Przeglądanie 877 pozycji zakresu Małachowscy - Miaskowscy.
11121314[15]16171819
Małachowscy - Miaskowscy
Józef (Józef Wojciech Bonifacy), syn Macieja i Kwileckiej, pisał się Zarembą M-im, ur. w Wituchowie, ochrzcz. 18 II 1732 r. (ib.). Jak juz widzieliśmy, od ojca nabył 1756 r. Wituchowo i Kopaninę. Od generała Jana Lipskiego 1785 r. wziął zastawem na trzy lata Porażyn (P. 1362 k. 110v). Był 1786 r. posesorem Opalenicy z przyległościami (LB Opalenica; LB Żoń), a także posesorem Silina. Żył jeszcze 8 IV 1793 r. (LC Opalenica). Z poslubioną 3 VIII 1760 r. żoną swą Teofilą Węgorzewską (LC Objezierze), córką Piotra, łowczego poznańskiego, i Anny z Gajewskich, t.r. spisywał dożywocie (P. 1331 k. 198). Teofila nazwana 12 VII 1776 r. posesorka Klęki (LB Nowemiasto). Skwitowała 1791 r. syna Nepomucena ze swego dożywocia na Wituchowie (P. 1368 k. 410). Umarła będąc już wdową w Silinku 9 VI 1803 r., w wieku lat 60, pochowana w Sierakowie u Bernardynów (LM Opalenica). Pozostał syn Nepomucen. Zapewne bliską krewną Józefa M-go, ale przecie chyba nie siostra była Joanna M-a, żona Tomasza Zglenickiego, zmarła w Opalenicy 26 V 1803 r. w wieku lat 55 (ib.).
Nepomucen (Jan Nepomucen Antoni), syn Józefa i Węgorzewskiej, pisał się Zarembą M-im, ur. w Wituchowie 15 V 1761 r. (LB Kwilcz), podkomorzy J. Kr. Mci 1791 r. i wtedy dziedzic Wituchowa (P. 1368 k. 410), nabytego od ojca. Prócz tego posesor Porażyna 1793 r. (LB Opalenica). Dziedzic Dolszewa z przyl. 1806 r. (LC Żoń). Szambelan umarł w Poznaniu 10 XII 1832 r. (LM Św. Marcin, Pozn.), mając lat 76 i pozostawiając spadek wartości 15.914 tal. (Dz. P. z r. 1860). Z pierwszą żoną, której nie znam, rozwiódł się i zaślubił 1 VI 1806 r. Teofilę Trzcińską, córkę Marcelego i Urbanowskiej (LC Żoń). Rozwiódł się i z nią także. Teofila umarła w Poznaniu następnego dnia po śmierci Nepomucena, 11 XII 1832 r. (LM Św. Marcin, Pozn.). Jedyna córka z Trzcinskiej, Józefa, ur. w Poznaniu 4 V 1809 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.; LB Św. Marcin, Pozn.) jeszcze żyła w chwili śmierci ojca 10 XII 1832 r.
II) Baltazar, syn Marcina i Jurkowskiej, wraz z bratem Janem od Macieja Wysockiego kupił 1646 r. za 4.000 zł części Będzieszyna p. kal. (R. Kal. 13 k. 277). W posagu i wyprawie za córką Anną idącą za Jana Rościeskiego zapisał mu 1647 r. na części Będzieszyna dług 3.000 złp (I. Kal. 113 s. 78). Części tej wsi scedowane sobie w działach przez brata sprzedał 1648 r. za 6.000 złp temuż Rościeskiemu (Rel. i I. Z. Kal. 1c k. 521v). Poranił był Seweryna Skrzetuskiego, który wytoczoną o te rany sprawę przeciwko niemu cedował 1655 r. Stanisławowi Dąbrowskiemu (I. Kal. 121 s. 335). Nie żył już 1657 r. (ib. 122 s. 846). Jego żoną, zaślubioną przed r. 1629, była Dorota Kucharska, wdowa 1-o v. po Andrzeju Radzickim, która t.r. zapisywała dług 1.000 zł Janowi Smoguleckiemu (Kc. 19 k. 1070v). Syn Jakub. Córki, Anna i Dorota. Anna. ochrzcz. 3 I 1629 r. (LB Kcynia), wyszła 1647 r., krótko po 11 I, za Jana Rościeskiego, zaś 2-o v. w latach 1657-1669 była żoną Adama Dłuskiego, nie zyła już 1685 r. Dorota, niezamężna, chrzestna 3 III 1677 r. swej bratanicy, córki Jakuba, umarła 10 XI 1708 r. (LM Szczury-Gorzno).
Jakub, syn Baltazara i zapewne Kucharskiej, chrzestny 7 V 1649 r. (LB Objezierze), wystepował 1665 r. jako brat Anny z M-ch Rościeskiej (I. Kal. 126 s. 880). W latach 1677-1678 mieszkał w Gniezdowie, 1682 r. w Młynowie (LB Skalmierzyce), 1684 r. w Słaborowicach, których części był dzierżawcą (LB Szczury-Górzno), 1686 r. w Kurowie (LB Droszew). Umarł w Słaborowicach 4 IV 1727 r., pochowany w Kaliszu u Reformatów (LM Szczury-Górzno). Jego żoną była zaslubiona 14 II 1673 r. Elżbieta Krzucka (LC Skalmierzyce), córka Marcjana i Zofii z Siewierskich, która 1680 r. skwitowała z 1.700 zł brata Jana Krzuckiego (I. Kal. 140 k. 80). Żyła 11 VIII 1686 r. (LB Droszew), nie żyła juz 1736 r. (I. Kal. 171/173 s. 448). Synowie: Jan, o którym niżej, Antoni, ochrzcz. 7 VII 1683 r. (LB Szczury-Górzno), i Franciszek Wawrzyniec, ur. w Kurowie, ochrzcz. 11 VIII 1686 r. (LB Droszew), o obydwu nie wiem nic więcej. Z córek, Marianna, ur. w Gniazdowie, ochrzcz. 3 III 1677 r. (LB Skalmierzyce). Anna, niezamężna w latach 1708-1748 (LB Szczury-Górzno), może identyczna z nienazwaną z imienia córką tychże rodziców ochrzczoną 2 VIII 1678 r. (LB Skalmierzyce). Ten Jakub, którego podaję tu jako syna Baltazara, nasuwa mi jednak poważne wątpliwości. Czy nie łączę w jedną całośc dwóch różnych Jakubów? Znam zapis z r. 1669, którym Jakub, syn Wojciecha(!), brat zaś rodzony i jedyny spadkobierca Krzysztofa, sumę 300 zł, którą zmarły Jan M., dziedzic w Szczurach zapisał był temu Krzysztofowi, ceduje teraz swemu stryjecznemu bratu Wojciechowi (I. Kal. 129 s. 342), Wojciech zas zapisuje dług 1.000 zł bratu rodzonemu Stefanowi (ib. s. 343). Stefan i Wojciech to istotnie synowie M-go ze Szczurów (zob. wyżej), ale czy ten Jakub nie omyłkowo nazwany tu synem Wojciecha?
Jan, syn Jakuba i Krzuckiej, dziedzic(!) Słaborowic 1736 r. (był nim do śmierci), t.r. nabył od Michała Sczanieckiego Warszówkę w p. kal. (I. Kal. 171/173 s. 545), po śmierci zaś jedynego syna, Franciszka Ksawerego, sprzedał tę wieś 1749 r. za 30.000 złp zięciowi swemu Karolowi Koszutskiemu, miecznikowiczowi kaliskiemu (ib. 190/195 k. 270). Jednak 1755 r. Koszutski nazwany tylko posesorem warszówki, mocą praw t.r. nabytych od Jana M-go, dziedzica tej wsi (P. 1315 k. 160). Umarł 11 VIII 1765 r., pochowany w Kaliszu u Reformatów (LM Szczury-Górzno). Zaślubił w Górze 12 II 1722 r. Konstancje Dobrzycką (LC Góra k. Borku). Ta Konstancja, córka Józefa Leszczyc Dobrzyckiego i Katarzyny z Olewińskich, obok sióstr po ojcu współdziedziczka Góry i Zalesia w p. pyzdr. swoje części w tych wsiach sprzedał 1736 r. za 42.076 zł Antoniemu Gajewskiemu, staroście kościańskiemu (I. Kal. 171/173 s. 628). Od męża t.r. otrzymała oprawę 36.378 złp posagu (ib. s. 448). Umarła w Słaborowicach 3 X 1787 r. mając około 100 lat, pochowana w Kaliszu u reformatów (LM Szczury-Górzno). Syn Franciszek Ksawery. Z corek, Anna (Anna Maria Magdalena), ur. w Slaborowicach, ochrzcz. 30 VII 1728 r. (LB Szczury-Górzno), wyszła 23 IV 1749 r. za Karola Koszutskiego, miecznikowicza kaliskiego, z czasem kasztelana śremskiego, żyła jeszcze 23 VII 1792 r. Kunegunda Anna, ur. w Słaborowicach 26 VII 1732 r. (ib.), była w latach 1758-1766 żoną jana Rosnowskiego.
Franciszek Ksawery (Franciszek Ksawery Andrzej), syn Jana i Dobrzyckiej, ur. w Słaborowicach 25 XII 1725 r. (ib.), pisał się Zarembą M-im. Asystował 1746 r. przy transakcji ciotce swej Franciszce z Dobrzyckich 2-o v. Kosickiej (I. Kal. 185/189 k. 78). Umarł w Słaborowicach 10 III 1748 r., pochowany w Kaliszu u Reformatów (LM Szczury-Górzno).
II. Jan, syn Stanisława i Krzyżankowskiej, wspólspadkobierca zamordowanego brata Wojciecha 1586 r. (P. 946 k. 564). Kwitował 1601 r. z 400 zł brata stryjecznego-rodzonego Stanisława, syna Macieja (Ws. 17 k. 433v). Od brata Marcina kupił 1603 r. za 2.000 (1.000?) zł częsci wsi Cierszew (dzisiaj Sierszew) w p. kal. (P. 1404 k. 1085). Od Wojciecha M-go, syna Bartłomieja, kupił 1612 r. za 2.000 zł części Momot w p. kal. (R. Kal. 8 k. 95). Protestował 1620 r. przeciwko Władysławowi Przyjemskiemu o bezprawne w ubiegłym roku działanie Macieja Jaskólskiego, komor-
@tablica
nika ziemskiego, w sprawie o granice między Świętomierowem a Momotami (Py. 140 k. 26). Inne części w owych Momotach kupił 1623 r. za 240 zł od Stanisława Bielczewskiego (I. i D. Z. Kal. 28 k. 410v). Od Stanisława Kaniewskiego i od jego macochy Marianny Pogorskiej, wdowy po Rafale Kaniewskim oraz od jej synów, Jana i Krzysztofa Kaniewskich, kupił 1640 r. za 3.300 zł części wsi Szczury p. kal. (R. Kal. 12 k. 151). Od Macieja Wysockiego kupił 1644 r., wedle zobowiązania z r. 1640, za 2000 zł części w tejże wsi (ib. 13 k. 171v). Od tego Wysockiego otrzymał też
@tablica
@tablica
@tablica
@tablica
zobowiązanie sprzedania za 4.000 zł części Będzieszyna (ib. k. 277). Części w Momotach sprzedał 1644 r. za 3.000 złp Stefanowi M-mu, synowi Stanisława (Rel. i I. Z. Kal. 1c k. 493). T.r. Adam Miecznikowski i Agnieszka z Grochowskich scedowali mu sumę 300 zł zapisaną sposobem zastawu przez Mikolaja Skrzetuskiego i Ewę z Grzybowskich na części wsi Szczury p. kal. (I. Kal. 110a s. 272). Nie żył już 1646 r. (R. Kal. 13 k. 277). Żeniąc sie 1610 r. z Barbarą Gorzewską, córką jakuba i Anny Jurkowskiej, jeszcze przed ślubem zobowiązał się jej oprawić jako posag i wyprawe sumę 1.000 zł (Ws. 25 k. 399v). Oboje spisali 1611 r. wzajemne dożywocie (P. 1407 k. 350v) i t.r. Jan oprawił żonie 1.100 złp posagu (ib. k. 523v). Barbara swe dobra ojczyste i macierzyste cedowała t.r. bratu Janowi Gorzewskiemu (ib. k. 618v). Wraz z siostra Jadwigą, zoną Mikołaja Orlowskiego, kupiła 1625 r. od brata swego Hieronima Gorzewskiego za 5.000 złp wieś Szczury (Ws. 206 k. 88v). Obie te siostry odziedziczone po rodzicach i po zmarłych braciach, Janie i Hieronimie, części w Szczurach, wedle zobowiązania z r. 1631, sprzedały 1634 r. za 4.500 złp Janowi M-mu (Rel. i I. Z. Kal. 1c k. 34). Od męża otrzymała Barbara 1634 r. oprawę 2.500 złp posagu na połowie Szczur i na połowie części w Momotach (ib. k. 36). Będąc już wdową, od Andrzeja Mielęckiego i jego żony Anny z Krzyszkowskich wzięła 1647 r. w zastaw za 3.000 złp całe części Słaborowic (I. Kal. 113 s. 1097), a 1649 r. skwitowała ich z 1.000 zł na poczet tej zastawnej sumy (ib. 115 s. 770), ale tegoż jeszcze roku, zaraz potem, Slaborowice wzięła ponownie zastawem, tym razem jednak za 4.000 zł (ib. s. 844). Nie żyła już 1652 r., a jej jedyną spadkobierczynią była siostra Orłowska (ib. 118 s. 874). Barbara w testamencie swym legowała 200 zł na kościół w Szczurach (R. kal. 14 k. 416). Zob. tablice 1-5.
Mańkowscy z pow. bełskiego. Marcin, syn Marcina (Wojciecha?), zapisał 1611 r. dług 50 zł Jakubowi Zdięborskiemu. Obaj z ojcem dali mu tez wtedy pewne zobowiązanie (N. 167 k. 817, 818).
Mańkowscy z pow. brańskiego. Sebastian, syn zmarłego Wojciecha, tam osiadły, Grabskiego, dzierżawcę czy dozorcę we wsi Komorniki skarżył 1640 r. o pobicie i ograbienie, kiedy przez tę wieś przejeżdżał (P. 165 k. 328). Dostał 1645 r. od Marcina Chojnackiego zapis długi 550 zł (Kośc. 301 k. 837).
Mańkowscy z wojew. płockiego. Michał zwany Napona, nie żyjący już 1592 r. (P. 968 k. 441v, 1400 k. 867v). Miał dwie żony. Z pierwszej Jezierskiej, siostry rodzonej Adama Jezierskiego z Łankowic, rodził się syn Benedykt. Druga, Anna Ninińska, bezdzietna, nie żyła już 1597 r. (Kc. 122 k. 420). Ten Benedykt kwitował 1579 r. ze 100 złp Maurycego Trzcińskiego, swego brata stryjecznego(!) (P. 932 k. 33v). Kwitował też 1585 r. Małgorzatę Jezierską, wdowe po sław. i szl. Stanisławie Witońskim (Kc. 119 k. 75). Ustanowiony 1587 r. i znów 1589 r. przez wuja Adama Jezierskiego jednym z opiekunow jego dzieci (Kc. 120 k. 36, 545v). Trzymane zastawem od Piotra Obodowskiego w sumie 500 zł części Łankowic i pustki Odolkowic p. kcyn., wydzierżawił mu je 1590 r. za 50 zł (Kc. 27 k. 66v). Żeniąc się z Barbarą Chwałkowską, córka Walentego, krótko przed ślubem, 8 X 1590 r. oprawił jej na swych sumach posag 1.200 zł (P. 787 k. 108), ona zaś 1591 r. skwitowała ojca z majątku rodzicielskiego (P. 956 k. 238v). Benedykt od Jadwigi z Cerekwicy, wdowy po Stefanie Grudzińskim, kasztelanie nakielskim, nabył 1592 r. wyderkafem na trzy lata za 3.000 złp wieś Siedleczek p. kcyń. (P. 1400 k. 867v; Kc. 121 k. 136). Skwitowany 1597 r. przez Melchiora Ninińskiego, brata i spadkobiercę Anny Ninińskiej, macochy Baltazara, z 30 grz. jej posagu i wiana 30 grz. (Kc. 122 k. 420). Od Macieja Trzeckiego kupił 1598 r. za 6.000 złp wieś Trzek na pograniczu pow. pozn. i pyzdr., z wyłączeniem dwóch poddanych i dzieci jednego z nich (P. 1402 k. 671v). Od Łukasza Łowęckiego kupił w r. 1600 wyderkafem za 700 zł na rok części Siekierek Kościelnych w p. pozn. (P. 1403 k. 620). Od tegoż Łowęckiego kupił w 1605 r. za 1.500 złp częsci w pustce Sułowo p. pozn., leżącej między Wydzierzewicami a Trzekiem (P. 1405 k. 361). Od Stanisława Czackiego, działającego też w imieniu swych braci, Mikołaja i Stefana, kupił 1610 r. za 100 złp grunt pusty w Poznaniu za murami i bramą, koło kościoła Wszystkich Świętych, przylegający do domu Walentego Chwałkowskiego (P. 1407 k. 24). Nie żył już 1614 r., kiedy owdowiała Barbara kasowała oprawę i dożywocie na Trzeku (P. 992 k. 257v). T.r. od córki Ewy, żony Piotra Chełkowskiego, otrzymała zapis długu 2.000 zł (ib. k. 296). Ta Ewa, jedyna spadkobierczyni ojca, dziedziczka Trzeku, w latach 1614-1643 żona Piotra Kemblan Chełkowskiego, występowała jako wdowa w latach 1660-1665.
Mańkowscy różni. Przeważają wśród tu wyliczonych oczywiście M-cy Zarembowie. Nie kładę ich jednak w partii im poświęconej, bowiem wobec wystepowania na terenie Wielkopolski, bodaj choćby tylko sporadycznie, M-ch innych herbów, nie moge mieć pewności co do przydzielenia do Zarembów także i tych, ktorych nie umiem powiązać z nimi w jedną całośc genealogiczną.
Katarzyna, żona Bogusza z Mańkowa, miała 1433 r. sprawę z Małgorzatą, żoną Michała z Mankowa (Gr. Kal. 1 k. 84). Katarzyna z Mańkowa, żona Macieja z Westrzy, 1445 r. (I. Kal. 3 k. 115v). Mikołajowi z Radłowa jego siostra stryjeczna, Elżbieta z Ostrowa, żona Łukasza, ustąpiła 1445 r. całą część w Mańkowie, przypadłą jej w dziale z rodzoną siostrą (ib. k. 157). Mikołaj z Mankowa (może identyczny z powyższym Mikołajem z Radłowa?) zeznał 1453 r. jedną grzywnę Klemensowi z Kęszyc (I. Kal. 5 k. 22v). Położone w Mańkowie dobra małżonków Jana i Anny oraz dzieci ich były zrazu za niestawiennictwo w wojnie pruskiej dane Michałowi z Wierzchosławia, ale potem 1458 r. im zwrócone (Py. 11 k. 48). Annie M-ej zobowiązali się 1461 r. uiścić 8 grz. Agnieszka, wdowa po Chebdzie z Piątku, oraz Świętosław i Marcin z Piątku (I. Kal. 1 k. 16v). Wojciech z Mańkowa, mąż Barbary niegdy z Borucina, ktora 1464 r. sprzedała Dziersławowi z Kwiatkowa za 80 grz. trzy łany osiadłe w Zagórzynie p. kal. (P. 1383 k. 201v). Za Andrzeja M-go poręczył 1466 r. Stanisław Kurowski Szymonowi i Małgorzacie, małżonkom z Mańkowa, iż będzie żyć z nimi w pokoju (Gr. Kal. 6 k. 7v). Jan M. całą swą część w Mankowie sprzedał 1491 r. za 30 grz. Wojciechowi Kęszyckiemu (P. 1387 k. 149v).
Marcin zastrzelony 1559 r. przez Jana Wysockiego, a wizji ciała dokonano w Rossoszycy 25 III (I. Kal. 24 k. 221). Wojciech zapisał 24 IX 1567 r. Maciejowi Zdzenickiemu Grzegorkowi w posagi za swoja siostrą a jego narzeczoną, Barbarą M-ą, dług 100 złp (ib. 44 s. 114). Była 1606 r. wdowa po tym Zdzenickim. Jan, 1586 r. mąż Zofii Golejewskiej wdowy 1-o v. po Kleofasie Mierosławskim (G. 274 k. 678). Janowi Mikołaj Objezierski w r. 1590 scedował sprawe toczoną przeciwko Marcinowi Bylińskiemu o zapis na połowie Bylina (P. 954 k. 717). Jakub złożył 7 VIII 1593 r. przysięgę na urząd podpiska powiatu kcyńskiego (Kc. 121 k. 168). Annie, córce Mikołaja M-go, jej ciotka Ewa Bledzewska, wdowa po Wawrzyńcu Murzynowskim, zapisała 1595 r. dług 300 zł (P. 964 k. 679v). Urszula, 1615 r. żona Adama Golińskiego. Anna i Marianna, corki Andrzeja i katarzyny Strzałkowskiej, a w r. 1616 spadkobierczynie rodzonego brata Jana (P. 996 k. 357).
Przeglądanie 877 pozycji zakresu Małachowscy - Miaskowscy.
11121314[15]16171819
