Przeglądanie 544 pozycji zakresu Piotrkowscy - Podlescy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona1[2]3456Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Piotrkowscy - Podlescy
Piotrowscy h. Kromno
@tablica

(Ws. 25 k. 152). Wraz z żoną Anną Gorzycką wydzierżawili w r. 1609 od Anny z Powodowa, żony Łukasza Tomickiego, część Zbarzewa w pow. wschow. (Ws. 25 k. 308) Bezpotomny, nie żył już w r. 1611 (Ws. 204 k. 405).

3) Piotr, syn Wojciecha i Łąckiej, podstarości wschowski (Ws. 204 k. 45), wspomniany w r. 1558 (P. 899 k. 239v). Część w Trzebini, kupioną od zmarłego stryja Krzysztofa Trzebińskiego, sprzedał w r. 1583 za 800 zł. bratu Wojciechowi (Ws. 202 k. 51). T. r. bratu Janowi za 1.200 zł. sprzedał część Piotrowic (ib. k. 50). Siostrze Jadwidze w r. 1594 zapisał 100 zł. (Ws. 13 k. 93). Od Samuela Grabowieckiego w r. 1597 nabył wyderkafem za 4.000 zł. części we wsiach Karmino i Chełkowo oraz w pustce Chełkówko (Ws. 204 k. 58v). Od Mikołaja Pudliszkowskiego w r. 1604 nabył wyderkafem za 3.300 zł. wieś Pudliszki z pustką Krajenka w pow. kośc. (Ws. 25 k. 152). Bezpotomny, nie żył już w r. 1608, a spadek po nim brali bracia Jan i Wojciech (Ws. 26 k. 152). Może to o tym Piotrze zanotował Marcin Gracjan Giertych w swym Diariuszu, że chowany był w Gołanicach (W. A. P., Arch. Braci Czeskich 1607, s. 9).

2. Krzysztof P. cz. Trzebiński, syn Mikołaja i Zadorskiej, wspomniany w r. 1533 (Ws. 2 k. 126). Skwitowany w r. 1547 z 60 grz. przez brata Wojciecha (Ws. 3 k. 94). Na połowie dóbr w Trzebini w r. 1549 oprawił 250 zł. posagu żonie Katarzynie Czackiej (ib. k. 134). Od Anny Trąmpczyskiej, wdowy po Janie Chomęckim, i od Wojciecha Włościejewskiego jako opiekunów dzieci zmarłego Jana Chomęckiego, w r. 1554 nabył wyderkafem za 700 grz. części Rosnowa W. (P. 1396 k. 163). Części Trzebini dał w r. 1572 "z miłości stryjowskiej" bratankom Janowi i Wojciechowi, zachowując dożywocie (Ws. 291 k. 77). Żył jeszcze w r. 1575 (Ws. 8 k. 25). Bezpotomny, nie żył już w r. 1579 (Ws. 9 k. 132). Spadek brali bratankowie. Zob. tablicę.

Jan P. Kromno w r. 1578 zapisał dług 100 zł. Kasprowi Kromno, pisarzowi celnemu ponieckiemu (Ws. 9 k. 81). Ów Kasper chyba identyczny z Kasprem nie żyjącym już w r. 1631, którego syn, Kasper Kromno P. sumy zapisane mu przez Mikołaja Janowskiego cedował wtedy swemu synowi, Janowi P-mu (I. Kal. 97a s. 753). Katarzyna P-a, córka Kaspra (zapewne tego młodszego), była w latach 1630-1631 żona Jana Czachórskiego (R. Kal. 11 k. 181v, 358). Kasprowi Kromno P-mu zapisał 500 zł. długu w r. 1631 Stanisława Sławiński (I. Kal. 97a s. 445). Andrzej Kromno P., syn zmarłego Kaspra, w r. 1638 kwitował z opieki Łukasza Mielęckiego (I. Kal. 104b s. 1536). Jan Kromno P., syn zmarłego Kaspra i Zofii Komorowskiej, jedyny spadkobierca matki (więc chyba nie brat Andrzeja, w każdym razie nie z jednej matki!), sumę 500 zł., zapisaną przez ojca matce w grodzie warszawskim, cedował w r. 1638 Stanisławowi Mikołajewskiemu, dziedzicowi w Dębem (I. Kal. 104b s. 1973). Nie wiem, czy ten sam Jan P. żenił się w czerwcu 1623 r. z panną Thokarską z Trzcinicy (LC Skalmierzyce), jak też Jan P. Kromno, który spisywał w r. 1633 wzajemne dożywocie z żoną Katarzyną Kotarbską ? (R. Kal. 11 k. 426). Kasper Kromno P., syn zmarłego Kaspra, kwitował w r. 1644 Stanisława Kobierzyckiego, kasztelana gdańskiego, z 700 zł. (I. Kal. 110a s. 129). Wojciech, w r. 1665 mąż Anny Trepczanki, wraz z nią zawierał kontrakt z Adamem Nieniewskim (I. Kal. 126 s. 411). Małżonkowie Andrzej Kromno P i Zofia Ostrowska, wraz z synem Marcinem pozywani byli w r. 166 przez Aleksandra Stawskiego, posesora części Olewina (Z. T. P. 31 s. 985). Oskarżał on ich o to, iż odwidzając chorych Zofia namawiała do porzucenia wiary katolickiej i bliźniła przeciwko Najś. Marii Pannie częstochowskiej. Dekretem Trybunału skazana na śmierć. Męża, który odprzysiągł się uczestnictwa, skazano na grzywny i wieżę (W. A. P., Arch. Braci Czeskich 1607). Mikołaj Kromno P., mąż Zofii Złotnickiej, córki Wojciecha i Katarzyny Gruszczyńskiej, wdowy 1-o v. po Andrzeju Karczewskim, sumę 5.000 zł. zastawną na Karszewie pow. gnieźn. zapisaną przez Jana Czarneckiego, w r. 1677, cedował w r. 1686 Dorocie Lubowieckiej, wdowie po tym Janie (P. 1111 IV k. 60). Tej Zofii zastawiła w r. 1687 Zofia Cielmowska, wdowa po Janie Wierzbińskim, na trzy lata, za 2.000 zł. części Gurowa w pow. gnieźn. (P. 1114 X k. 15v) i t. r. za takąż sumę obojgu małżonkom P-im części Gurówka (G. 88 k. 186). Oboje zawierali w r. 1694 ze Stanisławiem Dobrzyckim, dziedzicem Charbowa w pow. gnieźn., kontrakt pod zakładem 2.000 zł. (P. 1127 VI k. 62). Otrzymali od króla sołectwa we wsiach Trześniewo. Zofia ze Złotnickich umarła w r. 1700, pochowana w Żychlinie (Konarski), a wspomniane wyżej sołectwa dziedziczyła po niej siostrzenica Zofia Karśnicka, żona Adama Dzierżanowskiego, urodzona z Katarzyny Złotnickiej (I. Kon. 73 k. 114v).

Kasper, w r. 1670 ojciec czterech synów. Ten sam Kasper z żoną Zofią Kochlewską, córką Stanisława, mieli w r. 1667 połowę Parcic. Ich oraz innych posesorów Parcic w r. 1669 pozywał ks. Maciej Łazarowicz, proboszcz w Sokolnikach, o stawienie Jana, ministra z Parcic (W. A. P., Archiwum Braci Czeskich 1607; Z. T. P. 31 s. 1478). Kasper Kromno P. żył jeszcze w r. 1688, a był ojcem Wojciecha, Andrzeja i Zuzanny. Zuzanna była w latach 1682-1695 żoną Aleksandra Bronikowskiego (Kośc. 307 k. 41v), nie żyła już w r. 1710. Może wspomniany wyżej Andrzej był identyczny z Andrzejem w r. 1685 uczniem szkoły w Parcicach (W. A. P., Archiwum Braci Czeskich 1607). Wojciech Andrzej, ochrzcz. w Skokach 1688.1/V. r. Zofia, pani w Wiatowicach 1704.26/IX. r. (Konarski).

Andrzej Kromno P., miecznik wieluński 1708 r., zaślubił w Piaskach Luterskich 1708.22/XI. r. Eleonorę Suchodolską, pochowaną w Woli w r. 1721 (ib.). Drugą jego żoną, zaślubioną przed r. 1730, była Ludwika Bronikowska. Andrzej umarł w r. 1736, pochowany w Żychlinie (ib.), zaś Ludwika w r. 1746 była 2-o v. żoną Andrzeja Trepki (I. Kal. 185/189 k. 109v). Nie żyła już w r. 1760 (P. 1329 k. 95). Z pierwszego małżeństwa dzieci chrzczone w Woli, więc synowie: Kasper Teodor 1711.11/X. r., Stefan 1713.12/II. r., Krzysztof Samuel 1715.27/X. r., Zbigniew Wojciech w r. 1718. Córki: Zofia Anna 1710.1/I. r., ok. 1738 r. żona Dębickiego, Maria Zuzanna w r. 1719 i nieznana mi z imienia w r. 1721. Z drugiej żony syn Adam i córka Bogumiła, żona Macieja Gorzeńskiego. Oboje Gorzeńscy nie żyli już w r. 1743 (I. Kal. 178/180 s. 116). Wspomniany Adam w r. 1746 mając rok 16-y kwitował Jana Kobierzyckiego z 12.000 zł. z kontraktu jednorocznego zastawu Rososzycy (I. Kal. 185/189 k. 109v). Ten Adam, dziedzic Kępna, umarł w r. 1754 (Konarski), pozostawiając z zaślubionej 1750.31/X. r. Joanny z Trepków z Myślęcina (LC Parzynów) córkę. Ta Joanna, religii reformatorskiej, "dziedziczka" Kępna, zaślubiła 2-o v. 1756.25/II. r. katolika Aleksandra Mączyńskiego, starostę lubelskiego (LC Kępno). Córka Adama i Joanny, Jadwiga, dziedziczka Kępna, niezamężna, a spadkobiercami jej byli w r. 1788 Adam i Maciej Wierusz Bielscy, bracia między soboą stryjeczni, wnukowie Bogumiły z P-ch Gorzeńskiej (G. 115 k. 8).

Mikołaj zaślubił w Woli w r. 1710 Dorotę z Wolskich, wdowę 1-o v. Bieniecką (Konarski). Krzysztof zaślubił 1720.6/X. r. Zuzannę ze Żmiądzkich (ib.). Teofila Katarzyna, córka Stefana(!) i Zuzanny ze Żmiądzkich, ochrzcz. 1728.15/V. r. (ib.). Jej matka Zuzanna pochowana w Wiatowicach 1753.16/II. (ib.).

Stefan, stolnik wieluński, starosta buczniowski, umarł przez żoną w r. 1720 (I. Kon. 75 k. 200). Z żony Zofii, występującej jeszcze w r. 1721, syn Stefan działający w latach 1733-1756. Starosta buczniowski, zaślubił 1747.12/II. r. w Sielcu Bogumiłę Russocką. Z tego małżeństwa synowie, Ludwik Michał. ochrzcz. w Sielcu 1754.2/XII. r., i Samuel Bogusław, ochrzcz. 1756.23/I. r., zmarły 1759.9/VII. r. Córki, Wiktoria, od r. 1787 za Konstantym Nieszkowskim, i Agnieszka, od r. 1784 za Pawłem Bobrownickim (ib.).

Ludwika, w r. 1788 żona Bogusława Andrzeja Nieszkowskiego.

Piotrowscy h. Świnka
Piotrowscy h. Świnka, z Piotrowa w pow. kośc. Augustyn Chaławski, nie żyjący już w r. 1535, miał z pierwszej żony córkę Joannę, drugą jego żoną była Jadwiga Chaławska, 2-o v. w r. 1553 żona Macieja Żelątkowskiego (P. 875 k. 259, 894 k. 347). Synowie: Bartłomiej, Piotr, Wawrzyniec i Wojciech.

Bartłomiej P. cz. Chaławski, pozwany przez Hieronima Moszczyńskiego, dzierżawcy dóbr królewskich Żabno, o wyrąb drzew i gwałty, nie stanął i w r. 1534 winien był płacić grzywnę (Kośc. Z. 27 k. 217). W imieniu własnym oraz braci swych, Piotra, Wawrzyńca i Wojciecha, odebrał w r. 1535 od Macieja Krzyżanowskiego, podsędka poznańskiego, 16 grz. i 20 gr., dane mu do wiernych rąk przez zmarłego Mikołaja Potulickiego, kasztelana poznańskiego, z pozostałości po zmarłym Agustynie Chaławskim, który ową sumę dał kasztelanowi w depozyt. Teraz winna być wypłacona z dóbr rodzicielskich w Piotrowie i Chaławach Joannie, córce Augustyna Chaławskiego z pierwszej żony (P. 875 k. 259v). Bartłomiej P. wraz z braćmi niedzielnymi, Piotrem i Wojcechem, pozywał w r. 1539 Feliksa Brodowskiego (Kośc. 28 k. 157v). Na połowie Piotrowa, części w Chaławach i pustki Chyrzyny w pow. kośc. w r. 1547 oprawił 500 zł. posagu swej narzeczonej Dorocie Rokossowskiej, córce Macieja (Kośc. 345 k. 216). Swego brata przyrodniego, Jakuba Żalątkowskiego, skwitował w r. 1553 ze 100 grz. posagu swej zmarłej matki (P. 894 k. 347). Od Łukasza hr. z Górki, kasztelana brzeskiego-kuj., nabył wyderkafe, w r. 1554 za 3.000 zł. Borowo w pow. kośc. (P. 895 k. 857, 1396 k. 220). Od Andrzeja Opalenickiego w r. 1558 nabył wyderkafem za 3.800 zł. obie Łęki w pow. kośc. (P. 1396 k. 600v). Skwitowany w r. 1560 z 315 zł. długu przez Mikołaja i Augustyna braci Piotrkowskich (Kośc. 239 k. 31). Od Stanisława hr. Górki, starosty kolskiego, dziedzica Czempinia, uzyskał w r. 1561 zapis 4.600 zł. długu (P. 903 k. 22). Nie żył już w r. 1563 (Kośc. 240 II k. 19v). Synowie: Jan, Stanisław i Wojciech. Z córek, Barbara, w latach 1570-1598 żona Łukasza Kleczewskiego, wdowa w latach 1599-1609. Anna wyszła w r. 1576, krótko po 8/II, za Andrzeja Miaskowskiego, żyli jeszcze oboje w r. 1612. Dorota zaślubiła w r. 1582, krótko po 7/IX Zygmunta Dobczyńskiego, była 2-o v. w latach 1588-1626 żoną Jana Mieszkowskiego, z czasem cześnika poznańskiego.

Jan P. cz. Chaławski, syn Bartłomieja i Rokossowskiej, ur. ok. r. 1550, kantor poznański, instalowany na kustodii katedralnej poznańskiej 1573.24/IV. r. (Install., s. 52). Instalowany 1574.29/III. r. na kanonii katedralnej poznańskiej fundi Glinka (ib. s. 53), zaś 1576.0/VIII. r. na kanonii katedralnej krakowskiej (Korytkowski). Od r. 1577 pleban w Łaskarzewie (Nowacki, s. 545). Instalowany na kanonii metropolitarnej gnieźnieńskiej 1579.3/XII. r. (Korytkowski). Sekretarz król. w r. 1581 (P. 937 k. 44). Na dziekanii poznańskiej instalowany 1585.5/I. r. (Install., s. 61). Miał też w r. 1589 scholasterię łęczycką i kustodię sandomierską (P. 952 k. 288). Dopiero 1589.13/XII. r. otrzymał subdiakonat, ale czy uzyskał kiedykolwiek święcenia kapłańskie, nie wiadomo. Chyba identyczny z Janem P-im, któremu w r. 1562 dawał zobowiązanie Jan Chaławski z Chaław (P. 904 k. 807). Wspólnie z braćmi, Wojciechem i Stanisławem skwitowany w r. 1563 ze 105 zł. przez Stanisława Bieczyńskiego (Kośc. 240 II k. 19v). W imieniu własnym i tych braci w r. 1569 kwitował Stanisława z Górki, starostę kolskiego. Był jeszcze wtedy świeckim (P. 915 k. 535v). Jadwidze Łąckiej, wdowie po Jakubie Kokalewskim, zapisał w r. 1569 sumę 100 zł. (Kośc. 249 k. 51v). Od braci Gałczyńskich, bratanków i spadkobierców ks. Marcina, kustosza poznańskiego, uzyskał w r. 1573 cesję praw odziedziczonych po stryju do połowy dóbr sołeckich w Kaczanowie, wsi należącej do kustodii poznańskiej (G. 52 k. 229v). Wyderkafowy posesor wsi Mchy w pow. kośc., wydzierżawił to w r. 1575 Stanisławowi Sapińskiemu (P. 926 k. 448). Skwitowany w r. 1577 przez szwagra Andrzeja Miaskowskiego z 500 zł. na poczet posagu 1.300 zł. za siostrą Anną (P. 929 k. 899). Od Mikołaja Tomickiego w r. 1577 nabył wyderkafem za 500 zł. wsie Dąbrowa i Laski (P. 1398 k. 755). Przyszłemu swemu szwagrowi Dobczyńskiemu w r. 1582 zapisał w posagu za siostrą Dorotą 1.200 zł. gotowizną i 300 zł. w wyprawie (P. 939 k. 396). Sprzedał 1583.23/VI. r. prawa do warzelni soli w Bydgoszczy, jakie mieli spadkobiercy Jakuba Rokossowskiego, podskarbiego kor., Stefanowi Grudzińskiemu, kasztelanowi nakielskiemu (M. K. 127 k. 353v, 354), zaś Grudziński jednocześnie zabezpieczył mu na swych dobrach sumę 1.200 zł. (ib.). Był w r. 1584 jednym z opiekunów spadkobierców tak podskarbiego Rokossowskiego, jak i syna jego zmarłego Jana (N. 56 k. 148). Wraz z bratem Stanisławem był w r. 1588 kwitowany przez siostrę Dorotę zamężną Mieszkowską z dóbr ojczystych i macierzystych (P. 950 k. 55). Od Łukasza Miaskowskiego dostał w r. 1589 poddanego z Osieka (P. 952 k. 288). Związany ściśle z Andrzejem Opalińskim, marszałkiem w. kor., był autorem niezmiernie cennych listów do niego, wydanych pod tytułami: Sprawy wojenne króla Stefana Batorego (Acta Historica XI) i Dziennik wyprawy Stefana Batorego pod Psków (Kraków 1894). Umarł 1591.17/IV. r., a napis z nagrobka dał Starowolski (Monumenta).

2. Stanisław, syn Bartłomieja i Rokossowskiej, wraz z młodszym bratem Wojciechem w r. 1577 aprobował pokwitowanie, jakie brat ich Jan dał był Stanisławowi hr. z Górki, wojewodzie poznańskiemu (P. 929 k. 895). Od Wawrzyńca Chociszewskiego uzyskał w r. 1579 zapis 300 zł. długu (P. 933 k. 382). Brat i spadkobierca zmarłego Wojciecha, w imireniu własnym i brata, ks. Jana, kwitował się w r. 1588 z Anną Brzozogajską, wdową po Janie Dobczyńskim cz. Jarockim (P. 950 k. 54). Spadkobierca brata, ks. Jana, dawał w r. 1591 plenipotencję Melchiorowi Gorzyńskiemu (P. 955 k. 710). Dziedzic w Chaławach, od Adama Wilkowskiego, jego barci i sióstr w r. 1592 kupił wyderkafem na jeden rok za 900 zł. ich części macierzyste w Miaskowie pow. kośc. (P. 1400 k. 905). Odziedziczone po bracie Janie części w kopalni Starej Olkuskiej sprzedał w r. 1592 za 1.000 zł. Janowi Rąbińskiemu (P. 1400 k. 911). Żeniąc się z Zofią Strykowską, w r. 1594, przed ślubem, oprawił jej 4.000 zł. posagu na całym Piotrowie i na części Chaław (P. 1401 k. 125v). Od przyszłego teścia, Andrzeja Strykowskiego dostał wtedy zapis 3.000 zł. posagu i 1.000 zł. w klejnotach (P. 962 k. 118). T. r. już po ślubie, Zofia skwitowała ojca z majątku rodzicielskiego (P. 961 k. 353), zaś Stanisław kwitował teścia w r. 1595 z 900 zł. na poczet 3.000 zł. posagu (P. 963 k. 26). Nie żył już w r. 1597, kiedy owdowiała Zofia wydzierżawiła Piotrowo i część Chaław (Kośc. 277 k. 154). Kwitowała w r. 1598

@tablica

siostry i spadkobierczynie mężowskie: Kluczewską, Miaskowską i Mieszkowską z 5.000 zł. (P. 968 k. 379v). Kluczewska i Mieszkowska w r. 1598 części w Piotrowie i Chaławach sprzedały za 12.000 zł. szwagrowi Miaskowskiemu (P. 1402 k. 751v). Zofia od swego ojca t. r. uzyskała zapis 5.000 zł. (P. 968 k. 592). Wyszła 2-o v. za Janusza Jaromierskiego, który w r. 1599 oprawił jej 7.000 zł. wiana (P. 1403 k. 84v).

3. Wojciech, syn Bartłomieja i Rokossowskiej, miał lat 17 w r. 1572, a więc rodził się ok. r. 1560 (P. 929 k. 895). Współdziedzic w Chaławach, dawał w r. 1581 zobowiązanie bratu Janowi (P. 937 k. 44). Jemu i bratu Stanisławowi Anna Dobczyńska, wdowa po Janie Dobczyńskim, w r. 1582 zobowiązała się dać wieczyście połowę Siedlemina w pow. pyzdr. (P. 939 k. 393). Bezpotomny, umarł między r. 1585 a 1588. Zob. tablicę.

Nie wiem, czy możemy zaliczyć do Świnków P-ch dziedziczących w Chaławach już w XV w.? Paweł z Piotrowa w r. 1435 kupił za 30 grz. część w Chaławach od Jakuba Szołdrskiego (P. 1378 k. 91). Mikołaj, dziedzic w Piotrowie, mąż Elżbiety z Kurowa, wraz z nią całe dziedzictwo w Piotrowie wraz z częścią folwarku z Chaławach w r. 1435 za 600 grz. sprzedał Andrzejowi, Janowi, Piotrowi i Wojciechowi braciom z Bnina (ib. k. 92).

Piotrowscy z Piotrowa
Piotrowscy z Piotrowa pow. gnieźn. Wawrzyniec z Piotrowa trzecią część tamże w r. 1436 sprzedał za 300(!) grz. Janowi z Czechowa (P. 1378 k. 65). Katarzyna, żona Mirosława P-go, swoją część Piotrowa w r. 1435 sprzedała za 30 grz. Wawrzyńcowi P-mu (P. 1378 k. 85). Wojciech z Piotrowa, mąż Małgorzaty, która w r. 1443 kasowała sprawę swego posagu na tej wsi (G. 5 k. 24). Wojciech P. w r. 1473 ręczył za swą żoną Beatę, wobec Urszuli, wdowy po Mikołaju z Rybna, iż nie będzie jej niepokoił w posiadaniu Rybna z folwarkiem (G. 20 k. 282). Wojciech P., wójt gnieźnieński, pozwany w r. 1476 przez Jana Łabiskiego (G. 21 k. 20v). Wspólnie z Pawełm Strzeżewskim ręczył w r. 1482 za Barbarę, żonę 1-o v. Stanisława Szczycieńskiego, 2-o v. Jana P-go, wójta gnieźnieńskiego, iż będzie żyć w pokoju z Mikołajem Szczycińskim, synem Stanisława (G. 11 k. 89). Wojciech P., wójt gnieźnieński, skwitował w r. 1491 Jana Myślęckiego z 20 grz. należnych za głowę swego syna Mikołaja P-go (G. 15 k. 82). Beata, owdowiawszy po Wojciechu, wyszła 2-o v. za sław. Jana z Łęczycy, wójta gnieźnieńskiego, i nie żyła już w r. 1512 (P. 865 k. 174). Jan P., pisany też ze Swinar (G. 15 k. 110), wójt gnieźnieński (może brat Wojciecha?), była w latach 1480-1491 mężem Barbary, wdowy 1-o v. po Stanisławie Szczytnickim cz. Szczycieńskim (G. 15 k. 110, 21 k. 68). Wzywał w r. 1494 Dobrogosta Skurskiego do uiszczenia 5 gr. (G. 23 k. 30). Wojciech P. w r. 1494 w sumie 17 zł. węg. zastawił wyderkafem łan w Swinarach Jakubowi Swinarskiemu (G. 16 k. 91v).

Jan P., nie żyjący już w r. 1530, mąż Katarzyny, która wtedy wraz ze swą stryjeczną siostrą Anną, żoną Wojciecha Bojeńskiego, części rodzicielskie w Gałczynie pow. gnieźn. sprzedały za 30 grz. Janowi Szczukowskiemu cz. Rozenskiemu (G. 335a k. 130v).



Przeglądanie 544 pozycji zakresu Piotrkowscy - Podlescy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona1[2]3456Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników