Przeglądanie 589 pozycji zakresu Łabęccy - Łobescy.
16171819[20]21222324
Łabęccy - Łobescy
Jan, syn Stefana i Rydzyńskiej, wystepował w r. 1669 (I. Kon. 58 k. 565v, 567), był w latach 1676-1681 zastawnym posesorem Sowiny Kościelnej, wsi dziedzicznej Andrzeja Bartoszewskiego. Ożeniony przed r. 1678 z Zofią Przybyszewską (LB Sowina; I. Kal. 138 s. 157). Ciężko chory, spisał w Liścu 26 VI 1690 r. testament. Jako swój majątek wymienił jedynie sumę u synowców Ł-ch, o która toczył sie wtedy proces. Nie żył już 3 II 1691 r., kiedy ów testament był oblatowany (I. Kon. 69 k. 19). Wdowa poszła 2-o v. za Andrzeja Jemiałkowskiego, z którym dożywocie spisywała w r. 1694 (P. 1127 VII k. 6). Umarł ów Jemiałkowski w Brzostowie 20 IV 1696 r. (I. Kon. 70 k. 43), wdowa zaś szła 3-o v. za Stanisława Dąbrowskiego. Już będąc Dąbrowską, w r. 1698 została oskarżona ponownie (była oskarzona i w r. 1696) przez Hieronima Jemiałkowskiego o zamordowanie swego męża a jego brata. Miała ona przy pomocy Jana i Franciszki, dzieci swych Ł-ch, w piekarni przy dworze w Karczewie, kiedy Andrzej Jemiałkowski był podpity, pobic go tak ciężko, iz z tego umarł (P. 255 k. 344). Proces Zofii Przybyszewskiej z rodziną drugiego męża trwał jeszcze w r. 1701 (Z. T. P. 38 k. 125). Spisała w r. 1706 testament w Jerzykowie i sumę 3.000 zł zapisana sobie przez drugiego męża, legowała dzieciom z pierwszego małżeństwa, Ł-im (Kośc. 330 k. 273). Prócz dzieci wyżej wspomnianych, Jana i Franciszki, byli jeszcze synowie, Stefan, o którym niżej, i Aleksander Antoni, ur. w Sowinie, ochrzcz. 20 XI 1681 r. (LB Sowina), który nie żył już napewno w r. 1690, bo milczy o nim ojcowski testament. Córka Franciszka (Franciszka Katarzyna), ur. w Sowinie, ochrzcz. 26 III 1680 r. (LB Sowina), wyszła po r. 1697 za Michała Buszkowskiego i w r. 1715 była wdową.
(1) Stefan (Stefan Mikołaj), syn Jana i Przybyszewskiej, ur. w Sowinie, ochrzcz. 6 II 1678 r. (LB Sowina), oblatował w r. 1691 testament ojca (I. Kon. 69 k. 19). Swe prawa do legowanego przez matkę zapisu, uzyskanego od jej drugiego męża, cedował w r. 1739 bratu Janowi. Był bezpotomny (Kośc. 330 k. 273).
(2) Jan, syn Jana i Przybyszewskiej, komisarz województw wielkipolskich 1712 r. (P. 284 k. 60). Spadkobierca bezdzietnego rodzeństwa, tj. brata Stefana i siostry Buszkowskiej, mąż Salomei Słubickiej, której w r. 1723 darował ruchomości i która go w r. 1746 kwitowała (Bon.). Jedyny jego syn Sylwester.
Sylwester, syn Jana i Słubickiej, odziedziczony po ojcu zapis, legowany przez babkę Zofie Przybyszewską, cedował w r. 1766 w grodzie brzeskim-kuj. Antoniemu Nałęcz Sławińskiemu (Kośc. 330 k. 273). Z żony Marianny (nazwiska nie znam) miał synów, Piotra, Tomasza i Michała, żyjących w r. 1787. Z nich, Tomasz był w r. 1781 plenipotentem ojca. Ten sam zapewne Tomasz został w r. 1775 wyznaczony z sejmu na jednego z komisarzy do sprawy Dąmbskiego z Umińskim (Vol. leg. VIII; Bon.). Zob. tablice 1,2.
@tablica
@tablica
Łąccy h. Prus I, z Łąkiego w pow. brzeskim-kuj. Marcin, dziedzic w Smólsku i Nowejwsi w tymże powiecie, na połowie swych części w tych dobrach oprawił w r. 1566 żonie Elżbiecie Grodzieńskiej, córce Marcina z ziemi łęczyckiej, posag 600 zł (P. 1397 k. 536). Antoni, dziedzic Wierzbinka w pow. radziej. 1717 r., bliski krewny Ł-ej, żony już nie żyjącego Jana z Rojewa Kaczkowskiego (I. Kon. 73 k. 439). Małgorzata w r. 1723 żona Antoniego Słuckiego, cześnika brzeskiego-kuj. Nie mam pewności, czy wszyscy tu wymienieni byli istotnie Prusami.
Łąccy h. Szeliga, ze wsi Łąki, Łąkie w p. człuchowskim. I tu również nie posiadam pewności, czy przynależność herbową określam w sposób właściwy. jan, nie żyjący już w r. 1661, ojciec Marianny, urodzonej z Gertrudy Prądzyńskiej. ta Marianna, niezamężna, sługa Zofii z Jerzykowa Objezierskiej, pozywała w r. 1661 Jana Prusimskiego, jego szafarkę, Marianne Piegłowską i sługę, Jozefa Siedleckiego, skarżąc ich o pobicie (P. 187 k. 246). teresa z Niewieścina Ł-a w r. 1686 (P. 1112 VIII k. 39). Helena, żona Michała Grabowskiego, nie żyjącego już w r. 1722. Mirosław, w r. 1725 mąż Elżbiety Stanisławskiej, córki Krzysztofa i Justyny Stolińskiej (N. 202 k. 140), nie żył juz w r. 1728, kiedy owdowiała Elzbieta kwitowała z 1.427 t. Józefa działyńskiego (N. 203 k. 78). Była w r. 1729 2-o v. żona Ludwika z Grabu Grabskiego (ib. k. 30). Franciszek, w r. 1744 jeden z plenipotentow Andrzeja Konrada Gostomskiego, dziedzica części wsi Łąkie w pow. człuch. (N. 209 k. 78, 82).
Łąccy, wiodący się ze wsi Łęki Wielkie i Łęki Mniejsze (potem Małe) koło Śmigla w pow. kościańskim, oraz ze wsi Łęki Wielkie i Łęki Mniejsze (potem Łęka Wielka i Łęka Mała) w tymże powiecie, koło Gostynia. Stąd, z tych drugich Łęk Mniejszych wiedli sie Korzbokowie, o których było wyżej, zas Boniecki w najdawniejszych dziedzicach tych Łęk koło Gostynia dopatrywał się Łodziców. Siedzeli tam niewątpliwie i oni, ale czy wszystkich dziedziców tych wsi możemy do nich zaliczyć, rzecz wysoce wątpliwa. Ponadto rozróznienie jednych, wiodących się z Łęk koło Śmigla, od drugich, dziedziczących w Łękach pod Gostyniem, to rzecz nader trudna i łatwo popadać tu na każdym kroku w dowolne przypuszczenia. Umieszczam tedy dziedziców Łęk w powiecie kościańskim razem. Pamiętajmy ponadto, iż niektórych Łęskich z Łęgu w tymże powiecie, pisanych w XV wieku niemal identycznie jak dziedziców Łęk, wyróżnieć niesposób. Mogli się łatwo znaleźć i tutaj.
Comes Andrzej z Łęk świadczył w Poznaniu ok. r. 1304 (KDW II nr 886). Bodzęta (Bodzanta) z Łęk podpisał konfederacje wielkopolską w r. 1352 (ib. III nr 1313).
Jan (Janek, Janko, Jasiek) Ł., z Łęk, w r. 1387 (Leksz. I, 102), procesował w r. 1389 Zydówkę Grzywkę (ib. 538), miał w r. 1394 w Poznaniu termin z Wyszotą (ib. II, 1607) i t.r. jego żona, Nelka z Łąk, pozywała 0 400 grz. Wyszotę z Kawnic (ib. 1605, 1608). Był w r. 1397 dziedzicem w Karczewie (ib. 2034 zob. taż I, 978, II 1695). Mikołaj i jan, bracia rodzeni z Wielkich Łęk, może synowie tego Jana, dokonali w r. 1427 zamiany Łęk i Karczewa ze Stefanem i Małgorzatą (małżonkami?), dając im też wolny wyrąb w Wielkich Łękach (P. 1420 k. 73). Jan i Mikołaj, dziedzice w Wielkiej Łęce, w r. 1440 wyrazili zgodę na transakcję zamienna tamtejszego plebana, ks. Wincentego, z Przedpełkiem z Pośrzednich Łęk (KDW V, s. 651). Mikołaj niegdy Ł., w r. 1443 opiekun Przybka, syna zmarłego Pakosza Wolikowskiego (Kośc. 17 s. 300). Ten Mikołaj był w r. 1445 mężem Anny, która miała wtedy termin ze strony Elżbiety, żony Przecława Lubiekowskiego, on sam zaś, dziedzic w Trzciance, winien był pozywać dzieci Przybka z Wolikowa o działy w Wolikowie, Plastowie i Karczewie (ib. s. 596). Miał w r. 1453 termin przeciwko Mikołajowi Godzięmbie niegdy z Trzcianki (ib. 19 k. 218v), a w r. 1459 przeciw Jakubowie, Filipowi i Mikołajowi braciom z Wolikowa (ib. k. 268v), zaś 1464 r. przeciw spadkobiercom zmarłego już Mikołaja Godziemby (ib. k. 339v, 396). Swej wspomnianej wyżej żonie Annie w r. 1445 oprawił na czwartej części Starej Łęki sumę 100 kop gr. praskich (P. 1379 k. 108). Wespół z rodzonym niedzielnym bratem ks. Piotrem, plebanem w Nietrzanowie, części w Starej Łęce w r. 1446 za 140 grz. sprzedał rodzonemu bratu Janowi ze Starej Łęki (ib. k. 147). W latach 1448-1449 Anna, żona Mikołaja ze Starej Łęki miała terminy ze strony Andrzeja Brodniowskiego (Kośc. 18 s. 361, 398). Przedpełk Ł., z Małych cz. Średnich Łąk, w latach 1440-1449 wicepodkomorzy kościański, pisany czasem z Karczewa (Gąs.), wobec czego można sie w nim domyślać bliskiego krewnego powyższych. Swoją część w Poszukowie (Pościkowo, dziś Puszczykowo) w p. kośc. sprzedał w r. 1435 za 100 grz. Małgorzacie, Katarzynie, Annie, Jadwidze i Zuzannie, córkom Jana z Wolikowa (P. 1378 k. 73v). Od Dzierżki, żony Burcharda Kargowskiego, w r. 1437 kupił za 40 grz. części Plastowa p. kośc. (ib. k. 130). Uwolnił w r. 1438 od pozwów Mikołaja z Łęk i żonę jego Grzymkę (Kośc. 17 s. 69). Pewne role w Łękach Pośrednich wymienił w r. 1440 z ks. Wincentym, plebanem w Wielkich Łękach, na jego proboszczowski folwark zwany Poświątne (KDW V s. 651). T.r. w imieniu Stefana, Mikołaja i Stanisława, braci rodzonych, niegdy z Niemierzyc, jako ich stryj, skwitował Bogusława Baranowskiego z posagu i wyprawy zmarłej Doroty, żony tego Bogusława, swojej zaś siostry (Kośc. 17 s. 204). Wespół ze swym bratankiem Stanisławem miał t.r. termin z Wojciechem i Andrzejem Grąbiewskimi (ib. s. 142). Skwitował w r. 1443 Andrzeja i jego bratanka Wincentego, dziedziców z Grabiewa, syna zmarłego Wojciecha, uzyskał t.r. zapis 25 kop gr. (ib. s. 317). Już t.r. z okazji terminu przeciwko pani Jadwidze Ł-ej nazwany niegdy Ł-im (ib. s. 310). Miał w r. 1444 termin ze strony Wojciecha Watty z Nądni (ib. s. 439). Dziedzictwo swe w Średnich Łękach sprzedał w r. 1445 za 300 grz. Janowi Sokołowskiemu, jednocześnie nabywając od niego wyderkafem od Przedpełka Mościca z Wielkiego Koźmina (P. 1379 k. 118v). T.r. żona jego Katarzyna, działająca w asyście między innymi syna swego Jana, skwitowała męża z 60 grz. oprawy na Łękach, ustępując ją Sokołowskiemu (Kośc. 17 s. 652). Przedpełk, jako podkomorzy zeznał w r. 1448, iż Bartosz Jurkowski udowodnił swe naganione szlachectwo (Kośc. 18 s. 250). Miał w r. 1449 termin ze strony Wyszaka z Głuszyny, Tomasza Ciesielskiego, Jana z Otuszewa i Stefana z Ciesiel, braci (Kośc. 19 k. 8v). Wraz z córką Zofką w r. 1450 pozywał Jana Sepieńskiego (ib. k. 81v). Wspomniany wyżej bratanek Przedpełka, Stanisław pozywał w r. 1444 Mikołaja Gościchowskiego i jego braci (Kośc. 17 s. 471) i t.r. uzyskał zapis 40 grz. od Jakuba Cikowskiego i tegoż Mikołaja Gościechowskiego (ib. s. 479), zaś w r. 1447 od Mikołaja, nazwanego "niegdy Gościchowskim", zapis 20 grz. (Kośc. 18 s. 82).
Wawrzyniec Ł., z Wieklkich Łęk, miał w r. 1391 sprawę o wieś Ochlę i inne dobra z Piotrem z Zalesia (Leksz II 106). Świadczył 1393 r. Jaczkowi Krajewskiemu przeciwko Sędziwojowi Krzyneckiemu (ib. I 1555) t.r. pisany Ochelskim (Ib. II 1503), a w r. 1398 Ł-im zwanym Ochelskim (ib. 2106). Świadczył w Kościanie w r. 1400 (ib. 2495).
Czewlej Ł. świadczył w Kościanie 1393 r. (ib. 1514), był w r. 1395 pełnomocnikiem Wawrzyńca Łódzkiego (ib. 1723). Jego syn Tomisław z Małej Łęki występował w r. 1407 (Kośc. III k. 57). Może tego samego Czewleja syn Jan występował 1432 r. (P. 12 k. 109). Tomek ze Starej Łeki może identyczny z powyższym Tomisławem, mąż Katarzyny, ojciec zaś zmarłego już Macieja, miał w r. 1452 termin ze strony swej synowej Elżbiety, wdowy po tym Macieju (P. 18 k. 103, 103v).
Wincenty Ł., z Wielkiej Łeki, miał w r. 1397 termin z Tomaszem Stoszkowicem, Gniewomirem z Lutomia i Jaktorem z Ćmachowa (Leksz. I 2401). Jako dziedzic w Wielkiej Łęce miał w r. 1399 termin ze strony Jana z Otusza "Sztama" o 12 grz. (ib. II 2283). Żył jeszcze w r. 1401 (Ks. Z. Pozn. 548). Może identyczny z nim Wenczslaw z Wielkiej Łeki, który w r. 1399 miał termin z Janem Otuskim (Leksz. II 2367, 2377). Dzieci zmarłego Wincentego, Mikołaj i Jan w r. 1416 (Kośc. III k. 134, 157v). Mikolaj i Jan z siostrą występowali w r. 1417 (ib. II k. 24v).
Jasiek (Jaszko) "Koszka" z Wielkiej Łeki świadczył w Kościanie w r. 1398 (Leksz II 2106). Chyba jego potomkami, może wnukami, byli bracia, Piotr i Wojciech z Wielkiej Łęki, których w r. 1450 w ich sporze z braćmi, Andrzejem i Wojsławem z Gryżyny godzili Marcin z Magnuszewic i Jan Krzyżanowski (Kośc. 19 k. 40). Piotr i Wojciech "Koszkowie" Ł-ccy mieli w r. 1464 termin z braćmi z Żytowiecka (Kośc. 19 k. 318). Chodzi tu oczywiście o Ł-ch z Łęki koło Gostynia.
Jan, dziedzic z Łęk, miał w r. 1399 sprawę z Wyszotą z Kórnika (Leksz. I 2912). Jan Ł. występował w r. 1400 (Ks. Z. Pozn. 445), miał w r. sprawę z Mikołajem Będlewskim, (ib. 2463), zaś w r. 1406 sprawę z Mikołajem Pigłowskim (ib. 2683, 2751). Wierzchosława z Wielkiej Łęki pozywała 1404 r. Jana Gryżyńskiego o gwałtowne zoranie roli (piekos. 779). Jan z synem Paszkiem występowali w latach 1404-1405 (Kośc. I k. 63v), 3 k. 7a). Chyba ten sam Paszek (z Łęgu!), pisany też niekiedy Kępskim brat Katarzyny, w r. 1416 (Kośc. II k. 113v; Py. 3 k. 135v). Bratem Paszka był Mikołaj występujący 1404 r. (ib. I. k. 58). Z Paszkiem chyba identyczny Paweł Ł. występujący w r. 1405 (Ks. Z. Pozn. 2358). Katarzyna, żona Pawła z Łeki Małej, w r. 1434, ale nie wiem czy identycznego z powyższym Paszkiem (Kośc. 14 k. 117v). Miała ona w r. 1437 termin z Janem Łowęckim i w r. 1438 stawał za nią w tej sprawie syn jej Paweł z Małej Łęki (P. 14 k. 12v, 36v).
Sędziwój z Łęki na Uniwersytecie Krakowskim w r. 1412 (Alb. Stud.) Jan i Janusz, dziedzice w Łęce Mniejszej 1417 r. (Kośc. II k. 37v, 38). Mikołaj Ł. od Małgorzaty, żony Iwana z Chwalęcina, w r. 1435 nabył wyderkafem za 50 grz. jej oprawę na czwartej części wsi Olsze w p. kośc. (P. 1378 k. 118v). Mikołaj z Łek z żoną Grzymką w r. 1438 zwolniony z pozwów przez Przedpełka Ł-go (Kośc. 17 s. 69). Wojciech, maciej i Mikołaj, bracia rodzeni z Wielkiej Łęki, mieli w r. 1440 terminy ze strony Wichny, żony Jana Krzyżanowskiego (Kośc. 17 s. 153, 190, 238). Jan Ł. miał w r. 1443 termin ze strony Katarzyny, żony Jana Wąbiewskiego (ib. s. 345), a w r. 1444 ze strony Bieniaszki Wolikowskiej, żony Jana "Tłuczymosta", i Dzierżki, wdowy po Bernardzie z Kargowy (ib. s. 425, 453).
Wincenty Siemek (Ziemek) z Wielkich Łęk miał w r. 1444 termin przeciwko Mikołajowi Bylęckiemu (ib. s. 508). Ten Wincenty, niegdy z Lechowa, w r. 1446 kupił od Krystyna z Dalebuszek za 250 grz. połowę Wielkiej Łeki (P. 1379 k. 152v). Obwieszczony w r. 1448 ze strony braci Krąpiewskich (Kośc. 18 s. 158), a 1449 r. miał termin ze strony braci Parzenczewskich (ib. s. 401).
Żona Jana niegdy z Wielkiej Łęki, Wańczocha cz. Wiączka, córka Wincentego Kuranowskiego, pozywała Jana Sokołowskiego o swą oprawę na połowie Wielkiej Łęki w r. 1445, ale wnet potem, tego jeszcze roku zeznała, iż mąż zaspokoił ją z oprawy i skasowała ją na rzecz tego Sokołowskiego (Kośc. 17 s. 592, 653). Jan niegdy Ł. swoją część w Wielkich Łekach sprzedał w r. 1446 Janowi z Sokołowa w zamian za czwartą część Tworzymirek, wsi ojczystej Anny, żony Sokołowskiego i za dopłatę 250 grz. (P. 1379 k. 149). Wiączka, żona Jana niegdy Ł-go, pozywała w r. 1459 Zofię, żonę Wincentego Niegolewskiego (Kośc. 19 k. 277).
Jan niegdy Ł. miał w r. 1445 termin ze strony Dzierżki Gościchowskiej (Kośc. 17 s. 615). jan Ł. i Krystyn niegdy z Łek pozwani byli w r. 1445 przez Katarzynę, żonę Mikołaja Wąbiewskiego (ib. s. 618).
Przeglądanie 589 pozycji zakresu Łabęccy - Łobescy.
16171819[20]21222324
