Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
263264265266[267]268269270271
Bronowscy - Bzowscy
1) Spytek, cz. Rogacjan, syn Hieronima, kasztelana sieradzkiego był 1601 r. w Padwie na uniwersytecie. Części wsi Ralewice i Piotrachy w p. szadkowskim zastawił 1615 r. za 4.000 zł. Piotrowi Rudnickiemu (I. Kal.81 k.485v). W r. 1616 występował jako współspadkobierca zmarłej ciotki Anny, zamężnej Suchorzewskiej (I. Kal.82 s.1555). Skarbnik sieradzki 1620 r., potem był kasztelanem konarskim sieradzkim 1630 r. (Uruski; Boniecki). Jego żona Anna Rudnicka, córka Jana, kasztelana sieradzkiego, i Małgorzaty Russockiej, swoją część spadku w dobrach rusocińskich, borzysławskich, kazimierskich, plewieńskich, odziedziczoną po Andrzeju Russockim, sprzedała 1620 r. za 6.400 zł. Adamowi Olbrychtowi Przyjemskiemu (R. Kal.9 k.323v; I. Kal.86 s.232). Synami Spytka byli: Rogacjan i Jan, o których niżej, Piotr, dziedzic Ralewic 1673 r. (R. Kal.15 k.282), Hieronim, występujący w r. 1677 (I. kal.138 s.880).
(1) Rogacjan cz. Spytek, niewątpliwie syn Hieronima, bo nazwany kasztelanicem konarsko-sieradzkim, mąż Zofii Mikołajewskiej, córki Stanisława i Katarzyny Sulmowskiej. Chyba to on (nazwany Piotrem, ale mąż Zofii Mikołajewskiej!) w r. 1677 lub wcześniej sprzedał część wsi Lipki w p. szadkowskim Janowi Kwiatkowskiemu (R. Kal.15 k.600). Zofia z Mikołajewskich była w r. 1699 już wdową i występowała wtedy jako spadkobierczyni po Zofii B., dziedziczce wsi Złota i Srebrna w p. łęczyckim, wdowie po Maksymilianie Stempowskim, z córce Mikołaja B. i Doroty Mikołajewskiej (I. Kal.153 s.511).
(2) Jan, syn Spytka (Hieronima i Rudnickiej), dziekan łęczycki i wieluński, instalowany 1646.16/VIII r. na kanonię katedralną gnieźnieńską, a 1660.7/IV r. na archidiakonię gnieźnieńską. Prezydent trybunału koronnego w Piotrkowie 1667 r., t. r. biskup admireński i sufragan gnieźnieński. Umarł w Strzałkowie 1674 r. (Korytkowski). Bratu Piotrowi, dziedzicowi połowy Ralewic, rezygnował w r. 1673 drugą połowę tej wsi (R. Kal.15 k.282).
2) Wojciech, syn Hieronima, kasztelana sieradzkiego, mąż Krystyny Suchorzewskiej, córki Stanisława, podstolego kaliskiego, i Jadwigi Mielżyńskiej (I. Kal.96 s.975), która to Krystyna w r. 1623 sprzedała Janowi Kurnatowskiemu za 5.500 zł. części wsi Góra i Zberkowo w p. gnieźn., a ks. Stanisławowi Radeckiemu części wsi Chłądowo, Kołaczkowo i Wierzchowiska w p. gnieźn. za 15.000 zł., kupiła zaś t. r. od siostry Doroty Krzysztofowej Rozrażewskiej za 9.000 zł. część Czermina, Polskiego i Orpiszewska w p. kal. (P.1414 k.446, 448, 477). W r. 1630 skwitowała swą siostrę Dorotę, żonę Krzysztofa Rozrażewskiego, z 3.700 zł. swego posagu (P.1023 k.491). T. r. Wojciech kupił od Doroty z Suchorzewskiech Rozrażewskich części wsi Wilcza, Czermino i Polskie za 9.000 zł. (P.1416 k.1197v, 1109). Oboje części wsi Polskie sprzedali w r. 1631 za 2.000 zł. Stanisławowi Kossowskiemu (R. Kal.11 k.315). Wojciech połowę wsi Wilcza i pustki Rogaczewo, kupione od Rozrażewskiego, sprzedał w r. 1633 za 7200 zł. Stanisławowi Przyjemskiemu, marszałkowi nadwornemu koronnemu (ib. k.443). Oboje z żoną żyli jeszcze w r. 1650 (I. Kal.116 k.460). W r. 1652 Krystyna, już wdowa, oraz jej synowie, ks. Stanisław, Franciszek i Paweł, zostali skwitowani z 3.000 zł. długu przez Piotra Suchorzewskiego (P.1064 k.253v). Z synów, o Franciszku nie wiem nic więcej, o Stanisławie i Pawle zob. niżej. W r. 1653 Krystyna, sprzedała sposobem wyderkafu Orpiszewko za 8.000 zł. Wojciechowi Koszutskiemu (R. Kal.14 k.335). Żyła jeszcze w r. 1665 (I. Kal.126 s.56), nie żyła już 1680 r. (ib.140 k.4v). Górka Barbara wyszła w r. 1649, krótko po 12/V, za Stefana Moraczewskiego i żyła z nim jeszcze 1664 r. W r. 1649 Barbara dała swemu ojcu należńą jej po matce część w Czerminie i Orpiszewku (P.1424 k.160v, 161).
(1) Stanisław, syn Wojciecha i Suchorzewskiej, kanonik w Choczu Lipskich 1652 r. (I. Kal.118 s.1716). dr. obojga praw, sekretarz królewski 1654 r. (I. Kal.120 s.1195), archidiakon kaliski, kanonik warmiński, instalowany 1664.15/IV r., kanonik doktoralny gnieźnieński, instalowany 1665.21/V r., regent kancelarii koronnej 1670 r., kanonik krakowski 1669 r., dziekan warmiński, instalowany 1682.3/VIII r., administrator diecezji warmińskiej 1688 r., t. r. oficjał i wikariusz generalny warmiński, umarł 1692.5/IV r., Był autorem dzieła pt. "Monumentum, acta et res gestas Archiepiscoporum Gniesnensium..." (wydanego w r. 1860 przez M. Malinowskiego w tłumaczeniu polskim pt. "Żywoty arcybiskupów gnieźnieńskich (Korytkowski).
(2) Paweł, syn Wojciecha i Suchorzewskiej, plenipotent matki w r. 1654 (I. Kal.120 s.1195), od swego brata ks. Stanisława dostał w r. 1657 zobowiązanie sprzedaży części Czermina i Orpiszewka (Ws.56 k.595v, 597) i t. r. żonie swej Annie Korzbokównie Zawadzkiej, córce Marcina i Marianny Szczurskiej, zobowiazał się oprawić posag 10.000 zł. (ib. k.611v). Żył jeszcze w r. 1659 (Ws.208 k.276), a w r. 1660 Anna, już jako wdowa, skasowała dożywocie (Ws.59 k.939). W r. 1664 występowała ona jako współdziedziczka obok swej siostry, Zawady i Potrzebowa (P.1074 k.77v). Wyszła ona 2-o v. za Hieronima Konarzewskiego (P.1140 I k.81v) i nie żyła już w r. 1681 (I. Kal.140 k.215v). Córki: Zuzanna Ludwika ("z Wielkich Goreczek") zaślubiła w Golejewku 1680.3/VI r. Stanisława Rokossowskiego z Rozrażewa i żyła z nim jeszcze w r. 1711. Była dziedziczką Czermina 1682 r. (P.1105 VIII k.54v), Marianna, w l. 1682-95 żona Stanisława z Balic Muchlińskiego, Franciszka, żona w r. 1688 Jana Sobockiego. Zob. tablicę.
Wśród B-ch, których wymieniam niżej, mogą się znajdować i B-cy z Gniewięcina, o którch mówię osobno, mogą być również i Burzyńscy bo pisownia nazwiska bardzo tu bywa dowolna. Katarzyna z Bużenina, w r. 1626-39 wdowa po Janie Jarochowskim. Marianna, w r. 1638 żona
@tablica
Jana Trzcińskiego. Hieronim, w r. 1635 dożywotni posesor wsi Pęcherzewo Leśne, Borowę o Porębne, mąż zmarłej już Anny Stolowskiej (I. Kon.48 k.102v). Jadwiga, żona (Wiktora?) Kotlińskiego, nie żyjącego już w r. 1650. Mikołaj i Dorota z Mikołajewskich, rodzice Zofii, w l. 1669-94 żony Maksymiliana Stępowskiego (ib.69 k.474). Regina, w r. 1678 żona Jana Parczewskeigo (Paruszewskiego?). Krzysztof, nie żyjący już w r. 1691, mąż Marianny Trzebińskiej, ojciec Elżbiety, wdowy 1-o v. po Wojciechu z Jarek Wolińskim, 2-0 v. w r. 1691 żony Walentego Szczytnickiego (I. Kal.149 s.171). Teresa, w r. 1695 żona Mikołaja Rowińskiego. Teresa, córka Hieronima i Katarzyny Firlejówny, w l. 1695-1702 żona Marcina Zbierzchowskiego (P.1142 I k.136). Katarzyna, w r. 1699 żona Wojciecha Dobrzelowskiego. Po Rafale B. wdowa Agnieszka Marianna Ciesielska, córka Adama i Katarzyny Wygnańskiej, zobowiązała się w r. 1782 synowi Marcinowi sprzedać po dokonaniu wimdykacji dobra odziedziczone po Kretkowskich i Wygnańskich, pradziadach i dziadach, a mianowicie Kromszewice z przyległościami (I. Kon.82 k.289v).
Bużenscy, Bużynscy, cz. Gniewięccy, h. Lis wzięli nazwisko od Bużenina w p. sieradzkim, a pisali się z Gniewięcina w p. księskim. Niesiecki Gniewięckich piszących się z Bużenina uważał za Porajów na tej tylko zasadzie, iż się pisali z Bużenina. Poszedł za nim bezkrytycznie Boniecki, pisząc, iż jeden z Poraitów B-ch nabywszy część Gniewięcina zaczął pisać się w XVI w. Gniewięckim z Bużenina. Tymczasem Boniecki już tylko ze zgromadzonego przez siebie samego matriału mógł widzieć, że Rożnica, dawne dziedzictwo Lisów, która w r. 1527 przypadła prawem bliższości Pawłowi Gniewęckiemu h. Lis, była w kilkadziesiąt lat potem, w r. 1557m w rękach Barłomieja Gniewięckiego cz. Bużeńskiego. Wniosek stąd oczywisty - B-cy cz. Gniewięccy byli h. Lis. Walerian Trepka, autor "Liber chamorum" poświęcił tej rodzinie aż dwa artykuły w swej księdze, jeden pod hasłem "Bużeński" (nr 223), drygi, obszerniejszy i w szczegółach poprawniejszy, pod hasłem "Gniewięcki" (nr 505). Zdaniem tego autora Gniewięckim nazywał się "rzeźnik w Krakowie, który wołami kupczeł o do śląska. Bogaty beł, a że kupieł w Krakoski ziemi Gniewięcin, z czego zwał się Gniewięckim. Debieńską miał za sobą..." Wnukowie tego to ex-rzeźnika i Dębieńskiej miali wedle Trepki kupić w ziemi sieradzkiej Szczawno, Pysków i Bużenin, poczem od tej ostatniej wsi przezwali się B-mi (nr.505)
A oto jak rzecz miała się w istocie: Paweł Gniewięcki, dziedzic w Rożnicy (chyba więc notoryczny Lis!), był w r. 1502 mężem Doroty z Bużenina, córki Mikołaja "Kuropłocha", dziedzica w Bużeninie (G.25 k.197). Dorota w r. 1530 sprzedała temu swemu mężowi sumy zabezpieczpone na Bużeninie i przyległych wsiach (P.1393 k.332v). Synem ich był Jan Bużeński cz. Gniewiącki, którego narzeczonej Barbarze Kleczewskiej, córce Mikołaja, Paweł 1530.2/II r. oprawił posag 1.000 zł. na sumach pieniężnych lokowanych na mieście Bużeninie oraz wsiach Zamoście, Witowo, Prusinowo i Strzałkowo w p. sier. (P.871 k.623). T. r. już po ślubie, Barbara zapisała dług 470 zł. swym siostrom (ib. k.504). Bartłomiej Bużeński cz. Gniewięcki, który w r. 1557 na Rożnicy oprawił posag swej żonie Barbarze Dembińskiej, córce Walentego, poźniejszego kasztelana krakowskiego ("rzeźnik w Krakowie" wedle Trepki!), to niewątpliwie też syn Pawła i Doroty, który począł się zwać Bużeńskim w związku z jakimiś częściami w Bużeninie, które mu się dostały czy to wskutek praw po matce, czy drogą kupna. Ów Bartłomiej w r. 1591 zeznawał z żoną zapis wzajemnego dożywocia. Był wojskim sieradzkim i już nie żył w r. 1596 (Boniecki). Jeśli opowiadanie Trepki o "rzeźniczym" pochodzeniu B-ch cz, Gniewięckich uważać możemy śmiało za złośliwą plotkę, to informacje o współczesnych mu pokoleniach tej rodziny zasługują na większą wiarę. Barbara Dembińska wedle niego umarła w Rożnicy koło Jędrzejowa 1633.23/I r., mając lat 120(!). Córki Bartłomieja i Dembińskiej, Anna, żona Stanisława Spytka Chwaliboga, Elżbieta, zmarła w r. 1599, żona Stanisława Fogelwedera z Bobolic (Boniecki). Trepka w artykule o B-ch braci Jana, Mikołaja i Jarosza nazwał synami "rzeźnika" i Dembińskiej, natomiast w artykule o Gniewięckich, lepiej już poinformowany, uważał ich za wnuków owego "rzeźnika", po jego synu ożenionym z Komorowską i zamieszkałym w ziemi sieradzkiej. Tym synem był Piotr B. z Gniewięcina, o którym zresztą nic więcej nie wiem, ponad to, iż w r. 1602 Stanisław Zaremba zobowiązał się sprzedać mu za 260 zł. swój dom w Kaliszu przy ulicy Rybackiej (I. Kal.68 s.1489), w r. 1609 Piotr kwitował Piotra Skrzyńskiego z 120 zł. (I. Kal.75 s.122), a już nie żył w r. 1635. O braciach Janie, Mikołaju i Jaroszu (Hieronimie) powiada Trepka, iż sprzedawszy Gniewięcin, kupili Szczawno, Pysków i Rożenin w ziemi sieradzkiej. Czwarty brat, Krzysztof, miał wedle Trepki umrzeć młodo.
1. Jan B. z Gniewięcina, syn Piotra, działał 1612 r. w imieniu ojca (I. Kal.78 s.247), a w r. 1618 zapisali dług 1.000 zł. Stanisławowi Lisieckiemu (ib.84 s.1622). W r. 1635 oprawił 8.000 zł. posagu żonie swej Annie z Sienna Potworowskiej, córce Pawła i Katarzyny z Łaszkowa (I. kal.101 s.1304). Ta Anna części wsi Chojno, Głowczyn, Sierpy, Kuczowola, Korzekwin, Szczytniki, Siedliska i Wawry sprzedała w r. 1643 za 50.000 zł. Wojciechowi Łubieńskiemu, stolnikowi sieradzkiemu (R. Kal.13 k.5), a części wsi Wola Tłumokowa i pustki Tobołki za 12.000 zł. bratu Janowi Potworowskiemu (ib. k.6v). W r. 1646 Jan występował jako opiekun dzieci zmarłego brata Mikołaja (I. Kal.112 s.1606, 1607). Żył jeszcze w r. 1657 (ib.122 s.816). Anna Potworowska była wdową w r. 1661 (ib.125 s.1101), i t. r. umarła, a pogrzeb jej w Woli odbył się 5/XII (B. Kórn. Cz.1168). Wedle Trepki ów Jan mieszkał w Szczawnie koło Sieradza. Córki jego i Potworowskiej: Katarzyna, Barbara, Zofia i Anna. Katarzyna była w l. 1677-95 żoną Kazimierza Jarzyny, Zofia i Barbara, jako "panny dojrzałe" wystepowały w l. 1681-95 (ib.140 k.366v; 152 s.434). Anna, mająca rok 60-y cedowała w r. 1690 siostrom swym Zofii i Barbarze sumę na Gzikowie (Ws.76 k.382). Chyba identyczny z powyższym Janem był Jan już nie żyjący w r. 1665, ojciec Krzysztofa (I. Kal.126 s.150).
Krzysztof B. z Gniewięcina, syn Jana, kwitował 1657 r. z ran zadanych sobie Jana Czachórskiego (ib.122 s.725) i miał t. r. sprawę z Wojciechem Potworowskiem (ib. s.816). W r. 1661 mąż Elżbiety Stawskiej, córki Wacława (ib.125 s.1194). Elżbieta nie żyła już w r. 1669 (ib.129 s.325), a drugą żoną Krzysztofa była Konstancja Ostrowska. Nie żył on już w r. 1704 (ib.157 s.139). Jego dzieci z pierwszego małżeństwa to Jan, występujący w l. 1669-1704, i Anna, wspomniana w r. 1669, w r. 1714 jeszcze niezamężna (ib.129 s.352; 157 s.139; 159 s.6). Z drugiego małżeństwa syn Józef, wymieniony w r. 1704 (ib.157 s.139).
2. Mikołaj B. cz. Gniewięcki, syn Piotra, wedle Trepki zamieszkały w Bużeninie i ożeniony z Wężykówną, nie żyjący w r. 1645, ojciec Anny, występującej t. r. w charakterze posiadaczki zastawu na wsi Wola Wendryńska i na folwarku Lenczyńsko w p. radomszczańskim, trzymanego od Wolskich (R. Kal.13 k.212). Synami Mikołaja byli Stefan, Hieronim i Paweł, nieletni w r. 1646, pozostający pod opieką stryja Jana (I. kal.112 s.1606, 1607). Z nich Hieronim aprobował swój testament datowany 1648.3/VIII r. (P.1058 k.348v). Bezdzietny, nie żył już w r. 1653, kiedy brat Stefan, jako jego spadkobierca, w imieniu własnym i innych swych braci(!), kwitował Helenę Bardzką z 180 zł. prowizji od sumy 1.800 zł. (P.1066 k.293v). Żył jeszcze w r. 1654 (G.82 k.983v).
3. Hieronim (Jarosz), syn Piotra, wedle Trepki zamieszkały w Pyskowie, był w r. 1624 odsądzony od czci przez Porowskiego za najazd i spalenie. Miał umrzeć w r. 1627. Córka jego Leonora, pozostąjąca pod opieką stryja Jana, wyszła w r. 1646, krótko po 13/X, za Jana z Rudnik Biskupskiego, cześnikowicza sieradzkiego (I. Kal.112 s.1610). Syn Hieronima Aleksander był w r. 1646 dziedzicem Bużenina i Pyskowa (ib. s.1613). Zob. tablicę.
Urszula B. z Gniewięcina, żoan 1-o v. Wawrzyńca Drzewieckiego, 2-o v. "urodz." Jerzego Falgreta, 3-o v. 1631 r. "szl." Stanisława Suchoczarskiego (I. Kal.97a s.608). Nie wiem czy do tych należała Helena która 1665.26/I r. zaślubiła w Poznaniu szl. Adama Sląskiego (LC Św. Małgorzata, Pozn.).
@tablica
Bużyńscy, zob. Bużeńscy
Bychawscy h. Dołęga z Bychawy w p. lubelskim. Stanisław w p. lubelskiego, nie żyjący już w r. 1613, ojciec Eustachego, który t. r. zobowiązał się rezygnować za 1.000 zł. synowi Krzysztofowi wieś Wierciszów w p. lubel. (Py.72 k.86v). Krzysztof żeniąc się t. r. z Heleną Drachowską córką Macieja "Serowego" i Agnieszki Czwierdzieńskiej, krótko przed ślubem 13/VI, dostał od jej ojca zapis 600 zł. długu, jako posag (G.72 k.87v, 204). T. r. na połowie Wierciszewa oprawił jej ową sumę posagową (P.1408 k.685v). Oboje małżonkowie żyli w r. 1622 (G.76 k.46). Katarzyna B., w r. 1684 wdowa po dwóch mężach Wawrzyńcu Kłobukowskim i Krzysztofie Łąckim.
Bychowscy. Marianna B., żona 1655 r. Jana Zelawskiego. Julianna, w l. 1798-1803 żona Antoniego Węsierskiego, zrazu ekonoma w Trzebawiu, potem administratora Wirów. Antonina, w r. 1805 żona Centkowskiego, administratora Granowa, 1807 r. mieszkała w Wirach.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
263264265266[267]268269270271
