Przeglądanie 589 pozycji zakresu Łabęccy - Łobescy.
24252627[28]2930
Łabęccy - Łobescy
Jan Piątkowski miał za żonę Barbarę "Łęską", i niewątpliwie za nią to wziął część w Łęgu (I. Rel. Z. Kal. 3 k. 264, 640). Nie żył juz w r. 1535, kiedy synowie jego, Marcin, Bartłomiej i Wojciech, dziedzice w Łęgu, mieli płacić winę, bo nie stanęli z pozwu Bartłomieja Suchorzewskiego (ib. 4 k. 731), którego oskarżali z kolei o zabicie ich ojca. Był jeszcze i czwarty syn, Jakub. O Wojciechu nie wiem nic więcej.
1. Marcin Ł. alias Piątkowski (ib. 3 k. 264), syn Jana Piątkowskiego i Barbary Łąskiej, od brata Jakuba kupił za 400 grz. w r. 1553 całe jego części po rodzicach w Łęgu i Oborach p. kal. (P. 1396 k. 75v; R. Kal. 1 k. 12v). Wespół z tym bratem części w obu Piątkach, odziedziczone po ks. Andrzeju Piątkowskim, dał w r. 1555 stryjowi, Kasprowi Piątkowskiemu (I. i D. Z. Kal. 6 k. 474v). Żył jeszcze w r. 1582 (Py. 119 k. 32v), nie żył w r. 1597 (Py. 128 k. 100v). Jego pierwszą żoną była Jadwiga Kosmowska, córka Wojciecha. Po jej śmierci ożenił się z Magdaleną Sośnicką, córką Mikołaja, ktorej w r. 1565 na połowie swych części w Łegu i Oborach oprawił 300 złp posagu (I. i D. Z. Kal 6 k. 543v), zaś w r. 1571 dał jej dożywocie na częściach w Legu i figuruje w rejestrze poborowym t.r. (Pawiński). Nie żyła już 1597 r. (Py. 128 k. 100v). Synowie z drugiego małżeństwa to, Wojciech i Łukasz, córki, Barbara i Anna, za które t.r. brat Łukasz dawał ewikcję Ewie z Bielawskich Gądkowskiej z racji sumy 100 grz. (ib. k. 100).
1) Wojciech, syn Marcina i Sośnickiej, części we dworze i we wsi Łęgu sprzedał w r. 1591 za 60 zł bratu Łukaszowi (R. Kal. 6 s. 506). Wespół z tym bratem w r. 1597 kwitował wspomnianą wyżej Ewę Gądkowską (Py. 128 k. 100v). Łukaszowi Suchorzewskiemu, wedle zobowiązania z r. 1602, sprzedał w r. 1603 za 900 zł części swe całe w Łęgu i Oborach (Py. 131 k. 237; R. Kal. 7 k. 546). Od Zygmunta Suchorzewskiego w r. 1619 wziął w zastaw za 660 zł części jego i bratanka jego, Andrzeja, we wsiach Nieniewo, Nieniewko w pow. kal. i w r. 1620 został do nich intromitowany (Py. 140 k. 156v, 204v). Żoną jego była w r. 1592 Zofia Mycielska, córka Tomasza i Agnieszki Radomickiej, wdowa 1-o v. po Jakubie Nieniewskim (I. Kal. 59 s. 801; R. Kal. 7 k. 13v). Swoją oprawę uzyskaną od pierwszego męża na częściach Nieniewa i Nieniewka, cedowała w r. 1609 synowi, Stanisławowi Nieniewskiemu (I. Kal. 75 s. 271).
Chyba tego to Wojciecha synem byl Zygmunt występujący jako syn zmarłego Wojciecha w r. 1661, kiedy był mężem Marianny Kobierzyckiej, córki Jana i Jadwigi (I. Kal. 125 s. 425, 426). Ten Zygmunt przybył w r. 1669 na elekcję wraz z powiatem gnieźnieńskim (P. 196 k. 434). Jemu i jego żonie w r. 1673 zapisał 1.000 zł długu Marcin Radoszewski, dziedzic Wójcic i Smaszkowa w p. sier. (I. Kal. 133 s. 288). Marianna z Kobierzyckich, będąc już wdową, kwitowała w r. 1677 Radoszewskiego z prowizji rocznej od tej sumy (ib. 138 s. 968). Andrzej, syn zmarłego Zygmunta, może właśnie tego, mąż Jadwigi Boguckiej, córki Jana i Anny Zbijewskiej, która w r. 1684 wespół z matką i siostrami sprzedała Piotrowo w p. kośc. za 25.000 zł Andrzejowi Miłaczewskiemu, kanonikowi poznańskiemu (P. 1107 III k. 20).
2) Łukasz, syn Marcina i Sośnickiej, jak już wiemy, od brata Marcina nabył w r. 1591 częśc dworu i wsi Łęg. Swoje części w Łęgu i Oborach sprzedał w r. 1602 Łukaszowi Suchorzewskiemu (R. Kal. 7 k. 458v). Agnieszcze z Trąmpczyńskich 1-o v. Biernackiej, 2-o v. Lisieckiej, dawał w r. 1609 zobowiązanie względem dzierżawy częsci Nowejwsi i Łazów w p. kon. (Py. 134 k. 114). Żoną jego w r. 1597 była Anna Żbikowska, z którą wtedy spisywał wzajemne dożywocie (R. Kal. 7 k. 71). Skasowala ona w r. 1602 swoja oprawe na Łęgu i Oborach (I. Kal. 68 s. 537). Małżonkowie ponowne wzajemne dożywocie spisali w r. 1604 (R. Kal. 7 k. 652). Żyła jeszcze Anna w r. 1608 (Py. 134 k. 219). Synem Łukasza był Jan, ktory w r. 1652 zapis na 100 złp, dany sobie przez zmarlego Jana Wolskiego, komornika granicznego kaliskiego, cedował Andrzejowi Mielęckiemu (I. Kal. 118 s. 407).
2. Bartłomiej, syn Jana Piątkowskiego i Barbary Łąskiej, występował, jak widzieliśmy, w r. 1535 (I. i Rez. Z. Kal. 4 k. 731). Nie żył już w r. 1564 (P. 1397 k. 370). Swej żonie Barbarze Mycielskiej, córce Jana, oprawił w r. 1546 posag 200 zł na połowie swych części w Łęgu (P. 1395 k. 260). Będąc już wdową, w r. 1568 od córki Anny i jej męża Jana Trąmpczyńskiego wzięła w zastaw w sumie 200 zł długu części w Szetlewie Mniejszym (I. Kal. 34 s. 81). Żyła jeszcze, jak się zdaje, w r. 1588 (I. i Rel. Kon. 23 k. 225). Synowie, Piotr i Jan. Córka Anna, w r. 1564 żona Jana Trąmczyńskiego, umarła po r. 1618.
1) Piotr, syn Bartłomieja i Jycielskiej, pisał się z Piątku. Swe częsci w Wielkim i Mniejszym Piątku w p. kal. w r. 1570 sprzedał za 1.250 zł Marcinowi, Janowi, Kasprowi i Jakubowi, braciom Piątkowskim (R. Kal. 3 k. 265). Uwolnił 1597 r. z poddaństwa Tomasza Krasczyka(!), krawca z Łęgu (Py. 128 k. 76v, 77). Wespół z innymi współdziedzicami w Łęgu i Oborach, tj. Łukaszem Suchorzewskim i Świętosławem Gwiazdowskim, występował w r. 1608 przeciwko Samuelowi Grodzickiemu oraz siostrom Piątkowskim, córkom Marcina, dziedzica Królikowa (Py. 134 k. 147v). Części w Łęgu i Oborach w r. 1611 rezygnował synowi Janowi (R. Kal. 8 k. 16). Żył jeszcze, jak się zdaje, w r. 1616 (I. Kal. 82 s. 728), nie żył już 1618 r. (P. 1411 k. 723). Swej żonie, Reginie Palędzkiej, córce Feliksa, oprawił w r. 1574 posag 1.000 złp na połowie dóbr swoich w Łęgu i Oborach (R. Kal. 4 k. 133), ona zaś t.r. skwitowała swego ojca z dóbr rodzicielskich (I. Kal. 42 s. 680).
Jan, syn Piotra i Palędzkiej, uzyskał, jak już wiemy, od ojca w r. 1611 rezygnację części w Łegu i Oborach. Skwitowany w r. 1612 z 350 zł przez Wojciecha Ł-go, syna Marcina (ib. 78 s. 1428), a więc stryjecznego brata swego ojca. Od Piotra Chraplewskiego, który kupił był części w tych wsiach od Andrzeja, Wojciecha i Bartłomieja, braci Suchorzewskich, oraz od bratanicy ich, Barbary Suchorzewskiej, nabył w r. 1618 te dobra za 2.000 złp (P. 1411 k. 273). Wszystkie swe części wsi Łęg i Obory w r. 1624 sprzedał za 12.000 zł Janowi z Rusinowa Wolskiemu, komornikowi granicznemu kaliskiemu (R. Kal. 10 k. 277). Od Tomasza Kalińskiego t.r. wziął zastawem za 10.000 zł miasto Zduny i wieś Rudę w p. pyzdr. (I. Kal. 90b s. 2752). Żzył jeszcze w r. 1636 (P. 1033 k. 410), nie żył juz 1647 r. (I. Kal. 113 s. 2000). Swej żonie, Annie Golskiej, córce Marcina, wdowie 1-o v. po Piotrze Chraplewskim i 2-o v. po Rafale Nowomiejskim, oprawił w r. 1623 posag 2.000 złp (P. 1414 k. 551v) i t.r. spisywał z nią wzajemne dożywocie (R. Kal. 10 k. 124v). Z wszystkimi trzema mężami bezpotomna, juz nie żyła w r. 1647 (I. Kal. 113 s. 2000).
2) Jan, syn Bartłomieja i Mycielskiej, zamordowany w r. 1568, jak twierdzili oskarżyciele, przez Bartłomieja Kurcewskiego, przy pomocy Bartłomieja z Żegocina, woźnego ziemskiego kaliskiego, poddanego Bartłomieja Suchorzewskiego. Wizji ciała dokonano 16 VI, pogrzeb zaś odbył się w Kaliszu w kościele Św. Stanisława (I. Kal. 34 s. 1373).
3. Jakub, syn Jana Piątkowskiego i Barbary Łąskiej, swoje części w Łęgu i Oborach, jak widzieliśmy, w r. 1553 sprzedał za 400 grz. bratu Marcinowi, zaś części w obu Piątkach wespół z tym bratem w r. 1555 dał stryjowi Kasprowi Piątkowskiemu. Zob. tablicę.
@tablica
Łęscy różni, biorący nazwisko od licznych wsi o nazwach: Łęg, Łężek, Łęk, Łęka, rozsianych po całej Polsce. W wojew. poznańskim a pow. kościańskim, koło Śremu Łęg Wielki i Łęg Mały. W wojew. i pow. kaliskim Łęg koło Żegocina, zas w pow. konińskim Łęka w parafii białkowskiej. Ale jawili się na terenach województw poznańskiego i kaliskiego także i wiodący się z Łęgu w pow. kruszwickim. Występujących w XV wieku, pisanych jeszcze od gniazdowych wsi, można niekiedy pod względem regionów posegregować, nawet przy braku dokładniejszych danych genealogicznych, ale bez nich silić się na bodaj tylko regionalną segregację całej wielkiej rzeszy Ł-ch jawiących się w stuleciach późniejszych, grzeszyłoby zupełną dowolnością. Jakże często członkowie jednej i tej samej rodziny przenosili się z powiatu do powiatu. Orientację wśrod rozmaitych Łęskich utrudnia ponadto i pisownia nazwiska: Leski, Lieski, Lenski, Lanski, Lecki, Lencki etc. Ileż tu na każdym kroku okazji do mylenia ich, przede wszystkim z Łąckimi!
Piotr Ł. (Lanszki) z Łegu w po. kościańskim (koło Śremu), komormnik ziemski pyzdrski w latach 1590-1593, występował z tytułem stolnika kaliskiego 10 XII 1392 r. (Leksz. II 268), był podsędkiem poznańskim w okresie 13 IV 1393 - 5 II 1398 r. (Gąs.), nie żył już w r. 1402 kiedy wystepowała wdowa po nim (Py. i k. 110). Jednocześnie, w latach 1398-1414 w częściach Łęgu dziedziczył też Łodzic Wyszota (z Kórnika), pisany z Łęgu i Mechnina (Dzis Mechlin) (Leksz. I 2755; Kośc. III k. 88v). Jego siostra, Wincencja, Wańczoszka, w latach 1415-1423 pisana była z Łegu (Kośc. III k. 65, 74; P. 7 k. 129). Obok niej dziedziczył w Łęgu, Bargowie i Mechninie w latach 1418-1426 syn jej Oswald (Kośc. II k. 83v; P. 8 k. 110v).
Mikołaj z Mniejszego Łegu w p. kośc. (koło Śremu) oprawił w r. 1434 żonie Małgorzacie posag 100 grz. (P. 1378 k. 13v). Ten sam niewątpliwie Mikołaj z Łegu mial w r. 1437 termin z Małgorzatą, zoną Iwona z Chwalęcina (Kośc. 17 s. 34). Jan, Paweł i Marcin, bracia niedzielni, dziedzice w Mniejszym Łegu i w połowie Sroczewa w p. kośc., w r. 1469 zeznali sumę 60 grz. posagu Jakubowi Dymoczewskiemu (Kośc. 20 s. 237), zapewne swemu szwagrowi. Wzywał ich ów Dymoczewski w r. 1470 do uiszczenia się z tej sumy (ib. s. 503). Owi bracia, Jan, pleban w Górze, Paweł, pleban w Witaszycach, i Marcin w r. 1475 sprzedali połowę Sroczewa za 150 grz. Janowi Baranowskiemu, kasztelanowi krzywińskiemu, a w dokonanych jednocześnie działach braterskich obaj księża swe dziedziny w Małym Łęgu dali Marcinowi (P. 1386 k. 29). T.r. ów Marcin z Mniejszego (Małego) Łegu Ł. (Lanski) skwitował Macieja i Mikołaja, braci z Rusocina, z 70 grz., za którą to sumę trzymał wyderkafem siedem łanów w Rusocinie w p. kośc. (Kośc. 227 k. 20v). Częśc folwarku we wsi Jarosławki p. kośc. w r. 1482 sprzedał za 20 grz. Mikołajowi Kołackiemu (P. 1386 k. 168). Mniejszy Łęg dał w r. 1484 Aleksandrowi Zaworskiemu w zamian za części wsi Góra i Łobez w p. pyzdr. i Panienka w p. kośc. (P. 1387, niepag. k. 2). Marcin Ł., dziedzic w Gorze, żył jeszcze w r. 1485 (ib. k. 18v), a może i 1487 r. występowała wdowa po Marcinie (Kośc. 228 k. 31v). Była nią Katarzyna, która jako żona Marcina w r. 1470 pozywała Jana z Baranowa i Chomęcic (P. 20 k. 96). Po sprzedaży przez męża Mniejszego Łęgu, gdzie miała oprawione 200 grz. posagu, uzyskała w r. 1484 nową oprawę na Gorze (P. 1386, niepag. k. 2). Od Bieniaszki, wdowy po Wincentym Górskim, obecnie żony Jana Piekarskiego, kupiła w r. 1485 za 400 grz. jej oprawę na połowie Góry (P. 1387 k. 18v). Swoje wsie Olsze i Chrząstowo w p. kośc. sprzedała t.r. za 600 grz. Janowi Baranowskiemu (P. 1387 k. 19), a skwitowała go w r. 1487 z 200 grz. (Kośc. 228 k. 31v). Od Jana Taczanowskiego w r. 1487 kupiła za 1.400 grz. jego części we wsiach Góra, Panienka i Łobez w pow. kośc. i pyzdr. (P. 1387 k. 69v). Owe nabyte od Taczanowskiego części Panienki były w posiadaniu Jana Rozdrażewskiego, więc w r. 1488 Katarzyna zezwoliła Janowi Skaławskiemu, by wykupił te części od niego za 370 zł (Py. 168 k. 64). Ze swej oprawy na Mniejszym Łęgu skwitowala w r. 1491 Jana Baranowskiego (Kośc. 228 k. 358).
Dziedzicem Małego (Mniejszego) Łegu był w r. 1503 Jan "niegdy Dobczyński", który t.r od Mikołaja Lasoty Brzostowskiego kupił Brzostowo i Zalesie w p. pyzdr., płacąc 440 grz. zaraz żonie swej, Małgorzacie Zaborowskiej oprawił na tych wsiach 200 grz. posagu. Jednocześnie Jan i Małgorzata sprzedali temu Brzostowskiemu jej części Zaborowa w p. kośc. za 460 grz. (P. 1389 k. 295, 295v).
Z Łęgu w pow. kaliskim, koło Żegocina, wiódł się Piotr (Pietrasz) zwany "Laską", występujący w latach 1402-1408 , juz nie żyjący w r. 1411 (Py. 1 k. 43v, 110, 135v, 2 k. 68v; P. 3 k. 49). Żoną jego była Febronia, pojawiająca się w r. 1403 (G. 1 k. 40, 40v; Py. 1 k. 169). Nazwana "Lasczyną" 1412 r. (P. 3 k. 181). W r. 1416 była juz 2-o v. zoną Przedbora (Py. 3 k. 155v), którego Boniecki zowie Przedborem z Przechodów. Znam dwóch synów Piotra "Laski", Jana i Piotra. Jan "Laska", dziedzic w Łegu, miał w r. 1422 termin ze strony Święszki z Buszkowa (Z. Kal. 12 k. 31v). Na dwóch częściach Łęgu, wolnych od oprawy swej żony, zapisał w r. 1434 pewien czynsz (P. 1378 k. 8v). Piotra "Laska" z Łęgu miał w r. 1442 sprawę z Chwałką, żoną Andrzeja Miruckiego z Czołnochowa, panią oprawną (Gr. Kal. 6 k. 158v). Od Kemblana z Grabu w r. 1445 kupił za 200 grz. wieś Polskie w p. kal., koło Broniszewic (P. 1379 k. 95v). Tę wieś Polskie czyli Broniszewice Mniejsze w r. 1447 wymienił z Katarzyną z Nadarzyc, żoną Jana z Jabłkowa, na "Chylińską" część Nadarzyc cz. Paduchów w p. pyzdr. (ib. k. 187v). Pisany "niegdy z Łęgu", w r. 1457 od Pawła z Bronnego kupił za 80 grz. jeden łan we wsi Niedamierz (dziś nieznanej) w p. pyzdr. i drugi we wsi Wronczyno w p. kośc. (P. 1382 s. 67).
Stanisław Ł. czwartą częśc w Łęgu sprzedał wyderkafem w r. 1462 (lub 1463?) za 50 grz. Szymonowi Strzedzewskiemu, w posagu za swą siostrą Katarzyną (P. 1384 k. 110v). Siostry, Anna i Katarzyna, po ojcu swym dziedziczki części w Łęgu, na rograniczenie której to wsi ze swym Żegocinem Filip z Żegocina w r. 1470 wyznaczył arbitrów (I. Kal. 2 k. 145v). Z tych sióstr, Anna była w r. 1476 żoną Marcina Biskupskiego (P. 1386 k. 57v), zaś Katarzyna ok. r. 1479 żona Wincentego Chwalibogowskiego (I. Kal. 1 k. 491, 494). Obie żyły jeszcze w r. 1482 (Py. 16 k. 51v). Małgorzata z Łegu, żona Wierzbięty Mruka z Bobrownik 1499 r. (I. Kal. 5 k. 89b). Katarzyna i Małgorzata, dziedziczki w Łęgu, uzyskały w r. 1507 termin przeciwko Janowi i Maciejowi, dziedzicom w Wietrzynie w tejże żegocińskiej parafii (ib. 6 k. 186v).
Siegniew z Łegu w pow. kruszw., brat ks. Piotra z Łegu, dziekana włocławskiego, w r. 1482 pozywał ks. Marcina Rakowieckiego, niegdy z Łęgu, aby żył z nim w pokoju (G. 11 k. 79v). Miał za żonę Elżbietę z Tarnowa, a z niej synów, Andrzeja, Stanisława i Piotra. Nie żył już w r. 1493, kiedy Elżbieta, będąc już 2-o v. żoną Mikołaja Wiśniewskiego zeznała, iż posag 100 kop gr., który wniosła była na Łęg., zwrócił jej szwagier, ks. Piotr, i ona teraz wniosła tę sumę na Wiśniewo i Kaliską, wsie swego drugiego męża. Zastrzegła, by po jej śmierci połowę tej sumy otrzymały dzieci zrodzone z Siegniewem (I. R. Kon. 1 k. 224).
Piochna z Łęgu, matka Piotra i Mikołaja Gunickich, 1473 r. (Py. 16 k. 60). Wit z Ogorzelczyna, mąż Doroty, która w r. 1487 miała sprawę z Elżbietą Żyrnicką (I. Kal. 3 k. 385). Dorota, wdowa po Stanisławie Ł-im, miała w r. 1487 termin z braćmi z Prusimia (P. 21 k. 113). Michał Ł. w r. 1487 wuj Małgorzaty, żony Macieja Kurogórskiego, dziedziczki w Pijanowicach (P. 1387 k. 76). Jan Ł. z Łęgu, dziedzic w Oporowie w p. pozn., 1494 r. (P. 956 k. 75v). Paweł (Leczski), dziedzic w Ossowcu, wezwany w r. 1494 przez braci z Gałczyna oraz ich stryja do uiszczenia 30 grz. (G. 16 k. 117). Jan z Łęgu w pow. płockim, nie żył już w r. 1509, kiedy jego córka Anna była żoną Andrzeja Grodzieńskiego (P. 863 k. 151). Katarzyna, w latach 1527-1534 żona Michała Radzickiego "Roga", dziedzica części w Radziczu i Kraczkach w p. nakiel. Przy transakcji asystował jej w r. 1534 Maciej Ostrowski jako stryj i Wincenty Komierowski jako wuj (N. 213 k. 42v).
Maciej Ł. (chyba z Łęgu w p. kruszw.?) kwitował w r. 1566 swego rodzonego brata Wojciecha ze 100 złp (G. 46 k. 48v). Był t.r. mężem Febronii Cerekwickiej, wdowy po Mikołaju Buszkowskim (ib. k. 49; Kc. 24 k. 504, 117 k. 508). Była posesorką części Kołybek w p. kcyń., po pierwszym mężu, dziedzicu owych części (Kc. 17 k. 85). Wraz z synami zrodzonymi w pierwszym małżeństwie całe te części w Kołybkach w r. 1584 sprzedała za 5.000 złp Stefanowi Grudzińskiemu, kasztelanowi nakielskiemu (P. 1399 k. 385). Umarła t.r. lub w r. 1585, a mąż ją przeżył (Kc. 119 k. 153). Wspomniany wyżej brat Macieja, Wojciech, był może identyczny z Wojciechem Ł-im z pow. bydgoskiego, który w r. 1578, będąc mężem Anny Żydowskiej, skwitował z 400 złp jej posagu Annę Dobrosołowską, wdowę po Wojciechu Żzydowskim (G. 56 k. 82v). Oboje małzonkowie żyli jeszcze w r. 1583 (P. 1399 k. 76).
Przeglądanie 589 pozycji zakresu Łabęccy - Łobescy.
24252627[28]2930
