Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona725726727728[729]730731732733Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Obałkowscy - Orzelscy
Ociescy h. Jastrzębiec
Nie wiem, kim był Andrzej z Ocieszyna, któremu 25 III 1563 r. powierzono podkomorstwo sandomierskie (MRPSum. V 2863). Mianowany podkomorzym sandomierskim Adam (!) z Ocieszyna nie miał tam osiadłości, wobec czego 20 IV 1563 r. podkomorstwo dano Piotrowi Zborowskiemu (ib. 9161). Anna, córka zmarłego Jakuba O-go, była w r. 1597 żoną Adama Głuchowskiego (Py. 128 k. 67v)

Ocieszalscy
Ocieszalscy, zob. Oczosalscy.

Ocieszczyńska
Ocieszczyńska Marta wyszła przed 12 IV 1799 r. za Jana Chmielewskiego, komisarza dóbr. Oboje tytułowani "von" (LC Wilkowo Niemiec.).

z Ociosn
z Ociosn, Ociosny w pow. pyzdrskim. Maciej "Mlanka" z Ociosn miał w r. 1447 termin ze strony Piotra z Góry (Py. 12 k. 69v). Nie żył już w r. 1470, kiedy syna jego, Marcina niegdy z Ociosn teraz na Łęgu i na sumach u braci z tegoż Łęgu w pow. kość. pozywał Stanisław Proski (Kość. 20 s. 452). Pozwany w r. 1471 z tychże dóbr przez Stanisława Gnińskiego (ib. s. 612). Racisław z Ociosn zwany Ociosną swoją część w tej wsi w r. 1448 sprzedał za 100 kop gr. Wojciechowi z Góry (P. 1380 k. 5v). Nadsław z Ociosn pozwany w r. 1448 przez Annę, żonę Drogosława z Węgrów (Py. 12 k. 220v). Jan Frycz z Ociosn, za zgodą swego niedzielnego brata Mikołaja, na połowie trzeciej części wsi Ociosny w r. 1467 oprawił 60 grz. posagu żonie swej Annie (P. 1383 k. 281v). Mikołaj, Wyszota i Andrzej, dziedzice w Ociosnach, w r. 1467 mieli płacić winę Aleksemu Gunickiemu, bo nie uwolnili mu wsi Wielkie Kolnice w pow. pyzdr. (Py. 14 k. 114v). Owi rodzeni bracia, niedzielni w Ociosnach, Wyszota, już wtedy pleban w Zbąszyniu, Andrzej i Mikołaj, w r. 1483 trzecią część w tej wsi sprzedali za 200 grz. Benedyktowi Gorskiemu (p. 1383 k. 217). Już wcześniej, w r. 1470 Andrzej z Ociosn na połowie połowy owej wsi oprawił 80 grz. posagu żonie Annie (p. 1385 k. 55v).

Oczesalscy
Oczesalscy, zob. Oczosalscy.

Oczkowie
Oczkowie, mieszczanie warszawscy, podobno nobilitowani w r. 1581 w osobie Wojciecha, głośnego lekarza króla Zygmunta Augusta. Szymon, nie żyjący już w r. 1630, mąż Bogumiły Pabierowskiej, rodzony brat Wincentego, też lekarza, kanonika gnieźnieńskiego i łęczyckiego, był ojcem Aleksandra, w r. 1630 jednego z wykonawców testamentu stryja, ks. Wincentego. Córkami Szymona były, Elżbieta i Dorota. Elżbieta, żona Stanisława Gorczewskiego, kwitowała wtedy Wacława Grochowickiego ze 100 zł zapisanych w testamencie przez stryja (G. 97 k. 188v). Dorota, żona Gabriela Golańskiego, w r. 1635 kwitowała tegoż Grochowickiego z sum po stryju (G. 80 k. 79v)

Oczkowscy
Oczkowscy różni, nie mam pewności, czy szlachta. "Szl." Józef zaślubił 5 VI 1766 r. Annę Glińską, z Kobylic, służącą u Aleksandra Zwierzchlejskiego (LC Sokolniki). "Ur." Bonawentura (Oczykowski), administrator Czempinia, chrzestny 16 VII 1796 r. (LB Żabno).

Oczosalscy, Oczesalscy, Ocieszalscy
Oczosalscy, Oczesalscy, Ocieszalscy, różni. Nazwisko wzięli od wsi Oczosały w ziemi czerskiej, gdzie siedzieli Paprzyce i Kuszaby. Krzysztof nie żył już w r. 1687, kiedy wdowa po nim, żofia Zawiszanka, córka Stefana i Katarzyny Jabłkowskiej, wdowa 1-o v. po Wojciechu Załęskim, spadkobierczyni sum po Stanisławie Konarskim, pierwszym mężu swej matki, i po Marcinie, synu jego a swoim bracie przyrodnim, sumy na dobrach Mieleszyno Kobielice cedowała swemu bratu rodzonemu, Stefanowi z Drwalic Zawiszy (Kc. 132 k. 454). Nie żyła już w r. 1723, zaś jej spadkobiercą był wtedy bratanek Antoni Zawisza, syn Stefana (P. 1191 k. 69v).

Piotr, podstoli piotrkowski, sumę 6.000 złp zapisaną sobie w r. 1735 przez wdowę Aleksandrę z Radolińskich Łętkowską, chorążynę inowłodzką, cedował w r. 1737 obecnemu jej mężowi Józefowi Korzbok Łąckiemu, kasztelanicowi kruszwickiemu (I. Kon. 77 k. 86).

Antoni zaślubił w Gnieźnie 15 IX 1766 r. Jadwigę Mucharską (LC Św. Trójca, Gn.). Ludwik Marek świadkował 12 II 1770 r. (LC Ostrzeszów) Michał, ekonom w Królewskiem, chrzestny 24 V 1771 r. (LB Rogaszyce), z żony Magdaleny Kuczyńskiej miał synów: Szymona Tadeusza Ignacego, ur. w Królewskiem, ochrzcz. 30 X 1774 r., Onufrego Józefa Antoniego, ur. tamże, ochrzcz. 12 VI 1778 r., Felicjana Jana Adama, ochrzcz. 21 XI 1779 r., Ambrożego Tomasza, ur. tamże, ochrzcz. 10 XII 1780 r. (ib.).

Ignacy, mąż Katarzyny Kurnatowskiej, córki Mikołaja i Marianny Lipskiej, miał z nią syna Piotra Pawła, ur. w Gołuchowie, ochrzcz. 29 VI 1775 r. (LB Gołuchów). Byli rozwiedzeni w r. 1777, kiedy Katarzyna kupowała od ks. Klemensa Troszyńskiego, proboszca szpitala Św. Ducha za murami Konina, dom w tym mieście, koło murów miejskich, naprzeciwko kościoła parafialnego, za 300 złp (I. Kon. 81 k. 99). Będąc już wdową po Ignacym O-im kwitowała w r. 1791 swego brata Franciszka Kurnatowskiego z 333 złp (I. Kal. 231 k. 498v).

Ignacy, malarz, miał z nienazwanej żony córkę Teklę Juliannę, ur. w Gnieżnie na Cierpięgach, ochrzcz. 2 XII 1777 r. (LB Św. Wawrzyń., Gn.). Zapewne ten sam Ignacy Kuszaba O. zaślubił 22 I 1777 r. Mariannię Mysłowiecką (LC, Św. Wawrz., Gn), mogła więc to być matka wspomnianej wyżej Tekli. Mieszkał ten Ignacy w r. 1779 i potem aż do śmierci w Kawiorach Świętoduskich pod Gnieznem. Marianna z Mysłowieckich, córka Wojciecha i Katarzyny Petrykowskiej, wraz ze swą siostrą, panną Franciszką scedowały w r. 1786 bratu Andrzejowi Mysłowieckiemu spadek po matce pozostający u Józefa Smoleńskiego, podczaszego halickiego, dziedzica Jelitowa (G. 113 k.151). Ignacy Kuszaba O., chrzestny 15 XI 1791 r. (LB Giewartowo), umarł w Kawiorach Świętoduskich 14 XI 1812 r., mając lat 86, pochowany na cmentarzu Św. Krzyża (LM Św. Trójca, Gn.). Synowie Ignacego i Mysłowieckiej: Józef Kazimierz, ur. w Kawiorach 5 III 1779 r., Józef Walenty, ur. tamże 10 I 1783 r., zmarły tamże 2 V 1806 r., Ludwik Franciszek, ochrzcz. 1 X 1793 r., Franciszek, ur. tamże 25 VIII 1796 r., zmarły tamże 25 XI 1797 r., Ignacy Walenty. ur. tamże 13 III 1799 r. Córki: Marianna, ur. tamże, ochrzcz. 8 VIII 1781 r., Michalina Aniela, ur. tamże 18 IX 1784 r., Helena Benigna, ur. tamże 19 VIII 1786 r., Felicjanna Antonina, ur. tamże 3 VI 1789 r. Panna Franciszka O-a występująca 14 X 1784 r. jako chrzestna to może siostra Ignacego?(LB, LM Św. Trójca, Gn.).

Ignacy (zrazu "honestus", poprawiony na "Generosus", potem pisany "nobilis") i Józefa, rodzice Mateusza Michała, ur. 27 IX 1800 r. w Izbicznej, ochrzcz. 19 X 1800 r., podawany do chrztu przez plebejów. Ludwika, córka tychże rodziców, umarła tam 21 XII 1800 r. mając trzy lata (LB, LM Dobrzyca).

"Ur." Adam Ignacy zaślubił 7 XI 1810 r. Elżbietę Kasprzycką (LC Kępno).

Odechowscy h. Abdank
Odechowscy h. Abdank, z Odechowa, Odachowa w pow. łęczyckim. Jan Mrokota z Odechowa w r. 1435 dał połowę wsi Janiszewo i połowę wsi Głowy w p. kon. Jaśkowi Bozusthowi z Janiszewa w zamian za połowę wsi Klwany i połowę wsi Czaple w tymże powiecie. Zaraz potem całe Czaple i Klwany dał Joannie z Odachowa, biorąc od niej w zamian Odachowo i Łubno w pow. łęczyckim. Jednocześnie połowę Bogdałowa w p. kon. sprzedał za 200 grz. Stanisławowi z Woli (P. 1378 k. 80v, 81).

Antoni Odechowski, syn zmarłego Jana i Zofii z Brzechffów, współdziedzic Odechowa, pozywany był w r. 1712 przez Zofię Marszewską (Z. T. P. 39 s. 964). Julian, towarzysz, pochowany 21 I 1748 r. (A. B. Koło, W. 48). Może po tym samym Julianie wdowa Emerencjanna Wężykówna, 2-o v. żona Kazimierza Pruszkowskiego, cedowała w r. 1749 temu mężowi sumę zapisaną jej w r. 1745 przez Zygmunta Skrzyńskiego, a odebraną z rąk Wojciecha Taczanowskiego (I. Kon. 78 s. 319). Żyła jeszcze w r. 1753 (ib. s. 661). Karol, w r. 1751 mąż Wiktorii Prusimskiej (Z. T. P. 53 k. 53), wdowy 1-o v. po Michale Tworowiczu, stolniku podlaskim. Oboje żyli 1774 r., a Karol był wtedy cześnikiem nowogrodzkim (Py. 158 k. 344v). Marianna, żona Wojciecha Zieleniewskiego, oboje nie żyli już 1766.

Oderscy
Oderscy, mieszczanie poznańscy. "Sław." Maciej z żoną Barbarą Tyllówną sprzedali w r. 1696 dom drewniany pod zamkiem poznańskim za 6.000 zł Stanisławowi Gzowskiemu, murgrabiemu poznańskiemu (P. 1131 II k. 72). "Szl." Maciej, bez wątpienia ten sam, podpisek grodu poznańskiego, miał z żony Barbary synów: Augustyna Stefana, ochrzcz. 3 IX 1698 r., Andrzeja Ignacego, ochrzcz. 2 XII 1699 r., Władysława, ochrzcz. 1 VI 1702 r. (LB Św. Maria Magd., Pozn.).

z Odolanowa
z Odolanowa Grzegorz, w r. 1485 mąż Katarzyny (córki Marcina z Kars?) (I Kal. 3 k. 248).

Odolikowscy
Odolikowscy, zob. Odolkowscy.

Odolińscy z Odolina
Odolińscy z Odolina w wojew. łęczyckim. pow. orłowskim. Jan, mąż Reginy Kobelińskiej, która w r. 1614 kwitowała z 600 zł posagu z dóbr rodzicielskich Andrzeja Kobielińskiego (brata swojego?), syna zmarłego Jana (P. 992 k. 175).



Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona725726727728[729]730731732733Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników