Przeglądanie 589 pozycji zakresu Łabęccy - Łobescy.
23242526[27]282930
Łabęccy - Łobescy
Łęgocki "Ur." Stanisław Ł. ze Stęszewa, ojciec bliźniąt, Adama i Ewy, ochrzczonych 28 X 1708 r. (LB Stęszew).
Łęgowscy z Łęgowa w pow. gnieźn. Sędziwój, Sądek z Łęgowa, Łęgowski w latach 1403-1412 (P. 2 k. 156v, 213, 3 k 163, 170). Dobrogost, syn zmarłego Sądka (zapewne powyższego Sędziwoja) 1418 r. (P. 5 k. 46v). Krzysztof (Langowski), w r. 1489 mąż Katarzyny z Sierakowa (P. 1387 k. 125).
Łękarski Jakub pożyczył w r. 1756 Michałowi Bogusławskiemu 300 zł (I. Kon. 79 k. 4v), a 1758 Franciszkowi Puchalskiemu 2.000 zł, które ten zabezpieczył mu na wsi Podbiele (ib. k. 93v).
Łękawscy różni. Brat Malachiasz, cysters w Lądzie 1637 r. (I. Kon. 48 k. 462). Zofia, chrzestna 1 I 1658 r. (LB Grodzisko koło Pleszewa). Michał-Konstanty, w r. 1689 plenipotent Kazimierza Tarły, starosty goszczyńskiego (Kc. 132 k. 539v). Jakub zaślubił w r. 1745 Katarzynę z Romanłów, wdowę 1-o v. po Stanisławie Zbierzchowskim, która mu 27 II t.r., krótko przed ślubem zapisała 500 zł (I. Kon. k. 375v). Była córką Adama Romana i Katarzyny Heleny z Wierzbińskich. Po śmierci Jakuba Katarzyna idąc za trzeciego męża, Franciszka Karasia Jaroszewskiego, scedowała mu w r. 1769 pewne sumy (I. Kal. 209/213 k. 30; I. Kon. 80 k. 177v). Bezpotomna, nie żyła już w r. 1771 (I. Kon. 80 k. 217v).
Łęknarscy. "Szl." Stanisław i Elżbieta, rodzice Bogumiły pochrzcz. 26 I 1589 r. mi Stanisława, ochrzcz. 20 VI 1591 r. (LB Fara, Pozn.).
Łękowscy. Mikołaj, podstoli ciechanowski (chyba h. Lubicz?), nie żył już w r. 1665. Żona jegpo Katarzyna Karniewska była wtedy wdową również po drugim mężu, Janie Witosławskim po trzecim, Stanisławie Ciemniewskim, wreszcie i po czwartym Mikołaju Reklewskim (Kc. 130 k. 405v).
Stanisław Łękoski i Jadwiga, zamieszkali w Debionku, rodzice Michała, ochrzcz. 4 X 1688 r. (LB Golejewko).
Łęscy h. Dołęga, według Bonieckiego, z Łęgu i Łężka w ziemi bielskiej wojew. płockiego. Wawrzyniec ożeniony był z Jadwigą Chłapowską, która w r. 1676, będąc juz wdową zarówno po nim jak i po drugim mężu, Jerzym Kromolickim, kwitowała Barbarę z Kurowskich Urbanowską oraz jej synów, Stefana i Wojciecha Urbanowskich, z 5.000 złp zapisanych przez jej zmarłego męża Stanisława Urbanowskiego sposobem zastawnym na folwarku Urbanówku, na gruncie w Brelewie oraz na młynie Trzeszów koło wsi Rozbitek (P. 1094 k. 91v). Od Adama Karchowskiego w r. 1683 wzięła zastawem na rok za 7.000 złp części Goli w p. kośc. (P. 1106 III k. 26), a od Zygmunta Dąmbskiego, wojewody brzeskiego-kuj. w r. 1687 nabyła wyderkafem za 6.000 złp części Mszczyna w p. kośc. (P. 1113 V k. 43. Nie żyła już w r. 1688 (P. 1430 k. 71v). Syn Andrzej.
Andrzej (Andrzej Franciszek), syn Wawrzyńca i Chłapowskiej, jako współspadkobierca przyrodniej siostry, Anny z Kromolickich Urbanowskiej i jej syna, Michała Franciszka Urbanowskiego, w r. 1682 kwitował wespół ze swym bratem przyrodnim, Wawrzyńcem Kromolickim, z jej posagu Jana Urbanowskiego i Remigiana Adama Żółtowskiego (P. 1105 X k. 14). T.r. ów Wawrzyniec Kromolicki scedował mu swoją część spadku po tej siostrze, tj. sumę 2.000 zł (Kośc. 306 k. 170). Od Zygmunta Dąmbskiego, jeszcze wtedy kasztelana inowrocławskiego, wziął w zastaw t.r. na dwa lata za 4.000 złp część Mszczyna (P. 1105 X k. 9v). Od Anny ze Zbijewskich Boguckiej, matki swej żony, wydzierżawił w r. 1687 na trzy lata, pod zakładem 13.000 złp. Głuchowo i Sierniki w p. kośc. (P. 1113 II k. 45), ale w Głuchowie przemieszkiwał już i w latach 1683-1685 (LB Św. Maria Magdal., Pozn.; LB Głuchowo). Te wsie teściowa jako dożywotniczka, zona jego Jadwiga z Boguckich, siostry jej, Zofia zamężna Racięcka, Katarzyna, dominikanka poznańska, Marianna zamęzna Grodzińska, Teresa, cysteska owińska, i panna Anna, jako dziedziczki po ojcu, sprzedały mu w r. 1686 przemieszkiwał także i w Kąkolewie (LB Granowo), a w r. 1687 kwitował się z kontraktu o dzierżawę tej wsi z małżonkami, Wawrzyńcem Dokowskim i Anną ze Stawskich (P. 1113 V k. 55). Głuchowo i Sierniki sprzedał w r. 1690 za 58.000 złp Hieronimowi Kołaczkowskiemu (P. 1431 k. 646v). Od Mikołaja, Józefa, wawrzyńca, Andrzeja i Ludwiki, rodzeństwa Zbijewskich, nabył w r. 1694 wyderkafem na trzy lata za sumę 41.000 złp wsie Więckowice i Więckówki w p. pozn. (P. 1128 X k. 117). Nie żył już w r. 1700 (P. 1139 IX k. 36). Był mężem Jadwigi Boguckiej, córki Jana i Anny ze Zbijewskich, o której rekę zawierał w r. 1683 r. 1682 pod zakładem 6.000 złp kontrakt małżeński z jej matką (P. 1105 XII k. 59v). Zaślubiny odbyły się 20 X t.r. Jadwiga była 1-o v. zoną Aleksandra Rozdrażewskiego, ale to małżeństwo zostało w konsystorzu poznańskim uniewaznione (LC Głuchowo). Malzonkowie Ł-cy wzajemne dożywocie spisali w r. 1683 (P. 1106 I k. 62). Oprawa posagu, wynoszącego 6.000 złp, po sprzedaży Głuchowa i Siernik została w r. 1690 przeniesiona na połowę dóbr (P. 1431 k. 652). Od Stanisława Antoniego i Katarzyny z Przedborowskich, małzonków Świerczyńskich, w r. 1700 kupił za 43.500 zł wsie, Chwalibogowo, Chwalibogówko oraz części pustek, Korzkwy i Barycz w p. pyzdr. Działał przy tym wspólnie z synem Józefem, a też w imieniu swych pozostałych dzieci (P. 1139 IX k. 36, 38). Jadwiga wyszła potem 2-o v. (a właściwie 3-o v.) za Franciszka Wyszławskiego i będąc już jego żona zawierała w r. 1711 kompromis z synami i córka zamężną Chełkowską (P. 1146 I k. 98). Jej trzeci mąż, posesor Chwalibogowa, w r. 1712 pozywał swych pasierbów Ł-ch (P. 287 k. 148). Pani Jadwiga swoją połowę Chwalibogowa, Chwalibogówka oraz pustek Barycz i Korzkwy sprzedała w r. 1713 za 21.750 złp swym synom (P. 1147 I k. 241). Umarła w r. 1719 (P. 1171 k. 31v; Py. 157 k. 15). Synowie: Jan, Józef, Antoni, Maciej i Franciszek. Z córek, Anna (Anna Marcjanna), ur. w Kąkolewie, ochrzcz. 8 VII 1686 r. (LB Granowo), wydana przed r. 1711 za Jakuba Chełkowskiego, żyła jeszcze w r. 1719, a nie żyła już 1746 r. Jadwiga Teresa, ur. w Więckowicach, ochrzcz. 10 X 1694 r. (LB Niepruszewo).
1. Jan (Jan Jakub), syn Andrzeja i Boguckiej, ochrzcz. 27 VII 1683 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), żonie swej Mariannie Dąbrowskiej córce Stanisława i Zofii Grabowieckiej, w r. 1707 zapisał sumę 4.000 złp (G. 92 k. 111v). Po śmierci tej żony przywdział habit zakonny, ale jeszcze w r. 1726 mowa o nim jako o świeckim (Z. T. P. 44 k. 683). Dominikanin w Poznaniu pod imieniem Dominika, nie żył już w r. 1730, kiedy bracia występowali jako jego spadkobiercy (G. 96 k. 266, 266v).
2. Józef, syn Andrzeja i Boguckiej, ur. w Głuchowie, ochrzcz. 29 III 1685 r. (LB Głuchowo). Był w latach 1715-1719 posesorem Prusinowa (LB Bnin), od swych braci, Antoniego, Macieja i Franciszka, wedle kontraktu z r. 1719, kupił 1720 r. za 36.000 zł wsie Chwalibogowo i Chwalibogówko oraz pustki Korzkwy i Barycz (P. 1171 k. 39v, 1174 k. 85). Poddanego z Chwalibogowa dał w r. 1732 bratu Maciejowi (G. 96 k. 415). Nie żył już w r. 1735 (P. 1242 k. 108). Ożenił się przed r. 1715 z Marianną Zakrzewską, córką Mikołaja i Konstancji Olewińskiej (P. 1150 k. 2v). jej posag, wynoszący 20.000 złp, podniósł w r. 1719 od jej brata przyrodniego Mikołaja Zakrzewskiego, zas sumę prowizyjna 11.000 złp od jej macochy, Konstancji ze Skórzewskich 1-o v. Zakrzewskiej, 2-o v. Grodzieckiej, i obie te sumy zobowiązał się oprawić żonie na połowie swych dóbr (P. 1171 k. 31v). Dokonał tej oprawy na połowie Chwalibogowa, Chwalibogówka i części w Korzkwach w r. 1721 (P. 1180 k. 145). Oprawił w r. 1732 tej żonie na połowie dóbr posag w wysokości 10.000 złp (P. 1243 k. 89). Być może, iż żyła jeszcze w r. 1735 (P. 1242 k. 108), nie żyła już w r. 1743 (P. 1271 k. 75v). Jego dzieci urodzone w Prusinowie: Wojciech Stanisław 10 IV 1719 r., Zofia Barbara 12 V 1715 r., Rozalia 27 VIII 1716 r. (LB Bnin). Spośród nich tylko Zofia dozyła wieku dojrzałego. Wyszła przed r. 1733 za Stanisława Korytowskiego, umarła między r. 1743 a 1748, dziedziczyła po ojcu Chwalibogowo, Chwalibogówko i Korzkwy (P. 1310 k. 67).
3. Antoni, syn Andrzeja i Boguckiej, wspomniany w r. 1700 (P. 1139 IX k. 36). Nabyte od matki wespół z braćmi Chwalibogowo, Chwalibogówko i części w Korzkwach, jak już wiemy, w t. 1719 sprzedał za 36.000 złp bratu Józefowi. W latach 1727-1732 trzymał w posesji Prusinowo (LB Bnin). Od brata Macieja kupił w r. 1738 za 11.000 złp Smykowo cz. Strzyżewko, inaczej Strzyżewko Smykowe, w pow. gnieźn. (P. 1254 k. 172). Tę wieś w r. 1739, wedle kontraktu z 30 VII, sprzedał za takąż sumę Łukaszowi Józefowi Tańskiemu (G. 97 k. 378). Nie żył już w r. 1754 (P. 1311 k. 198v). Ożenił się 6 V 1722 r. z Jadwigą Dobrzycką (LC Góra k. Borku), córką Władysława i Barbary Mikołajewskiej. Od swej macochy, owdowiałej Anny z Kurnatowskich Dobrzyckiej, odebrala t.r. sumę 6.550 złp, stanowiącą posag matki, po czem scedowała macosze trzymaną w posesji wieś Łobez w p. pyzdr. (P. 1187 k. 75). Jej mąż jednak trzymał tę wieś jeszcze i w r. 1723 (LB Góra k. Borku). Oboje małzonkowie spisywali wzajemne dożywocie w r. 1730 (P. 1424 k. 2). Juz będąc wdową, dawała w r. 1754 plenipotencję mężowskiemu bratu Maciejowi (P. 1313 k. 198v). Nie żyła już w r. 1774 (P. 1351 k. 251v). Syn Józef, ur. w Łobzie, ochrzcz. 14 III 1723 r. (LB Góra k. Borku), niewątpliwie umarł dzieckiem. Córki urodzone w Prusinowie: Zofia Teresa, 7 V 1727 r., Marianna Barbara, 27 III 1729 r., Róża Apolonia, ochrzcz. 30 V 1730 r., Konstancja Kunegunda, ur. 3 III 1732 r. (LB Bnin). Była jeszcze jedna córka, Anna, występująca jako niezamężna w latach 1774-1789 (P. 1351 k. 251v; G. 115 k. 67v). O Mariannie, niezamężnej, niewątpliwie identycznej z Marianną Barbarą, słyszyny w r. 1774 jako o cięzko chorej. Wtedy Konstancja (identyczna chyba z Konstancja Kunegundą) nazwana żoną Stanisława Strachowskiego (P. 1351 k. 251v). Zapewne jednak małżeństwo to zostało uniewaznione, bowiem w latach 1778-1789 wystepowały trzy niezamęzne siostry: Anna, Apolonia (chyba identyczna z Różą Apolonią) i Konstancja! (I> Kon. 82 k. 46; P. 1358 k. 324v; G. 115 k. 767v).
4. Maciej, syn Andrzeja i Boguckiej, wspomniany w r. 1700 (P. 1139 IX k. 36). Był w latach 1717-1723, a niewątpliwie i potem, posesorem Grzymisławic (LB Bardo). Zastawny posesor Strzyzewka Smykowego w r. 1725 (G. 94 k. 410), nabył w r. 1728 tę wieś od Piotra Świeckiego wiecznością, płacąc 6.600 złp (P. 1214 k. 65). Prawa swe do sumy na Prusinowie w p. pyzdr., spadłej po zmarłym bracie Janie, dominikaninie, cedował w r. 1730 bratu Franciszkowi (G. 96 k. 266). Smykowo cz. Strzyżewko sprzedał, jak widzieliśmy, w r. 1738 za 11.000 zł bratu Antoniemu. Od Franciszka Cieleckiego, brata swej żony, uzyskał w r. 1738 zobowiązanie sprzedania za 24.000 złp Grzymisławic (Kośc. 320 s. 18). Nazwany 1745 r. dziedzicem Grzymisławic (I. Kon. 77 k. 423v), ale w r. 1746 powyższe zobowiązanie do sprzedaży sobie owej wsi cedował Pawłowi Cieleckiemu, przyrodniemu bratu zony (Kośc. 323 k. 227). Żył jeszcze w r. 1763 (P. 1336 k. 174v). Ożenił się przed r. 1718 z Heleną Cielecką, córką Jana Albrachta i Krystyny Magdaleny z Werbna Pawłowskiej (Py. 157 k. 72v, 73v), zaś w r. 1719 oprawił jej 1.000 złp posagu (P. 1179 k. 55). Umarła ona między r. 1746 a 1763 (Kośc. 323 k. 228; P. 1336 k. 174v). Synowie, Adam Józef, ur. w Grzymisławicach 24 XII 1717 r. (LB Bardo), zapewne zmarły dzieckiem, i Kajetan, wystepujący w r. 1745 jako plenipotent ojca (I. Kon. 77 k. 423v). Córki rodziły sie w Grzymisławicach, Marcjanna 8 VI 1719 r., Franciszka Aniela 30 IX 1722 r., Jadwiga Franciszka 21 IX 1723 r. (LB Bardo). O dalszych ich losach nic mi nie wiadomo. Była tez córka Teresa, wydana przed r. 1764 za Józefa Modlibowskiego, zmarła w Mokronosie 8 IX 1786 r.
5. Franciszek, syn Andrzeja i Boguckiej, pisał się z Łąk, wspomniany w r. 1700 (P. 1139 IX k. 36). Od Konstancji ze Skórzewskich 1-o v. Zakrzewskiej, 2-o v. Grodzickiej, w r. 1719 brał w zastaw na jeden rok za 6.000 złp część Zakrzewa (P. 1171 k. 7), zaś w r. 1721 skwitował ją i jej syna, Adama Zakrzewskiego, z tej zastawnej sumy (Ws. 79 k. 173). W latach 1733-1734 trzymał Sadłogoszcz w p. gnieźn. (LB Pakość). Od Wawrzyńca, Michała, Andrzeja i Jana, braci Jabłkowskich, mocą kontraktu z 20 VII 1745 r. kupił za 12.000 złp Radłowo w p. kcyń. (N. 210 k. 49), a kontraktem z 8 V 1773 r. sprzedał za 40.000 złp synowi swemu Marcinowi (G. 100 k. 531). Transakcja ta jednak nie została zrealizowana (ojciec z synem skwitowali się z niej wzajemnie 1774 r.) i Franciszek kontraktem z 15 IX 1774 r. sprzedał Radłowo za 40.000 złp Antoniemu Goleckiemu (G. 100 k. 7=645). Wydając w r. 1775 córkę za Karłowskiego, asygnował jej jako posag z dóbr rodzicielskich Łabiszynka, sumę 6.000 złp (G. 102 k. 10v). Skwitowany w r. 1775 przez innego zięcia, Białobłockiego, z 1.000 złp na poczet posagu (G. 102 k. 94v). Jako współspadkobierca matki oraz dziada, Jana Boguckiego, cedował w r. 1776 sumy po nich synowi Marcinowi (P. 1353 k. 460v). Innemu synowi, Ignacemu, cedował t.r. sumę 2.000 złp zapisaną sobie w r. 1764 przez Elżbiete z Ostrowskich, wdowe po Zygmuncie Złotnickim, obecnie żone tego Ignacego, jak również sumę 1.000 złp, pochodząca z sumy 11.120 złp posagowej swej żony, zabezpieczonej na Radłowie (G. 103 k. 5v). Umarł w Gniexnie, na wójtostwie 15 XII 1780 r., pochowany u Franciszkanów (LM Św. Trojca, Gniezno). Jego żona była Anna Działyńska, córka Jana i Zofii Kłobukowskiej, zaślubiona przed r. 1733 (LB Pakośc), z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1766 (Kc. 147 k. 135v). Umarła w Gniexnie 17 VIII 1781 r., pochowana u Franciszkanów (LM Św. Trójca, Gniezno). Synowie: Ingacy, Antoni, Marcin, o których niżej, i Dionizy Bonawentura, ur. w Radłowie, ochrzcz. 17 V 1744 r. (LB Pakość), zapewne zmarły dzieckiem. Z córek, Barbara, ur. w Sadłogoszczy, ochrzcz. 1 XII 1734 r. (ib.), wyszła przed r. 1776 za Antoniego Białobłockiego, była wdowa w latach 1783-1784. Marianna (Marianna Kazimiera), ur. w Radłowie, ochrzcz. 2 I 1750 r. (ib.), przed r. 1774 zaślubiła Jana Jabłkowskiego, umarła po r. 1781. Józefata, zamężna w latach 1773-1778 (G. 100 k. 531v). maqrcjanna, wydana w Gnieźnie 7 II 1775 r. za Stefana Karłowskiego, dzierżawcę Łabiszynka.
1) Ignacy, syn Franciszka i Działyńskiej, chyba identyczny z Julianem Ignacym, synem tejże pary, ur. w Sadłogoszczy, ochrzcz. 16 I 1733 r. (LB pakośc), pisał sie "Dołęga Łęski" (P. 1362 k. 323v). W imieniu wlasnym i braci w r. 1783 kwitował Andrzeja Karłowskiego (G. 110 k. 68v). Żył jeszcze w r. 1768 (G. 113 k. 118). Żoną jego była 1771 r. Elżbieta Ostrowska, wdowa 1-o v. po Zygmuncie Złotnickim (Kc. 147 k. 326v), w r. 1779 dziedziczka Broniewa w p. nakiel. (LB Parlin).
2) Antoni, syn Franciszka i Działyńskiej, proboszcz w Lisewie Kościelnym 1773 r. (G. 100 k. 531, 531v), obok tego kanonik kolegiaty Najśw. Marii Panny w Poznaniu 1778 r. (LM Modliszewko), proboszcz w Łabiszynie w r. 1783 (G. 110 k. 68v). Żył jeszcze w r. 1784 (G. 111 k. 60v).
3) Marcin, syn Franciszka i Działyńskiej, zapewne identyczny z Leonardem Marcinem, synem tychże rodziców, ur. ok. r. 1741 (LB Pakość). Jak już wiemy, od ojca w r. 1773 nabył Radłów, ale ta transakcja ostatecznie do skutku nie doszła. Mieszkał w r. 1779 w Kicinie. Żył jeszcze w r. 1786 (P. 1363 k. 493v). Żeniąc się z Marianną Dobrzycką, córką Andrzeja i Katarzyny Kołaczkowskiej, wdową 1-o v. po Józefie Dzierzbińskim, uzyskał od niej w r. 1775, jeszcze przed ślubem, zapis pewnej sumy. Miała ona daną jej w r. 1759 przez pierwszego męża oprawę 4.000 złp posagu (P. 1352 k. 360v). Byli już małżonkami w r. 1776 (G. 103 k. 75). Umarła w r. 1779, pochowana 17 VI (Sep. Reform. Pozn.; P. 1354 s. 9; 1357 k. 393). Zob. tablicę.
@tablica
Łęscy h. Nowina, wzięli nazwisko od Wielkiego Łegu koło Śremu. Mikołaj z Sepna, Sepieński, Sapieński, w latach 1426-1430 sędzia ziemski poznański, był, jak to wiemy z Długosza, sekretarzem i zaufanym doradcą w. ks. Witolda i przebywał wiele na Litwie (Gąs.). Jego żona, Anna z Łegu, występowała w latach 1440-1443 jako wdowa (Kośc. 17 s. 153, 319). Synowie: Jan, Jakub i Bartłomiej (Bartosz), pisani byli stale z Wielkiego Łegu. Jako dziedzice tej wsi, jeszcze nieletni i działający pod opieką stryja, Jakuba Sapieńskiego, mieli w r. 1438 termin z Mościcem z Wielkiego Koźmina (P. 14 k. 56v), ale i z tym opiekunem doszło do nieporozumień, bowiem w r. 1440 mieli z ni termin (ib. k. 91). Pozywali t.r. Wincentego Furmana z Ostrowa, który poręczył był za swego brata, ks. Jana, kanonika poznańskiego, z ktorym oni mieli sprawę o granicę Mchów i połowy Miedźwiadów (Kośc. 17 s. 175). Zaspokoili Małgorzatę, żonę tego Wincentego, z jej pretensji pieniężnych i w r. 1443 skasowała ona swą oprawę na Mchach (P. 14 k. 242v). Najstarszy z braci, Jan wespół ze stryjem Jakubem Sapieńskim, opiekunem jego braci, kwitował w r. 1446 Zygmunta Sokołowskiego z nabycia ich czwartej części Chomęcic (P. 15 k. 211). Wciąż jeszcze niedzielni, występowali w r. 1449 jako dziedzice w Łęgu, Mchach, Miedźwiadach i Bargowie (Kośc. 18 s. 380). Jan z Wielkiego Łegu, "sędzic", pozywany był w r. 1465 przez córki Marcina Puczołowskiego (Kośc. 20 s. 32). Nazwany Sapieńskim, dziedzicem W. Łęgu, w r. 1472, kiedy to do dóbr jego uzyskali intromisję bracia Psarscy, którym winien był 200 zł węg. (Kośc. 20 s. 664). Drugi z synów sędziego, Jakub Łęski, dziedzic w Mchach, nie żył już w r. 1472. Synowie jego, Jakub i Andrzej, niedzielni, jako spadkobiercy zmarłego już brata Mikołaja, zostali przypozwani w sprawie toczonej przez Mikołaja ze Szczedrzykiem z Małego Lubiatowa (Kośc. 20 s. 666). W latach 1469-1471 wymieniani jako bracia niedzielni z Wielkiego Łęgu, Jan, Jakub i Mikołaj (Kośc. 20 s. 349, 452, 612). Nie mam pewności, czy chodzi tu o synów Jakuba, a Jan to ewentualny czwarty syn Jakuba, pominięty w pozwie z r. 1472?
Łęscy z Łęgu w pow. kalis., parafii żegocińskiej, byli odgałęzieniem Piątkowskich z Piątku w tymże powiecie. S. Kozierowski dziedziców Piątku uważał za Korabitów (BNT V).
Przeglądanie 589 pozycji zakresu Łabęccy - Łobescy.
23242526[27]282930
