Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona710711712713[714]715716717718Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Nieniewscy - Nurscy
Nowomiejscy
3. Wawrzyniec, syn Mikołaja i Golińskiej, wspomniany obok rodzeństwa w r. 1508, jeszcze z braćmi niedzielny w r. 1514 (P. 1392 k. 28v). Uczestniczył w r. 1515 w działach braterskich, z których wspólnie z Janem wziął części w Nowymmieście i przyległych wsiach (ib. k. 39). Został zabity przez Piotra i Jana Rozdrażewskich, synów Hieronima, kasztelana rogozińskiego, i w r. 1528 ów kasztelan z synem Piotrem w skutku zawartego o główszczyznę braciom Wawrzyńca zapisał dług 70 grz. (P. 871 k. 91v). Agnieszce, córce zmarłego Wawrzyńca (czy tego?), Piotr Podolski w r. 1551 oprawił posag 100 grz. (P. 1395 k. 653). Zob. tablicę.

Nowomiejscy (h. Nałęcz?)
@tablica

Marcin "Starzyk" z Nowegomiasta pozywał w r. 1464 Agnieszkę, żonę Wojciecha ze Świekotek (P. 18 k. 28v). Marek z Nowego Mieściska, mąż Fryszki (Elbżniety), rodzonej ciotki Piotra, syna Tomasza Czeluścińskiego, który to Piotr wraz z tą ciotką w r. 1484 siedlisko ojczyste w Czeluścinie dali Wojciechowi Borzątwie Czeluścińskiemu (G. 12 k. 97). Marek i jego żona żyli jeszcze oboje w r. 1489 (Py. 19 k. 84v). Katarzyna N-a, córka Piotra Pawłowskiego, po ojcu wspólnie z sistrami posesorka trzeciej części w Chowanowie i Chowanówku w p. pozn. w r. 1495 (P. 856 k. 132). Michał N., dziedzic części w Nowymmieście w r. 1494 (P. 1383 k. 35). Elżbieta N-a od Andrzeja Skorzewskiego w r. 1497 nabyła wyderkafem za 36 grz. trzy łany osiadłe w Wielkim Skorzewie p. pozn. (P. 1383 k. 151). "Szl." Stanisław, mieszczanin gnieźnieński, w r. 1501 mąż "uczciwej" Katarzyny (G. 24 k. 124). Agnieszka N-a, w latach 1509-1510 wdowa po Janie Jabłonowskim. Jakub "Krczon" N., w r. 1512 stryj Łukasza "Baryczki" z Jaraczewa (Py. 23 k. 6). Piotr N., dziedzic w Małym Srocku i Zaparczynie p. kośc., wsie te, przysądzone prawem bliższości od Stanisława Dłuskiego, sprzedał w r. 1515 za 900 zł. Stanisławowi Tomickiemu, dziedzicowie w Radłowie (Będlewie?) (Kośc. 233 k. 51, 345 k. 57). Piotr N., 1518 r. wuj Jadwigi Młyńskiej, żony Jana Rosnowskiego (P. 1392 k. 258v). Agnieszka, córka zmarłego Jana N-go, w r. 1518 żona Wojciecha Żońskiego (P. 1392 k. 230v). Anna N-a kupiła wyderkafem w r. 1561 za 800 złp. od Andrzeja Opalenickiego, kasztelana przemęckiego, wieś Łuszczów(?) w p. pyzdr. (P. 903 k. 176). Mikołaj N. intromitowany w r. 1590 do sumy na Jeżewie posagowej Magdaleny Jeżewskiej, żony Serefina Sługockiej, która mu ją scedowała (P. 953 k. 87).

Nowomiejscy
Nowomiejscy, różni. Jurga, w r. 1616 mąż Anny Kłodzińskiej, wdowy 1-o v. po Stanisławie Radzanowskim, kasztelanie sierpskim (Z. T. P. 27 s. 1917). Rafał, mąż Anny Golskiej, wdowy 1-o v. po Piotrze Chraplewskim nie żył już w r. 1623, kiedy Anna była 3-o v. żoną Jana Łęskiego (R. Kal. 10 k. 124v). Zofia "de Kołatcze N-a" i jej mąż Wilibrord Tomicki 1626 r. Maciej był 1627.13/VI. r. świadkiem przy ślubie Tomasza Grzegorzewskiego i wdowy Katarzyny Brzymskiej, a ślub ten odbył się w domu Macieja (w Szamotułach?) (LC Szamotuły). Paweł od Aleksandra Bronikowskiego nabył wyderkafem za 4.500 zł. Miaskowo i Kleszczewo w p. kośc. na co żona Bronikowskiego, Anna Szlichtinkówna, wyraziła w r. 1629 zgodę (Ws. 41 k. 639). Anna z Nowegomiasta, w latach 1630-1633 wdowa po Andrzeju Szurkowskim. Anna N-a i jej mąż Grzegorz Górski, oboje w r. 1683 już nie żyli.

Anna N., żona Maksymiliana Zielińskiego, oboje nie żyli już w r. 1793. Kazimierz, podczaszy buski, mąż Elżbiety Sułkowskiej, wdowy 1-o v. po Jakubie Łubie, stolniku trębowskim, nie żył już w r. 1763 (Ws. 93 k. 152).

Nowosielscy
Nowosielscy, różni. Piotr, w r. 1639 pozwany przez Jana Bartochowskiego nabywcę praw od Kunińskich (P. 164 k. 98) Andrzej zaślubił 1680.4/III. r. Annę Nieniewską (LC Św. Wojciech, Pozn.). Łukasz, w r. 1684 mąż Marcjanny Wolińskiej, córki Aleksandra i Marianny Paksińskiej (Papińskiej?) (Py. 155 s. 30). Jan zmarł w Olesznie 1717.28/II. r. (LM Panigródz). Józef, ekonom w Baranowie, chrzestny 1724.3/II. r. (LB Kępno). Stefan zaślubił 1739.8/IX. r. pannę Helenę Zagórską, z rodziny plebana dokowskiego ks. Kazimierza Zagórskiego (LC Dakowy Mokre). Chyba ci sami, Stefan, administrator dóbr Młyny, i żona jego Helena byli rodzicami Bartłomieja Augustyna, ur. w Młynach, ochrzcz. 1753.26/VIII. r. (LB Strzelno). Umarł ów Stefan w Strzelnie 1765.10/IV. r. (LM Strzelno). Zapewne w stosunku bliskiego z nim pokrewieństwa (syn?) pozostawał Michał, który z żony Łucji miał syna Augustyna Ludwika, ur. w Strzelnie, ochrzcz. 1768.4/IX. r. (LB Strzelno).

Jan i Teofila Gałecka, przybysze z Podlasia, rodzice Ignacego Wawrzyńca, ur. w Tucznie, ochrzcz. 1750.5/VIII. r. (LB Tuczno). Chyba bliscy im byli małżonkowie Franciszek i Marianna, rodzice Jana, ochrzcz. 1769.13/VI. r. (ib.). Nowosielski, w r. 1762 mąż Doroty Zybko Mężyńskiej, córki Stanisława (Kośc. 329 k. 73). Walenty, zabity w Luboni 1763.18/VIII. r. (LM Poniec). Wojciech, w r. 1770 mąż Anny Karłowskiej, córki Franciszka i Jadwigi Wersenówny (Kc. 147 k. 270). Oboje ci małżonkowie w r. 1774 kasowali dokonaną w r. 1770 przez jej ojca transakcję dotyczącą wsi Buczek w pow. brzezińskim i restytuowali swe prawa do owej wsi (G. 100 k. 600v; P. 1351 k. 251). Wojciech, w r. 1778 plenipotent Szymona Łukasza de Rosen Rumińskiego, burgrabiego grodzkiego bydgoskiego (Kośc. 333 k. 150). Józef i Marianna "de Szietny"(?), rodzice Teodora Marcina, ur. w Sulmierzycach 1779.8/XI. r. (LB Sulmierzyce).

Nowowiejscy h. Pobóg
Nowowiejscy h. Pobóg, z Nowejwsi w p. mławskim. Aleksy opłacając 1552 r. pobór z Nowejwsi w p. mław. przyłożył pieczęć z h. Pobóg (Wittyg). Aleksy "Dmoch" N., w r. 1578 dziedzic części łana i ogrodu w tejże wsi (Paw.). Zapewne ten sam Aleksy nie żył już w r. 1591 (P. 1400 k. 814), a był ojcem Wacława, Jana i Grzegorza. O Janie wiem tylko tyle, że w r. 1612 od Wacława, brata, dostał części po ojcu i po innym jeszcze bracie (Grzegorzu?) w Nowejwsi, Trzasce i Młyńskim(?) w p. mławskim (P. 1408 k. 27). Wacław natomiast w r. 1583 mianował plenipotentem brata Grzegorza lub brata Jana (Kc. 26 k. 162). Protestował w r. 1584 przeciwko pannom Annie, Zofii i Katarzynie Laskownickim (Kc. 26 k. 516v). Właściciel części Laskownicy Mniejszej w p. kcyń., część tej wsi w r. 1585 sprzedał za 1.350 złp. Janowi Grudzińskiemu (Kc. 119 k. 130v), powtórzył zaś tę transakcję w r. 1588 (P. 1400 k. 163v). Był mężem Anny Laskownickiej, która t. r. skasowała oprawę zapisaną sobie na Laskownicy Mniejszej. Asystowali jej przy tej akcji jej bracia stryjeczno-rodzeni, Jan i Jakub Radwanowscy (P. 949 k. 472v). Wacław w r. 1590 pozywał Wojciecha i Stanisława Laskownickich w sprawie zastawu części Laskownicy (Kc. 27 k. 233, 234). Oboje z żoną spisywali wzajemne dożywocie w r. 1591 (P. 1400 k. 814). Od Adama Laskownickiego Wacław wraz Andrzejem Gulczewskim kupił w r. 1591 za 1.000 zł. jako części w Laskownicy Mniejszej (ib. k. 586v). Skwitowany w r. 1593 przez małżonków, Macieja z Oporowa Grocholskiego i Zofię Głogińską z 2.520 zł. z tytułu dzierżawionych od nich na lat cztery dóbr Szamocina i Laskowa w p. kcyń. (Kc. 121 k. 76v). Od Sebastiana Palędzkiego w r. 1594 nabył wyderkafem na trzy lata za 4.000 zł. Rumnowo (Runnowo) w p. kcyń. (P. 1401 k. 231v). Od Aleksandra Bieganowskiego w r. 1596 nabył za 9.000 złp. Ossowo i Wielżyno w p. pozn., z wyłączeniem dwóch kmieci (P. 1401 k. 897v). Trzech kmieci i role w Ossowie w r. 1599 kupił wyderkafem za 1.320 zł. od Stanisława Niemieczkowskiego (P. 1403 k. 59), któremu w r. 1600 to wydzierżawił (P. 970 k. 376). Od tegoż Niemieczkowskiego części w Ossowie (z wyjątkiem chłopa-poddanego) w r. 1601 kupił za 2.500 zł. (P. 1404 k. 147v). Dla dzieci zrodzonych z Anny Laskownickiej, tj. dla Macieja, Katarzyny, Barbary, Anny, Doroty, Bogumiły i Małgorzaty ustanowił w r. 1600 opiekunów i każdej z córek zapisał po 1.000 złp. (P. 970 k. 268v). Skwitowany w r. 1600 z ran przez Stanisława N-go z Nowejwsi (P. 970 k. 239v). Od przyszłego zięcia, Piotra Oporowskiego, uzyskał 1603.31/I. r. zobowiązanie, iż po zaślubieniu córki Wacława, Katarzyny, stawi ją do akt dla skwitowania ojca z 1.000 złp. raty posagu (P. 973 k. 106v). Wieś Ossowo w r. 1607 dał synowi Maciejowi (P. 1406 k. 33). Temuż synowi sprzedał w r. 1608 za 8.000 złp. Przeciwnicę cz. Wielżynko i kmieci w Ossowie (ib. k. 218v), żona zaś skasowała oprawę i dożywocie na połowie Ossowa i Przeciwnicy sprzedanych synowi (P. 980 k. 564). T. r. Wacław dał jej oprawę 300 zł. posagu i spisał z nią ponownie wzajemne dożywocie (P. 1406 k. 294, 310v). Wraz z żoną trzymali od syna Macieja dzierżawą Przeciwnicę, a w r. 1612 Wacław ustąpił ową dzierżawę Janowi Gowarzewskiemu (P. 988 k. 387v). Nie żył już w r. 1613 (P. 1408 k. 452). Miał syna Macieja i wyliczone powyżej córki. Z nich, Katarzyna wyszła w r. 11603, krótko po 31/I., za Piotra Oporowskiego, a żyli jeszcze oboje w r. 1653. Dorota w r. 1620, krótko po 23/II. poślubiła Piotra Karczewskiego, oboje żyli jeszcze w r. 1626. Małgorzata była w latach 1627-1637 żoną Stanisława Czarlińskiego.

Maciej, syn Wacława, wspomniany w r. 1600 (P. 970 k. 240). Jak już wiemy, w r. 1607 dostał od ojca Ossowo, kupił zaś od niego w r. 1608 Przeciwnicę cz. Wielżynko i kmiecia w Ossowie. Żeniąc się w r. 1608 z Elżbietą Iłowiecką, córką Jana i Anny Jaromierskiej, krótko przed ślubem, 21/IV., zapisał jej dług 500 zł. (P. 980 k. 273, 1415 k. 343v) i t. r., również przed ślubem, oprawił jej na Ossowie posag 2.500 złp. (P. 1406 k. 220). Wzajemne dożywocie spisali oboje w r. 1609 (ib. k. 718). Maciej wieś Ossowo w r. 1613 sprzedał wyderkafem za 1.000 złp. Janowi Laskownickiemu (P. 1408 k. 452), a w r. 1614 był wraz z żoną z tej sumy skwitowany (P. 992 k. 1049). Skwitowany w r. 1616 przez siostrę Oporowską z 200 zł. (P. 996 k. 89). Części sum zapisanych sobie przez zmarłego Jana Poklateckiego oraz prawa uzyskane na nim i jego żonie Jadwidze Chełkowskiej, jako na posesorach Poklatek w p. pyzdr., cedował w r. 1618 tej Jadwidze (P. 1000 k. 647v). Od przyszłego swego szwagra Piotra Karczewskiego dostał 1620.23/II. r. zobowiązanie, iż po zaślubieniu Doroty N-ej stawi ją do akt, aby skwitowała brata z 2.000 zł., w czym 1.200 to posag, 400 wyprawa, a 400 dane przez brata (P. 1004 k. 163v, 168, 169v). Skwitowany przez tę siostrę i jej męża w r. 1626 z sumy 290 z. (P. 1017 k. 691v). Elżbieta Iłowiecka wraz z Barbarę Poklatecką córką Stefana i zmarłej Barbary Iłowieckiej, żoną Prokopa Kaczkowskiego, aprobowały w r. 1626 dokonaną przez Stanisława Iłowieckiego sprzedaż za 18.500 złp. Jaromierza, Karny i Reklina w p. kośc. Krzysztofowi Kotwiczowi (P. 1415 k. 343v). Maciej dla dzieci zrodzonych z Iłowieckiej mianował w r. 1630 opiekunów, a wśród nich tę żonę i syna Stanisława (P. 1023 k. 1165). Od Barbary z Poklateckich Kaczkowskiej, współspadkobierczyni Stanisława Iłowieckiego, dziedzica w Wolsztynie kupił w r. 1633 za 4.000 złp. części miasta Wolsztyna oraz wsi Karpicko i Komorowo (P. 1417 k. 852v). W charakterze więc współwłaściciela tych dóbr, wspólnie z żoną i jej siostrą Zofią, wdową po Macieju Żychlińskim, połowę Walsztyna oraz wsi Karpicko i Komorowo w r. 1637 sprzedali za 23.000 złp. Annie z Ujazdu, wdowie po Krzysztofie Miękickim (P. 1419 k. 146). Elżbieta Iłowiecka, siostra rodzona Stanisława, wraz ze swą siostrzenicą Barbarą z Poklateckich Kaczkowską, pozywały w r. 1639 Zofię Iłowiecką, wdowę po Macieju Żychlińskim, oraz Wojciecha Żychlińskiego, syna tego Macieja (P. 164 k. 26v). Maciej N. żonie na połowie Ossowa w r. 1640 oprawił posag 500 złp. (P. 1420 k. 44). Nie żył już w r. 1644, kiedy owdowiała Elżbieta, posesorka Ossowa, pozywała Piotra Czarnkowskiego, dziedzica Tarnowca (P. 169 k. 427). Synowie, Jan, ochrzcz. 1610.20/VI. r. (LB Szamotuły), jeszcze świecki 1629.4/VI. r. (ib.), w r. 1647 już jezuita (P. 172 k. 141-143) kolegium poznańskiego, żyjący jeszcze w r. 1649 (G. 82 k. 113v), i Stanisław. Córka Dorota, ochrzcz. 1613.12/V. r., podawana do chrztu przez ciotkę Dorotę N-ą, przyszłą zamężną Karczewską (LB Szamotuły), żyła jeszcze 1618.10/VI. r. Może też córką Macieja była Zofia "z Przeciwnicy N-a", która 1633.19/II. r. podawała do chrztu dziecko Marcina Objezierskiego i Katarzyny N-ej (LB Objezierze).

Stanisław, syn Macieja i Iłowieckiej, chrzestny 1634.8/XII. r. (LB Szmotuły), oprawił w r. 1639 na połowie Przeciwnicy cz. Wielżyna posag 6.000 złp. Annie Tupalskiej (Tupadlskiej), córce Jerzego, dziedzica Kobylnik i Gniewkowa (P. 1108 X k. 33v, 1419 k. 1404). Umarła ta Anna między 1644.30/VI. r. (LB Objezierze), a r. 1649, kiedy Stanisław dla urodzonego z niej syna Jana ustanowiła opiekunów, w. inn. swego brata ks. Jana, jezuitę i brata stryjecznego Pawła N-go (G. 82 k. 113v). Żył jeszcze w r. 1667, a był wtedy wdowcem (N. 184 k. 256).

Jan, syn Stanisława i Tupalskiej, w r. 1666 intromitował się wraz ze swą ciotką, Zofią z Tupalskich Markowską, wojską inowrocławską, w charakterze spadkobierców Jana Tupalskiego, do Nakielna i Pilawki, w p. wałeckim, dóbr zastawionych niegdyś temu Janowi przez Mariannę z Leszna Tuczyńską (W. 85 k. 234). Utwierdził w r. 1667 kontrakt zawarty pod zakładem 11.000 zł. z Zygmuntem Działyńskim, wojewodą brzeskim-kujawskim, o wieś Rościmino w p. nakiel. (N. 184 k. 254v). T. r. dał zobowiązanie Marcinowi Markowskiemu, wojskiemu inowrocławskiemu, mężowi swej zmarłej ciotki Zofii Tupalskiej, iż mu sprzeda za 9.000 zł. swe części Kobelnik i Gniewkowa w p. bydg. (N. 184 k. 258). Uzyskał t. r. cesję od Aleksandra Deręgowskiego i Justyny z Aurszałdów sumy 11.000 zł., zapisanych jej na dobrach Słupy i Ciężkowo w p. kcyń., przez Elżbietę z Aremberskich Rozdrażewską (N. 184 k. 264v, 266). Sam cedował w r. 1679 ów zapis Stefanowi Ulatowskiemu (N. 185 k. 61). Jako jedyny

Nowowiejscy h. Pogóg
@tablica

spadkobierca matki, odziedziczone po niej wsie, Kobelnik i Gniewkowa w bydg. sprzedał w r. 1684 za 9.000 złp. Andrzejowi Markowskiemu, komisarzowi województwa inowrocławskiego (P:. 1108 X k. 33v). Jedyny spadkobierca wuja Jerzego Tupolskiego, kwitował w r. 1687 Złotnickich (P. 1114 X k. 73). Zob. tablicę.

Nowowiejscy
Nowowiejscy, z Nowejwsi w p. pozn., a w parafii Św. Wojciecha w Poznaniu. Niesiecki N-im osiadłym w Wielkopolsce daje za herb Jastrzębca. Powiada wprawdzie, że się wiedli z wojew. kaliskiego ale przytacza wielu z tych, o których tu niżej będę mówił. Uruski każe Jastrzębcom wieść się z Łomżyńskiego, natomiast N-ch mieszkających w Wielkopolsce i w Prusach Królewskich uważa za Pomianów. N-ch, wiodących się z Nowejwsi koło Poznania, których zwartą genealogię tu podaję, dzieli między Jastrzębców, Lubiczów i Pomianów. Albo więc jest to bałamuctwo tak właściwe Włodarskiemu, wydawcy Uruskiego, albo niektórzy N-cy w ciągu wieków zatracili świadomość swej prawdziwej przynależności rodowej.

Bracia Mirosław i Dziersław, dziedzice w Nowejwsi. Z nich Mirosław z Nowejwsi, N., występujący w latach 1424 (P. 7 k. 145v) i 1432 (P. 12 k. 126v), jakże łatwy do pomylenia z bratankiem Mirosławem! Dziersław z Nowejwsi, występujący wraz z bratem w r. 1425 (P. 8 k. 51), dziedzic w Nowejwsi 1432 r. (P. 12 k. 126v), mąż Katarzyny, która w r. 1438 pozywała Stoka z Niemirzewa (P. 14 k. 23v). Dziersław w imieniu tej żony występował z tytułu bliższości praw do połowy Niemierzewa po jej rodzonych braciach, której to wsi połowę kupił był za 100 grz. Piotr Stok i ten w r. 1440 winien był przysięgać (ib. k. 64). Oboje małżonkowie procesowali się z Piotrem Stokiem o sumę 20 grz. i t. r. winien był on im przysięgać (ib. k. 78v). Zapadł wtedy dekret, mocą którego Piotr Stok został zachowany przy wieczności połowy Niemierzewa, zaś Katarzyna winna była uiścić mu 10 grz. (ib. k. 84v). Dziersław żonie Katarzynie w r. 1451 na połowie Nowejwsi oprawił 70 grz. posagu (P. 1381 k. 40). Nie żył już w r. 1465 (P. 18 k. 114v). Synowie jego, Mirosław i Piotr.

I. Mirosław N., syn Dziersława i zapewne Katarzyny, pozywany był w r. 1443 przez Michała Mastraka z Kosielowa (Koszijelov?) (P. 14 k. 228v) zaś 1447 r. przez Wojciecha niegdy Przecławskiego, obecnie z Obornik (P. 17 k. 87v). Od Jana Morawskiego Mirosław N. nabył wyderkafem w r. 1451 dwa łany osiadłe w Morawsku p. pozn. (P. 1381 k. 43v). Pozywał w latach 1464, 1465 i 1470 Jana, Marcina i Sędziwoja, braci z Sadów (P. 18 k. 30v, 114v, 20 k. 91v), zaś w r. 1472 sam był przez nich pozywany o granice pomiędzy Nowąwsią i Sadami (P. 20 k. 142). Żona Mirosława, Anna, obok siostry Apolonii, żony Pawła, mieszczanina poznańskiego, dziedziczka w Wielkich Sokolnikach w p. pozn., w r. 1479 wspólnie z tą siostrą folwark, trzy zagrody i sadzawkę rybną w tej wsi sprzedała za 100 grz. Maciejowi Radwankowskiemu (P. 1386 k. 106), od męża zaś uzyskała wtedy na połowie dóbr oprawę 60 grz. posagu (ib. k. 106v). Miał Mirosław w r. 1481 termin ze strony swych bratanków, synów Piotra (P. 20 k. 137), a już nie żył w r. 1485. Syn jego Wojciech i córka Barbara mieli wtedy termin z Markiem Golenczewskim(P. 21 k. 42v). Ów Wojciech liczył sobie wtedy zaledwie sześć lat (ib. k. 19). Stryjecznemu bratu Wawrzyńcowi w r. 1509 sprzedał za 180 grz. połowę Nowejwsi (P. 786 s. 147). T. r. uzyskał od niego zapewnienie zwrotu 110 grz. długu (P. 863 k. 227), zaś w r. 1514 skwitował go ze 180 grz. za sprzedaną mu połowę Nowejwsi (P. 866 k. 81v). Szwagrowi Wojciechowi Sepieńskiemu, mężowi swej siostry Barbary, zapisał w r. 1509 sumę 20 grz. stanowiącą resztę posagu za nią (P. 863 k. 226v).

II. Piotr, syn Dziersława i zapewne Katarzyny, nie żył już chyba w r. 1471, a nie żył napewno w r. 1495, kiedy jego synowie, Jan, Maciej i Wawrzyniec, bracia niedzielni, dziedzice w Nowejwsi, pozywali stryja Mirosława (P. 20 k. 113). Żoną tego Piotra była Elżbieta Piekarska, której w r. 1462 na dwóch częściach swojej części w Nowejwsi, przypadłej z działów braterskich, oprawił 70 grz. posagu (P. 1384 k. 120v). Elżbieta, już będąc wdową, w r. 1495 skwitowała syna Wawrzyńca ze swej oprawy posagu i wiana na Nowejwsi (P. 856 k. 151). Żyła jeszcze 1497.1/XI. r. (A. K. H. IX 279). Prócz wymienionych wyżej synów była też córka Beata, która od brata Wawrzyńca uzyskała w r. 1495 zapis 40 grz. za jej dobra macierzyste w Nowejwsi (P. 856 k. 131v). Wszyscy trzej bracia pozywali w latach 1471 (P. 20 k. 113) i 1479 (P. 20 k. 91) oraz 1481 stryja Mirosława (ib. k. 137). O Janie i Macieju nic więcej nie wiem.

Wawrzyniec, syn Piotra i Piekarskiej, mąż Heleny Watta Bobowickiej, która w r. 1493 pozywała Zofię, Annę, Włodkę i Katarzynę, córki zmarłego Samsona z Bobowicka (P. 22 k. 44). Tej Helenie, córce Wojciecha Watty z Bobowicka, zwanej też niekiedy po matce Gościchowską, mąż na swej połowie w Nowejwsi w r. 1495 oprawił posag 100 grz. (P. 1388 k. 104). Od Wojciecha Skórzewskiego w r. 1500 nabył wyderkafem za 48 grz. cztery łany roli osiadłej w Skórzewie p. pozn. (P. 1389 k. 101) i t. r. od Andrzeja Skórzewskiego i żony jego Agnieszki w sumie 50 grz. długu wziął w zastaw wyderkafowy cztery osiadłe łany w Wielkim Skórzewie (P. 859 k. 102). Od stryjecznego brata Wojciecha kupił w r. 1509 za 180 grz. połowę Nowejwsi (P. 786 s. 147) i t. r. zobowiązał się uiścić mu w ciągu pół roku, "po szczęśliwym powrocie z obecnej wojny" sumę 110 grz. (P. 863 k. 227). Helena Gościchowska w r. 1509 skwitowała swą siostrę przyrodnią (z jednej matki) z dóbr macierzystych w Gościchowie i Puszczykowie (P. 863 k. 226). Wawrzyniec od stryjecznego brata Wojciecha w r. 1509 uzyskał zobowiązanie sprzedaży wyderkafowej, w sumie 6 grz. długu, karczmy w Nowejwsi (P. 1391 k. 2). Cztery łany w Skórzewie, nabyte wyderkafem od Andrzeja Skórzewskiego, sprzedał wyderkafem w r. 1510 za 48 grz. Maciejowi Chybskiemu (P. 786 s. 190). Wspólnie z żoną Helną "Gościchowską" ks. Mikołajowi, proboszczowi Św, Mikołaja na Górce poznańskiej, w r. 1514 sprzedali wyderkafem za 12 grz. na Nowejwsi roczny czynsz wyderkafowy 2 grz. (P. 1392 k. 3v). Helena, w skutku zawartej ugody, skwitowała w r. 1515 siostry Bobowickie, Katarzynę, żonę Sędziwoja Przetockiego, i Włodka, żonę Benedykta Chwałkowskiego, jak również Piotra Kosickiego z 8 grz. i 16 skojców, należnej jej sumy 26 grz. (P. 866 k. 266v). Umarł Wawrzyniec między r. 1524 (P. 1393 k. 22v), a 1529, kiedy to Helena z synami, Marcinem i Mikołajem (a bez wzmianki o mężu), zapisywała dług 80 grz. Tomaszowi Otuskiemu (P. 871 k. 559v). W r. 1530 Helena, już wdowa swą oprawną połowę Nowejwsi wyderkafem sprzedała za 200 grz. synowi Marcinowi (P. 1393 k. 353). Żyła jeszcze w r. 1536 (P. 1394 k. 75v). Synowie, jak już powiedziałem, Marcin i Mikołaj. Z córek, Katarzyna, w latach 1530 (zapewne już 1529) - 1533 żona Tomasza Otuskiego, wdowa w latach 1547-1557. Barbara, 1-o v. w latach 1536-1537 żona Jakuba Morawskiego, wdowa w r. 1539, 2-o v. w latach 1555-1563 za Janem Rożnowskim "Łojkiem", wdowa w latach 1572-1582, nie żyła już w r. 1589. Agnieszka, 1-o v. za Janem Podolskim, wdowa w latach 1553-1554, 2-o v. w latach 1555-1561 żona Jana Karczewskiego, wdowa 1581 r., nie żyła już w r. 1588. Z synów, Mikołaj wspomniany w r. 1529 (P. 871 k. 559v), swą część rodzicielską w Nowejwsi, należącą mu się z działów z bratem Marcinem, sprzedał w r. 1539 za 700 grz. temu bratu (P. 1394 k. 241v) i t. r. skwitował brata i jego żonę z 16 grz. na poczet 350 grz. zapisanego sobie długu (P. 878 k. 17v, 501v).

Marcin, syn Wawrzyńca i Bobowickiej (Gościchowskiej), zaślubił w r. 1530 Merecję (Merencjannę, Emerencję) Dębnicką, córkę Mikołaja, doktora medycyny z Poznania, której 15/VI., krótko przed ślubem, na połowie należnych mu z działów z bratem Mikołajem części Nowejwsi oprawił 350 zł. posagu. Jednocześnie części Nowejwsi, wolne od tej oprawy, sprzedał wyderkafem za 100 grz. matce Helenie (P. 1393 k. 353v). Mianowany przez szwagra Otuskiego w r. 1533 jednym z opiekunów jego dzieci (P. 1393 k. 565). Wraz z bratem innemu szwagrowi, Jakubowi Morawskiemu, w r. 1536 zobowiązali się uiścić z posagu za siostrą Barbarą 90 grz. (P. 874 k. 292). Od matki nabył wyderkafem w r. 1536 za 100 grz. te części Nowejwsi, które sam wyderkafem sprzedał był jej za takąż sumę (P. 1396 k. 75v). Jak już wiemy, w r. 1539 kupił od brata Mikołaja jego części w Nowejwsi, a żyła jeszcze wtedy żona Merencja (P. 1394 k. 291v). Oboje małżonkowie t. r. owemu bratu dług 332 grz. (P. 878 k. 17v). Marcin od Jakuba Jaskóleckiego nabył wyderkafem w r. 1549 za 800 zł. węg. i 300 złp. wieś Wąsowo w p. pozn. (P. 1395 k. 502). Zięciowi Andrzejowi Gowarzewskiemu w r. 1553 wypłacił posag 584 zł., za córką swą Anną (P. 894 k. 25v). Od Łukasza hr. z Górki, wojewody brzeskiego-kuj., trzymał zastawem w sumie 1.000 zł. Swarzędz, Zalasowo, Jasienie, Kruszczyno w p. pozn., który to zastaw Górka w r. 1557 aprobował, a N-go skwitował z 600 zł. (MRPSum. V 7835, 7842). Posesorem Swarzędza był Marcin i w r. 1559 (P. 900 k. 694). Od Mikołaja Morawskiego nabył wyderkafem w r. 1565 za 100 zł. połowę łana pustego w Morawsku i łąkę w Chojnicy p. pozn. (P. 1397 k. 439). Jeden z opiekunów w r. 1570 nieletnich Skaławskich, wnuków po owdowiałej córce Helenie Skaławskiej (P. 917 k. 651v). Umarł między r. 1572 a 1579 (P. 1398 k. 297, 932 k. 503v). Synowie: Marcin, Jan i Baltazar. Z córek, Anna, w latach 1553-1559 za Andrzejem Gowarzewskim, wdowa w r. 1574, 2-o v. w latach 1576-1580 żona Michała Drozdowskiego, wdowa w latach 1581-1612. Barbara, w r. 1559 żona Bartłomieja Niemieczkowskiego, oboje już nie żyli w r. 1610 Helena wyszła 1-o v. w r. 1561, krótko po 14/II, za Wojciecha Skaławskiego cz. Rogaczewskiego, była wdową w latach 1565-1570, poślubiła 2-o v. w r. 1572, krótko po 6/II Jana Bułakowskiego (Bilakowskiego), wdowa w latach 1574-1610.

I) Marcin, syn Marcina i Dębnickiej, wspomniany w r. 1576 (P. 1398 k. 629), wraz z braćmi kwitował w r. 1579 Górkę, wojewodę poznańskiego z długu zapisanego na Szamotułach (P. 933 k. 591). On i brat Jan kwitowani byli w r. 1581 przez siostrę Drozdowską z 40 zł. na poczet 100 zł. długu (P. 936 k. 199v). Żył jeszcze w r. 1586, wciąż niedzielny z braćmi (P. 1399 k. 644). Bezpotomny, nie żył już w r. 1590 (P. 953 k. 277v, 283v).



Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona710711712713[714]715716717718Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników