Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
332333334335[336]337338339340
Lisieccy - Luzińscy
Jan L. cz. Wysocki, zwany "Klisz", od swej siostry stryjecznej Anny L-ej, żony Macieja Ujejskiego, kupił 1487 r. za 30 grz. jej części w Lubowicach (P. 1387 k. 85; G. 13 k. 66v; 22 k. 101v). Za siebie i za niepodzielonego z nim bratanka Jana wyruszył na wojnę wołoską, a w jego orszaku Wysoccy posłali zastępcę (Star. pr. pol. pomn. VII, s. 291, 385). Jan Klisz z Wielkich Lubowic ręczył 1501 r. za Jana i Dobiesława, synów zabitego Macieja L-go, iż skwitują z główszczyzny Świętosława z Lubowic, zabójcę ich ojca (G. 18 s. 357). Mąż Jadwigi Dziechczyńskiej, wdowy 1-o v. po Mikołaju Wysockim, po jej śmierci kwitował 1521 r. jej synów, Michała i Tomasza Wysockich z 40 grz., które zapisała mu była w r. 1507 na swej oprawie na Wysocku (P. 867 k. 554v; G. 335a k. 6v).
@tablica
W 1523 r. na połowie całej wsi Lubowice oprawił 100 grz. posagu drugiej swojej żonie Zofii Szczodrochowskiej cz. Potrzonowskiej, córce Stanisława Szczodrochowskiego (P. 1392 k. 511). Sprzedała ona 1528 r. swą częśc macierzystą w Potrzonowie p. pozn. za 70 grz. Jerzemu, Janowi i Mikołajowi braciom Oleskim (P. 1393 k. 216). Jan "Klisz" swoją część w Lubowicach Wielkich sprzedał 1529 r. za 40 grz. Franciszkowi Wysockiemu, dziedzicowi w Lubowicach (p. 1395 k. 315v), chyba swemu synowi. Jan żył jeszcze 1530 r. (P. 871 k. 641v), a już 1531 r. Zofia Potrzonowska, 2-o v. żona Jana Zaworskiego, wyderkowała swoją oprawę na Lubowicach za 200 grz. Mikołajowi Rogalińskiemu, zaś Jan Zaworski oprawił jej 100 grz. posagu na połowie swej części w Puzdrówcu kupionej właśnie od tego Rogalińskiego (P. 1393 k. 421, 421v). Franciszek L., syn Jana, kwitował 1530 r. Rakojeckie, matkę z córkami, z 10 grz., które zmarły Stefan Michalecki zapisał był na dwóch łanach w Michalczy w p. gnieźn. jemu i jego bratu rodzonemu Marcinowi (P. 871 k. 641v). O Marcinie nie wiem nic więcej. Synem Jana był też Michał Wysocki, który w 1552 r. występował jako nabywca praw od swego brata ks. Franciszka i kwitował Jana Żegotę Wysockiego z 17 grz., za które ów Jan wyderkował był ksędzu łąkę i ogród w Mniejszych Lubowicach (P. 893 k. 33v).
Franciszek L. cz. Wysocki, syn Jana i Dziekczyńskiej, pasierb Zofii Potrzonowskiej, notariusz konsystorza poznańskiego 1527 r., skarbnik biskupa Latalskiego 1530-1537 r., pleban w Czerlejnie w l. 1531-1536, proboszcz w Głuszynie w l. 1534-1561, kanonik łęczycki 1533 r., kanonik poznański t. r., skarbnik katedry w l. 1545-1566, kantor poznański 1553 r., wikariusz generalny i oficjał poznański w l. 1550-1568, administrator diecezji 8 II - 4 IV 1553 r. i znów 14 VIII - 7 XI 1562 r. (Nowacki II, s. 215, 216; G. 31 k. 204). Skwitowany 1532 r. przez Mikołaja Rogalińskiego ze 100 grz. posagu, oczywiście macochy (G. 29 k. 273v). Część "Kliszkowską" w tychże Lubowicach sprzedał 1532 r. za 40 grz. Marcinowi Rosnowskiemu (G. 262 k. 85), gdy zaś ten z kolei sprzedał ją Janowi Kliszowi L-mu (bratu stryjecznemu Franciszka), odkupił od niego t. r. za 100 grz. jego część w Lubowicach Wielkich (P. 1393 k. 497). Od Jakuba Źwierdzińskiego kupił 1534 r. za 100 grz. jego część w Lubowicach Mniejszych (G. 262 k. 57). Od swej siostry stryjecznej Zofii, córki Macieja L-go, kupił 1534 r., za 20 grz. jej część w Wielkich Lubowicach (G. 30 k. 184). Kupił 1542 r. od Macieja Pawłowskiego za 30 grz. łan pusty karczmarski w Pawłowie (G. 335a k. 267). Od Jana L-go Żegoty nabył wyderkafem 1543 r. łakę zwaną Nasypka a Mniejszych Lubowicach nad rzeką Zdzarowitą (ib. k. 282v), do której potem, jak widzieliśmy, prawa scedował bratu Michałowi. Przy okazji instalacji na kanonię katedralną poznańską Św. Michała w 1544 r. udowodnił, że jest synem Jana Wysockiego z Lubowic herbu Ostrzew (z matki ojcowskiej h. Prawdzic) i Jadwigi Dziechczyńskiej herbu Dryja (z matki macierzystej herbu Róża cz. Poraj) (Install.). Umarł 25 IX 1568 r. (Nowacki II, s. 215).
Maciej L. z Wielkich Lubowic, zwany Kliszem, brat rodzony wymienionego wyżej Jana L-go cz. Wysockiego Klisza, zamordowany został przez Świącha (Świętosława) z Wielkich Lubowic, który 1497 r. wdowie po nim Małgorzacie i synom jego z niej zrodzonym, Janowi i Dobiesławowi zapisał jako główszczyznę dług 8 grz. (G. 17 k. 58v). Jan i Dobiesław od tego Świętosława nabyli 1498 r. wyderkafem w owej sumie czwartą część z jego części w Lubowicach Wielkich (ib. k. 74). Żądali od niego 1499 r. zrezygnowania im owej części (G. 24 k. 49). Obaj bracia wspólnie z matką zeznali 1500 r., iż są zaspokojeni z 30 grz. główszczyzny (G. 18 s. 167). Uzyskali 1501 r. od owego zabójcy zobowiązanie, iż wyderkuje im w 12 grz. część w Lubowicach Mniejszych (ib. s. 354). Córką Macieja a siostrą Jana i Dobiesława była Zofia, która, jak to już widzieliśmy, swoją część rodzicielską w Lubowicach Wielkich sprzedała 1534 r. za 20 grz. bratu stryjecznemu Franciszkowi L-mu. Już jako żona prac. Marcina, kmiecia z Lubowicach Wielkich, część rodzicielską w Lubowicach Mniejszych sprzedała 1535 r. za 50 grz. bratu Dobiesławowi. Działała wtedy w asyście stryja Macieja Charzewskiego i wuja Mikołaja Grzybowskiego zwanego Kossek (P. 1393 k. 740). Z jej braci, Jan L. zwany Kliszem najpierw w 1532 r. swoją część w Lubowicach i swe prawo bliższości w tejże wsi sprzedał za 100 grz. bratu Dobiesławowi (P. 1393 k. 486), a potem t. r. kupił od Marcina Rosnowskiego za 60 grz. część "Kliszkowską" w Lubowicach Wielkich (ib. k. 496). Zaraz potem całą swoją część w tej wsi sprzedał za 100 grz. Franciszkowi Wysockiemu (ib. k. 497). Dobiesław L. swą część w Lubowicach Mniejszych sprzedał 1520 r. za 6 grz. Maciejowi L-mu (P. 1392 k. 353v). Żonie swej Jadwidze Skrzetuskiej oprawił 1523 r. na połowie części Lubowic posag jej 10 grz. (ib. k. 494v). Występował 1529 r. jako wuj małoletnich dzieci Stanisława Skrzetuskiego, zrodzonych ze zmarłej już Zofii L-ej (G. 335a k. 124). Łąkę w Lubowicach Wielkich położoną koło wsi Wysoka nad rzeczką Zdzarowitą sprzedał 1533 r. za 100 grz. Wojciechowi Raczkowskiemu (ib. k. 161v). Jako rodzony bratanek Jana L-go Klisza występował 1534 r. przeciwko Franciszkowi L-mu cz. Wysockiemu o to, iż trzyma on część w Lubowicach Wielkich, którą stryj sprzedał był za 40 grz. (G. 262 k. 83v). Od Jana L-go Żegoty dostał 1539 r. zobowiązanie sprzedania za 6 grz. łąki w Mniejszych Lubowicach (G. 32 k. 73). Zob. tablicę 2.
@tablica
Bliskimi krewnymi powyższych "Kliszów" byli L-ccy o przydomku "Łopata". Andrzej Łopata z Lubowic nie żył już 1487 r., kiedy inny Andrzej L. zeznał w imieniu własnym oraz swoich braci, rodzonego Jana i stryjecznego Marcina, że nie roszczą sobie oni żadnych praw do ojcowizny jego syna Bartłomieja (G. 13 k. 59v). Ów Bartłomiej pozywał 1487 r. Wawrzyńca L-go (ib. k. 57v), a w 1491 r. kwitował z dwóch kop groszy długu Świętosława L-go (G. 15 k. 97). Tego Świętosława z Lubowic Mniejszych kwitował 1492 r. ze swej ojcowizny (ib. k. 145). Bartosz Łopata, obywatel i rzeźnik gnieźnieński, swoją część ojczystą w Lubowicach Mniejszych zobowiązał się 1501 r. sprzedać za 16 grz. Świętosławowi, dziedzicowi w tej wsi (G. 18 k. 354). Dwa wiatraki koło Gniezna sprzedał 1522 r. sław. Maciejowi Omyczynie, mieszczaninowi gnieźnieńskiemu (P. 1392 k. 426v). Część po swym ojcu w Lubowicach Mniejszych sprzedał 1534 r. za 80 grz. Stanisławowi Korzbokowi Rybieńskiemu (G. 30 k. 74). Szl. i sław. Bartłomiej L. Łopata, obywatel gnieźnieński i dziedzic w Lubowicach Mniejszych, miał 1535 r. sprawę z Maciejem L-m Łopatą (ib. k. 309). Toczyła się jeszcze ta sprawa w r. 1536, a dotyczyła wykupienia Macieja z części ojczystej Bartłomieja w Lubowicach Mniejszych (P. 874 k. 185v). T. r. całą swoją część w tej wsi sprzedał za 120 grz. Stanisławowi Korzbokowi Rybieńskiemu (P. 1394 k. 22).
Marcin L. zwany Łopatą, zapewne syn Andrzeja Łopaty a brat powyższego Bartłomieja, zobowiązał się 1509 r. żonie swojej Annie wyderkować za 16 grz. dwie części w Lubowicach, trzecią zachowując dla siebie (G. 19 k. 109). Marcin nie żył już w 1534 r. (P. 1393 k. 685v). Jego synami byli niewątpliwie: Andrzej, Wojciech, Maciej i Jakub.
1. Andrzej L. Łopata kupił około r. 1527/28 za 30 grz. część w Lubowicach od Małgorzaty L-ej, zony opatrznego Jakuba zwanego Mielcarz, mieszczanina w Buku (G. 335a k. 99). Andrzej i Jakub Łopatkowie nazwani 1534 r. braćmi ze stryjecznych rodzonymi Zofii L-ej, córki Macieja z Lubowic Wielkich, a siostry rodzonej Dobiesława L-go (G. 30 k. 184), o której było już wyżej.
2. Wojciech L. całą swoją część dziedziczną w Lubowicach Mniejszych, przypadającą z działu z rodzonymi swymi braćmi, Maciejem i Jakubem, wyderkował 1532 r. za 9 grz. bratu Maciejowi (G. 29 k. 263). T. r. ożenił się z Polikseną cz. Apolonią (Polonią) Rosnowską, córką Mikołaja, wdową 1-o v. po Macieju Laskownickim cz. Kakulińskim, skąd i ją zwano czasem Kakulińską. Jeszcze przez ślubem Poliksena połowę dworu w Kakulinie, nabytą od szwagra Andrzeja Kakulińskiego, oraz sumy oprawne na tej wsi dane sobie przez zmarłego pierwszego męża, jak również sumy wyderkowe zapisane sobie przez Macieja Wojnowskiego cz. Strzeleckiego, sprzedała za 200 grz. Wojciechowi L-mu, a ten 6 VII t. r. na połowie swych części w Lubowicach i w Kakulinie oprawił swej narzeczonej 80 grz. posagu (P. 1393 k. 523, 523v). Wspólnie z żoną Apolonią połowę części w Kakulinie w p. gnieźn. wyderkował 1533 r. 15 grz. Maciejowi Wojnowskiemu, dziedzicowi w Popowie (G. 335a k. 163). Oboje małżonkowie wraz z synem swym Janem kwitowali 1534 r. Stanisława Jabłkowskiego z 23 grz., za które mu wyderkowali część Kakulina (G. 30 k. 189v). Wojciech i Poliksena zapisali 1536 r. dług 11 grz. Janowi Wojnowskiemu (P. 874 k. 230v). Wojciech część dziedziczną w Lubowicach, uzyskaną z działów braterskich, sprzedał 1540 r. za 100 grz. Stanisławowi Korzbokowi Rybieńskiemu (P. 1394 k. 397). Skwitowany 1549 r. ze 100 grz. długu przez pasierbicę Annę Kakulińską, żonę sław. Jana Brąbczewskiego z miasta Obornik (P. 888 k. 106). Od swej rodzonej bratanicy Anny, zamężnej Domasławskiej, kupił 1552 r. za 100 grz. jej część w Lubowicach (N. 213 k. 165v). Od drugiej bratanicy Barbary, sołtyski w Kuninie, kupił za 100 grz. jej część w Lubowicach w 1533 r. (P. 1396 k. 141). Żonie Apolonii Rosnowskiej oprawił 1556 r. na połowie części w Lubowicach posag 20 grz. (P. 1396 k. 383v). Wojciech L. Łopata, skwitowany 1562 r. z sumy 107 zł przez opiekunów Jana, Wojciecha, Gabriela i Stanisława, synów Piotra L-go (G. 41 k. 549v). Wspólnie z bratem Jakubem części w Lubowicach Mniejszych sprzedał 1566 r. za 800 zł Andrzejowi Rybieńskiemu (P. 1397 k. 482v). Część w tejże wsi sprzedał1568 r. za 250 zł Bartłomiejowi Karczewskiemu (ib. k. 751).
3. Maciej zwany Łopatka, mąż Barbary L-ej, niewątpliwie córki Macieja L-go i Anny Brudzewskiej, która to Barbara w 1529 r. kupiła za 30 grz. część w Lubowicach od swych rodzonych braci, Macieja i Wawrzyńca L-ch (P. 1393 k. 271v). Maciej od brata Wojciecha nabył wyderkafem 1532 r. za 9 grz. jego część w Lubowicach Mniejszych (G. 29 k. 263). I on, i żona jego Barbara nazwana Brudzewską nie żyli już 1552 r., kiedy ich córka Anna, żona Jana Domasławskiego, odziedziczoną po rodzicach część w Lubowicach sprzedała za 100 grz. stryjowi Wpjciechowi. Asystował jej przy tej transakcji Michał Kamieński jako stryj (N. 213 k. 165v). Druga córka Macieja, Barbara, żona opatrzn. Sebastiana, sołtysa we wsi Kunino, sprzedała za 100 grz. swoją część w Lubowicach temuż stryjowi w 1553 r. (P. 1396 k. 141).
4. Jakub Łopata w 1534 r., już po śmierci ojca Marcina, na połowie swej części w Lubowicach Mniejszych oprawił 20 grz. posagu żonie swej Reginie, córce Wojciecha Ryszewskiego (P. 1393 k. 685v). Ta Regina była 1-o v. za Wojciechem Ryszewskim Bodzętą. W 1535 r. kwitowała z dóbr po rodzicach swego brata Kaspra Ryszewskiego (G. 30 k. 219v). Jakub żył jeszcze 1566 r. (P. 1397 k. 482v). Zob. tablicę 3.
@tablica
Jan, Wojciech i Wawrzyniec, bracia. Z nich, Jan nie żył już w 1490 r., pozostawiając syna Łukasza. Piotr Gwiazdowski i Jan Jemieliński poręczyli Łukaszowi t. r. za Wietrzycha Chojnickiego, iż będzie żył z nim w pokoju (G. 15 k. 61v). T. r. Wawrzyniec i Wojciech oraz bratanek ich Łukasz, niedzielni dziedzice w Lubowicach, pozywani byli przez ks. Jana Przesieckiego, kanonika gnieźnieńskiego (G. 15 k. 37, 58v). Obaj ci stryjowie i bratanek występowali 1491 r. (G. 22 k. 151v).
Wojciech L., mąż Anny z Sulina, która w 1491 r. w działach ze swoją siostrą Katarzyną, żoną Jana Branczyńskiego, wzięła część ojczystą w Sulinie w p. gnieźn., oddając siostrze część w Chlebowie (P. 1387 k. 140, 140v).
Maciej L. z Lubowic Mniejszych, mąż Anny Brudzewskiej, córki Wojciecha z Węgorzewka, pozywanej 1493 r. przez Annę, żonę Wincentego Żegrowskiego, przez Annę, Katarzynę, Dorotę i Helenę, siostry z Kamieńca, i przez Małgorzatę Swiniarską o pwene należności rodzinne z Brudzewa, macierzystych dóbr tej Anny (P. 22 k. 15, 188, 223). Miała w 1494 r. termin z Janem z Wielkich Lubowic (G. 23 k. 31v). Maciej zeznał 1496 r. trzy i pół grzywny długu Elżbiecie, żonie Wawrzyńca Mirkowskiego, w myśl ugody, jaką zawarła z jego żoną Anna o dobra, do których Elżbieta miała prawo bliższości po swym ojcu Świąszku Szczodrochowskim (G. 16 k. 142). Anna w 1496 r. zeznała 12 grz. długu Maciejowi Swinarskiemu i 16 grz. długu siostrom Kamieńskim (ib. k. 141v, 145v). Połowę Węgorzewka wyderkowała 1497 r. za 6 grz. Jakubowi Węgorzewskiemu (G. 17 k. 51v). W 1514 r., już wdowa po Macieju L-m i 2-o v. żona Jana Przeborowskiego, swoją połowę w Węgorzewku w p. gnieźn. dała wiecznością Andrzejowi Zakrzewskiemu, sekretarzowi królewskiemu, dziedzicowi w Turostowie (G. 259 k. 237). Dziećmi Macieja i jej byli niewątpliwie: Maciej, Wawrzyniec, Barbara i Małgorzata, bracia i siostry rodzeni, którzy w 1529 r. całą wieś pustą Brudzewo w p. gnieźn., swoją macierzystą, sprzedali za 400 grz. Wincentemu Zdzarowskiemu. Z nich Barbara była wówczas żoną Macieja L-go zwanego Łopatka i jej to bracia, Maciej i Wawrzyniec sprzedali wtedy za 30 grz. części w Lubowicach (P. 393 k. 271v).
Wojciech z Lubowic Mniejszych nabył wyderkafem 1493 r. za 26 grz. od Heleny, żony Jana Kłodzińskiego, część w Lubowicach Mniejszych (P. 1387 k. 183). Jan L. z Wielkiego Kaczkowa za zabicie Mikołaja L-go, brata swego rodzonego, pozywał 1494 r. Mikołaja Kaczkowskiego o 60 grz. główszczyzny i 18 grz. win (Kc. 8 k. 61), a 1499 r. otrzymał intromisję do jego części w Kaczkowie w sumie 60 grz. tej główszczyzny (ib. k. 8v). Po Agnieszce Ząbkowej i Małgorzacie L-ej, jako po ciotkach rodzonych, bliższość do Orzeszkowa należała się Kasprowi Orzeszkowskiemu, który 1495 r. pozywał o to pannę Barbarę Gorecką (Py. 169 k. 56). Tomasz L. nabył 1499 r. wyderkafem za 6 grz. część jeziora w Jarotkach od Barbary z Jarotek i jej synów (G. 18 s. 30). Mikołaj L. uzyskał 1500 r. utrzymanie w mocy listu sprzedażnego Katarzyny starszej i Katarzyny młodszej, córek zmarłego Mikołaja Kaczkowskiego, wraz z przezyskami (G. 24 k. 71). Katarzyna L., żona 1501 r. Wojciecha Grzybowskiego z Grzybowa Wódek. Jako wdowa po Wojciechu "Wodeckim", występowała 1509 r. przeciwko Janowi L-mu, skarżąc go o wygnanie jej z części mężowskich w Wódkach, które to części Jan, opiekun dzieci zmarłego Wojciecha, dzierżawił (P. 863 k. 212). Tego Jana L-go pozywał t. r. i Jan Korzkiewski w imieniu nieletniego bratanka, Wojciecha Wodeckiego, którego Jan wygnał był z domu (ib. k. 190v). Jan L. został 1510 r. skwitowany przez owdowiałą Katarzynę Wodecką z odebrania dwóch krów (ib. k. 264), a 1514 r. skwitował go małoletni Wojciech Wodecki z czteroletniej dzierżawy folwarku w Wódkach (P. 866 k. 71). Nie wiem, czy tego Jana L-go można identyfikować z Janem L-m, który będąc spadkobiercą swych bratanków z brata stryjeczno-rodzonego, to jest Wawrzyńca, Macieja, Wojciecha, dziedziców w Rabieżyc Grzybowie, intromitowany do ich części w tej wsi, został z niej wygnany 1520 r. przez Agnieszkę Grzybowską, wdowę po Wincentym Gowarzewskim (P. 867 k. 238v, 239, 244v). W 1521 r. części swe w tej wsi sprzedał za 20 grz. Andrzejowi Przeborowskiemu (G. 335a k. 58v). Wojciech L., mąż Anny Pogorzelskiej, od jej ojca Jana nabył wyderkafem 1502 r. za 100 grz. siedem łanów osiadłych w Gumienicach w p. pyzdr., jako jej posag, i tę sumę oprawił jej na tych łanach i na połowie folwarku w Lubowicach (P. 1389 k. 224). T. r. kwitowała ona ojca z posagu i z dóbr rodzicielskich (P. 859 k. 214v). Anna, już jako wdowa, nabyła w 1506 r. od ojca wyderkafem za 100 grz. owe siedem łanów w Gumienicach (P. 1390 k. 86). Małgorzata L., w l. 1502-1504 żona Macieja Grzybowskiego zwanego Zelek (Szelek, Żełek?) z Grzybowa Krczonowic. Marcinowi L-mu zobowiązał się 1511 r. jego rodzony bratanek Michał Kamieniecki cz. Kamieński oddać swoją ojcowiznę w Mniejszych Lubowicach (G. 19 k. 180), a dopełnił tego zobowiązania w 1513 r. (P. 786 s. 405). Jan L., dziedzic w Wielkich Lubowicach, kupił 1512 r. za 20 grz. od mieszczanina gnieźnieńskiego opatrznego Stefana jego część w tej wsi, odziedziczoną po rodzonym wuju Świętosławie L-im (ib. s. 349). Maciej L. kupił 1520 r. od Dobiesława L-go za 6 grz. część w Lubowicach Mniejszych (P. 1392 k. 353v). Jan L. kupił 1520 r. sposobem wyderkafu od Andrzeja Karczewskiego za 15 grz. łan roli osiadłej i część stawu w Karczewie (G. 335a k. 49), zaś w 1523 r. nabył od tegoż Karczewskiego wyderkafem za 50 grz. połowę Karczewa (P. 1392 k. 511). Jan z Lubowic Wielkich kupił wyderkafem od Jerzego Swinarskiego 1525 r. za 20 grz. dwa łany osiadłe w Ostrowie w p. gnieźn. (G. 28 k. 183). Marcin i Franciszek, synowie Jana, kupili 1528 r. sposobem wyderkafu za 10 grz. od Stefana Michaleckiego cz. Rakojeckiego dwa półłanki osiadłe w Michalczy w p. gnieźn. (G. 335a k. 109).
Andrzej L. zapisał 1529 r. dług siedem grzywien Wojciechowi i Jakubowi L-im, braciom rodzonym, i zobowiązał się rezygnować im swoją część ojczystą w Lubowicach (G. 29 k. 32v). Czy swoim braciom rodzonym? Andrzej L., chyba ten sam, kupił 1529 r. za 18 grz. od Pawła, Anny i Barbary, nieletnich dzieci Stanisława Skrzetuskiego i zmarłej Zofii L-ej, ich część macierzystą w Lubowicach (G. 335a k. 124). Agnieszka, żona Andrzeja L-go, kupiła 1531 r. od Daniela Bożejewskiego za 18 grz. część w Lubowicach Mniejszych (P. 1393 k. 408v), zaś w 1532 r. nabyła wyderkafem za 18 grz. od Stanisława Korzboka Rybieńskiego tę część w Mniejszych Lubowicach, którą Rybieński kupił był wieczyście od wspomnianego Bożejewskiego (G. 335a k. 158v). Od Jakuba Źwierdzińskiego kupił 1534 r. za 100 grz. jego części po rodzicach w Lubowicach Mniejszych oraz bliższość, która spadła na tego Źwierdzińskiego po jego rodzonych stryjach, Wojciechu, Janie i Andrzeju. Z tych nabytych teraz dóbr zatrzymał dla siebie części ojczyste Jakuba, inne wyderkował zaraz za 40 grz. Franciszkowi L-mu z Lubowic Wielkich (ib. k. 177). Nie żył już chyba w 1550 r., kiedy to Agnieszka występowała wraz z synem Janem, zapisując dług 11 grz. Janowi Zwanowskiemu (P. 890 k. 66v). Nie żył już na pewno 1559 r., kiedy owdowiała Agnieszka części w Lubowicach Mniejszych dała synowi Janowi L-mu (P. 1396 k. 745). Była i córka Jadwiga, w 1580 r. żona uczc. Klemensa, młynarza ze Stawian (G. 58 k. 325).
Jan L. zwany Płoszajem, syn Andrzeja i Agnieszki, występujący od 1550 r., na połowie swych dóbr oprawił 1559 r. przyszłej swej żonie Zofii Chlebowskiej, córce Jerzego, posag 150 zł (P. 1396 k. 745), a w 1560 skwitował tego Chlebowskiego ze 100 zł na poczet swego posagu (G. 39 k. 222). Na połowie swoich części w Lubowicach oprawił 1570 r. posag 150 zł swej drugiej żonie Dorocie Paksińskiej, córce Marcina (P. 1398 k. 68v). Ta Dorota, już jako wdowa po Janie L-im, skwitowała 1571 r. Macieja Chlebowskiego, swego brata rodzonego (!), a spadkobiercę Jana Chlebowskiego, z 10 grz. długu (G. 51 k. 377). Dorota w 1578 r. skwitowała swego rodzonego brata Stanisława Paksińskiego z 70 grz. długu z posagu zapisanego jej przez zmarłą matkę N. z Sobiesierni (G. 56 k. 213). T. r., krótko po 14 XI wyszła za Jana Starzyńskiego, który wtedy zobowiązał się oprawić jej 200 zł posagu (ib. k. 409v). W 1580 r. skwitowała z zapisów Jakuba Sypniewskiego (G. 58 k. 73). Synowie Jana i Zofii Chlebowskiej, Jerzy i Maciej, córka Anna, wspomniana 1584 r. (G. 274 k. 340v), żona uczc. Stanisława ze wsi Łoskuń, skwitowała wtedy brata Jerzego ze 100 zł zapisanych jej przez niego i Macieja (G. 64 k. 175). W 1604 r. nazwana wdową po uczc. Stanisławie Trzcińskim, części dziedziczne Chlebowa, spadłe po wuju Macieju Chlebowskim, sprzedała za 500 zł Katarzynie Chlebowskiej, żonie Marcina Racięskiego (P. 1405 k. 180v).
1. Jerzy, syn Jana i Chlebowskiej, ciotce swej Jadwidze L-ej, żonie Klemensa, młynarza ze Stawian, zapisał 1580 r. dług 10 grz. (G. 58 k. 326). Sprzedawszy Janowi Kucharskiemu za 600 zł swoje części w Lubowicach Mniejszych, zobowiązał się 1581 r. uwolnić je od obciążeń (P. 936 k. 135v). Obok innych spadkobierców Anny z Chlebowskich Wygrozowskiej, w wyniku dekretu grodu poznańskiego, kupił od Pawła Wygrozowskiego 1585 r. za 200 grz. połowę jego części w Pomorzanach Kościelnych (P. 1399 k. 485v), zaś w 1586 r. wspólnie z tymi współspadkobiercami owe części za takąż sumę sprzedał Pawłowi, Jerzemu, Stanisławowi i Krzysztofowi, braciom Wygrozowskim (ib. k. 754). Od Piotra Golemowskiego kupił 1586 r. za 2.000 zł części we wsi Paksino (dziś Pakszyn) i w pustce Paksinko w p. gnieźn. oraz na połowie owych części oprawił 550 zł posagu żonie swojej Barbarze Dembickiej cz. Drogoszewskij, córce Sebastiana, właśnie t. r. zaślubionej (ib. k. 686; G. 62 k. 322v). T. r. Barbara skwitowała swego brata WOjciecha z dóbr rodzicielskich (G. 62 k. 374). Oboje t. r. zapisali dług 1.300 zł Piotrowi Golemowskiemu (P. 946 k. 408), który po uzyskaniu wyroku przysądzającego mu z tej sumy 900 zł, został 1590 r. w tej sumie intromitowany przeciwko nim do dworu w Łopiennie (Kc. 27 k. 102). Części w Paksinie i Paksinku, nabyte od Piotra Golemowskiego, Jerzy sprzedał 1591 r. za 2.000 zł temuż Golemowskiemu (P. 1400 k. 633v). Od siostry Anny otrzymał 1591 r. zrzeczenie się na swoją osobę praw spadkowych we wsi Chlebowo po wuju Macieju Chlebowskim (P. 1400 k. 775v) i t. r. został przez nią skwitowany z dóbr rodzicielskich (P. 956 k. 698). Z żoną wzajemne dożywocie sporządził 1593 r. (P. 1400 k. 1037). Z drugą żoną, Katarzyną Rynarzewską, wdową 1-o v. po Janie Modliszewskim, spisywał dożywocie 1597 r. (Kc. 122 k. 594v; P. 1402 k. 311v). Wspólnie z nią kwitował się 1599 r. z pozwu o rany z Wojciechem Modliszewskim (G. 66 k. 264v). Jerzy L. zobowiązał się 1605 r. wobec swojej rodzonej ciotki Katarzyny Chlebowskiej, żony Marcina Racięskiego, iż jej sprzeda za 1.000 zł swoją część Chlebowa ze spadku po wuju Macieju Chlebowskim (ib. k. 391). Umarł w 1609 r. (Py. 134 k. 177; G. 70 k. 135). Wdowa żyła jeszcze 1614 r. kiedy to Stanisław Grzymisławski zapisał jej dług 80 zł (G. 337 k. 364). Synami Jerzego byli: Jan, Stanisław i Prokop. Tan ostatni z drugiej żony.
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
332333334335[336]337338339340
