Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
327328329330[331]332333334335
Lisieccy - Luzińscy
@tablica
@tablica
Lubomierscy z Lubomierza w p. kaliskim, wedle ks. Kozierowskiego Bylinowie-Szreniawici. Stanisław L. cedował Marcinowi Gołaskiemu cz. Bojanowskiemu swoje prawa dłużne, zyskowe i przezyskowe nabyte na Janie Suliszewskim cz. Magnuszewskim w Magnuszewicach osiadłych, Prusach Polskich oraz Pędzewie pustkach i w 1562 r. Aaron Jemiałkowski zobowiązał się wobec tego Gołaskiego stawić go do akt (I. Kal. 27 s. 755). Nie wiem, czy do tych należy zaliczyć Gabriela, który w 1610 r. został skwitowany z gwałtów przez małżonków Dobrosielskich (I. Kon. 35 s. 13).
Lubomirscy h. Drużyna, Szreniawa z Lubomierza w p. szczyrzyckim. Joachim, mąż Katarzyny Domiechowskiej, wdowy 1-o v. po Mikołaju Oleśnickim, której w 1612 r. Anna z Domiechowskich Poniecka ustąpiła swych praw spadkowych po bezpotomnie zmarłym Janie Zbelitowskim (I. Kal. 78 s. 1476). Zofia z Lubomierza, żona Stanisława Kąckiego, już nie żyjącego 1630 r. Panna Konstancja zaślubiła 1637 r. Franciszka Sędziwoja Czarnkowskiego, wojewodzica łęczyckiego, starostę międzyrzeckiego. Barbara Tarłówna, wdowa po Jerzym L-im, marszałku wielkim koronnym i hetmanie polnym koronnym, właścicielka klucza śleszyńskiego 1672 r. (P. 199 k. 84). Hieronim August L., ks. S. I. T., rycerz maltański, hr. na Jarosławiu i Wiśniczu, administrator opactwa tynieckiego, instalowany 5 V 1682 r. na komandorię poznańską Św. Jana po śmierci Jana Ossolińskiego (Install., s. 119). Anna L-a i jej mąż ks. Dominik Mikołaj Radziwiłł, kanclerz wielki Litewski, dziedzice dóbr Śleszyn, Gorzeń i Minikowo w p. bydg. 1696 r. (N. 189 k. 232v). Ks. Aleksander (Jakub ALeksander), mąż Fryderyki Karoliny Vitzthum (Vicedom), która nabyła 1724 r. od Krzysztofa Towiańskiego, podkomorzego koronnego, sumę 236.000 tynfów, zastawną na dobrach sierakowskich, dawniej króla Stanisława, potem Aleksandra Sułkowskiego, łowczego nadwornego koronnego. W 1739 r. ów Aleksander L. był miecznikiem koronnym, generałem majorem wojsk koronnych i starostą soleckim. T. r. żona jego sumę powyższą cedowała Sułkowskiemu (Ws. 87 k. 83). Anna Katarzyna, córka Jerzego, wojewody sandomierskiego, w 1732 r. zaślubiła Antoniego Józefa hr. z Lubrańca Dąmbskiego, starostę inowrocławskiego i rotmistrza J. Kr. Mci, późniejszego wojewodę brzeskiego kujawskiego. Plenipotentami ks. Antoniego L-go, starosty kazimierskiego i lipnickiego, byli 1735 r. Kazimierz, łowczy bydgoski, i Jan, łowczy wschowski Wykowscy (Ws. 85 k. 48). Ks. Anna L-a, starościna kazimierska, umarła 18 III 1758 r. (Nekr. Franciszkanów Śrem.). Ks. Józefa L-a, córka Jerzego, chorążego koronnego, i Joanny Steinówny, żona 1759 r. Adama Łodzi ponińskiego, starosty babimojskiego. Ks. Antoni L. wojewoda lubelski, wraz z żoną otrzymał 1759 r. po śmierci Teresy Lipskiej, oboźnicy koronnej, starostwo śremskie i wieś Garbatkę (Kurier Pol., nr 10). Ks. Kasper L., generał wojsk rosyjskich, chrzestny 26 IX 1760 r. (LB Fara, Poznań). Ks. Jadwiga L-a, żona Franciszka Kwileckiego, ur. w Radaun 24 VI 1876 r., zmarła w Poznaniu 11 I 1930 r. i pochowana w Kwilczu. Teresa z Wodzickich, ur. 2 X 1883 r., żona ks. Kazimierza, w 20-leciu międzywojennym właścicielka Wielichowa z folwarkami: Lubnica, Trzcinia, Mokrzec (1154 ha) w pow. Śmigiel.
Lubońscy h. Leszczyc z Luboni w p. łęczyckim, jednego pochodzenia z Rysińskimi, stąd czasem pisali się z Rysin. Boniecki na podstawie ksiąg grodzkich przedeckich ułożył genealogię tej rodziny za wiek XVI. Wedle niego, synowie Piotra, to jest Stanisław, Wojciech, Mikołaj, Andrzej i Piotr występowali w 1546 r., a był jeszcze i szósty syn Piotra, Jan, znany z r. 1549. Spośród nich, ze Stanisławem, Andrzejem i potomkami Piotra spotykamy się na terenie województwa kaliskiego, a potrosze i poznańskiego.
Stanisław L., syn Piotra, na połowie swych dóbr we wsiach Lubonia, Częstkowo i Szczmielnik w p. przedeckim oraz na połowie sum posiadanych u Piotra i Andrzeja Grodzieckich oprawił 1547 r. posag 1.000 zł żonie swojej Bogumile z Wyszyny Grodzieckiej, córce Jana (P. 1395 k. 318). Skwitował 1548 r. jej brata Andrzeja Grodzieckiego, dziedzica w Wyszynie, z 400 zł (I. Kon. 5 k. 105v), zaś w 1551 r. z 1.000 zł całego jej posagu (ib. k. 355v). Według Bonieckiego, ów Stanisław wwiązany został 1549 r. do części Luboni, którą mu odstąpił brat Andrzej, zaś w 1553 r. oprawił posag żonie Katarzynie Krzykoskiej, która byłaby więc jego drugą żoną. W 1571 r. ustąpiła ona z Częstkowa. Stanisław nie żył już 1577 r., kiedy to w imieniu jego synów: Piotra, Stanisława i Jana, Jan Grodziecki, chorążyc kaliski, kwitował z długów zaciągniętych przez zmarłego już Hieronima Jaranda z Brudzewa, wojewodzica łęczyckiego, siostry tego wojewodzica (P. 929 k. 299). Z Bonieckiego wiemy, że był jeszcze i czwarty syn Stanisława - Andrzej. Jan, Stanisław, Andrzej i Piotr mieli w 1571 r. wspólnie ze swymi braćmi stryjecznymi, to jest synami Andrzeja i synami Piotra, kwitować się z Wiesiołowskimi i procesować się z Dzierzbickim. Chyba córką Stanisława była też Katarzyna, żona Andrzeja Wolskiego z Woli Łaszczowej, bowiem ten Wolski dał zobowiązanie Piotrowi i Janowi, braciom L-m, w skutku którego to zobowiązania oprawił w 1581 r. posag 2.160 zł żonie swej Katarzynie L-ej (R. Kal. 5 k. 195).
1. Jan, syn Stanisława i zapewne Grodzieckiej, o którym Boniecki pisze, iż wraz z braćmi kwitował 1572 r. Górkę, pozwał tego Górkę 1575 r. o wwiązanie w Skrzyszów, objął 1572 r. Ozorzyno, 1574 r. Kozanki i Chociszew, 1579 r. Mdzurowo, którego część rezygnował 1580 r. Rokowskiej, a 1588 r. część Jarnowskiemu, 1591 r. sprzedał Lubienie i zastawił część Słupecka Rysińskiemu i zapisał oprawę żonie Jadwidze Pękosławskiej. Chyba tego to Jana mianował 1584 r. jednym z opiekunów swych dzieci, urodzonych ze zmarłej Katarzyny L-ej (zob, wyżej) Andrzej Wolski (I. Kon. 21 k. 35). Jam wespół z żoną Jadwigą z Pękosławia wydzierżawił 1592 r. Smoszewo od małżonków Lisieckich (I. Kal. 59 s. 1256), z której to dzierżawy zostali oboje skwitowani przez Lisieckich 1598 r. (I. Kon. 28 k. 356v). T. r. wciąż wspólnie z żoną zastawił w sumie długu 1.304 zł Andrzejowi Grodzieckiemu części wsi Wielanowo, Wielanówko, Brozówka i pustki Rybno, oraz części wsi zastawnej Czopowo w p. sier. (ib. k. 354v). Żył jeszcze 1599 r. (Boniecki).
2. Stanisław, syn Stanisława i zapewne Grodzieckiej, dzielił się dobrami z bratem Piotrem 1575 r. (ib.), dostał 1579 r. zobowiązanie od Mikołaja Grodzieckiego, chorążyca kaliskiego (I. Kon. 18 k. 474), nabył wraz z braćmi Gołębiów 1580 r., a sam nabył t. r. młyn w Korzeczniku, t. r. kwitował się z bratem stryjecznym Maciejem, 1582 r. uzyskał zasądzenie brata Piotra za dług (Boniecki).
3. Piotr, syn Stanisława i zapewne Grodzieckiej, zapisał 1573 r. dług 2.650 zł braciom swoim rodzonym, Stanisławowi i Janowi (I. Kon. 16 k. 334). Janowi z Konar Malechowskiemu dał1584 r. zobowiązanie stawienia do akt przyszłej swej żony Katarzyny Siedleckiej, córki Stanisława seniora i Katarzyny z Bnina (I. Kal. 50 s. 384; Kośc. 264 k. 43v). T. r., już po ślubie, oprawił jej na połowie swoich części we wsiach Osiek Mały, Dęby i Drzewica w p. kon. posag 1.533 zł (R. Kal. 5 k. 378v). W 1591 r. swe części w tych wsiach, nabyte od Jana Zapolskiego, sprzedał za 1.400 zł Feliksowi Rybińskiemu. Jego żona wtedy jeszcze żyła (I. Kal. 59 s. 701, 704). Skwitowany 1596 r. ze 100 zł przez Stanisława i Wacława Rajskich, synów Jana (ib. 63 k. 302), pozywany 1597 r. o uiszczenie 200 zł długu przez Jadwigę Bielicką (I. Kon. 28 k. 196v). Nie żył niewątpliwie w 1599 r., kiedy to jego synowie, Andrzej, Jan i Adam wspólnie ze stryjem Janem kwitowali Skarbków (Boniecki). Mowa o nim wyraźnie jako o zmarłym w 1601 r., kiedy owi trzej synowie występowali przeciwko Adamowi, Rafałowi i Maciejowi Bielickim, synom Stanisława (I. Kon. 30 k. 145). Spośród nich, Andrzej i Jan bezdzietni, żyli jeszcze obaj 1604 r., kiedy w imieniu własnym i nieletniego Adama zastawiali Osiek Mały Stanisławowi Latalskiemu (ib. 35 s. 17). Obaj już nie żyli 1610 r. Córkami Piotra były: Jadwiga, w l. 1618-1622 zona Jana Gaszyńskiego Oremusa, Anna, w 1620 r. żona Stanisława Ciesielskiego, Katarzyna, t. r. niezamężna (P. 1004 k. 219).
Adam, syn Piotra, brat rodzony i jedyny spadkobierca Andrzeja i Jana, urodzony około 1593 r. lub 1594, wedle układu zawartego w 1604 r. przez starszych braci ze Stanisławem hr. z Łabiszyna Latalskim, części po ojcu i części tych braci w Osieku zastawił mu w 1610 r. na lat sześć za 4.000 zł (I. Kon. 35 s. 17), a w 1617 r. te dobra po braciach sprzedał owemu Latalskiemu za 6.000 zł (P. 1410 k. 432). W 1618 r. w Łaskowie zawierał pod zakładem 1.600 zł kontrakt z Janem Gaszyńskim Oremusem (I. Kal. 84 s. 368). Zapewne był to kontrakt o rękę siostry Jadwigi. Od Mikołaja Latalskiego, jako stryja i opiekuna córek zmarłego już Stanisława Latalskiego, otrzymał 1620 r. cesję sumy 2.333 zł, zapisanej Stanisławowi przez Andrzeja Grodzieckiego (P. 1004 k. 218). Żona jego Elżbieta Załuskowska, córka Jana i Eufemii Przyłubskiej, zawarła 1619 r. układ ze swoim rodzonym stryjem Wojciechem Załuskowskim, mocą którego sprzedała mu za 150 zł swoje części w Komorowie p. gnieźn., odziedziczone po Aleksandrze Irzykowskim, wuju ojca, stryj zaś ze swej strony sprzedałjej i jej siostrze pannie Katarzynie części w Załuskowie w p. brzeskim, które nabył od swego brata Dadźboga (G. 337 k. 451v; I. Kon. 48 k. 13). Adam, dziedzic w Osieku, wziął w zastaw 1622 r. od Andrzeja Grodzieckiego wsie Brzezno, Szczepidło, Głodno i Kociętowy (I. Kon. 42 k. 10v). Przez Jana Gaszyńskiego i jego żonę skwitowany t. r. z 200 zł (ib. k. 206v). Z żoną swoją spisywał w 1623 r. wzajemne dożywocie (R. Kal. 10 k. 56). Od Andrzeja Cielmowskiego nabył 1625 r. zastawem za 1.300 zł trzy role kmiece w Kucharach Cerkiewnych (I. Kon. 44 k. 249v). Elżbieta z Załuskowskich skwitowała 1626 r. Stefana Modlibowskiego z 1.600 zł, za które Modlibowski zastawił małżonkom Zdrowskim część Wardężyna Mniejszego, a Zdrowscy scedowali to jej (ib. k. 593v). Oboje małżonkowie i Wojciech Załuskowski kwitowali się 1636 r. z dzierżawy Łaskowa (I. Kal. 102 s. 629). T. r. od Andrzeja Dzięczyńskiego i żony jego Anny Belęckiej wydzierżawili Chrzanowo i Kurcewko (ib. s. 705). Adam otrzymał 1637 r. od siostry swej żony, Katarzyny żony Zygmunta Stawskiego, cesję spadku po matce tych sióstr i po ciotce, Zofii Przyłubskiej, żonie 1-o v. Broniewskiego, 2-o v. Magnuszewskiego (I. Kon. 48 k. 318v). Oboje z żoną wydzierżawili 1641 r. od Wojciecha Kotarskiego i jego żony Agnieszki z Trąmpczyńskich część wsi Czachóry w p. kal. (I. Kal. 107a s. 664). Adam nie żył już w 1668 r. (Py. 153 s. 45). Elżbieta z Załuskowskich L-a chyba identyczna z Elżbietą L-ą, której w 1671 r. zapisał dług 700 zł Stanisław Wysocki, sędzia ziemski brzeski (I. Kon. 60 k. 173). Dzieci Adama i Elżbiety: Anna, ochrzcz. 26 V 1638 r. (LB Kuczków) Jan, Stefan, Piotr i Stanisław, ochrzcz. 1 IX 1641 r. (LB Droszew), o którym wiem jeszcze tylko tyle, że żył w 1677 r. (I. Kon. 60 k. 1038v, 1039).
1) Jan, syn Adama, otrzymał 1668 r. zapis długu 500 zł od Macieja Kokowskiego (Py. 153 s. 45), z której to sumy kwitował Kokowskiego w 1671 r. (I. Kon. 60 k. 174). Administrator starostwa konińskiego, zabity został 13 V 1676 r. przez Stanisława Walewskiego, rotmistrza chorągwi Zaleskiego chorążego łęczyckiego, i innych (ib. k. 1038v, 1039).
2) Stefan, syn Adam, ożenił się 13 II 1661 r. z Zofią Niemierzycką (LC Brody), córką Wojciecha i Heleny Pakosławskiej, która to Zofia w 1676 r. scedowała siostrze swojej Annie i jej mężowi Florianowi Winiarskiemu swoją połowę z sumy 400 zł zapisu małżonków Ponińskich (G. 85 k. 302v). Obok braci Piotra i Stanisława występował 1677 r. przeciwko zabójcom brata Jana (I. Kon. 60 k. 1038v, 1039). Oboje z żoną żyli jeszcze 1683 r. (P. 1106 IV k. 61), a zapewne i 1685 r. (Kośc. 306 k. 307v).
3) Piotr, syn Adama i Załuskowskiej, kwitował 1677 r. Stanisława Wysockiego, sędzica ziemskiego brzeskiego, z 250 zł z sumy oryginalnej 700 zł, którą zapisał był rodzicom jego (I. Kon. 60 k. 1102v). Chyba to ten sam Piotr i żona jego Marianna Paruszewska, córka Jana, już nie żyli w 1686 r., kiedy to córka ich Anna była żoną Kazimierza Piątkowskiego (Py. 155 s. 57). Wyszła za niego w Ostrzeszowie 6 III 1685 r. Inna córka Piotra i Paruszewskiej, Marianna, niezamężna, kwitowała 1701 r. Baltazara Bronikowskiego, poprzedniego dziedzica części Parusewa (P. 1141 IX k. 65v). Syn ich Tomasz.
Tomasz, syn Piotra i Paruszewskiej, występował 1686 r. (py. 155 s. 57). Jego dzieci z żony Felicjanny, nieznanej mi z nazwiska: Mikołaj, ochrzcz. 5 XII 1687 r. (LB Witkowo), Wawrzyniec Michał, ochrzcz. 19 VII 1703 r. (LB Bieganowo).
Andrzej, syn Piotra, odstąpił część Luboni bratu Stanisławowi 1549 r. i zastawił część Częstkowa bratu Piotrowi za 1.000 zł 1556 r. (Boniecki). Wspólnie ze swoją żoną Elżbietą Rajską zobowiązał się 1564 r. wyderkować siedlisko puste z ogrodem i stawem w Rajsku p. kal. za 15 grz. Stanisławowi Kobierzyckiemu z Rajska (ib. 29 s. 90). Oboje już nie żyli 1582 r., kiedy to ich synowie Stanisław i Jan, dziekan kaliski i pleban goszczyński, swoje odziedziczone po matce części w Rajsku sprzedali za 1.000 zł Janowi Kobierzyckiemu z Rajska (R. Kal. 5 k. 274v). Ten to Jan (Jan, syn Andrzeja L-go z Rajska) imatrykulował się 1573 r. na Uniwersytecie Krakowskim (Alb. Stud. III, s. 90).
Po Piotrze, synu Piotra a bracie wspomnianych wyżej Stanisława i Andrzeja, dziedzicu w Częstkowie, wśród innych synów wymienionych przez Bonieckiego, był i Wojciech. Ów Wojciech, dziedzic części w Częstkowie 1590 r. (R. Kal. 6 s. 338), chyba jeszcze żyjący 1600 r., nie żyjący już 1601 r., był ojcem Jadwigi, w 1590 r. żony Łukasza Wolskiego z Woli Rozustowej w p. kon., i Jana, który w 1601 r. zapisał 100 zł Łukaszowi Jemiełkowskiemu (I. Kon. 30 k. 119v). Od Łukasza Wolskiego kupił 1600 r. za 3.000 zł jego części w Woli Rozustowej i Bogdałowie (Rel. Kal. 1 k. 650). Wspólnie ze swą żoną Elżbietą Popowską zapis na 1.000 zł, otrzymany od Stanisława Trąmpczyńskiego, syna Jana, sposobem zastawnym na częściach Trąmpczyna i młyna zwanego Drzezgowski, cedował 1615 r. Stanisławowi Trąmpczyńskiemu, synowi Wojciecha (ib. 38 k. 448). T. r. wydzierżawili oboje od Jana Gorzewskiegoczęści wsi Kawnice i Głodowo (ib. k. 449). Jan żył jeszcze 1618 r., kiedy od Andrzeja Zbierskiego otrzymał zapis długu 16 zł (ib. 40 k. 350). Zob. tablicę.
Tomasz kwitował 1550 r. Marcina Koźmińskiego z 600 zł, za które trzymał od niego Kaliszkowice w p. ostrzeszowskim (I. Kal. 12 s. 675). Piotr, któremu w 1601 r. Bartłomiej Lubstowski rezygnował część w Lubstówku, wezwał 1602 r. Głembockich, matkę i synó, do odebrania z tej części sumy 21 zł (I. Kon. 30 k. 475). Jan L. z Rysin, pisarz grodzki koniński, skwitowany 1610 r. ze spraw przez Andrzeja Domaradzkiego (ib. 35 s. 34).
@tablica
Żył jeszcze 1615 r. (ib. 38 k. 338). Zofia L-a, nieletnia siostrzenica Jadwigi z Sierakowa, wdowy po MIkołaju Szemborskim, 1618 r. (N. 62 k. 140). Seweryn, mąż Anny Gliszczyńskiej, córki Wojciecha, 1636 r. (N. 223 k. 1065). Aleksandra, żona Wojciecha Śniegockiego, 1638 r. Walenty wspólnie z żoną Zofią Gawrońską skarżył 1640 r. Jana Sadowskiego o gwałtowne najście ich w Chłapowie, wsi dziedzicznej Władysława Głoskowskiego (P. 165 k. 336v). Marianna L. (?), wdowa po Stefanie Żychlińskim 1634 r.
Krzysztof roborował 1652 r. kontrakt z Mikołajem Kozłowskim (I. Kal. 118 s. 1740 ). Krzysztofa żona, Marianna z Rudnik, wdowa 1-o v. po Jakubie Skrzypińskim, zapisał 1654 r. dług 300 zł Janowi Goreckiemu (Py. 151 s. 194). Tan Krzysztof już nie żył 1657 r., kiedy Jan Lisowski kwitował jego pasierbów Skrzypińskich, dzieci też już zmarłej Marianny z Rudnik (I. Kal. 122 s. 323). Nie wiem, czy ten, czy też inny Krzysztof kwitował się 1655 r. z małżonkami Żakowskimi z dzierżawy wsi Gruszczyce (ib. 121 s. 459). Inny najoczywiściej Krzysztof L. był mężem Łucji Nieniewskiej, wdowy 1-o v. po Mikołaju Sarbskim, która w 1657 r. w imieniu własnym i synów z pierwszego małżeństwa mianowała plenipotentów (ib. 122 s. 619). W 1677 r. już 3-o v. żona Jana Lelińskiego, który ją od sześciu lat porzucił, cedowała Janowi Zamłyńskiemu wyprocesowane sumy zastawne na wsi Gorzuchy (ib. 138 s. 782).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
327328329330[331]332333334335
