Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
319320321322[323]324325326327
Lisieccy - Luzińscy
3) Krzysztof, syn Kaspra i Rajskiej, nieletni 1569 r. (P. 915 k. 307v), wspólnie ze swym bratem Jakubem nabył 1585 r. od brata Wojciecha za 3.000 zł części w Lubiatowie Mniejszym i Tworzymirkach (P. 1399 k. 478) i t. r. wraz z tym bratem owe nabyte części w Mniejszym Lubiatowie sprzedał za 1.000 zł Jadwidze z Miaskowa Wilkowskiej i jej synom (ib. k. 547). Ożeniwszy się z Zofią Włostowską, córką Jana i Jadwigi Mieszkowskiej, zobowiązał się 1587 r. oprawić jej na połowie swych części w Tworzymirkach 500 zł posagu (Kośc. 267 k. 86) i skwitował jej brata Wojciecha z 200 zł na poczet sumy posagowej (ib. k. 168v, 246v). Dopiero w 1588 r. Zofia pokwitowała brata z całej posagowej sumy 500 zł (P. 950 k. 10). T. r. przeprowadził z bratem Jakubem działy dóbr odziedziczonych i nabytych od brata Wojciecha (ib. k. 220), a żonie swej oprawił na połowie części Tworzymirek posag 700 zł (P. 1400 k. 178v). Zabił w Tworzymirkach 1588 r. Wojciecha Żarczyńskiego, którego żonie Dorocie z Krajewskich Jakub L. wydekował był swoją część Tworzymirek (Kośc. 270 k. 309v, 552). Od Adama L-go kupił 1595 r. za 5.000 zł jego dział w Lubiatowie i Tworzymirkach (P. 1401 k. 610). Poranił 1599 r. Annę Kociuską, wdowę po Janie Szamarzewskim, której w 1597 r. zastawił był łan pusty w Tworzymirkach (Kośc. 279 k. 361; P. 968 k. 17; 1402 k. 381v). Wspólnie z żoną zapisał 1600 r. dług 100 zł Piotrowi Moraczewskiemu (P. 970 k. 722). Nie żył już w 1609 r., kiedy owdowiała Zofia z Włostowskich wraz z synem Kasprem i córką Zofią została skwitowana przez Macieja Golskiego (Kośc. 288 k. 148v). Córce Zofii zapisała wtedy 600 zł długu (ib. k. 151). Jako spadkobierczyni bezdzietnego brata Wacława Włostowskiego, kasztelana krzywińskiego, wspólnie ze swym synem Kasprem L-im spadłe po kasztelanie części w Chwałkowie, Włostowie, folwarku Wąwinie oraz pustkach Pasierbicach i Chociszewicach sprzedała 1639 r. za 19.000 zł Wojciechowi Moraczewskiemu (P. 1419 k. 1348v). Zofia jeszcze niezamężna, w 1630 r. kwitowała Jana Włostowskiego z prowizji z Tworzymirek (Kośc. 294 k. 9v). Była w 1637 r. żoną Jana Jarosławskiego.
Kasper Kazimierz, syn Krzysztofa i Włostowskiej, dwa łany puste w Tworzymirkach sprzedał 1614 r. za 1.000 zł Janowi Włostowskiemu (P. 1409 k. 316v). W 1626 r. zeznał przed aktami sejmowymi warszawskimi na rzecz tegoż Włostowskiego sprzedaż całych Tworzymirek (P. 153 k. 609). W 1629 r. spisał wzajemne dożywocie ze swoją żoną Urszulą Grąblewską (P. 1416 k. 172v). Była ona wdową 1-o v. po Janie Dziekczyńskim. Żyła jeszcze 1633 r. (Kośc. 296 k. 133v, 208v). Drugą żoną Kaspra była 1639 r. Anna Dąbrowska, wdowa 1-o v. po Stanisławie Podolskim (Kośc. 299 k. 259; P. 165 k. 47v). Oboje małżonkowie kwitowali się 1647 r. z Ewą Bzowską, żoną Jakuba Ziemięckiego, z kontraktu o wieś Wąbiewo (P. 1056 k. 592v). W 1652 r. Anna z Dąbrowskich, już wdowa i po tym drugim mężu, kwitowała z 400 zł Jana Zberkowskiego (P. 1064 k. 169v). Kasper był bezdzietny i jak widzieliśmy, spadek po nim brali stryjeczni bratankowie a synowie Jana, to jest Wojciech, Marcin i Aleksander (P. 182b k. 125).
2. Maciej, syn Wiktoryna i Sabaszczewskiej, wymieniony 1546 r. obok innych braci pozywanych przez Marcina i Macieja Wilkowskich (Kośc.29 s. 306). Swoje części przypadające z działów z braćmi w Tworzymirkach i Lubiatowie dał 1550 r. tym braciom, to jest Kasprowi, Mateuszowi, Wawrzyńcowi, Wiktorynowi i Wojciechowi (P. 1395 k. 530). Chyba żył jeszcze 1560 r. (P. 902 k. 385v).
3. Wawrzyniec, syn Wiktoryna i Sabaszczewskiej, wspomniany 1546 r. (Kośc. 29 s. 306). Swoje części w Lubiatowie Mniejszym i Tworzymirkach sprzedał 1565 r. za 1.000 grz. bratu Kasprowi (P. 1397 k. 422v). W 1568 r. przebywał w W. Ks. Litewskim (I. Kal. 34 s. 869). Żył jeszcze 1570 r., kiedy kwitował z 500 zł synów swego brata Kaspra (ib. 36 s. 555).
4. Mateusz, czasem zwany też Maciejem, syn Wiktoryna i Sabaszczewskiej, wymieniony pierwszy raz 1546 r. (Kośc. 29 s. 306). Wydzierżawił od swej matki 1560 r. jej oprawę na Lubiatowie Mniejszym (P. 902 k. 386). Na połowie swoich części w tej wsi, przypadających z działu z braćmi, oprawił 1561 r. posag 350 zł żonie swej Barbarze Krajewskiej, córce Jana (Kośc. 346 k. 43), która 1563 r. skwitowała swoich braci, Jana i Stanisława Krajewskich z dóbr po rodzicach (P. 905 k. 111). Skwitowała męża 1569 r. ze swej dotychczasowej oprawy (P. 915 k. 786) i otrzymała t. r. oprawę 400 zł na połowie części Mniejszego Lubiatowa i Tworzymirek, przypadłych w działach braterskich (P. 1398 k. 39). Swoje części w Lubiatowie Mniejszym sprzedał 1572 r. za 600 zł Maciejowi Wilkowskiemu (P. 1398 k. 315v; Kośc. 252 k. 293v). T. r. opiekę dla swych dzieci zrodzonych z Krajewskiej zlecił tej żonie, bratu swojemu Wojciechowi, ks. Andrzejowi Krajewskiemu, kanonikowi poznańskiemu i archidiakonowi krakowskiemu, Adamowi Jarosławskiemu i Janowi Krajewskiemu, bratu żony (Kośc. 252 k. 515v). Nie żyłw 1574 r., kiedy owdowiała Barbara z Krajewskich w imieniu swoich córek Anny, Elżbiety, Zofii i Doroty, spadkobierczyń zmarłego brata ich Stanisława, odraczała termin uiszczenia 600 zł Maciejowi Wilkowskiemu (P. 923 k. 175v). Żyła jeszcze 1591 r. (P. 955 k. 50v). Trzymała wyderkafem od ks. Sebastiana Grabowieckiego, opata bledzewskiego, w sumie 1.000 zł Mszyczyno i pustkę Gajewo w p. kośc., co scedowała Janowi Gorzewskiemu. Nie żyła już w r. 1595 (P. 964 k. 1636v). Z córek, Anna była w l. 1580-1581 żoną Jana Królikowskiego, Elżbieta, jeszcze niezamężna 1581 r. (P. 936 k. 20v), w 1590 r. żona Andrzeja Chojeńskiego, a w l. 1597-1600 2-o v. Andrzeja Litowskiego (Litewskiego). Zofia żyła jeszcze 1581 r. (P. 936 k. 20v), już nie żyła 1597 r. Dorota nie wymieniona wśród sióstr w 1580 r. (P. 934 k. 460), nazwana zmarłą 1581 r. (P. 936 k. 20v). Elżbieta zamężna Litowska i Anna, już wtedy wdowa po Królikowskim, swoje części w Tworzymirkach, i odziedziczone po siostrze Zofii sprzedały 1597 r. Stanisławowi Szamarzewskiemu, Elżbieta za 1.500 zł (wyłączając jednego kmiecia), Anna za 400 zł (P. 1402 k. 325, 326).
Adam, syn zmarłego Macieja, który w 1595 r. swój udział w Lubiatowie i Tworzymirkach sprzedał za 5.000 zł Krzysztofowi L-mu (P. 1401 k. 610), nie mógł byc chyba synem powyższego Mateusza-Macieja, a bratem Królikowskiej i Litowskiej. Wszakże one nazwane w 1574 r. spadkobierczyniami brata Stanisława, co nie mogłoby mieć miejsca, gdyby żył wówczas jeszcze jeden syn Mateusza. A więc ojciec tego Adama, Maciej, identyczny może z Maciejem, synem Wiktoryna i Sabaszczewskiej, a bratem Mateusza-Macieja? Przy pogmatwaniu Mateuszów i Maciejów trudno tu o pewność.
5. Wiktoryn, syn Wiktoryna i Sabaszczewskiej, wspomniany 1546 r. (Kośc. 29 s. 306). Pozwany 1554 r. przez Annę Zimlińską o zabicie na polu wsi Zimlino jej syna Andrzeja Jaksica Zimlińskiego (Kośc. 236 k. 250; 238 k. 140v). Spisywał 1556 r. wzajemne dożywocie ze swoją żoną Barbarą Zimlińską (P. 1396 k. 369v). Występował 1557 r. wspólnie z bratem Maciejem jako stryj herbowy Reginy, córki Michała Zimlińskiego a żony Stanisława Borzymowskiego (P. 1396 k. 505v). O wspomniane wyżej zabójstwo pozywał go w l. 1557-1559 brat zabitego, Jan Zimliński Jaksic, pisarz kancelarii większej koronnej (Kośc. 238 k. 298). Należne sobie z działów braterskich części w Mnieszym Lubiatowie i Tworzymirkach sprzedał w 1560 r. za 800 zł swemu bratu Kasprowi (P. 1396 k. 836). Barbara x Zimlińskich sprzedała 1561 r. części w Zimlinie za 2.000 zł Mikołajowi Głogińskiemu, ale ten jeszcze t. r. owe części sprzedał za 2.000 zł Wiktorynowi L-mu (Kośc. 240 k. 156; P. 1397 k. 37). Jednocześnie Wiktoryn po skasowaniu dożywocia z r. 1556 spisał z żoną ponowne wzajemne dożywocie (P. 1397 k. 38v; 903 k. 126). W 1563 r. Barbara z Zimlińskich już nie żyła, a po jej bezpotomnej śmierci siostry i spadkobierczynie jej, to jest Regina zamężna Borzymowska i Dorota zamężna Radzicka skwitowały z 200 zł Mikołaja Głogińskiego (P. 905 k. 29v). T. r. żoną Wiktoryna była już Anna Trzeciakówna, starościanka dyneburska, z pow. wileńskiego, z którą spisywał wzajemne dożywocie (P. 1397 k. 265). Za Zygmunta Augusta jako rotmistrz walczył przeciwko Moskwie. Wyrokiem królewskim banitowany został za zabicie Andrzeja Zimlińskiego, a dekret infamii i wywołania ogłoszono w czasietargu tygodniowego w Kościanie 1564 r. (Kośc. 242 s. 127). T. r. pozwała WIktoryna o trzymanie części w Zimlinie jeszcze jedna siostra jego zmarłej żony, Magdalena zamężna Miaskowska (ib. s. 435). Wiktoryn wspólnie ze swą drugą żoną wydzierżawił t. r. Zimlino Janowi Szczurskiemu (P. 906 k. 61). Posesorem części w Zimlinie i Kuczynie Wielkiej był jeszcze w 1581 r. (Kośc. 261 k. 465). Nie żył już w 1589 r., kiedy to Jan Szczurski występował przeciwko jego synom: Janowi, Wojciechowi i Tomaszowi (P. 952 k. 507). Owdowiała Anna Trzeciakówna w 1593 r. zapisała 600 zł długu jako posag córce swej Elżbiecie (P. 959 k. 660). Owej Elżbiecie przyszły jej mąż, Marcin Dobrosielski w 1599 r. dał zobowiązanie, iż w 1602 r. po podniesieniu 360 zł oprawi jej tę sumę na połowie swoich części w Dobrosielicy p. dobrzyńskiego (Kośc. 279 k. 213v). Małżonkowie Dobrosielscy żyli jeszcze oboje w 1618 r. O synu Wiktoryna, Tomaszu nic więcej nie wiem.
1) Jan, syn Wiktoryna i Trzeciakówny, zapisał 1590 r. swej matce dług 100 zł (P. 954 k. 802). Oprawił 1602 r. posag 700 zł żonie swej Jadwidze Kleparskiej (P. 1404 k. 467). Swoje części w Zimlinie i Kuczynie Wielkiej w p. kośc. sprzedał t. r. za 2.000 zł Stanisławowi Gądkowskiemu (ib. k. 485v). Chyba to ten sam Jan L. brał 1604 r. zastawem wieś Żelisław od Adama i Wojciecha braci Wojuckich (I. Kal. 70 k. 536). Skwitowany 1605 r. z 300 kop gr. posagu przez szwagra Dobrosielskiego (P. 976 k. 71v). Wraz z żoną skwitowany 1611 r. przez Andrzeja Kaczkowskiego (ZTP 27 s. 734). Tego to Jana L-go synem był chyba Marian L., po którego śmierci Stanisław Dobrosielski, syn zmarłego Marcina, kwitował 1650 r. z 360 zł jego żołdu Mikołaja Podgórskiego, rotmistrza województw poznańskiego i kaliskiego (P. 1061 k. 60).
2) Wojciech, syn Wiktoryna i Trzeciakówny, brał w 1607 r. od Strusów w zastaw Warwaryńce w p. trembowelskim. Jego żona Anna z Górskich kwitowała 1609 r. Czuryłę. Wojciech umarł 1612 r., wdowa poszła 2-o v. w 1613 r. za Jana Borkowskiego. Córka ich Ewa, zapewne identyczna z Ewą L-ą, żoną Aleksandra Przerębskiego, chorążyca sieradzkiego, zmarłego 1623 r. (Boniecki).
6. Wojciech, syn Wiktoryna i Sabaszczewskiej, wspomniany 1546 r. (Kośc. 29 s. 306), przez brata Mateusza wyznaczony 1572 r. na opiekuna jego dzieci, przy czym nazwany księdzem (Kośc. 252 k. 515v), musiały tu jednak wchodzić w grę tylko niższe święcenia, bo potem występował stale jako człowiek świecki. Swoją część w Lubiatowie Mniejszym w r. 1575 sprzedał za 450 zł Maciejowi Wilkowskiemu (P. 1398 k. 569). Część w Tworzymirkach sprzedał 1580 r. za 1.000 zł bratankowi swemu Wojciechowi (Kośc. 347 k. 5).
II. Piotr z Mniejszego Lubiatowa, może syn Szczedrzyka, miał w r. 1481 termin ze strony Apolonii, wdowy po Stanisławie Błociszewskim (Kośc. 227 k. 82). Na połowie swych części Lubiatowa Mniejszego oprawił 1492 r. posag 100 grz. żonie swej Dorocie (P. 1387 k. 168). Wspólnie z bratankiem Wiktorynem L-m miał 1493 r. sprawę z Biskupem poznańskim Urielem z Górki i z kapitułą (P. 22 k. 216). Od Jana Grabowskiego, posesora wsi Górka w p. pyzdr., nabył 1495 r. za 100 zł wyderkafem ową wieś (P. 1388 k. 84v). Od Rafała Czeszewskiego nabył wyderkafem 1499 r. za 80 grz. wieś Goreczki w p. pyzdr. (P. 1389 k. 11). O wykupienie wsi Goreczki pozywał 1502 r. dziedziców Czeszewa (Py. 169 k. 232v). Wspólnie z bratankiem Wiktorynem świadczył 31 XII 1505 r. przy wywodzie szlachectwa Wawrzyńca Pasikonia Włościejewskiego, kanonika poznańskiego (Scr. Rer. Pol. IX, s. 360). Nie żył już 1510 r., kiedy jego córki: Anna, Elżbieta, Jadwiga, Katarzyna i Barbara występowały w asyście swojego stryjecznego brata Wiktoryna L-go (Kośc. 23 k. 156v). Owe siostry w towarzystwie tego Wiktoryna, nazwanego tu stryjem (niewątpliwie z racji dużej róznicy wieku), i wuja Macieja Łowęckiego, kwitowały 1513 r. Praksedę Sławieńską ze 100 zł węg. (Py. 24 k. 102v). Anna była w l. 1514-1526 żoną Jakuba Wilkowskiego, jako wdowa występowała w l. 1545-1557. Elżbieta, żona Tomasza Kromolickiego, Jadwiga i Katarzyna, jeszcze panny, części po rodzicach swych w Lubiatowie Mniejszym sprzedały 1526 r. za 400 grz. Jakubowi Wilkowskiemu i żonie jego Annie L-ej (P. 1393 k. 134). Obie były jeszcze niezamężne 1539 r. (P. 878 k. 9). Jadwiga była w l. 1541-1559 za Maciejem Brzozogajskim cz. Siedlemińskim. Katarzyna wyszła 1539 r. za Marcina Łobeskiego zw. Jasiek i już nie żyła 1543 r. Barbara, wymieniana w l. 1510-1513, może identyczna z Barbarą, która w 1530 r., po 28 X wyszła za Jana Brzeznica, wójta w Kłecku, zwanego też i Brzezińskim. Wdową po nim była w l. 1569-1571. Zob. tablice 1-2.
Lubiatowscy h. Ostoja pisali się z Błociszewa, a wzięli nazwisko od Lubiatowa Większego w p. kośc. Stanisław Błociszewski, dziedzic części w Błociszewie, w r. 1452 mąż Apolonii (P. 18 k. 8v, 13), kupił w 1470 r. za 100 grz. od Mikołaja niegdy Ostrowskiego trzecią część w Lubiatowie Większym (P. 1385 k. 69v). Od Małgorzaty, wdowy po Jakubie L-m, nabył 1472 r. za 100 grz. oprawę jej posagu na połowie Lubiatowa Większego oraz na ćwierci Mączlina (ib. k. 161). Nie żył już 1481 r., kiedy żona jego Apolonia, nazwana tu Lubiatowską, występowała jako wdowa na terminie z Piotrem i Filipem, braćmi z Mniejszego Lubiatowa (Kośc. 227 k. 82, 88v). Żyła jeszcze 1496 r. Córka Stanisława, Katarzyna, żona Jana Tworzyjańskiego, nie żyła już 1496 r. (ib. 230 k. 110v). Synowie: Jan, Piotr i Mikołaj, dziedzice części w Błociszewie (ib. 228 k. 32v). Mikołaj został zamordowany w 1494 r. (ib. 230 k. 21v, 22). Jan, pleban w Nowym Mieście 1487 r. (ib. 228 k. 31, 31v), żył jeszcze w 1509 r. (ib. 233 k. 6v; 345 k. 3v).
Piotr Błociszewski cz. L-i, syn Stanisława i Apolonii, obok brata Jana, dziedzic w Błociszewie, Lubiatowie Większym i Mączlinie w l. 1489-1499 (ib. 228 k. 71; 231 k. 48; P. 856 k. 80; 1387 k. 135). Mąż Barbary Rogaczewskiej, córki Macieja, która w 1476 r. kupiła za 500 grz. Rogaczewo w p. kośc. od swego stryja ks. Tomasza Rogaczewskiego, plebana w Jaraczewie (P. 1386 k. 65v). Piotr, nazwany L-m 1493 r. (P. 22 k. 104), już nie żył 1511 r., kiedy to Barbara zapisała 50 zł posagu za córką Małgorzatą Benedyktowi Pigłowskiemu (P. 865 k. 15v). T. r. sprzedała wieś Rogaczewo Wielkie za 300 grz. Maciejowi Skaławskiemu (ib. k. 118v). Uprzednio, t. r. zapisała na Rogaczewie roczny czynsz na altarię w Dolsku (P. 786 s. 253). Od Macieja Skaławskiego nabyła 1512 r. sposobem wyderkafu za 90 grz. siedem łanów roli, w tym trzy i pół łanów osiadłych, w Międzychodzie w p. kośc. (ib. s. 326). Żyła jeszcze 1513 r. (Kośc. 24 k. 115; P. 865 k. 303). Inna córka Piotra i Barbary, Zofia,
@tablica
@tablica
w l. 1519-1521 żona Marcina Siekierzeckiego. Synowie: Jan, Piotr, Maciej i Marcin dokonali w 1519 r. działów, mocą których Piotr, Maciej i Marcin, bracia niedzielni, części ojczyste w Lubiatowie Większym sprzedali za 200 grz. bratu Janowi (P. 1392 k. 267v). O Macieju nie wiem nic więcej. Zapewne nie żył już w 1522 r. (Kośc. 26 k. 255v).
1. Jan, syn Piotra i Rogaczewskiej, występował w 1511 r. jako poręczyciel swej matki przy sprzedaży przez nią Wielkiego Rogaczewa Skaławskiemu (P. 865 k. 118v). Chyba to między nim a Maciejem Gostyńskim, kasztelanem śremskim, zostało w 1513 r. założone vadium (MRPS IV, nr 2015). Na połowie części swoich w Większym Lubiatowie oprawił 1519 r. posag 80 grz. swojej żonie Jadwidze Mokronoskiej, córce Jakuba (P. 1392 k. 268). Od swych młodszych braci, Piotra i Marcina wydzierżawił 1522 r. ich część w Większym Lubiatowie (Kośc. 26 k. 255v). Nie żył już 1532 r., kiedy to wdowie po nim, Jadwidze Mokronoskiej syn jej Jan Chaławski wyderkował za 100 grz. swoją część wsi Grabionowo w p. kośc. (P. 1393 k. 491). Była więc ona najwidoczniej żoną 1-o v. Chaławskiego.
2. Piotr, syn Piotra i Rogaczewskiej, nabył 1528 r. od Jana Grabowskiego sposobem wyderkafu za 20 grz. dwa łany w Mszyczynie (dziś Mszczyczyn) w p. kośc. (Kośc. 345 k. 133).
3. Marcin z Błociszewa L., syn Piotra i Rogaczewskiej, dziedzic w Większym Lubiatowie, na połowie swych połów owej wsi i w Mączlinie oprawił 1531 r. posag 150 grz. żonie swej Katarzynie Rąckiej, córce Andrzeja (P. 1393 k. 480). W 1541 r. tej żonie powierzył opiekę swych dzieci i dóbr (Kośc. 345 k. 184v). Dał jej 1567 r. dożywotnie użytkowanie sumy 210 zł, zapisanej mu przez Wojciecha Gostkowskiego (P. 1397 k. 582v). Od Barbary Przeborowskiej, wdowy po Macieju Międzychodzkim, nabył wyderkafem 1575 r. za 500 zł jej części w Lubiatowie (P. 1398 k. 580v). Żył jeszcze w 1582 r., nazwany wtedy starcem (P. 938 k. 187), nie żył już 1584 r. (Kośc. 264 k. 421v). Jego synami byli Erazm i Piotr.
1) Erazm z Błociszewa L., syn Marcina i Rąckiej, w imieniu ojca kwitował 1581 r. Barbarę Przyborowską, wdowę po Macieju Międzychodzkim, z 540 zł (Kośc. 261 k. 400). Bratu Piotrowi zapisał t. r. dług 3.000 zł (P. 936 k. 381). Mając nabyte wyderkafem 1584 r. za 2.000 zł od Andrzeja Pogorzelskiego części miasta Pogorzela oraz wsi Gumienice i Głuchowo w p. pyzdr., dobra te t. r. wyderkował za 2.000 zł Stanisławowi Karśnickiemu (Kośc. 264 k. 421, 347 k. 49; P. 1399 k. 410v). Wspólnie z żoną swoją, Elżbietą Pogorzelską, córką Andrzeja, prawa do dóbr powyższych, uzyskane od Andrzeja Pogorzelskiego, cedował 1588 r. dziedzicowi owych dóbr, Stanisławowi Pogorzelskiemu (P. 949 k. 411; 960 k. 10). Nie żył już 1590 r. (Kośc. 273 k. 62). Owdowiała Elżbieta, jako matka i opiekunka synów: Stanisława, Wojciecha, Jana i Macieja, kwitowała 1593 r. z 200 zł rocznego czynszu od sumy 2.000 zł, należnej zmarłemu mężowi od Jana Gajewskiego, sędziego ziemskiego poznańskiego (ib.. k. 95). W r. 1595 spisała wzajemne dożywocie ze swoim drugim mężem, Wojciechem Granowskim (P. 1401 k. 476v). W 1597 r. w imieniu synów: Stanisława, Wojciecha i Jana (Maciej najwidoczniej już nie żył) skwitowała Wojciecha Gajewskiego, syna zmarłego już sędziego, z 200 zł (Kośc. 276 k. 142). Sama nie żyła już 1601 r. (Ws. 17 k. 319v).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
319320321322[323]324325326327
