Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.

[329]

Lisieccy - Luzińscy
Lubomęscy
(4) Maciej, syn Jana i Dobrosołowskiej, występował 1605 r. (I. Kon. 32 k. 45v; G. 68 k. 515v). Był mężem Anny Wolskiej, wdowy 1-o v. po Janie DObiejewskim, której w 1611 r. Sebastian i Jakub Dobiejewscy, bracia i spadkobiercy jej pierwszego męża, zapisali posag 1.500 zł (P. 1407 k. 412). Od brata stryjecznego Andrzeja, syna Wojciecha, Maciej otrzymał 1612 r. zapis 400 zł długu (P. 988 k. 1124v). Wspólnie z żoną wydzierżawił 1615 r. od Anny z Kopydłowa, wdowy po Szymonie Jerzykowskim, części Kozarzewa i Komorowa w p. kon. (I. Kon. 38 k. 486). Oboje zawierali 1619 r. z Pawłem Krzewskim i jego żoną Barbarą z Ruszkowskich kontrakt dzierżawy części Słaboszewa i Sarnowa w p. gnieźn. (ib. 40 s. 255).

2. Jan, syn Wojciecha i Powidzkiej, obok braci 1539 r. współdziedzic w Lubomyślu, Sławęcinie i Mikorzynie (P. 1394 k. 313), otrzymał 1540 r. od matki pięć łanów pustych w Lubomyślu (ib. k. 363v). Na połowieswych części w Lubomyślu, Sławęcinie i Mikorzynie oprawił t. r. posag 250 zł żonie swej Zofii, córce Jana Pcienińskiego (ib. k. 364). Wespół z bratem Andrzejem nabył 1543 r. od brata Jakuba za 600 zł jego część w Sławęcinie (Z. Kon. 6 k. 120v), i t. r. tę część sprzedał wspólnie z tym bratem za 600 zł Jerzemu Latalskiemu, kasztelanowi lędzkiemu (P. 1395 k. 63v, 79v). Od Stanisława Pątnowskiego kupił 1544 r. za 400 zł część w Mikorzynie, którą ojciec wyderkował był temu Pątnowskiemu (Z. Kon. 6 k. 126v). Żył jeszcze 1554 r. (P. 1396 k. 194v), a zapewne i w 1567 r., kiedy to Anna L-a, córka Jana (może właśnie tego?), wychowanica Jadwigi Boruckiej, otrzymała od niej zapis 200 zł (I. Kon. 13 k. 296v). Zofia L., wymieniona w 1579 r. w rejestrach poborowych w częściach Sławęcina i Mikorzyna (Paw.), to niewątpliwie Zofia Pcienińska, już wtedy owdowiała.

3. Jakub, syn Wojciecha i Powidzkiej, od Mikołaja Zagórskiego w długu 200 zł wziął w zastaw 1539 r. wieś Kijewiec w p. gnieźn. (I. kon. 3 k. 178). Żona jego, Jadwiga Budziejewska, wdowa 1-o v. po Jerzym Modrzewskim, oprawę od pierwszego męża na Stopachowie (dziś Stępuchowo) w p. kcyń. wyderkowała 1539 r. za 200 grz. Maciejowi Kozielskiemu, zaś Jakub oprawił jej 160 grz. posagu na połowie części w Lubomyślu, Sławęcinie i Mikorzynie, należnych mu w działach z braćmi (P. 1394 k. 312v, 313). Wspólnie z bratem Andrzejem zobowiązał się 1540 r. bratu Stanisławowi zastawić dwa łany osiadłe w Mikorzynie w długu 26 grz. (I. Kon. 3 k. 184v). Od Rafała Pątnowskiego kupił 1542 r. za 300 zł jego część w Mikorzynie (P. 1394 k. 516v). T. r. wspólnie z braćmi Stanisławem i Andrzejem w sumie 217 zł długu zastawił Jerzemu Latalskiemu, kasztelanowi lędzkiemu, części w Lubomyślu, Sławęcinie i Mikorzynie (I. Kon. 3 k. 314). Część swoją w Sławęcinie sprzedał 1543 r. za 600 zł swoim braciom Janowi i Andrzejowi (Z. Kon. 6 k. 120v). Jadwiga z Budziejewskich skwitowała 1550 r. Jerzego Latalskiego, kasztelana lędzkiego, ze swego posagu 250 zł i takiejże sumy wiana, oprawionego na części Sławęcina i Mikorzyna, które to części Jakub sprzedał Latalskiemu za 800 zł (P. 889 k. 133). Kupiwszy za 118 grz. część Rękawczyna w p. gnieźn. od Tomasza Rękawieckiego, zobowiązał się był sprzedać ową część Janowi i Stanisławowi Strykowskim. O dopełnienie tego zobowiązania pozywali go Strykowscy 1555 r. (P. 896 k. 193). Swoje czwarte części we wsiach Lubomyśle i Mikorzyno, uzyskane z działu braterskiego, sprzedał 1544 r. za 800 zł wspomnianemu już Latalskiemu (P. 1395 k. 144v). Żył jeszcze 1562 r., kiedy żona jego Jadwiga kwiotwała Marcina L-go z 218 zł (G. 41 k. 143v). Synowie jego: Piotr, Wojciech i Krzysztof.

1) Piotr, syn Jakuba, wspólnie z braćmi Wojciechem i Krzysztofem występował 1592 r. przeciwko zabójcom ich brata stryjecznego Jana, syna Andrzeja (I. Kon. 25 k. 95). Był zapewne identyczny z Piotrem, już nie żyjącym w 1597 r., po którym z Anny Małowieskiej zrodzony syn Piotr dostał t. r. od Wojciecha Turskiego zapis długu 100 zł (N. 163 k. 133).

2) Wojciech, syn Jakuba, bratu stryjecznemu Janowi sprzedał 1574 r. za 300 zł części Lubomyśla (I. Kon. 16 k. 66v). Wespół z żoną swoją Reginą Odolikowską wydzierżawił 1578 r. od Jana Turkowskiego cz. Wargowskiego i żony jego Barbary Naramowskiej część Wargowa (P. 931 k. 883). Jana Przystanowskiego Szperkę, wuja swej żony, skwitował 1579 r. ze 100 zł jej posagu (P. 952 k. 512v). T. r. ustanowił opiekę dla zrodzonych z niej dzieci (P. 933 k. 803v). Od Andrzeja Odolikowskiego kupił 1594 r. za 2.200 zł jego części we wsi Młodawsko w p. pozn. (P. 1401 k. 209v). Córkom swoim, Agnieszce, Dorocie i Zofii, zapisał 1600 r. po 500 zł posagu każdej (P. 970 k. 23v). Części swe w Młodawsku sprzedał 1608 r. za 3.000 zł Stanisławowi Śrzemskiemu (P. 1406 k. 344v). Spisywał 1609 r. wzajemne dożywocie z żoną (ib. k. 510v). Regina Odolikowska, jako spadkobierczyni brata Andrzeja, sumy po nim cedowała 1611 r. swoim synom Andrzejowi, Wojciechowi i Maciejowi (G. 71 k. 261v). Dziedziczka Biezdrowa w p. pozn., tę wieś oraz pustkę Śniaty wyderkowała t. r. za 3.000 zł Janowi Piotrowskiemu (P. 1407 k. 417). Wojciech na połowie Biezdrowa miał sobie zapisane przez żonę dożywocie. Żył on jeszcze 27 X 1611 r. (P. 146 k. 314-337), nie żył zaś w 1612 r., kiedy Regina dopisała Piotrowskiemu do sumy wyderkowej na Biezdrowie i Śniatach jeszcze dalsze 660 zł (P. 988 k. 699). Całą wieś Biezdrowo sprzedałą 1613 r. synowi Wojciechowi (P. 1408 k. 391), ale zaraz potem dokonała nowej transakcji sprzedając swoje części w Biezdrowie, w sołectwie w Łężeczkach i w pustce Śniaty za 7.000 zł synowi Andrzejowi (ib. k. 398). Była też spadkobierczynią siostry Heleny, żony Jana Zaleskiego. T. r. umarła (P. 146 k. 1089v, 1301). Chyba najstarszą spośród córek Wojciecha i Reginy była Anna, w l. 1596-1611 żona Jana Broniewskiego. Kwitowała ona ojca 1610 r. z dóbr ojczystych i macierzystych, zastrzegając jedynie dla siebie spadek po ciotce Helenie z Odolikowskich Zaleskiej (I. Kon. 35 k. 767v). Agnieszka, wspomniana jako niezamężna 1600 r., była chyba identyczna z Agnieszką, w l. 1614-1630 żoną Jakuba Kochańskiego. Dorota, już nie żyjąca 1616 r., była żoną Jana Żółtowskiego. Zofia, z "Biezdrowa", dostała 1612 r. od braci Andrzeja i WOjciecha dodatkowo 400 zł do zapisanego jej przez matkę posagu 2.000 zł (G. 71 k. 441). Zaślubiła 1615 r. Piotra z Łężec Piekarskiego, późniejszego burgrabiego ziemskiego wschowskiego, z którym żyła jeszcze 1644 r. Wojciech miał, jak się zdaje, prócz wymienionych już synó, Wojciecha, Andrzeja i Macieja, także syna Jana. O Janie, bracie Andrzeja, słyszymy w r. 1626 (P. 153 k. 888), jeśli oczywiście idzie tu o brata rodzonego, a nie stryjecznego, którym przecie mógłby być Jan, syn Krzysztofa, o którym jeszcze będzie mowa.

(1) Wojciech, syn Wojciecha i Odolikowskiej, występował 1611 r. (G. 71 k. 261v). Części Biezdrowa sprzedał 1613 r. za 7.000 zł bratu Andrzejowi (P. 1408 k. 598). T. r. otrzymał od Adama i Wojciecha braci Budzisławskich zobowiązanie do sprzedania za 4.000 zł części wsi Przedwojewice i Tupadły w wojew. inowrocławskim (P. 990 k. 755v). Skwiotwany 1634 r. ze 100 zł przez Marcina Jeziorkowskiego (I. Kon. 48 k. 12v). Niewątpliwie identyczny z tym Wojciechem Wojciech, który w r. 1618 wespół ze swoją żoną Ewą Budzisławską, córką Stanisława, wydzierżawił od Mikołaja Gorzewskiego Głodowo i część Kawnicy w p. kon. (ib. 40 s. 262; P. 1023 k. 48v). Ewa wspólnie z siostrą Anną, żoną Wojciecha Obałkowskiego, pisarza ziemskiego brzeskiego, jako siostry rodzone i spadkobierczynie Wojciecha Budzisławskiego, zostały 1623 r. wwiązane do Budzisławia (P. 152 k. 446v). Oboje małżonkowie kwitowali się 1636 r. z małżonkami Kościelskimi z kontraktu zastawu Budzisławia Kościelnego (I. Kon. 48 k. 246). W 1638 r. oboje pusty ogród z łaką w Budzisławiu zapisali ks. Wojciechowi, plebanowi w Graboszewie (ib. k. 475v). Ewa, jako siostra i jedyna spadkobierczyni braci Adama i Wojciecha, zawierała 1639 r. kontrakt z Wojciechem Żółtowskim pod zakładem 5.000 zł. Wojciech L. żył jeszcze wtedy (G. 80 k. 576).

(2) Andrzej, syn Wojciecha i Odolikowskiej, występował obok ojca 1598 r. (P. 968 k. 60), mąż Katarzyny Dzierżanowskiej, wdowy 1-o v. po Mikołaju Przecławskim, podwojewodzim poznańskim, która 1605 r. cedowała obecnemu mężowi zapisy poczynione przez męża pierwszego, a więc 1.700 zł na rzecz Piotra Przecławskiego i 880 zł na rzecz Adama Niedrowskiego, a scedowanie sobie przez nich obu (P. 976 k. 687). Oboje małżonkowie spisali wzajemne dożywocie 1605 r. (P. 1405 k. 478). Katarzyna wieś Krześlice i pustki Siutkowo cz. Siodłkowo w p. gnieźn. wyderkowała 1607 r. za 3.500 zł Janowi z Oporowa Grocholskiemu (P. 1406 k. 88v), zaś w 1608 r. te same dobra, trzymane dożywociem po pierwszym mężu, wyderkowała za 5.000 zł Wojciechowi Żółtowskiemu (ib. k. 350v). Andrzej zapisał 1612 r. dług 400 zł bratu stryjecznemu Maciejowi, synowi Jana (P. 988 k. 1124v). Od matki swej kupił 1613 r. za 7.000 zł części w Biezdrowie, w sołectwie w Łężeczkach i pustce Śniaty (P. 1408 k. 398). T. r. za tą samą cenę sprzedał mu swoje części Biezdrowa brat Wojciech (ib. k. 598). Andrzej Biezdrowo z pustką Śniaty wyderkował 1614 r. za 9.000 zł Wojciechowi Cykowskiemu, synowi Jana, i Zofii z Kąsinowa małżonkom, oraz Ewie z Dzierżanowa, wdowie po tym Janie Cykowskim, a 2-o v. po Stanisławie Kąsinowskim (P. 1409 k. 278v). Z drugą swoją żoną Agnieszką z Pęcławic Puczkówną, córką Jana i Jadwigi Gruszczyńskiej, spisywał wzajemne dożywocie 1616 r. (P. 1410 k. 3; N. 62 k. 6). Była to wdowa po dwóch już mężach: Jerzym Mycielskim i Zygmuncie Orzelskim (P. 1415 k. 979). Andrzej wspólnie z nią zobowiązał się 1616 r. sprzedać za 13.000 zł Chryzostomowi Łyskowskiemu wieś Gruszczyce w p. sier. (I. Kal. 82 s. 342). Nie żył już 1618 r., kiedy to Agnieszka zapisy dane jej przez drugiego męża na Orlu i na innych dobrach scedowała Marcinowi Orzelskiemu (N. 171 k. 80v). Czwartym jej mężem był 1620 r. Andrzej Poklatecki (P. 1004 k. 310v), który nabywszy prawa od Zofii L-ej zamężnej Piekarskiej, pozywał 1626 r. Jana L-go, brata (!) Andrzeja, o to, iż wraz z synem tego Andrzeja, Władysławem, nie wypłacił Zofii posagu (P. 153 k. 888). Agnieszka w myśl zobowiązania danego w 1616 r. wspólnie ze zmarłym Andrzejem L-m ChryzostomowiŁyskowskiemu, wobec tego, iż ten swoje prawa do Gruszczyc scedował Janowi Bartochowskiemu, sprzedała 1627 r. temu Bartochowskiemu Gruszczyce za 13.000 zł (P. 1415 k. 979). Nie żyła już 1655 r., kiedy jako dziedzice Biezdrowa występowały jej dzieci z drugiego i czwartego małżeństwa: Katarzyna (Teodora) Orzelska, klaryska bydgoska, oraz Stanisław i Mikołaj Poklateccy (P. 180 k. 402v). Synami Andrzeja, nie wiem jednak z którego małżeństwa, chyba raczej z drugiego, byli Władysław i Andrzej, nieletni w 1619 r., w imieniu których działał wówczas stryj ich zmarłego ojca, Krzysztof L. (I. Kon. 40 s. 19). Władysław, dziedzic Biezdrowa, był w 1628 r. pozywany przez Zofię z Herburtów Czarnkowską, kasztelanową międzyrzecką (W. 79 k. 93). Musiał widocznie umrzeć bezpotomnie, skoro Biezdrowo widzimy potem w rękach Orzelskiej i Poklateckiej, zapewne jego przyrodnich sióstr. Niewątpliwie córką Andrzeja była Elżbieta L., pisana z Biezdrowa (Kc. 129 k. 57), zwąca Wojciecha Żółtowskiego swoim ciotecznym bratem (P. 1422 k. 738). Pierwszym jej mężem był 1629 r. Marcin Wałdowski drugim w l. 1643-1646 Marcin Zadorski, po którym wdową była w l. 1647-1666, a już nie żyła w 1677 r.

(3) Maciej, syn Wojciecha i Odolikowskiej, występował w l. 1611-1616 (G. 71 k. 261; P. 966 k. 638v).

3) Krzysztof, syn Jakuba, mąż Katarzyny Ruchockiej, która 1585 r. występowała przeciwko Wawrzyńcowi Ruchockiemu o nieuiszczenie sumy 24 zł (I. Kon. 21 k. 301v). Żyła jeszcze 1594 r. (P. 962 k. 568). Krzysztof od Krzysztofa Wysockiego, kasztelanica lędzkiego, kupił 1599 r. za 4.000 zł części wsi Trzebuchowo Kamienne w p. kon. (I. Kon. 30 k. 367v). W 1606 r. przeprowadził rozgraniczenie między swoimi częściami w owej wsi a częściami Jana i Jerzego Mikołajewskich (ib. 32 k. 342). Córkom swoim, Jadwidze i Reginie, zapisał był już po 600 zł posagu i wyprawy, teraz w 1610 r. młodszej z nich, Reginie dodał do tego 200 zł posagu i wyprawy (ib. 35 s. 654). W imieniu własnym oraz bratanka Wojciecha i synów pozostałych po bratanku Andrzeju, to jest Władysława i Andrzeja, pozywał 1619 r. Andrzeja Bardskiego, posesora Mikorzyna, Sławęcina i Lubomyśla (ib. 40 s. 19). Wedle Bonieckiego, córka Krzysztofa, Regina była w 1619 r. żoną Pawła Łąckiego. Synów, wedle tegoż autora, było dwóch, Paweł i Jan.

(1) Paweł, syn Krzysztofa, w 1618 r. oprawił posag żonie swojej Annie Klonowskiej. Pustkę Raczkowską w 1624 r. sprzedał Mikołajwskiemu, a wraz z żoną w 1628 r. kwitował się z bratem i bratową (Boniecki).

(2) Jan, syn Krzysztofa, otrzymał od ojca w l. 1618 i 1619 części w Trzebuchowie Kamiennym. Żonie Dorocie Krzeskiej zapisał 1620 r. oprawę i wespół z nią w 1621 r. nabył Ogorzelewo, a w 1629 r. Chrostowo. Synowie ich Michał i Jakub. Jakub, ożeniony z Barbarą N., wspólnie z bratem spłacał w l. 1640-1642 z Chrostowa resztę należności Bielickiej. Od brata Jakuba nabył jego część w tej wsi (Boniecki). Michał, syn zmarłego Jana, zapewne identyczny z powyższym, zapisywał 1649 r. dług 1.000 zł Janowi I Stefanowi Bułakowskim (I. Kal. 115 s. 661). Z 16 dymów z Gałązek, wedle rejestru uchwalonego w obozie beresteckim 1651 r., płacić miał podymnego 32 zł (Py. 151 s. 216). Żonie swojej Zofii Rzepeckiej, wdowie 1-o v. po Marcjanie Przybysławskim, zapisał t. r. dług 1.000 zł (ib. s. 116). Część wsi Gałązki w p. pyzdr. wydzierżawił 1652 r. od Andrzeja Baszkowskiego i żony jego Elżbiety Dobruchowskiej (I. Kal. 118 s. 1176). Nie żył już 1659 r., kiedy to owdowiała Zofia zapisywała Janowi Racłakowskiemu, mężowi przyszłemu Anny Przybysławskiej, swej córki z pierwszego męża, w posagu za nią dług 600 zł (Py. 159 s. 27). Z drugim mężem miała: bliźnięta Jana i Dorotę, ochrzczonych 3 XII 1653 r., Jana Wawrzyńca, ur. w Gałązkach, ochrzcz. 13 VII 1655 r. (LB Mokronos), i Marcina. W imieniu Marcina i Doroty kwitowała 1661 r. Annę Baszkowską, jedyną córkę zmarłego Andrzeja, żonę Wawrzyńca Radolińskiego, z 500 zł (I. Kal. 125 s. 1234). Dorota, żona 1-o v. Bonawentury Landburga, 2-o v. Kazimierza Cudynowicza (Czudynowicza), pozywała 1692 r. Radolińskich, synów i córki Wawrzyńca i Anny z Baszkowskich (ZTP 35 s. 835). Żyła jeszcze 1699 r. (I. Kal. 153 s. 305). Była bezdzietna (I. Kon. 78 s. 617).

4. Andrzej, syn Wojciecha i Powidzkiej, wspomniany 1539 r. (P. 1394 k. 313), wspólnie z bratem Janem nabył 1543 r. od brata Jakuba za 600 zł jego części w Sławęcinie (Z. Kon. 6 k. 120v). Kiedy w 1543 r. matka jego zobowiązała si scedować mu swoją oprawę, on nawzajem zobowiązał się płacić jej rocznie 5 grz. (I. Kon. 3 k. 369, 369v). Dokonał 1545 r. z braćmi Stanisławem i Janem działów wsi Lubomyśle (ib. 4 k. 179v). Mianował 1550 r. żonę swoją Barbarę Krzekotowską opiekunką dzieci i dóbr (Z. Kon. 6 k. 168). Jego żoną, zapewne drugą, była również Elżbieta Lubieniecka, nie żyjąca już 1584 r. (I. Kon. 21 k. 189). On sam nie żył już w 1584 r. Synowie jego Jan i Wojciech, córka Katarzyna, zrodzona z Lubienieckiej, w r. 1584 żona sław. Marcina Krezy, sukiennika konińskiego, kwitowała Jana (oczywiście brata) z 1.000 zł i z rocznej prowizji od tej sumy (I. Kon. 21 k. 228). W 1592 r. była już 2-o v. żoną sław. Jana Muchy, obywatela konińskiego (ib. 25 k. 95).

1) Jan, syn Andrzeja, mąż Katarzyny Stępkowskiej, zamordowany przez Stanisława Stępkowskiego i jego synów, Wojciecha i Łukasza. Wizji ciała dokonano w kościele w Śleszynie 16 I 1592 r. na wezwanie brata Wojciecha, siostry Katarzyny, braci stryjecznych Gabriela i Jana, oraz Piotra, Wojciecha i Krzysztofa, wreszcie wdowy po zabitym (ib.). Ponieważ brat Wojciech zaraz potem gdzieś odjechał, siostra dla toczenia procesu przeciwko zabójcom ustąpiła swych praw braciom stryjecznym, Gabrielowi i Janowi (ib. k. 224v). Owdowiałej Katarzynie Stępkowskiej zapisała 1598 r. dług 7 grz. Jadwiga z Glinieckich Górska (I. Kon. 28 k. 690v).

2) Wojciech, syn Andrzeja, występujący w procesie o zabójstwo brata 1592 r. (zob. wyżej), może identyczny z Wojciechem, który w r. 1598 jako stryj towarzyszył Annie Wronczyńskiej, rozwiedzionej żonie Andrzeja Broniewskiego, wariata, od której to Wronczyńskiej, a i od jej matki Anny Leszniewskiej kupił był wyderkafem wieś Bednary. Anna Wronczyńska zapisywała teraz dług 1.000 zł Reginie z Goreckich Wyganowskiej (P. 968 k. 488v).

III. Marcin L., syn Stanisława, zwany czasem Górskim cz. L-m (G. 25 k. 29; I. Kon. 1 k. 417). Jako dziedzic w Górze, od Mikołaja i Jana, dziedziców z Ulanowa, nabył 1486 r. za 100 zł węg. pięć i pół łanów w Ulanowie (G. 22 k. 85v). Na połowie Góry i Zberkowa w p. gnieźn. oprawił 1489 r. posag 150 grz. żonie swojej Barbarze Mielżyńskiej (P. 866 k. 20; 1387 k. 129v). Od ojca otrzymał 1493 r. wieczyście w dziale ojcowizny wsie Góra i Zberkowo (P. 1387 k. 188v). W 1513 r. występował jako niedzielny obok brata Tomasza nazwanego wtedy Giewartowskim i bratanka Wojciecha L-go (I. Kon. 1 k. 417). W 1514 r. asystował przy transakcji Annie Brudzewskiej, żonie Jana Pampowskiego, w charakterze jej stryja (P. 866 k. 4v). Po śmierci żony pozywany był 1514 r. przez ks. Mikołaja, kanonika gnieźnieńskiego, i Mikołaja Mielżyńskich, jej rodzonych bratanków i spadkobierców, o 150 grz. jej posagu, oprawionego na Górze i Zberkowie, poczem t. r. został przez Mikołaja Mielżyńskiego s tej sumy skwitowany (P. 866 k. 20; G. 259 k. 36). Nie żył już 1518 r. (G. 335a k. 43).

IV. Tomasz L., syn Stanisława, zwany też czasem Mieczewskim, czasem Giewartowskim, czasem wreszcie Mikorzyńskim czyli L-im. Tomasz "Mieczewski czyli L." miał 1486 r. termin ze strony braci Jana i Mikołaja Dobrzyckich (G. 22 k. 44v). Ojciec, jak widzieliśmy, wyznaczył mu 1486 r. obok brata Jakuba Lubomyśle, Mikorzyn i Sławęcino, pisano go też 1487 r. "L-im z Mikorzyna" (I. Kon. 1 k. 174), ale w 1492 r. mowa o nim jako o dziedzicu obok brata Jakuba w Lubomyślu i Mieczewnicy (G. 22 k. 204v). W 1493 r. otrzymał od ojca w dziale Mikorzyn i połowę Sławęcina (P. 1387 k. 189). Od Katarzyny, żony Wojciecha niegdy Sarnowskiego, Jadwigi, żony Mikołaja Cięciwskiego, Katarzyny, żony Jana Niemierzy, dziedziczek w Giewartowie, kupił 1494 r. za 80 grz. ich części w tej wsi (P. 1383 k. 33v; 1388 k. 51v). T. r. Jakubowi Gunickiemu, wójtowi w Śleszynie, dał całą wieś Mikorzyn w p. kon. w zamian za część wsi Staw zwaną Sczeków w p. pyzdr. i dopłatę 700 zł węg. (P. 1383 k. 33v; 1388 k. 51v; G. 23 k. 45v). Jeszcze w 1500 r. nazwany bratem niedzielnym Marcina L-go (G. 18 s. 127). T. r. zobowiązał się sprzedać bratankowie Wojciechowi połowę Sławęcina za 70 grz. (ib. s. 128). W 1504 r. występował jako współdziedzic obok bratanka Wojciecha w Gosławicach i Lubomyślu (I. Kon. 1 k. 325v). Mąż Anny Świrczyńskiej cz. Konarskiej, córki Jana, której w 1507 r. na częściach Giewartowa i na połowie Mieczewnicy oraz na sumach wyderkafowych na Denkowie w p. gnieźnieńskim oprawił 200 zł węg. posagu (P. 1390 k. 107v). Anna, sprzedawszy swoje dobra w Konarach w p. brzeskim, wniosła mężowi jeszcze dalsze 350 zł posagu, które jej oprawił 1509 r. (I. kon. 1 k. 359). Od Wojciecha Gostomskiego kupił 1511 r. za 200 grz. połowę wsi Gostom w p. gnieźn. (G. 19 k. 203). Połowę tej wsi Gostomski sprzedał t. r. za 200 grz. Annie Świerczyńskiej (Świrczyńskiej) (P. 786 s. 296). Tomasz bratankowi Wojciechowi sprzedał 1513 r. połowę Sławęcina za 200 grz. (ib. s. 462). T. r. Tomasz "Giewartowski" był jeszcze niedzielny z bratem Marcinem "Górskim" i bratankiem Wojciechem L-m (ib. k. 417). Od rodzeństwa: ks. Szymona, Jana, Małgorzaty, żony Jana Buszewskiego, Katarzyny, żony Marcina, cześnika w Lwówku, Elżbiety, żony Jarosława Gorajskiego, kupił 1514 r. za 200 grz. połowę wsi Denkowo w p. gnieźn. (P. 1392 k. 36v). Od Aleksego Giewartowskiego kupił 1516 r. za 46 zł węg. jego części we wsiach Giewartowo i Gostom (ib. k. 98v). Od Marcina Napruszewskiego kupił 1518 r. za 11 grz. część w Giewartowie (G. 335a k. 43). Od bratanka Wojciecha L-go nabył t. r. za 100 grz. w Mieczewnicy jego część i część spadłą nań tamże po stryju Marcinie (ib.), a w 1519 r. części przylegające do zamku gosławickiego, też ze spadku po tym stryju, za 60 grz. (I. Kon. 1 k. 505). Żonie swej w 1522 r. dał w dożywocie całe wsie Giewartowo i Mieczewnica, połowę wsi Gostom i połowę wsi Denkowo, oraz uiszczane sobie corocznie a zapisane na mieście Orchowo przez zmarłego Hektora Orchowskiego 200 zł węg. czynszu (G. 335a k. 64v), ona zaś ów zapis mężowski dała ze swej strony temu mężowi w dożywocie (ib. k. 65). Na częściach wsi Gosławice, Jaworowo, Pęcław Wielki, Radwanczewo, Maliniec, Niesłusz, Grodziec, Grądlino (dziś Grąblin), Licheń, Bielewo, Ruskowo, Góra, Zbyrkowo w powiatach gnieźn. i kon. w 1522 r. oprawił 400 zł węg. posagu swojej synowej Elżbiecie, żonie syna Marcina (ib. k. 65). Części wsi Góra naprzeciw Lednicy i trzecią część wsi Zbyrkowo oraz część młyna wodnego zwanego Borowy na rzece Głównej sprzedał1523 r. za 300 grz. Janowi Turkowi Łąckiemu (P. 1392 k. 526; G. 28 k. 129). Od bratnicy Jadwigi L-ej zamężnej Ulanowskiej kupił 1524 r. za 80 grz. jej część w dobrach gosławickich (G. 335a k. 86v). Wspólnie z panną Elżbietą Zakrzewską, córką swej rodzonej bratanicy Doroty, trzecią część zamku w Gosławicach i we wsiach przyległych oraz w mieście Licheń, ze spadku po Janie Gosławskim, wymienił 1525 r. z Janem, Stanisławem, Krzysztofem, Mikołajem i Marcinem Sokołowskimi z Wrzący, kasztelanicami lędzkimi, na wieś Pagórki w p. radziej. i dopłatę 900 zł (P. 1393 k. 98). Od panny Katarzyny Napruszewskiej kupił 1529 r. za 60 grz. jej część wsi Napruszewo w p. gnieźn. (ib. k. 292v). Wspólnie z synem swym Marcinem na wsiach Giewartowo, Mieczewnica, Izdebno i na połowie wsi Szyszłowo w p. gnieźn. apisał 1533 r. 15 grz. czynszu rocznego kapitule kolegiaty poznańskiej, z czego 12 grz. na stół kapitulny, 3 na szpital ubogich Św. Barbary (ib. k. 569v).

Marcin, syn Tomasza, jak widzieliśmy w 1522 r. mąż Elżbiety, córki Stanisława Wydawskiego (G. 335a k. 65), która 1524 r. skwitowała Jana Turka Łąckiego z 200 zł na poczet sumy 400 zł swego posagu oprawionego na wsiach Góra i Zbyrkowo w p. gnieźn. (P. 869 k. 67). Od Wisława cz. Wyszka Łążeckiego kupił 1525 r. za 515 zł wieś Izdebno i część wsi Szyszłowo w p. gnieźn. (P. 1393 k. 83v). Żona jego Elżbieta, wraz z innymi współspadkobiercami po wuju Janie Orchowskim, części spadłe po nim prawem bliższości w mieście Orchowo i we wsiach: Myślątkowo, Orchowiec, Wola, Rękawczyno, Linowiec Mały, Gałczyno Małe w p. gnieźn. oraz części wsi Goliszewo w p. kruszw. 1528 r. sprzedała za 700 zł Szymonowi Turzyńskiemu (G. 335a k. 118). Marcin od Stanisława Prusinowskiego kupił 1529 r. za 20 grz. część wsi Przytuki w p. gnieźn. (ib. k. 122v), a od Stanisława Przytuckiego kupił w 1530 r. za 200 grz. część jego po rodzicach w tejże wsi, oraz te wszystkie części, które miałyby na niego spaść po krewnych (Py. 23 k. 84). Żonie swej Elżbiecie Wydawskiej oprawił 1537 r. posag jej 1.000 zł na całej wsi Izdebno i pustej wsi Przytuki, na połowach wsi Giewartowo, Mieczewnica, Szyszłowo, na połowach części wsi Denkowo i Gostom w p. gnieźn., zachowując dla siebie części Niepruszewa (G. 335a k. 200v). Od Stanisława Wydawskiego, brata swej żony, kupił za 200 zł jego część w mieście Wydawa w wojew. sieradzkim i został przez tego szwagra 1540 r. skwitowany z 30 zł na poczet tej sumy (I. Kon. 3 k. 196). Od Jana Trąmpczyńskiego zwanego Miedźwiedź i od jego brata stryjecznego Melchiora Trąmpczyńskiego zwanego Suchobok kupił 1543 r. za 600 zł ich części w Szyszłowie w p. gnieźn. (Z. Kon. 6 k. 124). Części Napruszewa sprzedał 1544 r. za 200 grz. Marcinowi Napruszewskiemu (G. 335a k. 298). Od Hieronima Gorzewskiego i żony jego Anny Dobrosołowskiej kupił 1546 r. za 350 grz. część w Denkowie (ib. k. 331v). Skwitowany przez zięcia Andrzeja Obodzieńskiego cz. Ostrowskiego 1549 r. z reszty posagu (Py. 172 k. 510v). Od Andrzeja Gosławskiego kupił w 1550 r. za 1.000 grz. całą wieś Mieczewnicę (Z. Kon. 6 k. 167). Części Giewartowa i Mieczewnicy dał 1554 r. synowi swemu Stanisławowi jako jego wydział, zachowując dla siebie i swej żony wolny przemiał słodu w młynie wodnym w Mieczewnicy (P. 1396 k. 153v). T. r. na Izdebnie i pustce Przytuki, na Dankowie i na połowie połowy Szyszłowa oprawił posag 1.200 zł żonie, która skasowała swoją dawną oprawę z 1537 r. (P. 895 k. 98v; 1396 k. 154). Od swego zięcia Jana Wydzierzewskiego otrzymał 1557 r. zobowiązanie, iż oprawi żonie Elżbiecie L-ej posag 600 zł (G. 36 k. 87), on zaś ze wsej strony zobowiązał się 1558 r. rezygnowaćtemu Wydzierzewskiemu za 800 zł połowę wsi Gostom (G. 37 k. 225). Wespół z żoną Elżbietą Wydawską zapisał 1558 r. dług 150 zł Stanisławowi Głembockiemu (ib. k. 318v). Synom swym, Andrzejowi i Janowi dał 1562 r. części w Izdebnie i w pustce Przytuki, całą wieś Szyszłowo (z której połowa była wówczas w zastawie), połowę wsi Gostom w p. gnieźn. i część we wsi Staw zwaną Skrzeszów w p. pyzdr. (P. 1397 k. 128). Umarł między r. 1571 a 1573 (G. 51 k. 316; 52 k. 337v). Synowie jego: Stanisław, Jan i Andrzej. Córki: Elżbieta, w l. 1557-1562 żona Jana Wydzierzewskiego, wdowa po nim w l. 1574-1592, Anna, w l. 1539-1576 żona Andrzeja Obodzieńskiego cz. Ostrowskiego, wdowa w 1576 r., nie żyjąca już 1583 r., i niewątpliwie Jadwiga, której mężowi Wojciechowi Ruckiemu, Marcin wyderkował 1546 r. w sumie 500 zł Mieczewnicę a taką właśnie sumę Rucki jednocześnie oprawił żonie tytułem posagu (G. 335a k. 330v, 331).

1. Stanisław, syn Marcina i Wydawskiej, nazwany 1549 r. w pozwie ze strony Feliksa Jaranowskiego, wierzyciela jego ojca, "nieosiadłym gołotą" (G. 34 k. 351v, 352). Poranił Sebastiana Owieczkowskiego, który z tych ran umarł 1553 r. (Py. 174 k. 347v). O to zabójstwo pozywał Stanisława instygator 1558 r. (G. 37 k. 406). Mąż Katarzyny Mieruckiej, córki Mikołaja, która wniosła mu 700 zł (wzięli tę sumę rodzice Stanisława), skwitowany przez nią 1554 r. (P. 895 k. 99, 100v). Od ojca, jak widzieliśmy, dostał t. r. części Giewartowa i Mieczewnicy, i na połowach tych wsi oprawił 1.200 zł posagu żonie (P. 1396 k. 154). Ulepszając tę oprawę w 1568 r. na Giewartowie i Mieczewnicy z młynem, zapisał jej 1.500 zł posagu (P. 1397 k. 667). Katarzyna została 1569 r. wwiązana do Giewartowa i Mieczewnicy, które to wsie w ubiegłym roku kupiła od męża (G. 49 k. 74). Stanisław, jako dziedzic i kolator w Giewartowie, dokonał 1573 r. wymiany pewnych siedlisk z tamtejszym plebanem ks. Łukaszem z Błaszek (G. 52 k. 255). Od żony otrzymał w r. 1574 dożywotnie użytkowanie jej dóbr, jakie miała pod swym dożywociem, wedle zapisu z r. 1569 (ib. k. 71). Oboje spisali ponownie wzajemne dożywocie 1589 r. (P. 1400 k. 440). Katarzyna przeżyła męża. Nie żyli oboje w 1598 r., kiedy to jako jej spadkobiercy występowali bratankowie Mieruccy (P. 968 k. 1236).

2. Jan, syn Marcina i Wydawskiej, wspomniany 1554 r. (P. 895 k. 100v), dał w 1562 r. zobowiązanie bratu Andrzejowi, iż do r. 1568 wykupi szwagra Wydzierzewskiego z posesji połowy wsi Gostom (P. 904 k. 178v). Otrzymawszy w 1562 r. od ojca wspólnie z bratem Andrzejem części Izdebna i pustek Przytuki, całe Szyszłowo, połowę wsi Gostom w p. gnieźn. i część zwaną Skrzeszów we wsi Staw w p. pyzdr. (P. 1397 k. 128), dostał t. r. od brata Andrzeja jego części w Izdebnie, Szyszłowie, Gostomiu, w pustce Przytuki i w Stawie (ib. k. 132). Do owych dóbr, rezygnowanych im przez ojca, obaj bracia uzyskali wwiązanie 1564 r. (G. 43 k. 85v), i jednocześnie Jan dostał wwiązanie do części zrezygnowanych mu przez Andrzeja (ib. k. 86v). Żoną jego była Anna Pogorzelska Pasikoniówna, córka Piotra a wdowa po Piotrze Smoszewskim, która w 1565 r. oprawę swego posagu 1.500 zł, daną jej przez jej pierwszego męża na wsi Srebrnegórki w p. kcyń., cedowała Łukaszowi i Janowi braciom Smoszewskim (P. 1397 k. 430v), Jan L. zaś oprawił jej posag 1.800 zł na połowie swoich dóbr w Izdebnie, Szyszłowie, Gostomiu, pustce Przytukach (ib. k. 431v). Żyła jeszcze owa Anna 1570 r. (Kc. 117 k. 134). Przeciwko Janowi i jego bratu Stanisławowi występował 1578 r. Jan Trąmpczyński Malcherek skarżąc o zagarnięcie jego części w Szyszłowie, wartości do 2.000 zł, dokonane po śmierci jego ojca, kiedy ona sam był jeszcze nieletni (I. Kon. 18 k. 204). Umarł Jan w r. 1592 lub 1593 (G. 64 k. 73v; I. Kon. 25 k. 429v). Rezydował w Izdebnie, bo z tej wsi zazwyczaj go pisano. Synowie jego: Michał, Wojciech i Mikołaj.

1) Michał, syn Jana i Pogorzelskiej, cedował 1591 r. Janowi Miniszewskiemu sumę 100 tal., należną sobie od Jana Wydzierzewskiego (G. 64 k. 242v). Jeszcze świecki 1594 r. (P. 962 k. 669v), już jako profes benedyktyński w Mogilnie, kwitował 1600 r. swego brata Mikołaja z 20 zł (G. 66 k. 384). Brata Wojciecha kwitował 1602 r. z 500 zł (Py. 131 293v).

Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.

[329]