potwierdził (ib. 15 k. 84). Zawierał w r. 1677 w Lezionej pod zakładem 3.000 zł. kontrakt z Jadwigą N-ą, wdową po Janie Woźnickim (I. Kal. 138 s. 1085). Zaślubił 1684.13/VII. r. Agnieszkę Miniszewską (LC Skalmierzyce). Ta Agnieszka, córka Jana i Marianny Charbickiej, ojcowskie dobra Śliwniki i Kowalewko p. kal. sprzedała w r. 1684 za 8.507 zł. Janowi Zygmuntowi Szołdrskiemu (I. Kal. 142 k. 306). Ale jednocześnie dziedzicem Śliwnik i Kowalewka nazwany był jej mąż, który właśnie wtedy oprawił jej 20.000 zł. posagu (ib.). Uzyskał t. r. od Jana Wierzbięty Doruchowskiego cesję sumy 500 zł., którą zmarły Jan Miniszewski, dziedzic Śliwnik, zapisał mu był na tej wsi (ib. 143 s. 438). Od małżonków, Andrzeja Pogorzelskiego i Jadwigi Koszutskiej kupił w r. 1687 za 14.000 zł. wieś Bielczew w p. kal. (ib. 142 k. 474), a w r. 1691 Zygmunt Pawłowski, brat dawnego dziedzica Bielczewa, Jana, sprzedał mu za 2.000 zł. swoje tam prawa (ib. 149 s. 147). Drugą jego żoną była poślubiona 1689.16/II. r. Zofia Zakrzewska (Lc Pakosław), której rodzicom, Aleksandrowi i Mariannie Suchorzewskiej w r. 1690 zaobowiązał się na połowie Śliwnik, Bielczewa i Kowalewka oprawić jej posag 15.000 zł. (I. Kal. 146 s. 144), czego dopełnił w r. 1691 (ib. 149 s. 17). Od Jana Gorzeńskiego i żony jego Anny Rapackiej, 1-o v. Siemieńskiej, kupił w r. 1690 za 44.000 złp. Psary w p. kal. (ib. 146 s. 147). Anna z Rapackich nabyła prawa do dóbr w r. 1687 od Jana Zygmunta Szołdrskiego, zaś Szołdrski Psary, Kowalewo Mniejsze, oraz pustki Chrostowo, Zaborowice i Błotnino(?) sprzedał w r. 1691 za 38.000 zł. N-mu (ib. 149 s. 19). W Rzgowie w r. 1694 poranił Świętosława Jaroszewskiego (I. Kon. 69 k. 409). Umarł między r. 1695 a 1700 (I. Kal. 152 s. 183, 154 s. 194). Owdowiała Zofia Zakrzewska w r. 1700 wydzierżawiła Psary na dwa lata małżonkom, Wojciechowi Zaleskiemu i Agnieszce Grabowieckiej (ib. 154 s. 147). Wyszła 2-o v. za Wiktoryna Lubiatowskiego, któremu wniosła posesję Śliwnik, Bielczewa, Prus i Kowalewa. Nie żyła już w r. 1704 (ib. 157 s. 247). Z pierwszej żony był syn Aleksander i córka Agnieszka, w latach 1703-1704 żona Andrzeja z Konar Lubiatowskiego, już nie żyjąca w r. 1711. Z drugiej żony synowie: Jan, Maciej, Józef, córka Marianna, ur. w Śliwnikach, ochrzcz. 1691.30/V. r. (LB Skalmierzyce).

(1) Aleksander, syn Andrzeja i Miniszewskiej, kwitował w r. 1703 Andrzeja Lubiatowskiego, swego szwagra, z wytoczonej mu w grodzie kaliskim sprawy o porwanie siostry Agnieszki (I. Kon. 72 k. 152). W imieniu własnym i swych nieletnich braci zrodzonych z drugiej żony ojca, kwitował w r. 1706 ojczyma tych braci, Wiktoryna Lubiatowskiego z rachunku za dwuletnie prowenta z dóbr dożywotnich i oprawnych ich matki, więc Śliwnik, Bieczewa, Prus i Kowalewa (I. Kal. 157 158 s. 220). Dał w r. 1710 zobowiązanie Adamowi Zakrzewskiemu, iż odziedziczoną po ojcu część Sliwnik i Kowalewka sprzeda mu za 24.000 złp. (ib. 157 s. 173). Ostatecznie jednak swe części ojcowskie w Śliwnikach, Kowalewku, Psarach i Bielczewie sprzedał w r. 1711 za 24.000 zł. braciom swym, Janowi, Maciejowi i Józefowi N-im (I. Kal. 157 s. 108). Bezpotomny umarł t. r., a wdowa po nim, Franciszka Ordężanka wraz braćmi męża, jego spadkobiercami, Maciejem, Józefem i ks. Janem, kwitowała wtedy z 2.000 zł. Adama Zakrzewskiego (I. Kal. 157 s. 218). Wyszła 2-o v. za Hiacynta Pruszkowskiego, podczaszyca Chełmińskiego, od którego w r. 1713 uzyskała zapis 2.000 zł. (ib. 159 s. 54). Braci swego pierwszego męża, jego spoadkobierców, skwitowała w r. 1714 (ib. 159 s. 107v).

(2) Jan, syn Antoniego i Zakrzewskiej, wspomniany w r. 1705 (ib. 157 s. 103), nieletni w r. 1706 (ib. s. 85, 91, 158 s. 220). Był w r. 1710 jeszcze świeckim (ib. 157 s. 173), jezuita kolegiu krakowskiego w r. 1711 (ib. 157 s. 218), żył jeszcze w r. 1729 (ib. 167 s. 139, 441).

(3) Maciej, syn Andrzeja i Zakrzewskiej, wspomniany w r. 1705 (ib. 157 s. 103), nieletni w r. 1706 (ib. s. 85, 91, 158 s. 220). T. r. współspadkobierca brata Aleksandra (ib. 157 s. 218), od którego na krótko przed jego śmiercią t. r. kupił za 24.000 zł. części Śliwnik, Kowalewka, Psar i Bielczewa (ib. 157 s. 108). Jako współspadkobierca Aleksandra występował również w latach 1719 i 1720 w imieniu własnym, brata Józefa oraz nieletnich siostrzenic Lubiatowskich, jako opiekun ich (P. 1168 k. 19v; I. Kal. 161 s. 424). Od brata Józefa kupił Bielczewo oraz połowę Wysocka Wielkiego, sprzedał zaś te dobra w r. 1721 za 24.000 zł. wujowi swemu rodzonemu, Adamowi Zakrzewskiemu (I. Kal. 163 s. 244). Ożenił się z Zofią (Jadwigą Zofią) Langenau (Langnau), córką Melchiora Abrahama i Zuzanny Heleny Kesler(?), wdową 1-o v. po Samuelu Żychlińskim, luteranką, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1722 (I. Kal. 163 s. 50). Skwitował ją w r. 1723 ze skryptu danego sobie w r. 1721, jeszcze przed ślubem (P. 1191 k. 189). Od wspomnianego Zakrzewskiego w r. 1729 kupił za 150.000 złp. wsie Psary, Leziona, Wielopole, Bielczewo, Kowalewko, Błotnin(?) pustki (I. Kal. 167 s. 139, 141). T. r. dobra te zastawił na rok za 60.000 złp. Wojciechowi Lipskiemu (P. 1216 k. 48v). Był też w latach 1726-1730 dziedzicem części Wysocka Wielkiego (I. Kal. 167 s. 149, 585, 589; LB Droszew). Jako dziedzic polowy Wysocka "Kołdowszczyzny" zwierał w r. 1746 układ z Adamem Szypłowskim, Ignacym Dobkiem, Mikołajem i Eleonorą rodzeństwem Ostrowskimi (I. Kal. 185/189 k. 113v). Części Wysocka Wielkiego zwane "Wysocczyzna" w r. 1750 sprzedał za 16.000 zł. synowi Stanisławowi (ib. 190/195 k. 19v). Skwitowany w r. 1761 wraz z żoną przez małżonków, Kazimierza N-go i Zofię z Żychlińskich, swoją pasierbicę, z 15.867 zł. z ceny Wysocka Wielkiego, którą to wieś Zofia z Żychlińskich N-a ojczymowi sprzedała (G. 99 k. 357). Żył jeszcze 1765.29/VII. r. (LB Wysocko). Zofia Langenau, współspadkobierczyni ciotki, Barbary Langenau, żony Sylwerego Langenau, połowę sumy i prowizji od niej, lokowanej na dobrach Dobroszów (Dobrischau) w księstwie oleśnickim, cedowała w r. 1742 swemu synowi, Janowi Żychlińskiemu, chorążemu wojsk pruskich (I. Kal. 178/180 s. 506). Synowie: Konstanty, Stanisław, Józef i Adam Walenty, ur. w Kłunach 1724.30/IX. r. (LB Zduny). Z córek, Katarzyna Teofila, ur. w Psarach, ochrzcz. 1730.12/XI. r., podawana do chrztu przez ks. Ksawerego N-go, jezuitę (LB Rososzyca), którego genealogicznie złączyć nie umiem. Marianna, ur. ok. r. 1731, wspomniana w latach 1774-1792 jako niezamężna (I. Kal. 214/216 k. 53; P. 1357 k. 116v), zmarła w Lezionej w r. 1811, licząc lat 80, pochowana 1/X. na cmentarzu w Gostyczynie (LM Gostyczyna). Joanna, ur. ok. r. 1743, wyszła przed r. 1763 za Bartłomieja Grabińskiego, podstolego dobrzyńskiego, starostę jastrzębińskiego, żyjącego jeszcze w r. 1771, wdowa w latach 1773-1774, wyszła 2-o v. 1775.4/II. w Wysocku za Antoniego Łętkowskiego, stolnika łęczyckiego, wdowa powtórnie 1792 r., umarła w Ociążu 1795.4/I. r., licząc lat 52, pochowana u Reformatów w Kaliszu. Było jeszcze dziecko zanotowane bez określenia płci, zmarłe w Wysocku 1734.27/IV. r. (LM Wysocko).

a. Konstanty, syn Macieja i Zofii Langenau, pułkownik wojsk koronnych 1756 r. (P. 1317 k. 67v), starosta borzewski i kościerzyński, generał major wojsk koronnych 1758 r., dziedzic Poszutyna na Wołyniu (Uruski; I. Kal. 214/216 k. 53). Bezpotomny, umarł między r. 1780 a 1792 (P. 1357 k. 116v; I. Kal. 232 k. 196).

b. Stanisław (Stanisław Fortunat), syn Macieja i Zofii Langenau, towarzysz chorągwi pancernej 1752 r., stolnik mścisławski 1756 r. (P. 1317 k. 67), stolnik bracławski 1761 r., starosta chruślicki 1764 r., wojski bracławski 1765 r., starosta bracławski 1767 r. (Uruski; I. Kal. 214/216 k. 53). Od ojca, jak było wyżej, nabył w r. 1750 część Wysocka Wielkiego w p. kal. Bedąc w służbie wojskowej, mianowałw r. 1752 ojca plenipotentem (Ws. 91 k. 78v). Jako pełnomocnik matki kwitował się w r. 1753 z braćmi Skrzypińskimi (I. Kal. 196/198 k. 121v). Trzecią część dóbr ojczystych i połowę macierzystych cedował w r. 1756 siostrze Joannie (P. 1317 k. 67v). Kawaler orderu Św. Stanisława 1792 r. (I. Kal. 232 k. 196). Ożeniony miał być z ks. Franciszką Czetwertyńską, podsędkównę bracławską (Uruski; nie zna takiej Boniecki).

c. Józef, syn Macieja i Zofii Langenau, chorąży łomżyński 1773 r. (I. Kal. 209/213 k. 104). Dziedzic dóbr Leziona, w imieniu własnym, braci Konstantego i Stanisława, sióstr Jonanny Grabińskiej i panny Marianny, kwitował się w r. 1774 z Kazimierzem Sakowskim, nabywcą praw do substancji Marianny z Pacynowskich 1-o v. Naramowskiej, 2-o v. Smardowskiej (I. Kal. 214/216 k. 53). Dziedzic folwarku Wielopole, należącego do dóbr Leziona 1776 r. (ib. k. 143, 237). Lezionę i Wielopole w r. 1791 zastawił na trzy lata za 35.000 złp. Andrzejowi Grabińskiemu podkomorzemu J.Kr.Mci (ib. 231 k. 225, 226), zaś t. r., wedle kontraktu z 10/IX., dobra te Grabińskiemu za 80.000 złp. sprzedał (ib. k. 452). Z żony Józefy (nazwiska jej nie znam), żyjącej jeszcze 1786.8/IX. r., syn Antoni Andrzej Grzegorz Józef, ochrzcz. z wody 1782.13/VI. r., z ceremonii 1783.12/V. r., córka Katarzyna Aleksandra Joanna, ur. w Lezionej, ochrzcz. 1783.12/V. r. (LB Gostyczyna).

(4) Józef, syn Andrzeja i Zakrzewskiej, łowczy dobrzyński w r. 1734 (I. Kal. 171/173 s. 144). Wspomniany w r. 1705 (ib. 157 s. 103), jeszcze nieletni 1704 r. (ib. 157 s. 85, 91; 158 s. 220), obok braci współdziedzic po ojcu części w Śliwnikach i Kowalewku w p. kal. (ib. 157 s. 173). Na tych dobrach zapisał 1719 (1720?) Adamowi Zakrzewskiemu sumę 3.500 złp. (I. Kon. 75 k. 116; I. Kal. 161 s. 450). Bielczewo w r. 1721 (lub przed tą datą?) sprzedał bratu Maciejowi (I. Kal. 163 s. 244). Zawierał w r. 1725 komplanację ze swą siostrą stryjeczną Anną, 1-o v. Szadokierską, 2-o v. Olewińską, posesorka Kowalewka (ib. 161 s. 63). Dobra swe dziedziczne, Podkoce i Kowalewko, za kontraktem spisanym w Śliwnikach 1725.12/VII. r., pod zakładem 10.333 złp. wydzierżawił na cztery lata małżonkom Świętosławowi Tokarskiemu i Karolinie Pogorzelskiej (ib. 161 s. 437). Dziedzic dóbr Karski 1730 r. (ib. 167 s. 48), nabytych chyba od Andrzeja Droszewskiego, podczaszego inflanckiego (ib. 178/180 s. 195). Kwitował się w r. 1730 ze Stefanem N-im i żoną jego a swoją siostrzenicą, Rozalią Lubiatowską, z kontraktu trzyletniej dzierżawy Kowalewka, spisanego w Śliwnikach 1726.20/VII. r. ze zmarłym już Wiktorynem Lubiatowskim (ib. 167 s. 412). Z tą Rozalią zawierał w r. 1742 komplanację (ib. 178/180 s. 333). Jego pierwszą żoną była Ewa Wierzchlejska (P. 1286 k. 201v; I. Kal. 185/189 k. 29), córka Mikołaja, podsędka wieluńskiego, i Agnieszki Lubiatowskiej, dziedziczka połowy Wierzchlasu (I. Kal. 209/213 k. 209). Drugiej żonie, Konstancji Lipskiej, córce Wacława a siostrze ks. Jana, biskupa krakowskiego wdowie 1-o v. po Janie Mielęckim, zapisał w r. 1736 sumę 2.000 zł. (ib. 171/173 s. 52). Umarł w r. 1743 lub 1744 (ib. 178/180 s. 50; I. Kon. 77 k. 364). Wdowę kwitował w r. 1746 z 200 zł. z dzierżawy Karsek Antoni Dobski (I. Kal. 185/189 k. 90), a w r. 1752 kwitowali ją z 15.000 zł. na poczet dóbr macierzystych Mielęccy, synowie jej z pierwszego małżeństwa (ib. 196/198 k. 189). W imieniu własnym i zrodzonych z drugiego męża, syna Antoniego, córek, Wiktorii zamężnej Kurcewskiej i panny Ewy, mianowałw r. 1752 plenipotentem swego siostrzeńca, Jakuba Włyńskiego (ib. k. 117v). T. r. Śliwniki i Kowalewko zastawiła za 50.000 złp. Wawrzyńcowi Radolińskiemu (ib. k. 178, 178v). Umarła między r. 1756 a 1763 (Kośc. 327 k. 93v; I. Kal. 204/205 k. 207). Józefa z pierwszej żony syn Michał, o którym niżej, córka Eleonora, wydana 1746.9/II. r. za Józeha Jaraczewskiego, oboje żyli chyba jeszcze w r. 1787. Z drugiej żony syn Antoni i córki, Wiktoria, w latach 1752-1763 żona Józefa Kurcewskiego, nie żyła już w r. 1772, a mąż po jej śmierci przyjął święcenia kapłańskie i był kustoszem a potem dziekanem kolegiaty w Choczu, Ewa wyszła w r. 1767 za Wawrzyńca Antoniego Czarneckiego, miecznika zawkrzyńskiego, pisarza grodzkiego łęczyckiego, a kontrakt o jej rękę spisany był w Lipem 26/II., pod zakładem 20.000 złp. Czarnecki był potem w r. 1773 stolnikiem inowłodzkim i podstarościm łęczyckim, żona jego w r. 1787 była już wdową, a żyła jeszcze w r. 1792. O Antonim, synu urodzonym z Lipskiej, mało mam do powiedzenia. Wspolnie z siostrą, panną Ewą, występowali oboje w r. 1757 jako obok siostry Wiktorii zamężnej Kurcewskiej spadkobiercy rodzonego wuja Józefa Lipskiego, starosty parchowskiego (I. Kal. 196/198 k. 182v). Mieszkał w r. 1765 w Karskach (LB Skalmierzyce). Był w wyniku działów fortuny ojcowskiej dziedzicem Śliwnik i Kowalewka, które to dobra sprzedał Prokopowi Wierusz Niemojewskiemu, podczaszemu ostrzeszowskiemu, już nieżyjącemu w r. 1766, kiedy wdowa po nim, Róża z Lipskich, zawierała z Antonim N-im komplanację dotyczącą schedy po kardynale Lipskim (I. Kal. 206/208 k. 101). Z podziału tej schedy dziedzic Bogucic, dobra te sprzedał 1780.28/VII. r. za 25.000 złp. Jakubowi Skowrońskiemu (ib. 220 k. 322). Żył jeszcze w r. 1787, kiedy wspomniany jako jeden ze spadkobierców kardynała Lipskiego (G. 114 k. 112). Wedle Uruskiego ten Antoni miał być w r. 1778 łowczym dobrzyńskim i pozostawoć miał z żony Praksedy Rembowskiej syna Wojciecha.

Michał, syn Józefa i Wierzchlejskiej, chorąży wojsk koronnych, zaślubił Annę z Kaliszkowic Załuskowską, córkę Macieja, skarbnika sieradzkiego, i Urszuli Koczańskiej, i w r. 1747 dał jej bratu Rafałowi Załuskowskiemu, regentowi grodzkiemu sieradzkiemu, zobowiązanie oprawienia jej na połowie dóbr 10.000 złp. posagu (I. Kal. 185/189 k. 94, 102). Był Michał w r. 1767 łowczym dobrzyńskim (ib. 206/208 k. 166, 209/213 k. 3, 40). Z żoną spisywał w r. 1748 wzajemne dożywocie (ib. 185/189 k. 29). Dziedzic wsi Podkoce w p. kal. (ib. 196/198 k. 88, 105v). Współspadkobierca 1773 r. dziada Mikołaja i jego braci, Andrzeja i Adama Wierzchlejskich, a dobrach: Wierzchlas, Uników, Zielęcice w p. sier. (ib. 209/213 k. 209). Jego dobra dziedziczne, Karski, w r. 1775 trzymał odeń zastawem Stefan Ostaszewski (ib. 214/216 k. 238). Umarł Michał w r. 1779 i pochowany 9/VII. (A. B. Koło, W. 48). Anna z Załuskowskich żyła jeszcze w r. 1773 (I. Kal. 209/213 k. 3, 228 k. 123). Synowie Paweł, o którym niżej, Dominik Kajetan, ur. w Podkocach, ochrzcz. 1751.3/IX. r., Piotr Jakub Wojciech, ur. tamże, ochrzcz. 1753.6/VI. r., Kasper Melchior Baltazar, ur. tamże, ochrzcz. 1756.1/II. r. (LB Skalmierzyce). Z córek, Teresa wyszła w r. 1773 za Konstantego z Widawy Wężyka, podstolego wendeńskiego, 2-o v. była w r. 1784 żoną Wincentego Dłużewskiego. Róża (Róża Marianna Jadwiga Konstancja), ur. w Podkocach, ochrzcz. 1754.14/X. r. (LB Skalmierzyce), zmarła w Karskach 1764.30/XII. r. (LM Lewków). Konstancja Ludwika Marcina, ur. w Podkocach, ochrzcz. 1756.24/II. r. (LB Skalmierzyce). zapewne bliźniaczka Kaspra.

Paweł, syn Michała i Załuskowskiej, skwitowany w r. 1788 przez matkę z 7.500 złp. z sumy 15.000 zł. oprawy jej posagu na Karskach i Podkocach (I. Kal. 228 k. 123). Żoną Pawła była Agnieszka Rosnowska, wdowa 1-o v. po Kazimierzu Gorzyńskim, żyjąca jeszcze w r. 1791 (ib. 231 k. 414). Z niej córka Eleonora, ur. w Wielopolu, ochrzcz. w r. 1788, a ochrzcz. z ceremonii w Ołoboku 1789.4/I. r., zmarła w Wielopolu 1789.17/II. r. (LB, LM Gostyczyna).

Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.

[715]