Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
70717273[74]75767778
Bieganowscy - Bnińscy
2) Jakub Jan Gwalbert, syn Faustyna i Łakińskiej, ur. w Dobieszewie, ochrzcz. 15 VII 1741 r. (LB Smogulec), w r. 1762 jako współspadkobierca ciotecznego brata, Marcina Krzesińskiego, skwitował Jakuba Łakińskiego (Kc.145 k.91). Pochowany u Bernardynów w Gołańczy (Arch. Bern., W.42).
3) Karol Michał Marcin, syn Faustyna i Łakińskiej, ur. w Dobieszewie, ochrzcz. 13 XI 1742 r. (LB Smogulec), dostał w r. 1766 od Mikołaja Łakińskiego części wsi Oleszno i Dobieszewko (P.1341 k.135). Pisarz grodzki nakielski zobowiązał się w r. 1769 części tych wsi, nabytych od Mikołaja i Jana Łakińskich, sprzedać za 1800 zł Maciejowi Łakińskiemu (P.1346 k.13). T. r. dokonał akcesu do konfederacji barskiej (ib. k.29-30). Przysięgał 27 VIII 1770 r. na subdelegaturę pisarstwa grodzkiego nakielskiego (N.212 k.300). Części Oleszna i Dobieszewka sprzedał 1770 r. za 18.000 zł Kazimierzowi Łakińskiemu (ib. k.302v). Dziedzic Laskownicy Mniejszej w p. kcyń., które to dobra sprzedał 4 VII 1781 r. Janowi Wierzbińskiemu (Hip. Wągr., Laskownica Mn.), posesor Wonieścia w p. kośc. zaślubił przed majem 1766 r. Teresę Trzcińską. Pisarz grodzki nakielski, kwitował 1774 r., jako opiekun dzieci brata Ignacego, ich dziada Stefana Trzcińskiego miecznika dobrzyńskiego (P.1351 k.214v). W r. 1776 zrzekł się dokonanej na swoją rzecz przez Jana i Mikołaja braci Łakińskich sprzedaży dwóch części Oleszna i Dobieszewka (G.103 k.34). Z żoną rozwiódł się w r. 1780 na mocy dekreru konsystorza gnieźnieńskiego. Umarła ona w r. 1792 i została pochowana 3 II (Nekr. Reformatów Pozn. P.1358 k.394). Karol ożenił się powtórnie 30 IV 1781 r. z Jadwigą (Teresą Jadwigą) Koszutską, mającą około 23 lat, córką Franciszka dziedzica Piotrowa i Julianny z Mielęckich (LC Głuchowo). Dożywocie spisali w r. 1782 (p.1359 k.180v). Sędzią grodzkim nakielskim był w r. 1786. Umarł nagle w Poznaniu 3 ( 4 ?) III 1789 r., pochowany w tamtejszym kościele jezuitów (LM Fara; LM Głuchowo). Nazwany wtedy byłym dziedzicem Piotrowa i posesorem Wonieścia. Teresa Koszutska umarła, mając lat około 33, dnia 19 IV 1790 r., bawiąc na kuracji u lekarza w Chobienicach. Pochowana u Cystersów w Obrze (LM Głuchowo). Dzieci Karola i Trzcińskiej: Adam, o którym niżej, Kazimierz, ur. w Swiniarach, ochrzcz. 28 III 1772 r., zmarły dzieckiem, Justyna Marianna, 5 VII 1773 r. (LB Kłecko), Katarzyna Marianna, ur. w Laskownicy Małej 15 XI 1775 r. (LB Grylewo). Niewątpliwie ta sama Katarzyna zaślubiła przed 14 VI 1800 r. Antoniego Urbanowskiego, dziedzica Chudopsic, a zmarła w Chudopsicach 29 III 1803. Inna córka z Trzcińskiej to Brygitta żyjąca w r. 1789 (Ws.197 k.518v). Karol z drugiego małżeństwa miał Michała, Kazimierza (drugiego), Feliksa, Joannę 1-o v. za Kozubskim, 2-o v. zaślubiona przed 3 XII 1815 r. Aleksemu Łazarowowi, zapewne oficerowi wojsk rosyjskich, wniosła mu Smogorzewo i W. Strzelce, gdzie oboje mieszkali jeszcze w r. 1820 (LB W. Strzelce), wreszcie Faustynę. Katarzyna, Brygitta, Michał, Kazimierz, Feliks, Joanna i Faustyna, nieletni pozostawali 1789 r. pod opieką obok innych opiekunów także i Waleriana B-go, kasztelanica lędzkiego (Ws.197 k.518v). Joanna Bibianna Nepomucena, ur. w Poznaniu 24 V 1782 r. (LB Fara). Michał Franciszek, ur. w Wonieściu, ochrzcz. 14 XI 1784 r. (LB Wonieść). Feliks Valois Stanisław Kostka Jakub, ur. w Piotrowie u babki Julainny Koszutskiej z domu Mielęckiej, ochrzcz. 14 XI 1786 r. (LB Głuchowo). Faustyna wyszła przed 27 VI 1808 r. za Andrzeja Koszutskiego zmarła jako wdowa, licząc 48 lat, w Głuchowie 9 VIII 1834 r. Prócz powyższych była jeszcze córka Józefa Marianna, ochrzcz. 10 VII 1789 r. (LB Fara Poznań), żyjąca pod opieką babki Koszutskiej, zmarła w Piotrowie 18 VIII 1790 r. (LM Głuchowo). wspomniany wyżej Kazimierz, syn Karola, był może identyczny z Kazimierzem, b. komisarzem powiatu kościańskiego, który zmarł nagle "ze starości" 7 III 1850 r., mając lat 60 (LM Poznań. Sw. Wojciech). Podany wiek 60 lat w miejsce 78, które winienby mieć, to może pomyłka zdarzająca się tak bardzo często. Śmierć "ze starości" przy 60 latach dość mało przekonująca !
Adam, syn Karola i Trzcińskiej, ur. w Karczewie w p. kośc. 31 XII 1766 r., major 7 pułku piechoty liniowej 1815 r., t. r. podpułkownik, kawaler krzyża Virtuti Militari 1810 r. i krzyża kawalerskiego Legii Honorowej 1808 r., krzyża oficerskiego Legii 1814 r., kawaler cesarstwa francuskiego. Właściciel wsi Turka, zmarł w Lublinie 22 I 1855 r. Zaślubił w Bystrzycy 5 XI 1817 r. Julannę Barbarę Zygiert Korn, 1-o v. Preszkową, córkę Krzysztofa i Pauliny, ur. w Lublinie 14 III 1780 r., zmarłą 1850 r. Ich syn Aleksander.
Aleksander Ksawery Leopold, syn Adama i Zygiert Kornówny, ur. w Lublinie 4 X 1818 r., przezes Dyrekcji Szczegółowej Tow. Kredyt. Ziemskiego w Lublinie, zesłaniec na Syberii w l. 1539-41 za udział w Stowarzyszeniu Ludu Polskiego i w l. 1843-59 za udział w spisku ks. Sciegiennego, właściciel Jabłonny w l. 1841-44, zmarł 28 XII 1877 r. w Lublinie i tam pochowany. Zaślubił w Pawłowie 15 VI 1861 r. Marię Łucję Hynek Piotrowską, córkę Waleriana dziedzica Chojna i Petronelli z Kosińskich, zmarłą w Lublinie 25 XI 1890 r. Dzieci ich: Adam i Antoni, o których niżej, Jadwiga Aniela, ur. w Turce 1866 r., zaślubiła 4 XI 1882 r. Jana Stroynowskiego, umarła 16 IX 1925 r.
(1) Adam Henryk, syn Aleksandra i Piotrowskiej, ur. w Turce 1863 r. zmarły 12 VI 1928 r., właściel Turki, ożenoiny z Zofią Zarańską, miał z niej dzieci: Aleksandra, ur. w Turce 27 I 1894 r., rotmistrza 7 pułku ułanów, kawalera orderu Virtuti Militari, poległego pod Cycowem 16 IX 1920 r., Marię Helenę, ur. w r. 1898 w Turce, żonę Wacława Haczyńskiego, Zofię, ur. w r. 1904 w Turce, żonę Zygmunta Piaseckiego, pułkownika, dowódcy 7 pułku ułanów.
(2) Antoni Piotr, syn Aleksandra i Piotrowskiej, ur. w Turce w maju 1864 r., zmarły 11 I 1930 r., właściciel Bidzin w p. opatowskim, wniesionych przez żonę, poseł do III Dumy Państwowej 1907 r., członek Rady Stanu Królestwa Polskiego 1918 r., prezes Towarzystwa Rolniczego w Radomiu. Ożeniony w r. 1895 z Marią Jasieńską, ur. w Winiarach 1876 r., córką Augusta i Zofii Ośmiałowskiej, zmarłą w Bidzinach 19 III 1934 r. (Pol. Sł. Biogr.). Z niej: August, o którym niżej, Mria Krystyna, ur. w Bidzinach 21 VII 1900 r., zaślubiła 28 XII 1921 r. Jana Dębskiego, wicemarszałka sejmu, Adam, ur. w Bidzinach 18 VIII 1904 r., porucznik 7 pułku ułanów.
August Jan, syn Antoniego i Jasieńskiej, ur. 20 X 1896 r., zaślubił 8 I 1922 r. Helenę Baczyńską i miał z niej syna Aleksandra, ur. w czerwcu 1923 r., oraz córkę Stanisławę Helenę, ur. 1924 r. (Łoza, c.c.).
2. Aleksander, drugi syn Adama i Pogorzelskiej, wspomniany już w r. 1687 (P.1113 VI k.50v). Od Magdaleny z Leszna wdowy po Pawle Działyńskim i jej synów kupił w r. 1699 wsie Więckowice i Więckówki w p. pozn. za 70.000 zł (P.1137 VI k.143). Wedle zobowiązania danego już w r. 1699, na połowie dóbr oprawił w r. 1701 żonie swej Jadwidze Kierskiej, córce Franciszka i Doroty Zakrzewskiej, sumę jej posagową, w czym 44.000 zł pochodzące z ceny Srocka i Bieczyn, oraz 6000 zł (P.1139 IX k.83; 1141 IX k.78v). Jadwiga wraz z siostrą Barbarą, zamężną Zakrzewską, sprzedały 1701 r. odziedziczone po ojcu Rostworowo za 42.000 Andrzejowi Wikońskiemu (P.1141 X k.10). Aleksander w myśl testamentu swego ojca w imieniu własnym i braci na wsi Widzim i mieście Kębłów zabezpieczył w r. 1702 altarystom Sw. Barbary i kaplicy Sw. Wawrzyńca w kościele kębłowskim roczny czynsz 160 zł od sumy 2000 zl (P.1142 I k.5). W r. 1715 był posesorem wsi: Szymanowo, Cegielnia i Masłowo (P.1149 I k.193v). Jadwiga Kierska połowę wsi Srocko i Bieczyny, spadłych na nią i na siostrę jej Zakrzewską, teraz 2-o v. Koszutską, sprzedała w r. 1718 za 45.000 zł swemu siostrzeńcowi Andrzejowi Zakrzewskiemu (p.1156 k.201). T. r. Aleksander sprzedal Więckowice i Więckówki za 75.000 zł bratu Hieronimowi (ib. k.222v). Jadwiga z Kierskich umarła po połogu 31 VII 1719 r. i pochowana została u Bernardynów w Poznaniu (LM Kębłowo). Aleksander poraz drugi zaślubił we Lwówku 12 X 1721 r. Elżbietę z Werbna Pawłowską, córkę Adam, kasztelan biechowskiego, i Franciszki Trąmpczyńskiej (LC Lwówek). Teść zapisał mu r. 1722 na poczet posagu za nią sumę 30.000 zł (Ws.80 k.38v), którą on w r. 1723 oprawił na sumie 56.000 zł, posiadanej na wsiach Chmielinka i Grodna oraz na czynszach nowolokowanych wsi Werbno i Likowo, zastawionych sobie przez tegoż teścia w r. 1721 (P.1195 k.74v). Podstoli poznański w r. 1724 (Boniecki). Od Andrzeja Zakrzewskiego kupił w r. 1727 za 106.000 zł wsie Srocko i Bieczyny (P.1210 V k.105). Ponadto był dziedzicem Brudzewa i Rudy w p. pyzdr. (P.1315 k.92). Dnia 21 II 1734 r. został mianowany kasztelanem lędzkim (Kossak. III), ale we wzmiankach pośmiertnych tytułowany często tylko podstolim. Zmarł 5 III 1735 r. i 24 t. mies. pochowany został u Bernardynów w Grodzisku (LM Kębłowo; tu też tylko "podstoli"). "Captus a Polonia, postem admissus, brevi vitam suam finivit" pisze o nim kronika bernardyńska (Arch. Bern., W.44). Elżbieta Pawłowska, wdowa po kastelanie lędzkim, od ks. Józefa Kierskiego, nominata sufragana poznańskiego, kupiła w r. 1736 za 110.000 zł wsie Jabłonowo, Wąglewo i pustkę Mydziołko w p. pozn. (P.1243 k.157) Stafan Płaczkowski legował jej testamentem z 1 VIII 1756 r. dożywocie wsi Tunowo (P.1318 k.33, 59). Eksportację jej ciała z Srocka (gdzie zapewne umarła) do kościoła Bernardynów w Grodzisku odbyła się w r. 1769 (Arch. Bern., W.44). Dzieci Aleksandra zrodzone z obu żon dokonały działów dóbr w Widzimiu 2 VIII 1749 r. (P.1329 k.142). Z Kierskiej miał Aleksander siedmioro dzieci. Z nich w r. 1729 wymienił tylko Macieja, Stanisława, Dorotę, Annę i Małgorzatę (P.1216 k.74v). Wincenty Antoni, ur. w Zakrzewie, ochrzcz. 27 I 1704 r. (P.1329 k.142). Z Kierskiej miał Aleksander siedmioro dzieci. Z nich w r. 1729 wymienił tylko Macieja, Stanisława, Dorotę, Annę i Małgorzatę (P.1216 k.74v). Wincenty Antoni, ur. w Zakrzewie, ochrzcz. 27 I 1704 r. (LB Zakrzewo), widocznie wtedy już nie żył. Nie wymienił też najstarszej córki, Barbary Katarzyny, ur. w Zakrzewie, ochrzcz. 19 IV 1706 r. (ib.), która pod imieniem Aleksandry była już w r. 1722 klaryską w Sremie (Kośc.313 s.183). Konsyliarka tego konwentu w r. 1737, była potem czas jakiś ksienią, umarła jako była ksieni 21 VI 1765 r. (Nekr. Franciszkanek Srem). Maciej Józef ochrzcz. 26 II 1713 r. (LB Niepruszewo), zmarły w Widzimiu 9 II 1736 r. pochowany u Bernardynów w Grodzisku (LM Kębłowo). O Stanisławie zob. niżej. Z pozostałych córek: Dorota, ur. w Zakrzewie, ochrzcz. 26 VII 1715 r. (LB Zakrzewo), zaślubiła w Kębłowie 1 I 1731 r. Ludwika Los Golińskiego, potem podczaszego wschowskiego, Anna, ochrzcz. 26 VII 1715 r. (LB Niepruszewo), żyła jeszcze w r. 1729, Małgorzata Bonawentura, ur. w Widzimiu, ochrzcz. 22 VII 1719 r. (LB Kębłowo), zaślubiła w Głuchowie 4 V 1738 r. Pantaleona Bieczyńskiego, dziedzica Strzelców. Z drugirj żony, Pawłowskiej, byli synowie Adam i Władysław, o których niżej, oraz córki Marianna i Agnieszka. Marianna, chyba najstarsza z dzieci Pawłowskiej, bo w chwili śmiervi w r. 1750 miała mieć około 30 lat, zaślubiła 19 XI 1743 r. w Lwówku Franciszka Wierusz Walknowskiego, potem sędziego ziemskiego kaliskiego. Agnieszka, ur. około 1731 r., bowiem gdy w Głuchowie 13 IX 1747 r. wychodziła za Kaspra Modlibowskiego, kasztelana międzyrzeckiego, wdowca blisko 60-letniego, miała mieć około 16 lat. Poraz drugi zaślubiła 14 II 1757 r. w Wielowsi Antoniego Wyskotę Zakrzewskiego, kasztelana santockiego,potem lędzkiego. Umarła w Pakosławiu 14 I 1783 r., pochowana u Bernardynów w Kobylinie. Określenie dat urodzenia wspomnianych wyżej dwóch synów Aleksandra i Pawłowskiej nastręcza pewne trudności. Adama możnaby identyfikować z Adamem Franciszkiem, ur. w Widzimiu 4 X 1722 r. (LB Kębłów), ale stoi temu na przeszkodzie określenie tego Adama w chwili śmierci, w r. 1767, jako człowieka około trzydziestoletniego. Takie określenie, rzecz wiadoma, nie grzeszyło zwykle dokładnością, lecz tutaj różnica wynosiłaby lat kilkanaście. Może więc ów Adam to tylko imiennik starszego brata Adama Franciszka zmarłego w wieku dziecinnym, urodzony na krótko przed śmiercią ojca, gdzieś koło r. 1735 ? Drugi syn Aleksandra i Pawłowskiej, Władysław, to prawdopodobnie Jan Władysław, ur. w Widzimiu i ochrzcz. 4 VIII 1734 r. (LB Kębłów). Wiem o nim jeszcze tylko to, że żył w r. 1742 (P.1267 k.40v).
1) Stanisław, syn Aleksandra, ksztelana lędzkiego, i Kierskiej, zapewne identyczny z Józefem Stanisławem, ochrzcz. 17 V 1718 r. (LB Niepruszewo). Z działu braterskiego dokonanego w Widzimiu 2 VIII 1749 r. otrzymał miasto Kębłów i wieś Widzim z jeziorem Niałeckim oraz służby ze wsi Kolsko na Sląsku (Kośc.324 k.141v). Na połowie Kębłowa i Widzimia oprawił w r. 1732 posag 101.000 zł żonie Mariannie Rogalińskiej, córce Antoniego, sędziego ziemskiego wschowskiego, i Heleny Rogolińskiek (P.1305 k.75). Od brata Antoniego kupił w r. 1760 za 67.000 zł jego części dóbr kębłowskich, tj. Olędry Krzyż, Święte i Rudna wraz z czwartą częścią borów tamtejszych (P.1315 k.145). Połowę Srocka i Bieczyn sprzedał 1772 r. za 80.000 zł Janowi Kwileckiemu, cześnikowi wschowskiemu (Kośc.331 k.103v). Dobra Święte, Krzyż i Rudna sprzedał w r. 1776 za 200.000 zł synowi Piotrowi (Ws.96 k.214v), ale w r. 1782 odkupił je od niego za tę samą sumę (Kośc.334 k.120v). Marianna z Rogalińskich dostała w r. 1777 z działu czwartą część spadku po bracie ks. Franciszku, opacie bledzewskim (P.1354 s.739). Stanisław uamrł w Widzimiu 7 IX 1786 r., pochowany u Bernardynów w Grodzisku (LM Kębłowo; Arch.Bern., W.44). Marianna Rogalińska zmarła 6 XI 1793 r., mając lat 67 i została pochowana w kościele kębłowskim (LM Kębłowo). Stanisław i Rogalińska mieli synów Piotra i Waleriana, występujących w r. 1782 jako plenipotentów matki (Kośc.334 k.112), oraz córki Nepomucenę i Zuzannę. Nepomucena zaślubiła 10 II 1770 r. Jana Kwileckiego, podkomorzego król., potem kolejno cześnika wschowskiego i kasztelana biechowskiego (LC Kębłowo), umarła 29 III 1777 r. Zuzanna ur. w Widzimiu 1755 r., ochrzcz. 9 VIII 1756 r. (LB Kębłowo), zaślubiła 10 III 1783 r. Karola Jezierskiego, kasztelanica łukowskiego (LC Kębłowo). Były jeszcze dzieci pomarłe w młodym wieku: Roman Wawrzyniec, bliźniak Zuzanny, Ferdynand Józef, ochrzcz. 20 I 1758 r., Rajmund Feliks Józef, ochrzcz. 1 IX 1759 r., Klemens, bliźniak Waleriana (LB Kębłowo). Z synów o Piotrze zob. niżej, Walerian, ochrzcz. 26 IX 176..(ib.) od tego brata odkupił 5 II 1797 r. dobra kębłowskie za 117.250 zł i t. r. 2 XII sprzedał je za 124.000 tal. Wilhelmowi Fryderykowi ks. Oranii, późniejszemu królowi Niderlandów (A. Hipot. pow. wolsztyńskiego). W r. 1801 był dziedzicem Miechcina koło Ponieca (LB Czerwonawieś) a także Dłużyny i Boszkowa. W dłużynie fundował nowy kościół. Bezżenny, umarł w wieku 64 lat w Miechcinie 23 III 1826 r. (LM Dłużyna).
Piotr Paweł, syn Stanisława i Rogalińskiej, ur. 6 III 1754 r. szambelan król. 1782 r., t. r. poseł na sejm, komisarz skarbowy z Wielkopolski i sekretarz Rady Nieustającej, starosta kadzewski 18 IX 1783 r. powtórnie poseł na sejm i nadal komisarz skarbowy 1784 r. (był komisarzem do r. 1786), t. r. kawaler orderu Św. Stanisława, pisarz w. kor. 21 I 1787 r., poseł na sejm 1788 r., kawaler Orła Białego 1 VI 1791 r., prezes Administracyjnej departamentu kaliskiego 1806 r. członek Komisji Rządzącej w styczniu 1807 r., członek deputacji do Napoleona do Drezna w lipcu 1807 r., dostał tam wtedy 22 VII 1807 r.order Legii Honorowej, w listopadzie 1807 r. mianowany senstorem wojewodą i członkiem delegacji do Napoleona z podziękowaniem za utworzenie Księstwa Warszwskiego. W r. 1808 członek delegacji polsko-saskiej w Paryżu i Bayonne. Reprezentował Księstwo Warszawskie w Paryżu 1810 r. na ślubie Napoleona z Marią Ludwiką. Senator wojewoda Królestwa Polskiego 1815 r. Dostał 1825 r. tytuł hrabiowski. Prezes sądu sejmowego 1827 r. Umarł w Warszawie 6 III 1829 r. (Pol. Sł. Biogr.). W r. 1785 kwitował swych rodziców z 84.000 zl swej części z majątku ojcowskiego i matczynego (P.1362 k.158). Był dziedzicem Grodźca w p. kon. Zaślubił 8 VIII 1787 r. za dyspensą rzymską swoją kuzynkę w II stopniu Teodorę Rogalińską (LC Kamieniec), córkę Kaspra, wojewody inflanckiego, i Anny Golińskiej, rozwiedzioną z Feliksem Łubieńskim, starostą nakielskim, z którą t. r. spisał dożywocie (P.1364 k.176v). Teodora umarła 25 XII 1798 r. pochowana u Franciszkanek śremskich (Nekr. Franciszkanek śremskich). Ich syn Jan Nepomucyn Władysław, córka Elżbieta Kornelia, ochrzcz. 9 VII 1797 r., zapewne zmarła młodo (LB Kębłowo).
Jan Nepomucyn Władysław, syn Piotra i Rogalińskiej, ur. w Widzimiu, ochrzcz. 28 VI 1788 r. (ib.), kapitan wojsk Księstwa Warszawskiego, poseł okręgu konińskiego, senator kasztelan Królestwa Polskiego 1827 r., łowczy dworu królewskiego 1830 r., kawaler orderu Sw. Stanisława III kl. 1825 r., kawaler maltański 1821 r., dziedzic Grodźca, zmarł tamże 8 VII 1860 r. Żona jego Anna Weronika Wirginia Dobrzycka umarła w Grodźcu 20 III 1880 r. Sprzedała ona te dobra w r. 1872 r. Mieczysławowi hr. Kwileckiemu (Dz. P.). Córka Wirginia Teodora Felicja, ur. 1816 r., zmarła 27 II 1897 r., pochowana w Grodźcu. Syn Witold Janusz, ur. 1818 r., zmarł w Krakowie 1833 r., przed 2 VIII (Łoza, o. c.).
2) Adam, syn Aleksandra, kasztelana lędzkiego, i Pawłowskiej, ur. około 1722 r., z działu braterskiego spisanego w r. 1749 otrzymał: wieś Brudzew z Rudami w p. pyzdr., Olędry Krzyż , Swięte i Rudna, należące do dóbr kębłowskich, przylegającą do tych kolonii czwartą część boru kębłowskiego, dwie łąki zwane "Krzyżowy Ostrów" i "Posieki" oraz "Małe Jezioro' w Kębłowie (Kośc.324 k.140v). Wymienione wyżej części dóbr kębłowskich w r. 1760 sprzedał za 67.000 zł bratu Stanisławoi (p.1315 k.145). Zaślubił w Lubaszu 8 IX 1756 Anielę Miaskowską, córkę Michała, kasztelana lędzkiego, i Anieli Walknowskiej (LC Lubasz). W r. 1758 skwitowała ona swego ojca z 20.000 zł na poczet swego posagu, a mąż oprawił jej tę sumę na dobrach Brudzew (I.Kon.79 k.108). Adam umarł,mając około 30 lat, w Srocku 16 VIII 1767 r., pochowany u Bernardynów w Grodzisku (LM Głuchowo; Arch. Bern. W.44). Z żoną rozwiódł się. Zawarła ona w r. 1768 ugodę z Antonim Wyskotą Zakrzewskim, kasztelanem biechowskim, opiekunem swej nieletniej córki Elżbiety, o wieś Brudzewo zajętą przez siebie (G.100 k.304). Wyszedłszy 2-o v. za Marcina Rogalę Nossalskiego, zapisała mu w r. 1769 na Brudzewie 18.000 zł długu (Py.158 k.47). Dożywocie z nim spisała w r. 1770 (G.100 k.392) i powtórnie w r. 1779 (I.Kon.82 k.83). W r. 1788, między 5 i 21 II, wyszła 3-o v. za Jakuba Starże Jarnowskiego, kasztelanica kowalskiego (I.Kal.228 k.371v, 380; I.Kon.84 k.70v). Elżbieta, jedyna córka Adama, pozostawała, jak już powioedziałem, pod opieką Antoniego Zakrzewskiego, kasztelana biechowskiego, wyznaczonego do tego przez króla 20 VIII 1767 r. (G.100 k.304). Nieletnia jeszcze 1769 r. (Kośc.331 k.15), w r. 1773 już żona Franciszka Ksawerego Mikorskiego, wojskiego gostyńskiego, potem pisarza ziemskiego kaliskiego, któremu wniosła Brudzewo. Oboje żyli jeszcze 1786 r.
3. Andrzej, trzeci syn Adama i Pogorzelskiej. Za żoną Elżbietą Wierusz Kowalską, córką Franciszka i Urszuli Rogalińskiej, dostał w r. 1706 od teścia zapis 6000 zl posagu (Kośc.309 s.312). Oprawił jej ten posag w r. 1710 (P.1145 k.165v), w r. 1717 do zapisanej już od siebie w r. 1710 (P.1145 k.99v). Jako współspadkobierca wraz z braćmi Antonim i Hieronimem zmarłego brata Jana, sprzedał w r. 1718 części miasta Kębłów i wsi Widzim, Rudna, Krzyż i Swięte bratu Aleksandrowi za 69.000 zł (P.1156 k.204v). Od Franciszka i Stanisława, braci Chłapowskich oraz ich bratanka Stefana, kupił w r. 1721 za 81.500 zł wsie Kadzewo, Marszewo i Bodzeniewo w p. kośc. (P.1180 k.62v). Nie żył już w r. 1722, kiedy wdowa w imieniu własnym i nieletnych dzieci, Józefa i Urszuli, skwitowała szwagra Aleksandra B. z rocznej prowizji od sumy 23.000 zł (P.1186 k.4). W r. 1730 była już 2-o v. żoną Hieronima z Konar Kołaczkowskiego, sędziego ziemskiego wschowskiego (Kośc.316 s.254), potem kasztelana śremskiego. Żyli jeszcze oboje 1742 r. (P.1268 k.92). Syn Józef nieletni 1725 r. (Kośc.324 k.143v), występował jeszcze 1735 r. (Kośc.318 s.264). Bezdzietny, nie żył już w r. 1749, a spadek po nim dostał się siostrze Urszuli (Kośc.324 k.143v). Ta 1-o c. wyszła w r. 1725 za Wojciecha Los Golińskiego, potem pisarza ziemskiego poznańskiego, a 2-o v. zaślubiła 2 II 1738 r. Maksymiliana Molskiego, stolnika kaliskiego (LC Srem), późniejszego kasztelana rogozińskiego.
4. Antoni, czwarty syn Adama i Pogorzelskiej, dostał 1715 r. w dziale Grabianowo w p. kośc., oszacowane na 50.000 zł (P.1149 VII k.75). Pierwszą jego żoną była Zofia Olewińska, córka Stanisława, cześnika inowrocławskiego z Anny Modlibowskiej, której oprawił w r. 1712 posag 20.000 zł (P.283 k.244v). Zofia pochowana u Bernardynów w Grodzisku (Arch. Bern., W.44). Poraz drugi zaślubił w r. 1719 Annę Wilczyńską, córkę pułkownika Kazimierza i Ewy Cerekwickiej, zapisując jej t. r. przed ślubem sumę 10.000 zł (P.1267 k.229; 1278 k.57v). Takąż sumę oprawił jej w r. 1720 (P.1176 k.70) i w r. 1721 skwitował z tego posagu teścia (G.94 k.187). Bratu Hieronimowi sprzedał w r. 1725 za 50.000 zł Grabianowo, kupując jednocześnie od niego za 75.000 zł Więckowice i Więckówki (P.1199 k.46v, 47v), ale tegoż jeszcze roku obie te transakcje bracia anulowali (P.1200 k.160, 161). Więckowice i Więckówki dostał w r. 1726 wskutek działu spadku po braciach Hieronimie, dokonanego między braćmi i bratankiem Józefem (P.1206 k.89). Umarł w r. 1726 i pochowany został 29 XII (LM Fara, Poznań). Anna Wilczyńska w r. 1729, wyszła 2-o v. za Łukasza Rosena i skwitowała swego ojca z 6000 zł, które zapisał był jej jako wdowie w r. 1728 (P>1220 k.17; Rel.Kal.131 s.328). Pochowana w grobie pierwszego męża u Bernardynów w Grodzisku 24 II 1732 r. (Arch. Bern., W.44). Synowie Antoniego, z Olewińskiej Michał, z Wilczyńskiej Kazimierz, o obydwu zob. niżej. Córka z Wilczyńskiej, Teodozja, w l.1738-76 była żoną Franciszka Gembarta.
1) Michał Sarson, syn Antoniego i Olewińskiej, ur. około r. 1705, w r. 1727, jeszcze nieletni, pozostawał wraz z bratem Kazimierzem pod opiekę stryja Aleksandra, podstolego poznańskiego (P.1210 k.74v). Zaślubił 8 IX 1737 r. Mariannę Wierusz Kowalską, córkę Franciszka i Urszuli Rogalińskiej (LC Żabno). T. r. oprawił jej posag 6000 zł (P.1247 k.142). W r. 1738 występował jako dziedzic Grabianowa (Kośc.319 s.5). Po śmierci pierwszej żony zaślubił w Poznaniu 29 V 1740 r. Wiktorię Hersztopską (LC Sw. Marcin; LC Broniszewice, tu data 4 II 1740 r.), córkę Michała i Marianny Cieleckiej. Wedle dokonanych działów zobowiązał się w r. 1740 sprzedać za 80.200 zł bratu Kazimierzowi wsie Więckowice i Więckówki w pozn., a nabyć od niego Grabianowo za 50.000 zł (P.1260 k.80, 84v). Stanisław, Adam i Władysław, kasztelanice lędzcy, scedowali mu w r. 1742 prawa swe do wsi Cielec w ziemi rawskiej (P.1267 k.40v). Urszula z B-ch Molska, spadkobierczyni brata Józefa, skwitowana została przez Michała 1749 z 10.000 zł (Kośc.324 k.143v). Michał w r. 1756, będąc już podstolim rawskim, nabył od brata Kazimierza za 50.000 zł Grabianowo, wedle umowy działowej z r. 1740 (P.1318 k.11v). Wraz ze swą żoną skwitował 1758 r. Ludwika Hersztopskiego z 1100 zł na poczet jej posagu (P.1325 k.11). T. r. mianował plenipotentem swego syna z pierwszego małżeństwa, Antoniego (ib. k.12). Wraz z bratem Kazimierzem, jako bratankowie i spadkobiercy stryja Hieronima, skwitowali w r. 1761 brata stryjecznego ks. Faustyna z 5940 zł (P.1331 k.157). Cedował 1767 r. sumy swemu zięciowi Drwęskiemu (Kośc.330 k.153v). Jako spadkobierca brata Kazimierza, skwitowany został w r. 1780 przez siostrę Gembartową z 33.000 zł (P.1357 k.114). Po tym bracie odziedziczył Więckowice. Umarł mając lat 78, dnia 4 VI 1783 r., pochowany został u Bernardynów w Grodzisku (Arch. Bern., W.44). Wiktoria Hersztopska zmarła 28 V (5 VI ?) 1773 r. (Nekr. Franciszkanów Śrem.229). Synem Michała z Kowalskiej był Antoni, zapewne identyczny z Szymonem Antonim, ur. w Więckowicach, ochrzcz. 2 XI 1738 r. (LB Niepruszewo). Umarł 1764 r., pochowany 16 XII u Reformatów w Poznaniu (Nekr. Reformatów Pozn.). Pojego śmierci spadek po pierwszej żonie Michała przeszedł na jej krewnych, a między innymi występował w r. 1775 jako jej współspadkobierca Antoni Los Goliński, łowczy gnieźnieński (P.1352 k.288v). Z Hersztopskiej był syn Marcjan Wojciech, ur. w Grabianowie 13 III 1742 r. (LB Brodnica), zmarły młodo, oraz córka Wiktoria, w r. 1767 żona Piotra Drwęskiego, późniejszego pisarza ziemskiego poznańskiego. Wiktoria urodziła się może koło r. 1753, bo w r. 1801, w chwili śmierci miała mieć lat 48. Umarła 13 VI 1801 r.
2) Kazimierz, syn Antoniego i Wilczyńskiej, wedle ugody działowej z r. 1740 dziedzic Więckowic i Więckówek (P.1260 k.86v), formalnie nabył te wsie od brata Michała za 80.000 zł dopiero w r. 1756 (P.1318 k.12). Żył jeszcze w r. 1762, kiedy zapisywał mu 3000 zł Franciszek Ksawery Molski (I.Kal.224 k.135). Nie żył już w r. 1779. Po jego bezdzietnej śmierci spadek brała bratanica Drwęska (P.1356 k.87).
5. Hieronim, piąty syn Adama i pogorzelskiej, kwitował w r. 1715 swych braci z 18.000 zł, odebranych od Aleksandra na poczt ceny Kębłowa i Widzimia, sprzedanych przez braci Janowi (P.1149 I k.193v). T. r. jako chorąży znaku chorążego wołyńskiego wziął na trzy lata w zastaw od Jadwigi z Jaraczewskich, wdowy po Stanisławie Łąckim, za 30.000 zł wieś Sowiny (ib. III k.91). W r. 1723 porucznik chorągwi pancernej Szołdrskiego wojewody kaliskiego, dziedzic Więckowic (P.1191 k.208v). Więckowice i Więckówki sprzedał w r. 1725 za 75.000 zł bratu Antoniemu, kupując od niego wzamian za to, za 50.000 zł Grabianowo (P.1199 k.44v). Jeszcze t. r. tę transkację unieważnili (P.1200 k.160, 161). Umarł jeszcze w tym roku lub w r. 1726. Wtedy to dokonane zostały działy jego masy spadkowej, oszacowanej na 80.200 zł, między trzech braci i bratanka Józefa, na każdego po 20.050 zł (P.1206 k.89). Był bezdzietny.
6. Jan, szósty syn Aleksandra i Pogorzelskiej, dostał w działach z r. 1715 miasto Kębłów oraz wsie Widzim, Rudna, Krzyż, Swięte, oszacowane na 100.000 zł (P.1149 III k.74). Z ceny tych dóbr skwitowali go bracia w r. 1715 (P.1149 I k.193v). Bezdzietny, umarł 3 II 1717 r. Pochowany u Bernardynów w Grodzisku (LM Kębłów; Arch. Bern., W.44; P.1156 k.204v). Zob. tablice 1-3.
Stanisław "Bernatowicz", nie żyjący już w r. 1619, miał synów: Krzysztofa, Wojciecha i Piotra, wtedy też już nie żyjącego. Krzysztof, dziedzic części w Bielinach Mysłachowicach i pustce Bielinku w p. rawskim, mianował t. r. plenipotentem brata Wojciecha (Py.140 k.141) i t. r. scedował mu sumy należne ich bratu Piotrowi (ib. k.166v). Zmarł bezpotomnie około r. 1626 w Wielkopolsce u Jakuba Modliszewskiego, żupnika bydgoskiego (Py.143 k.105v). Wojciech, spadkobierca Krzysztofa, skwitował w r. 1626 Modliszewskiego z wydania rzeczy pozostałych po bracie (ib. k.105). To, iż jest bratem zmarłego, poświadczyli w grodzie rawskim Paweł, syn zmarłego Wojciecha, i Jan, syn zmarłego Piotra, B-cy (ib. k.105v). Jan zw. "Szabla" i żona jego Jadwiga Duczynińska, oboje nie żyjący już w r. 1682, mieli synów, Maksymiliana, franciszkanina w konwencie poznańskim (pod imieniem Hieronima) i Kazimierza. Obaj o ni t. r. części po rodzicach w Bielinach W., Bielinach M. i Mysłachowicach dali Hiacyntowi Krosnowskiemu, sędziemu ziemskiemu rawskiemu (P.1866 k.22v).
Waleria Szeliga B., zamężna Choraszewska, zmarła w Bytomiu 11 III 1918 r. (Dz.P.).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
70717273[74]75767778
