Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona382383384385[386]387388389390Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Łobescy - Łyszkowscy
Łochyńscy h. Jelita
2. Samuel, syn Jana i Reginy ze Skomlina, uczestniczył w r. 1629 oboka brata w zawieraniu we wsi Grabiona kontraktu z Hieronimem Izdbińskim (N. 176 k. 417). Kwitował w r. 1638 Bielickich ze spadku po swojej ciotecznej siostrze, Jadwidze z Bielickich Braneckiej, córce Elżbiety z Ł-ch (G. 80 k. 390). Żył jeszcze w r. 1649 (Kc. 129 k. 440).

3. Marcjan, Marcin, syn Jana i Reginy ze Skomlina, podwojewodzi kaliski w r. 1633 (I. Kal. 99b s. 1172), sekretarz królewski w r. 1649 (Kc. 129 k. 440). Od Wojciecha Bielickiego, pisarza grodzkiego przedeckiego, w r. 1614 nabył za 900 złp. części w Bielczewie i Pąchowie w p. kon. (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 280v). W r. 1634 dostał od króla w posesję wójtostwo Krzyworzeka (Bon.). Od Jana Czewujewskiego wespół z żoną nabył wyderkafem w r. 1635 za 4.000 złp. Czewujewo w p. kcyń. (P. 1418 k. 318), i powtórzył tąż transakcję w r. 1636 (ib. k. 839). W imieniu własnym, brata Samuela i bratanka Adama, skwitował w r. 1638 Bielickich ze spadku po zmarłej Jadwidze z Bielickich Braneckiej (I. Kon. 48 k. 470). Był w r. 1639 plenipotentem Wojciecha Ł-go, dziedzica w Zakrzewie i Bielejewicach w p. opoczyńskim (N. 178 k. 288). Skwitowany w r. 1648 przez brata stryjecznego(!) Mikołaja Ł-go, syna zmarłego Zygmunta (Kc. 129 k. 356v). Kwitował w r. 1650 z 400 zł. siostrę swą Dorotę, zamężną Czewujewską (Kc. 129 k. 584). Dziedzic Sielca w p. kcyń., z której to wsi z 14 łanów osiadłych i dwóch pustych w r. 1655 winien był wystawić jednego żołnierza pieszego (Kc. 130 k. 174). Żył jeszcze w r. 1661 (ib. k. 275v), nie żył już 1666 r. (G. 84 k. 370). Jego pierwszą żoną była Jadwiga Głoskowska, którą zaślubił prawdopodobnie już przed 1633.26/VI. (LB Środa), a napewno był jej mężem 1634 r. (Bon.). Na połowie Sielca w r. 1639 oprawił jej 3.000 złp. posagu (P. 1419 k. 1209). Oboje Sielec wydzierżawili w r. 1642, pod zakładem 3.000 złp., małżonkom Łaskawskim, a kwitowali się z nimi z tego kontraktu w r. 1645 (G. 80 k. 1026; Kc. 129 k. 58). Marcjan wystawił żonie w r. 1646 nagrobek w Krakowie u Franciszkanów (Boniecki). Drugą jego żoną była Anna z Lubrańca Dąmbska, która miała przysądzone sobie dekretem Trybunału Lubelskiego 1663 r. sumy, 13.000 i 2.000 zł. na wsi Tęczyn w wojew. sandomierskim (G. 94 k. 209), a nie żyła już w r. 1668 (Kc. 131 k. 129). Syn Andrzej pochodził niewątpliwie z pierwszego małżeństwa. Z drugiej żony była córka Katarzyna Teresa, wydana przed r. 1667 za Jana (Jana Karola) Orzelskiego, zmarła w r. 1685 lub 1686.

Andrzej, syn Marcjana i Głoskowskiej, zapisywał w r. 1651 dług 500 zł. Stefanowi Obielawskiemu (Kc. 129 k. 739v). Skwitowany w r. 1668 przez siostrę Orzelską, której wypłacił 5.000 zł. jej posagu (Kc. 131 k. 130). Przez siostrę Czacką ustanowiony 1669 r. jednym z opiekunów jej dzieci (Kc. 131 k. 150v). Nie żył już w r. 1671, kiedy wdowa po nim, Anna Strzałkowska, roborowała spisany w Sielcu kontrakt z Franciszkiem Urbanowskim (Kc. 131 k. 283v). Był to chyba kontrakt małżeński, bo w r. 1672 z tym Urbanowskim, drugim swym mężem, zeznawała wzajemne dożywocie (P. 1426 k. 236). Zob. tablicę 1.

Mikołaj z pow. sieradzkiego, nie żyjący już w r. 1610, ojciec Stanisława, który wtedy kwitował Krzysztofa Czeszewskiego z 200 zł. na poczet 500 zł. długu. (P. 984 k. 602). Synowie jego, Stanisław i Zygmunt.

1. Stanisław, syn Mikołaja, z wojew. sieradzkiego, żenił się w r. 1610, krótko po 4/I., z Elżbietą, córką Barłomieja Bodzewskiego. Zofia z Sulejewa, żona tego Bartłomieja, zapisała mu wtedy dług 200 zł. (P. 984 k. 17v, 20), a w r. 1611 oboje małżonkowie Bodzewscy zapisali im obojgu dług 600 złp. (P. 986 k. 703v). T. r. sprzedali też im za 1.200 zł. całe swe części w Belęcinie p. kośc. (Kośc. 351 k. 332). Stanisław na połowie części w tej wsi oprawił żonie t. r. posag 1.000 zł. (P. 1407 k. 442). Od Walentego Gniazdowskiego w r. 1620 kupił za 1.400 zł. folwark w Gniazdowie p. kal. (R. Kal. 9 k. 419v). Od Jana Podkockiego w r. 1624 kupił za 1.200 zł. część wsi Czachóry (ib. 10 k. 321). Żył jeszcze 1625.26/III. r. (LB Droszew), nie żył zaś 1636 r. (I. Kal. 102 s. 284). Synowie, Piotr i Wojciech, ochrzcz. 1625.26/III. r. (LB Droszew). Córki, Anna, ochrzcz. 1614.3/VIII. r., i Marianna, ochrzcz. 1616.13/III. r. (LB Siemowo). Piotr i Wojciech, obaj nieletni w r. 1636, pozostawali wtedy pod opieką stryjecznego brata Mikołaja (I. Kal. 102 s. 284). Z nich w r. 1639 żył już tylko Piotr, którego ówczesny opiekun Marcjan Ł., podwojewodzi kaliski, jego części w Czachórach sprzedał za 900 złp. Andrzejowi Kaczyńskiemu (P. 1419 k. 1207). Wspomniane wyżej córki, Anna i Marianna, w r. 1639 niewątpliwie już nie żyły, bo o Piotrze wtedy mowa jako o jedynym spadkobiercy ojca.

2. Zygmunt, syn Mikołaja, nie żyjący już w r. 1636, był ojcem Mikołaja, występującego w r. 1636 w charakterze opiekuna swych stryjecznych braci, synów zmarłego Stanisława (I. Kal. 102 s. 284). Kwitował w r. 1648 swego "brata stryjecznego" Marcjana Ł-go z 500 zł. (Kc. 129 k. 356v). Części w Czachórach w r. 1649 wydzierżawił małżonkom Kurnatowskim (I. Kal. 115 s. 812). Idąc t. r. na wojnę przeciwko kozakom, pod komendą starosty generalnego wielkopolskiego, mianował plenipo

Łochyńscy h. Jelita 1
@tablica

tentów (I. Kon. 53 k. 108v). Na połowie Czachór w r. 1651 oprawił posag 3.000 zł. żonie Jadwidze Miniszewskiej, córce Aleksandra (R. Kal. 14 k. 221v), a w r. 1652 spisali oboje wzajemne dożywocie i części w Czachórach zastawili za 1.000 złp. małżonkom Domaradzkim (I. Kal. 118 s. 1109). Od Marcina Walewskiego, kasztelanica łęczyckiego, w r. 1654 wzięli w zastaw za 3.000 złp. całą wieś Siedliska w p. sier. (I. Kon. 56 k. 43v). Od Katarzyny Tymienieckiej, wdowy po Stanisławie Kołdowskim wydzierżawili w r. 1657 wieś Zamotki(?) w p. sier. (I. Kal. 122 s. 535). Skwitowali w r. 1661 Jana Walewskiego, spadkobiercę brata Marcina, o którym było wyżej, z 3.000 złp. (ib. 125 s. 566). Mikołaj od Jana Miniszewskiego uzyskał w r. 1676 zapis 1.500 zł. (ib. 143 s. 229), nie żył już, jak również jego żona w r. 1685 (ib.). Synowie: Wojciech, Stanisław i Józef. Ten ostatni zmarł między r. 1690 a 1695. Z córek, Konstancja w r. 1690 żona Rutkowskiego, nie żyła już 1695 r. Katarzyna, w r. 1695 jeszcze niezamężna, Marianna, w r. 1695 żona Bienieckiego. Bogumiła, 1690 r. żona Wojciecha Grochowickiego, nie żyła już w r. 1695. Synowie Wojciech i Stanisław cedowali w r. 1685 Andrzejowi Nowowiejskiemu, dziedzicowi Śliwnik, prowizję roczną od sumy 1.500 zł., którą Jan Miniszewski, syn Aleksandra, dziedzica Śliwnik i Kowalewa, zapisał był w r. 1676 ich ojcu (I. Kal. 143 s. 229). Obaj bracia, jako spadkobiercy rodziców oraz brata Józefa i siostry Konstancji, podniósłszy z powyższej sumy 1.050 zł. z rąk Andrzeja Nowowiejskiego, zobowiązali się bronić go przed pretensjami swych sióstr, Marianny zamężnej Bienieckiej, panny Katarzyny, i spadkobierców zmarłej już siostry Teresy zamężnej Grochowickiej (I. Kal. 152 s. 183). Może z tym Wojciechem identyczny Wojciech Ł., którego żoną była w r. 1714 Marianna Skrzyńska, córka Jana i Zofii Malczewskiej (ib. 159 s. 60). Stanisław, drugi z synów Mikołaja, swoją część w Czachórach, odziedziczoną obok rodzeństwa po rodzicach, sprzedał w r. 1690 za 416 zł. Aleksandrowi Podkockiemu (ib. 146 s. 387). Spisał w r. 1695 wzajemne dożywocie z żoną Katarzyną Biernacką, córką Jana i Teofili Olszewskiej (ib. 152 s. 345). Wedle dyspozycji z r. 1711 stryja, Pawła Biernackiego, winna była ona otrzymać po jego przyszłej śmierci od swych braci sumę 3.000 złp. (ib. 157 s. 38). Stanisław od Stanisława Niniewskiego i żony jego, Katarzyny Grodzieckiej, uzyskał w r. 1717 cesję zastawu w sumie 2.000 zł. wsi Gniazdowa. Z tej sumy w r. 1720 skwitował Marcina Wierzbiętę Doruchowskiego, syna dziedzica części Gniazdowa, zmarłego Jana Doruchowskiego, cześnika mielnickiego (ib. 161 s. 305). Nie żył już w r. 1730, kiedy Katarzyna z Biernackich występowała jako wdowa (ib. 167 s. 486), a sama nie żyła już w r. 1742 (ib. 178/180 s. 513). Córka Teofila była w r. 1730 żoną Franciszka Gzowskiego, wdowa w r. 1742, żyła jeszcze 1750 r. Zob. tablicę 2.

Łochyńscy h. Jelita 2
@tablica

Wojciech w r. 1636 brał zastawem od ks. Krzysztofa Wilkowskiego w sumie 6.000 zł. wsie Radwan i Stawowiczki p. opocz. (P. 1033 k. 388v). Elżbieta, w r. 1639 żona Jana Raczyńskiego, wdowa w r. 1666. Józef zmarł 1706.15/VI., pochowany w kościele w Buku (LM Buk). Teofila wyszła w Golinie 1711.3/XI. r. za Michała Wilczyńskiego. Katarzyna, chrzestna 1713.24/XII. r. (LB Golina). Pani Agnieszka, pochowana 1721.30/XI. r., w obecności trzech synów, z których starszy, jezuita w Bydgoszczy, odprawiał msze (Nekr. Reform. Pozn.). Joanna zaślubiła w Gnieźnie 1731.6/XI. r. Antoniego Radziejowskiego. Świadkiem ślubu ich był Andrzej Ł. (LC Katedra, Gniezno). Ewa, żona Mikołaja Krzynieckiego, nie żyjącego już w r. 1737, ona zaś już nie żyła w r. 1741. Teofila (Locheńska), z Jelitowa, zmarła 1754.18/IV. r. (LM Raszków). Andrzej w r. 1772 zapisał sumę 5.666 złp. Stanisławowi Gliszczyńskiemu (G. 100 k. 3v). Marcin syn zmarłego Piotra i Magdaleny z Kierskich, spadkobierca zmarłego Stanisława Ł-go, cedował w r. 1791 Janowi Gorzyńskiemu prawo do sumy 210 tynfów na Pęchrzewach Borowych i Podleśnych w p. sier. (I. Kal. 231 k. 461).

Łodzcy h. Łodzia
Łodzcy h. Łodzia, z Łodzi w pow. kośc. Jan Ł. 1407 r. stryj Bieniaszki i N., żony Teodoryka Iwieńskiego (P. 3 l. 3v). Nie wiem, czy z tą Bieniaszką identyczna Bieniaszka Ł-a z Sadowia 1432 r. (P. 11 k. 150). Beata, córka zmarłego Jana, występowała w latach 1415-1418 (P. 4 k. 114v; Kośc. 11 k. 76v, 91, III k. 73v, 80v). Łucja z Łodzi (Łodzicka de Łodzica!), miała w latach 1443-1444 terminy przeciwko Januszowi Łaszczyńskiemu i jego żonie (Kośc. 17 s. 256, 359, 518). Jan "Jost" niegdy z Pakosławia, kwitował w r. 1469 Andrzeja i matkę jego Katarzyną z wydania połowy Łodzi (P. 854 k. 30v). Jan "Jost" niegdy z Łodzi, 1472 r. brat rodzony Jadwigi, żony Stanisława(?) z Będlewa (P. 20 k. 143). Marcin Ł., mąż Katarzyny Sławskiej, która w r. 1459 miała termin z braćmi z Osieczny (Kośc. 19 k. 257). Występowała w r. 1462, będąc już wdową jako pani oprawna na połowach Wielkiego i Małego Sławska, Brenna, Kowalewa, Piątna, Dziadowic, Kotwaszyc, Nowejwsi, Cikowa (P. 18 k. 294). Andrzej z Łodzi, podsędek poznański, 1489 r. wuj Zofii z Dębna, żony Ambrożego z Pampowa, kasztelana rozpirskiego (P. 1387 k. 110v). Zob. Będlewscy, Brodzcy.

Łodzcy, Łódzcy
Łodzcy, Łódzcy, różni. Zofia, w r. 1643 żona Adama Gostkowskiego. Franciszek (Łudzki), regent ziemski inowrocławski, uzyskał w r. 1738 zapis 1.000 zł. od Jana Wolskiego, łowczego brzeskiego-kuj. Po śmierci tego Franciszka jego siostrzeniec, Kazimierz Józef Białecki w r. 1744 połowę tego zapisu, tj. 500 zł. cedował ks. Antoniemu Ł-mu, kanonikowi wiślickiemu, proboszczowi radoszyckiemu i fałkowskiemu (I. Kon. 77 k. 346v). Franciszka (Łudzka), żona Antoniego Bogusławskiego, wiceregensa grodzkiego inowrocławskiego, w r. 1762.

Łodzińscy h. Radwan
Łodzińscy h. Radwan ze wsi Łodziny (potem Łodzinka) w pow. sanockim. Pisali się z Chorągwicy. Jakub z Chorągwicy Ł. z żoną Katarzyną Orzechowską, córką Jana, przed r. 1579 nabyli wyderkafem od ks. Marcina z Ruśca Izdbińskiego, scholastyka krakowskiego, wieś Dobranowice i folwark Wola w pow. krak. (P. 932 k. 819v). Krzysztof, nie żyjący już w r. 1595, był ojcem Jana i Krzysztofa, którzy wtedy zobowiązali się uiścić w ciągu dwóch lat Annie Knutównie, wdowie po Piotrze Małowiejskim, narzeczonej Krzysztofa Ł-go, sumę 4.000 złp., którą ów Krzysztof zabezpieczy na Małejwsi (N. 162 k. 218). T. r., już po ślubie, Anna uzyskała od Marcina Małowiejskiego prolongatę uiszczenia sumy 700 zł. (ib. k. 305). Dobra Maławieś z pustą Mikołajewo w p. nakiel., nabyte od pierwszego męża, sprzedała w r. 1596 za 10.000 złp. Janowi Orzelskiemu, staroście kościańskiemu, zaś czwartą część młyna wodnego koło Małejwsi, nabytą przez siebie od Macieja Siedleckiego, sprzedał temuż Orzelskiemu za 200 zł. (N. 219 k. 226v, 227).

Stanisław Ł., z Gniazdowa, i Anna, rodzice Piotra, ochrzcz. 1621.1/VII. r. (LB Skalmierzyce). Wojciech (Łodzieński), z Liskowa, chrzestny 1636.14/X. r. (LB Tuczno). Jan, w r. 1639 mąż Gryzeldy Żalińskiej, córki Samuela, wojewody malborskiego (Kc. 128 k. 178).

Józef, syn Michała i Elżbiety Gołuchowskiej, w r. 1786 mąż Katarzyny Niniewskiej, córki Józefa i Wiktorii Nowowiejskiej (I. Kal. 226 k. 270). Oboje w r. 1787 kwitowali Józefa Załuskowskiego z 450 złp., z ceny domu w Kaliszu, położonego za murami, koło baszty Niższej (ib. 227 k. 8).

Wojciech, leśniczy (w Dziewokluczu?), ojciec Marianny, która licząc 27 lat wyszła 1779.17/XI. r. za Kazimierza Urbanowskiego, ekonoma z Czesławic (LC Żoń).

Łojewscy, Łojowscy
Łojewscy, Łojowscy istnieli różnych herbów. Więc Belinowie z Łojów pod Rokitnem w ziemi warszawskiej, Brochwicze siedzący w końcu XVIII wieku na Mazowszu, Łodzie znani nam dopiero z XIX wieku, Jasieńczycy z Łojów w pow. przasnyskim, wreszcie Ł-cy różnych herbów w ziemi wiskiej. Nie wiem do których i czy tylko do jednej rodziny, należą wymienieni tutaj.

Jan, mąż Zofii Bogusławskiej, córki Jana Bogusławskiego "Piotrowicza", wdowa 1-o v. po Janie Przedzyńskim, która jako współspadkobierczyni ojca w r. 1595, wespół z siostrami, części Bogusławic Górnych i Dolnych (Nadolnych) w p. kon. sprzedała za 100 złp. Piotrowi Bogusławskiemu "Pukielkowi" (I. R. Kon. 28 k. 608v). Z tej sumy, za którą oboje małżonkowie zastawili owemu "Pukielkowi" części wsi Staremiasto w p. kon., kwitował ich on w r. 1602 (ib. k. 254). Andrzejowi Ł-mu, synowi zmarłego już Wojciecha, bracia Międzychodzcy w r. 1622 winni byli 120 zł. (Kośc. 292 k. 100v). Może tego samego Andrzeja żoną była Dorota Łaskawska, córka Stanisława i Małgorzaty Gorzyckiej, która w r. 1625 części wsi Gorzycko Stare i Gorzeń p. pozn., odziedziczone po wuju rodzonym, Stanisławie Gorzyckim, sprzedała za 666 złp. Jakubowi Ossowskiemu (P. 1415 k. 94). Andrzej i ta żona jego w r. 1628 kwitowali z 650 zł. Jana Jarosławskiego (Ws. 41 k. 234v). Żyli jeszcze oboje w r. 1638 (P. 1419 k. 355v).

Jan, zmarły między r. 1624 a 1629, był ojcem Wojciecha, Stanisława i Anny, zmarłej przed r. 1668, żony Macieja Gawrońskiego. Z tych synów, Stanisław może identyczny ze "szl." Stanisławem, żołnierzem, którego dom w Pyzdrach król 1649.13/XII. r. zwalnił od podatku (M. K. 191 k. 253, 253v). Wojciech, syn Jana, uzyskał w r. 1624 od "uczc." Grzegorza Papieża cesję praw do sołectwa we wsi królewskiej Barczygłowo w p. kon. (I. Kal. 90b s. 2321). Od Andrzeja Cielmowskiego w r. 1626 dostał zapis 300 zł. długu (I. Kon. 44 k. 551v). Zawierał w Chotuni w r. 1629 kontrakt z Zofią z Cieleckich Kowalską i jej synem z pierwszego małżeństwa, Andrzejem Łaszczyńskim (Py. 143 k. 245v). Od Stanisława Wyszeckiego z wojew. brzeskiego uzyskał w r. 1631 zapis (Z. T. P. 28b s. 2663). Był t. r. mężem Anny ze Skrzypińskich, wdowy 1-o v. po Janie Gorzewskim (I. Kal. 98a s. 914; Py. 146 s. 173), z którą w r. 1633 spisywał wzajemne dożywocie (Py. 63 k. 4v). Od Kaspra Skrzypińskiego w r. 1634 kupił za 1.200 zł. części w mieście Lutynia p. kal. (Py. 146 s. 400). Od Jana Rudnickiego uzyskał w r. 1635 zapis 1.600 zł. długu (G. 80 k. 102v). Od małżonków, Stanisława Krzekotowskiego i Katarzyny z Wydzierzewskich, nabył wyderkafem w r. 1636 za 4.000 zł. Graboszewo Kościelne (P. 1418 k. 815v). Cedowali mu w r. 1641 wyderkafowy zapis 800 złp. na Podlesiu Wysokim w p. gnieźn. Jan Woźnicki z żoną Anną z Niniewskich (G. 80 k. 877). Pozwany w r. 1642 z oskarżenia Wojciecha Koszutskiego o uzurpowanie sobie szlachectwa i bezprawne posiadanie dóbr ziemskich (P. 167 k. 488). Ze swj strony pozywał t. r. Wacława ojca, Stanisława i Wojciecha synów, Koszutskich, o stawianie mu takiego zarzutu (ib. k. 592v). Zapadł w r. 1643 w tej sprawie dekret Trybunału Lubelskiego Piotrkowskiego, oczyszczający Ł-go, który wywodził szlachctwo swe zarówno na sejmie warszawskim jak i przed Trybunałem. Oskarżyciel musiał odsiedzieć sześć tygodni na dnie wieży i zapłacić 100 grz. winy (P. 168 k. 406). Jeszcze w r. 1642, mocą uchwały sejmiku średzkiego miał sobie Ł. przysądzoną wieczyście wieś Sarbia w p. gnieźn. oraz sumę, którą Stanisław Koszutski wpłacił do skarbu województw poznańskiego i kaliskiego (P. 167 k. 502). Oboje małżonkowie żyli jeszcze w r. 1644 (Py. 150 s. 141). Już w r. 1646 Stanisław Ł., brat i jedyny spadkobierca zmarłego Wojciecha, odziedziczoną po nim Sarbię sprzedał za 24.000 złp. Adamowi Krzywańskiemu (P. 1422 k. 585). Był ów Stanisław księdzem, plebanem w Lenartowicach. W r. 1651 z sumy uzyskanej za Sarbię, 2.000 zł. cedował rodzeństwu Przedzyńskim, o co oni procesowali potem Krzywańskich, spadkobierców nabywcy Sarbi (P. 1268 k. 179). Ks. Stanisław nie żył już w r. 1667, kiedy jako jego sukcesorowie wymienieni siostrzeńcy Gawrońscy, Stefan, Maciej i siostra ich Bogumiła zamężna Dzierzbińska (Py. 153 s. 27).

Jan, chrzestny 1657.7/X. r. (LB Rydzyna). Łukasz i Dorota z Przybysławskich, rodzice Marianny, ur. w Śródce 1660.19/III. r. (LB Chrzypsko). Jan w r. 1665 oprawił 500 zł. posagu żonie Zofii Białęskiej, ona zaś skwitowała swych braci z majątku rodzicielskiego (P. 1076 k. 522, 1425 k. 946v, 1863 k. 146). Panna Konstancja, chrzestna 1666.12/X. r. (LB Dopiewo). Jan zaślubił 1671.27/I. r. Annę Kołudzką (LC Dolsk). Jan w Łęgu, we dworze Wojciecha Kolnickiego, zaślubił 1674.29/IV. r. Zofię Grzybowską (LC Śrem). Zofia i jej mąż, Piotr Kobielski, nie żyli już oboje w r. 1698. Marcjanna zaślubiła w Poznaniu w kościele Św. Wojciecha 1701.6/XI. r. Andrzeja Gosławskiego. Umarła będąc wdową między r. 1733 a 1737. Jan, mąż Teresy Gostkowskiej, zmarłej bezpotomnie w Goli 1713.10/X. r., pochowanej w grobie Przyborowskich (LM Stary Gostyń, P. 1149 I k. 270v).



Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona382383384385[386]387388389390Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników