Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
324325326327[328]329330331332
Lisieccy - Luzińscy
Jan, tenutariusz wsi Szydłowo, zaślubił 17 II 1681 r. pannę Dorotę Iwanowską z Płaczkowa (LC Kamieniec).
Lubiszewski ur. Mateusz i żona jego Salomea, rodzice Krystyny Marianny, ochrzczonej 21 III 1774 r. (LB Krotoszyn). Ur. Kajetan, dziedzic Wierzyc w l. 1843-50 (LC Grzybowo).
Lubodziescy h. Nałęcz z Lubodzieży w p. świeckim. Justyna, wdowa po Janie Karnkowskim, 2-o v. w l. 1614-1615 żona Wojciecha Padniewskiego, nie żyła już 1646 r. Katarzyna i jej mąż Piotr Trzebiński nie żyli już 1618 r.
Luboińscy, Lubojeńscy z Lubojni i Lubojenki w p. wieluń. Andrzej z żoną swą Elżbietą Rajską winni byli 1558 r. 17 grz. Andrzejowi Witowskiemu (I. Kal. 23 s. 1309). Do części tej Elżbiety w Rajsku uzyskał intromisję 1562 r. w sumie 200 zł długu Marcin Tymieniecki (ib. 27 s. 57). N. z Lubojenki, żyjący około połowy XVI wieku, mąż Elżbiety Piekarskiej, córki Jakuba i Anny Krzywańskiej, ojciec lub dziad Wawrzyńca, po którym syn Sebastian zw. Wilk (?), z Lubojenki, poświadczał 1650 r. na sejmiku swemu ciotecznemu bratu, Tomaszwoi Strzeleckiemu naganione szlachectwo, stając z linii macierzystej (Re. Kal. 32 s. 576).
Stanisławowi i Remigiuszowi, synom zmarłego Wojciecha, winien był 1661 r. sumę długu 400 zł Stanisław Szczytowski (ib. 125 s. 371).
Władysław, już nie żyjący 1680 r., miał z żony Zofii Politańskiej syna Walentego, męża Teresy Błaszkowskiej, córki Wojciecha i Marianny Zbierskiej, wdowy 1-o v. po Wojciechu Żółtowskim, z którą t. r. spisywał wzajemne dożywocie (ib. 140 k. 153). Teresa, dziedziczka części Zbierska, sprzedała te dobra 1681 r. za 2.268 zł Janowi Franciszkowi Czachórskiemu i żonie jego Annie ze Zbierskich (ib. k. 29). Oboje z mężem w 1685 r. wzięli w zastaw na jeden rok za 7.850 zł od Mikołaja Politańskiego, podstolego wizkiego, wieś Świercze i część Niemojewa w p. sier. (ib. 143 s. 261).
Andrzej i żona jego Marianna Podleska nie żyli już oboje 1735 r. kiedy ich córka Anna krótko po 24 IX szła za Wojciecha Rożnieckiego (G. 97 k. 38v). Zofia, żona Aleksandra Karczewskiego, nie żyjącego już 1754 r. Barbara i jej mąż Stefan Dzierżążyński, oboje już nie żyjący 1779 r. Franciszek, w 1784 r. mąż Justyny Stawiskiej, wdowy 1-o v. po Rochu Krąkowskim (Ws. 102 k. 164).
Panna Ludwika, chrzestna 13 VII 1785 r. (LB Książ). Wawrzyniec i Katarzyna, rodzice Tadeusza Stanisława, ur. w Książu, ochrzcz. 19 XII 1787 r. (ib.), zmarłego tamże 2 II 1792 r. (LM Książ). Marianna, około 1792 r. żona Mikołaja Kołaczkowskiego. Ur. Andrzej, strażnik celny, w Kępnie i Anna z Zielińskich (Zieleńskich?), rodzice synów: Aleksandra Augustyna, ochrzcz. 3 VI 1809 r., Wincentego Antoniego, ochrzcz. 6 IV 1812 r., Józefa ALeksandra, ur. 10 III 1817 r. Córki ich: Jadwiga Teresa, ur. 9 X 1805 r., Petronella, ur. 29 IV 1813 r. (LB Kępno). ALeksander, z powyższym nie identyczny, zmarł 29 VIII 1825 r. (Nekr. Dominikanów Pozn.). Marianna
Lubomęscy, dawniej Lubomyscy h. Pomian ze wsi Lubomyśle w p. kon. Jarand, dziedzic w Lubomyślu 1400 r. (P. 2 k. 39v). Stanisław 1419 r. (G. 2 k. 81). Anna, żona Stanisława 1435 r. (P. 13 k. 107v). Stanisław z Lubomyśla w 1453 r. miał termin z Jaksą z Wilczyna (G. 7 k. 303). Stanisław z synami Filipem i Stanisławem miał 1464 r. termin ze strony Jana, syna zmarłego Mikołaja Gołuńskiego (G. 20 k. 74v). Dopuścił 1468 r. intromisję Jana Wilczyńskiego, zwanego Marzanka, do siedmiu łanów we wsi Góra, zwanej Lednicą, w p. gnieźn., a to w należności 120 zł węg. (ib. k. 168v). Stanisław Lubomyski z Góry u Zakrzewa miał 1469 r. termin przeciwko rodzeństwu z Wilczyny (G. 8 k. 80). Na połowie Lubomyśla i Mikorzyna w p. kon. oprawił 1478 r. posag 350 zł Barbarze, żonie syna swego Jakuba L-go (P. 1386 k. 103). Wieś Sławęcin w p. kon. wyderkował 1479 r. za 290 grz. Mikołajowi z Janiszewa, stolnikowi inowrocławskiemu (P. 1386 k. 193). W 1486 r. dokonał podziału dóbr między swoich synów i wnuka po zmarłym najstarszym z nich, Filipie. Lubomyśle, Mikorzyno i Sławęcino przeznaczył Jakubowi i Tomaszowi, Górę, Zbyrkowo, Zakrzewo i Gorzuchowo synowi Marcinowi i wnukowi Stanisławowi. Ci dwaj podzielili się nimi jednocześnie tak, iż Marcinowi przypadły Góra i Zbyrkowo, Stanisławowi - Zakrzewo i Gorzuchowo (G. 13 k. 11v). Synowi Marcinowi dał wieczyście 1493 r. jako jego dział wieś Górę Zbyrkowo (!) w p. gnieźn. (P. 1387 k. 188v), synowi Jakubowi dał wieś Lubomyśle i połowę Sławęcina w p. kon., synowi Tomaszowi Mikorzyno i połowę Sławęcina, a wnukowi Stanisławowi Zakrzewo i Gorzuchowo (ib., k. 189), a więc do postanowień z 1486 r. powprowadzał pewne zmiany. Obok tych synów miał Stanisław i córkę Annę, żonę Mikołaja Janiszewskiego, podsędka ziemskiego brzeskiego kujawskiego, która w r. 1507 pozywała swych braci, Marcina i Tomasza, oraz córki brata Filipa i syna brata Jakuba, dziedziców w Gosławicach, o to, że ją wygnali z części dóbr gosławickich, odziedziczonych po Andrzeju Gosławskim, synu jej brata cioteczno-rodzonego (P. 862 k. 276v). Z synów Stanisława, Stanisław wspomniany w r. 1464, ale już nie wymieniony w dyspozycji ojcowskjiej z r. 1486, niewątpliwie wtedy już nie żył.
I. Filip, syn Stanisława, nazywany też czasem Zakrzewskim z Lubomyśla, żył jeszcze 1475 r., kiedy to ręczył wraz z Jakubem Goryńskim za Chebdę i Jana z Góry, że będą żyć w pokoju z Tomaszem Siedleckim i Tomaszem Boszkowskim (I. Kon. 2 k. 167v). W dyspozycji ojcowskiej z r. 1486 mowa już tylko o jego synu Stanisławie, a więc on sam już nie żył. O Stanisławie, synu Filipa, jak już widzieliśmy, dziedzicu Zakrzewa i Gorzuchowa, wiem jeszcze tylko tyle, że żył w 1502 r. (I. Kon. 1 k. 311). Umarł niewątpliwie bezdzietnie, bo Zakrzewo dostało się jego siostrom. Były to: Jadwiga, nazywana czasem Zakrzewską, w l. 1507-1520 żona Jana Ulanowskiego, wdowa 1524 r. i Dorota, w l. 1507-1513 żona Stanisława, wójta kłeckiego, zwanego Zakrzewskim, niewątpliwie od tego dziedzictwa żoninego. Wójt Stanisław wójtostwo kłeckie wymienił 1513 r. z Bartłomiejem Brześnickim na dwie części wsi Kłodzino w p. gnieźn., a z kolei owe dwie części dał t. r. siostrze swej żony, Jadwidze Ulanowskiej, w zamian za połowę Zakrzewa (P. 786 s. 459, 460). Obie siostry swój udział w spadkowych dobrach gosławickich sprzedały t. r. za 400 zł Wojciechowi Janowi Kiełbasom z Markowa (ib. s. 428).
II. Jakub L., syn Stanisława, jak widzieliśmy, otrzymał od ojca 1493 r. w dziale Lubomyśle i połowę Sławęcina, a żona jego Barbara miała sobie w 1478 r. przez teścia oprawiony posag 356 zł na połowie Lubomyśla i Mikorzyna. Jakub L., dziedzic z Lubomyśla, brał 1480 r. zastaw od Jakuba z Gorynina za dług 4 zł łąkę w Goryninie zwaną Biel (I. Kon. 1 k. 117v). W 1492 r. obok brata Tomasza nazwany współdziedzicem w Lubomyślu i Mieczewnicy (G. 22 k. 204). Umarł między r. 1493 a 1497 (ib. k. 274v). Znam jednego tylko jego syna - Wojciecha.
Wojciech, syn Jakuba, będąc dłużnym 15 zł węg. Jakubowi Gunickiemu, zastawił mu 1497 r. w tej sumie dwa łany osiadłe w Lubomyślu (ib.) Jadwidze, wdowie po Tomaszu Gierwatowskim, zastawił 1498 r. za 20 grz. długu dwóch kmieci osiadłych w Sławęcinie (ib. k. 285), zaś dwa łany w tej wsi zastawił za 10 grz. i 5 zł węg. długu Filipowi, dziedzicowi w Pątnowie (ib. k. 287). Na połowie Lubomyśla i Sławęcina oprawił 1500 r. posag 300 zł węg. swej żonie Annie Powidzkiej, córce Michała (P. 1389 k. 87; G. 18 s. 127). Skwitował 1502 r. teścia z 200 zł węg. posagu (G. 25 k. 194v). Obok stryja Tomasza występował 1504 r. jako współdziedzic w Gosławicach (I. Kon. 1 k. 325v). Anna Powidzka wspólnie z siostrami, Elżbietą zamężną Trzebuchowską i Katarzynę niezamężną sprzedała 1511 r. za 200 grz. połowę wsi Budzisław Wojciechowi Czarnotulskiemu (P. 786 s. 301). Wojciech od stryja swego Tomasza L-go kupił 1513 r. za 200 grz. połowę Sławęcina w p. kon. (ib. s. 462). T. r. nazwany niedzielnym ze stryjami Marcinem "Górskim" i Tomaszem "Giewartowskim" (I. Kon. 1 k. 417). Panowało powszechne przekonanie, iż Jan Gosławski, tego Wojciecha brat z wuja rodzony, zaginął w czasie wojny mołdawskiej 1497 r. Wojciech za swe prawa do spadku po nim we wsi Gosławice, mieście Licheń i wsiach przyległych wziął był od Jana i Wojciecha Kiełbasów z Markowa w sumie 350 zł węg. w posiadanie części wsi Byezyna, Gylynyecz i Rzymowo (???) w p. inowrocł., a około r. 1517 zobowiązał się zwrócić ową zakupioną sumę na wypadek, gdyby Gosławski powrócił (Kon. 4 k. 28). Swoją część w Mieczewnicy oraz część odziedziczoną po stryju Marcinie sprzedał 1518 r. za 100 grz. stryjowi Tomaszowi L-mu (G. 335a k. 43). Spadłe po stryju Marcinie części w dobrach gosławickich w powiatach kon. i gnieźn. sprzedał 1519 r. za 60 grz. temuż stryjowi Tomaszowi (I. Kon. 1 k. 505). Jakubowi Kozarzewskiemu, zięciowi swojemu, wypłacił 1523 r. w posagu za swą córką Anną sumę 150 zł (ib. 2 k. 37v). Żona Wojciecha wspólnie ze swymi siostrami Jadwigą zamężną Czarnotulską i Katarzyną zamężną Sośnicką, sprzedała 1524 r. części we wsiach Dęby, Drzewce i Budzisław w p. kon. za 660 zł Janowi Trzebuchowskiemu (I. Kon. 2 k. 58v). Żył jeszcze 1526 r. (Z. Kon. 6 k. 31), nie żył już 1539 r. (I. Kon. 3 k. 176). Owdowiała Anna połowę swoich oprawnych wód w Lubomyślu i wody należące do Sławęcina, zwane Zagajne Leszcze, zastawiła 1541 r. w długu 20 grz. Walentemu Ostrowąskiemu zwanemu Broniszem (ib. k. 288n). Żyła jeszcze 1543 r. (ib. k. 369v). Synowie Wojciecha: Stanisław, Jan, Jakub i Andrzej. Córki to wspomniana już Anna, w 1523 r. żona Jakuba Kozarzewskiego (oboje już nie żyli 1541 r.), i Barbara, niezamężna w 1541 r. (ib.), 1-o v. za Wojciechem Broniewskim, 2-o v. około r. 1562 (1562/65?) za Maciejem Wierzejskim.
1. Stanisław, syn Wojciecha i Powidzkiej, zobowiązał się 1539 r. żonie swojej Katarzynie Ostrowąskiej, córce Walentego Bronisza, oprawić 300 zł posagu (ib. k. 176). Od matki swojej w długu 20 grz. wziąłzastawem 1540 r. dwa łany osiadłe w Sławęcinie (ib. k. 184). Od Jana Półwieskiego kupił t. r. za 150 zł jego części w Mikorzynie (ib. 194v), ale jeszcze t. r. od tegoż Jana kupił części w tej wsi za 600 zł (P. 1394 k. 379). Na połowie części uzyskanych z działów braterskich w Sławęcinie i Mikorzynie oprawił t. r. 300 zł posagu żonie (P. 1394 r. k. 367v). Całą czwartą część w Mikorzynie sprzedał 1543 r. za 600 zł Łukaszwoi Golczewskiemu, dziedzicowi w Wąsoszy (I. Kon. 3 k. 408; Z. Kon. 6 k. 125). Całą część Sławęcina 1544 r. sprzedał za 1.000 zł Jerzemu Latalskiemu, kasztelanowi lędzkiemu (P. 1395 k. 155). Od Szymona Zagórskiego kupił 1544 r. jego czwartą część w Mikorzynie (Z. Kon. 6 k. 133v). Część w Mikorzynie dał 1545 r. wspomnianemu wyżej Latalskiemu w zamian za część w Lubomyślu i za dopłatę 100 zł (P. 1395 k. 183v). Dokonał 1545 r. podziału wsi Lubomyśle z braćmi Janem i Andrzejem (I. Kon. 4 k. 179v). Połowę stawu i jeziora w Lubomyślu sprzedał 1546 r. za 100 zł temuż Latalskiemu (P. 1395 k. 239v). Części w Mikorzynie t. r. lub wcześniej sprzedał Łukaszowi Golczewskiemu (zob. wyżej transakcja z r. 1543) (ib. k. 271v). Żonie swojej dał 1550 r. w dożywocie całą tę część Lubomyśla, która była dotąd wolna od jej oprawy (Z. Kon. 6 k. 166). Wspólnie z braćmi, Jakubem, Janem i Andrzejem części w Górze i Zberkowie sprzedał 1554 r. za 1.000 zł Franciszkowi Turkowi Łąckiemu (P. 1396 k. 194v). Części wsi Lubomyśle sprzedał przed r. 1564 Maciejowi Łubowskiemu (G. 43 k. 230v). Chyba żył jeszcze w 1571 r., kiedy córce jego Bogumile mąż jej Sebastian Suliński oprawił posag 300 zł (Z. Kon. 6 k. 243). Nie żyła już ta córka w 1578 r. Syn Stanisława, Maciej, poraniony 1551 r. w Zakrzewie przez tamtejszego faktora, umarł z zadanych sobie ran we dworze Gabriela Gorazdowskiego (Py. 173 k. 19). Inni jego synowie, Gabriel i Jan.
1) Gabriel, syn Stanisława i Broniszówny, na połowie miasta Śleszyna w p. kon. oprawił 1591 r. posag 250 zł żonie swojej Zofii Zbierskiej, córce Bartłomieja (R. Kal. 6 s. 555). Spisywał z nią wzajemne dożywocie 1593 r. (ib. k. 716). Jego drugą żoną była Zofia Krzuska, z którą wzajemne dożywocie spisywał w 1598 r. (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 121). Krzuska, już jako wdowa, odraczała 1618 r. Sokołowskiemu, kasztelanowi bydgoskiemu, termin uiszczenia pewnej sumy (I. Kon. 40 s. 122). W 1619 r. prawa i zapisy uzyskane od męża cedowała synowi Baltazarowi (ib. s. 171). Był jeszcze jeden syn, Tomasz, którego w 1618 r. pozywał Jan Golski (ib. s. 665) i jeszcze tego samego roku zamordował go w Śleszynie krótko przed 27 XI. Zabójcę pozywał 1619 r. Baltazar L. (ib. s. 56). Córki Gabriela, Jadwiga i Anna otrzymały 1619 r. od brata Baltazara zapis posagów, po 300 zł każda (ib. s. 170).
Baltazar, syn Gabriela i Krzuskiej, mąż Anny Muchlińskiej cz. Muchnińskiej, córki Pawła i Zofii Jaraczewskiej, spadkobierczyni bezpotomnych swych braci Jakuba i Andrzeja, dziedziczki wsi Złotkowy, która 1622 r. dawał Marcinowi Kopydłowskiemu pewnych poddanych z tej wsi (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 378). Udając się t. r. na służbę wojskową do chorągwi Marcina Zaleskiego, rotmistrza województwa łęczyckiego, przydał żonie swej na opiekuna Sebastiana L-go, brata swego stryjecznego (I. Kon. 42 k. 68v). Anna w 1623 r. odziedziczoną po ojcu i braciach połowę wsi Złotków w p. sier. sprzedałą za 3.500 zł Wojciechowi Mikołajczewskiemu, komornikowi granicznemu brzesko-kujawskiemu (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 396v). Mąż 1624 r. oprawił jej 1.200 zł posagu i oboje spisali wówczas wzajemne dożywocie (ib. k. 403, 403v). Baltazar żył jeszcze 1634 r. (Py. 146 s. 103). Anna, już jako wdowa, wspólnie ze swymi córkami, Marianną, żoną Piotra Jarochowskiego, i Katarzyną, niezamężną, zawierała 1643 r. we wsi Wąsosze układ z Wojciechem Brezą (I. Kon. 51 k. 26v). Zapisała 1651 r. sumę 200 zł na rzecz kościoła parafialengo w Śleszynie (ib. 53 k. 354). Wspomniana wyżej Katarzyna była w r. 1686 żoną Wawrzyńca Gąsiorowskiego.
2) Jan, syn Stanisława i Broniszówny (I. Kon. 28 k. 660v), intromitowany 1574 r. do części wsi Lubomyśle nabytej wieczyście za 300 zł od brata stryjecznego Wojciecha (ib. 16 k. 766v). Wspólnie z żoną swoją Heleną Dobrosołowską, córką Marcina i Małgorzaty Jerzkowskiej zastawił 1584 r. Maciejowi Broniszowi Ostrowąskiemu kmiecia osiadłego w Lubomyślu w sumie 100 zł, które był temuż Broniszowi winien (ib. 21 k. 227; 38 k. 314). Występował 1592 r. wspólnie z bratem Gabrielem jako brat stryjeczny Katarzyny L-ej, zony Jana Muchy, mieszczanina konińskiego, w sprawie o zabójstwo jej brata rodzonego, Jana (ib. 25 k. 224v). T. r. wspólnie z bratem Gabrielem nabył prawa od Stanisława Stępkowskiego w procesie toczonym przeciwko Andrzejowi Szyszyńskiemu (ib. 28 k. 394v). W 1598 r. występował jako współspadkobierca zmarłej Anny z Broniszów Lisieckiej (ib. k. 660v). Może żył jeszcze 1600 r. (P. 970 k. 1019v), nie żył już 1605 r. (P. 976 k. 545). Owdowiała Helena z Dobrosołowskich dostała t. r. od swych synów, Sebastiana, Wojciecha i Macieja zapis rocznej dożywotniej pensji 20 zł (I. Kon. 32 k. 45v). Nie żyła już 1611 r. (Py. 47 k. 225v). Synów pozostało czterech: Stanisław, Sebastian, Wojciech i Maciej. Córki były dwie, Anna i Zofia. Otrzymały one 1605 r. zapisy, od ciotki Jadwigi z Jerzykowskich, wdowy po Melchiorze Broniszu, po 100 zł każda, i od braci Sebastiana, Wojciecha i Macieja po 160 zł (I. Kon. 32 k. 44v, 45v). Anna była w l. 1606-1611 żoną Piotra Wolskiego cz. Kiełczewskiego, Zofia w r. 1605 lub 1606 wyszła za jana Czarnomskiego z p. płockiego i żyła z nim jeszcze 1618 r. Wszyscy czterej bracia i te obie siostry, jako współspadkobiercy Aleksandra Jerzykowskiego, odziedziczone po nim części w Komorowie w p. gnieźn. sprzedali 1611 r. za 250 zł Wojciechowi Załuskowskiemu (Py. 47 k. 225v).
(1) Stanisław, syn Jana i Dobrosołowskiej, otrzymał 1600 r. zapis długu 30 zl od Wojciecha L-go z Młodawska. Nazwany przy tej okazji bratankiem z brata stryjecznego owego Wojciecha (P. 970 k. 1019v). Jako Stanisław L. z Lubomyśla kwitował 1605 r. Jana Spałwskiego z 71 zł w skutku praw nabytych od Jana Czucharskiego (P. 976 k. 545). Wspólnie z braćmi otrzymał 8 XII 1605 r. zobowiązanie od przyszłego szwagra Czarnomskiego, iż po podniesieniu 260 zł posagu za ich siostrą Zofią oprawi jej tę sumę na połowie swoich dóbr (G. 68 k. 515v). Przysięgał 1609 r. na urząd pisarza grodzkiego kościańskiego (Kośc. 288 k. 1), a był nim jeszcze 1614 r. (P. 992 k. 1013).
(2) Sebastian, syn Jana i Dobrosołowskiej, pozywany był 1603 r. przez Jana i Jerzego Mikołajewskich o zabicie ich brata Mikołaja (I. Kon. 32 k. 330v). Na połowie swoich części w Lubomyślu i na mieście Śleszyn w p. kon. oprawił 1606 r. posag 750 zł żonie swojej Katarzynie Spławskiej, córce Macieja, dziedzica Sarbinowa (P. 1405 k. 702). Całe swoje części w Lubomyślu sprzedał 1638 r. za 3.000 zł Katarzynie z Markowic, wdowie po Janie Żychlińskim (G. 337 k. 582, 583v). Żonie swej zapisał t. r. dług 600 zł (G. 80 k. 441v).
(3) Wojciech, syn Jana i Dobrosołowskiej, występował w l. 1605-1614 (G. 68 k. 505v; I. Kon. 32 k. 45v; 38 k. 314; Py 47 k. 225v).
Być może, iż identyczny z nim był Wojciech, który w 1610 r. spisywał wzajemne dożywocie z żoną Zofią Krajewską, wdową 1-o v. po Jakubie Kembłowskim (P. 1407 k. 11). Trzymała ona 1612 r. w sumie 1.900 zł zastawem od swego pasierba, Łukasza Kembłowskiego Budziełowo i Gorzyce w p. pyzdr. (P. 988 k. 1093v). Jako wdowa już i po tym drugim mężu kwitowała 1625 r. z 2.400 zł Władysława Przyjemskiego, podkomorzego kaliskiego (I. Kon. 44 k. 153). Żyła jeszcze 1626 r. (P. 1017 k. 387).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
324325326327[328]329330331332
