Przeglądanie 589 pozycji zakresu Łabęccy - Łobescy.
21222324[25]26272829
Łabęccy - Łobescy
4. Władysław, syn Jana i Trembickiej, ur. w Stążkach 3 X 1840 r., maturę uzyskał w gimnazjum w Chełmnie w r. 1858, studia filologiczne i filozoficzne odbywał na Uniwersytecie we Wrocławiu i tam uzyskał tytuł dra filozofii. Był w r. 1872 profesorem szkoły w Żabikowie i właścicielem drukarni w Poznaniu pod firmą J. I. Kraszewskiego. Potem kolejno redaktor Gazety Toruńskiej, Polnische Correspondentz, wreszcie Dziennika Poznańskiego. Umarł w Poznaniu 9 X 1907 r. (LM Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.). Ożenił się w Bydgoszczy 8 X 1872 r. z Marią Mieczkowską, córką Leopolda i Olimpii z Kalksteinów, dziedziców Łaszewa w pow. świeckim (ib.), zmarłą w Poznaniu 7 X 1894 r. w 44-ym roku życia (LM Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.). Drugą jego żoną była zaślubiona w Berlinie 22 V 1896 r. Helena (Helena Wanda Melania) Gościcka, 1-o v. Bogusławska, ur. 10 II 1864 r., zmarła w Poznaniu 13 VI 1917 r. (LM Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.). Z pierwszej żony córki: Anna, ur. 13 I 1879 r., wydana 19 II 1900 r. za Adama Karwowskiego, i Maria (Maria Stanisława Gustawa), ur. w Poznaniu 11 VIII 1880 r. (LB Św. Marcin, Pozn.), zaślubiona w Kościankach 26 VI 1906 r. Mieczysławowi Zabłockiemu, dzierżawcy dóbr w Galicji (LC Św. Marcin, Pozn.), potem dyrektorowi dóbr zaleszczyckich, zmarłemu 19 VI 1929 r. w wieku 61 lat. Synowie z Mieczkowskiej, Witold, o którym niżej, i Stanisław (Stanisław Władysław Marcin), ur. 7 VIII 1882 r. (ib.). Z Gościckiej syn Tadeusz, o którym niżej.
1) Witold, syn Władysława i Mieczkowskiej, inżynier ruchu, mąż Heleny Lubicz Wojciechowskiej. Ich syn Przemysław Andrzej Antoni, ur. 11 X 1920 r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Córka Aniela Anna Teresa, ur. 22 VII 1928 r. (ib.).
2) Tadeusz (Józef Tadeusz Edward), syn Władysława i Gościckiej, ur. 7 VIII 1897 r. (ib.), adwokat w Poznaniu, ożeniony z Aleksandrą Wize z Brodowa, miał z nią dwie córki. Zob. tablicę.
@tablica
Wiktoria (Łembińska) wyszła przed r. 1827 za Władysława Frezera.
Marcin i Antonina z Dembińskich, rodzice Józefa, ur. w r. 1838 w Łaszewie w pow. świeckim, który ukończywszy szkoły w Trzemesznie, a potem seminarium duchowne we Włocławku, tam uzyskał święcenia kapłańskie. Administrował parafią Gowarowo na Kurpiach, kiedy wybuchło powstanie 1863 r., w którym wziął czynny udział. Ranny, wywieziony został do Prus, gdzie dostał się do więzienia. Przebywał potem u Skórzewskich w Kratkowie i u Rekowskich w Gorazdowie. W Poznaniu żadnej pracy otrzymać nie mógł. Jął sie pracy w Strzemkowie koło Inowrocławia u swych krewnych Trzebińskich. Tutaj umarł w r. 1880, pochowany w Inowrocławiu (Dz. P.). Tekla przed 22 VIII 1839 r. wyszła za Stanisława Rozdrażewskiego, dziedzica Leśniewa. Ich dzieci podawali do chrztu, w r. 1839 Stanisław Ł., dziedzic Łaszewa, z siostrą Teofilą Ł-ą (LB Łubowo), i w r. 1842 Tekla Ł-a (LB Św. wawrzyniec, Gniezno). Chyba identyczna ze wspomnianą wyżej Teofila, córka dziedzica Gólkowa i Tekli, umarła w Mnichowie 27 XII 1842 r., mając 23 lata i 8 miesięcy (LM Św. wawrzyniec, Gniezno). Feliks kupił w r. 1873 od Zabłockiego folwark Bławaty koło Strzelna (Dz. P.) i umarł 26 II 1874 r. Zawiadamiały o tym matka i żona, przebywające w Bydgoszczy (ib.). Jan umarł 15 X 1875 r. w Małachowie, w 23-im roku życia, o czym donosili matka i rodzeństwo (ib.). Stanisława wyszła przed 18 IX 1874 r. za Władysława Raszewskiego, dzierżawcę w Małachowie Wierzbiczanach (LB Witkowo), umarła 5 II 1890 r. pochowana w Gniexnie. Ludwik, mąż Kazimiery z domu Mittelstaedt, zmarłej 9 VII 1886 r. i pochowanej we Wrocławiu, miał z nią dzieci (ib.). Maria zaślubiła w Bydgoszczy 26 VII 1881 r. dra Eugeniusza Czarlińskiego z Bydgoszczy (ib.). Wanda umarła w Łodzi 25 II 1905 r. (ib.). Łebiński z Sielca nabył w r. 1910 dobra ryc. Osławice (Osselwitz) na Śląsku w pow. wołowskim, liczące ponad 1.500 m. m. (ib.). Maria z domu Żółtowska była dziedziczką Chełszczącej(!) i Borzystowskiej Huty w pow. kartuskim, umarła 23 VI 1911 r., licząc lat 88, pochowana w Wygodzie (ib.). Chyba to jej mężem był Rudolf "Halk Ł.", były dziedzic Hełnczczy(!) i Borzystowskiej Woli, zmarły 28 I 1915 r. w wieku lat 85 (ib.). Antoni, weteran 1863 r., zmarł 14 XII 1923 r., pochowany w Kunowie. Pozostała żona (ib.). Róża ze Stablewskich (chyba własnie ta żona), zmarła 18 I 1932 r., pochowana w Kunowie (ib.). Antoni, w 20-leciu międzywojennym właściciel Tworzymirek w pow. sremskim (281 ha).
Łebkowscy, Łepkowscy. Boniecki daje im herb Dąbrowę, zaś jako wsie gniazdowe wymienia Łepki cz. Łebki koło Niedzborza oraz Łepki koło Kraszowa, obie w ziemi ciechanowskiej. Nie wiem, czy z tych Jan z Łepkowa(!) Łepkowski w r. 1661 nabył od Andrzeja Karola Grudzińskiego, wojewody poznańskiego, wyderkafem za 2.000 zł wieś Pacholewo w p. pozn. (P. 1072 VII k. 376). Sebastian Łebkowski zaslubił 22 I 1718 r. Krystyne Pawłowską z Gory (LC Góra k. Jarocina).
Łekieńscy h. Nałęcz z Łekna w pow. kcyń. Paprocki współczesnego sobie Nikodema Ł-go, kasztelana nakielskiego, mieni Nałęczem. Dziersław Skierka z Sarbinowa, pisany niekiedy z Łekna, potem juz stale Ł-im, wziął Łekno dzięki małżeństwu z Dorotą, córką Trojana z Łekna, sędziego kaliskiego. Dostał od teścia w r. 1446 (1451?) plac w Gnieźnie, położony koło domu Piotra z Szamotuł, kasztelana gnieźnieńskiego (P. 1379 k. 202v). Pisany już Dziersławem Skierką z Łekna, miał w r. 1449 termin z Ofką z Górki (G. 7 k. 49v). Na Sarbinowie w p. gnieźn. w r. 1476 braciom z Grochowisk sprzedał wyderkafem za 60 z. czynsz roczny 2 kopy gr. (P. 1386 k. 43). Nazwany w r. 1482 sędzią, był zapewne wicesędzią grodu nakielskiego (N. 144 s. 306). Wraz ze swym niedzielnym synem Piotrem, dziedzice w Łeknie i Sarbinowie, przeprowadzili w r. 1485 przez arbitrów rozgraniczenie Sarbinowa od Redecza, wsi Macieja i Szymona, braci z Redecza (G. 22 k. 14). Działając wraz z żoną i wspomnianym wyżej synem, ugodził się w r. 1486 z Jakubem Prusieckim mężem swej córki Małgorzaty. Zobowiązał się temu zięciowi w posagu za nią rezygnować wieczyście za 1.000 zł weg. wieś Zatkowo w p. nakiel. zas za wyprawę, określoną na 200 grz. zobowiązał się płacić roczny czynsz ze swej wsi Dąbki p. nakiel (G. 22 k. 69). Żył jeszcze w r. 1487, kiedy ta córka kwitowała rodziców z majątku po nich (ib. k. 96v). Dorota z Łekna, żona Dziersława, dała w r. 1465 mężowi swoją trzecią część po rodzicach w mieście Łeknie i wsiach Kiedrowo i Polskie Prawo w p. kcyń. oraz trzecią część połowy wsi Siedlec (P. 1383 k. 233v). Miała w r. 1469 termin ze strony Doroty, dziedziczki z Łekna, żony Mikołaja Miłaja z Miłosławia, miecznika kaliskiego (G. 9 k. 258v). Wespół z mężem całe swe połowy w mieście Łeknie i we wsiach Kiedrowo i Polskie Prawo, które mieli wtedy w swym posiadaniu powyżsi miecznikostwo kaliscy, sprzedali im wyderkafem w r. 1478 za 900 zł węg. (P. 1386 k. 95v). Jak widzieliśmy, żyła jeszcze Dorota w r. 1487.
Piotr Ł., czasem zwany "Skierką", syn Dziersława i Doroty z Łekna, był w r. 1489 w posiadaniu tej połowy Łekna i przyległych wsi, którą trzymał był nie żyjący już Mikołaj Miłosławski (P. 1387 k. 130). Całe wsie, Sarbinowo Wielkie i Małe, Kowalewo i Babino w p. gnieźn. t.r. sprzedał za 1.200 zł Janowi stryjowi oraz Janowi, Marcinowi, Mikołajowi, Maciejowi, Andrzejowi i Michałowi, bratankom niedzielnym, dziedzicom z Lalędzia (ib. k. 130v). Na połowie miasta Łekna, wolnej od oprawy żony, w r. 1492 sprzedal wyderkafem za 45 grz. kapitule metrolipotalnej gnieźnieńskiej trzy grzywny czynszu rocznego (ib. k. 175). Od Marcina Izdbieńskiego w r. 1493 nabył wyderkafem za 100 zł węg. cztery i pół łany w Stołężynie p. kcyń. (ib. k. 185), zas od Janusza Grylewskiego w r. 1494, tez wyderkafem, kupił za 130 zł weg. Wielką Laskownicę p. kcyń. (P. 1383 k. 23). W obozie pod Czerniowcami, w czasie wyprawy mołdawskiej, dostał 29 X 1497 r. wieś Siedlec, trzymaną wyderkafem przez opata wągrowieckiego, który nie dopełnił obowiązku wyprawy wojennej (Arch. Kon. Hist. IX s. 274; MRPSum. II 1030). Skwitowany w r. 1499 przez zięcia, Mikołaja Kordzboka z Rybna, z 500 zł posagu za córką Katarzyną (P. 859 k. 22). Połowę miasta Łekna w r. 1505 dał w dziale swemu starszemu synowi Janowi (P. 1390 k. 43). Wieś Polskie Prawo, połozona kolo Łekna, w r. 1507 sprzedał wyderkafem zięciowi, Feliksowi Obornickiemu, w sumie 250 zł weg. posagu za córką swą Dorotą (ib. k. 123v). Wieś Dabki w p. nakiel. w r. 1508 rezygnował synowi Marcinowi (N. 146 k. 465). Na trzeciej części Łekna w r. 1513 sprzedal wyderkafem sumę 500 zł weg. swej niezamężnej jeszcze córce Elżbiecie (P. 786 s. 404), zas w r. 1517 ponowił jej wyderkaf tejże sumy, tym razem na czwartej części Łekna i na całej wsi Kiedrowo (P. 1392 k. 103, 110v). Połowe Łekna (Te, której nie dał był synowi Janowi) wraz z całymi wsiami Polskim Prawem i Kiedrowem dał w r. 1517 synowi Marcinowi, zastrzegając tam dla siebie dożywocie (ib. k. 111). Skwitowany w r. 1518 z 500 zł weg. przez wciąż jeszcze niezamężną córkę Elżbietę (P. 866 k. 188), a w r. 1519, po jej wyjściu za Wincentego Spławskiego, skwitowany wespół z synami z 40 zł na poczet należnych za nią w posagu 500 zł (P. 867 k. 47). Zwolniony od wyprawy wojennej z powodu nader późnego wieku 25 X 1520 r. (MRPSum, IV 12760), nie żył już w r. 1528 (P. 871 k. 258). Żoną jego byla Barbara, ktorej w r. 1489 oprawił 1.000 zł posagu (P. 1387 k. 130). Synowie Piotra, Jan i Marcin. Z córek Katarzyna była w latach 1496-1499 zoną Mikołaja Kordzboka z Rybna. Agnieszka wyszła przed r. 1506 za Mikołaja Zawadzkiego, zmarła przed r. 1529. Dorota, żona 1-o v. w latach 1507-1520 Feliksa z Gaju Obornickiego, wdowa w latach 1530-1537, 2-o v. w latach 1540-1543 żona Jana Grabskiego, ostatnio kasztelana kruszwickiego, zmarłego między r. 1553 a 1556, sama zmarła po r. 1557. Elżbieta, jak już widzieliśmy, niezamężna w latach 1513-1518, wyszła przed r. 1520 za Wojciecha Spławskiego, podwojewodziego poznańskiego, była już wdową w r. 1535, zmarła po r. 1541.
1. Jan Ł., syn Piotra i barbary, jak widzieliśmy, w r. 1505 otrzymał od ojca w dziale połowe miasta Łekna. Kiedy ojciec w r. 1518 dał jemu i jego bratu Marcinowi całe miasto Łekno z przyległymi wsiami i bracia dokonali między sobą działów, dostała mu się połowa Łekna od jeziora i cała wieś Kiedrowo (P. 1392 k. 232). Skwitowany w r. 1528 przez szwagra Zawadzkiego ze 100 zł na poczet 500 zł posagu jego już zmarłej zony Agnieszki Ł-ej (P. 871 k. 258). Wespół ze swoją żoną Kiedrowo w r. 1529 sprzedał Mikołajowi Rogalińskiemu cz. Przysieckiemu (Ws. 182 k. 22). Wieś Zatkowo w p. nakiel. w r. 1530 sprzedał za 2.000 grz. swej siostrze Dorocie, owdowiałej Obornickiej (P. 1393 k. 364). Połowe wsi Siedlec w p. kcyń., trzymaną wyderkafem przez opata wągrowieckiego, sprzedał w r. 1532 za 400 grz. Andrzejowi Łosińskiemu (ib. k. 543). Będąc po śmierci brata Marcina dziedzicem całego Łekna, połowę tego miasta wraz ze wsią Polskie Prawo, oraz połozona w pow. nakiel. wsią Dąbki, dobra odziedziczone po bracie a wykupione od Wojciecha Korycieńskiego i Zbigniewa Jaktorowskiego, w r. 1542 sprzedał wyderkafem za 4.000 zł szwagrowi Janowi Grabskiemu (P. 1394 k. 532). Nie zył juz w r. 1544 (Kc. 10 k. 280). Jego żoną była Urszula Żabicka, córka Spytka, której w r. 1505 na nabytej od ojca połowie Łekna zapisał 150 zł weg. (P. 1390 k. 61v; G. 24 k. 280). Dokonała w r. 1507 zamiany ze Stanisławem Redeckim, biorąc od niego łan roli we wsi Szkółki pow. gnieźn. oraz dopłatę 100 zł węg., dając zaś w zamian za to połowę wsi Złotniki i część wsi Kołata w tymże powiecie (P. 863 k. 338v, 1390 k. 135). Nabywszy od Andrzeja Modrzewskiego wyderkafem za 90 zł weg. i 10 grz. część miasta Stopachowo (dziś Stępuchowo) w p. kcyń., dobra te w r. 1510 sprzedała wyderkafem za 90 zł mężowi (P. 786 s. 231). Wieś Werkowo w p. kcyń. sprzedała wyderkafem w r. 1510 za 800 zł temuż mężowi (P. 786 s. 230). Janowi Podolskiemu sprzedała wyderkafem za 30 grz. cztery lany w Puzdrówcu w p. kcyń. i mąż w r. 1512 poręczał, iz mu je uwolni od obciążeń (P. 786 s. 379, 865 k. 235). Część swą w tejże wsi sprzedała wyderkafem w r. 1518 bratu stryjecznemu Bogusławowi Żabickiemu (P. 1392 k. 232), a ponowiła ten wyderkaf na jego rzecz za 50 grz. w r. 1522 (G. 335a k. 69v). Od męża uzyskała w r. 1523 oprawe 600 zł posagu na połowie połowy Łekna oraz na połowie Kiedrowa (P. 1392 k. 519v). Andrzejowi Grodzieńskiemu sprzedała w r. 1527 za 200 zł połowe Niemczynka w p. kcyn. (P. 1392 k. 194). Polowe Puzdrowca sprzedała w r. 1529 za 300 grz. Mikołajowi Rogalińskiemu cz. Przysieckiemu (ib. k. 312). Pozywały sie wzajemnie z bratową Barbarą, wdowa po Marcinie Ł-im, w r. 1530 o wygnanie z oprawy w Łeknie i na przedmieściu Polskie Prawo (P. 871 k. 506, 575). Wystepowała w r. 1535 jako dziedziczka Żabiczyna i Werkowa (G. 20 k. 221). Będąc juz wdową, była wespół z synami, Marcinem i Nikodemem, pozywana w r. 1544 przez Mikołaja Potulickiego, wojewodę brzeskiego, dziedzica Chodzieży (Kc. 10 k. 280). Synowi Marcinowi dała w r. 1545 swe dziedziczne dobra Werkowo i połowę Żabiczyna, biorąc od niego jego część w Łeknie, którą odziedziczył był po ojcu, połowę wsi Kiedrowo oraz dopłate 50 grz. Jednocześnie swym córkom, Dorocie, barbarze, Emerencji i Katarzynie zapisała na ioch posagi sumę 1.600 złp (P. 884 k. 55v, 57). Żyla jeszcze w r. 1560, kiedy ją i jej syna Nikodema pozywała kapituła metropolitalna gnieźnieńska (G. 39 k. 254v). Z wymienionych wyżej córek, o Dorocie, którą Paprocki mienił żoną Lubiatowskiego, zaś Boniecki 1-o v. Lubiatowskiego, 2-o v. Hieronima Spławskiego, nie wiem nic więcej, natomiast znam niewymienioną w r. 1545 Annę, której t.r. jeszcze niezamężnej brat Marcin zapisał 400 złp posagu (P. 884 k. 58). Wyszła przed r. 1558 za Macieja Pieczanowskiego i umarła między r. 1564 a 1578. Barbara była w r. 1582 zona Walentego Kmity z Woli, burgrabiego krakowskiego. Marancja cz. Emerencja zaslubiła przed r. 1566 Wojciecha Jeżewskiego, zmarłego po r. 1577, sama zmarła między r. 1578 a 1583. katarzyna wreszcie wyszła w r. 1568, krótko po 9 III, za Baltazara Łąckiego, kasztelanica kamieńskiego, zmarła między r. 1570 i 1574. Paprocki i Boniecki wszystkie te siostry mienią błędnie córkami Nikodema, podczas gdy z całą pewnością były jego siostrami.
1) Marcin, syn Jana i Żabickiej, wespół z bratem Nikodemem odziedziczone dobra, które po ich stryju Marcinie spadły na ich ojca, tj. połowę miasta Łekna oraz całe wsie Polskie Prawo i Dabki, sprzedali w r. 1545 za 10.000 zł Januszowi Latalskiemu, wojewodzie poznańskiemu (P. 1395 k. 179v). Marcin t.r. zapisał 400 zł posagu siostrze Annie (P. 884 k. 58). Żył jeszcze w r. 1559 (P. 901 k. 59).
2) Nikodem, syn Jana i Żabickiej, starosta (biskupi) siewierski 1554 (Kc. 21 k. 167v), stolnik poznański 1561 r. (P. 903 k. 356), mianowany w r. 1567 kasztelanem krzywińskim (Kc. 116 k. 332, 535), zaś w r. 1569 nakielskim. Był w latach 1569-1571 lustratorem dóbr królewskich na Rusi (Bon.). W bezkrólewiu po śmierci Zygmunta Augusta należał do zwolenników arcyks. Ernesta (Orzelski, s. 97). Z toczonego wtedy sporu o kasztelanię nakielską z Gabrielem Złotkowskim, który na ten urząd miał również przywilej królewski, ale z późniejszą datą, wyszedł w r. 1574 zwycięsko (ib. s. 99). W następnym bezkrólewiu, 1575 r. oświadczył, iż życzyłby sobie Piasta, kiedy go jednak brak, opowiada się za kandydaturą austriacką (ib. s. 415). W imieniu własnym, matki i brata wiódł w r. 1547 sprawę z Konstancją Kunowska, rodzącą się z Zofii Grodzieńskiej, o pewne części Łekna, ongiś sprzedane wyderkafem zmarłemu Stefanowi Grodzieńskiemu, chorążemu kaliskiemu (P. 886 k. 285v). Cześc miasta Łekna wraz z połową Kiedrowa w r. 1553 sprzedał wyderkafem za 100 zł swej matce (P. 1396 k. 94v), zas w r. 1557 dał jej połowę Łekna w dożywocie, wyłąćzając dla siebie dwór z otoczeniem (ib. k. 497v). Procesowany byłw r. 1564 przez Filipa Padniewskiego, biskupa krakowskiego, o zarząd klucza dybowskiego (MPRSum. IV 9355). Od Jerzego Latalskiego, wojewodzica poznańskiego, w r. 1567 kupił za 10.000 zł części miasta Łekna i przedmieścia Polskie Prawo (P. 1397 k. 632v; Kc. 116 k. 566). Od Stanislawa Splawskiego, kasztelana krzywińskiego, w r. 1567 kupił wieś Zielonke w p. pozn. (P. 1397 k. 601). Połowe Żabiczyna w p. kcyń. sprzedał wyderkafem w r. 1568 za 3.000 zł Mikołajowi Łąckiemu, kasztelanowi krzywińskiemu, ojcu swego przyszłego szwagra, Baltazara Łąckiego (ib. k. 675v). Pozywał w r. 1571 synów i córki zmarlego Mikołaja Grzymułtowskiego w sprawie wykupu połowy królewskiego miasteczka Mieścisko (Kc. 117 k. 685, 685v). Nie żył już w r. 1578 (P. 931 k. 212). Jego żona była Jadwiga z Więcborka Zebrzydowska, siostra rodzona biskupa krakowskiego. Stąd to starostowanie Ł-go w biskupim Siewierzu. Oprawił jej w r. 1554 posag 400 zł na połowie miasta Łekna i wsi Kiedrowo i jednocześnie oboje małżonkowie spisali wzajemne dożywocie (P. 1396 k. 227). Jadwiga Janowi Kmicie, pisarzowi ziemskiemu i podstarościemu krakowskiemu, sprzedała w r. 1563, lub przed ta data, swój dwór drewniany z ogrodem nad Wisłą, za murami Krakowa, w miejscu zwanym Zwierzyniec (P. 905 k. 376v), który chyba odziedziczyła po zmarłym bracie biskupie (Py. 179 k. 198). Intromitowana w r. 1569 do swej oprawnej wsi Kiedrowo, na której od męża uzyskała zapis 1.600 długu (Kc. 116 k. 876v). Po śmierci Nikodema występowały w r. 1578 w charakterze spadkobierców siostry, względnie ich potomstwo (P. 931 k. 212, 934 k. 85). Spośród tych sióstr, Barbara, żona Kmity, pozywała w r. 1580 wdowę po bracie (P. 934 k. 85). Żyła jeszcze ta wdowa w r. 1588 (Kc. 120 k. 155).
2. Marcin Ł., syn Piotra i Barbary, otrzymał od ojca, jak widzieliśmy, w r. 1508 rezygnację wsi Dabki, a w r. 1517 połowy miasta Łekna oraz całych wsi Polskie Prawo i Kiedrowo. Z przeprowadzonego w r. 1518 podziału dóbr ojczystych z bratem Janem wziął połowe Łekna (od strony Kcyni) oraz wsie, Polskie Prawo i Dabki. Wespół z żoną swoją część we wsi Niemczynko w pow. kcyn. sprzedał w r. 1518 za 260 zł Andrzejowi Grudzińskiemu (P. 1392 k. 229). Uzyskał w r. 1524 zwolnienie od wyprawy wojennej przeciw Turkom i tatarom z racji złego stanuy zdrowia. Miał być podobno truty przez pewne niewiasty. Na wyprawę winien był jednak stawic zastepców (MRPSum. IV 4459). Żył jeszcze 8 I 1528 r. (ib. 15405), nie żył 1529 r. (P. 879 k. 391). Żoną jego była Barbara Rakowska, córka Jana, który w r. 1516 sprzedał wyderkafem zięciowi za 500 zł weg. jako posag za córką wieś Rakowo i część w Niemczynku pow. kcyń. (G. 335a k. 40). Marcin tej żonie w r. 1518 dał w dożywocie połowę Łekna i wieś Dąbki, ona zaś dała jemu dożywociem Rakowo i część Niemczynka (ib. k. 48). Ponowili te zapisy w r. 1524 w charakterze dożywotnich wyderkafów, on jej za 200 zł weg., ona jemu za 600 zł weg. (P. 1393 k. 12, 12v). Barbara dzierżawiła połowę myta nakielskiego i w r. 1520 dostała konsens na zapisanie mężowi pewnej sumy na owym mycie (MRPSum. IV 307, 4459). Tę sumę, tj. 600 zł, t.r. zapisała mężowi na mycie, on zaś ze swej strony na połowie Łekna, należnej mu z działu z braćmi, oraz na całej wsi Dąbki zapisał jej dożywotnio 200 zł i 60 zł weg. (G. 335a k. 57). Myto nakielskie małżonkowie najwidoczniej potem sprzedali, bo juz w r. 1528 brali jej za konsensem królewskim w zastaw od Andrzeja z Domaborza, starosty nakielskiego. T.r. wykupił je od nich Maciej Tuczyński (MRPSum. IV. 15405, 15478; P. 871 k. 111). Barbara, będąc już wdową, miała w r. 1529 sprawę ze swym szwagrem Janem Ł-im o swą oprawe na połowie Łekna i na Dąbkach (P. 871 k. 391). O wzajemne wypędzanie się z połowy Łekna i z przedmieścia Polskie Prawo, jak juz wiemy, pozywały się z bratową w r. 1630. Była już w r. 1531 2-o v. żoną Wojciecha Korycieńskiego, któremu dała wówczas swa wieś Rakowo i sprzedane sobie wyderkafem za 2.000 grz. przez pierwszego męża połowę Łekna i całe Dabki (P. 1393 k. 399, 399v). W r. 1536, uzyskawszy męża połowę łekna i całe Dąbki (P. 1393 k. 399, 399v). W r. 1536, uzyskawszy od męża zwrot powyższej donacji, zrezygnowała wieczyście Rakowo Janowi Korycieńskiemu, zaś połowę Łekna i Dąbki sprzedała mu wyderkafem za 2.000 grz. (P. 1394 k. 11, 19v). Nie żyła już w r. 1539, a jej spadkobierczyni, cioteczna siostra Barbara Rzedgoska, rodząca się z Katarzyny Rakowskiej, wdowa po Mikołaju Pamperskim, Rakowo oraz wyderkaf na połowie Łekna, oraz na Polskim Prawie i Dąbkach sprzedała wtedy za 6.000 grz. Stefanowi Grudzińskiemu, chorążemu kaliskiemu (Kc. 10 k. 99). Zob. tablicę.
@tablica
Łekińscy h. Topór (Pałuka), z Łekna w p. kcyń. Zbylut z Łekna występował w latach 1386-1388. W r. 1388 mowa o siostrze jego Kryspinie (Krystynie?). Zbylut w 1391 już nie żył, a występowała wdowa w imieniu dzieci. Synów Zbyluta pozywal w r. 1398 Manlin, Żyd poznański (Leks. I nr 30. 281, 390, 441, 1029, 2403, 2519). Mikołaj z Łekna w r. 1396 (ib. nr 2112, 2149). Zbylut z Łekna 1403 r. (G. 1 k. 35). Trojan z Łekna występował w latach 1403-1404 (ib. k. 41v, 55v). Chyba ten sam Trojan, w r. 1411 mąż Małgorzaty, i brat jego Wojciech, mąz Doroty (ib. k. 98). Wańczochna i Sandochna (Sądochna), córki zmarłego Mikołaja z Łekna, w r. 1411 r. (ib. k. 73, 98).
Trojan z Łekna, nie wiem czy identyczny z powyższym, był w okresie 13 I 1432 r. - 25 VII 1454 r. sędzią generalnym kaliskim (Gąs.). Od swej rodzonej bratanicy Katarzyny, zony Mikołaja z Kobylina, nabył w r. 1432 za 800 grz. części we wsiach Dąbki, Dąbrówka i Zatkowo w pow. nakiel., spadłe na nią po jej rodzicach i babce (N. 143 k. 1v). Poskupował w r. 1435 części w Chodzieży i w Ostrowie zw. Czeszewo w pow. kcyń. Nabył mianowicie od Wojciecha, syna Dobrogosta z Kąsinowa, za 50 grz. jego części tamtejsze po matce i babce, części zaś inne za 50 grz. od Wawrzyńca, Jana i Wojciecha, synów zmarłego Gardziny z Brzozy, również po ich matce i babce (P. 1378 k. 109v). Od Jana z Raczkowa kupił w r. 1444 za 100 kop gr. jego część po ojcu i babce w Chodzieży oraz wyspę (ostrów) zwaną Czeszew (P. 1379 k. 16v). Od Małgorzaty z Konina, żony Marcina Jarogniewskiego, w r. 1446 kupił za 800 grz. jej dobra po ojcu, matce i babce w mieście Łeknie oraz we wsiach, Kiedrowo, Siedlce, Kowalewo, Chodzież, Ostrowo i Czeszewo w p. kcyń., jak rownież wsie Dabki i Zatkowo w p. nakiel. (ib. k. 168). Siedlisko w Gnieźnie koło domu Piotra z Szamotuł, kasztelana poznańskiego, dał w r. 1446 (1451?) zięciowi Dziersławowi z Sarbinowa (ib. k. 202v). Miasto Chodzież wraz ze wsią tejże nazwy i połowę Kowalewa z połowa folwarku w r. 1450 sprzedał wyderkafem za 1.465 grz. Synosze, żonie Jana Granowskiego (P. 1381 k. 89v), swojej byłej synowej, spłacając ją w ten sposób z jej posagu. Braciom swym (chyba nie rodzonym!), Michałowi z Golańczy i Zbylutowi z Grylewa, w r. 1545 zlecił zarząd swych dóbr po swej śmierci, pokąd nie osiągnie lat wnuk Trojan, syn zmarłego już Jana (N. 143 k. 61). Połowę Siedlca sprzedał wyderkafem w nieznanym mi roku za 150 grz. klasztorowi wagrowieckiemu (P. 1393 k. 555v). Nie żył już w r. 1457 (P. 1382 s. 65). Z jego synów, o Janie wiem tylko tyle, że w r. 1449 ojciec zezwolił na oprawienie żonie jego, Dorocie, sumy 1.500 zł węg. posagu i 500 zł węg. wiana na czwartej części miasta Łekna, połowie miasta Chodzież i połowie wsi Kiedrowo (P. 1380 k. 116). Jak już widzieliśmy, ów Jan nie żył w r. 1454, a syn jego Trojan, wtedy nieletni, zmarł zapewne też niedługo potem. Inny syn sędziego Trojana, Maciej z Łekna, już nie żyjący w r. 1450, miał za żonę Synochę, która t.r., działając w asyście stryjów, Jurgi i Marcina Jarogniewskich, zeznała, iż teść zaspokoił ją z posagu i wiana, które były zabezpieczone na połowie jej dóbr rodzicielskich w Jarogniewicach, Piotrowie i Mikoszkach w p. kośc., a który to posag wziął był za nią jej zmarły mąż (P. 1381 k. 89). Była to zapewne córka wspomnianych wyżej, Marcina Jarogniewskiego i Małgorzaty z Konina. Wtedy, w r. 1450, była jak już widzieliśmy, 2-o v. żoną Jana Granowskiego. W r. 1457 swe prawa zastawne na powyższych dobrach sprzedała za 100 grz. Przecławowi z Potulic (P. 1382 s. 65). Jak się zdaje, uniwersalną spadkobierczynią sędziego Trojana była w końcu jego córka, Dorota, która poślubiła Dziersława z Sarbinowa, pisanego potem także i z Łekna. Tego Dziersława Trojan dając mu plac w Gnieźnie mieni wyraźnie swym zięciem (zob. Łekieńscy h. Nałęcz).
Łempiccy h. Junosza, z Łempic w pow. zakroczymskim. Wojciech, w latach 1587-1588 mąż Anny Błockiej (P. 948 k. 193v, 949 k. 386). Wojciech (Adrian?), w latach 1604-1605 mąż Ewy Rybińskiej, wdowy 1-o v. po Macieju Pawłowskim (G. 68 k. 145; P. 976 k. 276). Ks. Jakub, opat lubiński, kanonik gnieźnieński i krakowski, sekretarz królewski 1608 r. (Ws. 204 k. 321). Andrzej, w r. 1616 mąz Anny Konarskiej, wdowy 1-o v. po Marcinie Pigłowskim (P. 996 k. 819). Oboje w r. 1626 wydzierżawili od opiekunów pannu Katarzyny Krajewskiej jej części Krajewic w p. kośc. (P. 1017 k. 327v, 699). Andrzej z pow. zakroczymskiego w r. 1620 kwitował Macieja Pogorzelskiego (P. 1004 k. 601v). Mikołaj, mąz Elżbiety Zberkowskiej, córki Piotra, 1623 r. (N. 173 k. 142v). Zawierali oboje w r. 1624 kontrakt z Janem Winnickim (N. 173 k. 535). Mikołaj nie żył juz w r. 1625, kiedy to wdowa, jedyna spadkobierczyni rodziców, sióstr i siostrzenicy Splawskiej, części wsi Mościska i pustki Kostrzynek sprzedała za 3.000 zł Wojciechowi ojcu, Andrzejowi i Adamowi synom, Nietaszkowskim (N. 223 k. 627). Elzbieta Dzierznicka, zrazu żona Wojciecha Lisowskiego, potem 2-o v. nielegalna(!) zona N. Ł-go, bezpotomna, nie zyła juz w r. 1640 (P. 165 k. 748v). Ks. Bartłomiej, syn Adama i Anny z Mieszkowskich, kanonik włocławski, pleban koniński, sekretarz królewski, zawierał w r. 1644 kontrakt z małżonkami Bagińskimi (I. Kon. 51 k. 379v). Był kanonikiem gnieźnieńskim w r. 1647 i łowickim w r. 1649 (ib. 53 k. 130). W r. 1652 w imieniu własnym i brata Piotra wyznaczył plenipotenta dla spraw spadku po zmarłym bracie rodzony6m Wojciechu (I. Kal. 118 s. 320). Kanonikiem płockim był w r. 1659, umarł w r. 1660 (Korytkowski).
Adam, zmarły przed r. 1645, miał synów: Andrzeja, Szymona, Marcina i Jana. O Marcinie, pisarzu grodzkim bełzkim, wiem tylko tyle, że był bezdzietny i nie żył juz w r. 1644 (I. Kal. 110a s. 40).
1. Andrzej, syn Adama, spadkobierca brata Marcina, kwitował w r. 1644 Aleksandra Belżeckiego, starostę bełskiego (ib.). Od Anny Opalińskiej, wdowy po Stanisławie Przyjemskim, marszałku nadwornym koronnym, staroście generalnym wielkopolskim, trzymał t.r. Wszeborz w p. pyzdr. (Py. 150 s. 238). Wieś Kotusz w p. kośc. wydzierżawił w r. 1648 Stanisławowi Jaskóleckiemu (Kośc. 302 k. 81). Od Piotra Przyjemskiego, syna marszałka, wydzierżawił w r. 1652 Mchy w p. kośc. (Py. 151 s. 230). Od Jakuba Rozdrażewskiego, wojewody inowrocławskiego, kupił w r. 1657 za 80.000 zł wsie Głoginin i Zimnowodę w p. pyzdr. (R. Kal. 14 k. 439v). Od Melchiora Gurowskiego nabył wyderkafem w r. 1666 za 6.000 złp części Kaczej Górki w p. pyzdr. (P. 1864 k. 177). Nie żył juz w r. 1669 (I. Kal. 129 s. 1390). Jego pierwszą żoną była w r. 1644 Katarzyna Rudnicka (I. Kon. 51 k. 180v; Kośc. 302 k. 81), żyjąca jeszcze w r. 1652 (Py. 151 s. 226). Druga zona to Anna Głoskowska, córka Marcina, która będąc już wdową, otrzymała w r. 1676 od swego brata, Andrzeja Głoskowskiego, zapis 1.000 złp długu (P. 1094 k. 603). Głoginin w r. 1686 sprzedała wyderkafem na jeden rok za 20.000 złp zięciowi Skoroszewskiemu (P. 1112 VII k. 48). Umarła między r. 1687 a 1690 (P. 1113 II k. 35; Kośc. 356 k. 110). Z pierwszego małżeństwa była córka Helena, w r. 1659 żona Gabriela Sokolnickiego, zmarła przed r. 1687. Z drugiej żony syn Franciszek oraz córki: Dorota, Marianna i katarzyna. Opiekunem tych dzieci był ich stryj Szymon, ktory z tego tytułu prolongował w r. 1669 matce ich dzierżawę Zimnejwody (I. Kal. 129 s. 1390). Z Dorota nie spotkałem sie potem ani razu, za to, prócz Marianny i katarzyny wystepowała stale jako córka Andrzeja i Głoskowskiej Jadwiga (np. P. 1106 III k. 11v, 12). Może nosiła dwa imiona, Dorota Jadwiga? Wyszła owa Jadwiga w r. 1683 za Władysława Skoroszewskiego, była wdową w r. 1715, zmarła po r. 1722. marianna, wydana przed r. 1687 za Karola Zakrzewskiego, łowczyca wschowskiego, umarła przed r. 1716 a 1720. Katarzyna przed r. 1691 poślubiła Andrzeja Mańkowskiego, zmarłego w r. 1692 lub 1693. Jej drugim mężem, poślubionym w r. 1694 był Andrzej Żółtowski.
Franciszek, syn Andrzeja i Głoskowskiej, nieletni w r. 1669 (I. Kal. 129 s. 1390), wespół z matką w r. 1683 zawierał z Władysławem Skoroszewskim, pod zakładem 15.000 złp. kontrakt o rekę siostry Jadwigi (P. 1106 III k. 11v). Dziedzic Zimnejwody i Głoginina, bezpotomny a chyba i bezżenny, nie żył już w r. 1690, kiedy to jako jego współspadkobierczynie wystepowały siostry, Skoroszewska, zakrzewska i Mańkowska, zaś córka juz zmarlej najstarszej siostry, Sokolnickiej, Barbara zamężna Borzewska, kwitowała te swoje ciotki z sumy 5.333 zł stanowiącej jej częśc spadku (I. Kal. 146 s. 388). Te siostry odziedziczone po rodzicach i bracie dobra, Zimnowodę i Głoginin, sprzedały t.r. za 95.000 zł Tomaszowi Olewińskiemu (P. 143 k. 152v).
Przeglądanie 589 pozycji zakresu Łabęccy - Łobescy.
21222324[25]26272829
