Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
724725726727[728]729730731732
Obałkowscy - Orzelscy
Ociccy h.Trąby, z Ocic w p. łęczyckim. Bracia rodzeni: Jakub, Stanisław i Mikołaj. Z nich, Jakub, dziedzic Rdołtkowa(?) w p. gostyń., był w r. 1572 mężem Barbary Gorazdowskiej, córki Piotra, wdowy 1-o v. po Stanisławie Modrzewskim, współspadkobierczyni brata Jana Gorazdowskiego. Sprzedała ona wtedy część swą w Gorazdowie p. pyzdr. za 1.200 zł Janowi Sławieńskiemu, mąż zaś oprawił jej 700 zł posagu (P. 1398 k. 287, 287v; Py. 110 k. 72). Nie żył już w r. 1576, kiedy Barbara była kwitowana przez Jana Gorazdowskiego z Borkowa (Py. 133 k. 154). Już jako ż ona 3-o v. Sebastiana Orpikowskiego pozywała w r. 1582 Jana Sławieńskiego, dziedzica części w Gorazdowie. Córka Jakuba i jej, Anna pozostawała wtedy pod opieką stryjów, Stanisława i Mikołaja O-ch (Py. 119 k. 42v). Zofia, w latach 1612-1616 żona Pawła Krzemieniewskiego. Paweł O. nie żył już w r. 1615, kiedy wdowa po nim, Dorota Gorska, córka Macieja, kwitowała z 30 zł Jana Słuszkowskiego, dziedzica w Sulankach (I. Kon. 38 k. 496).
Ociescy h.Jastrzębiec, z Ocieszyna w p. pozn. Jan z Ocieszyna, niegdy Knyszyński, zapisywał w r. 1443 sumę 34 zł węg. Wincentemu Golenczewskiemu (P. 14 k. 173v). Małgorzata z Ocieszyna wraz ze swym synem miała w r. 1445 sprawę z Janem Żołądkowskim (P. 15 k. 68). Jan z Żołądkowa i Ocieszyna pozwany był w r. 1445 przez synów zmarłego Piotra Słapa oraz ich brata i opiekuna, Świąszka niegdy z Kozłowa (P. 15 k. 75v, 79). Termin między stronami miał miejsce także i w r. 1446 (ib. k. 194).
Nie wiem czyimi synami byli działający w drugiej połowie XV wieku bracia: Filip, Jan, Jost, Chwał (Rafał) i Adam(?). Ci dwaj ostatni wspomniani raz tylko w r. 1470 jako współdziedzice, obok brata Filipa w Skórzewie i Ocieszynie (P. 854 k. 37).
1. Filip z Ocieszyna, Ocieski, Ocieszyński, mąż Katarzyny, która w r. 1465 skasowała swoją oprawę posagu, uzyskaną od męża na tej części Wielkiego Skorzewa, którą miał wspólnie z bratem Janem (P. 19 k. 99). Na połowie połowy Ocieszyna w r. 1470 żonie tej oprawił 100 kop gr. posagu (P. 1385 k. 70v). Wspólnie z braćmi, Chwałem i Adamem, dziedzic w Skorzewie i Ocieszynie, w r. 1470 gotów był uiścić pięć grzywien dziedzicom w Kiekrzu (P. 854 k. 37). Nie żył już w r. 1478, kiedy owdowiała Katarzyna kwitowała z 200 kop. gr. oprawy na Ocieszynie synów swych, Adama, Ottę i Stefana (P. 855 k. 74v). Miała w r. 1493 termin z Mikołajem Gunickim z Pietrzykowa (P. 23 k. 216v). Spośród synów, Otta wspomniany jeszcze raz w r. 1479 jako niedzielny z braćmi (P. 21 k. 72). Córka Barbara, w latach 1493-1494 żona Wojciecha Pawłowickiego, Pawłowskiego (P. 1383 k. 13).
1) Adam O., syn Filipa i Katarzyny, w r. 1479 niedzielny z braćmi (P. 21 k. 72), na połowie swej części w Ocieszynie w r. 1482 oprawił posag 100 grz. żonie Małgorzacie (P. 1386 k. 153) z Bytkowa, której t. r. jej bracia, dziedzice w Bytkowie w p. pozn., zapisali w posagu dług 45 grz. (P. 855 k. 135v). Nie żył w r. 1485, kiedy Małgorzata od mężowego brata Stefana kupiła części w Ocieszynie (P. 855 k. 152v). Ze swym niedzielnym synem Urielem zapisała w r. 1493 dług 13 grz. Wojciechowi Pawłowickiemu, jak również 12 grz. w posagu za żoną jego Barbarą (P. 23 k. 23v). Założone zostało w r. 1507 vadium pomiędzy Małgorzatą a Piotrem O-im (P. 862 k. 300v). Skwitowała w r. 1508 braci stryjecznych męża, Jana i Piotra, z 200 grz. posagu i wiana oprawionych na połowie części Ocieszyna (P. 863 k.65). Żyła jeszcze 24 VIII 1516 r. i trzymała wtedy zastawem od Tomasza Wielżyńskiego połowę wsi Golcz w p. pozn., którą to wieś Wielżyński rezygnował wtedy Jakubowi Boboleckiemu (MRPSum. IV 11005).
Uriel, syn Adama i Małgorzaty, chyba nieletni w r. 1485 (P. 22 k. 9v), skwitowany w r. 1493 z dóbr rodzicielskich w Ocieszynie przez Barbarę zamężną Pawłowską (P. 23 k. 23, nazwany tu jej bratem, chyba omyłkowo). Kwitował w r. 1494 stryja Stefana O-go z długu 6 zł węg. (P. 856 k. 83v). Wraz z matką w r. 1495 wezwany przez Wojciecha Pawłowickiego do uisczenia 12 grz. (ib. k. 103). Miał w r. 1500 terminy ze strony poznańskiego konwentu Św. Jana (P. 859 k. 119v). Nie żył już w r. 1508, a wdowa po nim Anna skwitowała wtedy Jana i Piotra, braci z Ocieszyna (stryjecznych teścia jej Adama O-go) z 25 grz., które była wniosła na Ocieszyn (P. 863 k.22). Syn Adam i córka Elżbieta, pozostający jako nieletni pod opieką stryjów, Stefana O-go i Michała Skórzewskiego, oraz wujów, Stanisława i Jana Wielżyńskich, swoją część w Ocieszynie w r. 1508 sprzedali za 140 grz. Janowi i Piotrowi O-im (P. 786 s. 22). Adam od swej babki Małgorzaty w r. 1512 nabył wyderkafem za 80 grz. połowę wsi Golcz w p. pozn. (P. 1391 k. 23v). Dwa łany osiadłe w Poszczykowie p. pozn., nabyte od Benedykta Zajączkowskiego, w r. 1512 sprzedał wyderkafem za 20 grz. Janowi Brylowi O-mu (P. 1391 k. 23v).
2) Stefan, raz nazwany "Mniszkiem O-im" (P. 874 k. 15v, 380), syn Filipa i Katarzyny, w r. 1479 z braćmi niedzielny w Ocieszynie (P. 21 k. 72), część swą tamtejszą w r. 1485 sprzedał bratowej Małgorzacie, wdowie po Adamie (P. 855 k. 152v). Na połowie swych dóbr w Ocieszynie w r. 1493 oprawił 100 zł węg. posagu żonie swej Barbarze (P. 1387 k. 193v), z której to sumy posagowej skwitował w r. 1494 jej stryja Stanisława Otuskiego (P. 856 k. 80). Czwartą część w Ocieszynie w r. 1503 wydzierżawił do r. 1507 pod zakładem 20 grz., Piotrowi O-mu (P. 861 k. 116). Druga żona Stefana, Anna Zaleska w r. 1503 skwitowała z 15 zł węg. Macieja Grodzińskiego (Grudzieńskiego), kasztelana bydgoskiego (Kc. 8 k. 56v). Około r. 1518 skwitowała z części ojczystej w Zalesiu rodzonego swego stryja, Jana Zaleskiego (G. 259 k. 77). Stefan nie żył już w r. 1520, kiedy jego syn Mikołaj i córka Barbara (każde z innej matki, nie wiem jednak które z której?) części ojczyste i macierzyste w Ocieszynie sprzedali za 150 grz. Piotrowi O-mu (P. 1391 k. 47v). Synami Stefana byli również Jan i Filip. Jan w r. 1536 kwitował stryja Piotra z sumy na Ocieszynie, wsi temu stryjowi zrezygnowanej (P. 874 k. 380). Filip od stryja Piotra w r. 1530 uzyskał zapis długu 27 zł (P. 871 k. 526), zaś w r. 1532 stryja tego skwitował z długu 20 grz. (P. 874 k. 15v).
2. Jan Jost z Ocieszyna, Ocieski, Ocieszyński, Skorzewski, Chybski, dziedzic w Ocieszynie, na połowie tamtejszych swych dóbr w r. 1472 oprawił 100 zł węg. posagu żonie swej Barbarze (P. 1385 k. 153). Miał w latach 1475 i 1476 terminy z Janem z Nowego Ceradza (P. 21 k. 12v, 39). Na połowie części w Ocieszynie w r. 1480 oprawił ponownie 100 zł węg. posagu (P. 1386 k. 121v) i jeszcze raz taką samą sumę t. r. (ib. k. 191v). Jako stryj asystował w r. 1484 przy transakcji Maciejowi, Chwałowi i Stefanowi, synom zmarłego Jana Chybskiego (P. 855 k. 147v). Umarł między r. 1485 a 1487 (P. 22 k. 9v, 128v). Synowie jego: Mikołaj, Jan, Chwał (Rafał), Piotr, Maciej i Stanisław, bracia niedzielni, pozwani przez braci z Wargowa nie stanęli i w r. 1488 mieli płacić winę (P. 22 k. 143). W Metryce Koronnej znajduje się konsens dany 13 I 1522 r. Andrzejowi Jaktorowskiemu na wykupienie wsi Modrze i miasta Żmijów (Zmyjow) z rąk Bryla, Chwała Piotra i Stanisława, braci z Ocieszyna, synów zmarłego Macieja (MRPSum. IV 13136). Imiona te same, bowiem "Bryl" to przezwisko Jana (zob. niżej), zaś Maciej, jeden z braci, przedzierzgnął się tu w ojca. To imię ojca "Maciej" weszło też do biogramu Rafała O-go w P. S. B. Jak więc sprzeczności pogodzić? O Macieju z tego pokolenia w aktach sądowych wielkopolskichzupełnie głucho, natomiast Jan Jost występował często. Należy więc tu zaufać raczej świadectwu ksiąg ziemskich poznańskich.
1) Mikołaj, syn Jana Josta i zapewne Barbary, wiceburgrabia powiatu kościańskiego w r. 1508 (Kośc. 24 k. 32), koniuszy dworu królewskiego w r. 1508, tenutariusz kościański 1509 r., pyzdrski w r. 1511, koniński t. r. włocławski 1516 r. Niedzielny z braćmi, w r. 1488 pozwany wraz z nimi przez braci z Wargowa, nie stanął jak inni (P. 22 k. 143). Jego żona, Katarzyna Chwalecka, córka Piotra, wraz z niedzielną siostrą Martą prawo bliższości po rodzonym stryju, Jakubie Chocickim do sześciu łanów osiadłych w pow. kośc. we wsi Panienka, nabytych przez stryja wyderkafem za 70 grz., w r. 1494 sprzedała wyderkafem za takąż sumę Jakubowi Grabionowskiemu (P. 1383 k. 18). Mikołaj dostał 22 II 1508 konsens królewski na wykup wsi Modrze z rąk Anny i Zofii, sióstr rodzonych zmarłego Sędziwoja Będlewskiego (MRPSum. IV 8685). Był już koniuszym dworu królewskiego, kiedy 27 IV i 8 IX t. r. uzyskał kolejne powtórzenia tego konsensu na wykup od tych sióstr za sumę 1.200 zł miasta Zmin i wsi Modrze (ib. 8743, 8823). Skwitowany t. r. przez Jana Kokalewskiego z 15 grz. zapisanych na łanie w Modrzu (P. 863 k. 2v). Walczył na Pokuciu w r. 1509 (MRPSum. IV 820). Otrzymał 29 VII 1509 r. tenutę kościańską z warunkiem płacenia z niej do skarbu 100 grz. rocznie (ib. 9097). Wraz z innymi braćmi zwolniony był 14 IX t. r. od obowiązku wyprawy wojennej, a to z racji służb pełnionych dla dworu (ib. 9242). Otrzymał 15 VI i 24 VI 1510 r. część wójtostwa wieluńskiego, którą posiadał Mikołaj Gaszyński (ib. 9544, 9559). Dostał dobra, skonfiskowane Melchiorowi Griszelowi z ziemi wschowskiej za niestawienie się na wyprawę mołdawską, zapewne jednak ułożył się z nim potem, bo go w r. 1510 skwitował przez brata Piotra z tych jego dóbr (P. 863 k. 327v). Od Mikołaja Kluczewskiego kupił dobra Łodzia, Sadowie, Górka Wielka, Górka Mała w p. pozn., a intromitowany był do nich w r. 1510 (Kośc. 232 k. 140v). Formalny akt rezygnacji tych dóbr za sumę 800 grz. miał miejsce dopiero w r. 1512 (P. 786 s. 370), zaś w r. 1513 brat Mikołaja, Jan Kluczewski ustąpił mu swego prawa bliższości do tych dóbr (MRPSum. IV 10385, 10395). T. r. Mikołaj Kluczewski zeznał, iż Mikołaj O. winien mu jest jeszcze z 800 grz. ceby tych dóbr sumę 600 grz. (P. 865 k. 325v). Jednak już t. r. syn i córka Mikołaja skwitowali O-go z 200 grz. oprawy ich matki na połowach Łodzi i obu Górek (ib. k. 335v). Starostą pyzdrskim nazwany już w r. 1510 (Kośc. 232 k. 140v), ale dopiero 12 III 1511 r. dostał konsens na wykupienie dla użytku stołu królewskiego tenuty pyzdrskiej z rąk spadkobierców Dawida Dłuskiego, starosty konińskiego, za sumę 1.000 zł, którą miał zapisaną na królewszczyźnie konińskiej (MRPSum. IV 1079). Starostą kościańskim i konińskim nazwany w r. 1511, kiedy od "szl." Bernarda Najdka kupił za 300 grz. dwa łany folwarczne na przedmieściu Kościana (P. 786 s. 265). Zapewnienie dożywotniej posesji starostwa kościańskiego uzyskał 8 VIII 1512 r. (MRPSum. IV 1711). Tegoż dnia dostał zapewnienie dożywotniej posesji miasta Żmin i wsi Modrze, ale te dobra winien był dopiero wykupić od Anny i Zofii, córek Sędziwoja Będlewskiego (ib. 1712). T. r. dobra te za 1.200 zł węg. nabył w dziedzictwo (ib. 1818). Żył jeszcze w r. 1516 (P. 866 k. 333), już nie żył 1518 r., kiedy to administracja starostwa kościańskiego z rąk jego brata Jana Bryla O-go przeszła do nowego starosty Mikołaja Tomickiego (P. 1392 k. 252; MRPSum. IV 3059). Był bezpotomny, a chyba i bezżenny.
2) Jan, Bryl O., syn Jana Josta i zapewne Barbary. Imionisko czy zgoła przezwisko "Bryl", spośród członków rodziny jedynie przez niego używane, w żadnym wypadku nie może być uważane za przydomek rodzinny. Ma to przezwisko charakter czysto osobisty, a było często używane w miejsce imienia . Był Jan burgrabią kościańskim w latach 1508-1512 (Kośc. 24 k. 32; P. 865 k. 241). Wspomniany obok braci w r. 1488 (P. 22 k. 143). Współdziedzic w Ocieszynie w r. 1508 (P. 863 k. 22). Wraz z bratem Piotrem kupili t. r. od syna i córki zmarłego Uriela O-go za 140 grz. ich część w Ocieszynie (P. 786 s. 22). Od Adama O-go, syna Uriela, Jan w r. 1512 nabył wyderkafem za 20 grz. dwa łany w Poszczykowie w p. pozn. (P. 1391 k. 23v). Wspólnie z bratem Piotrem od Andrzeja Wargowskiego w r. 1513nabyli szóstą część Wargowa w p. pozn., dając w zamian folwark Ujazd, położony między granicami Ocieszyna i Maniewa, czy raczej jeden pusty łan sołecki w Ocieszynie i dopłacając 140 grz. (P. 786 s. 433, 447, 865 k. 371). Obaj ci bracia od Jana Wargowskiego w r. 1516 kupili za 180 grz. część Wargowa (P. 1392 k. 71) Jan następcy brata Mikołaja na starostwie kościańskim w r. 1518 sprzedał folwark z zabudowaniami "Najdakowskimi" we wsi królewskiej Kurzagóra oraz dwa łany roli między Kurzągórą i Oborzyskami za 60 grz. (P. 866 k. 207). Po śmierci brata Mikołaja administrował jego królewszczyznami, konińską, pyzdrską i kościańską, z czego skwitowany 7 VIII 1519 r. (MRPSum. IV 3059). Wspólnie z bratem Piotrem w r. 1519 sprzedali wyderkafem połowę Wargowa za 133 grz. Stefanowi Gołaskiemu (P. 1392 k. 282v), zaś w r. 1520 tę połowę od niego wydzierżawili (P. 867 k. 308v). Kupili obaj w r. 1519 od brata Rafała za 900 zł jego części w Ocieszynie, Łodzi, Górce, Modrzu, Sadowiu w p. pozn. (P. 1392 k. 282v). Obaj temu bratu zapisali t. r. dług 116 grz. (P. 867 k. 46v). Nazwani w r. 1520 tenutariuszami wsi królewskiej Modrze (Kośc. 26 k. 49v). Od brata Rafała w r. 1521 dostali części we wsiach Ocieszyno, Łodzia, Gorka i Modrze, które on dostał od brata, ks. Stanisława (P. 1392 k. 420). Całą wieś Łodzia t. r. sprzedali wyderkafem za 400 zł Tomaszowi Kiszewskiemu, zięciowi Piotra O-go (ib. k. 375v). Jan działał jako stryj nieletniego Łukasza Chybskiego, syna zmarłego Andrzeja, 1523 r. (ib. k. 519v). Części swe we wsiach Łodzia, Górka Wielka i Mała i w pustce Sadowie w r. 1528 sprzedał wyderkafem za 400 grz. synom swym Piotrowi i Mikołajowi (P. 1391 k. 74). Byli to jego synowie naturalni. Dopisał im jeszcze t. r. do wyderkafu na tych dobrach sumę 100 zł. Innemu synowi naturalnemu, Maciejowi, t. r. sprzedał wyderkafem za 100 zł część Wargowa należną z działu z bratem Piotrem i bratankiem po Macieju. Części Ocieszyna, należne z tego działu, sprzedał wtedy wyderkafem za 200 zł Janowi O-mu, pisarzowi ziemskiemu krakowskiemu. I wreszcie części Łodzi w p. kośc., Górki Wielkiej i Małej, Wargowa, Ocieszyna w p. pozn. dał swym braciom, Rafałowi, Piotrowi i Stanisławowi, oraz bratankom po zmarłym bracie Macieju, Janowi i Mikołajowi (P. 1393 k. 260, 260v). Może żył jeszcze w r. 1530, kiedy występowali synowie jeogo naturalni, Piotr, uzyskujący zapis długu 27 zł od Andrzeja Grodzińskiego, i ten sam Piotr oraz nieletni Mikołaj, działający w asyście stryja Piotra O-go (P. 871 k. 526, 526v). O synu naturalnym Macieju wtedy głucho, zapewne więc już nie żył. Niczego więcej o tym naturalnym potomstwie Jana Bryla nie wiem.
3) Rafał, Chwał, syn Jana Josta i zapewne Barbary, wspomniany obok braci w r. 1488 (P. 22 k. 143). Od wczesnej młodości związany z Małopolską a niewątpliwie i z dworem królewski, gdzie starszy brat Mikołaj był nadwornym koniuszym. Od króla Aleksandra uzyskał zapis na części Wrząpi koło Bochni, potem zaś był właścicielem tej części. Sztygar bocheński od r. 1511, dostał 30 III 1516 r. ekspektatywę na urząd wrotnego (ianitor) żup bocheńskich (MRPSum. IV 10868), zaś w r. 1517 był już bachmistrzem bocheńskim. Od Stanisława Kmity z Wiśnicza kupił w r. 1515 Cerekiew koło Wrzepi (P. S. B.). Części we wsiach Ocieszyno p. pozn., Łodzia, Górka, Sadowie i Modrze p. kośc., w r. 1519 za 900 zł sprzedał swym braciom Janowi Brylowi i Piotrowi (P. 1392 k. 282v), a t. r. uzyskał od nich zapis 116 grz. długu (P. 867 k. 46v). Od Stanisława Besowskiego kupił w r. 1521 za 300 zł Besów (dziś Bezów) w pow. szczyrzyckim. Swym wspomnianym wyżej braciom w r. 1521 części w wymienionych dobrach wielkopolskich, które sam dostał był 4 X t. r. od brata, ks. Stanisława (MRPSum. IV 3915; P. 1392 k. 420). Przed r. 1523 wziął w dzierżawę dobra krzeczowskie w ziemi krakowskiej. Uzyskał 25 IX 1523 r. zezwolenie królewskie, by na dobrach Cerekiew i Krzeczów osobom duchownym zapisać wyderkafem 300 zł (MRPSum. IV 4375). Wraz z braćmi od brata Jana Bryla dostał w r. 1528 jego części w dobrach wielkopolskich (P. 1393 k. 260v). Części w Pcieszynie i Wargowie, zarówno te odziedziczone po bracie Janie Brylu, jak i te otrzymane od brata ks. Stanisława, sprzedał w r. 1534 za 1.000 zł Tomaszowi Kiszewskiemu (ib. k. 637v). Administrację swego majątku zlecił w r. 1538 synowi Adamowi, zastrzegając dla siebie 40 zł rocznej dożywotniej pensji. Umarł t. r. Z żony Zofii miał trzech synów: Jana, Adama i Mikołaja, oraz dwie córki, Elżbietę, żonę Andrzeja Mstowskiego, podsędka ziemskiego krakowskiego, i Barbarę, żonę 1-o v. Stanisława Słomkowskiego, sztygara żup bocheńskich, 2-o v. Jana Kmity, sędziego ziemskiego i burgrabiego krakowskiego, wdowę 1544 r. Spośród synów, Adam, podkomorzy krakowski, zmarł w r. 1568. Mikołaj, student uniwersytetów krakowskiego i padewskiego, dworzanin królewski, dostał 17 VII 1557 r. w miejsce rocznej pensji 20 grz. ze stacji wojnickiej. Był wtedy proboszczem wojnickim (MRPSum. V 2034). Kanonik wiślicki, skalbmierski, krakowski 1551 r., żył jeszcze w r. 1568.
Jan, syn Rafała i Zofii, ur. w r. 1501, pisarz ziemski krakowski 11 I 1527 r. (ib. IV 5169), dworzanin królewski (ib. 17648), podkomorzy krakowski 3 III 1543 r. (ib. 7095), kasztelan zawichostski w r. 1545 (przed 19 XI), sekretarz królewski i referendarz, objął w lutym 1547 r. burgrabstwo zamku krakowskiego, którego zrzekł się krótko przed 26 IV 1554 r. (ib. V 6661), kasztelan biecki przed 18 III 1547 r., ochmistrz dworu królowej po 18 V 1548 r., podkanclerzy koronny 27 VI 1550 r. (ib. V 1045), kanclerz wielki koronny 26 II 1552 r. (ib. 1121, 5525), starosta generalny krakowski 11 XI 1553 r. (ib. 6380). W latach 1531/1532 posłował do sułtana Sulejmana II (ib. IV 5914). Ponownie poseł do Stambułu w r. 1533, do Karola V do Bruggii w r. 1540, w latach 1540/1541 do Rzymu i Bari, jeszcze raz do Sułtana 1543 r. (P. S. B.). Od braci swych, Mikołaja i Adama przejął dobra ojcowskie Cerekiew i Bezów, jak też zastawne części wsi królewskiej Wrząpia, zaś części pozostałe poskupywał od ich właścicieli. Od stryja Jana Bryla w r. 1528 nabył za 200 zł wyderkafem części Ocieszyna (P. 1393 k. 260v). Zapis wyderkafowy powyższy cedował 21 X 1534 r. "szwagrowi" Tomaszowi Kiszewskiemu (MRPSum. IV 17648). Dostał od króla 17 III 1544 r. grunt w Piotrkowie i zezwolenie na dożywotnie zamieszkiwanie w domu położonym przed Bramą Krakowską, należącym do Małgorzaty, wdowypo Andrzeju Pomorskim (ib. 21491). Zachowany 12 VIII 1544 r. przy dożywociu wsi Wrząpia, wykupionej za 280 grz. od Wojciecha Sierakowskiego (ib. 21606). Dostał 10 V 1545 r. konsens na wykupienie z rąk Baltazara Zdrowskiego karczmy zw. Mierzączka koło Wieliczki (ib. 7381). Za wstawiennictwem królowej Bony dostał 15 II 1547 r. wiecznością wsie królewskie Głowy i Niedamicze w p. pilzn., które ostatnio trzymał zmarły prymas Piotr Gamrat (ib. 22668). Również za wstawiennictwem królowej dostało mu się 16 IV 1547 r. starostwo sądeckie (ib. 22776), którego zrzekł się krótko przed 20 V 1561 r. (ib. V 8968). Darował mu król 19 VIII 1547 r. dwór królewski z ogrodem, zwany bachmistrzowskim, należący do żup bocheńskich, a jednocześnie pewne świadczenia ze wsi tynieckiej Wilkowa (ib. IV 22904). Dostał 6 VIII 1548 r. prawo patronatu w Piwnicznej i w trzech okolicznych wsiach (ib. V4557). Kompleks dóbr Trzcinica (Trzcienica) w pow. bieckim, trzymany dotąd zastawem, darowano mu 5 XII 1548 r. na własność (ib. 4645). Zawarł z miastem Wieliczką kontrakt donacji wsi Mierzączka na przedmieściu tego miasta z czynszem rocznym 16 grz., co zostało potwierdzone 21 III 1549 r. (ib. 4736). Dostał prawo patronatu kościoła w mieście Ujściu 10 VI 1549 r. (ib. 4783). Starostwo sądeckie dostał w dożywotnią dzierżawę 15 VI 1548 r., ale na innych warunkach niż dotąd, zrazu z opłatą 900 fl., potem zmniejszono mu to 2 I do 600 fr. teraz do 584 fl. (ib. 4788). Uzyskany dawniej przywilej na dom w Piotrkowie Małgorzaty, wdowy po Andrzeju Pomorskim cedował 3 VII 1549 r. Mikołajowi Cikowskiemu (ib. 440). Dostał 4 VII 1549 r. zezwolenie na korzystanie z lasu położonego koło Bratucic w pow. szczyrzyckim (ib. 444). Zezwolono mu 22 VIII 1549 r. na dożywotnie posiadanie dworu na przedmieściu Piotrkowa, nabytego od Stanisława Maciejowskiego (ib. 536). Miał w swym posiadaniu 3 XI 1550 r. wieś Jaroniowkę koło Jasła w pow. bieckim (ib. 4923). Dostał 10 I 1551 r. starostwo olsztyńskie (ib. 5119), a warunki, na których miał trzymać tę tenutę określono 22 II t. r. (ib. 6165), zaś 2 IV 1522 r. dano mu Olsztyn w dożywocie (ib. 5629). Dwór w Krakowie za konsensem z 23 IV 1551 r. zrezygnował Stanisławowi Ostrorogowi z Grodziska (ib. 5254). Dziedzic dóbr Szerzyny w pow. bieckim 18 III 1551 r. (ib. 5203-5205), uzyskał 24 III 1552 r. prawo wolnego wyrębu w lasach królewskich wsi Bratucice (z wyjątkiem drzew owocowych i nadających się do budowli), nazwany wtedy dziedzicem Cerekwi (ib. 5580). Dostał na własność 23 VII 1552 r. miasto Tarnogórę niedawno fundowane przez hetmana Tarnowskiego z czterema wsiami w wojew. ruskim (ib. 5838, 5839, 5842). Miasto Dobczyce z dziesięciu wsiami dostał 27 II 1553 r. w wieczyste lenno (ib. 6014). Las z Łąką zwaną "Paniej Łąka", należące do dóbr królewskich Bratucice dano mu wiecznością w marcu 1552 r. (ib. 5599) i w tymże miesiącu dostał las "Nakiel", należący do dóbr królewskich Besow (ib. 5600). Z zapisu wspomnianego Tarnowskiego dostał 23 VII t. r. wsie Sulmicze, Krasne, Zabitów, Goszczka Mała i Monaster w pow. krasnostawskim (ib. 5843). Dostał 9 III 1553 r. na własność wieś Wrzępię dotąd trzymaną zastawem (ib. 6046). Od Andrzeja Czarnkowskiego, biskupa-elekta poznańskiego, 7 IV 1553 r. nabył dom i ogród na Stradomiu w Krakowie, między Wisłą i Rudawką (ib. 6143), zaś w r. 1560 od Andrzeja Opalińskiego i jego sióstr nabył ich prawa do tego ogrodu (P. 1396 k. 810). Dostał 1 IV 1554 r. konsens na wykup z rąk spadkobierców Jana Dembińskiego, tenutariusza wojnickiego, miasta Wojnicza w pow. pilzneńskim i trzymania owej tenuty dożywotnio (Matr. RPSum. V 6576). Nie doszło najwidoczniej do owego wykupu, skoro konsens ten został powtórzony 21 V 1558 r. (ib. 8301). Wsie dziedziczne Świączany i Świepietnicza, własność O-go były 24 IX 1554 r. rozgraniczane przez komisarzy z dobrami królewskimi na przedmieściach miasta Biecza i wsi Grodna (ib. 6828). Dostał O. wieczyście 27 X t. r. pięć domów na przedmieściu Krakowa (ib. 6833). Dano mu 17 XII 1555 r. zezwolenie na wykup z rąk rajców sądeckich trzeciej miary młyna sądeckiego (ib. 7324). Otrzymał 6 VIII 1556 r. konsens na wykup od Anny, wdowy po Janie Dłuskim, wsi Lipnica w pow. bieckim (ib. 7539). Po śmierci Mikołaja Myszkowskiego, kasztelana wojnickiego, dostał 8 XI 1557 r. dożywocie starostw oświęcimskiego i zatorskiego (ib. 8134). Pozwolono mu 1 XII t. r. powykupować wójtostwa, sołectwa i młyny w dzierżawionych przezeń królewszczyznach, sądeckiej, olsztyńskiej, oświęcimskiej i zatorskiej (ib. 8146). Od Anny, żony Mikołaja Trzecieskiego, 6 III 1559 r. kupił wieś Kasławice w pow. proszowskim (ib. 8640). Miano też wtedy rozgraniczać jego wieś dziedziczną Żołkiew od miasta królewskiego Jasła (ib. 8642). Dostało mu się 26 V 1561 r. w dożywocie starostwo samborskie, to jest miasto i 90 wsi (ib. 8970). Od miasta Wieliczki uzyskał las zw. Mierzączka 18 XI 1561 r., a nadanie to zostało 20 XII potwierdzone i las ów wyjęty spod jurysdykcji miejskiej (ib. 9028). W przededniu egzekucji dóbr trzymał z rozmaitych tytułów 9 miast i około 146 wsi królewskich, niosących zapewne ponad 15.000 zł dochodu. Podczas sejmu egzekucyjnego zrzekł się lenn i darowizn, bronił jednak innych nadań królewskich. Umarł w Krakowie 12 V 1563 r. (P. S. B.). Żoną jego, zaślubioną przed 16 II 1547 r. była Zofia z Marszowic (Marszowska), córka Jana i Anny Lubomirskiej, wdowa 1-o v. po Janie Gamracie, wojewodzie mazowieckim. Trzymała ona po tym pierwszym mężu dane mu tytułem darowizn dobra: Sławęcin, Bączal, Pusta Wola, Siedliska, Żołków, część Kunowa. Ponadto: Trzcinicę z sołectwem, Tarchów (Targów), Jaromijówkę, Gądki, królewszczyzny zastawne, jak też sołectwa we wsiach Harklowa i Głęboka w pow. bieckim. Zapisaną sobie na tych wszystkich dobrach przez arcybiskupa Gamrata sumę 5.000 zł dała 16 II 1547 r. drugiemu mężowi (MRPSum. IV 22675), uzyskując od niego zapis na użytkowanie jego dóbr, gdyby umarł przed nią (ib. 22676). Zofia miała ponadto z donacji królewskiej Marszowice, Przysieki i Przysieczki. Po egzekucji zdołała się utrzymać jedynie przy pewnych wsiach "pogamratowskich", więc: Żółków, Sławęcin, Bączał, Marszowice (P. S. B.). Od Stanisława hr. z Górki kupiła w r. 1574 za 18.000 złp Bochotnicę, Wierszanów i Stok w p. lubel., z prawem wykupienia owych dóbr z rąk posesora Andrzeja Gniewosza (P. 1398 k. 518). Jan i Zofia mieli czterech synów: Rafała, zmarłego w niemowlęctwie w r. 1547, Stanisława, zmarłego też niemowlęciem 1556 r., Jana i Joachima. Córka Zofia przed 15 X 1568 r. wyszła za Stanisława Tarnowskiego, miecznika krakowskiego z czasem kasztelana sandomierskiego.
(1) Jan, syn Jana i Marszowskiej, ur. ok. r. 1552, starosta olsztyński 1563 r., posesor Wierbkowic , poseł na sejm w r. 1589, umarł między r. 1620 a 1623 (I. Krak. 214 s. 2170, 222 s. 2546).
(2) Joachim, syn Jana i Marszowskiej, ur. ok. r. 1562, starosta olsztyński wskutek cesji brata w r. 1583, rotmistrz jazdy pod Byczyną 1588 r., poseł na sejmy; 1589, 1590/91, 1592, 1597, 1605, 1607. Marszałek Trybunału Koronnego w r. 1606, kasztelan sądecki 26 III 1608 r. Zaślubił przed 1599 Annę Mielecką, córkę Hieronima, starosty sandomierskiego. Bezpotomny, umarł w r. 1613, pochowany 23 IV w Cerekwicy. (P. S. B.).
4) Piotr, syn Jana Josta, celnik międzyrzecki, babimojski i kiebłowski w latach 1513-1519, a 1518-1519 też zbąszyński (MRPSum. IV 11776, 12288), podwojewodzi poznański w r. 1516 (P. 866 k. 358), celnik cła starego w Poznaniu i Kaliszu 25 V 1524 r. (MRPSum. IV 4464). Wspomniany obok braci w r. 1488 (P. 22 k. 143). Wydzierżawił w r. 1503 (do r. 1507) od stryjecznego brata Stefana czwartą część w Ocieszynie (P. 861 k. 116). Między nim a wdową po stryjecznym bracie Adamie, Małgorzatą, w r. 1507 założone zostało vadium (P. 862 k. 300v). W latach 1508-1521 przeważnie działał i zawierał transakcje wspólnie z bratem Janem Brylem (zob. wyżej). Uzyskał 6 II 1518 r. dożywocie tenuty Modrze (MRPSum. IV 2659). Od Wojciecha i Mikołaja, braci, dziedziców Bylina (Bilino), w r. 1518 kupił wieś Głębowo w p. pyzdr. (P. 1392 k. 188). Na swej części Ocieszyna i na Gołębowie w r. 1519 oprawił posag 150 grz. żonie Katarzynie Wierzbińskiej, córce Mikołaja (ib. k. 274). Dostał 12 VIII 1519 r. z królewskiego nadania pusty plac w Poznaniu koło Bramy Wrocławskiej (MRSum. IV 3068). Z powodu choroby zwolniony 16 XI 1520 r. od udziału w wyprawie wojennej, winien był na nią słać dwa konie (ib. 3508). Od Mikołaja i Barbary, syna i córki zmarłe go stryjecznego brata Stefana, kupił w r. 1520 za 150 grz. ich części w Ocieszynie (P. 1391 k. 47v). Swoje części wsi Łodzia w p. kość., Wielka i Mała Górka oraz pustki Sadowie w p. pozn. w r. 1529 sprzedał za 750 grz. Andrzejowi Grodzieńskiemu (P. 1393 k. 307), biorąc od niego w r. 1530 zapis 27 zł długu (P. 871 k. 526). Bratankowi Filipowi w r. 1530 zapisał wyderkafem na Ocieszynie jedną kopę gr. czynszu od sumy 20 grz. (P. 1391 k. 80v). Część swą folwarku w Wagrowie w r. 1536 dał "z miłości" wnukowi Adamowi Kiszewskiemu, zięciowi Tomaszowi Kiszewskiemu za 700 zł sprzedał 5 łanów pustych w Ocieszynie i 2 1/4 Lanów osiadłych i pustych w Wargowie, zaś na połowie Ocieszyna i Gołębowa oprawił jednocześnie 600 zł posagu swej drugiej żonie Katarzynie Trzebińskiej, córce Mikołaja (P. 1394 k. 35). Skwitowany t. r. przez bratanka Jana, syna Stefana, z sumy na Ocieszynie (P. 874 k. 380). Już nie żył w r. 1537, kiedy owdowiała Katarzyna użytkowianie swej oprawy na Gołębowie dała swoim trzem córkom, które właśnie wtedy dokonywały między sobą podziału ojcowizny. Barbara wzięła części w Wargowie, zaś Katarzyna i Itamiła części w Gołębowie (P. 1394 k. 107, 107v). Wdowa Katarzyna oprawę 400 zł posagu na Ocieszynie w r. 1538 dała córkom, Katarzynie i Itamile (P. 1394 k. 166v), zaś w r. 1540 resztę posagu na Ocieszynie, t. j. 200 zł córce Barbarze (ib. k.
@tablica
360v). Żyła jeszcze w r. 1547 (P. 866 k. 92), a zapewne i w r. 1552 (P. 893 k. 101). Spośród tych córek, Barbara była w latach 1521-1552 żoną Tomasza Kiszewskiego, wdową w latach 1554-1559. Katarzyna, w latach 1530-1559 żona Macieja Ujejskiego cz. Wąbiewskiego, bezpotomna, nie żyła już w r. 1562. Itamiła, w latach 1536-1542 żona Piotra Żelęckiego, nie żyła już w r. 1549.
5) Maciej, syn Jana Josta i zapewne Barabry, w r. 1488 niedzielny z braćmi (P. 22 k. 143), nie żył już w r. 1528. Z nieznanej mi żony pozostawił synów Jana i Mikołaja, którzy t. r., obok stryjów, Rafała, Piotra i Stanisława otrzymali od stryja Jana Bryla części we wsiach Łodzia w p. kość., Górka Wielka i Mała, Sadowie, Wargowo, Ocieszyno w p. pozn. (P. 1393 k. 260v). Obaj ci bracia swe części we wsiach powyższych w r. 1530 sprzedali za 400 grz. Andrzejowi Grodzeńskiemu (ib. k. 379v). Część ojczystą w Ocieszynie przypadłą z działów ze stryjami Janem Brylem i Piotrm, jak również spadek mający im przypaść w Ocieszynie i Wargowie po tym Janie Brylu, sprzedali w r. 1531 za 300 grz. Tomaszowi Kiszewskiemu (ib. k. 391v). Jan w r. 1542 skwitował swe stryjeczne siostry a córki Piotra (P. 881 k. 133). Nie mam całkowitej pewnośći, czy tego Jana mogę identyfikować z Janem O-im, mężem Anny Szszytnickiej, która w r. 1532 swe części w Szczytnikach Wielkich i Małych i we wsi Kanino p. pozn. sprzedała za 300 grz. stryjowi Piotrowi Szczytnickiemu (P. 1391 k. 89). Oboje żyli jeszcze w r. 1536 (P. 874 k. 292v), nie żyli już w r. 1558 (p. 899 k. 153). Córka ich Małgorzata, w r. 1536 niezamężna, spadkobierczyni ciotki Katarzyny z Szczytnickich Morawskiej (P. 874 k. 292v), w latach 1558-1570 żona Ambrożego Kucharskiego z Kucharek Wojskowych w p. kal., 2-o v. w latach 1582-1592 żona Piotra Nieniewskiego.
6) Stanisław, syn Jana Josta i zapewne Barbary, wspomniany obok braci w r. 1488 (P. 22 k. 143). Już był duchownym w r. 1516, kiedy kwitował z 200 zł braci, Jana Bryla i Piotra, z 200 zł. na poczet sumy zapisanej na dobrach królewskich Modrze (P. 866 k. 358). Pleban w Niegowieczu, 4 X 1521 r. dał wiecznością swe części w Ocieszynie, Łodzi, Górce i Modrzu bratu Rafałowi i pod zakładem 800 zł. dopuścił do intromisji (MRPSum. IV 3915, P.1392 k. 420, 1393 k. 637v). Zob. tablicę.
Jadwiga O-a, między r. 1519 a 1529 żona Mikołaja Karskiego.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
724725726727[728]729730731732
