Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
321322323324[325]326327328329
Lisieccy - Luzińscy
Lubieccy. Feliks, sługa Jana Cieszęckiego, otrzymał 1571 r. dożywociem od niego łan pusty w Cieszęcinie w p, wieluńskim (R. Kal. 3 k. 402).
Ur. pani Wiktoria, chrzestna 1744 r. (LB Św. Trójca, Gniezno).
Lubiejewscy, Lubiewscy h. Trzaska z Lubiejewa cz. Lubiewa w z. nurskiej i z Lubiejewa cz. Lubiewa-Kątów z pow. gostyńskiego. Nie jestem pewien czy cytowani tutaj to byli ci właśnie L-cy o pochodzeniu mazowieckim. Aleksander (Lubiewieski!) ożenił się 4 VIII 1689 r. z Anną Strzałkowską (LC Św. Wojciech, Pozn.). Domicella przed 17 X 1813 r. wyszła za Ignacego Nowackiego, za Ks. Warszawskiego inspektora lasów cyrkułu kłeckiego, potem landrata gnieźnieńskiego, dziedzica folwarku Kawiory koło Gniezna, zmarła tam 2 VIII 1833 r. w wieku lat 46.
Lubiekowscy z Lubiekowa, dziś Lubikowa w p. pozn. Wierzbięta z Lubiekowa 1412 r. (P. 3 k. 190v), miał w 1420 r. sprawę z Jarosławem z Iwna, starostą nakielskim, o Lubiekowo (P. 6 k. 61v). Żył jeszcze 1424 r. (P. 7 k. 155v), nie żył zaś 1427 r., kiedy wdowa po nim Anna, jako matka Agnieszki zawierała ugodę z Teodorykiem z Lubiekowa, stryjem tej swej córki, o jej dobra macierzyste (P. 9 k. 88). T. r. Anna występowała ze swymi dziećmi (ib. k. 96), a więc było ich więcej. Wspomniany Teodoryk wraz ze swym bratem Wierzbiętą występował 1416 r. (P. 4 k. 140). Jako opiekun wspomnianej wyżej bratanicy Agnieszki i jako wraz z nią współdziedzic w Lubiekowie, winien był płacić 1428 r. winę 3 grzywien Piotrowi Urbanowskiemu, któremu nie uiścił wraz z bratanicą 8 grz. winy (P. 10 k. 114v). Pisał się przeważnie z Międzychodu (zob.). Był chorążym poznańskim w l. 1418-1438 (G.). Jego siostra Dobroszka procesowała go 1424 r. o dział dóbr po rodzicach (P. 7 k. 199).
Przecław z Lubiekowa występował 1415 r. przeciwko wspomnianemu wyżej Wierzbięcie i Jarosławowi (P. 4 k. 122). Mowa tu oczywiście o Jarosławie z Iwna i Międzychodu (zob.), piszącym się niekiedy także i z Lubiekowa, podkomorzym kaliskim i staroście nakielskim. Przecław i Hinczka, niegdy dziedzice Lubiekowa, nabyli 1418 r. Brzezno (P. 5 k. 82v). Przecława "niegdy z Lubiekowa" spotykamy jeszcze w r. 1443, kiedy to miał termin z Anną ze Zbąszynia (Kośc. 17 s. 368), zaś w 1444 r. występowała Halszka, żona Przecława niegdy z Lubiekowa (ib. s. 412). Elżbieta, żona Przecława L-go, miała w 1445 r. termin z Anną, żoną Mikołaja niegdy Łąckiego (ib. s. 596).
Bogusław cz. Bogusz L., z Lubiekowa 1418 r. (P. 5 k. 50v, 62v, 64), nie żył już 1424 r., zabity przez Macieja, jak się zdaje, swego przyrodniego brata. Inny jego przyrodni brat to Mikołaj, syn Anny, wdowy po Wincentym z Policka (P. 7 k. 164v, 165, 185v). Nie wiem jednak czy Bogusław był dla Macieja i Mikołaja bratem z jednego ojca, czy z jednej matki? Raczej chyba to drugie.
Czema z Lubiekowa 1425 r. (P. 8 k. 19v), ojciec Jana 1426 r. (P. 9 k. 2v). Wyszota ze Starkowca, pisany też i z Lubiekowa, mąż Agnieszki z Lubiekowa, która 1442 r. miała termin ze strony Mikołaja i Włodka, dziedziców Śmigla (P. 14 k. 121). Agnieszka ta swoją dziedzinę w Lubiekowie wymieniła 1443 r. z Dobiesławem z Mrowina za siódmą część Popowa w p. pozn., biorą dopłatę 1.000 grz. Towarzyszył jej przy tej transakcji Domarat z Mościsk, nazwany jej rodzonym stryjem (P. 1379 k. 60v, 61). Od męża, Wyszoty ze Starkówca, nabyła jednocześnie Łagiewniki w p. pyzdr. (ib. k. 60).
W 1443 r. władał w Lubiekowie Dobiesław Mrowiński. Dokonane wtedy zostało rozgraniczenie między tą wsią a Przetocznem, wsią należącą do braci Marcina i Jana (P. 14 k. 213). Synami tego Dobiesława, już nie żyjącego w 1457 r., byli Andrzej i Paweł, dziedzice części w Mrowinie, Popowie i Przebrodzie, toczący w l. 1457-1470 sprawy ze Stefanem L-im (P. 20 k. 50v; 852 II k. 96v). Mikołaj L., już nie żyjący w 1444 r., brat rodzony Jadwigi, żony opatrznego Andrzeja, obywatela poznańskiego, która pozywana była wówczas przez Dobrogosta koleńskiego, podsędka poznańskiego, o dziedzictwo, które jej brat pozostawił był u Marcina, dziedzica w Przetocznie (P. 15 k. 12).
Wspomniany wyżej Stefan, dziedzic w Lubiekowie, wwiązany był w r. 1457 do części Mrowina, Popowa i Przebrody, dóbr braci Andrzeja i Pawła z Mrowina (P. 852 II k. 96v). Na połowie Lubiekowa oprawił 1467 r. posag 300 zł węg. żonie swojej Małgorzacie (p. 1383 k. 254). Żył jeszcze 1470 r. (P. 20 k. 50v), chyba zaś już nie żył 1494 r., kiedy to Małgorzata L., niewątpliwie jego żona, wraz z synem Andrzejem wyderkowała kmiecia w Lubiekowie za 18 zł Marcinowi Hersztopskiemu, burgrabiemu poznańskiemu (P. 856 k. 69v). Córka Stefana, Małgorzata, w l. 1519-1525 żona Macieja Chybskiego, występowała już jako wdowa po nim w l. 1545-1547. Synowie: Piotr i wspomniany już Andrzej. Obu skwitował 1500 r. ks. Jan, altarysta w Smyrzynie, z 12 zł węg. czynszu zaległego ze Smyrzyny (P. 859 k. 166v).
Piotr, syn Stefana, miał w r. 1498 płacić winę Marcinowi Herstopskiemu, któremu nie uiścił się z 22 zł węg. (Ws. 192 k. 500), na połowie Lubiekowa oprawił 1508 r. posag 200 zł żonie swojej Katarzynie, córce Stanisława Pierzcheńskiego (Pierzchlińskiego), zaś od jej braci, dziedziców w Pierzchnie, dostał zapis czynszu wyderkowego rocznego siedem grzywien, od sumy 100 grz. (P. 786 k. 71). W 1514 r. Piotr skwitował braci Pierzcheńskich z tych 100 grz. jej posagu, ona zaś ze swej strony skwitowała ich z dóbr rodzicielskich we wsiach Pierzchno, Wojszewo, Chudzice i Mroczki (P. 866 k. 85v). Piotr w 1513 r. występował jako wuj synów zmarłego Andrzeja Skorzewskiego (ib. 786 s. 415), zaś w 1515 r. jako wuj dzieci zmarłego już Jana Sowińskiego (P. 866 k. 270). Mężowi swojej siostry Małgorzaty, Maciejowi Chybskiemu, zapisał 1519 r. w posagu za nią 40 grz. (P. 867 k. 48). Nie żył już w 1526 r., kiedy to owdowiała Katarzyna Pierzcheńska swojemu drugiemu mężowi, Wojciechowi Żakowskiemu dała w dożywocie swą oprawę 100 zł węg. na połowie Lubiekowa (P. 1393 k. 109). W 1529 r. w skutku ugody zawartej o tę oprawę z Janem L-im, wyderkowała ją wspólnie ze swoim mężem ta 100 grz temuż Janowi (P. 871 k. 372; 1393 k. 293v). Nie był chyba ów Jan jej synem, bo o takim stosunku w zapisach ni słowa. Był więc może jej pasierbem, synem Piotra z jakiegoś poprzedniego, nieznanego mi małżeństwa? Miał brata Hieronima L-go, którmu poręczył w 1528 r., iż z jego części w Lubiekowie będzie w przeciągu sześciu lat płacić co roku 5 grz. Wojciechowi Sułockiemu (P. 871 k. 28v). Jan L. na połowie swojej połowy Lubiekowa oprawił w 1529 r. posag 245 grz. żonie swej Reginie, córce Mikołaja Budziłowskiego (P. 1393 k. 281v). W 1553 r. już nie żył, Regina zaś występowała wraz z córką Jadwigą, żoną Wojciecha Chełmskiego (P. 894 k. 39). Tej swej córce Jan rezygnował był w 1546 r. całą wieś Lubiekowo, zachowując sobie tylko dożywotnią posesję (P. 787 k. 2). Inny Jan L., mąż Małgorzaty Chłapowskiej, córki Jakuba, wdowy 1-o v. po Piotrze Zdzychowskim, kwitował 1551 r. tę żonę z 30 grz. długu zabezpieczonego sobie przez nią na jej oprawnych i dożywotnich częściach Zdzychowic i Wysławic (P. 891 k. 278). Miał z tą żoną syna Jana, któremu rodzony jego wuj, Wojciech Chłapowski w skasowanym potem testamencie z 1561 r. zapisał pewną sumę (Ws. 5 k. 128v). Malchior L. nie żył już 1568 r., a jego części w Lubiekowie przypadły w spadku Małgorzacie Gowarzewskiej, wdowie po Wojciechu Budziłowskim (P. 1397 k. 725).
Lubienieccy h. Rola z Lubieńca w pow. przedeckim. Andrzej z Lubieńca, mąż Doroty, która w 1470 r. zobowiązała się wobec Katarzyny, siostry swojej rodzonej, wdowy po Mikołaju Dyblińskim, iż jej ustąpi substancję po zmarłej już babce Zofii Gliszczyńskiej w Gliśnie, Mrozowie i Dąbrówce (P. 1382 s. 123). Andrzeja, już nie żyjącego w r. 1513 (P. 1395 k. 9), syn Stanisław L. i córka Anna, w l. 1513-1543 żona Wawrzyńca Grodzieńskiego, wdowa po nim 1544 r., 2-o v. w 1547 r. żona Stefana Głębockiego. Stanisław towarzyszył siostrze przy jej transakcjach z l. 1543-1547 (P. 1395 k. 19v; Kc. 10 k. 283; Z. Kon. 6 k. 162). Nasięgniew, mąż Katarzyny, wdowy 1-o v. po Jakubie Mikołajewskim, która 1525 r. zobowiązała się sprzedać za 50 grz. Jakubowi Boszkowskiemu część wsi Siedlec w p. kon. (G. 28 k. 218), czego dokonała w 1526 r. (I. Kon. k. 120), zaś w r. 1527 sprzedała część owej wsi za 60 grz. Jadwidze, wdowie po Marcinie Boszkowskim (P. 1393 k. 180). Wojciech, miecznik brzeski kujawski, miał być superarbitrem w sporze między Ruszkowskim (I. Kon. 2 k. 183). Zuzanna, córka zmarłego już Wojciecha, miecznika brzeskiego, była w 1558 r. żoną Bartłomieja Ruszkowskiego (Z. Kon. 6 k. 207). Andrzej, wojski kruszwicki, umarł krótko przed 14 V 1556 r., kiedy to jego urząd dany został Mikołajowi Trzebuchowskiemu, podkomorzemu inowrocławskiemu (MRPS V, nr 7435). Jego córki, Katarzyna w 1570 r. żona Macieja Ponętowskiego, i Łucja (Zofia?), w r. 1574 żona Jana Chodowskiego. Elżbieta, żona Andrzeja Lubomyskiego, oboje już nie żyli 1548 r.
Bracia Andrzej i Krzysztof mieszkali w województwie lubelskim. Żona Andrzeja Krystyna Ostrowska, córka Jakuba, skasowała 1590 r. swoją oprawę na 500 zł, zaś Andrzej zobowiązał się wobec jej braci, iż na połowie Zakrzowa w p. lubelskim oprawi jej ową sumę posagową. Jednocześnie żona Krzysztofa L-go, Anna Otwinowska, córka Erazma, skasowała swoją oprawę na sumę 350 zł (Kośc. 270 k. 131v, 132, 134). Obydwaj bracia mainowani 1604 r. opiekunami dzieci Wojciecha Pruszaka Bienieckiego (I. Kal. 70 k. 394).
Wojciech, miecznik brzeski, i żona jego Dorota Sierakowska, córka Jakuba, wojskiego inowrocławskiego, oboje już nie żyjący w 1616 r., rodzice Marianny, która wtedy jako żona Wojciecha Stempkowskiego, dziedzica Głogowa, kwitowała Ossowskich (ZTP 27 s. 1847). Katarzyna, żona Eustachego Przepałkowskiego, już nie żyjącego 1631 r.
Jan, syn zmarłego Andrzeja, swoje części we wsi Korzecznik w p. przedeckim sprzedał 1632 r. za 6.000 zł Stanisławowi Sokołowskiemu (P. 1417 k. 596). Jan, syn Andrzeja, już nie żyjącego w 1644 r., może ten sam, mąż Zofii Wróblewskiej, wspólnie z nią otrzymał 1636 r. od Anny z Budzisławskich 1-o v. Obałkowskiej, 2-o v. Lisieckiej cesję oprawy 2.500 zł danej jej przez pierwszego męża Jana Obałkowskiego na Zakrzewku w p. kruszwickim (I. Kal. 102 s. 1545). W 1644 r. kwitował Piotra Lorzboka Łąckiego z 3.000 zł, jako reszty sumy 6.000 wyderkafowej na Parzynczewie (P. 1033 k. 624v). Wraz z żoną intromitowany 1644 r. do Zakrzewka, którą to wieś kupił w grodzie przedeckim od wspomnianej już Anny z Budzisławia Lisieckiej (I. Kon. 51 k. 280v). Kwitował 1657 r. z 4.000 zł zapisanych w grodzie łęczyckim Katarzynę Tymieniecką, wdowę po Stanisławie Kołdowskim (I. Kal. 122 s. 535).
Wojciech oblatował testament swojej matki, Agnieszki Wierzejskiej datowany w Sarbi 1 III 1643 r. (P. 761 k. 439). Zofia pochowana u Bernardynów w Kole 11 II 1649 r. (AB, Koło, W. 48). Stanisław, nie żyjący już 1672 r., miał z żony Anny z Raciborska Morsztynówny synów: Andrzeja, Jana i Jeremiasza, oraz córkę Katarzynę, żonę Kazimierza Biberstein Kazimierskiego, kóra wtedy kwitowała swoich braci z sumy 3.000 zł, zapisanych jej przez zmarłą matkę, kiedy ta matka była już wdową (Ws. 68 k. 654v). Jan, zapewne jeden z powyższych braci, był w 1681 r. obok Zbigniewa i Bogusława Morsztynów plenipotentem rodzeństwa Łabęckich (P. 213 I k. 27v). Michał, burgrabia włodzimierski, wspólnie ze swoją żoną Joanną z Owłoczyna otrzymał 1682 r. zabezpieczenie od Wacława Leszczyńskiego, wojewody podlaskiego (Ws.73 k.622v). Aleksander ożenił się 4 VIII 1689 r. z Anną Strzałkowską (LC Św. Wojciech, Poznań), która w 1700 r. występowałą już jako wdowa po nim (P. 1139 XIII k. 210v). Pani Barbara z Górki Małej, chrzestna 23 XI 1696 r. (LB Szkaradowo). Jan nie żył już 1697 r., kiedy to wdowa po nim Ewa Żerońska i córka Marianna zostały w Janiszewie pobite przez Wojciecha Szczypierskiego, Sabinę Zielonacką i jej syna Jana Zielonackiego (I.Kon. 70 k.254v).
Wawrzyniec, żeniąc się z Ewą Szczytnicką, córką Stanisława i Teresy Suchorzewskiej, a wdową po Wawrzyńcu z Rojewa Kaczkowskim, dostał od niej 4 VII 1710 r. przed ślubem zapis 1.500 zł na jej oprawie 3.000 zł (I. Kon. 73 k. 38). Jako wdowa już i po Wawrzyńcu L-im, skwitowała 1725 r. swego brata Adama Szczytnickiego z dóbr rodzicielskich (ib. 76 k. 101v). Może to ta sama pani Ewa, wdowa z Wrześni, występowała jako chrzestna 5 X 1752 r. (LB Września).
Jan, stolnik inflancki, kwitował 1719 r. Teodorę z Jaraczewskich, wdowę po Adamie Gostkowskim (ZTP 40 k. 709). Zofia i jej mąż, Stanisław z Drozdowa Byszewski, stolnik owrucki, nie żyli już oboje 1723 r. Ur. Jan dr medycyny, i żona jego Maria de Maire, rodzice Faustyny Teodory Joanny, ochrzcz. 19 II 1736 r., i Jadwigi Teresy Reginy Róży, ochrzcz. 14 X 1736 r. (LB Fara, Poznań). Elżbieta i jej mąż Franciszek Gąsiorowski, dziedzic Jankówki w p. szczyrzyc., oboje już nie żyli w 1750 r. Szl. Marianna Libiniecka, uboga, licząca ok. 50 lat, umarła w Berychowie 4 IV 1753 r. (LM Śrem). Franciszek, konfederat barski, poległ 14 II 1771 r. w bitwie pod Kępnem (LM Kępno). Wiktoria wyszła przed 1 X 1776 r. za Wawrzyńca Pierzchlińskiego, wojskiego gnieźnieńskiego, Zdzisław, chrzestny 6 XI 1859 r. (LB Czerwonawieś).
Lubieńscy h. Doliwa z Lubienia w p. kowalskim. Janusz z Lubienia, dr dekretów, zobowiązał się 1420 r. uiścić Janowi z Grabi 33 grz. (Ks. sąd. brzeskie-kuj., nr 1576). Był potem biskupem przemyskim i umarł 1435 r. Wincenty i Pasek z Lubienia dali 1423 r. pełnomocnictwo Bierzwoldowi z Kłobi (ib., nr 3352). Chyba Doliwczykiem był Jakub (de Lubino), który w r. 1457 zażądał uiszczenia się od Stanisława, starosty kruszwickiego, swego bratanka (nepos, więc mógł to być i wnuk?) (Py. 11 k. 104v). Andrzej z Lubienia, kasztelan kruszwicki, był w 1486 r. jednym z arbitrów godzących względem działu ojcowizny braci Mikołaja z Dąbi i Jakuba z Ożega cz. Drogomirowa dziedziców (I. Kon. 1 k. 165v). Występował w 1490 r. jako przyjaciel i "brat" ks. Jaranda z Brudzewa, kanonika kruszwickiego (I. Kon. 3 k. 54v). W 1497 r., już jako wojewoda brzeski kujawski, otrzymał wszystkie dobra w powiatach brzeskim, kowalskim, kruszwickim i radziejowskim, skonfiskowane za niestawienie się ich właścicieli na wyprawę wojenną (MRPS III, nr 812). Wedle Bonieckiego, ów Andrzej zrazu chorąży brzeski 1481 r., kasztelan kruszwicki 1487 r. (jak widzimy w rzeczywistości był nim już 1486 r.), kasztelan brzeski 1491 r., wojewoda brzeski 1497 r., nie żył już w sierpniu 1500 r. Jego żoną była w 1481 r. Dorota z Komorowa, zaś bratem jego nazwany 1482 r. Wincenty. Synami Andrzeja byli Jan i Andrzej, obaj w 1483 r. wpisani na Uniwersytet Krakowski wraz z Janem, synem Jana z Gagowej, Adamem, synem Jana z Kiernozi, i Stanisławem, synem Wojciecha z Baruchowa. Wszyscy pięciu określeni jako bracia i bratankowie Baruchowskiego (Alb. Stud. I, s. 259), archidiakona krakowskiego, poźniejszego rektora Uniwersytetu. Gagowscy z Gagowej i Baruchowscy cz. Boruchowscy z Baruchowa cz. Boruchowa w p. kowalskim to Doliwczycy, Adam z Kiernozi to syn Jana i Małgorzaty z Boruchowa (Boniecki). Andrzej z Lubienia, syn wojewody brzeskiego, obejmując archidiakonię śremską w kapitule katedralnej poznańskiej, udowodnił 1500 r., iż jest po ojcu h. Doliwa, po matce swej h. Abdank (Scr. Rer. Pol. IX s. 354).
Wincenty z Lubienia, obłożony za swe występki cenzurami kościelnymi, pokajawszy się uzyskał zawieszenie owych kar 1500 r. Pod zakładem 600 zł węg. zobowiązał się w zadośćuczynieniu dać sześć postawów sukna ubogim w Boniowie, Lubieniu i Włocławku (Acta capit. III, nr 625). Wincenty L., nie wiem czy ten sam, zwany też Żoraweckim (G. 259 k. 183v), mąż Anny Pakoskiej, córki Andrzeja Rypieńskiego (?), dziedziczki w Pakości, która w 1509 r. sprzedała ks. Janowi Krotoskiemu, kantorowi gnieźnieńskiemu, za 1.000 zł węg. czwarte części połowy miasta Pakości, połowy przedmieść tego miasta, czwarte części połów wsi Lutkowo i Bielawy w powiatach kcyń. i inowrocł., oraz skwitowały go z tej sumy (P. 786 s. 88; 863 k. 165v). Wincenty był już wówczas kasztelanem kowalskim (MRPS IV, nr 1628), pnadto 10 XII 1512 r. otrzymał urząd wojskiego kruszwickiego (ib., nr 10353). Do części Pakości, którą Anna sprzedała była Krotoskiemu, występował z pretensjami ok. 1520 r. jej brat cioteczno-rodzony, Maciej Pakoski, jako mający prawo bliższości (G. 259 k. 283v). Wincenty, wojski kruszwicki (nie nazwany wtedy kasztelanem!), nie żył już 1524 r., kiedy to córka jego Petronella była żoną Wojciecha Grodzieńskiego (P. 1393 k. 702). Żyła z nim jeszcze 1532 r., była zaś wdową w l. 1542-1577. Nie żyła już 1578 r.
Mikołaj z Lubienia, mąż Barbary, wdowy po Florianie Kopanickim, miał zapisane sobie testamentem Andrzeja Gosławskiego, opublikowanym w 1502 r., trzy wierdunki (Acta cap. II, nr 746). Był w 1503 r. podkomorzym brzeskim i otrzymał wtedy od żony dożywociem wsie Kargowa i Chwalim w p. kośc. Asystowali jej przy tej transakcji stryj Stanisław Mniski i wuj Abraham Zbąski (P. 1389 k. 281v). Barbara wieś Kargowę dostała wówczas od swej matki Katarzyny, wdowy po Niemierzy Kopanickim, mającej tam zapis dożywocia (ib.) Mikołaj umarł krótko przed 19 II 1504 r. (MRPS III, nr 1266).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
321322323324[325]326327328329
