Przeglądanie 754 pozycji zakresu Morawscy - Myśniewscy.
19202122[23]24252627
Morawscy - Myśniewscy
1) Jan M. cz. Balicki, syn Stanisława i Stęgoskiej, wspólnie z braćmi w r. 1597 pozywał brata ich macochy Piotra Gorskiego cz. Rogaskiego o jej posag 500 zł. (Py. 128 k. 284). On i bracia, jako spadkobiercy rodzonego wuja Adama Stęgoskiego, w r. 1598 pozywali Grocholskich (Kc. 123 k. 224v). Od Andrzeja Dzierżanowskiego w r. 1599 nabył wyderkafem na jeden rok za 5.000 złp. wieś Pawłowo w p. kcyń. (P. 1403 k. 294). Andrzej Żylicki (Żelicki) sprzedał mu w r. 1600 za 5.000 złp. wieś Rudnicze w p. kcyń. (ib. k. 592), którą to wieś t. r. wziął od nabywcy w dzierżawę za 500 zł. (Kc. 123 k. 636v). Jan od Łukasza Kłonowskiego w r. 1608 kupił za 5.000 złp. Strzeszki w p. pyzdr. (P. 1406 k. 441). Od wdowy Anny z Łaskawskich Stęgoskiej w r. 1609 wydzierżawił Olszno i Dobieszewko w p. kcyń. pod zakładem 700 zł. (Kc. 126 k. 9). Obydwie te wsie były w r. 1610 własnością Jana i jego braci jako spadek po wuju Adamie Stęgoskim (P. 984 k. 650). Jan od Rudolfa Baranowskiego kupił w r. 1610 za 1.600 złp. części Murzynowa w p. pyzdr., pochodzące ze spadku po Jerzym Turewskim (P. 1407 k. 212). Jednocześnie swoje części w Strzeszkach sprzedał wyderkafem za 1.000 złp. Andrzejowi Kokowskiemu (ib. k. 212v). Inne części Murzynowa, też ze spadku po Turewskim, kupił t. r. za 62 złp. od Łucji z Baranowa, wdowy po Andrzeju Krzyszkowskim (ib. k. 313). Obok braci Stafana i Adama, jak też innych spadkobierców Jerzego M-go, skwitowany był w r. 1611 przez siotkę Elżbietę z M-ch Wroczyńską z 30 grz., pochodzących ze 100 grz. jej posagu (G. 71 k. 54). Wespół z bratem Stefanem części w Olesznie i Dobieszewku, odziedziczone po wuju Stęgoskim, sprzedał w r. 1612 za 9.600 złp. Adamowi Smuszewskiemu (P. 1408 k. 132v). Od Macieja Nieżychowskiego w r. 1614 kupił za 100 grz. części Murzynowa pochodzące ze spadku po Jerzym Turewskim (P. 1409 k. 74v). Od Gabriela Złotkowskiego i jego dzieci kupił w r. 1615 za 120 zł. części w Murzynowie Leśnym i Słupi Wielkiej, ze spadku po Turewskim (P. 1409 k. 412). T. r. kupił za 8.000 złp. od Stefana Potulickiego, wojewodzica kaliskiego, Starołękę w p. pozn. (ib. k. 529). Wspólnie z bratem Stefanem części w Muchlinie w r. 1617 sprzedał za 2.000 złp. bratu Maciejowi (P. 1410 k. 558). Części Strzeszek, Murzynowa Leśnego i pustek Ramutki w p. pyzdr. w r. 1618 sprzedał za 9.000 złp. Hektorowi Koszutskiemu (P. 1411 k. 142). Od Stanisława Grzymułtowskiego, starosty średzkiego, w r. 1619 nabył wyderkafem za 5.000 złp. Parkowo w p. pozn. (ib. k. 380), zaś od Jana Smoguleckiego w r. 1622 za 4.400 zł. Chawłodno i Krzyżanki w p. kcyń. (P. 1413 k. 368). Jako dziedzic Starołęki Pańskiej dokonał w r. 1626 rozgraniczenia jej z dobrami miasta Poznania (Kośc. 294 k. 144v). Tę Starołękę sprzedał w r. 1628 za 14.000 złp. karmelitom poznańskim od Bożego Ciała (P. 1416 k. 206). Od Łukasza Mielżyńskiego, starościca powidzkiego, t. r. kupił wyderkafem za sumę 10.000 złp. wieś Grabonóg z folwarkiem Podrzecze w p. kośc. (Ws. 206 k. 269v). Od Bartłomieja Owieczkowskiego w r. 1629 kupił za 6.800 złp. Kościanki w p. pyzdr. (P. 1416 k. 599). Administrował w r. 1634 wsią Bardo, dobrami swego zięcia Mikołaja Skrzetuskiego, chyba wtedy już nie żyjącego (Py. 146 s. 125). Poczwórnego podymnego uchwalonego w obozie beresteckim w r. 1651 winien był płacić z Kościelnego i Kościanek, tojest z siedmu dymów 14 zł. (Py. 151 s. 215). Jego siostrzeniec, Stanisław Baranowski w imieniu własnym i braci w r. 1651 zobowiazał się wypłacić mu w r. 1652 sumę 450 złp. jako rekompensatę wydatków poniesionych przezeń na pogrzeb ich ojca i na wyekwipowanie siostrzeńca Stanisława na wojnę (ib. s. 148). Spisał 1652.4/III. r. w Kościankach testament, polecając pochować swe ciało w Pyzdrach u Franciszkanów. Swym wnuczkom, trzem Baranowskim i dwom Nieżychowskim, zapisał każdej po 800 zł. Resztę spadku przeznaczył wnukom, Baranowskim i Nieżychowskim (ib. s. 15). Skasował ten testament w r. 1653 (ib. s. 117). Nie żył już w r. 1654, kiedy jego zięć Krzysztof Suliński oraz wnuki i wnuczki Pawłowscy, Nieżychowscy, Baranowscy, Skrzetuska, układali się o spadek po swym dziadzie i o posesję Kościanek (Py. 151 s. 76, 81). Pierwszą żoną Jana była w r. 1599 Zofia Kroczyńska cz. Skoroszewska (ze Skoroszewic Kroczyńska), córka Marcina (W. 32 k. 5v), której t. r. na sumach zapisanych sobie przez Jana z Czarnkowa, kasztelana nakielskiego, na folwarku Dziećmierowo oraz na wsiach Konarskie i Skrzyńskie oprawił 800 zł. wiana (P. 1403 k. 11). W r. 1612 skasowała ona swą oprawę i dożywocie na Olesznie i Dobieszewku (P. 988 k. 611v), a otrzymała t. r. od męża oprawę 1.000 zł. posagu na połwie części Strzeszek i Murzynowa w p. pyzdr. (P. 1408 k. 288v). W r. 1618 oprawa ta została przeniesiona na połowę Starołęki i pustki Marlewo p. pozn. (P. 1411 k. 156). Po sprzedaży Starołęki karmelinom dostała od męża w r. 1628 ponowną oprawę 2.000 złp. (P. 1316 k. 206). Syn Łukasz, żyjący w r. 1618 (I. Kal. 84 s. 893), umarł młodo i bezpotomnie. Z córek, Anna w r. 1609 otrzymała od ojca zapis 400 zł. długu (Kc. 125 k. 465v). W latach 1618-1628 była żoną Jana z Wierzbna Pawłowskiego, nie żyła już w r. 1654. Marianna, w latach 1624-1640 żona Aleksandra Nieżychowskiego, nie żyła już w r. 1654. Katarzyna wyszła w r. 1628 za Mikołaja Skrzetuskiego, była w latach 1636-1639 wdową po nim, 2-o v. w latach 1644-1652 żona Krzysztofa Sulińskiego, który skupił Kościanki od spadkobierców swego teścia. Umarła w r. 1652 lub 1653. Zofia, w r. 1629 żona Felicjana Baranowskiego, umarła przed r. 1641.
2) Maciej, syn Stanisława i Stęgoskiej, współspadkobierca ojca w r. 1597 (R. Kal. 7 k. 91). Jako współspadkobierca wuja Adama Stęgoskiego skwitował w r. 1600 z 20 złp. Jana Pijanowskiego (P. 970 k. 521v). Swoje części w Olesznie i Dobieszewku w r. 1613 sprzedał za 5.000 złp. Andrzejowi, Janowi i Adamowi braciom Smuszewskim (P. 1308 k. 424). T. r. od Anny z Grudzińskich, żony Adama Grodzieckiego, nabył wyderkafem za 3.300 złp. połowę wsi Gołańczy (ib. k. 458v). Od braci swych, Jana i Stefana, w r. 1617 kupił za 2.000 złp. części w Muchlinie (P. 1410 k. 558). Żył jeszcze w r. 1626 (P. 1016 k. 137v). Swej żonie, Annie Rudnickiej, oprawił w r. 1613 posag 1.500 złp. (P. 1408 k. 426). Z niej miał córkę Katarzynę, ochrzcz. 1616.28/III. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Jako współspadkobiercy stryja Stefana obok synów Andrzeja występowali w r. 1644 ich bracia stryjeczni, Jan i Maciej (I. Kon. 51 k. 330). Mogliby to być tylko synowie Macieja.
3) Andrzej, syn Stanisław i Stęgoskiej, współspadkobierca ojca w r. 1597 (R. Kal. 7 k. 91), kwitował w r. 1604 Annę Podłęską, wdowę po Andrzeju Słomowskim, z 400 zł. z dzierżawy wsi Słomowo Kościelne i Trzemsza w p. sier. (I. Kal. 70 k. 439v). Współspadkobierca wuja Adama Stęgoskiego w Olesznie i Dobieszewku 1610 r. (P. 984 k. 650). Przeciw niemu i jego bratu Maciejowi występowała w r. 1612 ich ciotka, Elżbieta z M-ch Wroczyńska o posagowe 22 grzywny (P. 146 k. 401v). Odziedziczone po wuju Stęgoskim części Oleszna i Dobieszewka zastawił w r. 1612 za 15.000 zł. Adamowi Smuszewskiemu (P. 988 k. 743). Nie żył już w r. 1616 (I. Kal. 82 s. 1720). Synowie: Stanisław, Andrzej, Jan, wspomniany w r. 1619 (I. Kon. 40 s. 474) i znów w r. 1623 (P. 152 k. 264v), i Adam.
(1) Stanisław, syn Andrzeja i Słomowskiej, wspólnie z braćmi w r. 1619 skwitowany przez Jerzego Szawłowskiego z 55 zł. (I. Kon. 40 s. 474). Wraz ze stryjami i braćmi pozywany w r. 1623 przez Andrzeja Przecławskiego w związku z ewikcją daną przy sprzedaży Oleszna i Dobieszewka (P. 152 k. 264v). Może identyczny z nim Stanisław z Balic M. który mając około 80 lat w imieniu własnym i żony Anny Lisieckiej w r. 1668 pozywał swego zięcia Stanisława Bogusławskiego o pobicie ich obojga (ib. 58 k. 515v). Może to właśnie ta, Anna z Balic M-a, była w r. 1635 kwitowana przez Annę z Trąmpczyńskich Żółtowską (Py. 146 s. 415v). Córką Stanisława była Anna, dziedziczka części w Muchlinie żona Stanisława Bogusławskiego, nie żyjaca już w r. 1691.
(2) Andrzej, syn Andrzeja i Słomowskiej, wspomniany w r. 1619 (I. Kon. 40 s. 474). Wraz z bratem Adamem, jako współspadkobierca stryja Adama, kwitował w r. 1644 z sumy stryja Jana (Py. 150 s. 869; I. Kon. 51 k. 330).
(3) Adam, syn Andrzeja i Słomowskiej, wspomniany w r. 1619 (I. Kon. 40 s. 474). Dziedzic (posesor?) Słomowa Kościelnego, otrzymał w r. 1638 od Jana Pęcherzewskiego i jego brata Pawła cesję sumy 700 zł., zastawnej na tej wsi (I. Kal. 104b s. 2151; I. Kon. 48 k. 608). Umarł między r. 1655 a 1669 (I. Kal. 121 s. 314, 129 s. 586). Żoną jego była w r. 1655 Helena z Sienna Piekarska, w r. 1669 też już nie żyjaca (ib. 129 s. 560). Synowie, Stanisław i Jan. Z córek, Marianna, w r. 1669 żona Jana Jemiałkowskiego. Anna, wtedy niezamężna (ib.), od tych swych braci uzyskała t. r. zapis 1.700 złp. długu (ib.). Oboje Jemiałkowscy żyli jeszcze w r. 1680. O synu Janie wiem jeszcze tylko tyle, że w r. 1695 mianowany był przez brata opiekunem jego córki (I. Kal. 152 s. 76) i obok tego brata uczestniczył t. r. w sprzedaży dóbr ojczystych Janowi Słomowskiemu.
Stanisław, syn Adama i Piekarskiej, jak widzieliśmy, wspólnie z bratem w r. 1668 zapisywał sumę długu 1.060 złp. Janowi Rozdziałowskiemu (I. Kon. 70 k. 41v). Roborował w r. 1695 swój testament (I. Kal. 152 s. 76). Wspólnie z bratem t. r. części ojczyste we wsiach Słomów Kościelny, Trzemsze i Skrzynki w p. sier. sprzedał za 18.000 Janowi Słomowskiemu (ib. s. 100). Nie żył już w r. 1711 (P. 1146 I k. 81v). Jego żoną była w r. 1682 Zuzanna Bużyńska (Bużeńska, Burzyńsa), córka Pawła i Anny z Zawadzkich, obok sióstr współdziedziczka Czermina w p. kal. (P. 1105 VIII k. 54v). Miała posag oprawiony zrazu na Słomowie, Trzemszach i Skrzynkach, zaś po sptrzedaży tych dóbr mąż oprawę sumy posagowej 3.000 zł. przeniósł w r. 1695 na połowie dóbr (I. Kal. 152 s. 105). Jako wdowa żyła jeszcze w r. 1711 (P. 1146 I k. 81v). Córka Krystyna, wymieniona w ojcowskich testamencie z r. 1695, była potem żoną Marcina Dzierzbickiego, pisarza grodzkiego łęczyckiego, a nie żył już w r. 1749.
4) Stefan, syn Stanisława i Stęgoskiej, wspomniany w r. 1597 (R. Kal. 7 k. 91). Od Urszuli Przylepskiej, żony Bartłomieja Stęgoskiego, kupił w r. 1607 za 83 zł. części w Koszutach p. pyzdr. (P. 1406 k. 127v) i za taką sumę części w tejże wsi od jej brata Stanisława Przylepskiego (ib.). Swoje części Koszut w r. 1610 sprzedał wyderkafem za 300 złp. Hektorowi Koszutskiemu (P. 1407 k. 163v), a w r. 1611 wspólnie z panną Anną Przylepską oraz Adamem Bielickim i Zofią Przylepską małżonkami części Koszut sprzedał za 2.000 złp. Hektorowi Koszutskiemu (ib. k. 406). Swoje części w Olesznie i Dobieszewku wespół z bratem Janem sprzedał w r. 1612 za 9.600 złp. Adamowi Smuszewskiemu (P. 1408 k. 132v). Od wdowy Jadwigi z Mielżyńskich Suchorzewskiej, podstoliny kaliskiej, i jej córek w r. 1622 nabył wyderkafem za 6.000 złp. wsie Górę i Zberkowo w p. gnieźn. (P. 1413 k. 530). Był w r. 1629 dziedzicem w Ossowie w p. pyzdr. i z óśmiu dymów w tej wsi winien był t. r. płacić 4 zł. podymnego (Py. 143 s. 3). Umarł między r. 1636 a 1644, a spadek po nim brali bratankowie (P. 1033 k. 590v; I. Kon. 51 k. 330). Jego pierwszą żoną była Zofia Ordzińska, córka Macieja, której w r. 1611 na połowie części w Olesznie i Dobieszewie oprawił posag 670 złp. (P. 1407 k. 440v). Żyła ona jeszcze 1616.28/III. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), a spadkobierca jej był cioteczny brat, Jan Bobrownicki (P. 1033 k. 590v). Z tej żony córka Marianna, ochrzcz. 1613.2/XI. r. (LB Kcynia), niewątpliwie zmarła przed matką. Po raz drugi Stefan zaślubił Zofię Ułanowską, wdowę 1-o v. po Andrzeju Kokowskim. Była jego żoną w r. 1629 (Py. 143 k. 245v).
5) Adam, syn Stanisława i Stęgoskiej, wspomniany w r. 1597 (R. Kal. 7 k. 91), kwitował w r. 1606 brata Jana z 300 zł. (Kc. 125 k. 139v). Z pewnością już nie żył w r. 1623 (P. 152 k. 264v), jako jego spadkobiercy występowali w r. 1644 bratankowie (Py. 150 s. 69, 70).
2. Piotr M., Muchniński cz. Balicki, syn Jerzego i Pęcherzewskiej, wspomniany w r. 1572 (R. Kal. 4 k. 74v). Poranił w r. 1585 Annę z Lisieckich, wdowę po Janie M-im, i jej drugiego męża Floriana Niemojewskiego (I. R. Kal. 21 k. 523). Wydając w r. 1601 córkę za Drwalewskiego z p. łęczyc., otrzymał odeń jeszcze przed śłubem, 9/VII., zobowiązanie względem oprawy posagu (ib. 30 k. 131). Nie żył już w r. 1611 (G. 71 k. 54). Żona Piotra, Małgorzata Czyżewska Tworkówna w r. 1597 skwitowała z dóbr ojczystych i macierzystych Bartłomieja Czyżewskiego cz. Bogusławskiego (ib. 28k. 6v, 39). Syn Stanisław.
Stanisław M. cz. Balicki, syn Piotra i Czyżewskiej, skwitowany w r. 1614 przez ciotkę Elżbietę z M-ch Wroczyńską z 50 grz. stanowiących połowę jej posagu (P. 992 k. 646). Role "Bielniewską" w Muchlinie w r. 1638 zastawił za 150 zł. Szymonowi Porczyńskiemu (I. Kon. 48 k. 609v), a w r. 1644 kwitowany był z tej sumy przez wdowę po tym Porczyńskim, Mariannę z Dominikowskich, i jej synów (ib. 51 k. 371). Ożenił się w r. 1622 z Reginą Żernicką, córką Kaspra, o której rękę spisywał 5.IV. r. umowę z jej bratem Łukaszem. Zaślubiny odbyć się miały w ciągu dwóch tygodni, a Stanisław winien był oprawić żonie 1.000 złp. posagu na połowie Muchlina (G. 76 k. 32). Dopełnił tej oprawy w r. 1623 (P. 1414 k. 84), a w r. 1625 Regina skwitowała brata Łukasza ze 140 złp. (I. Kon. 44 k. 240v). Zob. tablicę.
Stanisławowi M-mu oraz Stanisławowi Janowskiemu i żonie jego, Mariannie M-ej dawał w r. 1647 zobowiązanie Walenty Molski (I. Kal. 113 s. 53).
Anna z Balic M-a, żona Aleksandra Nieżychowskiego, oboje nie ży- [brak dokończenia].
@tablica
Muchlińscy, Muchnińscy, z Muchlina (Muchnina) w pow. sieradzkim, różni. Jakub, w r. 1502 wspomniany jako stryj wuj Anny Russockiej, żony Klemensa z Rudnicza (P. 1389 k. 206v). Lutek Muchniński w r. 1498 był jednym z arbitrów godzących Jakuba i Wawrzyńca Modlibowskich (I. R. Kon. 1 k. 285v). Lutek M. z ziemi sieradzkiej, dziad i współopiekun w r. 1504 Wawrzyńca Zygmunta z Modlibogowic (I. R. Kon. 1 k. 322v). Benedykt w r. 1516 kupił za 40 grz. od Marcina Szawłowskiego część Szawłowic (ib. k. 455v). Benedykt M. ze Złotków zapewne ten sam, w r. 1525 uiścił się Katarzynie z Trąmpczyńskich Cienińskiej (I. R. Gr. Kon. 3 k. 97). Jakub M. zwany Lutek, być może brat Benedykta, kupił w r. 1522 od Marcina Szawłowskiego zw. Głupiec za 12 grz. połowę pustego łana w Szawłowicach (I. R. Gr. Kon. 2 k. 14). Ten sam Jakub, dziedzic w Muchninie, owe pół łana w Szawłowicach sprzedał w r. 1524 za 12 grz. braciom Maciejowi i Walentemu, dziedzicom w Przedzynie i Szwałowicach (ib. k. 58). W r. 1525 zapisał 12 grz. długu Jakubowi Trampczyńskiemu, bratu wspomnianej wyżej Katarzyny Cienińskiej (ib. k. 96v). Elżbieta, w latach 1550-1551 wdowa po Marcinie Siekierzeckim. Elżbieta, w latach 1559-1568 wdowa po Marcinie Jezierskim. Jan żeniąc się w r. 1570 z Anną z Kiszew Lisiecką, otrzymał od jej ojca przed ślubem zapis długu 300 zł. jako jej posag i 100 zł. jako wyprawę, poczem tę łączną sumę 400 zł. zobowiazał się przyszłej żonie oprawić na połowie części Muchnina, Złotkowa i Obrzębina (I. Kal. 36 s. 1413). Dziedzic części wsi Muchlino Podkowy(?), dla swych synów w r. 1574 mianował opiekunów, a wśród nich i tę żonę (I. R. Kon. 16 k. 558v). Nie żył już w r. 1578, kiedy owdowiała Anna pozywała o szkody wyrządzone Muchninie Ludwika M-go (ib. 18 k. 240). W r. 1579, będąc już 2-o v. żoną Wojciecha Janowskiego, zapisała temuż Ludwikowi dług 10 grz. (ib. k. 370v).
Ludwik, Lutek M., wspomniany wyżej (może syn Jakuba Lutka?), w r. 1581 od Anny Miełaczewskiej, żony Jana Mikołajczewskiego, kupił za 400 złp. część Złotkowa w p. sier. (R. Kal. 5 k. 182) Nie żył już w r. 1598 (I. R. Kon. 28 k. 522). Z nieznanej mi żony pozostawił synów, Pawła i Jakuba, oraz córkę Zofię, niezamężna, która w r. 1624 kwitowała Wojciecha Mikołajeczewskiego, obecnego dziedzica Złotkowa, z 20 zł. prowizji od sumy 250 zł. na Złotkowie (I. Kal. 90b s. 1907).
1. Paweł, syn Ludwika. Poddani jego i Jakuba z Muchnina w r. 1592 poranili Dorotę z Rogaskich, żonę Stanisława M-go z Balic (I. R. Kon. 25 k. 143v). Paweł w r. 1598 zapisał dług 50 zł. Janowi Bachowi Zdzenickiemu (ib. 28 k. 522). Był dziedzicem w Złotkowie (ib. 40 s. 16). Umarł między r. 1605 a 1610 (ib. 32 k. 258, 35 s. 551). Żoną jego była Zofia Jaraczewska, córka Piotra, która w r. 1603 pozywała o dług 215 zł. Piotra Bnińskiego (Py. 131 k. 114v). W r. 1610 jeszcze wdowa (I. Kon. 35 s. 551), w r. 1611 już 2-o v. żona Adriana Biskupskiego, skwitowała z 360 zł. synów swych, Andrzeja i Jakuba M-ch (N. 167 k. 712). Jej trzecim mężem był w r. 1622 Jan Kiełczewski (I. Kon. 42 k. 123v; I. R. D. Z. Kon. 18 k. 378). Synowie, Jakub i Andrzej. występujący w latach 1610-1611 (I. Kon. 35 s. 551; N. 167 k. 712), nie żyli już obaj w r. 1622, a Złotków po ich śmierci dostał się siostrom, Annie i Elżbiecie. Pierwsza z nich, niezamężna w r. 1610 (I. Kon. 35 s. 551), w latach 1622-1625 żona Baltazara Lubomęskiego, wdowa w latach 1643-1652. Druga, niezamężna w latach 1610-1622 (ib.; I. R. D. Z. Kon. 18 k. 378), potem żona Stanisława Giżyckiego, nie żyła już w r. 1644.
2. Jakub, syn Ludwika, wspomniany w r. 1592 jako współdziedzic w Muchlinie obok brata (I. R. Kon. 25 k. 143v). Temu bratu Pawłowi w r. 1601 zapisał dług 100 zł. (ib. 30 k. 121). Andrzejowi M-mu w r. 1602 zeznał dług 50 zł. (I. Kal. 68 s. 1393). Towarzyszył w r. 1623 rodzonej bratanicy, Annie z M-ch Lubomęskiej, przy transakcji sprzedaży jej połowy wsi Złotkowy (Złotków) Wojciechowi Mikołajczewskiemu (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 396v). Chyba żył jeszcze w r. 1630 (I. Kon. 46 k. 209), nie żył już w r. 1645 (ib. 51 k. 410v). Z nieznanej mi żony syn Adam.
Adam, syn Jakuba, dał 1645 r. zobowiązanie swemu szwagrowi Bronisławowi Zbierzchowskiemu, pisarzowi grodzkiemu brzeskiemu, mężowi Anny Szyszyńskiej, iż mu wiecznością rezygnuje poddanego Wieczorka z żoną i dziećmi, ze wsi Buszkowo, danego sobie przez Piotra Łaszcza, kasztelana lędzkiego (I. Kon. 51 k. 410v, 540). Był w r. 1659 obok syna Łukasza plenipotentem małżonków Mroczkowskich (I. Kon. 56 k. 383v). Nie żył już w r. 1664 (ib. 58 k. 291). Jego żona Marianna Szyszyńska, córka Andrzeja, po ojcu dziedziczka części Szyszynka, zapisała w r. 1630 mężowi dług 1.500 złp. (ib. 46 k. 192), zaś Adam zobowiązał się t. r. wobec Baltazara Lubomęskiego, iż zapisze tej żonie dożywocie swych dóbr (ib. k. 209). Będąc już wdową, 1664.11/X. r. zapisała dług 300 złp. Prokopowi Broniszowi, swemu przyszłemu zięciowi (ib. 28 k. 291). Swe części Szyszynka, działając wraz z synami, Sewerynem i Szymonem, a też w imieniu syna Łukasza zrezygnowała w r. 1617 synowi Wojciechowi (ib. 63 k. 420v). Innemu zięciowi, Stanisławowi Janiszewskiemu, i córce Annie w r. 1680 zapisała dług 100 złp. (ib. 63 k. 204). Żyła jeszcze w r. 1685, kiedy synowie, Stanisław i Łukasz, oraz córki, Jadwiga, Marianna i Anna, pozywali ją o to, iż z krzywdą ich swoje dobra zrezygnowała jednemu tylko synowi, Wojciechowi (ib. 66 k. 122). Spośród synow, Jakub wspomniany w r. 1675 jako wspólnie z bratem Szymonem zabójca na drodze we wsi Szyszynie Krzysztofa Gosławskiego (ib. 60 k. 759v). O Łukaszu, Wojciechu, Sewerynie, Szymonie i Stanisławie będzie niżej. Ze wspomnianych tu córek, Jadwiga wyszła w r. 1664 za Prokopa Bronisza, była wdową w r. 1674 i t. r. lub w r. 1675 zaślubiła 2-o v. Andrzeja Prusinowskiego, znowu wdowa w r. 1696, nie zyła już w r. 1729. Pierwszemu mężowi wniosła części Szyszyna. Marianna, w latach 1681-1685 żona Węgrzynowskiego. Anna, w latach 1680-1685 za Stanisławem Janiszewskim, wdowa w r. 1704.
1) Łukasz, syn Adama i Szyszyńskiej, obok ojca plenipotent w r. 1659 małżonków Mroczkowskich (I. Kon. 56 k. 383v). W latach 1681-1685 mąż Felicjany Małowiejskiej (ib. 63 k. 530, 66 k. 123v).
Przeglądanie 754 pozycji zakresu Morawscy - Myśniewscy.
19202122[23]24252627
