Przeglądanie 544 pozycji zakresu Piotrkowscy - Podlescy.
[1]
2345
Piotrkowscy - Podlescy
w r. 1438 chciał się uiścić ze 190 grz. Andrzej Ogon z Jastrzębnik (Gr. Kal. 2 k. 45v). Andrzej P., mąż Katarzyny, która w r. 1446 (1451?) część macierzystą w Rąkczynie (Rąbczynie) pow. kcyń., należną w działach, wymieniła z rodzonym bratem Stanisławem dziedzicem w Rąkczynie, na wieś Denkowo pow. gnieźn. i dopłatę 500 grz. (P. 1379 k. 207, 207v). Ten sam niewątpliwie Andrzej P. cz. Ozorzyski nie żył już w r. 1473, kiedy jego córki, Anna, żona Jana Czechowskiego, i Elżbieta, żona Wojciecha Przetockiego, uzyskały cesję wsi Denkowo od matki Katarzyny, żony 2-o v. Jarosława "Brzozogłowego" Ludzickiego, sędziego inowrocławskiego, za co winne były zapłacić matce 70 grz. (G. 20 k. 272v). Agnieszka, wdowa po Macieju z Piotrkowic, pozywała w r. 1447 Macieja z W. Koźmina (I. Kal. 4 k. 70v). Tomasz z Piotrkowic z Połówsia (Półwieska) i Jan z Kopydłowa dziedzice pozwani w r. 1466 przez ks. Mikołaja, dziedzica i plebana w Ostrowąsie (I. R. Kon. 2 k. 93). Jan z Piotrkowic pozywał w r. 1482 Katarzynę, wdowę po Tomaszu Bielawskim, 2-o v. żonę Stanisława Małachowskiego (G. 11 k. 91v). Jan P. część w Piotrkowicach pow. kcyń. w r. 1491 sprzedał za 80 grz. Jakubowi Latalskiemu, burgrabiemu gnieźnieńskiemu (P. 1387 k. 143). Barbara P-a pozywała w r. 1502 swych braci Mikołaja i Stanisława Mielżyńskich (Py. 169 k. 231v). Barbara, dziedziczka w Piotrkowicach, w r. 1508 żona Wawrzyńca Witkowskiego (Kc. 8 k. 120v).
Mikołaj Noteski nie żył już w r. 1508, kiedy występowali jego synowie, ks. Piotr, Jakub i Szymon, bracia niedzielni, dziedzice w Piotrkowie(!) (G. 24 k. 329). Tym braciom, spośród których Szymon był jeszcze nieletni, zapisali w r. 1509 czynsz wyderkafowy ks. Stanisław, kanonik gnieźnieński i włocławski, oraz Mikołaj, bracia z Mielżyna, dziedzice Wiekowa (G. 26 k. 15, 16). Bracia z Piotrkowa pozywali w r. 1511 braci w Mielżyna o rezygnację Wiekowa (P. 170 k. 57).
Ks. Piotr i Szymon, dziedzice niedzielni w Dębkach i Piotrkowie, połowę wsi Dęby w pow. kon., kupioną od Michała Powidzkiego, ojca Elżbiety, żony Jana Trzebuchowskiego, sprzedali wyderkafem w r. 1515 za 200 zł. Janowi Trzebuchowskiemu (I. R. Z. Kon. 6 k. 9v). Ks. Piotr P., proboszcz w Piotrkowie, opiekun brata Szymona, w imieniu swoim i tego brata w r. 1521 kwitował Mikołaja Mielżyńskiego z wieczności wsi Wilkowo pow. gnieźn. z racji oprawy zmarłej ich matki Barbary Mielżyńskiej (G. 28 k. 21v). Szymon P., w r. 1526 stryj sióstr, Anny zamężnej Lubomyskiej i Jadwigi zamężnej Czarnotulskiej (I. R. Z. Kon. 6 k. 31).
Jan P. nie żył już w 1512, kiedy owdowiała Anna, córka Przecha Skąpskiego, wtedy już 2-o v. żona Jana Małachowskiego, połowę połowy w Piotrkowicach pow. pyzdr., oprawione jej przez pierwszego męża w sumie 10 grz., dała obecnemu mężowi (P. 786 s. 346). Jan P., w r. 1512 stryj małoletniej panny Jadwigi z Oświsłowa (ib. s. 347). Jan P., dziedzic w Małachowie Szemborowic, kwitował w r. 1514 Wojciecha i Mikołaja, braci rodzonych niedzielnych, dziedziców w Piotrkowicach pow. pyzdr., z posagu Anny, córki Przecława ze Skąpego, z jej dóbr rodzicielskich w Piotrkowicach (G. 25 k. 532). Braciom Wojciechowi, Maciejowi i Mikołajowi, dziedzicom w Piotrkowicach, ręczył w r. 1514 Wawrzyniec Małachowski z Małachowa Szemborowic za Jana P-go, iż skasuje list oprawny swej zmarłej żony, córki Przecława ze Skąpego (ib. k. 532v).
Wojciech i Gaweł, małoletni, dziedzice w Piotrkowie, działaki w r. 1517 z Janem Komornickim i Maciejem Witkowskim, stryjami, Wojciechem Wojnowskim, wujem, oraz Jadwigą Modliszewską, ciotką (P. 866 k. 416).
Mikołaj P. z ziemi kujawskiej, już nie żyjący w r. 1526, kiedy jego córka Jadwiga uzyskała oprawę 180 zł. od Arnolfa Babińskiego z Babina w pow. pyzdr. (P. 1393 k. 106v).
Marek uzyskał w r. 1545 od Jana i Wawrzyńca braci Baranowskich zapis 34 grz. długu (P. 884 k. 88).
Kasper i Andrzej, bracia, dostali w r. 1551 od Wojciecha Królikowskiego części we wsiach Królikowo, Lipice, Łagiewniki, Lądek i Biała w pow. kon. w zamian za zagrody na przedmieściu Gniezna, koło kościoła Św. Wawrzyńca i dopłatę 2.000 zł. węg. (P. 1395 k. 647). Krzysztof, mąż Anny Gierkowskiej, córki Jakuba, zapisał jej w r. 1573 na połowie Piotrowic pow. kcyń. dług 1.000 zł. (Kc. 124 k. 49v). Wraz z żoną w r. 1575 dali zobowiązanie pod zakładem 1.000 zł. Andrzejowi Gierkowskiemu, iż mu w grodzie bydgoskim część Piotrkowic zrezygnują wiecznością (Kc. 24 k. 498). Jan P., syn zmarłego Piotra z pow. radziejow., zapisał w r. 1598 Janowi Zagórskiemu z Półwieska sumę 200 zł. (I. R. Kon. 28 k. 532v). Jakub w r. 1606 oprawił posag 1.200 zł. żonie Zofii Sługockiej, córce Bartłomieja (P. 1405 k. 652). Dorota, w latach 1610-1620 żona Zygmunta Pruszaka Bieniewskiego. Jan kwitował w r. 1610 Wojciecha Goryńskiego z 2000 zapisanych przez niego i żonę jego Elżbietę Gutenberk Wojciechowi Kościelskiemu a przez Kościelskiego scedowanych w grodzie radziejowskim P-mu (I. R. Kon. 35 s. 310). Barbara z Piotrkowic w r. 1633 żona Dobrogosta Gembickiego, starosty stawiszyńskiego.
Po Annie Bieganowskiej, żonie 1-o v. Benedykta P-go, 2-o v. Jana Lubczyńskiego, zmarłej bezpotomnie, jej bratanek (nepos) i współspadkobierca. Wojciech Bieganowski, syn zmarłego Jarosława, prawa do wsi Rzeczyca w pow. radziejow. i do sum po tej ciotce cedował w r. 1649 Świętosławowi Bieganowskiemu (Py. 150 s. 36). Andrzej w r. 1655 dał zobowiązanie małżonkom Świętosławowi Potułowskiemu i Zofii Wyrzyskiej dotrzymania zastawu wsi Siemionki w pow. kruszw. (G. 82 k. 1141v). Katarzyna, w r. 1699 wdowa po Bogusławie Kąsinowskim.
Stanisław i żona jego Katarzyna Kozubowska (Kozubska?) od Katarzyny Jerzykowskiej (Irzykowskiej?), wdowy 1-o v. po Kazimierzu Woźnickim, 2-o v. po Marcinie Lubiwieckim, 3-o v. żony Józefa Kowalewskiego, dziedziczki wsi Kościeszki w pow. kon., w r. 1714 wzięli w zastaw na trzy lata ową wieś, pod zakładem 2.370 zł. (I. Kon. 73 k. 297v, 298). Obie strony zawierały pomiędzy sobą umowę w r. 1718 (G. 93 k. 422v).
Antoni, dzierżawca arcybiskupiego klucza Uniejowskiego, mąż Marianny Karwowskiej, w imieniu własnym i żony zawierał 1730.23/I. r. w Uniejowie pod zakładem 3.000 zł. kontrakt małżeński o rękę swej córki Anny z Wawrzyńcem Radolińskim (I. Kal. 167 s. 138). Anna kwitowała w r. 1731 rodziców z 3.000 zł. posagu (I. Kon. 76 k. 396v). Jan, "syn adopcyjny", więc chyba zięć, Szymona Słomowskiego, uzyskał odeń w r. 1781 zapis 500 zł. (I. Kal. 221 k. 8).
Piotrowicki (może Piotrowski z Piotrowic?) Jan i Helena Bronikowska, córka Zygmunta i Urszuli Marianny Sczanieckiej, małżonkowie, kwitowali w r. 1732 jej ojca z 1.000 zł. (Kc. 137 k. 42).
Piotrowiczowie. Jan Michał, wiceregent grodzki ostrzeszowski, zaślubił 1769.22/XI. r. Annę Scholastykę Wojciechowską (LC Ostrzeszów).
Józef, adwokat w Poznaniu, nie żyjący już w r. 1824, miał z żony Marianny 2-o v. żony Ludwika Łojka syna Gabriela, ur. ok. 1799 r., który 1824.14/VII. r. zaślubił Józefę Strzyżewską (Strzyżyńską), pannę z Poznania, 19-letnią (LC Św. Małgorzata, Pozn.), dzierżawca wsi Usłodzino w r. 1825, Łężeczki w r. 1827, Topola w r. 1831. Synowie: Stanisław Józef, ur. 1827.15/I. r. (LB Św. Małgorzata, Pozn.), Zygmunt Bolesław, ur. w r. 1831, zmarł w Topoli 1831.21/XII. r., mając jeden miesiąc i trzy dni. Córka Józefa Gabriela, ur. w Usłodzinie 1825.22/II. r. (LB Św. Małgorzata, Pozn.).
Piotrowscy to nazwisko pojawiające się w Wielkopolsce nader często, ale poszczególnych P-ch powiązać w zwarte grupy rodzinne nader trudno. Miejscowości o nazwie Piotrowi istniały w powiatach: poznańskim (parafia Głuszyna), kościańskim (parafia Głuchowo), kaliskim (parafia Pamięcino), gnieźnieńskim (parafia Św. Wojciecha w Gnieźnie). A istnieli również P-cy wiodący się z Piotrowic. Wsie o tej nazwie istniały w powiatach: kościańskim (parafia Goniębice), pyzdrskim (parafia Słupca), wschowskim (parafia Gołańcz). Tak więc w pow. kościańskim mamy P-ich zarówno z Piotrowa jak i Piotrowic, a pamiętajmy przy tym, że pewna ich ilość to niewątpliwie przybysze z innych dzielnic Rzeczypospolitej, gdzie różnoherbowych P-ch było niemało. Stąd też konieczność zmuszająca do ograniczenia się do podawania zaledwie kilku krótkich wątków genealogicznych opatrzonych harbami, proprzestając po za nimi na grupach niewiadomego herbu, lecz wiodących się z pewnością lub bodaj przypuszczalnie z którejś ze wspomnianych wyżej wsi o nazwie Piotrowo lub Piotrowice. Stąd też do wyjątkowo dużych rozmiarów musieli rozrodzić się "Piotrowscy różni", gdzie nie wysuwam żadnych przypuszczeń co do ich pochodzenia. Oczywiście w takich warunkach możliwe są na każdym niemal kroku pomyłki z mej strony, z czego doskonale zdaję sobie sprawę.
Piotrowscy h. Ciołek, z Piotrowa wpow. kośc. Jan Ciołek z Piotrowa, burgrabia poznański, w r. 1482 skwitowany przez Mikołaja P-go z 33 grz., za którą to sumę sprzedał był mu swoją ojczystą część w Czaczu (P. 855 k. 129v). T. r. od Jana, Mikołaja, Jerzego, Andrzeja i Jakuba braci rodzonych niedzielnych, dziedziców w Piotrowie, kupił za 400 grz. połowę wsi Świekotki w pow. pozn. (P. 1386 k. 158). Na całym Piotrowie t. r. zapisał trzy kopy gr. rocznego czynszu ks. Mikołajowi Oleskiemu, kanonikowie kościoła Najś. Marii Panny na Górce w Poznaniu i altaryście kolegiaty Św. Marii Magdaleny (P. 1386 k. 163). Zapisał też w r. 1483 wyderkafe, na Piotrowie za sumę 100 zł. węg. roczny czynsz 9 zł. węg. sław. Jerzemu Jurdze, mieszczaninowi konińskiemu. Nazwany wtedy "Ciołkiem z Podrzecza, dziedzicem z Piotrowa" (ib. k. 180v). Mąż Barbary (z Czacza?), która część ojczystą we wsiach Jeżewo i Wycisłowo w pow. kośc. sprzedała w r. 1489 za 200 grz. Wincentemu Czackiemu. Asystował przy tej transakcji stryj Piotr Iłowiecki, chorąży poznański (P. 1387 k. 123v; Kośc. 3 k. 105v). Jan na swych częściach w Czaczu i Glińsku pow. kośc. oprawił w r. 1489 tej żonie 200 zł. posagu (P. 1387 k. 125). Do dóbr Jana Ciołka, t. r. do Piotrowa i Świekotek uzyskali w r. 1490 intromisję w sumie 40 grz. Jan i Mikołaj, synowie zmarłego Jakuba Gorzewskiego (P. 22 k. 177v). Skwitowany w r. 1494 z długu 20 grz. przez Jerzego, Mikołaja i Andrzeja, braci rodzonych, dziedziców niegdy z Piotrowa (P. 856 k. 29v). Drugiej swej żonie Annie, córce Wojciecha z Oleśnicy, w r. 1494 oprawił posag 100 grz. na Piotrowie i Świekotkach (P. 1383 k. 13v). Ks. Piotrowi Niemierzyckiemu, plebanowi w Opalenicy, w r. 1500 zeznał sumę 20 grz. (P. 859 k. 70). Część wsi Glińsko w pow. kośc. w r. 1501, lub przez tą datą, sprzedał wyderkafem Dorocie, żonie Stansława Niegolewskiego (P. 1389 k. 141). Łąkę zw. "Kowalka" i część łąki "Strzymieckiej" w Świekotkach w r. 1501 sprzedał wyderkafem za 13 grz. Mikołajowi i Janowi braciom z Taczał (P. 1389 k. 142). Umarł w r. 1502 (Kośc. 231 k. 170; P. 859 k. 219, 245). Z pierwszej żony synowie, Baltazar i Jan oraz córka Małgorzata, niezamężna w latach 1502-1506 (Kośc. 231 k. 170; P. 859 k. 253), w r. 1519 żona Jana Ceradzkiego (P. 862 k. 1134v). Z drugiego małżeństwa syn Andrzej, nieletni w r. 1519. Baltazar P. cz. Czacki części dziedziczne w Czaczu i Brońsku wydzierżawił w r. 1502 Stanisławowi Dłuskiemu, burgrabiemu poznańskiemu (Kośc. 231 k. 170). Obok brata Jana t. r. współdziedzic w Piotrowie (P. 859 k. 245). Wspólnie z siostra Małgorzatą w latach 1503 i 1504 pozywany o 20 grz. przez Jerzego niegdy P-go, niewątpliwie jednego z trzech wspomnianych wyżej braci (P. 861 k. 80v, 160). Skwitowany w r. 1506 przez tego Jerzego P-go, dziedzica w Brudzewie z tej sprawy (P. 862 k. 134v). Dziedzic w Czaczu, w r. 1504 nie stanął z pozwu Jana i Macieja, dziedziców w Oleśnicy, w sprawie o wzięte od nich przez jego zmarłego ojca 100 grz. posagu za ich siostrą (P. 24 k. 74, 95). Jan, syn Jana Ciołka, występował w r. 1513 jako rodzony wuj synów i córek Stanisława Czackiego, dziedzica w Glińscu (P. 865 k. 299v).
Piotrowscy h. Kromno wywodzili się z miejscowiści Kromno (niem. Kruhne), na południe od Krosna nad Odrą. W Wielkopolsce spotykamy ich od końca XIV w. w Jezierzycach, Koronowie, Hetmanicach, Lgini, Łysinach (Łysinie), Dębowejłęce, wreszcie w Trzebini koło Święciechowy. Z Jerzerzycami graniczyły Piotrowice w pow. wschow. Mikołaj Trzebiński mąż Małgorzaty Zadorskiej cz. P-ej, dostał w r. 1502 w posagu za nią od jej wuja Benedykta Zadorskiego spadłą po jego rodzonym bracie Michale P-im część w Piotrowicach, a to z tytułu 200 zł. jej posagu (Ws. 1 k. 32). Tej Małgorzacie Trzebińskiej jej brat rodzony Jerzy P. sprzedał w r. 1513 za 40 zł. węg. część w Piotrowicach (Ws. 1 k. 89). Ta Małgorzata matka Wojciecha, Jana i Stanisława, nie żyła już w r. 1533. Siedzieli w tych Piotrowicach także przedstawiciele innych rodzin. I tak Krzysztof Griesel P. (z rodu zapewne przybyłego z Saksonii na Śląsk?) sprzedał t. r. swoją część w Piotrowicach Jerzemu Przybyszewskiemu, od którego brata kupił był owe dobra (Ws. 1 k. 91). Ale wracamy do Kromnów. Rafał Kromno (może syn Wojciecha?) kwitował w r. 1537 Wojciecha Trzebińskiego, o którym wyżej. dziedzica w Piotrowicach, z 7 grz. rocznego czynszu zapisanego sobie sposobem wyderkafu na tej wsi (Kośc. 28 k. 36). Mikołaj P. z Trzebini, o którym wyżej pisałem, nie żył już w r. 1549, kiedy córce jego Annie zapisywał dług 212 zł. Rafał Leszczyński, kasztelan przemęcki (Ws. 3 k. 124). Z tą Anną zapewne identyczma Anna P-a, której Kasper Thoss w r. 1544 winien był sumę 19 grz. z oprawy zabezpieczonej na częściach Łysin, Tylewic i Wygnańczyc (Ws. 3 k. 40), a która w.r 1538 jako wdowa po Walentym Zbakowskim (Ząbkowskim?) kwitowała Wawrzyńca Gołanieckiego ze 130 grz. zastawionych na Niechłodzie (Ws. 2 k. 186). Wdowa po Mikołaju P-im cz. Trzebińskim, Małgorzata Zadorska nie żyła już w r. 1533 (Ws. 2 k. 126). Synowie Mikołaja: Wojciech, Jan i Krzysztof, dziedzice w Piotrowicach, pozywani byli w r. 1533 przez siostrę Annę, zamężną Zbakowską, o 120 grz. posagu asygnowanego jej przez zmarłą matkę (ib.).
1. Wojciech P. cz. Trzebiński, syn Mikołaja, uzyskał w r. 1544 od Kaspra Thossa zapis 30 grz. (Ws. 3 k. 47). Brata Krzysztofa skwitował w r. 1547 z 60 grz. (ib. k. 94). Od Anny Trąmpczyńskiej, wdowy po Janie Chomęckim, i od Wojciecha Włościejewskiego, jako opiekunów jej dzieci, w r. 1554 nabył wyderkafem za 700 grz. części W. Rosnowa w pow. pozn. (P. 1396 k. 163). Nie żył już w r. 1559, kiedy wdowie po nim, Agnieszce (Łąckiej), jak też Janowi, starszemu synowi Wojciecha, opiekunowi braci włodszych: Wojciecha, Piotra i Łukasza, zrobił zapis Jan Opalenicki (P. 900 k. 478). Agnieszka wraz z tymi synami kwitowała t. r. wspomnianego Opaleńskiego z 750 grz. zastawionych na wsi Łąkie w pow. kośc. (Ws. 4 k. 367). W imieniu jej jako opiekunki synów Piotr Korzbok Łącki prolongował w r. 1560 Janowi Opalenickiemu termin uiszczenia długu 1.284 zł. (P. 902 k. 400v). Jej synom Jerzy Miaskowski z Krzekotowic i Gębic w r. 1561 zapisał dług 1.484 zł. (Kośc. 240 k. 430v). Wraz z synem Janem, jako opiekunowie młodszych synów, kwitowali w r. 1561 z 284 zł. Jana i Piotra Opalenickich, kasztelaniców santockich (P. 903 k. 404). Agnieszka Korzbokówna Łącka żyła być może jeszcze w r. 1585 (Ws. 10 k. 136). Synowie: Jan, Wojciech, Piotr, o których niżej, oraz Łukasz żyjący jeszcze w r. 1559 (Ws. 4 k. 367). Z córek, Agnieszka, w latach 1568-1592 żona Ambrożego Drogoszewskiego, wdowa w r. 1600. Anna, niezamężna w latach 1563-1601, nie żyjąca już w r. 1611 (Kośc. 204 k. 405, 240 II k. 209v). Jadwiga, niezamężna w latach 1563-1612, pozostawała w r. 1558 wraz z braćmi pod opieką Krzysztofa Trzebieńskiego, Jana Przybyszewskiego i Jakuba Korzboka Łąckiego, którzy wtedy skwitowali opiekunów dzieci zmarłego Jana Chomęckiego z 700 grz. za które zmarły Wojciech P. trzymał wyderkafem od ich matki Anny Trąmpczyńskiej, wdowy po Janie Chomęckim wieś M. Rosnowo w pow. pozn. (P. 899 k. 239v). Nie żyła już w r. 1623 (Kośc. 28 k. 268, 33 k. 466, 240 II k. 209v). Urszula, niezamężna w latach 1563-1621 (Kośc. 205 k. 159, 240 II k. 209v; Ws. 12 k. 146), jedyna spadkobierczyni brata Jana, części po nim w Piotrowicach i w Trzebini w r. 1621 dała Andrzejowi Drogoszewskiemu oraz Łukaszowi i Zofii Drogoszewskim, synowi i córce zmarłego Jana, zaś bratanicom rodzonego Andrzeja, Annie Drogoszewskiej, żonie Stefana Czackiego, Adamowi Kickiemu i Jadwidze Kickiej, żonie Stanisława Wilkowskiego, spadkobiercom Jana P-go (Ws. 205 k. 157, 159). Córką Wojciecha była też Małgorzata, niezamężna w r. 1563 (Kośc. 240 II k. 209v).
1) Jan, syn Wojciecha i Łąckiej, burgrabia ziemski wschowski w r. 1595 (Ws. 14 k. 54) Obok matki, jako syn starszy, współopiekun braci młodszych, Wojciecha, Piotra i Łukasza, w r. 1559 kwitował Jana Opalińskiego z 750 grz. (Ws. 4 k. 367; P. 900 k. 478), zapewne w r. 1558 zastawionych na wsi Łąkie w pow. kośc. Wspolnie z matką w r. 1560 prolongował temu Opalińskiemu, teraz już kasztelanowi santoskiemu, termin uiszczenia długu 1.284 zł. (P. 902 k. 400v). W imieniu własnym i braci w r. 1561 kwitował Wojciecha Sokołowskiego ze 107 zł. (W. 5 k. 136), jak również z 284 zł. Jana i Piotra Opalińskich, kasztelaniców santoskich (P. 903 k. 494). Jemu, matce i braciom Jerzy Miaskowski zapisał w r. 1561 dług 1.484 zł. (Kośc. 240 k. 430v). Wspólnie z braćmi pięciu siostrom zapisał w r. 1563 każdej po 300 zł. posagu (Kośc. 240 II k. 209v). Skwitowany w r. 1568 wraz z braćmi przez siostrę zamężną Drogoszewską z dóbr rodzicielskich (Ws. 7 k. 186). Kwitował z nimi Jana Przybyszewskiego i Krzysztofa Trzebińskiego z 700 grz. (Ws. 7 k. 394). Część Piotrowic sprzedał w r. 1571 za 2.000 zł. bratu Janowi (Ws. 201 k. 50). Wraz z braćmi w r. 1575 intromitowany do części Trzebini kupionych od stryja Krzysztofa P-go cz. Trzebińskiego (Ws. 8 k. 25). Dziedzic w Piotrowicach, kwitował w r. 1575 Ossowskich, podsędkowiczów poznańskich (Ws. 8 k. 40). Ustaniowiony w r. 1576 przez Łukasza Rydzyńskiego, sędziego ziemskiego wschowskiego, współopiekunem jego córek (P. 1398 k. 681). Do jego dóbr w Piotrowicach w r. 1577 intromitowani w zyskach i przezyskach Wojciech, Jan i Maciej, bracia Golińscy (Ws. 9 k. 10). Zapisał w r. 1578 dług 100 zł. Kasprowi Kromno, pisarzowi królewskiej komory celnej w Poniecu (Ws. 9 k. 81). Jego i braci, jako spadkobierców stryja Krzysztofa, pozywali w r. 1579 Łukasz i Jan, bracia Przybińscy (Ws. 9 k. 132). Części w Trzebini w r. 1580 za 1.500 zł. sprzedał bratu Wojciechowi (Ws. 202 k. 5535). Intromitowany w r. 1583 do nabytych od młodszych braci, Wojciecha i Piotra, części Piotrowic (Ws. 9 k. 385). Część od brata Piotra kupił w r. 1583 za 1.200 zł. (Ws. 202 k. 50). Na połowie części Piotrowic oprawił t. r. posag 1.000 tal. żonie Jadwidze, córce Jana Skoppa na Peczendorff (Paczendorff) (ib. k. 53, 54) w ks. legnickim. Z tą żoną Jadwigą Skopówną, córką Jana Skoppen (Skoffen), w r. 1584 kwitowali się wzajemnie z dożywocia (Ws. 10 k. 42). Tocząc sprawę z Janem i Jerzym Ząbkowskimi, jako pozywający uzyskał w r. 1592 limitację terminu (Ws. 12 k. 24). Oboje z żoną w r. 1593 zapisali dług 300 zł. bratu Wojciechowi P-mu (ib. k. 146). Od Stanisława Szypłowskiego cz. Wargowskiego Jan uzyskał w r. 1593 zapis 700 zł. (ib. k. 229). Skwitowany w r. 1594 przez Jana i Wojciecha braci Ząbkowskich z 50 zł. (Ws. 13 k. 75). Od Adriana Miaskowskiego dostał w r. 1599 w Gębicach część chrustów zw. Wierzchowiska w pow. kośc. (Ws. 204 k. 79v). Od Hieronima Kickiego w r. 1600 uzyskał cesję sumy 400 zł., zapisanej mu przez siostrzeńców, braci Drogoszewskich w posagu za siostrą Zofią Drogoszewską (Ws. 17 k. 161). Skwitowany t. r. przez owych Drogoszewskich z 400 zł. długu (ib. k. 275). Skwitowany w r. 1601 przez Jadwigę Stenczin, wdowę po Kasprze Falkenhan i jej synów z 50 zł. na poczet 150 zł. długu (ib. k. 536). Użytkowanie części ogrodów w Piotrowicach dał w dożywocie swym siostrom, pannom Annie, Jadwidze i Urszuli P-im (Ws. 204 k. 248v). Wraz z bratem Wojciechem kwitował się w r. 1608 z Anną Bojanowską, wdową po Mikołaju Pudliszkowskim, z kontraktu zmarłego brata Piotra o Pudliszki, zawartego w r. 1604 (Ws. 25 k. 152). Jako "stryj" pośredniczył w r. 1610 w działach braci Przybyszewskich, synów Jana, pisarza ziemskiego wschowskiego (P. 984 k. 297). Zrzekł się w r. 1611 opieki nad dziećmi Piotra Korzboka Łąckiego (Ws. 25 k. 485v). Dla sióstr, Jadwigi i Urszuli, oraz dla siostrzeńców (nepotów), Wojciecha, Mikołaja i Stanisława Przybyszewskich ustanowił w r. 1611 opiekunów (Ws. 25 k. 26). Użytkowania dożywotnie części Piotrowic, dane siostrze Jadwidze oraz Urszuli i zmarłej Annie P-im, ulepszając teraz o użytkowanie części Trzebini, spadłe po zmarłym bracie Wojciechu, dał im w r. 1611, pod zakładem 1.000 zł. (Ws. 204 k. 405). Dla tych sióstr, panien Jadwigi i Urszuli, na wypadek swej śmierci wyznaczył na opiekunów Jana Ossowskiego, sędziego ziemskiego wschowskiego, oraz siostrzeńców (nepotów) swych, Wojciecha, Mikołaja i Stanisława, braci Przybyszewskich (Ws. 28 k. 268). Żona Jana, Jadwiga "a Skoppen" nie żyła już w r. 1613, kiedy jej rodzony siostrzeniec i spadkobierca, Abraham Brauchitsch całą jej oprawę na połowie części Piotrowic cedował owdowiałemu jej mężowi (Ws. 28 372). Poddanego z Kowalewa w r. 1615 dał za 1.000 zł. Jerzemu Korzbokowi z Zawady (Ws. 205 k. 28v) Mianował w r. 1618 opiekunami dla Kockich, syna i córki swej siostrzenicy Drogoszewskiej (Ws. 31 k. 376). Bezpotomny, nie żył już w r. 1621. Spadek po nim w Trzebini dostał się różnym osobom, m. in. Zofii z Drogoszewskich Prusinowskiej (Ws. 206 k. 423v).
2) Wojciech, syn Wojciecha i Łąckiej, małoletni w latach 1558-1561 (P. 899 k. 239v, 900 k. 400v, 903 k. 494), części Piotrowic sprzedał w r. 1571 za 2.000 zł. bratu Janowi (Ws. 201 k. 50). Od brata Jana w r. 1580 kupił za 1.500 zł. części Trzebini (Ws. 202 k. 35), zaś od brata Piotra w r. 1583 za 800 zł. inne części tejże wsi (ib. k. 51). Wraz z bratem Piotrm części Piotrowic sprzedali w r. 1583 bratu Janowi (Ws. 9 k. 385). Dziedzic w Trzebini, kwitował w r. 1598 Stanisława i Garbiela braci Kokalewskich ze 180 zł. (Ws. 16 k. 70). Zapisał w r. 1605 dług 100 zł. uczc. Janowi, swemu wychowankowi, zapewne synowi nieślubnemu (Ws. 21 k. 331). Obok brata Jana, w r. 1608 współspadkobierca brata Piotra
Przeglądanie 544 pozycji zakresu Piotrkowscy - Podlescy.
[1]2345
