Przeglądanie 694 pozycji zakresu Laborscy - Lisieccy.
19202122[23]24252627
Laborscy - Lisieccy
Limpach Otto w p. kośc. 1413 r. (Kośc. IIII k. 129), dokąd przybył ze Sląska. Zob. S. Kozierowski, Obce rycerstwo, s. 65
Linczewscy, Linczowscy, Lenczewscy, może tego samego pochodzenia, przynajmniej niektórzy z nich, co przytoczeni wyżej Lenczewscy. Krzysztof, w 1593 r. mąż Jadwigi Kopinosewny, wdowy 1-o v. po Wawrzyńcu Witońskim, która kwitowała z 20 zł Stanisława Otuskiego (P. 959 k. 930v, 933; 960 k. 277v). Jan, mąż Anny Wolskiej, której Jerzy Rosnowski winien był 1644 r. sumę 100 zł (I. Kon. 51 k. 363v). Anna i jej mąż Marcin Żołądkowski oboje już nie żyli 1737 r. Stanisław, nie żyjący już 1725 r., z żony Marianny Marianowskiej miał córki: Teresę za Wojciechem Pińskim, i Anastazję za Janem Siemianowskim. Teresa dla sprawy spadku po matce w wojew. sandomierskim mianowała t. r. plenipotentami siostrę Anastazję i jej męża (Kośc. 314 s. 315). Oboje Pińscy żyli jeszcze 1756 r. Teresa już nie żyła 1768 r. Szymon występował jako chrzestny 13 XII 1750 r. (LB Łekno). Umarł 5 I 1765 r. (LM Kłecko). Ur. Jan, ekonom w Skoraszewicach, i żona jego Brygida mieli dzieci: Katarzynę występującą jako chrzestna w l. 1785-1790 (LB Skoraszewice; LB Rydzyna), Agnieszkę, ur. 12 I 1784 r., Walerię, ur. 20 XII 1785 r., Franciszkę Petronellę, ur. 1 X 1787 r., Walentego Piotra, ur. 12 II 1790 r., Macieja, ur. 14 II 1792 r. (LB Skoraszewice). Antoni, ekonom w Krzekotowicach, chrzestny 1777 r. Panna Katarzyna, z Krzekotowic, córka ekonoma, chrzestna w l. 1777-90 (LB Pępowo). Ur. Regina, ekonomowa w Ruchocicach, mająca ok. 76 lat, umarła tamże 24 IX 1791 r. (LM Ruchocice). Chyba jej córkami były: panna Katarzyna, z dworu w Ruchocicach, chrzestna w l. 1795-97, Marianna (Marcjanna?), wydana tamże 10 II 1801 r. za Marcina Dybysławskiego (LB, LC Ruchocice). Córkę tych Dybysławskich trzymała do chrztu Katarzyna z L-ch Moraczewska (LB Grodzisk)
Linda, Linde h. Własnego. Barbara, wdowa po Bartłomieju Wagnerze 1629 r. Zofia i jej mąż Jakub Grabowski, asesor ziemski tucholski, oboje już nie żyli 1784 r.
Linderode, szl. Kebla, Kembel w Drzeczkowie koło Osieczny w l. 1400-15 (Kośc. 1 k. 113). Był to zapewne przybysz ze Sląska. Zob. S. Kozierowski, Obce rycerstwo, s. 65.
Lingenau h. Własnego Stanisław, mieszczanin warszawski, nobilitowany na sejmie 1775 r. (Vol. leg.), w r. 1779 plenipotent Józefa Potockiego, krajczego koronnego i starosty leżajskiego (I. Kal. 225 k. 34; P. 1368 k. 103v).
Liniewscy h. Własnego z Liniewa w p. łuckim. Michał, syn Michała z tej wsi, mający lat 15, sługa Stanisława Baranowskiego, okazywał 1594 r. rany zadane mu przez Macieja Brudnowskiego (P. 962 k. 913). Mikołaj, ekonom w Godziszewie, i żona jego Marianna mieli dzieci: Franciszka Michała Mateusza, ochrzcz. 25 IX 1734 r., i Franciszkę Krystynę, ochrzcz. 12 III 1740 r., oboje urodzeni w Godziszewie (LB Chobienice). Mikołaj, ten sam czy inny, umarł w Stęszewie 29 V 1771 r. (LM Stęszew).
Linieccy, nie wiem skąd pochodzili. Stanisław, już nie żyjący 1655 r., mąż Barbary Arciszewskiej, córki Michała i Ewy ze Stępińskich, żyjącej jeszcze 1694 r., miał z niej syna Jana, któremu ona 1666 r. cedowała sumę 600 zł, którą miała zapisaną sobie i drugiemu mężowi Brodzkiemu przez Aleksandra Głębockiego. Barbara z Arciszewskich była żoną Bartłomieja Brodzkiego już 1655 r. Wspomniany wyżej Jan ożeniony był z Joanną Gąsiorowską, córką Macieja i Marianny z Łyskowskich, 2-o v. żoną Stanisława Łąckiego, 3-o v. 1685 r. Stanisława Biernackiego. Syn Jana L-go i jej, Jan 1694 r. otrzymał od swej matki cesję sumy 600 zł, o której była już mowa wyżej (I. Kon. 56 k. 168v; 66 k. 142, 69 k. 414v, 86 k. 168v). Nie wiem, czy z tymi miał coś wspólnego ur. Piotr Linicki, ekonom w Wilkonicach, mąż Rozelii z Broniewskich, których syn Tomasz zmarł 22 II 1781 r. mając osiem tygodni (LM Pępowo).
Linkiewicz Michał Stanisław, pod imieniem Epifaniusza karmelita poznański u Bożego Ciała, odziedziczone po rodzicach, Janie i Zofii z Deręgowskich sumy na dobrach Wolęcino w p. lipnowskim oraz inne cedował 1702 r. swemu konwentowi (P. 1142 II k. 113).
Linkowscy. Piotr, nie żyjący już 1761 r. (P. 1331 k. 187; 1336 k. 170v) i Urszula Ossowska mieli syna Marcina występującego jako chrzestny 23 II 1734 r. (LB Objezierze), a potem wspomnianego w r. 1742 (P. 1267 k. 197v). Ten Marcin, suscepten grodzki poznański 1744 r., mąż Zofii Chociszewskiej, córki Aureliana i Barbary Kotańskiej (P. 1331 k. 167), wspólnie z tą żoną kupił 1763 r. za 1.500 zł od Antoniego Zembrzuskiego dworek na przedmieściu Poznania zwany Gąski, koło kościoła Bożego Ciała (P. 1336 k. 170v). Żył jeszcze 24 II 1764 r. (LB Poznań, Św. Marcin). Nie żył już 1767 r., kiedy owdowiała Zofia występowała wraz z synem Franciszkiem a także w imieniu syna Józefa i córki Justyny, żony Kazimierza Lewandowskiego (P. 1344 k. 178). W r. 1775 wdowa wspólnie z synem ks. Franciszkiem sprzedała dworek na Gąskach za 2.050 zł Rafałowi Imbier Objezierskiemu (P. 1352 k. 310v). Umarła w Poznaniu na Przedmieściu Sw. Wojciecha 4 III 1788 r., mając lat 78 (LM Sw. Wojciech, Pozn.). Syn Franciszek Ksawery w r. 1789, już jako świecki, był plenipotentem Józefa Mycielskiego, starosty konińskiego (I. Kon. 84 k. 132v). Niewątpliwie ten sam Franciszek Ksawery zmarł w Poznaniu na Przedmieściu Sw. Wojciecha 12 V 1807 r., mając lat 58 (LM Sw. Wojciech, Pozn.). Wspomniany wyżej syn Józef Teodor ochrzczony 14 IV 1757 r., zaś córka Justyna Antonina 22 VI 1744 r. Prócz nich były jeszcze dzieci inne, najwidoczniej pomarłe wcześnie, skoro nie mówi się już o nich po śmierci Marcina. Te dzieci to: Jadwiga Brygida, ochrzcz 4 XI 1746 r., Zofia Brygida, ochrzcz. 23 VIII 1749 r., Remigian Ksawery, ochrzcz. 17 X 1751 r., Katarzyna Elżbieta, ochrzcz. 20 XI 1754 r. (LB Poznań, Fara). Justyna, późniejsza Lewnadowska, otrzymała 1756 r. od swego ojca chrzestnego Stefana Płaczkowskiego legat testamentowy 100 zł (P. 1318 k. 59, 33).
Linowscy h. Pomian z Linowca w p. gnieźn. Pisali się z Piotrowic. Nie wiem czy Pomianami byli już dziedziczący w Linowcu Stanisław w 1416 r., Jan w 1419, Mirosław 1424, Bronisz 1432, o których mówią akta ziemskie gnieźnieńskie. Jan. Stanisław i Leonard, bracia rodzeni niedzielni, mieli ok. 1542 r. termin z Maciejem Małachowskim o poddanego ze wsi Małachowo Kępicz (G. 264 k. 104). Z tym Maciejem Małachowskim "Kępą" mieli termin i ok. 1547 r. (G. 260 k. 203v). Bracia ci zostali skwitowani 1547 r. przez Stanisława Skubarczewskiego z zapisu na Linowcu, który miał ów Skubarczewski od ich zmarłej matki Anny (G. 33 k. 40). Kupili w 1550 r. za 60 zł część w Linowcu od Anny Piotrkowskiej, żony Jana Łosińskiego. Dokonała ona tej transakcji w asyście ojca swego Mikołaja Piotrowskiego (Py. 31 k. 13v). Ów Mikołaj Piotrowski to rodzony stryj tych trzech braci (py. 110 k. 362v). Żył w 1572 r. (ib.), nie żył już 1585 r. (P. 944 k. 461v). Jego jedyna córka Anna Piotrowska była w 1550 r. żoną Jana Łosińskiego. Wracam do bratanków Mikołaja.
I. Jan wspólnie z braćmi kwitował 1557 r. Mikołaja Piotrowskiego (G. 36 k. 107v). Otrzymał 1558 r. zobowiązanie od Jerzego Ławeckiego, rezygnacji za 100 zł dwóch łanów pustych we wsi Grabowo (G. 37 k. 109v). Bezpotomny, nie żył już 1564 r. (G. 43 k. 74v).
II. Stanisław L. cz. Piotrowski na połowie części wsi Linowiec oprawił 1547 r. sumę 70 zł posagu żonie swej Agnieszce Skarmirowskiej (G. 335a k. 348v). Zabił 1549 r. Wawrzyńca Wierzejskiego (G. 34 k. 397). Wspólnie z bratem Janem winien był uiścić 1557 r. sumę 100 grz. braciom Wierzejskim (G. 36 k. 249v), którzy poręczyli im bezpieczeństwo od pretensji Doroty Wierzejskiej, córki zabitego (ib.). Przypozwany 1558 r. o zabicie Wojciecha Węgierskiego (G. 37 k. 400v). Jako brat i spadkobierca zmarłego Jana L-go, kwitował 1564 r. ze 100 zł brata Leonarda (G. 43 k. 74v), od którego otrzymał wtedy zobowiązanie rezygnacji za 300 zł całej części w Linowcu z ewikcją pod zakładem 1.500 zł (P. 906 k. 790; 1397 k. 363v). Od stryja rodzonego Mikołaja Piotrowskiego otrzymał 1572 r. zobowiązanie sprzedaży całych części we wsi Piotrowice i pustek Wrzoskowo za 5.000 zł. Sam przy tej okazji nazwany Piotrowskim cz. L-im (Py. 110 k. 362v). Żonie 1573 r. zobowiązał się rezygnować dożywotnio część w Linowcu (G. 52 k. 155). Stanisławowi L-mu cz. Piotrowskiemu Mikołaj Czarnotulski wyderkował 1576 r. za 600 zł czterech kmieci osiadłych we wsi Czarnotul w p. gnieźn. (P. 1398 k. 656). Od Jana i Stanisława Wysockich z Budzisławia, kasztelaniców lędzkich, otrzymał w 1581 r. zobowiązanie, iż mu sprzedadzą za 2.000 zł części w Piotrowicach w p. pyzdr., swoje i swego brata Krzysztofa (P. 936 k. 232). Od Marcina Piotrowskiego kupił 1583 r. za 2.000 zł jego części we wsiach: Piotrowice, Babino i Ciosny p. pyzdr. (P. 1399 k. 180). Od Wawrzyńca Turzyńskiego kupił 1585 r. za 4.800 zł miasto cz. wieś Orchowo i wieś pustą Wolę w p. gnieźn. (P. 944 k. 526). Skwitował 1585 r. Jadwigę Łosińską, żonę Kaspra Kaliskiego, wnuczkę i spadkobierczynię Mikołaja Piotrowskiego (stryja Stanisława), też spadkobierczynię braci swych Mikołaja i Macieja Łosińskich z pozwów o niedopełnienie zobowiązań ewikcyjnych względem Piotrowic i Wrzoskowa, a to wobec pretensji Aleksandra i Wawrzyńca Jerzykowskich (P. 944 k. 461v). Zobowiązał się t. r. sprzedać połowę części w mieście cz. wsi Orchowie i we wsi pustej Woli synowi Wojciechowi pod zakładem 1.000 zł (Py. 122 k. 315v). Synowi Baltazarowi zobowiązał się jedocześnie pod zakładem 1.000 zł sprzedać części w Piotrowicach nabyte od Wysockich i od Marcina Piotrowskiego (ib. k. 317v). Żył jeszcze 1587 r. (G. 62 k. 556), nie żył już 1589 r. (P. 952 k. 541). Synowie jego: Baltazar, Wojciech i Walerian.
1. Baltazar L. cz. Piotrowski, syn Stanisława, dziedzic Piotrowic, mąż 1579 r. Elżbiety Tarnowskiej (PY. 116 k. 389), wspólnie z braćmi skwitowany 1590 r. przez Jerzykowskich, spadkobierców Małgorzaty Jerzykowskiej, ze 100 zł oprawy danej na Piotrowicach tej swej ciotce przez zmarłego Mikołaja Piotrowskiego (Py. 125 k. 295v). Kwitował 1592 r. Marcina Słoneckiego z 1.300 zł, w której to sumie od niego trzymał w zastawie części Cienina Małego w p. kon. (I. i R. Kon. 25 k. 9v). Temu Słoneckiemu sprzedał 1593 r. swe części wsi pustej Wrzoskowa za 1.800 zł, a części w Piotrowicach, Babinie i Ciosnach za sumę 4.000 zł (py. 47 k. 2,3). Otrzymał 1609 r. zapis długu 300 zł od Krzysztofa Konarskiego z p. inowrocł. (G. 70 k. 223v). Baltazar nie żył już w 1625 r. Znam tylko jednego jego syna - Stanisława, natomiast Boniecki daje mu syna Seweryna.
1) Stanisław, syn Baltazara, dziedzic w Tarnówce, spisywał 1625 r. w Budzisławiu kontrakt z Anną z Tylic, wdową po Janie Żernickim, skarbniku sieradzkim, obecnie żoną Wojciecha Głębockiego, dworzanina i sekretarza królewskiego, posesorką wsi: Sekicin, Raduchów, Kotliny, Kamionacz i części wsi Boczki (I. Kon. 44 k. 171). Żył jeszcze 1638 r. (I. Kal. 104b s. 2097). Chyba tego to Stanisława synem był Marcin, który o ojcu Stanisławie mówi jako o żyjącym jeszcze w 1642 r. (R. Kal. 12 k. 339v), a w r. 1644 jako o zmarłym (I. Kal. 110a s. 895). Inny syn Stanisława Jan w r. 1651 zapisywał bratu Marcinowi dług 80 zł (I. Kon. 53 k. 356v).
Marcin, syn Stanisława, roborował 1641 r. kontrakt z Piotrem Molskim pod zakładem 5.000 zł (I. Kal. 107a s. 324), a żonie swej Ewie Molskiej, córce tego Piotra, oprawił 1642 r. posag 5.000 zł (R. Kal. 12 k. 339v). Kwitował się 1652 r. z Zofią z Krzyckich Jemielską, kasztelanową kowalską, i jej synami z dzierżawy wsi Brudzew, Bolemowo, Bartodzieje, miasto Korab i części wsi Lipe (I. Kal. 118 s. 749). Zawierał 1666 r. kontrakt z Janem Daleszyńskim, sędzią ziemskim poznańskim, i jego żoną Katarzyną z Kożuchowa (ib. 126 s. 36). Nie żył już 1669 r., kiedy owdowiałą Ewę Molską kwitował sędzia poznański Daleszyński (ib. 129 s. 201). Jeszcze t. r. wyszła 2-o v. właśnie za tegoż Daleszyńskiego i oboje małżonkowie spisali wzajemne dożywocie (R. Kal. 15 k. 25). Trzecim jej mężem był 1682 r. Andrzej Widawski, łowczy sieradzki. Kupiła wtedy od Teresy Nieniewskiej, wdowy po Stanisławie Bratkowskim, części w Wilczkowie w p. sier. za 17.000 zł (ib. 140 k. 563). W r. 1685 była już wdową i po tym trzecim mężu (ib. 143 k. 563). W r. 1685 była już wdową i po tym trzecim mężu (ib. 143 s. 363), a sama już nie żyła 1689 r. (ib. 146 s. 305). Marcin i Ewa mieli synów: Stanisława, Władysława i Baltazara, córkę Katarzynę, piszącą się z Piotrowic L-ą (ib. 126 s. 741), w l. 1665-1700 żonę Stanisława Koszutskiego, wdowę w r. 1708.
(1) Stanisław, syn Marcina i Molskiej, występował obok ojca 1665 r. (ib. 126 s. 43). T. r. 11 I wspólnie z ojcem, jako że nie był jeszcze wydzielony, spisywał w Broniszewicach kontrakt z Janem Lipskim, pisarzem ziemskiem kaliskim, późniejszym sędzią, o rękę Urszuli Lipskiej jego córki urodzonej z Anny Bojanowskiej, która wnosiła mu posag 6.000 zł, w czym już mieściła się suma zapisana jej przez zmarłego ks. Świętosława Lipskiego, proboszcza w Choczy. Ojciec Stanisława poręczył, iż jego wydział po rodziach będzie wynosił 10.000 zł (Kośc. 146 k. 107; I. Kal. 152 s. 180). Urszula, już żona Stanisława, kwitowała 1669 r. ojca z 3.000 zł, zapisanych jej przez ks. Świętosława (I. Kal. 129 s. 402). Stanisław, L. od Stanisława Jemielskiego kupił 1669 r. za 27.300 zł wieś Lipe wraz z trzema kmieciami w Lipem, nalężącymi z dawna do Brudzewa, oraz część pustej wsi Godziątkowo w p. kal. (R. Kal. 15 k. 32) i zaraz oprawił 6.000 zł posagu żonie (ib. k. 37). Był t. r. sędzią kapturowym kaliskim. Od Wojciecha Trzebińskiego kupił 1676 r. za 13.000 części wsi Trzebienie Stare i Ciepielow Ib. k. 538v). Od Mikołaja Kaczorowskiego kupił 1683 r. za 57.000 zł Witaszyce i Słupię w p. pyzdrskim (P. 1106 IV k. 22). Z Andrzejem Orzelskim i jego braćmi, Janem i Stanisławem, zawierał 1685 r. układ w sprawie kupna wsi Sławin i Zamoście pod zakładem 31.000 zł (I. Kal. 143 s. 94). Od Aleksandra Wierzbięty Biskupskiego kupił 1687 r. za 34.200 zł wsie Sulisławice i Gaj w p. kal. (R. Kal. 2 k. 358; I. Kal. 142 k. 517). Spisywał dożywocie z żoną 1688 r. (ib. 146 s. 62). Nie żył już 1689 r. (ib. s. 305). Owdowiała Urszula z Lipskich kwitowała 1690 r. małżonków Kolnickich, dzierżawców Słupi, z 3.300 zł (ib. s. 145). Od Macieja Konopnickiego kupiła 1693 r. za 23.000 zł części wsi Mączniki i Rzekta Pusta w p. kal. (ib. 149 s. 331). Spisała 3 II 1695 r. z Mikołajem Gorzyńskim kontrakt o małżeństwo córki swej Teresy, pod zakładem 12.000 zł (ib. 152 s. 36). Dziedziczka Mącznik w p. kal., wieś tę 1697 r. sprzedała za 25.000 zł Mikołajowi Skorzewskiemu (ib. s. 180). W r. 1700 zawarła pod zakładem 12.000 zł umowę z Józefem Błeszyńskim o rękę swej córki Marianny (Ib. 154 s. 8). T. r. 6 XI spisała w Lipem pod zakładem 12.000 zł kontrakt o rękę córki Ewy idącej za Stanisława Czyżewskiego (ib. s. 637). W r. 1713 w Kaliszu roborowała swój testament (ib. 159 s. 12). Nie żyła już w 1714 r. (ib. s. 301). Stanisław i Urszula mieli syna Jana Franciszka i córki: Konstancję, żonę 10-o v. 1689 r. Krzysztofa Śleszyńskiego, późniejszego pisarza grodzkiego przedeckiego, 2-o v. 1723 r. Zygmunta Służewskiego, starostę reguskiego, Katarzynę, żonę 1690 r. Sebastiana Koczańskiego, spadkobierczynię t. r. Ewy z Molskich Widawskiej, łowczyny sieradzkiej (ib. 146 s. 272), nie żyjąca 1723 r., Teresę, w l. 1695-1707 za Mikołajem Gorzyńskim, Urszulę w r. 1720 wdowę po Mikołaju Skorzewskim, nie żyjącą już 1723 r., Jadwigę w l. 1698-1724 żonę Wojciecha Skrzetuskiego, w l. 1730-1742 wdowę, nie żyjącą już 1748 r., Mariannę, w l. 1700-1724 żonę Józefa Błeszyńskiego, cześnika sieradzkiego, Ewę, w l. 1701-1751 żonę Stanisława Czyżewskiego, wdowę 1753 r., nie żyjącą już 1764 r., Petronellę wreszcie, w r. 1714 żonę Michała Węgierskiego. Wedle Bonieckiego był jeszcze syn Michał, żyjący 1689 r., i córka, Aleksandra, zakonnica w Śremie. Siostra Aleksandra, franciszkanka śremska, umarła 22 XI 1709 r. (Nekr. franciszkanek śrem.).
Jan Franciszek, syn Stanisława i Lipskiej, mąż Anny Barbary (tak w metrykach dzieci) Krzyckiej, córki Stanisława, kasztelana poznańskiego, i Ewy Anny Raczyńskiej, wraz z tą żoną kwitował 1692 r. jej matkę z klejnotów i kosztowności należnych Annie z dóbr ojczystych, a wartych 5.000 zł (N. 189 k. 42). Swe dobra dziedziczne Wistaszycę i Słupię w p. pyzdr. zastawił 1692 r. za 16.000 zł Andrzejowi Radolińskiemu, kasztelanicowi krzywińskiemu (I. Kal. 149 s. 168). Żonie swej na połowie Witaszyc, Słupi, Lipego i Godziątkowa oprawił 1695 r. posag 35.000 zł (P. 129 IV k. 107). Pisarz grodzki koniński w 1699 r. (I. Kon. 70 k. 610v). Sulisławice i Gaj w p. kal., odziedziczone po ojcu, sprzedał 1700 r. za 43.000 zł Mikołajowi Gorzeńskiemu (I. Kal. 154 s. 6). T. r. Witaszyce i Słupię sprzedał za 87.000 zł Zofii Miaskowskiej, wdowie po Franciszku Koszutskim (P. 1139 XI k. 24), kupił zaś od Wojciecha Skrzetuskiego za 27.000 zł Sowinkę Błotną w p. pyzdr. (P. 1139 X k. 29v, 58) i zaraz tegoż dnia na tej wsi oprawił 30.000 zł posagu żonie swej Krzyckiej (P. 1139 XI k. 92). Swym córkom, pannom Franciszce i Apolinarze, zrodzonym z Anny Barbary Krzyckiej, zapisał 1708 r. każdej po 24.000 zł posagu (N. 192 k. 278). Sowinkę Błotną sprzedał 1719 r. za 30.000 zł synowi swemu Stanisławowi (I. Kal. 160 k. 726). Żył jeszcze 29 V 1724 r., a już 26 VI 1725 r. owdowiała Anna z Krzyckich w imieniu własnym i swoich dzieci: Stanisława, Zygmuncie, Prokopa, Franciszki i Apolinary kwitowała Stanisława Lipskiego z długu zapisanego zmarłemu (ib. 161 s. 165). Jak się zdaje, ona właśnie była tą panią Anną L-ą, która 9 V 1754 trzymała do chrztu Józefę Monikę L-ą, córkę Stanisława (LB Kamionna), a wieć swoją wnuczkę. Z wymienionych wyżej córek Jana Franciszka i Anny, Franciszka w r. 1729 jeszcze niezamężna (I. Kal. 167 s. 192), była w 1732 r. żoną Antoniego Jaxy Bykowskiego, towarzysza chorągwi pancernej Koźmińskiego kasztelana kaliskiego i żyła z nim jeszcze w 1735 r. Apolinara, w r. 1729 również nie zamężna (ib.), w r. 1732 żona Rafała Polichnowskiego.
a. Stanisław, syn Jana Franciszka i Krzyckiej, jak widzieliśmy, w 1719 r. nabył od ojca Sowinkę Błotną. W 1723 r. procesował się w Trybunale Piotrowskim z żyjącymi ciotkami, siostrami ojca, i ze spadkobiercami ciotek już zmarłych, ale sprawę tę zakończył t. r. komprmisem (ZTP 42 k. 293; 46 k. 309). Od brata, ks. Prokopa otrzymał w 1725 r. cesję jego części spadkowej po rodzicach w Lipem, Sowince i w części Godziątkowa (I. Kal. 161 s. 528). Części w owych dobrach nabył od ks. Prokopa 1727 r. za 6.000 zł, z zastrzeżeniem dożywocia matki (ib. 165 s. 465). Części Godziątkowa odprzedał t. r. za 4.000 zł Kasprowi Godziątkowskiemu, zaś Sowinkę Błotną, przypadłą sobie w dziale braterskim, sprzedał za 8.000 zł Andrzejowi z Komorza Kurcewskiemu (ib. s. 466, 467). Spisał 31 VIII 1728 r. z Maksymilianem, Wawrzyńcem, Andrzejem i Franciszkiem, braćmi Radolińskimi, kontrakt kupna wsi: Leszcze, Lejsce (?), Daniszewo, Police Weśrzednie, Police Pokątne, Ruszkowo, Police Mostowe i Łęka w p. kon. za 36.000 zł, w r. 1729 Radolińscy dopełnili tej rezygnacji (ib. 167 s. 175). Wieś Lipe, mocą kontraktu z 19 VI 1728 r., sprzedał t. r. za 40.000 zł Andrzejowi Lipskiemu, miecznikowi poznańskiemu (Ws. 83 k. 19v). Siostrom Franciszce i Apolinarze zapisał 1729 r. dług 10.000 zł (I. Kal. 167 s. 192). Skwitowany 1732 r. przez szwagra Polichnowskiego z 2.000 zł na poczet posagu siostry Apolianry (I. Kon. 76 k. 459v) i t. r. przez drugiego szwagra Bykowskiego z takiej samej sumy na poczet posagu siostry Franciszki (ib. k. 458v). Żeniąc się z Zofią Mierucką, córką Stanisława i Katarzyny Niedźwiedzkiej, zapisał jej przed ślubem 24 X 1735 r. sumę 10.000 zł (Ws. 85 k. 20, 55). Skwitowała ona swego ojca, dziedzica Gębic, z 18.000 zł, przypadłych jej po nim po równi z jej bratem Józefem (Ws. 85 k. 128v). Stanisław był 1738 r. pułkownikiem J. Kr. Mci i Rzptej (Kośc. 320 s. 8). Odebrawszy od szwagra Józefa Mieruckiego sumę 10.640 zł, zapisał żonie 1742 r. żonie swej 31.000 zł (P. 1269 k. 21). Był 1744 r. posesorem miasta Chocza (Rel. Kal. 125 s. 193). W r. 1748 skarbnik poznański (Ws. 90 k. 51v, 67). Od tegoż szwagra, który właśnie wtedy wdział suknię duchowną, kupił t. r. za 120.000 zł dobra Gębice z folwarkiem Bugaj (P. 1293 k. 41). Jego żona skwitowała 1753 r. tego brata z sumy 31.173 zł swego posagu z dóbr po obojgu rodzicach (Kośc. 326 k. 46). Stanisław został w 1757 r. mianowany podstolim wschowskim (wiadomość z Warszawy 14 VIII, K. P., nr 34). Umarł we Wschowie przebywając tam na leczeniu 10 XII 1761 r., mając ok. 70 lat. Pochowany 18 XII (LM Pempowo; Nekr. Reformatów w Miejskiej Górce). Zofia z Mieruckich umarła w Krakowie w klasztorze 15 I 1783 r. (Nekr. Franciszkanek w Śremie, Owińskach, Obrze, Przemęcie, tu data zgonu 17 I). Synowie: Jan Antoni, o którym niżej, Zygmunt, ur. 1738 r., zmarły 1808 r., pijar, kaznodzieja katedralny krakowski (Boniecki), Władysław, zmarły jako uczeń szkół poznańskich 1746 r. (Nekr. Reform. Pozn.), Adam Antoni Józef, ur. w Gębicach, ochrzcz. 27 XII 1750 r. (LB Pempowo), żył jeszcze 1776 r., a wedle Bonieckiego umarł między r. 1781 a 1795. Z córek, Anna Teresa, ur. w Gębicach, ochrzcz. 24 X 1734 r. (ib.), w l. 1749-1760 żona Leopolda Bogusławskiego, regenta ziemskiego poznańskiego, matka słynnego Wojciecha Bogusławskiego, Teresa, Estera i Józefa Monika, ur. w Kolnie (wtedy posesji ojcowskiej), ochrzcz. 9 V 1754 r. (LB Kamionna), wszystkie trzy wymienione w 1765 r. jako niezamężne (Kośc. 330 k. 39). Teresa była w 1773 r. żoną Antoniego Morzkowskiego, sędziego ziemskiego wieluńskiego, Estera zaś poślubiła 1777 r. w Krakowie Ferdynada Krzysztofa Dahlke, generała adiutanta wojsk koronnych (Boniecki). Była jeszcze jedna córka Stanisława, zakonnica w Śremie 1763 r. (P. 1336 k. 18v), potem ksieni tamże, zmarła 10 I 1830 (Nekr. Franciszkanek Śrem.).
Jan Antoni, syn Stanisława, podstolego wschowskiego, i Mieruckiej, ochrzcz. 22 XI 1736 r. (LB Leszno), w 1763 r. w imieniu własnym i nieletniego brata Adama Gębice i Bugaj z lasami i pastwiskami w Chociszewicach sprzedał za 170.000 zł Janowi Nepomucenowi Mycielskiemu, staroście ośnickiemu (P. 1336 k. 18v; Kośc. 329 k. 149). Brat Adam po osiągnięciu lat potwierdził tę transakcję w r. 1776 (Kośc. 361 k. 45). Jan Antoni, dziedzic Broniszowa 1795 r., sprzedał tę wieś w 1800 r. za 160.000 zł Dembińskiej, podczaszynie krakowskiej. Z żony Magdaleny Śląskiej miał synów: Stanisława bezdzietnego, Wincentego, Kaspra i Adama, wszystkich legitymowanych ze szlachectwa w Król. Polskim.
a) Wincety Adam Józef, syn Jana i Śląskiej, adiutant ks. Józefa Poniatowskiego, mąż Domicelli Dembińskiej, z której syn Rudolf, legitymowany w Król. Pol., emigrant po r. 1863, bezdzietny, i córka Konstancja, zaślubiona w Mogile koło Krakowa 1843 r. Ferdynandowi Mora Kozubskiemu.
Przeglądanie 694 pozycji zakresu Laborscy - Lisieccy.
19202122[23]24252627
