Przeglądanie 877 pozycji zakresu Małachowscy - Miaskowscy.
1234[5]6789
Małachowscy - Miaskowscy
Marcin, syn Macieja, jeszcze nieletni w latach 1582-1583, a w jego imieniu działał wtedy opiekun, stryj Mikołaj M. (N. 160 k. 51v; Kc. 24 k. 378). Wspólnie z bratem Janem procesował 1583 r. Jana i Stanisława Izdbieńskich (N. 56 k. 125v). W imieniu własnym i brata całe ich części ojczyste w Małejwsi i Mikołajewie p. nakiel. 1594 r. zobowiązał się sprzedać Annie Knutównie, wdowie po Piotrze M-im, bracie ich stryjecznym (N. 162 k. 149). Tej Annie, już wtedy 2-o v. Łodzińskiej, prolongował 1595 r. termin uiszczenia się z 700 zł (ib. k. 305). Od swego szwagra Wojciecha Turskiego uzyskał 1596 r. zobowiązanie, iż stawi swą żonę a siostrę Marcina, Annę, dla skwitowania z jej dóbr rodzicielskich (ib. k. 532v), a jednocześnie takie same zobowiązanie dał mu wtedy inny szwagier, Jan Wodecki, względem siostry Katarzyny M-ej (ib. k. 533). Anna z Knutów Łodzińska skwitowała Marcina 1596 r. z zobowiązania danego jej 1594 r. (ib. k. 567) i teraz ten Marcin części swoje i brata Jana w Małejwsi i Mikołajewie sprzedał za 2.000 zł Janowi Orzelskiemu, staroście kościańskiemu (N. 219 k. 225v). Od Piotra Staręskiego, swego brata stryjecznego(!), Marcin nabył wyderkafem 1601 r. na trzy lata za 700 złp części w Damasławku p. kcyń. (P. 1404 k. 314v). Od Katarzyny z Rokossowskich 1-o v. Włostowskiej, 2-o v. Mielżyńskiej, w 1606 r. wziął zastawem jej oprawną po pierwszym mężu wieś Gorzeń p. bydg., a 1609 r. cedował ów zastaw jej obecnemu mężowi, Mikołajowi Mielżyńskiemu, stolnikowi kaliskiemu (N. 167 k. 280v). Skwitowany 1611 r. przez Janusza Witosławskiego z 7.500 zł z dzierżawy wsi Witrogoszcz i Izdebki p. nakiel. (N. 167 k. 801v). Od Adama Mierzewskiego w r. 1612 kupił wyderkafem za 3.000 zł Jankowo Małe w p. gnieźnieńskim (G. 71 k. 379). Od Macieja Węgierskiego 1614 r. nabył wyderkafem za 3.000 złp miasto Rogowo oraz wsie Rogówko i Szkułki p. gnieźn. (P. 1409 k. 90). T.r. skwitował Adama Mierzewskiego z 3.000 zł, za którą to sumę trzymał od niego wyderkafem Jankowo Wielkie p. gnieźn. (P. 992 k. 335v). Od Mikołaja Lubomęskiego 1620 r. kupił wyderkafem za 3.500 złp wsie Izdebno i Przytułki oraz połowę Szyszłowa p. gnieźn. (P. 1411 k. 111). Umarł między r. 1631 a 1636 (G. 79 k. 367v; P. 1033 k. 209). Ożenił się 1604 r. z Jadwigą Rogowską, córką Jana, i krótko przed ślubem, 22 V, od przyszłego teścia dostał zapis 1200 złp jako posag jej (Kc. 24 k. 448v). Oprawił tej żonie 1605 r. posagu 1.000 złp (G. 337 k. 261), a wzajemne dożywocie spisywali oboje 1620 r. (P. 1412 k. 110v). Żyła ona jeszcze 1641 r. (P. 1043 k. 411). Ich syn Stanisław. Córki, Ewa i Marianna, którym ojciec 1630 r. zapisał każdej posagu po 1.000 złp gotowizną i po 200 złp w wyprawie (G. 79 k. 285). Zofia była 1637 r. żoną Andrzeja Tańskiego. Z owym Tańskim jej ojciec zawierał kontrakt 1631 r. (G. 79 k. 367v), może więc już wtedy byli małżeństwem? Będąc wdową, żyła jeszcze 1649 r. Marianna, w latach 1638-1639 żona Aleksandra Głębockiego.
Stanisław, syn Marcina i Rogowskiej, występował wraz z matką w 1636 r., kwitując Jana Modliboga, łowczyca inowrocławskiego (P. 1033 k. 209). Skwitowany 1638 r. przez siostre Głębocką z 1.200 złp posagu zapisanego jej przez ojca (G. 80 k. 425). Żyła jeszcze 20 VIII 1647 r. (LB Tarnowo k. Łegowa).
3. Mikołaj, syn Jana i Tupadlskiej, wspomniany 1557 r. (P. 898 k. 60v), otrzymał 1559 r. od brata Piotra zobowiązanie sprzedaży za sumę 1.000 zł części Majejwsi, należne mu z działów braterskich (P. 900 k. 495v), a 1561 r. za takąż sumę kupił od brata Benedykta jego część (N. 215 k. 45v). Cztery łany w Małejwsi, w tym jeden łan osiadły, 1567 r. sprzedał wyderkafem na sześc lat za 500 zł Stanisławowi Wituńskiemu, mieszczaninowi łobżenickiemu (N. 215 k. 76), a 1570 r. skwitowany przezeń z tej sumy (N. 156 k. 177). Szwagrowi Myśleckiemu sprzedał wyderkafem 1571 r. za 1.000 zł na dziesięc lat pięć łanów w Małejwsi, w czym jeden osiadły (N. 156 k. 344v, 215 k. 145). Skwitowany 1575 r. z majątku rodzicielskiego przez siostrę Zofię zamęzną Kołaczkowską (N. 157 k. 92v). Występował w latach 1582-1583 jako opiekun bratanków po bracie Macieju, w imieniu których wiódł proces z braćmi z Ruśca Izdbieńskiego (N. 160 k. 51v; Kc. 24 k. 378, 26 k. 379v). Części w Małejwsi, zarówno swoje jak i kupione od swoich braci, Stanisława, Benedykta, Piotra i Macieja, dał 1590 r. synowi Piotrowi (N. 219 k. 1) i powtórzył tę wieczystą donację 1591 r. (ib. k. 51v). Umarł chyba wkrotce potem. Jego żoną była 1560 r. Zofia Iłowiecka, wdowa 1-o v. po Stanisławie Łosińskim. Swą oprawę 400 zł posagu na Łosińcu p. gnieźn. sprzedała wtedy za 600(!) zł Krzysztofowi Grzymułtowskiemu (P. 1396 k. 864v), nabywcy Łosińca od bratanków i spadkobierców jej pierwszego męża (P. 1397 k. 697, 1398 k. 115; N. 215 k. 88v). Mikołaj na połowie Małejwsi oprawił 1562 r. posag 700 zł (N. 215 k. 7). Tę żonę ustanowił 1575 r. opiekunką ich dzieci do czasu aż syn młodszy Piotr osiągnąłby 24 lata. Przydał jej na współopiekunów Mikołaja, Macieja, Świętosława i Jana, braci Orzelskich (suis dominis et amicis observandissimis) (N. 215 k. 185v). Nie żyła już 1589 r. (I. R. Kon. 23 k. 379). Spośród dzieci Mikołaja i Iłowieckiej znamy jedynie Piotra, inne więc niewątpliwie pomarły w wieku dziecięcym.
Piotr, syn Mikołaja i Iłowieckiej, występował 1585 r., mając już chyba lata (N. 56 k. 236v). Od owdowiałej ciotki Agnieszki z M-ch Myśleckiej dostał 1586 r. cesję jej oprawy na częściach Małejwsi (N. 215 k. 401). współspadkobierca rodzonego wuja Cypriana Iłowieckiego 1589 r. (I. R. Kon. 23 k. 379), w imieniu własnym i innych spadkobierców kwitował 1591 r. Piotra radeckiego (P. 955 k. 281v). T.r. w ziemstwie człuchowskim na polowie swoich dóbr w Małowsi oprawił 2.000 zł posagu żonie Annie Knutównie (N. 219 k. 29), córce Anzelma Knuta z Giemeł (Giemłów) z p. człuchowskiego. Tej żonie sprzedał 1592 r. za sumę 10.000 zł całą Małowieś i pustkę Mikołajewo (ib. k. 87). Nie żył już 1594 r., kiedy wdowa kupowała za 200 zł od Macieja Siedleckiego czwartą częśc młyna wodnego w Małowsi (ib. k. 168). Wyszła 2-o v. 1595
@tablica
za Krzysztofa Łodzińskiego (N. 162 k. 218, 305), a 1596 r. dobra Maławieś i pustkę Mikołajewo oraz tę czwartą część młyna wodnego sprzedała za łączna sumę 10.200 zł Janowi Orzelskiemu, staroście kościańskiemu (N. 219 k. 226v, 227) i t.r. skasowała na rzecz starosty dany sobie przez pierwszego męża zapis oprawy (N. 162 k. 567).
4. Benedykt (Bieniasz), syn Jana i Tupadlskiej, wspomniany obok braci 1557 r., swoją część w Małowsi 1561 r. sprzedał za 1.000 złp bratu Mikołajowi (N. 251 k. 45v).
5. Piotr, syn Jana i Tupadlskiej, bratu Mikołajowi 1559 r. zobowiązał się sprzedać za 1.000 zł swoją częśc w Małowsi, należącą mu sie z podziałów (P. 900 k. 495v). Zob. tablicę.
Małowiejscy różni. Felicjanna, żona Łukasza Muchlińskiego 1681 r. Walenty, mąż Agnieszki Skarbkówny, zawierał 1725 r. komplanacje ze Stanisławem Boruckim, mężem siostry żony, Teofili Skarbkówny (Z. T. P. 46 k. 864).
Małuja. Była szlachta tego nazwiska h. Odrowąż na Rusi Czerwonej (Uruski). Nie wiem czy mogę do nich zaliczyć Pawła M-ę, któremu wdowa Anna Węgierska 1688 r. zapisała dług 5.000 zł (Kc. 132 k. 496v).
Małuscy (h. Jastrzębiec?) z Małuszyna w ziemi dobrzyńskiej. Sebastian z tej ziemi, syn zmarłego już Szymona, żeniąc się 1636 r. z Marianną Krzesińską, córka Wojciecha, od jej braci Jana i Andrzeja otrzymał 4 I, krótko przed ślubem, zapis 600 zł długu jako jej posag (P. 1033 k. 8V).
Małuscy (h. Jastrzębiec?) ze wsi Małusze w p. lelowskim. Stanisław, mąż Zuzanny Mieszkowskiej, córki Andrzeja, która 1636 r. skwitowała swego brata Aleksandra z 1.000 zł z dóbr Gać Powęzowa (I. Kal. 102 s. 753), a od męża miała wtedy zobowiązanie do dania oprawy na 2.000 zł (ib. s. 754). Ten Stanisław otrzymał 1652 r. zapis 300 zł długu od Władysława Potworowskiego, skarbnikowicza kaliskiego. Nie żył już 1665 r., kiedy wdowa w imieniu własnym i córki Zofii, zamężnej Wolskiej, oraz wnuczek po zmarłej córce, zamężnej Krąkowskiej, cedowała ów zapis Mariannie z Baranowskich, wdowie po tym Potworowskim (I. Kal. 126 s. 720). Z córek Stanisława i Zuzanny, Marianna była 1657 r. żoną Piotra Krąkowskiego, Zofia, w latach 1665-1666 za Wojciechem z Dobruchowa Wolskim. Nie mam pewności czy powyższy Stanisław mógłby być identyczny ze Stanisławem, synem zmarłego Jerzego, który 1644 r. kwitował z 250 złp Wojciecha Mierzewskiego (I. Kal. 110 s. 1065). Stanisławowi M-mu w r. 1649 zapisała 300 zł długu wdowa Bogumiła z Mieszkowskich Wyganowska (ib. 115 s. 620). Powyższych M-ch zaliczam do M-ch wiodących się z Małuszy tylko kierując się domniemaniem.
Aleksander 1637 r. dzierżawił od Stefana Dembińskiego wieś krolewską Biała w p. lelowskim, którą to wieś Dembiński trzymał dożywociem (Kc. 128 k. 60v). Ten czy inny Aleksander, syn zmarłego Mikołaja, dał 1653 r. dożywocie swych dóbr żonie Hannie (Annie) Hansmithównie (R. Kal. 14 k. 302). Małżonkowie Aleksander i Anna kwitowali się 1659 r. z matką i synami, Mączyńskimi, chorążycami warszawskimi (Rel. i Z. Kal. 1c k. 74). I znów nie wiem, czy ten sam Aleksadner "de Małusze M.", dworzanin i sekretarz królewski, uczestnik w wyprawie smoleńskiej za Władysława IV i w walkach ze Szwedami za Jana Kazimierza, zmarł 1664 r., licząc lat 65, pochowany w Miejskiej Gorce u Reformatów, gdzie też znajdował się niegdyś jego portret trumienny. Jego synem był Sebastian Konstanty, cześnik nowogrodzki, dworzanin i rotmistrz królewski, ktory 1671 r. zawierał w Mącznikach kontrakt z Wawrzyńcem Sadowskim i jego żoną Anną Pozowską, córką zmarłych Andrzeja i Zuzanny z M-ch (I. Kal. 133 s. 1041, R. Kal. 15 k. 210v). Dziedzic dóbr Giżyckie Niwiska cz. Zamoście, zwanych też Podgórzem, w p. kal., otrzymał 1677 r. od Zofii z Rogozińskich Giżyckiej, jej syna Mikołaja i córek, zobowiązanie dotyczące ewikcji owych dóbr (I. Kal. 138 s. 472). Pozywany 1682 r. przez Stanisława Mączyńskiego, starostę klonowskiego (I. Kon. 63 k. 813), został 1685 r. skwitowany przez Dorotę Teresę z Brodnickich Gowarzewską ze sprawy o wykup z zastawu "plaszczyka aksamitnego wisniowego w rozgi złotem i perłami haftowanego" oraz innych szat (I. Kal. 143 s. 33). dziedzic Mącznik 1685 r. (ib. s. 493), ale 1694 r. Stanisław Mączyński, starosta klonowski, pozywał zarówno jego jak i urzędnikow grodu kaliskiego, o to, iz przyjęli do akt dokonaną przezeń na rzecz M-go sprzedaż tych dóbr, jeszcze zanim nabywca zaspokoił sprzedającego (I. Kon. 69 k. 410). Umarł 2 III 1697 r. mając lat 77, pochowany u reformatów w Miejskiej Górce, jak i ojciec miał tam swój portret trumienny.
Jan świadkował 24 XI 1784 r. przy ślubie Józefa Bagińskiego (LC Ostrzeszów).
Małyscy h. Nałęcz z Małyszyna w p. wieluń. mateusz, mąz Doroty Lubieńskiej, corki macieja i Zuzanny Czepińskiej, ktora 1638 r. kwitowała Jana Łowickiego, kasztelana inowrocławskiego, z prowizji od sumy 261 złp (G. 80 k. 395v, 471). Mateusz, niewątpliwie ten sam, choć pisany "Małuski", chrzestny 13 V 1649 r. (LB Św. Trójca, Gniezno). Dorota, już jako wdowa, kwitowała 1652 r. Jana Tuszyńskiego z zadanych sobie ran (G. 82 k. 565v).
Aleksandra z Małyszyna, w latach 1661-1665 wdowa po janie Giżyckim, komorniku granicznym wieluńskim (I. Kal. 125 s. 1457; G. 82 k. 1178).
Małżewscy. Piotr i żona jego, Anna z Dembińskich, nabyli wyderkafem na trzy lata za 4.000 zł od Jana i Jadwigi małżonków Żernickich połowę Wierzchucina p. bydg. i 1580 r. otrzymali od nich ewikcję (N. 158 k. 285, 215 k. 274). Piotr, chyba ten sam, zobowiązał się t.r. dwie części w Piotrkowicach p. kcyń. sprzedać za 2.000 zł Łukaszowi Smuszewskiemu (P. 935 k. 487). Stanisław, syn tego Piotra, już zmarłego, skwitował 1590 r. Andrzeja Słupskiego z 40 zł zapisanych ojcu (Kc. 27 k. 89). Ów Stanisław żenił się 1602 r. z Agnieszką Jedlecką, wdową 1-o v. po uczc. Erneście, organiście, i jeszcze przed ślubem wraz z nią dostał od Krzysztofa Kościeleckiego, kasztelana inowrocławskiego dożywotnie użytkowanie sołectwa cz. wójtostwa wsi Paruszka, trzech zagrodników w tejże wsi i trzech innych we wsi Chamer cz. Smolanka, trzech kmieci tamże oraz połowę łąki "Młynarskiej" na gruncie miasta Krajenki (N. 165 k. 9). Pozywali Stanisława 1603 r. bracia Jan i Łukasz Słupscy, synowie zmarłego Łukasza (Kc. 124 k. 58v, 159v). Prawa swe do pewnych domow i gruntów w Bydgoszczy cedował 1608 r. swoim synom, Piotrowi, Maciejowi, Janowi i Wojciechowi (W. 24 k. 357). Córce swej, Reginie, żonie Jana Karwowskiego, cedował 1619 r. 490 zł z sumy 980 zł, którą ojcu zapisał był Jan Kościelecki, kasztelan międzyrzecki (N. 171 k. 384). Z jego synów, Jerzy, spadkobierca zmarłych bezpotomnie braci, Piotra, Macieja i Jana, kwitował 1618 r. z 400 zł Wojciecha Kościeleckiego na poczet sumy 980 zł (N. 171 k. 7). Zob. tablicę.
@tablica
Wojciech, syn Jakuba, żenił się 1657 r. z Marianną Bogurską, wdową 1-o v. po Stanisławie Chociszewskim, która na krótko przed ślubem, 11 V, zapisała mu dług 1.500 złp (G. 82 k. 1193v; I. Kal. 140 k. 32).
Małżycki urodzony Piotr, chrzestny 4 III 1704 r. (LB Raczkowo).
Przeglądanie 877 pozycji zakresu Małachowscy - Miaskowscy.
1234[5]6789
