Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
377378379380[381]382383384385
Łabęccy - Łobescy
@tablica
Łęscy różni, biorący nazwisko od licznych wsi o nazwach: Łęg, Łężek, Łęk, Łęka, rozsianych po całej Polsce. W wojew. poznańskim a pow. kościańskim, koło Śremu Łęg Wielki i Łęg Mały. W wojew. i pow. kaliskim Łęg koło Żegocina, zas w pow. konińskim Łęka w parafii białkowskiej. Ale jawili się na terenach województw poznańskiego i kaliskiego także i wiodący się z Łęgu w pow. kruszwickim. Występujących w XV wieku, pisanych jeszcze od gniazdowych wsi, można niekiedy pod względem regionów posegregować, nawet przy braku dokładniejszych danych genealogicznych, ale bez nich silić się na bodaj tylko regionalną segregację całej wielkiej rzeszy Ł-ch jawiących się w stuleciach późniejszych, grzeszyłoby zupełną dowolnością. Jakże często członkowie jednej i tej samej rodziny przenosili się z powiatu do powiatu. Orientację wśrod rozmaitych Łęskich utrudnia ponadto i pisownia nazwiska: Leski, Lieski, Lenski, Lanski, Lecki, Lencki etc. Ileż tu na każdym kroku okazji do mylenia ich, przede wszystkim z Łąckimi!
Piotr Ł. (Lanszki) z Łegu w po. kościańskim (koło Śremu), komormnik ziemski pyzdrski w latach 1590-1593, występował z tytułem stolnika kaliskiego 10 XII 1392 r. (Leksz. II 268), był podsędkiem poznańskim w okresie 13 IV 1393 - 5 II 1398 r. (Gąs.), nie żył już w r. 1402 kiedy wystepowała wdowa po nim (Py. i k. 110). Jednocześnie, w latach 1398-1414 w częściach Łęgu dziedziczył też Łodzic Wyszota (z Kórnika), pisany z Łęgu i Mechnina (Dzis Mechlin) (Leksz. I 2755; Kośc. III k. 88v). Jego siostra, Wincencja, Wańczoszka, w latach 1415-1423 pisana była z Łegu (Kośc. III k. 65, 74; P. 7 k. 129). Obok niej dziedziczył w Łęgu, Bargowie i Mechninie w latach 1418-1426 syn jej Oswald (Kośc. II k. 83v; P. 8 k. 110v).
Mikołaj z Mniejszego Łegu w p. kośc. (koło Śremu) oprawił w r. 1434 żonie Małgorzacie posag 100 grz. (P. 1378 k. 13v). Ten sam niewątpliwie Mikołaj z Łegu mial w r. 1437 termin z Małgorzatą, zoną Iwona z Chwalęcina (Kośc. 17 s. 34). Jan, Paweł i Marcin, bracia niedzielni, dziedzice w Mniejszym Łegu i w połowie Sroczewa w p. kośc., w r. 1469 zeznali sumę 60 grz. posagu Jakubowi Dymoczewskiemu (Kośc. 20 s. 237), zapewne swemu szwagrowi. Wzywał ich ów Dymoczewski w r. 1470 do uiszczenia się z tej sumy (ib. s. 503). Owi bracia, Jan, pleban w Górze, Paweł, pleban w Witaszycach, i Marcin w r. 1475 sprzedali połowę Sroczewa za 150 grz. Janowi Baranowskiemu, kasztelanowi krzywińskiemu, a w dokonanych jednocześnie działach braterskich obaj księża swe dziedziny w Małym Łęgu dali Marcinowi (P. 1386 k. 29). T.r. ów Marcin z Mniejszego (Małego) Łegu Ł. (Lanski) skwitował Macieja i Mikołaja, braci z Rusocina, z 70 grz., za którą to sumę trzymał wyderkafem siedem łanów w Rusocinie w p. kośc. (Kośc. 227 k. 20v). Częśc folwarku we wsi Jarosławki p. kośc. w r. 1482 sprzedał za 20 grz. Mikołajowi Kołackiemu (P. 1386 k. 168). Mniejszy Łęg dał w r. 1484 Aleksandrowi Zaworskiemu w zamian za części wsi Góra i Łobez w p. pyzdr. i Panienka w p. kośc. (P. 1387, niepag. k. 2). Marcin Ł., dziedzic w Gorze, żył jeszcze w r. 1485 (ib. k. 18v), a może i 1487 r. występowała wdowa po Marcinie (Kośc. 228 k. 31v). Była nią Katarzyna, która jako żona Marcina w r. 1470 pozywała Jana z Baranowa i Chomęcic (P. 20 k. 96). Po sprzedaży przez męża Mniejszego Łęgu, gdzie miała oprawione 200 grz. posagu, uzyskała w r. 1484 nową oprawę na Gorze (P. 1386, niepag. k. 2). Od Bieniaszki, wdowy po Wincentym Górskim, obecnie żony Jana Piekarskiego, kupiła w r. 1485 za 400 grz. jej oprawę na połowie Góry (P. 1387 k. 18v). Swoje wsie Olsze i Chrząstowo w p. kośc. sprzedała t.r. za 600 grz. Janowi Baranowskiemu (P. 1387 k. 19), a skwitowała go w r. 1487 z 200 grz. (Kośc. 228 k. 31v). Od Jana Taczanowskiego w r. 1487 kupiła za 1.400 grz. jego części we wsiach Góra, Panienka i Łobez w pow. kośc. i pyzdr. (P. 1387 k. 69v). Owe nabyte od Taczanowskiego części Panienki były w posiadaniu Jana Rozdrażewskiego, więc w r. 1488 Katarzyna zezwoliła Janowi Skaławskiemu, by wykupił te części od niego za 370 zł (Py. 168 k. 64). Ze swej oprawy na Mniejszym Łęgu skwitowala w r. 1491 Jana Baranowskiego (Kośc. 228 k. 358).
Dziedzicem Małego (Mniejszego) Łegu był w r. 1503 Jan "niegdy Dobczyński", który t.r od Mikołaja Lasoty Brzostowskiego kupił Brzostowo i Zalesie w p. pyzdr., płacąc 440 grz. zaraz żonie swej, Małgorzacie Zaborowskiej oprawił na tych wsiach 200 grz. posagu. Jednocześnie Jan i Małgorzata sprzedali temu Brzostowskiemu jej części Zaborowa w p. kośc. za 460 grz. (P. 1389 k. 295, 295v).
Z Łęgu w pow. kaliskim, koło Żegocina, wiódł się Piotr (Pietrasz) zwany "Laską", występujący w latach 1402-1408 , juz nie żyjący w r. 1411 (Py. 1 k. 43v, 110, 135v, 2 k. 68v; P. 3 k. 49). Żoną jego była Febronia, pojawiająca się w r. 1403 (G. 1 k. 40, 40v; Py. 1 k. 169). Nazwana "Lasczyną" 1412 r. (P. 3 k. 181). W r. 1416 była juz 2-o v. zoną Przedbora (Py. 3 k. 155v), którego Boniecki zowie Przedborem z Przechodów. Znam dwóch synów Piotra "Laski", Jana i Piotra. Jan "Laska", dziedzic w Łegu, miał w r. 1422 termin ze strony Święszki z Buszkowa (Z. Kal. 12 k. 31v). Na dwóch częściach Łęgu, wolnych od oprawy swej żony, zapisał w r. 1434 pewien czynsz (P. 1378 k. 8v). Piotra "Laska" z Łęgu miał w r. 1442 sprawę z Chwałką, żoną Andrzeja Miruckiego z Czołnochowa, panią oprawną (Gr. Kal. 6 k. 158v). Od Kemblana z Grabu w r. 1445 kupił za 200 grz. wieś Polskie w p. kal., koło Broniszewic (P. 1379 k. 95v). Tę wieś Polskie czyli Broniszewice Mniejsze w r. 1447 wymienił z Katarzyną z Nadarzyc, żoną Jana z Jabłkowa, na "Chylińską" część Nadarzyc cz. Paduchów w p. pyzdr. (ib. k. 187v). Pisany "niegdy z Łęgu", w r. 1457 od Pawła z Bronnego kupił za 80 grz. jeden łan we wsi Niedamierz (dziś nieznanej) w p. pyzdr. i drugi we wsi Wronczyno w p. kośc. (P. 1382 s. 67).
Stanisław Ł. czwartą częśc w Łęgu sprzedał wyderkafem w r. 1462 (lub 1463?) za 50 grz. Szymonowi Strzedzewskiemu, w posagu za swą siostrą Katarzyną (P. 1384 k. 110v). Siostry, Anna i Katarzyna, po ojcu swym dziedziczki części w Łęgu, na rograniczenie której to wsi ze swym Żegocinem Filip z Żegocina w r. 1470 wyznaczył arbitrów (I. Kal. 2 k. 145v). Z tych sióstr, Anna była w r. 1476 żoną Marcina Biskupskiego (P. 1386 k. 57v), zaś Katarzyna ok. r. 1479 żona Wincentego Chwalibogowskiego (I. Kal. 1 k. 491, 494). Obie żyły jeszcze w r. 1482 (Py. 16 k. 51v). Małgorzata z Łegu, żona Wierzbięty Mruka z Bobrownik 1499 r. (I. Kal. 5 k. 89b). Katarzyna i Małgorzata, dziedziczki w Łęgu, uzyskały w r. 1507 termin przeciwko Janowi i Maciejowi, dziedzicom w Wietrzynie w tejże żegocińskiej parafii (ib. 6 k. 186v).
Siegniew z Łegu w pow. kruszw., brat ks. Piotra z Łegu, dziekana włocławskiego, w r. 1482 pozywał ks. Marcina Rakowieckiego, niegdy z Łęgu, aby żył z nim w pokoju (G. 11 k. 79v). Miał za żonę Elżbietę z Tarnowa, a z niej synów, Andrzeja, Stanisława i Piotra. Nie żył już w r. 1493, kiedy Elżbieta, będąc już 2-o v. żoną Mikołaja Wiśniewskiego zeznała, iż posag 100 kop gr., który wniosła była na Łęg., zwrócił jej szwagier, ks. Piotr, i ona teraz wniosła tę sumę na Wiśniewo i Kaliską, wsie swego drugiego męża. Zastrzegła, by po jej śmierci połowę tej sumy otrzymały dzieci zrodzone z Siegniewem (I. R. Kon. 1 k. 224).
Piochna z Łęgu, matka Piotra i Mikołaja Gunickich, 1473 r. (Py. 16 k. 60). Wit z Ogorzelczyna, mąż Doroty, która w r. 1487 miała sprawę z Elżbietą Żyrnicką (I. Kal. 3 k. 385). Dorota, wdowa po Stanisławie Ł-im, miała w r. 1487 termin z braćmi z Prusimia (P. 21 k. 113). Michał Ł. w r. 1487 wuj Małgorzaty, żony Macieja Kurogórskiego, dziedziczki w Pijanowicach (P. 1387 k. 76). Jan Ł. z Łęgu, dziedzic w Oporowie w p. pozn., 1494 r. (P. 956 k. 75v). Paweł (Leczski), dziedzic w Ossowcu, wezwany w r. 1494 przez braci z Gałczyna oraz ich stryja do uiszczenia 30 grz. (G. 16 k. 117). Jan z Łęgu w pow. płockim, nie żył już w r. 1509, kiedy jego córka Anna była żoną Andrzeja Grodzieńskiego (P. 863 k. 151). Katarzyna, w latach 1527-1534 żona Michała Radzickiego "Roga", dziedzica części w Radziczu i Kraczkach w p. nakiel. Przy transakcji asystował jej w r. 1534 Maciej Ostrowski jako stryj i Wincenty Komierowski jako wuj (N. 213 k. 42v).
Maciej Ł. (chyba z Łęgu w p. kruszw.?) kwitował w r. 1566 swego rodzonego brata Wojciecha ze 100 złp (G. 46 k. 48v). Był t.r. mężem Febronii Cerekwickiej, wdowy po Mikołaju Buszkowskim (ib. k. 49; Kc. 24 k. 504, 117 k. 508). Była posesorką części Kołybek w p. kcyń., po pierwszym mężu, dziedzicu owych części (Kc. 17 k. 85). Wraz z synami zrodzonymi w pierwszym małżeństwie całe te części w Kołybkach w r. 1584 sprzedała za 5.000 złp Stefanowi Grudzińskiemu, kasztelanowi nakielskiemu (P. 1399 k. 385). Umarła t.r. lub w r. 1585, a mąż ją przeżył (Kc. 119 k. 153). Wspomniany wyżej brat Macieja, Wojciech, był może identyczny z Wojciechem Ł-im z pow. bydgoskiego, który w r. 1578, będąc mężem Anny Żydowskiej, skwitował z 400 złp jej posagu Annę Dobrosołowską, wdowę po Wojciechu Żzydowskim (G. 56 k. 82v). Oboje małzonkowie żyli jeszcze w r. 1583 (P. 1399 k. 76).
Stanisław, w r. 1570 mąż Doroty, wdowy 1-o v. po Mikołaju Golskim (Py. 108 k. 227). Kwitowała ona w r. 1576 z 50 zł Wawrzyńca Stęgoskiego (Py. 113 k. 356v). Katarzyna, mieszkająca w pow. konińskim, w r. 1578 wdowa po Rafale Pątnowskim, była 2-o v. w latach 1578-1598 żoną Wojciecha Gorazdowskiego, a wdową po nim w latach 1605-1611. Paweł, w r. 1576 mąż Anny Gorazdowskiej, córki Piotra, która sprzedała wtedy odziedziczoną po ojcu swym czwartą częśc w Gorazdowie p. pyzdr. za 1.400 zł Tomaszowi Zieleńskiemu (Py. 113 k. 15). Zofia z Łegu, w r. 1582 wdowa po Wincentym Sepieńskim. Marcin, w r. 1583 mąż Anny Obodzińskiej (z Obudna), wspólłspadkobierczyni Anny Lubomyskiej, żony Andrzeja Obodzińskiego (Kc. 26 k. 320). Stanisław z pow. kon. nie żył już w r. 1584 r., kiedy jego córka Zofia była wdową po dwóch mężach, Walentym Raczyckim i Bartłomiejem Morzyckim (I. R. Kon. 21 k. 24). T.r., krótko po 9 II, wyszła 3-o v. za Gabriela Sulińskiego, żyli jeszcze oboje w r. 1588. Jan, jako krewny, asystował w r. 1594 przy transakcji Emerencji Radeckiej, żony Wojciecha Zorzewskiego (P. 962 k. 188v).
Tomasz, ze wsi Sukowy w p. kruszw., mąż Anny Słoneckiej (N. 164 k. 500), nie zył już w r. 1598. Córka jego, Róża była w r. 1600 żoną Wojciecha Kaczkowskiego, syn zaś, Jan, w r. 1595 mąż Barbary Rybińskiej, córki Mikołaja, wdowy 1-o v. po Janie Skórzewskim i 2-o v. po Andrzeju Urbanowskim (P. 963 k. 227v, 964 k. 1518). Od trzeciego męża uzyskała w r. 1598 oprawe 600 złp wiana na jego częściach w Przyborowie p. gnieźn. i jednoczesnie zapis dożywocia (P. 1402 k. 679, 679v). Części w Przyborowie skupował w r. 1599, od Andrzeja Gulczewskiego za 600 zł i od Wojciecha Nadarzyckiego za 500 zł (P. 1043 k. 96v, 397v). Oboje małżonkowie żyli jeszcze w r. 1605, a Przyborowo trzymał wtedy od nich w zastawie Stanisław Prądzyński (G. 68 k. 303v). Nie żył już Jan, w r. 1622, Barbara zapewne też wtedy nie żyła, napewno jednak dopiero w r. 1623. Z Janem Ł-im dzieci nie miała, a jej jedynym spadkobiercą był syn Mikołaj Urbanowski (G. 76 k. 86v, 233). Jadwiga, wdowa po Janie Smoszewskim "Gębie", była 2-o v. w r. 1597 żoną Macieja Kurowskiego "Mizgały". Jan, brat Jadwigi, w latach 1598-1609 żony Stanisława Kossakowskiego z pow. łomżyńskiego (P. 1402 k. 578). Maciej (Lieski) nie żył już w r. 1599, kiedy wdowa, Anna z Dobieszewic, zostala skwitowana przez Macieja Kunowskiego (G. 66 k. 212).
Jan, nie żyjący już w r. 1605, ojciec Macieja i Reginy, żony w r. 1609 Krzysztofa Kiełbowskiego. Ten Maciej zapisał w r. 1605 dług 100 zł małzonkom Sulińskim (G. 68 k. 355). Swej siostrze Reginie w r. 1609 zapisał 100 złp długu (G. 70 k. 338v). Umarł między r. 1613 a 1620 (G. 72 k. 42; P. 1004 k. 206v). Żona jego była w r. 1600 Dorota Marzelewska, córka Wojciecha (G. 66 k. 420). Będąc już wdową, w r. 1620 sprzedała za 3.500 zł części wsi Wierzyce w p. gnieźn. Łukaszowi Płaczkowskiemu (P. 1412 k. 200). Od Piotra Przysieckiego w r. 1621 nabyła wyderkafem za 1.200 złp część Damasławka (ib. k. 1146v). Wydając córkę Zofię za Jana Wardęskiego "Cesarza", krótko przed ślubem, 25 I 1622 r. zapisała mu w posagu za nią 800 złp (G. 76 k. 12). Mając sobie przez Stanisława Goczałkowskiego sprzedane wyderkafem części Jemielna Małego w p. gnieźn., wydzierżawiła mu je w r. 1622 (G. 76 k. 106v). Żyła jeszcze w r. 1626 (I. Kon. 44 k. 724v). Córki, Zofia, Elżbieta i Katarzyna, w r. 1620 wszystkie jeszcze niezamężne, uzyskały wtedy od Łukasza Płaczkowskiego, nabywcy Wierzyc w p. gnieźn., zapis długu 1.500 zł, po 375 zł każda (P. 1004 k. 559v, 928). Zofia, jak widzieliśmy, w r. 1622 wyszła za Jana Wardęskiego "Cesarza", którego w Karczmie w Kazimierzu zastrzelił 14 II 1631 r. Jan Zdzenicki "Siekiel". Powtórnie w r. 1644 wyszla za Adama Kobylińskiego, umarła między r. 1646 a 1652. Przy transakcji w r. 1646 towarzyszył jej jako "brat stryjeczny" Aleksander Gorecki (Py. 150 s. 102). Anna była w r. 1624 żoną Jana Ponieckiego. Elżbieta, w latach 1626-1635 żona Wojciecha Roli Bratuskiego, nie żyła już w r. 1644. Katarzyna, w r. 1638 żona Wojciecha Broskiego(?).
Wojciech, żyjący jeszcze w r. 1601, może identyczny z Wojciechem, mężem Anny Żydowskiej, o którym wyżej była mowa, ojciec Stanisława i Jana. Stanisław z pow. bydgoskiego, współspadkobierca ciotki Doroty Lubszyńskiej, wdowy po Marcinie Kaliskim, w imieniu własnym i brata Jana oprawę 100 zł posagu tej ciotki, na wsi Kaliska, cedował w r. 1601 Jakubowi Sarnowskiemu (I. R. Kon. 30 k. 226v). Może ten sam Stanisław był w r. 1602 mężem Bogumiły Wolskiej, wdowy 1-o v. po Stanisławie Bielickim (ib. k. 550). Część ról folwarku Borek w Sławoszewie w p. kon., kupionych od Wojciecha Sławoszewskiego, sprzedała w r. 1609 za 1.500 zł temuż Sławoszewskiemu, dziedzicowi tej wsi (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 220). Wojciech, mąz Anny Radlickiej, której w r. 1602 Jan Rogoziński z Ustkowa zapisał dług 200 złp (I. Kal. 68 s. 234). Ten sam czy inny Wojciech t.r. naszedł kościół w Stawie w trakcie nabożeństwa i zabił tam Jana Czepowskiego, o co w r. 1603 procesowali go spadkobiercy zabitego (Re. Kal. 1 k. 495v, 619). Marcin, syn zmarłego Kaspra, mając zapisaną sobie przez zmarłego Marcina Piątkowskiego sumę 1.100 zł, scedował z niej 100 zł córce jego Ewie, wdowie po Adamie Dobruchowskim (I. Kal. 70 k. 339). Żył jeszcze w r. 1618 (ib. 84 s. 130). Seweryn, mąż Zofii Górskiej, córki Jana, która w r. 1610 kwitowała swych braci z dóbr rodzicielskich (I. Kon. 35 s. 396). Mateusz, syn zmarłego Wincentego, w r. 1630 zapisał dług stryjowi Mateuszowi Ł-mu (P. 1023 k. 120v). Mateusz (może ów bratanek, czy też stryj?), nie żyjący już w r. 1642, ojciec Pawla, który t.r. oprawił 7.500 złp posagu żonie Katarzynie Goreckiej, córce Walentego (P. 1420 k. 1088). Wespół z tą żoną wydzierżawił w r. 1652 Ołaczewo w p. pyzdr. małżonkom Domaradzkim (Py. 151 s. 242). Drugą jego żoną była Marianna Paruszewska. Wespół z nią w r. 1653 zawierał z tymi Domaradzkimi kontrakt (Py. 151 s. 241). Agnieszka, w r. 1630 żona Andrzeja Goreckiego cz. Lgockiego. Wojciechowi Ł-mu zapisał w r. 1634 dług 500 zł Jan z Rusinowa Wolski, komornik graniczny kaliski, Wojciech zaś cedował mu zapis na taką sumę dany przez zmarłego Macieja Bogołomskiego, scedował również proces toczony przeciwko wdowie po tym Bogołomskim (Py. 146 k. 284). Katarzyna, w r. 1636 żona Marcina Śrzemskiego. Jan, mianowany w r. 1644 przez Marcina Lisieckiego jednym z opiekunów jego dzieci (I. Kon. 51 k. 389v).
Joachim, mąż Zofii Molskiej, córki Jana, której w r. 1669, jeszcze przed ślubem, Małgorzata z Czyżewskich Kłobukowska zapisała 300 złp (ib. 58 k. 546). Synem Joachima był Stefan, w r. 1711 mąż Konstancji Sobocxkiej, córki Stanisława i katarzyny Wardęskiej, za którą wziął części w Kurówku (Z. T. P. 39 k. 295; I. Kon. 73 k. 236v; I. Kal. 159 s. 268). Zawierał w r. 1715 komplanacje z braćmi Wardęskimi, dziedzicami innych części tej wsi (I. Kal. 156 s. 33). Oboje małzonkowie swe części w Kurówku w r. 1735 wydzierżawili na trzy lata Antoniemu Konarskiemu (I. Kon. 76 k. 525v). Stefan żył jeszcze w r. 1748 (I. Kal. 185/189 k. 63), nie żył zas w r. 1754, kiedy wdowa zastawiala częsci Kurówka Mikołajowi Minostowskiemu (I. Kon. 78 s. 815). Może ta sama Konstancja Ł-a zmarła w Śremie 30 VI 1758, mają ok. 65 lat, pochowana tamże w grobie Chłapowskich (LM Śrem).
Zofia umarła w r. 1673 (A. B. Poznań, W. 58). Eufrozyna zaślubiła w Lenartowicach 14 II 1685 Wojciecha Wolskiego. Michał (Łędzki) zaślubił 3 IX 1690 r. panne Katarzynę Radzicką (LC Krotoszyn). Łęski z Szymanowa i Zofia, rodzice Marcina, ochrzcz. 11 XI 1696 r. (LB Rawicz). Ewa, nie żyjąca już w r. 1699, była żona Walentego Molskiego. Pani Anna, chrzestna w latach 1702-1708 (LB Śrem). Stanisław, chrzestny 8 VIII 1707 r. (ib.). Roch Ł. (czasem Łęcki), marszałek dworu w Koźminie, z żony Zofii miał synów, Kaspra Ludwika, ochrzcz. 15 X 1706 r., Jakuba Melchiora, ochrzcz. 23 VII 1709 r., oraz córki, Katarzynę Barbarę, ochrzcz. 25 X 1703 r., Mariannę Magdalenę, ur. w Staniewie, ochrzcz. 25 III 1708 r., Kunegundę, ochrzcz. 12 III 1711 r. (LB Koźmin). Nie nazwane z imienia (może jeszcze nieochrzczone?) dziecko, niewątpliwie tego samego Ł-go, zmarło 23 X 1705 r. (LM Koźmin). Może identyczna z powyższą Kunegundą, Kunegunda, która w Golinie 5 XI 1735 r. wyszła za Jana Karczewskiego. Felicjan, mąż Anny z Bużenina Marszewskiej, córki Franciszka i Jadwigi z Kaczkowskich, nie żył już w r. 1711, kiedy ta Anna była 2-o v. żoną Jakuba Przyłuskiego (P. 1146 II k. 74). Żyła jeszcze 1726 r. (P. 1206 k. 94). Józef, chrzestny 3 VIII 1712 r. (LB Lubiń). Anna przed 4 VII 1714 r. wyszła za Jakuba Hylkowskiego (Chełkowskiego?). Zofia umarła 18 VI 1822 r. (LM Kobylin). Panna Ł-a pochowana u Benedyktynek w Poznaniu 8 III 1726 r. (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Szymon (Zygmunt?) Ł. cz. Wąsowski(!), w r. 1731 mąz Anny Makowieckiej, córki Pawła i Konstancji Przetockiej (Kośc. 317 s. 160; G. 97 k. 503v), zmarłej w Michalczy w r. 1732 (LM Kłecko). On żył jeszcze w r. 1755, kiedy jako spadkobierczyni Anny występowała jej siostra, Katarzyna z Makowieckich 1-o v. Gołebiewska, 2-o v. Grzybowska, mająca oprawe na Michalczy (G. 98 k. 709). Józef, dzierżawca wybraniectwa w Szemborowie, mąz Wiktorii Bronikowskiej, córki Wojciecha i Zofii Krusińskiej, spisywał z nią w r. 1732 wzajemne dożywocie (G. 96 k. 466v). Żyli jeszcze oboje w r. 1744 (G. 97 k. 659v). Syn ich, Karol Ludwik Augustyn, ochrzcz. 5 IX 1733 r. (LB Szemborowo). Wojciech, uczeń w klasie poetyki, zmarł w r. 1733 (A. B. Poznań, W. 58). Florian zmarł w r. 1735 w Poznaniu (ib.). Marianna, chrzestna 20 III 1738 r. (LB Kcynia). Michał Józef (Łęcki), ekonom, chrzestny 28 X 1739 r. (LB Winnogóra). Antoni, w r. 1739 mąż Barbary Węgierskiej, wdowy 1-o v. po Jakubie Sulińskim (Kc. 139 k. 94).
Jan, w latach 1744-1765 dzierżawca Koninka i Krosna koło Łekna, mąż Magdaleny Amler (Marchlewskiej?), oboje nie żyli już w r. 1786. Ich synowie: Konstanty Ignacy, ochrzcz. 3 II 1746 r. (LB Łekno), Dionizy i Walenty. O tych dwóch niżej. Z córek, katarzyna Domicella, ur. w Śmiglu, ochrzcz. 28 IV 1741 r. (LB Śmigiel), Agnieszka Helena, ur. w Koninku, ochrzcz. 16 IV 1744 r. (LB Łekno), poszła w Łeknie 3 III 1764 r. za Józefa Piotrowskiego Trepczucha, w r. 1780 ekonoma w Rudniczu, żyła jeszcze w r. 1786. Antonina Zofia, ur. w Koninku, ochrzcz. 16 IV 174..(ib.). Brygida Teresa, ur. tamże 6 II 1755 r. (ib.). Była jeszcze Estera, zmarła dzieckiem, pochowana 30 V 1758 r. (LM Łekno). Dionizy (Dionizy Wojciech), ochrzcz. 6 V 1748 r. (LB Łekno), spisywał w r. 1786 wzajenne dożywocie z żoną, Małgorzatą Kierską, córką Ludwika i Anny z Betkowskich (P. 164 k. 449), która żyła jeszcze w r. 1792 (P. 1369 k. 801v). Była w latach 178401789 plenipotentem w Miłosławiu Mielżyńskiego, podkomorzego wschowskiego, potem do końca życia plenipotentem Stanisława Mycielskiego, dziedzica Szamotuł, gdzie też umarł 28 IV 1809 r. (LM Szamotuły). Jego córki, obie urodzone w Miłosławiu, Anna Krystyna, ochrzcz. 26 VII 1784 r., Emilianna, ochrzcz. 2 VII 1789 r. (LB Miłosław). Walenty (Walenty Jan Nepomucen), ur. w Koninku, ochrzcz. 1 III 1750 r. (LB Łekno), ożenił się z Agnieszką Zaborowską, córką Bartłomieja i Jadwigi Bogońskiej, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1790 (G. 115 k. 17).
Ks. Ludwik, proboszcz w Starymgrodzie, umarł 2 X 1743 r. po siedmiu latach zarządzania tą parafią (LM Starygród). Karol (Łęcki) i Barbara, rodzice Anny Weroniki, ur. w Górce Duchownej, ochrzcz. 5 X 1743 r. (LB Górka Duchowna). Aniela, chrzestna 14 II 1745 r. (LB kamieniec). N. umarł w r. 1748 (A. B. Poznań, W. 58). Wojciech z wojew. kaliskiego ożenił się 23 VII 1759 r. z Ludwiką Sroczyńską, córką Szymona, dziedzica połowy Parzynowa (LC Parzynów)> Syn ich Antoni Felicjan, ur. w sołectwie Siedlików, ochrzcz. 1 VI 1761 r. (LB Ostrzeszow). Franciszek Ł. i Anna z Małachowskich Ł-a, chyba małżeństwo, chrzestni 24 IV 1760 r. (LB Witkowo). Antoni, wdowiec, zaślubił 6 VI 1762 r. Joannę (Franciszkę) Stoińską, łowczankę latyczowską, z Grębanina (LC Barabów). Synowie ich, Hipolit Kassjan Roch Hiacynt Ludwik, ur. w Grębaninie 15 VIII 1769 r., i Maurycy Egidiusz Antoni Jan Roch, ur. tamże, ochrzcz. 12 VI 1772 r. Córka, Róża Felicjanna Ludwika, ur. tamże, ochrzcz. 5 IX 1767 r. (LB Baranów). Ks. Marcin, proboszcz w Domachowie, umarł tam 5 VI 1765 r. (LM Domachowo). Panna Petronella, chrzestna 28 IV 1765 r. (LB Inowrocław). Józef, chrzestny w latach 1765-1774 (ib.). Wojciech i Magdalena z Kanigowskich, oboje już nie żyjący w r. 1766, rodzice Jana i Jerzego, wystepujących wtedy jako spadkobiercy wuja Kazimierza Kanigowskiego (Kc. 147 k. 97v). Maciej (Łęcki, czy szlachcic?), starzec zmarł we wsi Łaskawy 29 IV 1774 r. (LM Nowemiasto). Panna Marianna zmarła 13 IX 1774 r. (LM Św. Maria Magdal., Pozn.; Nekr. Reform. Pozn.). Antoni, w r. 1778 mąz Marianny Giżyckiej, córki Antoniego i Zofii z Nieświastowskich, wdowy 1-o v. po Stefanie Malanowskim (I. Kon. 82 k. 45). Żyli jeszcze oboje w r. 1785 (ib. 83 k. 202). Marianna, posesorka Kicina, chrzestna 12 VII 1778 r. (LB Środa). Panna Katarzyna wyszła w Szkaradowie we wrzesniu 1778 r. za Wawrzyńca Stanisławskiego. Antoni, nie żyjący juz w r. 1784, mąz Anny z Załuskowskich, córki Franciszka i Anny z Włoszanowskich, ojciec Macieja, który po 20 VII 1776 r. a przed 13 V 1778 r. zaślubił Antoninę (Antonillę) Powalską, wdowę 1-o v. po Macieju Stanisławskim (G. 106 k. 13v, 14, 111 k. 24). Maciej od swej ciotki, panny Zofii Załuskowskiej, otrzymał w r. 1779 cesję sumy należnej jej z Przyborowa i Ułanowa (ib. k. 15v). Jako spadkobierca pradziada Andrzeja Załuskowskiego w r. 1784 kwitował Teodora Kaczkowskiego, dziedzica Ułanowa i Michalaczy, z 1.600 złp w skutku ugody spisanej w Ułanowie w r. 1780 z braćmi Załuskowskimi względem spadku po bezdzietnym Michale Załuskowskim (G. 111 k. 24). Antonilla z Powalskich zmarła 7 V 1789 r., pochowana u Bernardynów w Górce (A. B. Górka, W. 43). Anna zmarła na wójtostwie w Gnieźnie 15 XII 1780 r., pochowana u Franciszkanów (LM Św. Trójca, Gniezno). Felicjan, chrzestny 11 VIII 1780 r. (LB Skórzewo). Petronella zamężna Chmielewska, pochowana 3 I 1781 r. u Bernardynów w Bydgoszczy (A. B. Bydgoszcz, W. 39; Kantak). Franciszek zmarł w Gnieźnie 17 VIII 1781 r., pochowany u Franciszkanów (LM Św. Trójca, Gniezno). Brygida wyszła przed 29 IX 1782 r. za Anastazego Arciechowskiego, żyli jeszcze oboje 14 VIII 1789 r. Franciszek i Małgorzata, rodzice Weroniki Marianny, ur. w królewskiej częsci Jankowa, na wójtostwie 24 VIII 1783 r. (LB Janków). Jan zmarł w Zbyszewicach 28 V 1784 r., licząc 84 lata (LM Żoń). Ludwina (Ludwika), chrzestna w latach 1785-1788 (LB Ostrzeszów). Agnieszka z domu Baffelt, licząca lat 70, zmarła w r. 1785, pochowana 28 XII (LM Inowrocław). Pani Apolonia pochowana u Bernardynów w Poznaniu 19 V 1790 r., liczyła 56 lat (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Panna Elżbieta, chrzestna 16 VII 1791 r. (LB Chodzież). Elżbieta, zamęzna Rucińska, licząca lat 30, umarła w Czerlinie 12 VI 1794 r., po połogu. Wiktoria przed 19 III 1799 r. wyszła za Antoniego Rzeszotarskiego, posesora Ruchocinka. Anna przed 7 III 1811 r. zaslubiła Antoniego Żulickiego. Antoni, dzierżawca Stajkowa, mąz Domicelli z Żulickich, która zmarła, będąc już wdową, 29 VI 1871 r. w Poznaniu, licząc lat 76 (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Córka ich Magdalena (Magdalena Prakseda), ur. w Stakowie 22 VII 1815 r. (LB Lubasz), wyszła za Andrzejewskiego.
Łęszkowscy (Łężkowscy?). Barbara, córka Bartłomieja, w latach 1624-1626 żona Michała Glińskiego (P. 1017 k. 506v, 1414 k. 1185). Anna Łosiówna, wdowa po Walentym (Lanskowskim), 2-o v. w r. 1651 żona wdowa po Stanisławie Świejkowskim (Py. 151 s. 236).
Łętkowscy h. Jastrzębiec, ze wsi Łętków nad Bzurą w pow. łęczyckim. Maciej, syn Jana, współdziedzic Łętkowa Wielkiego, w r. 1675 zastawny posesor części Karszewa (Paw.), nie żył już zapewne w r. 1603 (nie żył napewno w r. 1629), kiedy zawierali transakcje jego synowie, Jan, Andrzej, Marcin i Seweryn. Była też i córka Marianna, w r. 1613 żona Jana Wilkostowskiego z Wójcina, 2-o v. w r. 1623 żona Chryzostoma Kosmowskiego, wdowa po nim w r. 1645. Zapewne córką Macieja była też Anna, w r. 1623 żona Andrzeja Chrzanowskiego. Jan z braćmi zawierał w r. 1603 układ z Dziewczopolskim, zaś w r. 1605 z Warzyckim. Był współdziedzicem Karszewa w r. 1615, a żył jeszcze w r. 1623 (Boniecki). O Marcinie i Sewerynie niżej.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
377378379380[381]382383384385
