Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
253254255256[257]258259260261
Bronowscy - Bzowscy
Wojciech, syn zmarłego Feliksa, otrzymał w r. 1620 zapis 28 zł. długu od Jakuba Słuszkowskiego (I. Kal.86 s.300). Żył jeszcze w r. 1625 (P.153 k.13v). Ten czy inny Wojciech oprawił w r. 1623 posag 540 zł. żonie swej Dorocie Cieknowskiej (P.1414 k.494v). Andrzejowi zapasali w r. 1641 dług 175 zł. małżonkowie Andrzej i Katarzyna Miecznikowscy (P.1043 k.762). Andrzej i żona jego Agnieszka Mańkowska, oboje już nie żyjący w r. 1649, rodzice Jana i zmarłego już bezdzietnego Macieja. Jan t. r., jako spadkobierca brata, kwitował Jana Tańskiego, pisarza grodzkiego poznańskiego, z 1.000 zł., które Maciej zapisał w testamencie ich matce (P.1060 k.1023). Marcin, syn zmarłego Mikołaja, wydzierżawił w r. 1653 wraz ze swą żoną Ewą Łabędzką od Macieja Orzelskiego wieś Trzemiętówko w p. bydg. (N.227 k.114). Marcin, w r. 1683 mąż Jadwigi Wężykówny (ZTO 33 s.469). Helena, żona Stanisława Żeromskiego, nie żyjącego już w r. 1690. Michał, syn Stanisława, w r. 1695 sprzedał połowę wsi Psarskie w p. kośc. Mariannie Belęckiej, żonie Wojciecha Żychlińskiego (P.1166 k.23). Pantaleon, bezdzietny, nie żyjący już w r. 1698, wspólnie z bratem swym Pawłem był spadkobiercą cioteczno-rodzonego brata Kazimierza Przyłuskiego (G.90 k.217). Józef i żona jego Marianna z Kowalskiech, nie żyjaca już w r, 1714, rodzice Wojciecha i Elżbiety (ZTP 39 k.2148). Stanisław, syn zmarłego Stanisława, występował w r. 1726 (I. Kon.76 k.98). Feliks, w r. 1726 mąż Apolinary Radońskiej, córki Franciszka i Marianny Krzysztoporskiej (ZTP 44 k.987). Marianna, żona Adama Bielowskiego, nie żyjącego już w r. 1748. Franciszek, ekonom w Modrzu, pochowany 1751.11/III r. (LM Modrze). Baltazar, ekonom w Jeziorach, mąż Zofii, która mając lat 30, zmarła w Jeziorach 1762.4/IV r. (LM Zaniemyśl). Baltazar był potem ekonomem w Brodach i zaślubił 2-o v. 1771.7/I r. Annę Baranowską, pannę z dworu w Brodach. W końcu jako ekonom w Trzciance umarł mając 59 lat 1773.23/II r. (LC i LM Brody). Anna Baranowska była w r. 1781 2-o v. żoną Waleriana Leśniewskiego (P.1358 k.315v). Córka Baltazara i Zofii, Konstancja, umarła mając trzy lata w Jeziorach 1762.1/II r. (LM Zaniemyśl).
Marcin i Krystyna, rodzice Agnieszki, ur. w Gorzuchowie 12 I 1769 r. (LB Kłecko). Może ten sam Marcin, ekonom w Łubowie, umarł 1787.12/IX r., licząc około 60 lat (LM Łubowo). Barbara mająca lat 105, pochowana 1774.25/II r. (LM Tarnowo k. Łekna).
Józef, komisarz w Jaraczewie w l. 1786-1808 (LB Jaraczewo; LB Bronikowo), umarł w Strzyżewku 8 I 1836 r., mając lat 89. (LM Jaraczew). Jego żona Urszula Markoska, nieszlachcianka, umarła w Strzyżewku 1836.17/II r. mając lat 60 (ib.). Ich synowie: Pankracy Wincenty, ur. 1800.12/V r. i Łukasz Felicjan, ur. w Chytrowie, folwarku dworskim Jaraczewa, 1802.17/X r., umarł 18/X, w cztery godziny po narodzeniu (LB, LM Jaraczew). Z córek, Marianna Faustyna, ochrzcz. 1786.15/IX r. (LB Jaraczew), zaślubiła przed 1811.29/VII r. Jakuba Bonawenturę Berwińskiego, pisarza prowentowego w Chytrowie, i była matką poety Ryszarda Berwińskiego. Umarła 1856.1/II r. mając ponad 79 lat. (Dz. P.). Teresa Pelagia, ochrzcz. 1788.13/X r., umarła 1792.5/IV r. (LB, LM Jaraczew). Zofia Nepumucena, ochrzcz. 1791.15/V r. (LB Jaraczew), wyszła za Pawła Biskupskiego, ekonoma z Chytrowa, żyła jeszcze 1808.19/XI r. (LB Bronikowo). Teofila, ochrzcz. 1793.27/X r. (LB Jaraczew), poszła przed 1829 r. za Ludwika Sypniewskiego. Salomea Cecylia, ochrzcz. 1797.17/XI r., Małgorzata, ur. w Chytrowie 1804.10/VI r. (ib.).
Ze wspomnianym wyżej Pankracym Wincentym, synem Józefa i Urszuli, niewątpliwie identyczny Wincenty, porucznik wojsk polskich 1831 r., komisarz dóbr Jaraczew 1840 r. (LC. Jaraczew), posesor Wincentowa 1849 r. (LB Mórka), Łowęcic w l. 1854-56 (LB Jaraczew), dziedzic Dalewa 1863 r. (LC Cerekwica), zmarł w Poznaniu 1874.20/III r. mając lat 74 (Dz. P.). Ożenił się 1830.31/V r. z Antoniną Łopińską (LC Gostyń, ur. ok. 1811 r., która go przeżyła. Ignacy otrzymał w r. 1789 od Marcina Malczewskiego i jego żony Nepomuceny Wilsonówny ogród w Bydgoszczy koło Bernardynów (G.115 k.135v). Pani Małgorzata "ekonomka" w Jeziorkach, mająca lat 43, umarła 1791.24/V r. (LM Słupia k. Pozn.). Anna Konstancja, w r. 1810 żona Ignacego, dziedzica Kąkolewa. Antonina z Głuchowa majaca lat 19, zaślubiła w Pogorzeli 1824.3/II r. Jana Jaraczewskiego z Bronikowa. Żyli oboje w r. 1836. Antoni, posesor Panienki, chrzestny 1830.27/XI r. (LB Panienka). Izabela, córka Mateusza, dzierżawcy Gulczewa koło Płocka, i Izabela, licząca lat 22, zaślubiła 1832.27/V r. w Gnieźnie Józefa Biedermana, sędziego ziem. gnieźnieńskiego (LC Św. Trójca, Gniezno). Michał, posesor Orzeszkowa, i żona jego Karolina Hulewiczówna, rodzice Michaliny, zmarłej jako trzymiesięczne dziecko w Orzeszkowie 1835.29/IX r. oraz syna Józefa, ur. tamże 1836.20/VIII r. (LM i LB Giecz).
Bulczykowie. "Ur. Pan" Jakub, tenutariusz Nowejwsi miał z żony Doroty córkę Łucję ochrzcz. 1699.16/XII r. (LB Poznań, Św. Wojciech). Marianna była w r. 1755 żną Pawła Brzezińskiego.
Bułakowscy h. Zaremba, potem Prawdzic, wzięli nazwisko od wsi Bułaków, dawniej Bułakowo, Byłakowo w p. pyzdr., parafii mokronoskiej. Stanowili odgałęzienie Pogorzelskich z niedalekiej Pogorzeli. Poczatkowo w XVI w. pisano ich Byłakowskimi (Bilakowski), ale już w końcu tego stulecia pisownia nazwiska ustaliła się w formie Bułakowski, zapewne równolegle do podobnych przekształceń w nazwie wsi. Pisali się z Pogorzeli. Niesiecki wspominał o nich dając im herb Prawdzic. Za nim poszedł Boniecki. Z herbem Prawdzic legitymowali się też B-cy w XIX w. przed Heroldią Królestwa Polskiego. Jan z Pogorzeli B., rotmistrz królewski (zob. niżej), pięczętował w l. 1571-1603 swe kwity poborowe Zaremba (Wittyg, s.49). Nekrolog Reformatów z Miejskiej Górki o Benedykcie B., pierwszym polskim reformacie, zmarłym 1654.5/III r., mówi iż pochodził z rodu Zarembów. Zaremba i Prawdzic to godła wielce podobne, mylono je łatwo i w wypadkach innych rodzin (zob. np. Mańkowscy). Mamy tu do czynienia ze zjawiskiem nader pospolitym, kiedy to herb autentyczny pod wpływem literatury heraldycznej ustąpił miejsca innemu.
Jan Pogorzelski kupił w r. 1476 połowę Byłakowa za 310 grz. od Jerzego Byłakowskiego (P.1386 k.48). Ten sam chyba Jan, ojciec Macieja i Wojciecha Pogorzelskich, w r. 1506 na połowie na połowie swych dóbr w mieście Pogorzeli i wsiach Głuchowie, Gunicach i Byłakowie, należnych Wojciechowi z działu z Maciejem, oprawił 400 zł. posagu Elżbiecie Rąbińskiej, córce Jana, a żonie syna Wojciecha. Elżbiata jednocześnie swe dziedziczne czwarte części w mieście Pniewach i we wsiach przyległych sprzedała za 500 zł. w. swemu ojcu (P.1390 k.83v). Wojciech Pogorzelski, dziedzic w Byłakowie, miał w r. 1513 sprawę o kopiec graniczny między jego wsią Byłakowem a Pogorzelą, Głuchowem i Małgowem, dobrami należącymi do Agnieszki Pogorzelskiej, żony Dobrogosta Pasikonia Pogorzelskiego i do Jana Pogorzelskiego (Py.24 k.127). Wojciech Pogorzelski swoją żonę Elżbietę "Byłakowską" naznaczył w r. 1514, na wypadek swej śmierci, opiekunką swych dzieci i administratorką dóbr Byłakowa i części Głuchowa (ib. k.151v). Był w r. 1518 podwojewodzim pyzdrskim (ib. k.243). W r. 1524 od drugiej swej żony Barbary Lubieńskiej nabył za 40 grz. dożywocie części we wsi Lubień W. w p. kal., które to części kupiła ona od Stanisława Skoraczewskiego (I. i D. Z. Kal.2 k.103). T. r. umarł i owdowiała Barbara czwartą część młyna wodnego w tej wsi na strumieniu zw. Lubianka, nabytą od tegoż Skoraczewskiego za 60 grz. wyderkowała za 10 grz. Andrzejowi Prusimskiemu (ib. k.125). Z pierwszej niewatpliwie żony miał trzech synów: Marcina, Andrzeja i Jana.
I. Marcin Byłakowski, syn Wojciecha i Rabińskiej, w r. 1523 wspólnie z Andrzejem i Janem, bracmi niedzielnymi małoletnimi występował w asyście stryja Wawrzyńca Pasikonia Pogorzelskiego i wuja Jana Rąbińskiego, sprzedając sposobem wyderkafu trzy łany roli w Głuchowie za 56 grz. Maciejowi Pogorzelskiemu rodzonemu stryjowi (P.1392 k.499). Marcin w r. 1525 na połowie owych części w Byłakowie i Głuchowie, a mianowicie tych, które mu miały przypaść z działu z braćmi, oprawił 300 zł. posagu żonie swej Annie Moreckiej, córce Stanisława Radzewskiego (P.1393 k.52v). W r. 1527, już po przeprowadzeniu działów braterskich, na połowie swych części w wymienionych wsiach dokonał oprawy tego posagu (Py.23 k.67). Drugiej swej żonie Jadwidze Wyszkowskiej, córce Marcina, oprawił w r. 1542 posag 350 zł. na połowie części w Byłakowie i Głuchowie (P.1394 k.554). W r. 1544 Jadwiga była już wdową i oprawę swą na Byłakowie i Głuchowie sprzedała sposobem wyderkafu za 350 zł. braciom mężowskim, Andrzejowi i Janowi (P.1395 k.86). Żyła jeszcze w r. 1552 (Py.174 k.80v). Synem Marcina był Jan, o którym niżej. Córka urodzona z Anny Radzewskiej cz. Moreckiej, Małgorzata, pozostawała w r. 1548 pod opieką stryjów Andrzeja i Jana (Kośc.29 k.3v). W r. 1565 była żoną Bartłomieja Głoskowskiego.
Jan Byłakowski, czasem pisany Byłakowskim cz. Pogorzelskim, syn Marcina i chyba Moreckiej cz. Radzewskiej. Zwano go czasem "Młodszym" oczywiście w przeciwieństwie do stryja Jana (Py.110 k.487v; 179 k.38). W r. 1555 od małżonków Goreckich nabył sposobem wyderkafu za 100 grz. dwa łany roli w Borzeniczkach (dziś Borzęciczki) w p. pyzdr. (Py.31 k.37v), intromitowany do owych dwóch łanów osiadłych w Głuchowie 1557 r. (Py.176 k.129v, 130). T. r. występował jako współdziedzic części w Głuchowie obok stryjów Andrzeja i Jana (P.898 k.350). Żonie swej Annie Krajewskiej, córce Stanisława, a siostrze swej stryjenki Goroty Andrzejowej, oprawił w r. 1562 450 zł. posagu na połowie części Bułakowa i Głuchowa (P.1397 k.178v; Kośc.30 k.320v). Anna żyła jeszcze w r. 1568 (P.1397 k.734). Drugą żoną Jana, zaślubiona w r. 1572, krótko po 6/II, była Helena Nowowiejska, córka Marcina, wdowa po Wojciechu Skaławskim cz. Rogaczewskim (P.920 k.218), której to Helenie w r. 1572 na połowie dóbr swych w Byłakowie i Głuchowie oprawił 700 zł. posagu (P.1398 k.297). Helena w r. 1575 występowała już jako wdowa (Kośc.245 k.133v). W r. 1587 skasowała oprawę na Rogaczewie, daną jej przez pierwszego męża (P.948 k.485). Żyła jeszcze w r. 1603 (P.974 k.172). Synami Jana byli Marceli z pierwszej żony i Andrzej z drugiej, o których niżej, córki: Ewa, niezamężna w r. 1578 (I. Kal.45 s.144), w l. 1582-83 żona Erazma z Błociszewa Gajewskiego, i Zofia występujaca w r. 1572, obie z pierwszego małżeństwa (P.920 k.217).
1. Marcin Bułakowski, czasem zwany B. cz. Pogorzelskim, syn Jana i Nowowiejskiej (P.952 k.764), aprobował w r. 1578 w imieniu własnym i swego rodzeństwa zapisy dane różnym osobom przez zmarłego stryja i opiekuna Andrzeja (I. Kal.45 k.144). Żeniąc się w r. 1582 z Agnieszką Mieszkowską, córką Piotra, otrzymał na krótko przed ślubem, 26/VI, od jej braci zapis dłużny 1.200 zł. posagu i 300 zł. w wyprawie (P.939 k.30, 31v). Agnieszka w r. 1583 skwitowała braci swych z posagu (P.940 k.65v). Marcin od swego brata Andrzeja, jeszcze nieletniego, kupił w r. 1589 za 3.000 zł. jego części w Bułakowie i Głuchowie (P.1400 k.438). T. r. on i jego stryj Stanisław kupili wspólnie za 4.200 zł. części w Bułakowie od stryja Łukasza (ib. k.300v) i zaraz podzielili ów nabytek między sobą (I. Kal.58 s.382). W r. 1590 części w Głuchowie, które sam odziedziczył był po ojcu, oraz te, które nabył od brata, sprzedał za 1.600 zł. stryjowi Erazmowi (ib. k.450). Agnieszka Mieszkowska była już wdową w r. 1595 (P.963 k.15), a była nią jeszcze i w r. 1603 (P.973 k.517v), natomiast w r. 1605 spisała wzajemne dożywocie z drugim swym mężem Janem Szczurskim (P.1405 k.335). Nie żyła już w r. 1630 (P.1023 k.147). Syn Marcina i Mieszkowskiej, Aleksander, bezdzietny, nie żył już w r. 1607 (P.1406 k.122). Córki: Katarzyna, w l. 1602-10 żona Macieja Hersztopskiego, Zofia, żona 1-o v. w l. 1605-18 Zygmunta Psarskiego, wdowa po nim 1620 r., 2-o v. w l. 1627-39 Mikołaja Mielżyńskiego, Agnieszka, niezamężna w l. 1607-10 (P.948 k.805), w l. 1611-21 żona Aleksandra Kębłowskiego, Anna, niezamężna w l. 1607-10 (ib.), w l. 1611-23 żona Jana Kamińskiego, Jadwiga, niezamężna w l. 1607-11 (P.1406 k.122; Ws.28 k.201v), w l. 1616-20 żona Jakuba Giżyckiego. Wszystkie te siostry w r. 1611 części w Bułakowie sprzedały za 12.000 zł. Janowi Ossowskiemu (Ws.204 k.395v).
2. Andrzej B., syn Jana i Nowowiejskiej, występował w r. 1578 (I. Kal.45 s.144). W r. 1589, jeszcze nieletni, w asyście stryjów Stanisława i Erazma, części po ojcu w Bułakowie i Głuchowie sprzedał za 3.000 zł. bratu Marcinowi (P.1400 k.438). T. r. skwitował ze sprawowanej nad sobą opieki i z administracji swymi dobrami stryjów Stanisława i Jana oraz brata Marcina (P.952 k.768). Matce swej w r. 1596 dał dożywocie sumy wyderkafowej 5.000 zł. zapisanej na Żytowiecku i Bełczylasie (dziś Baczylas) przez Andrzeja Malechowskiego (P.1402 k.134), a ona swe prawo do owej sumy scedowała synowi w r. 1598 (P.968 k.530). Andrzej żeniąc się w r. 1598 z Zofią Szurkowską, córką Macieja, krótko przed ślubem, 20/III, zobowiązał się oprawić jej posag 1.000 zł. na wspomnianej już sumie wyderkafowej na Żytowiecku i Bełczylesie (P.968 k.530v). W r. 1599 dokonał oprawy jej posagu 2.000 zł. na połowie swych dóbr (P.1403 k.33). Od Stanisława Wielżyńskiego z Wierzei kupił w r. 1599 części w Bytkowie w p. pozn. za 5.000 zł. (ib. k.296). Z żoną sporządził zapis wzajemnego dożywocia 1610 r. (P.1407 k.181v). Żyli jeszcze oboje w r. 1613 (P.146 k.866). Andrzej nie żył już w r. 1626, kiedy to syn jego Jan w imieniu własnym i braci Stanisława i Andrzeja kwitował z 300 zł. Jana Szołdrskiego (P.1016 k.212v). Może ten sam Andrzej był w r. 1620 mężem Anny Turkowskiej? (P.1004 k.806v). Byłaby to w takim wypadku druga jego żona. Znam trzy córki Andrzeja: Annę, która zaślubiła w r. 1627 Jana Imier Objezierskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1620, Mariannę, w r. 1629 żonę Jana Oborskiego, i Helenę, w l. 1633-45 żonę Jana Skrzydlewskiego cz. Belęckiego.
1) Jan, syn Andrzeja i Szurkowskiej, ożeniony był pierwszy raz z Katarzyną Szurkowską (P.1127 VI k.91v), żeniąc się powtórnie w r. 1627 z Anną Głuchowską, córką Wojciecha, na połowioe części Bytkowa oprawił jej t. r. posag 3.500 zł. (P.1415 k.775v). Był współsapadkobiercą siostry Objezierskiej 1631 r. (P.1024 k.666v, a 1633 siostry Oborskiej, i jako taki wraz z braćmi kwitował Jana Oborskiego z 1.400 zł. oprawy jej posagu na częściach Lutyni (I. Kal.99b s.1512). Części w Bytkowie sprzedał w r. 1635 za 3.000 zł. bratu swemu Stanisławowi (P.1418 k.561v). W r. 1641 Jan z żoną wydzierżawili Chaławy w p. kośc. od braci Skoroszewskich (P.1043 k.686). Nie żył już w r. 1644, kiedy to owdowiała Anna nabyła sposobem wyderkafu od Stanisława Skrzydlewskiego za 1.500 zł. części Oporowa w p. pozn. (P.1421 k.933). Żyła jeszcze w r. 1647 (P.1056 k.204v). Z Szurkowskiej rodził się syn Jan, z Łuchowskiej Maciej. Były i córki: Dorota (z Głuchowskiej), w r. 1685 żona Floriana Sulińskiego, Marianna (z Głuchowskiej), w r. 1685 wdowa po Adamie Gniewkowskim, Bogumiła, nie żyjąca już w r. 1700, żona 1-o v. Andrzeja Łąckiego, 2-o v. Remigiana Nieżychowskiego, 3-o v. Jana Strachanowskiego, Jadwiga, nie żyjąca już w r. 1700, żona Michała Sulińskiego. Bogumiła i Jadwiga chyba też rodziły się z Głuchowskiej.
(1) Jan, syn Jana i Szurkowskiej, współdziedzic Bytkowa wspólnie z bratem rodzonym Maciejem i bratem stryjecznym Antonim, jako współspadkobierca wraz z nimi stryja Stanisława uczestniczył w r. 1672 w sprzedaży tej wsi współnie dokonanej za 8.000 zł. Janowi Woźnickiemu (P.1426 k.38). Żeniąc się w r. 1692 z Agnieszką Bobrownicką, córką Gabriela i Katarzyny Rusieckiej zapisał jej przed ślubem dług 1.000 zł. (Ws.76 k.345; P.1127 VI k.91v). Nie żył w r. 1700 (P.1139 XIII k.21). Jego dziećmi zrodzonymi z Bobrownickiej byli Maciej i Anna (ib. X k.114v). Ta ostatnia wyszła w Poznaniu 1725.2/V r. za Franciszka Koszutskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1727. Maciej, bezdzietny, nie żył już w r. 1744 (P.1278 k.80v).
(2) Maciej, syn Jana i Głuchowskiej, wspomniany jako jeden ze spadkobierców stryja Stanisława i współdziedzic Bytkowa w r. 1672 (P.1426 k.38). Żonie swej Elżbiecie Zakrzewskiej oprawił w r. 1682 posag 3.000 zł. (P.1104 k.172). Nie żył już w r. 1694, kiedy to Zakrzewska była już wdową i po drugim swym mężu Macieju Zadorskim (P.1127 I k.50v). W r. 1700 była 3-o v. żoną Wawrzyńca Dunina Wolskiego (P.1139 XIII k.21). Żyła jeszcze w r. 1708 (P.1144 k.316v, 317), nie żyła już w r. 1723 (P.1191 k.23v). Córka Macieja i Zakrzewskiej, Elżbieta, i jej mąż Adam Gniewkowski oboje już nieżyjący w r. 1700. Synowie, Jakub i Stefan Aleksander, obaj wspomniani w r. 1689. Z nich Jakub występował w r. 1701 jako brat cioteczny panny Barbary Zadorskiej, córki Macieja i Katarzyny Kosickiej (P.1140 I k.36). Żył jeszcze w r. 1708 (P.1144 k.316, 317), zaś w r. 1723 Stefan Aleksander występował już jako spadkobierca jego (P.1191 k.23v). Żył jeszcze ów Stefan Aleksander w r. 1724 (Kośc.314 s.175).
2) Stanisław, syn Andrzeja i Szurkowskiej, wspomniany w r. 1626 (P.1016 k.212v), współspadkobierca siostry Objezierskiej w r. 1631 (P.1024 k.666v), w r. 1632 mąż Jadwigi Brzozogajskiej, wdowy 1-o v. po Kasprze Borkowskim (W.28 k.473v; 35 k.11), oprawił jej w r. 1635 posag 3.000 zł. (P.1418 k.378). Od swego brata Andrzeja odkupił w r. 1641 za 4.000 zł. jego części Bytkowa (P.1420 k.698v). W r. 1647 Jadwiga była już wdową (P.172 k.999). Wyszła potem 3-o v. w r. 1654 między 15 a 27/I za Andrzeja Włostowskiego (P.1066 k.672v, 676v) i jako wdowa już i po tym mężu żyła jeszcze w r. 1660 (Ws.59 k.122v). Bytkowo po bezdzietnej śmierci Stanisława dostało się jego bratankom (P.1426 k.38).
3) Andrzej, syn Andrzeja i Szurkowskiej, wspomniany w r. 1626 (P.1016 k.212v), jeszcze w r. 1631 małoletni (P.1024 k.666v), działał już samodzielnie w r. 1647 (P.1056 k.442v). Żonie swej Aleksandrze Kierskiej oprawił w r. 1651 posag 5.000 zł. (P.1860 k.154). Wspólnie z nią nabyli w r. 1654 od Jana Konstantego Opalińskiego, wojewodzica poznańskiego, sposobem wyderkafu za 12.000 zł. wieś Chmielińkę w p. pozn. (P.1067 k.566). Andrzej nie żył już w r. 1672 (P.199 k.669v), a w r. 1673 nie żyła również i Kierska (P.1426 k.559). Ich synem był Antoni, o którym niżej, córką Kunrgunda, 1-o v. w l. 1673-82 żona Krzysztofa Mieszkowskiego, podsędka ziemskiego wschowskiego, 2-o v. w l. 1698-1704 Wojciecha Giżyckiego. Czy to nie ta sama Kunegunda była w r. 1724 wdową po Andrzeju Potockim, kasztelanicu rogozińskim?
Antoni, syn Andrzeja i Kierskiej, jako współspadkobierca Bytkowa wspólnie ze swymi braćmi stryjecznymi, synami Jana B. sprzedał w r. 1672 tę wieś za 8.000 zł. Janowi Woźnickiemu (P.1426 k.38). Ożenił się 1673.14/V r. z Anną Reuth (LC Czacz), córką Dymitra i Urszuli Malechowskiej, której to Annie przed ślubem oprawił posag 4.500 zł. (P.1426 k.254). Od Andrzeja Manieckiego kupił w r. 1681 za 30.000 zł. Piotrkowice w p. kośc. (P.1103 VI k.64). W r. 1682 ulepszył oprawę posagu żonie, dopisując jej 3.500 zł. (P.1105 IX k.117v). Od Jana Daleszyńskiego kupił w r. 1690 za 34.000 zł. Bojenice w p. kośc. (P.1431 k.13v). Od Pawła Bieniewskiego Pruszaka kupił 1691 r. za 40.000 zł. wsie Tarnowo, Puszczykowo i Zberkowo (dzisiaj Zberki) w p. gnieźn. (P.1121 III k.11). Żonie swej oprawę 8.000 zł. posagu, po skasowaniu zabezpieczenia na Piotrkowicach, przeniósł w r. 1691 na połowę Bojenic (P.1121 II k.7). Bojenice sprzedał w r. 1696 za 35.000 zł. Wojciechowi Daleszyńskiemu (P.1131 III k.12). Umarł w r. 1698, pochowany u Bernardynów w Poznaniu (Arch. Bern. W.58). T. r. owdowiała Anna Reuth oraz synowie Antoniego i jej, tj. Józef, Melchior, Dominik i Michał, występowali wspólnie jako posesorzy Tarnowa, Puszczykowa i Zberkowa (P.257 k.129). Miała Anna na tych dobrach oprawę i dożywocie (P.1144 k.129), była zaś ponadto dziedziczką Łowęcina, wsi kupionej za 36.000 zł., którą w r. 1713 oddała synom swym do podziału, zastrzegając sobie tam tylko sumę 6.000 zł. (P.1147 I k.5). Chyba ta sama Anna B. pochowana została u Bernardynów poznańskich w r. 1731 (Arch. Bern. W.58). Spośród córek, Ludgarda wyszła w r. 1694, krótko po 10/II, za Wojciecha Daleszyńskiego, pisarza grodzkiego konińskiego, i żyła z nim jeszcze w r. 1724, Anna została wydana w r. 1713 za Stanisława Nieżychowskiego, Katarzyna była jeszcze niezamężna w r. 1713 (P.1147 I k.5), a w l. 1724-48 była żoną Wojciecha Daleszyńskiego, burgrabiego kościańskiego, potem sędziego grodzkiego kaliskiego. Z wspomnianych wyżej synów najstarszy Józef występował w r. 1713 jako ksiądz, o Melchiorze zob. niżej, Dominik był może identyczny z Izydorem Dominikiem synem tejże pary, ochrzczonym 1689.4/VI r. (LB Czempiń). Z eksywizji fortumy rodziecielskiej dostał Dominik w r. 1713 Łowęcin (P.1147 I k.5). Umarł w r. 1724, po 26/VI (Kośc. 314 s.175). Michał, najmłodszy, już w r. 1713 był księdzem (P.1147 k.143v). Już w r. 1724 proboszcz kongregacji Filipinów u Św. Małgorzaty na Śródce (Kośc.314 s.175). Dostał w r. 1749 od brata Melchiora cesję praw spadkowych po ciotce Wiktorii z Bułakowskich Radzewskiej (P.1297 k.160v). Nie żył już w r. 1754 (P.1313 k.85).
Melchior, syn Antoniego i Reuthówny, wydzierżawił w r. 1705 na jeden rok Łowęcin od Franciszka Kurcewskiego (P.1144 k.63). Z działów rodzinnych przeprowadzonych w r. 1713 dostał Tarnowo, Puszczykowo i Zberki, oszacowane łącznie na 40.000 zł., z obowiązkiem pewnych spłat na rzecz rodzeństwa (P.1147 I k.5). T. r. żonie swej Annie Nieżychowskiej, córce Stanisława i Katarzyny Belęckiej, oprawił posag 12.000 zł. (ib. II k.119). Zapewne ta to Anna B. umarła w r. 1740 i została pochowana u Bernardynów poznańskich (Arch. Bern. W.58). Zrodzonemu z niej synowi Jakubowi Melchior zapisał w r. 1749 sumę 7.223 zł. Jako należną mu trzecią część z wzietej za żoną sumy 21.670 zł. (P.1294 k.16v). Tarnowo, Puszczykowo i Zberkowo sprzedał t. r. za 66.000 zł. Jakubowi Zarembie Suchorzewskiemu, chorążemu bydgoskiemu, (ib. k.85). Spadkobierca rodzonego wuja ks. Wojciecha Reutha, prepozyta Filipinów na Śródce, dziedzica Wierzenicy, Kobylnicy i Zakrzewa, połowę tych dóbr przypadłą sobie zastawił w r. 1760 za 45.000 zł. Filipinom śródeckim (P.1330 k.142v). Nie żył już wr. 1769 (P.1346 k.126v). Synem jego był Jakub, o którym niżej, córkami: Katarzyna, żona Franciszka Dzierzgowskiego, zmarła w r. 1743, pochowana u Reformatów w Poznaniu, Zofia, w l. 1743-65 żona Andrzeja Gliszczyńskiego.
Jakub, syn Melchiora i Nieżuchowskiej (P.1295 k.24v), zaślubił w Gnieźnie 1749.29/XI r. Franciszkę Rapacką, pannę z parafii kłeckiej (LC Katedra). Był w r. 1750 posesorem Ułanowa. Będąc dziedzicem połowy Wierzenicy, Kobelnicy, gościnca zwanego Wygodą i pustek Zakrzewa, dóbr odziedziczonych po ks. Wojciechu Reucie i po ks. Pawle Kołaczkowskim, kanoniku laterańskim, sprzedał te dobra w r. 1765 za 65.000 zł. szwagrowi Gliszczyńskiemu (P.1341 k.37; 1346 k.126v). Oboje z żoną żyli jeszcze w r. 1785 (P.1362 k.241). Synem ich był Maciej, o którym niżej. Córki: Rozalia Franciszka, ochrzcz. 1750.11/IX r., Marianna Antonina, ur. w Ułanowie, ochrzcz. 1752.10/I r. (LB Kłaecko).
Maciej, syn Jakuba i Franciszki Rapackiej (P.1362 k.241), chyba identyczny z Maciejem, mężem Marianny Gliszczyńskiej 1781 r., posesorem Lubiatowa 1784 r., Berkowa 1786 r., zamieszkałym w r. 1788 wraz z żoną w Śremie. Z Gliszczyńskiej dzieci: Nepomucena Petronella, ur. w Mórce, ochrzcz. 1781.1/VI r. (LB Mórka), Piotr, ur. 1783.18/I r. (LB Jarząbkowo), Jadwiga Teresa, ur. w Lubiatowie, ochrzcz. 1784.20/X r. (LB Dolsko), Krystyna Józefa Rozalia, ur. w Berkowie, ochrzcz. 1786.25/III r. (LB Sławno), Zofia, ur. w r. 1787, zmarła w Sremie 1788.21/X r. (LM Śrem), Antoni, ur. ok. 1789 r. (chrztu z ceremenii dokonano dopiero 1806.11/X r. w Lądzie, kiedy miał lat 17), który ożenił się 1820.28/XI r. z uczc. Marianną Jędrzejowską, liczącą sobie lat 40 (LC Św. Michał, Gniezno). Jego synem był też niewatpliwie Mateusz, zmarły w Dolsku jako dziecko 1791.5/X r.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
253254255256[257]258259260261
