Przeglądanie 877 pozycji zakresu Małachowscy - Miaskowscy.
5678[9]10111213
Małachowscy - Miaskowscy
3. Andrzej, syn Krzysztofa i Wałdowskiej, jak widzieliśmy, jeszcze nieletni 1720 r. (Z. T. P. 40 k. 741). Zob. tablicę 1.
@tablica
Wilki(!) M., którego żona Elżbieta Golczówna, córka Franciszka seniora i Barbary Golczówny, prawa swe na dobrach Heinrichsdorf, Plumwerder, Klęcko i innych scedowała 1663 r. Jerzemu Wilhelmowi Golczowi, a jednocześnie brata swego, Henryka Golczy, skwitowała z 500 zł na poczet posagu z dóbr macierzystych (W. 85 k. 36). Identyczny chyba z owym, "Wilki" Piotr pisany rozmaicie: Piotr Willichius, Wilkie, Wielkie, Wilk, zapewne więc Piotr Wilhelm. Jesli przyjmiemy tę identyczność, to Elżbieta z Golczów musiałaby umrzeć wnet potem, bowiem juz 1666 r. Piotr "Willichius" w imieniu córki Zofii Erraty kwitował Pudwelsów z uiszczenia winy (W. 85 k. 246v). Ta Zofia Errata rodziła się już z innej matki. Była nią nie żyjąca 1667 r. Zofia Kleistówna, córka Piotra, siostra Doroty, żony Macieja M-a K-go, o którym było wyżej. Piotr M. (w zapisie nazwany omyłkowo Dobrogostem!) t.r. znów skwitował Pudwelsów z podwójnej winy, to jest z 14 grz. (N. 184 k. 130). Jako opiekun tej nieletniej córki działał 1669 r. z okazji rozliczeń z jej ciotkami, to znaczy siostrami zmarłej matki (N. 185 k. 47v, 49v). Z tą córką, już żoną Bernarda Kleista, utwierdzał 1679 r. kontrakt zawarty pod zakładem 2.000 zł a dotyczący Nowejwsi (ib. k. 829v). Umarł między r. 1684 a 1689 (N. 186 k. 392, 225 k. 825). Jego żoną (trzecią?), w 1689 r. będącą już wdową, była Marianna Katarzyna Puttkamerówna, córka Macieja, której wtedy Anna z Osieckich 1-o v. Żabińska 2-o v. Prądzyńska zapisała sumę 2.000 zł (NB. 186 k. 392, 189 k. 365). Wespół z synami skwitowana 1699 r. przez córkę Teresę Elżbietę, żonę 2-0 v. Kazimierza Lubieńskiego z dóbr po rodzicach. Córka podpisała po niemiecku, zięć po polsku (N. 191 k. 32v). Innej swej córce, pannie Elżbiecie Petronelli 1705 r. zapisała 3.000 t. (N. 192 k. 118v). Jej przyszłemu mężowi, Zygmuntowi Broniewskiemu, wypłaciła 1710 r. sumę 5.000 złp posagu i scedowała mu 4.000 zł zapisane 1705 r. przez Józefa Szadokierskiego, który wtedy brał od niej zastawem część Dębowa zwaną Wałdowszczyzną (N. 192 k. 123, 193 s. 55, 56). Z Kleistówny była tylko córka Zofia Errata, o której była już mowa, w latach 1679-1684 żona Bernarda Kleista, nie żyjąca już 1711 r. Z Puttkamenówny synowie Piotr i Paweł. Spośród córek z tej żony, Teresa Elżbieta była najpierw za Krystianem Bogusławem Pudwelsem, 2-o v. w latach 1698-1699 za Kazimierzem Lubieńskim. Dorota Marianna, w latach 1703-1730 żona Mateusza Gorskiego, wdowa 1736 r. Elżbieta Petronella zaślubiona najpierw 1710 r., krótko po 3 X Zygmuntowi Broniewskiemu, wdowa 1712 r., 2-o v. w latach 1721-1743 za Michałem Kalksteinem (Kalsztynem) Stolińskim. O synu Pawle (Pawle Andrzeju), wspomnianym 1702 r. (N. 192 s. 19), wiem jeszcze tylko tyle, że 1711 r. był podpułkownikiem J. Kr. Mci (N. 193 s. 115).
1. Maciej (Maciej Joachim), syn Piotra i Puttkamerówny, podstoli trembowelski 1711 r. (N. 193 s. 115), mianowany wojskim wschowskim 1717 (Boniecki; N. 199 s. 138), zaś 1722 r. żupnikiem bydgoskim, z ktorego to urzędu zrezygnował 1730 r. (Boniecki). Od Kazimierza, Aleksandra, Jakuba i Teresy Broniewskich, synów i córki Aleksandra i Teresy z Wałdowskich, 1698 r. wziął w zastaw trzyletni za 14.000 zł Dębowo p. nakiel. (N. 189 k. 349) i ponowił ów zastaw na dalsze trzylecie 1702 r. (Kc. 133 k. 217), zaś w 1711 r. znów na trzy lata, ale już za sumę znacznie większą, bo za 32.000 zł (N. 193 k. 75), wreszcie 1717 r. na jeden rok tytułem wyderkafu za 52.000 t. (N. 199 s. 114). Nazywany posesorem tych dóbr w latach 1724 i 1728 (Z. T. P. 42 k. 709; N. 203 k. 73). Od Władysława Chrząstowskiego 1710 r. brał w zastaw jednoroczny za 6.000 zl Samoklęski Wielkie i Małe oraz młyn Tur p. kcyń. (N. 193 s. 13). Dębowo 1714 r. zastawił na rok za 8.000 t. Pawłowi Dzierżanowskiemu (N. 197 k. 73). Od swego brata Piotra Ewalda dostał 1717 r. cesję praw zastawnych w sumie 13.500 złp do dóbr Gleszcze, dziedzicznych Antoniego Wyganowskiego (N. 199 s. 138). Temu bratu 1718 r. wraz ze swą siostra Górską sprzedał za 4.000 zł prus. odziedziczone po wuju Janie Godfrydzie Puttkamerze części we wsiach Lozen i Geglenfeld (N. 200 k. 16), zaś 1722 r. od siostrzeńca Wojciecha Lubieńskiego, też dziedziczącego po tym Puttkamerze, otrzymał zobowiązanie sprzedaży części w tychże wsiach (N. 201 k. 7v). Umarł 1730 r. (Boniecki; N. 204 k. 18, 19, 44). Jego pierwszą żoną była Estera Munchau (Mynchowna, Menchówna), córka Bogusława Joachima i Anny Borkówny, której 1699 r. zapisał sumę 6.000 zł (N. 191 k. 6). Drugiej żonie, Krystynie Elżbiecie Brunnow (de Brunno, Bryno), córce Franciszka i Krystyny de Remu(?), oprawił 1726 r. na Dębowie sumę 6.000 zł posagu (N. 203 k. 73), którą to oprawę ona 1730 r. skasowała otrzymawszy od męża zobowiązanie, iż da jej ową oprawę na połowie swych dóbr (N. 204 k. 18, 19). Żyła jeszcze 1739 r. (Kc. 139 k. 95). Z pierwszego małżeństwa synowie: Bogusław, Franciszek i Krystian.
1) Bogusław (Bogusław Andrzej), syn Macieja i Estery Munchau, kapitan wojsk koronnych, kwitował wraz z braćmi 1731 r. Józefa Działyńskiego, dziedzica Złotowa, z 10.000 t., pochodzących z sumy oryginalnej 30.000 t., zapisanej ich ojcu (N. 204 k. 44). Z tymi braćmi skwitowany 1735 r. z 2.000 t. przez ciotecznego brata, Wojciecha Lubieńskiego (N. 205 s. 2). Nie żył juz 1736 r. Jego żoną była Dorota z Nagórek (Nagórska?), ktorą skwitował brat męża, Franciszek Ewald M. z pozostałego po nim majątku (Uruski). Od męża miała sumę 7.000 zł, zabezpieczoną na dobrach Piekiełko. Chyba jeszcze żyła 1743 r. (Kc. 139 k. 367).
2) Franciszek (Franciszek Ewald), syn Macieja i Estery Munchau, dworzanin królewski 1720 r., dostał 1721 r. starostwo gąbińskie, zaś 1724 r. otrzymał konsens na cesję tej królewszczyzny (Boniecki). Jednak jeszcze 1726 r. tytułowany starostą gąbińskim (N. 202 k. 239v, 243), dopiero 1728 r. mowa o nim jako o byłym staroście gąbińskim (N. 203 k. 36). Mimo to w latach 1743-1749 wciąz jeszcze nazywany starostą (N. 209 k. 40v; Kc. 141 k. 13v), co jednak mogło być tylko echem przeszłości. Asesor ziemski człuchowski 1753 r. (Kc. 142 k. 85). Wspomniany 1699 r. (N. 191 k. 32v). Od stryja Piotra Ewalda kupił 1726 r. (mocą kontraktu z 5 XI 1725 r.) za 24.500 zł prus. wsie Loza i Geglenfeld p. człuchow., zaś od ojca nabył jednocześnie za 2.000 zł prus. te części tych wsi, które ten nabył od siostrzeńca, Wojciecha Lubieńskiego (N. 202 k. 240, 243). Od Józefa Łochockiego, starosty osieckiego, wydzierżawił 4 V 1756 r. na trzy lata miasto Barcin z przyległościami (N. 211 k. 194). Żył jeszcze 1758 r. (N. 211 k. 285v). Jego żoną była Elżbieta Klara Kleistówna, córka Joachima Ewalda i Marii Julianna Manteuffel Popielewskiej, z którą 1726 r. spisywał wzajemne dożywocie (N. 202 k. 239v). Tej żonie 1728 r. zapisał sumę 1.000 tal. (N. 203 k. 36).
3) Krystian (Krystian Ewald), syn Macieja i Estery Munchau, wspomniany obok braci 1731 r. (P. 204 k. 44). Od Jana Łakińskiego 7 VIII 1735 r. brał zastawem za 16.000 złp wieś Szczerbin p. nakiel., a cedował ów zastaw 1738 r. Wojciechowi Bnińskiemu, kasztelanowi kowalskiemu (N. 206 k. 87v). Zawierał 1738 r. pod zakładem 36.000 zł kontrakt o dobra Dębogóra z Antonim Piekarskim, działającym w imieniu własnym i rodzeństwa, to jest ks. Pawła, Wiktorii i Teresy Piekarskich oraz Zofii Umińskiej, siostry przyrodniej (Kc. 139 k. 18v). Był dziedzicem dóbr Dębogóra, Tupadły, Wymysłowo, Wierzbie i młyna Dębogórskiego p. kcyń., kiedy 1741 r. zapisywał sumę 4.164 złp żonie swej Zofii (Abigail Zofii) Heidebreck, córce Krzysztofa Henryka i Krystyny Lukrecji Golczówny (Kc. 139 k. 206). Kontrakt z rodzeństwem Piekarskimi i Umińską spisywał znów 1742 r. (Kc. 139 k. 277). Kiedy 1743 r. sporządzał testament, powiedział w nim, iz jest dziedzicem wsi Dębogóra, Jankowo, Mechnacz i młyna Tupadły, dóbr kupionych za 54.000 złp od Piekarskich (Kc. 139 k. 338). Mając około 34 lat umarł 17 IV 1743 r., pochowany w Kcyni u Karmelitow (LM Kcynia). Wdowa spisała w Dębogórze 25 IV t.r. inwentarz pozostałych po nim rzeczy (Kc. 139 k. 339). Żyła jeszcze 1766 r. (P. 1342 k. 227), a zapewne i 1768 r. (Kc. 147 k. 241v). Syn Wiktor, chyba jednak nie jedynak, inne jednak dzieci (czy dziecko) Krystiana najwidoczniej pomarły krótko po zgonie ojca. Ale jeszcze w 1745 r. czytamy o jego "spadkobiercach" (N. 209 k. 1v).
Wiktor (Wiktor Leopold), syn Krystiana i Zofii Heidebreck, w chwili smierci ojca nieletni. Wyznaczeni testamentem ojcowskim na opiekunow, Jerzy Andrzej Grabowski, asesor sądowy tucholski, i Franciszek Golcz, zrzekli się 1743 r. tej opieki (N. 209 k. 23v, 24), tak iz pozostała ona wyłącznie w rękach stryja Franciszka M-a K-go (ib. k. 40v). Wiktor wraz z matką i tym stryjem-opiekunem skwitowany 1758 r. przez Aleksandra Broniewskiego z 6.363 t. za prowenty z części Dębowa zwanej Wałdowszczyzną (N. 211 k. 285v). Dziedzic Dębogóry, zapisał 1768 r. na tych dobrach 1.000 zł Jakubowi Ulejskiemu (Kc. 147 k. 241v). Skwitowany 1770 r. przez Salomeę Karlińską i jej dzieci z czteroletniej dzierżawy Tupadł (Kc. 147 k. 712). Żył jeszcze 1773 r. (G. 100 k. 527v). Jego pierwszą żoną była Karolina Zaidlicówna, z ktorej córki: Petronela Joanna, zmarła w Dębogórze, pochowana 19 VIII 1769 r., i Józefa Maria, ur. tamże 19 VII 1769 r., pochowana 1 X t.r. (LM Kcynia). Drugiej swej żonie, Weronice Sadowskiej, córce Kazimierza i Anny z Kocięckich, na Dębogorze i Tupadłach zapisał 1770 r. sumę 18.000 złp (Kc. 147 k. 307). Żyła ona jeszcze 26 I 1776 r. (LB Kcynia).
2. Piotr (Piotr Ewald), syn Piotra i Puttkamerowny, podpułkownik wojsk koronnych 1711 r. (N. 193 s. 115). Od Antoniego Wyganowskiego brał zastawem 1713 r. za 13.500 t. wieś Gleszcze (N. 195 s. 86v). Od siostry Elżbiety zamężnej Broniewskiej kupił 1718 r. za 2.000 zł prus. części we wsiach Lozen i Geglenfeldt, odziedziczone po wuju, Janie Godfrydzie Puttkamerze (N. 200 k. 12v), tak samo za 4.000 zł prus. od brata Macieja i od siostry Doroty Górskiej (ib. k. 16). Umarł między r. 1739 a 1749 (Kc. 139 k. 95, 141 k. 13v). Żoną jego była Barbara Lewald Powalska, z która dożywocie spisywał 1718 r. (N. 100 k. 4). Zob. tablicę 2.
@tablica
Andrzej, może brat Piotra (Piotra Wilhelma), o którym było wyżej, córka bowiem tego Andrzeja nazwana siostrą stryjeczną Macieja Joachima, syna Piotra. Ów Andrzej był asesorem sądowym ziemskim człuchowskim 1684 r. (N. 186 k. 233), sędzią ziemskim tucholskim 1713 r. (N. 195 s. 14). Od Anny z Sobiejuskich, żony Pawła Komierowskiego, dostał 1684 r. cesję praw dożywotnich do Wałdowa i Jadamkowa (N. 186 k. 233). Skwitował 1698 r. Adama Wałdowskiego z 14.000 złp (N. 189 k. 368). Był posesorem Wałdowa 1700 r. (N. 191 k. 60v). Skwitowany 1713 r. z sumy 4.166 t. przez córkę Konstancję zamężną Rudnicką, której przy tym akcie towarzyszył jej brat stryjeczny, Maciej Joachim M. K., podstoli trembowelski (N. 195 s. 14). Testament spisywał 16 IV 1715 r. (N. 199 s. 37), umarł 1716 r. (Boniecki). Jego pierwsza żona to Dorota Elżbieta Hebronówna, wraz z którą 1680 r. wydzierżawił na trzy lata od Andrzeja Smoszewskiego i jego matki, Katarzyny z Tuczna 2-o v. Tolibowskiej wsie Pęperzyno i Sitno p. nakiel. (N. 185 k. 955). Oboje małzonkowie t.r. otrzymali od jej brata Daniela Dietricha Hebrona cesję praw do części wsi Blumfeld p. człuch. (N. 186 k. 134). Owe prawa Andrzej jeszcze t.r. zrezygnował Ekkardowi Golczowi, majorowi J. Kr. Mci (N. 197 k. 24). Druga żona Andrzeja to Konstancja Wiecka, wdowa 1-o v. po Marcinie Lutomskim, które swego drugiego męża przeżyła (N. 199 s. 37). Z pierwszego małżeństwa synowie, Krzysztof i Kazimierz, oraz córki: Konstancja, w latach 1713-1726 żona Walentego Rudnickiego, i Zuzanna, żona 1-o v. 1717 r. Stanisława Jerzego Sianowskiego (Sionowskiego?), 2-o v. 1732 r. za Antonim Malewskim, i teresa, pod imieniem Florencji klaryska w Bydgoszczy 1711 r. (I. B. 129 k. 9).
1. Krzysztof (Krzysztof Fryderyk), syn Andrzeja i Hebronówny, ur. 1671 r. w parafii ogorzelińskiej, proboszcz nominat kłodawski 1714 r. (N. 197 k. 24), sekretarz królewski, koadiutor opata trzemeszeńskiego 1716 r., t.r. przeszedł do benedyktynów i był 1717 r. opatem w Sieciechowie (Ws. 158 k. 156). Nominat biskup inflancki 1721 r., nominacja ta jednak nie została zrealizowana. Oficjał i archidiakon kamieński 1722 r. (Boniecki). W imieniu własnym i bratanków po bracie Kazimierzu aprobował 1714 r. ojcowską rezygnację dóbr Blumfeld uczynioną 1680 r. na rzecz Golcza (N. 197 k. 24). Skwitował 1716 r. owdowiała macoche oraz jej synów z jej pierwszego męża, Marcina i Franciszka Lutomskich, z pretensji dotyczących ruchomości po swym ojcu, zwłaszcza tych, ktore wymienione zostały w jego testamencie z r. 1715 (N. 199 s. 37). Na swoich wsiach zastawnych, Barłogach p. łęczyc. i Slupach p. tuchol., zapisał 1717 r. sumę 3.000 tal. prus. swemu stryjecznemu bratu Ernestowi Krzysztofowi, staroście nowodworskiemu (Ws. 158 k. 156). Umarł 1739 r. (Boniecki).
2. Kazimierz, syn Andrzeja i Hebronówny, kapitan J. Kr. Mci, nie żył już 1714 r. Pozostawił z Barbary Sędzimirówny synów Józefa i Andrzeja, w latach 1714-1716 pozostających pod opieką stryja, oraz córkę Katarzynę(?), wspomnianą 1716 r. (N. 197 k. 24, 199 s. 37). Ten Andrzej chyba identyczny z Andrzejem, o ktorym niżej.
Andrzej, kapitan wojsk koronnych, mąż Justyny Czosnowskiej, córki Stanisława, podsędka warszawskiego. Jego syn Ambroży, córki, Scholastyka i Marianna, żona 1-o v. Stanisława Badowskiego, 2-o v. 1794 r. Kajetana Opackiego.
Ambroży, syn Andrzeja i Czosnowskiej, kapitan wojsk koronnych 1779 opiekę nad siostrami. Sprzedał 1779 r. części Czosnowa i Małocic Ogrodzkiemu (Boniecki). Zob. tablicę 3.
Wspomniany wyżej Ernest Krzysztof, starosta nowodworski, brat stryjeczny ks. Krzysztofa, był synem Krzysztofa Arnolda (może więc brata Andrzeja, sędziego ziemskiego tucholskiego?), nie żyjącego już 1717 r. Ów Ernest Krzysztof był mężem Teofili Agnieszki (Teofili Joanny?) Błudowskiej. Oboje małżonkowie otrzymali 1717 r. starostwo nowodworskie, a 1730 r. dostali konsens na scedowanie tej królewszczyzny (Boniecki).
Elżbieta Marianna, córka Piotra, żona 1694 r. Jana Jerzego Borny. O jej ojcu nie mówi się wtedy jako o zmarłym (N. 189 k. 101v), a więc chyba nie była to jeszcze jedna córka Piotra Willicha. Dorota, nie żyjąca już 1714 r., w latach 1694-1710 żona Władysława Siedleckiego. Jej syn był 1731 r. jednym ze spadkobierców fortuny Kleistów w Batorowie, Nowejwsi i Szyszkowie. Chciałoby się więc w Dorocie dopatrywać znów którejś z córek Piotra Willicha (Wilhelma), ale jego córka o tym samym imieniu, była, jak widzieliśmy, w latach 1703-1730 żoną Mateusza Górskiego. Teresa, 1703 r. żona Jakuba Lutomskiego.
@tablica
Edmund "de Kiełpiński Manteuffel", właściciel firmy dekoratorsko-tapicerskiej, i Anna Walff(!), rodzice, Stanisława Erazma, ur. w Kościanie 14 IV 1892 r., i Łukasza Ignacego, ur. tamże 19 IX 1894 r. Pierwszego z nich podawał do chrztu Bartłomiej Kiełpiński z Kiełczewa (LB Kościan).
Manteufflowie Popielewscy h. Własnego wzięli nazwisko od Popielewa (nim. Gross Poppeln, Poplaw) w p. wałeckim, w starostwie drahimskim. Henryk M. z Księstwa Pomorskiego, dziedzic w Poplaw(!), pozwany 1554 r. przez Wilhelma Naczmera, starostę drahimskiego (P. 895 k. 8). Trzymał te dobra na prawie feudalnym, ale mu je zabrano z racji "niewdzięczności" jego na skarb i dano 24 X 1557 r. Jakubowi Rokossowskiemu (MRPS V 8124). Chyba jednak te konfiskatę cofnięto, spotykam bowiem Kordulę P-ą z Popielewa, która 1577 r. została wymieniona wśród tych ziemian wałeckich, którzy nie uiścili się z poboru (W. 1 k. 51). Do Popielewa, wsi Gerarda M-a P-go 1589 r. intromitowany Wojciech Witosławski (P. 951 k. 17). Pryska, nie żyjąca już 1601 r., żona Sebalda Golcza. Estera, wdowa w latach 1605-1609 po Jerzym Golczu.
Przeglądanie 877 pozycji zakresu Małachowscy - Miaskowscy.
5678[9]10111213
