Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona313314315316[317]318319320321Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Lisieccy - Luzińscy
Logowie 1
1. Józef (Michał Józef), syn Jana Krzysztofa i Mejerówny, ur. w Bukowcu, ochrzcz. 27 IX 1738 r. (LB Rogoźno), żeniąc się z Franciszką (Marianną Franciszką) Jaraczewską, córką Franciszka i Teresy Kaweckiej, jeszcze jako swej narzeczonej, zapisał 27 XII 1768 r. sumę 6.000 zł (G. 100 k. 311; Kośc. 333 k. 153). Był w l. 1772-1775 posesorem Retkowa, wsi dziedzicznej Ostrowskich (LC Izdebno; G. 100 k. 586). W l. 1781-1787 dzierżawił od Gurowskich Murowaną Goślinę (LC LB Murowana Goślina). Jana Korytowskiego, generała adiutanta J. Kr. Mci, dziedzica Padniewa z przyległościami, kwitował 1788 r. z sum z tytułu dzierżawy owych dóbr (G. 115 k. 41v). Jako były dzierżawca klucza rusocińskiego kwitował 1791 r. ks. Melchiora Gurowskiego, proboszcza gnieźnieńskiego i oficjała, posesora tych dóbr (I. Kon. 84 k. 308v). Wedle Bonieckiego, miał być dziedzicem wsi Kobyla Chmielowa w gub. kaliskiej. Umarł 5 VII 1793 r. (LM Św. Mikołaj, Poznań). To on przeprowadził 1774 r. na sejmiku gnieźnieńskim wywód szlachectwa i uzyskał potwierdzenie tego szlachectwa na sejmie 1775 r. Jemu tedy należy przypisać co najmniej inicjatywę fałszerstw dokonanych w księgach kościelnych rogozińskich, a może (obok Wawrzyńca) i w księgach grodzkich wałeckich. Synowie jego Paweł, Filip, Ignacy. Młodsi od nich, urodzeni w Goślinie: Onufry Józefat 26 XI 1783 r., Konstanty Maciej 20 II 1787 r., a była i córka Marianna Teofila, ur. w Opatówku 10 XII 1780 r., zmarła w Goślinie 10 III 1783 r., w wieku lat dwóch (LB i LM Murowana Goślina).

2) Filip, syn Józefa i Jaraczewskiej, ur. 1776 r., ochrzcz. 1 V t. r. (LB Opatówko), kapitan 9 pułku piechoty, dymisjonowany 1808 r., miał wedle tradycji rodzinnej polec w wojnach napoleońskich (Boniecki).

1) Paweł Tomasz, syn Józefa i Jaraczewskiej, ur. w Opatówku 19 XII 1773 r. (LB Opatówko), umarł 1820 r., dziedzic Boczków w Sieradzkiem, porucznik 4 pułku strzelców konnych, dymisjonowany 1808 r. (Boniecki).

3) Ignacy Jan, syn Józefa i Jaraczewskiej, ur. 1778 r., ochrzcz. 31 VII (LB Opatówko), ożeniony z Antoniną Zaborowską, z której syn Karol.

Karol, syn Ignacego i Zaborowskiej, ur. 1812 r., zmarły 1897 r., ożenił się w Częstochowie 1842 r. z Marcjanną Malinowską, z którą miał syna Franciszka.

Franciszek, syn Karola i Malinowskiej, ożeniony z Florentyną Wachulską, miał z nią córki: Jadwigę, w 1911 r. zamężną Walicką, Wandę, obie mieszkające wówczas w Piotrkowie (Boniecki). Może ta sama Wanda była potem żoną Weryhy Darowskiego i umarła 9 II 1920 r., pochowana w Wójcinie. Musiałaby jednak w takim razie mieć co najmniej jednego brata, bo o zgonie donosili: córki i rodzeństwo (Dz. P.).

2. Ks. Ludwik (Ludwik Maciej), syn Jana Krzysztofa i Mejerówny, ur. w Rogoźnie 8 III 1744 r. (Korytkowski), ale akt chrztu z 8 V 1744 r. powiada, iż się urodził w Bukowcu i daje mu tylko jedno imię - Maciej. Ojca jego określono jako "honestus" i "scultetus" Loga, co ręka fałszerza przerobiła na "generosus" i "possesor scultetiae". Matka nazwana tam tylko z imenia. Chrzestnych, Odpola z Gościejewa i Krzywoszczynę z Rogoźna, obdarzono przydatkiem "pauperes" (LB Rogoźno). Przypominam to tutaj raz jeszcze, bowiem właśnie Ludwik, legitymując się szlachectwem przy okazji instalacji na kanonię gnieźnieńską oświadczył, iż jest synem Jana z Grochowa Logi h. Topacz i Emerencjanny Lewalt Mejerówny h. Lewalt, po ojcu wnukiem Doroty Ludwiki z Tuczna Wedelskiej h. Tuczyński, po matce Zofii de Misbachy h. Lubicz (Korytkowski). Zrazu proboszcz w Niemysłowie koło Turka, kanonik kościoła Św. Jerzego na zamku gnieźnieńskim (G. 108 k. 42), kanonik kolegiaty łowickiej 1787 r. (LB Murowana Goślina), koadiutor archidiakona uniejowskiego 1789 r. (P. 1366 k. 353v), archidiakon uniejowski 1793 r. (LB Murowana Goślina), kanonik katedralny gnieźnieński 3 VII 1794 r., umarł w Gnieźnie 30 III 1825 r. (Korytkowski).

3. Jakub, syn Jana Krzysztofa ("sławetnego" i "sołtysa") i Mejerówny, ur. w Bukowcu, ochrzcz. 26 VII 1747 r., trzymany do chrztu przez mieszczan rogozińskich (LB Rogoźno), w l. 1778-1792 palestrant w Warszawie, komornik ziemski warszawski 1793 r., uczestnik powstania kościuszkowskiego 1794 r., notariusz departamentu warszawskiego za Księstwa Warszawskiego, umarł 1810 r. Z żony Barbary Nowickiej córki: Jupianna, zmarła 1862 r., i Krystyna, zmarła 1873 r. (Boniecki).

4. Wawrzyniec, syn Jana Krzysztofa i Mejerówny, ur. 1751 r. (Boniecki), przejął po ojcu swym posesję Trojanowa, gdzie go widzimy w r. 1794. Był w 1802 r. posesorem Grochowisk (LC Łopienno). Umarł w Gnieźnie 10 X 1813 r. (LM Sw. Trójca, Gniezno). Z żony Julianny, z Szczepanowskich (ib.), miał syna Piotra Pawła, ur. w Trojanowie 28 VI 1794 r. (LB Murowana Goślina). Boniecki pisze, iż zostawił syna i trzy córki. Sądzi on, iż wnukiem po tym synu mógłby być ks. Wojciech, pleban w Głuchowie koło Łowicza. Jedną z córek, jego zdaniem, mogłaby być Beata, matka arcybiskupa warszawskiego Fijałkowskiego.

5. Jan Krzysztof, syn Jana Krzysztofa i Mejerówny, ur. 1760 r., w r. 1783 mąż Weroniki Bielińskiej (LB Kostrzyn), wedle Bonieckiego Bieleckiej. Oboje małżonkowie mieszkali 1796 r. w Potrzonowie (LB Skoki). Boniecki pisze, iż Jan Krzysztof był dziedzicem Gruźlin w p. kwidzyńskim. Był w l. 1787-1788 posesorem wsi Żydówko w parafii łubowskiej w p. gnieźn. Weronika Logowa mając lat 58 umarła 4 III 1821 r., zostawiając syna Antoniego i córkę Apolonię (LM Św. Marcin, Poznań). Miał jeszcze Jan Krzyzstof innych synów: Michała Józefa, ur. w Puszczykowie, ochrzcz. 25 IX 1783 r., i Wojciecha Józefa, ochrzcz. z wody w parafii kostrzyńskiej 20 X 1784 r., z ceremonii 25 VII 1787 r. (LB Łubowo), oraz córki: Joannę Emerencję, ur. z Żydówku, ochrzcz. 29 V 1787 r., zmarłą 17 IV 1788 r. (LB i LM Łubowo), i Wiktorię, ur. w Puszczykowie, ochrzcz. z wody 11 I 1786 r. (LB Kostrzyń), z ceremonii 25 Vii 1787 r. (LB Łubowo). Boniecki wymienia tylko syna Wojciecha i córkę WIktorię Józefę zamężną Moszczeńską. Istotnie w l. 1811-1816 spotykamy Wiktorię z Logów, żonę Józefa Moszczeńskiego (LB Chełmce; LB Ostrowo k. Gniezna).

Wojciech, syn Jana Krzysztofa i Bielińskiej (Bieleckiej?), wedle Bonieckiego ur. 1780 r., więc chyba nie identyczny ze wspomnianym wyżej Wojciechem Józefem, ochrzczonym 1784 r. Porucznik 9 pułku piechoty, dymisjonowany 1808 r., do 1809 r. dziedzic Gruźlin, potem Rusinowa i Tarnówka nad Gopłem. Jego żoną była Karolina Paruszewska. Z niej synowie: Ludwik, o którym niżej, Wojciech, ur. w 1805 r., utonął w Kołobrzegu 1868 r., Jan, po którym syn Higin. Córka Antonina Marcjanna ur. w Tarnówku, ochrzcz. 13 VIII 1811 r. (LB Chełmce).

Ludwik, syn Wojciecha i Paruszewskiej, ur. 1801 r., umarł 1885 r., dziedzic Zagórzyc we Włocławskiem, miał z żony Wandy Waszkiewiczówny synów: Bronisława, ur. 1838 r., zmarłego bezpotomnie, dziedzica Sadlna (Salna?) na Kujawach, który 3 VII 1894 r. w Palędziu Kościelnym zaślubił Florentynę Dziembowską, córkę Władysława i Heleny z Łaszczyńskich (Dz. P.), i Wincentego, ur. 1840 r., dziedzica Zagórzyc koło Radziejowa żyjącego jeszcze w 1905 r.

6. Wiktor Fryderyk, syn Jana Krzysztofa i Mejerówny, ur. 1763 r. w Rogoźnie, burgrabia kruszwicki 1786 r., intendent szpitala warszawskiego i praskiego 1793 r., uczestnik powstania 1794 r., pruski raski królewski (landrat?) 1823r. (LB Leszno), pensjonowany nadinspektor 1837 r., dziedzic dóbr Bogusz w p. kwidzyńskim, umarł w 1842 r. w Bydgoszczy. Jego żoną była Joanna Bogumiła (Deodata) Momot Komońska, córka Walentego i Estery Jeżewskiej, zmarła w Poznaniu 7 II 1837 r. w wieku 76 lat (LM Fara, Pozn.) Z nią miał synów: Adama, Władysława, Stanisława i Teofila.

1) Władysław Antoni Franciszek, syn Wiktora Fryderyka i Komońskiej, ur. 13 V 1792 r. w Warszawie, zrazu chorąży wojsk pruskich, potem w 1809 r. polskich, dziedzic Sitna, umarł w Bydgoszczy 1863 r., krótko przed 2 IV (Dz. P.). Ożenił się po raz pierwszy z Justyną Chmielewską, córką Marka Wincentego, dziedzica Wojnowa, i Ludwiki Schultz, po raz drugi z Emilią Busse, wdową po swym bracie Teofilu, zmarłą w Szewcach 12 II 1876 r., pochowaną w Piotrkowie (ib.). Z pierwszego małżeństwa synowie, Bolesław i Wiktor.

(1) Bolesław, syn Władysława i Chmielewskiej, ur. 1827 r. w Bydgoszczy, ożenił się 1855 r. z Wandą Busse, córką Antoniego i Urszuli z Walickich. Miał córkę Marię i syna Władysława.

Władysław, syn Bolesława i Wandy Busse, ur. 1861 r., ożenił się 1894 r. z Eugenią Łabęcką i miał z nią synów: Jerzego, ur. 1895 r., Wacława, ur. 1897 r., Bolesława, ur. 1902 r. w Uszomierzu na Wołyniu, Czesława, ur. 1910 r. w Łucku, oraz córki, Stanisławę i Wandę Helenę.

(2) Wiktor Ludwik, syn Władysława i Chmielewskiej, ur. 1830 r., założył 1862 r. skład sukna, bielizny i artykułów męskich w Poznaniu przy ul. Wilhelmowskiej 25 (ib.). W rok potem przyjął do spółki Leona Bielińskiego (ib.). Umarł mając 36 lat, 12 IX 1866 r. (ib.). Ożenił się 17 X 1864 r. z Anną Piotrowską, córką Jana Nepomucena, mającą lat 20 (LC Św. Marcin, Poznań). Umarła ona 22 VI 1899, licząc sobie lat 54 (LM Św. Marcin, Poznań). Z tego małżeństwa syn Adam, ur. 1866 r., referendarz w Bytomiu, uzyskał tytuł doktora praw w Berlinie 1890 r. (Dz. P.), i drugi syn, pogrobowiec Wiktor Wacław, ur. 22 III 1867 r. w Poznaniu (LB Św. Marcin, Poznań).

2) Teofil, syn Wiktora Fryderyka i Komońskiej, ur. 1796 r. w Rynkówce, inspektor celny 1818 r. (LB Fara, Poznań), aktuariusz dyrekcji 1828 r., sekretarz regencji 1836 r., umarł 1837 r. Jego pierwszą żoną, zaślubioną 24 VIII 1828 r., była Józefa Bryger, mająca lat 23 (LC Fara, Poznań), drugą, poślubioną w Poznaniu 12 V 1834 r. Emilia Busse, licząca lat 20 (LC Fara, Pozn.), która po śmierci Teofila wyszła za jego brata Władysława i umarła w 1876 r. Z drugiego małżeństwa synowie: Adam Wulkan, ur. 4 VI 1836 r. (LB Fara, Poznań) i pogrobowy Teofil, ur. 1838 r., właściciel majętności Szewce na Kujawach, zmarły 1883 r., ożeniony z Franciszką Waszkiewiczówną z Łowiczka. Jego synowie: Jan Nepomucen, ur. 1864 r. w Bydgoszczy, malarz, ożeniony i rozwiedziony z N. Racięcką, Józef, ur. w Bydgoszczy 1866 r., Wacław, ur. tamże 1868 r., zamieszkały w Warszawie, ożeniony w 1910 r. z Kornelią Skupiewską (Boniecki).

3) Stanisław Wiktor, syn Wiktora Fryderyka i Komońskiej, ur. 7 V 1798 r. w Rynkówce, w Prusach Król., dobrach Franciszka Czapskiego, wojewody chełmińskiego, ochrzcz. z ceremonii w Lesznie 28 XII 1823 r. (LB Leszno), dziedzic Ruchocinka, zmarły w 1879 r., pochowany w Godurowie (Dz. P.). Jego pierwsza żona Weronika Stankowska, córka Andrzeja i Katarzyny z Morawskich, ur. ok. 1799 r., umarła w Ruchocinku po porodzie 21 XII 1833 r. (LM Powidz). Drugą żoną była już w r. 1838 Józefa Kamieńska z Gulczewa. Z niej synowie: Kazimierz, Bronisław, Mścisław, Heliodor, Antoni, o których niżej, Włodzimierz Władysław, ur. w Ruchocinku 21 X 1849 r., Edward Wiktor, ur. tamże 15 I 1851 r., Adam Teofil, ur. tamże 12 V 1852 r., córka Wanda Anna, ur. tamże 23 VII 1848 r. (LB Powidz).

(1) Ks. Kazimierz Adam Wiktor, syn Stanisława i Kamieńskiej, ur. w Ruchocinku 4 III 1839 r. (ib.), dr. teologii, wikary w Łęczycy, wywieziony na Sybir 1863 r., po powrocie do kraju proboszcz w Galicji, umarł 1909 r.



Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona313314315316[317]318319320321Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników