Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
254255256257[258]259260261262
Bronowscy - Bzowscy
II. Andrzej Byłakowski cz. Pogorzelski, syn Wojciecha i Rabińskiej niedzielny z braćmi i jeszcze nieletni 1523 r. (P.1392 k.499), wspólnie z tymi braćmi współdziedzic w Byłakowie 1527 r. (Py.25 k.242v), bratu Janowi sprzedał w r. 1537 za 1.000 grz. trzecią część Byłakowa i całą swą część w Głuchowie (P.1394 k.129), a podkupił od niego te dobra 1544 r. za tę samą sumę (Py.23 k.169v). Na połowie swych części w Byłakowie i Głuchowie oprawił w r. 1548 posag 500 zł. żonie swej Barbarze Spławskiej, córce Wincentego (P.1395 k.423v). Drugą jego żoną była Dorota Krajewska, córka Stanisława, której w r. 1551 oprawił posag 450 zł. na połowie części Byłakowa (P.1395 k.592). Tej żonie powierzył w r. 1555, na wypadek swej śmierci, opiekę nad dziećmi, przydając jej do pomocy m. in. swego rodzonego brata Jana, brata stryjecznego Stanisława Pogorzelskiego i ojca żony, Stanisława Krajewskiego (Py.31 k.43). Dorota Krajewska wspólnie ze swą siostrą Anną, żoną Jana Byłakowskiego, w r. 1568 sprzedały za 12.000 zł. Janowi Kluczewskiemu części swe w mieście Zieminie i we wsiach: Wąbiewie, Parzynczewie, Białczu cz. Białym Jeziorze, Krzonie, Skoraczewie i pustce Prędkowicach, dobrach odziedziczonych po Macieju Ujejskim cz. Wąbiewskim (P.1397 k.734). Andrzej żył jeszcze w r. 1572 (Py.110 k.487), nie żył już w r. 1576, kiedy Dorota Krajewska występowała już jako wdowa, a synowie Stanisław i Jan zostali pozwani przez Jana Pogorzelskiego o szkody poczynione w Pogorzeli (Py.114 k.187v, 188). O Janie wiem jeszcze tyle, że w r. 11580 cedował bratu spadek po matce (R. Kal.5 k.140). Żył jeszcze w r. 1589 (P.952 k.768). Był dworzaninem królewskim i w r. 1601 prolongował Mikołajowi Zebrzydowskiemu, wojewodzie krakowskiemu, zapłatę długu 10.000 zł. zabezpieczonego na częściach miast Pacanowa i wsi przyległych (I. Kr.171 s.1151). Bezpotomny nie żył już w r. 1613 (Kośc.290 k.266v). Dorota Krajewska umarła między r. 1578 i 1580 (P.931 k.58; R. Kal.5 k.140). Córki Andrzeja i Krajewskiej: Zofia wyszła 1-o v. w r. 1569, krótko po 20/X, za Łukasza Jutroskiego cz. Zdunowskiego, żyła z nim jeszcze w r. 1588, wdowa po nim w r. 1589, 2-o v. żona w l. 1590-1609 Jana Korzbok Zawadzkiego, Anna, niezamężna w r. 1586 (I. Kal.53 s.508), w r. 1588 żona Mikołaja Prusinowskiego.
Stanisław B. cz. Pogorzelski, syn Andrzeja i Krajewskiej, występował w r. 1576 (Py.113 k.187v, 188; P.931 k.58), dostał w r. 1580 od brata Jana cesję spadku po matce we wsiach Gołanice, Jezierzyce, Miechłód, Bucz i Piotrowice (R. Kal.5 k.140). Żeniąc się t. r. z Małgorzatą Pogorzelską, córką Piotra, przed ślubem zobowiązał się, iż stawi ją do akt celem skwitowania z posagu 1.200 zł. jej brata Stanisława Pogorzelskiego, komornika granicznego poznańskiego (P.935 k.244). T. r. skwitował komornika z 400 zł. żoninej wyprawy (ib. k.597v). Dobrogostowi Pasikoniowi Pogorzelskiemu sprzedał w r. 1589 za 2.000 zł. części Głuchowa, a od swego stryjecznego brata Łukasza nabył wspólnie z bratankiem Marcinem za 4.200 zł. części w Bułakowie (P.1400 k.299v, 300v). Małgorzata skasowała wtedy swą oprawę na Głuchowie (P.951 k.614v). W r. 1590 częściami w Bułakowie kupionych od Łukasza B. Stanisław podzielił się z bratankiem Marcinem B. (I. Kal.58 s.382). Żył jeszcze w r. 1609 (P.982 k.165v), nie żył już w r. 1613 (Kośc. 290 k.266v). Córki: Katarzyna, w r. 1599 1-o v. żona Stanisława Pakosławskiego, 2-o v. w l. 1617-30 Jana Lubiatowskiego, Dorota, w r. 1606 wydana za Macieja Miniszewskiego, Jadwiga, w r. 1609 żona Jana Rzepeckiego, Zofia, w r. 1609 żona Zygmunta Korzbok Zawadzkiego. Z synów, o Macieju zob. niżej, Jan wspomniany w r. 1613 jako spadkobierca stryja Jana, dworzanina królewskiego (Kośc.290 k.266v), bratu Maciejowi sprzedał w r. 1616 za 6.300 zł. swoje części w Bułakowie (P.1410 k.21v). Żył jeszcze w r. 1619 (Py.140 k.117).
Maciej B. cz. Pogorzelski, syn Stanisława i Pogorzelskiej, na połowie swych części w Bułakowie oprawił w r. 1619 posag 3.000 zł. żonie swej Barbarze Boturzyńskiej, córce Jana (P.1411 k.401v). W r. 1621 skwitował Zofię z Wyrzyska, wdowę po Janie Boturzyńskim, i Hieronima Rozrażewskiego jako opiekunów dzieci Jana Boturzyńskiego, z 3.000 zł. zapisanych przez nich w posagu za Barbarą Boturzyńską (P.1006 k.473v). Żeniąc się poraz drugi w r. 1623 z Elżbietą Mieszkowska, córką Jana, krótko przed ślubem, 29/VII, zobowiązał się oprawić jej posag oraz skwitować jej ojca (P.1012 k.479v). W imieniu urodzonego z Boturzyńskiej syna Franciszka zobowiązał się 1626 r., iż sprzeda za sumę 13.900 zł. części w Brzostkowie i Przybysławiu w p. pyzdr. Erazmowi Domiechowskiemu (R. Kal.10 k.442). W r. 1629 został intromitowany do części w Bułakowie kupionej za 27.000 zł. od Zofii B. zamężnej Mielżyńskiej (Py.143 k.215). T. r. płacił podymne 19 zł. i 15 gr. z 39 dynów w Bułakowie (ib. s.30). W r. 1633 synowi swemu Franciszkowie zapisał jako dług sumę 13.900 zł., którą odebrał od Domiechowskiego za Brzostkowo i Przybysław, dobra macierzyste tego syna (P.1028 k.589v). Żonie swej w r. 1635 oprawił posag 7.000 zł. (P.1418 k.299). T. r. sprzedał Bułakowo za 45.000 zł. Krzysztofowi i Jakubowi Rozrażewskim, synom Jakuba, krajczego JKMci (ib. k.435). W r. 1641 Maciej i Elżbieta z Mieszkowskich jeszcze żyli (P.1044 k.291v, 534v). On żył chyba jeszcze i w r. 1643 (P.168 k.455v). Nie żył już w r. 1647, kiedy to występowali synowie jego z drugiego małżeństwa, ks. Jan jezuita i Stefan, kwitowani przez Jakuba Rozrażewskiego, starostę konińskiego, z zapisu danego przez ich zmarłego ojca (P.1056 k.80). Jan, profes kolegium kaliskiego, wspomniany już w r. 1647 (I. Kal.113 s.322), nie żył już w r. 1667 (P.1428 k.521v). O Stefanie zob. niżej. Wspomniany wyżej Franciszek, syn Macieja z pierwszego małżeństwa, żył jeszcze w r. 1641 (P.1044 k.534v). Bezdzietny, nie żył już w r. 1643 (P.168 k.455v). Był dziedzicem części Brzostkowa i Przybysławia oraz pustek Siekierzyna, dóbr kupionych od Erazma Domiechowskiego (P.1423 k.103). Ponieważ były to jego dobra macierzyste, jako jedyny ich po nim spadkobierca występował w r. 1669 ks. Wojciech Domiechowski, urodzony z Jadwigi Boturzyńskiej (Py.153 s.36).
Stefan (Andrzej Stefan), syn Macieja i Mieszkowskiej, w r. 1664 mąż Marianny Potockiej, córki Gabiela i Wiktorii Tymienieckiej (P.1074 k.267v). Sumę zastwaną na Przylepkach cedował w r. 1676 Stanisławowi Cerekwickiemu, podczaszemu wschowskiemu (P.1094 k.905). Od Andrzeja Gębickiego, podkomorzego poznańskiegom nabył w r. 1687 sposobem wyderkafu Ciszkowo (W.86 k.602). W r. 1693 dostał od Andrzeja Marcjana Zebrzydowskiego starosty rogozińskiego zapis 4.000 zł. na wsi Klony p. pyzdr. (Kośc. 358 k.94v). Chyba to właśnie żona Stefana była Marianną B. umarłą 1695.14/I r. i pochowaną w klasztorze śremskim (LM Targowa Górka). On sam, tenutariusz Targowej Górki, zmarł 1696.24/IV r. (ib.). Synowie: Jan, Piotr, Mikołaj, Gabriel, córki: Kunegunda, w l 1703-10 żona Michała Koźmińskiego, Katarzyna, 1-o v. zaślubiona w Rożnowie 1707.28/II r. Stanisławowi Kotańskiemu, żyła z nim jeszcze w r. 1715, a występowała jako wdowa po nim w r. 1623, 2-o v. w r. 1625 była już za Andrzejem Porczyńskim. Była jeszcze córka Anna, niezamężna w r. 1696 (PB Lubasz).
1. Jan (w zakonie Robert), syn Stefana i Potockiej, cysters lędzki, przez 22 lata był opatem w Przemęcie i umarł 1732.17/IV, mając lat 49, czym w profesji zakonnej upłunęło lat 31, w kapłaństwie 22 (Nekr. Obra; Nekr. Paradyż; Ws.158 k.17).
2. Piotr Paweł, syn Stefana i Potockiej, ur. w Ciszkowie, ochrzcz. 17 I 1686 r. (LB Lubasz), żeniąc się w r. 1710 z Katarzyną Krzyszkowską, córką Samuela i Heleny Miedźwiedzkiej, wdową 1-o v. po Mikołaju Dunin Borkowskim, dostał od niej na krótko przed ślubem zapis 2.000 zł. (P.1145 k.114v). Wspólnie z żoną był w r. 1715 posesorem Złotnik (P.1149 IV k.86v). Konstancja była już wdową w r. 1724 (Kośc.314 s.198; ZTP 43 k.194).
3. Mikołaj, syn Stefana i Potockiej, zaślubił 24 XI 1696 r. Urszulę Konstancję Zagórską, córkę Michała i Teresy Bieganowskiej (LC Popowo Kościelne; G.94 k.21). Był w r. 1698 po ojcu tenutariuszem Targowej Górki i tutaj 9/XI t. r. chrzcił swą córkę Jadwigę (LB Targowa Górka). Wraz z czworgiem dzieci i sześciorgiem osób z czeladzi zmarł 1709.15/VII r. na zarazę (LM Popowo Kośc.), a Urszula Zagórka t. r. występowała jako wdowa (G.93 k.20v). W l. 1712-13 procesowała się z braćmi swymi Mikołajem i Janem o swój posag (P.287 k.100; 289 k.9v). Żyła jeszcze w r. 1727 (P.1210 II k.49v).
4. Gabriel Maciej Paulin, syn Stefana i Potockiej, ur. w Ciszkowie, ochrzcz. 1689.22/VI r., w r. 1730 mąż Katarzyny Bieńkowskiej, córki Wawrzyńca i Zofii Orzelskiej, oprawił jej w r. 1737 posag 10.000 zł. (P.1250 k.130). Wspólnie z żoną kupili w r. 1738 za 33.000 zł. od Antoniego i Jana braci Belęckich Napruszewo w p. pozn. (G.96 k.314). Żył jeszcze w r. 1742 (P.1267 k.82), nie żył już w r. 1744, kiedy to Katarzyna była już 2-o v. żoną Antoniego Kossobudzkiego (G.97 k.671v). W r. 1750 jako współdziedziczka Napruszewa przeprowadziła ona ugodę o eksdywizję tej wsi puszczonej za 12.000 zł. córce Mariannie i jej mężowi Piekarskiemu (G.98 k.404). W r. 1751 wychodząc poraz trzeci za Jakuba Łojewskiego zapisała krótko przed ślubem, 16/I, 3.500 zł. (ib. k.432v). W r. 1752 zrzekła się opieki nad synem Marcinem (ib. k.541). Już nie żyła w r. 1761 (I. Kon.79 k.275). Córka Gabriela i Bronikowskiej Marianna zaślubiła 1-o v. w Gnieźnie 1746.2(?)/III r. Antoniego Piekarskiego (LC Św. Wawrzyniec), z którym żyła jeszcze w r. 1752, a występowała jako wdowa po nim 1758 r. Drugim jej mężem był Ignacy Bronisz, pisarzewicz grodzki koniński, już zapewne w r. 1768. Wdową po nim była 1791 r. Spośród synów Gabriela, Tadeusz Wojciech, ur. w Sniatach, ochrzcz. 1730.2/XI r., zmarł tamże 1731.28/VIII r. (LB i LM Wilkowo Polskie), o Marcinie zob. niżej.
Marcin, syn Gabriela i Bieńkowskiej, ur. około r. 1736, wspólnie z siostrą dziedzic Sienna 1752 r. (I. Kon.78 s.606), wówczas jeszcze małoletni (G.98 k.541; 99 k.205). Niepruszewo i pustkę Starą Wieś wspólnie z matką i siostrą Piekarską sprzedali w r. 1758 Chryzostomowi Boruckiemu (G.99 k.96; 115 k.27v). Żoną Marcina była w r. 1765 Jadwiga Broniszówna (LB Konarzewo), córka Franciszka i Barbary Potockiej. Marcin otrzymał w r. 1766 od jej ojca zapis 15.000 zł. jako jej wyposażenie z dóbr rodzicielskich (P.1342 k.188v). Sienno w r. 1768 sprzedał za 32.000 zł. Ignacemu Broniszowi (I. Kon.80 k.166v), ale ten w r. 1778 odstąpił od tej transakcji (ib.82 k.7). Marcin sprzedał ostatecznie te dobra 1783.8/VIII r. za 35.000 zł. Ignacemu Borkowi Gostyńskiemu (G.110 k.120). Umarł w Giewartowskich Olendrach 1796.13/V r. (LM Giewartowo). Jadwiga z Broniszów umarła 1806.13/II r. mając lat 72 (ib.). Chyba Marcina córką była Józefa B., ur. około 1770, wydana w Giewartowie między r. 1800 i 1806 za Tomasza Wituskiego. Synem był Józef.
Józef, syn Marcina i Broniszówmy, ur. około 1775, zaślubił 6 II 1804 r. Michalinę Wojciechowską, ur. około r. 1780 (LC Giewartowo). W l. 1806-10 oboje małżonkowie dzierżawili probostwo w Giewartowie. Ich dzieci: Ignacy Kajetan, ur. 1808.27/VII r., Tomasz, o którym niżej, Wojciech Antoni, ur. 1810.10/IV r. (LB Giewartowo).
Tomasz Walenty Józef syn Józefa i Wojciechowskiej, ur. 8 XII 1809 r. (ib.), asystent kasy Ziemiaństwa Kredytowego poznańskiego 1840 r. mąż 1-o v. Anny Agaty Kilińskiej, córki Wojciecha, protokolanta inkwizytoriatu zaślubionej 1836.10/II r., ur. 1816 r. (LC Św. Maria Magd., Pozn), zmarłej 1852.22/VI r. w wieku lat 36 (LM Poznań, Św. Wojciech). Potem będąc kalkulatorem Ziemstwa ożenił się 2-o v. w Poznaniu 1853.25/I r. z Kordulą Moczyńską, ur. około r. 1813 (LC Fara). Umarł w Żerkowie 1875.1/XII r. pozostawiając żonę i dzieci (Dz.). Z drugiej żony dzieci chyba nie miał. Jego syn z Kilińskiej, Robert Antoni Leon, ur. 1840.27/III r., córki z tejże żony: Stanisława, ur. ok. 1838 r., wydana w Poznaniu 1871.12/X r. za Piotra Grellusa ze Środy (LC Św. Wojciech, Pozn.). Władysława, ur. 1842.20/VII r., umarła w Poznaniu 1913.19/II r. jako wdowa po N. Naatzu (LM Św. Marcin), Marianna Elżbieta, ur. w Poznaniu 1849.19/XI r., Kazimiera Antonina, ur. tamże 1851.28/II r., umarła 1852.2/XI r. (LB, LM Fara).
Być może również synem Tomasza był Tomasz, który od Teodory z Moszczeńskich Gustawowej Raszewskiej kupił 1900.15/VI r. za 273.000 m. Starężyn w pow. wągrow. Umarł tam 1910.6/XI r. Żenił się trzy razy. Imiania i nazwiska pierwszej żony nie znam. Drugą była, jak się zdaje, Maria Prabucka, zmarła 1889.26/V r., pochowana w Pniewach (Dz. P.). Trzecia to zaślubiona w Warszawie w r. 1891 Jadwiga Pomorska, córka Jana Nepomucena i Emilii Rose, ur. 1848.18.I r., wdowa 1-o v. po N. Rakowiczu. Od pasierbów B-ch nabyła 1911.26/I r. Starężyn, zaś 1922.27/XII r. dobra te za 50.000.000 mk pol. sprzedała pasierbowi Zbigniewowi B-mu. Umarła w Starężynie 1910.6/XI r. Tomasz nie miał z nią dzieci. Z pierwszej żony miał córki, Janinę (Janinę Marię), wydaną przed r. 1914 za Stefana Kozłowskiego z Lulina i Helenę (Helenę Zofię), mieszkajacą w r. 1924 w Lulinie. Z drugiej żony wspomniany wyżej Zbigniew (Zbigniew Adam Leon), w r. 1910 elew gospodarczy w Goli, od r. 1922 właściciel Starężyna (373 ha) (Hip. Wągr. Starężyn). Ogłoszono 1932.14/VI upadłość na te dobra.
III. Jan, syn Wojciecha i Rąbińskiej, zwany "Starszym", małoletni w r. 1523 (Py.25 k.4; P.1392 k.499), niedzielny z braćmi w r. 1524 (P.1393 k.29), od brata Andrzeja kupił w r. 1527 za 1.000 grz. trzecią część Byłakowa i na części Głuchowa w r. 1538 oprawił 2.305 zł. posagu żonie swej Annie Skaławskiej, córce Macieja (ib. k.226). Bratu Andrzejowi odprzedał w r. 1544 kupione od niego w r. 1537 dobra za tę samą sumę 1.000 grz. (Py.23 k.169v). Drugiej swej żonie Agnieszce, córce Wincentego Bruczkowskiego cz. Mokronoskiego, oprawił w r. 1555 posag 300 zł. na połowie części w Byłakowie i Głuchowie (P.1396 k.300). Intromitowano Agnieszkę do tej oprawy już jako wdowę w r. 1568 (Py.107 k.196v). Żyła ona jeszcze w r. 1588, kiedy to kasowała oprawę na Głuchowie i Bułakowie na rzecz syna Erazma (I Kal.55 s.806; R. Kal.5 k.531v). Synowie Jana: Wojciech, Łukasz i Erazm (dwaj młodsi napewno urodzeni z Bruczkowskiej) występowali w r. 1570 jako niedzielni dziedzice w Byłakowie (Py.108 k.466v). Z nich, Wojciech, bezdzietny, nie żył już w r. 1578 (I. Kal.45 s.160). Córki Jana: Katarzyna, w r. 1567 żona Stanisława Bruczkowskiego, Anna, w r. 1575 żona Stanisława Kęszyckiego, Urszula, 1-o v. w l. 1584-96 żona Ambrożego Pawłowskiego zw. Jarosław, 2-o v. za Marcinem Podkockim, Dorota (urodzona z Bruczkowskiej), w r. 1586 żona Jana Suliszewskiego, Zofia, w l. 1589-98 żona Stanisława Lisieckieogo, Barbara, niezamężna w r. 1588 (I. Kal.55 s.896), żona w l. 1594-1617 Macieja Wolińskiego.
1. Łukasz B. cz. Pogorzelski, syn Jana i Bruczkowskiej, wspomniany w r. 1570 (Py.108 k.466v), mąż Anny Kołockiej, córki Mikołaja i Katarzyny Punińskiej (P.934 k.219; 146 k.633v), która to Anna w r. 1578 kwitowała swego brata z 500 zł. na poczet posagu (P.931 k.494, 494v). W r. 1582 skasowała oprawę na częściach Bułakowa i Głuchowa (P.938 k.511), Łukasz t. r. z przeprowadzonego z bratem działu wziął całe części po ojcu w Bułakowie (P.938 k.566v). Anna w r. 1589 skasowała swe prawa opawne na tej wsi (P.951 k.380v), bowiem Łukasz części w Bułakowie sprzedał t. r. za 4.200 zł. bratu stryjecznemu Stanisławowi i stryjecznemu bratankowi Marcinowi, żonie zaś oprawił posag 1.500 zł. na połowie swych dóbr (P.1400 k.300v, 301v). Na połowie Głuchowa, kupionego od brata Erazma, zobowiązał się w r. 1595 oprawić posag 500 zł. drugiej swej żonie Annie Miaskowskiej, córce Jerzego (P.964 k.98). Kupione od Erazma części Głuchowa sprzedał t. r. za 3.600 zł. Stanisławowi Pogorzelskiemu Pasikoniowi, podsędkowi ziemskiemu i surrogatorowi grodzkiemu kaliskiemu (Ws.203 k.112v). Kmiacia z Głuchowa, zatrzymanego przy powyższej sprzedaży, sprzedał w r. 1596 za 12 grz. Baltazarowi Czackiemu, komornikowi poznańskiemu (P.1402 k.161). Współspadkobierca siostry Lisieckiej 1602 r. (I. Kon.30 k.261). Od Doroty Łąckiej, żony Aleksandra Godziątkowskiego, kupił w r. 1612 za 750 zł. części Godziątkowa w p. kal. (R. Kal.8 k.213). Kwitował t. r. Stanisława i Elżbietę małżonków Baranowskich z 1.000 zł., za którą to sumę ciż Baranowscy zastawili im byli części Goliny w p. pyzdr. (I. Kal.78 s.1270). Oboje wraz z żoną wydzierżawili w r. 1615 Godziątkowo synowi Janowi i jego żonie (I. Kal.81 k.382v). Łukasz części w tej wsi, nabyte od Anny Modlibowskiej, wdowy po Wojciechu Biernackim, sprzedał w r. 1617 za 900 zł. Maciejowi Godziątkowskiemu (R. Kal.9 k.85v). Części Godziątkowa sprzedał w r. 1618 za 2.000 zł. synowi Andrzejowi (ib. k.112v). Żył jeszcze w r. 1622 (I. kal.88a s.116), nie żył w r. 1623 (R. Kal.10 k.51). Anna Miaskowska w r. 1622 zapisała 100 zł. długu pasierbowi Andrzejowi i 200 zł. pasierbowi Dobrogostowi (I. Kal.88a s.1046). Z małżeństwa z Kołacką była córka Anna, wydana w r. 1600, krótko po 10/VI, za Walentego Goreckiego i żyła z nim jeszcze w r. 1613, oraz synowie: Mikołaj Jan, Dobrogost, Andrzej i Bartłomiej.
1) Mikołaj, syn Łukasza i Kołackiej, mąż Jadwigi Gorzyckiej, córki Bartłomieja, która r. 1608 części Gorzycka Nowego sprzedała za 900 zł. Eliaszowi Schlichtingowi z Gorzenia (P.1406 k.354). T. r. wspólnie z braćmi występował jako współspadkobierca Wojciecha Punińskiego (Py.134 k.2v). Jadwiga Gorzycka żyła jeszcze w r. 1612 (I. Kal.78 s.1558). Żeniąc się powtórnie w r. 1626 z Anną Godurowską, córką Macieja oprawił jej Mikołaj przed ślubem 400 zł. posagu (R. Kal.10 k.396v). W r. 1627 oprawił ponownie, ale już tym razem 500 zł. posagu (P.1415 k.892). Nie żył już w r. 1638 (Py.148 s.219). Jego córki, Abnieszka, w l. 1638-39 żona Jana Zagajewskiego, Anna, wspomniana w r. 1638 jako niezamężna (G.80 k.423). Synami Mikołaja byli Piotr i Andrzej. Z nich Andrzej żył w r. 1644 (I. Kon.51 k.200v, 241; P.1070 k.86v; 1428 k.536), a zapewne i w r. 1650 (I. Kr.270 s.51). Chyba ten sam Andrzej był w r. 1650 mężem Jadwigi Głoskowskiej, córki Bartłomieja i Barbary Molskiej, która to Jadwiga była 1-o v. wdową po Macieju Kaliszkowskim (I. Kal.116 s.59). Nie żył już w r. 1654 (P.974 k.1121). Wdowa żyła jeszcze w r. 1680 (I. Kal.140 k.154v).
2) Jan, syn Łukasza i Kołackiej, wspomniany w r. 1608 (Py.134 k.2v), otrzymał 1612 r. od ojca zapis długu 300 zł. na poczet należności po matce (I. Kal.78 s.901). T. r. ożenił się z Anną Zakrzewską, córką Stanisława i Katarzyny Dobrzyckiej, zobowiązując się 9/VII, na krótko przed ślubem, oprawić jej posag 600 zł. (ib. s.899), a jednocześnie od jej brata Marcina i od jej matki wziął zastawem za 900 zł. części wsi Zakrzewo, Równa, Kubice, Zawady w p. sier. (ib., s.897). W r. 1615 wydzierżawił od swego ojca i macochy Godziątkowo (I. Kal.81 k.282v), a w r. 1618 wraz z żoną skwitował Piotra Wilczkowskiego z 100 zł. z dzierżawy części Godziątkowa wydzierżawionego Piotrowi przez Łukasza B. (ib.84 s.203). Żył jeszcze w r. 1628 (I. Kon.44 k.544v). jego syn Dobrogost nabył sposobem wyderkafu za 900 zł. od Konstantego Lubstowskiego, kasztelana bydgoskiego, wieś Sycewo w p. kon. Bezżenny, nie żył już w r. 1658, a jego spadkobiercami byli wszyscy bracia stryjeczni (P.1070 k.86v; 1428 k.536).
3) Dobrogost, syn Łukasza i Kołackiej, wspomniany w r. 1608 (Py.134 k.2v), mąż Elżbiety Wierzbięcianki Bielskiej, córki Sebastiana, części w Bieganinie w p. kal. sprzedał w r. 1638 za 4.000 zł. Jakubowi Przespolewskiemu (R. Kal.12 k.46). W r. 1650 w imieniu własnym i małoletnich swych synów, tj. Urbana, Marka i Stanisława, prawa do spadku po swym bratanku Dobrogoście, synu Jana, przypadające tym synom i ich stryjecznym braciom, a także nabyte od tych stryjecznych braci i bratanków działającego, odnoszące się konkretnie do zapisu 400 zł. danego przez Jana Przyłuskiego, cedował bratankowi Wojciechowi, synowi Andrzeja (I. Kal.270 s.51). Dobrogost żył jeszcze chyba w r. 1658 (P.1428 k.526). T. r. lub nieco wcześniej w grodzie sanockim scedował swe prawa spadkowe po bratanku Dobrogoście wspomnianemu już bratankowi Wojciechowi (P.1070 k.86v). Nie żył już w r. 1673 (I. Kal.133 s.614). Córki jego to Zofia, żona Stefana Łaszewskiego, i Agnieszka, żona Jurkowieckiego(?) (ZTP 51 s.841). Synowie Urban, Marek i Stanisław byli w r. 1650 jeszcze małoletni. Urban i Marek wspomniani w r. 1658 jako współspadkobiercy stryjecznego brata Dobrogosta. O Stanisławie wtedy głucho, zapewne już nie żył (P.1428 k.536).
Marek, syn Dobrogosta i Wierzbięcianki Bielskiej,, cześnik Kijowski, zaślubił 1-o v. przed 3 I 1687 r. Elżbietę Dębską, która w r. 1690 występowała jako spadkobierczyni bezpotomnej Elżbiety z Dębian 1-o v. Bzowskiej, 2-o v. Korycińskiej, a nie żyła już w r. 1694 (I. Kr.325 s.1535, 1994). W r. 1705 będąc nadal cześnikiem kijowskim, był również i komornikiem granicznym sądeckim. Wtedy to drugiej swej żonie Elżbiecie Trzebińskiej zapisał dług 2.000 zł. (ib.345 s.1440). Z pierwszego małżeństwa miał córkę Jadwigę, występującą w r. 1744 jako współspadkobierczyni Wojciecha B., podczaszego poznańskiego (P.1275 k.94; 1276 k.58), w l. 1720-40 żonę Jerzego Marcina z Tymianki Tymińskiego, cześnika zakroczymskiego.
4) Andrzej, syn Łukasza i Kołockiej, wspomniany w r. 1608 (Py.134 k.2v), od swego ojca kupił w r. 1618 za 2.000 zł. części Godziątkowa (R. Kal.9 k.112v). Ożenił się w r. 1619 z Barbarą Dąbrowską, córką Macieja i Barbary Przytockiej. Krótko przed ślubem, 25/VI, dał zobowiązanie, iż przyszłej swej żonie oprawi posag 2.000 zł. (P.1002 k.622v). Części Godziątkowa kupione od ojca sprzedał w r. 1623 za 1.600 zł. Prokopowi Lipskiemu, sędziemu surrogatorowi grodzkiemu kaliskiemu (R. Kal.10 k.51). W r. 1629 płacił 4 zł. i 15 gr., podymnego z dziewięciu dymów w Kątach (Py.143 s.10). W r. 1633 Dąbrowska, już jako wdowa, zapisała dług 1.000 zł. córce swej pannie Teresie (P.1028 k.923v). W r. 1638 była już 2-o v. żona Piotra Małachowskiego (P.1419 k.346v). Jako wdowa i po tym mężu występowała w r. 1650 (P.1061 k.50v). O wspomnianej wyżej córce Teresie nie wiem nic więcej. Synowie, Wojciech, o którym niżej, i Jan, który służył w chorągwii Hieronima Pigłowskiego, rotmistrza województw poznańskiego i kaliskiego. Nie żył już w.r. 1650 (ib.).
Wojciech, syn Andrzeja i Dąbrowskiej, występował w r. 1651 (P.1063 k.194), a w. r. 1658 jako nabywca od swych braci stryjecznych praw do spadku po stryjecznym bracie Dobrogoście, kwitował Lubstowskiego, kasztelana bydgoskiego, z sumy 900 zł. zapisanej temu Dobrogostowi na Sycowie (P.1070 k.86v). Był podpiskiem grodzkim poznańskim w r. 1661 (P.186 k.13v). Od Andrzeja Chudzyńskiego kupił w r. 1662 za 24.000 zł. Wieszczyczyn i część w Jarosławkach w p. kośc. (P.1428 k.540v). Składał przysięgę na urząd pisarza grodzkiego wschowskiego w r. 1664 (Ws.63 k.813, 814). Już jako pisarz grodzki kaliski został z sejmiku średzkiego 1669.4/IV r. obrany jednym z komisarzy do słuchania rachunków poborów (P.196 k.206v). Od Chryzostoma Jarochowskiego kupił t. r. za 5.000 zł. części Jarosławek (P.1867 k.172). Na połowie Wieszczyczyna i Jarosławek oprawił w r. 1671 posag 20.000 zł. swej żonie Annie z Iwanowidc Koźmińskiej, córce Jana i Marianny Miaskowskiej (R. Kal.15 k.205). Oboje spisali wzajemne dożywocie w r. 1677 (ib. k.596). Wojciech części Wieszczyczyna i Jarowsławek kupił w r. 1678 za 6.000 zł. od Stanisława Loszutskiego (ib. k.676), inne zaś części tych wsi w r. 1680 za 12.900 zł. od Kazimierza Koszutskiego. Był już wtedy, w r. 1680, pisarzem grodzkim poznańskim (P.1428 k.447). Wieszczyczyn, Młyn Chlebowi i Jarosławki sprzedał w r. 1682 za 35.000 zł. Adamowi Rokossowskiemu (P.1104 k.129v; 1428 k.439). T. r. oprawę posagu 20.000 zł. swej żony przeniósł na połowę wszystkich swych dóbr (I. Kal.140 k.569v). Podczaszy poznański, brał w r. 1687 w zastaw od ks. Jana Ciświckiego, jego matki i jego bratanków części w Swidnicy, Kowalewie i Langowie w ziemi wschow. (P.1113 III k.9). T. r. dostał od Ciświckich zobowiązanie sprzedaży dóbr (I. Kal.157 s.10) i potem nazwany był ich dziedzicem (Ws.85 k.34), więc transakcja niewątpliwie doszła do skutku. W r. 1687 był dziedzicem Iwna (P.1113 i k.97). Od Jana Morawskiego kupił w r. 1694 miasto Targową Górkę cz. Mieleszną Górkę, Wielką i Małą Wieś, Łempiny Wielkie i Małe(?) oraz Sławęcin w p. pyzdr. (P.1127 III k.81). Żył jeszcze w r. 1696 (P.1131 III k.8v), nie żył już w r. 1700 (P.1139 IX k.5v). Anna z Koźmińskich roborowała w r. 1714 swój testament datowany we Wschowie 7/XI t. r. (Ws.77 IX k.47). Dożywotnia posesorka wsi Łąki Wielkie 1715 r. (P.1149 II k.182). Kupiła w r. 1717 od sióstr Smigielskich, Anny Łukaszowej Błociszewskiej i Konstancji Franciszkowej Błociszewskiej, za 108.000 zł. Gorzyce i Gorzyczki w p. kośc. (P.1154 k.27v). Gorzyce i Gorzyczki sprzedała w r. 1729 za 110.000 zł. Maciejowi Koźmińskiemu, kasztelanowi kaliskiemu (P.1218 k.135v). Żyła jeszcze w r. 1730 (Ws.85 k.34). Umarła 14/XII nieznanego mi roku (Nekr. Bernardynów Pozn.). Syn Wojciecha Andrzej wspomniany w r. 1696 (P.1131 III k.8v), nie żył już w r. 1700 (P.1139 IX k.5v). Cały spadek po podczaszym dostał się jego jedynej córce Wiktorii, w l. 1696-1729 żonie Franciszka z Bnina Radzewskiego, starosty wschowskiego, za rzadów Leszczyńskiego chorążego nadwornego koronnego, potem podkomorzego poznańskiego.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
254255256257[258]259260261262
