Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
720721722723[724]725726727728
Obałkowscy - Orzelscy
Ulisses, syn Adama i Żydowskiej, wspomniany obok braci w r. 1593 (P. 1400 k. 1060). Mąż Anny Gwiazdowskiej, w r. 1606 spisywał z nią wzajemne dożywocie (P. 1405 k. 667v). Od swego teścia, Bartłomieja Gwiazdowskiego, w r. 1607 nabył wyderkafem za 500 złp łan roli w Gwiazdowie p. gnieźn. (P. 1406 k. 63v) i skwitował go w r. 1608, już po śmierci żony z 500 złp jej posagu (P. 980 k. 350). T. r., krótko po 3 III, ożenił się po raz drugi, biorąc Annę Strzałkowską, córkę Macieja (P. 980 k. 107). Oboje małżonkowie nabyli wyderkafem w r. 1617 za 1.000 zł od Rafała Latalskiego wieś Szczodrowo w p. kośc. (P. 1410 k. 445v), zaś w r. 1622 zapisali dług 100 złp małżonkom Piotrowskim (G. 76 k. 86) Ulisses uzyskał w r. 1623 od Macieja Żakowskiego zapis 80 złp długu (G. 76 k. 356). Zob. tablice.
Stanisław, nie żyjący już w r. 1586, ojciec Urszuli, w r. 1583 żony Stanisława Kunowskiego, wdowy w r. 1586 (N. 161 k. 58v, 215 k. 340v; G. 62 k. 430). Wawrzyniec, syn zmarłego Sebastiana, w r. 1589 zapisał dług 50 zł stryjowi Piotrowi O-mu (Kc. 120 k. 456v), a jednocześnie skwitował z 1.000 złp córki zmarłego Wojciecha Rospeckiego, Annę zamężną Baranowską, Agnieszkę zamężną Bylińską, Elżbietę, Zofię i Ludmiłę panny (ib. k. 457v). Agnieszka, wdowa po Macieju Włodku, 2-o v. w latach 1593-1599 żona Andrzeja Wyszczelskiego. Od Wojciecha O-go zapis 1.700 złp miał w r. 1627 Gabriel Dobrosołowski, dziedzic w Ossowcu (Z. T. P. 28b s. 1735).
Jan O. cz. Mokrski, syn zmarłego Piotra O-go cz. Mokrskiego, skwitowany w r. 1618 ze 100 zł, które jego ojciec zapisał był małżonkom Wacławowi Goreckiemu i Zofii Nietaszkowskiej, przez plenipotenta syna i córki tych Goreckich (P. 1000 k. 637).
Nie wiem, czy można do powyższych zaliczyć "szl." Jana (Obudzińskiego), dzierżawcę starostwa kcyńskiego, w r. 1651 męża Małgorzaty (LB Kcynia), jak też Jana (Obiedzieńskiego), może tego samego, nie żyjącego w r. 1662, kiedy wdowa po nim Małgorzata Gierkowska była już wdową i po drugim mężu Andrzeju Hersztopskim (P.1428 k.542).
Oborniccy h.Abdank, odgałęzienie Skórów z Gaju, biorące nazwisko od dzierżonej przez pięć pokoleń dzierżawy królewszczyzny Oborniki. Piotr Skóra z Gaju, podsędek ziemski poznański w okresie 24 V 1432 - 9 VI 1440, sędzia ziemski poznański 10 VIII 1441 - 29 I 1451, starosta generalny Wielkopolski w latach 1455-1456, kasztelan kaliski 16 VI 1451 - 25 I 1468, poborca daniny w Wielkopolsce 1463 r. Był tenutariuszem Obornik (Gąs.; MRPSum. I 621). Żoną jego była Jadwiga, nie żyjąca już w r. 1468 (P. 1384 k. 137). Synowie: Andrzej, Wojciech i Aleksander. Córki, Katarzyna, cysterka w Owińskach w r. 1478, Barbara, cysterka tamże w r. 1479 (P. 1386 k. 97v, 108).
1. Andrzej Skóra z Gaju O., syn Piotra, tenutariusz Obornik w r. 1473 (P.20 k.181v), sędzia ziemski poznański 1485 r. (P. 21 k. 6). Żona jego, Barbara ze Strzyg, córka Jakuba, kasztelana rypińskiego (P.20 k.181v), miała prawo bliższości po zmarłej teściowej Jadwidze, zaś z działów z braćmi męża, ks. Wojciechem i Aleksandrem, jak i z tytułu owej bliższości uzyskała w r. 1468 intromisję do połowy Kiączyna z połową młyna, stawu i folwarku tamtejszego, do połowy wsi Gaj i Stramice z połową stawu w Gaju. Andrzej miał wtedy dobra w ziemi dobrzyńskiej dane przez króla (P. 1384 k. 137). Był w r. 1470 jeszcze niedzielny z bratem Aleksandrem (P. 20 k. 52v). Od króla dostał w r. 1474 sumy skonfiskowane Annie Radwańskiej i jej synowi Mikołajowi z racji nie stawienia się na wyprawę wojenną (PRPSum. I 1218). Skwitowany w r. 1475 przez żonę z 600 grz. oprawionych na Kiączynie (P. 855 k.22v). Połowę Kiączyna z połową folwarku i młyna wodnego tamże sprzedał t. r. wyderkafem za 200 grz. i 250 zł bratu ks. Wojciechowi, kustoszowi gnieźnieńskiemu (P. 1386 k. 32). Żona Barbara uzyskała t. r. termin przeciwko Małgorzacie, żonie Marcina Grodzieńskiego (P. 21 k. 12v). Od swego szwagra, ks. Wojciecha O-go, uzyskała w r. 1478 płatny po jego śmierci zapis 200 grz. na połowach miasta Międzychodu oraz wsi Wielawieś, Michocino i Dzierzbino w p. pozn. (P. 1386 k. 96). T. r. sprzedała Mikołajowi Janowskiemu, kasztelanowi śremskiemu, za 200 kop gr. części w mieście Janomłyn i we wsi tejże nazwy, jak również we wsi Kołdrąb, oraz części swych sum ojczystych na dobrach królewskich, a wreszcie wieś Posługowice, swoje ojczyste (P. 1386 k. 96). Andrzej siostrze Barbarze, zakonnicy w Owińskach, na połowie wsi królewskiej Uścikowo w p. pozn. w r. 1479 zapisał czynsz wyderkafowy 7 grz. od sumy 100 grz. (ib. k. 108). Wspólnie z żoną Barbarą połowy we wsiach Stramice i Gaj w p. pozn. sprzedali wyderkafem w r. 1482 za 200 grz. Stanisławowi Otuskiemu (ib. k. 162v). Drugą jego żoną była Jadwiga Orchowska, z Orchowa, córka Hektora i wdowa 1-o v. po Bużyńskim (G. 262 k. 5; P. 1393 k. 178). Andrzej umarł między 28 XI 1486 r. a 31 III 1487 r. (Gąs.). Na wykupienie Uścikowa od owdowiałej Jadwigi z Orchowa uzyskał 16 VII 1490 r. konsens Marcin Ścibor z Ponieca, dworzanin królewski (MRPSum. I 2138). Synowie, zrodzeni zapewne z pierwszej żony: Wojciech i Grzegorz, z drugiej syn Mikołaja i córka Elżbieta, która wyszła przed 7 V 1504 r. za Prokopa Sieprskiego (Sierpskiego) z Golczewa, chorążego i starostę płockiego, była wdową 17 VII 1520 r., żyła jeszcze 26 VII 1539 r., a może i 18 II 1545 r.?
1) Wojciech, syn Andrzeja i Zofii ze Strzyg, tenuteriusz obornicki 1493 r. (MRPSum. II 254; P. 856 k. 8v), podkomorzy dobrzyński 25 XI 1503 r. (MRPSum. III 994), podstarości generalny wielkopolski w latach 1504-1508 (P. 862 k. 4; MRPSum. III 2046), przedstawiony jako pierwszy kandydat 27 VIII 1507 r. do urzędu sędziego ziemskiego poznańskiego (ib. IV 192), wojewoda płocki już 29 I 1511 r. (ib. 9846). Wspólnie z bratem Grzegorzem i siostrą Elżbietą zawierał w r. 1485 ugodę z Małgorzatą, żoną Macieja Grodzieńskiego (P.22 k.7) i t. r. wraz z nim kwitował tę Małgorzatę z 40 grz. "babizny', przy czym asystował im stryj, ks. Wojciech, kustosz gnieźnieński i oficjał poznański (ib.k.36). Wraz z niedzielnymi braćmi, Grzegorzem i Mikołajem, dziedzice Gaju i Stramic, mieli w r. 1487 sprawę z Wojciechem Miaskowskim (P. 21 k. 103, 103v). Toczył w r. 1493 sprawę z bratem stryjecznym Feliksem O-im (P. 23 k. 15v) i w r. 1494 założone zostało między nimi vadium (P. 856 k. 67v). On i bracia jego niedzielni, tenutariusze Obornik, mieli w latach 1500-1501 terminy z braćmi z Bielaw (P. 24 k. 3v, 19v). Wraz z bratem Grzegorzem pozwani obaj w r. 1507 przez brata Mikołaja o wygnanie go siłą z dóbr ojczystych w Gaju, Stramicach, Kiączynie, Sierpowie, z zastawnych dóbr królewskich obornickich oraz z miasta Międzychodu w p. pozn. (P. 862 k. 270v). Jednak już w r. 1508 obaj ci bracia niedzielni z Gaju, tenutariusze Obornik, całe połowy w Gaju i Sierpowie, czwartą część miasta Międzychodu z połową wójtostwa, oraz czwarte części przyległych wsi Michocino, Wielawieś i Dziączelino Mikołajowi O-mu, bratu przyrodniemu z innej matki, s[przedali wyderkafem za 1.000 zł węg. (P. 1390 k. 140). Obaj szwgrowi Prokopowi Sieprskiemu, chorążemu i staroście płockiemu, wypłacili w posagu za siostrą Elżbietą sumę 1.500 zł węg., którą on w r. 1510 jej oprawił (MRPSum. IV 965). Obaj bracia uzyskali 1 V 1511 r. konsens na wykupienie z rąk braci Kryskich dóbr królewskich miasta Płońska oraz wsi Dzierżąźnie, Kępa i innych (ib. 1160). Król t. r. wyznaczył komisarzy celem przeprowadzenia podziału miasta Obornik i przyległych wsi pomiędzy nimi a bratem ich Mikołajem (P. 865 k. 90v) Wojciech nie żył już 10 II 1512 r., był bezpotomny (MRPSum. IV 1399, 10194), a chyba i bezżenny.
2) Grzegorz, syn Andrzeja i Zofii ze Strzyg, tenutariusz obornicki w r. 1493 (P. 856 k. 80v), starosta płocki w r. 1515 (MRPSum. IV 2495 między 18 a 22 VI), musiał nim być jednak bardzo krótko, bo go już potem na tym urzędzie nigdy nie spotykamy. Wspomniany w r. 1485 (P. 22 k. 7), niedzielny z braćmi, współdziedzic w Gaju i Stramicach 1487 r. (P. 21 k. 103). Wyjednał 3 III 1512 r. wyjęcie swych dóbr w pow. szreńskim spod jurydykcji wojewody płockiego o poddanie ich prawu pospolitemu (MRPSum. IV 1431). Całe połowy we wsiach Gaj, Kiączyno, Stramice, Sierpowo oraz części miasta Międzychodu i wsi przyległych w r. 1512 wyderkafem sprzedał za 1.130 zł bratu Mikołajowi (P. 786 s. 381). Na wykupienie z rąk Grzegorza Płońska z przyległymi wsiami uzyskał konsens 10 II (20 II?) 1512 r. Andrzej z Radziejowic, kasztelan sochaczewski (MRPSum. IV 1390, 10194). Wspólnie z bratem Mikołajem nie dopuścił t. r. siostry Elżbiety zamężnej Sieprskiej, która usiłowała intromitować się do ich dóbr ojczystych i królewszczyzny międzychodzkiej, z tytułu należnych jej sum posagowych, t. j. 1.000 zł z dóbr ojczystych, 800 zł z dóbr macierzystych, 300 zł wyprawy, zapisanych jaj przez zmarłego brata Wojciecha jako opiekuna jej i tych obu braci (P. 865 k. 215v, 220). Już jednak t. r. Grzegorz został przez nią skwitowany z 700 zł węg. posagu z dóbr królewskich i ojczystych (ib.k.232). Zapadł 2 III r. dekret królewski w sprawie wytoczonej przez mieszczan obornickich przeciwko Grzegorzowi, Mikołajowi i Feliksowi O-im. o nadmiernie uciemiężanie ich obciążeniami (MRPSum. IV 1934). Wspólnie z bratem Mikołajem Grzegorz 12 V 1526 r. zachowany w dożywotnim posiadaniu części miasta Obornik oraz wsi Uścikowo, Słanowo, Nowawieś, Starawieś i innych (ib. 4973). Obaj bracia pozywali w r. 1514 stryjecznego brata Feliksa O-go o niedopuszczanie do przeprowadzenia podziału Obornik (P. 866 k. 163v). Grzegorz uzyskał 1 I 1516 r. zezwolenie królewskie na lokowanie miasta we wsi Sarnów (MRPSum. IV 10794). Miał na wojnę w r. 1520 wysłać w miejsce siebie swego sługę (ib. 12655). Od brata Mikołaja kupił w r. 1517 za 1.200 zł węg. części ojczyste we wsiach Gaj, Stramice, Kiączyno, Sierpowo, część miasta Międzychód, i Dzięcielino, Michocino, Wielawieś w p. pozn. i jednocześnie części te sprzedał bratu wyderkafem za 1.200 zł (P. 1392 k. 133v). Miał temu bratu t. r. płacić winę, bo nie stanął z pozwu o wygnanie go z połowy dworu i miasta Obornik (P. 867 k. 419v). Od Jana i Grzegorza, braci Łakińskich on i Mikołaj w r. 1523 nabyli wyderkafem za 500 zł połowę połowy miasta Łekna i całą wieś Polskie Prawo (P. 1392 k. 490). Między Grzegorzem O-im a wdową po Feliksie O-im w sprawie o jej oprawę zapadł 27 I 1526 r. dekret (MRPSum. IV 14467). Obok brata Mikołaja w r. 1549 intromitowany do czwartej części połowy Obornik i wsi przyległych, dóbr w posesji Doroty Grabskiej (P. 688 k. 128v). Swoje części w Obornikach oraz we wsiach: Gaj, Uścikowo, Nowawieś, Wielowieś, Starawieś, Szlanowo oraz części miasta Międzychód i wsi Wielawieś, Michocino, Dziącielino, Gaj, Kiączyno, Straminko, Sierpowo wraz z tymi częściami, które posiadała Dorota, wdowa po Feliksie O-im, obecnie 2-o v. zażna Grabska, dał 7 V 1550 r. bratu Mikołajowi (MRPSum. V 864; P. 890 k. 25). Umarł t. r. (I. R. Kon. 5 k. 319v). Był, jak się zdaje, bezżenny.
3) Mikołaj, syn Andrzeja i Orchowskiej, tenutariusz Obornik, sędzia ziemski poznański 1540 (po 22 IX 1539 r.) (P. 1391 k. 101, 103v), wspomniany obok braci jako współdziedzic w Gaju i Stramicach w r. 1487 (P. 21 k. 103). Pozywał w r. 1507 tych braci o wygnanie go z dóbr ojczystych w Gaju, Stramicach, Kiączynie i Sierpowie oraz z tenuty królewskiej miasta Obornik z wsiami przyległymi i z połowy miasta Międzychód z przyległymi wsiami (P. 862 k. 270). Od tych swych przyrodnich braci w r. 1508 kupił wyderkafem za 1.000 zł węg. połowy w Gaju i Sierpowie, czwartą część Międzychodu z połową wójtostwa oraz czwarte części wsi Michocino, Wielawieś i Dzięcielino. (P.1390 k.140). Intromitowany przez brata Grzegorza do posiadania miasta Obornik oraz połowy przyległych wsi Uścikowo i Slanówko, jak również do czwartej części Nowejwsi i Starejwsi, należnych mu po ojcu i po bracie Wojciechu, wojewodzie płockim (P. 865 k. 236v). Toczył sprawę z Dorotą, wdową po Feliksie O-im o jej oprawę na Obornikach, w której to sprawie 5 III 1523 r. zapadł dekret królewski (MRPSum. IV 13479). Ojczyste części we wsiach Gaj, Stramice, Kiączyno, Sierpowo, część miasta Międzyrzecza, wsi Dziącielino, Miechocino, Wielawieś p. pozn. w r. 1517 sprzedał za 1.200 zł węg. przyrodniemu bratu Grzegorzowi O-mu i jednocześnie połowę owych części za taką sumę od niego wyderkafem (P. 1392 k. 133v). Tego Grzegorza w r. 1517 pozywał o wygnanie z połowy dworu i z miasta Obornik (P. 866 k. 401). Na sumach zabezpieczonych na Obornikach i wsiach przyległych, za zezwoleniem królewskim z 4 I t. r. 1522 r., t. r. porawił 400 zł posagu żonie Reginie Opalińskiej (Opalenickiej), córce Piotra (P. 1392 k. 433v). W sprawie toczonej z Dorotą, wdową po Feliksie O-im, o jej oprawę na Obornikach zapadły dekrety królewskie 5 III 1523 i 27 I 1526 r. (MRPSum. IV 13479 14466). Od Hieronima Wydawskiego w r. 1527 kupił za 1.000 zł części miasta Orchowo i wsi Wola Orchowska, Rękawczyno Wielkie, Rękawczynko Małe, Gałczynko, Myślątkowo, Goliszewo w powiatach gnieźn., kal. i kruszw., odziedziczone po wuju Janie Orchowskim (P. 1393 k. 164). Inne części tychże dóbr t. r. kupił za 1.000 zł od swej przyrodniej siostry Doroty Bużyńskiej, żony Pawła Gniewieńskiego, też spadkobierczyni wuja rodzonego, Jana Orchowskiego (P. 1393 k. 178). Uzyskane od brata Grzegorza czwarte części w mieście Międzychodzie i we wsiach: Wielawieś, Michicin, Dzięcielino p. pozn. wraz z połowami wsi: Gaj, Kiączyno, Stramice, Sierpowo p. pozn. wraz z połową sumy 1.200 zł w r. 1532 sprzedał wyderkafem za 1.200 zł Jerzemu, Stanisławowi i Marcinowi z Ostroroga, dziedzicom w Lwówku (P. 1393 k. 492). Żonie t. r. dał w dożywocie połowę czwartej części miasta Międzychód oraz wsi Stramice i Kiączyno, dóbr nabytych wyderkafem za 1.200 zł od brata Grzegorza (ib. k. 529v). Od Kaspra Turzyńskiego w r. 1533 kupił za 100 grz. część dworu z placem i budynkami w Orchowie (ib. k. 549v). Od opatrz. Wojciecha Niski (Nysska), młynarza, w r. 1534 kupił za 30 grz. łan wolny w Kamionku p. gnieźn., zaś za 30 grz. młyn zw. Proczinek (?) (G. 335a k. 188, 188v). Dał w r. 1541 Dorocie, żonie Jana Grabskiego połowę osiadłego łana w Wielawski, biorąc w zamian od niej połowę karczmy w Gaju (P. 1394 k. 426, 453). Części Linowca w pow. gnieźn. w r. 1547 sprzedał za 200 grz. Wojciechowi Mielżyńskiemu (G. 335a k. 341). Uzyskał 22 I 1549 r. zezwolenie królewskie na przejęcie od mieszczan obornickich wsi Miejska Dąbrówka w p. pozn. (MRPSum. V 265). Od brata Grzegorza nabył w r. 1550 części miasta Obornik i wsi przyległych, Międzychodu z przyległymi wsiami, dóbr dziedzicznych t. j. części Gaju, Kiączyna, Stramic, Sierpowa, wraz z tymi, które posiadała wtedy z tytułu swej oprawy Dorota Grabska (MRPSum. V 864; P. 890 k. 25). T. r. był intromitowany do owych dóbr (ib.). Ze swą żoną w r. 1553 spisywał wzajemne dożywocie (P. 1396 k. 141). Nie żył już w r. 1557 (P. 898 k. 369). Synowie, Stanisław i Wojciech. Zapewne córkami Mikołaja były, Katarzyna, która przed r. 1572 wyszła za Klemensa Jabłkowskiego, i Anna, zmarła po r. 1570, żona Stanisława Rogalińskiego.
(1) Stanisław, syn Mikołaja i Opalińskiej, stolnik poznański w r. 1572 (N. 215 k. 170v). Zapisał w r. 1557 Dobrogostowi Sobockiemu 100 zł długu z zabezpieczeniem na części miasta Orchowa, należącej się z działów braterskich (G. 36 k. 47). Między nim a Maciejem Sierosławskim stanął 11 VIII 1558 r. układ dotyczący wykupu, na mocy królewskiego dekretu, miasta Oborniki (MRPSum. V 8396). Żonie swej, zaślubionej 3 III 1560 r., Katarzynie Kretkowskiej, córce Sylwestra, kasztelana bydgoskiego, i Zofii Jankowskiej (P. 902 k. 91). t. r. oprawił posag 5.000 zł na Gaju, Kiączynie, Stramicach i na pustce Sierpowo w p. pozn., dobrach swoich i brata Wojciecha (P. 1396 k. 799). Od teścia uzyskał jednocześnie zapis długu 4.440 zł (ib. k. 799v). Z działów t. r. przeprowadzonych z bratem wziął wsie ojczyste: Gaj, Stramice, Kiączyno, Sierpowo, połowę miasta Międzychód (drugą połowę posiadał Stanisław Ostroróg, kasztelan międzyrzecki) ze wsiami Wielawieś, Michocino, Dzięcielino (P. 902 k. 140). Oboje małżonkowie w r. 1561 spisali wzajemne dożywocie (P. 1397 k. 48), ponowione w r. 1568 (ib. k. 748v). Części wsi Myślątkowo w p. gnieźn. Stanisław w r. 1566 dał bratu Wojciechowi (ib. k. 496v). Miasto Międzychód z połowami wsi Wielawieś, Michocino i Dzięcielino w r. 1570 sprzedał za 20.000 zł Zofii z Tęczyna, wdowie po Stanisławie Ostrorogu, kasztelanie międzyrzeckim (P. 1398 k. 45v). Od Wojciecha i Jana, braci Miruckich, t. r. kupił za 12.000 zł połowę wsi Grzebieniska oraz części wsi Witkowice p. pozn. ( ib. k. 137). Zapisał t. r. owym braciom Kierskim dLug 6.330 złp (P. 917 k. 373). Nabytą wyderkafem za 2.000 zł od Jana Mieleńskiego część wsi Rosnowo Wielkie p. pozn., w r. 1570 sprzedał za taką sumę Maciejowi Konarzewskiemu cz. Chomęckiemu (P. 1398 k. 110). Wspólnie z Maciejem Sierosławskim uzyskał 15 V 1571 r. konsens królewski na scedowanie części ich obu w Obornikach i przyległych wsiach wraz z dożywociem Wojciechowi O-mu (MRPSum. V 10624). Umarł między r. 1572 a 1575 (N. 215 k. 170v; P. 926 k. 437). Synowie jego, Andrzej i Wojciech. Spośród córek, Anna wyszła w r. 1580, krótko po 4 V, za Pawła Czarlińskiego z wojew. pomorskiego, zmarłego między r. 1590 a 1591, umarła sama po r. 1592. Regina zaślubiła przed r. 1591 Stanisława Wielżynskiego, była wdową w r. 1605, umarła po r. 1623. Zofia, niezamężna w r. 1590 (P. 954 k. 287) i 1591 r. (P. 955 k. 880), wyszła 1-o v. przed r. 1596 za Stanisława Krzyżanowskiego, zmarłego przed r. 1599, była jeszcze wdową w r. 1603, wyszła 2-o v. w r. 1604, krótko po 3 V, za Andrzeja Pogorzelskiego, kasztelana przemęckiego, umarła bezpotomnie przed r. 1638. Czy nie ta sama Zofia, w r. 1626 wdowa po Stanisławie Belęckim (byłby to jej trzeci mąż?), mianowana wtedy przez Jana O-go jedną z opiekunek jego dzieci (P. 1017 k. 863v). Nieletni spośród dzieci Stanisława opiekował się po jego śmierci Feliks Jaktorowski (P. 934 k. 552).
a. Andrzej, syn Stanisława i Kretkowskiej, podczaszy kaliski w r 1610 (Kc. 126 k. 98; P. 984 k. 557), sędzia surogator grodzki i podstarości poznański 1618 r. (P. 1411 k. 1). Wraz z bratem Wojciechem w r. 1575 skwitowany z ojcowskich długów przez Stanisława Sułockiego (P.926 k.437). Między spadkobiercami Stanisława O-go a Andrzejem z Górki, kasztelanem międzyrzeckim, w r. 1576 toczyła się sprawa o wójtostwo obornickie, dane Górce na zasadzie przywileju króla Henryka. Sprawę odłożono do następnego sejmu dekretem królewskim (Kronika z czasów Batorego, 372). Andrzej, skwitowany w r. 1579 przez Piotra Rogalińskiego, syna zmarłego Stanisława, więc zapewne swego siostrzeńca (P. 933 k. 335). Obaj z bratem w r. 1581 skwitowani z dóbr rodzicielskich przez siostrę Annę zamężną Czarlińską (P. 937 k. 841). Szwagrowi Pawłowi Czrlińskiemu w r. 1586 sprzedali połowę miasteczka Orchowa oraz wsi: Orchowiec, Myślątkowo, Rękawczyno, Rękawczynko, Wojciechowo, dziedziczne ich stryja ks. Wojciecha, spadłe po nim jak również i po innych przodkach, oraz części w Rękawczynie, które Czarliński trzymał wyderkafem od Andrzeja O-go, i wreszcie części, które ma w wyderkafowej posesji Baltazar Turzyński (P. 953 k. 606). Procesujący się z Andrzejem Włościejewscy, matka z synami, uzyskali w r. 1589 intromisję do wsi Bogdanowo i Chowanowo, należących do tenuty obornickiej (P. 952 k. 690). To samo uzyskał też procesujący Andrzeja stryj ks. Wojciech O. (ib. k. 694). Części wsi Gaj, Grzebienisko, Kiączyno, Witkowice (Wilkowice?) oraz pustki Stramice i Sierpowo w r. 1590 sprzedał za 10.000 złp bratu Wojciechowi (P. 1400 k. 457v), ten jednak w r. 1591 odstąpił od tej transakcji (ib. k. 702v). Żonie swej, Jadwidze Grabiance, córce Bronisława Grabi, w r. 1590 oprawił posag 2.200 złp na połowie sum zabezpieczonych na dobrach obornickich (ib. k. 541v). Od tego Grabi on sam, jego brat i siostry mieli zapis 6.500 złp, z której to sumy część nabytą od brata, t. j. 1.300 zł Andrzej cedował t. r. żonie Bronisława Grabi a siostrze swej matki, Dorocie Kretkowskiej (P. 954 k. 287). Do Grzebieniska w p. pozn., wsi Andrzeja, w r. 1591 uzyskała intromisję Anna, córka Reginy Rosnowskiej, żona Stanisława Szczepkowskiego (P. 955 k. 562). Z żoną w r. 1593 spisywał wzajemne dożywocie i uzyskał od niej sumę 1.000 złp (P. 1401 k. 57v, 58). Swoim siostrzeńcom Czarlińskim, Stanisławowi, Andrzejowi i Wojciechowi, synom zmarłego Pawła, sprzedał t. r. za 3.650 złp części Orchowa, Mysłakowa i Rękawczyna Wielkiego w p. gnieźn. (P. 961 k. 1301). Od Stanisława Wielżyńskiego z Wierzei (szwagra?) w r. 1596 kupił za 2.000 złp kmiecia z Młodaska z połową łana i inne pół łana "Stanikowskiego" w tejże wsi (P. 1401 k. 789v). Chowanówko Małe i czterech kmieci w Chowanówku Wielkim w p. pozn. w r. 1603 sprzedał wyderkafem za 1.400 złp Stanisławowi Strachowskiemu (P. 1404 k. 1090). Od króla uzyskał 11 VI 1608 r. zgodę na zrzeczenie się wójtostwa obornickiego (M. K. 151 k. 289, 290). Poranił w r. 1610 w Obornikach Kaspra Bardzińskiego, posesora Wielżynka (P. 144 k. 65v), żonę zaś jego, Mariannę (Annę) 1-o v. Niemieczkowską, jej córki Niemieczkowskie, przybyłe do obornickiego kościoła, więził (ib. k. 161). Od Jakuba Gałczyńskiego w r. 1611 nabył wyderkafem za 1.000 złp kmiecia w Laskownicy w pow. kcyń. wraz z cząstką pola (P. 1407 k. 359v). Pozwany w r. 1611 o to, iż tego Kaspra Bardzińskiego do spółki ze swym siostrzeńcem Andrzejem Czarlińskim i siostrzenicą Anną Czarlińską, wdową 1-o v. po Stanisławie Niemieczkowskim, zaś 2-o v. żoną tegoż Bardzińskiego, zamordował 12 VIII w jego dworze w Wielżynku (P. 145 s. 1230-1245). Żonie, Jadwidze z Grabic dał w r. 1611 ruchomości (Z. T. P. 27 s. 769). Pomówiony w r. 1612 o współudział w zabiciu Andrzeja Staręskiego dokonanym przez teścia Bronisława Grabię (P. 146 k. 524v). Po śmierci pierwszej żony ożenił się w r. 1616, krótko po 19 III z Jadwigą Siedlecką, wdową 1-o v. po Wojciechu Wilczyńskim (P. 996 k. 111, 415). Tej Jadwidze Wojciech Brzeziński w r. 1618 sprzedał dom z folwarkiem w Obornikach, kupiony od Andrzeja Skrzetuskiego, oraz ogród niegdy Waskowej, mieszczki obornickiej, który trzymał ów Skrzetuski (P. 1411 k. 264v). Król zezwolił Andrzejowi 11 IV 1620 r. na nabycie sumy 1.000 złp na wójtostwie obornickim od bratanka Andrzeja O-go (M. K. 166 k. 96, 96v; P. 1004 k. 1414). Jadwiga z Siedleckich dostała od króla 25 VIII 1620 r. dożywocie na Obornikach na sołectwie wsi Chowanówko oraz na częściach wsi Małe Chowanówko, Dąbrówka, Uścikowo i Bogdanowo (ib. k. 283-284). Folwark Słoniawy na gruncie Obornik Andrzej w r. 1621 zastawił małżonkom Marcinowi Włościejewskiemu i Katarzynie z Niewierza (P. 1007 k. 212). Dostał mu się 3 III 1623 r. kaduk po Dubiszu (?) z Inowłodza (M. K. 170 k. 99, 99v). Król zezwolił mu 23 V 1626 r. na przekazanie tenuty obornickiej Janowi a Wawrzymowa Sokołowskiemu, staroście radziejowskiemu (ib. 174 k. 180v-181v) i t. r. Andrzej wraz z żoną dobra swe w mieście królewskim Oborniki, t. j. folwarki Worowski i Brzeziński sprzedali temu Sokołowskiemu (P. 1415 k. 696v). Król 13 III 1627 r. potwierdził przywilej wydany przez Andrzeja O-go sław. Stanisławowi, kucharzowi, na korzystanie z półwyspu na rzece Warcie (ib. 176 k. 22v-23). Nie żył już Andrzej w r. 1628 (W. 34 k. 35). Jadwigę Siedlecką w r. 1633 kwitował Wojciech Mycielski z 18.850 zł na poczet sumy 20.000 zł zastawnej na wsiach Siedlec i Brzezie w p. pyzdr. (I. Kal. 99b s. 1259). Wdowa Sielec (Siedlec) w r. 1639 sprzedała wyderkafem za 17.500 złp Hieronimowi Broniewskiemu (P. 1419 k. 1407), zaś w r. 1641 Siedlec i Brzezie sprzedała za 50.000 złp Zygmuntowi ze Skrzypny Twardowskiemu, sekretarzowi król. (P. 1420 k. 739). Nie żyła już w r. 1643 (P. 168 k. 418). Z drugiego małżeństwa miał Andrzej synów, Andrzeja i Piotra oraz córkę Katarzynę. Andrzeja w r. 1624 pozywał Andrzej Objezierski (P. 152 k. 554v), zaś w r. 1628 jego Katarzynę, jako byłych posesorów Obornik, matkę ich Jadwigę, mającą na tych dobrach oprawę i dożywocie, oraz Jana Sokołowskiego, starostę radziejowskiego, obecnego posesora, pozywał ks. Kasper Janowski, proboszcz obornicki (W. 34 k. 35). Katarzyna w r. 1634, krótko po 4 IX wyszła za Jakuba Jastrzębskiego, nie żyła już w r. 1687.
Piotr, syn Andrzeja i Siedleckiej, w r. 1643 dokonywał rozrachunku pieniężnego z bratem przyrodnim, Florianem Wilczyńskim (P. 168 k. 418). Ożenił się t. r. z Dorotą Robaczyńską, córką Jana i Zofii z Wierzbna Pawłowskiej. Zawierał z przyszłą teściową, wtedy już wdową, i z opiekunami swej narzeczonej kontrakt małżeński pod zakładem 40.000 zł (Kośc. 301 k. 654). żył chyba jeszcze w r. 1644 (I. Kal. 110a s. 359).
b. Wojciech, syn Stanisława i Kretkowskiej, wspomniany w r. 1575 (P. 926 k. 437), kwitował w r. 1588 Andrzeja Opalińskiego; marszałka wielkiego kor., zaś od brata swego Andrzeja uzyskał zapis 500 zł (P. 950 k. 295). Od tegoż brata w r. 1590 kupił za 10.000 złp. części wsi Gaj, Grzebienisko, Kiączyno i Witkowice oraz pustki Stramice i Sierpowo w p. pozn. (P. 1400 k. 457v), jednak już w r. 1591 odstąpił od tej transakcji (ib. k. 702v). żeniąc się w r. 1591 z Magdaleną Dudyczówną, córką Andrzeja, radcy Cezarskiego, i Elżbiety Zborowskiej, przed ślubem zobowiązał się oprawić jej 3.000 złp posagu na połowie wsi Gaj i pustki Stramice (P. 956 k. 971). Części miasta Izbica, wsi Długie i Sokołowo oraz pustki Służewo, jak również części wsi Świszewy w wojew. brzeskim-kuj., odziedziczone po rodzonym wuje Andrzeju Kretkowskim, sprzedał w r. 1591 Jerzemu Latalskiemu (P. 1400 k. 685v). Części w mieście Orchowie i we wsiach: Orchowiec, Myślątkowo, Rękawczynko i Wola, odziedziczone po stryju ks. Wojciechu O-im, w r. 1594 sprzedał za 7.250 złp siostrzeńcom swym, Stanisławowi, Andrzejowi i Wojciechowi Czarlińskim (P. 1401 k. 328). Zeniąc się z drugą żoną, Zofią Siedlecką, córką Jana, podsędka ziemskiego inowrocławskiego, w r. 1593 na połowie wsi Gaj oprawił jej przed ślubem posag 4.000 złp (P. 961 k. 1293). Pozwany w r. 1595 przez Michała Goryńskiego, brata i spadkobiercę zmarłego ks. Benedykta Goryńskiego, kanonika poznańskiego, o zagarnięcie siłą Bieńkowa, posesji tego księdza (P. 963 k. 578). Stanisławowi Wielżyńskiemu w r. 1596 sprzedał za 10.000 złp Kiączyna z należącymi do tej wsi lasami Zielęcin (Zielęcino) Stary z potokiem Kotla Struga, połowę pustki Łachowy, połowę stawu Kiączyńskiego z młynem i sadzawkami, połowę wsi Grzebieniska, części w Witkowicach, uzyskane z działów z bratem Andrzejem (P. 1401 k. 815, 1402 k. 80). Wieś Stramice i czterech kmieci w Gaju w r. 1597 sprzedał wyderkafem na rok za 2.000 złp Wojciechowi Lubomęskiemu (P. 1402 k. 380v). Stramice w r. 1605 sprzedał wyderkafem za 1.036 złp Elżbiecie Krzyszkowskiej, żonie Adama Woźnickiego (P. 1405 k. 388) Sierpowo sprzedał wyderkafem w r. 1606 za 1.000 złp Maciejowi Karlińskiemu (ib. k. 542). Stramice i trzech kmieci w Gaju w r. 1607 wyderkafem sprzedał za 2.600 złp. Krzysztofowi Czackiemu Ciołkowi Seniorowi (P. 1406 k. 80v). Wspólnie z żoną Stramice i folwark w Gaju w r. 1610 zastawili za 1.000 zł Andrzejowi Jaskóleckiemu (P. 1407 k. 256v). Wojciech wsie Gaj i Stramice w r. 1611 sprzedał wyderkafem za 4.000 złp. Aleksandrowi Brodzkiemu (ib. k. 607). Oboje małżonkowie spisali w r. 1612 wzajemnie dożywocie (P. 1408 k. 169). Od Mikołaja Mierzewskiego, łowczego poznańskiego, Wojciech w r. 1614 nabył wyderkafem za 10.000 zł wsie Witkowice i Roszczki oraz pustkę Gorgoszewo (p. 1409 k. 222v), zaś w r. 1615 te same dobra nabył wyderkafem za 7.000 złp od Stanisława Konarzewskiego, który je był kupił od Mierzewskiego (P. 1409 k. 576). Sierpowo w r. 1615 sprzedał wyderkafem za 4.000 złp Stanisławowi Gliszczyńskiemu (ib. k. 503v). Umarł między r. 1620 a 1622 (P. 100 k. 1414, 1413 k. 674). Owdowiała Zofia Siedlecka żyła jeszce w r. 1639 (P. 169 k. 401). Synowie, Andrzej i Jan. Z córek, Katarzyna, w r. 1615 żona Jana Tłockiego, zaś 2-o v. w r. 1618 wyszła za Macieja z Pigłowic Manieckiego. Marianna w latach 1629-1644 żona Prokopa Stogniewa, rotmistrza województw wielkopolskich, zmarła między r. 1653 a 1676. Anna, w r. 1641 żona Wojciecha Mierzewskiego, nie żyła już chyba w r. 1648.
a) Andrzej, syn Wojciecha i Siedleckiej, spisywał w r. 1618 wzajemne dożywocie z żoną Barbarą Brzezianką, córką Ernesta i Barbary Szenechówny (P. 152 k. 313, 1400 k. 1036, 1411 k. 292), wdową 1-o v. po Tomaszu Śremskim, 2-o v. po Macieju Broniszu. Uzyskał 11 IV 162 r. zezwolenie królewskie na przekazanie stryjowi Andrzejowi O-mu wójtostwa w Obornikach (M. K. 166 k. 96, 96v), co w praktyce oznaczało scedowanie stryjowi sumy 1.000 złp zapisanej na owym wójtostwie (P. 1004 k. 1414). We wsi Chalino nocą 30 VIII 1620 r. strzałem w głowę zabity został przez żonę, działającą do współki z matką Barbarą i bratem Tytusem Brezą. Wdowa już w r. 1623 była 4-o v. żoną Piotra Bnińskiego (P. 152 k. 313). Córka Zofia, wspomniana w r. 1623 (ib.), niewątpliwie zmarła wcześnie.
b) Jan, syn Wojciecha i Siedleckiej, w r. 1622 spisywał wzajemne dożywocie z żoną Barbarą Grocholską, córką Adama (P. 1413 k. 674). Od stryja swej żony, Michała Grocholskiego w r. 1622 kupił za 15.000 złp Gromadno w p. kcyń. (ib. k. 685) i t. r. nabył odeń wyderkafem za 6.500 złp połowę Jeziorek w p. kcyń. (ib. k. 687v). Barbara w imieniu własnym i siostry, panny Reginy Grocholskiej w r. 1622 sprzedała wieś Rospetęk w p. kcyń. za 9.000 zł Janowi Smoguleckiemu (P. 1413 k. 452v). Oboje zapisali w r. 1623 jej stryjowi Michałowi i siostrze pannie Reginie sumę 300 zł (N. 173 k. 65). Jan wraz ze swą bratanicą i pupilką Zofią pozywał na sejm warszawski Barbarę Breziankę, teraz Bnińską oraz jej wspólników, matkę i brata, o zastrzelenie jej męża a swego brata Andrzeja (P. 152 k. 311-313). Użytkowanie Stramic w r. 1625 dał w dożywocie swej matce (P. 1415 k. 139). Wieś Gaj w r. 1626 zobowiązał się sprzedać wyderkafem za 15.000 złp. szwagrowi Manieckiemu (Kośc. 294 k. 31). Od Piotra Bnińskiego i żony jego, Barbary Brezianki, dostał t. r. dwóch poddanych z Kołaczkowa, przebywających u niego (ib. k. 17v). Dla zrodzonych z Grocholskiej dzieci ustanowił w r. 1626 opiekunami: żonę, matkę swoją, Zofię Wielżyńską, wdowę po Stanisławie Belęckim oraz innych (P. 1017 k. 836v). Sierpowo, folwark należący do Gaju, w r. 1626 wydzierżawił Krystynie z Grudzielskich Ciesielskiej oraz córce jej, Reginie zamężnej Pawłowskiej (ib. k. 785). Stramice w r. 1636 sprzedał (powtórzył to w r. 1637) za 5.000 złp Joachimowi Ernestowi Wedelskiemu i jednocześnie za takąż sumę nabył od niego wyderkafem wieś Stare w p. nakiel. (P. 1418 k. 701, 1419 k. 281v). Sumę odziedziczoną po ciotce Zofii z O-ch Pogorzelskiej, kasztelanowej przemęckiej, cedował w r. 1637 Florianowi Wilczyńskiemu (I. Kon. 48 k. 455). W Poznaniu w kamienicy "Forgankowskiej" przy ulicy Wożnej, dzierżawionej od jego matki przez Stanisława Czekanowskiego, w 1639 zabił czekanem gościa jego, Jana Śrzemskiego (P. 164 k. 59v). Oboje z żoną wieś Rospętek sprzedali Janowi Smoguleckiemu. Nie żył już Jan O. w r. 1644 (P. 169 k. 401), zaś Barbara nie żyła w r. 1651 (P. 1860 k. 286v). Synowie ich, Stanisław i Wacław. Córki: Marianna, Katarzyna i Regina, wspomniane w r. 1648 (P. 173 k. 221v). Z nich, Katarzyna, w r. 1651 żona Kazimierza Radzickiego, nie żyła już w r. 1686. Regina, żona Piotra Łosia Golińskiego, wdowa w latach 1676-1698.
(a) Stanisław, syn Jana i Grocholskiej, wspólnie z rodzeństwem pozywał w r. 1648 Wojciecha Mierzewskiego o dług 2.000 zł, zapisany mu jako posag za Anną O-ą przez jej matkę a ich babkę, Zofię z Siedlca, jak również przez i ch ojca (P. 173 k. 221v). Od ciotecznej siostry, Anny Grochowickiej (urodzonej z Jadwigi Grocholskiej), wdowy po Andrzeju Czekanowskim, uzyskał w r. 1652 zapis długu 6.000 złp (P. 1064 k. 862). Wsie Gaj i Sierpowo sprzedał za 31.000 zł Andrzejowi Żernickiemu, który tam intromitował się w r. 1662 (P. 188 k. 393v).
(b) Wacław, syn Jana i Grocholskiej, wspomniany w r. 1648 (P. 173 k. 221v), miał od Joachima Ernesta Wedelskiego zapis 1.000 złp na wsi Stare w pow. nakiel. Bezpotomny, nie żył uż w r. 1676, a spadek po nim brało rodzeństwo, między innymi siostra zamężna Golińska (P. 1094 k. 110).
(2) Wojciech, syn Mikołaja i Opalińskiej, kanonik poznański w r. 1558, instalowany 22 II na kanonię fundi Drożyce (Install., s. 40), kanclerz poznański w r. 1569, instalowany 16 V (ib., s. 48), kanonik krakowski w r. 1571, proboszcz kolegiaty kórnickiej do zgonu. Wspomniany jako obok brata współspadkobierca ojca 1557r. (P. 989 k. 369). Z działów braterskich w r. 1560 wziął z dóbr królewskich: połowę miasta Obornik z wsiami: Uścikowem, Sianowem, Nowąwsią, Starąwsią w p. pozn., zaś z dóbr ojczystych: miasto Orchowo, wsie Wola, Orchowiec, Rękawczyno Wielkie i Małe w p. gnieźn. oraz dopłatę 1.500 zł (P. 902 k. 299). Od brata Stanisława w r. 1566 dostał część Myślątkowa w p. gnieźn. (P.1397 k. 496v). Uzyskał 15 V 1571 r. konsens królewski na cesję dla siebie przez Macieja Sierosławskiego i swego brata Stanisława O-go dożywocia części miasta Obornik i wsi przyległych (MRPSum. V 10624). Dziedzic połowy miasteczka Orchowa, oraz wsi Orchowca, Myślątkowa, Rękawczyna i Rękawczynka, przez bratanków Andrzeja i Wojciecha w r. 1586 nazwany "mente captus". Bratankowie ci wtedy jako jego spadkobiercy dobra powyższe sprzedali szwagrowi Pawłowi Czarlińskiemu (P. 953 k. 606). W sprawie toczonej przeciwko bratankowi Andrzejowi, ks. Wojciech w r. 1589 uzyskał intromisję do miasta Obornik oraz do wsi Chowanowo i Bogdanowo (P. 952 k. 694). Nie żył już 15 XII 1594 r., kiedy jego bratanek i spadkobierca Wojciech dobra orchowskie sprzedał za 7.250 zł braciom Czarlińskim (P. 1401 k. 328).
2. Wojciech w latach 1452-1457 przebywał w Rzymie na studiach, kanonik poznański w r. 1455, pleban w Chojnicy w r. 1457, kustosz gnieźnieński od r. 1458 (1462?), kanonik uniejowski do r. 1462, kanonik włocławski w r. 1470, pleban w Pepowie w r. 1474, altarysta Św. Piotra i Pawła w katedrze poznańskiej w r. 1481, wikariusz generalny i oficjał poznański od 18 X 1484 r. do zgonu. Umarł krótko przed 28 VII 1487 r. (Nowacki II; Acta Capit. I). Od brata Aleksandra, tenutariusza w Obornikach, w r. 1475 nabył wyderkafem za 200 grz. i 250 zł połowę Kiączyna z połową folwarku, stawu i młyna tamże (P. 1386 k. 32). Bratowej swej, Elżbiecie, żonie Aleksandra, w r. 1478 zapisał po swej śmierci na połowach miasta Międzychodu i wsi przyległych: Międzuchód, Wielawieś, Michocino i Dzięcielino sumę 200 grz. (ib. k. 96). Od Stanisława Otuskiego w r. 1487 nabył za 200 grz. prawa wyderkafowe na Gaju i Stramicach, które to wsie były ongiś przez brata Andrzeja O-go, temu Otuskiemu za takąż sumę sprzedane wyderkafem (P. 1387 k. 80v).
3. Aleksander Skóra z Gaju, Obornicki, z Obornik, syn Piotra, wspomniany w r. 1468 (P. 1384 k. 137), tenutariusz w Obornikach w r. 1469, na swych należnych z działów braterskich trzecich częściach w mieście Międzychodzie i przyległych wsiach: Wielawski, Dzięcielinie, Miechocinie, Kiączynie w p. pozn. w r. 1469 zapisał klasztorowi Bożego Ciała w Poznaniu dwie grzywny rocznego czynszu od sumy wyderkafowej 24 grz. (P. 1385 k. 38v). Był w r. 1470 jeszcze niedzielny z braćmi (P. 20 k. 52v). Na połowie Gaju, Stramic i na całej wsi królewskiej Bogdanowo w r. 1478 oprawił żonie swej Elżbiecie posag 400 grz. (P. 1386 k. 96). Siostrze swej Katarzynie, zakonnicy w Owińskach, zapisał t. r. dożywotnio 8 grz. czynszu rocznego na połowie sumy jaką miał na połowie miasta Obornik i wsi Wielkie Chowanowo, Nowawieś i Starawieś (ib. k. 97v). Braci z Brudzewa, Kiełcza Seniora i Kiełcza Iuniora zwanego też Stanisławem, niedzielnych, wzywał w r. 1480 do uiszczenia 65 grz. długu z tytułu posagu swej żony Elżbiety (Py. 16 k. 37) i t. r. odebrał od nich 25 grz. (ib. k. 163), zaś w r. 1481 skwitował Stanisława Kiełcza Iuniora (G. 21 k. 84v). Kwitował w r. 1480 Mikołaja Janowskiego, kasztelana śremskiego, z ojcowizny swej żony w mieście Janowmłyn, oraz we wsiach: Janowmłyn, Kołdrąb i Posługowice (Posługowo) w pow. gnieźn. (G. 10 k. 102). Umarł w r. 1485 (P. 22 k. 15, 37). Król 13 VII 1493 r. aprobował oprawę 200 grz. posagu Elżbiety na Obornikach, a specjalnie na Bogdanowie (MRPSum. II 214) W r. 1503 była 2-o v. żoną Andrzeja Pasikonia Włościejewskiego (P. 861 k. 2), a w r. 1504 pozywała syna Feliksa O-go o nieuiszczenie 12 grz. czynszu z jej posagu oprawionego na Bogdanowie i Obornikach (P. 24 k. 74).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
720721722723[724]725726727728
