Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona258259260261[262]263264265266Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Bronowscy - Bzowscy
Busch, Busche, Buszm
Busch, Busche, Buszm zob. Busse

Buscy h. Jasienczyk
Buscy h. Jasienczyk według Paprockiego byli w województwie rawskim. Wojciech w imieniu włąsnym i żony swej Zofii Magnuszewskiej spisał w r. 1627 kontrakt z Zygmuntem Suchorzewskim, datowany w Nieniewie (I. Kal.93 s.363). Anna, żona 1-o v. Macieja Wargowskiego, 2-o v. w r. 1660 Stanisława Wardanowskiego.

Busińscy h. Grzymała
Busińscy h. Grzymała wyszli z Businy w p. szadkowskim. Mikołaj, dziedzic w Businie, nie żyjący w r. 1541, ojciec Katarzyny, w r. 1537 wdowy po Janie Pudłowskim zw. Wróbel z p. sier., ks. Jana, Stanisława, Piotra i Sebastiana (G.32 k.346v). Ów ks. Jan, kapelan kolegiaty łęczyckiej, instalowany 1511.29/XII r. na kanonię katedralną gnieźnieńską, kanonik uniejowski, wikariusz generalny i oficjał gnieźnieński 1526 r., t. r. sufragan gnieźnieński, biskup naturieński, umarł w Gnieźnie 1541.20/I r. (I. Kon.2 k.119, 127; Korytkowski). Sebastian z p. szadkowskiego, może identyczny z powyższym, nie żył w r. 1582, kiedy wdowa po nim Anna Dominikowska, cedowała synowi Stanisławowi swą oprawę na częściach Businy i Nowejwsi (I. Kal.48 s.752). Ten Stanisław t. r., krótko po 1/VI, ożenił się z Katarzyną Sieroszewską cz. Wolicką, córką Krzysztofa i Doroty z Rososzycy, która to Dorota zapisała mu w posagu 1.200 zł. (ib. s.752, 754). Stanisław nie był jedynym synem Sebastiana.

Janusz Grzymała B. cedował w r.1583 swemu bratu rodzonemu Stanisławowi zapis dany sobie w grodzie sieradzkim przez Waleriana Głuchowskiego (I. Kal.49 s.1003). Stanisław Grzymała B. z p. szadkowskiego nabył w r. 1583 od Jana Biernackiego cz. Wojsławskiego część w Przedborowie (Przyborowie) i w pustce Drozdzynie w p. ostrzeszowskim (R. Kal.5 k.371) Na częściach Businy i Nowejwsi oprawił t. r. 2.000 zł. posagu żonie swej Katarzynie Sieroszewskiej cz. Wolickiej. Wyłączył od tej oprawy części Przedborowa i Drozdzina, trzymane wtedy dożywociem przez Jadwigę B., wdowę po Janie Przedborowskim (ib. k.299v). Katarzyna Sieroszewska cz. Wolicka t. r. skwitowała braci swych Jana i Krzysztofa z dóbr należnych jej po rodzicach (I. Kal.49 s.390). Od Jana Biernackiego cz. Wojsławskiego, spadkobiercy Przyborowskich Marcina syna i Jana ojca, otrzymał Stanisław w r. 1585 pozostałe po nich ruchomości w Przedborowie i Drozdzynie (ib.51 s.66). Z żoną sporządzili zapis wzajemnego dożywocia 1589 r. (R. Kal.6 s.144) i t. r. oprawę tej żony przeniósł z Businy i Nowejwsi zwanej Brogiem na sumę 2.000 zł. zabezpieczoną na częściach Przedborowa i Drozdzina (ib. s.163). Kwitował w r. 1601 z 1.000 zł. Bartłomieja B., swego bratanka z brata stryjecznego (I. Kal.67 s.1240). Od Macieja i Wacława, braci Biernackich cz. Wojsławskich kupił w r. 1603 za 600 zł. części Kaliszkowic Pańskich w p. ostrzesz. (R. Kal.7 k.529v). Otrzymał w r. 1605 zobowiązanie od tegoż Wacława Biernackiego sprzedaży za 100 grz. części Kaliszkowic Pańskich i Przyborowa (I. Kon.32 k.30v). i t. r. kupił od niego (wedle zobowiązania jego zmarłego brata Macieja Biernackiego) za 300 grz. części Kaliszkowic Pańskich (R. Kal.1 k.35v). Katarzyna z Sieroszewskich już nie żyła 1609 r. (I. kal.75 s.44). Stansiław żył jeszcze 1612 r. (ib.78 s.69) nie żył już w r. 1622 (ib.88a s.1329). Z synów jego i Sierakowskiej, Teofil, dziedzic wsi Przedborowo i pustki Drozdziny, skwitował w r. 1627 wówczas z opieki swego brata (starszego) Dadźboga (ib.93 s.1033). Córki Stanisława: Róża, w l. 1635-42 za Mikołajem Kotowieckim, Marianna, w r. 1635 żona Łukasza Ostrowskiego i zapewne Dorota, w r. 1638 żona, a w l. 1647-61 wdowa po Stanisławie Gałęskim.

1. Dadźbóg Grzymała B., syn Stanisława i Sieroszewskiej, w r. 1622 kwitował małżonków Jarochowskich (ib.88a s.1329), żeniąc się w r. 1607 z Dorotą Szkudlską, córką Piotra, krótko przed ślubem, 17/VIII, otrzymał od jej brata Jana Szkudlskiego zapis długu 3.000 zł. jako jej posag (ib. s.1037). Zobowiązał się t. r. oprawić tej swej żonie 6.000 zł. posagu na połowie swych części w Przedborowie i Drozdzinie, należnych mu z działu z bratem Teofilwm (ib. s 1041). T. r. przeprowadził z tym bratem działy Przedborowa Nowego oraz pustek Stare Przedborowo i Drozdzin (ib. s.1044). Żył jeszcze w r. 1652. Synem jego był Kazimierz Grzymała B., wówczas skwitowany przez ciotkę Różę Kotwicką (ib.118 s.34).

2. Teofil, Grzymała B., syn Stanisława i Sieroszewskiej, w r. 1631 skwitowany z 1.500 zł. przez brata Dzdźboga (I. Kal.98a s.1074), wspólnie ze swą żoną Ewą z Grabna Grabińską wzięli wydzierżawili w r. 1635 część Przedborowa Stanisławowi Janowskiemu (I. Kal.101 s.1995). Nazwany dziedzicem części Przedborowa 1643 r. (Py.150 k.72v), nie żył już w r. 1665, tak samo zresztą jak i jego żona (I. Kal.126 s.899).

Synem jednego z tych braci, Dadźboga lub Teofila musiał być Stefan Norbert Grzymała B., już nie żyjący w r. 1665, kiedy występowała jako wdowa po nim Krystyna z Gryżyny Gułtowska, córka Jana i Rokossowskiej (1-o v. wdowa po Hieronimie Zakrzewskim) wraz z dziećmi: Marcinem, Barbarą i Krystyną (ib. s.956; P.1076 k.174v). W r. 1669 Krystyna była już 3-o v. żoną Dobrogosta Belęckiego (I. Kon.58 k.498). Jako wdowa i po tym trzecim mężu, cedowała w r. 1703 swe dobra ruchome wnukowi Walknowskiemu (I. Kal.154 s.57). Już nie żyła w r. 1713 (P.1147 II k.3v). Z córek Stefana i Gułtowskiej, Barbara była w r. 1695 żoną Adama Kazimierza Wierusz Walknowskiego, a Krystyna poszła przed 1700 r. za Jana Olszewskiego dzierżawcę Plugawic. Ta ostatnia t. r. będąc wspólnie z siostrą spadkobierczynią babki (a raczej ciotki swego ojca) Zofii B. zamężnej Kotowieckiej, odziedziczoną po niej sumę cedowała Stanisławowi Grzymisławskiemu (I. Kal.152 s.103). Krystyna i jej mąż Olszewski żyli jeszcze w r. 1713. Zob. tabl. (ma odwrocie strony).

Jadwiga, w r. 1561 żona Jana Przyborowskiego (Przeborowskiego). Bartłomiej, dziedzic części w Businie, zapewne identyczny z już wspomnianym Bartłomiejem, stryjecznym bratankiem Stanisława, wydzierżawił w r. 1605 wsie Morawki i Wólcino w p. kal. od Zofii Janowej Korzenickiej (ib.71 s.686, 688). W r. 1612, skwitowany przez stryja Stanisława, połowę wsi Busina zastawił za 800 zł. Zofii B., wdowie po Mikołaju Pomianie (I. Kal.78 s.69). W r. 1618 był mężem Agnieszki Korzenickiej (ib.84 s.1315). Anna, w r. 1622 żona Jakuba Bratkowskiego. Dorota, w l. 1636-41 żona Stanisława Gałęskiego. Katarzyna z ziemi dobrzyńskiej, w r. 1633 żona Łukasza Balińskiego. Jerzy, syn zmarłego Grzegorza, dał w r. 1659 zobowiązanie Zygmuntowi Grudzińskiemu (P.1071 k.100). Zofia Grzymulanka B., wdowa po Janie Kurowskim, wyszła 2-o v. w r. 1674, krótko po 1/II, za Stanisława Jemiołkowskiego. Żyli jeszcze oboje w r. 1676. Bogumiła, żona Jakuba Przyborowskiego, już nie żyła 1680 r. Anna i jej mąż Piotr Zaranek już nie żyli w r. 1692.

Busse, Busz, Busch, Busche
Busse, Busz, Busch, Busche. Nie mam pewności czy wszyscy, o których tu piszę stanowią jedną rodzinę. Prawdopodobnie nie. Łaczę ich w jedną całość jedynie ze względu na rozmaitą i niestałą formę pisania się jednych i tych samych osób.

Jerzy Hening Busz wraz ze swą żoną Reginą Gadozowną (Gadow, Gadau?) wydzierżawili w r. 1686 część Zakrzewa w p. kcyń. od Aleksandra Zakrzewskiego, opiekuna bratanków po bracie Wojciechu (P.1111 IV k.22). Michał Busz i Anna, rodzice Jana, ur. w Smogulcu, ochrzcz. 1718.6/V r. (LB Smogulec). Jan Busz, Busse, nie żyjący już w r. 1813, i Krystyna, rodzice Krzysztofa, urodzonego w Żabnie, ochrzcz. 1779.6/XI r., oraz Antoniego Józefa, ochrzcz. 1780.10/XII r. (LB Mogilno). Ten Antoni, dziedzic Rzegotek koło Strzelna, zaślubił 1813.8/VI r. Urszulę Wolicką, córkę Rocha i Nepomuceny z Powalskich, urodzoną około r. 1794 (LC Krotoszyn). Ich syn Julian Klemens, ur. 1819.28/XI r. w Rzegotkach, ochrzcz. z wody w Strzelnie 4/XII t. r. z ceremonii zaś dopiero 1839.19/V r., kiedy był uczniem gimnazjum poznańskiego. Był potem księdzem, zmarł jako ociemniały w r. 1886 w Kruszewie koło Kowalewa (Dz. P.). Krzysztof, syn Jana i Krystyny, o którym wyżej, może identyczny z Krzysztofem, posesorem Urbanic 1831 r. (LB Objezierze). Andrzej B. ze Strzelców 1779 r. (LB Mogilno). Urodzona panna Rozalia Busówna zaślubiła 1781.31/VII r. Ludwika Koszko (Kosko?), a świadkiem ślubu był ur. August Buss (LC Lwówek). Rozalia zaślubiła w kościele parafialnym w Strzelcach 1790.8/II r. Józefa Zbyszewskiego (LC Mogilno).

Józef, syn Jana i Krystyny z Babińskich (a więc może identyczny ze wspomnianymi wyżej rodzicami Krzysztofa i Antoniego Józefa, a sam może identyczny właśnie z Antonim Józefem?) umarł mając lat 46 we wsi Brzeście 1842.22/IV r. Miał trzech braci i jedną siostrę (LM Ostrowo n. Gopłem). Jego rodzeństwo to niewątpliwie: Justyna, w r. 1819 za Morzyckim, Franciszek, żyjący w r. 1818, i Leopold. Sam Józef był zapewne w r. 1822 radcą kasy Ziemstwa bydgoskiego. Wspomniany Leopold, dziedzic dóbr Brzeście, mąż Marianny Dąbrowskiej, która umarła 1832.27/II r., mając lat 40. Osierociła małoletnie dzieci: Józefa, Ludwika, Jana Franciszka, ur. 1822.28/X r., Floriana Gabriela, ur. w Brześciach 1826.14/III r., Franciszka, Sabinę, Teofilę Leopoldynę, ur. 1819.1/III r. (LB i LM Ostrowo n. Gopłem). Była też córka Franciszka Marianna, ur. 1818.5/IV r., ale widocznie zmarła młodo.(ib.)

August, komisarz dóbr chobienieckich 1831 r. (LC Chobienice). Onufry, sekretarz pow. wągrowieckiego, wdowiec liczący lat 43, zaślubił w Obrze 1832.12/VI r. pannę Agnieszkę Cielecką, liczącą lat 36, posesorkę Marianowa (LC Zbaszyń). Była to jego druga żona, pierwsza Anna Niesiołowska, zmarła w Podklasztorzu 1830.16/XII r. w wieku lat 36 (LM Łęgowo). Cielecka umarła tamże 1834.10/X r., a sam Onufry też tam zmarł 1847.1/IX r. licząc lat 62 (LM Łęgowo). Z pierwszej żony było 5 córek. Z nich Anna, ur. ok. 1821, wyszła 1845.2/XI r. za Maksymiliana Gromadzkiego, urządnika sądowego (LC Łęgowo). Marianna, ur. w Podklasztorzu 1830.7/VIII r. (LB Łęgowo). Niewątpliwie siostra powyższych Honorata, ur. ok. 1826 r., wydana 1852.23/II r. za Józefa Dembińskiego, ekonoma z Wiatrowa, potem z Goli. Umarła 1882.31/VIII r. (Dz. P.).

Henryeta, w r. 1830 żona Jana Nepomucena Kozłowskiego, Emilia, mając lat 20, wyszła 1834.12/V r. za Teofila Logę, zmarła w Szewcach w Król. Polskim 1876.12/XII r., pochowana w Piotrkowie (Dz. P.). Jan i Rozalia, rodzice panny Barbary zmarłej w Owińskach 1813.6/XII r., w wieku lat 30 (LM Chludowo-Owińska). Ta Rozalia z domu Michalska zmarła w Dębogórze 1864.1/VII r., pochowana w Kcyni (ib.). Waleria, żona Gustawa, chrzestna 1865.28/II r. (LB Podlesie Kośc.). Spadkobiercy Bussego sprzedali w r. 1868 wieś Brodziszewo w p. szamotul. (około 3.200 m.m.) za 134.000 tal. (ib.). N., radca Ziemstwa, nabył w r. 1869 Tupadły w p. inowrocł. za 86.000 tal. (ib.). Nieruchomość Anny Alwiny B. we wsi Suchylas (67 ha) wyznaczona na subhastę 1876 r. (ib.). Jerzy Wojciech zmarł w Bydgoszczy 1880.24/III r. Zostały po nim dzieci (ib.). Waleria z domu Plucińska zmarła 1882.19/I r., pozostawiając męża i córkę, zamieszkałych we Wrocławiu (ib.). Ludwik zmarł 1882.12/VI r., w Sierakowie. Pozostała żona i dzieci (ib.). F. Busse sprzedał w r. 1882 Kierzkowo koło Łabiszyna (2.250 m.m.) F. Thiesowi z Berlina (ib.). Jan umarł 1886.5/XI r. w 63 roku życia. Została żona i dzieci (ib.). Gustaw zmarł 1887.12/VII r. w Gnieźnie, pochowany w Kcyni (ib.). Stanisław, mąż Teofili z Stablewskich, zmarłej w Poznaniu na Chwaliszewie 1900.30/XII r. w wieku lat 76 (LM Św. Małgorzata, Pozn.). Bolesław, dziedzic dóbr, i Helena z Eitnerów, rodzice Stefanii, zmarłej 1913.16/VIII r., w wieku lat 30 (LM Św. Wojciech, Pozn.).

Buszewscy h. Grzymała
Buszewscy h. Grzymała wyszli z Buszewa (dawniej Buszewa Wielkiego) w p. pozn. Mikołaj z W. Buszewa, który w r. 1443 występował obok swych rodzonych bracim Kiełcza z Otorowa i Sędziwoja z Otorowa (P.14 k.228). Plebanowi w Zajączkowie zapisał 1446 r. dwie grz. czunszu rocznego na dwóch łanach i na części folwarku w Otorowie (P.1379 k.173). Kiełcz i Sędziwój oraz bratanek ich Jan, dziedzice Otorowa, zeznali 1447 r. na rzecz Mikołaja B. czynsz od kapitału przeniesionego z Buszewa na Otorowo (P.17 k.21). Mikołaj B. miał 1452 r. termin z Janem i Wincentym braćmi z Otorowa, synami swego zmarłego brata Kiełcza (P.18 k.116, 120). Żył jeszcze 1459 r. (ib. k.235). W r. 1469 Dorocie, wdowie po tym Miukołaju B., zeznał trzy grz. długu Andrzej, dziedzic w Kucharach (I. Kal.2 k.76v). Nie żył już 1465 r. (P.19 k.98). Synami tego Mikołaja byli Piotr, Andrzej, Jakub i Michał. Piotr i Jakub na swej połowie w W. Buszewie zapisali 1465 r. pół grzywny Stanisławowi Niemierzkowskiemu (P.19 k.98). Wszyscy czterej dziedzice w W. Buszewie 1470 r. (P.854 k.36v). Piotr był w l. 1471-88 plebanem w Witomyślu (P.22 k.140; 854 k.91v; 855 k.108v). Michał już nie żył w r. 1479, kiedy to jego syn Jerzy miał termin z Janem B. (P.855 k.78). Andrzej, altarysta w Lwówku, rezygnował w r. 1470 rodzonemu bratu Jakubowi, dziedzicowi w Wielkim Buszewie, czwartą część dworu, karczmy i folwarku, jeden ogród i czwartą część sadu i obory w tej wsi (P.1385 k.57v). Żył jeszcze 1488 r. (P.22 k.140). Jakub z W. Buszewa był 1469 r. mężem Doroty, która 1469 r. kwitowała swych braci Michała i Mikołaja z dóbr rodzicielskich w Koninie i Krzestkowicach (P.854 k.30). Jakub t. r. nazwany bratem niedzielnym w W. Buszewie Michała (P.19 k.190v). Jakub od Mikołaja Konińskiego kupił w r. 1475 za 150 grz. dwie części w Krzestkowicach w p. pozn. (P.1386 k.29v), do których to dwóch łanów osiadłych intromitowany 1476 r. (P.21 k.34). Na czwartej części Wielkiego Buszewa oprawił w r. 1479 drugiej żonie Helenie posag 500 grz. (ib. k.108). Była to chyba Helena Słopanowska? Miał 1479 r. termin z Katarzyną B. (P.855 k.78), może wdową po bracie Michale. Będąc już dziedzicem części w Otorowie, od Jana Swidwy z Szamotuł, kasztelana gnieźnieńskiego, kupił w r. 1480 za 300 grz. części we wsiach Otorowo i Swierczyno w p. pozn. (ib. k.120v). T. r. część Krzestkowic sprzedał za 150 grz. Wojciechowi dawniej Grodzickiemu, dziedzicowi w Krzestkowicach (ib. k.195v). Za niego i za brata ks. Piotra t. r. ręczyciele dali zobowiązanie, iż będzie żyć w pokoju z Wojciechem i Janem, braćmi, dziedzicami z Otorowa (P.855 k.108v). Na trzeciej części dziedzicznej w Otorowie, tj. na siedmiu łanach zapisał w r. 1495 jedną grzywnę czynszu rocznego ks. Piotrowi, altaryście w Lwówku, dziekanowi w Witomyślu (P.1383 k.80v). Skwitował 1501 r. przez córkę Małgorzatę zamężną Hersztopską z posagu, który wziął był kiedy za jej matką Dorotą Konińską (P.859 k.215v). Żył jeszcze w r. 1514 (P.866 k.36), nie żył już w r. 1517 (P.1391 k.39v). Synowie Jakuba: Michał, Mikołaj, Piotr i Jan. Córki: Dorota, żona 1-o v. w r. 1507 Mścisława (Mścicha) Durmowskiego, 2-o v. w l. 1517-48 Wojciecha Mrowińskiego, Małgorzata, w r. 1501 żona Marcina Hersztopskiego, wdowa po nim 1506 r., 2-o v. w r. 1520 żona Jana Wielżyńskiego, Katarzyna, niezamężna w l. 1527-57, dziedziczka części w Wielkim Buszewie (P.1394 k.11v; 1395 k.193v. 194; 898 k.308v), która w r. 1524 skwitowała brata Piotra i bratanków po bracie Janie ze spadku w Słopanowie i Oporowie po rodzicach (P.869 k.81). W r. 1536 pozostawała pod opieką Jana Wielżyńskiego, który jej część w Gądkach p. pozn. wydzierżawił Jadwidze Gądkowskiej i jej synom (P.874 k.203v). Z synów, Mikołaj był księdzem. W r. 1508 swe części w Buszewie i Opotorowie przypadające z działu z braćmi wyderkował za 22 grz. wujowi Mikołajowi Słopanowskiemu (P.1391 k.1v). Musiał być jeszcze jeden syn, Michał, bowiem Piotr i Jan z W. Buszewa, występujący w r. 1501, mieli brata rodzonego, którego żoną była też zmarła już Katarzyna Grodzicka (P.24 k.22v).

I. Piotr, syn Jakuba, wspomniany już w r. 1522 (P.1392 k.477v), kupił w r. 1523 od brata Jerzego za 50 grz. części w Słopanowie i Oporowie w p. pozn., odziedziczone po zmarłym wuju rodzonym Stanisławie Słopanowskim (ib. k.522). W r. 1528 na połowie części Buszewa Wielkiego, Słopanowa i Oporowa oprawił posag 120 grz. żonie swej Dorocie Mrowińskiej, córce Andrzeja (P.1393 k.217v). W r. 1530 on i Jerzy, niedzielni z bratankiem Wawrzyńcem, połowę dworu ze stajnią i ogrodem w Otorowie, odziedziczone po Annie Otorowskiej, ich siostrze "ze stryja rodzonej", siostrze zaś rodzonej, z jednego ojca, Wojciecha Otorowskiego Wilka, sprzedali wspólnie za 30 grz. Stanisławowi Otorowskiemu (P.1393 k.351v). Piotr nie żył już w r. 1533, kiedy to Jerzy B., jako stryj i opiekun córki jego Anny, całe wsie Buszewo, Otorowo, Słupanowo, Oporowo sprzedała sposobem wyderkafu za 600 grz. Malchrowi Niemierzewskiemu jej mężowi. Innymi opiekunami tej Anny byli: jej "stryj" Wincenty Otorowski, oraz wujowie rodzeni, Wojciech i Andrzej Mrowińscy (ib. k.609v, 610). Anna była 2-o v. w l. 1545-48 żoną Macieja Skrzydlewskiego cz. Belęckiego.

II. Jerzy, syn Jakuba, swą część dworu, siedliska i budynków w W. Buszewie sprzedał w r. 1517 za 8 grz. bratu Janowi (P.1391 k.40), a części w Słopanowie i Oporowie sprzedał w r. 1523 za 50 grz. bratu Piotrowi (P.1392 k.522). W r. 1530 był jeszcze świeckim (P.1393 k.351v), a już w r. 1537 jako pleban w Otorowie sprzedał za 100 grz. odziedziczoną po Annie, siostrze Wojciecha Wilka Otorowskiego, część w Otorowie i Swiączynie bratu swemu Piotrowi (P.1391 k.86). W r. 1537 sprzedał za 40 grz. swe części ojczyste w Buszewie Wielkim, Otorowie i Swiączynie szwagrowi Janowi Wielżyńskiemu (P.1394 k.133). Części w tych wsiach darował w r. 1538 bratankowi Wincentemu (ib. k.177v), a w r. 1540 części jezior Wielkiego i Małego, części dwóch zagród i wolny wyrąb zarośli w borze zwanym "Łoza" na potrzeby Wielkiego Buszewa, oraz łan pusty w Otorowie nabył od tego bratanka za 10 grz. sposobem wyderkafu (ib. k.364v). Żył jeszcze w r. 1555 (P.896 k.467v).

III. Jan, syn Jakuba, mąż Małgorzaty Przetockiej, która w r. 1503 miała stawić świadków, że była w sposkojnym posiadaniu wsi Durmowo i młyna wodnego w Głazewie w p. pozn. (P.861 k.67). Jan w r. 1509 na połowie swych części w Buszewie i Otorowie oprawił jej 100 grz. posagu (P.1391 k.2v). Ta Małgorzata była w r. 1514 obok swego rodzeństwa współdziedziczką Dankowa w p. gnieźn. (P.1392 k.36v), a w r. 1516 kwitowała swego brata Jana Przetockieogo z dóbr po rodzicach (P.866 k.322). Jan od Katarzyny Pożarowskiej, żony Baltazara Izdbińskiego, kupił w r. 1521 za 150 grz. części Słopanowa i Oporowa (P.1392 k.407). T. r. wraz z braćmi, Piotrem i Jerzym oraz z siostrą Dorotą Mrowińską i Katarzyną żoną Baltazara Pożarowskeigo, pozwany przez Katarzynę, wdowę po Stanisławie Słopanowskim o wygnanie jej z oprawy w części Słopanowa i Oporowa (P.867 k.476). Wspólnie ze swym bratem Piotrem trzecią miarę młyna wodnego na Warcie koło klasztoru Dominikanów w Poznaniu, za konsensem królewskim, sprzedali 1522 r. za 220 grz. sław. Jakubowi Rakwie, młynarzowi młyna Szklanego (ib. k.477v). Jan nie żył już w r. 1528, kiedy owdowiała Małgorzata z nieletnimi synami Wawrzyńcem i Wincentym kwitowała ich stryja a swego szwagra Piotra z połowy sumy 100 grz. (P.871 k.89). Był jeszcze syn Sebastian, chyba najstarszy, wspomniany w r. 1524 (P.869 k.89), ale ponieważ w r. 1528 o nim głucho, zapewne już wtedy nie żył. Wawrzyniec, wspomniany w r. 1530 (ib. k.351v). W r. 1590 Wawrzyniec od Stefana B. brał w zastaw za 600 zł. część Wierzchaczewa (P.953 k.547). Czyżby to był ten sam? Córki Jana: Dorota, w l. 1532-45 żona Wawrzyńca Sławiańskiego, Anna, w l. 1535-43 żona Jana Grodzickiego, Zofia, w r. 1545 żona Stanisława Lipińskiego.

Wincenty, syn Jana, pozosawał w r. 1535 pod opieką stryja ks. Jerzego (P.875 k.171v). W r. 1538 od stryja ks. Jerzego dostał części w Buszewie Wielkim, Otorowie i Swiączynie (P.1394 k.177v). Wraz z tym stryjem dziedzic w W. Buszewie, dokonał w r. 1539 ugody granicznej ze Stanisławem Chełmskim, dziedzicem w M. Buszewie (P.878 k.552). Dwa łany roli osiadłej, jeden w Swiączynie, drugi w Otorowie, sprzedał w r. 1540 za 30 grz. Janowi Wielżyńskiemu (ib. k.384v). Na połowie części w Buszewie, Swiączynie, Otorowie, Słopanowie, Oporowie oprawił w r. 1541 posag 500 zł. żonie swej Elżbiecie Jeżewskiej, córce Jana (ib. k.446v). Od swej stryjecznej siostry Anny, żony Macieja Belęckiego, nabył części w Wielkim Buszewie, które miały na nią spaść po śmierci ciotki panny Katarzyny, oraz połowę części w Otorowie i Swiączynie, które stryj Piotr B. kupił był od swego brata jerzego, dał zaś tej Annie wzamian za te dobra część w Oporowie oraz połowę części, które w Otorowie i Swiączynie nabył sam od stryja Jerzego, ponadto jeden łan roli pustej zwany "Latoszewski" w Otorowie (P.1395 k.193v, 194). Od stryja ks. Jerzego otrzymał w r. 1551 trzecią część łana osiadłego w Otorowie (P.787 k.10). Na częściach Buszewa, Otorowa, Swiączyna oprawił w r. 1556 posag 800 zł. żonie swej Magdalenie Belęckiej cz. Skrzydlewskiej, córce Stanisława (P.1396 k.357), wdowie 1-o v. po Stanisławie Bojanowskim (Kośc.237 k.238). T. r. od Hieronima Kobylnickiego nabył połowę Pierwoszewa w p. pozn., dając mu wzamian za to czwartą część Słopanowa i dopłatę 200 zł. (P.898 k.300v; 1396 k.425v). Z żoną Magdaleną Belęcką sporządził zapis wzajemnego dożywocia w r. 1558 (P.1396 k.612). Od Łukasza Jankowskiego kupił w r. 1560 za 5.500 zł. połowę Wierzchaczewa w p. gnieźn. (ib. k.796v). Połowę Pierwoszewa sprzedał t. r. za 2.300 zł. Janowi Bukowieckiemu (ib. k.800v). Dla zrodzonej z Belęckiej dzieci ustanowił w r. 1561 opiekunów (P.903 k.417). Nie żył już w 1567 r., kiedy brat jego żony kwitował ją i ich synów Jana, Jakuba i Stefana z 100 grz. (P.911 k.646v). Owdowiała Magdalena wydzierżawiła Otorowo 1579 r. synowi Jakubowi (P.932 k.27v). Żyła jeszcze, jak się zdaje, w r. 1587 (P.948 k.135v). Synowie Wincentego, z pierwszego małżeństwa Jan, z drugiego, Jakub i Stefan, córki z pierwszej żony: Jadwiga, Anna i Zofia, niezamężne w r. 1556 (P.897 k.343v). Spośród nich, Anna wyszła w r. 1582, krótko po 15/I, za Wawrzyńca Skorzewskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1590, Zofia, w l. 1582-89 żona Mikołaja Kośmidra z Białej (Bielskiego). Była jeszcze ponadto córka Urszula, chyba z drugiej żony, w r. 1590 żona Sebastiana Baranowskeigo.

1. Jan, syn Wincentego i Jeżewskiej, wspomniany w r. 1556 (P.897 k.343v), na połowie swych dóbr w Buszewie, Wierzchaczewie, Otorowie i pustce Swieczyno, uzyskanych z działu z braćmi, oprawił w r. 1570 posag 500 zł. żonie swej Zofii Przystanowskiej, córce Sebastiana (P.1398 k.78), którą zaślubił chyba 20/II t. r. (P.915 k.846). W r. 1579 Zofia występowała już jako wdowa (P.932 k.684). Synowie Jana, Stefan i Jan, w l. 1582-89 pozostawali pod opieką stryja Jakuba (P.938 k.415v; 952 k.597v). W r. 1590 młodszy z nich Jan był jeszcze małoletni, ale Stefan kwitował wtedy tego stryja z opieki (P.953 k.547). Obaj bracia występowali w r. 1596 jako dziedzice Wierzchaczewa (P.1402 k.111). O Janie nie wiem nic więcej, zapewne zmarł krótko po tej dacie. Stefan w r. 1599 części w Wierzchaczewie sprzedał sposobem wyderkafu za 2.000 zł. na trzy lata Stanisławowi Gorzyńskiemu (P.1403 k.260v). A w r. 1600 zapisał 300 zł. długu stryjowi Jakubowi (P.970 k.266v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1603, a jedyną spadkobierczynią jego była siostra Barbara, wtedy niezamężna, pozostająca pod opieką stryja Jakuba B. (P.973 k.500v). Ów stryj części w Wierzchaczewie, zarówno te, które dostały się Barbarze po ojcu, jak i odziedziczone przaz nią po bracie, wraz z borem zwanym "Sosnowiec" we wsi Otorowo sprzedał w r. 1603 za 3.800 zł. Marcinowi Poniatowskiemu (P.1040 k.876v). Barbara ta była w l. 1607-12 żoną Jana Zaleskiego z Recza.

2. Jakub, syn Wincentego i Belęckiej, ożenił się w r. 1579 z Jadwigą Kośmidrówną z Białej (Bielską), córką Joachima, a od matki swej wydzierżawił jeszcze przed ślubem Otorowo (P.932 k.27, 27v). Był w r. 1583 opiekunem bratanków Stefana i Jana (P.940 k.533v). W dziale przeprowadzonym z bratem Stefanem dostał w r. 1586 części w Otorowie z dopłatą 1.300 zł. oraz połowę jeziora zwanego "Mielna" na gruncie Buszewa (P.947 k.10v, 11v). Żonie swej w r. 1589 oprawił 900 zł. posagu na połowie Otorowa (P.1400 k.343). Od Tomasza Otorowskiego kupił w r. 1590 za 2.000 zł. części Otorowa i Swiączyna (ib. k.549). Występował w l. 1603-4 jako opiekun bratanicy Barbary, córki zmarłego Jana B. (P.1404 k.876v; 974 k.802), a w r. 1606 jako opiekun bratanków Jana i Jerzego, synów Stefana B. (P.978 k.673v). Części Otorowa i pustek Swiączyna dał w r. 1609 synowi swemu Sewerynowi (P.1406 k.627). Żył jeszcze w r. 1615 (P.994 k.713). Synem Jakuba był Seweryn, o którym niżej, córki: Anna, w r. 1596, krótko po 16/III, zaślubiła Marcina Pruskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1600, Katarzyna, w r. 1608 żona Krzysztofa Bojanowskiego z Gołaszyna, Magdalena, niezamężna w r. 1609 (Ws.25 k.265v), w l. 1617-21 żona Stanisława Kucharskiego, Małgorzata, w r. 1624 niezamężna (Ws.25 k.265v), chyba identyczna z Małgorzatą, w l. 1626-30 żoną Stanisława Łabęckiego.



Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona258259260261[262]263264265266Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników