Przeglądanie 877 pozycji zakresu Małachowscy - Miaskowscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona12[3]4567Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Małachowscy - Miaskowscy
Małeccy
Mikołaj, syn Jerzego i Józefy z Gątkowskich, już nie żyjących 1776 r., mąż 1765 r. Konstancji Węgierskiej, córki Tomasza i Barbary z Lubowieckich (Kc. 147 k. 32). Z niej córka Marianna, ochrzcz. 24 VIII 1766 r. (LB Barcin), zmarła wcześnie, bowiem 1776 r. mowa o Konstancji jako o bezpotomnie zmarłej. Mikołaj skwitował wtedy Andrzeja Węgierskiego (jej brata) ze swego dożywocia na jej sumie posagowej 1577 zł (G. Lo 102 k. 70).

Joanna z M-ch Kosicka (Kossecka?), akatoliczka, dziedziczka Kęszyc, chrzestna 4 VII 1796 r. (LB Ociąż). Komunikowała w zborze w Orzeszkowie 1812 r. Wojciech, posesor Lubinia koło Mogilna, świadek 8 II 1834 r. (LC Św. Michał, Gniezno). Wiktor, posesor Czajkowa i Stanisława z Dzierzbickich, rodzice Heleny Emeryty Filipiny, ur. tamże 1 VI 1842 r. (LB Gostyń).

Małgowscy h. Sulima
Małgowscy h. Sulima. Andrzej, syn Piotra z Łagiewnik, podsędka kaliskiego, i Krystyny z Babińskich (zob. Łagiewniccy h. Sulima), pisany zrazu Łagiewnickim, potem Łagiewnickim cz. M-im, wreszcie tylko M-im. Z działu przeprowadzonego z bratem, ks. Wincentym, kanonikiem gniexnieńskim, wziął Małgowo, części w Wziąchowie i Lutkowie, poczem na połowie tych dóbr 1509 r. oprawił 300 grz. posagu żonie swej Helenie Zbyszewskiej, córce Michała (P. 786 s. 107), ona zaś jednocześnie swoje ojczyste części wsi Zbyszewice, Dziewoklucz, Żuń, Pawłowo p. kcyń., należne jej z podziału z siostrami, sprzedała za 300 grz. braciom swym stryjecznym z Łukowa, ks. Anzelmowi, kanonikowi poznańskiemu, Michałowi, Janowi i Maciejowi (ib.). Wespół z siostra Felicją zamężną Grzymułtowską występowała 1510 r. przeciwko Feliksowi Borzysławskiemu o to że je wygrał z połowy wsi Wiela i z całego folwarku Bieniakowo, jak również z dworu w mieście królewskim Mieścisku, dóbr oprawnych jej zmarłej siostry owdowiałej Katarzyny Nowomiejskiej (P. 863 k. 283). Z kolei Helena o wygnanie jej z części tychże dóbr pozywała 1511 r. siostrę Felicję (P. 865 k. 38v). T.r. Andrzej wzywał swą siostrę Martę, żonę jana Wyszkowskiego, by go skwitowała z dóbr rodzicielskich w Małgowie, Wziąchowie, Babinie i Murzynowie (Py. 170 k. 44v). Helena części w Zbyszewicach i Żuni, odziedziczone po siostrze Katarzynie, sprzedała 1514 r. za 25 grz. braciom z Łukowa (P. 1392 k. 14) i t.r. sprzedała im za 28 grz. odziedziczone po tejże siostrze części wsi Dobrzyniewo, Debówko i Kościerzyna pow. nakiel. (N. 213 k. 18v). Andrzej, zwany już M-im będąc poręczycielem za brata, ks. Wincentego, zawierał 1514 r. ugode z Wojciechem Pogorzelskim, działającym w imieniu swego ojca Jana (Py 24 k. 173). Helena pozywała 1519 r. Stanisława Grzymułtowskiego, chorążego kaliskiego, o wygnanie jej z połowy Grzymułtowic, którą to połowę zastawił był jej zmarłej matce, Małgorzacie Zbyszewskiej (P. 867 k. 44). Andrzej Łagiewnicki cz. M. nabył wyderkafem 1520 r. od Zygmunta Robaczyńskiego za 15 grz. jego część we Wziąchowie (P. 1392 k. 329v), a Anna Gorzyńska, siostra tego Zygmunta, który t.r. zmarł, pozywała Andrzeja o wygnanie jej z części Wziąchowa, należnej jej z działu z bratem po śmierci matki, Katarzyny Robaczyńskiej (P. 867 k. 320v). Helena ze Zbyszewskich 1522 r. skwitowała Stanisława Grzymułtowskiego, chorążego kaliskiego, z 50 grz. stanowiących trzecią ratę z sumy 200 grz. (G. 28 k. 52v). Andrzej swoją część w Piwonicach p. kal., odziedziczoną po Piotrze Borzysławskim, sprzedał 1534 r. za 200 grz. Wojciechowi Kuklinowskiemu (I. i Dz. Z. Kal. 2 k. 231v). T.r. dwa puste łany w Małgowie sprzedał wyderkafem za 50 grz. Janowi z Kromolic (P. 1393 k. 712v). Żył jeszcze 1539 r. (P. 878 k. 291, 1394 k. 293), nie żył już 1545 r., kiedy owdowiała Helena ze swej sumy oprawnej na Małgowie i Wziąchowie dała swym córkom, pannom Zofii i Katarzynie M-im, każdej po 100 zł (P. 1395 k. 174v). Nie żyła już 1564 r. (I. Kal. 29 s. 396). Synowie, Wojciech i Stanisław. Z córek, Anna, 1538 r. żona Wojciecha Jedleckiego zw. Mixti, nie żyła już 1557 r. Zofia, wspomniana 1545 r., jeszcze niezamężna 1563 r. (Py. 179 k. 113), t.r. wyszła za Jana Pogorzelskiego. Nie żyła już 1576 r.

1. Wojciech, syn Andrzeja i Zbyszewskiej, ożenił się z Zofią Baranowską, córka Marcina i Anny Rokossowskiej, która od swego teścia na czwartych częściach Wziąchowa i folwarku w Małgowie dostała 1539 r. oprawę 260 zł posagu (P. 1394 k. 293). Wojciech od swych szwagrów, Jana i wawrzyńca Baranowskich, nabył wyderkafem 1541 r. za 305 grz. trzy części wsi ochla p. pyzdr. (P. 1394 k. 441), z której to transakcji ich skwitował 1550 r. (P. 889 k. 22). Ks. Maciejowi Mokronoskiemu, proboszczowi szpitala Św. Ducha za miastem Koźminem, jak również jego następcom, zapisał 1549 r. roczny czynsz wyderkafowy 9 grz. od sumy 112 grz. (P. 1395 k. 511v). Wespół z bratem Stanisławem i bracmi Grzymułtowskimi intromitowany 1551 r. do dóbr odziedziczonych po zmarłym Tomaszu Margońskim to jest do miasta Margonina z przyległymi wsiami (Kc. 11 k. 169v). Wraz z tymże bratem niedzielnym Stanisławem całe ich ćwierci w tych dobrach sprzedał 1552 r. za 6.000 złp Janowi Sędziwojowi Czarnkowskiemu (Py. 31 k. 33v), a 1553 r. obaj pozywali tego Czarnkowskiego o dług (P. 894 k. 643; Kc. 113 s. 74), ale już t.r. Wojciech skwitował go z 1.050 zł z należnych im jeszcze 2.100 złp (Py. 174 k. 49). Dożywocie z żoną spisywał 1553 r. (P. 1396 k. 65). Zofia z Baranowskich M-a pozywała 1557 r. Annę z Baranowskich Gostyńską o wydzielenie jej macierzystych części w Zalesiu, Leszkowie i Ochli p. pyzdr. (P. 898 k. 1071; Py. 176 k. 393). Wojciech całe swe części w Małgowie, Wziąchowie i w pustce Lutkowach i Sobiesierniach 1560 r. dał wieczyście, "wiedziony miłością", Jakubowi Rokossowskiemu, podsędkowi ziemskiemu poznańskiemu, żonie swej zaś dał sumy w gotowiźnie i zapisach (P. 1396 k. 866). Nie żył juz 1562 r., kiedy Zofia z Baranowskich występowała jako wdowa (P. 904 k. 98). Rezydowała we Wziąchowie (Py 179 k. 561v). Swoja oprawę na Małgowie, Wziąchowie i pustce Sobiesiernie sprzedała wyderkafem 1564 r. za 500 grz. siostrzeńcowi Stanisławowi Przetockiemu, zachowując jej dożywotnie użytkowanie (P. 1397 k. 312), ale jeszcze t.r. skwitowała Rokossowskiego z tej oprawy (P. 906 k. 775), a 1566 r. otrzymała odeń dożywotnie użytkowanie wszystkich tych dóbr (P. 1397 k. 467v). Juz jednak 1567 r. Rokossowski swe części w tych wsiach sprzedał za 12.000 złp Stanisławowi Pogorzelskiemu Pasikoniowi (ib. k. 578). Zofia była 1568 r. jeszcze wdową (Py. 107 k. 110), ale juz 1570 r. jej drugim mężem był Jan Rajski (I. Kal. 36 s. 58, 686; Py. 108 k. 227).

2. Stanisław, syn Andrzeja i Zbyszewskiej, wspomniany 1541 r., pozywał 1553 r. wraz z bratem Wojciechem Jana Sędziwoja Czarnkowskiego (Kc. 113 s. 74), ale już t.r. skwitował go z 1.100 zł (Py. 174 k. 226). Od swych siostrzeńców, Jana Jedleckiego Mixti i Heleny z Jedleckich Gajewskiej, nabył ich część spadkową po Tomaszu Margońskim i 1561 r. ową część sprzedał za 1.000 zł Krzysztofowi Grzymułtowskiemu (P. 1397 k. 15). Umarł 1563 r., a spadek po nim, to znaczy części w dobrach Małgowo i Wziąchowo oraz w pustkach Lutkowach i Sobiesierniach, przypadł siostrze Zofii, żonie Jana Pogorzelskiego, i potomstwu zmarłej siostry Anny zamężnej Jedleckiej (Py. 179 k. 166; P. 1397 k. 224). Zofia Pogorzelska swoją część spadkową dała t.r. Janowi Chwałkowskiemu (ib.), a Jan Jedlecki część swoją sprzedał 1564 r. za 3.000 zł Janowi Pogorzelskiemu, mężowi swej ciotki Zofii M-ej (ib. k. 344v).

Małgowscy z Małgowa
Małgowscy z Małgowa w pow. pyzdrskim. Bracia: Dziersław, Heydan, Andral i Bronisz, dziedziczyli w Małgowie. Imiona Heydan i Andral zdawałyby się wskazywać na ich obce pochodzenie (skandynawskie?), gdyby jednak tak było, to Dziersław i Bronisz przemawialiby za aklimatyzacją w Polsce owych obcych przybyszów już może w poprzednim pokoleniu. Z tych braci, Dziersław występował jako współdziedzic w Małgowie 1417 r. (Py. k. 42v, 208v). Heydan jawi sie już 1403 r. (Py. 1 k. 58), a żył jeszcze 1445 r., kiedy od Mikołaja z Miłosławia kupował za 400 grz. połowy Bojenic i Babina w p. pyzdr. (P. 1379 k. 82) i t.r. na tych połowach zapisywał 8 grz. rocznego czynszu od sumy 100 grz. ks. janowi, altaryście kościoła miłosławskiego (P. 1379 k. 112v). Żoną Heydana była Anna z Zawidowic, która swoją część w Parzęczewie p. pyzdr., nabytą prawem bliższości od Jana z Łobza, sprzedała 1438 r. za 24 grz. Jakubowi z Noskowa (P. 1378 k. 35v II). Andral (Jandral) z Małgowa, 1417 r. dziedzic w Jankowicach, nabytych od Andrzeja i Wojciecha, braci przyrodnich, dziedziców z Trzebicka (Py. 3 k. 236v). Bronisz z Małgowa procesował się 1416 r. o wójtostwo w Jarocinie (ib. k. 166), a juz 1417 r. mowa o nim jako o nie zyjącym, zamordowanym (ib. k. 208v). Może synem Heydana był Tomasz (Tomisław), dziedzic w Babinie i Małgowie, o którym zob. Babińscy.

Małgowscy
Małgowscy różni. Jan M., 1530 r. stryj Agnieszki Goreckiej (żony Błażeja Westerskiego?) (P. 1393 k. 368v). Katarzyna z Małgowa, w latach 1618-1639 wdowa po Marcinie Karczewskim. Piotr, chrzestny 7 IV 1641 r. (LB Siemowo).

Małkowscy
Małkowscy. Mieli istnieć tego nazwiska Korabici z Małkowa w p. sieradzkim. Nie wiem których z tu wymienionych należałoby do nich zaliczyć.

Mikołaj z Małkowa, syn Macieja juz nie zyjącego 1464 r., mąz Małgorzaty, córki Jana Łaszewskiego, która 1462 r. połowe Bunina p. kal., to jest 12 łanów, sprzedała za 300 grz. Pawłowi, Maciejowi, Wojciechowi, Piotrowi i Jakubowi, braciom z Bunina (P. 1384 k. 103). T.r. Małgorzata "niegdy z Bunina" dostała zapis długu 26 grz. od ks. Jana z Oszczeklina (I. Kal. 1 k. 134v), a 1463 r. skwitowała go z 13 grz. (ib. k. 232v). Mikołaj M. od Pawła i Wojciecha braci z Bunina i od ich matki Jadwigi dostał 1464 r. zapis 33 i pół grz. (ib. k. 244v), żył zaś jeszcze 1468 r., kiedy Małgorzata skwitowała braci z Karsów i Bunina z należnych jej 300 grz. (ib. k. 433).

Andrzej M. był 1518 r. poręczycielem wobec Jana Dzierżanowskiego za jego syna Andrzeja, iż ten pokwituje ojca z części macierzystych w Małkowie i Uniesławiu (P. 866 k. 187v).

Mikołaj M. na połowie części Małego Małkowa p. sier. 1577 r. zapisał 700 zł posagu żonie Zofii Krowickiej, córce Tyburcego (R. Kal. 4 k. 407v) i t.r. spisywał z nią wzajemne dożywocie (ib. k. 439).

Piotr, 1599 r. mąż Urszuli z Czackich (Kośc. 279 k. 238). Anna (Ewa?), 1602 r. żona Jana Cieńskiego, wdowa 1616 r. Wojciech skwitował 1623 r. Barbarę z Szczawińskich Sokołowską, kasztelanową gostyńską (Kc. 19 k. 60v). Stanisław, mąż Grabowskiej, oboje juz nie żyli 1663 r. kiedy ich syn Jan spadek po rodzonym wuju ks. Wojciechu Grabowskim, sufraganie gniexnieńskim, cedował swemu szwagrowi Wojciechowi Żukowskiemu mężowie swej siostry Anny M-ej (P. 1073 k. 149v; G. 84 k. 135v). Żyła jeszcze ta Anna 1686, a może i 1696 r.

Anna i jej mąż Marcin Stawski, oboje już nie żyli 1677 r.

Małochrzypscy
Małochrzypscy, zob. Chrzypscy.

Małoccy z Małocina
Małoccy z Małocina w p. nakiel. Jan M. z Małocina 1432 r. (G. 4 k. 88v), obecny na sądach w Nakle 1433 r. (N. 143 k. 8v). Piotr z Małocina oprawił 1443 r. posag 80 grz. swej żonie Barbarze (ib. k. 30v). Był 1458 r. jednym z arbitrów przy zawieraniu ugody między pewnymi kmieciami ze Słupowa a Mikołajem z Sąsieczna (N. 144 s. 16). Piotr z Małocina, podsędek nakielski 1468 r. (N. 144 s. 44). Piotr M. ręczył 1469 r. za Jana, bratanka Wincentego Chrząstowskiego (ib. s. 125), zaś 1470 r. jako jeden z arbitrów godził owych Chrząstowskich, stryja i bratanka, z małzonkami Mienkowskimi (N. 145 s. 5). Barbara (Małowska), nie żyjąca już 1505 r., żona Dzietrzycha Drachowskiego.

Jarosław, mąż Katarzyny Zebrzydowskiej, córki Mikołaja i Elżbiety Zebrzydowskiej z Sitna, na połowie Małocina, na całym tamtejszym folwarku i na 3 pustych łanach oprawił 1478 r. tej żonie posag 100 kop groszy (N. 144 s. 201). Dostała ona t.r. od matki zapis 60 kop gr. (60 zł węg.) tytułem posagu i skwitowała rodziców (ib. s. 219, 221). Jarosław od swej teściowej otrzymał 1480 r. zapis 60 grz. długu (ib. s. 233) i t.r. zrezygnowała mu ona za 24 grz. 9 łanów we wsi Mysławy p. nakiel. (ib. s. 255). Od teścia nabył wyderkafem 1481 r. za 60 grz. w Sitnie 3 łany osiadłe i 6 pustych (ib. s. 282). Kwitował 1490 r. Mikołaja Ostrowskiego z 10 zł węg., za które wziął był zastawem kmienia i połowę jeziora w Ostrowie (N. 146 s. 69). Od Mikołaja Bożejewskiego kupił za 70 grz. monety pruskiej 1498 r. jego czwartą część w Kossowie p. nakiel. (ib. s. 204, 205). Skwitowany 1508 r. przez córkę Małgorzatę zamężną Domasławską z majątku rodzicielskiego w Małocinie (ib. s. 451). Umarł między r. 1510 a 1516 (ib. s. 481, 213 k. 26). Owdowiała Anna kupiła 1517 r. za 30 grz. od rodzeństwa, Wojciecha Wituńskiego i Jadwigi Skickiej, żony opatrzn. Jana Szlisza (Śslisza?), mieszczanina z Łobżenicy, ich czwartą częśc w Kossowie (N. 213 s. 32v). Z córek Jarosława, Barbara byla 1500 r. żoną Stanisława Jezierskiego z Jeziorek w p. kcyń. Małgorzata, 1508 r. za Janem Grabowskim. Elżbieta, 1536 r. żona Wojciecha Żakowskiego Strugały, posesora wójtostwa we wsi królewskiej Sokolniki w p. kcyń., już nie żyjąca 1536 r. Może ta sama Elżbieta, o której było wyżej, to 1550 r. żona Andrzeja Kroczyńskiego? Chyba również córką Jarosława była Jadwiga, 1520 r. żona Jana Jezierskiego z Jeziorek. Synowie Jarosława to zapewne Jan i Piotr.

1. Jan, zapewne syn Jarosława i Zebrzydowskiej, na połowie swych części w Małocinie oprawił 1528 r. posag 120 zł żonie Katarzynie Przysieckiej (Przesieckiej), córce Stanisława (N. 213 k. 84v). T.r. od Jana Podolskiego nabył wyderkafem łan osiadły w Podolinie p. kcyń. (G. 335a k. 112). Nie żył już 1539 r., kiedy to Katarzyna, już 2-o v. żona Jakuba Humięckiego (Humieńskiego) na swej oprawie na Małocinie dała zapis 120 zł temu drugiemu mężowi (N. 213 k. 74). Żyli jeszcze oboje 1556 r. (ib. k. 190). Syn Krzysztof.

Krzysztof, syn Jana i Przysieckiej, dał 1556 r. swe części za 200 zł w dożywotni wyderkaf ojczymowi i matce, z tym, że po ich śmierci sumę tę odziedziczą ich córki, Anna i Małgorzata, przyrodnie siostry Krzysztofa (ib.). Na połowie swej części Małocina i na połowie pustki Kossowo oprawił 1557 r. żonie Zofii Samostrzelskiej, córce Macieja, 600 zł posagu (ib. k. 197), a 1566 r. na tych samych dobrach oprawił jej posag 1.000 zł (N. 215 k. 56). Umarła ona między r. 1588 a 1593 (N. 56 k. 368; Kc. 121 k. 290v). Krzysztof swe części w Kossowie i dwa łany osiadłe w Małocinie za 2.000 zł sprzedał wyderkafem zięciowi Piotrowi Bzowskiemu (N. 219 k. 64v, 66). Całe Małocino wraz z dworem i części w Kossowie, z wyjątkiem 6 pustych łanów w Małocinie i dwóch w Kossowie, trzymanych przez Bzowskich, dał 1593 r. wieczyście synom swym Prokopowi i Bartłomiejowi (N. 219 k. 112). Umarł 1595 r. lub 1596 (N. 162 k. 277v, 638). Synowie: Maciej, Jan, Prokop, Bartłomiej. Spośród córek, Anna, w latach 1592-1598 żona Piotra Bzowskiego, nie żyła już 1609 r. Katarzyna, niezamężna w latach 1593-1598 (Kc. 121 k. 290v; N. 219 k. 307v), 1604 r. żona Jana Budzińskiego, zaś 2-o v. 1608 r. żona Wawrzyńca Zdzochowskiego. Z synow, Maciej i Jan, dziedzice w Małocinie 1584 r. (N. 56 k. 187). Maciej żył jeszcze 1585 r. (ib. k. 218v, 248). Jan, bezpotomny, już nie żył 1594 r. (N. 162 k. 56v).

1) Prokop, syn Krzysztofa i Samostrzelskiej, wspomniany 1585 r. (N. 156 k. 238v), otrzymał 1592 r. od ojca wyderkafem za 200 zł dwa łany puste w Małocinie (N. 219 k. 66v). Części w owej wsi, jak również w Kossowie, wespół z bratem Bartłomiejem dostał 1593 r. od ojca wiecznością. Była już o tym mowa. Swoją częśc młyna wodnego w Małocinie i tamtejszą karczmę, położoną przy drodze do Dębna, z placem i ogrodem sprzedał 1595 r. trzyletnim wyderkafem za 229 zł Piotrowi Bzowskiemu (N. 219 k. 184). Wedle podziału przeprowadzonego 1595 r. z bratem Bartłomiejem, winien był wypłacić siostrze Katarzynie 15 zł (N. 162 k. 248v). Wraz z tym bratem skwitowany 1596 r. przez szwagra Bzowskiego z 2.000 zł (ib. k. 368). T.r. swoją część w Małocinie, otrzymaną z działów z bratem, wraz z częścią młyna wodnego tamże, sprzedał za 600 zł wyderkafem trzyletnim Maciejowi Obodowskiemu (N. 219 k. 214), a części w Kossowie t.r. za 1.000 zł sprzedał w taki sam sposób bratu Bartłomiejowi (ib. k. 232v). Skwitowany 1597 r. przez Obodowskiego z sumy 600 zł wyderkafowej na Małocinie (N. 163 k. 139), t.r. części w tejże wsi ponownie sprzedał mu wyderkafem na dwa lata za 1.000 zł (N. 219 k. 268v). Ponieważ brat Bartłomiej wykupił był od Obodowskiego wyderkaf części Małocina, Prokop 1598 r. tę część sprzedał temu bratu na rok wyderkafem za 1.500 zł (N. 219 k. 299). Obaj bracia części Kossowa t.r. za 1.600 zł Stanisławowi Kostce, podskarbiemu ziem pruskich (N. 219 k. 297v), ale już t.r. pozywali Kostkę, dziedzica Kossowa (N. 123 k. 264). Prokop swą połowę Małocina sprzedał 1599 r. za 6.000 zł Franciszkowi Trebnicowi (N. 219 k. 386), ale ją od niego t.r. za taką samą sumę odkupił z powrotem (ib. k. 418). Ostatecznie dwa puste łany w Małocinie 1602 r. dał wieczyście podskarbiemu Kostce, a kiedy ten t.r. zmarł, całą swoją połowę tej wsi rezygnował jego synom, Krzysztofowi i Jezremu Kostkom (N. 165 k. 14, 48v).

2) Bartłomiej, syn Krzysztofa i Samostrzelskiej, współspadkobierca Michała Rzęszkowskiego, pozywany 1593 r. wespół z rodzeństwem Obodowskimi (Kc. 121 k. 290v). Współspadkobierca brata Jana 1594 r. (N. 162 k. 56v). Swoje części Małocina oraz połowę łana pustego, tak zwaną Cebuliną Włókę w tejże wsi sprzedał wyderkafem 1595 r. za 1.100 zł szwagrowi Bzowskiemu (N. 219 k. 177v). W rezultacie dokonanego t.r. podziału Małocina z bratem Prokopem, siostrze Katarzynie winien był 15 zł (N. 162 k. 249). Części ojczyste w Małocinie 1596 r. sprzedał wyderkafem na trzy lata za 3.436 zł Maciejowi Obodowskiemu (N. 219 k. 234). Kwitował 1598 r. Prokopa z 1.000 zł, za które miał od niego trzyletni wyderkaf części Kossowa (N. 163 k. 292). Ożenił się 1600 r. z Barbarą Niemieczkowską, córką Bartłomieja, i na krótko przed ślubem, 26 VI, od jej brata Stanisława dostał zapis długu 500 złp gotowizną i 200 złp w wyprawie, jako posag za nią (P. 970 k. 707v). T.r. na połowie części swych w Małocinie zapisał jej 700 złp wiana (P. 1403 k. 650). Dożywocie wzajemne spisywał z nią 1601 r. (P. 1404 k. 319). T.r. całe swe części w Małocinie sprzedał za 5.000 zl Maciejowi Obodowskiemu (ib. k. 318v). Od szwagra Stanisława Niemieczkowskiego 1603 r. nabył na trzyletni wyderkaf za 2200 złp części wsi Wielżyno p. pozn. (ib. k. 1043). Żonie oprawił 1605 r. posag w wysokości 2.000 złp (P. 1405 k. 257v). Jako współspadkobierca wuja Prokopa Samostrzelskiego, części w Samostrzelu p. nakiel. sprzedal 1608 r. za 1.863 złp Stanisławowi Orzelskiemu (P. 1406 k. 805v). Od Tomasza Rosnowskiego cz. Grodzickiego kupił 1610 r. za 4.200 złp części w Grodziszczku p. pozn. (P. 1407 k. 206v) i t.r. oboje z żoną owe części sprzedali wyderkafem za 1.700 złp temuż Rosnowskiemu (ib. k. 305). Małżonkowie t.r. ponownie spisywali dożywocie (ib. k. 307). Bartłomiej części Grodziszczka 1611 r. odprzedał z powrotem Rosnowskiemu za 4.200 złp (ib. k. 429v). Zapis dożywocia wzajemnego z żoną ponowiony został 1611 r. (ib. k. 645v). T.r. od Piotra Budziszewskiego nabył wyderkafem za 2.500 złp połowę Budziszewa (ib. k. 636v). Umarł między r. 1612 a 1617 (P. 988 k. 1128; G. 74 k. 209). Wdowa w imieniu własnym i swych dzieci części Strzelewa p. bydg. wydzierżawiła 1618 r. małżonkom Kraszewskim (N. 171 k. 231). To Strzelewo było dziedzictwem po jej rodzonym wuju Prokopie Samostrzelskim. Swoje części w tej wsi sprzedała 1620 r. za 1.000 złp Jerzemu Bieganowskiemu i jego żonie Zofii z Bzowskich, siostrzenicy swego męża (P. 1412 k. 166v). Córka Zofia zamężna Zapadzka kwitowała ją 1626 r. z 300 zł na poczet dóbr rodzicielskich (P. 1017 k. 283). Zapewne już nie żyła 1641 r. (P. 1043 k. 724v). Z synów, Stefan był 1618 r. franciszkaninem w Gnieźnie (N. 171 k. 231), o Stanisławie niżej. Spośród córek, Zofia, wspomniana 1618 r. (ib.), w latach 1624-1630 żona Jana Zapadzkiego cz. Grodowskiego, wdowa 1640 r., wyszła 2-o v. 1643 r. za Wojciecha Czaplickiego. Anna, niezamężna, wspomniana 1618 r. (ib.), żyła jeszcze 1641 r. (P. 1943 k. 724v).



Przeglądanie 877 pozycji zakresu Małachowscy - Miaskowscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona12[3]4567Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników