Przeglądanie 589 pozycji zakresu Łabęccy - Łobescy.
20212223[24]25262728
Łabęccy - Łobescy
Wyszek, Wysław, Wisław, Wojsław, niekiedy Ubysław lub Zbyszek (P. 875 k. 159v), syn Jana, mąż Agnieszki Paruszewskiej, córki Przecława (Macieja?), która w r. 1503 sprzedała za 400 grz. Janowi Kluczewskiemu swoją częśc ojczysta w Paruszewie Wielkim, całe Paruszewko i częśc w Sierakowie w p. pyzdr. (P. 24 k. 223v, 227v). T.r. oprawił tej żonie 150 grz. posagu na połowie części w Izdebnie, Kąpieli i Szyszłowie (P. 1389 k. 243). Pozywał o wygnanie siebie z połowy Szyszłowa Mikołaja Mielżyńskiego i uzyskał na nim w r. 1511 winę z racji niestawiennictwa (P. 865 k. 78v). Wraz z Otuskimi, swym przyrodnim rodzeństwem, spadłą po matce wieś Małe Orle w p. pozn. sprzedał w r. 1514 za 230 grz. Mikołajowi Gnuszyńskiemu (P. 866 k. 249v, 1392 k. 11). Izdebno i połowę Szyszłowa sprzedał wyderkafem w r. 1524 za 60 grz. Janowi Milińskiemu, chorążemu poznańskiemu (G. 335a k. 75), zaś w r. 1525 od brata przyrodniego, Tomasza Otuskiego, nabył wyderkafem za 100 grz. Glinno w p. pozn. (P. 1391 k. 67v). Izdebno i część Szyszłowa w r. 1527 nabyli wyderkafem za 300 grz. od Benedykta Zajączkowskiego połowę Zajączkowa w p. pozn. (P. 1393 k. 175v). Drugą żoną Wyszka była Anna Wierzchaczewska, córka Mikołaja, której w r. 1532 swej sumie wyderkafowej na Zajączkowie zapisał 40 grz. (ib. k. 521). Żył jeszcze w r. 1536 (P. 874 k. 190v). Zob. tablicę.
@tablica
Łażeccy, Łeżeccy z Łążców Wielkich (dzis Łężców) w pow. pozn., odgałęzienie Konińskich cz. Kunińskich z Konina w p. pozn., gdzie w XV wieku siedzieli Awdańce. Nie wiem jednak, czy wyłącznie oni i czy byli Awdańcami ci, o których tu będzie mowa.
Michał Koniński w r. 1482 kupił za 600 grz. od Jana Ł-go i jego bratanków, Piotra, Wyszka i Mikołaja, całą wieś Łążce Wielkie (P. 1386 k. 158v) i zaraz na połowie owej wsi oprawił 300 grz. posagu żonie swej Dorocie (ib. k. 158v). Pisano go potem juz stale Ł-im. Od Jana Rąbińskiego w r. 1485 nabył prawa do dóbr Wincentego Pniewskiego w Koninku (P. 1387 k. 21v). Żył jeszcze w r. 1502 (Kosc. 231 k. 155v), nie żył zaś w r. 1513 (P. 786 s. 470). Synami jego byli: Jarosław, Jerzy, Marcin i Jan, córką Małgorzata, w latach 1510-1519 żona Jana Grodzickiego.
Jarosław Ł. wespół z bratem Jerzym, dziedzice z Łążców, połowę tej wsi dali w r. 1510 Sędziwojowi Przetockiemu, biorąc od niego w zamian części w Przetocznie i Goraju (P. 786 s. 214, 863 k. 335), przy czym Jarosławowi dostala się wtedy czwarta częśc Goraja (P. 1391 k. 12v). Niedzielny z tym bratem, wespół z nim na połowie części w Goraju w r. 1513 oprawił posag 30 grz. swej żonie Elżbiecie Przetockiej, córce Wojciecha (P. 786 s. 470). Odziedziczoną po smierci brata Marcina część w Piekarach p. kośc. sprzedał w r. 1519 za 50 grz. bratu Janowi (P. 1391 k. 44v). Nie żył już w r. 1545, kiedy jego druga żona, Barbara Grzebienicka występowała jako wdowa (P. 884 k. 87, 140). Żzyli wówczas jego dwaj nieletni synowie, Franciszek i Joachim, pozostający pod opieką stryja Jerzego Ł-go (P. 884 k. 403).
Joachim Ł. cz. Gorajski, syn Jarosława, dziedzic w Goraju i Krobielewie, nie żyjący już w r. 1600, ożeniony z Anną z Belęcina (Belęcką?), która przeżyla męża. Synowie Joachima, Piotr i Wojciech Gorajscy z Łężec, córki, Anna i Zofia, wszyscy oni żyli w r. 1600 (P. 970 k. 1025).
Jerzy Ł. z Łężców, jak widzieliśmy, występował już w r. 1510 i wtedy w skutku dokonanej z Sędziwojem Przetockim wymiany dóbr dostał części w Przetocznie. Od Jana i Marcina Bielejewskich w r. 1523 nabył wyderkafem za 150 grz. części w Przetocznie, Krobielewie i Goraju i zaraz części w Przetocznie i Krobielewie sprzedał wyderkafem za 100 grz. Maciejowi Chraplewskiemu (P. 1392 k. 492v). Na częściach Przetoczna i Krobielewa miała oprawę jego żona Dorota, wdowa 1-o v. po Janie Przetockim cz. Nojewskim, i na tej oprawie w r. 1530 zapisała dług 22 grz. Mikołajowi Przetockiemu, synowi tego Jana (P. 871 k. 585). Jerzy Przetocki cz. Ł-i wydzierżawił 1553 r. część Przetoczny Janowi Przetockiemu (P. 894 k. 1087v). Syn Olbrzycht.
Olbrycht Przetocki cz. Ł., syn Jerzego i Doroty, prefekt obu królewskich zamków w Wilnie, spisał tam 6 VII 1592 r. testament, którym majętności swoje, nabyte w W. Ks. Litewskim, przeznaczył na kościoły i uczynki miłosierne. Wyznaczył on opiekuna swego mienia ks. Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła, wojewodę trockiego, wykonawcami testamentu mianował ks. Jana Jarczewskiego, dziekana wileńskiego, i Mateusza Borzymińskiego, sekretarza królewskiego. Kodycyl do testamentu dodał 11 VII 1594 r. Umarł w Wilnie w kamienicy Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła 25 XII 1598 r., nie pozostawiając potomstwa. Do części dóbr pozostałych po nim w Koronie wystąpiły z pretencjami córki jego przyrodniego brata, Mikołaja Przetockiego, więc Regina, żona Piotra Biskupskiego, i Dorota, wdowa po Janie Jarczewskim (P. 970 k. 1006). Zaprzeczali im tych praw spadkobiercy Olbrzychta będący jego krewnymi po mieczu, a więc synowie i córki Joachima Ł-go cz. Gorajskiego, oraz synowie Jana Ł-go cz. Przetockiego. Piotr Gorajski z Łężec w imieniu brata Wojciecha oraz sióstr, Anny i Zofii, skwitował w r. 1600 Radziwiłła i Borzymińskiego z 500 kop gr. lit, naznaczonych im testamentem przez stryja (P. 970 k. 1025). Mikołaj z Łężec Piekarski, jako plenipotent swych braci, Macieja, Wawrzyńca, Wojciecha i Jana, chcąc dochodzić praw do pozostałego na Litwie mienia po stryju, pozywał t.r. Radziwiłła i Borzymińskiego o zagarnięcie spadku po nim i zażądał przedłożenia testamentu. Sprawa znalazła się w Trybunale, przed którym Borzymiński okazał testament i kodycyl./ Pozywający uznali sutentycznośc tych aktów i skwitowali z pretensji zarówno Borzymińskiego jak Radziwiłła (ib. k. 1011v).
Marcin Ł. z Łężców wespół z bratem Janem w r. 1510 połowę wsi Łężce z połową młyna wodnego i stawu sprzedał za 300 grz. Piotrowi Kurskiemu (P. 786 k. 245). Jednocześnie t.r. wraz z tymże bratem od Piekarskich, ks. Marcina, plebana w Granowie, i Judy alias Jugona(!), kupił za 350 grz. Piekary w p. kośc. (ib. s. 245)., a połowę z należnej sobie w tej wsi połowy sprzedał wyderkafem za 35 grz. temuż bratu (ib. s. 246). Marcin oraz jego bracia, Jan i Jerzy, toczyli spór z mężem swej siostry, Janem Grodzickim, o wypłatę jej posagu i właśnie t.r. godzili arbitrzy zwaśnione strony (P. 863 k. 345v). W r. 1513 Jan i Marcin, nazwani Piekarskimi, zostali przez szwagra skwitowani z reszty posagowej sumy wyderkafowej na dwóch łanach roli w Piekarach (P. 865 k. 415). Marcin, bezpotomny, nie żył już w r. 1519 (P. 1391 k. 44v).
Jan Ł. z Łężców, zwany też z czasem Piekarskim, pozwany był w r. 1510 przez siostrę Grodzicką o termin wypłaty jej posagu (P. 863 k. 340). Na połowie swej połowy Piekarach, jak też na części nabytej w tej wsi od brata Marcina, oprawił t.r. posag 70 grz. swej żonie Barbarze, córce Stefana Gnuszyńskiego (P. 786 s. 246). Od brata Jarosława nabył w r. 1519 za 50 grz. częśc w Piekarach, spadłą na niego po śmierci brata Marcina (P. 1391 k. 44v). Miał syna Jana, w r. 1600 juz nie żyjącego, którego synowie, Maciej, Wawrzyniec, Wojciech, Jan i Mikołaj z Łężec Piekarscy "Janowicze", wystepowali t.r. (P. 970 k. 1011v). Zob. tablicę.
@tablica
Łążeccy, Łężeccy różni. W Łążcach Wielkich dzidziczyli: Mikołaj w r. 1403 (P. 2 k. 183), Boguszka z Łążec 1408 r. (P. 3 k. 66), Tomasz Ł. 1408 r. (ib. k. 72v), Piotr cz. Pietrasz z Wielkich Łążec w latach 1419-1429 (P. 6 k. 13, 11 k. 16). Mikołaj Ł. winien był w r. 1467 sumę 20 grz. Andrzejowi Mieszkowskiemu z zabezpieczeniem na trzech łanach w Samsiecznie (N. 144 s. 23). Dorota i syn jej Wawrzyniec z Małych Łążec mieli w r. 1488 termin ze Stanisławem z Mnichów (P. 21 k. 134v).
Łążyńscy h. Lubicz z Łążyna w pow. lipnowskim, gdzie jednak siedzieli też i Nałęcze, stąd brak całkowitej pewności w określaniu herbów poszczególnych osób. Stanisław, w r. 1612 już nie żyjący, ojciec Remigiana i Wojciecha, wtedy rownież nie żyjącego. Remigian występując t.r. w imieniu Anny, córki zmarłego brata Wojciecha, dawał zobowiązanie Adamowi Zbożemu Zakrzewskiemu (Z. T. P. 27 s. 1080). Kazimierz, syn już zmarłej Magdaleny z Ciecholewskich, ożenił się w r. 1672 z Heleną ze Słup Wałdowską, córką Jana i Teresy z Niewieścińskich. Kontrakt małżeński spisano w Dębowie 18 I, pod zakładem 4.000 zł (N. 185 k. 167), a 13 VI, już po ślubie, Helena kwitowała swych rodziców (ib. k. 173v). Mąż t.r. oprawił jej sumę 4.000 zł posagu (N. 225 k. 611). Żył jeszcze w r. 1701 (N. 192 s. 26). Po jego śmierci wdowa poszła 2-o v. za Jerzego Czapskiego. Bezpotomna, nie żyła już w r. 1715 (Z. T. P. 40 k. 21). Elżbieta, żona Jerzego Mokierskiego, już nie żyjącego w r. 1683. Andrzej, chorąży chełmiński, nie żył w r. 1696, kiedy wdowa po nim, Marianna z Rudnickich, i jej zięć, Wojciech Chrząstowski, kasztelan nakielski, występowali jako dziedzice wsi Mamlicze, Kania, Sitowiec, Złotowo i Dąbrówka (N. 189 k. 225v). Żoną kasztelana była Anna Ł-a, chorążanka chełmińska, już nie żyjąca w r. 1689.
Łebińscy h. Łodzia, nieznani Bonieckiemu, nie wiem skądby wyszli? Antoni Łodzia Ł. z Gnojna koło Inowrocławia występował 3 VI 1894 r. jako chrzestny w Poznaniu (LB Św. Marcin). Wespół z Bohdanem Trzebińskim z Gnojna nabyli w r. 1905 od firmy Drwęski i Langer wieś ryc. Chytrowo z Wincentowem koło Borku, stanowiące część dóbr jaraczewskich (ok. 1.500 m.m.) (Dz. P.). Ów Antoni był w r. 1911 także dziedzicem Tworzymirek (LB Jaraczew).
Łebińscy , Łębińscy, Łęmbińscy h. Własnego, zwanego też Szaława Odmienna, używali przydomku Halk, Halka, nazwisko zaś wzięli od Łebna w pow. mirachowskim. Maciej Kazimierz przysięgał w r. 1700 na urząd podpiska grodu poznańskiego (P. 1139 XIII k. 211). Regent ziemski poznański w r. 1708 (P. 1144 k. 290v), był też w r. 1713 regentem grodzkim poznańskim, a obok tego komisarzem wschowskim (N. 195 s. 15). Jako regent ziemski poznański występował jeszcze w r. 1722 (LC Mądre), a żył i w r. 1742 (P. 1268 k. 22v). Jego żoną była Anna Zakrzewska, córka Kazimierza i Katarzyny Mańkowskiej, która w r. 1715 uzyskała od swego wuja, Piotra Kamińskiego, zapis sumy 2.000 zł (P. 1149 I k. 13). Wzajemne dożywocie małżonkowie spisywali w r. 1717 (P. 1153 k. 132). Żyła jeszcze Anna w r. 1742 (P. 1268 k. 22v). Ich córka Franciszka (Łembińska!) wyszła za Jana (Stanisława?) Rudlickiego, po którym wdową była w latach 1772-1774. Maciej, zapewne nie identyczny z powyższym, oraz żona jego Ludwika, rodzice Leonarda, ochrzcz. 11 XI 1714 r. (LB Niepruszewo). Jakub z żoną, Barbarą z Rozewskich, uzyskali w r. 1768, za konsensem królewskim z r. 1767, od Andrzeja Konrada Gostomskiego, podkomorzego malborskiego i starosty duninowskiego, cesję praw do dóbr królewskich Jeleń i Nowe Kossowo cz. Załęże w woj. pomorskim (N. 212 k. 252v). Pochodzący z Prus Krolewskich Jakub, podkomorzy J. Kr. Mci, wdowiec, liczący lat 56, zaślubił 16 X 1796 r. Scholastykę Zbijewską z Łagiewnik, 24-letnią (LC Chojnica). Wiktoria, ur. ok. r. 1797, zaślubiła przed r. 1828 Władysława Frezera, registratora i prowincjonalnego sekretarza skarbowego, zmarła w Brzyskorzystewce 28 III 1866 r.
Jan i Konstancja z Trembickich (zmarła po 16 X 1872 r.), właściciele Stążek w pow. świeckim, mieli synów: Józefa, Wiktora, Władysława i, jak się zdaje, Ignacego, który był chyba najstarszy. Była też i córka Róża (Rozalia), która 26 XI 1872 r. zaślubiła w Bydgoszczy Franciszka Lewińskiego, pochodzącego z Królestwa Polskiego, umarła w Strzelnie 16 II 1908 r., pochowana w Kościeszkach.
1. Ignacy, najprawdopodobniej syn Jana i Trembickiej, ur. w r. 1822, zmarł w Gosławicach w Król. Pol. 4 XII 1881 r. mając 59 lat. Z żony Józefy Wybickiej z Niewierza miał syna Stanisława i córke Jadwigę która mieszkała u brata w Lipnie w Król. Pol. i tam umarła 25 III 1913 r. (Dz. P.).
2. Józef, syn Jana i Trembickiej, zmarł w Bydgoszczy 30 XI 1892 r. (Dz. P.). Mąż Tekli Karłowskiej, zmarłej w Bydgoszczy 6 IV 1916 r., pochowanej w Bydgoszczy, mającej lat 74 (ib.). Ich syn Walerian.
Walerian, Walery (Walerian Józef Konrad), syn Józefa i Karłowskiej, ur. 28 XI 1862 r Będzitówku, od r. 1894 naczelny redaktor "Wielkopolanina", zas od r. 1911 współredaktor "Przeglądu Wielkopolskiego" zmarły w Poznaniu 21 II 1915 r. (LM Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.).. Zaślubił w Poznaniu 30 IV 1895 r. Halinę (Marię Halinę) Korybut Daszkiewiczównę, córke dra Bolesława i Jarosławy Cunow, ur. 6 I 1871 r. (LC Św. Marcin, pozn.; Dz. P.). Syn Zbigniew (Zbigniew Bolesław Józef), ur. w Poznaniu 20 VIII 1905 r., student prawa na Uniwersytecie Poznańskim, zginął w pojedynku 19 II 1925 r. (LB, LM Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.). Corka Oleńka (Oleńka Maria Antonina), ur. 26 X 1903 r., wyszła w Poznanbiu 16 XI 1929 r. za Antoniego Peretiatkowicza, profesora Uniwersytetu Poznańskiego (LC Św. Marcin, Pozn.).
3. Wiktor, syn Jana i Trembickiej, cukrownik, bezżenny, zmarł 15 X 1872 r. w Bydgoszczy (Dz. P.).
Przeglądanie 589 pozycji zakresu Łabęccy - Łobescy.
20212223[24]25262728
